Author: M-Media

ဘာသာေရး သည္းခံမႈ ေပ်ာက္ဆံုးလာသည့္ ယူကရိန္းအေရွ႕ပုိင္း (သုိ႔) ဒြန္ညက္ျပည္သူ႕သမၼတႏုိင္ငံ

မတ္ ၂၅ ၊ ၂၀၁၅
M-Media

– ႐ုရွားေထာက္ခံသူ ခြဲထြက္ေရးသမားမ်ားက ဒြန္ညက္ေဒသအား ျပည္သူ႕သမၼတႏုိင္ငံအျဖစ္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ဧၿပီလ ေၾကညာၿပီးကတည္းက Church of Christ အသင္းေတာ္၏ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ လီယြန္နစ္ ကရီဇန္ေနာဗ့္စကီးမွာ က်ီလန္႔စာ စားေနရသည္။

႐ုရွားေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳ သူပုန္မ်ားက ႐ုရွားေအာ္သုိေဒါ့စ္အသင္းေတာ္ကုိ ဒြန္ညက္ေဒသ၏ တရား၀င္ဘာသာတရားအျဖစ္ အလ်င္အျမန္ပင္ ေၾကညာခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိန္မွစ၍ ယူကရိန္းမွ ဂုိဏ္းအုပ္ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားမွလြဲ၍ ႐ုရွား ဂုိဏ္းအုပ္ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားကုိ ပယ္ခ်ေသာ ယူကရိန္းရွိ ေအာ္သုိေဒါ့စ္အသင္းေတာ္မ်ား အပါအ၀င္ ႐ုရွားေအာ္သုိေဒါ့စ္အယူ၀ါဒ၏ အျပင္ဘက္မွ ဘာသာတရားမ်ားမွာ ဒြန္ညက္ျပည္သူ႕သမၼတႏုိင္ငံ၏ ရန္သူအေလာင္းအလ်ာအျဖစ္ သူပုန္မ်ား၏ မ်က္စိစပါးေမႊးစူးျခင္းကုိ ခံခဲ့ရေလေတာ့သည္။

ဒြန္ညက္ေဒသတြင္ ဘာသာေရးဆုိင္ရာ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ ေပၚေပါက္လာျခင္းက ကရီဇန္ေနာ့ဗ္စကီးကဲ့သုိ႔ သူမ်ားကုိ ေျခမကုိင္မိ လက္မကုိင္မိ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။

ဒြန္ညက္ႏွင့္ သူပုန္မ်ား သိမ္းပုိက္ထားေသာ ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ ပ႐ုိတက္စတင့္ႏွင့္ ကက္သလစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ လက္နက္ကုိင္ သူပုန္မ်ားက ဖမ္းဆီးသည္။ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ား၏ ေအးဂ်င့္မ်ား သုိ႔မဟုတ္ ဖက္စစ္အစုိးရဟု ၎တုိ႔ေခၚဆုိသည့္ ယူကရိန္းအစုိးရ၏ သူလွ်ိဳမ်ားျဖစ္သည္ဟု စြပ္စြဲ၍ ဖမ္းဆီးၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေနာက္လုိက္အေျမာက္အမ်ားမွာ ႐ုိက္ႏွက္ခံၾကရၿပီး KGB ပံုစံ ေျမေအာက္ အက်ဥ္းစခန္းမ်ားတြင္ အက်ဥ္းခ်ထားျခင္း ခံရေလသည္။

ဒြန္ညက္၏ အေနာက္ဘက္အစြန္ပုိင္းရွိ ပက္ထေရာ့ဗ္စကီးေဒသတြင္ ေယေဟာ၀ါသက္ေသ(ခရစ္ယာန္အသင္းေတာ္တစ္ခု) ၏ ခန္းမကုိ ၿပီးခဲ့သည့္ေႏြရာသီက သူပုန္မ်ား ၀င္ေရာက္လုယက္ ဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကသည္။ ထုိ႔ေနာက္ Church of Christ အသင္းေတာ္၏ ေသးငယ္ေသာ ဘုရားေက်ာင္းတည္ရွိရာ လမ္းတစ္ဖက္တြင္ရွိသည့္ ႏွစ္ျခင္းခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းကုိလည္း သူပုန္မ်ားက အပုိင္စီးခဲ့ၾကသည္။

ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ထုိကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ပြားေနစဥ္တြင္ ယခင္ မုိင္းတြင္းအင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ယခုတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ကရီဇန္ေနာ့ဗ္စကီးတစ္ေယာက္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ မည္သည့္အခြင့္အေရးမွ မရခဲ့ဘဲ ၾသဂုတ္လႏွင့္ စက္တင္ဘာလမ်ားတြင္ ၎မွာ ပုန္း၍သာ ေနရသည္။ သူပုန္မ်ားက ၎ႏွင့္ အျခား ေအာ္သုိေဒါ့စ္မဟုတ္သည့္ ခရစ္ယာန္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ရွာေဖြရာတြင္ ကရီဇန္ေနာ့ဗ္စကီးမွာ ၿမိဳ႕တြင္းရွိ ေဆြမ်ိဳးအိမ္ တစ္ခုမွတစ္ခုသုိ႔ ကူးေျပာင္းကာ ပုန္းေရွာင္ရသည္။

သုိ႔ေသာ္လည္း ေအာက္တုိဘာလတြင္ သူပုန္မ်ားက ကရီဇန္ေနာ့ဗ္စကီး၏ အ႐ႈိက္ကုိ ထုိးႏွက္လုိက္သည္။

“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘုရားေက်ာင္းကုိ သူပုန္အဖြဲ႕က ဖ်က္၀င္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားမယ္ဆုိၿပီး ဖုန္းရပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီကုိ ေျပးသြားတယ္။ သူတုိ႔ တံခါးကုိ ဖ်က္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနတာကုိ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕တဲ့အခါ သူတုိ႔ကုိ ကၽြန္ေတာ္က ေသာ့ေတြ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘုရားေက်ာင္းေလးကုိ ဖ်က္ဆီးတာထက္ သူတုိ႔ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ၀င္သြားႏုိင္တာက ပုိေကာင္းပါတယ္” ဟု ကရီဇန္ေနာ့ဗ္စကီးက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

အထဲေရာက္သြားသည့္ အခ်ိန္မွာေတာ့ သူပုန္အဖြဲ႕မွ တပ္မွဴးတစ္ဦးက Church of Christ မွာ အေမရိကန္မွ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ အဖြဲ႕ျဖစ္သည္ဟု စြပ္စြဲကာ ထုိဘုရားေက်ာင္းအတြင္း တပ္စြဲမည္ဟု ေျပာဆုိခဲ့ေၾကာင္း ကရီဇန္ေနာဗ့္စကီးက ျပန္ေျပာျပသည္။ သူပုန္တစ္ဒါဇင္ခန္႔မွာ စကြဲယားေပ ၃၀၀၀ ခန္႔က်ယ္ေသာ အဆုိပါ ဘုရားေက်ာင္းအတြင္းသုိ႔ ၀င္ေရာက္ကာ ၀တ္ျပဳခန္းမတြင္ စခန္းခ်၍ ၀တ္ျပဳရာခံုမ်ားတြင္ ၎တုိ႔၏ ကာလာရွင္ေကာ့ဗ္ ႐ုိင္ဖယ္မ်ား တင္ၾကသည္။

ဘုရားေက်ာင္းရွိ က်မ္းစာအုပ္မ်ားႏွင့္ ဆန္းေဒးစကူးလ္စာအုပ္မ်ားကုိ ေနာက္ဘက္ရွိ စတုိခန္းထဲသုိ႔ သြားေရာက္သိမ္းဆည္းခြင့္ကုိေတာ့ သူပုန္မ်ားက ေပးသည္။ ဘုရားေက်ာင္း၏ မီးဖုိေဆာင္ႏွင့္ အျခားေသာ အသံုးအေဆာင္မ်ားကုိ ၎တုိ႔က စိတ္ႀကိဳက္သံုးစြဲၾကေတာ့သည္။

သီတင္း ၂ ပတ္ၾကာၿပီးေနာက္ သူပုန္မ်ား အျခားေနရာသုိ႔ ေရႊ႕ရမည္ဟု အမိန္႔ရေၾကာင္း တပ္မွဴးက ကရီဇန္ေနာ့ဗ္စကီးအား ဖုန္းျဖင့္ေျပာသည္။ ထြက္မသြားခင္အလွ်င္ ၎တုိ႔က အနက္ေရာက္ အ႐ုိးေခါင္းႏွင့္ ၾကေျခခတ္အ႐ုိး ၂ ေခ်ာင္း (အႏၱရာယ္အမွတ္အသား)၊ ၎တုိ႔၏ တုိက္ပြဲအမည္ျဖစ္သည့္ Oplot တုိ႔ကုိ ဘုရားေက်ာင္း၏ အျပင္ဘက္နံရံတြင္ ေရးခ်ယ္သြားေလသည္။

သုိ႔ေသာ္လည္း ဘုရားေက်ာင္း၏ လြတ္ေျမာက္မႈက မၾကာလုိက္။ အျခား သူပုန္အဖြဲ႕တစ္ခုက သီတင္းပတ္ ၃ ပတ္အၾကာတြင္ ေရာက္လာၾကၿပီး ဂုိဏ္းအုပ္ဘုန္းေတာ္ႀကီးအား ေသာ့အပ္ရန္ ေတာင္းဆုိၾကသည္။ ဤအခ်ိန္တြင္ေတာ့ တပ္မွဴးက ပုိ၍ ရန္လုိၿပီး တုိက္ခုိက္ေရးသမားအေရအတြက္လည္း ပုိပါလာသည္ဟု ကရီဇန္ေနာ့ဗ္စကီးက ဆုိေလသည္။

“အခု သူပုန္ေခါင္းေဆာင္က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ သေဘာမက်ခ်င္ပါဘူး။ ပုိဆုိးလာမွာပါ။ စစ္ပြဲက ခဏနဲ႔ ၿပီးမယ့္ပံုမရွိေတာ့ ဒါေတြ ပုိဆုိးလာမယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္ပါတယ္”

အေနာက္ယိမ္းသည့္ ယူကရိန္းအစုိးရကုိ တုိက္ခုိက္ေနသည့္ ခြဲထြက္ေရးသမားမ်ားမွာ ေရွး႐ုိးစြဲ ႐ုရွားေအာ္သုိေဒါ့စ္၀ါဒ၏ တင္းက်ပ္ေသာ လုိက္နာမႈပါ၀င္သည့္ အယူအဆကုိ နာခံၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ သူပုန္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ မိန္႔ခြန္းမ်ားႏွင့္ ၀ါဒျဖန္႔စကားမ်ားတြင္ ႐ုရွားေအာ္သုိေဒ့ါစ္အသင္းေတာ္ကုိ ဒြန္ဘက္စ္ေဒသ သမုိင္းႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈတုိ႔၏ ရွိရင္းစြဲ အစိတ္အပုိင္းတစ္ခုအျဖစ္ ေဖာ္ျပၾကသည္။ ထုိသုိ႔ ေဖာ္ျပျခင္းက ယူကရိန္းအေရွ႕ေတာင္ပုိင္းရွိ ေဒသမ်ားအားလံုးပါ၀င္သည့္ ႐ုရွားသစ္ သုိ႔မဟုတ္ ႏုိဗုိ႐ုိစီးယား ႏုိင္ငံကုိ သူပုန္မ်ား တည္ေထာင္လုိျခင္း၏ ေနာက္ကြယ္အေၾကာင္းအရင္းမ်ားထဲမွ တစ္ခုျဖစ္သည္။

ဒြန္ဘက္စ္ေဒသမွာ ႐ုရွားေအာ္သုိေဒ့ါစ္တုိင္းျပည္အျဖစ္ သူပုန္မ်ားက ေဖာ္ျပေနၾကျခင္းေၾကာင့္ အဆုိပါ ေဒသကုိ ပုိ၍ လစ္ဘရယ္က်ၿပီး အထိန္အခ်ဳပ္မဲ့လြန္းေသာ ဥေရာပအေနာက္ပုိင္းမွ ဘာသာတရားမ်ား လႊမ္းမုိးသည့္ ယူကရိန္းအေနာက္ပုိင္းႏွင့္ ေပါင္းစည္းႏုိင္မည္မဟုတ္။

ပဋ့ိပကၡမ်ား တစ္ႏွစ္နီးပါးၾကာ ျဖစ္ပြားေနသည့္ ယူကရိန္းအေရွ႕ပုိင္းတြင္ ဘာသာတရားမွာ ႐ုရွားေအာ္သိုေဒ့ါစ္ စစ္တပ္ဟုေခၚသည့္ သူပုန္တပ္ရင္းဆုိေသာ ၀ါဒျဖန္႔မႈတြင္ ထင္ရွားသည့္ အခန္းက႑မွ ပါ၀င္ေနေလသည္။ ေဒသတစ္၀ွမ္း စစ္ေရးဂိတ္မ်ားရွိ ႐ုရွားေကာ့ဆက္မ်ားက ၎တုိ႔မွာ ႐ုရွားျပည္သူလူထု၏ ဘုရားသခင္ ကာကြယ္ေရးတပ္သားမ်ားဟု ေျပာၾကသည္။ ၎တုိ႔၏ လည္ပင္းတြင္ လက္၀ါးကပ္တုိင္မ်ားကုိ ဂုဏ္ယူစြာ ခ်ိတ္ဆြဲၾကၿပီး ၎တုိ႔၏ အိတ္ေထာင္မ်ားတြင္လည္း ေရႊေရာင္ လက္၀ါးကပ္တုိင္မ်ားကုိ တပ္ဆင္ထားၾကသည္။

ခြဲထြက္ေရးသမားမ်ား၏ အယူအဆတြင္ ႐ုရွားေအာ္သုိေဒ့ါစ္ ဘာသာတရားကုိ အသံုးျပဳျခင္းမွာ ႐ုရွားသမၼတ ဗလာဒီမာပူတင္ႏွင့္ ႐ုရွားအမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီမ်ား အသံုးျပဳၾကေသာ နည္းနာျဖစ္သည္။ ၎တုိ႔ ႐ုရွားႏုိင္ငံအား ကမၻာ့အင္အားႀကီးႏုိင္ငံတစ္ခုအျဖစ္ တည္ေဆာက္ေရး ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ အစုိးရကုိ ျပည္သူလူထုက ေထာက္ခံရန္ ဘာသာတရားကုိ အသံုးျပဳၾကသည္ဟု ႐ုရွားႏွင့္ ယူကရိန္းမွ အမ်ိဳးသားေရးအဖြဲ႕မ်ား အေၾကာင္းကုိ အထူးျပဳေလ့လာေနသည့္ လန္ဒန္တကၠသုိလ္မွ သုေတသနပညာရွင္ အန္တန္ ရွက္ေခါ့ဗ္စေတာ့ဗ္က ဆုိသည္။

“ဒါမ်ိဳးဟာ ႐ုရွားရဲ႕ ဇီယြန္၀ါဒလုိမ်ိဳးပါပဲ” ဟု သူကဆုိၿပီး ဆိုဗီယက္အလြန္ ႐ုရွားတြင္ေတာ့ အာဏာရွင္ဆန္သည့္ အစိုးရေကာင္းစားေရး၀ါဒသာ ရွိေတာ့သည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။

“ဒါ့ေၾကာင့္ ပူတင္နဲ႔ ႐ု႐ွားတည္ေဆာက္မႈမွာ ေနာက္လုိက္ေတြကုိ သူတုိ႔ရဲ႕အသံုးျပဳၾကတဲ့ အမွတ္သညာ တစ္ခုခုနဲ႔ ေဖာ္ျပရပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာ သူတုိ႔ဟာ အဲဒီအမွတ္သညာကုိ စုေပါင္းေထာက္ခံမႈနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ အာဏာကုိ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ အသံုးျပဳႏုိင္ပါတယ္” ဟု ရွက္ေခါ့ဗ္စေတာ့ဗ္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

သူပုန္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ၎တုိ႔အစိုးရမွာ အျခားေသာ ဘာသာတရားမ်ား၊ လူမ်ိဳးစုမ်ားႏွင့္ ဘာသာစကားမ်ားအား သည္းခံမႈရွိသည္ဟု ေၾကညာထားေသာ္ျငား ကရီဇန္ေနာ့ဗ္စကီးကဲ့သုိ႔ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကေတာ့ ဒြန္ညက္၏ လက္ေတြ႕အေျခအေနမွာ အလြန္ကြဲျပားျခားနားေနသည္ဟု ဆုိၾကသည္။

တုိက္ခုိက္မႈႏွင့္ ျငင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈမ်ား ျဖစ္လာမည္ကုိ ေၾကာက္ရြံ႕ေသာေၾကာင့္ ဂ်ဴးမ်ား၊ မြတ္စလင္မ်ားႏွင့္ အျခားေသာ ဘာသာေရးလူနည္းစုမ်ားမွာ သူပုန္မ်ား ထိန္းခ်ဳပ္ထားရာေဒသမ်ားမွ စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးခဲ့ၾကသည္။ Church of Christ ပါအ၀င္ အျခားေသာ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းမ်ားမွာလည္း ဗံုးႀကဲမႈ၊ လက္နက္ႀကီးမ်ားျဖင့္ ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ ပ်က္စီးခဲ့ရသည္။ သူပုန္မ်ား လွ်ိဳ႕၀ွက္ေနရာအျဖစ္အသံုးျပဳျခင္း သုိ႔မဟုတ္ ေနထုိင္ျခင္းတုိ႔ မရွိသည့္ ဘုရားေက်ာင္းမ်ားကုိေတာ့ ေသာ့ပိတ္ထားသည္။

၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လေႏွာင္းပုိင္း ယူကရိန္းအေရွ႕ပုိင္း စေလာ့ဗ္ညက္ေဒသရွိ အစုလုိက္အၿပံဳလုိက္ ျမႇဳပ္ႏွံထားသည့္ ေနရာတစ္ခုတြင္ ခရစ္ယာန္ ဧ၀ံေဂလိအသင္းေတာ္မွ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ဦး၏ သားေလးေယာက္အေလာင္းကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ ဧ၀ံေဂလိအသင္းေတာ္မွာ အေမရိကန္မွ အသင္းေတာ္ျဖစ္သည္ဟု စြပ္စြဲ၍ သူပုန္မ်ားက ၎တုိ႔အား သတ္ျဖတ္ကာ စေလာ့ဗ္ညက္ၿမိဳ႕အား ခြဲထြက္ေရးသမားမ်ားက ၃ လၾကာ သိမ္းပုိက္ထားစဥ္အတြင္း အသတ္ခံရသူမ်ားႏွင့္ ေရာ၍ ျမႇဳပ္ႏွံခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေဒသခံမ်ားက ဆုိသည္။

Church of Christ အသင္း၀င္ ၂၀၀ မွ ထက္၀က္ေက်ာ္မွာ ခြဲထြက္ေရးသမားမ်ား၏ ရန္ေၾကာင့္ ဒြန္ညက္ၿမိဳ႕မွ ထြက္ေျပးခဲ့ရသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ကရီဇန္ေနာ့ဗ္စကီးတစ္ေယာက္ တနဂၤေႏြေနတုိင္း ဒြန္ညက္ၿမိဳ႕တစ္၀ွမ္း ၀တ္ျပဳဆုေဆာင္းမႈ ၃ ခုကုိ ဦးေဆာင္ေပးေနရ၏။ အသင္း၀င္မ်ား ေနထုိင္ရာတုိက္ခန္းမ်ားတြင္ ျပဳလုပ္ေသာ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းမႈမ်ားတြင္ ျဖစ္သည္။

မိမိအားလုိအပ္ေသာ အျခားခရစ္ယာန္မ်ားကုိ ကူညီရန္ ဒြန္ညက္ၿမိဳ႕တြင္ ေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ကရီဇန္ေနာ့ဗ္စကီးက ဆုိၿပီး ဘတ္စ္ကားစီးသည့္အခ်ိန္၊ လုိင္းစီသည့္အခ်ိန္မ်ားတြင္ ဘာသာေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ေျပာဆုိမႈကုိ ထိန္းသိမ္းၾကရန္ ခရစ္ယာန္မ်ားကုိ ၎က သတိေပးထားသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္ ေနရျခင္းက သူ႕အတြက္ ဆုိဗီယက္ေခတ္ကုိ သတိျပန္ရေစသည။္ ထုိေခတ္က ဘာသာတရားဟူ၍မရွိဘဲ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒႏွင့္ ဘုရားမဲ့၀ါဒသာရွိသည္ဟု ကရီဇန္ေနာ့ဗ္စကီးက ဆုိသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ပဋိပကၡမ်ားမစတင္ခင္ ဆိုဗီယက္အလြန္ ယူကရိန္းႏုိင္ငံမွာ ဘာသာတရားမ်ားအၾကား သည္းခံမႈ အရသာကုိ ၂၃ ႏွစ္ၾကာ ခံစားခဲ့ရသည္ဟု ၎ကေျပာသည္။ ကြန္ျမဴနစ္အစုိးရ၏ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈကုိ ခံခဲ့ရသည့္ ဘာသာတရားအမ်ားစုမွာ ဆုိဗီယက္ယူနီယံ ၿပိဳကြဲသြားသည့္အခါ လြတ္လပ္စြာ က်င့္သံုးခြင့္ရခဲ့သည္။ ဂရိကက္သလစ္၊ ႏွစ္ျခင္း၊ ဧ၀ံေဂလိႏွင့္ ဂ်ဴးဘာသာတရားမ်ားမွာ ဘုရားေက်ာင္းသစ္မ်ားကုိ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကၿပီး ပိတ္ထားေသာ ဘုရားေက်ာင္းမ်ားကုိလည္း ျပန္လည္ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၾကသည္။

ယူကရိန္းယဥ္ေက်းမႈ၀န္ႀကီးဌာန၏ အဆုိအရ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္က ဒြန္ညက္ေဒသရွိ ဘာသာေရးအုပ္စုမ်ားမွ ၄၂ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ ႐ုရွားေအာ္သုိေဒါ့စ္ဘာသာ၀င္မ်ားျဖစ္ၾကၿပီး က်န္အုပ္စုမ်ားမွာ ဧ၀ံေဂလိ၊ ဂ်ဴး၊ အစၥလာမ္၊ ပ႐ုိတက္စတင့္ႏွင့္ အျခားဘာသာ၀င္မ်ားျဖစ္ၾကသည္ဟု သိရသည္။ ယူကရိန္း တစ္ႏုိင္ငံလံုး အတုိင္းအတာအရဆုိလွ်င္ ၃၇ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ ႐ုရွားေအာ္သုိေဒ့ါစ္မ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္။

ေဖေဖာ္၀ါရီေႏွာင္းပုိင္းက Church of Christ ဘုရားေက်ာင္း၏ မီးဖုိေဆာင္တြင္ ကရီဇန္ေနာ့ဗ္စကီးတစ္ေယာက္ ဗစ္တာ (အမည္လႊဲ) ဆုိသည့္ သူပုန္တစ္ေယာက္ႏွင့္ ေနာက္ခဲ့ေျပာင္ခဲ့ၾကသည္။ ဗစ္တာက အျခားေသာ သူပုန္မ်ားစားရန္အတြက္ စြပ္ျပဳတ္ကုိ ျပင္ဆင္ခ်က္ျပဳတ္ေပးသည္။ သူပုန္မ်ားအား ေဒါသထြက္မည့္အစား ၎တုိ႔ႏွင့္ မိတ္ေဆြျဖစ္ရန္ႏွင့္ ၎၏ ဘုရားေက်ာင္းအက်ိဳးငွာ ဆက္ဆံေရးတစ္ခုျဖစ္လာရန္ အေကာင္းဆံုး ေဆာင္ရြက္သည္ဟု ကရီဇန္ေနာ့ဗ္စကီးက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

“ယူကရိန္း စစ္သားေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သလုိ သူတုိ႔ကုိလည္း ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တယ္ဆုိတာ ဒီေကာင္ေလးေတြကုိ ေျပာျပပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလံုးဟာ ညီအစ္ကုိေတြျဖစ္ၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ သတ္ေနၾကတာလုိ႔ သမၼာက်မ္းစာက ဆုိထားပါတယ္” ဟု ၎က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ကရီဇန္ေနာ့ဗ္စကီးတစ္ေယာက္ ၎၏ ဘုရားေက်ာင္းကုိ ျပန္လုိခ်င္ၿပီး သုိ႔မွသာ အသင္း၀င္မ်ားက ဘုရားေက်ာင္း၌ အပတ္စဥ္ေပးေသာ စြပ္ျပဳတ္မ်ားကုိ လာယူႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။ ယူကရိန္းအေရွ႕ပုိင္းတြင္ ပဋိပကၡမ်ား ၀င္လာျခင္းေၾကာင့္ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အကူအညီမ်ား ပုိလုိအပ္လာသည္ဟု ဗစ္တာကုိ ၎က ရွင္းျပသည္။

ဗစ္တာကလည္း စြပ္ျပဳတ္မ်ားေ၀ငွမည့္အစီအစဥ္ကုိ သေဘာက်သည္။ သူ၏ တပ္မွဴးက ဘုရားေက်ာင္းအား စြန္႔လႊတ္ေရးအတြက္ အထက္ကုိ တင္ျပေပးမည္ဟု ကရီေနာဗ့္စကီးကုိ ကတိေပးသည္။

သုိ႔ေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္ ဒြန္ညက္ေဒသတြင္ ထုိဘုရားေက်ာင္းႏွင့္ အျခားေသာ ဘာသာေရးအုပ္စုမ်ားမွ ဘုရားေက်ာင္းမ်ား ျပန္လည္ဖြင့္လွစ္ေရးကေတာ့ အလြန္အႏၱရာယ္မ်ားသည္ဟု ဗစ္တာက ေျပာသည္။

“ဒီဘုရားေက်ာင္းေတြကုိ အေမရိကန္က ေထာက္ပံ့တယ္ဆုိတာ ခင္ဗ်ားသိလား။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဒါကုိ ခြင့္မျပဳႏုိင္ဘူး။ စစ္ၿပီးလုိ႔ ၅ ႏွစ္ေလာက္ၾကာရင္ေတာ့ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္မွာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ ဖက္ဆစ္ေတြကုိ တုိက္ထုတ္တာထက္ အျခားအရာေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ပုိအာ႐ံုစုိက္ႏုိင္မွာပါ” ဟု ဗစ္တာက ေျပာၾကားခဲ့ေလသည္။

ref: aljazeera
ေလးေမာင္ ဘာသာျပန္သည္။

March 25, 2015
အလင္း နဲ႔ အေမွာင္ၾကားက အာဆီယံေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး

မတ္ ၂၄ ၊ ၂၀၁၅
M-Media
ေဆြမြန္ေရးသည္။

.
ဗိသုကာႀကီး လီကြမ္းယူ၊ စကၤာပူရဲ႕ ပထမဆံုး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၊ ေခတ္မီစကၤာပူကို တည္ေဆာက္ခဲ့သူ စသည္ျဖင့္ လီကြမ္ယူအေၾကာင္း အေကာင္းေရးၾကသူမ်ားပါတယ္။ အေကာင္းေရးၾကရေအာင္လည္း သူ႔လုပ္ရပ္ေတြ (အမ်ားစု)က စကၤာပူႏိုင္ငံကို တိုးတက္ေစဖို႔ ကိုယ္စားျပဳႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
.
အျခားတဖက္ကို ၾကည့္ရင္ သူဟာ တရုတ္မ်ဳိး႐ိုး အစစ္ပါပဲ။ စကၤာပူႏိုင္ငံမျဖစ္ေသးတဲ့ စကၤာပူကို ၀င္လာတာ မ်ဳိး႐ိုး ေလးဆက္ပဲ ႐ွိပါေသးတယ္။ ကြမ္းတံုသားပါ။ ၁၈၆၃ မွာ တ႐ုတ္က သူ႔ဘိုးဘြားေတြ စကၤာပူကို အေျခခ်ေျပာင္း၀င္လာခဲ့တယ္။ British Education ကို ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္တတ္ကြၽမ္းတာရယ္၊ PAP ပါတီကတဆင့္ ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းကို ပါးပါးနပ္နပ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာေတြရယ္၊ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ခံ၊ ဂ်ပန္လက္ေအာက္ခံ၊ မေလး႐ွားလက္ေအာက္ခံေတြ ျဖစ္ခဲ့ဲၿပီး ၁၉၆၅ မွာ မေလးက ခြဲထြက္ကာ စကၤာပူကို ကမၻာ့အဆင့္ အာ႐ွက်ားတစ္ေကာင္ ျဖစ္လာေစတာေတြက သူ႔ကို အသိအမွတ္ မျပဳလို႔ မရတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြပါ။ မေလးကေန စကၤာပူကို ခြဲထုတ္ခဲ့တဲ့အပိုင္းဟာ စိတ္၀င္စားဖို႔ အေကာင္းဆံုးပါ။ လူ ၂၀ ေလာက္ပဲ အေသအေပ်ာက္႐ွိတဲ့ လူမ်ဳိးေရးအဓိက႐ုဏ္းတစ္ခုကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး စကၤာပူခြဲထြက္ခဲ့တယ္။ ဒီေနရာကို ေသခ်ာေလ့လာၾကည့္ရင္ စိတ္၀င္စားစရာ အမ်ားႀကီး၊ ေနာက္ဆက္တြဲ ေတြးစရာေတြအမ်ားႀကီး ႐ွိေနတာကို ေတြ႕ၾကရပါမယ္။
.
တကယ္တိုးတက္သင့္တဲ့ ပင္မႏိုင္ငံ မေလး႐ွားက မတိုးတက္ဘဲ စကၤာပူက ေက်ာ္တက္လာရတဲ အေၾကာင္းအရာေတြ၊ မေလးကို ယွဥ္ႏိုင္ဖို႔ မေလးရဲ႕ၿပိဳင္ဖက္ ဆူကာႏိုရဲ႕ အင္ဒိုနဲ႔ ေျပးကပ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြ၊ အာဆီယံကို ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြအျပင္ အာ႐ွသားေတြ ကမၻာကကို ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္ဖို႔ သူႀကိဳးစားခဲ့တာေတြကို ပိုၿပီး ေလ့လာသင့္ၾကပါတယ္။
.
သူနဲ႔ေခတ္ၿပိဳင္ ျမန္မာႏိုင္ငံက တစ္တိုင္းျပည္လံုးမြဲ၊ သူ႔မိသားစုတစ္စုတည္း က်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာတဲ့ (၁၉၈၄ ေလာက္ နယူးစ္၀ိခ္လား တိုင္းလား၊ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္မွာ ထင္မိတယ္။ ေသခ်ာ မမွတ္မိေတာ့။ ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆံုးနံပတ္ ၆ ၀င္ေအာင္ တိုင္းျပည္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့) ဦးေန၀င္း၊ ( ခုခ်ိန္ထိ သူ႔ေျမးေတြ ေဒၚလာကို ဘီလီယံလိုု္က္ ခ်မ္းသာၾကေသးတယ္။) ဖိလစ္ပိုင္ဖက္မွာဆိုရင္ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ အကြီႏိုကို အနီးကပ္သတ္ပစ္ခဲ့တဲ့အျပင္ ျပည္သူ႔ဘ႑ာအကုန္ဘံုးခဲ့တဲ့ သမၼတ ဖာဒီနန္မားကို႔စ္နဲ႔ သူ႔ကေတာ္ ဖိနပ္အရံ ၂၀၀၀ ပိုင္႐ွင္ အီမယ္လ္ဒါမားကို႔စ္တို႔ထက္စာရင္ လီကြမ္းယူဟာ ႏိုင္ငံဘ႑ာကို ဘံုးခ်င္ ခိုးခ်င္တဲ့သေဘာ မ႐ွိခဲ့ေပမယ့္ သူ႔အာဏာတည္ျမဲဖို႔ အတြင္းစည္း၀ိုင္းကို သူ႔မိသားစုကိုပဲ ေရြးခဲ့တယ္။
.
မေလး႐ွားက အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ အန္န၀ါ အီဗရာဟင္လို ႏိုင္ငံေရးၿပိဳင္ဖက္ေတြကို အျပတ္ျဖဳတ္တတ္တဲ့ မဟာသီ၊ ထိုင္းက အာဏာသိမ္းႏိုင္လြန္းၿပီး ျပန္ဆင္းမေပးခ်င္တဲ့ စစ္တပ္အဆက္ဆက္ရဲ႕ ပင္မဆရာႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခ်ာဗလစ္ေယာင္ခ်ဳိင္ယုဒ္ (ဦးေန၀င္းက အကိုႀကီးလို႔ ေခၚဖူးေသး) တို႔လိုပဲ ႏိုင္ငံေရးအာဏာနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မညႇာတာခဲ့ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းမွာ အတိုက္အခံဟူသမွ် ႏိွပ္ကြပ္ခဲ့တဲ့ အာဏာ႐ွင္အစစ္ပါ။ သူ႔ကို အတိုက္အခံလုပ္သူေတြကို အမႈမစစ္ဘဲ ေထာင္ခ်ပစ္ခဲ့တယ္လို႔ သူကိုယ္တိုင္၀န္ခံဖူးပါတယ္။
.
ဒါ့အျပင္ အာဏာပိုင္ဆိုင္ျခင္းကတဆင့္ ရလာတဲ့ ဆင့္ပြားအခြင့္အေရးေတြကို မိသားစုလိုက္ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ခဲ႔တယ္လို႔ ေျပာႏိုင္တယ္။ သားအႀကီးဆံုးျဖစ္သူ လက္႐ွိ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ လီ႐ွန္လြန္းကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေနရာအတြက္ ႀကိဳလ်ာထားခဲ့သလို သူ႔ေနာက္က ဂိုေခ်ာက္ေတာင္ကိုလည္း သူပဲ ေရြးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂိုေခ်ာက္ေတာင္ဟာ လီကြမ္းယူအရိပ္ကို မေက်ာ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ လီကြမ္းယူရဲ႕ အ႐ုပ္သာသာအဆင့္ပဲ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေနရာကို သားအႀကီးဆံုးျဖစ္သူ လီ႐ွန္လြန္းက ၂၀၀၄ မွာ ရယူခဲ့သလို၊ သားအငယ္ လီဆင္ယန္းဟာလည္း စကၤာပူစစ္တပ္မွာ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္အဆင့္၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ Sing Tel ရဲ႕ CEO နဲ႔ ဥကၠ႒ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ညီကိုႏွစ္ဦးလံုးဟာ Cambridge တကၠသိုလ္ဆင္းေတြ၊ စကၤာပူစစ္တပ္မွာ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္အဆင့္ေတြခ်ည္းပါပဲ။ ညီျဖစ္သူဟာ ခုခ်ိန္မွာ Fraser and NeaveLtd မွာ ဥကၠ႒လုပ္ေနတဲ့အျပင္ the Civil Aviation Authority of Singapore (CAAF) မွာလည္း အႀကီးဆံုးရာထူးယူထားပါတယ္။ လီကြမ္းယူရဲ႕သမီး လီေ၀လင္းဟာ the National Neuroscience Institute ကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ရထားသလို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္လီ႐ွန္လြန္းရဲ႕ မိန္းမ Ho Ching ဟာလည္း Temasek Holdings ရဲ႕ CEO နဲ႔ Executive Director တစ္ဦးပါ။
.
ဒီအေၾကာင္းေတြမတိုင္မီမွာလည္း လီကြမ္းယူကို ဆက္ခံခဲ့တဲ့ ဂိုေခ်ာက္ေတာင္နဲ႔ လီ႐ွန္လြန္းကို ေ၀ဖန္ခဲ့တဲ့ The New York Times ကပိုင္တဲ့ the International Herald Tribune သတင္းစာကို Philip Bowring အမည္ရ သတင္းစာဆရာတစ္ဦးေရးတဲ့ ‘All in the Family’ ေဆာင္းပါးဟာ စကၤာပူကို ထိခိုက္ေစတယ္လို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး တရားစြဲခဲ့တဲ့အတြက္ သတင္းစာတိုက္ဖက္က အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၁၄၀၀၀ ေလာက္ အေလ်ာ္ေပးခဲ့ရပါေသးတယ္။
.
သူ႔ရဲ႕ PAP ပါတီအေၾကာင္းဟာလည္း စိတ္၀င္စားစရာပါ။ အျခားအာဆီယံေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔မတူတာက ႏိုင္ငံတိုးတက္လာေအာင္ လုပ္ျပႏိုင္ျခင္းပါပဲ။ အျခားအာဆီယံေခါင္းေဆာင္ေတြထက္စာရင္ လီဟာ အပုပ္နံ႔နည္းပါတယ္။
.
ႏိုင္ငံ့ပံုရိပ္တိုးတက္လာတာနဲ႔အမွ် သူ႔ရဲ႕မေကာင္းေၾကာင္းေတြဟာ ေနာက္ကို ေရာက္ကုန္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕အထင္ႀကီးစရာ မူ၀ါဒတစ္ခုက စကၤာပူကို multiculture ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစံုထြန္းကားရာ၊ လူမ်ဳိးေပါင္းစံု လြတ္လပ္စြာေနထိုင္ႏိုင္ေစရာ ေဂဟာတစ္ခုအျဖစ္ကို က်င့္သံုးႏိုင္ခဲ့ျခင္းပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာက လူမ်ဳိးေပါင္းစံုဟာ စကၤာပူမွာ ေနထိုင္ခြင့္၊ ပညာသင္ယူခြင့္၊ လူနဲ႔တူတန္စြာ ကိုယ္ႀကိဳးစားရင္ ႀကိဳးစားသေလာက္ တိုးတက္ခြင့္ေတြ ရလာေစတယ္။ ဘာသာေရးကို လံုး၀ မပိတ္ပင္ဘူး။ ခ်ပ္ခ်္၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၊ ဗလီ၊ ဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္းေတြအားလံုးဟာ တားဆီးမႈ တစ္စံုတစ္ခုမ႐ွိဘဲ လြတ္လပ္ခြင့္ အျပည့္ေပးခဲ့တယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ အာဆီယံဘယ္ႏိုင္ငံထက္မဆို အေနာက္ႏိုင္ငံေတြကို သည္းေျခႀကိဳက္ျဖစ္ေစတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။ စည္းကမ္းနဲ႔ပတ္သက္ရင္ အေလ်ွာ့မေပးဘူး။ အေနာက္ႏိုင္ငံသားေတြကိုေတာင္ ႀကိမ္ဒဏ္ေပးခဲ့တဲ့ သာဓကေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ကားေဆးမႈတ္မိလို႔ ႀကိမ္ဒဏ္မိတဲ့ မိုက္ကယ္ေဖးကိစၥဆိုရင္ ကမၻာေက်ာ္ခဲ့တယ္။
.
ဖတ္စရာေတြ က်န္ဦးမွာပါ။ ေကာင္းတာေတြရဲ႕ တဖက္က အေမွာင္ရိပ္သန္းတဲ့ လီကြမ္းယူအေၾကာင္းေတြဟာ အမ်ားႀကီး႐ွိေနဦးမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ အလင္းအမ်ားႀကီးထြက္တဲ့ မီးေရာင္လိုမ်ဳိး အေမွာင္အမ်ားအျပားကို ဖယ္႐ွားကာ သူ႔ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ ေကာင္းက်ဳိးေတြကို အမ်ားဆံုး လုပ္ႏိုင္ခဲ့လို႔သာ ေသဆံုးခ်ိန္မွာ အမည္ေကာင္းေလး ရခဲ့တယ္လို႔ပဲ ဆိုခ်င္ပါတယ္။
.
ေဆြမြန္
၂၃ မတ္လ ၂၀၁၅

March 24, 2015
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ေတာင္ႀကီးသားဦးခန္း အသက္၁၀၀ ျပည့္ၿပီ

7 Days မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

ပင္လုံစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆုိ မႈကို ကိုယ္တုိင္မ်က္ျမင္ ႀကံဳေတြ႕ ခဲ့သူ၊ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆုိရန္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းကို ကားေမာင္းပို႔ေပး ခဲ့သူ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၏ သူငယ္ခ်င္းတစ္ ဦးျဖစ္သူ ေတာင္ႀကီးသား ဦးခန္း သည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၆ ရက္က အသက္ (၁၀၀) ျပည့္ခဲ့ ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။

ဦးခန္းသည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္း ပင္လုံစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ထုိး ရန္ ေတာင္ႀကီးမွ ပင္လုံသို႔အသြား ကိုယ္တုိင္ ကားေမာင္းကာ လုိက္ လံပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့သူတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ပင္လုံစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုမႈကို ကိုယ္တုိင္ မ်က္ျမင္ႀကံဳခဲ့သူတစ္ဦး ျဖစ္ သည္။

ေတာင္တန္း၊ ျပည္မ မခဲြဘဲ လြတ္လပ္ေရးရယူရန္ အေရးပါ သည့္ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဦးခန္းက ‘‘ပင္လုံမွာ အစည္းအေ၀းေတြ၊ ေဆြးေႏြးပဲြ ေတြ လုပ္တယ္။ အဲဒီမွာ ႏုိင္ငံေရး သမားေပါင္းစုံရယ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းတုိ႔၊ ဦးႏုတို႔၊ ဦးေစာ တုိ႔ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ဆုိေတာ့အကုန္လုံးေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ အတူတူ ရွမ္းေစာ္ဘြားေတြလည္း တက္တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကအတူ လက္တဲြၿပီး လြတ္လပ္ေရး ယူဖို႔ပဲ ေျပာတယ္’’ ဟု ၎ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရပုံကို ေျပာျပသည္။

လြတ္လပ္ေရးရမည္ဆုိ သည္မွာ   ေသခ်ာၿပီျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ ျပည္နယ္မ်ားအေနျဖင့္ လည္း ေနာက္မက်န္ေအာင္အတူ လက္တဲြၿပီး လြတ္လပ္ေရးယူဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေျပာခဲ့ေၾကာင္း ဦးခန္းက ဆုိသည္။ ထုိအခ်ိန္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္   လြတ္လပ္ေရးရယူရန္ အခ်ိန္ဆဲြသည့္ ရွမ္းေစာ္ဘြားအခ်ဳိ႕ကိုလည္း စည္း႐ုံးခဲ့ေၾကာင္း ၎ကေျပာသည္။

‘‘ျမန္မာျပည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းနဲ႔ တန္းတူတဲ့သူတစ္ ေယာက္မွ မရွိဘူး’’ဟု ဦးခန္းက ၎၏အျမင္ကို ေျပာသည္။ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္သကဲ့ သို႔ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၊ သတၱိရွိျခင္း ႏွင့္ ႏုိင္ငံအတြက္ ျမင့္ျမတ္ေသာ အလုပ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူတစ္ဦး ျဖစ္သည္ဟုလည္း ေျပာၾကား သည္။

ဦးခန္းသည္ အသက္(၁၀၀) ျပည့္ၿပီးသည္အထိ က်န္းမာေရး ေကာင္းမြန္လ်က္ရွိၿပီး လက္ရွိအ ခ်ိန္တြင္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ ေရေအး ကြင္း ရပ္ကြက္၌ သားသမီးမ်ား ႏွင့္အတူ ေနထုိင္၍ ကားကိုပင္ ကိုယ္တုိင္   ေမာင္းေနဆဲျဖစ္ သည္။

၂၀၁၅ သည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ႏွစ္(၁၀၀)ျပည့္ ေမြး ေန႔ႏွစ္ျဖစ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးရပ္ဇာတိ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕ အပါအ၀င္ တစ္ႏုိင္ငံလုံးရွိ ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ရာျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ပဲြမ်ား က်င္းပခဲ့သည္။

(ဓာတ္ပံု – ဂြၽန္ခ်စ္ၿငိမ္း)
http://www.7daydaily.com/story/34194

** ျဖည့္စြက္ေဖာ္ျပခ်က္- ဦးဖရြတ္ခန္းေခၚ ဦးခန္း သည္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တစ္ဦးျဖစ္ျပီး   ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္မွ ၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္အထိ ဆယ္ႏွစ္ႏွစ္ တိုင္တိုင္ ႏွစ္ႀကိမ္ဆက္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ ျမဴနီစပယ္အဖြဲ႕ ဥကၠ႒ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္အျဖစ္ တာဝန္ယူေဆာင္ရြက္ခဲ့ျပီး ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ေတာ္လွန္ေရးအစိုးရ တက္လာခ်ိန္တြင္ ဦးခန္းအား ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ားႏွင့္ အတူ ဖက္ဒရယ္အေရး ေဆာင္ရြက္သည္ဟုဆိုကာ ၎ကို ဆယ္ႏွစ္ခန္႔ ထိန္းသိမ္းခဲ့သည္။

ဦးဖရြတ္ခန္းေခၚ ဦးခန္း (သို႔) သက္ရိွပင္လံုမွတ္တမ္း ဖတ္လိုလွ်င္
http://www.m-mediagroup.com/news/32147

March 24, 2015
မႏၱေလးအဓိကရုဏ္း အစီရင္ခံစာ ထုတ္ျပန္

DVB မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။

မႏၱေလးၿမိဳ႕မွာ မႏွစ္ႏွစ္လည္ပိုင္းက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အဓိကရုဏ္းဟာ မျမင္ရတဲ့ လွ်ဳိ႕၀ွက္ႀကံစည္သူလက္ေတြက ႏိုင္ငံေရးရည္ရြယ္ခ်က္အတြက္ ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားတဲ့ ဇာတ္လမ္း အတိုင္း က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္တယ္လို႔ တရားမွ်တမႈအဖြဲ႔ (Justice Trust)က ထုတ္ျပန္ ပါတယ္။

“ျမန္မာႏိုင္ငံ မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္ေရးအၾကမ္းဖက္မႈမ်ားေနာက္ကြယ္မွ မျမင္ရေသာလက္၊ မႏၱေလးအဓိကရုဏ္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေလ့လာခ်က္ အစီရင္ခံစာ” အမည္နဲ႔ ဒီႏွစ္ မတ္လထုတ္ မူ၀ါဒဆိုင္ရာ အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။

ဒီအစီရင္ခံစာကို တည္းျဖတ္သူ၊ တရားမွ်တမႈအဖြဲ႔ (Justice Trust)ရဲ႕ ဦးေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္ မႏၱေလးၿမိဳ႕က ေရွ႕ေနဦးသိန္းသိန္းဦးက “တႏိုင္ငံလုံးမွာရခဲ့တဲ့ သက္ေသအေထာက္အထား ေတြ၊ ျဖစ္စဥ္ေတြက ပုံစံတူေတြျဖစ္တယ္။ ဒီ ဘာသာေရးအေရးအခင္း၊ အစၥလာမ္ဘာသာ ဆန္႔က်င္ေရး ျဖစ္တဲ့အေနအထားေတြက တပုံစံတည္း ျဖစ္တယ္။ အဲဒါေတြက မႏၱေလးမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ကိစၥကလည္း တကယ္ကေတာ့ သတင္းဌာန သစ္ထူးလြင္ဆိုတဲ့သတင္းဌာနက မမွန္သတင္း ထုတ္လႊင့္လႈံ႔ေဆာ္တာေတြနဲ႔ အတူတူေပါ့ေနာ္ ပူးေပါင္းၾကံစည္တဲ့သူေတြ ပါ၀င္တယ္။ ပူးေပါင္းပါ၀င္တဲ့သူေတြ ပါ၀င္တာမွ ေနာက္ကြယ္က အကြက္ခ်ၿပီးေတာ့ ရာဇ၀တ္မႈေတြ ေရာယွက္ၿပီးေတာ့ ဇာတ္လမ္းကို မႀကီးႀကီးေအာင္လုပ္တာျဖစ္တယ္။ ဒါကို ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရဘက္ကလည္း သတင္းစာရွင္းလင္းပဲြ လုပ္ထားတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြက ေတြ႔ရတယ္။ ေနာက္ျဖစ္စဥ္ေတြမွာ ပါ၀င္လာခဲ့တဲ့လူေတြက ထုံးစံအတိုင္းပါပဲ မႏၱေလးၿမိဳ႕သားေတြ မဟုတ္ဘူး။ ျဖစ္စဥ္တိုင္း ျဖစ္စဥ္တို္င္းမွာ ပါ၀င္က်ဴးလြန္သူေတြဟာ သူစိမ္းေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ မႏၱေလးတိုင္းလႊြတ္ေတာ္ဥကၠ႒လည္း ဒီအခ်က္ကို ၀န္ခံရပါတယ္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ႀကီး သူရဦးေရႊမန္းလည္း ဒီအခ်က္ကို ေထာက္ျပတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြက က်ေနာ္တို႔ ရရွိတဲ့ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္ေတြ ဒီျပင္ ဗမာျပည္ထဲမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ပုံစံတူကိစၥေတြအားလုံးကို ခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရခဲ့တဲ့ ဓာတ္ပုံအေထာက္အထားအပါအ၀င္ အခ်က္အလက္ေတြက အဲဒီကိစၥကို လံႈ႔ေဆာ္သြားတာဟာ မႏၱေလးကလူေတြ မဟုတ္ဘူး။ သာမန္ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ အကြက္က်က် အစီအစဥ္တက် စီစဥ္သြားတာလို႔ ထုတ္ေျပာရင္ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်။ ” လို႔ ေျပာပါတယ္။

မႏၱေလးအဓိကရုဏ္းဟာ ေသခ်ာ စုဖြဲ႔ထားတဲ့ လက္နက္ကိုင္ဂိုဏ္းေတြက က်ဴးလြန္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကေၾကာင္းနဲ႔ သူတို႔တေတြကို မႏၱေလးၿမိဳ႕ျပင္ပကေန ေခၚေဆာင္လာခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ၿပီး အလိုအေလ်ာက္ လူအုပ္လူေ၀းနဲ႔ ဆူပူအၾကမ္းဖက္မႈအသြင္ ထင္ျမင္ရေလေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ စီစဥ္ ဒီဇုိင္းလုပ္ထားတဲ့အဓိကရုဏ္းျဖစ္တယ္လို႔ ဆိိုပါတယ္။

အပိုင္း ၃ ပိုင္းပါ အစီရင္ခံစာမွာ အရင္စစ္အစိုးရေဟာင္းနဲ႔ ဆက္စပ္မႈ ရွိၾကတဲ့ သေဘာထားတင္းမာသူေတြရဲ႕ လွ်ဳိ႕၀ွက္ၾကံစည္တဲ့လက္ေတြက မႏၱေလးအဓိကရုဏ္းေတြကို ဘယ္လို ဖန္တီး လံႈ႔ေဆာ္သည္ကို ေဖာ္ျပထားၿပီး ဘာသာေရးအၾကမ္းဖက္မႈ ေထာင္ေခ်ာက္ အတြင္း မက်ေရာက္ေအာင္ ျပည္သူေတြကို အၾကံျပဳခ်က္ေတြ ထည့္သြင္း ထားပါတယ္။

ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒပညာရွင္ေတြပါ ၀င္တဲ့ ေျခာက္လၾကာ ကြင္းဆင္းေမးျမန္းခ်က္ေတြအရ ေျဖၾကားသူေတြက တညီတညြတ္တဲ့ ေျပာဆုိၾကရာမွာ အဓိကရုဏ္းေတြဟာ စစ္တပ္သေဘာ ထားတင္းမာသူေတြရဲ႕ ျပယုဂ္လုပ္ရပ္တခုျဖစ္ၿပီး အထူးသျဖင့္ စစ္အစိုးရရဲ႕ ထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္၊ စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရး ကၽြမ္းက်င္သူလို႔ နာမည္ေက်ာင္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊရဲ႕ သစၥာရွိ လူယုံမ်ားလုပ္ရပ္လို႔ ဆိုေၾကာင္းနဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ မူဆလင္ေတြအေပၚ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို ဖန္တီးေပးျခင္းအားျဖင့္ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစရန္။ ကန္႔လန္႔ကာေနာက္ကြယ္မွေန၍ သူတို႔အာဏာကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ရန္လို႔ ဆိုၾကသည္လို႔ ေဖာ္ျပပါတယ္။

အခန္း ၂ မွာ ေနာက္ခံအေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ သုံးသပ္ခ်က္ေတြကို ေဖာ္ျပၿပီး အရင္စစ္အစိုး လမ္းျပေျမပုံက ႏိုင္ငံေရးအသြင္ကူးေျပာင္းမႈလမ္းေၾကာင္းကို ခ်ေပးခဲ့ေၾကာင္း၊ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ျဖစ္ပြားတဲ့ လူမႈအသိုက္အ၀န္းခ်င္း ပဋိပကၡမ်ားမွသည္ မိတၳီလာ၊ လားရိႈး၊ မႏၱေလးနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ေဒသေတြမွာ မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္ေရးအဓိကရုဏ္းေတြ ဘယ္ကို ဦးတည္တယ္ဆိုတာကို ေဖာ္ျပေရးသားပါတယ္။

အဓိကရုဏ္းေတြရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြဟာ ေခါင္းမာအုပ္စုေတြနဲ႔ ခရိုနီကြန္ယက္ေတြရဲ႕ တရားမ၀င္ အာဏာကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားေရး ျဖစ္ၿပီး လူထုရဲ႕ေဒါသ၊ မေက်နပ္မႈေတြကို လမ္းလႊဲေပးေရး၊ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းေပးေရးျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ ႏိုင္ငံေရးဆႏၵ မရွိၾကတဲ့အေျခအေနမွာ ဒီလို လုပ္ေဆာင္ျခင္းေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြရဲ႕ အင္အား ခ်ိနဲ႔လာေစဖို႔ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

မႏၱေလးမွာ ျဖစ္ပြားတဲ့အဓိကရုဏ္ းမျဖစ္ပြားမီ မႏွစ္ ဇြန္ ၃၀ ရက္ေန႔က ဆရာေတာ္ ဦး၀ီရသူရဲ႕ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာကေန မြတ္ဆလင္ညီအကို ၂ ဦးက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ဳိးသမီးအိမ္ေဖာ္တဦးကို မုဒိမ္းက်င့္တယ္လို႔ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒီအမ်ဳိးသမီးက ေနာက္ပိုင္းမွာ လူမိုက္တဦးက ၿခိမ္းေျခာက္ခိုင္းေစတာေၾကာင့္ လိမ္လည္ေျပာဆိုခဲ့တာလို႔ ေျပာဆိုခဲ့တာကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီသတင္းမွားေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တဦးနဲ႔ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္တဦး အသက္ေသဆုံးခဲ့ရၿပီးေနာက္မွာ အၾကမ္းဖက္မႈကို ဦးတည္တဲ့ အဓိကရုဏ္းျဖစ္ပြားတဲ့ အဆင့္ေရာက္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

မႏၱေလးၿမိဳ႕ အဓိကရုဏ္းျဖစ္စဥ္မွာ လက္နက္ကိုင္ေဆာင္တဲ့ နယ္ခံ မဟုတ္လို႔ ယူဆရတဲ့့ လူငယ္ ၃၀ ခန္႔ဟာ တုတ္၊ ဓားေတြ ကိုင္ေဆာင္ၿပီး ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔ ၿမိဳ႕တြင္းမွာ ယာဥ္ေတြ၊ အိမ္ေတြ၊ ဗလီေတြကို ဖ်က္ခဲ့ၾကတာကို ရဲ ၁၀၀ ေက်ာ္က လက္ပိုက္ၾကည့္ေနတယ္လို႔ ဆိုပါ တယ္။ အဆိုပါ လူငယ္ ၃၀ ခန္႔ဟာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကိုလည္း သူတို႔နဲ႔ လိုက္ပါဖို႔ လိုက္လံ စည္းရုံးေပမယ့္ သံဃာေတြနဲ႔ နယ္ေျမခံ ျပည္သူေတြက ပူးေပါင္းပါ၀င္ျခင္း မရွိခဲ့ၾကဘူးလို႔ စည္းရုံးခံရၿပီး ျငင္းပယ္ခဲ့ၾကတဲ့ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ႀကီးေတြရဲ႕ မိန္႔ၾကားခ်က္ကို ကိုးကား ေဖာ္ျပပါတယ္။

အဓိကရုဏ္းျဖစ္ေနစဥ္မွာ အနီး၀န္းက်င္မွာ လုံျခဳံေရးထိန္းသိမ္းတဲ့တပ္ဖြဲ႔ေတြ ရွိေနေပမယ့္ မကိုင္တြယ္ခဲ့ၾကပဲ လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့ၾကတယ္လို႔ မ်က္ျမင္ေဒသခံေတြကို ေမးျမန္းခ်က္ေတြကို ေဖာ္ျပပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒမွာ ႏိုင္ငံသားတိုင္းဟာ လြတ္လပ္စြာ ယုံၾကည္ကိုးကြယ္ခြင့္နဲ႔ လြတ္လပ္စြာက်င့္သုံးခြင့္ ရွိတယ္လို႔ ျပဌာန္းထားေပမယ့္ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈ၊ မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈေတြနဲ႔ ဦး၀ီရသူရဲ႕ တရားပဲြေတြဟာ ဒီအခြင့္အေရးေတြကို တိုက္ရိုက္ စိန္ေခၚၿခိမ္းေျခာက္ေနတယ္လို႔ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈဟာ ၂၀၁၄ ေဖေဖာ္၀ါရီလမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ က်င္းပတဲ့ စာေပေဟာေျပာပဲြတခုကိုလည္း မြတ္စလင္ေဟာေျပာသူေတြ ပါေနတယ္၊ အမုန္းတရားျပန္႔ပြားေရး ေဟာေျပာေနတယ္ဆိုၿပီး ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့ၾကတာကုိ ေဖာ္ျပပါတယ္။

သမၼတဦးသိန္းစိန္က အမုန္းတရားနဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈအတြက္ လံႈ႔ေဆာ္သူေတြကို ဥပေဒေၾကာင္းအရ ျပင္းထန္စြာ အေရးယူမယ္လို႔ သတိေပးခဲ့ေပမယ့္ အာဏာပိုင္ေတြက ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈရဲ႕ ရန္လိုတဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားအေပၚ တိက်တဲ့ အေရးယူေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြ မရွိခဲ့ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ ရာဇ၀တ္ေၾကာင္းအရ စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈေတြကို အသာထားၿပီး တရား၀င္ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္မ်ားျဖင့္ပင္ အေရးယူေဆာင္ရြက္ျခင္း မရွိပါလို႔ ေဖာ္ျပ ထားပါတယ္။

ေရွ႕ေန ဦးသိန္းသန္းဦးက“ဥပမာအားျဖင့္ဗ်ာ အမ်ားႀကီး ျမင္ရပါတယ္။ အခုဆိုလို႔ရွိရင္ဗ်ာ စာေရးဆရာ ဦးထင္လင္းဦးကို ေခ်ာင္းဦးၿမိဳ႕နယ္တရားရုံးမွာ သာသနာကို ညစ္ႏြမ္းေအာင္ ေျပာဆိုမႈဆုိၿပီး ၂၉၅ (က)နဲ႔ တရားစြဲထားပါတယ္။ စြဲခ်က္ေတာင္ တင္ေနတဲ့အေနအထား ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးထင္လင္းဦး ေဟာေျပာတာက ဘာသာေရးေစာ္ကားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အစိုးရကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေ၀ဖန္တဲ့အခါမွာ အခ်ဳိ႕အခ်က္အလက္ကေလးေတြပါတဲ့အေပၚမွာ အခြင့္ေကာင္းယူၿပီးေတာ့ စြဲတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာမွာ အင္မတန္ထင္ရွားတဲ့ ဆရာေတာ္တပါးက ကုလသမဂၢအေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးကိုယ္စားလွယ္ (မစၥစ္ ယန္ဟီးလီ)ကို အင္မတန္ ရင့္သီးရိုင္းျပတဲ့၊ သာသနာေတာ္မွာ ခြင့္ျပဳမထားတဲ့၊ သာမန္ယဥ္ေက်းတဲ့ လူတေယာက္ေတာင္ မသုံးတဲ့ အသုံးေတြ သုံးထားတာမ်ဳိးကို ဘာမွ သတိေပးတာက အစ ဘာမွမလုပ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ သူက အမုန္းတရားေတြ လံႈ႔ေဆာ္တဲ့ လူေတြကို ေျပာတယ္ဆိုေပမယ့္ လူမႈေရးကြန္ရက္မွာလည္း ဒါမ်ဳိးေတြ အမ်ားႀကီး လူမႈေရးကြန္ရက္မွာလည္း ၾကက္ဥေၾကာ္တံဆိပ္ေတြနဲ႔ အုံနဲ႔က်င္းတဲ့ အခ်ိန္နဲ႔တေျပးညီ လံႈ႔ေဆာ္ေနတဲ့သူေတြ ရွိတယ္။ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ တရားပြဲေတြမွာ ေျပာေနတဲ့သူေတြ ရွိတယ္။ ဒါေတြ အကုန္လုံးကို လႊတ္ထားပါတယ္။ လႊတ္ခ်င္တဲ့သူေတြကုိ လႊတ္ထားၿပီးေတာ့ မလိုတဲ့သူေတြကိုေတာ့ အျပစ္ေပးတယ္။” လို႔ ေျပာပါတယ္။

အစီရင္ခံစာထဲမွာလည္း အစိုးရက အမွန္တကယ္မွာ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈအတြက္ လူမႈအမုန္းတရားမ်ား ေဟာေျပာဖန္တီးရန္ ၀န္းက်င္ကို ဖန္တီးေပးထားၿပီး တခ်ိန္တည္းမွာ လူ႔အခြင့္အေရးကို ကာကြယ္လႈပ္ရွားေပးေနၾကတဲ့ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြကို အတင္းအက်ပ္ ေခ်မႈန္း ဖိႏွိပ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

မႏၱေလးအၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္စဥ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တရားမွ်တမႈအဖြဲ႔(Justice Trust)နဲ႔အတူ ေတြ႔ဆုံ ေမးျမန္းခဲ့ၾကသည့္ ေရွ႕ေနမ်ားက ယခု ဖမ္းဆီးထားသူမ်ား၊ ျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္ ထားသူမ်ားသည္ အမွန္တကယ္ ရာဇ၀တ္မႈမ်ား က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကသည္ဟု မယုံၾကည္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပ ထားပါတယ္။

ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အဓိကရုဏ္းနဲ႔ က်န္ေဒသေတြမွာ ျဖစ္ပြားတဲ့ အဓိကရုဏ္းေတြဟာ မတူညီ ကြဲျပားျခားနားတယ္ဆိုတာကိုလည္း အစီရင္ခံစာက ေထာက္ျပ ထားပါတယ္။ ရခိုင္ျပည္နယ္ကိစၥမွာ သမိုင္းေၾကာင္းအရ အျမစ္တြယ္ေနတဲ့ ကြဲျပားရန္လိုမႈေတြ အစစ္အမွန္ ရွိေနၿပီး ေနာက္ပုိင္းႏိုင္ငံရဲ႕ က်န္ေဒသေတြမွာ ျဖစ္ပြားတဲ့ ကိစၥေတြမွာေတာ့ လူထုရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈကို ေသြးထိုးေပးၿပီး တင္းမာမႈေတြအေပၚမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ေခါင္းပုံျဖတ္ အျမတ္ထုတ္မႈေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ ေရးထားပါတယ္။

အတိတ္ကာလမွာကလည္းက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရးအာဏာအတြက္ ဘာသာေရးကို ခုတုံးလုပ္မႈေတြ ျဖစ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ဒီျဖစ္ရပ္ေတြကို လူအမ်ား သိရွိေအာင္ ျဖန္႔ေ၀ေျပာဆိုၾကဖို႔နဲ႔ ဘာသာေပါင္းစုံ ခ်စ္ၾကည္ေရးအဖြဲ႔ေတြကို ဟန္ေဆာင္သေဘာမဟုတ္ဘဲ ေအာက္ေျခအဆင့္ထိ ထိထိေရာက္ေရာက္ ဖြဲ႔စည္းၿပီး အၾကမ္းဖက္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းသူေတြကို တုံ႔ျပန္ ေဆာင္ရြက္သင့္တယ္လို႔ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးထိန္းသိမ္းမႈေကာ္မတီအဖြဲ႔၀င္လည္းျဖစ္တဲ့ ေရွ႕ေန ဦးသိန္းသန္းဦးက တိုက္တြန္းပါတယ္။

http://burmese.dvb.no/archives/86801

March 24, 2015
က်ဴရွင္ ….
ေဆာင္းပါးရွင္- ေက်ာ္မိုးေအာင္

က်ဴရွင္ ….

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မူႀကိဳကေလးကစ … ေဆးေက်ာင္းသားမက်န္ .. ယုတ္စြအဆံုး ပါရဂူဘြဲ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ေနသူအထိ မကင္းတဲ့ စကားလံုး ျဖစ္စဥ္တစ္ခု။

“ျမန္မာျပည္က ေက်ာင္းသားမွန္ရင္ က်ဴရွင္ တက္ဖူးၾကသည္” ဆိုရင္ မွားမယ္မထင္။ ပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ က်ဴရွင္မ်ား … က်ဴရွင္ဆရာမ်ားလည္း အလုပ္ျဖစ္ၾကတယ္ေလ။

က်ြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးစ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ႏွစ္ေလာက္ကစလို႔ သင္ၾကားေရးနဲ႔ ႏြယ္တဲ့အလုပ္နဲ႔ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းေနသူတစ္ဦးပါ။

အထက္တန္းေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ study guide လုပ္ခဲ့ရာကအစ … ေနာက္ပိုင္း က်ဴရွင္ဆရာအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသင္ၾကားရင္း ခုခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ စာသင္ေနသူဆိုေတာ့ ဒီျဖစ္စဥ္ေတြနဲ႔ မစိမ္းသလို ကိုယ္တိုင္ မိဘတစ္ဦးအေနနဲ႔ပါ ဒီကိစၥကို သံုးသပ္မိေတာ့ ႐ႈေထာင့္စံုကေနလည္း ျမင္ေနခြင့္ ရေနပါတယ္။

က်ဴရွင္ အလြဲ

က်ဴရွင္ကိစၥ လြဲတာကို ေျပာရရင္ ပထမဆံုး အသံထြက္ စာလံုးေပါင္း နဲ႔ အဓိပၸါယ္ကေနပဲ စရမယ္ ထင္ပါတယ္။

မူလဘူတအားျဖင့္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ တာဝန္ယူျခင္း “protection, care, custody” လို႔အဓိပၸါယ္ရတဲ့ tuycioun ဆိုတဲ့ ျပင္သစ္စကားလံုး ေဝါဟာရကေန ဆင္းသက္လာတဲ့ စကားလံုးကို ျမန္မာသံနဲ႔ က်ဴရွင္လို႔ ေခၚေလသည္ေပါ့ေလ။ အဂၤလိပ္ အသံထြက္ အမွန္က ၿဗိတိန္ အသံထြက္နဲ႔ဆို /tjuːˈɪʃ(ə)n/ … အေမရိကန္ အသံထြက္နဲ႔ဆို /tuːˈɪʃ(ə)n/ အနည္းစပ္ဆံုး အသံထြက္ ေရးျပရရင္ /ထယူး အစ္ရွန္/ ဒါမွမဟုတ္ /ထူး အစ္ရွန္/ ရယ္လို႔ အစ္ကို ဖိၿပီး အသံထြက္ရပါတယ္။ ျမန္မာလိုက က်ဴရွင္ရယ္လို႔ ေျပာေနေလေတာ့ အဂၤလိပ္လို စာလံုးေပါင္းၾကရမွာ “tution” ဆိုၿပီး i တစ္လံုး က်န္ေနတတ္ၾကပါတယ္။

အမွန္က “tuition” ပါ။

“tuition” ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရရဲ့ အဓိပၸါယ္ကို Cambridge Advanced Learners’ Dictionary ကတာ့ ဒီလို ဆိုေလရဲ့။

“tuition – noun [U]
1. (MAINLY UK) teaching, especially when given to a small group or one person, such as in a college or university
2. (MAINLY US) the money paid for this type of teaching”
“၁။ ေကာလိပ္ တကၠသိုလ္ စသည္တို႔တြင္ ေက်ာင္းသားအုပ္စုလိုက္ျဖစ္ေစ တစ္ဦးခ်င္းျဖစ္ေစ သင္ၾကားေပးျခင္း၊

၂။ ထိုသို႔ သင္ၾကားေပးရန္အတြက္ ေပးရေသာ အခေၾကးေငြ။”

မူရင္း အဓိပၸါယ္အားျဖင့္ကေတာ့ စာသင္ၾကားေပးျခင္းပါ။ တကၠသိုလ္မွာ အုပ္စုအလိုက္ ေက်ာင္းသား ခပ္နည္းနည္းနဲ႔ သင္တာကိုလည္း က်ဴရွင္လို႔ပဲ ေခၚပါတယ္။ (အသံထြက္အားျဖင့္ က်ဴရွင္ဆိုတာ မွားေၾကာင္း ေျပာထားေပမယ့္ အမ်ားသံုး ဒီစာလံုးကိုပဲ ဆက္သံုးပါရေစ။) အျပင္မွာ သပ္သပ္ ဆရာတစ္ဦးဦးနဲ႔ သင္တာကိုမွ က်ဴရွင္ေခၚတာ မဟုတ္ပါ။ ေက်ာင္းမွာ၊ ေကာလိပ္မွာ၊ တကၠသိုလ္မွာ သင္တာလည္း က်ဴရွင္ပါ။

ေနာက္ထပ္ အဓိပၸါယ္ (၂) က ေငြေၾကးနဲ႔ ဆိုင္ပါတယ္။ ေတာ္႐ံုတန္႐ံု အဂၤလိပ္လို နားလည္သူေတြေတာင္ tuition fee ရယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ေျပာေတာ့ ေက်ာင္းတက္မွာကို က်ဴရွင္ပါ ထပ္တက္ရမွာလား … က်ဴရွင္အတြက္ပါ ေပးရမွာလား ဆိုတာမ်ဳိး ျပန္ေမးတာ ၾကံဳခဲ့ဖူးပါရဲ့။ ေက်ာင္းလခဆိုဆို သင္တန္းေၾကးေျပာေျပာ … အဲဒါကိုလည္း က်ဴရွင္လို႔ ေခၚပါတယ္။ တကၠသိုလ္တက္ဖို႔ သြင္းရတဲ့ အခေၾကးေငြကလည္း tuition ပါ။

က်ဴရွင္ဆရာ

အဲလို က်ဴရွင္ (tuition) သင္တဲ့ဆရာကို တကယ္ေတာ့ က်ဴတာ (tutor) လို႔ ေခၚပါတယ္။ ဒီစာလံုးမွာေတာ့ u နဲ႔ t ၾကား i မပါေတာ့ပါဘူး။ သူ႔ရဲ့ အသံထြက္ အမွန္ကလည္း /ˈtju: tə(r) / သို႔မဟုတ္ /ˈtu: tə(r) / (ထယူးထာ သို႔မဟုတ္ ထူးထာ) ပါ။

က်ဴရွင္ဆရာဆိုတာကို (ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္အပါအဝင္) တိုက္ရိုက္ ဘာသာျပန္ၿပီး tuition teacher ရယ္လို႔ အလြယ္ေျပာေနမိေပမယ့္ တကယ့္ အေခၚအေဝၚမွန္က tutor ပါ။ tutor ရဲ့ အဓိပၸါယ္က “a teacher who works with one student or a small group, either at a college or university or in the home of a child” ေကာလိပ္၊ တကၠသိုလ္ သို႔မဟုတ္ ေက်ာင္းသားအိမ္တြင္ တစ္ဦးခ်င္းျဖစ္ေစ အုပ္စုလိုက္ျဖစ္ေစ သင္ေသာဆရာ ပါ။ တစ္ခ်ဳိ႕ကလည္း home tutor/ private tutor ရယ္လို႔ ကြဲျပားေအာင္ သံုးႏႈန္းၾကေလရဲ့။

က်ဴရွင္ေခတ္ ဘယ္ကစ

လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေခတ္စားေနေသာ က်ဴရွင္ ဘယ္ကစတယ္ ေသခ်ာမသိေပမယ့္ အျမစ္တြယ္ တြင္က်ယ္လာတာကေတာ့ ဆယ္စုႏွစ္ အတန္ၾကာေနပါၿပီ။

အလြတ္သင္ ကိုယ္ပိုင္ေက်ာင္းမ်ား မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္မွာ … ေက်ာင္းသားမ်ား အထက္တန္းစာေမးပြဲ (တကၠသိုလ္ဝင္တန္း၊ ဆယ္တန္း) ျပင္ပေျဖခြင့္မရွိဘဲ အစိုးးရေက်ာင္းတက္မွသာ ေျဖခြင့္ရွိခဲ့တဲ့ကာလမွာ က်ဴရွင္ေတြ အထူး ေခတ္ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီေခတ္က က်ဴရွင္ ႏွစ္မ်ဳိးေတြ႕ရမယ္ ထင္ပါတယ္။

၁။ အစိုးရေက်ာင္းမ်ားမွ ဆရာဆရာမမ်ား (ဝမ္းေရးအတြက္ တစ္တပ္တစ္အား အေထာက္အကူ ျပဳေစဖို႔) အျပန္အလွန္ နားလည္မႈနဲ႔ သင္ၾကားတဲ့ … တရားဥပေဒအရ အေရးယူႏိုင္တဲ့၊ ခြင့္မျပဳတဲ့ private tuition ေတြ home tuition ေတြ ဝိုင္းက်ဴရွင္ေတြ

ဒီလိုက်ဴရွင္ေတြမွာလည္း ေက်ာင္းမွာသင္လိုက္တဲ့စာကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေၾကညက္ေအာင္ အမွန္တကယ္ ျပန္သင္တဲ့ ေစတနာ ဆရာဆရာမေတြ အမ်ားအျပား ပါပါတယ္။ စုန္းျပဴးေတြ ေနရာတကာ ရွိတဲ့အတြက္ ေငြအႆျပာအတြက္သက္သက္ က်ဴရွင္ဖြင့္ … စာေမးပြဲမွာ ေမးမယ့္ ေမးခြန္းနဲ႔အေျဖကိုသာ သင္တဲ့ဆရာဆရာမလည္း ရွိတာပါပဲ။ ေျပာရရင္ ႏွစ္မ်ဳိးလံုးေသာ ဆရာဆရာမေတြ ကိုယ္ေတြ႕ ၾကံဳခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ဒီက်ဴရွင္မ်ဳိးတက္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြမွာလည္း လိုလိုလားလား ပညာလိုခ်င္လို႔ … စာေက်ညက္ခ်င္လို႔ တက္တာမ်ဳိးလည္း ရွိသလို အတန္းပိုင္ဆရာမ မၿငိဳျငင္ေရး၊ အမွတ္ေကာင္းရေရး၊ မပင္မပန္း တစ္ႏွစ္တစ္တန္းေအာင္ေရး အလြယ္လိုက္ခ်င္လို႔ တက္ခဲ့ၾကသူေတြလည္း ရွိတာပဲေပါ့ေလ။

၂။ ျပင္ပ ပညာရွင္မ်ား မွတ္ပံုတင္ ဖြင့္လွစ္တဲ့ တရားဝင္ က်ဴရွင္မ်ား

အေၾကာင္းေၾကာင္းေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ အစိုးရေက်ာင္းမ်ားမွ ဆရာဆရာမမ်ား သင္ၾကားေပးတာ မလံုေလာက္လို႔ ယူဆတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းခ်ိန္ ျပင္ပမွာ ေက်ာင္းသားမ်ား အျပင္က်ဴရွင္ တက္ၾကပါတယ္။ အရင္ကေတာ့ ဒီလို က်ဴရွင္ေတြကို အထက္တန္းေရာက္မွသာ (ဆယ္တန္းစာေမးပြဲ အမွတ္ေကာင္းေစဖို႔) တက္ၾကတာမ်ဳိးပါ။

က်ဴရွင္ ၿပီးရင္း က်ဴရွင္

ဘာေၾကာင့္ စခဲ့စခဲ့ … က်ဴရွင္ကေတာ့ ျမန္မာ့ေက်ာင္းသား အသိုင္းအဝိုင္းမွာ အျမစ္တြယ္ေနပါၿပီ။

ေက်ာင္းမွာသင္တာ မလံုေလာက္လို႔ က်ဴရွင္ယူတယ္ဆိုရာကေန … အေကာင္းဆံုး က်ဴရွင္ယူသူမ်ားသည္ပင္လ်င္ က်ဴရွင္ၿပီးေတာ့ မၿပီးေသးဘဲ ေနာက္ထပ္ study guide ဂိုက္ဆိုတဲ့ အသြင္သစ္က်ဴရွင္တစ္မ်ဳိးမွာ ထပ္ အသင္ခံၾကျပန္ေရာ။

ေျပာခဲ့ပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္လည္း study guide လုပ္ရင္း သင္ၾကားေရးေလာက ေရာက္ခဲ့တာဆိုတာ။

ဂိုက္ စလုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ … (ျမန္မာေပတံနဲ႔ တိုင္းလို႔) စာေတာ္ပါတယ္ဆိုသူေတြေတာင္ …. အေကာင္းဆံုးေက်ာင္းဆိုတာမွာ တက္ပါလ်က္ … နာမည္အႀကီးဆံုး က်ဴရွင္ေတြမွာ ေရြးတက္ပါလ်က္ … စာကို ေသခ်ာ နားမလည္ေသးလို႔ ကိုယ္က ျပန္သင္ေပး ျပန္ရွင္းျပရတာ အႀကိမ္ႀကိမ္။

အဲဒီတုန္းကေတာ့ သူတို႔ ဘာလို႔ ေသခ်ာနားမလည္ မေၾကညက္တာလဲဆိုတာ ကိုယ္တိုင္လည္း ေသခ်ာေရရာ မသိခဲ့။ ကိုယ္ရွင္းျပလိုက္ေတာ့မွ သူတို႔ နားလည္သြား … ပုစာၦ တြက္ႏိုင္သြား … ေမးခြန္းေျဖႏိုင္သြားတာဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုကုိယ္လည္း အဟုတ္ႀကီးထင္၊ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း ကိုယ့္ကို ပိုအားကိုးေပါ့။

စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ကေလးေတြခမ်ာ ေက်ာင္းကသင္၊ က်ဴရွင္ကျပန္သင္၊ ဂိုက္ကထပ္သင္နဲ႔ မနက္ ၆နာရီကေန ည၁၀နာရီ ၁၁နာရီထိ တစ္ပတ္ ၇ရက္ အသင္ခံရတဲ့ passive အေနအထားသက္သက္။ ဘယ္မွာလဲ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေလ့လာတဲ့ active learning။ နတၳိ။ လြဲခ်က္ကနာ။

မဆံုးႏိုင္တဲ့ က်ဴရွင္သံသရာ

အစိုးရေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသားအမ်ားအျပားနဲ႔ သင္ေပးေနလို႔ … ေက်ာင္းမွာ ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မရွိလို႔ ထပ္ေဆာင္း တက္ၾကပါတယ္ဆိုတဲ့ က်ဴရွင္သံသရာက အဲဒီမွာတင္ မရပ္ပါဘူး။

ပုဂၢလိကေက်ာင္းေတြ ဖြင့္ခြင့္ရလာေတာ့ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ က်ဴရွင္ဆရာမ်ား ဦးစီးၿပီး ေက်ာင္းေတြဖြင့္ ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ သင္ပါတယ္ဆိုလည္း အဲဒီကေက်ာင္းသားေတြ က်ဴရွင္ ယူေနရေသးတာပဲ။

အဂၤလိပ္ဘာသာစကားသံုးၿပီးသင္တဲ့ … ႏိုင္ငံတကာသင္႐ိုးေတြသင္တဲ့ … (အတန္းပိုင္ဆရာဆီမွာ အေအာင္အ႐ံႈး သတ္မွတ္ခြင့္ မရွိႏိုင္တဲ့) ေက်ာင္းမွာ တက္သူေတြလည္း အမ်ားစု က်ဴရွင္ ယူေနၾကရတာပါပဲ။

မိဘတိုင္းလိုလို ေျပာၾကတာတစ္ခု ရွိပါတယ္။ ပိုက္ဆံေတြ အမ်ားႀကီး ေပးထားရတဲ့ ေက်ာင္းမွာ တက္ေနၾကရၿပီး က်ဴရွင္ေတြ ထပ္ယူေနရတာ အပိုေတြ သိပ္ကုန္တယ္ … မထားလို႔မရရင္ မထားခ်င္ဘူး … မတတ္သာလို႔တဲ့။

ေက်ာင္းေတြကည္း ေျပာတယ္ … က်ဴရွင္ မလိုဘူး အပိုေတြတဲ့။

ဒါဆို … ေက်ာင္းေတြက ဘာလို႔ က်ဴရွင္ မလိုဘူး ေျပာလဲ … တကယ္မလိုတာ ေသခ်ာရဲ့လား။

မိဘေတြကေရာ မထားလို႔ရရင္ မထားခ်င္ဘူး … မတတ္သာလို႔ဆိုရင္ တကယ္ပဲ မျဖစ္မေန မတတ္သာလို႔လား။

ကၽြန္ေတာ္က မိဘလည္း ဟုတ္သူ … ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာလည္း ကိုယ္စားျပဳေနသူ။

ႏွစ္ဖက္လံုးကေန ၾကည့္ၾကည့္မိတယ္။

မိဘ ပံ့ပိုးမႈ ႏွင့္ ကေလးပညာေရး

မိဘမ်ားထံက ၾကားရေလ့ရွိတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္က “တို႔ဘက္က ပိုက္ဆံေတြ ဒီေလာက္ အကုန္ခံ ေက်ာင္းထားေပးထားတာ … ေနာက္ထပ္ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ မခံခ်င္ဘူး။ ေက်ာင္းကပဲ အားလံုးကို ကိစၥၿပီးေအာင္ တာဝန္ယူ လုပ္ေပးသင့္တယ္။ မလုပ္ေပးေတာ့ ပိုက္ဆံအကုန္ခံ က်ဴရွင္ ထပ္ စီစဥ္ရတာေပါ့” ဆိုတာပါ။

တီဗီေၾကာ္ျငာမွာ ေတြ႔ဖူးသလို “မိဘမ်ား စီးပြားေရးကို စိတ္ေအးခ်မ္းသာစြာ လုပ္ပါ … သားသမီးတို႔ပညာေရး ကၽြႏု္ပ္ တာဝန္ယူမည္” ရယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ဖို႔ရာက ေက်ာင္းသားေရးရာ မွန္သမွ်အတြက္၂၄နာရီပတ္လံုး ေက်ာင္းကသာ တာဝန္ယူတဲ့ Boarding School လို႔ေခၚတဲ့ ေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစား ေဘာ္ဒါေက်ာင္းမ်ဳိးပဲ ရပါမယ္။ ဒါေတာင္ ဘယ္ေလာက္ ဘယ္လို စီစဥ္ေပးတယ္ေျပာေျပာ လူသားဆိုတာ စက္႐ုပ္မဟုတ္တဲ့ … အလြန္သိမ္ေမြ႔နက္နဲ႐ႈပ္ေထြးတဲ့ စနစ္ဇယား complex system တစ္ခု ျဖစ္တာေၾကာင့္ ရာႏႈန္းျပည့္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ မိဘဆီကသာရမယ့္ အႏိႈင္းမဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ေႏြးေထြးလံုျခံဳမႈ … ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း ဦးေလးအေဒၚမ်ား ဘိုးဘြားမ်ား ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ ဝမ္းကြဲမ်ားနဲ႔အတူေနျခင္းေၾကာင့္ရမယ့္ “ႀကီးသူ႐ိုေသ … ရြယ္တူေလးစား … ငယ္သူသနား” ရေကာင္းမွန္းေတြ၊ အသိုင္းအဝိုင္းထဲမွာ ဘယ္လို ေနထိုင္တတ္ရမယ္ဆိုတာေတြ … ဒါေတြကေတာ့ လိုအပ္ေနဦးမွာပါ။

အေနာက္တုိ္င္းက လုပ္ထားတဲ့ သုေတသန research အခ်ဳိ႕ ဖတ္ဖူးတာအရကေတာ့ “ပံ့ပိုးမႈ” ေကာင္းတဲ့ အေျခအေနမွာ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ အမွတ္ Grade 1.5 (+/ – 0.5) တက္ႏိုင္ပါသတဲ့။ ဆိုလိုတာက (A*, A, B, B, C*, C, D*, D, E*, E စတဲ့ အမွတ္ေပးစနစ္မွာ) ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ လက္ရွိ ရမွတ္က E ရေနတယ္ ဆိုပါစု႔ိ။ သူ႔ကို “ပံ့ပိုးမႈ” ေကာင္းေကာင္း ေပးႏိုင္ရင္ D* ထိ တက္လာႏိုင္တာမ်ဳိးပါ။ လက္ရွိ D* ဆိုရင္ B အထိ ရႏိုင္တာမ်ဳိးေပါ့။ (+/ – 0.5) ဆိုတဲ့အတြက္ အေနအထားအလိုက္ အနည္းဆံုး 1 ကေန အမ်ားဆံုး 2 ထိေလာက္ တက္ႏိုင္ပါတယ္။

အမွတ္ ၁၀၀ ကို အေျခခံတဲ့ စနစ္ဆိုရင္ ၁၀မွတ္ကေန ၂၀မွတ္ေလာက္ တက္လာႏိုင္တယ္ ဆိုပါစို႔။

ေကာင္းၿပီ … ပံ့ပိုးမႈက အမွန္တကယ္ အက်ဳိးရွိတယ္ဆိုတာလဲ ျငင္းမရဘူး …

“မိဘ ဆရာ ပူးေပါင္း ကေလးပညာေကာင္း” လို႔ ဆို႐ိုးစကား ရွိတာပဲေလ။

ပညာေရးမွာ ေက်ာင္းခ်ိန္ျပင္ပ မိဘတို႔ရဲ့ ပံ့ပိုးမႈ အခန္က႑ကလည္း အင္မတန္ အေရးပါလွတာေပါ့။ ေက်ာင္း သက္သက္နဲ႔ မျပည့္စံုပါဘူး။

ပံ့ပိုးမႈ ဟူသည္

မိဘရဲ့ ပံ့ပိုးမႈကေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ။ ဘယ္လို ပံ့ပိုးၾကမွာလဲ။

ကေလးေတြ ဘယ္လို လမ္းေလွ်ာက္တတ္လာၾကသလဲ စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္။

အရြယ္အလိုက္ တိုးတက္လာရာကေန မတ္တပ္စမ္းစ လမ္းေလွ်ာက္စမွာ ကေလးတိုင္း ေခ်ာ္လဲတတ္ပါတယ္။ ေခ်ာ္မလဲဘဲ လမ္းေလွ်ာက္တတ္လာတဲ့ကေလးရယ္လို႔ မရွိပါ။

ကိုယ့္ကေလး ေခ်ာ္လဲမွာစိုးလို႔ မလႊတ္တမ္း ခ်ီထားျခင္းကလည္း ကေလးကို ပံ့ပိုးေပးတာ မဟုတ္သလို … ကားေတြ ဥဒဟို သြားေနတဲ့လမ္းမွာ … ခဲေတြခ်ဳိင့္ေတြေပါတဲ့လမ္းမွာ … ကားလမ္းေဘးမွာ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ လက္လြတ္စပယ္ လႊတ္ထားတာကလည္း ပံ့ပိုးမႈ မဟုတ္ပါ။

ကေလး လမ္းေလွ်ာက္သာမယ့္ .. အႏၱရာယ္မရွိမယ့္ လမ္းမ်ဳိးျဖစ္ေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး စီစဥ္ေပးၿပီးေနာက္ ကေလး လဲတဲ့အခါ လဲပါေစ … နည္းနည္း နာတဲ့အခါ နာမွာေပါ့။ ဆိုးဆိုးရြားရြား မျဖစ္ေအာင္ မိဘက မလွမ္းမကမ္းက ေစာင့္ေရွာက္ေပးရင္း … လမ္း စမ္းေလွ်ာက္ၾကည့္ခိုင္းရမယ္ မဟုတ္လား။

ဒီလိုပါပဲေလ။

ေနာက္ထပ္ ဥပမာ ေပးလိုပါေသးတယ္။ ဘယ္မွာ ဖတ္ဖူးမွန္း မမွတ္မိတဲ့ ၾကားဘူးးနားဝ ပံုျပင္ ဆိုပါစို႔။

ပိုးတုံးလံုးေလး အဆင့္ကေန … caterpillar … pupa အဆင့္ကေန လိပ္ျပာ ျဖစ္လာဖို႔ အေကာင္ငယ္ေလးက အခြံထဲကေန သူ႔ဟာသူ ခြဲထြက္ ႐ုန္းထြက္ရပါတယ္။ အဲလို ႐ုန္းထြက္တဲ့အခိုက္ အျပင္ကေန သနားလို႔ဆိုၿပီး ဆြဲထုတ္ေပးလိုက္တာ အဲဒီေကာင္ေလး လိပ္ျပာအျဖစ္ မပ်ံႏို္င္ေတာ့ပဲ ခ်ည့္နဲ႔ ေသသြားရပါတယ္တဲ့။

ေက်ာင္းသားေတြလည္း အခြံထဲကေန ထြက္ေနတာပါ။ သူဟာသူ ႐ုန္းရတဲ့အခါ ႐ုန္းပါေစ။ အျပင္ကေန လိုသေလာက္ပဲ လိုတာထက္ ပိုၿပီး မပံ့ပိုးမိေအာင္ သတိထားေပးပါလား။ ခ်ည့္နဲ႔ မသြားေစခ်င္လို႔ပါ။

“ပံ့ပိုးမႈ” အတြက္ ပံ့ပုိးေပးျခင္း

ႏိုင္ငံတကာသင္႐ိုး တစ္ခ်ဳိ႕မွာကေတာ့ မိဘမ်ား အိမ္ကေန ဘယ္လို ကူညီပံ့ပိုးေပးပါဆိုတဲ့ လမ္းညႊန္ Parent Handbook/ Guidebook လိုမ်ဳိး တြဲလ်က္ ပါတတ္ပါတယ္။ ဥပမာ စကၤာပူ မူလတန္းေက်ာင္းသားမ်ား ေျဖရတဲ့ Primary School Leaving Examination (PSLE) အတြက္ မိဘလမ္းညႊန္ စာအုပ္လိုမ်ဳိးပါ။ ေက်ာင္းက ဒီအေၾကာင္းအရာသင္ရင္ မိဘဘက္က အိမ္မွာ ဒီလို ကူညီေပးပါ ဆိုတာမ်ဳိး။ ေက်ာင္းက အပင္အစိတ္အပိုင္းအေၾကာင္းသင္ေနရင္ အိမ္က မီးဖိုေဆာင္မွာ ဒီလို ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ဝယ္ခ်က္ၿပီး သားသမီးကို ဘယ္လို ကူေပးခိုင္း .. ဘယ္လိုေမးခြန္းေလးေတြ ေမးေပး အစရွိသည္ျဖင့္ ဒီစာအုပ္မ်ဳိးထဲမွာ လမ္းညႊန္ေပးတတ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္သား မူႀကိဳေက်ာင္းသားအတြက္လည္း ေက်ာင္းကေပးတဲ့စာ အပတ္စဥ္ ပါလာပါတယ္။ ဒီစာထဲမွာ လာမည့္သီတင္းပတ္ အတြင္း ေက်ာင္းက သင္မယ့္ အေၾကာင္းအရာအလိုက္ မိဘတို႔ဘက္က ဘယ္လို ပံ့ပိုးမႈ ေပးေပးပါ ဆိုတဲ့ လမ္းညႊန္နဲ႔ပါ။

မူလတန္းကေန အလယ္တန္းအဆင့္ထိလည္း ဒီလို လမ္းညႊန္ စာအုပ္ေတြ အဂၤလိပ္လိုနဲ႔ေတာ့ ရွိေနပါတယ္။ ေက်ာင္းမ်ားဘက္ကလည္း မိမိတို႔သံုးတဲ့ သင္႐ိုးအလိုက္ ဒါမ်ဳိးလမ္းညႊန္ ဘာသာျပန္ေပး ျပဳစုေပးႏိုင္မယ္ဆိုရင္ အတိုင္းထက္အလြန္ပါ။ အားလံုးအတြက္ အက်ဳိးရွိပါမယ္။ အစိုးရေက်ာင္း သင္႐ိုးအတြက္လည္း ေခါင္းစဥ္အလိုက္ ဒါမ်ဳိး ျပဳစုေပးဖို႔ အခက္ႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဝါယမတစ္ခု စိုက္ထုတ္ၾကဖို႔ လိုေနတာပါ။

ဒါမ်ဳိး လမ္းညႊန္ေတြ မရွိေသးခင္စပ္ၾကား ခုလိုကာလမ်ဳိးမွာ မိဘဘက္က အိမ္မွာ ပံ့ပိုးမႈေပးၾကဖို႔ရာကို စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ ခက္ခဲတယ္ မဟုတ္ေပမယ့္ အတားအဆီး အခ်ဳိ႕ ရွိေနတာကေတာ့ လက္ေတြ႕ ကိုယ္ေတြ႔ပါ။ စဥ္းစားမိသေလာက္ ၾကံဳရသေလာက္ တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆြးေႏြးၾကည့္ရေအာင္။

မိဘမ်ားဘက္က အခက္အခဲ အတားအဆီးမ်ား

၁။ ကေလးအတြက္ သီးသီးသန္႔သန္႔ အခ်ိန္ေပးႏိုင္မႈ

အိမ္ရွိလူကုန္ အလုပ္လုပ္ေနရတဲ့ … အလုပ္႐ႈပ္ေနရတဲ့ လူေနမႈစနစ္ၾကားက ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိဘေတြအေနနဲ႔ သားသမီးအေပၚ အခ်ိန္တစ္ခု ေပးႏိုင္ဖို႔ ခက္ၾကပါတယ္။ တခါတေလ ကိုယ္ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ကေလး အိပ္ခ်ိန္ ျဖစ္ေနၿပီ … တခါတေလ သူတို႔ မႏိုးေသးခင္ ကိုယ္က အလုပ္သြားရပါၿပီ။

ေနာက္တစ္ခ်က္က ရင္ခြင္ပိုက္ လက္မလႊတ္ေသးတဲ့ ကေလးငယ္ ရွိေနတဲ့ မိဘတို႔အတြက္ကလည္း ဒီကေလးငယ္ ေဝရာဝစၥကို လုပ္ကိုင္ေပးေနရေသးေတာ့ … တျခား အိမ္မႈကိစၥေတြလည္း ရွိေသးေတာ့ … ပံ့ပိုးမႈ လိုအပ္မွန္း … ရွိရင္ေကာင္းမွန္း သိေပမယ့္ ကေလးေရာမိဘပါ အဆင္ေျပမယ့္အခ်ိန္ ရွာလို႔မရ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။

၂။ ေနရာထိုင္ခင္း အျပင္အဆင္ သီးသန္႔ ေပးႏိုင္မႈ

မိဘအေနနဲ႔ အိမ္မွာ ကေလးအိမ္စာလုပ္ရာမွာ … စာျပန္ၾကည့္ရာမွာ ႏိုင္သေလာက္ ကူဖို႔ အိမ္မွာေတာ့ ရွိပါၿပီ … ဒါေပမယ့္ ကေလးအတြက္ သီးသန္႔ စာၾကည့္စားပြဲလိုမ်ဳိး ျပင္ဆင္ထားႏိုင္ၿပီလား။ အဲဒီေနရာဟာ တျခားအတြက္ မသံုးဘဲ … အေႏွာက္အယွက္ မရွိဘဲ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ စာၾကည့္ႏိုင္မယ့္ ေနရာလား … ဒါမွမဟုတ္ တီဗီေရွ႕လား။ လူႀကီးေတြက သူ႔အနားမွာ ဝိုင္းဖြဲ႔ စကားေျပာျဖစ္ၾကမွာလား။ ကိုရီးယားကား ၾကည့္ရင္း သူ႔ကို စာလုပ္ခိုင္းမွာလား။ ကေလးနဲ႔အတူ သူ႔ကို စာကူေပးေနတုန္း ဧည့္သည္လာရင္ အားလံုး ပ်က္သြားမွာလား။ ကေလးငယ္ေလးေတြကေရာ သူ႔တို႔ကိုိကုိ မမ အနားမွာ ဝင္႐ႈပ္ေနမွာလား။

ဒါမ်ဳိးဆိုလည္း မေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါ။

ႏိုင္ငံတကာမွာ ေက်ာင္းေတာင္မထားဘဲ home schooling ဆိုတာမ်ဳိး အိမ္ကပဲ ကေလး ေက်ာင္းစာ ေလ့လာႏိုင္ေအာင္ ျပင္ဆင္ေပးတာမ်ဳိး ရွိေပမယ့္ ဒီအခ်က္ေတြ ျပင္ဆင္ေပးထားတာပါ။

၃။ ကေလးရဲ့ စိတ္ပါဝင္စားႏိုင္မႈ

ကေလးဆိုတာ စက္႐ုပ္မဟုတ္ပါ။

မူလတန္းအ႐ြယ္ ကေလးငယ္ မနက္ ငါးနာရီေလာက္ အိပ္ရာထ (ဘာသာေရးအရျဖစ္ေစ … လူမ်ဳိးစုတစ္ခုခုရဲ့ လိုအပ္ခ်က္အရျဖစ္ေစ … ဘာသာေရးေက်ာင္း ႏွင့္ ဘာသာစာေပေက်ာင္း) မနက္ ၆နာရီကေန ၈နာရီတက္ …. အဲဒီေနာက္ အစိုးရေက်ာင္း/ ပုဂၢလိက ျမန္မာေက်ာင္း/ အဂၤလိပ္ေက်ာ္ငးလို႔ အလြယ္ေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ သင္႐ိုးနဲ႔သင္တဲ့ေက်ာင္း တစ္ခုခုမွာ တစ္ေနကုန္ ညေန သံုးနာရီ ေလးနာရီထိ ေက်ာင္းတက္ အိမ္ျပန္ေရာက္ ခဏေနေတာ့ မိဘက သူ႔ေရွ႕မွာ စာအုပ္ဖြင့္ စာက်က္ခိုင္းေတာ့ ေက်ာင္းသားက ဘယ္ စိတ္ပါပါ့မလဲ။ “တယ္ … ငါ႐ိုက္လိုက္ရ … စိတ္က ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ … စာကို စိတ္မဝင္စားဘူး” ဆိုၿပီးဆူ … ကေလးက ေၾကာက္ေတာ့ငို။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး … မင္း … ေၾကာက္ရမယ့္ ဆရာမတစ္ေယာက္ေယာက္ဆီသာ က်ဴရွင္သြားတက္ေတာ့ ျဖစ္ေရာ။

ဒါမွမဟုတ္လည္း ကိုယ့္ကေလးကိုယ္ အျမဲတမ္း အလိုလိုက္ အေလွ်ာ့ေပးတဲ့ မိဘနဲ႔ ဆိုျပန္ေတာ့လည္း ကေလးက ဂ်ီက် … မိဘက မႏိုင္ … ကဲ … သြားေလေရာ့ က်ဴရွင္။

၄။ မိဘရဲ့ ပညာေရး အေျခခံ

တခ်ဳိ႕မိဘေတြက ကိုယ္တိုင္ ပညာေရး အေျခခံ မေကာင္းလွေတာ့ … အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာ သင္႐ိုးနဲ႔ အဂၤလိပ္လို သင္တဲ့ေက်ာင္းမွာ ကိုယ့္သားသမီးကို ပို႔ထား … ကိုယ္တိုင္က ပံ့ပိုးေပးဖို႔ စိတ္ပါေပမယ့္ ကေလးစာကို ကိုယ္က နားမလည္။ ေက်ာင္းေတြသင္တဲ့ ခ်ဥ္းကပ္နည္းေတြကို မိဘက မသိ။

ဒီေတာ့လည္း က်ဴရွင္ ပို႔ရင္ပို႔ … မပို႔ရင္ က်ဴရွင္ဆရာ အိမ္ေခၚရေလသတည္း ေပါ့ေလ။

စဥ္းစားမိသမွ်

မိဘကိုယ္တိုင္ ပံ့ပိုးရာမွာ ၾကံဳႏိုင္တဲ့ အခက္အခဲေတြၾကားကေန မျဖစ္ ျဖစ္ေအာင္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လို စီစဥ္လို႔ ရမလဲ ေမးရင္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ တိက် ေရရာလွေသာ … ရာသက္ပန္ မွန္ႏိုင္ေသာ … တစ္ခုတည္းေသာ အေျဖ မရွိပါ။ ေနာက္ခံအေန အထားေပၚလိုက္လို႔ အေျပာင္းအလဲ ရွိၽႏိုင္ပါမယ္။

ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ က်ဴရွင္ေျပာေျပာ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွေတာ့ က်ဴရွင္က မိဘတို႔ရဲ့ နည္းစနစ္မွန္ေသာ ပံ့ပိုးမႈကို မမီႏိုင္ပါ။

ဥပမာပဲ ေပးလိုပါတယ္။

ရင္ေသြးငယ္တို႔ရဲ့ မိဘတိုင္း ကေလးေတြ ဝမ္းပ်က္ဝမ္းေလွ်ာျဖစ္တာ ၾကံဳဖူးၾကမွာပါ။ ဆရာဝန္ဆီသြားရင္ ဆရာဝန္ကလည္း ေရဓာတ္ ခန္းေျခာက္မႈ အဆိုးရြားႀကီး မဟုတ္ရင္ လမ္းညႊန္မွာက ဓာတ္ဆားရည္ တိုက္ဖို႔ပါ။ (ကေလး ငယ္ေသးပါက မိခင္ႏို႔ပါေပါ့ေလ။) မိဘတိုင္း ျပန္ေျပာမွာကလည္း တိုက္ရခက္တယ္ … ကေလးက မေသာက္ဘူး ဆိုတာပါ။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ကေလးဆရာဝန္တိုင္း ေျဖမွာကလည္း “မဝင္ ဝင္ေအာင္တိုက္ … တျခား ဘာအရည္မွ မတိုက္နဲ႔ … ေရလည္း မတိုက္နဲ႔ … ေနာက္ဆံုး မေနႏိုင္ရင္ ဓာတ္ဆားကိုပဲ သူကိုယ္တိုင္ ေသာက္လာလိမ့္မယ္။ အဲလိုမွ လံုးဝ မရရင္ေတာ့ ေဆး႐ံုမွာ IV Drip သြင္းရမယ္” ဆိုတဲ့ အေျဖပါ။ ခုလည္းပဲ ထိုနည္းလည္းေကာင္းပါပဲလို႔ ဆိုပါရေစ။ အထူးသျဖင့္ ငယ္ေသးတဲ့ မူလတန္းအရြယ္မွာ က်ဴရွင္မပါဘဲ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ နည္းမ်ဳိးစံု စီစဥ္ၾကည့္ပါ … မျဖစ္ႏိုင္လြန္းတာ ေသခ်ာၿပီဆိုမွသာ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ က်ဴရွင္လမ္းေၾကာင္းကို ေရြးသင့္ပါတယ္။

က်ဴရွင္ မယူရေစဖို႔

က်ဴရွင္ မယူရေစဖို႔ ဘာလုပ္ရမလဲ စဥ္းစားမိသေလာက္

၁။ က်ဴရွင္ ယူဖို႔ရာ လိုအပ္ခ်က္တစ္ခု မဟုတ္ႏိုင္တဲ့ ေက်ာင္းမ်ဳိးမွာ ထားပါ။

ေျပာတာ လြယ္လိုက္တာ မဆိုေစခ်င္ပါ။ တကယ္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

အခ်ဳိ႕အခ်ဳိ႕ေသာ ေက်ာင္းေတြက ဆရာဆရာမေတြကုိယ္တိုင္ က်ဴရွင္အတြက္ ဆြယ္တာ .. ေခၚတာ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ စာေကာင္းေကာင္းသင္ေနေသာ ေက်ာင္းေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ အာမခံၿပီး ေျပာပါမယ္။ ဆရာ ဆရာမတိုင္း အသျပာဆရာ မဟုတ္ပါ။ ေက်ာင္းေကာင္း ေသခ်ာ ေရြးပါ။ အစိုးရေက်ာင္း၊ ျမန္မာသင္႐ိုးသင္ ပုဂၢလိကေက်ာင္း၊ ႏိုင္ငံတကာ သင္႐ိုးသင္ ပုဂၢလိကေက်ာင္း … ဘယ္ေက်ာင္းမွာတက္တက္ အမွန္တကယ္ စာသင္တဲ့ေက်ာင္းကို ေသခ်ာ ေရြးေပးပါ။

(လက္ရွိ ကၽြန္ေတာ္ ေရးတဲ့စာကို ဖတ္ေနသူေတြက online သံုးႏိုင္တဲ့ အဆင့္ဆိုေတာ့ ေအာက္ဆံုးအလႊာ လူတန္းစားကို မရည္ရြယ္ပါ။ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ ပံ့ပိုးမႈ ေပးႏိုင္ေသာ သူမ်ားကို ရည္ရြယ္တာပါ။ ဆင္းရဲသူမ်ား တက္ေသာ ေက်ာင္းေတြမွာကေတာ့ ဆရာဆရာမက က်ဴရွင္ ဆြယ္တာ အေတာ္ နည္းပါလိမ့္မယ္ … ဘယ္လာက္ပဲ အဆင့္ နိမ့္ပါတယ္ေျပာေျပာ ဘာမွ မသင္ေပးတာထက္စာရင္ အမ်ားႀကီး သာပါတယ္။ ေရြးခြင့္ မရွိသူအတြက္ဆိုလည္း ရရာ ေနရာမွာ အေကာင္းဆံုး ႀကိဳးစားလို႔ ရပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာေနတာက မိဘ အိမ္ကေန အပံ့ပိုးလြန္ၿပီး က်ဴရွင္ၿပီးရင္း က်ဴရွင္ေနသူမ်ားကို ဆိုလိုတာပါ။)

၂။ ေက်ာင္းက ဆရာဆရာမမ်ားအေပၚသာ အျပည့္အဝ အားကိုးပါ။

ကၽြန္ေတာ့္ကို ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္လာေစဖို႔ လက္တြဲေခၚယူ ေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးခဲ့တဲ့ သင္ဆရာ ျမင္ဆရာ ၾကားဆရာ … ကၽြန္ေတာ့္ ပထမဆံုး ဆံုခဲ့ဖူးတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသား ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးရဲ့ ကိုယ္ေတြ႕ကို မွ်ေဝလိုပါတယ္။

သူက ျမန္မာႏိုင္ငံသူ အမ်ဳိးသမီးနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ကာ ျမန္မာစကားကို ေလ့လာ လိုက္စားသူပါ။ ျမန္မာစကား အေတာ္အသင့္ ေျပာတတ္ၿပီး ျမန္မာစာ အေရးအဖတ္အတြက္ ဆရာမတစ္ေယက္ဆီမွာ သင္ယူေနစဥ္ကေပါ့။ ဆရာမက အဂၤလိပ္လို မေျပာတတ္ … သူကလည္း ျမန္မာလိုကို သိပ္ မ်ားမ်ားႀကီး နက္နက္နဲနဲ နားမလည္။

တစ္ရက္ … ဆရာမက ျမန္မာ ေဝါဟာရ တစ္ခုကို ျမန္မာလိုနဲ႔ ရွင္းျပေနတာ … သူႀကိဳးစား နားောင္ၾကည့္ေပမယ့္ နာ.မလည္ႏိုင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဆရမကလည္း ႏွစ္ခါျပန္ သံုးခါျပန္ ေျပာျပ … သူကလည္း ေသခ်ား နားေထာင္ေပမယ့္ နားမလည္။ သူစိတ္ထဲမွာ ကဲ … ထားလိုက္ေတာ့ … အိမ္ေရာက္မွ သူ႔အမ်ဳိးသမီးကို ေမးလိုက္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ဆရာမကို ထပ္ မေမးေတာ့ဘူး။

ငါးမိနစ္ေလာက္ ၾကာသြားေတာ့မွ သူ႔ဟာသူ သတိျပဳမိတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြကို က်ဴရွင္ မလိုေၾကာင္းေျပာၿပီး သူ႔အေနနဲလည္း႔ “ျပင္ပ” အားကိုး တစ္ခုကို ရွာလိုက္မိပါလားဆိုၿပီး။

ခ်က္ခ်င္းပဲ ဆရာမကို အဲဒီအပိုင္း နားမလည္ေသးလို႔ ျပန္ရွင္းျပပါဆိုၿပီး ေမး … ေသခ်ာ နားေထာင္လိုက္တာ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ အခ်ိန္ ပိုေပးလိုက္ရေပမယ့္ သူ႔အတြက္လည္း သင္ခန္းစာေကာင္း ရလိုက္ပါတယ္တဲ့။

ယံုၾကည္လို႔ တက္ေနတဲ့ေက်ာင္းက ဆရာဆရာမကို အျပည့္အဝ လံုးလံုးလ်ားလ်ား အားကိုး ၾကည့္ပါ။

ကိုယ္ေတြကိုလည္း ေျပာပါရေစ။

ကၽြန္ေတာ္ ဆယ္တန္းႏွစ္တုန္းက ေႏြရာသီကတည္းကစလို႔ က်ဴရွင္ေတြ တက္ပါတယ္။

(၅တန္းတုန္းက ေျခေထာက္က်ဳိးလို႔ ေက်ာင္း တစ္လေက်ာ္ နားလိုက္ရတဲ့အတြက္ ဆရာမတစ္ေယာက္အိမ္မွာ လြတ္တဲ့စာေတြ ျပန္သင္ခဲ့တာအျပင္ ၈တန္းထိ က်ဴရွင္ မယူခဲ့ပါ။ ေက်ာင္းက သင္တာကိုပဲ အားကိုးခဲ့တာပါ။)

က်ဴရွင္ တက္ၿပီဆိုေတာ့ ေက်ာင္းက ဆရာမအေပၚ အျပည့္အဝ အားမကိုးမိေတာ့တာကေတာ့ လက္ေတြ႔ပါပဲ။

က်ဴရွင္မွာ မသင္ေသးခင္ ေက်ာင္းက သခ်ၤာ ဆရာမက SEQUENCES AND SERIES သင္ပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာ က်ဴရွင္က သင္ေတာ့မွပဲ ေသခ်ာ လိုက္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး အတန္းထဲမွာ ေသခ်ာ နားမေထာင္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။

က်ဴရွင္မွာ အဲဒီအေၾကာင္းအရာ သင္ေတာ့ စသင္တဲ့ ၃ရက္ေလာက္ ကၽြန္ေတာ္ က်ဴရွင္ ပ်က္ပါတယ္။ တဝက္တပ်က္ လိုက္နားေထာင္ေတာ့ ေက်ာင္းတုန္းက စာသင္ခန္းထဲမွာ သင္ဖူးတာနဲ႔ မွတ္မိသလိုလို … ရွင္းလွခ်ည္ရဲ့ မဟုတ္ေပမယ့္ ဒီလိုပဲ ၿပီးသြားခဲ့ပါတယ္။ ဆရာ သင္ေနတုန္း ေမးတာေတာ့ ေျဖႏိုင္လိုက္သလိုပဲ။

တကယ္တမ္း ေမးခြန္းေဟာင္းေတြကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ မေျဖႏိုင္ပါ။ အခက္ေတြ႔ပါတယ္။

အေၾကာင္းေၾကာင္းေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ႏွစ္ ဆံုးသည္အထိ က်ဴရွင္ မတက္ျဖစ္ေတာ့ပါ။ အဲဒီ ေခါင္းစဥ္ ကၽြန္ေတာ္ ဝိုးတဝါးနဲ႔ အခက္ေတြ႔တဲ့ ေခါင္းစဥ္ပါ။

ဒါနဲ႔ပဲ ေက်ာင္းက ဆရာမဆီ ျပန္သြား … ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ကိုယ့္အမွားကိုေျပာ … ကိုယ္ကအရင္ စာၾကည့္ .. တြက္ၾကည့္ … မရွင္းတာရွိရင္ ဆရာမကို တစ္ခ်က္ခ်င္း ျပန္ေမးနဲ႔ လုပ္လိုက္တာ ႏွစ္ပတ္ေလာက္အတြင္း အဲဒီ TOPIC ကုိ ေၾကေၾကညက္ညက္ သိသြားပါေတာ့တယ္။

သင္ခန္းစာ ရလိုက္တာက လက္ရွိ သင္ေနတဲ့ ဆရာဆရာမအေပၚ ယံုၾကည္ အားကိုးဖို႔ပါ။

က်ဴရွင္ေရာ ေက်ာင္းေရာ ရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားမ်ားက ဟိုကို အားကိုးမွာလိုလုိ ဒီကို အားကိုးမွာလိုလိုနဲ႔ ၾကားကေန လြတ္တတ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းအေပၚမွာ ယံုၾကည္ အားကိုးၾကည့္ပါ။

ယံုၾကည္ အားကိုးတယ္ဆိုတာက resource person အေနနဲ႔သက္သက္ကို ေျပာခ်င္တာပါ။ အစစအရာရာ မီွခွိုမႈကို မဆိုလိုပါ။

၃။ အိမ္စာ နားမလည္ရင္ … ကိုယ္တိုင္ ႀကိဳးစားၾကည့္လို႔ မရခဲ့ရင္ သင္တဲ့ဆရာကိုသာ ေမးပါ။

အိမ္စာ ေပးၾကရျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေသခ်ာ သေဘာေပါက္ေစလိုပါတယ္။

သင္ခန္းစာ မသင္ခင္ ႀကိဳတင္ ေလ့လာဖို႔ ေပးတဲ့ pre-task assignment ေတြျဖစ္ေစ … သင္ခန္းစာတစ္ခု ေက်ာင္းမွာ သင္ေပးၿပီးေနာက္ ေပးတဲ့ follow-up assignment ေတြျဖစ္ေစ အိမ္စာ လုပ္ခိုင္းရျခင္းရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က ေက်ာင္းသားမ်ား သင္ေပးတာ ခံရၿပီးေနာက္ ကိုယ္တိုင္ (consolidate) ကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေစဖို႔ပါ။

ေပးလိုက္တဲ့ အိမ္စာမွာ ဆရာေတြ အတန္းထဲမွာ လက္ေတြ႔ သင္ထားတာထက္ အနည္းငယ္ ပိုခက္မယ့္ … အခ်ိန္ယူ စဥ္းစားရမယ့္ … ဦးေႏွာက္ကို အလုပ္ေပးရမယ့္ အခန္းက႑လည္း ပါပါမယ္။

ေက်ာင္းသားတိုင္းအေနနဲ႔ ေပးလိုက္သမွ် အိမ္စာကို တစ္ခုမက်န္ အကုန္ တတ္သိနားလည္ ေျဖႏိုင္ တြက္ႏိုင္စာလုပ္ႏိုင္မယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥပါ။ အထူးခၽြန္ဆံုး ေက်ာင္းသားအတြက္ေတာင္ အျမဲ မမွန္ႏိုင္ပါ။

ေက်ာင္းသားအေနနဲ႔ ဘယ္သူ႔အားကိုးမွ မပါဘဲ မိမိ ကိုယ္စြမ္းဥာဏ္စြမ္း ရွိသမွ် အစြမ္းကုန္ အေျဖရွာၾကည့္လို႔ မရခဲ့ရင္ သူ တိုင္ပင္ဖို႔က သူ႔ဆရာပါ။ ေက်ာင္းသားရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ကို အသိဆံုး ျဖစ္ရမွာက သူ႔ဆရာပါ။ အိမ္စာ နားမလည္ရင္ ဆရာျဖစ္သူကို ေပးသိပါ။ ဆရာက လိုအပ္တာ စီစဥ္ပါေစ။

ဆရာနဲ႔ ေက်ာင္းသား အၾကားမွာ ၾကားပြဲစား မရွိေစသင့္ပါ။

တကယ္လို႔ အိမ္စာကို (grade) အမွတ္ေပးရင္ေတာင္ အမွတ္ျပည့္ ရေရးထက္ အေရးႀကီးတာက ကေလး တကယ္ တတ္မတတ္ပါ။ အမွတ္မရမွာစိုးလို႔ ကေလးအိမ္စာကို က်ဴရွင္အားကိုးနဲ႔ မေျဖရွင္းသင့္ပါ။

ဆရာအေနနဲ႔ သူ႔ေက်ာင္းသားက ေပးထားတဲ့အိမ္စာကို အျပည့္အဝ မလုပ္ႏိုင္မွန္းသိရင္ လိုအပ္သလို (differentiated instruction) ေက်ာင္းသားအရည္အခ်င္း လုပ္ႏိုင္စြမ္းအလိုက္ လမ္းညႊန္မႈ လုပ္ေပးပါလိမ့္မယ္။

ဘယ္ဆရာကမွ ကိုယ့္ေက်ာင္းသား နားမလည္လို႔ အိမ္စာမလုပ္ရတာ ဆိုတာကို အျပစ္တင္မွာ အျပစ္ေပးမွာ မဟုတ္ပါ။

Tongue Twister လွ်ာ ခလုတ္တိုက္စရာ ဆို႐ိုးစကားေလး မွ်ေဝပါရေစ။

“If you understand, say “Understand”. If you don’t understand, say “Don’t understand”. If you don’t understand and say “Understand”, how can I understand that you understand, understand?”

“နားလည္ရင္ နားလည္တယ္ေျပာ၊ နားမလည္ရင္ နားမလည္ဘူးေျပာ၊ နားမလည္ဘဲ နားလည္တယ္ေျပာရင္ နားလည္မလည္ ဘယ္လိုလုပ္ နားလည္ရပါ့မလဲ၊ နားလည္လား” တဲ့။

၄။ မိဘရဲ့ မေတာ္ေလာဘ ၿပိဳင္ဆိုင္လိုမႈ အတၱ ေလွ်ာ့ေပးပါ။

“ေျပာလည္း ေျပာခ်င္တယ္ ေျပာလည္း မေျပာရဲဘူး” ရယ္လို႔ နိဒါန္းခ်ီၿပီး ေတာင္းပန္ပါရေစ။

ကၽြန္ေတာ္ကို္ယ္တိုင္လည္း ေက်ာင္းသားမိဘ တစ္ဦးပါ။

ျမင္တဲ့အတိုင္း တည့္တည့္ ေျပာရရင္ မိဘမ်ားဘက္ကလည္း နည္းနည္း ေလွ်ာ့ေစခ်င္ပါတယ္။

ကိုယ့္ သားသမီးအေပၚ ညွာတာ နားလည္ေပးပါ။

ကိုယ္တိုင္ကေရာ ဘယ္အတိုင္းအတာထိ ပညာေရးမွာ ေပါက္ေျမာက္ခဲ့ပါသလဲ။ ကိုယ္တိုင္တုန္းကေရာ ေန႔မအား ညမနား က်ဴရွင္ေတြ ေက်ာင္းေတြနဲ႔ စာၿပီးရင္းစာ ထိပ္ဆံုးမွာ အျမဲရွိခဲ့ … ဘာသင္သင္ နားလည္တတ္သိခ့ဲသူ ဟုတ္ပါသလား။

ဟုတ္ေနခဲ့ရင္ေတာင္ ကိုယ့္သားသမီးကို ကိုယ္နဲ႔ထပ္တူ ျဖစ္ရမယ္ တြက္ထားလို႔ မရပါ။

လိုတာထက္ ပိုတဲ့ ဖိအား တြန္းအား ေပးမႈ မျဖစ္ေစသင့္ပါ။

ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏိုင္မယ့္ ကိုယ္ေတြ႔ စာေလးတစ္ေစာင္အေၾကာင္း ေျပာျပပါရေစ။

သံုးတန္းေက်ာင္းသားေလး တစ္ေယာက္က စာေမးပြဲခန္းထဲမွာ စာေမးပြဲ ေျဖအၿပီး စာရြက္တိုစာရြက္စ တစ္ခုမွာ ေရးေနတာ ဖတ္လိုက္ဖူးလို႔ပါ။

စကားလံုး အတိအက် မမွတ္မိေပမယ့္ သူ အဂၤလိပ္လို ေရးလိုက္တဲ့ စာတိုေလးရဲ့ ဆိုလိုရင္းက “ေမေမေရ … သား သိသေလာက္ေတာ့ ေျဖလိုက္တာပဲ။ အမွတ္ေလ်ာ့ရင္ သားကို မဆူပါနဲ႔ေနာ္” ဆိုတာမ်ဳိးပါ။

အဲဒီ ေက်ာင္းသားက အတန္းထဲမွာ ထူးခၽြန္သူပါ။ စာေမးပြဲေလးေတြမွာ အမွတ္ ေလ်ာ့ခဲ့ရင္ သူ႔ ေမေမက ေက်ာင္းမွာ လိုက္ၿပီး ဘာလို႔ အမွတ္ေလ်ာ့သလဲ .. ဘာေတြ မွားသလဲ … သူမ်ားေတြေရာ မွားသလား … စတဲ့ ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ဆူတတ္ … က်ဴရွင္မွာ ပို ဖိတတ္လို႔ပါ။

ဆရာေတြ စာသင္ဖို႔ သင္ခန္းစာ ျပင္ဆင္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ထည့္စဥ္းစားရတဲ့ ABCD ရွိ္ပါတယ္။ A ဆိုတာက audience … ကိုယ္သင္တဲ့ ေက်ာင္းသားရဲ့ အေနအထား၊ B ဆိုတာက Behavioral Change … ကိုယ္က သင္ေပးလိုက္ၿပီးရင္ ဘယ္လို အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္သြားေစခ်င္တယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္၊ C ဆိုတာက Condition … အဲလို ျဖစ္ေစဖို႔ ဘယ္လို အေျခအေနေတြ ဆရာက ပံ့ပိုးေပးမလဲဆိုတဲ့အပိုင္း၊ D ကေတာ့ Degree … ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာအထိ ဆရာက အဲလို အေျပာင္းအလဲကို ေမွ်ာ္မွန္းထားသလဲဆိုတာပါ။

ကိုယ္သင္ရတဲ့ ေက်ာင္းသားကို သင္ခန္းစာတစ္ခု သင္ေပးအၿပီး ဘယ္ေလာက္အထိ တတ္ေစခ်င္တယ္ ဆိုတာက ေက်ာင္းသင္႐ိုးမ်ားကို သိနားလည္တဲ့ ဆရာရဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ပါ။

အတန္းထဲမွာ ရွိသမွ် ေက်ာင္းသားတိုင္းက ဆရာ သင္သမွ်ကို ရာႏႈန္းျပည္ မွတ္မိ နားလည္ ျပန္လည္ အသံုးခ်တတ္ဖို႔ဆိုတာ သိၾကားမင္း ဆင္းသင္ေတာင္ မရႏိုင္တာပါ။

သင္ထားသမွ်ရဲ့ ၄၀% ကေန ၇၀% ကို မွတ္မိ သိနားလည္ရင္ အဲဒီစာကို အဲဒီကာလအတြက္ အေျခခံအဆင့္ တတ္ၿပီလို႔ သတ္မွတ္တာက ပညာရွင္လက္ခံထားတဲ့ အခ်က္ပါ။ (ျမန္မာျပည္ ပညာေရးရဲ့ အတန္းတင္ ေအာင္မွတ္က ၄၀%ပါ။)

ဆိုပါစို႔ … မူလတန္း အတန္းငယ္အဆင့္မွာ ရာဂဏန္းအဆင့္ ကိန္းဂဏန္းေတြ အေပါင္းအႏႈတ္ လုပ္တတ္ရပါမယ္။ ပုစာၦ ဆယ္ပုဒ္မွာ ၅ပုဒ္ ၆ပုဒ္ ၇ပုဒ္ ေလာက္အထိ အမွားအယြင္းကင္းကင္း တြက္တတ္တဲ့အဆင့္ဆို အေျခခံအဆင့္ တတ္ပါၿပီ။ က်န္တဲ့ ေနာက္တဆင့္မွာ ေထာင္ဂဏန္းအထိ ေပါင္းရင္းႏႈတ္ရင္းနဲ႔ ရာဂဏန္းေတြလည္း ျပန္ ေတြ႔ရဦးမွာ ျဖစ္ေတာ့ အဲဒီကာလေရာက္ရင္ ရာဂဏန္းကိန္းေတြကို အမွားကင္းကင္း တြက္ႏိုင္သြားပါလိမ့္မယ္။

Education is repetition ပညာေရး ဆိုတာ ထပ္ဖန္တလဲလဲ ေလ့က်င့္ျခင္းပါတဲ့။

အတန္းအလိုက္ သင္႐ိုးျပ႒ာန္းခ်က္ ညႈိႏႈိင္းဆက္ႏြယ္မႈ (Horizontal and Vertical) Curriculum Alignment ကို ေက်ာင္းေတြက စာသင္ေနတဲ့ ဆရာေတြက မိဘထက္ အမ်ားႀကီး ပို နားလည္ပါတယ္။

ဘယ္အဆင့္မွာ ဘယ္ေက်ာင္းသား ဘယ္ေလာက္ထိ တတ္ရင္ လုံေလာက္ၿပီ ဆိုတာလည္း ဆရာေတြက အသိဆံုးပါ။

ကိုယ့္သားသမီးရဲ့ အေျခအေနအလိုက္ ဘယ္အဆင့္အထိ တတ္သင့္တယ္ဆိုတာ ဆရာက ပို ဆံုးျဖတ္ေပးႏိုင္မွာပါ။

လိုတာထက္ပိုတဲ့ … ၿပိဳင္ဆိုင္လိုတဲ့ … အတၱနဲ႔ ယွဥ္တဲ့ မေတာ္ေလာဘ သားသမီးပညာေရးအေပၚ မထားေစခ်င္ပါ။

ကိုယ္ ျဖစ္ေစခ်င္တာကို သားသမီးကို အသိေပး အၾကံေပးလို႔ ရေပမယ့္ … မေမ့သင့္တာက သူတို႕သည္လည္း (မိဘတို႔ ငယ္စဥ္ကလိုပဲ) အကန္႔အသတ္ရွိတဲ့ လူသားေတြဆိုတာ နားလည္ လက္ခံေပးေစလိုပါတယ္။ ဝန္မပိေစလိုပါ … မႏိုင္ဝန္ မထမ္းေစခ်င္ပါ။

တိုက္တြန္း ႏႈိးေဆာ္မႈ motivation က အေရးႀကီးေပမယ့္ အတြန္းခံရလြန္းရင္လည္း ပညာေရး က်ဆံုးရတတ္ပါတယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္ပါမယ္။

(လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား တလြဲနားလည္ လက္ခံက်င့္သံုးေနေသာ) က်ဴရွင္ဆိုတာ မရွိမေကာင္း ရွိမေကာင္းပါ။ ရွိျခင္းအားျဖင့္ ေရတို အက်ဳိးေက်းဇူး ရတာေတြ အဟုတ္အမွန္ ရွိသလို မလိုလားအပ္တဲ့ ဆိုးက်ဳိးေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ က်ဴရွင္ဟူသည္ ဘယ္ေသာအခါမွ မရွိမျဖစ္ essential မဟုတ္ပါ။

မိဘမ်ားနဲ႔ ေက်ာင္းသားမ်ား ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ ေသခ်ာတာကေတာ့ က်ဴရွင္ေၾကာင့္ ကေလးမ်ား ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးတတ္ေသာအက်င့္ ေလ်ာ့လာၾကၿပီး အရာရာမွာ သူတပါးအေပၚ မီွခိုလြန္းသူ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာၾကျခင္းပါ။

လက္တေလာ ေရတိုေျပလည္ေရး ေဆးမီးတိုနဲ႔ ကုစားေနၾကတာ သက္သာအဆင္ေျပသလို ရွိေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ အဆင့္ျမင့္ပညာအတြက္ ေက်ာင္းဆက္တက္ၿပီဆိုမွ မရွဴႏိုင္မကယ္ႏိုင္ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ မရပ္ႏိုင္ မျဖစ္ေစေရး စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ၾကရမယ့္ ကိစၥရပ္ တစ္ခုပါ။

ဒီေန႔ စျပင္ၾကရင္ တစ္ရက္ သက္သာပါမယ္။
March 24, 2015