News @ M-Media

Blog

  • ကမန္လူမ်ိဳးစုမ်ားထဲမွ ႏိုင္ငံႏွင္႔ အမ်ိဳးသားေရးအတြက္ ၾကိဳးပမ္းတာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ၾကသူမ်ား

    ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္း ေနထိုင္လာခဲ႔ၾကေသာ ကမန္အမိ်ဳးသားမ်ားထဲမွ ကိုလိုနီေခတ္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား သပိတ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးႏွင္႔ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းဆရာမ်ား ေပၚထြန္းခဲ႔သလို လက္ရွိတြင္လည္း တကၠသိုလ္၊ေကာလိပ္ႏွင္႔ အဆင္႔ျမင္႔တန္း၊ အလယ္တန္း၊ မူလတန္း ေက်ာင္းဆရာ/ ဆရာမမ်ား၊ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးမ်ားစြာ ေပၚထြန္း၍ အင္ဂ်င္နီယာ ဗိသုကာပညာရွင္မ်ား၊ လက္မႈအတတ္ပညာရွင္မ်ား၊ ဥပေဒပညာရွင္မ်ား၊ ႏိုင္ငံႏွင္႔လူမ်ိဳးအတြက္ ေတာ္လွန္ေရးအဆက္ဆက္တြင္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ႔ၾကေသာ ျမိဳ.နယ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ၾကေသာ အရာရွိ အရာခံမ်ား၊ ျပည္သူ႔ဥပေဒစိုးမိုးေရးႏွင္႔ နယ္ေျမလံုျခံဳေရးအတြက္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနၾကေသာ ျပည္သူ႔ ရဲအရာထမ္းမ်ား၊ ေဆးပညာရွင္ဆရာဝန္မ်ား၊ ဌာနဆိုင္ရာႏွင္႔ ေကာ္ပိုေရးရွင္း အသီးသီးတြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနၾကေသာ အရာရွိမ်ား စသည္ျဖင္႔ ယေန႔ မ်က္ေမွာက္အခ်ိန္တိုင္ေအာင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိေနၾကပါသည္။

    ဥပမာ တင္ျပရလွ်င္ ၁၉၂၀ ျပည္႔ႏွစ္ ပထမအၾကိမ္ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသပိတ္တြင္ သပိတ္ေမွာက္

    ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တစ္ဆယ္႔တစ္ဦးတြင္ သံတြဲျမိဳ.မွ ကိုဘဦးႏွင္႔ ကိုဘရွင္ဆိုသူတုိ႔ အထင္ကရ ပါဝင္ခဲ႔သည္။ ကိုဘရွင္မွာ ကမန္လူမ်ိဳးစုတစ္ဦးျဖစ္ျပီး စည္းရံုးလႈံ႔ေဆာ္မႈ အလြန္ထက္ျမက္သျဖင္႔ ”ရဲရဲေတာက္ ဘရွင္” ဟု ထင္ရွားသူျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဇာတိခ်က္ေၾကြ ရခိုင္ျပည္နယ္ဘက္သို႔လည္း ကြင္းဆင္းေရာက္ရွိ ခဲ႔၍ ရခိုင္ျပည္နယ္အႏွံံ႔ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းမ်ား အမ်ားအျပားကို ေပၚထြန္းေစခဲ႔သည္။ ထို႔အျပင္ ၁၉၃၀ ျပည္႔ႏွစ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သမဂၢ ၏ ပထမဆံုးဥကၠဌ ဦးထြန္းစိန္္၊ လြတ္လပ္ေရးေမာ္ကြန္းဝင္ သခင္သန္းေမာင္၊ သခင္ ယဲ႔သက္ေအာင္ႏွင္႔ သခင္ေမာင္ညြန္႔၊ သီရိပ်ံခ်ီဦးဘစိန္၊ ၎၏သမီး ေဒါက္တာရီရီ၊ တရားေရးဝန္ၾကီးဌာန အတြင္းဝန္ ဦးအုန္းခင္၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဓာတုေဗဒဌာန အျငိမ္းစား ပါေမာကၡ ဦးေအာင္ခင္ စသူတို႔မွာ သံတြဲဇာတိ ကမန္လူမ်ိဳးစု အေက်ာ္အေမာ္ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

    ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကာလအတြင္း စစ္ေတြေက်းလက္ သက္ကယ္ျပင္ရြာမွ ဦးလူျဖဴ၊ ဦးထြန္းစိန္၊ ဦးမဲတုတ္ႏွင္႔ သာယာကုန္း ကမန္ရြာမွ ဦးေက်ာ္လွေအာင္ ဆိုသူတို႔မွာ ရခိုင္မ်ိဳးခ်စ္ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းေဆာင္ ဆရာေတာ္ ဦးပညာသီဟ၊ ဗိုလ္ၾကာလွေအာင္တို႔ႏွင္႔ ႏွီးႏြယ္၍ ဖက္ဆစ္တို႔အား တြန္းလွန္ခဲ႔ၾက၏။ ယင္းကို သတင္းစာ ဆရာၾကီး ဦးလွထြန္းျဖဴကလည္း သူ၏ ”ရခိုင္ျပည္နယ္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ား” စာအုပ္၌ အတိအလင္း ေဖာ္ျပ ထားေလသည္။

    ရခိုင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြျမိဳ.၌ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းမ်ားကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ႔သူမ်ားမွာ ကမန္လူမ်ိဳးစု ဆရာၾကီး ဦးေဇာ္ႏိုင္ဒင္၊ ဆရာၾကီးဦးညိဳဘူး၊ ဗုဒၵဘာသာဝင္ ရခုိုင္မ်ိဳးခ်စ္ထဲမွ ဆရာၾကီး ဦးဘိုးျမစိန္ စသူတို႔ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းစာဆရာဦးလွထြန္းျဖဴက သူ၏ ”ရခိုင္ျပည္နယ္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ား” စာအုပ္တြင္ အတိအလင္း ေဖာ္ျပ ထားသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ တစ္ဆက္တည္းတြင္ ရမ္းျဗဲျမိဳ.နယ္အတြင္း ေရႊတံုးရပ္မွ စက္ရွင္တရားသူၾကီး (ျငိမ္း) အဘိုးဦးပြင္႔ကို နာယကထားလ်က္ ကမန္အမ်ိဳးသားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္႔ ဆရာၾကီး ဦးရွိန္း၊ ဆရာၾကီးဦးေအး စသူတို႔ကလည္း အမ်ိဳးသားေက်ာင္းမ်ားကို အသီးသီးဖြင္႔လွစ္ျပီး ျမိဳ.နယ္လူထု သားသမီးမ်ားအား လူမ်ိဳးမေရြး၊ ဘာသာမေရြး၊ ပညာရင္ႏို. တိုက္ေကၽြးျပဳစုပ်ိုဳးေထာင္ေပးခဲ႔ေၾကာင္း ေလ႔လာေတြ႔ရွိရေပသည္။

    အထက္အဆိုပါ ကမန္အမ်ိဳးသားေက်ာင္းဆရာၾကီး ဦးညိဳဘူး ဆိုသူမွာ စစ္ေတြေက်းလက္ သကၠယ္ျပင္ရြာမ ဇာတိ ျဖစ္ျပီး လြတ္လပ္ေရးရျပီးေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားေပးေရး လုပ္ငန္းဌာနတြင္ ဒုတိယ အင္ဂ်င္နီယာခ်ဳပ္အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ႔သူျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ သူ၏ အစ္ကိုအရင္းျဖစ္ေသာ ကမန္အမ်ိဳးသား ဦးစီဘူးမွာလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံတရားေရးေကာင္စီဝင္ ဟုိက္ကုတ္တရားသူၾကီး အေက်ာ္အေမာ္ ျဖစ္သည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ (၁၉) ရက္ေန႔တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင္႔ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ၾကၽီးမ်ားအား လုပ္ၾကံခဲ႔ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္လုပ္ၾကံမႈၾကီးကို စစ္ေဆးစီရင္ခဲ႔ရေသာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အဆင္႔ျမင္႔တရားေရးခံုအဖြဲ႔တြင္ ပါဝင္ခဲ႔သည္။ ထိုတရားေရးခံုအဖြဲ႔တြင္ ဦးေက်ာ္ျမင္႔၊ ဦးစီဘူးႏွင္႔ ဦးေအာင္သာေက်ာ္တို႔ ပါဝင္ၾကျပီး ထိုအဖြဲ႔မွ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူ နယ္ခ်ဲ.လက္ပါးေစ ဂ႒ဳန္ဦးေစာႏွင္႔ အေပါင္းပါ တို႔အား ထိေရာက္ေသာ ျပစ္ဒဏ္မ်ား အသီးသီးခ်မွတ္ခဲ႔ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ဦးစီဘူး၊ ဦးညိဳဘူးတို႔၏ သားခ်င္းထဲမွ သူရႏွစ္ထပ္ကြမ္း ဗိုလ္မွဴးၾကီး ခင္ေမာင္ေစာ (ေလ)၊ ေဆးဘက္ဆိုင္ရာဦးေဆာင္ညႊန္ၾကားေရးမွဴး ဗိုလ္မွဴးၾကီးေက်ာ္ခင္ တို႔မွာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ဝန္ထမ္းေလာကတြင္ ထင္ရွားသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။

    ထုိ႔အတူ ရခိုင္ျပည္နယ္ ရမ္းျဗဲေဒသမွ ထင္ရွားသည္႔ ကမန္လူမ်ိဳးစု ႏိုင္ငံဝန္ထမ္းပုဂၢိဳလ္မ်ား ေပၚထြန္းခဲ႔ရာ အတြင္းဝန္ေဟာင္း အိုင္စီအက္(စ္) ဦးေက်ာ္သိန္၊ အျငိမ္းစာ တပ္မေတာ္ ဒုတိယ စစ္ဥပေဒခ်ဳပ္ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးၾကီးဝင္းေဖ၊ အျငိမ္းစား တပ္မေတာ္ ဒုလက္ေထာက္စစ္ေရးခ်ုဳပ္ ဗိုလ္မွဴးထြန္းျမိဳင္၊ ျပည္သူ႔ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း ဦးေဆာင္ညႊန္ၾကားေရးမွဴးဦးသာညြန္႔၊ ပါလီမန္ အမတ္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ေရွ.ေနၾကီး ဦးဖိုခိုင္ႏွင္႔ သူ၏သမီး ေဒၚေအးညြန္႔၊ ရမ္းျဗဲျမိဳ.နယ္မွ တိုင္းပညာဝန္ ဆရာၾကီး ဦးေမာင္တင္၊ ႏိုၾတီပါဗလစ္ဗဟိုတရားရံုးေရွ.ေနၾကီးဦးထြန္း၊ တပ္မေတာ္ (ေရ) မွ အျငိမ္းစား ဗိုလ္မွဴးဘိုးျဖဴ စသည္႔ အထက္ေဖာ္ျပပါ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ ႏိုင္ငံဝန္ထမ္းေကာင္းမ်ားအျဖစ္ အမႈထမ္းခဲ႔သူမ်ားျဖစ္သည္။

    တစ္ဖန္ ကမန္လူမ်ိဳးစုအတြက္ လူမႈေရးေဆာင္ရြက္ခဲ႔ၾကေသာ စစ္ေတြျမိဳ. ကမန္အမ်ိဳးသာမ်ား ပညာျမွင္႔တင္ေရးအသင္း ဥကၠဌဦးနီက်ား၊ ရန္ကုန္ျမိဳ. ကမန္လူမ်ိဳးစု သာေရးနာေရးအသင္းဥကၠဌ ဦးဘေသာင္းႏွင္႔ အဖြဲ႔က ကမန္လူမ်ိဳးစု သာေရးနာေရးကိစၥရပ္မ်ားကို စုစည္းေဆာင္ရြက္ခဲ႔ၾကျပီး လူမ်ိဳးစုမိတ္ဆံုစားပြဲကို ဇပါရွားဒရ္ဂါဗလီတြင္ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္မွ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္အထိ ၃ ႏွစ္တိုင္တိုင္ က်င္းပခဲပခသည္။ ကမန္အမ်ိဳးသားတစ္ရပ္လံုး၏ သာေရး၊ နာေရး၊ လူမႈေရး ကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳခဲ႔သူ စခန္းမွဴးဦးထြန္းရီ (အျငိမ္းစား) စသူတို႔မွာ လူမ်ိဳးစု ဂုဏ္ေဆာင္ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္။ ကမန္အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ လြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းမႈ သမိုင္းစဥ္မ်ားတြင္လည္း အဓိက အခန္း႑မွ ပါဝင္တိုက္ပြဲဝင္ခဲ႔ၾကသည္။

    [ အဆိုပါ စာအုပ္၏ အခန္း၅၊ အပိုဒ္ ၃ – ဘာသာေရးႏွင္႔ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ]

    ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္း ေနထိုင္လ်က္ရွိၾကေသာ ကမန္မ်ားအနက္ (ဘာသာကူးေျပာင္းကိုးကြယ္သူအခ်ိဳ.မွ လြဲ၍) က်န္ ကမန္လူမ်ိဳးစုမ်ားသည္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ ကမန္လူမ်ိဳးစု အမ်ားစုမွာ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။


    ၁။ ေမာင္ဆႏၵ (လယ္ေဝး) ေရးသားခဲ႔ေသာ ၂၀၀၅ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ထုတ္၊ စာမူခြင္႔ျပဳခ်က္အမွတ္ ၃၁၀၁၀၄၀၅၁၁ ”ကမန္မ်ိဳးႏြယ္စုသမိုင္း” စာအုပ္၏ အခန္း ၇ ၊ စာမ်က္ႏွာ ၇၉ မွ ၈၃ ကို စာရိုက္ကူးယူေဖာ္ျပေပးသည္။

    ကိုမင္းမင္း

  • အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္ရျခင္း အေၾကာင္းအရင္းအျမစ္မ်ား ရပ္တန္႔ေပးပါ။

    လာမည္႔ တနဂၤေႏြေန႔ -၂၀၁၁၊ စက္တင္ဘာ ၁၁ ရက္ မွာ ကမ ၻာမွာ လူေထာင္နဲ႔ခ်ီေသခဲ႔ရတဲ႔ အမႊာညီေနာင္ေမွ်ာ္စဥ္ရဲ. ၁၀ ႏွစ္ျပည္႔အတြက္ အမွတ္ရၾကဦးလိမ္႔မယ္။ ဒီလို မႏွစ္သက္၊ မလိုလားဖြယ္ ေသေၾက၊တိုက္ခိုက္ခံရမႈကေန သမၼတ ေဂ်ာ႔ဘြတ္ရွ္နဲ႔ အေပါင္းအပါမ်ားကို အၾကမ္းဖက္မႈေတြအတြက္ဆင္ႏႊဲစစ္ပြဲ- war on terror လို႔ နာမည္ေပးထားတဲ႔ စစ္ကို စတင္ျပင္ဆင္ဖို႔ ပံုစံတက်စုစည္းမႈျဖစ္ေစခဲ႔ပါတယ္။

    ပထမ သူတို႔ရဲ. စာရင္းအရကေတာ႔ အာဖဂန္ရဲ. တာလီဘန္ (အေမရိကန္နဲ႔အေပါင္းအပါမ်ား-သူတို႔ကိုယ္တိုင္ တာလီဘန္ဖြဲ႔စည္းျဖစ္တည္ႏိုင္ရန္ကူညီခဲ႔) ေတြကို ေမာင္းထုတ္ရွင္းဖို႔ပါ။ ႏွစ္ကာလက ၂၀၀၁ ခုႏွစ္။ ဒီေနာက္ သူတို႔ အီရတ္ကို ေရာက္သြားခဲ႔ျပီး ဆဒၵတ္ဟူစိန္ (အေမရိကန္နဲ႔အေပါင္းအပါမ်ား-သူတို႔ပဲ အေစာပိုင္းက အာဏာနဲ႔လက္နက ္တပ္ဆင္ေပးျပီး အီရန္ကို စစ္ပြဲဆင္ခိုင္းခဲ႔) ကို ဖယ္ထုတ္ရွင္းလင္းဖို႔ လုပ္ခဲ႔ၾကပါတယ္။ သူတို႔က ဆဒၵတ္ဟူစိန္ဟာ အဖ်က္လက္နတ္ၾကီးေတြကို ထုထည္လိုက္ ေဆာက္တည္ေနတယ္ဆိုတဲ႔ စြတ္စြဲခ်က္တင္ခဲ႔တာပါ။

    ဒါဟာလည္း ေနာက္ပိုင္းမွာ တကယ္႔ လိမ္လည္မႈမ်ား ထိပ္ေခါင္အျဖစ္ ေျပာင္းခဲ႔၊ ေပၚလြင္ခဲ႔ပါတယ္။ ဆဒၵတ္ဟူစိန္ဟာ သူ႔လူေတြအေပၚမွာ အႏိုင္က်င္႔ခဲ႔တဲ႔ျပစ္မႈမ်ားက်ဴးလြန္ခဲ႔မႈ၊ အထင္ၾကီးဂုဏ္ေမာက္မႈ၊ မတရားအာဏာရူးကာ ကူဝိတ္ႏိုင္ငံအားနယ္ခ်ဲ.ခဲ႔မႈတို႔ရွိေသာ္လည္း သူတို႔-အေမရိကန္၊ အဂၤလန္နဲ႔ အေပါင္းအပါႏိုင္ငံမ်ားစြတ္စြဲသလို လက္နတ္ေတြ ထုတ္လုပ္ႏိုင္မႈအရည္အခ်င္း အတိုင္းအတာ လံုးဝမရွိတာ အမ်ားသိ ေပၚလြင္ထင္ရွားခဲ႔ပါတယ္။ သူတို႔ စြတ္စြဲသလို သက္ေသမျပႏိုင္ပဲ ရန္လိုရဲတင္းေစာ္ကား သိမ္းပိုက္အႏိုင္ရလိုမႈနဲ႔သာ ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ခဲ႔လို႔ ႏွစ္ရွည္လၾကာစြာ ဘတ္ဂရတ္ျမိဳ.ၾကီးဟာ အပိုင္စီးဝင္ဖ်က္ခံခဲ႔ရတာပါ။ ကတ္ဒ္သူပုန္မ်ားအေရး ဦးတည္မထားပဲ ရွီအာနဲ႔ စြႏၷီ မြတ္စလင္မ္ အုပ္စု ၂ ခုၾကား သေဘာတူညီမႈ မရၾကတဲ႔ ဆူပူထၾကြဖ်က္ဆီးမႈေတြသာ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆက္ျဖစ္ေနခဲ႔ရပါတယ္။

    ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ေမလ ၁ ရက္ေန႔မွာ ဘြတ္ရွ္က သူတို႔ စစ္ဆင္ေရးျပီးေျမာက္တယ္လို႔ ေၾကျငာေလရဲ.။ ေန႔စဥ္ အီရတ္ျပည္သူေတြ မ်ားစြာ ေသေနၾကရတယ္။ အေမရိကန္စစ္သားေတြလည္း သူတို႔က စစ္ပြဲျပီးျပီ ေၾကျငာေနတဲ႔ ေနရာေတြမွာပဲ ေသဆံုးေနရတယ္။ ဒီ စိတ္ပ်က္စရာ၊ ဆိုးရြားလွတဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ေတြ အီရတ္နဲ႔အာဖဂန္မွာ ျဖစ္ေနစဥ္ သူတို႔ အေမရိကန္ရဲ. အိမ္တြင္းေရွ.တန္းမ်က္ႏွာမ်ားျဖစ္တဲ႔ အေမရိကန္လႊတ္ေတာ္၊ ကာကြယ္ေရးအဖြဲ႔ေတြ၊ အေမရိကန္ျပည္နယ္ဌာန၊ ရဲ နဲ႔ တျခားအစိုးရပတ္သတ္ရာ အဖြဲ႔ေတြကို အသံုးခ်ျပီး သူ (ေဂ်ာ႔ဘြတ္ရွ္)က သူ႔ရဲ. အၾကမ္းဖက္မႈအေပၚဆင္ႏႊဲစစ္အေၾကာင္း အက်ယ္ခ်ဲ.ျပပါတယ္။ သူက လႊတ္ေတာ္မွာ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံသားအခြင္႔အေရးေတြကို ကန္႔သတ္တဲ႔ မ်ိဳးခ်စ္ဥပေဒ ၁ နဲ႔ ၂ ( Patriot Act I & II) ကိုထုတ္ျပန္ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ႔ပါတယ္။ ေနာက္ သူက အျမင္႔ဆံုးျဖစ္တဲ႔ တရားစီရင္ေရးကိုလည္း တလြဲအသံုးခ်ကာ အေျခခံဥပေဒ မဟုတ္တာကို အေျခခံဥပေဒအျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ဆံုးျဖတ္ေစခဲ႔ပါတယ္။

    တဖက္မွာလည္း သူတို႔ရဲ.ေအာင္ပြဲလို႔ အေရးမဆိုပင္မဲ႔ အၾကမ္းဖက္သမားေတြဟာ ဆက္လက္ရွိေနခဲ႔ပါတယ္။ ၂၀၀၄ မတ္လ ၁ရက္ေန႔မွာ စပိန္မွာ ဖ်က္ဆီးတိုက္ခိုက္ခံခဲ႔ရတယ္။ ၂၀၀၅ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ အဂၤလန္မွာ ပ်က္စီးထိခိုက္မႈေတြျဖစ္ခဲ႔တယ္။ စာရင္းထဲ အေသးစိတ္မေဖာ္ျပထားတာေတြက ပါကစၥတန္ကို ဗုံုးေတြက်ဲ၊ ေခ်မႈန္းေနတာေတြ၊ ဖိလစ္ပိုင္၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ ၾသစေၾတးလ်နဲ႔ ေနာက္ဆံုးကေတာ႔ အိႏၵိယမွာ ေပါက္ကြဲမႈေတြ ေလာင္ကၽြမ္းပ်က္စီးမႈေတြေၾကာင္႔ အျပစ္မဲ႔ အရပ္သားေတြ ေသေၾကဒဏ္ရာရၾကတာအမ်ားၾကီးပါ။ လက္တေလာ ေနာ္ေဝမွာ အျပစ္မဲ႔ ေက်ာင္းသားအရြယ္လူငယ္ေတြ ေသဆံုးခဲ႔ရတာလည္း ထည္႔စဥ္းစားၾကရပါမယ္။

    ဒီျဖစ္ပ်က္မႈေတြၾကားက ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ဘာကို သင္ခန္းစာအျဖစ္ေကာက္ခ်က္ဆြဲလို႔ရမလဲ။

    ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေစာဒကတက္လိုတာက အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္ရပ္ေတြကို ၾသဇာၾကီး အာဏာရွိ ႏိုင္ငံၾကီးတစ္ခု ဦးေဆာင္တဲ႔ အႏိုင္က်င္႔ခ်ိဳးႏွိမ္မႈေတြနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊  ကိုလိုနီဆန္စြာ ဝင္ေရာက္က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္ လုယက္ျပီး စီစဥ္မႈေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပိုမိုအင္အားၾကီးတဲ႔ ဖိအားျဖင္႔ ေသာ္လည္းေကာင္း ဘယ္လိုမွ မေျဖရွင္း၊ မရပ္တန္႔ႏိုင္ပါဘူး ဆိုတာပါ။ ဒါကိုလည္း သမိုင္းက သက္ေသတည္ေနပါတယ္။

    အေမရိကန္၊ အဂၤလန္နဲ႔ အေပါင္းအပါႏိုင္ငံမ်ားလည္း အၾကမ္းဖက္ ဆူပူေသာင္းက်န္းမႈ လုပ္ခဲ႔ၾကတဲ႔ အျပစ္ရွိသူေတြပါ။ သူတို႔က တရားမွ်တမႈအတြက္ဟု ဘယ္လိုပဲ ေၾကြးေၾကာ္ေသာ္ျငား အျပစ္က်ဴးလြန္သူေတြနဲ႔ လံုးဝမျခားပါ။ အၾကမ္းဖက္ဆူပူေသာင္းက်န္းမႈေတြပဲျဖစ္ေစတဲ႔ ပံုစံတူ က်ဴးလြန္ေနတဲ႔ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား၊ အျပစ္ရွိသူမ်ားျဖစ္ေနၾကပါတယ္။

    အေမရိကန္က အၾကမ္းဖက္သမားလို႔ေျပာတဲ႔ သူေတြအေပၚ လူ႔အခြင္႔အေရးအတြက္ မေလးစားပါ။ အဘူဂါရစ္ဗ္ အက်ဥ္းေထာင္တြင္း သူတို႔ရဲ. သားရဲတိရစၦာန္ဆန္ဆန္၊ လူမဆန္တဲ႔ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္နည္းမ်ိဳးျဖင္႔ အျပစ္ေပးခံခဲ႔ရတာ လူေထာင္နဲ႔ခ်ီရွိခဲ႔ပါတယ္။ တကယ္အမွားအမွန္ မေဝခြဲႏိုင္ပဲ ပါလာခဲ႔တဲ႔ ဆဒၵတ္ဟူစိန္ သစၥာခံေတြ၊ အလ္ေကဒါးအဖြဲ.အား အားေပးသူေတြအျဖစ္ အမ်ားၾကီး ဖမ္းဆီးထားခဲ႔ပါတယ္။

    အေမရိကန္က အၾကမ္းဖက္သမားေတြလို႔ေျပာတဲ႔ သူေတြအေပၚမွာ ဥပေဒနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာအဆံုးအျဖတ္ေတြ အေပၚမွာ မေလးစားပဲ ျပဳမူခဲ႔ပါတယ္။ ဒါဟာ အမွန္ပါ။ သူတို႔ အီရတ္ကို စစ္ဆင္ႏႊဲခဲ႔တာက ကုလသမဂၢ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ အလိုနဲ႔ ဆန္႔က်င္ျပီး ေဆာင္ရြက္ခဲ႔တာပါ။ သူတို႔လုပ္ခဲ႔တာက ကုလသမဂၢဆံုးျဖတ္ခ်က္ အမွတ္ ၁၄၄၁ ကို အတိအလင္းခ်ိဳးေဖာက္ပံုကန္ခဲ႔ျခင္းပါ။

    ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ျပီး ဆက္ျပီးတင္ျပႏိုင္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အဓိက ကၽြန္ေတာ္ေဖာ္ထုတ္ေပးခ်င္တာက မွားပါတယ္ သက္ေသမျပႏိုင္တဲ႔ အမွန္ဆိုတဲ႔ အခ်က္ေတြကို ထုေခ်ျပဖို႔ပါ။ ကမ ၻာတစ္ခုလံုးက ဒီအျပစ္ရွိသူ ၁၉ ေယာက္လို႔ သူတို႔ကို အမႊာညီေနာင္တိုက္ခိုက္ခံရမႈအတြက္ ရံႈ.ခ်ၾကရမယ္။ သူတို႔ဟာအၾကမ္းဖက္သမားေတြပါ။

    ဒီလိုပဲ ကမ ၻာတစ္ခုလံုးက အေမရိကန္၊ အဂၤလန္နဲ႔ အေပါင္းႏိုင္ငံမ်ားကိုလည္း သူတို႔ လူ႔အခြင္႔အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ျပီး ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ခ်ီပါဝင္ေစခဲ႔တဲ႔အထိ အာဖဂန္၊ အီရတ္၊ ပါကစၥတန္ ျပည္သူေတြရပိုင္ခြင္႔ကို ဆန္႔က်င္ က်ဴးလြန္ခဲ႔မႈေတြအတြက္ ရံႈ.ခ် အျပစ္တင္ရပါမယ္။ သူတို႔ဟာ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားပါ။

    တာလီဘန္နဲ႔ အေမရိကန္တပ္သားေတြဟာ တစ္မ်ိဳးတည္းပဲ၊ အတူတူေတြပါ။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း လူအထင္ၾကီးေအာင္ ပစ္ခတ္ဗံုးၾကဲမိုင္းေထာင္သတ္ျပေနၾကျခင္းမွာ အျပစ္မဲ႔ အရပ္သားျပည္သူေတြ ဒုကၡၾကီးစြာ ေဝဒနာမ်ိဳးစံုရရွိခံစားၾကျပီး အဆံုးမွာ ေသေက်ပ်က္စီး နိဂံုးမလွျဖစ္ၾကရတာသာ စိတ္မေကာင္းစရာအျဖစ္ က်န္ခဲ႔ရပါတယ္။

    ကမ ၻာတစ္ခုလံုးက ပါကစၥတန္လို ႏိုင္ငံမ်ိဳးကိုလည္း အျပစ္တင္ရံႈ.ခ်ရပါမယ္။ သူတို႔က တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ စစ္အေျခစိုက္စခန္းအျဖစ္ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြကို အခြင္႔အေရးေပးသလို၊ တာလီဘန္နဲ႔ အလ္ေကးဒါးေတြ အတြက္လည္း အေျခစိုက္ ခိုလႈံပုန္းေအာင္ေနစရာဖန္တီးဖို႔ အခြင္႔အေရးေပးထားတာဟာ သူတို႔ရဲ. ၾကီးစြာေသာ အားနည္းခ်က္အမွားျဖစ္ေနပါတယ္။

    ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြဟာ တာလီဘန္၊ အလ္ေကးဒါးနဲ႔ ဘယ္လိုနာမည္တပ္တပ္၊ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ျပျပ၊ ႏိုင္ငံေရးအရမွန္ပါတယ္ေၾကျငာျပီးအလားတူအျပစ္မဲ႔အရပ္သားျပည္သူေတြကို သတ္ျဖတ္ျပဳမူေနတဲ႔ အၾကမ္းဖက္သမားအားလံုးကို ရႈံ.ခ်အျပစ္တင္ၾကရပါမယ္။

    ၉/၁၁ စက္တင္ဘာအၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္ခံရမႈျဖစ္ရပ္ အေမြအေနနဲ႔ ကမ ၻာၾကီးတစ္ခုလံုးအတြက္ သတိရစရာပါ။ ဘာေၾကာင္႔ျဖစ္ရတယ္ဆိုတာ စဥ္းစားၾကည္႔ၾကပါ။(ဘယ္သူေတြေၾကာင္႔ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ရွာေဖြ အေျဖသိႏိုင္ၾကပါတယ္) မိုက္မဲေခါင္းမာတဲ႔အၾကံနဲ႔ျပဳမူမႈေတြ၊ ဘာသာေရး၊ႏိုင္ငံေရးအယူသည္းမႈေတြ၊ မုန္းတီးနာက်ည္မႈေတြ၊ ခံယူခ်က္တယူသန္မႈေတြ၊ လူမ်ိဳးေရးအစြန္းေရာက္မႈေတြ၊ တျခားယဥ္ေက်းမႈအတြက္ ဂရုတစိုက္မရွိမႈေတြနဲ႔ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြရဲ.ေနာက္လိုက္ျဖစ္သူေတြေၾကာင္႔ ကမၻာမွာ ဒီလိုအျဖစ္ဆိုးေတြ ျဖစ္ပြားေနရတာပါ။

    ကမၻာၾကီးက အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားအင္အားနဲ႔ အၾကမ္းဖက္ျခင္းအတြက္ဆင္ႏႊဲေသာစစ္ပြဲမ်ား ျဖစ္ေပၚမႈ (လကၡံ) ျဖစ္ခဲ႔ရတဲ႔ ေထာင္ေခ်ာက္မ်ိဳးေအာက္ ေနာက္ ထပ္ မေရာက္ဖို႔ လုပ္ၾကရမယ္။ သူတို႔ရဲ. လြတ္ေျမာက္မႈနဲ႔ လြတ္လပ္မႈအယူအဆအမွားေတြေၾကာင္႔ ပိုမိုဆိုးရြားတဲ႔ အပ်က္အစီးၾကီးမ်ိဳး ထပ္မျဖစ္ေစဖို႔လိုပါတယ္။

    ကမၻာၾကီးတစ္ခုလံုးက အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္စဥ္အေၾကာင္းအရင္းအျမစ္ကို ေလ႔လာ၊ ရွာေဖြ၊ ဖယ္ရွားရပ္တည္ေစရ ပါမယ္။ ဒါေတြကေတာ႔ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ၊ စီးပြားေရးကၽြန္ခံရမႈ၊ လ်စ္လ်ဴရႈခံရမႈ၊  စိတ္ဓါတ္ခံစားတက္ၾကြျခင္းမရွိမႈ၊ ဘာသာေရးအေျခခံဝါဒ အယူသီးျပင္းထန္မႈ၊ ကိုယ္႔ကိုမၾကိဳက္သူေတြ အႏၱရာယ္ေပးလာမွာေတြးေၾကာက္မႈနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈအသာစီးရလိုမႈေတြေပါ႔။

    တကယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ႏိုင္ငံတကာလူ႔အဖြဲ.အစည္းဝင္ လူသားမ်ားအျဖစ္ ဒီလို ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ အေရးအရာမ်ား၊ စၾကၤာဝဌာဆိုင္ရာ ျပႆနာမ်ားအေရးကိစၥ မလုပ္ေဆာင္ဘူးဆိုဘူးဆိုပါက ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ. အခြင္႔အေရးက အၾကမ္းဖက္သမားအုပ္စု ၂ မ်ိဳးၾကားကို ေရြးခ်ယ္ဖို႔ ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ (ဒါဟာ ေနာက္ထပ္ေရြးခ်ယ္စရာ မရွိေတာ႔တာမ်ိဳးျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။)

    ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလံုး အၾကမ္းဖက္မႈမ်ိဳးစံုကို လူသားဆန္မႈျဖင္႔လည္းေကာင္း၊

    ဆူပူထၾကြ ေသာင္းက်န္းမႈေတြကို ေၾကာင္းက်ိဳးဆင္ျခင္ႏိုင္မႈေတြျဖင္႔လည္းေကာင္း၊ မုန္းတီးရန္လိုမႈေတြကို ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖင္႔လည္းေကာင္း၊

    ိဲတိရစၦာန္ဆန္စြာ အႏိုင္က်င္႔ႏွိပ္စက္မႈေတြကို လူသားပီပီ ကိုယ္ခ်င္းစာနာမႈ သနားဂရုဏာ တုိ႔ျဖင္႔ လည္းေကာင္း ေတာ္လွန္ခုခံတိုက္ထုတ္ျခင္းျဖင္႔ ေျပာင္းျပန္လွန္ၾကရပါလိမ္႔မယ္။

    ါေတြအတြက္ ေရြးခ်ယ္မႈကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္သာပဲျဖစ္ပါေတာ႔တယ္။

    (အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္ရျခင္း အေၾကာင္းအရင္းအျမစ္မ်ား ရပ္တန္႔ေပးပါ။ ကဲ- မိတ္ေဆြ၊ ဘာလုပ္မလဲ။ သင္မွာ အေျဖရွိပါတယ္။)

    ဘာသာျပန္။ ျမတ္ေဇယ်ာ

    News@MMSY

    မွတ္ခ်က္။  ၉ ရက္၊ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၁ မေလးရွားႏိုင္ငံထုတ္  The Sun  သတင္းစာ၏ စာမ်က္ႏွာ ၁၆ မွတ္ခ်က္ေခါင္းစဥ္အားဆီေလ်ာ္သလိုျမန္မာျပန္ဆိုေပးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ Jose Mario Dolor De Vega စာေရးသူမွာ   Nilai University College – Department of Social Science, School of Humanities and Social Science မွ ကထိက တစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။

  • တရားခံ < ဓားစာခံ

    ၁၀ႏွစ္ တိုင္ခဲ့ၿပီ…။

    လြန္ခဲ့ေသာဆယ္ႏွစ္ ၂၀၀၁ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၉ရက္ေန႔က အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၊ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕႐ွိ ေမွ်ာ္စင္ညီေနာင္ World Trade Center Twin Tower အေဆာက္အဦႀကီးကို ေလယာဥ္ျဖင့္ အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္ခံခဲ့ရသည္။ အျပစ္မဲ့ျပည္သူမ်ား ေသေၾကပ်က္စီးခဲ့ရသည္။ လူတကာတို႔၏ အသည္းကို ကိုင္လႈပ္ေစခဲ့သည့္ လူမဆန္လြန္းေသာ ေအာက္တန္းၾကလွသည့္ ရက္စက္ၾကမ္ၾကဳတ္မႈႀကီး။ သမိုင္းတစ္ေကြ႕ေျပာင္းေ႐ႊ႕ေစခဲ့သည့္ ေသြးစြန္းသည့္ ေန႔ရက္တစ္ရက္ ဒီေန႔ ၁၀ႏွစ္ျပည့္ၿပီ။

    ဘယ္လိုသူက က်ဴးလြန္သည္ျဖစ္ေစ ဤသို႔ေသာ လူမဆန္သည့္လုပ္ရပ္မ်ိဳးကို လူသားမွန္လ်င္ ဆန္႔က်င္ၾကရေပမည္။ “ဤ ၉/၁၁ ၏လက္သည္ တရားခံ အစစ္အမွန္ ဘယ္သူလဲ” ဟူသည့္ ေမးခြန္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ႏိုင္ငံတကာမွာပင္ လက္႐ွိအခ်ိန္ထိ အျငင္းပြားလ်က္႐ွိသည္။ သတင္းမီဒီယာ အမ်ားစု ေဖာ္ျပၾကသည္ကေတာ့ မၾကာေသးခင္ကမွ အေသဖမ္းဆီးရ႐ွိသြားခဲ့ၿပီဆိုသည့္ အိုစာမာဘင္လာဒင္ ဆိုသူႏွင့္ အလ္ကိုင္ဒါ အမည္႐ွိ အစၥလာမ္အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕၏ အၾကမ္းဖက္တုိက္ခိုက္မႈ။ [စဥ္းစားၾကည့္လ်င္ အေတာ္ အံ့အားသင့္ဖြယ္ရာ အသံုးအႏႈန္းျဖစ္သည္။ အာရဗ္အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕မဟုတ္၊ ပါလက္စတိုင္း အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕မဟုတ္၊ ဘာသာတရားတစ္ခု၏ အမည္ႏွင့္ တြဲဖက္ခံထားရေသာအမည္အစၥလာမ္အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕တဲ့။ ဟိ႐ို႐ွီးမားကို အေမရိကန္က ဗံုးခြဲခဲ့ျခင္းအတြက္ ခရစ္ယာန္အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕ဟုမသမုတ္၊ အစၥေရးႏိုင္ငံေပၚေပါက္ေရးအတြက္ အစြမ္းကုန္ ထိုးစစ္ဆင္ခဲ့ၾကေသာသူတို႕အားလည္း ဂ်ဳးအၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕ဟု မသတ္မွတ္၊ တကယ္တမ္းေတာ့ လူမဆန္သည့္ အၾကမ္းဖက္မႈ က်ဳးလြန္သူ လူမ်ိဳးတိုင္းဘာသာ၀င္တိုင္းမွာ အနည္းႏွင့္အမ်ား ႐ွိၾကသည္သာ။ သို႔ေသာ္ ခရစ္ယာန္အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕၊ ဂ်ဳးအၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕၊ ဟိႏၵဴ အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕၊ ဗုဒၵဘာသာအၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕ စသည့္အေခၚအေ၀ၚေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ မသံုးၾက။ထူးေတာ့ထူးဆန္းသည္။(မွတ္ခ်က္… အျခားဘာသာ၀င္မ်ားအေပၚ ဘာသာေရးေစာ္ကားမႈ လံုး၀ လံုး၀ မဟုတ္ပါ။ အေခၚအေ၀ၚ ခြဲျခားခံရမႈကို တင္ျပျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါသည္။)]  ေနာက္တစ္ဖက္ကလည္း ဤတုိက္ခိုက္မႈကို အျခား လွ်ိဳ႕၀ွက္အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုမွ က်ဳးလြန္ခဲ့ၿပီး အစၥလာမ္အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕မွ က်ဴးလြန္သည္ဟုယူမွတ္ၾကေစရန္ အကြက္က်က် လုပ္ၾကံခဲ့ျခင္းဟု အေထာက္အထားမ်ားစြာျဖင့္ တင္ျပၾကသည္။ ေထြေထြထူးထူး လိုက္႐ွာေနစရာမလို youtube တြင္ 9/11 ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ႐ွာၾကည့္လ်င္ပင္ ဤ ႐ႈေထာင့္ႏွစ္ခုစလံုးမွ တင္ျပထားေသာ video file မ်ားစြာ ေတြ႕ရလိမ့္မည္။ အမ်ားစုကေတာ့ ထိုဒုတိယအယူအဆကို ၾကားပင္ ၾကားဖူးလိမ့္မည္မထင္။

    ကၽြန္ေတာ္ ပိုစိတ္၀င္စားသည္က ဤ ၉/၁၁ ၏ တရားခံဘယ္သူလဲ ဆိုသည္ထက္ ဤ ၉/၁၁ ၏ဓားစာခံမ်ားအေၾကာင္း ျဖစ္သည္။  တိုက္ခိုက္ခံရစဥ္ ကြယ္လြန္ေသဆံုးသြားၾကသူမ်ားအား ဓားစာခံမ်ားအျဖစ္ ျမင္ၾကရပါမည္။မွန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔သာမက ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ဓားစာခံမ်ားျဖစ္လ်က္ က်န္ေနခဲ့ရသည္ဆိုပါက လက္ခံပါမည္လား။

    နီးစပ္ရာျဖစ္ရပ္ တစ္ခုအား ဥပမာအေနႏွင့္ တင္ျပလိုပါသည္။ ၂၀၀၉ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ (သို႔) ႏို၀င္ဘာလက မႏၱေလးၿမိဳ႕ ဗထူးအားကစားကြင္းတြင္ ရတနာပံုအသင္းႏွင့္ ရန္ကုန္အသင္းတို႔ ေဘာလံုးကစားၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္ သြားမၾကည့္ပါ။ ညဖက္တြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ဆံုရာ သူတို႔က ဒိုင္ဘက္မွ တရားမွ်တမႈမ႐ွိေသာ၊ ဘက္လိုက္ေသာပြဲ၊ တစ္ဖက္ေစာင္းနင္းဆန္ေသာပြဲဟု ဆိုၾကသည္။ ပြဲၿပီးသြားေတာ့ ဆူပူ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္မႈ အနည္းငယ္ ျဖစ္သြားေၾကာင္းလည္း ၾကားရသည္။ ဒီအထိလည္း ထိုေဘာလံုးပြဲႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ တစ္စံုတစ္ရာ မသက္ဆိုင္ေသး။

    ေနာက္ရက္မ်ားတြင္ ထြက္ေပၚလာသည့္ ဂ်ာနယ္ အခ်ိဳ႕ပါ သတင္းေတြတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ လံုး၀မဆိုင္ဟု မဆိုႏိုင္ေတာ့သည့္ ကိစၥရပ္မ်ား ပါလာပါၿပီ။ ရန္ကုန္အသင္းမွေဘာလံုးသမားမ်ား အျပန္လမ္းတြင္ ခဲႏွင့္ လိုက္ထုသည့္ သတင္း။ ဒါကလည္း အမွန္တကယ္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ျဖစ္ရပ္။ မဟုတ္ေၾကာင္း သူတို႔ဖက္မွ တစ္စံုတစ္ရာ ကာကြယ္ေျပာဆိုရန္ မလိုအပ္သည့္ကိစၥ။ ကိုယ့္စိတ္ကိုကိုယ္ မထိမ္းႏိုင္သည့္ ဆိုးသြမ္းလူငယ္တစ္စု၏ ပုဂၢိဳလ္ေရး အာဂါတကို အေျခခံသည့္ မိုက္မဲမႈသက္သက္။ ပြဲစဥ္တစ္ေလ်ာက္ မသမာမႈ ႐ွိခဲ့သည္ ဆိုေစဦး လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္းက လက္သင့္မခံႏိုင္သည့္၊ ေလ်ာ္ကန္သည့္ တုန္႔ျပန္ေျဖ႐ွင္းနည္း မဟုတ္သည္ကေတာ့အမွန္ပင္။

    သို႔ေသာ္ ထိုရက္ပိုင္းဂ်ာနယ္မ်ားပါ မွတ္ခ်က္မ်ားကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေတာ္ စိတ္စႏိုးစေနာင့္ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ မႏၱေလးသားမ်ား ဤကဲ့သို႔ ႐ိုင္းစိုင္းၾကပါက မႏၱေလးတြင္ ေဘာလံုးပြဲ ဆက္လက္က်င္းပသင့္မက်င္းပသင့္ စဥ္းစားၾကရဦးမည္ ဆိုသည္အထိ မႏၱေလးသားမွန္သမွ်ကို သိမ္းၾကံဳးေရးသားသည့္ သတင္းမ်ား မဖတ္ခ်င္မွအဆံုးပင္။ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ပါေလ။ ထိုသို႔ ခဲႏွင့္ထုခဲ့သည့္ လူငယ္တစ္ခ်ိဳ႕သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မႏၱေလးသားမႏၱေလးသူ မည္မွ်ကို ကိုယ္စားျပဳခဲ့ပါသလဲ။ မည္သည့္ မႏၱေလးသားမႏၱေလးသူကေကာ ဒီျဖစ္ရပ္အတြက္ ေထာက္ခံခဲ့ၾကပါသလဲ။ မည္သည့္ မႏၱေလးသားမႏၱေလးသူကေကာ ဒီျဖစ္ရပ္အတြက္ ေနာက္ကြယ္မွ ကူညီ ပံ့ပိုးခဲ့ၾကပါသလဲ။ အမ်ားစုႏွင့္ တစ္စံုတစ္ရာ မသက္ဆိုင္သည့္ ကိစၥရပ္တြင္ မဆီမဆိုင္ ေရာေရာင္ကာ ၀ါးလံုးသိမ္းေရးသားခံရသည့္အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မႏၱေလးသားမႏၱေလးသူေတြ ထိခိုက္ရသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္။

    ထိုနည္းတူစြာပါပင္။ အစၥလာမ့္ဆံုးမ ၾသ၀ါဒအရ မည္သည့္ သက္႐ွိတစ္ဦးကိုမွ် အေၾကာင္းမဲ့သတ္ခြင့္မ႐ွိေၾကာင္း၊ စစ္ေျမျပင္မွာပင္လ်င္ စစ္ပြဲႏွင့္မသက္ဆိုင္သည့္ မိန္းမ၊ ကေလးသူငယ္၊ သက္ႀကီး႐ြယ္အိုႏွင့္ အရပ္သားမ်ား ထိခိုက္မႈ မ႐ွိေစရန္ ကာကြယ္ေပးရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သက္႐ွိတစ္ဦးအား အေၾကာင္းမဲ့ေသေၾကေစျခင္းသည္ လူသားထုတစ္ရပ္လံုးအား သတ္ျဖတ္ျခင္းႏွင့္ တူညီေၾကာင္း ႐ွင္းလင္းျပတ္သားစြာ သြန္သင္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ ဤအၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္မႈသည္ အစၥလာမ့္ဆံုးမ ၾသ၀ါဒႏွင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီးဆန္႔က်င္သည့္ လုပ္ရပ္ျဖစ္သည့္အတြက္ ကမၻာ့ မြတ္စလင္မ္အဖြဲ႕အစည္းႀကီးမ်ားအပါအ၀င္ အမ်ားစုေသာ မြတ္စလင္မ္ထုႀကီးက တစ္ခဲနက္ ႐ႈတ္ခ် ဆန္႔က်င္ခဲ့သည္။ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္တစ္ခ်ိဳ႕က က်ဴးလြန္ခဲ့သည္ ျဖစ္ပါေစဦး၊ အစၥလာမ္ဘာသာႏွင့္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ မြတ္စလင္မ္ အမ်ားစုကို လံုး၀ ကိုယ္စားျပဳျခင္း မ႐ွိပါ။ ၂၁ရာစု ေခတ္သစ္ တူရကီႏိုင္ငံ၏ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ M. Fathullah Gullen ဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း A Muslim cannot be a terrorist, and a terrorist cannot be a Muslim မြတ္စလင္မ္ မွန္လ်င္  အၾကမ္းဖက္သမား မဟုတ္၊ အၾကမ္းဖက္ဆိုလ်င္လည္း မြတ္စလင္မ္ မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ အဓိက အားနည္းခ်က္က မီဒီယာစာနယ္ဇင္း ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ခိုင္မာမႈ မ႐ွိျခင္းပင္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ သတင္းမွန္၊ ခံယူခ်က္မွန္၊ အေျခအေနမွန္ကို အမ်ားသိေအာင္ စနစ္တစ္က် က႑ေပါင္းစံုမွ မတင္ျပနိုင္ခဲ့ၾက။ ဤအၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္မႈျဖစ္စဥ္ တစ္ခုလံုးသည္ ဒဂၤါးျပားတစ္ျပား ဆိုပါက ေခါင္းအျခမ္းကိုသာ ျမင္ခြင့္ရထားသည့္ ကမ ၻာသူကမ ၻာသားတို႕အား က်န္ ပန္းအျခမ္းကိုလည္း ျမင္သာေအာင္ မျပႏိုင္ခဲ့ၾက။

    ဒီအတြက္ ေနာက္ဆက္တြဲကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယခု ရင္ဆိုင္ေနၾကရပါၿပီ။ ဘယ္သြားသြား၊ ဘာလုပ္လုပ္ သံသယမ်က္စိျဖင့္ အၾကည့္ခံေနၾကရသည္။ မြတ္စလင္မ္ ျဖစ္ရသည္ကပင္ ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္ ေနဘိသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနရသည္။ ႏိုင္ငံေရးအလို႔ငွါ အသံုးခ်လိုသူတို႔ စက္ကြင္းအတြင္းသက္ဆင္းရကာ သားေကာင္ ျဖစ္ေနၾကရသည္။ ( Shoot on Sight, My Name is Khan စသည့္ ႐ုပ္႐ွင္ကားမ်ား လက္လွမ္းမီက ၾကည့္ၾကည့္ပါ။) The most misunderstood religion in the world is Islam. အစၥလာမ္သည္ ကမၻာေပၚတြင္ အထင္အျမင္လြဲမွားမႈ အခံရဆံုးသာသနာျဖစ္ေနသည္။ မြတ္စလင္မ္ဟူေသာအမည္ၾကားရသည္ႏွင့္ သတိႏွင့္ဆက္ဆံစရာ သတၱ၀ါအျဖစ္ ႐ႈျမင္ခံေနၾကရသည္။

    အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွ Cat Stevens အမည္ျဖင့္ တစ္ေခတ္တစ္ခ်ိန္ကဂီတေလာက၏ ဘုရင္တစ္ဆူျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေနာင္တြင္ အစၥလာမ့္ ေအးရိပ္ဆာယာေအာက္သို႔၀င္ေရာက္လာကာ Yusuf Islam ဟု အမည္ေျပာင္းခဲ့သူ ေျပာခဲ့ဖူးသည့္ ဥပမာကလည္း ထိေရာက္ေပၚလြင္လွသည္။ လူတစ္ေယာက္ ကားတက္ေမာင္းရာမွ ယာဥ္တိုက္မႈျဖစ္လ်င္ ကားဆိုတာ မေကာင္းပါဘူးဟု ဆိုရမည္ေလာ၊ ကားေမာင္းတဲ့သူေတြ မေကာင္းပါဘူးဟု ဆိုရမည္ေလာ၊ မေမာင္းတတ္ဘဲ စည္းမ႐ွိကမ္းမ႐ွိ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းေမာင္းသည့္ သက္ဆိုင္သူ ယာဥ္ေမာင္းပိုသာ ခြဲ၍ အျပစ္တင္မည္ေလာ။

    မည္သို႔ေသာ အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္မႈကိုမဆို ျပင္းထန္စြာ ဆန္႔က်င္ပါသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္မႈကို တန္ျပန္တိုက္စစ္ဆင္ျခင္း war on terror (သို႔)  anti-terrorist movement အမည္ခံ အၾကမ္းဖက္မႈပံုစံေနာက္တစ္မ်ိဳးကိုလည္း ျပင္းထန္စြာ ႐ႈတ္ခ်ပါသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ဖက္မွစဥ္းစားၾကည့္ၾကေစခ်င္သည္က အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္မႈမ်ား၏ ေနာက္ကြယ္အေၾကာင္းအရင္း ရင္းျမစ္မ်ားကို သိနားလည္ရန္ ႀကိဳးစားၾကည့္ၾကရန္ လိုအပ္မႈ႐ွိမ႐ွိကို ျဖစ္သည္။ အထက္တြင္ ေျပာခဲ့ေသာ ေဘာလံုးပြဲဥပမာကိုပင္ ဆက္ေျပာပါဦးမည္။ ထိုလူငယ္တစ္ခ်ိဳ႕ ခဲႏွင့္ လိုက္ေပါက္ခဲ့သည့္အေၾကာင္းရင္းက ဘာေၾကာင့္လဲ။ ျငင္းမရသည့္ အခ်က္က ထိုပြဲစဥ္တြင္ အကဲျဖတ္ဒိုင္အေနျဖင့္ (႐ိုးသားစြာမွားယြင္းခဲ့ျခင္းလား၊ မေတာ္တစ္ဆသက္သက္လားေတာ့ ေသခ်ာ မဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း) တစ္ဖက္ေစာင္းနင္းဆန္သည့္ ဘက္လိုက္မႈေၾကာင့္ တရားမွ်တေသာ ကစားပြဲ မျဖစ္ခဲ့သည္ကေတာ့ အမွန္။ ဒီအတြက္ ပြဲအၿပီးတြင္ ထိုကြင္းလယ္ ဒိုင္လူႀကီး ဒဏ္ေငြႏွင့္ ေနာက္က်င္းပသည့္ပြဲတြင္ပါ၀င္ခြင့္ပိတ္ပင္သည့္ ျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသည္။

    ထိုနည္းတူစြာပင္ အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္မႈမ်ား၏ ေနာက္ကြယ္အေၾကာင္းအရင္း ရင္းျမစ္မ်ားကို ေလ့လာၾကည့္လ်င္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ၊ စီးပြားေရးကၽြန္ခံရမႈ၊ လ်စ္လ်ဴရႈခံရမႈ၊ တရားမွ်တျခင္းမ႐ွိမႈ၊ ပညာေရးနိမ့္ပါးမႈ၊ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခံရမႈ၊ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္ခံေနရမႈ၊ တစ္ဖက္ေစာင္းနင္း အႏိုင္က်င့္ခံေနရမႈ၊ မုန္းတီးနာက်ညး္မႈ၊ ခံယူခ်က္တယူသန္မႈ၊ လူမ်ိဳးေရးအစြန္းေရာက္မႈ၊ ၀ါဒမႈိင္း တိုက္သြင္းခံရမႈ၊ ဘာသာေရး၊ႏိုင္ငံေရးအယူသည္းမႈ…… စသည့္ အေၾကာင္းရင္း မ်ားစြာ ႐ွိေနေသးသည္ ဆိုပါက အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္မႈမ်ားကို အျမစ္ျပတ္ ေခ်မႈန္းႏိုင္မည္မဟုတ္။ အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္မႈမ်ားအား ႐ႈတ္ခ်ေျပာဆိုေန႐ံုသက္သက္မွ်ႏွင့္လည္း ပေျပာက္သြားလိမ့္မည္မဟုတ္။

    ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလံုး အၾကမ္းဖက္မႈမ်ိဳးစံုအား လူသားဆန္မႈျဖင္႔လည္းေကာင္း၊ဆူပူထၾကြ ေသာင္းက်န္းမႈမ်ားအား ေၾကာင္းက်ိဳးဆင္ျခင္ႏိုင္မႈေတြျဖင္႔လည္းေကာင္း၊ မုန္းတီးရန္လိုမႈမ်ားအား ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖင္႔လည္းေကာင္း၊တိရစၦာန္ဆန္စြာ အႏိုင္က်င္႔ႏွိပ္စက္မႈ မ်ားအား လူသားပီပီ ကိုယ္ခ်င္းစာနာမႈ သနားကရုဏာ တုိ႔ျဖင္႔ လည္းေကာင္း ေတာ္လွန္ခုခံတိုက္ထုတ္ျခင္းျဖင္႔ ေျပာင္းျပန္လွန္ၾကရပါလိမ္႔မည္။ သက္ဆုိင္ရာ ဘာသာတရားတို႔၏ အဆံုးအမတို႔ကိုလည္း ေခ်ေခ်ျမစ္ျမစ္သိနားလည္ကာ မ်က္ကန္းတေစၦ အေပၚယံအယူသီးၾကသူမ်ား မျဖစ္ေစရန္ ၾကိဳးစားၾကရပါမည္။

    တရားမွ်တမႈ႐ွိကာ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားၾကလ်က္ ဘာသာေပါင္းစံု အေျပာမဟုတ္လက္ေတြ႕ ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးေသာ လူ႔ေဘာင္တစ္ခု ျမင္လိုလွပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးတြင္ တာ၀န္႐ွိပါသည္။ Yusuf Islam ၏ Peace Train အမည္႐ွိ သီခ်င္းထဲမွ စာသား Why must we go on hating? Why can’t we live in BLISS? အတိုင္းပါပင္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူသားတစ္ေတြ ဘာကိစၥ ေ႐ွ႕ဆက္ အမုန္းပြားေနၾကရဦးမွာလဲ။ ဘာလို႔မ်ား ေပ်ာ္႐ႊင္ခ်စ္ခင္ဖြယ္လူ႔ေဘာင္အျဖစ္ မေနႏိုင္ၾကရမွာလဲ။

    (၉/၁၁ ဆယ္ႏွစ္ျပည့္ ၀မ္းနည္းျခင္းအမွတ္တရ)
    ေရးသူ- ကုိေက်ာ္မိုးေအာင္

    News@MMSY

  • ဦးညီညီ (ဗမာမြတ္စလင္မ္ ႏိုးၾကားေရးအဖြဲ႕)

    (ဖဆပလအစိုးရလက္ထက္ အတြင္း၀န္မ်ား႐ံုး (ယခု ၀န္ႀကီးမ်ား႐ံုးေဟာင္း)တြင္ ဗမာမြတ္စလင္မ္ ႏိုးၾကားေရးအဖြဲ႕ အတြင္းေရးမွဴး ဦးညီညီ တိုင္းရင္းသားလူနည္းစုဆိုင္ရာ အဆိုႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ေဆြးေႏြးစဥ္)

    မႏၱေလးျမိဳ႕၊ ခ်မ္းေအးသာစံျမိဳ႕နယ္၊ ၂၇ လမ္း၊ ၈၂ လမ္းႏွင့္ ၈၃ လမ္းအတြင္း၊ ဖခင္ ဦးအလီ၊ မိခင္ေဒၚခန္႔တို႔မွ အဗၺဒုလ္ဟမီးဒ္ (ေခၚ) ဆရာဦးညီညီအား ၁၉၂၁-ခု၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၈) ရက္၊ အဂၤါေန႔တြင္ ဖြားျမင္သည္။ ေမြးခ်င္း ႏွစ္ဦးျဖစ္၍ ကိုကို၊ ညီညီဟု ငယ္မည္ေခၚတြင္ရာ ကိုကို (ေခၚ) ဆရာဦးကို (M.A) ပါဠိကထိကသည္ သားၾကီးျဖစ္၍ ဆရာဦးညီညီမွာ သားငယ္ျဖစ္သည္။

    ဆရာဦးညီညီသည္ ၀က္စလီ အထက္တန္းေက်ာင္း (ယခု အ.ထ.က-၁၆) တြင္ တကၠသိုလ္၀င္တန္းအထိ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၃-ခုတြင္ ေစ်းခ်ဳိေတာ္၊ အိုင္ရံု၊ ပိုးကုန္သည္ ေဒၚေအးၾကည္ႏွင့္ လက္ထပ္သည္။ အထက္တန္းေက်ာင္းမ်ားတြင္ အထက္တန္းေက်ာင္းသားမ်ားကို အဂၤလိပ္စာျပခဲ့သည္။ တိုင္းခ်စ္အထက္တန္းေက်ာင္း ေန႔ေက်ာင္းႏွင့္ တိုင္းခ်စ္ လူငယ့္ေရးရာ ညေက်ာင္း၌ အႏွစ္ (၂၀) ခန္႔ စာျပခဲ့သည္။ တရုတ္အမ်ဳိးသားမ်ား (Oversea) အိုဗာစီး ေက်ာင္းတြင္လည္း စာျပခဲ့ျပီး ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီး (ဟာဂ်ီမၾကီး) ေဒၚခင္ရီစိုး လက္ထက္ အမွတ္(၂၁) အ.ထ.က တြင္ ေနာက္ဆံုး စာသင္ျပျပီးေနာက္ အျငိမ္းစား ယူခဲ့သည္။

    ဆရာသည္ အာဇာနည္ ဆရာၾကီး ဦးရာဇတ္၏ ညာလက္ရံုး တစ္ဦးျဖစ္ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အဆိုျပဳစဥ္က ဆရာၾကီးကိုယ္တိုင္ ေရြးခ်ယ္ေစလႊတ္ခံရသူျဖစ္သည္။ ၁၉၄၆-ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၁၇) ရက္တြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕၊ ေရႊတိဂံုေစတီ အလယ္ပစၥယံ၌ က်င္းပေသာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာညီလာခံၾကီးတြင္ လံုး၀လြတ္လပ္ေရးအဆိုကို ဦးေဖခင္က အဆုိတင္သြင္းျပီးဆရာက ေထာက္ခံခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က အထက္ျမန္မာျပည္ မြတ္စလင္ထုကိုယ္စားႏွင့္ (ဗ.မ.က) ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္တက္ေရာက္ခဲ့ျပီး ယင္းအဆိုမွာလည္းေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ အခ်ိန္ပိုသြား၍ အခမ္းအနားမွဴးက သတိေပးေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဆရာ အဂၤလိပ္လိုေျပာၾကားသည့္ မိန္႔ခြန္းကိုႏွစ္သက္၍ ဆက္လက္ေျပာၾကားေစခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ယင္းညီလာခံၾကီး၏ မွတ္တမ္းသည္လည္း “၀ရမ္းေျပးဘိုးသိန္း” ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားတြင္ မွတ္တမ္းအျဖစ္ပါ၀င္ခဲ့သည္။

    ဆရာသည္ “ျမန္မာမြတ္စလင္မ္မ်ား ႏိုးၾကားေရး” အဖြဲ႕တြင္ အတြင္းေရးမွဴးတာ၀န္ ထမ္းရြက္ခဲ့၍ “ႏိုးၾကားေရး ဦးညီညီ” ဟု လူသိမ်ားခဲ့သည္။ ဆရာ၏လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္မ်ားမွာ သံအမတ္ၾကီးေဟာင္း ဦးေဖခင္၊ ႏိုင္ငံ့ဂုဏ္ရည္ဘြဲ႕ရ ဆရာဦးဘိုးခ်ယ္၊ ဗိုလ္ဗကို၊ သခင္ခ်န္ထြန္း၊ ဦးသာထြန္းႏွင့္ ဦး A.စလင္းမ္ စသူတို႔ ျဖစ္၏။ ဆရာသည္ ဂြ်န္းဗလီေဂါပကတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ျပီး ဂြ်န္းဗလီ စည္းမ်ဥ္းေရးဆြဲရာတြင္လည္းပါ၀င္ခဲ့သည္။ ကာေစ့မီယာဟ္ေက်ာင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕တြင္လညး္ ပါ၀င္ခဲ့သည္။

    ဆရာသည္ မႏၱေလးျမိဳ႕လံုးဆိုင္ရာ မဟာတမန္ေတာ္ေန႔ ဗဟိုေကာ္မတီတြင္ (၄၁)ၾကိမ္မွစ၍ သာသနာ့စာေပျပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ အကဲျဖတ္ဒိုင္၊ (၄၅)ၾကိမ္တြင္ နာယကၾကီး၊ (၄၆)ၾကိမ္တြင္ ဒု-ဥကၠဌ၊ (၄၈) ၾကိမ္တြင္ ဘ႑ာေရးေကာ္မတီတို႔၌ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ သာသနာေရးႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရး ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအေနျဖင့္ ဗဟုိေကာ္မတီမွ ဂုဏ္ျပဳေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
    ၂၀၀၁-ခု၊ ႏို၀င္ဘာလ (၂၈) ရက္တြင္ အရွင္ျမတ္အမိန္႔ေတာ္ခံယူခဲ့သည္။ သားသမီး (၇) ဦးက်န္ရစ္ျပီး ရတနာပံုအိုးဘိုဗလီ၀င္းတြင္ မိသားစုေနထိုင္လ်က္ရွိသည္။
    (မႏၱေလးျမိဳ႔လံုးဆိုင္ရာ မဟာတမန္ေတာ္ေန႔ စိန္ရတု မဂၢဇင္း ကကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)

    အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာကို  http://www.myanmarmuslim.net မွ ျပန္လည္ ကူးယူ ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ အခ်က္အလက္မ်ား (ဥပမာ ဦးေဖခင္၏ အဆုိတင္သြင္းခ်က္ကို ဆရာက ေထာက္ခံခဲ့သည္ ဟူသည့္အခ်က္)ကို အျခားေနရာမ်ားတြင္ ခိုင္လံုေသာ အေထာက္အထားမေတြ႔ရပါ။ မွားယြင္းမွတ္တမ္းတင္မိျခင္းလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

    တကယ္ေတာ့ ဦးညီညီက ကၽြန္ေတာ့္ အဖိုးေလးေတာ္စပ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္အဖိုး ဦးကိုကို http://www.mmsy.org/profiles/blogs/m-a ၏ ညီအရင္းေတာ္စပ္သူ။ ဦးကိုကိုက ကၽြန္ေတာ္ငယ္ေသးစဥ္ ၁၉၈၇ခုႏွစ္ကတည္းက အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ အမိန္႔ေတာ္ ခံယူခဲ့သျဖင့္ သူ႔အေၾကာင္း သိပ္မမွတ္မိေသာ္လည္း ဦးညီညီႏွင့္ကေတာ့ သူ၏ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မ်ားတြင္ ကၽြန္ေတာ္က အ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည့္အတြက္ သိခ်င္တာမ်ား ေမးခြင့္ရခဲ့ပါသည္။  ပုဂၢိဳလ္ေရးဆန္ေသာ ေရးသားမႈျဖင့္ သမိုင္းမွတ္တမ္းမတင္လိုပါ။ သို႔ေသာ္လည္း စာမတင္ေသးသည့္သမိုင္း၀င္ပံုရိပ္တစ္ခ်ိဳ႕ မသိၾကေသးသူေတြလည္းသိေစရန္ ရည္႐ြယ္လ်က္ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိေသာ ဦးညီညီအေၾကာင္းကိုပါ ထပ္မံေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။

    ၂၀၀၀ခုႏွစ္၀န္းက်င္ တစ္ရက္ သူ႔အိမ္ကို ကၽြန္ေတာ္သြားေတာ့ မႏၲေလးတကၠသိုလ္ စိတ္ပညာ႒ာန ပါေမာကၡ ဆရာ ဦးခင္ေမာင္သန္း [စာေရးဆရာ ခင္ေမာင္သန္း(စိတ္ပညာ)] ေရာက္ေနသည္။ ဆရာက သူ၏ဆရာတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ ဦးညီညီထံသိလိုသည့္ အခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ေမးရင္း  လာေရာက္ ႏႈတ္ဆက္ ျခင္းျဖစ္သည္။ ဦးညီညီက တစ္ဖက္ကသိလိုသည္ကို ေျဖၾကားေပးၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း အားမရေသးဘဲ ေက်ာင္းဆရာေဟာင္းပီပီ ရသည့္အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ အသံုးခ်ကာ စာအုပ္တစ္အုပ္ဆြဲလ်က္ အသက္၆၀တန္း၀င္ မိမိတပည့္ေဟာင္းမ်ားအား ဇြတ္ပင္ စာသင္ေပးလိုက္ေသးသည္။ ဆရာ ဦးခင္ေမာင္သန္းက “ သူတို႔အေနျဖင့္ ဦးညီညီအား Human Encyclopedia (သက္႐ွိ လူသား အဘိဓာန္) ဟု ေခၚၾကေၾကာင္း၊ ယခုခ်ိန္တိုင္သိလိုသည္ကို ေမးၾကရစဲျဖစ္ေၾကာင္း” ေျပာျပသည္။ တစ္ေခတ္တစ္ခ်ိန္က အထက္တန္းအဆင့္အထိသာ ပညာဆည္းပူးဖူးသူ တစ္ဦး၏ ပညာ အမွန္တကယ္တတ္ေျမာက္မႈကို ပိုမိုသတိျပဳမိသြားေစခဲ့ပါသည္။

    ထိုရက္ပိုင္းေတြအတြင္းက ဦးညီညီ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္မွာ ေလးငါးရက္ လာေနသြားသည္။ တစ္ခ်ိန္က သူ ထဲထဲ၀င္၀င္ လႈပ္႐ွားခဲ့ေသာ ဗမာမြတ္စလင္မ္ ႏိုးၾကားေရးအဖြဲ႕အေၾကာင္း ေမးၾကည့္မိသည္။

    “မ်ိဳးကားဗမာ၊ ဘာသာမြတ္စလင္မ္

    ျဖစ္တံုအင္လည္း၊ တို႔မ်ိဳးတို႔ေဆြ

    တို႔တစ္ေတြသည္၊ တို႔ျပည္(ေျပ)တို႔႐ြာ

    တို႔႒ာနာမွာ၊ တို႔ဟာထင္႐ွား

    မ႐ွိအားေၾကာင့္၊ တို႔မ်ားကုလားဒိန္

    အမ်ားႏွိမ္သည္၊ သို႔ပါေသာ္ျငား

    တို႔မ်ိဳးသားကား၊ ႏိုးၾကားမ႐ွိ

    ၀မ္းနည္းဘိ၏။” ဟူေသာ ႏိုးၾကားေရးႏႈိးေဆာ္ကဗ်ာအား ခံစားခ်က္အျပည့္၊ အသံတုန္တုန္ျဖင့္ ျပန္လည္႐ြတ္ဆိုျပေသာ ဦးညီညီ၏ပံုရိပ္ကိုယခုအခ်ိန္ထိ ျပန္လည္ျမင္ေယာင္မိသည္။ ယင္းကဗ်ာအားလည္း  ထိုစဥ္ကပင္ႏွလံုးသားအကၡရာ ကဗ်ည္းတင္ခဲ့မိသည္။ “ဗမာကို ဗမာကသိေရး” (ဗမာမြတ္စလင္မ္မ်ားသည္ ဗမာဗုဒၵဘာသာ၀င္မ်ားကဲ့သို႔ပင္ ဗမာမ်ား ျဖစ္ၾကေၾကာင္း ဗမာအားလံုးက သိေရး) ေဆာင္ပုဒ္ျဖင့္ အမ်ိဳးသားေရး ဦးေဆာင္ခဲ့ၾကပံု၊ ထိုစဥ္က ဂဠဳန္ဦးေစာအစိုးရအဖြဲ႔မွ ဗမာမြတ္စလင္တို႔အား ကုလား၊ ေဇရဗာဒီ၊ ေဇကျပား စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေခၚေ၀ၚေနၾကရာမွ “ဗမာမြတ္စလင္” ဟုသာ တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲၾကရန္ အမိန္႔ျပန္တမ္းထုတ္ျပန္ခဲ့ပံု၊ ေနာင္တြင္ ဆရာႀကီး ဦးရာဇတ္၏ ဦးေဆာင္မႈေအာက္တြင္ ဗမာမြတ္စလင္မ္ကြန္ဂရက္ အျဖစ္ ဖဆပလတပ္ေပါင္းစုတြင္ပါ၀င္ကာ တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းမႈတြင္ ဗမာမြတ္စလင္မ္မ်ား တစ္တပ္တစ္အားပါ၀င္ခဲ့ၾကပံု တို႔ကိုလည္း ကိုယ္ေတြ႕ ၾကားသိခြင့္ရခဲ့သည္။

    ဦးညီညီသည္ ဆရာႀကီး ဦးရာဇတ္၏ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းဆင္း ဆရာႀကီး၏ တပည့္ရင္းခ်ာတစ္ဦး မဟုတ္ခဲ့ေသာ္လည္း ဆရာႀကီး ဦးရာဇတ္ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖအျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့သည့္ ၿမိဳ႕႐ြာအက်ိဳးျပဳ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားတြင္ လက္တြဲလုပ္ကိုင္ခဲ့ရသည့္အတြက္ ဆရာႀကီးထံမွ အဆံုးအမမ်ား၊ အဂၤလိပ္ဘာသာစာေပေလ့လာနည္း လမ္းညႊန္မ်ား အနီးကပ္ ရခဲ့ေၾကာင္းလည္း သိခဲ့ရသည္။

    ထိုအေၾကာင္းမ်ား ေျပာျပၿပီးေနာက္ သူ႔မ်က္ႏွာ အမူအယာ ေျပာင္းသြားသည္။ ေက်ာ္မိုးေအာင္ေရ…ဒါဒါေလး (သူ႔ကိုယ္သူ ေခၚေ၀ၚသည့္ အသံုးအႏႈန္းတစ္ခု – အဘိုးေလးဟု အဓိပၸၸါယ္ရသည္)က ကုလားႀကီးပါကြ ဟုေျပာသည္။ ေတာ္ၿပီကြာ..ဒီအေၾကာင္းေတြ ဆက္မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူးဟု ဆိုကာ သူသိပ္ႀကိဳက္ေသာ The Ten Commandments ႐ုပ္႐ွင္ဖြင့္ျပခိုင္းသည္။ ခံစားခ်က္ ႀကီးႀကီး ႐ွိခဲ့ရဖူးဟန္တူသည္။

    ေနာက္ပိုင္းရက္မ်ားတြင္ သတိက သိပ္ မေကာင္းခ်င္ေတာ့။ စကားေတြက ေရွ႕ေရာက္ေနာက္ေရာက္ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ထိုဗမာမြတ္စလင္သမိုင္းအေၾကာင္း ထပ္ေမးခြင့္ မရေတာ့။ ကၽြန္ေတာ့္ထံမွ စာ႐ြက္ႏွင့္ ခဲတံေတာင္းကာ စာတစ္ေၾကာင္းကို ၃နာရီမွ်ၾကာေအာင္ ႀကိဳးစားပမ္းစားေရးကာ ကၽြန္ေတာ့္အား ေပးသြားသည္။ ေရးထားသည္က “အေသးအဖြဲမ်ားသည္ ျပည့္စံုျခင္းကို ျဖစ္ေစ၏၊ ျပည့္စံုျခင္းသည္ အေသးအဖြဲမဟုတ္” တဲ့။ ဘာကိုဆိုလိုသည္ကို သူပင္ အသိဆံုးျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

    ေရးသူ- ကုိေက်ာ္မိုးေအာင္

    News@MMSY

  • ဆရာဦးကို M.A [မႏၲေလးတကၠသိုလ္ အေရွ႕တိုင္းပညာ(ပါဠိ)ဌာန ဌာနမွဴး]

    ဆရာဦးကို(ခ)ဦးကိုကို ကုိ မႏၲလးၿမိဳ႕ ခ်မ္းေအးသာဇံၿမိဳ႕နယ္ ၂၇ လမ္း၊ ၈၂-လမ္း ႏွင့္ ၈၃-လမ္းၾကားတြင္ ဖခင္ ဦးအလီ၊ မိခင္ ေဒၚခန္႔တုိ႔မွ ၁၉၁၆ခု ဧၿပီလ ၂၄-ရက္ တနလၤာေန႔တြင္ ဖြားျမင္သည္။ သာသနာဘြဲ႕မွာ မုိဟမၼဒ္အလီျဖစ္သည္။ ေမြးခ်င္းႏွစ္ဦးျဖစ္၍ ကိုကို ညီညီဟု ငယ္အမည္ေခၚတြင္ရာ ကိုကို ေခၚ ဦးကို သည္ သားႀကီးၾသရသျဖစ္သည္။ ညီျဖစ္သူညီညီမွာ ေနာင္တြင္ ဗမာမြတ္စလင္ေလာက၌ ဦးညီညီ (ႏိုးၾကားေရး)ဟု ေက်ာ္ၾကားလာသူ ျဖစ္သည္။ ဦးညီညီသည္ တုိင္းခ်စ္ေက်ာင္း အဂၤလိပ္စာ အထက္တန္းျပတစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။

    ဆရာဦးကိုသည္ ငယ္စဥ္က မႏ္ၲေလး၀က္စလီအထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ ပညာဆည္းပူးသည္။ ထုိေက်ာင္းမွာပင္ တကၠသိုလ္၀င္တန္းကို အဂၤလိပ္စာ၊ ပါဠိဂုဏ္ထူးတို႔ႏွင့္ ေအာင္ျမင္သည္။ ဆက္လက္၍ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တြင္ ပါဠိဘာသာဂုဏ္ထူးတန္း တက္ေရာက္ၿပီး မဟာ၀ိဇၨာ ဂုဏ္ထူး (ပါဠိ)ဘြဲ႕ရရွိသည္။ ဗိုလ္မွဴးဗကိုM.A. (YALE)ႏွင့္ သခင္ဗဟိန္းတို႔သည္ ဆရာ၏သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္သည္။

    ဆရာသည္ ၁၉၄၀-ျပည့္ႏွစ္ မတ္လ ၁၇ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ ေရႊကုန္သည္ ေဒၚခင္မမႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့ၿပီး သား ၂-ဦး၊ သမီး ၂-ဦး ထြန္းကားသည္။

    သားအႀကီးဆုံးမွာ ေမြးဖြားၿပီး ကြယ္လြန္သည္။ဒုတိယသားမွာ မႏၲေလးၿမိဳ႕ တရား႐ုံးခ်ဳပ္ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ အဂၤလိပ္စာကထိက ဦးစိုးျမင့္(E.L.I) ျဖစ္သည္။ သမီး ၂-ဦးအနက္ တစ္ဦးမွာလူမႈ၀န္ထမ္းဌာန၊ လူငယ္သင္တန္းေက်ာင္း၊ လက္ေထာက္ေက်ာင္းအုပ္ေဒၚႏုႏုေမ(ၿငိမ္း)ျဖစ္ၿပီး တစ္ဦးမွာ မႏၲေလး အမွတ္ ၁၄ အထက အဂၤလိပ္စာအထက္တန္းျပ(ၿငိမ္း) ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္ ျဖစ္သည္။

    ဆရာသည္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ တိုင္းခ်စ္အထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ ဆရာအျဖစ္ အမႈထမ္းသည္။ တုိင္းခ်စ္သတင္းစာတြင္လည္း အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္သည္။ မႏၲေလးတကၠသိုလ္ မြတ္စလင္အသင္း နာယက၊နိဗၺာန္ေဆာ္အဖြဲ႕ ပထမဆုံး နာယက၊ မြတ္စလင္ပညာေရးအဖြဲ႕ အမႈေဆာင္၊မႏၲေလးၿမိဳ႕လုံးဆိုင္ရာ မဟာတမန္ေတာ္ေန႔ ဆင္ယင္က်င္းပေရး ဗဟိုေကာ္မတီအမႈေဆာင္ စသည့္ အသင္းတာ၀န္မ်ား ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။

    တမန္ေတာ္ေန႔အခမ္းအနားတြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ အတၳဳပၸတ္ၱိအက်ဥ္းက်မ္းငယ္ကို ေရးသားေပးခဲ့သည္။ ဆရာသည္ ၁၉၅၃ ခု ဇူလိုင္လထုတ္ ကမ ၻာ့အလင္း စာေစာင္အတြဲ ၁၊ အမွတ္ ၈ မွစ၍ ပါ၀င္ေရးသားသည္။ ဦးကိုကိုM.A (မႏၲေလးတကၠသိုလ္)ကေလာင္ အမညျ္ဖင့္ အစၥလာမ္ႏွင့့္္အမ်ဳိးသမီးတုိုိ႔ိ႔ အခြင့့္္အေရး ေဆာငး္ ပါးကုိ ေရးသားတငျ္ပျခင္း ျဖစ္သည။္ ေဆာငး္ ပါးတြင္ အထင္မွားအျမင္မွား အမ်ဳိးသမီးတုိ႔၏ဘ၀ဆိုး၊ မိဘမ်က္ေစာင္း၊ အမဂၤလာဆိုး ေက်းကြ်န္မ်ဳိး၊ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးခြင့္၊ အိမ္ေထာင္ေရး၊ မယားေလးဦးျပႆနာ၊ အုဟုဒ္စစ္ပြဲ၊ အားကိုးရာမဲ့အမ်ဳိးသမီးတုိ႔အေရး၊ ပရ္ဒါအိမ္တြင္းပုန္းစနစ္၊ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္လက္ထက္က အမ်ဳိးသမီးမ်ား၊ အမ်ဳိးသမီးအာဇာနည္မ်ား၊ တန္းတူအခြင့္အေရး ေခါင္းစဥ္ငယ္ေလးမ်ားျဖင့္စိတ္၀င္စားဖြယ္ တင္ျပထားသည္။

    ေဆာင္းပါးနိဂုံးတြင္-

    “အမ်ဳိးသားႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးတုိ႔ တန္းတူအခြင့္အေရးရွိေၾကာင္း ထင္ရွားစိမ့္ေသာငွာ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္တြင္ စိစစ္လွ်င္ တရားေတာ္၌ က်ဳိးႏြံေသာ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတုိ႔လည္းေကာင္း၊ တရားေတာ္ကို သက္၀င္ယုံၾကည္ၾကသည့္ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတုိ႔လည္းေကာင္း၊ သည္းခံျခင္းရွိေသာ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတု႔ိကိုလည္းေကာင္း၊ တရားေတာ္ကို လိုက္နာက်င့္ႀကံၾကကုန္သည့္ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတုိ႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ကိုယ္ကိုႏွိမ့္ခ်သည့္ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ လွဴဒါန္းေပးကမ္းတတ္ေသာ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတုိ႔ကို လည္းေကာင္း၊ ဥပုသ္သီတင္းေဆာက္တည္ၾကေသာ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတုိ႔ကို လည္းေကာင္း၊က်င့္၀တ္ စင္ၾကယ္ေသာ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကုိ အထူးသျဖင့္အမွတ္ရကုန္ေသာ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးတုိ႕ကိုလည္းေကာင္း အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အျပစ္ေဘးတုိ႔မွလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးေတာ္မူအ့ံ။ ႀကီးစြာေသာဆုလာဘ္ကိုလည္းေပးသနားေတာ္မူအ့ံဟု အတိအလင္း ေဖာ္ျပခ်က္ရွိေလသည္။ ဤဗ်ာဒိတ္သည္ပင္လွ်င္ ေလာကီေရးေလာကုတၱရာေရးတုိ႔၌ အမ်ဳိးသားႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးတုိ႔အား အစၥလာမ္သာသနာတြင္ အခြင့္အေရးတူ အဆင့္တန္းတူျဖစ္ၾကေၾကာင္း လုံေလာက္သည့္ အေထာက္အထားျဖစ္၏။ အစၥလာမ္ သာသနာေတာ္က အမ်ဳိးသမီးတုိ႔၏ လူတန္းေစ့အခြင့္ေရးအတြက္ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သျဖင့္ ျဖစ္ထြန္းလာခဲ့ေသာ အက်ဳိးေက်းဇူးတုိ႔သည္ကား စင္စစ္လွ်င္ ထူးကဲလွပါေပသည္”ဟု ကုရ္အာန္က်မ္း မုကၡပါဌ္ကို ကုိးကား၍ အဆုံးသတ္လိုက္သည္မွာ ဆီေလ်ာ္လိုက္ဖက္ ခိုင္လုံလွပါသည္။

    ပရ္ဒါအေၾကာင္းေျပာ၍ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို ျပတ္သားစြာ ခြဲျခားေနေသာကာလတြင္ တစ္မူထူးေသာ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာမြတ္စလင္ေလာကတြင္ အမ်ဳိးသမီးအခြင့္အေရး ေဖာ္ထုတ္ေသာ ေရွးဦး ေဆာင္းပါးမ်ားအနက္ ဂ႐ုျပဳထုိက္သည့္ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။ ေနာင္ေသာ္ ဤကိစၥကို က်မ္းအေစာင္ေစာင္ ျပဳစုေရးဖြဲ႕ တင္ျပ၍လည္းေကာင္း၊ လူထုလႈပ္ရွားမႈ အသြင္ျဖင့္ စည္း႐ုံး၍လည္းေကာင္း အေလးေပး ေဆာင္ရြက္လာၾကသည္မွာ အထင္အရွား ျဖစ္ေပသည္။

    ဆရာသည္ ရန္ကုန္တကၠသိုိုလ္မြတ္စလင္အသင္း မဂၢဇငး္(၁၉၅၄-၅၅) အဂၤလိပ္စာ က႑တြင္ Holy Prophet Mohamad as A Revolutionary Reformer ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီးအေၾကာင္း ေဆာင္းပါးေရးသားတင္ျပသည္။ ၁၉၅၉-ခု ဧၿပီလထုတ္အစၥလာမ္ ယဥ္ေက်းမႈစာေစာင္ (မႏၲေလး)တြင္လည္း တမန္ေတာ္ႏွင့္ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေဆာင္းပါးေရးသည္ကိုေတြ႕ရသည္။

    ဆရာသည္ ၁၉၅၅ ခု ဇန္န၀ါရီလတြင္ မႏၲေလးၿမိဳ႕မွ စတင္ထုတ္ေ၀ေသာ အလင္းေရာင္ စာေစာင္၏ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ အယ္ဒီတာအျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့သည္။ အလင္းေရာင္စာေစာင္ ၁၉၅၅ ခု ဇန္န၀ါရီလထုတ ္ အတဲြ(၁)၊ အမွတ္(၁)တြင္ အစၥလာမ္ႏွင့္ေခတ္ပညာ၊ ၁၉၅၅ ခုမတ္လထုတ္ အတဲြ(၁)၊ အမွတ္(၂) တြင္ အလုပ္သမားေလာက၊ ၁၉၅၅ခုႏုိ၀င္ဘာလထုတ္ အတဲြ( ၁)၊ အမွတ္ (၅)တြင္ အျမင္္မွားေနၾကေသာ အစၥလာမ္သာသနာ စသည့္ ဆရာတငျ္ပေသာေခါငး္ စဥ္မ်ားမွာ ေခတ္လူငယ္မ်ားအတြက္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိလွသည္။ ေခတ္မီေသာအေတြးမ်ားျဖင့္ေဖာ္က်ဴးထားသည္။ ဂုဏ္ယူဖြယ္ျဖစ္သည္။

    တစ္ၿပိဳင္တည္းမွာပင္ အစၥလာမ္သာသနာေရးရာေကာင္စီဌာနခ်ဳပ္မွထုတ္ေ၀သည့္ အစၥလာမ္စာေစာင္္တြင္လည္း ပါ၀င္ေရးသားသည္။၁၉၅၆ ခု ဧၿပီလထုတ္ အစၥလာမ္စာေစာင္ အမွတ္ ၄ ပါ အစၥလာမ္ဟူသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ၁၉၅၆ ခု ေအာက္တုိဘာလထုတ္ အမွတ္ ၁၀ပါ အစၥလာမ္၏ သေဘာသ႐ုပ္ စသည့္ ေဆာင္းပါးမ်ားသည္လညး္ေျခေျချမစ္ျမစ္ ရွိလွသည္။

    ဆရာသည္ ၿပီးစလြယ္မျပဳ၊ ေဆာင္းပါးတိုင္းလိုလုိ ေျခေျချမစ္ျမစ္ေလ့လာၿပီး တိတိက်က် ေရးေလ့ရွိသည္။ ေခတ္မီမီေတြးၿပီး ခိုင္ခုိင္မာမာေရးေလ့ရွိသည္။ ေႏွာင္းလူတုိ႔ လက္စြဲျပဳရမည့္ က်မ္းငယ္မ်ားပမာ ေရးခဲ့သည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ဆရာ့ကို ၁၉၅၆-ခု ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၁ ရက္ေန႔ မႏၲေလးၿမဳိ ႕ ၀န္မင္း၀င္း တြင္ က်ငး္ပျပဳလုပ္ေသာ အထက္ဗမာျပည္မြတ္စလင္ကေလာင္ရွင္မ်ား အသင္းစည္းေ၀းပြဲက အသင္း၏ဘာသာျပန္ဌာန တာ၀န္ခံအျဖစ္ တင္ေျမႇာက္သည္။ဘာသာျပန္တာ၀န္ခံအျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ျခင္းခံရေလာက္ေအာင္လည္း ဆရာသည္ ဘာသာျပန္အရာတြင္ ထူးထူးျခားျခား စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သည္။သာဓကအျဖစ္ Victor Denner ၏ Islamic Mysticism ကိုဆရာက ဆူဖီ၀ါဒဟု ျပန္ဆိုထားသည့္ ဘာသာျပန္ခ်က္ကုိ ေလ့လာႏုိင္သည္။ ဆူဖီ၀ါဒကို အစၥလာမ္၏ အဘိၪာဏ္ အသိထူးတရားဟု အနက္ျပန္လွ်င္ သင့္ျမတ္ေလ်ာ္ကန္လွပါသည္ဟု နိဒါန္းျပဳၿပီး “ဆူဖီေ၀ါဟာရ၊ အတြင္းအျပင္တရား (အလ္ဇြာဟိရ္၊ အလ္ဗာတြင္)ဗ်ာဒိတ္ေတာ္မ်ားသည္ အတြင္းအျပင္တရားႏွစ္မ်ဳိးလုံးႏွင့္ ဆုိင္သည္။ရွရီအတ္ႏွင့္သြရီကတ္၊ ဆူဖီတုိ႔အျမင္၊ ရွရီအတ္ဘက္က အေလးပိုေနျခင္း၊ဆူဖီ၀ါဒအတြက္ အေထာက္အထားမ်ား၊ မူလက တြရီကတ္ႏွင့္ ရွရီအတ္တို႔သိသာထင္ရွား မကြဲျပားခဲ့၊ ဆူဖီ၀ါဒက်ယ္ျပန္႔မႈ၊ သုခမိန္ႏွင့္လမ္းစဥ္၊အတိုက္အခံပညာရွင္ႏွင့္ သုခမိန္တို႔၏၀ိ၀ါဒ၊ ေခတ္အျမင္၊ ေရွး႐ိုးအယူႏွင့္ဆူဖီ၀ါဒ၊ ဆူဖီ၀ါဒကို ႏွစ္လုိသူမ်ား၊ ဆူဖီ၀ါဒ၏ က်ယ္ျပန္႔ေသာသေဘာ၊အေျခခံအားျဖင့္ ဘာသာတရားအားလုံး တူညီမႈ၊ သုခမိန္ႏွင့္လမ္းစဥ္၊မြတ္စလင္တုိ႔၏ ႐ႈေထာင့္အေထြေထြ၊ အေရာင္လက္တိုင္း ေရႊမဟုတ္၊စစ္မွန္ေသာ သုခမိန္ ၊ သမိုင္းအေထာက္အထား၊ အေရၿခဳံဆရာမ်ား၊အျပစ္ကင္းေသာ စင္ၾကယ္ျခင္းသို႔ ဆရာေကာင္းတပည့္၊ အလႅာဟ္ႏွင့္ေပါင္းဆုံႏိုင္ေရး၊ ခရီးဆုံးသို႔ ေရာက္ႏိုင္ခဲ၏၊ လမ္းစဥ္အသြယ္သြယ္” ဟူ၍ အကန္႔လုိက္၊ အကန္႔လိုက္ ဖတ္႐ႈသူ နားလည္ သေဘာေပါက္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းထားသည္။ ခက္ခဲနက္နဲေသာ သေဘာတရားကို ရွင္းလင္းလြယ္ကူေျပျပစ္ေသာစကားေျပမွတစ္ဆင့္ နားလည္လြယ္ေအာင္ စိတ္၀င္စားဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးသည္မွာ ခ်ီးက်ဴးထိုက္လွသည္။ မ်က္ေမွာင္ ၾကဳတ္၍ဖတ္စရာ ေ၀ါဟာရ၊ ၀ါက်စာပိုဒ္တစ္ပုိဒ္တေလမွ် မပါျခင္းသည္ဘာသာျပန္သူ၏ ပညာစြမ္းပင္ ျဖစ္ပါသည္ ဆရာသည္ ပညာရပ္ကိုိုပိုင္သည္။ အဂၤၤလိပ္စာကိုို ႏိုိုင္္သည္။ ျမန္မ္မာစာတြင္ ခိုုင္္သည္။ထုိ႔ေၾကာင့္ ခက္ခဲနက္နဲေသာ သေဘာတရား ဘာသာျပန္မ်ား ျဖစ္လင့္ကစား အမ်ားနားလည္လြယ္သည့္ မွတ္ေက်ာက္တင္ခံ စံဘာသာျပန္လက္ရာမ်ား ျဖစ္လာသည္ဟု ဆုိခ်င္ပါသည္။

    ဆရာသည္ တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္ ဆရာဆရာမ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးရွိသည္။ ၁၉၆၂-၆၃ ပညာ သင္ႏွစ္မႏၲေလးတကၠသိုလ္ မြတ္စလင္အသင္းကထုတ္ေ၀သည့္ ယမုန္နာမဂၢဇင္း အတဲြ(၁)၊အမွတ္(၁)တြင္ ပါေမာကၡ ဟာဂ် ီအလီအာမက္၊ ကထိကေဒါက္တာဒီတို႔ႏွင့္အတူ အတုိင္ပင္ခံစာတည္းအျဖစ္ တာ၀န္ယူေပးခဲ့သည္ ။ ၁၉၆၃-ခု ႏို၀င္ဘာ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပေသာ တကၠသိုလ္မြတ္စလင္အသင္း ပညာရည္ခၽြန္ဆုေပးပြဲႏွင့္မိတ္ဆုံပြဲတြင္ ႐ူပေဗဒဌာနမွဴး ပါေမာကၡ အလီအာမက္၊ ဓာတုေဗဒဌာန ေဒါက္တာဒီ၊ ဟာဂ်ီဦးသန္းတင္ MCFB တို႔ အသီးသီး ဆုံးမစကားေျပာၾကားခ်ီးျမႇင့္သကဲ့သုိ႔ ဆရာသည္လည္း ၾသ၀ါဒစကားခ်ီးျမႇင့္ခဲ့သည္ဟု သိရွိရသည္။

    ဆရာသည္ မႏၲေလး၀ိဇၨာႏွင့္ သိပၸံတကၠသိုလ္တြင္ အမႈထမ္းစဥ္သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ားကို ထူးခြ်န္စြာေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ဤတြင္သာဓကမွ် တင္ျပပါသည္။ ဆရာသည္ ၁၉၆၆ ခု မတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔ပထမအႀကိမ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသုေတသနေဆြးေႏြးပြဲတြင္ သုေတသနစာတမ္းတင္သြင္း ဖတၾ္ကားခဲ့သည္။ ျမန္မာျပည္ ပါဠိစာေပေခတ္ဦး ေခါငး္ စဥ္ႏွင့္ျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံစာေပႏွင့္ လူမႈေရးသိပၸံဂ်ာနယ္ အတြဲ(၁)အမွတ္(၁)တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသည္။ စာတမ္းတြင္ ေရွးဦးသာသနာ၊ ျမန္မာပါဠိစာေပ၏ ပဏာမ၊ ေမာင္းကန္ရြာ ေရႊေပခ်ပ္မ်ား၊ ေဘာေဘာႀကီးေက်ာက္ခ်ပ္လႊာ၊ ခင္ဘကုန္း ေရႊခ်ပ္လႊာ၊ ပ်ဴေခတ္ပါဠိ စာေပအကဲျဖတ္၊ပုဂံေခတ္ဦး ပါဠိစာေပ၊ ျမေစတီေက်ာက္စာ၊ ေရႊဂူႀကီးေက်ာက္စာ၊ ပုဂံေခတ္ ပါဠိသဒၵါက်မ္းမ်ား၊ ဓမၼ၀ိလာသဓမၼသတ္၊ ပုဂံေခတ္ ဇာတ္သိမ္း၊ ေခတ္ဦး၏ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ငယ္မ်ားကန္႔၍ စိတ္၀င္စားဖြယ္ တင္ျပထားသည္။ ျပည္တြင္းျပည္ပ စာေပအေထာက္အထားေရွးေဟာင္း သုေတသန အေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ က်ဳိးေၾကာင္းခုိင္လုံစြာတင္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။

    ျမန္မာျပည္ ပါဠိစာေပေခတ္ဦး သုေတသနစာတမ္း အေၾကာင္းအရာအက်ဥ္းမွာ –

    “ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ဗုဒၶဘာသာေရာက္ၿပီးမၾကာမီ ေအဒီ (၇)ရာစုခန္႔တြင္ ပ်ဴတုိ႔ပါဠိစာေပကို ေကာင္းစြာသိကၽြမ္းလ်က္ရွိၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေျမာက္ျမားလွစြာေသာ ပ်ဴအကၡရာတြင္ ေရွး ေဟာင္းသုေတသန သာဓကမ်ားအရ အထင္အရွား သိရေပသည္။ ထုိစဥ္က ျမန္မာႏိုင္ငံ ပါဠိက်မ္းဂန္မ်ား မေပၚထြန္းခဲ့ေသာ္လည္း ေပၚထြန္းလာေစရန္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ကိုမူ ခ်ႏုိင္ခဲ့ၿပီဟု ဆုိရေပမည္။ သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပုဂံျပည္၏တန္ခုိးရွိန္၀ါ ထြန္းပခ်ိန္ ျမန္မာတုိ႔ပါဠိစာေပကို စတင္ျပဳစုႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ျမေစတီေက်ာက္စာ၊ ေရႊဂူႀကီးေက်ာက္စာတုိ႔က အခိုင္အမာ သက္ေသခံလ်က္ရွိေပေတာ့၏။ ပုဂံေခတ္တြင္ ျမန္မာပညာရွင္တုိ႔ အထူးအားသြန္ ျပဳစုခဲ့ေသာ ပါဠိက်မ္းမ်ားသည္ကား သဒၵနီတိ၊ သံပ်င္ဋီကာ စေသာ သဒၵါက်မ္းႀကီးမ်ားပင္ ျဖစ္၏။ယင္းက်မ္းႀကီးမ်ားသည္ပင္ ျမန္မာပညာရွင္မ်ား၏ ဂုဏ္သတင္းကို ျမႇင့္တင္ေပးခဲ့သည္။ ပုဂံေခတ္သည္ကား ျမန္မာအကၡရာ၊ ျမန္မာစာေပႏွင့္ျမန္မာျပည္ ပါဠိစာေပတုိ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ စတင္ေပၚထြန္းလာခ်ိန္ ျဖစ္သျဖင့္သုံုံးထပ္ကြမ္း သိိဒၶိိေမာ္ကြန္းတင္ရမည့္ ေခတ္သမယေပတညး္။”ဟူ၍ ျဖစ္သည္။

    “ျမန္မာျပည္ ပါဠိစာေပ ေခတ္ဦးစာတမ္းကို ျမန္မာကအစေႏွာင္း၍ ေရွ႕ကေျပးႏွင့္ေသာ သီဟိုဠ္၏ စံခ်ိန္ကို ပုဂံေခတ္အတြင္းမွာပင္ အေျပးအလႊားမီေအာင္လိုက္ႏိုင္ခဲ့၍ ျမန္မာ့ဂုဏ္ကို ျမႇင့္တင္ႏိုင္ခဲ့ေလသည္။ ဤသည္ကားျမန္မာက်မ္းျပဳပုဂၢဳိလ္တုိ႔၏ အ့ံခ်ီး၍မကုန္ႏိုင္သည့္ ရာဇ၀င္အေမြအႏွစ္ေပတည္း” ဟု အဆုံးသတ္ထားရာ အမ်ဳိးဂုဏ္ဇာတိဂုဏ္အတြက္ အေရးပါလွေသာ ေဖာ္က်ဴးမႈဟု ဆုိႏိုင္ပါသည္။

    ဆရာျပဳစုသည့္ ျမန္မာျပည္ ပါဠိစာေပသမိုင္းကို မႏၲေလးတကၠသိုလ္အေရွ႕တိုင္းပညာဌာနက ျပ႒ာန္းစာအျဖစ္ ပုံႏွိပ္ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။ တကၠသိုလ္ႏွင့္ ေကာလိပ္မ်ားဆုိင္ရာ ပါဠိဘာသာ သင္ၾကားေရးအဖြဲ႕၏ ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္ မတ္လ ၃ ရက္ေန႔တြင္က်င္းပေသာ အစည္းအေ၀း၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္အရ ထုတ္ေ၀ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။

    မႏၲေလးတကၠသိုလ္၌ အေရွ႕တိုင္းပညာဌာနမွဴးအျဖစ္ ဆရာတာ၀န္ယူစဥ္ ၁၉၇၃ ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ရက္ေန႔က ျဗဟၼဇာလသုတ္ႏွင့္ဗုဒၶေခတ္အယူ၀ါဒ သုေတသနစာတမး္ ကုိ ပညာပေဒသာစာေစာင္တြင္တင္ျပခဲ့သည္။ ေဆာင္းပါးနိဒါန္းတြင္ ျဗဟၼဇာလသုတ္ႏွင့္ပတ္သက္၍အစဥ္အလာအယူအဆတြင္ ျပႆနာ ၂-ရပ္ရွိေနေၾကာင္း ေဖာ္ျပသည္။

    အဆိုကို ခုိင္လုံစြာရွင္းျပၿပီး နိဂုံးတြင္ –

    “ျဗဟၼဇာလသုတ္၏ အဓိကရည္မွန္းခ်က္မွာ အျခားတစ္ပါးေသာ ဂုိဏ္းဂဏတို႔၏ အေတြးအေခၚအယူ၀ါမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္႐ႈတ္ခ်သည္ထက္ ဗုဒၶဓမၼႏွင့္အေရာေရာအေႏွာေႏွာ မျဖစ္ေစသင့္၊ ဗုဒၶဓမၼဟူ၍ မယိုးမွားသင့္ေသာ အေတြးအေခၚ မိစၦာဒိ႒ိတို႔ကိုရွင္းျပၿပီး ဗုဒၶေခတ္ႏွင့္ ဗုဒၶေခတ္လြန္ကာလမ်ားတြင္ ဗုဒၶဓမၼႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ထင္မိေယာင္မွားသံသယမ်ားကိုေဖ်ာက္ဖ်က္ေရးသာျဖစ္သည္ဟု ယုံၾကည္ယူဆသည္။ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ျဗဟၼဇာလသုတ္၏ မူရင္းရည္ရြယ္ခ်က္သည္ ဗုဒၶေခတ္ေပၚ တစ္ဖက္ဂုိဏ္းသားတုိ႔၏ ၀ါဒအသီးသီးကို ေဖာ္ထုတ္႐ႈတ္ခ်ေရးထက္ ဗုဒၶဓမၼကို ယင္းတစ္ဖက္ဂုိဏ္းသားတို႔က ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်ျခင္းကို ကာကြယ္ေျဖရွင္း ဟန္႔တားလုိျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု အေလးအနက္ ႀကံဆမိပါသည္”ဟု တင္ျပကာ ခုဒၵကနိကာယ၊ ဒီဃနိကာယ မဟ၀ဂၢပါဠိ၊ ဒီဃနိကာယသီလကၡႏၶ၀ဂၢပါဠိ၊ မဇၨ်ိမနိကာယက်မ္းမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားက်မ္းမ်ားကို အေထာက္အထားျပဳ၍ ခုိင္လုံေသာ၊ ျပတ္သားေသာ မိမိအႀကံအဆ တင္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဆရာသည္ က်မ္းကို ႏွံ႔စပ္သည္။ ထက္ျမက္ထူးခြ်န္သည္။ သုေတအရာ ေလးစားရေသာ ပုဂိၢဳလျ္ဖစ္သည္။ ကိုယ္ခံအားေကာင္းသည့့္္ တိုငး္ ရင္း မြတ္စ္လင္မႀ္ကီးအျဖစ္ ဂုဏ္ယူဖြယ္ျဖစ္ပါသည္။ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာအတြက္ အဂၤလိပ္ျမန္မာ ေဆာင္းပါးမ်ားေရးခဲ့႐ုံမွ်မက ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ပါ၀င္လႈပ္ရွားဦးေဆာင္ခဲ့သည့္ ဆရာသည္ ၁၉၈၇-ခု ဧၿပီလ ၅ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အမိန္႔ေတာ္ ခံယူခဲ့ပါသည္။

    Credit : ပါေမာကၡ ေဒါက္တာေအာင္ေဇာ္ ၏ တိုင္းရင္း မြတ္စလင္မ္ စာျပဳစာဆိုပုဂ္ၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ား -၂

    ေရးသူ- ကုိေက်ာ္မိုးေအာင္

    News@MMSY