News @ M-Media

Blog

  • ပဲခူးၿမိဳ႕ေရႀကီးမႈႏွင့္ စိတ္ၾကည္ႏူးဖြယ္ေရေဘး ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ား – ၂

    စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ ပဲခူးၿမိဳ႕ေရႀကီးမႈႏွင့္ စိတ္ၾကည္ႏူးဖြယ္ေရေဘးကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ား

    ေနာက္လိုအပ္ခ်က္တစ္ခုက မနက္ထမင္းထုတ္ (၁၅ဝဝ) ၊ ညေနထမင္းထုတ္ (၁၅ဝဝ) ေဝခဲ့တယ္လို႕ တင္ျပထားပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲ့ဒီအျပင္ ဘုရားႀကီးၿမိဳ႕မွ တစ္နပ္ကိုထမင္းထုတ္ (၂ဝဝ)ထပ္ေပါင္းဖုိ႕ က်န္ခဲ့တာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ တစ္နပ္ထမင္းထုတ္ (၁၇ဝဝ) နဲ႕ တစ္ေန႕ထမင္းထုတ္ (၃၄ဝဝ) ကို (၄) ရက္တိုင္ေဝငွခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၄င္းကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈအတြက္ ခန္႕မွန္းေခ် သိန္း (၃ဝ)ေက်ာ္ ကုန္က်ခဲ့ပါတယ္။

    အခု ဒုတိယ ေရႀကီးမႈကို တင္ျပပါမယ္။ ပထမအႀကိမ္ ေရတက္ၿပီး ေရဟာ ၿမိဳ႕ေပၚမွာသာက်ၿပီး ပဲခူးျမစ္ထဲမွာေတာ့ သိပ္မက်ပဲ ေရတန္႕ေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႕ ၇.၈.၂ဝ၁၁ (တနဂၤေႏြ) ေန႕မွာ ေရဟာတေျဖးေျဖးျပန္တက္လာခဲ့ပါတယ္။ ေရႀကီးမႈသတင္းကိုအားလံုးသိရွိၿပီးျဖစ္မယ္လုိ႕ ယူဆတဲ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ့္အေနနဲ႕ မြတ္စလင္မ္ညီေနာင္မ်ားရဲ႕ အခက္အခဲၾကံဳေတြ႕မႈနဲ႕ ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ားကိုပဲ အဓိကထားတင္ျပပါမယ္။ တနဂၤေႏြေန႕မွာ စတက္လာတဲ့ေရဟာ ပိုမ်ားလာၿပီး တနလၤာေန႕မွာေတာ့ အိမ္ေတြမွာေနလို႕ မရေတာ့တဲ့ မြတ္စလင္မ္မိသားစုမ်ားဟာ အဲဒီ့ေန႕ည (၈းဝဝ) မွာ ပဲခူးဒါရ္ဂါေတာ္ႏွင့္ဗလီဝတ္ေက်ာင္းေတာ္ကို ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ ပဲခူးဒါရ္ဂါေတာ္ကို ေရာက္ရွိလာတဲ့ လူဦးေရဟာ (၃ဝ၄) ဦးျဖစ္ၿပီး အိမ္ေထာင္စု (၇၂) စုျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္စုအမ်ားစုဟာ အဓိကေရႀကီးတဲ့ရပ္ကြက္မ်ားျဖစ္တဲ့ အိုးေလးစု၊ မဇင္း၊ စက္ပိုင္း ရပ္ကြက္မ်ားမွျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္မွာေတာ့ ပထမအႀကိမ္ေရႀကီးတုန္းကလို ဗလီအားလံုးစုေပါင္းကူညီမႈ မျပဳႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ပဲခူးဒါရ္ဂါဗလီႏွင့္ ပန္းလႈိင္ဗလီတို႕မွလဲြၿပီး က်န္ဗလီမ်ားပါ ေရႀကီးျခင္းခံခဲ့ရလို႕ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ကိုယ့္အပိုင္းကိုယ္ တပိုင္တႏိုင္ ေျဖရွင္းတဲ့ပံုစံျဖစ္သြားပါတယ္။

    မဟာၿမိဳင္ဗလီ၊ မဇင္းဂ်ာေမဗလီ၊ ၅လမ္းဂ်ာေမဗလီမ်ားဟာ ဗလီထဲဝင္ၿပီး (၁ဝ.၈.၂ဝ၁၁) မွ (၁၂.၈.၂ဝ၁၁) ထိ ဆြလာသ္ဝတ္ျပဳမႈတို႕၊ ဝါေျဖပြဲတုိ႕ကို ေခတၱရပ္နားခဲ့ရပါတယ္။ ေရစက်တဲ့ (၁၂.၈.၂ဝ၁၁) ေသာၾကာေန႕မွသာလွ်င္ ဂြ်မၼာဆြလာသ္ဝတ္ျပဳရန္အတြက္ ဗလီႏွစ္လံုးမွ အေရးေပၚသန္႕ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး ဝတ္ျပဳေစႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

    တျခားကယ္ဆယ္ေရးအေနနဲ႕ကေတာ့ ပဲခူးၿမိဳ႕ေပၚရွိ သာသနာ့ဗိမာန္နဲ႕ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားမွာလည္း ဖြင့္လွစ္ၿပီး ကူညီမႈျပဳခဲ့ပါတယ္။ မြတ္စလင္မ္တစ္ခ်ို႕လည္းအဲဒီေနရာေတြမွာ သြားေရာက္ခုိလႈံေၾကာင္းသိရပါတယ္။ ၾသဂုတ္လ ၁၉ ရက္ေန႕ထုတ္ ေမာ္ဒန္ဂ်ာနယ္ရဲ႕စစ္တမ္းအရ ေရေဘးသင့္လူဦးေရ တစ္ေသာင္းေက်ာ္ရွိၿပီး အိမ္ေထာင္စု (၃၂၂၂) စုကို ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း (၂၂) ခု ဖြင့္ကယ္ဆယ္ခဲ့ေၾကာင္း ဖတ္ရႈရပါတယ္။

    အဆမတန္ေရႀကီးလာမႈေၾကာင့္တစ္ေၾကာင္း၊ ေရမ်ားလာမႈေၾကာင့္ ေလွမ်ားျဖင့္သြားရန္ခက္ခဲမႈေၾကာင့္တစ္ေၾကာင္းတို႕ေၾကာင့္ ပဲခူးဒါရ္ဂါကေန ထမင္းထုတ္မ်ားကို အိမ္တိုင္ရာေရာက္ ေလွမ်ားနဲ႕လိုက္မေဝေပးႏိုင္ေတာ့ဘဲ လာေရာက္ခုိလႈံတဲ့ မြတ္စလင္မ္အိမ္ေထာင္စုေတြကိုသာ မနက္ထမင္း၊ ညထမင္း၊ ဆဲဟ္ရီထမင္းနဲ႕ ဝါေျဖပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ၄င္းေကြ်းေမြးေရးအစီအစဥ္မ်ားကို ပဲခူးဒါရ္ဂါေတာ္ေဂါပကအဖြဲ႕ႏွင့္ ဂ်မာအသ္သားမ်ား၊ ပဲခူးၿမိဳ႕အေရွ႕ျခမ္းမြတ္စလင္သာေရးနာေရးလူငယ္အဖြဲ႕ႏွင့္ သီးျခားတပိုင္တႏိုင္အလွဴရွင္မ်ား စုေပါင္း၍ ေကြ်းေမြးခဲ့ပါတယ္။ ၾကက္သားဟင္း၊ အမဲသားဟင္း၊ ဘဲဥဟင္း ႏွင့္ ပဲဟင္းမ်ားျဖင့္ ေကြ်းေမြးခဲ့ပါတယ္။ မုန္႕မ်ား၊ သၾကားလံုးမ်ား သီးျခားလာလွဴေသာ အလွဴရွင္မ်ားလည္းရွိပါတယ္။

    ပဲခူးဒါရ္ဂါမွ ေရေဘးဒုကၡသည္မ်ားဟာ ၁၆.၈.၂ဝ၁၁ (အဂၤါေန႕) ေန႕လည္ (၂းဝဝ) မွာ ပဲခူးဒါရ္ဂါမွ ေနအိမ္ျပန္သြားၾကပါတယ္။ ၄င္းဒုကၡသည္မ်ားအား ပဲခူးဒါရ္ဂါမွ ဆန္မ်ား ထပ္မံေဝငွခဲ့ပါတယ္။ ၄င္းအလွဴရွင္မ်ားကေတာ့…

    –      ဦးဒါဝတ္ (ရန္ကုန္ၿမိဳ႕) မွ             ဆန္အိတ္ (၂ဝ)အိတ္၊

    –      သနပၸင္ၿမိဳ႕ ဗလီေဂါပကအဖြဲ႕မွ      ဆန္အိတ္ (၃၅)အိတ္၊

    –      ဦးတင္လွ (ရန္ကုန္ၿမိဳ႕)               ဆန္အိတ္ (၁ဝ)အိတ္၊

    –      ဦးတင္စိန္ (သာယာကုန္း) မွ        ဆန္အိတ္  (၅) အိတ္၊

    –      အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕မွ        ဆန္အိတ္  (၂) အိတ္၊

    စုစုေပါင္း ဆန္အိတ္ (၇၂)အိတ္ကုိ အိမ္ေထာင္စု (၇၂)စုအား အခ်ိဳးက် ခြဲေဝေပးခဲ့ပါတယ္။

    ယခုလုိ ကာယအား၊ ဥာဏအား၊ ဓနအားတို႕ျဖင့္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္သူမ်ား၏ အမွန္တကယ္လုိအပ္ေနသူမ်ားအား ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ားကို အလႅာဟ္အရွင္ လက္ခံသေဘာတူၿပီး ေကာင္းမြန္ေသာ အစားခ်ီးျမွင့္ေတာ္မူပါေစ။ (အာမီးန္)

    အၾကင္သူတို႕သည္ မိမိတို႕၏ ဥစၥာပစၥည္းမ်ားကို ေန႕ညဥ့္မေရြး (အခါခပ္သိမ္း) လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာျဖင့္ (တမ်ိဳး) ထင္ရွားစြာျဖင့္ (တဖံု) လွဴဒါန္းသံုးစြဲၾကကုန္၏။ သုိ႕ျဖစ္လွ်င္ ယင္းသူတုိ႕၏ ကုသိုလ္အက်ိဳးသည္ ယင္းသူတို႕အား ေမြးျမဴေတာ္မူေသာအရွင္ျမတ္၏ အထံေတာ္၌ (အသင့္) ရွိေပသည္။ ထို႕ျပင္တဝ ယင္းသူတို႕အေပၚဝယ္ မည္သည့္စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကျခင္းလည္းမရွိ၊ ယင္းသူတို႕သည္ ဝမ္းနည္း ပူေဆြးၾကမည္လည္းမဟုတ္ေပ။ ကုရ္အာန္ (၂ း ၁၇၇)

  • ဘံုၿပတ္ ေခၚ ၿမင္းလွည္း ဘယ္ကစ

    “ဘံုၿပတ္ ေခၚ ၿမင္းလွည္း ေလးနဲ႔ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းထိုင္ မမတို႔ ေမာ္ေရႊၿမိဳင္ မမတို႔ ေမာ္ေရႊၿမိဳင္” ဒီသီခ်င္းကေတာ့ ေမာ္လၿမိဳင္ သားတိုင္း နီးပါးေလာက္ ၾကားဖူးၾကမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

    ၿမင္းလွည္းမ်ားကို ဘံုၿပတ္လို႔ ေခၚတြင္ၿဖစ္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းကလည္း စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္၊ထို႔အတူ ၿမန္မာစာတတ္ ေပတတ္ လူမ်ိဳးၿခား ဘာသာၿခား တစ္ဦးအေၾကာင္းကိုလည္း ခ်န္လွပ္ထားလို႔ မရပါဘူး ။

    ထိုသူကား ဦအလီ(1837-1907)(က်ဴလယာလူမ်ိဳး) ပင္တည္း။ ဖခင္ၿဖစ္သူမွာ အဂၤလိပ္-ၿမန္မာ ပထမစစ္ပြဲတြင္ အဂၤလိပ္တပ္မ်ားနွင့္ ပါလာၿပီး စစ္ၿပီးေသာ္လည္း မၿပန္ေတာ့ပဲ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္အၿခခ် ေနထိုင္သူတစ္ဦးၿဖစ္သည္။ဦးအလီ၏ အိမ္ကား ဦးဇိန ဘုရားလမ္း ေရႊပရိယတၱိ စာသင္တိုက္၏ ေတာင္ဘက္ကပ္လ်က္ရွိသည္။

    ထိုစဥ္က ေရႊေက်ာင္းဆရာေတာ္မွာ ေလကီ ေလာကုတ္ ပညာမ်ားကို စြယ္စံုတတ္ေၿမာက္သည့္ ဆရာေတာ္ၿဖစ္သလို ယေန႔ ထိတုိင္ ထင္ေပၚေၾကာ္ၾကားေသာ ဘုန္းၾကီးဘိုး လွ်ာပြတ္ေဆးကို ေဖၚစပ္ခဲ့သည့္ ဆရာေတာ္လည္းၿဖသ္သည္။

    ဦအလီ စာသင္သည့္ အရြယ္တြင္ဆရာေတာ္ထံ ေန႔စဥ္ဆြပ္အုပ္ပို႔ရင္း ၿမန္မာစာနွင့္ ပါဠိစာေပကို သင္ယူသည္။ ထိုအၿပင္ ဆရာေတာ္ထံမွ သီခ်င္းၾကီး သီခ်င္းခန္႔ ကဗ်ာ လကၤာမ်ားကိုပါ သင္ယုတတ္ေၿမာက္သည္။ဆရာေတာ္ထံ သြားလာေရးလြယ္ကူေစရန္ ေက်ာင္းနွင့္အိမ္ၾကား တံခါး ေဖါက္ထားရာ ယေန႔တိုင္ေတြ႔နိုင္သည္။

    ရပ္ရြာတြင္ အလွဴအတန္းလုပ္သည့္အခါတိုင္း ရတုရကန္ ဧခ်င္းမ်ားကို ဦးအလီထံ လာေရာက္ စပ္ခိုင္းရသည္အထိ ၿမန္မာစာ ထူးခြ်န္သူၿဖစ္သည္။တခါတရံ သူကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္ရြတ္ဆိုေပးရသည္ အထိ သူမပါလ်င္ ပြဲမစည္ေပ။

    စာတတ္ေပတတ္ၿဖစ္လာေသာ ဦးအလီသည္ အလုပ္ေလွ်ာက္ရာ အေရးပိုင္ရံုးတြင္ လက္ေထာက္ ဘီလစ္အၿဖစ္ အလုပ္ရသည္။လစာမွာ ၁၂က်ပ္ ၈ပဲ ၿဖစ္သည္။(ေရႊတစ္က်ပ္သား ၂၀-၂၅ က်ပ္ေခတ္)

    1840 ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေမာ္လၿမိဳင္ တရားရံုးမ်ား၌ ေရွ ႔ေနမ်ားစတင္ေပၚေပါက္လာသည္။ထိုစဥ္က ေရွ ႔ေန မ်ားသည္ အဂၤလန္မွလာေသာ ဝတ္လံုမ်ားၿဖစ္သည္။ အမူကို အဂၤလိပ္လိုစစ္ရသည္အတြက္ အမူသည္မ်ားမွာ ေရွ ႔ေနခေရာ စကားၿပန္ခပါ ေပးရသည္။အခ်ိန္လည္း ၾကန္ၾကာၾကရသည္။

    ၿမန္မာ-မြန္-အဂၤလိပ္-ကုလား စကားတတ္ေသာ ဦးအလီသည္ ေရွ ႔ေန အလုပ္ကိုေလွ်ာက္ထားရာ အေရးပိုင္က တစ္နွစ္အစမ္းခန္႔ သည္။ စကားၿပန္မပါပဲ အမူေလွ်ာက္ထားနိုင္သၿဖင့္ အမူသည္မ်ားလည္းကုန္က်စရိတ္ သက္သာလာကာ အမူစစ္ရာတြင္လည္းၿမန္ဆန္လာသည္။ ဦးအလီသည္ 1870 တြင္ အထက္တန္းေရွ ႔ေနအၿဖစ္ ခန္႔အပ္ၿခင္းခံရသည္။

    ဦးအလ ီထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားလာသည့္အတြက္ ဦအလီ၏ အိမ္တြင္ ရပ္ေဝးရပ္နီးမွ အမူသည္မ်ား အဝင္အထြက္မ်ား လာသည္။ သိုေသာ္ က်ိဳက္မေရာ နွင့္ မုဒံုမွ အမူသည္မ်ား လြယ္လြယ္ကူကူ မလာနိုင္ေခ်။
    လွည္းၿဖင့္လာလ်င္ လမ္းတြင္ညအိပ္ရသည္။ထိုစဥ္က ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ေမာ္ေတာ္ကား မရွိေပ။ 1914 ခန္႔ အထိ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ကိုယ္ပိုင္ေမာ္ေတာ္ကား ford အမ်ိဳးစား ၁၀ စီးခန္႔သာ ရွိသည္။

    ဦးအလီသည္ ဘီးေလးဘီး နွင့္ ၿမန္းနွစ္ေကာင္တပ္ ၿမင္းရထားၾကီးနွစ္စီးကို တီထြင္ၿပဳလုပ္ၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္-က်ိဳက္မေရာ၊ ေမာ္လၿမိဳင္-မုဒံု အသြားအၿပန္ ကို ေၿပးဆြဲသည္။ ထိုၿမင္းလွည္း နွစ္စီး၏ အမည္ကိုလည္း ဘံုၿပန္ နွင့္ ဘံုေဆာင္ ဟူ၍ ၿမန္မာ ဆန္ဆန္ အမည္ေပးသည္။ အရွည္ ၁၅ ေပခန္႔ ရွိၿပီး လူ ၂၀ ခန္႔ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ စီးနိုင္သည္။

    နံနက္ ၅ နာရီတြင္ အိမ္ေရွ ႔ မွ ၿမင္းရထာၾကီးတစီး စထြက္သည္။ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔မွ ၇ မိုင္ေဝးေသာ ခရြန္းရြာတြင္ ေခတၱနားသည္။ ၿမင္းအသစ္ နွစ္ေကာင္လဲ၍ ဆက္လက္ခရီးဆက္ရာ ေမာ္လၿမိဳင္မွ ၁၂ မိုင္ေဝးေသာ ေက်ာက္တစ္လံုးရြာတြင္ ေခတၱနားသည္။ တဖန္ ၿမင္းအသစ္နွစ္ေကာင္လဲ၍ ခရီးဆက္ၿပန္ရာ မုဒံုတြြင္ ခရီးဆံုးေလသည္။ ေမာ္လၿမိဳင္မွ မုဒံုသို႔ အသြား ၿမင္းေၿခာက္ေကာင္ အၿပန္ ၿမင္းေၿခာက္ေကာင္ ေပါင္း ၿမင္း ၁၂ ေကာင္ အသံုးၿပဳသည္။ၿမင္းလွည္းခမွာ လူတစ္ေယာက္လွ်င္ အသြား ၁ က်ပ္ အၿပန္ ၁ က်ပ္ ယူသည္။

    (ၿမန္မာနိင္ငံရဲ ႔ ပထမဆံုးေသာ ခရီးသည္တင္ ၿမင္းလွည္းလိုင္းလို႔ ေၿပာရမလားပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ခပ္ငယ္ငယ္ လြန္ခဲ့ေသာ အနွစ္ ၃၀ ေလာက္က ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ထိုကဲ့သို႔ ေသာ ယာဥ္တစ္စီး ဟိႏၵဴ လူမ်ိဳးမ်ား အသုဘခ်ရာတြင္ မသာယာဥ္အၿဖစ္ အသံုးၿပဳသည္ကို ၿမင္ဖူးသည္)

    ဦးအလီ အသက္ၾကီးလာေသာ္ နလံုးေရာဂါ စြဲကပ္လာၿပီး ဘံုၿပန္ နွင့္ ဘံုေဆာင္ကို လွည္မၾကည့္နိုင္ေတာ့ေခ်။
    လွည္းၾကီးနွစ္စီးကို ေမြးစားသား ၂ ဦးအားေပးလိုက္ရသည္။ သား ၂ ဦးလည္း ရထားၾကီး ၂ စီးကို ထိန္းသိမ္းနိုင္စြမ္း မရွိသၿဖင့္ ဦးအလီ၏ သေဘာတူညီခ်က္ရယူကာ ၿမင္းလွည္းနွစ္စီးကို အလယ္မွ တိတိၿဖတ္ၿပီး ဘီး ၂ ဘီး ၿမင္း ၁ ေကာင္ ၿမင္းလွည္းငယ္ ၄ စီးဖန္တီးကာ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ေၿပးဆြဲေလသည္။

    ၿမင္းလွည္းငယ္ ၄ စီး အမည္ေပးရာတြင္ ဦးအလီက မူလ ဘံုေဆာင္ နွင့္ ဘံုၿပန္ တုိ႔ ၏ အၿပတ္မ်ား ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ မူလအမည္ “ဘံု” လည္းပါရေအာင္ ရထားၿပတ္မွ “ၿပတ္” လည္းပါေအာင္ “ဘံုၿပတ္ ” ဟုသာ ေခၚၾကေပေတာ့ဟု အမည္ေပးရာမွ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ၿမင္းလွည္းမ်ားကို “ဘံုၿပတ္ ” ဟု ေခၚေဝၚခဲ့ၾကေလသည္။

    ဦးအလီသည္ မြတ္ဆလင္ ဘာသာဝင္ ၿဖစ္ေသာ္လည္း မိမိဆရာ ေရႊေက်ာင္းဆရာေတာ္ ထံ ေန႔စဥ္ ဆြမ္းအုပ္ပို႔ သည္။ ေရႊေက်ာင္းဆရာေတာ္ ပ်ံလြန္ေသာအခါ ဦးအလီ ကမကထ လုပ္ၿပီး ေလာင္တိုက္နွင့္ ၿပသာဒ္ တို႔ ကို ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းသည္။ ဘုန္းၾကီးပ်ံ ပြဲ တြင္ ဇာတ္ပြဲ ၇ ရက္ ခံေပးသည္။ဤတြင္ မြတ္ဆလင္ ဘာသာဝင္တို႔ က ဦးအလီအား ဝိုင္းဝန္းကဲ့ရဲ ႔ကာ ဝိုင္းပယ္လိုက္ၾကေလေတာ့သည္။ဦးအလီက တရားရံုးအနီးတြင္ ကိုယ္ပိုင္သစ္သားဗလီ ေဆာက္ကာ မွန္မွန္တက္သည္။

    ဦးအလီ သည္ အသက္ ၇၀ အရြယ္ 1907 တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ေလသည္။

    (ဆရာအံ႔ေက်ာ္၏ ေမာ္လၿမိဳင္ ေရႊေတာင္ေက်ာင္းတိုက္ သမိုင္းမွ)

  • ၀ါသနာနဲ႔ အားမလိုအားမရမႈေတြေၾကာင့္ ျမန္မာစာကုိ ေလ့လာျဖစ္သူ ကုိသန္းမင္းထုိက္ (Ph.D Candidate)-Part-2

    ၀ါသနာနဲ႔ အားမလိုအားမရမႈေတြေၾကာင့္ ျမန္မာစာကုိ ေလ့လာျဖစ္သူ ကုိသန္းမင္းထုိက္ (Ph.D Candidate)-Part-2

    MMSY မိသားစု၀င္တဦးျဖစ္သူ ကိုသန္းမင္းထိုက္ ကို မ၀ိုင္း ေတြ႔ဆံု အင္တာဗ်ဴးထားသည္ကို ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။

    ကိုသန္းမင္းထိုက္ဟာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ ျမန္မာစာအထူးျပဳ ပါရဂူဘြဲ႕(Ph.D) တက္ေရာက္ေနတဲ့ ဂုဏ္ယူဖြယ္ ထူးခၽြန္မြတ္စလင္မ္ လူငယ္တစ္ဥိးပဲျဖစ္ပါတယ္။

    အပိုင္း(၁)ကို ဒီေနရာမွာ ဖတ္ပါ။


    အပိုင္း(၂)

    ေမး – အရင္က စကား၀ိုင္းေလး ျပန္ဆက္လိုက္ရေအာင္ အစ္ကုိ။

    ေျဖ –    ဟုတ္ကဲ့ ။ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ပိုင္း က်ဴရွင္သင္တာလည္း သိပ္၀င္ေငြမေကာင္းေတာ့ အလုပ္တစ္ခု လုပ္မယ္ စိတ္ကူးတယ္။ ေက်ာင္းစရိတ္ကလည္း ရွာရေသးတာကိုး။ ဒါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိလည္း ေျပာျဖစ္တယ္။ အင္မရာန္းဘိုင္က ကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာတယ္။ “ခင္ဗ်ားကိုကၽြန္ေတာ္ စာေပအလုပ္ကလြဲလို႔ တျခားအလုပ္လုပ္ေနတာ မျမင္ခ်င္ဘူး”တဲ့။ အင္မရားန္ဘိုင္ဆိုတာ ကဗ်ာဆရာလႈိင္းျဖဴ။ သူလည္း ကဗ်ာေရးေကာင္းတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔က် အင္မရာန္းဘိုင္က သန္းမင္းထိုက္ အလုပ္ရၿပီလုိ႔ေျပာတယ္။ ဘယ္မွာလဲဆုိေတာ့ အစၥလာမ့္တံခြန္မွာလုိ႔ေျပာတယ္။ အစၥလာမ့္တံခြန္က “အလ္ဟစ္က္မဟ္”နာမည္နဲ႔ စာအုပ္ထုတ္ထားတာရွိတယ္။ ပထမတစ္အုပ္ ထြက္ၿပီးၿပီ။ တစ္အုပ္ထဲနဲ႔ ရပ္ေနတာၾကာၿပီဆိုေတာ့ ဆက္ထုတ္ခ်င္တယ္တဲ့။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို အယ္ဒီတာလုပ္ေပးဖုိ႔။ အဲဒါ လခေပးမယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ သူအဲဒီလုိေျပာလိုက္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ မေကာင္းဘူးျဖစ္သြားတယ္။ မေကာင္းဘူးဆုိတာက တစ္ဘက္က သူကုိယ့္ကုိ ဂ႐ုစိုက္ၿပီးေတာ့ အလုပ္ကိစၥအတြက္စဥ္းစားေပးတာရယ္၊ ေနာက္တစ္ခုက ဘာသာေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္အရင္က ခံယူထားတာ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္စီးပြားသပ္သပ္ရွာမယ္။ ဘာသာေရးလုပ္တာ သပ္သပ္လုပ္မယ္။ လခယူၿပီး ဘာသာေရးုလုပ္ရမယ္ဆုိတာကုိ စိတ္ထဲမွာတစ္မ်ဳိးေတာ့ျဖစ္တယ္။ သူကေတာ့ေျပာတယ္ ဘာမွမပူပါနဲ႔။ ႏွစ္ဘက္စလုံးအတြက္ အဆင္ေျပသြားတာေပါ့တဲ့။ အဲဒါနဲ႔ အယ္ဒီတာလုပ္ၿပီး သူနဲ႔စာအုပ္ေတြ ဆက္တိုက္စီစဥ္ၿပီး လက္တြဲလုပ္ျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဟာ၀ါရီ လူငယ္နဲ႔ကေလးဘာသာေရးစာေစာင္ေလးကို မကၠာဟ္သမိုင္း၊ မဒီနာသမိုင္း ဘာသာျပန္ စာအုပ္ေတြေရးခဲ့တဲ့ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္၀င္းနဲ႔တြဲၿပီး ထုတ္တယ္။ အဲဒီမွာလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို အယ္ဒီတာ အျဖစ္တာ၀န္ေပးလို႔ လုပ္လိုက္ရတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ Friday Times စာေစာင္ထုတ္ေတာ့ အယ္ဒီတာ လုပ္ျဖစ္ျပန္တယ္။ Friday Times လုပ္ျဖစ္သြားတာကလည္း ပါကစၥတန္သင္တန္းက ျပန္လာၿပီးေတာ့ သင္တန္းမွာသင္တာေတြက Leadership နဲ႔ပတ္သက္တာေတြ သင္တာ။ အဲဒါေတြ သိလာၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္း ငါဘယ္ေတာ့မွ Leader မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလုိ႔ သိလာတယ္။

    ေမး – ဘာလုိ႔ အဲလုိေျပာႏိုင္တာလဲ အစ္ကုိ။

    ေျဖ –    ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ leader တစ္ေယာက္မွာ ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့ အရည္အခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႕ ကၽြန္ေတာ့္မွာ မရွိ ဘူး။ ဥပမာ ကၽြန္ေတာ္က  self-confidence ေတာ္ေတာ္နည္းနည္းတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဘာသာေရးကို စာေပအေနနဲ႔သာ လုပ္ခ်င္တာ။ တရားေဟာဆရာလည္း မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ အဲလိုနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ Leader မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိလုိ႔ Leader မလုပ္ေတာ့ဘူးလုိ႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္တယ္။ သင္တန္းမွာက ဒအ္၀ဟ္ အကယ္ဒမီက လုပ္တာဆုိေတာ့ ဒအ္၀ဟ္နဲ႔ပတ္သက္တာေတြပါတယ္။ ဒအ္၀ဟ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္စိတ္၀င္စားတယ္။ လုိလည္းလုိအပ္တယ္။ ဒအ္၀ဟ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ စာအုပ္စာတမ္းေတြ လည္း ၀ယ္လာတယ္။ တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ ဒအ္၀ဟ္နဲ႔ပတ္သက္တာကုိ အာ႐ုံစိုက္လုပ္မယ္လုိ႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္တယ္။ ၂၀၀၅-ခုႏွစ္ေလာက္မွာ ဆရာဘိုင္ေလးတုိ႔ ကုိေဇာ္ေဇာ္ထြန္းတုိ႔နဲ႔အတူ Dawah group ေလး ဖြဲ႕လိုက္တယ္။ အဲလုိဖြဲ႕ၿပီးေတာ့ ပထမဦးဆုံး စလုပ္တာက စာဖတ္၀ိုင္း။ စာဖတ္၀ိုင္းမွာက စာအုပ္ေတြ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ဖတ္။ ဖတ္ၿပီးရင္ အပတ္စဥ္ ေသာၾကာေန႔တုိင္း စုၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ေကာင္းႏိုးရာရာေဆာင္းပါးေတြကို ၀ိုင္းထဲမွာ ျပန္ဖတ္ျပၾကတယ္။ အဲဒါေလး ေတာ္ေတာ္ၾကာလုပ္ျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔တင္မကဘူး က်န္တဲ့သူေတြပါ စာဖတ္လာေအာင္ ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ဆရာဘိုင္ေလးတိုင္ပင္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ညီ ပါကစၥတန္သင္တန္းက ျပန္လာေတာ့ စာေစာင္ေလးတစ္ခုယူလာတယ္။ အဲဒီစာေစာင္ေလးကို အိုင္ဒီယာယူၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ Friday Times စာေစာင္ေလး စလုပ္ျဖစ္တယ္။ စစခ်င္းတုန္းက အခု ကာတာကိုေရာက္ေနတဲ့ ကိုမင္းလြင္ဆိုတဲ့ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ပါပါတယ္။ ပထမဦးဆုံးစာေစာင္က ၂၀၀၈-ပထမပတ္မွာပဲ စတယ္။ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္လုပ္ၾကတာဆုိေတာ့ ကုိယ္တုိင္ပဲ အယ္ဒီတာလုပ္ ျဖစ္သြားတာ။

    ေမး – ဟုတ္ကဲ့ Friday Times ထြက္တဲ့အခ်ိန္က မႏၱေလးဘက္ကုိလည္းေရာက္တယ္။ ညီမ သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ဳိ႕ လည္း ျပန္ျဖန္႔ေပးတာရွိတယ္။ Friday Times ဂ်ာနယ္ စာဖတ္သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေျပာတယ္။ Friday Times စာေစာင္က စာေတြထက္ အယ္ဒီတာ့စကားကုိ သေဘာက်လုိ႔ကုိ Friday Times ကုိ ၀ယ္ၿပီးဖတ္ၾကတယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ ဒါဆုိ အဲဒီက အယ္ဒီတာ့စကားဆုိေတာ့ အစ္ကုိ႔ရဲ႕ အယ္ဒီတာ့စကားေတြေပါ့။ မွတ္သားစရာစကားေတြ၊ အားရွိေစတဲ့စကားေတြ အမ်ားႀကီးကုိ Friday Times စာေစာင္မွာ ဖတ္ရပါတယ္။

    ေျဖ –    ဟုတ္ကဲ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း အဲလုိေျပာၾကတယ္။ အဲဒီစာေရးတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ အေတာ္ေလး သတိထားရတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ အမ်ားကုိ ကုိယ္စားျပဳတဲ့စာေစာင္၊ အမ်ားဖတ္ဖို႔ရည္ရြယ္တဲ့ စာေစာင္ဆိုေတာ့ အယူအဆသတ္ကြင္းျဖစ္မသြားဖို႔နဲ႔၊ အဆိပ္အေတာက္ေတြ မေပးမိေစဖို႔။ အဲဒါသတိထားရတယ္။ ဒီစာေစာင္က အဖြဲ႕တစ္ခုကုိ ကုိယ္စားျပဳတာမဟုတ္ဘူးေလ။ ကန္႔သတ္နဲ႔ထုတ္တာဆိုေတာ့ ဘာမွလည္း အမွားခံလို႔မရဘူးေလ။ အဲဒါကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတာ္ေတာ္ေလး ဂ႐ုစိုက္တယ္။ လူႀကီးေတြရဲ႕ ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြ၊ အသံေတြကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ တေလးတစားနားေထာင္ရတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳေတြ၊ အျမင္ေတြနဲ႔ ေထာက္ျပတာေတြကို လိုက္နာျပဳျပင္ရင္း၊ ပရိသတ္ရဲ႕ ေ၀ဖန္မႈေတြကို နားေထာင္ရင္းနဲ႔ပဲ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့ၾကတာပါ။ အယ္ဒီတာ့ စကားကေတာ့ ႏိုင္ငံတကာသတင္းေတြ၊ ေဆာင္းပါးေတြကို စာေစာင္အတြက္ အပတ္စဥ္ရွာဖတ္ေနရေတာ့ ရလာတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြရယ္၊ လက္ရွိကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့အေျခအေနေတြရယ္၊ ကိုယ္ေတြးမိ၊ စဥ္းစားမိ၊ ဆက္စပ္မိတာ ေလးေတြရယ္ကို ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး လက္ရွိကာလနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ လိုအပ္မယ္ထင္တဲ့ message ေလးေတြ ေပးသြားတဲ့သေဘာပါပဲ။

    ေမး – ဟုတ္ကဲ့။ ဒီအေတာအတြင္းမွာပဲ အစ္ကုိ႔ကဗ်ာစာအုပ္ တစ္အုပ္ ထြက္လာလိုက္ေသးတယ္ေနာ္။ အဲဒါေလးကေရာ ဘယ္လုိျဖစ္လုိ႔ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးျဖစ္သြားတာလဲ။ ကဗ်ာစာအုပ္ထုတ္ရတဲ့ အေၾကာင္းေလးေရးထားတာကုိ အဲဒီမွာ ဖတ္လိုက္ရေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လုိစဥ္းစားမိၿပီး ဘယ္လုိထုတ္ျဖစ္သြားတာလဲ နည္းနည္းေျပာျပေပးပါဦး။

    ေျဖ –    အဲဒါေလးကလည္း ရုိးရုိးပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြရွိတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ကဗ်ာရြတ္ပြဲေတြ အစၥလာမ္ေကာင္စီနဲ႔ ဓမၼဗိမာန္တို႔မွာ စုစုေပါင္း ၄ ပြဲေလာက္လုပ္ခဲ့ တာ ရွိတယ္။ အဲဒီမွာဖတ္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့တာေတြရွိတယ္။ ဆရာလႈိင္းျဖဴက ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေပါင္းၿပီး ကဗ်ာစာအုပ္လုပ္ၾကရေအာင္လုိ႔ေျပာတာနဲ႔ အဲဒီကဗ်ာစာအုပ္ေလး ထုတ္ျဖစ္သြားတာပဲ ဆိုပါေတာ့။ အတြင္းစာသားေတြကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္စာစီတယ္၊ မ်က္ႏွာဖံုးကို ဆရာလႈိင္းျဖဴက ဆြဲတယ္။

    ေမး – အဲဒီကဗ်ာစာအုပ္ေလးမွာ အစ္ကုိေပးထားတဲ့နာမည္က ဆန္းတယ္ေနာ္။ ‘အာေခရသ္ကုိ အဆိပ္ခပ္သူမ်ား’တဲ့။ ဘာေၾကာင့္ အဲဒီနာမည္ေလးကုိ ေပးျဖစ္သြားတာလဲ။

    ေျဖ –    အမွန္ေတာ့ အစကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတဲ့ “အာေခရသ္ကို အဆိပ္ခတ္သူမ်ား”ဆိုတဲ့ ကဗ်ာက ရွိၿပီးသားပါ။ အဲဒီကဗ်ာလည္း ဒီစာအုပ္ထဲမွာ ျပန္ပါေတာ့ စာအုပ္ရဲ႕ Title ကို ဒီနာမည္ပဲ ျပန္ေပးလိုက္တာပါ။ ကဗ်ာက ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အၿမီးအေမာက္မတည့္တဲ့လုပ္ရပ္ေလးေတြကို ေရးထား တာပါ။ အမွားအယြင္းအလြဲအေခ်ာ္ေတြနဲ႔ ကေမာက္ကမျဖစ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အေျခအေနေတြ ေပါ့။ ဒါေတြဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ဒီဘ၀ အနာဂတ္ကေန တမလြန္အာေခရသ္အထိကို ပ်က္စီးရာပ်က္စီးေစ ေၾကာင္းေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သတိေပးေခါင္းေလာင္းထိုးလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ စာအုပ္မွာ တစ္ေယာက္တစ္ျခမ္းစီဆိုေတာ့ ကိုယ့္ဘက္အပိုင္းကိုကိုယ္ နာမည္ေပးမွာဆိုေတာ့ အဲဒီကဗ်ာ ေခါင္းစဥ္ေလးကိုပဲ နာမည္ေပးလိုက္မိတာပါ။

    ေမး – ဟုတ္ကဲ့။ အဲဒီစာအုပ္ေလးထြက္လာေတာ့လည္း ညီမလည္း ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက အစ္ကုိတုိ႔ကဗ်ာစာအုပ္မွာ ကုိလႈိင္းျဖဴကဗ်ာေတြက ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္လုိ ႔ေတာင္ေျပာတယ္ေနာ္။ အစ္ကုိ႔ကဗ်ာက်ေတာ့ တစ္ခါတည္း ရွင္းကနဲျမင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထိထိမိမိရွိတယ္လုိ႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ အစ္ကုိေျပာခဲ့သလုိ ေပးခ်င္တဲ့ message ကုိ အေကြ႕အ၀ိုက္မပါပဲ ထိမိေအာင္ေပးႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီကဗ်ာစာအုပ္ေလးက အျပင္မွာ ေတာ္ေတာ္မျပန္႔ဘူး။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အဲဒီကဗ်ာစာအုပ္ကုိ မသိၾကဘူး။ ဘာေၾကာင့္ အဲလုိျဖစ္တယ္လုိ႔ အစ္ကုိ ထင္ပါသလဲ။

    ေျဖ –    ကၽြန္ေတာ္တို႔ေလာကမွာ ျဖန္႔ခ်ိေရးက ေတာ္ေတာ္အားနည္းတယ္ေလ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ စာေရးတဲ့သူေတြက ကိုယ္တိုင္ေရး၊ ကိုယ္တိုင္ထုတ္၊ ကိုယ္တိုင္ျဖန္႔ေနၾကရတာ။ မျဖန္႔ႏိုင္၊ မထုတ္ႏိုင္ ရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေရးႏိုင္ေရးႏိုင္ ပရိသတ္ေရွ႕အေရာက္ပို႔ဖို႔က မလြယ္ဘူး။ ဘာသာေရး စာအုပ္ေတြကို သီးသန္႔ျဖန္႔ခ်ိေရးတာ၀န္ယူၿပီး တစိုက္မတ္မတ္လုပ္ႏိုင္တဲ့သူေတြ မ်ားမ်ားစားစား ေပၚလာဖုိ႔လိုမယ္ထင္တယ္။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ စာအုပ္ေတြလည္း ေကာင္းရင္ေကာင္းသလို ပရိသတ္အားလံုးေရွ႕ေရာက္ႏိုင္ၿပီး ေရြးခ်ယ္ဖတ္ႏိုင္တာေပါ့။

    ေမး – ဟုတ္တယ္အစ္ကုိ။ မြတ္စလင္မ္ေလာကမွာ စာအုပ္ဆုိ သိပ္မျပန္႔တာမ်ားတယ္ေနာ္။

    ေျဖ –    ဟုတ္တယ္။ ကိုယ့္နီးစပ္ရာအသိုင္း၀ိုင္းမွာ ကုိယ္သေဘာက်တဲ့စာေရးဆရာရဲ႕ စာအုပ္ေတြ ထြက္ၿပီဆုိမွသာ ဖတ္ၾကရတာမ်ားတယ္။

    ေမး – ဟုတ္ကဲ့ပါ။ ဒါနဲ႔ အစ္ကုိက စာေပဆုေပးပြဲတုိ႔ ဘာသာျပန္သင္တန္းေတြလုပ္ေပးခဲ့တာလည္း ၾကားဖူးတယ္။ အဲဒါကေရာ ဘယ္လုိပုံစံေလးေတြ လုပ္ေပးခဲ့တာလဲ။

    ေျဖ –    ဘာသာျပန္သင္တန္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ Friday Times လုပ္တဲ့ကာလမွာပဲ သိလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မြတ္စလင္မ္ေလာကမွာ ဘာသာျပန္ဆရာေတြရွားတယ္ဆိုတာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က သတင္းဦးစားေပးလုပ္တာဆိုေတာ့ ဘာသာျပန္သမားက အလိုအပ္ဆံုးျဖစ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕မွာက တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ပဲ အပတ္စဥ္လည္ပတ္ေနရတာ။ လူငယ္ေတြ အမ်ားႀကီး၀ိုင္း၀န္းႏိုင္ရင္ ေကာင္းတာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံတကာမွာ အစၥလာမ့္ေရးရာ စာအုပ္ေကာင္းေကာင္းေတြ၊ ေဆာင္းပါးေကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဘာသာျပန္ႏိုင္တဲ့သူ ရွားေတာ့ ဒီဘက္ကလူေတြက မဖတ္ရဘူးေပါ့။ အဲဒီကြက္လပ္ေလးကိုလည္း ျဖည့္ခ်င္တယ္။ ခုေရတြင္းတူး ခုေရၾကည္ေသာက္လို႔ ေတာ့မရႏိုင္ဘူးေပါ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဂၤလိပ္စာအေျခခံရွိၿပီး ဘာသာျပန္လည္း ၀ါသနာပါတဲ့ လူငယ္ေတြကို တစ္ခုခုနည္းနာနိႆယေတြ ပံ့ပိုးေပးလိုက္ႏိုင္ရင္ သူတို႔ဘာသာသူတို႔ ဆက္လုပ္သြားႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မမလဌာနခ်ဳပ္က လူႀကီးေတြနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး မမလမွာ သင္တန္း ဖြင့္လိုက္တယ္။ သူတို႔ကလည္း ဆႏၵတူေတာ့ ပူးေပါင္းလုပ္ရတာ အဆင္ေျပတယ္ေလ။ သင္တန္းမွာ ဆရာဦးမင္းႏိုင္၊ ဆရာဦးျမ၀င္း၊ ေဒါက္တာသန္း၀င္းတို႔ အဓိကပို႔ခ်တယ္။ ကၽြန္ေတာ္၊ ကိုေဇာ္ေဇာ္ထြန္းနဲ႔ ဆရာဘိုင္ေလးတို႔ကေတာ့ အကူအေနနဲ႔ ၀ိုင္းၿပီးပံ့ပိုးျဖစ္တယ္ဆိုပါေတာ့။ သင္တန္းမွာ သူတုိ႔ကုိ လက္ေတြ႕အေနနဲ႔ စာေစာင္ေလးေတြလုပ္ခိုင္းတယ္။ အဖြဲ႕ ၂-ဖြဲ႕ခြဲၿပီး ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္စီထားေပးတယ္။ သင္တန္းၿပီးသြားတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီ ၂-ေယာက္က စာေစာင္ေလးေတြ ကုိယ္စီထုတ္တဲ့အဆင့္ထိ ျဖစ္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္က ပံ့ပိုးမႈနဲ႔ အားေပးမႈေလးေလာက္ပါပဲ။ သူတို႔ရဲ႕အခံနဲ႔ ၀ါသနာအရ ျဖစ္လာၾကတာပါ။

    ေမး – ဟုတ္ကဲ့။ ဒါနဲ႔ စာေပဂုဏ္ျပဳပြဲလုပ္ျဖစ္တာကေရာ။

    ေျဖ –    အဲဒါကလည္း Friday Times ကေန လုပ္ျဖစ္သြားတာပါ။ မြတ္စလင္မ္စာေရးဆရာေတြကုိ ဂုဏ္ျပဳတဲ့အစီအစဥ္ေလးလုပ္လိုက္တာပါ။ ဆရာႀကီးဦးေမာင္ကိုဂဖာရီ၊ ဆရာႀကီး ၀မ္းအို၀မ္း ေက်ာ္၀င္းေမာင္၊ ဆရာ၀ါးခယ္မေမာင္မင္းႏိုင္၊ ဆရာဂ်ာ၀ိဒ္သန္း၊ ဆရာအလ္ဟာဂ်္ဦးေအးလြင္၊ ဆရာအလ္ဟာဂ်္ဦးျမင့္သိန္း (ၿငိမ္းခ်မ္းလုလင္)၊ ဆရာ ပန္း၀ါႏြယ္တို႔ကို သူတို႔ရဲ႕ စာေပေရးသားမႈေတြ အတြက္ ဂုဏ္ျပဳတဲ့အစီအစဥ္ပါ။ အခမ္းအနားကို ေဒၚေစာေရႊခန္းမမွာလုပ္တယ္။ အခက္အခဲေတြၾကားထဲက လုပ္ခဲ့ရတာပါ။ ဒါေပမဲ့ စည္စည္ကားကား သိုက္သိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘာသာေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြကလည္း သ၀ဏ္လႊာေတြ ပို႔ေပးၾကတယ္။ မြတ္စလင္ စာေပအသိုင္းအ၀ိုင္း စံုစံုလင္လင္လည္း တက္ၾကတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတဲ့ပြဲပါပဲ။ အမွတ္တရပါ။ အဲဒါက ၂၀၀၉ ရမသြာန္ အီးဒ္အၿပီးမွာလုပ္ခဲ့တာ။

    ေမး – ေၾသာ္၊ အစ္ကုိက အခုဆုိ လုံးခ်င္းစာအုပ္ေလးထုတ္လိုက္တယ္ေနာ္။ အဲဒီစာအုပ္ေလးအတြက္ေရာ အစ္ကုိ ဘယ္လုိႀကိဳးပမ္းခဲ့ရလဲ။

    ေျဖ –    အဲဒါက Friday Times မွာ အယ္ဒီတာလုပ္တုန္းက အယ္ဒီတာ့စကားေလးေတြကုိ ႀကိဳက္ၾကတယ္လုိ႔ ေျပာတာမ်ားလာေတာ့ အဲဒီစာမူေတြကုိစုၿပီး ျပန္ထုတ္လိုက္တာ။ “ဒီေရထဲက ပန္းကေလးမ်ား”လို႔ နာမည္ေပးထားတယ္။ ေမာင္ေထာ္ေလးလမ္း၊ အလယ္ဘေလာက္က Blue River education centre ကေန ျဖန္႔တာ။ နယ္ကလူေတြ မွာခ်င္ရင္ေတာ့ ဖုန္းနံပါတ္ ၀၉ ၇၃၀၃၁၃၆၇ (ဆရာ ဘိုင္ေလး)ကို ဆက္ၿပီး မွာလို႔ရပါတယ္။ ဟဲ ဟဲ ေၾကာ္ျငာ၀င္တာ။

    ေမး – ဟုတ္ကဲ့ပါအစ္ကို ေမးတာေတြလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားသြားၿပီေနာ္။ ေနာက္တစ္ခုအေနနဲ႔ ေ႔ရွဆက္ၿပီး ဘာေတြလုပ္ဖုိ႔မ်ားရွိပါလဲ။ အစ္ကို႔အေနနဲ႔ သာသနာေရးအတြက္လည္း လုပ္ခဲ့တာေတြ၊ ျပင္ပ စာေရးတာေတြ၊ ေနာက္ ပါရဂူဘြဲ႕ရဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနတာေတြအတြက္ေရာ အမ်ားအတြက္ ဘာလုပ္မယ္ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေလးေျပာျပပါဦး။

    ေျဖ –    ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က က်ဴရွင္ေတြတစ္ဖက္ ေက်ာင္းတစ္ဖက္နဲ႔ဆိုေတာ့ သိပ္ေတာ့မအားဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီၾကားထဲကပဲ ကၽြန္ေတာ္ ဘာသာေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေရးလက္စ စာေလးေတြ ဆက္လုပ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္က စာေရးတာ၀ါသနာပါတယ္။ ဒီေတာ့ ၀ါသနာျဖင့္ သာသနာ့အမႈေတာ္ထမ္းျခင္းဆုိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ေဆာင္းပါးထဲကလိုေပါ့။  အမ်ားအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြက ၀ါသနာကတစ္ျခား ပညာသင္တာကတစ္ခု၊ အလုပ္လုပ္တာက တစ္ျခားျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အခ်ိန္ကုန္ၿပီး အက်ဳိးထိေရာက္မႈနည္းတယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သာသနာေရးကုိ ကၽြန္ေတာ္၀ါသနာပါတဲ့ ကၽြန္ေတာ္သင္ယူထားတဲ့ စာေပေရးသားျခင္းအတတ္ပညာ နဲ႔ပဲ ဆက္လုပ္သြားမွာပါ။ စာေရးဆရာႀကီးျဖစ္ခ်င္တာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဘာသာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္တာ လည္း မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္၀ါသနာပါတာနဲ႔ ကိုယ္သင္ထားတဲ့ပညာေတြကို အသံုးခ်ဖို႔အတြက္ အမာနသ္တစ္ခုအေနနဲ႔ တာ၀န္ေက်ေအာင္လုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ပဲ ကၽြန္ေတာ့္မွာရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သင္ယူထားတဲ့ ဘာသာေဗဒနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးလည္း ကုရ္အာန္ေလ့လာမႈနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး စာအုပ္ေလး တစ္အုပ္လုပ္ဖို႔ ဆႏၵရွိတယ္။ စုေဆာင္းျပင္ဆင္ထားတာေတြေတာ့ ရွိေနၿပီ။ ခ်ေရးဖို႔ပဲ က်န္တာ။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ က်ဴရွင္ဆရာအျဖစ္နဲ႔ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳေနရတာေပါ့။ ၂၀၀၂ ကတည္းကစၿပီး အစၥလာမ္ဓမၼဗိမာန္က ဖြင့္တဲ့ေႏြရာသီကေလးသင္တန္းေတြမွာ ႏွစ္စဥ္သြားသင္ေပး ရတယ္။ မႏွစ္က ပဲခူးမွာလုပ္တဲ့ သႀကၤန္တြင္းဘာသာေရးအေျခခံသင္တန္းမွာ “အစၥလာမ္နဲ႔မီဒီယာ” “အစၥလာမ္နဲ႔ လူငယ္”ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေတြနဲ႔ သြားသင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါကေတာ့ အေျခအေနအရပါ။ ဘာသာေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆရာအလုပ္ေတာ့ သိပ္မလုပ္ခ်င္ဘူး။ စာေပအလုပ္ပဲ စိတ္၀င္စားတယ္။ ဒအ္၀ဟ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လုပ္ခ်င္တာေတြေတာ့ရွိတယ္။ မေသခင္ေတာ့ တမန္ေတာ္ျမတ္အတၳဳပၸတၱိကုိ အမ်ားလည္းဖတ္လုိ႔ရေအာင္ ေကာင္းေကာင္းေလးေရးခဲ့ခ်င္ေသးတယ္။

    ေမး – အစ္ကုိေျပာတဲ့ အမ်ားလည္းဖတ္လုိ႔ရေအာင္ဆုိတာက ဘယ္လုိလဲ။ ဘာသာေပါင္းစုံလား။

    ေျဖ –    ဟုတ္ပါတယ္။ မြတ္စလင္မဟုတ္သူ ဘာသာျခားညီေနာင္ေတြပါဖတ္လို႔ရေအာင္ေပါ့။

    ေမး – ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကုိလုပ္ခ်င္တာေတြ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြက အမ်ားႀကီးေပါ့ေနာ္။ အဲဒါေလးေတြလည္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ၿပီး လုပ္ႏိုင္ေစဖုိ႔ ဒုအာလုပ္ေပးပါ့မယ္။ အစ္ကုိ႔အေနနဲ႔ ဆုိလည္း မြတ္စလင္မ္ လူငယ္တစ္ေယာက္ပါပဲ။ ဒီေတာ့ မြတ္စလင္မ္လူငယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေနာက္ထပ္ မ်ဳိးဆက္သစ္ ညီငယ္ ညီမငယ္ေတြကုိ ဘယ္လုိမ်ား စကားလက္ေဆာင္ေပးခ်င္ပါလဲ။

    ေျဖ –    စကားလက္ေဆာင္ကေတာ့ လူငယ္ဘ၀မွာ ဘယ္ကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ္ရည္မွန္းထားတဲ့ ဘ၀ပန္းတုိင္ကုိ အေရာက္လွမ္းႏိုင္ဖုိ႔၊ ဘယ္လုိအခက္အခဲႀကံဳႀကံဳ ၾကံ့ၾက့ံခံႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါလို႔ တိုက္တြန္းခ်င္တယ္။ အခက္အခဲဆုိတာ ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ မုခ္ဦးလို႔ေျပာပါရေစ။ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္မွာလည္း ခက္ခဲမႈနဲ႔အတူ လြယ္ကူမႈဟာ ဒြန္တြဲလ်က္ရွိတယ္လို႔ အားေပးထားပါတယ္။

    ေနာက္တစ္ခုက community နဲ႔ ပတ္သက္တာပါ။ လူငယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဘာသာေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေခါင္းထဲမွာ ႐ႈပ္ေထြးမႈေတြရွိေနတယ္။ အဖြဲ႕အစည္းေတြ ကြဲေနတဲ့အတြက္ အစုအဖြဲ႕ေတြ အယူအဆေတြကြဲေနတဲ့အတြက္ စိတ္ရႈပ္ေထြးမႈမျဖစ္ေစဖုိ႔ပါ။ အမ်ားကုိ ကုိယ္စားျပဳဖုိ႔ အဖြဲ႕ေတြကေတာ့လုိအပ္ပါတယ္။ အဖြဲ႕ေတြမ်ားတာဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အတြက္ အင္အားေတြပါ။ ဒါကတစ္ပိုင္းပါ။ ေနာက္တစ္ခုက အယူအဆကြဲေနတာ။ ေခတ္အဆက္ဆက္ပညာရွင္ေတြ ကြဲလြဲခဲ့ၾကတာေတြရွိပါတယ္။ အဲဒါကို မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ေတြက ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္ၾကတယ္။ အမွန္ကေတာ့ အစၥလာမ္သာသနာက ကြဲျပဲေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ လူေတြက ကြဲေနၾကတာ။ ဒီေတာ့ အ႐ႈပ္ထဲမွာ ရွင္းေအာင္ေနတတ္ေအာင္ပဲ ႀကိဳးစားၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းခ်င္တယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ တိုက္ခိုက္ထိုးႏွက္ေနတဲ့အထဲမွာ ကိုယ္မပါဘဲ ေနတတ္ေအာင္ေနဖို႔နဲ႔ ကြဲျပားမႈေတြရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းေတြကို သိေအာင္ႀကိဳးစားၾကည့္ဖို႔ တိုက္တြန္းခ်င္တယ္။ အဲဒါဆိုရင္ ကြဲျပားမႈေတြဟာ သူ႕အေၾကာင္းနဲ႔ သူပါလားဆိုတာကို ေတြ႕လာၾကပါလိမ့္မယ္။ အဲလိုမလုပ္ဘဲ ကိုယ္က တစ္ဘက္ဘက္မွာ အေသရပ္မိၿပီး ငါနဲ႔မတူ ငါ့ရန္သူဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳးထားမယ္ဆိုရင္ ေနာက္ထပ္ တက္လာမယ့္ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကိုပါ တစ္ဖက္နဲ႕တစ္ဖက္ အမုန္းမ်ိဳးဆက္ေတြအျဖစ္ အေမြေပးခဲ့ သလိုျဖစ္သြားရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အနာဂတ္အတြက္ မေကာင္းဘူး။ ႏွင္းဆီပန္းကို ျမတ္ႏိုးရင္ ဆူးကို လည္း လက္ခံေပးရတာ သဘာ၀ပဲ။  တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ကိုယ္မႀကိဳက္တဲ့ ခံယူခ်က္ အယူအဆေတြ ကြဲျပားေနေပမဲ့လည္း နားလည္လက္ခံေပးၿပီး ညီေနာင္စိတ္နဲ႔ ၀ိုင္း၀န္းပူးေပါင္း ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ၿပီးေတာ့ ညီညြတ္ေရးကို ရွာၾကမယ္၊ ျပႆနာေတြကုိ လက္တြဲေျဖရွင္းၾကမယ္ဆိုရင္ “မြတ္စလင္”(ၿငိမ္းခ်မ္းသူ) ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ကိုက္ညီတဲ့သူေတြအျဖစ္ ဘာသာျခားေတြရဲ႕ေရွ႕မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဂုဏ္ရွိေနၾကမွာပါ။ တမန္ေတာ္ျမတ္(ဆြ)က ဟုဒိုင္ဗီယာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ေတာ့ ရန္သူကာဖရ္ေတြနဲ႔ေတာင္ အေလွ်ာ့ေပးခဲ့တာရွိတယ္။ အထဲက အခ်က္အလက္ေတြက တစ္ဖက္သတ္ျဖစ္႐ုံတင္မဟုတ္ဘူးေနာ္။ မုဟမၼဒ္ဒြရ္ရစူလြလႅာဟ္လို႔ ေရးတာကိုေတာင္ ရစူလြလႅာဟ္ျဖဳတ္ေပးခဲ့ရတဲ့အထိ လိုက္ေလ်ာခဲ့ရတာ။ အလကားအညံ့ခံတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ေျပလည္ၿငိမ္းေအးမႈကေနရလာမယ့္ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို အေျမာ္အျမင္ရွိရွိနဲ႔ ေမွ်ာ္ကိုးၿပီး အဲလုိအေလွ်ာ့ေပးခဲ့တာ။ တမန္ေတာ္ျမတ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕စံျပတမန္ေတာ္ပဲ။ တမန္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ စြႏၷသ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ တန္ဖိုးထားၾကတယ္ဆိုရင္ ဒီလိုအြမၼသ္အတြက္ အက်ိဳးျဖစ္ေစမယ့္ အေရးႀကီးတဲ့ စြႏၷသ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပိုၿပီးလိုက္နာက်င့္သံုးအပ္တာေပါ့။ ေျပာခ်င္တာက တမန္ေတာ္ျမတ္ေတာင္ ရန္သူကာဖရ္ေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေရွ႕႐ႈၿပီး အေလွ်ာ့ေပးခဲ့ေသး တယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က မြတ္စလင္မ္ညီေနာင္ေတြအခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္ေရးအတြက္ သာမန္အေသးအမႊား အယူအဆမတူတာေလးေတြကို ဘာေၾကာင့္အေလွ်ာ့ေပးၿပီး မဆက္ဆံႏိုင္ရမွာ လဲ။

    ေမး – ဟုတ္ကဲ့ပါ အစ္ကုိ။ အစ္ကုိ႔ကုိ အခုလုိ အင္တာဗ်ဴးလုပ္ရတာကလည္း MMSY မွာ ထူးခၽြန္မြတ္စလင္မ္လူငယ္က႑အတြက္ လုပ္တယ္ဆုိေတာ့ MMSY နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးေတြကိုလည္း နည္းနည္းေလာက္ေမးခ်င္ပါတယ္။

    ေျဖ –    ဟုတ္ကဲ့ေမးပါ။

    ေမး – MMSY က မြတ္စလင္မ္လူငယ္ေတြပဲစုစည္းၿပီးေတာ့ လႈပ္ရွားေနၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္း တစ္ခ်ဳိ႕လူႀကီးပိုင္းေတြလည္း ပါလာတယ္။ ဒီေတာ့ အစ္ကုိ႔အေနနဲ႔ MMSY ကုိ ဘယ္လုိျမင္ပါသလဲ။

    ေျဖ –    MMSY က ကမၻာအႏွံ႔က ျမန္မာမြတ္စလင္မ္ေတြရဲ႕ စုစည္းရာေနရာလည္းျဖစ္ေနတယ္။ စုစုစည္းစည္းခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္လည္း ရွိၾကပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းတယ္။ ဒီအခ်ိန္ကာလမွာ ဒီလုိ Social Website တစ္ခုအေနနဲ႔ ရွိသင့္တာ အမွန္ပါပဲ။ MMSY မွာ ၀င္လာတဲ့သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမစိတ္ဓါတ္ေလးေတြရွိၾကတယ္။

    ေမး – ဟုတ္ကဲ့။ ေက်းဇူးပါအစ္ကုိေရ။ အခု ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ MMSY ေ႔ရွေလွ်ာက္ ပုိမုိတုိးတက္ေကာင္းမြန္လာဖုိ႔အတြက္ အစ္ကုိ႔အေနနဲ႔ ဘယ္လုိ စကားလက္ေဆာင္ ပါးခ်င္ပါသလဲ။

    ေျဖ –    MMSY ရဲ႕ အခုအစီအစဥ္ေတြက ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။ အၿမဲတမ္းလည္း ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ၿပီး ဘာေလးေတြ ဆက္လုပ္ရင္ေကာင္းမလဲဆုိတာလည္း စဥ္းစားေနၾကတယ္ေလ။ တစ္ခ်ဳိ႕ဟာေတြဆို ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ လိုက္မမီပါဘူး။ လုပ္ေနၾကတာေတြကလည္း အားက်စရာေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔လည္း မန္ဘာတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေတာ့ MMSY အေနနဲ႔ လုိအပ္တာရွိလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ပါ၀င္ႏိုင္တာရွိရင္လည္း ပါ၀င္ဖုိ႔အသင့္ပါ။ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။

    ေမး – ဟုတ္ကဲ့ပါ။ အစ္ကုိ႔အေနနဲ႔ MMSY မွာ မိသားစု၀င္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ရွိတယ္။ MMSY ဆုိတာ မိသားစု၀င္အားလုံးပိုင္ဆုိင္တဲ့ေနရာ။ မိသားစု၀င္အားလုံးရဲ႕ အႀကံဥာဏ္ေတြလုိအပ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ MMSY ရဲ႕လုပ္ငန္းစဥ္ေလးေတြ လုိအပ္တဲ့အႀကံဥာဏ္ေလးေတြကုိ အစ္ကုိတုိ႔အေနနဲ႔ ၀ိုင္း၀န္းအားျဖည့္ေပးပါလုိ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

    ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အစ္ကုိ …..။ အခုေျပာသြားၾကတာေတြထဲမွာ အစ္ကုိ႔အေနနဲ႔ ဘာမ်ားျဖည့္စြက္ေျပာခ်င္တာရွိပါလဲ။

    ေျဖ –    မရွိေတာ့ပါဘူး။ ေမးတာလည္း ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ေျဖတာလည္း ေတာ္ေတာ္ျပည့္စုံသြားပါၿပီ။ အခုလုိ ေမးျမန္းတာေတြအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

    ေမး – ဟုတ္ကဲ့ပါအစ္ကုိ …….. အခုလုိ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းေမးျမန္းမႈေတြကုိ စိတ္ရွည္စြာေျဖၾကားေပးတဲ့ အစ္ကုိသန္းမင္းထိုက္ကုိလည္း MMSY ကုိယ္စား ညီမအေနနဲ႔ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္။

  • ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး အေရွ.အာဖရိကႏိုင္ငံသားမ်ား ရဲ. အသက္ရွင္သန္ေရး ဝိုင္းဝန္းကူညီေပးၾကပါစို႔။

    Help Save Lives in Drought-Stricken East Africa

    မိုးေခါင္ေရရွားျဖစ္ေနေသာေနရာမ်ား

    မိုးေခါင္ေရရွားမႈေၾကာင္႔ အာဖရိက က လူ ၁၀ သန္းေလာက္က အသက္ရွင္ေရးအတြက္ အေရးေပၚ အစားအစာေတြ လိုအပ္ေနၾကပါတယ္၊ ဒီထဲကမွ မြတ္စလင္မ္လူဦးေရ ၉၉.၉ % ရွိေသာ ဆိုမာလီႏိုင္ငံရဲ.အေျခအေနကေတာ႔ ဆိုးဝါးလွပါတယ္။

    အစြန္းေရာက္ေခါင္းေဆာင္ေတြေၾကာင္႔ တိက်တဲ႔ အစိုးရရယ္လို႔ မရွိခဲ႔တဲ႔ႏိုင္ငံ၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေနတဲ႔ (အခ်ိဳ.ေသာသူမ်ားရဲ.) လုယက္တိုက္ခိုက္မႈေတြေၾကာင္႔ ဆိုမာလီဓါးျပရယ္လို႔ ကမၻာ႔အလယ္မွာ နာမည္ၾကီးသူေတြ ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင္႔ ျဖဴကာျပာကာ မြဲျပာက်ရတဲ႔ၾကားထဲ မိုးေခါင္ေရရွားက ထပ္ေဆာင္းျပန္တယ္။ သနားစရာ ျပည္သူေတြ ဒုကၡကို ခါးစီးခံေနၾကရရွာတယ္။

    ေန႔တဓူဝ ဆိုမာလီကေနျပီး ကင္ညာကယ္ဆယ္ေရးစခန္း ဒါဒဘ္ (Dadaab) ကို လူေတြ ေထာင္ခ်ီျပီး တဖြဲဖြဲေရာက္ေနၾကတယ္။ စခန္းမွာ လူ ၄ သိန္းေလာက္ရွိေနျပီ။ အျပင္မွာလည္း ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ဒုကၡသည္ေတြက စာရင္းေပးဖို႔ေစာင္႔ေနၾကတယ္။

    သူတို႔ေတြက ပိုင္ဆိုင္သမွ် ေနာက္မွာ ထားခဲ႔ျပီး အဝတ္တစ္ထည္ ကိုယ္တစ္ခုနဲ႔ လံုျခံဳေရးစခန္းကို ေရာက္လာႏိုင္ၾကတယ္။ အရမ္းအားနည္းလို႔၊ အရမ္းခိ်ဳ.တဲ႔လို႔ ဒီခရီးကို မလာႏိုင္ၾကရွာသူေတြ ဒုနဲ႔ေဒးပါ။ လမ္းခရီးမွာ အစာေရစာ ျပတ္လပ္မႈေၾကာင္႔ ေသဆံုးသြားၾကသူေတြလည္း တစ္ပံုၾကီး။ ဒီၾကားထဲ လုယက္ခံရတဲ႔လူေတြကလည္း ရွိေသးတယ္။ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းေရာက္လာသူေတြကို အဆိုးထဲက အေကာင္းလို႔ေတာင္ ေျပာရမလို ျဖစ္ေနျပီ။

    ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းမွာ စားစရာ ရဖို႔ တန္းစီေစာင္႔ေနၾကသူေတြ


    အစာေရစာျပတ္လပ္ေနတဲ႔ သူတို႔ေတြကိုၾကည္႔ပါ။


    ေသေၾကေနတဲ႔ တိရစၦာန္ေတြ။


    ေတာလမ္းခရီးကို ဒီလို ျဖတ္ခဲ႔ၾကရရွာတယ္။

    ဆိုမာလီရဲ. ေၾကကြဲဖြယ္ေကာင္းတဲ႔ ျဖစ္ရပ္ေလးေတြ

    ၁။ ကေလး ၆ ေယာက္ရဲ. မိခင္

    ရက္ ၃၀ ၾကာ ခရီးသြားခဲ႔ျပီးပါျပီ၊ ဆိုမာလီကေန အနီးဆံုး ကင္ညာ ကို ေရာက္ဖို႔ မိုင္ ၅၀ သာ အကြာ ေနရာ… သမီးေလးက အာဟာရ ျပတ္ျပီး အရမ္းေနမေကာင္းျဖစ္ေနျပီး ဒီခရီးေရွ.မဆက္ႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ က်န္တဲ႔ ကေလးေတြရဲ. အသက္ရွင္သန္ေရးအတြက္ ရင္နင္႔ေၾကကြဲစြာနဲ႔ သမီးငယ္ကို လမ္းေဘးမွာ ေသရဖို.ထားခဲ႔ရတဲ႔ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ. ေသာက

    သူမ …စကားလဲ မေျပာႏိုင္၊ သူမရဲ. နာမည္ကိုေတာင္ ေျပာျပဖို႔ သတိမရႏိုင္ရွာေတာ႔ပါဘူး။

    ၂။ စာမီမာရဲ. ဇာတ္လမ္း

    ကေလး ခုႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ဒါဒဘ္ (Dadaab) ကိုေရာက္ဖို႔ ၃၅ ရက္ၾကာခရီးသြားခဲ႔ၾကတယ္။ အခု သူမမွာ ေရေက်ာက္ေတြ ေပါက္၊ ေနထိုင္မေကာင္းနဲ႔ ဆရာဝန္နဲ႔ေတြ႔ဖို႔ ေစာင္႔ေနတယ္။ သူမရဲ. ဆန္အိတ္လဲ ေျပာင္တလင္းခါေနျပီ။ အနားက လူေတြဆီက ေတာင္းရဦးမယ္လို႔ ေျပာေနေလရဲ.။

    ၃။ မုခ္တာနဲ႔ ဇနီး

    ကေလး ၆ ေယာက္နဲ႔ သူတို႔မိသားစု ရက္ ၃၀ ၾကာ ေျခက်င္ခရီးေလွ်ာက္ျပီး ဒါဒဘ္ (Dadaab) ကို ေရာက္လာၾကတယ္။ ေတြ႔ကရာ အနီးအနားက ပစၥည္းေတြ၊ အဝတ္စုတ္ေလးေတြနဲ႔ တဲေလးထိုးျပီး ေနၾကတယ္။ ကံေကာင္းတဲ႔ မိသားစုတခ်ိဳ.ထဲမွာ သူတို႔လဲပါတယ္။ မိသားစုထဲက တစ္ေယာက္မွ လမ္းခရီးမွာ ေသမသြားၾကလို႔ေလ။

    ၄။ ကေလး ၃ ေယာက္ ဆံုးရံႈးခဲ႔ရတဲ႔မိခင္

    သူမနဲ႔ကေလးေတြ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းေရာက္ဖို႔ ၃၅ ရက္ၾကာ ေလွ်ာက္ခဲ႔ရတယ္။ “လမ္းမွာ တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ သူတို႔ ဆံုးသြားၾကတယ္၊ သူတို႔ကို ဆံုးရံႈးခဲ႔ရျပီ၊ ကၽြန္မဟာ အရူးမတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေနခဲ႔ပါျပီ”

    ။ အဖြားအို ဟဘီဘား

    ”ကၽြန္မတို႔ဟာ အစားအစာလာေပးသူေတြရဲ. အကူအညီ ေမွ်ာ္ေနရတာပါ။ အလ္ရွဘတ္ (သူမတို႔ေဒသရဲ. အစြန္းေရာက္ေခါင္းေဆာင္)က ကူညီသူေတြကို ေမာင္းထုတ္ပစ္တယ္ေလ။ ကၽြန္မတို႔မွာ စားစရာကမရွိ၊ ေရြးစရာလမ္းမရွိေတာ႔ ဒီကို ထြက္ေျပးခဲ႔ရတာပါ။

    သူမ အသက္ ၇၆ ႏွစ္၊ အစာေရစာငတ္ျပတ္ေနတဲ႔ ေျမးေလး ႏွစ္ေယာက္နဲ႔အတူ ေတာလမ္းခရီးကို ၃ ရက္ၾကာျဖတ္ျပီးမွ ဒီကို ေရာက္ခဲ႔တာ။

    တျခား သန္းနဲ႔ခ်ီေနတဲ႔ သူေတြရဲ. ခံစားခ်က္ေတြ ကေတာ႔ မေရးႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မ်ားစြာရွိေနမွာပါ။

    သူတို႔ စကားေတြ ကိုလည္း နားေထာင္ၾကည္႔ပါ

    (၁)၊ ”ဒီကိုေရာက္လာသူေတြရဲ. အေျခအေနေတြက အရမ္းဆိုးဝါးေနပါတယ္၊ အပတ္ေပါင္းမ်ားစြာ အိပ္ေရးပ်က္ခဲ႔ျပီး၊ ပင္ပန္းလြန္းတဲ႔ ခရီးၾကမ္းႏွင္ခဲ႔ၾကရတာပါ”

    [Andrew Wander, Save the children]

    (၂)၊ “အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္မႈေတြနဲ႔ အျမဲရင္ဆိုင္ေနရတဲ႔ၾကားထဲကမွ မိုးေခါင္ေရရွားက ထပ္ေပါင္းလိုက္ေတာ႔ ဒီတိုင္းျပည္ဟာ ကမၻာ႔ရဲ. ေၾကကြဲဖြယ္ရာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ရပ္ေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရပါျပီ”

    [Fleming, UNHCR]

    (၃)၊ “အဆင္းရဲတကာရဲ. အဆင္းရဲဆံုး၊ အဆိုးဝါးတကာရဲ. အဆိုးဝါးဆံုး ရင္ဆိုင္ေနၾကရတယ္၊ ေသႏႈံးကလဲ အေရးေပၚအေျခအေနကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပီး အေရးေပၚအေျခအေန ၃ ဆထိ ေရာက္ေနပါျပီ၊ ကေလး ၅၀ %ဟာ အစာေရစာငတ္မြတ္ေနၾကပါျပီ၊ ဆိုမာလီဟာ ကမၻာ႔အဆိုးဝါးဆံုး ကပ္ေဘးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတာပါ၊ ဒီမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကို ဘာနဲ႔မွ ႏႈိုင္းယွဥ္မျပႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး”

    [Guterres, tour of the region]

    (၄)၊ ”ကၽြန္ေတာ္တို႔ အာဟာရ အရမ္းခ်ိဳ.တဲ႔ေနတဲ႔ကေလးေတြကို ကုသေပးႏိုင္လိုက္ႏိုင္ရင္ေတာင္ အစားအစာ မလံုေလာက္၊ ဝမ္းေလွ်ာျပီးသူူတို႔ ျပန္ေရာက္လာၾကျပန္ပါတယ္”

    [Jerame Souquet, head of Doctors without border]

    (၅)၊ ”လူ ၁၀ သန္းေလာက္မွာ ၆ သန္းေလာက္ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အစားအစာ ကူညီေပးႏိုင္ပါတယ္၊ က်န္တဲ႔ ၄၀% ေလာက္အတြက္ အေရးေပၚ လိုအပ္ေနပါတယ္”

    [World Food Progarm]

    (၆) ”သူတို႔ရဲ. ႏိုင္ငံေရးအုပ္ခ်ဳပ္ေရး မည္သို႔ပင္ရွိေစ အခက္အခဲဒုကၡေရာက္ေသေၾက အစာငတ္မြတ္ေနသူမ်ားမွာ အျပစ္ကင္းတဲ႔ ဆိုမာလီျပည္သူေတြပဲျဖစ္တယ္၊ ဒါေၾကာင္႔ လူသားခ်င္းစာနာမႈရႈ.ေတာင္႔ကေနျပီး အားလံုးက ကူညီေပးသင္႔ပါတယ္။

    [Dr. Mahathir Mohamad-Malaysia Ex-PM]

    စားဝတ္ေနေရးဆိုတာ လူသားေတြရဲ. အေျခခံအက်ဆံုး လူ႔အခြင္႔အေရးပါ။ အစားအေသာက္၊ ေရ၊ ေလ ဆိုတာ မရွိရင္ လူေတြ အသက္မရွင္ႏုိင္ပါဘူး။ ကမၻာေလာကၾကီးက လူသားတိုင္းဟာ ဒီအေျခခံ လူ႔အခြင္႔အေရးေတြကို ရပိုင္သင္႔ပါတယ္။

    က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္မွာ ဒီလိုညႊန္းဆိုထားပါတယ္။

    အႀကင္သူေတာ္စင္မ်ားသည္ (ကုရ္အာန္ က်မ္းလာ) အကြယ္၌တည္ရိွေသာအရာမ်ားကို အမွန္ျဖစ္သည္ရိွသည္ဟု (ခိုင္ခံ့ျမဲျမံေသာသဒၶါတရားျဖင့္) ယံုႀကည္ ႀကသည္။(စည္းကမ္းေသ၀ပ္စြာ) ဆြလာတ္ ၀တ္ျပဳႀကသည္။

    က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္မွာ ဒီလိုညႊန္းဆိုထားပါတယ္။

    အႀကင္သူေတာ္စင္မ်ားသည္ (ကုရ္အာန္ က်မ္းလာ) အကြယ္၌တည္ရိွေသာအရာမ်ားကို အမွန္ျဖစ္သည္ရိွသည္ဟု (ခိုင္ခံ့ျမဲျမံေသာသဒၶါတရားျဖင့္) ယံုႀကည္ ႀကသည္။(စည္းကမ္းေသ၀ပ္စြာ) ဆြလာတ္ ၀တ္ျပဳႀကသည္။ ထို႕ျပင္ထိုသူတုိ႔အား ငါအရွင္ေပးသနားေ တာ္မူထားေသာ ဥစၥာပစၥည္းမ်ားမွ ထိုသူတို႔သည္ (တရားေတာ္ႏွင့္အညီ)လွဴဒါန္းၾကသည္။

    (mmsy-mm-quran-translation: 2:3)

    အၾကင္သူတစ္ေယာက္သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား ယံုၾကည္၏ ဆြလာသ္ဝတ္ျပဳမႈ ေဆာက္တည္၏ သို႔ရာတြင္ သတၱဝါမ်ားအား မကူညီ၊ မယိုင္းပင္း၊ မေပးမလွဴ မေကၽြးေမြးပါလ်င္ ထိုသူသည္ မြတ္စလင္မ္ အစစ္အမွန္ ျဖစ္ႏိုင္မဟုတ္ေပ၊ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၏ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ ပါဒေတာ္မ်ားတြင္ အလွဴဒါန၏ အက်ိဳးကို ေဖာ္ျပထားသည္။

    အေမရိကန္ေဒၚလာ ျပား ၅၀ (မေလးေငြ ၁ ရင္းဂစ္ခြဲ၊ ျမန္မာေငြ ၃၇၅ က်ပ္ေလာက္) နဲ႔ စာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ကေလးမိခင္ကို အသက္ဆက္ေရးေကၽြးေမြးႏုိင္မယ္။

    သူတို႔ကို ကူညီၾကပါ။ သူတို႔အသက္ေတြကို ကယ္ဆယ္ၾကပါ။

    ဘယ္ေလာက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ေလးေပါ႔။

    ဒီအစီအစဥ္ေလးကို လက္ေတြ.အထေျမာက္သြားေစခ်င္တဲ႔အတြက္ ကၽြန္မတို႔ကစတင္ျပီး ထည္႔ဝင္သြားမွာပါ။

    အမ္အမ္အတ္စ္ဝိုင္ ေမာင္ႏွမမ်ားလည္း ကိုယ္တိုင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လက္လွမ္းမီရာ နီးစပ္သူမ်ားထံမွ ေကာက္ခံ၍လည္းေကာင္း တက္ႏိုင္သမွ်ေလး အတူပူးေပါင္းပါဝင္ၾကပါလို႔ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ႏွစ္ျမိဳ.မႈကို အေၾကာင္းခံကာ ႏိႈးေဆာ္လိုက္ပါတယ္။

    ရဟီမာ-mmsy

    ေခတၱမေလးရွား

    References:

    http://abcnews.go.com/International/somalia-drought-largest-humanit…

    http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-14064276

    https://www.wfp.org/donate/hornofafrica

  • အိႏိၵယ၏ ႏိုက္တင္ေဂးလ္ ကဗ်ာဆရာမၾကီး Sarojini Naidu၏ စိတ္ႏွလုံးကို ခိုက္ေစေသာ ဒီမိုကေရစီ

    အိႏိၵယ၏ ႏိုက္တင္ေဂးလ္ ကဗ်ာဆရာမၾကီး Sarojini Naidu၏ စိတ္ႏွလုံးကို ခိုက္ေစေသာ ဒီမိုကေရစီ

    “ ဒီမိုကေရစီကို ပထမဦးဆုံးသြန္သင္ က်င့္သုံးျပတဲ့ ဘာသာတရားပါပဲ။ ဗလီဝတ္ေက်ာင္းေတာ္ ဝတ္ျပဳႏိႈးေဆာ္စင္ျမင့္ထက္ဆီကေန ႏႈိးေဆာ္သံျပဳလိုက္တာနဲ႔ ဝတ္ျပဳသူေတြအားလုံး ဗလီဝတ္ေက်ာင္းေတာ္မွာ အတူတကြ စုရုံးေတာ့တာပါပဲ။ *ဘုရင္(တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစား)နဲ႔ လယ္သမား ေဘးခ်င္းယွဥ္လ်က္ တတန္းတည္း ဒူးေထာက္ကာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္(သစၥာဓမၼတည္းဂုဏ္ေတာ္ ထြန္းေတာ္မူေသာ ပရမတ္ ဘုရားရွင္)သည္သာလွ်င္ ၾကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ပါ၏ ဟူေသာ ေၾကြးေက်ာ္သံက အစၥလာမ့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ သင္ၾကားမႈကို တစ္ေန႔လွ်င္ ငါးၾကိမ္ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းကို ထင္ရွားေပၚလြင္ေစပါတယ္။ လူသားတစ္ဦးဟာ မိမိရဲ့ ညီေနာင္ပါလားဆိုတဲ့သင္ၾကားမႈနဲ႔ အစၥလာမ့္ရဲ့ အၾကြင္းမဲ႔ ညီညြတ္စည္းလုံးမႈဟာ ကၽြန္မရဲ့ ႏွလုံးသားကို ထပ္ခါ ထပ္ခါ သေဘာခိုက္ေစပါတယ္။ ”

    အိႏၵိယ၏ ႏိုက္တင္ေဂးလ္ဟု တင္စားျခင္းခံရေသာ ဟိႏၵဴကဗ်ာဆရာမၾကီး THE LATE SAROJINI NAIDU

    ဆရာမၾကီး လြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းစဥ္က

    SAROJINI NAIDU သည္ အိႏၵိယႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရး လႈပ္ရွားသူ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး အိႏိၵယအမ်ိဳးသားကြန္ဂရက္၏ ပထမဆုံး အမ်ိဳးသမီး ဥကၠဌျဖစ္ကာ Uttar Pradesh ျပည္နယ္၏ ပထမဆုံး အမ်ိဳးသမီး Governor လည္းျဖစ္သည္။

    ကိုး- စာမ်က္ႏွာ ၁၃ The Muslim at Prayer by Shaykh Ahmed Deedat

    မွတ္ခ်က္။ ။ *ကဗ်ာဆရာမၾကီး၏ မူရင္းမွတ္ခ်က္အတိုင္း ဘုရင္ဟု ေဖာ္ျပထားေသာ္လည္း အစၥလာမ့္တရားစစ္ သြန္သင္ခ်က္တြင္ သက္ဦးဆံပိုင္ႏွင့္ သားအစဥ္အဆက္ ဘုရင္စနစ္ လုံးဝမရိွဘဲ ျပည္သူတို႔၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ လခစား ခလီဖာသမၼတစနစ္သာ ရိွသျဖင့္ ေဘးမွ ကြင္းျဖင့္ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားဟု ရွင္းျပထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

    Ref: peaceforthewholeuniverse