ၾကိဳးစားသူတို႕ေအာင္ပြဲ (သို႕မဟုတ္) IIUM (Malaysia) ၏ ၂၇ ၾကိမ္ေျမာက္ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ အခမ္းအနား ( Oct,2011 )
ပညာရွာရန္ခရီးထြက္ပါ။ ကုရ္အာန္ (၁၈း၆၆-၆၇)
တရုတ္ျပည္ထိေ၀းေသာ္လည္းပညာသြားေရာက္ရွာေဖြပါ။(တမန္ေတာ္ျမတ္ (ဆြ) )
ပညာရွာရန္ထြက္သြားသူသည္ ထိုသူအိမ္ျပန္မေရာက္မခ်င္းအလႅာဟ့္လမ္းတြင္ရွိေနသည္။(တမန္ေတာ္ျမတ္ (ဆြ) )
ၾကိဳးစားသူတို႕၏ေအာင္ပြဲ (သို႕မဟုတ္) ေက်ာင္းစာေမးပြဲမ်ားသာမက အခက္အခဲဟူေသာ စာေမးပြဲမ်ားကို ေအာင္ျမင္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့သူတို႕၏ ပန္းတိုင္သို႔ ေရာက္ရွိေသာေန႕ျဖစ္ပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ- မေလးရွားႏိုင္ငံရွိ International Islamic University Malaysia(IIUM) ၏ ၂၇ ၾကိမ္ေျမာက္ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ အခမ္းအနားကို ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၈ရက္ ၉ ရက္ ႏွင့္ ၁၀ ေန႕မ်ားတြင္ IIUM ၏ CAC (Culture Activity Centre) တြင္က်င္းပခဲ့ပါသည္။
International University ဆိုသည့္အားေလ်ာ္စြာ ႏိုင္ငံအစံုမွ လာေရာက္ပညာသင္ၾကားၾကသည့္အတြက္ အဆိုပါဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္အခမ္းအနားတြင္ ႏိုင္ငံစံုမွ degree ဘြဲ႕ရသူ ၊ master ဘြဲ႕ရသူ ၊ Ph.d ဘြဲ႕ရသူ ၊ မ်ားတက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ မေလးရွား ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားအျပင္၊ အင္ဒိုနီးရွား(Indonesia)၊ ဖီလစ္ပိုင္(Phillipines)၊ ထိုင္း(Thai) ျမန္မာ(Myanmar)၊ တရုတ္(China)၊ ကေမၻာဒီးယား(Cambaudia)၊ ေဆာ္ဒီ(Saudi)၊ အီရတ္(Iraq)၊ ယီမင္(Yemen)၊ ပါလက္စတိုင္း(Plastine)၊
တန္ဇန္းနီးယား(Tanzania)၊ ဂ်ီပူတီ(Djuputi)၊ ေဘာ့စနီးယား(Bosnia)၊ အလ္ေဗးနီးယား(Albania)၊ ဆီးရီးယား(Syria)၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္(Banglesh)၊ ကိုဆိုဗို(Kosovo)၊ ေမာ္လ္ဒစ္ဖ္(Maldivs)၊ ကင္ညာ(Kenya)၊ အာဖကန္နစ္စတန္(Afcan)၊ ႏိုင္ဂ်ီးရီးယား(Nigeria) စသည့္ ႏိုင္ငံအသီးသီးမွ လာေရာက္သင္ၾကားၾကေသာ အရည္အခ်င္း ျပည့္၀ေသာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူတို႕ကို ဘြဲ႕ခ်ီးျမွင့္ေပးေသာ အခမ္းအနားပင္ ျဖစ္ေပသည္။
ျမန္မာတြင္ကြ်န္မအစ္မမ်ား၊ အစ္ကိုႏွင့္ ကြ်န္မကိုယ္တိုင္ဘြဲ႕ယူျပီးသည့္အတြက္ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္အခမ္းအနားမွာ ကြ်န္မအတြက္ အစိမ္းသက္သက္ေတာ့ ျဖစ္မေနေပ။ သို႕ေသာ္ ကြ်န္မျမင္ဖူးေနသည့္ အသြင္မ်ားႏွင့္ေတာ့ ကြဲျပားျခားနားေနခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံမတူ၊ ယဥ္ေက်းမႈမတူ သည့္အတြက္ ကြာျခားခ်က္ေတြရွိေနသည္မွာ အဆန္းေတာ့လည္း မဟုတ္ေပ။
ျမင္ေတြ႕ရတဲ့အေဆာက္အဦးကေတာ့ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္က်င္းပရာအေဆာက္အဦးျဖစ္ပါတယ္။
CAC ေရွ႕က 27th Convocation Ceremony ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေရွ႕မွာလည္း အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုရိုက္သူေတြကိုလည္းေတြ႕ရမွာပါ။ ဘြဲ႕၀တ္စံုမွာ ျမန္မာျပည္မွာကဲ့သို႕ပင္ အားလံုးဆင္တူျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ ျမန္မာျပည္က အမည္းေရာင္ေနရာတြင္ အျပာေရာင္ေျပာင္းေနသည္။ ဤေက်ာင္း၏ထူးျခားခ်က္တစ္ခုမွာ ေက်ာင္းမွာရွိသည့္ မ်ားျပားလွစြာေသာ အေဆာက္အဦးမ်ားသည္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု မတူၾကေသာ္လည္း တူညီသည့္အခ်က္မွာ အမိုးျဖစ္သည္။ အေဆာက္အဦးတိုင္း ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ား၏
အေဆာင္မ်ားပါမက်န္ ဗလီ အပါအ၀င္ရွိ ရွိသမွ် အေဆာက္အဦးတိုင္း၏ အမိုးမွာအျပာေရာင္ျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႕အတူ ဘြဲ႕၀တ္စံုတြင္လည္း အားလံုးေသာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ၀တ္စံုအေရာင္မွာ အျပာေရာင္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႕ဆိုလွ်င္ ဘယ္ေမဂ်ာျဖင့္ ဘြဲ႕ရသလဲဆိုတာကို ဘယ္လုိသိႏိုင္မည္လဲ ဟုေမးစရာရွိပါသည္။ ျမန္မာျပည္မွာကဲ့သို႕ပင္ လည္ပင္းမွပတ္ထားသည့္အေရာင္က ေမဂ်ာအလိုက္ အေရာင္ကြဲသည္။
Colour of Hood : Grey
Kulliyyah of Islamic Revealed Knowledge and Human Sciences
Centre for Human Development and Applied Social Sciences (CERDAS)
Colour of Hood : Yellow
Kulliyyah of Economics and Management Sciences
Management Centre
IIUM Centre for Continuing Education
Colour of Hood : Blue
Institute of Education
Colour of Hood : Red
Institute of Islamic Thought and Civilisation (ISTAC)
Colour of Hood : Black
Ahmad Ibrahim Kulliyyah of Laws
Harun M. Hashim Law Centre
Colour of Hood : Green
Kulliyyah of Information and Communication Technology
Colour of Hood : Maroon
Kulliyyah of Engineering
Advanced Engineering and Innovation Centre
Colour of Hood : Purple
Kulliyyah of Architecture and Environmental Design
Centre for Built Environment
Colour of Hood : Pink
Kulliyyah of Medicine
Colour of Hood : Cream
Kulliyyah of Pharmacy
Colour of Hood : Orange
Kulliyyah of Science
Colour of Hood : Deep/Dark Purple
Kulliyyah of Dentistry
Colour of Hood : Bright Pink
Kulliyyah of Allied Health Sciences
Colour of Hood : Peach
Kulliyyah of Nursing
Colour of Hood : Gold
IIUM Institute of Islamic Banking and Finance
Degree , Master ႏွင့္ Ph.D တို႕ကိုမူ လက္ေအာက္နားတြင္ထိုးထားသည့္ ကႏုတ္ပန္းမ်ားျဖင့္ ခြဲျခားထားသည္။ Degree ဆိုလွ်င္ကႏုတ္ပန္းမွာ တစ္လုိင္း၊ Master ဆိုလွ်င္ ကႏုတ္ပန္းမွာ ႏွစ္လိုင္း၊ Ph.D ဆိုလွ်င္ ကႏုတ္ပန္းမွာ သံုးလိုင္း စသည္ျဖင့္ ခြဲျခားထားေပသည္။ အားလံုးေသာ၀တ္စံုမ်ားကေတာ့ အျပာေရာင္ေအာင္ခံပင္ျဖစ္သည္။ ဦးထုပ္သည္လည္းျမန္မာျပည္ မွာအသံုးျပဳေသာ အမည္းေရာင္ ဦးထုပ္ပင္ျဖစ္သည္။ ထူးျခားသည္မွာ Ph.D မ်ားကေတာ့ ဦးထုပ္မွာ အခြ်န္မဟုတ္ဘဲ အ၀ိုင္းအတြန္႕ေလးေတြႏွင့္
ျဖစ္သည္။ အထူးျခားဆံုးအခ်က္မွာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ ျမန္မာမွာကဲ့သို႕ သစ္ခြပန္း၊ Fancy ပန္း ရွာစရာမလိုျခင္းျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာမူ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအားလံုး ဟီဂ်တ္ ႏို႕ႏွစ္ေရာင္ကို ေဆာင္းရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အစၥလာမ့္တကၠသိုလ္ ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ အစၥလာမ့္ယဥ္ေက်းမွဳတစ္ခုကို ေတြ႕ျမင္ရသည္မွာ စိတ္ႏွစ္ျမိဳ႕ဖြယ္ေကာင္းလွသည္။ က်က္သေရရွိလွသည္။
အေပၚမွာျမင္ရတဲ့ပံုကေတာ့ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ေစ်းေရာင္းပြဲျဖစ္ပါတယ္။ အမိုးအျဖဴေလးေတြကေတာ့ ဆိုင္ခန္းေလးေတြပါ။
ဆိုင္ခန္းေလးေတြမွာ (ဘြဲ႕ဦးထုပ္ေဆာင္းထားေသာ) ၀က္၀ံအရုပ္မ်ားႏွင့္ ပန္းစည္းမ်ားကို ေရာင္းခ်ေနၾကသည္။ ကေလးမ်ားအတြက္ မိုးပ်ံပူေဖါင္းအရုပ္မ်ား၊တီရွပ္မ်ားလည္း ေရာင္းခ်ေနၾကသည္။ ၀ယ္သူမ်ားကလည္း တိုးေ၀ွ႕ျပီး၀ယ္ေနၾကသည္။ ကြ်န္မအတြက္ ဒီတကၠသိုလ္ၾကီး၏ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္အခမ္းအနားႏွင့္ၾကံဳခဲ့ရသည့္ ပထမဆံုးအၾကိမ္တုန္းကဆိုလွ်င္ ကြ်န္မအတြက္အားလံုးေသာ ျမင္ကြင္းတို႕မွာ ထူးဆန္းေနေပသည္။ သုိ႕ေသာ္၃ႏွစ္ဆက္တိုင္ ၾကံဳၿပီးသည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ အထူးအဆန္းတစ္ခုမဟုတ္ေတာ့ေသာ္လည္း တူညီသည့္အခ်က္မွာ အစၥလာမ့္ညီေနာင္ ညီအစ္မ ပညာတတ္မ်ား၊ အရည္အခ်င္းရွိသူမ်ားကို တစ္ေနရာတည္း တြင္ တစ္စုတစ္စည္းတည္း အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ေတြ႕ျမင္ရသည့္ ခံစားခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။ အလြန္ၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းလွသည္။
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ဓေလ့ေလးတစ္ခုကိုလည္း ေတြ႕ရသည္မွာ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ အခမ္းအနားျပီးသည့္အခ်ိန္တြင္ Congratulations! ဟု ေျပာျပီး အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ေပးရျခင္းျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ေပးရသူအတြက္ေတာ့ မေခ်ာင္ေပ။ ႏွင္းဆီပန္း၄ ပြင့္ေလာက္ကိုေနာက္ခံ အစိမ္းေရာင္ပန္းတစ္မ်ိဳးနဲ႕စည္းထား တဲ့ပန္းစည္းကို မေလးရွားေငြ(RM 20) ရွိသည္။ ထမင္းတစ္နပ္ဆိုလွ်င္ပင္ ပ်မ္းမွ် 5Rm ပဲရွိသည့္အတြက္ ထမင္း ၄နပ္စာေလာက္ပင္ရွိသည္။ ျမန္မာေငြ ၆၀၀၀ ေက်ာ္ရွိေပသည္။
ထိုေစ်းႏွဳန္းမွာ အနဲဆံုးေစ်းျဖစ္သည္။ ထို႕ထက္ပန္းမ်ားျပီး ထို႕ထက္လွတာလိုခ်င္လွ်င္ ထို႕ထက္ေငြပိုေပးရေပသည္။ ႏွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္ခ်င္း ၀ယ္လွ်င္ RM3(ျမန္မာေငြ ၁၀၀၀)ခန္႕ရွိေပသည္။ပန္းစည္းမ်ားထဲတြင္ ၀က္၀ံရုပ္ေလးမ်ားကိုလဲထည့္သြင္းထားေသးသည္။ ၀က္၀ံမ်ားဘြဲ႕ယူေသာေန႕လားဟုထင္ရေလာက္ေအာင္ ၀က္၀ံ ေပါက္စေလးမွစ၍ အိုမင္းရင့္ေရာ္သည့္ ၀က္၀ံေလးမ်ား(မ်က္မွန္တပ္ထားပါသည္) အထိ ဘြဲ႕ဦးထုပ္ေဆာင္းထားေသာ အရုပ္မ်ားကို ေစ်းတန္းမ်ားတြင္ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါသည္။
အရုပ္လက္ေဆာင္ရေသာ အခ်ိဳ႕အိမ္ေထာင္သည္ရွိသူမ်ား အတြက္ေတာ့ အရုပ္ေလးမ်ားသည္ သူတို႕အိမ္ျပန္ေရာက္လွ်င္သူတို႕ကေလးေတြအတြက္ ျဖစ္မွာေသခ်ာေပသည္။
ဘြဲ႕ယူျပီးသည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ ျမန္မာတြင္ကဲ့သို႕ပင္ ဓာတ္ပံုရိုက္ၾကေပသည္။ ႏိုင္ငံတကာမွ လာေရာက္သင္ၾကားေနၾကသည့္ အတြက္ အခ်ိဳ႕ လာဖို႕အဆင္ေျပေသာ မိဘမ်ားကေတာ့ သူတို႕သားသမီး ဘြဲ႕ယူတာကို ကိုယ္တိုင္လာၾကည့္သူမ်ားရွိသကဲ့သို႕ မလာေရာက္ႏိုင္တဲ့မိဘမ်ားလည္း ရွိေပသည္။ ကိုယ္ၾကိဳးစားခဲ့လို႕ရခဲ့တဲ့ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္
ကိုယ့္မိဘကို ဂုဏ္ယူေစခ်င္သည္ မွာလူတိုင္း၏ ဆႏၵျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္…. မိဘမလာေရာက္ဘဲကိုယ္တိုင္တစ္ေယာက္တည္း တက္ေရာက္ရတဲ့သူမ်ား၏ ရင္တြင္း ခံစားခ်က္မွာေတာ့ တစ္ခုခုလုိအပ္ေနမည္မွာအမွန္ပင္။ ျမန္မာတြင္မူ ကိုယ့္သားသမီး ဘြဲ႕ယူျပီဆိုလွ်င္ မိဘ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ ေတြတစ္သီၾကီးလိုက္ၾကသည္။ အလြန္ေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္။ ဓာတ္ပံုေတြ မေမာတမ္းရိုက္ၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးမိသားစုကမလိုက္ႏိုင္လွ်င္ ဦးေလး၊ အေဒၚ တို႕ကလိုက္ၾကသည္။ မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ ႏိုင္ငံရပ္ျခား မိသားစုႏွင့္ခြဲျပီး ပညာသင္ၾကားသူတို႕ဟာ ျမင့္မားတဲ့ အေနအထားတစ္ခုကိုတက္လွမ္းရတဲ့ ထိုအခ်ိန္တြင္ အခက္အခဲ၊ အဆင္မေျပမွဳ ၊အက်ပ္အတည္း တို႕ဆိုသည္မွာ တစ္ခါတည္းေလ့က်င့္ထားျပီးသားျဖစ္သည့္အတြက္ ၾကံ့ခိုင္သင့္သေလာက္ ၾကံ့ခိုင္လိမ့္မည္ဟုထင္သည္။
ဘြဲ႕ယူၿပီး ခန္းမထဲကထြက္လာသူတို႕၏ အၿပံဳး ႏွင့္ အမွတ္တရလက္ေဆာင္ေပးဖုိ႕ ေစာင့္ေနၾကေသာ ေဆြမ်ိဳး၊ မိတ္ေဆြမ်ား ကိုလဲ ေတြ႕ျမင္ရမွာပါ
အခက္အခဲမ်ားကိုေက်ာ္လႊားကာ ေအာင္ျမင္မွဳပန္းတိုင္ကို ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ခဲ့သည့္ သူမ်ားကို ကြ်န္္မ၏ စိတ္တြင္ အလြန္ပင္ခ်ီးၾကဴးမိပါသည္။ ၀မ္းသာစရာေကာင္းသည့္ အခ်က္မွာ ျမန္မာမ်ားထဲမွ Computer (Information and Technology) ျဖင့္ Degreeဘြဲ႕ယူသူ အမ်ိဳးသမီး ( ၁ )ေယာက္၊ Master of Business Admin (MBA) ဘြဲ႕ယူသူ အမ်ိဳးသမီး (၁) ေယာက္ ရွိေပသည္။
ပုခက္လႊဲေသာလက္မ်ားသည္ မာစတာဘြဲ႕ေတြပင္ယူေနသည္။ အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္အတြက္ အလားအလာေကာင္းတစ္ခုမဟုတ္လားရွင္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးသည္လည္း MMSY မိသားစုဝင္မ်ား ျဖစ္ေနၾကျပန္သည္။ ျမန္မာမ်ားထဲတြင္ လူေတာ္မ်ားစြာရွိသည္ ဆိုေသာအသိသည္ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ေ၀းေနရသည့္ ကြ်န္မရင္ကိုေအးျမေစပါသည္။ လက္ရွိတြင္လည္း ျမန္မာမ်ားစြာ ပညာသင္ၾကားလွ်က္ရွိပါသည္။ အင္ရွာအလႅာဟ္…လာမည့္ႏွစ္တြင္လည္း ျမန္မာထဲမွ ဒီဂရီဘြဲ႕ယူသူ၊ မာစတာဘြဲ႕ယူသူႏွင့္ Ph.D ဘြဲ႕ယူသူမ်ားလည္း ရွိလာမွာျဖစ္သည္။
အရည္အခ်င္းရွိသူမ်ားမွာ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကေပျပီ။ ပန္းတိုင္သို႕ အားလံုးကိုယ္စီအေျပးျပိဳင္ေနၾကစဥ္ အခ်ိဳ႕လည္းပန္း၀င္သြားၾကသည္။ အခ်ိဳ႕လဲ ေျပးလမ္းေပၚတြင္ရွိေနသည္။ အခ်ိဳ႕မွာ လမ္းတစ္၀က္တြင္ ေျခေခါက္လဲသူမ်ားရွိသလို အခ်ိဳ႕လဲမေ၀းေတာ့တဲ့ပန္းတိုင္ကို ေ၀းလြန္းသည္အထင္ျဖင့္ လမ္းတစ္၀က္တြင္ပင္ အရွဳံးေပးျပီး ပန္းတိုင္ႏွင့္ေ၀းရာကို ေက်ာခိုင္းသြားေနၾကသည္။ ကြ်န္မကိုယ္တိုင္မည္သည့္ အုပ္စုထဲတြင္ပါသလဲ ဆိုသည့္ေမးခြန္းကို ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ေမးမိပါသည္။ ကြ်န္မေနာက္က ေမာင္ငယ္၊ ညီမငယ္မ်ားကိုလည္း ထိုေမးခြန္းကိုမည္သူကမွ ကိုယ့္ကိုလာမေမးခင္ မိမိကိုယ္မိမိ အရင္ ေမးထားေစခ်င္ပါသည္။ လက္ရွိတြင္ေတာ့
ကြ်န္မကိုယ္တိုင္လည္း ေျပးလမ္းေပၚတြင္ ေျပးေနေသာ သူလိုငါလုိ သာမန္လူတစ္ဦးပင္ျဖစ္သည္။
Noble
