က်ေနာ္ေတြးမိသလို ေရးပါမည္ (၁၃၈)
၀င္းေအာင္ႀကီး (ေမာင္ေအာင္မြန္)
.
၁၉၅၅ ခု၊ ဧၿပီလ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံ ဘန္ေဒါင္းညီလာခံ တက္ဖို႔အသြား၊ ရန္ကုန္ကို ၀င္လာသည့္ အိႏၵိယ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေနရူး၊ အီဂ်စ္သမတ နတ္ဆာႏွင့္ ဦးႏုတို႔ ေရကစားေနၾကခ်ိန္၊ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာန သႀကၤန္မ႑ပ္ထဲ၌ အင္ဒီရာဂႏၵီ၊ တရုတ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ခ်ဴအင္လိုင္းႏွင့္ သတင္းစာဆရာ ဦးေလာရံုတိို႔လည္း စကားလက္ဆံုက်ေနၾက၏။ သတင္းစာဆရာတေယာက္ ဘာ့ေၾကာင့္ ထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ အတူထိုင္စကားေျပာခြင့္ရသနည္း။
.
ပါလီမန္တို႔ တရားရံုးတို႔ႏွင့္အတူ နယ္ပယ္အသီးသီးတြင္ ကိုယ့္တာ၀န္ကိုလုပ္ ဘယ္သူကမွ၀င္မရႈပ္မို႔၊ ထိုအခ်ိန္က ကမၻာ့အလယ္ ထည္၀ါတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ။ ထိုသို႔ိုထားရဲေအာင္ လူထုအေပၚ အစိုးရရဲ႕ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈ၊ ႏိုင္ငံတြင္း မွီတင္းေနထိုင္ၾကသည့္ လူမဆိုထားႏွင့္ လမ္းေဘးက ေခြး၀ဲစားေတာင္ ဘယ္သူရဲေကာင္းကမွ ခဲႏွင့္မေပါက္ ေျခေထာက္ႏွင့္မကန္၍ လံုၿခံဳေဘးကင္းစြာအိပ္လို႔ရ၏။ သူ႕ေခတ္သူ႕အခါနဲ႔ရွိေနေသာ Civilized Society ေခၚ အက်င့္သိကၡာျမင့္မား လူ႕အဖြဲ႕အစည္းထဲက သႀကၤန္ပါ။
.
လူတိုင္းကိုယ့္အရည္အခ်င္းႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ၊ ထိုက္တန္စြာ ခံစားခြင့္ရွိ၊ ေငြကလည္းတန္ဖိုးျမင့္မို႔ ယုတ္စြအဆံုး သူေတာင္းစားေတာင္ ခြက္ထဲျပား ၄၀ ျပည့္ရင္ ႀကိဳက္ရာ ဆီျပန္ဟင္းႏွင့္ ၀ယ္စားကာ ဆက္မေတာင္းေတာ့။
.
၆၁ ႏွစ္ၾကာေတာ့မွ ဒီ ဓာတ္ပံုၾကည့္ရင္း အင္း ဦးႏုက ဗုဒၶဘာသာ၊ ေနရူးက ဟိႏၵဴ၊ နတ္ဆာက မြတ္စလင္၊မ႑ပ္ထဲမွာ ခ်ဴအင္လိုင္းက ဘာသာမဲ့၊ ဦးေလာရံုက ခရစ္ယာန္၊ ဟိုတုန္းက ဘာျဖစ္လို႔ မစဥ္းစားၾကည့္မိသလဲ၊ မလိုဘူးေလ၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာလည္း လူမ်ိဳးစံု ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာစံု၊ တျပည္လံုးမွာလည္း အလားတူ၊ ကုန္ကုန္ေျပာရ က်ေနာ္တို႔ရြာေလးမွာေတာင္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕စြာ အတူေနၾကတာကိုး။ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ လာေရာက္ဂါရ၀ျပဳသည္ဟု ပါးစပ္အရသာခံ တင္စီးဘ၀င္ျမင့္ ေအာက္ေျခလြတ္စြာ ေရးဖို႔ေ၀းလို႔ ေတြးပင္မေတြးမိၾက။
.
ထိုသို႔ေရကစားၾကပံုကို ခုေခတ္လူတခ်ိဳ႕ျမင္ၾကရင္ တိုင္းတပါးက လူမ်ိဳးျခား ဘာသာကြဲေတြ ငါတို႔ယဥ္ေက်းမႈ သႀကၤန္မွာ လာေစာ္ကားသည္ဟု ဆဲေရးတိုင္းထြာ ေအာ္ဟစ္ကာ ဒုတ္ဆြဲဓားဆြဲႏွင့္ လိုက္ၾကလို႔၊ ခါးပတ္နဲ႔ၿမဲေအာင္ ၀တ္ထားရသည့္ပုဆိုး ခါးေတာင္းက်ိဳက္ကာ ေျပးဖို႔မလိုေတာ့ပါ။ သူတို႔အားလံုး ေသဆံုးကုန္ၾကပါၿပီ။ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ၾကသူမ်ားသာလွ်င္ ျမန္မာျပည္တြင္ အမွန္တကယ္ ရွိခဲ့ဖူးေသာ ႏိုင္ငံ၏ဂုဏ္သိကၡာ၊ ျမင့္ခဲ့ဖူးေသာ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ရွိခဲ့ဖူးေသာ လူေနမႈအဆင့္အတန္း ျပန္ရခ်င္သပဆို ဆင္ျခင္သံုးသပ္ အေျဖရွာၾကရလိမ့္မည္ဟု သႀကၤန္အက်ေန႔တြင္ ေတြးမိေၾကာင္းပါ။
.
၂၀၁၅ ခု၊ ဧၿပီလ ၁၃ ရက္။
စာေရးသူ၏ FB စာမ်က္ႏွာမွ ေဆာင္းပါးကို ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။
