Category: သုတ၊ရသႏွင့္အေထြေထြ

ေဆာင္းပါမ်ား၊ ကဗ်ာမ်ား။ ဝထၳဳမ်ား၊ ဗဟုသုတ ျဖစ္ဖြယ္ရာမ်ား စသျဖင့္

မျမဲေတာ့ေသာ တြဲလက္မ်ား (Has China Lost Myanmar?)

ဇန္နဝါရီ ၁၅ ၊ ၂၀၁၃

M-Media

ျမန္မာတို႕၏ မေရမရာဒီမိုကေရစီအေတြးက အေနာက္ဖက္သို႕ ဦးလွည့္လိုက္သည္ႏွင့္ တရုတ္တို႕က လူမ်ိဳးစုျပႆနာကိုေမႊေပးလိုက္သည္။ျမန္မာအစိုးရကိုေဒါသထြက္လာေအာင္ ဆြေပးလိုက္ျပီးျပသနာကို အရွိန္ျမွင့္ေပးလိုက္သည္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္တက္လာျပီးေနာက္ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးမ်ားလုပ္လာသည့္ ၂၀၁၁ မွစ၍ တရုတ္တို႕ႏွင့္ျပႆနာ စတက္လာခဲ့သည္။ တရုတ္တို႕သည္ သူတို႕၏အိမ္နီးခ်င္းျမန္မာႏွင့္ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္း အေတာ္ၾကာေႏြးေထြးေသာ ဆက္ဆံေရးထူေထာင္ခဲ့ျပီးျမန္မာ့ သဘာ၀ သယံဇာတမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားေရး မူ၀ါဒတို႕အားေမာင္ပိုင္စီးခဲ့သည္။ ယခုအခါျမန္မာသည္ လံုးလံုးလ်ားလ်ားမဟုတ္ေသးေသာ္လည္း ဒီမိုကေရစီအသြင္သို႕ ကူးေျပာင္းေနျပီျဖစ္ သျဖင့္ျမန္မာျပည္သူမ်ားသည္ ယခင္စစ္အစိုးရႏွင့္ သူတို႕၏စီးပြားေရးမ်ားအား အေထာက္အပံ့ မ်ားစြာေပးခဲ့သျဖင့္ မခ်စ္ေသာ္လည္းေအာင့္ကာ နမ္းခဲ့ရသည့္ ေဘဂ်င္းအား မလိုလားေၾကာင္း ျပသေနၾကျပီျဖစ္သည္။

လက္ရွိျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာေဒသတြင္း မတည္ျငိမ္မႈမ်ားႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ေနရဆဲျဖစ္သည္။ တရုတ္တို႕ကလည္းျမန္မာ့နယ္စပ္သို႕ စစ္တပ္မ်ားပို႕ထားသည္။ ဇန္န၀ါရီလေစာေစာပိုင္း ကတည္းက ပို႕ထားေသာ တရုတ္စစ္ တပ္မ်ားသည္ျမန္မာ့ပိုင္နက္ အတြင္းျဖစ္ပြားေနေသာ စစ္ပြဲ၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္လာႏိုင္ေခ်မ်ားအား ၾကိဳတင္ကာကြယ္ျခင္းျဖစ္သည္။

တရုတ္သည္သူ႕အတြက္ အိႏၵိယသမုဒၵရာထြက္ေပါက္အျဖစ္ျမန္မာအား အပိုင္တြက္၍ မရေတာ့ေပ။ ထို႕ျပင္ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ားအနက္ သူ႕အား သစၥာခံေသာေထာက္ခံသူ မိတ္ဖက္အျဖစ္လည္း သတ္မွတ္၍ မရေတာ့ေပ။ ျမန္မာ့ုျမိဳ႕ေတာ္သစ္ေနျပည္ေတာ္ႏွင့္ ၀ါရွင္တန္တို႕အၾကား ဆက္ဆံေရး ပိုမိုေႏြးေထြးလာခဲ့သည္။ အေမရိကန္ က အာရွ၏ခ်ိန္ခြင္ညွာ အခ်ိန္အဆသစ္ကိုျမင္လာသည့္အတြက္ ေဘဂ်င္းကစိုးရိမ္လာခဲ့သည္။ ေဘဂ်င္းအတြက္ အေျခအေနမွာလည္း ပိုဆိုးလာခဲ့သည္။ မံုရြာေဒသတြင္ ရွိသည့္ႏိုင္ငံ၏ အၾကီးဆံုးေၾကးနီ သတၱဳတြင္း မွာလည္း ရြာသူရြာသားမ်ားႏွင့္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ား၏ ဆႏၵျပမႈကို ရင္ဆိုင္ေနရသည္။ ထိုသတၱဳတြင္းမွာ စစ္အစိုးရထိန္းခ်ဳပ္ေသာ ဦးပိုင္ကုမၸဏီႏွင့္ တရုတ္လက္နက္ကုမၸဏီ တို႕ ပူးတြဲ လုပ္ကိုင္လည္ပတ္ေနသည့္ သတၱဳတြင္းျဖစ္သည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ကလည္း သမၼတ ဦးသိန္းစိန္သည္ တရုတ္ကုမၸဏီက ေဒၚလာ ၃.၆ဘီလီယံရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံကာ တည္ေဆာက္ေနသည့္ျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္းကိုျပည္သူမ်ား၏ ဆႏၵႏွင့္ဆန္႕က်င္သည္ဟုဆိုကာ ရပ္တန္႕ထားရန္ အမိန္႕ေပးခဲ့သည္။

မံုရြာတြင္ ျဖစ္ေပၚေသာ ဆႏၵျပဆန္႕က်င္မႈမ်ားေၾကာင့္ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ရွိေနေသာ တရုတ္၏ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားမွာ အႏၱရာယ္ ရွိေနျပီေလာဟု စိုးရိမ္စိတ္ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္။ ေဘဂ်င္းသည္ျမန္မာျပည္ရွိ ၎စိတ္၀င္စားသည့္ ကိစၥမ်ားကို ထိခိုက္နာက်င္ေစျခင္းမွ အကာအကြယ္ေပးေရး ဆိုသည့္ကိစၥကို အနည္းငယ္သာ လုပ္ႏိုင္ေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္။ အစိုးရပို္င္းမွ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာစိစစ္သူမ်ား၊ႏိုင္ငံျခားေရး မူ၀ါဒဆိုင္ရာပုဂၢိဳလ္မ်ား အပါအ၀င္ အေရွ႕ေတာင္အာရွေရးရာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက တရုတ္အစိုးရအေနႏွင့္ သူ၏မူလလက္ေဟာင္းမိတ္ေဆြမ်ားျဖစ္ၾကျပီး နယ္ျခားတြင္ေနထိုင္ၾကသည့္ လူမ်ိဳးစု သူပုန္မ်ားဖက္သို႕ျပန္လွည့္သင့္ေၾကာင္းေျပာဆိုေနၾကသည္။ တရုတ္ျပည္အေနာက္ေတာင္ဖက္ ယူနန္ရွိ “ယူနန္ ရဲ ေကာလိပ္” မွ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံပါေမာကၡ လ်န္ဂ်င္းယြန္ က ၂၀၁၁ ခုႏွစ္က ေရးသားတင္သြင္းခဲ့ေသာ စာတမ္းမွာ အေတာ္ၾသဇာရွိေသာ စာတမ္းျဖစ္သည္။ ထိုစာတမ္းတြင္ အကယ္၍ တရုတ္ျမန္မာနယ္စပ္ရွိ လူမ်ိဳးစု သူပုန္မ်ားကိုေကာင္းစြာ အသံုးခ်ႏိုင္ခဲ့လွ်င္ တရုတ္အတြက္ေရရွည္သစၥာရွိသည့္ မိတ္ေဆြမ်ားျဖစ္လာႏိုင္ျပီးျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ၾကံဳေနရသည့္ အေမရိကန္ႏွင့္ တရုတ္တို႕၏ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ေရွ႕တန္းအတြက္ အသံုး၀င္ႏိုင္ေၾကာင္း သံုးသပ္ထားသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးရကတည္းက သီးျခားခြဲထြက္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကေသာ “၀” ႏွင့္ “ကခ်င္” မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ား သည္ ကာလၾကာျမင့္စြာကတည္းက တရုတ္ႏွင့္ ခ်စ္ၾကည္ခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္မ်ားဆီက တရုတ္ႏွင့္ ဆက္ဆံေရး အေကာင္းဆံုး ကာလမ်ားျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က ထိုမ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားႏွင့္ တရုတ္အမ်ိဳးသား မ်ားပါ၀င္ေသာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအား တရုတ္က ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့သျဖင့္ ဗဟိုအစိုးရအား ဆန္႕က်င္ ေတာ္လွန္ရာတြင္ တစိတ္တပိုင္း ေအာင္ျမင္မႈရခဲ့သည္။ ၁၉၉၀ႏွစ္မ်ားတြင္ ေဘဂ်င္းက လူႏွင့္ပစၥည္းေထာက္ပံ့မႈမ်ားကို ရပ္ဆိုင္းခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ယူနန္ျပည္နယ္အစိုးရသည္ နယ္စပ္ကူးလူးဆက္ဆံမႈကို ပံုစံေျပာင္းျပီး စီးပြားေရး ဆက္ဆံမႈႏွင့္ မူးယစ္ေဆး၀ါး အစားထိုးသီးႏွံ အစီအစဥ္မ်ားျဖင့္ အစားထိုးခဲ့သည္။ ၂၀၁၁ စက္တင္ဘာတြင္ ေနျပည္ေတာ္ႏွင့္ “၀” တို႕ျငိမ္းခ်မ္းေရး သေဘာတူႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ကခ်င္စစ္တပ္ႏွင့္ျမန္မာစစ္တပ္တို႕မွာမူ စစ္ပြဲဆင္ႏႊဲေနဆဲျဖစ္သည္။ျမန္မာတပ္မ်ားသည္ ကခ်င္တပ္မ်ားကို တိုက္ရာတြင္ ေလေၾကာင္းမွ တိုက္ခိုက္ခဲ့ေၾကာင္း ဇန္န၀ါရီ ၂ရက္ေန႕ကေျပာခဲ့သည္။ ကခ်င္စစ္တပ္ကလည္း သူတို႕ထံတြင္ စစ္သည္အင္အား တစ္ေသာင္းခြဲရွိေၾကာင္းၾကြားေနဆဲျဖစ္သည္။

ေဘဂ်င္းသည္ အမ်ားျပည္သူသိေအာင္ ေၾကျငာျခင္းကိုမူအနည္းငယ္သာျပဳလုပ္သည္။ တရုတ္ႏွင့္ျမန္မာတို႕ သည္အေရးပါေသာ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားျဖစ္ၾကေၾကာင္း၊ေနျပည္ေတာ္ႏွင့္ ၀ါရွင္တန္တို႕ ဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္လာ သည္ကိုလည္း တရုတ္ကၾကိဳဆိုပါေၾကာင္း တရုတ္ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ၾကီးဌာနမွဆိုသည္။ သို႕ေသာ္ေဘဂ်င္းႏွင့္ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားက ဆက္ဆံခဲ့ရာတြင္ ဆႏၵရွိသေလာက္ ရလဒ္ေကာင္းမ်ား မရခဲ့ေၾကာင္း သိမ္ေမြ႕စြာေျပာခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ တရုတ္သည္ ခ်ဥ္းကပ္ပံု ေျပာင္းသင့္ျပီျဖစ္ေၾကာင္းျဖင့္ျပီးခဲ့ေသာ ႏို၀င္ဘာလက က်င္းပေသာ ဧည့္ခံပြဲတြင္ တရုတ္ ႏိုင္ငံေရးဆန္းစစ္ စိတ္ျဖာသူ တစ္ဦးကေျပာသည္။ ေဘဂ်င္းမွေနာက္ထပ္ၾသဇာရွိေသာ ဆန္းစစ္သူတစ္ဦးကလည္း နယ္စပ္ရွိ မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားသည္ မိမိတို႕အတြက္ ဖဲခ်ပ္ျဖစ္ေၾကာင္း တရုတ္ျပည္ သည္ ထိုဖဲခ်ပ္ကိုေကာင္းစြာကစားသင့္ေၾကာင္းေျပာသည္။ သူ၏အျမင္သည္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္အနည္းက ဆံုခဲ့ရသည့္ႏိုင္ငံေရး ဆန္းစစ္သူမ်ား၏ အျမင္မ်ားႏွင့္တူေနသည္။ သို႕ေသာ္မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ် တိုင္းသိျပည္သိ မေျပာခဲ့ၾကေပ..။

http://www.foreignpolicy.com/တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ ေဆာင္းပါးရွင္ YUN SUN ၏ Has China Lost Myanmar? ေဆာင္းပါးကို M-Media မွာ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုပါသည္။

January 22, 2013
“ငါ့မွာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း အိပ္မက္ တစ္ခုရွိတယ္” မာတင္လူသာကင္း (ဂ်ဴနီယာ)

M-Media

မာတင္လူသာကင္း (ဇန္နဝါရီ ၁၅၊ ၁၉၂၉ – ဧၿပီ ၄၊ ၁၉၆၈) ဟာ အာဖရိကန္-အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသား အခြင့္အေရး လွဳပ္ရွားမွဳမွာ ထင္ရွားတဲ့ေခါင္းေဆာင္ ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ႀကီး တစ္ပါးျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ အၾကမ္းမဖက္တဲ့နည္းနာေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရး တုိးတက္ရရွိေရး လွဳပ္ရွားမွဳေတြကုိ ဦးေဆာင္ခဲ့သူျဖစ္တယ္။

၁၉၅၅ ခုႏွစ္မွာ ေမာင္ဂုိမာရီ ဘတ္စ္ကား သပိတ္ေမွာက္မွဳကုိ ဦးေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္မွာ Southern Christian Leadership Conference (SCLC) ကုိဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး၊ အဲဒီအဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ ပထမဆုံး ဥကၠဌအျဖစ္ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ပါတယ္။ တဖန္ သူဟာ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ မတ္လ၊ ဝါရွင္တန္ လူထုဆႏၵျပပြဲႀကီးကုိလည္း ဦးေဆာင္ခဲ့ျပန္တယ္။ အဲဒီ လူထု ဆႏၵျပပြဲၾကီးမွာဘဲ သူ႔ရဲ႕သမုိင္းဝင္ “I Have a Dream” ဆုိတဲ့ မိန္႔ခြန္းေျပာခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ေအာက္တုိဘာလမွာေတာ့ မာတင္လူသာကင္းဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗဲလ္ဆုကုိ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ သူဟာ ဆင္းရဲမွဳ နဲ႔ ဗီယက္နမ္ စစ္ ဆန္႔က်င္ေရးေတြအေပၚ အာရုံစုိက္လာပါတယ္။ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္မွာ “Beyound Vietnam” ဆုိတဲ့ မိန္႔ခြန္းေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဆက္လက္ၿပီး ဆင္းရဲသားမ်ား လွဳပ္ရွားမွဳလုပ္ဖုိ႔ စီစဥ္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၄ ရက္ေန႔မွာ တဲန္နာဆီျပည္နယ္ မဲမ္ဖီစ္ၿမိဳ႕မွာ မာတင္လူသာကင္းဟာ လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္ျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။ ၎ ေသဆုံးၿပီးေနာက္ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္မွာ ၎အား သမၼၼတ မွ လြတ္လပ္မွဳဆုိင္ရာ ဆုတံဆိပ္ကုိ ခ်ီးျမွင့္ခဲ့ၿပီး၊ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာ ကြန္ဂရက္ဆုိင္ရာ ေရႊတံဆိပ္ဆုကုိ ခ်ီးျမွင့္ခဲ့ပါတယ္။ မာတင္လူသာကင္းကုိ ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ မာတင္လူသာကင္းေန႔ ကုိ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံတဝွမ္း အားလပ္ရက္အျဖစ္သတ္မွတ္ထားပါတယ္။

မာတင္ လူသာကင္းရဲ႕ “ငါ့မွာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း အိပ္မက္ တစ္ခုရွိတယ္” မိန္႔ခြန္း

မာတင္လူသာကင္း(ဂ်ဴနီယာ)

ႀသဂုတ္လ ၂၈ ရက္၊ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္။

Civil rights leader Martin Luther King waves to a crowd estimated at 250,000 during his speech on the Mall in Washington DC during the ”March on Washington” on Aug. 28, 1963. As he spoke, King envisioned a future of racial equality with his ”I Have a Dream” speech. (AFP)

ဒီကေန႔ ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔ႏိုင္ငံ လြတ္လပ္မွဳအတြက္ သမိုင္းေၾကာင္း တေလ်ာက္လံုး စီးဆင္းသြားမဲ့ အႀကီးမားဆုံး ဆႏၵ ထုတ္ေဖာ္ပြဲမွာ ခင္ဗ်ားတုိ႔နဲ႔ လက္တြဲပါဝင္ရတဲ့ အတြက္ ႏွစ္ေထာင္းအားရျဖစ္မိပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္တစ္ရာတုန္းက ႀကီးမားတဲ့အရိပ္လကၡဏာေဆာင္တဲ့ အေမရိကန္လြတ္လပ္ေရးေၾကျငာခ်က္ လက္မွတ္ေရးထုိးေရးဘက္မွာ ကြ်နု္ပ္တုိ႔ရပ္တည္ခဲ့ၾကတယ္။ အဟုန္ျပင္းတဲ့ ဒီေၾကျငာခ်က္ဟာ ဆုိးရြားလွတဲ့ တရားမမွ်တမွဳ မီးႀကီးေလာင္ျမိဳက္ခံေနရတဲ့ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ နီဂရုိး ေက်းကြ်န္ေတြအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္မီးရွဴးတန္ေဆာင္ၾကီး ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။ ဒီစာခ်ဳပ္ဟာ ရွည္လ်ားလွတဲ့ အေမွာင္ထုေလွာင္အိမ္ႀကီးကုိ ၿဖိဳခြင္းပစ္လုိက္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အာရုဏ္ဦးႀကီးျဖစ္တယ္။

ဒါေပမဲ့ ႏွစ္တရာၾကာတဲ့အခါမွာေတာ့ နီဂရိုးေတြ မလြတ္ေျမာက္ေသးဘူးဆိုတာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ဝမ္းနည္းစြာ ေတြ႔ႀကဳံ ၾကရတယ္။ ႏွစ္တရာၾကာတဲ့အခါ သီးသန္႔ခြဲၿပီး အႏွိမ္ခံထားတာေတြ၊ ကြင္းဆက္လိုက္ၿပီး မဆံုးႏိုင္တဲ့ ႏွိမ္ခ်ခြဲျခားမွဳ ေတြေၾကာင့္ နီဂရုိး ေတြဘဝဟာ ေျခလက္ေတြလွဳပ္မရေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားသလို ဝမ္းနည္ဖြယ္ရာ ထိခုိက္ပ်က္ စီးေနရတယ္။ ႏွစ္တစ္ရာၾကာတဲ့ အခါ နီဂရုိးေတြဟာ ရုပ္ဝတၳဳၾကြယ္မွဳ ဆုိတဲ့သမုဒၵရာႀကီး ဝန္းရံထားတဲ့၊ အထီးက်န္ ဆင္းရဲမွဳ ကြ်န္းကေလးမွာေန ေနၾကရျပန္တယ္။ ႏွစ္တရာၾကာတဲ့ အခါ နီဂရုိး ေတြကုိ အေမရိက လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ရဲ႕ေဒါင့္တေနရာမွာေခ်ာင္ထုိးခံထားရတယ္။ ကုိယ့္တုိင္းျပည္အတြင္းမွာ ျပည္ႏွင္ဒဏ္ခံေနၾကရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ရာ အေျခအေနဆုိးကုိ ထုတ္ေဖၚျပသဖုိ႔ ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔ ဒီကေန႔ ဒီ ေနရာမွာ စုရုံးၾကတာျဖစ္တယ္။

သေဘာကေတာ့ ခ်က္လက္မွတ္တစ္ေစာင္ကုိ ေငြသားနဲ႔လဲွဖုိ႔ၿမိဳ႕ေတာ္ကို တက္လာၾကတာျဖစ္တယ္။ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ ႏိုင္ငံကုိတည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတဲ့ ဗိသုကာႀကီးေတြဟာ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးေၾကျငာစာတမ္းကုိ ခန္႔ညား ထယ္ဝါတဲ့ စကားလုံးေတြနဲ႔ ေရးစဥ္တုန္းက အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားတုိင္း အက်ဳံးဝင္ေစရမယ္ဆုိတဲ့ ကတိစာခ်ဳပ္ကုိ သူတုိ႔ လက္မွတ္ေရးထုိးခဲ့ၾကတယ္။ ဒီစာခ်ဳပ္ဟာ ေျပာင္းလဲလုိ႔မရတဲ့ အသက္ရွင္ရပ္တည္မွဳ အခြင့္အေရး၊ လြတ္လပ္မွဳနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ဘ၀လမ္းေၾကာင္းႏုိင္ဖို႔ အခြင့္အေရးေတြကုိ အာမခံေၾကာင္း ႏိုင္ငံသားအားလုံးကုိ ကတိျပဳတဲ့ စာခ်ဳပ္ တရပ္ျဖစ္တယ္။

ဒီကေန႔ အေမရိကႏိုင္ငံႀကီးဟာ အသားအေရာင္မတူတဲ့သူ႕ နိုင္ငံသားေတြအေပၚမွာ ဒီကတိစာခ်ဳပ္အရ ေပးစရာရွိတာေတြ ေပးရမွာပ်က္ကြက္ေနတာ သိသာထင္ရွားလွပါတယ္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံႀကီးဟာ ဒီျမင့္ျမတ္လွတဲ့ တာဝန္ဝတၱရားႀကီးကုိ ေဆာင္ရြက္ေပးရမဲ႔အစား နီဂရုိးေတြကုိ “ေငြအလုံအေလာက္မရွိပါ” ဆုိတဲ့ မွတ္ခ်က္နဲ႔ ေငြထုတ္သူဆီျပန္၊ ျပန္ေရာက္လာတတ္တဲ့ bad check ကုိေပးတာဘဲျဖစ္တယ္။

ဒါေပမဲ့ တရားမွ်တမွဳတည္းဟူေသာ ဘဏ္ႀကီးဟာ မြဲျပာက်ေနတယ္ဆုိတာ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔မယုံၾကည္ႏိုင္ဘူး။ ဒီႏိုင္ငံႀကီးရဲ႕ အခြင့္အလမ္းေတြ အင္မတန္ ေပါၾကြယ္တဲ့ေျမ တုိက္ခန္းထဲမွာ ေငြေၾကး မလုံေလာက္ဘူးဆုိတာ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ မယုံၾကည္ ႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီခ်က္လက္မွတ္ႀကီးကုိ ေငြသားနဲ႔လဲွလွယ္ဖုိ႔လာခဲ့ၾကတာပါ။ ဒီခ်က္လက္မွတ္ႀကီးဟာ လြတ္လပ္မွဳ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ရေရး၊ တရားမွ်တမွဳေတြအာမခံခ်က္ရွိေရးဆုိတဲ့ ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔ရဲ႕ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြကုိေပးမဲ့ ခ်က္လက္မွတ္ႀကီးျဖစ္တယ္။ ထုိ႔အတူဘဲ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ဟာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႀကီးကုိ ထက္ထက္သန္သန္ သတိ ေပးႏွိဳးေဆာ္ဖုိ႔အတြက္ ဒီေနရာကုိေရာက္လာျခင္းလည္းျဖစ္တယ္။ အခုအခ်ိန္ဟာ ပ်ားရည္နဲ႔ဝမ္းခ်လုိ႔ရမဲ့အခ်ိန္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အခုအခ်ိန္ ဟာ ခြဲျခားခံရမွဳအေမွာင္ထုတြင္းထဲမွ တရားမွ်တမွဳတည္းဟူေသာ အလင္းေရာင္လမ္းေၾကာင္းဆီကို ခ်ီတက္ရန္ ႏိွဳးထဖုိ႔အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ။ အခြင့္အလမ္းတံခါးမႀကီးကုိ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ကေလးေတြအားလုံးအတြက္ ဖြင့္ဖုိ႔အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ။ အခုအခ်ိန္ဟာ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ႏိုင္ငံကုိ လူမ်ိဳးေရး တရားမမွ်တမွဳ သဲဗြက္အေနအထားကေန ခုိင္မာတဲ့ ညီအစ္ကုိေတာ္ ေက်ာက္တံုး အေနအထားမ်ိဳး ေရာက္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ ဖုိ႔အခ်ိန္တန္ၿပီျဖစ္တယ္။

အေရးႀကီးတဲ့ကာလကုိ လစ္လ်ဴရွဳ႕မယ္ဆုိရင္၊ နီဂရုိးေတြရဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ ေလ်ာ့တြက္မယ္ဆုိရင္၊ တုိင္းျပည္အ တြက္ ကံဆုိးမုိးေမွာင္က်လိမ့္ပါမယ္။ လြတ္လပ္ျခင္း၊ ညီမွ်ျခင္းေတြနဲ႔အတူ လန္းဆန္း တက္ၾကြတဲ့ေဆာင္းဦးရာသီ တခုကုိ မေေရာက္မခ်င္း နီဂရုိးေတြရဲ႕သဘာဝက်လွတဲ့ ပူျပင္းတဲ့ အခဲမေက်ေႏြရာသီႀကီးဟာ ဆက္လက္တည္ ရွိေနဦးမွာဘဲ။ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ႀကီးဟာ နိဂုံးမဟုတ္ေသးဘူး။ နိဒါန္းသာျဖစ္တယ္။ နီဂရုိးေတြကုိေခြ်းသိပ္ထားဖုိ႔လုိ အပ္တယ္၊ ဒါဆုိသူတုိ႔ေက်နပ္သြားမယ္လုိ႔ လုိ႔ေမွ်ာ္လင့္တဲ့သူေတြဟာ တုိင္းျပည္ရဲ႕လုပ္ငန္းေတြ ခါတုိင္းလုိျပန္ လည္ လည္ ပတ္လာတဲ့အခါက်ရင္ သတိျပဳမိၾကလိမ့္မယ္။ နီဂရုိးေတြကုိ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရး မေပးသမွ် အေမရိကန္မွာ ေအးေဆး၊ တည္ၿငိမ္မွဳရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ တရားမွ်တမွဳေပၚေပါက္လာတဲ့ေန႔အထိ ေလေပြၾကမ္းႀကီးက ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ အေျခခံအုတ္ျမစ္ကုိ ကုိင္လွဳပ္ေနဦးမွာျဖစ္တယ္။

ဒါေပမဲ့ တရားမွ်တမွဳနန္းေတာ္ရဲ႕ ေလွကားရင္းမွာေရာက္ေနၾကၿပီျဖစ္တဲ့ ကြ်ႏု္ပ္ရဲ႕လူေတြကုိေျပာဖုိ႔ တစုံတရာေတာ့ ရွိပါတယ္။ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔မွန္ကန္တဲ့ေနရာကုိရဖုိ႔ေဆာင္ရြက္ရာမွာ စိတ္စႏိုးစေႏွာင့္ျဖစ္စရာဘာမွမလုိဘူး။ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ ဆာ ေလာင္ငတ္မြတ္ေနတဲ့ လြတ္လပ္မွဳႀကီးအတြက္ ခါးသီးမွဳေတြ၊ အမုန္းတရားစိတ္ေတြကုိေတာ့ မေမြးလုိက္ၾကပါနဲ႔။

ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ရဲ႕ ရုန္းကန္တုိက္ပြဲဝင္မွဳကုိ ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ၊ စည္းကမ္းရွိရွိနဲ႔ ေဆာင္ရြက္သြားၾကရမွာျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ုပ္တုိ႔ ရဲ႕ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပမွဳေတြကုိ ရုပ္ပုိင္းအႀကမ္းဖက္မွဳ အသြင္ျဖစ္သြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္တာမ်ိဳးကုိ ခြင့္မျပဳဘူး။ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ တင့္တယ္လွတဲ့ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာအားေတြကို စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာအားေတြရဲ႕ အေထာက္အတိုင္နဲ႔ ျမင့္သ ထက္ျမင့္ဖို႔ ထပ္ခါတလဲ လဲ ျမွင့္တင္ သြားၾကရမယ္။ နီဂရုိးလူ႔အဖြ႔ဲအစည္းကုိ ထူးထူးျခားျခား ဝါးမ်ိဳးလာေနတဲ့ ရန္လုိမွဳေတြေၾကာင့္ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ေတြဟာ လူျဖဴေတြ အားလုံးကုိ အယုံအၾကည္ ကင္းသြားတာ မ်ိဳးလည္းမျဖစ္သင့္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔နဲ႔အတူ ဒီမွာေရာက္ရွိေနၾကတဲ့ ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔ရဲ႕ညီအစ္ကုိေတာ္ လူျဖဴေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ဘဝနဲ႔ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ရဲ႕ဘဝဟာ တထပ္တည္းဘဲ၊ ဆုိတာနားလည္ၾကတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕လြတ္လပ္မွဳနဲ႔ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ ရဲ႕လြတ္လပ္မွဳ ခြဲျခားလုိ႔မရဘူးဆုိတာလည္း သူတို႔ သေဘာေပါက္ နားလည္ၾကတယ္။ ဒါ သက္ေသပါဘဲ။ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ ခ်ည္းသက္သက္ဘဲ သြားလုိ႔မရပါဘူး။

ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ခ်ီတက္သြားတဲ့အခါ ေရွ႕ကိုသာတူရူၿပီး ဆက္လက္သြားၾကမယ္လို႔ သံႏိၷဌာန္ ခ်ထားရမယ္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ ေနာက္ျပန္လွည့္လို႔ မရဘူး။ ႏိုင္ငံသားအခြင့္ အေရးကုိေထာက္ခံသူေတြ ေမးၾကတာရွိတယ္။ “ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဘယ္ေတာ့ေက်နပ္မွာလဲ”တဲ့။ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ရဲ႕ခႏၶာကုိယ္ ေလးေလးပင္ပင္ ႏြမ္းႏြမ္းလ်လ် ခရီးသြားေနရမွ်၊ အေ၀းေျပးလမ္းမေပၚက ေမာ္တယ္ေတြမွာ၊ ၿမိဳ႕ေတြထဲက ေဟာ္တယ္ေတြမွာ တည္းခုိခြင့္မရသမွ်၊ ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔ ေက်နပ္မွာမဟုတ္ဘူး။ နီဂရုိးေတြ စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ တဲဂုတ္ေတြထဲ ကေန အုိးအိမ္ႀကီးေတြဆီကုိ ေျပာင္းေရြ႕ႏိုင္ခြင့္ မရသမွ် ကြ်န္ုပ္တုိ႔ ေက်မွာမဟုတ္ဘူး။ မစၥစပိက နီဂရုိးတစ္ေယာက္ မဲ ေပးခြင့္မရသမွ်၊ နယူးေယာက္က နီဂရုိးတစ္ ေယာက္ဟာ သူ႔မွာ မဲေပးႏိုင္ဖုိ႔ ဘာမွမရွိဘူး လုိ႔ယုံၾကည္ေနေသးသမွ် ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ ဘယ္ေတာ့ေက်နပ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ မေက်နပ္ဘူး…မေက်နပ္ဘူး။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ မေက်နပ္ၾကပါဘူး။ တရားမွ်တမွဳ ေရစီးေၾကာင္းဟာ သမာဓိ ဆုိတဲ့ ေခ်ာင္းမႀကီးထဲကုိ မစီးဝင္သမွ် ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ေက်နပ္မွာမဟုတ္ဘူး။

တခ်ိဳ႕သူေတြဟာ စမ္းသပ္မွဳေတြ၊ ဒုကၡဗ်ာပါဒေတြ႔ရင္ဆုိင္ရင္း ဒီကုိလာၾကတယ္ဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္သတိျပဳ မိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက အခ်ဳပ္ခန္းက်ဥ္းထဲကထြက္လာရလုိ႔ လန္းဆန္းလာၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက လြတ္လပ္မွဳ ေတာင္းဆုိလုိ႔ ျငင္းပန္းႏွိပ္စက္ကလူ ျပဳေနတဲ့ မုန္တုိင္းႀကီးရဲ႕ အထုအေထာင္းၾကားကလာၾကရတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက ပုလိပ္ေတြရဲ႕ လူမဆန္တဲ့လုပ္ရပ္ကုိ ေရွာင္ကြင္းလာၾကရတယ္ဆုိတာကုိ ကြ်န္ေတာ္သတိျပဳမိပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔တေတြဟာ ဒုကၡခံစားရတဲ့ေနရာမွာေတာ့ က်င္လည္ေနတဲ့ သူေတြပါပဲ။ မတရားသျဖင့္ ဒုကၡခံစားျခင္းဟာ အေကာင္းဘက္ကုိ ဦးတည္ေစတယ္ဆုိတဲ့ ယုံၾကည္ ခ်က္နဲ႔ ဆက္လုပ္ၾကပါ။

ဒီအေျခအေနေတြဟာ ေျပာင္းလဲႏိုင္တယ္၊ ေျပာင္းလဲသြားမယ္ဆုိတဲ့ အသိေတြနဲ႔ မစစၥစပီကုိ ျပန္သြားၾကပါ၊ အလာဘားမားကုိျပန္သြားၾကပါ၊ ေဂ်ာ္ဂ်ီယာကုိျပန္သြားၾကပါ၊ လူစီယားနားကုိျပန္သြားၾကပါ၊ ေျမာက္ပုိင္းၿမိဳ႕ေတာ္ ဆင္းရဲသားရပ္ကြက္ေတြဆီက တဲစုတ္ေတြဆီျပန္သြားၾကပါ။ စိတ္ကုန္တာစိတ္ပ်က္တာေတြ မျဖစ္ၾကပါနဲ႔။

မိတ္ေဆြအေပါင္းတုိ႔ ဒီကေန႔ ကြ်န္ေတာ္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိေျပာမယ္။ ဒီကေန႔ကာလဟာ စိတ္ပ်က္စရာေတြ၊ အခက္အခဲ ေတြရိွေပမဲ့လည္း ကြ်န္ေတာ့္မွာ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ တရပ္ရွိေနစဲဘဲဆုိတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒါဟာ အေမရိ ကန္ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ထဲမွာ နက္နက္နဲနဲ အျမစ္တြယ္ေနတဲ့ အိပ္မက္လည္းျဖစ္တယ္။

တေန႔က်ရင္ ဒီႏိုင္ငံမွာ ဓမၼတရား အဓိပၸါယ္အစစ္အမွန္ေပၚထြန္းမယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္တရပ္ ကြ်န္ေတာ့မွာရွိတယ္။ “လူေတြကုိ အညီအမွ် ဖန္ဆင္းထားေပးတယ္ဆုိတဲ့ အမွန္တရားကို ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ ကိုယ္ပိုင္ သက္ေသအျဖစ္ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ထားၾကတယ္။”

တေန႔က်ရင္ ေဂ်ာ္ဂ်ီယာေတာင္ကုန္းနီေတြေပၚမွာ ကြ်န္ေဟာင္းေတြရဲ႕သားသမီးေတြနဲ႔၊ ကြ်န္ပုိင္ရွင္ေဟာင္းေတြရဲ႕ သားသမီးေတြ ညီအစ္ကုိေတာ္စားပြဲဝုိင္းမွာ အတူထုိင္ စားေသာက္ၾကမယ္ဆုိတဲ့ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္တရပ္ ကြ်န္ေတာ့မွာရွိ တယ္။

တေန႔က်ရင္ တရားမမွ်တမွဳ နဲ႔ ဖိႏွိပ္မွဳ အပူမီးေတြေလာင္ကြ်မ္းေနတဲ့ ကႏၱာရလုိ မစၥစပီျပည္နယ္မွာေတာင္မွ လြတ္လပ္တဲ့ တရားမွ်တဲ့ အုိေအစစ္တခု အျဖစ္ကုိေျပာင္းလဲ သြားမယ္ဆုိတဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ တရပ္ကြ်န္ေတာ့္မွာရွိ တယ္။

တေန႔က်ရင္ ကြ်န္ေတာ့္သားသမီးေလးေယာက္ဟာ အသားအေရာင္ေပၚအေျခခံမဘဲ အေၾကာင္းအခ်င္းအရာ လကၡဏာေပၚမွာသာအေျခခံၿပီး တရားစီရင္ ဆုံးျဖတ္တဲ့ ႏိုင္ငံမွာ ေနထုိင္ၾကလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္တရပ္ ကြ်န္ေတာ့္ မွာရွိတယ္။

ဒီကေန႔ ကြ်န္ေတာ့မွာေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း အိပ္မက္တစ္ခု ရွိေနပါတယ္။

တေန႔က်ရင္ အလာဘားမားျပည္နယ္မွာ၊ ျပည္နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးရဲ႕ ႏုတ္ဖ်ားက ျငင္းခ်က္စကားလုံးေတြ၊ ပယ္ဖ်က္ လုိက္ၿပီဆုိတဲ့စကားလုံးေတြ ရႊမ္းရႊမ္းေဝေနတဲ့ အဲဒီျပည္နယ္မွာ လူမည္းေယာက်ၤားေလး၊ မိန္းခေလးေတြဟာ လူျဖဴ ေယာက်ၤားေလး၊ မိန္းခေလးေတြနဲ႔ ညီရင္းအစ္ကို ေမာင္ရင္းႏွစ္မေတြလုိ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ၾကမဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးေျပာင္းလဲသြားမယ္ဆုိတဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္တရပ္ ကြ်န္ေတာ့္ မွာရွိတယ္။

ဒီကေန႔ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္တရပ္ရွိတယ္။

တေန႔က်ရင္ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းတုိင္းျမွင့္တက္လာလိမ့္မယ္၊ ေတာင္ကုန္းေတြ၊ ေတာင္တန္းေတြ တုိင္းကုိနိမ့္သြားလိမ့္မယ္။ အဖုအ ထစ္ မညီမညာေနရာေတြ ညီညာျပန္႔ျပဴးသြားလိမ့္မယ္၊ အေကြ႔အေကာက္ေနရာေတြ ေျဖာင့္တန္းသြား လိမ့္မယ္၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕ဂုဏ္ေတာ္ေတြျပသလာလိမ့္မယ္၊ ဒါေတြကုိ လူသားေတြအားလုံးျမင္ၾကရလိမ့္မယ္ ဆုိတဲ့ ေမွ်ာ္မွန္း ခ်က္တရပ္ ကြ်န္ေတာ္မွာရွိတယ္။

ဒါဟာကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ရဲ႕ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ဘဲ။ ဒီယုံၾကည္ခ်က္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေတာင္ပုိင္းကုိလာခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ဒီယုံၾကည္ခ်က္နဲ႔ ဘဲ စိတ္ပ်က္ျခင္း ေတာင္တန္းႀကီးထဲက ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း အဖုိးတန္ေက်ာက္ တစ္လုံးကုိ တူးေဖၚႏိုင္လိမ့္မယ္။ ဒီယုံၾကည္ ခ်က္နဲ႔ဘဲ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ႏိုင္ငံရဲ႕ဆူဆူညံညံသေဘာထားကြဲသံေတြကုိ သာယာနာေပ်ာ္ဘြယ္ ညီအစ္ကုိေတာ္ သံစုံတီး ဝုိင္းကတီးသံေတြအျဖစ္ ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔ေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ တေန႔မွာ ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔လြတ္လပ္ေစရမယ္ဆုိတဲ့ အသိရွိ ၿပီး ဒီယုံၾကည္ခ်က္နဲ႔ဘဲ ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔ အတူတကြ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ၾကမယ္၊ အတူတကြ ဆုမြန္ေခြ်ႏိုင္မယ္။ အတူတကြ ရုန္းကန္လွဳပ္ရွားႏိုင္ၾကမယ္၊ အတူတကြ ေထာင္ထဲဝင္ႏိုင္ၾကမယ္၊ လြတ္လပ္မွဳ အတြက္ အတူတကြ ရပ္တည္ႏုိင္ၾကမယ္။

ဒီေန႔ဟာ … “လြတ္လပ္မွဳေပါင္းစုံ နဲ႔ခ်စ္စရာေျမ ငါ့တုိင္းေျပ(ျပည္)၊ သင့္အတြက္ သီဆုိပါရေစ။ ဖခင္မ်ား ေသဆုံးခဲ့ရာေျမ၊ ဘုရားဖူးမ်ားရဲ႕ဂုဏ္ယူရာေျမ၊ ေတာင္နံရံတုိင္းဆီမွေန၊ လြတ္လပ္မွဳေခါင္း ေလာင္းသံ ျမည္ဟီးႏိုင္ ပါေစ..” လုိ႔ အဓိပၸါယ္သစ္နဲ႔ သီခ်င္းကုိ ဘုရားသခင့္ကေလးေတြအားလုံးက သီဆုိႏိုင္မဲ့ေန႔ျဖစ္တယ္။

January 20, 2013
ျမန္မာျပည္မွ နာဇီေပါက္စေလးမ်ား

ဇန္နဝါရီ ၁၀ ၊ ၂၀၁၃

ဒီေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံကို ခရီးသြားၾကတဲ့ ဧည့္သည္မ်ားဟာ လမ္းေတြေပၚမွာ တီရွပ္၀တ္လူငယ္ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ေတြ႕ၾကရပါတယ္..။ သူတို႕ ၀တ္ထားၾကတဲ့ တီရွပ္ေတြမွာ စက္၀ိုင္းထဲမွာ နာဇီစၾကၤာတံဆိပ္နဲ႕ အေပၚကNazi ဆိုတဲ့စာတန္းကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္..။ ဒုတိယကမၻာစစ္တုန္းက ဆိုင္ကယ္စီး ဦးထုတ္ပံုစံေပၚမွာ နာဇီတံဆိပ္နဲ႕ အလွဆင္ျပီး ေဆာင္းၾကတာကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္..။

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အေက်ာ္ၾကားဆံုး ေတးဂီတ၀ိုင္းလည္းျဖစ္ .. အေမရိကားကိုလည္း အလည္ေရာက္ခဲ့ဖူးျပီး.. ေဖ့စ္ဘြတ္(ခ္) မွာလည္း ပရိသတ္ အမ်ားအျပားရွိေနတဲ့ The Iron Cross တီး၀ိုင္းရဲ႕ အမွတ္တံဆိပ္ဟာလည္း ဂ်ာမန္စစ္သူရဲေကာင္းေတြကို ဟစ္တလာ ခ်ီးျမွင့္ေလ့ ရွိတဲ့ သံၾကက္ေျခ တံဆိပ္ ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရျပန္တယ္.. အဲဒီ သံၾကက္ေျခကို လင္းယုန္က ခ်ီထားတဲ့ ရုပ္ပံုဟာ လင္းယုန္ရဲ႕ ေျခသည္းၾကားမွာ နာဇီစၾကၤာ အစား Iron Cross ကို ခ်ီထားတာပဲ ကြာပါတယ္..။ အဲဒါေတြကိုျမင္ရဖန္ မ်ားလာေတာ့ျမန္မာဟာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကေန ဒီမိုကေရစီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆီကို ဦးတည္ေနတယ္လို႕ နားလည္ထားၾကတဲ့ ခရီးသြားေတြ.. ပညာေရးပညာရွင္ေတြ.. စိတ္၀င္စားသူေတြအဖို႕ ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္ေစပါတယ္..။ ခရီးသည္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ Micah Rubin က သူ႕ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မွာ ေရးထားတာက “သူတို႕ ဒီလို၀တ္ဆင္ၾကတာဟာ ေက်ာ္ၾကားလိုမႈ အတြက္ပဲ လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါရဲ့.. ဒါကို လ်စ္လ်ဴရႈထားတာဟာ ႏိုင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္ တစ္ခုခုေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး..” လို႕ ေရးခဲ့ပါတယ္.. သူ႕ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မွာလည္း ရင္ဘတ္မွာ နာဇီစၾကၤာတံဆိပ္ပါတဲ့ တီရွပ္၀တ္ျပီး ဆိုင္ကယ္စီးေနတဲ့ လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဓါတ္ပံုကိုလည္း တင္ထားခဲ့ပါတယ္..။

ျမန္မာအေၾကာင္းသုေတသနျပဳခဲ့တဲ့ ဆစ္ဒ္နီတကၠသိုလ္က မႏုသေဗဒပညာရွင္ Jane Fergusan က ေျပာတာကေတာ့ “ ကၽြန္မအျမင္မွာေတာ့ ဒီလူငယ္ေတြ ဒီလိုတီရွပ္ေတြ ၀တ္တာဟာ ပူတဲ့ရာသီမွာ ေအးခ်င္လို႕ ၀တ္တာပါပဲ..”

“သူတို႕ဟာဒီစၾကၤာတံဆိပ္ဟာ နာဇီေခတ္ရဲ႕ အမွတ္အသား တစ္ခုျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သိေကာင္းသိၾကမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ အခု ၀တ္ဆင္ေနၾကတာကေတာ့ အပူဒဏ္က လြတ္ေအာင္ သာမန္ တီရွပ္တစ္ထည္ကို ေကာက္၀တ္ လိုက္တဲ့ သေဘာပါ..။ သူတို႕ဟာ သမိုင္းကို ထဲထဲ၀င္၀င္ ျပန္ၾကည့္မေနၾကပါဘူး။ ျပီးေတာ့ သူတို႕ပိုျပီးနားလည္တာက အဲဒီ (ဆြာစတိကာ) ဆိုတဲ့စၾကၤာတံဆိပ္ဟာ နာဇီ အမွတ္အသား ဆိုတာထက္ သကၠတ ဘာသာ အလိုအရ ေအာင္ျမင္တဲ့ အနာဂါတ္ နိမိတ္ကို ကိုယ္စားျပဳတယ္ဆိုတာပါပဲ..” လို႕ သံုးသပ္ပါတယ္..။

ဖာဂူဆန္ႏိႈင္းယွဥ္ျပခဲ့တာ တစ္ခုရွိပါေသးတယ္..။ အဲဒါကေတာ့ အေနာက္ႏိုင္ငံက အရက္ဘားေတြ ႏိုက္ကလပ္ေတြမွာ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ရုပ္ပြားေတာ္ကို အလွဆင္အျဖစ္ထားသလိုပါပဲ..တဲ့။ အဲဒီလို အလွဆင္ ထားလိုက္ျခင္းျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာကို ယံုၾကည္ ကိုင္းရိႈင္းသူမ်ားကို ေစာ္ကားသလိုျဖစ္ေစတယ္ ဆိုတာကို သူတို႕ မသိၾကသလိုပဲ နာဇီစၾကၤာတံဆိပ္ကို အလွဆင္ဖို႕ ျမန္မာလူငယ္ေတြ ၀တ္ဆင္တာဟာလဲ ဒီသေဘာပါပဲ လို႕ ႏိႈင္းယွဥ္ျပခဲ့ပါတယ္..။ အလားတူပဲ တရုတ္စာလံုးေတြကို ဘာမွန္းမသိညာမွန္းမသိနဲ႕ ကိုယ္ေပၚမွာ ေဆးမင္ ထိုးထားၾကတာလဲ ေတြ႕ရတာပါပဲ..။ အဲဒီစာလံုးေတြရဲ႕ အဓိပၸါယ္မွန္ကို သိလို႕မွ မဟုတ္တာလို႕ လဲ ႏိႈင္းယွဥ္ျပခဲ့ပါတယ္..။

ျမန္မာေတြ တီရွပ္၀တ္ၾကရာမွာ အက်ီကို ၾကိဳက္လို႕ ၀တ္ၾကတာျဖစ္ျပီး အဲဒီအက်ီမွာအဂၤလိပ္လို ရိုက္ထားတဲ့ ေၾကြးေက်ာ္သံဟာ ဘာကို ဆိုလိုမွန္း သိတဲ့လူနည္းပါတယ္..လို႕ ဖါဂူဆန္ကေျပာပါတယ္.. “ တစ္ခုခုကို ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိရွိနဲ႕ တမင္လုပ္တာမဟုတ္ရင္.. အဲဒါကို တမင္လုပ္ပါတယ္လို႕ မေျပာသင့္ပါဘူး” လို႕လဲ ဖါဂူဆန္က ေျပာပါတယ္..။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါေလ.. နာဇီဘက္ေတာ္သားလို႕ ေျပာမယ္ဆိုရင္ေျပာႏိုင္တဲ့ နာဇီတီရွပ္ေတြ ၀တ္ဆင္လာတာ ကိုေတာ့ ႏိုင္ငံတကာမွာ ေမႊစရာတစ္ခု ျဖစ္လာေနပါျပီ..။ ကမၻာတစ္လႊားမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ဂ်ဴးမုန္းတီးေရးကို တိုက္ဖ်က္ေနတဲ့ ကယ္လီဖိုးနီးယား အေျခစိုက္ Simon Wiesenthal Center ရဲ႕ အဖြဲ႕၀င္တစ္ဦးျဖစ္သူ ဂ်ဴးဘုန္းေတာ္ၾကီး ရဘ္ဘီ အက္ဘ္ရာဟမ္ ကူးပါးကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ အဖြဲ႕ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေခတ္စားလာတဲ့ နာဇီအားေပး အထိမ္းအမွတ္ေတြ မ်ားျပားလာတာကို ပါ၀င္ပတ္သက္ ရေတာ့မွာ ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာခဲ့ပါတယ္..။

“ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ အေျခခံယူဆခ်က္ကေတာ့ မသိနားမလည္လို႕ ဒီအထိမ္းအမွတ္ ပါတဲ့ အက်ီေတြကို ၀တ္ေနၾကတယ္ လို႕ မွတ္ယူပါတယ္..။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို မုန္းလို႕ တမင္တကာ ၀တ္တာမဟုတ္ပါဘူး.”

“ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြကို မ်ိဳးျဖဳတ္သုတ္သင္ဖို႕လုပ္ခဲ့တဲ့ အထိမ္းအမွတ္ျဖစ္တဲ့ နာဇီတံဆိပ္ကို ကမၻာ့တစ္ေနရာရာမွာ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္း ေပၚျပဴလာ ျဖစ္လာေနတာမ်ိဳးကို မျမင္ခ်င္ပါဘူး..”

ရခိုင္တပ္မေတာ္ အမွတ္တံဆိပ္ လိုဂိုကို Arakan Army ရဲ႕ Facebook Page မွ ယူပါသည္။

၀ိုက္ဆဲန္သဲလ္စင္တာဟာ အာရွတစ္ခြင္မွာ နာဇီအထိမ္းအမွတ္ေတြ ေပၚျပဴလာျဖစ္လာေနတာေတြကို စိတ္ပူေၾကာင္း.. ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြအေနနဲ႕ ဘယ္တုန္းကမွ အႏွိမ္ခံ အခ်ိဳးခံ အျဖစ္ ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္း မခံခဲ့ရတဲ့ေနရာေတြမွာေတာင္မွ.. ဒီလိုမ်ိဳးနာဇီ အထိမ္းအမွတ္ေတြ ေပၚလာေနတာကို စိုးရိမ္ေၾကာင္း ဘုန္းေတာ္ၾကီး ကူးပါးက ေျပာပါတယ္..။

အိႏၵိယမွာဆိုရင္ ဟစ္တလာရဲ႕ အထုပၸတၱိစာအုပ္ျဖစ္တဲ့ Mein Kampf ရဲ႕ေရာင္းခ်ရမႈဟာ.. အက္ပဲလ္ ကို စတင္ထူေထာင္သူ စတိဗ္ေဂ်ာ့ဘ္စ္ရဲ႕ အထုပၸတၱိစာအုပ္ျပီးရင္ အေရာင္းရဆံုး စာအုပ္ျဖစ္ေနတာကိုေတြ႕ရေၾကာင္း.. ၀ယ္ယူၾကသူအမ်ားစုဟာ တကၠသိုလ္ ဘြဲ႕ရမ်ားျဖစ္ၾကေၾကာင္းကို ကူးပါးကေျပာခဲ့ပါတယ္..။

ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက ဂ်ပန္နဲ႕ဂ်ာမဏီတို႕နဲ႕ မဟာမိတ္ျပဳခဲ့တဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လဲပဲ..ေျမာက္ပိုင္းျမိဳ႕ေတာ္ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ခ်င္းမိုင္မွာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တုန္းက က်င္းပခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းပြဲတစ္ပြဲမွာ ေက်ာင္းသားေလးေတြဟာ ဟစ္တလာနဲ႕ နာဇီ အက္စ္အက္စ္ တပ္သားေတြရဲ႕ ၀တ္စံုေတြကို၀တ္ျပီး ခ်ီတက္သရုပ္ျပခဲ့ၾကတယ္။ Slur လို႕ အမည္ရတဲ့ တီး၀ိုင္းတစ္ခုကလည္း ဟစ္တလာလို႕ အမည္ေပးထားတဲ့ ရုပ္ရွင္နဲ႕သီခ်င္းကို ထုတ္လုပ္တင္ဆက္ခဲ့ၾကျပီး အကသမားေတြက ဟစ္တလာ ႏႈတ္ခမ္းေမြးနဲ႕ နာဇီ ပံုစံ အေလးျပဳပံု ေတြကို သူတို႕ရဲ႕ အကထဲမွာ ထည့္သြင္းခဲ့ၾကတယ္..။

ကိုရီးယားမွာလည္း အလွကုန္ပစၥည္းေတြ အေရာင္းျမွင့္တင္ရာမွာေတာင္ နာဇီအမွတ္တံဆိပ္ကို သံုးခဲ့ၾကတယ္.။ အဲဒါေတြကို ၾကည့္ျပီး ကူးပါးက “ ဒီျဖစ္စဥ္ေတြဟာ အာရွမွာ ပထမဆံုးအၾကိမ္ျဖစ္ျခင္းပါလို႕ ေျပာလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕ ဗ်ာ.. ဒါေပမယ့္ ဒါမ်ိဳးေတြ ခဏခဏျဖစ္ေနတယ္..။ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရပါတယ္လို႕ လက္ညိွဳးထိုးျပ ဖို႕ကလည္းခက္တယ္ဗ်..။” လို႕ေျပာပါတယ္.။

ကူးပါး၏ စိုးရိမ္မႈကလည္း အေျခအျမစ္ရွိေနပါတယ္..။ ကမၻာေပၚမွာ အာရွတိုက္ဟာ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးဆိုတာကိုေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မျမင္ဖူးတဲ့ ေနရာျဖစ္တယ္..။ ဒါေၾကာင့္ ဂ်ဴးမုန္းတီးေရး၀ါဒဆိုတာကို ဘာမွန္းညာမွန္းသဲသဲ ကြဲကြဲမသိပဲနဲ႕ စိမ့္၀င္လာတာကို မသိလိုက္မသိဖာသာနဲ႕ လက္ခံမိသြားႏိုင္တယ္..။ အာရွဆိုတာကလည္း အ၀တ္အထည္ေတြ အမ်ားဆံုးထုတ္လုပ္တဲ့ ေနရာျဖစ္ေလေတာ့ အ၀တ္အထည္ေစ်းကြက္က တဆင့္ဂ်ဴးမုန္းတီးေရးကို သြတ္သြင္းျပီး ျပန္႕ႏွံ႕ေအာင္လုပ္ခ်င္ရင္ ရန္ကုန္လိုေနရာမ်ိဳးဟာ ေစ်းကြက္ၾကီးပဲေလ..။

ဒုတိယကမၻာစစ္ကာလက နာဇီေတြ ဘာလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကိုျမန္မာလူငယ္ေတြ သိပ္မသိၾကဘူး..။ အာရွသား တခ်ိဳ႕ဟာ ဟစ္တလာကို ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ေယာက္အျဖစ္ေတာင္ ျမင္ေနၾကေလေသးရဲ႕။ သူတို႕ရဲ႕အျမင္မွာ အဂၤလိပ္နဲ႕ျပင္သစ္တို႕ဟာ ကိုလိုနီ နယ္ခ်ဲ႕သူေတြျဖစ္ျပီး သူတို႕ကို ဟစ္တလာက ဆန္႕က်င္ခုခံ တိုက္ခိုက္ခဲ့တယ္။

အေမရိကန္ သမိုင္းပညာရွင္ Rosalie Metro ကသူ႕ရဲ႕ ပါရဂူ ဘြဲ႕ယူက်မ္းထဲမွာျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ သမိုင္းသင္ပံုကို ေဖၚျပခဲ့တယ္..။ျမန္မာျပည္မွာ ဟစ္တလာကို မ်ားေသာအားျဖင့္ အေကာင္းျမင္ၾကတယ္..။ Metro ကျမန္မာျပည္မွာ ခရီးသြားရင္း တကၠစီေမာင္းသူတခ်ိဳ႕နဲ႕ သမိုင္းအေၾကာင္း ေမးျမန္းေဆြးေႏြးၾကည့္တဲ့ အခါတခ်ိဳ႕က “ဟစ္တလာဟာ လူေတာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း ၾကံ့ခိုင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပတတ္ၾကတယ္..” လို႕ ေျပာပါတယ္။

မက္ထရိုရဲ႕ အေျပာအရျမန္မာအစိုးရကထုတ္တဲ့ သမိုင္းဖတ္စာအုပ္ေတြမွာ နာဇီေတြရဲ႕ ရက္စက္ဆိုးသြမ္းမႈေတြကို ေဖၚျပမထားဘူး.. ဟစ္တလာရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈေကာင္းျခင္းကိုသာ ေဖၚျပထားတယ္ လို႕ ဆိုပါတယ္..။

“ သူတို႕ဟာ ပထမကမၻာစစ္အျပီး မွာ ဗာဆိုင္းစာခ်ဳပ္အေၾကာင္းကိုပဲ ေဖၚျပၾကတယ္..။ အဲဒီအခ်ိန္က ဂ်ာမဏီရဲ႕ အေျခအေနက ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္.။ ဂ်ာမန္ေတြ ဒုကၡေရာက္ရတာဟာ ဂ်ာမဏီမွာ ရွိတဲ့ ဂ်ဴးေတြက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို လက္၀ါးၾကီးအုပ္ထားလို႕ျဖစ္တယ္.. အဲဒီအတြက္ ဂ်ဴးေတြမွာ တာ၀န္ရွိတယ္.. အဲဒီလိုနဲ႕ ဟစ္တလာဟာ ၾကံ႕ခိုင္တဲ့ ဂ်ာမန္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာခဲ့တယ္” လို႕ မက္ထရိုက ျမန္မာအစိုးရထုတ္ ေက်ာင္းသံုး သမိုင္းစာအုပ္ေတြအေၾကာင္းကို အက်ဥ္းခ်ံဳးျပီး ေျပာျပပါတယ္..။ မက္ထရိုဟာ ျမန္မာစာကိုဖတ္ႏိုင္သူလည္းျဖစ္ပါတယ္..။

“အဲဒါဟာ ထူးဆန္းအံ့ဖြယ္ပါပဲ.. အဲဒီထဲမွာ ‘သူတို႕မွားတယ္’ ဆိုတာ မပါသလို နာဇီေတြဟာဂ်ဴးေတြကို အစုလိုက္အျပဳံလိုက္ သတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာလဲ မပါဘူး” လို႕ေျပာခဲ့ပါတယ္..။

ျမန္မာေက်ာင္းသံုး သမိုင္းစာအုပ္ေတြမွာ အဂၤလိပ္နဲ႕ ဂ်ပန္တို႕ဟာျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ ရန္သူျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာေတြရဲ႕ ဂုတ္ေသြးစုပ္ခဲ့သူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေရးထားတယ္..လို႕ မက္ထရိုကေျပာပါတယ္..။

အာရွႏိုင္ငံတခ်ိဳ႕မွာ တျဖည္းျဖည္းတိုးပြားလာေနတဲ့ နာဇီလကၡဏာ ေတြကို တိုက္ဖ်က္ဖို႕အတြက္ ၀ိုက္ဆဲန္သဲလ္ အဖြဲ႕ဟာ ဂ်ဴးေတြ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ အသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ မွတ္တမ္းေတြ ဓါတ္ပံုေတြကို အမ်ားျပည္သူသိေအာင္ ျပပြဲေတြ ခင္းက်င္းျပီးျပသဖို႕ လုပ္ေနၾကပါတယ္..။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြ ၆သန္းေလာက္ အသတ္ခံရတဲ့ ဓါတ္ပံုေတြ မွတ္တမ္းေတြကို ခင္းက်င္းျပတဲ့အတြက္ ၁၉၄၀၀န္းက်င္ႏွစ္ေတြဆီက ဥေရာပမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းအျဖစ္ အပ်က္ေတြကိုေႏွာင္းလူေတြ သိေစဖို႕ ရည္ရြယ္ပါတယ္..။ ၀ိုက္ဆဲန္သဲလ္ စင္တာ ရဲ႕ ပထမဆံုးျပပြဲကို အိႏၵိယႏိုင္ငံ မြမ္ဘိုင္းျမိဳ႕မွာျပသျပီး ထိုင္းႏိုင္ငံဘန္ေကာက္ မွာေတာ့ ခ်င္းမိုင္ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေလးေတြဟစ္တလာနဲ႕ နာဇီပံုစံကို ေဖၚက်ဴးခဲ့ၾကတာ ေတြကို တုန္႕ျပန္တဲ့ အေနနဲ႕ ဂ်ဴးေတြအစုလိုက္အျပံဳလိုက္ အသတ္ခံရတဲ့ မွတ္တမ္းေတြကို ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၄ရက္ေန႕မွာ ျပသသြားမွာျဖစ္ပါတယ္..။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ အဲဒီလို ျပပြဲမ်ိဳး တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးေသးပါဘူး..။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ဴးဘုန္းေတာ္ၾကီး ကူးပါးကျမန္မာျပည္မွာ တစ္ၾကိမ္ေလာက္လုပ္ဖို႕ စိတ္၀င္စားေနပါတယ္..။ ဒါ့အျပင္ အဲဒီ ဘုန္းေတာ္ၾကီးဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရန္ကုန္ျမိဳ႕က လမ္းေတြေပၚမွာ ၀င္ေရာက္ေနရာယူေနတဲ့ နာဇီတံဆိပ္နဲ႕ တီရွပ္ေတြရဲ႕ လာေရာက္ရာပင္မလမ္းေၾကာင္းကိုလည္း ရွာေဖြသြားဖို႕ ျပင္ဆင္ေနပါတယ္..။

“တကယ္လို႕မ်ား ကုမၸဏီတစ္ခုခုဟာ သူ႕ရဲ႕ ရပ္တည္မႈအတြက္ ဒီတံဆိပ္ပါတဲ့ တီရွပ္ေတြ ထုတ္လုပျ္ပီးတင္ပို႕ျခင္းနဲ႕ ၾကိဳးစားေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အဲဒါကို ရပ္သြားေအာင္ လုပ္ႏိုင္မယ့္ နည္းလမ္းကို ရွာရမွာပဲ..” လို႕ ကူးပါးကေျပာပါတယ္..။

ဒီေဆာင္းပါးကို ေရးသားသူဟာ ကေမၻာဒီးယား အေျခစိုက္ ဂ်ာနယ္လစ္(စ္) တစ္ဦးျဖစ္သူ Julie Masis ျဖစ္ပါတယ္..။

http://www.atimes.com/ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ ေဆာင္းပါးကို M-Media မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုပါသည္။

January 13, 2013
တကၠသိုလ္မွ ကာတြန္း သင္ခန္းစာ တပုဒ္ (ကာတြန္း ဦးဟိန္းစြန္း)

ကာတြန္း ဟိန္းစြန္း
ရန္ကုန္ တကၠသုိလ္ ႏွစ္ငါးဆယ္ျပည့္ စာေစာင္

ဦးေ႐ႊ႐ုိး(ခ)ေ႐ႊတေလး (ခ) ကာတြန္းအႏုပညာ႐ွင္ ဦးဘကေလး

၁၉၂၈ ခုႏွစ္ကကၽြန္ေတာ္သည္ ယူနီဗာစီတီေကာလိပ္ေက်ာင္းသား ဘ၀၌ရွိစဥ္ ေကာလိပ္မဂၢဇင္းအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ အက်ိဳးေဆာင္လုပ္ရ၏။ ေကာလိပ္ မဂၢဇင္းတြင္ထည့္ရန္ ကာတြန္းတစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ့္ ဆရာျဖစ္သူေကာလိပ္ ေက်ာင္းထြက္ ႏိုင္ငံေက်ာ္ကာတြန္း ဆရာၾကီး ဦးဘကေလးေခၚေရႊတေလးၾကီးကို ဆြဲခိုင္း၏။ ဦးဘကေလးကလည္း ကိုယ္၀န္ေဆာင္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ကာတြန္းတစ္ခုကို ဆြဲေပး၏။ ေရႊတေလး၏ ကာတြန္းကို ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သေဘာက်သျဖင့္ ၁၉၂၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလထုတ္ ယူနီဗာစီတီ ေကာလိပ္မဂၢဇင္းတြင္ ထည့္လိုက္သည္။

ကၽြန္ေတာ္သေဘာက်၍ ထည့္လိုက္ေသာေရႊတေလး၏ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ကာတြန္းကို ေကာလိပ္ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူမ်ားက သေဘာက်ျပီး ရယ္ေမာၾကေသာ္လည္း ယူနီဗာစီတီေကာလိပ္ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး မစၥတာစေလာ့ (Mr. Sloss) က သေဘာမက်သျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚယူျပီး ဆံုးမ၏။ “မင္းတို႔ အေရွ႕ႏို္င္ငံက ကိုယ္၀န္ေဆာင္ ကာတြန္းကို သေဘာက်ေပမဲ့ ငါတို႔ အေနာက္ႏိုင္ငံသား ေတြကေတာ့ သေဘာမက် ၾကဘူး။ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ကို သနားရတယ္။ ၾကင္နာရတယ္။ျပက္ရယ္ မျပဳရဘူး။ ကာတြန္းမဆြဲရဘူး။ ေနာက္ေနာင္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ ကာတြန္းကုိ ေကာလိပ္ မဂၢဇင္းမွာ မထည့္ဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္“ ဟု ဆို၏။

ထိုအခါက်မွ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေနာက္ႏိုင္ငံ စာနယ္ဇင္းမ်ားတြင္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ ကာတြန္းမပါမွန္း သိရပါေတာ့သည္။

၁၉၂၈ ခုႏွစ္ ယူနီဗာစီတီေကာလိပ္ မဂၢဇင္းတြင္ပါေသာ ေရႊတေလး၏ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ ကာတြန္း အဓိပၸါယ္မွာ ယူနီဗာစီတီ ေကာလိပ္ေက်ာင္းတြင္ သားမယားစံုလင္စြာျဖင့္ ပညာသင္ၾကားေနသူ အိမ္ေထာင္သည္ ေက်ာင္းသား အမ်ားရွိေနျပီျဖစ္သည့္အတိုင္း ယူနီဗာစီတီေကာလိပ္ေက်ာင္းတြင္ အိမ္ေထာင္သည္ေက်ာင္းသူ ကေလးမ်ားလည္း ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ အတူ သင္ၾကားထိုက္သည္ဟု ဆိုလိုပါသည္။

အထက္ပါကာတြန္းကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဦးဘကေလးေခၚေရႊတေလးထံသို႔ သြားေရာက္ျပီး ယူနီဗာစီတီေကာလိပ္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး မစၥတာစေလာ့ ေျပာဆို ဆံုးမလိုက္ပံုကို ေျပာျပလိုက္သည္။

ထိုအခါက်မွ ကာတြန္း ဦးဘကေလးေခၚ ေရႊတေလးက “ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး မစၥတာ စေလာ့ ေျပာတာမွန္တယ္။ ဘာျပဳလို႔လဲဆိုေတာ့ အဂၤလိပ္ စာနယ္ဇင္းေတြမွာ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ ကာတြန္းကို ငါ တခါမွမျမင္ဖူးဘူး။ မစၥတာ စေလာ့ ေျပာသလုိ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ကို သနားရတယ္၊ၾကင္နာရတယ္ဆိုတာ ဟုတ္တယ္ကြဲ႔။ ငါတို႔ျမန္မာျပည္မွာ သၾကၤန္တြင္းမွာ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ မိန္းမမ်ားကိုေရ ပက္ျခင္း မျပဳရဘူးလို႔ လူၾကီးမ်ားကတားျမစ္ဆံုးမၾကတယ္။ေမာင္ဟိန္စြန္း ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး မစၥတာ စေလာ့ နဲ႔ ေနာက္ထပ္ေတြ႔တဲ့အခါမွာ ကာတြန္း ေရႊတေလးက ခုလုိ သတိေပးဆံုးမတာ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္ပါ“ ဟု ဆိုပါသည္။

ကၽြန္ေတာ့္ဆရာ ဦးဘကေလး မွာသည့္အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္သည္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး မစၥတာ စေလာ့ ကို ေျပာလိုက္ရာ မစၥတာ စေလာ့လည္း ၀မ္းသာသြားပါသည္။

ကၽြန္ေတာ့္ဆရာ ဦးဘကေလးေခၚေရႊတေလးသည္ ထုိႏွစ္မွစ၍ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ ကာတြန္းဆြဲျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္လိုက္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ့္ဆရာ ဦးဘကေလးေခၚ ေရႊတေလးသည္ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ျမန္မာျပည္မွ ဂ်ပန္မ်ား ဆုတ္ခြာသြားသည့္အခ်ိန္၌ ပုသိမ္ခရိုင္ေဒါင့္ၾကီးျမိဳ႕ကေလးတြင္ ကြယ္လြန္သြားပါသည္။ အကယ္၍သာ ကၽြန္ေတာ့္ဆရာ ဦးဘကေလးေခၚ ေရႊတေလးသာ ယေန႔တုိင္ရွိခဲ့ပါလွ်င္ ယခုမ်က္ေမွာက္ေခတ္ အိမ္ေထာင္သည္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသူ ကိုယ္၀န္ေဆာင္မ်ားေက်ာင္းတက္ေနပံုကို ေတြ႔ရပါမည္။ သူဆြဲခဲ့သည့္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ ကာတြန္းမွာ ယခု မ်က္ေမွာက္ေခတ္က်မွ မွန္ကန္ေနေၾကာင္းကိုလည္း ေတြ႔ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

**ဟိန္စြန္း**
ရန္ကုန္ တကၠသုိလ္ ႏွစ္ငါးဆယ္ျပည့္ စာေစာင္ ၊ အပိုင္း ၁ ၊ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၁ ၊ စာ ၄၂၄ – ၄၂၆

ေရႊရိုးအက တီထြင္ခဲ့သူ ျမန္မာမြတ္စလင္ ကာတြန္းပညာရွင္ ဦးဘကေလး ဖတ္ရန္။

January 11, 2013
ႏိုင္ငံသား၊ ႏိုင္ငံမဲ့ ႏွင့္ ရိုဟင္ဂ်ာ (အပိုင္း-၂)
ဇန္နဝါရီ ၁၁၊ ၂၀၁၃

ဦးဦးေမွာ္ဆရာ

…. `ဒီအေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးနဲ႔သာဆိုရင္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံရွိေနသေရြ႕ ခင္ဗ်ားတို႔ သံယသရွိေနတာေတြ၊ မေသခ်ာတာေတြကို ဘယ္ေတာ့မွျပီးဆံုးေတာ့မွာ မဟုတ္´…..

ႏိုင္ငံသား၊ ႏိုင္ငံမဲ့ ႏွင့္ ရိုဟင္ဂ်ာ (အပိုင္း-၁) မွာ UNHCR မဟာမင္းၾကီးနဲ႔ သမၼတဦးသိန္းစိန္တို႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့တဲ့ သတင္း အက်ဥ္းကိုေဖၚျပရင္း ႏိုင္ငံသား၊ ႏိုင္ငံမဲ့ နဲ႔ တရား၀င္ႏိုင္ငံမဲ့အေၾကာင္းကို ေဖၚျပခဲ့ျပီးျဖစ္ပါတယ္။ ခု `အမွန္တကယ္ႏိုင္ငံမဲ့သူမ်ား´အေၾကာင္းကို ဆက္လက္ေရးသားပါမယ္။

(၂) အမွန္တကယ္ ႏိုင္ငံမဲ့သူ (de facto stateless) ဆိုတာ မည္သည့္ႏိုင္ငံသားျဖစ္သည္ ဆိုသည့္ အခ်က္ကို တရား၀င္ေဖၚျပႏိုင္ျခင္းမရွိတဲ့သူ (သို႔မဟုတ္) ထိုသူနဲ႔ ခိုင္မာေသာဆက္ဆံေရး ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံမ်ားက ထိုပုဂၢိဳလ္အား ႏိုင္ငံသားအျဖစ္လက္ခံရန္ သေဘာမတူဘဲ ျငင္းပယ္ခံရေသာသူကို ဆိုလိုပါတယ္။

(ခိုင္မာေသာဆက္ဆံေရး ဆိုတာ တျခားသူေတြအတြက္ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ခံယူရန္ လံုေလာက္မႈရွိေသာ အေျခအေန မ်ိဳးကို ဆိုလိုပါတယ္။)

ဒီလို အမွန္တကယ္ႏိုင္ငံမဲ့ျဖစ္ေနသူေတြဟာ ဘယ္ႏိုင္ငံရဲ့အကာကြယ္ေပးမႈမွ မရရွိတဲ့အျပင္၊ ခုလိုႏိုင္ငံမဲ့ ျဖစ္ေနရတာကိုက သက္ဆိုင္ရာႏုိင္ငံရဲ့ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈနဲ႔ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ သူကေတာ့ အမွန္တကယ္ႏိုင္ငံမဲ့ ျဖစ္တဲ့အျပင္ ဒုကၡသည္စာရင္းလည္း ၀င္သြားပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို စာဖတ္သူတို႔ အလြယ္တကူနားလည္ႏိုင္ေစရန္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဘက္က ဒုကၡသည္စခန္း ေတြမွာရွိတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာဒုကၡသည္ေတြနဲ႔ ဥပမာေပးေရးသားပါမယ္။

(၁၉၇၈)ခုႏွစ္မွာ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးမ်ားေပၚျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ နဂါးမင္းစစ္ဆင္ေရးကဲ့သို႔ေသာ စစ္ဆင္ေရး မ်ားေၾကာင့္ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳး သံုးသိန္းခန္႔ ေနရပ္စြန္႔ခြာထြက္ေျပးျပီး၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံထဲမွာ ခိုလႈံခဲ့ရတယ္။ (၁၉၉၁-၉၂) ႏွစ္မ်ား မွာလည္း ျမန္မာစစ္တပ္ရဲ့ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈမ်ားေၾကာင့္ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳး ၂၅၀၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံဘက္ကို ေနရပ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးခဲ့ရပါတယ္။ ထိုသူမ်ားဟာ တဘက္ႏိုင္ငံရွိ ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ားတြင္ ေနထိုင္ၾကရျပီး ထိုထဲတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ စပ္ဆက္မႈရွိေၾကာင္း အေထာက္အထား တစ္စံုတစ္ခု (ဥပမာ- အစိမ္းေရာင္ကဒ္ျပား၊ အျဖဴေရာင္စာရြက္) ျပႏိုင္သူမ်ားသည္ျမန္မာႏိုင္ငံမွျပန္လည္ လက္ခံသည့္အခါ ျပည္တြင္းသို႔ ျပန္လည္ ၀င္ေရာက္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ သူတို႔ဟာေနရပ္ျပန္တဲ့အခါ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခံရမယ္လို႕ အမွန္တကယ္ စိုးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕မႈ ရွိေနတဲ့အတြက္ ဒီလူေတြဟာက်ေနာ့္ေဆာင္းပါး (အပိုင္း-၁)မွာ ေျပာခဲ့သလို တရား၀င္ ႏိုင္ငံမဲ့မ်ားျဖစ္တဲ့အျပင္ `ဒုကၡသည္မ်ား´အျဖစ္လည္း သတ္မွတ္ခံရပါတယ္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံဘက္က ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ားမွာရွိတဲ့ တရား၀င္ႏိုင္ငံမဲ့ ရုိဟင္ဂ်ာဒုကၡသည္ အေရအတြက္မွာ ၃၀၀၀၀ ခန္႔ရွိတယ္လို႔ သိရတယ္။

အဲဒီလိုမွမဟုတ္ဘဲ သက္ေသခံ အေထာက္အထားမ်ားကို အဓမၼသိမ္းဆည္း ေဖ်ာက္ဖ်က္ခံရျခင္း၊ ထြက္ေျပးလာစဥ္ ေပ်ာက္ဆံုးပ်က္ဆီးျခင္း (သို႔) အာဏာပိုင္မ်ားက မည္သည့္သက္ေသခံစာရြက္ တရြက္တေလမွ ထုတ္မေပးခဲ့ျခင္း တို႔ေၾကာင့္ ဘာအေထာက္အထားမွ မျပႏိုင္ပါက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းသို႔ ျပန္လည္ အေျခခ်ေနထိုင္ခြင့္ရရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ နည္းပါတယ္။ ဒီအေျခအေနမ်ိဳးမွာေတာ့ သူတို႔ကို   အမွန္တကယ္ႏိုင္ငံမဲ့မ်ား လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ျမန္မာျပည္မွာ ဘိုးဘြားစဥ္ဆက္ ေမြးဖြားေနထိုင္လာခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေၾကာင္းလည္းမျပႏိုင္၊ နယ္ခ်င္းကပ္ေနတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကလည္း သူတို႔ႏိုင္ငံသားမဟုတ္ဟု ျငင္းပါမည္။ Emdadul Haque (Senior Lecturer of the Department of Law and Justice, Southeast University) ရဲ့ အဆိုအရ       ခုလိုအမွန္တကယ္ႏိုင္ငံမဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာဒုကၡသည္ေပါင္း ၄၇၀၀၀၀ ခန္႔ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါ ၂၀၁၂ ေအာက္တိုဘာလမွာ ထုတ္ျပန္တဲ့ စာရင္းအေရအတြက္ပါ။ ထိုသို႔ေသာသူမ်ား အတြက္ UNHCR ၏ ေဆာင္ရြက္ေပးမႈေတြကေတာ့ အလြန္က်ယ္ျပန္႔ျပီး ရႈပ္ေထြးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေဆာင္းပါးမွာ လိုတာပဲ အနည္းငယ္ေျပာပါမယ္။ အထူးသျဖင့္ ေနရပ္ျပန္တဲ့အခါ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခံရမယ္ ဆိုတဲ့ စိုးရိမ္ရမႈအတြက္ အာမခံခ်က္ရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ပါတယ္။

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံက ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားမွာရွိတဲ့ ရုိဟင္ဂ်ာဒုကၡသည္မ်ားကို ျမန္မာဘက္က ျပန္လည္လက္ခံ ခဲ့တာန႔ဲပက္သက္ျပီး အစိုးရပိုင္းက တရား၀င္သတင္းထုတ္ျပန္တဲ့ စာရင္းအရေျပာရရင္ ဟသၤာစီမံခ်က္ျဖင့္ ျပန္လက္ခံသူ အေရအတြက္မွာ ၁၈၀,၀၀၀ ရွိပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ၁၉၉၄ မွ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္အတြင္း ျပန္လက္ခံသူ ရိုဟင္ဂ်ာအေရအတြက္မွာ ၂၅၀,၀၀၀ ရွိေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ေနာက္ျပီး လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၁၂ ဇူလိုင္လ (၂) ရက္ေန႔မွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္-ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံ အစည္းေ၀းပြဲမွာ ျမန္မာ ဒု-ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ၾကီး ဦးျမင့္ေမာင္ က ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွာ ရွိတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ရိုဟင္ဂ်ာ ၆၈၀၀၀ ကို ျပန္လက္ခံရန္ သေဘာတူ ခဲ့တယ္လို႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီးရဲ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အစိုးရရဲ့ ရိုးသားမႈမရွိတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခု ဆက္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ၁၉၉၄-၉၆ ခုႏွစ္အတြင္းက ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ားမွ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားကိုျမန္မာဘက္ကစစ္ေဆးျပီး ျပန္လည္လက္ခံခဲ့အေၾကာင္းကို အစိုးရထုတ္ New Light of Myanmar သတင္းစာမွာ took refugee/taken refugee ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းမ်ားျဖင့္ (ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံသားမ်ားကိုျမန္မာျပည္တြင္ ခိုလံႈခြင့္ေပးခဲ့သည္)ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္မ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ေရးသား ခဲ့တာ ေတြ႔ရတယ္။

တနည္းအားျဖင့္ေျပာရရင္ အစိုးရကိုယ္တိုင္က `ၾကက္လည္းေမာေစ၊ ယာလည္းညွက္ေစ´ဆိုတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ လူမ်ိဳးေရးအဓိကရုဏ္း မီးေမႊးေနျခင္းလို႔ပဲ ျမင္ပါတယ္ …

(ဒါ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံသား ဒုကၡသည္တစ္ေယာက္ကို ေပးတဲ့စာရြက္လား??)

တကယ္တမ္းေတာ့ ဒီလူေတြဟာ လ၀ကမွတ္တမ္းမ်ားနဲ႔ တိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးျပီးမွ ျမန္မာႏိုင္ငံက လူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း မွန္ကန္လို႔သာ ျပန္လည္လက္ခံခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ UNHCR ရဲ့ ၾကီးၾကပ္မႈနဲ႔ သူတို႔ရဲ့ မူလေနထိုင္ရာ ေဒသမ်ားတြင္ျပန္လည္ ေနရာခ်ထားေပးခဲ့ေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ဒီလုိ ေသခ်ာစြာ စစ္ေဆးျပီး ျပန္လည္ လက္ခံခဲ့တဲ့သူမ်ားကို ခုခ်ိန္က်မွ ခိုး၀င္လာသူမ်ားလို႔ စြပ္စြဲလို႔မရပါ။

သူတို႔ကို ဒီႏိုင္ငံသား ဟုတ္၊မဟုတ္ မေသခ်ာေသးလို႔၊ မေရရာေသးလို႔၊ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားအျဖစ္ သံသယရွိေနလို႔ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးျဖင့္ ႏွစ္(၆၀)ၾကာေအာင္ အခ်ိန္ဆြဲထားျပီး ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခြင့္ မရွိပါ။ ဒီအေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးနဲ႔သာဆိုရင္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံရွိေနသေရြ႕ ခင္ဗ်ားတို႔ သံယသရွိေနတာေတြ၊ မေသခ်ာတာေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ ျပီးဆံုးေတာ့မွာ မဟုတ္ပါ။

(၁၉၈၂)ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံသားဥပေဒမေပၚေသးခင္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့စဥ္ ကတည္းက ျမန္မာႏိုင္ငံသား ဥပေဒရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီဥပေဒေတြအရ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ေနထိုင္ခဲ့သူမ်ားကိုပါ ခုခ်ိန္က်မွ သံသယ ရွိေနလို႔ပါဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးကေတာ့ တကယ္တမ္း ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ စကားလို႔ပဲ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။ ဤလူမ်ား ႏုိင္ငံတြင္းသို႕ တရားမ၀င္ ခုိး၀င္ေနထုိင္သူမ်ားဟုဆုိလွ်င္ ဖမ္းဆီး အေရးယူႏုိင္ရန္ ၁၉၄၇ခုႏွစ္ လူ၀င္မႈၾကီးၾကပ္ေရး လတ္တေလာဥပေဒ (Emergency Act) ႏွင့္ တျခား လ၀က ဥပေဒမ်ား ရွိေနသည္မဟုတ္ပါလား။

အထက္ခုိး၀င္ေနသူမ်ားကို ဘာေၾကာင့္ႏွစ္ေပါင္း(၆၀)ေက်ာ္ အေရးမယူဘဲထားခဲ့သလဲ။ဒါ စဥ္းစားစရာ တစ္ခ်က္ပါ …

ဒီေလာက္ဆိုရင္ အမွန္တကယ္ႏိုင္ငံမဲ့ျဖစ္ေနသူမ်ားနဲ႔ပက္သက္ျပီး အၾကမ္းဖ်င္းေတာ့ သေဘာေပါက္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ခုခ်ိန္ထိ ေရးခဲ့သမွ်ထဲမွာ ႏိုင္ငံတကာဥပေဒေတြ မပါေသးပါဘူး။ ႏိုင္ငံသားေတြကို ႏိုင္ငံမဲ့ဘ၀ေရာက္သြားေအာင္ ဘယ္အာဏာပိုင္ကမွ လုပ္ေဆာင္ခြင့္မရွိပါဘူး။ ဒီအေၾကာင္းကို ရွင္းျပဖို႔အတြက္ ႏိုင္ငံမဲ့ျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းရင္းမ်ား နဲ႔ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ မျဖစ္မေနလိုက္နာေဆာင္ရြက္ရမဲ့ ႏိုင္ငံတကာသေဘာတူစာခ်ဳပ္ေတြႏွင့္ ပဋိဥာဥ္ခံ အခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕အေၾကာင္းကို (အပိုင္း-၃) မွာ ဆက္လက္ ေရးသားပါဦးမယ္။

Ref: UNHCR – Handbook for Parliamentarians- 2005

        Human Rights Abuses and Discrimination on Rohingyas

        International Crisis Group – Myanmar: A New Peace Initiative – Nov-2011

        bangalnews24.com

ဦးဦး ေမွာ္ဆရာ

(၁၁-၁-၂၀၁၃)
- ႏိုင္ငံသား၊ ႏိုင္ငံမဲ့ ႏွင့္ ရိုဟင္ဂ်ာ (အပိုင္း-၁) ဖတ္ရန္။
January 11, 2013