၀င္းေအာင္ႀကီး – သမၼတ အရသာနဲ႔ မန္း၀င္းေမာင္

ေအာင္တိုဘာ ၈ ၊ ၂၀၁၅
ဝင္းေအာင္ၾကီး ေရးသည္။

က်ေနာ္ေတြးမိသလို ေရးပါမည္ (၆၇)

၁၉၅၇ ခု၊ ကရင္တိုင္းရင္းသား အလွည့္က်လို႔ သမၼတလုပ္ဖို႔ မန္း၀င္းေမာင္ အေၾကာက္အကန္ ျငင္းေနပံု သတင္းစာထဲ ဖတ္ရတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းထက္ တႏွစ္ငယ္၊ ဘြဲ႕ရ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲ၀င္ ၁၉၄၇ ခုကတည္းက ၀န္ႀကီး၊ သူ႕ဌာနက မီးရထားနဲ႔ ဧရာ၀တီ(ေရေၾကာင္း) ကန္တိုင္း ႏိုင္တဲ့ အသင္းကို ဆုေငြ ၁၀၀ိ ( အဲဒီအခ်ိန္က ေရႊတက်ပ္သား ၂၄၀ိ) မွန္မွန္ေပးသူကို၊ သမၼတျဖစ္လည္း ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ ခြင့္ျပဳပါ့မယ္လို႔ ဖဆပလ တဖြဲ႕လံုးက အာမခံ၊ ပါလီမန္ကသေဘာတူနဲ႔ သမၼတျဖစ္လာတဲ့ မန္း၀င္းေမာင္အား 2nd SEAP Games ကိုဖြင့္ေပးပိတ္ေပးပံု အေ၀းကၾကည့္ရ၊ အိမ္ေတာ္က ဆုေပးပြဲ အခမ္းအနားမွ တိုက္ရုိက္ အသံလႊင့္ရင္း သူ႔အားအနီးကပ္ေတြ႕ျမင္ဖူးရၿပီ။

ႀကိဳးစင္တက္ဖို႔ေစာင့္ေနတဲ့ ဗိုလ္မွဴး ခ်စ္ေကာင္းအား လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ တန္းေပးလိုက္ျခင္းဟာ အစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔လုပ္ရမည့္ အစဥ္အလာကိုဖ်က္လို႔ ေဒါပြတဲ့ ဦးႏု၊ ဘတ္ဂ်က္ ပါလီမန္တင္ရင္ ယိုင္ယိုင္နဲ႔နဲ႔ သန္႔ရွင္း ၀န္ႀကီးခ်ဴပ္အျဖစ္ ျပဳမွာမို႔ သမၼတအမိန္႔နဲ႔ အတည္ျပဳေပးလိုက္တယ္။

၁၉၆၂ ခု၊ ေရာက္လာေတာ့ ကခ်င္အလွည့္ ဆမားႀကီးကိုေရြးထားၿပီမို႔ သမၼတ ၀ဋ္ကကၽြတ္ေတာ့မည့္ဆဲဆဲ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔မွာ ေရၾကည္အိုင္ေရာက္သြားတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း အာဏာသိမ္းလိုက္ေၾကာင္း ေရဒီယိုကၾကားလို႔ အေပၚထပ္မွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ဦးႏုကိုႏႈိးၿပီးေျပာေတာ့ မဟုတ္တာ၊ သူက က်ဳပ္တို႔ကို လာကယ္မွာ ဆိုကာ ေဒါပြျပန္တယ္။

၁၉၈၉ ခု၊ ဇူလိုင္လ ၄ ရက္ေန႔မွာ ေထာင္ ၅ ႏွစ္ရဲ႕ဒဏ္နဲ႔ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ မန္း၀င္းေမာင္ အသုဘကို ဟံသာ၀တီအ၀ိုင္း အနီးလူအုပ္ၾကား က်ေနာ္ၾကည့္ေနစဥ္၊ ႏိုင္ငံျခားသတင္းေထာက္ အတူလုပ္ဖူးသူ ကိုေမာင္ေမာင္က ဦးႏုလိုက္ပို႔လား ကူၿပီးၾကည့္ေပးပါတဲ့။ ေတြ႕လိုက္လို႔ BBC ကိုသတင္းပို႔ဖို႔ ထြက္သြားၿပီ။ မန္း၀င္းေမာင္ သမၼတလုပ္ရတာ ၀ဋ္လို႔ထင္ခ်င္ထင္၊ ဗိုလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္းနဲ့ေတာ့ ဖတ္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကာလ၊ ေလထီးနဲ႔ဆင္းဖို႔လာခဲ့ၾကရင္း ေလယာဥ္ပ်က္လို႔၊ ေလထီးမပြင့္လို႔၊ သစ္ပင္နဲ႔ၿငိလို႔၊ ဂ်ပန္ေတြမိသြားလို႔ စသျဖင့္မေသၾကဘဲ အတူတိုက္ခဲ့ၾကတယ္၊လြတ္လပ္ေရးရလာေတာ့ သူက ဗကပ၊ ငါက ဖဆပလ၊ ေဟာ သူေသဒဏ္က်ခံေနရၿပီ၊ ငါက သမၼတ၊ သူမေသသင့္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္အမိန္႔ လက္မွတ္ထိုးရတာဟာ၊မန္း၀င္းေမာင္ရဲ႕ စိတ္ထား၊အေတြ႕အႀကံဳအရ၊ အရည္အခ်င္းအရ အစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕ ခြင္ျပဳခ်က္ေတာင္းဖို႔ေမ့လို႔ မျဖစ္ႏိုင္၊စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးလုပ္တာ၊ ဒီတႀကိမ္မေတာ့ ၀ဋ္မဟုတ္ သမၼတအရသာလို႔ ခံစားမေလမိလားလို႔ ၁၉၈၉ ခု၊ ကက်ေနာ့အေတြးကို ခုမွေရးလိုက္ရေၾကာင္းပါ။

၂၀၁၅ ခု၊ေအာက္တိုဘလ ၆ ရက္။