ဇူလိုင္ ၁၇ ၊ ၂၀၁၇
M-Media
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာႀကိီး၊ တပ္မေတာ္၏ဖခင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အပါ၀င္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္္ႀကီး ၉ ဦးတို႔သည္ နယ္ခ်ဲ႕လက္ပါးေစ အာဏာရူးတစ္စု၏ လက္ခ်က္ျဖင့္ က်ဆံုးခဲ့ရသည္မွာ ၂၀၁၇ခု ဇူလိုင္လ ၁၉ရက္ေန႔တြင္ ႏွစ္(၇၀)တိုင္ခဲ့ေပၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ လုပ္ၾကံခံရစဥ္္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏အသက္သည္ ၃၂ႏွစ္သာရွိေသးသည္။ ဗို္လ္ခ်ဳပ္သည္ “ မတစ္ေထာင္ တစ္ေကာင္ဖြား ေယာက္်ားအာဇာနည္ေကာင္းတစ္ေယာက္” ျဖစ္သလို တစ္ေခတ္မွာ တစ္ေယာက္ ဟု ေမာ္ကြန္းတင္ထိုက္ေလာက္ေအာင္ အေျပာမဟုတ္ အလုပ္ႏွင့္သက္ေသျပခဲ့သည့္ ပုဂၢိဳလ္ထူး ျဖစ္သည္။
ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတို႕သည္ မိမိိတိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးအတြက္ “ဘာေပးဆပ္ရမလဲ” ဆိုတာကိုပဲ အျမဲေတြးေတာသည္။ ေခါင္းေရွာင္တို႔သည္ တာ၀န္သိိမႈ၊ တာ၀န္ယူမႈမရွိသူျဖစ္သည္။ မိမိအတြက္ ဘာအခြင့္အေရးရမလဲ ဆိုတာကိုပဲ ေတြးေတာတတ္သူျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ေခါင္းေဆာင္ပီသလြန္း၍ ျပည္သူလူထုႀကီး၏ အခ်စ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လုပ္ၾကံခံရ၍ ေသ ဆံုးခဲ့သည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာခဲ့၊ ေဟာခဲ့သည္မ်ားကို ေလ့ လာၾကည့္လွ်င္ ပြင့္လင္းမႈ႔၊ရိုးသားမႈ အနာဂတ္ကို ႀကိဳတင္ေဟာကိန္းထုတ္ႏုိင္မႈတို႔ကို ေတြ႔ရွိရမည္ ျဖစ္သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ပညာေရးအားေပးပံုႏွင့္ပတ္သက္၍ တင္ျပရလွ်င္ တစ္ခိ်န္က “က်ေနာ္စစ္ထဲ၀င္ ခ်င္တယ္” ဟုေျပာခဲ့ေသာ သတင္းစာဆရာႀကီး ဦး၀င္းတင္အား “ ဘယ္ႏွစ္တန္းလဲ”ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေမးခဲ့သည္။ “၇တန္း” ဟု ေျဖခဲ့ေသာအခါ “ ငယ္ေသးတယ္။ ပညာတတ္ေအာင္ဆက္ သင္။ စစ္ထဲမ၀င္န႔ဲ” ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အၾကံျပဳခဲ့ေပသည္။
ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္၍ ဇနီးသည္ ေဒၚခင္ၾကည္အား “ၾကည္– အိမ္ကရဲေဘာ္ေတြကို ေစ်းျခင္းေတာင္း မဆြဲခိုင္းပါနဲ႔။ သူတို႔က နိုင္ငံေတာ္အတြက္ကြ” ဟု ႀကိဳတင္တားျမစ္ခဲ့ဖူးသည္ကို ၾကည့္လွ်င္၊ တစ္ေန႔ ရွမ္းတိုင္းရင္းသား မိတ္ေဆြႀကီးတစ္ဦးက “ ေ၀့– ဗိုလ္ခ်ဳပ္ နင္လိုရာသံုးဖို႔၊ ေရႊ ဒဂၤါးကိုငါလာလွဴတာ” ဟုေျပာေသာအခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က “ ထားခဲ့ပါ။ ရွမ္းႀကီးရယ္ မနက္က်ရင္ ဖဆပလ ကိုက်ဳပ္ပို႔ေပးပါမယ္”ဟု အတၱစိတ္ကင္းမဲ့ပံုကိုၾကည့္လွ်င္ “အငယ္ဆံုးသမီးေလးကို နားကပ္ေလးတစ္ရံ ခမည္းေပးဖို႔ နတ္ေမာက္က အေမဆီ ပိုက္ဆံလွမ္းမွာထားရတယ္”ဟု ရိုးသား ပြင့္လင္းစြာ ေျပာဆိုခဲ့ပံုမ်ားကို ေလ့လာမိသူတိုင္း ရင္ထဲနင့္ေအာင္ခံစားရပါသည္။ ယေန႔တိုင္ မေမ့ ႏိုင္ အံ့၀င္ခြင္က် မွန္ကန္ေနတာကေတာ့ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ၾသဂုတ္လ ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၌ ဒီမိုကေရစီ ၀ါ ဒႏွင့္ပတ္သက္၍ “ဒီမိုကေရစီ၀ါဒကိုသာ ေခတ္စားေအာင္လုပ္ရမယ္။ အဲဒီ၀ါဒမ်ိဳး အရသာ လြတ္လပ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံထူေထာင္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ ဒီမိုကေရစီ၀ါဒသာ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ ဆီေလ်ာ္တယ္။ ဒီ၀ါဒသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုအားေပးတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဒီ၀ါဒကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရည္ ရြယ္ရမယ္” ဟု မိန္႔ၾကားခဲ့ပံုသည္ ယေန႔ေခတ္စနစ္ႏွင့္တစ္ထပ္တည္းျဖစ္ေနသည္။
သူတည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ “ဒီတပ္မေတာ္ဟာ ဒီႏိုင္ငံ ဒီလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ကိုးကြယ္ရာ၊ လဲေလ်ာင္းရာ၊ ဆည္းကပ္ရာဆိုတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးျဖစ္ရမယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ ဒီတပ္မေတာ္ဟာႏို္င္ငံသားေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာေအာ့ႏွလံုး နာစရာျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ဒီတပ္မေတာ္ကို တည္ေထာင္ထားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ အလကားပဲျဖစ္မယ္။ တပ္မေတာ္ေခါင္း ေဆာင္ေတြရဲ႕ အရည္အခ်င္းညံ့ရင္ ဒီတပ္လည္းညံ့မွာပဲ။ ဒီတပ္ည့့ံရင္ ဒီတိုင္းျပည္၊ ဒီႏိုင္ငံလည္းည့့ံ မွာပဲ။ ဒီႏိုင္ငံညံံ့ရင္ ဒီလြတ္လပ္ေရးလည္း အလကားပဲ။ ႏိုင္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံတဲ့အခါ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းဆက္ဆံပါ။ မွန္မွန္ကန္ကန္ဆက္ဆံပါ။ ရဲေဘာ္တို႔ကို သူတို႔အားကိုးခ်င္လာ ေအာင္ အလုပ္လုပ္ပါ။ ငါတို႔သာ ႏိုင္ငံခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္မထားၾကဖို႔ပဲ။ ဒီႏိုင္ငံမွာျဖစ္ျဖစ္၊ဒီ ျပင္ႏိုင္ငံမွာျဖစ္ျဖစ္ စစ္သားေတြခ်ည္း ႏိုင္ငံခ်စ္ၾကတာမဟုတ္ဖူး။ စစ္သားမဟုတ္ေပမယ့္လည္း ႏိုင္ငံအတြက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးအနစ္နာခံ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားလုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြလည္းရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္သား မွစစ္သားဆိုတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းၾကရမယ္။ ငါတို႔စစ္တပ္ဟာ ႏို္င္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားေတြကို ညွင္းဆဲဖို႔မဟုတ္။ စစ္တပ္ဟာ ႏိုိင္ငံရဲ႕အေစခံျဖစ္ရမယ္။ ႏိုင္ငံဟာစစ္တပ္ရဲ႕အ ေစခံ မျဖစ္ေစရဘူး။ ဒါက စကားရိုင္းရိုင္းနဲ႔ နားလည္ေအာင္ေျပာျပတာပဲ။ ဒီစကားကို က်ဳပ္ေျပာ တာ စစ္တပ္ကို ျပန္ႏွိမ္ခ်င္တဲ့သေဘာနဲ႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ငါတို႔ဟာ လက္နက္ကိုင္သူေတြ ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း မတရားတာမလုပ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕ ရန္သူေတြမဟုတ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ အားလံုးသေဘာေပါက္ေအာင္ ေျပာျပျခင္းပဲ” ဟု သူထူေထာင္ခဲ့ေသာ ျမန္မာ့တပ္ မေတာ္ကို “ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္” မ်ားကို မိန္႔မွာခဲ့ဖူးခဲ့သည္မွာ မွတ္သားစရာေကာင္းလွပါသည္။
အခ်ိဳ႕က ႏိုင္ငံေရးကိုငါတို႔ႏွင့္မဆိုင္ဟု ယူဆကာ စိတ္၀င္စားမႈ႔ မရွိၾက။ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ၾက သည္။ ေၾကာက္ရြံ႕ၾကသည္။ ထိုသူမ်ားကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္က “ လူတိုင္းကေတာ့တိုင္းေရး ျပည္ေရးကိုသာ ႏိုင္ငံေရးလို႔တြက္ထားၾကတယ္။ အမွန္ကေတာ့ ကိုယ့္ဘဝ ရပ္တည္ေရးကစၿပီး ကိုယ့္အိမ္၊ ကိုယ့္ရပ္ကြက္၊ကိုယ့္ေက်းရြာ၊ၿမိဳ႕နယ္၊ခရိုင္၊တိုင္းျပည္မႀကီးတစ္ခုလံုးရဲ႕ အလံုးစံုလူမႈ႕ေရးကိစၥေတြ ဟာ ႏိုင္ငံေရးပါပဲ။ ႏိုင္ငံေရးစကားနဲ႔ ေျပာရင္ေတာ့ လူေတြရဲ႕စားမ႔ႈ၊ေသာက္မႈ႕၊ေနမႈ႕၊ထိုင္မႈ႕အား လံုးဟာ ႏိုင္ငံေရးပါပဲ” ဟူ၍ လူထုနားလည္ေအာင္ရွင္းျပႏိုင္ခဲ့သည္။
ထို႔အျပင္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သူျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ခဲ့ေသာ တပ္မေတာ္ကို အခြင့္ထူးခံလူတန္းစားတစ္ရပ္ မလုပ္ၾကဖို႔၊ လႊတ္ေတာ္အေပၚ လက္ဝါးႀကီးမအုပ္ဖို႔ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇြန္လ (၁၀)ရက္ေန႔တြင္ တိုင္းျပဳ၊ျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္၌ ေရႊအဆိုအမိန္႔တစ္ရပ္ မိန္႔ၾကား ခဲ့သည္မွာ “ တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္းညီညြတ္ေရး၊ တိုင္းသူျပည္သားလူထုညီညြတ္ေရး၊ အဲဒီ ညီ ညြတ္ေရး ႏွစ္ခုမရွိသမွ်ကာလပတ္လံုး ဒီတိုင္းျပည္ဟာ လြတ္လပ္ပင္ လြတ္လပ္ေသာ္ျငားလည္း ဘယ္ပါတီတက္တက္၊ ဘယ္အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္၊အုပ္ခ်ဳပ္ “ဖာသည္” တိုင္းျပည္ျဖစ္ေနမွာပဲလို႔ ကၽြန္ ေတာ္ေျပာခ်င္တယ္။ အဲဒီေတာ့ကာ ဒီႏွစ္ခုကို မပ်က္ျပားေစနဲ႔။ ဘယ္သူက ဘာပဲလုပ္လုပ္ မပ်က္ ပါေစနဲ႔။အဲဒါ အင္မတန္အေရးႀကီးတယ္။” ဟုလည္းေကာင္း၊ သူ၏ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္ “မွတ္ထားၾက။ ငါ့တပ္ထဲမွာ အခြင့္အေရးယူခ်င္တဲ့ေကာင္၊ တစ္ေကာင္မွ မရွိေစရဘူး။ မပါေစရဘူး။ လူထုငတ္ရင္ အားလံုးငတ္မယ္။ လူထုဆင္းရဲရင္ တုိ႔ရဲေဘာ္အားလံုးဆင္းရဲမယ္။ ငါလည္းဆင္းရဲမယ္။ ငါတုိ႔ေတြတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ဒီ တပ္မေတာ္ႀကီးဟာ ဒီ၀ါဒနဲ႔ခ်ီတက္ဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္” ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ စစ္တပ္ကုိ မိန္႔ၾကားခဲ့သည္မွာ “စစ္တပ္က လက္၀ါးႀကီးအုပ္ၿပီး တုိင္းျပည္လႊတ္ေတာ္က ဘာမွ်အစုိးမရတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္မ်ိဳး မရွိရေလေအာင္ စစ္တပ္ကုိ တုိင္းျပည္လႊတ္ေတာ္က အုပ္စုိးႏုိင္ခြင့္ရွိရမယ္” ဟူ၍ တုိင္းျပည္လႊတ္ေတာ္အထက္ စစ္တပ္မရွိသင့္ေၾကာင္း၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ တပ္မေတာ္ဖခင္ႀကီး ကုိယ္တုိင္ မလုိလားေၾကာင္း ဒီမိန္႔ခြန္းက မီးေမာင္းထုိးျပေနပါသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံႀကီးတြင္ မတူကြဲျပားေသာ ဘာသာ၀င္မ်ား၊ လူမ်ိဳးႏြယ္မ်ား အတူတကြ ယွဥ္တြဲေနထုိင္ေနေၾကာင္းကုိ သိေနေသာ၊ ဘာသာေရး လူမ်ိဳးေရး မခြဲျခားတတ္ေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳက ဗုဒၶဘာသာကို ႏုိင္ငံေတာ္ဘာသာအျဖစ္ ျပဌာန္းဖုိ႔၊ တုိက္တြန္းေျပာဆုိခဲ့ေသာ အခါ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က အနည္းငယ္ စိတ္ဆုိးေဒါသျဖစ္ကာ ျပန္ေျပာခဲ့သည္မွာ “ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တုိင္းျပည္မွာ အေလာင္းဘုရား လက္ထက္ကတည္းက အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ေတြ ရွိတယ္။ အစကတည္းက နတ္ကုိးကြယ္ၾကတဲ့ ေတာင္တန္းသားေတြလည္း ရွိတယ္။ အဲဒီေတာင္တန္းသားေတြဟာ ျမန္မာျပည္ႀကီး အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ က်ေရာက္သြားတဲ့အခါ အခ်ိဳ႕က ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ေတြ ျဖစ္သြားၾကၿပီး အ႐ုိးစြဲေနၾကတာ ရွိတယ္။ သူတုိ႔ေတြအားလံုးဟာ ႏုိင္ငံသားေတြပဲ။ တုိင္းျပည္ကုိ ကၽြန္တြင္းက တုိက္ထုတ္ႀကတုန္းက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ခ်ည္း ပါခဲ့ၾကတာမဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔အားလံုးလည္း ပါခဲ့ၾကတယ္။ အခု ကၽြန္တြင္းက လြတ္မယ္ မႀကံေသးဘူး။ သူတုိ႔ေတြအေပၚမွာ အႏုိင္က်င့္ၿပီး ငါ့တုိ႔ လူအမ်ားစုရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာကုိ ႏုိင္င့ေတာ္ဘာသာ ျဖစ္ရမယ္လုိ႔ လုပ္လုိက္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ေခြးေလာက္ေတာင္ ေသာက္သံုးမက်တဲ့ အေကာင္ေတြ ျဖစ္သြားၾကမွာပါ ဆရာ။ တုိင္းျပည္ကုိ တုိင္းျပည္ေရးလုိ ေတြးစမ္းပါ။ ဘာသာေရးေတြ၊ ဘာေတြ လုပ္မေနစမ္းပါန႔ဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္တစ္ခုလံုးကို စည္း႐ံုးဖုိ႔လုိတယ္” ဟု ဘာသာေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးကုိ မေရာေထြးဖုိ႔၊ အျမတ္မထုတ္ဖုိ႔၊ တစ္ကန္႔စီ ခြဲထုတ္ကာ ႏုိင္ငံေရးအေျမာ္အျမင္ ျပည့္၀စြာ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပ ေျပာဆုိခဲ့ေပသည္။
တုိင္းျပည္တစ္ျပည္တြင္ ျပည္သူလူထု၏ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ျခင္းကုိ ခံရေသာ အစုိးရအဖြဲ႕သာလွ်င္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေၾကာင္းကုိ တပ္မေတာ္ဖခင္က “တုိင္းျပည္လူထုရဲ႕ ေထာက္ခံမႈနဲ႔ က်ဳပ္တုိ႔ အစုိးရျဖစ္တာ။ တုိင္းျပည္က မၾကည္ညိဳဘူးဆုိတာကုိ က်ဳပ္တုိ႔သိလာတဲ့တစ္ေန႔မွာ က်ဳပ္တုိ႔ တြယ္ကပ္မေနဘူး။ ဒါေပမယ့္ တစ္ႏွစ္ေလာက္ က်ဳပ္တုိ႔ကုိ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အခါ က်ဳပ္တုိ႔ဟာ ဘယ္လုိလူစားမ်ိဳးေတြလဲ။ ရာဇ၀င္သမုိင္းမွာ အေရးခံရမယ့္ လူစားမ်ိဳးေတြလား။ ရာဇ၀င္မွာ အဆဲခံရမယ့္ လူစားမ်ိဳးေတြလား ဆုိတာကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိယ္တုိင္ သိလာပါလိမ့္မယ္။” လူထုႀကီးက မႀကိဳက္ရင္ မိမိတုိ႔ အစုိးရအဖြဲ႕အေနျဖင့္ ‘ေမွ်ာ့’ သတၱ၀ါလုိ တြယ္ကပ္ေနမည္ မဟုတ္ေၾကာင္း မိန္႔ၾကားပံုမ်ားသည္ လူထုဆႏၵကုိ တန္ဖုိးထား ေလးစားေၾကာင္း ေပၚလြင္လွေပသည္။
ဘာသာေရးခုတံုးလုပ္ ႏုိင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္ အစုိးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရားႀကီး ပရမ္းပတာျဖစ္ေအာင္ ေနာက္ကြယ္က ၀င္႐ႈပ္ေနသူမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ “ႏုိင္ငံေရးကုိ ဘာသာတရားျဖစ္သကဲ့သုိ႔ ေျပာဆုိေနၾကသူမ်ားမွာ ယုတ္မာညစ္ေထးသူမ်ားသာလွ်င္ ျဖစ္တယ္။ ထုိသူတုိ႔၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ထုိကဲ့သုိ႔ အႀကီးအက်ယ္ လီဆယ္ေျပာဆုိျခင္းအားျဖင့္ ျပည္သူတုိ႔၏စိတ္ကုိ ႐ႈပ္ေထြးေစ၍ အေၾကာင္းအက်ိဳး၊ အေကာင္းအဆုိးကုိ ေ၀ဖန္ႏုိင္စြမ္း မရွိေအာင္ လုပ္ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္တယ္။ အမွန္မွာ ထုိသူတုိ႔၏ ျပဳလုပ္မႈသည္ ႏုိင္ငံေရးမဟုတ္။ မိမိတုိ႔ အေကာက္ဥာဏ္ကုိသံုး၍ မိမိတုိ႔ႀကီးပြားေရးအတြက္ တစ္နပ္စားႏုိင္ငံေရးပင္ ျဖစ္တယ္။ ကုိးကြယ္သည့္ ဘာသာတရားမ်ားမွာ လူအသီးသီး၏ သက္၀င္ယံုၾကည္မႈပင္ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေရးမွာကား လူအသီးသီး ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ၊ သိပၸံအတတ္ပညာသာလွ်င္ျဖစ္တယ္” ဟု ဘာသာေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးကုိ ခြဲျခား သိျမင္ဖုိ႔လုိေၾကာင္း သတိေပးေထာက္ျပခဲ့ျခင္းသည္ ယေန႔ေခတ္ အေျခအေနႏွင့္ စပ္ဟပ္လ်က္ ရွိသည္ကုိ ေတြ႕ျမင္ႏုိင္သည္။
၁၉၄၄ ခု၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၄ ရက္တြင္ တပ္မေတာ္ဟူသည္ ျပည္သူလူထုအတြက္ ျဖစ္ရမည္ ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္က “ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္သည္ ျပည္သူတို႔ႏွင့္ တသားတည္း ရွိရမည္။ ျပည္သူ႔တပ္မ ေတာ္သည္ ျပည္သူတို႔၏ လက္ရံုး၊လက္သီး၊ျပည္သူမ်ား၏ ဓားသြားျဖစ္ရမည္။ ျပည္သူမ်ား၏ အက်ိဳးကို ကာကြယ္ရမည္” ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ “ အျခားႏိုင္ငံေတြက ေျခလွမ္း တစ္လွမ္း လွမ္းရင္ က်ဳပ္တို႔က ေျခလွမ္း ၄-၅- ၁၀ လွမ္း လွမ္းလိုက္ႏိုင္မွ အဲဒီလိုလိုက္ႏိုင္တဲ့အခါက်မွ ေနာက္ ၁၀နွစ္၊ အႏွစ္ ၂၀ တန္သည့္အားျဖင့္ အဲဒိလိုတန္းတူ၊ညီတူ ျဖစ္သြားမယ္။ တန္းတူ၊ညီတူ မျဖစ္သမွ် ကာလပတ္လံုး ဒီတိုုင္းျပည္ႀကီးဟာ လြတ္လပ္တယ္ ဆိုေပမယ့္ ဟိုလူ႔ျမင္တဲ့အခါမွာ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရ၊ ဒီလူ႔ျမင္တဲ့အခါမွာ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရနဲ႔ “ဖာသည္” လိုႏိုင္ငံမ်ိဳးျဖစ္ေနမွာပဲဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ အတိအလင္း နားလည္ထားေစခ်င္တယ္”ဟု ခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာဆိုခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ျပည္သူလူထုက အျပစ္မျမင္ အခ်စ္သာျမင္ခဲ့ေပသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ အာဏာမရူးေၾကာင္း၊ အာ ဏာမမက္ေၾကာင္းကို “လြတ္လပ္ေရးရၿပီးရင္ က်ဳပ္ႏိုင္ငံေရးေလာကမွ ထြက္မယ္။ ျခံေလးစိုက္ၿပီး၊ စာပဲေရးခ်င္တယ္ဗ်ာ။ မဂၤလာဒံုက ျခံေလးကို ႀကိဳက္သား က်ပ္ငါးေထာင္ဆိုေတာ့ မတတ္ႏိုင္ ဘူး။ ျခံမရွိရင္ေန ကေလးေတြကိုေတာ့ ေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းထားခ်င္တယ္ဗ်ာ” လို႔ ရိုးသားပြင့္လင္း ရင္တြင္းျဖစ္စကားမ်ား အနာဂတ္ႀကိဳျမင္၊ႀကိဳတင္မိန္႔ခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို နယ္ခ်ဲ႕ႀကိဳးဆဲြရာကခဲ့ သည့္ ဗမာလူမ်ိဳး၊ဗုဒၶဘာသာဝင္ မ်ိဳးခ်စ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ ဦးေစာႏွင့္အေပါင္းအပါတစ္စုက ၁၉၄၇ ခု ဇူလိုင္လ ၁၉ရက္ေန႔၊စေနေန႔ ၁၀နာရီ ၃၇ မိနစ္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အတြင္းဝန္ရံုး၌ အစည္းအေဝး လုပ္ေနစဥ္ လုပ္ၾကံခဲ့မႈ႕ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရခဲ့သြားသည္မွာ က်ည္ဆံ ၁၃ေတာင့္ပင္ျဖစ္သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအပါဝင္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး (၉) ဦးက်ဆံုးခဲ့ေသာ္လည္း “အာဇာနည္တို႔သည္ လူသာေသဆံုးၿပီး နာမည္ႏွင့္ သမိုင္း ဘယ္ေတာ့မွမေသဆံုးေၾကာင္း၊ျမန္မာ ျပည္သူလူထုသည္ တိုင္းျပည္အတြက္ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ စြန္႔လႊတ္ေပးဆပ္သူတို႕ကို ကမာၻတည္သေရြ႕ ျမန္မာျပည္တြင္ အမွတ္တရ ေက်းဇူးသိ ဂုဏ္ျပဳေနမွာျဖစ္ေၾကာင္း” ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း၏ သမိုင္းဝင္ေရႊစကား ေရႊအဆိုအမိန္႔မ်ားကို လက္လွမ္းမီွသေလာက္ တင္ျပရင္း ေက်းဇူးရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္တကြ က်ဆံုးခဲ့ေလၿပီးေသာ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအား ဂုဏ္ျပဳ ေမာ္ကြန္းတင္အပ္ပါသည္။
ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ R.I.T)
