ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၁ ၊ ၂၀၁၅
M-Media
– `မည္သူမဆုိ အသက္တစ္ေခ်ာင္းအား ကယ္တင္ခဲ့ပါက တစ္ကမၻာလံုးရွိ အသက္မ်ားကုိ ကယ္တင္ဘိသကဲ့သုိ႔ ျဖစ္၏´ (ေဘဘီလုိနီယန္း တဲလ္မူးဒ္-ဆန္ဒီဒရင္ ၄၊ ၈(၃၇က)) (ကုရ္အာန္ ၅၊ ၃၂)
အထက္ပါ ပါဒေတာ္မွာ ဂ်ဴးဘာသာဝင္မ်ား၏ Talmud က်မ္းႏွင့္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တုိ႔၏ ကုရ္အာန္က်မ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ ပါဒေတာ္ျဖစ္သည္။
ဇန္န၀ါရီ ၂၇ ရက္ တြင္က်ေရာက္သည့္ Holocaust (နာဇီတုိ႔က ဂ်ဴးမ်ားအား သတ္ျဖတ္သည့္ အစီအစဥ္) ၏ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔တြင္ `လူေျဖာင့္လူမွန္မ်ား´ အေၾကာင္း ျပန္လည္ေအာက္ေမ့သတိရျခင္းမွာ ထုိက္တန္သည့္ ကိစၥျဖစ္သည္။ ထုိသူမ်ားမွာ အျခားသူမ်ားမဟုတ္။ နာဇီတုိ႔လက္မွ ဂ်ဴးမ်ားကုိ ကယ္တင္ခဲ့ေသာ မြတ္စလင္မ်ားပင္ျဖစ္၏။ နာဇီတုိ႔၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္လွသည့္ Holocaust အစီအစဥ္တြင္ ဂ်ဴးမ်ားအား သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ကယ္တင္ခဲ့ေသာ မြတ္စလင္မ်ား၏ အေၾကာင္းကုိ သိရွိသူ အလြန္နည္းေလသည္။
စိတ္၀င္စားစရာအေကာင္းၿပီး လူသိနည္းသည့္ အခ်က္တစ္ခ်က္က အလ္ေဘးနီးယားတြင္ က်င့္သံုးခဲ့ေသာ ႐ုိးရာဓေလ့ထံုးတမ္းႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားအေၾကာင္း ျဖစ္သည္။ အလ္ေဘးနီးယားတုိ႔၏ ေဖာ္ေရြမႈႏွင့္ ကာကြယ္ေပးမႈမွာ ေဒသအတြင္း ယဥ္ေက်းမႈအစိတ္အပုိင္း တစ္ခုအျဖစ္ ပါ၀င္ၿပီး၊ ၎ကို အစၥလာမ္၏ တန္ဖုိးမ်ားျဖစ္ေသာ ဧည့္၀တ္ေက်ပြန္မႈ၊ ဧည့္သည္မ်ား၊ ခရီးသြားမ်ားအား ေစာင့္ေရွာက္မႈတုိ႔ျဖင့္ ပုိမုိျပည့္စံုေစခဲ့သည္။
Holocaust အခ်ိန္အတြင္း ဂ်ဴးလူမ်ိဳးအေရအတြက္ ျမင့္တက္လာသည့္ ႏုိင္ငံ ၂ ႏုိင္ငံရွိခဲ့သည္။ ဂရိႏုိင္ငံကဲ့သုိ႔ ေနရာမ်ိဳးရွိ ဂ်ဴးမ်ားကုိပင္ မရဏအက်ဥ္းစခန္းမ်ားျဖစ္သည့္ ေအာ့ဇ၀စ္၊ ဆုိဘီေဘာရ္ႏွင့္ ထရီဘလင္ကာသုိ႔ ပုိ႔ေသာ နာဇီတုိ႔၏ ဆုိးရြားသည့္အစီအစဥ္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ဂ်ဴးအမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး၊ ကေလး၊ လူႀကီးပါမက်န္ ၀င္ေရာက္လာျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဂ်ဴးလူဦးေရျမင့္တက္ လာသည့္ ႏုိင္ငံ ၂ ႏုိင္ငံမွာ အလ္ေဘးနီးယားႏွင့္ ဘူလ္ေဂးရီးယားႏုိင္ငံတုိ႔ျဖစ္သည္။ အလ္ေဘးနီးယားတြင္မူ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးအေရအတြက္မွာ ယခင္က ၂၀၀ ခန္႔ရွိခဲ့ရာမွ စစ္ႀကီးအၿပီးတြင္ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ျဖစ္လာသည္။
ေျမာက္အာဖရိက၊ တူရကီတုိ႔ၿပီးေနာက္ ဂ်ဴးမ်ားကုိ ကယ္တင္ခဲ့သည့္ အလ္ေဘးနီးယားမြတ္စလင္မ်ား၏ အေၾကာင္းကုိ အနည္းငယ္သာ မွတ္တမ္းတင္ႏုိင္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိအထဲမွာ အမ်ားစုကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ စံုစမ္းစစ္ေဆးျခင္းမလုပ္ခဲ့ၾက။ အေရွ႕အလယ္ပုိင္းႏုိင္ငံေရး ကလည္း မြတ္စလင္လူ႕အဖြဲ႕အစည္း၏ သမုိင္းအေမြအႏွစ္ျဖစ္ေသာ ထုိဇာတ္လမ္းမ်ားကုိ စံုစမ္းစစ္ေဆးမႈျပဳရန္ ဆႏၵအား တျဖည္းျဖည္းလႊမ္းမုိးေပ်ာက္ကြယ္ေစခဲ့သည္။ အစၥလာမ္ႏွင့္ မြတ္စလင္အေၾကာင္း အဖ်က္ သေဘာျဖင့္သာ မီဒီယာမ်ားက ေဖာ္ျပေနသည့္ ယခုအခ်ိန္တြင္ အဆုိပါဇာတ္လမ္းမ်ားက မြတ္စလင္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ ဂုဏ္ယူစရာ ခံစားမႈတစ္ခုကို ေပးအပ္ႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။
ဂ်ဴးမ်ားကို ကယ္တင္ခဲ့ေသာ မြတ္စလင္မ်ား ကြယ္လြန္သြားျခင္းႏွင့္အတူ ၎တုိ႔၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ အမ်ားစုမွာလည္း ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္ ခဲ့ေပၿပီ။ အလ္ေဘးနီးယားမွ ထုိသူေတာ္ေကာင္းႀကီးမ်ား၏ ဇာတ္လမ္းအခ်ိဳ႕ကုိ ေဖာ္ျပခ်င္ေသးသည္။ ထုိအထဲမွ တစ္ဦးမွာ ယဒ္ဗာရွမ္ ဆုိသည့္ ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္ၿပီး ခုိကိုးရာမဲ့ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး ၇၁ ဦးအား နာဇီတုိ႔လက္မွကယ္တင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ မည့္သည့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွမရွိဘဲ ခ်ိဳ႕တဲ့သူမ်ားကုိ ကူညီရမည့္စိတ္တစ္ခုတည္းျဖင့္ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္သည့္အလုပ္ကုိ လုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ အေၾကာင္းအရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ Faith Matters (http://faith-matters.org/) ဆုိသည့္ ၀ဘ္ဆုိက္တြင္ ေတြ႕ႏုိင္သည္။ ထုိ၀ဘ္ဆုိက္ေလးတြင္ ေလးစားအားက်စရာေကာင္းသည့္ လူေျဖာင့္လူမွန္မ်ား၏ အေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပထားသည္။ ဥေရာပႏွင့္ အေရွ႕အလယ္ပုိင္း ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ဂ်ဴးမ်ားကုိ ကယ္တင္ထားၾကသူမ်ားလည္း ပါသည္။
ဥပမာအေနျဖင့္ ထုတ္ျပရလွ်င္ ဇက္ဂ်္နီဘာ ဟာဒဂါႏွင့္ အဟ္မ္ ဆာဒစ္ဆုိသူ မြတ္စလင္ႏွစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ေဘာ္လ္ကန္ေဒသ တြင္ ျငႇင္းပမ္းႏွိပ္စက္ ခံရသူဂ်ဴးမ်ားကုိ ေနရာ ထုိင္ခင္းေပးကာ၊ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ ခဲ့သူမ်ားျဖစ္သည္။ ဂ်ာမန္စစ္သားမ်ားက ဂ်ဴးမ်ားအား လုိက္လံရွာေဖြၿပီး အက်ဥ္းစခန္းသုိ႔ ပုိ႔ေနေသာအခ်ိန္တြင္ ထြက္ေျပးလာေသာ ဂ်ဴးမိသားစုတစ္ခုေနရန္ ဇက္ဂ်္နီဘာက သူမ၏ အိမ္ကုိ ေပးခဲ့သည္။ အဟ္မဒ္ဆာဒစ္က ဂ်ာမန္တုိ႔မွာ ဂ်ဴးမ်ားကုိ အက်ဥ္းစခန္းသုိ႔ ပုိ႔ေနေၾကာင္း ရထားေပၚရွိ သူ၏ ဂ်ဴးသူငယ္ခ်င္းမ်ားအား သတိေပးခဲ့ၿပီး ထုိရထားမွ ကယ္ထုတ္ကာ ေနရာထိုင္ခင္းကုိ စီစဥ္ေပးခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ အေထာက္အထားအတုမ်ားလုပ္ကာ အဆုိပါဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ားအား နာဇီတုိ႔လက္မွ လြတ္ေျမာက္ေစခဲ့သည္။ အဟ္မဒ္မွာ ထုိလုပ္ရပ္အတြက္ နာဇီတုိ႔၏ ဖမ္ဆီးျခင္းကုိ ခံခဲ့ရၿပီး အသတ္ခံခဲ့ရသည္။ ဘ၀၏ ေနာက္ဆံုးရက္အနည္းငယ္ကုိ သူကိုယ္တုိင္ ဂ်ဴးသူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ ကယ္ထုတ္ေပးခဲ့သည့္ နာဇီရထားေပၚ၌ အဟ္မဒ္တစ္ေယာက္ ကုန္ဆံုးခဲ့ရေလသည္။
အျခား အလ္ေဘးနီးယား ႏွစ္ဦးကေတာ့ ဒက္စတန္ ဘာလာႏွင့္ လီမာဘာလာတုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံျဖစ္သည္။ စစ္ႀကီးျဖစ္ေနခ်ိန္ အစာေရစာရွားပါးသည့္ကာလတြင္ သူတုိ႔က ဂ်ဴးမိသားစုတစ္စုကုိ ကယ္တင္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဂ်ာမန္တုိ႔ ကုိဆုိဗုိမွ ပရစ္တီးနားၿမိဳ႕ကုိ က်ဴးေက်ာ္ခ်ိန္ တူရကီမြတ္စလင္မ်ားက စာရြက္စာတမ္းမ်ားျဖင့္ အလ္ေဘးနီးယားသုိ႔ ပုိ႔လုိက္ေသာ `ေလဇာ´ မိသားစုျဖစ္သည္။ ခိုကုိးရာမဲ့ေနသည့္ ထုိမိသားစုမွာ အလ္ေဘးနီးယား ရွန္ဂ်ာ့ဂ်္ေဒသ ရြာတစ္ရြာရွိ ေတာင္ကုန္းမ်ားေပၚတြင္ ပုန္းေနရသည္။ ထုိစဥ္က မြတ္စလင္တုိ႔၏ ရမ္ဇာန္ဥပုသ္လျဖစ္ၿပီး ဂ်ဴးမ်ားအား လက္ခံပါက နာဇီတုိ႔၏ ေသဒဏ္ေပးျခင္းခံရမည္ကုိ သိရွိေသာ္လည္း ထုိရြာမွ ရြာသားမ်ားက `ေလဇာ´ မိသားစုအား ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴပင္ လက္ခံထားၾကကာ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ဘာလာတုိ႔ ေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးကပင္ တာ၀န္ယူ၍ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့သည္။ `ေလဇာ´ မိသားစုထဲက ဆာရာႏုိဗန္ဆုိသည့္ အမ်ဳိးသမီး ကုိယ္၀န္ေဆာင္ကာ မီးဖြားသည့္အခါတြင္လည္း လီမာက ကူညီေပးခဲ့၏။
ဒက္စတန္တုိ႔ရြာမွာ ရြာငယ္ေလးျဖစ္ၿပီး လူစိမ္း ၁၈ ဦးခန္႔လာေရာက္ျခင္းမွာ ခဏခ်င္းပင္ ရြာအႏွံ႔ျပန္႔သြားကာ ဂ်ာမန္စစ္သားမ်ား ရွာေတြ႕သြားႏုိင္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိအႏၱရာယ္ကုိ မေၾကာက္မရြံ႕ဘဲ ဂ်ဴးမိသားစုအား တာ၀န္ယူေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သည့္ ဒက္စတန္တုိ႔ဇနီးေမာင္ႏွံ၏ လုပ္ရပ္မွာ သူရဲေကာင္းဆန္သည့္ လုပ္ရပ္လည္းျဖစ္သည္။ ထုိေဒသရွိ အလ္ေဘးနီးယား ရဲတပ္ဖြဲ႕ကလည္း မြတ္စလင္မ်ားမွာ ဂ်ဴးမ်ားအား ကာကြယ္ေပးထားသည္ကုိ သိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဂ်ာမန္မ်ားလာေရာက္ရွာေဖြသည့္အခါတြင္ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနခဲ့၏။
ဤအျဖစ္အပ်က္ဇာတ္လမ္းမ်ားက ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အား လူေျဖာင့္လူမွန္မ်ားအေၾကာင္း ေျပာျပေနျခင္းပင္မဟုတ္ပါလား။ မွန္သည္ အမ်ားႀကီးေျပာျပေနသည္။ ဘာသာတရားက လူ႕အသက္မ်ားကယ္တင္ေစခ်င္သည့္စိတ္ဓာတ္ ျဖစ္ေပၚေၾကာင္း ျပေနသည္။ ဘာသာတရား မရွိေသာသူ၊ ဂ်ဴးမ်ား၊ ဂ်စ္ပစီမ်ား၊ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားႏွင့္ မသန္စြမ္းသူမ်ားအား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးရမည္ဟု ယံုၾကည္ေသာသူမ်ားလည္း ရွိေနသည္။ `လူေျဖာင္လူမွန္´ ဘြဲ႕ကုိ ဂ်ဴးမ်ားကုိ ကယ္တင္ေသာသူမ်ားအား ေပးရမည္ဆုိလွ်င္ အစြန္းေရာက္ သီအုိရီမ်ားကုိေျခခံကာ အစြန္းေရာက္အျမင္မ်ားျဖင့္ ပစ္မွတ္ထားခဲ့သည့္ နာဇီတုိ႔လက္မွ ဂ်ဴးမ်ားကုိ ကယ္တင္ျခင္းဟူေသာ မွန္ကန္သည့္အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ ဘာသာရွိသူမ်ား၊ ဘာသာမဲ့မ်ားလည္း ရွိေနေသးသည္။
ဂ်ဴးႏွင့္ မြတ္စလင္တုိ႔၏ သမုိင္းမ်ားက ပဋိပကၡမ်ား၏ အရင္းမူလမ်ားထဲမွ တစ္ခုျဖစ္သည္ဟု ၾကားဖူးနား၀ျဖင့္ ဆုိလာလွ်င္ေတာ့ ထုိလူမွာ မွားယြင္းေနေပၿပီ။ မြတ္စလင္မ်ားမွာ တစ္နည္းနည္းျဖင့္ ဆုိးရြားၿပီး နာဇီမ်ားကုိ ေထာက္ခံသူမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္ဟုေျပာကာ မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္ေရးအမုန္းစကားမ်ားကုိ ျဖန္႔ျဖဴးၾကသူမ်ားမွာ Holocaust အစီအစဥ္တြင္ ဂ်ဴးမ်ားအား မြတ္စလင္မ်ားက ကယ္တင္ခဲ့သည္ဆုိသည့္ အဆုိပါ ဇာတ္လမ္းမ်ားကုိ မျမင္ႏုိင္၊ လက္မခံႏုိင္၍သာျဖစ္မည္။ လူလူခ်င္း ဆက္ဆံေရးကုိ ယံုၾကည္သူမ်ား၊ လူ႕အသက္မ်ားကုိ ကယ္တင္ခ်င္သူမ်ား၊ သတ္ျဖတ္မႈႏွင့္ လူမဆန္မႈမ်ားကုိ ေက်ာ္လႊားကာ ေအာင္ပြဲရယူခ်င္သူမ်ားအတြက္ အဆုိပါ ဇာတ္လမ္းမ်ားက ကုိးကားလုိက္နာစရာမ်ားျဖစ္သည္။ မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိျဖစ္ေစေသာ ထုိဇာတ္လမ္းမ်ားက အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ဆက္လက္ရွိေနမည္ျဖစ္သည္။ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားျခင္း၊ ဘ၀အမုိက္ အေမွာင္က်ခ်ိန္ တြင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားျခင္း၊ အသက္ရွင္လုိစိတ္ရွိျခင္းႏွင့္ ေအာင္ပြဲမ်ားကုိ ကာကြယ္လိုျခင္း စသည္တုိ႔ကုိလည္း ရရွိေပဦးမည္။
ref:.huffingtonpost
မိုးေဝ ဘာသာျပန္ဆိုသည္။
