ဇြန္-၇ ၊၂၀၁၃
M-Media
ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္ ဘာသာျပန္ဆိုသည္
ၿပီးခဲ့သည့္လတြင္ ရခိုင္ျပည္နယ္ေဒသ အာဏာပိုင္မ်ားက ရိုဟင္ဂ်ာ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားကို ဇနီးတစ္ဦးသာယူရန္ ႏွင့္ ကေလးႏွစ္ဦးထက္ ပိုမယူရန္ တားျမစ္ ပိတ္ပင္ခဲ့ပါသည္။ ေသာင္းႏွင့္ခ်ီေသာျပည္သူတို႕မွာ လူမ်ဳိးေရးျပႆနာေၾကာင့္ ေျပာင္းေရႊ႕မႈခံရသည့္ၾကားမွ ယင္းအေနာက္ပိုင္းျပည္နယ္မွ အရာရိွမ်ားသည္ လူသိနည္း ေမွးမွိန္ေနခဲ့ေသာ ကန္႕သတ္ခ်က္အား ျပန္လည္ အသက္သြင္းကာ လတ္တစ္ေလာ ႏိုင္ငံေရးအေနအထား အေပၚတုန္႕ျပန္ေသာအားျဖင့္ ျပန္၍ အတည္ျပဳခဲ့ၾကသည္။
အဂၤါေန႕တစ္ရက္က ရာေပါင္းမ်ားစြာ ရခိုင္လူမ်ဳိးတို႕သည္ လမ္းမေပၚထြက္ ထိုပိတ္ပင္ခ်က္အား ေထာက္ခံခဲ့ၾကသည့္အျပင္ ျပည္နယ္တစ္ခုလံုး၌ ဥပေဒအျဖစ ္ျပ႒ာန္းရန္အထိ ျမန္မာအစိုးရကို တြန္းအားေပးခဲ့ၾကသည္။
ယင္းစည္းမ်ဥ္းကိုေထာက္ခံေသာ ဆႏၵျပေခါင္းေဆာင္ သာပြင့္မွ “ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ သူတို႕ရဲ႕လူဦးေရကို ေစာင့္ၾကည့္စစ္ေဆးထိန္းခ်ဳပ္ဖို႕ လုိအပ္ပါတယ္ ” ဟု ဧရာ၀တီသို႕ ေျပာၾကားသည္။ မြတ္စ္လင္မ္ဦးေရ ၉၄ ရာခိုင္ႏႈန္း ရိွသည္ဟုဆိုေသာ ရခိုင္ျပည္နယ္၏ ၿမိဳ႕နယ္ႏွစ္ခုတြင္ ထိုအခ်က္ကို လက္ေတြ႕က်င့္ေဆာင္လ်က္ရိွသည္။
၄င္းေၾကျငာခ်က္က ရုပ္ပိုင္းႏွင ့္စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ ျငင္းခံုမႈ အေျမာက္အမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေစသည္။ ထိုမူ၀ါဒသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ႏိုင္ငံတကာမွ အထူးအာရံုစိုက္ေနခ်ိန္၌ ကနဦးကပင္ ရိုဟင္ဂ်ာ ဆန္႕က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈအား ႀကိဳးကိုင္ရန္ႀကိဳးစားေနသည့္ ႏိုင္ငံေရးသမား အခ်ဳိ႕အတြက္ အက်ဳိးအျမတ္ထြက္ေစသည္။ ဤအျမင္မ်ား ႀကီးထြားလာသည္ႏွင့္အမွ် အၾကမ္းဖက္မႈကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္မည္ဟု တြက္ဆၾကသည္။
ရိုဟင္ဂ်ာလူဦးေရကို ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းသည္ အမ်ဳိးသားလံုၿခံဳေရး ကိစၥတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း တားျမစ္ခ်က ္ေထာက္ခံအားေပးသူမ်ားက ဆိုၾကသည္။ ၄င္းသည္ လူ႕အခြင့္အေရးထက္ ပို၍ဦးစားေပးရမည့္အေရးဟု ၄င္းတို႕မွ ယံုၾကည္ေနၾကသည္။ ယင္းကန္႕သတ္ခ်က္ေပၚ ရပ္တည္ေထာက္ခံသူမ်ားက တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ ကေလးတစ္ဦး မူ၀ါဒ၊ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ၏ ကေလးႏွစ္ဦးမူ၀ါဒ စသည္မ်ားကို လိုရာဆြဲဥပမာေပးၾကသည္။ ထိုတိုင္းျပည္မ်ားသည္ ထိုမူ၀ါဒမ်ားကို မိသားစု စီမံကိန္းအတြက္ ေရြးခ်ယ္ က်င့္သံုးျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း မသိျမင္ၾကဘဲ ႏိႈင္းယွဥ္တင္ျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုး၏ လူဦးေရထိန္းခ်ဳပ္သည့္ အေၾကာင္းရင္းကို ရခိုင္ဥပေဒက လူနည္းစုေလး တစ္ခုအတြက္ ပစ္မွတ္ထားအသံုးခ်သည္မွာ လံုးလံုးလ်ားလ်ား မလုပ္အပ္ေခ်။ ( ရိုဟင္ဂ်ာတို႕သည္ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုး လူဦးေရ၏ ၁ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ်သာရိွေၾကာင္း ခန္႕မွန္းရသည္။)
ေထာက္ခံၾကသူမ်ားက “အမ်ဳိးသားလံုၿခံဳေရး”ဟု အသံေကာင္းဟစ္ၾကေသာ္လည္း ထိုအခ်က္၏ သေဘာသဘာ၀အား ရွင္းလင္းစြာ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုျခင္း မရိွေပ။ အမ်ဳိးသား လံုၿခံဳေရးအတြက္ အဓိကျပႆနာ တစ္ခုမွာ တရားမ၀င ္ခိုး၀င္လာမႈမ်ားျဖစ္ျခင္း၊ ခိုး၀င္သူမ်ားျပားလာလွ်င္ ျပည္နယ္ခ်ည့္နဲ႕ၿပိဳကြဲသြားႏိုင္ျခင္း ဟူ၍ အထင္ကရ ေထာက္ခံပံ့ပိုးသ ူတစ္ဦးမွ ဆိုသည္။ သို႕ေသာ္ ထူးဆန္းလွသည္မွာ တစ္ခ်ိန္ကလည္း ျပႆနာတစ္ခုအျဖစ္ တည္ရိွေနခဲ့ေသာ ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ် တရုတ္လူမ်ဳိးမ်ား အေပၚတြင္မူ ထုိကေလးႏွစ္ေယာက္မူ၀ါဒကို အဆိုမျပဳၾက၊ အသံုးမခ်ၾကေခ်။ ဤအခ်က္ကို ေထာက္ရႈ၍ တရားမ၀င္အေျခခ်မႈသည္ ၄င္းတို႕၏စိုးရိမ္မႈ အစစ္အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ေပးရန္ လားလားမွ်မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။
သို႕ဆိုလွ်င္ ျပႆနာအစစ္ကား အဘယ္အရာပါနည္း ? တရားမ၀င္အေျခခ်မႈ သို႕မဟုတ္ ယဥ္ေက်းမႈကြဲျပားမႈ မဟုတ္ပါ။ စင္စစ္၌ အစၥလာမ္အားေၾကာက္ရြံ႕ေနသည့္ေရာဂါ သာျဖစ္သည္။ ဤတားျမစ္ကန္႕သတ္ခ်က္ကို ေထာက္ခံၾကမ်ားက ဗုဒၶဘာသာျမန္မာမ်ား၏ႀကီး စိုးလႊမ္းမိုးမႈအား ကာကြယ္ ထိန္းသိမ္းလိုျခင္းသာျဖစ္သည္။ သို႕ရာတြင္ ၄င္းတို႕ သတိလြတ္ေနသည့္ အမွန္တရားမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဘာသာ၊လူမ်ဳိး၊ ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစံုျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ထားသည့္ တိုင္းျပည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဘာသာလူမ်ဳိးမခြဲ ႏိုင္ငံသားတိုင္းကို တန္းတူညီမွ် အခြင့္အေရးေပးမွသာ ဆက္လက္ ရွင္သန္ရပ္တည္ႏိုင္မည့္ အခ်က္ျဖစ္သည္။ ရိုဟင္ဂ်ာလူဦးေရ ႀကီးထြားမႈက ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕၏ အခြင့္အေရးမ်ားကို က်ဳိးပ်က္ေစလိမ့္မည္ဟူေသာ အက်ဳိးမဲ့အေျဖကိုသာ အျမင္ရိွေနၾကသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ မူ၀ါဒ၏ အက်ဳိးဆက္အားျဖင့္ ဖယ္ၾကဥ္မႈႏွင ့္အၾကမ္းဖက္မႈကို တရား၀င္ျပဳခြင့္ရသြားျခင္းျဖစ္သည္။ စင္စစ္ေသာ္ ႏိုင္ငံေတာ္/အမ်ဳိးသား လံုၿခံဳေရးႏွင့္ ကာကြယ္ေရးက႑မွာ ႏိုင္ငံေတာ္(စစ္တပ္)ထက္ မည္သူမွ်ပိုၿပီး လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ မရိွေခ်။ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားကို ရွင္းထုတ္ေရးအတြက္ သူတို႕သည္ ႏိုင္ငံေတာ္အက်ဳိး/ ကယ္တင္ျခင္း ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွ အလြန္စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေခါင္းေဆာင္ထံ အာဏာျပန္လည္ လႊဲေျပာင္းေရာက္ရိွမည္ ကိုလည္းေကာင္း၊ မိမိတို႕၏ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတရား မေၾကညက္မႈကိုလည္းေကာင္း သတိမထားၾကေတာ့ေခ်။
ဤအတြက္အေကာင္းဆံုးဥပမာသည္ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈျဖစ္သည္။ ၄င္းသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တစ္မ်ဳိးတည္း၏ အခြင့္ထူးကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္ ေသြးဆြေနသည့္ တရားမ၀င္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အုပ္စုတစ္စုျဖစ္ကာ ကေလးႏွစ္ဦးကန္႕သတ္ေရးကို အျပင္းအထန္ ရပ္တည္ေနၾကေလ၏။ ယင္းအုပ္စုသည္ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိး ႏွင့္ ႏိုင္ငံတြင္းရိွ ရိုဟင္ဂ်ာ မဟုတ္သူ အျခားမြတ္စ္လင္မ္မ်ားကို ကြဲျပားေအာင္ မခြဲျခားတတ္ၾက။ မြတ္စ္လင္မ္တို႕၏စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ဆန္႕က်င္သပိတ္ေမွာက္ရန္ လႈံ႕ေဆာ္ၾကသည့္အျပင္ လက္ကမ္းစာေစာင္မ်ား၊ ဘာသာေရးအမည္ခံတရားပြဲမ်ား၊ ဒီဗီဒီမ်ား၊ facebook ေရးသားခ်က္မ်ာ းအပါအ၀င္ မြတ္စ္လင္မ္ ဆန္႕က်င္ေရး၀ါဒျဖန္႕မႈိင္းတိုက္လ်က္ရိွၾကသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ လက္ရိွကာလ မြတ္စ္လင္မ္ဆန္႕က်င္ေရး အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားမွာ ဤအုပ္စု၏ ေသြးထိုးမီးေမႊးမႈအျဖစ္ ေျပာဆိုၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားက ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းအား ေခၽြးသိပ္ျခင္းျဖင့္ အျမတ္ထုတ္ႏိုင္မည့္ သေဘာထားႀကီးျပျခင္း ႏွင့္ မြတ္စ္လင္မ္ ဆန္႕က်င္ေရး ရပ္တည္ခ်က္ အၾကား ခ်ိန္ခြင္လွ်ာၫိွရန္ ျပဳလုပ္လာၾကသည္။
ပမာဆိုရေသာ္ သမၼတဦးသိန္းစိန္၏ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္သည္ ယင္းကေလးႏွစ္ဦး မူ၀ါဒသည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ထုတ္ျပန္ခ်က္ မဟုတ္ေၾကာင္း ပယ္ခ်ခဲ့သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႕မွေဆာင္ရြက္သြားမည္ မဟုတ္ဟု သတင္းဌာနသို႕ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံတကာ၏လ က္ခံမႈႏွင့္ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ အလြန္အမင္း လိုအပ္လ်က္ရိွေသာ အစိုးရသည္ အနာဂတ္ လူဦးေရ မူ၀ါဒအား ခ်မွတ္ရာတြင္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ စံခ်ိန္စံညႊန္းမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီေအာင္ အျမန္ဆံုး သံုးသပ္ရပါေတာ့မည္။ အတိုက္အခံေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္လည္း ဤအေရးကို အေလးအနက္ထားကာ သတိျဖင့္ “ တကယ္လို႕(ဒီမူ၀ါဒကို) ထုတ္ျပန္ခဲ့တာမွန္ယင္ ဒါဟာ ဥပေဒကိုဆန္႕က်င္ေနတာပါဘဲ ” ဟု ထိန္းသိမ္းေျပာဆိုသြားခဲ့သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဗယ္လ္ဆုရွင္တစ္ဦးျဖစ္သူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ လူနည္းစု အခြင့္အေရးမ်ားအား ကာကြယ္မႈမရိွခဲ့သည့္အတြက္ ေ၀ဖန္ခံေနရသည္။
ရပ္တည္ခ်က္အသီးသီး ေနာက္ကြယ္မွ ႏိုင္ငံေရး သို႕မဟုတ္ ကိုယ္က်င့္တရားအေတြးအျမင္မ်ားက အဓိက မက်ပါ။ အေရးႀကီးသည္မွာ အစိုးရအာဏာပိုင္အဆင့္တိုင္းက မိမိ၏ႏိုင္ငံသားတိုင္းကို ေက်ာသားရင္သားမခြဲျခားဘဲ တန္းတူ အခြင့္အေရးရရိွေအာင္ ခိုင္မာျပတ္သားစြာ ကာကြယ္သြားရန္ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္း၏ အသိအမွတ္ျပဳေထာက္ခံလာရန္ လိုအပ္ေနသည္။ လူနည္းစုမြတ္စ္လင္မ္ အုပ္စုတစ္စုအေပၚ ကေလးႏွစ္ဦးသာယူရန္ အဓမၼျပ႒ာန္းျခင္းသည္ ခြဲျခားႏွိမ့္ခ်ဆက္ဆံမႈ၊ ၄င္းျပင္ အေျခခံလူ႕အခြင့္အေရးကို ခ်ဳိးေဖာက္မႈ ျဖစ္ေၾကာင္း ကမာၻ႕ကုလသမဂၢမွ ေျပာဆိုသည္။ “ တစ္ဖက္သတ္ခ်ဳိးႏွိမ္ကန္႕သတ္သည့္ မ်ဳိးဆက္ပြားမူ၀ါဒ ” အား မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ်လက္မခံႏိုင္ေၾကာင္း အေမရိကန္မွလည္း ထုတ္ေဖာ္အသိေပးလိုက္သည္။
အာဏာရျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအုပ္စု ႏွင့္ အတိုက္အခံအုပ္စုမ်ား ႏွစ္ဖက္စလံုး ႏွလံုးသြင္းအပ္သည္မွာ ဒီမိုကေရစီနည္းစဥ္၌ ပါ၀င္ေသာ ဒီမို ၏ အဓိပၸာယ္ သတ္မွတ္ခ်က္သည္ ႏိုင္ငံသား၀ါဒျဖင့္ႏိုင္ငံေတာ္ကိုတည္ေဆာက္သူမ်ား ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ဒီမိုကေရစီ၏ အဓိကအေျခခံအခ်က္သည္ အမ်ဳိးသားလံုၿခံဳေရး ဟူသည့္ အေၾကာင္းအရာႏွင့္ လားလားမွ် မသက္ဆိုင္ပါ။
မည္သည့္ ဒီမိုကေရစီအေျပာင္းအလဲကာလအတြက္ျဖစ္ေစ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနႏွင့္ အေရးအပါဆံုး ဖြင့္ဆိုေဖာ္ျပရမည့္ ေမးခြန္းႀကီးႏွစ္ရပ္ရိွေနေပသည္။
၁။ မည္သူတို႕သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ႏိုင္ငံသားမ်ား ျဖစ္ၾကသနည္း၊ ႏိုင္ငံသား ဥပေဒအား မည္သို႕သတ္မွတ္ၾကမည္နည္း ?
၂။ ဤေမးခြန္းမ်ားအား သမမွ်တေအာင္ေဆာင္ရြက္ျခင္းအေပၚမူတည္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏အကူးအေျပာင္းၾကားကာလအား သမိုင္းက မည္သို႕ ဆံုးျဖတ္ေျပာင္းလဲေပးလိုက္မည္နည္း ?
** Foreignpolicy တြင္ မင္းဇင္ ေရးသားသည့္ National security is no excuse for bad behavior (in Burma) ေဆာင္းပါးကို ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုပါသည္။
