Category: သုတ၊ရသႏွင့္အေထြေထြ

ေဆာင္းပါမ်ား၊ ကဗ်ာမ်ား။ ဝထၳဳမ်ား၊ ဗဟုသုတ ျဖစ္ဖြယ္ရာမ်ား စသျဖင့္

ေဟာင္ေကာင္မွ ဗလီႏွင့္ ဆြလာသ္၀တ္ျပဳေဆာင္မ်ား(၁)

ျမင့္ျမတ္မွန္ကန္ေတာ္မူတဲ့ အလႅာဟ္(စြဗ္ဟာနဟူ၀သအားလ) ရဲ႕ နာမေတာ္နဲ႕အစျပဳပါတယ္။

MMSY မွာအဖြဲ႕၀င္တစ္ေယာက္ျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီျဖစ္ေပမယ့္ ရံုးတစ္ဖက္၊ တစ္ျခားလူမႈေရးကိစၥေတြနဲ႕မို႕ ဘာပုိ႕စ္မွ မတင္ျဖစ္သလို စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္တဲ့ပြဲေတြမွာလဲ မပါ၀င္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အလုပ္မအားတဲ့ၾကားကပဲ ေရးသားခ်င္စိတ္ျပင္းျပေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အလႅာဟ့္အသနားေတာ္နဲ႕ ဒီပုိ႕စ္ေလးေရးျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ေဆာ္ဒီအာေရးဗီးယား၊ လန္ဒန္ နဲ႕ အေမရိကန္လို ႏိုင္ငံေတြမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြ ဗလီတက္ၿပီး နမားဇ္၀တ္ျပဳခြင့္ရွိတာ လူတိုင္းလိုလိုသိၿပီးသားပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေဟာင္ေကာင္မွာလဲ ဒီလိုပဲ ၀တ္ျပဳႏိုင္တယ္ဆိုတာ မသိေသးတဲ့သူေတြကုိ ဗဟုသုတအျဖစ္ သိေစခ်င္တာေရာ၊ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြနမားဇ္၀တ္ျပဳခြင့္ရတဲ့အတြက္ အလုပ္လုပ္တဲ့၊ အလည္အပတ္သြားလာေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြအတြက္ နမားဇ္ဖတ္ဖို႕ ဘယ္ေလာက္လြယ္ကူမႈရွိတယ္ဆိုတာကိုပါ မွ်ေ၀ခ်င္တာပါ။ (more…)

June 1, 2011
စီးေဆာႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ငယ္ငယ္က ကစားကြင္းမ်ားသို့ ေရာက္ဖူးၾကလိမ့္မည္။

ဒန္းမ်ား၊ ေလွ်ာမ်ား၊ စီးေဆာမ်ား စီးဖူးၾကလိမ့္မည္။ လူငယ္တို့ သဘာ၀ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ခုန္ေပါက္ ေဆာ့ကစားဖူးၾကပါမည္။

ကြ်န္ေတာ္လည္း လူငယ္ပီပီ လြတ္လပ္ေပါ့ပါး ေျပးလႊားေဆာ့ကစားဖူးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ အမႈအမွတ္မထား။ မ်ားမၾကာမီကမွ အမွတ္မထင္ သတိျပဳမိေသာ ကစားနည္းမွာ ‘စီးေဆာ(See -Saw)’ပင္ျဖစ္သည္။
စာဖတ္သူလည္း ငယ္ငယ္က စီးဖူးလိမ့္မည္ျဖစ္၍ မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္ၾကည့္ေစလိုပါသည္။ စီးေဆာ၏ ပုံသဏၭာန္မွာ ပ်ဥ္ျပားတစ္ခ်ပ္နွင့္ အလယ္မွ ေထာက္တုိင္တခု ပါရွိပါသည္။ ပက္လက္ပ်ဥ္ျပားတခ်ပ္၏ အလယ္တည့္တည့္တြင္ အေပါက္ေဖာက္၍ျဖစ္ျဖစ္၊ အေပါက္မပါဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေထာက္တိုင္တစ္ခု ေထာက္ထားပါသည္။
ကေလးငယ္နွစ္ဦးက ပ်ဥ္ျပားတစ္ဘက္တစ္ခ်က္ဆီတြင္ တက္ထုိင္သည္ဆုိပါစို႔။ ဘယ္ဘက္က ကေလးက ဖိနွိပ္ထုိင္ခ်လွ်င္ ညာဘက္မွ ကေလးမွာ ျမင့္တက္သြားပါသည္။ ဘယ္ဘက္မွ ကေလး ထုိင္ရာက ထလွ်င္ ညာဘက္မွ ဖိနွိပ္ထုိင္ခ်ရသည္။ တနည္းဆုိရေသာ္ ဘယ္ဘက္မွကေလးက ျမင့္သြား၍ က်န္တဘက္မွာ နိမ့္ဆင္းသြားရသည္။ ‘တဘက္မွာ ျမင့္တက္ေနလွ်င္ က်န္တဘက္မွာ နိမ့္က်ေနမည္‘ဆုိေသာ သေဘာတရားကုိ ပထမဆုံး ဆင္ျခင္မိပါသည္။
ထုိ့ျပင္ ပန္းျခံထဲ၌ စီးေဆာ ေဆာ့ကစားေနေသာ ကေလးငယ္နွစ္ဦးအနက္ အျမင့္ေရာက္သြားသည့္ ကေလးမွာ တဘက္ကေလး ထက္ပို၍ ပန္းျခံ၏ရွုေမွ်ာ္ခင္းမ်ားကို ျမင္ေတြ႔နိုင္မည္။ ပတ္၀န္းက်င္၏ အလွတရားမ်ားကို ခံစားနုိင္မည္။ တဖန္ မိမိက နွိမ့္ခ်ေပးျခင္းအားျဖင့္ တဘက္ ကေလးအား ထုိရွုခင္းမ်ားအား ၾကည့္ရွုခြင့္ေပးရာေရာက္သည္။

ဤသို႔ျဖင့္ အတုန့္အလွည့္သေဘာ လုိက္ေလ်ာေပးၾကသည္။ အေပးအယူသေဘာ အျပန္အလွန္ ျဖည့္စည္းေပးၾကသည္။ အနိမ့္၌ရွိေနစဥ္ထက္ အျမင့္သို႔ ေထာင္တက္ရခ်ိန္တြင္ ပို၍ ေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္မွုကို ေ၀မွ်ခံစားမိၾကသည္။ win-win (သူမသာ၊ ကိုယ္မနာ)သေဘာမ်ိုးျဖစ္သည္။
အတၱကင္းစင္ေသာ ကေလးတုိ႔ဘ၀တြင္ ေဆာ့ကစားခဲ့ၾကသည့္ အဆုိပါ ကစားနည္းမွာ အတၱ၀ါဒ ခ်ိုးနွိမ္ေရးကို ေကာင္းစြာ ေလ့က်င့္ေပးနုိင္ေျကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။
မိမိခ်ည္း ေကာင္းစား၍ မျပီး။ ေပ်ာ္ရြွင္မႈ၊ ခ်မ္းသာမႈ၊ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားကို တကုိယ္တည္းရယူေနျခင္းျဖင့္ ေလာကအလွမဆင္နိုင္။ မိမိ ညီအစ္ကို၊ သူငယ္ခ်င္း၊ မိတ္ေဆြ၊ အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ားအပါအ၀င္ လူ႕အဖြဲ႔ အစည္းတုိ့ကိုပါ သူ႔အလွည့္ကိုယ့္အလွည့္ ေနရာေပးသင့္သည္ဟူေသာ အသိကို ေမြးဖြားေပးသည္။
ငယ္ရြယ္စဥ္က အေပ်ာ္သေဘာျဖင့္ ေဆာ့ကစားခဲ့ေသာ္လည္း ၾကီးျပင္းလာေသာအခါ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္လာခ်ိန္တြင္ သူမ်ားေကာင္းက်ိဳး-ကိုယ့္ေက်ာင္းက်ိဳး၊ အတၱ-ပရ ညီညြတ္မွ်တေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ စီးေဆာကစားနည္းက သင္ခန္းစာေပးသည္။
လူ႔ေလာက လူ႔ဘ၀တြင္ အနိမ့္အျမင့္၊ အတက္အက်၊ အဆုိး အေကာင္း ရွိစျမဲပင္။
ဆုိၾကပါစို့ …” တဘက္ကုိ A က်န္တဘက္ကုိ B ဟု အမည္တပ္၍ A မွာ အေကာင္း၊ B မွာ အဆိုးဟု ကုိယ္စားျပဳသတ္မွတ္ၾကည့္ပါ။ A ဆုိေသာ ေကာင္းျခင္းမ်ား ျမင့္တက္ေနခ်ိန္တြင္ B ဆုိေသာ အဆုိးတရားမ်ား နိမ့္က်ေနမည္ျဖစ္ျပီး တနည္း B ၏ အဆိုးမ်ား ျမင့္တက္လာခ်ိန္မွာ A ဆုိေသာ ေကာင္းျခင္းတရားမ်ား နိမ့္က် ေလ်ာ့ပါးသြားမည္ျဖစ္သည္။
လူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ေကာင္းမႈ၊ ဆိုးမႈ က်င့္မူခ်က္မ်ားကို ကုိယ္တိုင္ ေ၀ဖန္နွုိင္းယွဥ္၍ ညီမွ်ျခင္းထုိးၾကည့္နိုင္ေစရန္လည္း စီးေဆာက လႈံ႕ေဆာ္ တိုက္တြန္းသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ စီးေဆာဥပမာမွတဆင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေန႔စဥ္ဘ၀တြင္ ေတြ႔ၾကံဳေနရေသာ လူမွုေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပတ္၀န္းက်င္ေရး၊ တရားမွ်တေရး စသည့္ နယ္ပယ္စုံတို့တြင္ သဟဇာတျဖစ္ေစရန္ ေကာက္ယူဆင္ျခင္နုိင္သည္။
ပန္းျခံမ်ားတြင္ ကေလးငယ္တုိ့ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္နူးစြာ See -Saw စီးေနၾကတာကို ျမင္ရတုိင္း ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ပတ္၀န္းက်င္နွင့္ မည္မွ် သဟဇာတျဖစ္ၾကျပီလဲ၊ မည္မွ် အစြန္းမေရာက္ေအာင္ ေနထုိင္နုိင္ၾကျပီလဲ။ အေပး အယူ၊ အေလွ်ာ့အတင္း က်င့္မူတတ္ျပီလား၊ အတၱ-ပရ ညီညြတ္မွ်တနိုင္ျပီလားဆုိတာ ဆင္ျခင္ၾကည့္နိုင္ပါေၾကာင္း ….”။

copy from လင္းယုန္ဂ်ာနယ္

May 15, 2011
ႏို႔တစ္ခြက္နဲ႔ စာရင္းရွင္းၿပီး

တစ္ခါက ဆင္းရဲသားေလးတစ္ေယာက္ဟာ ေက်ာင္းစရိတ္ရဖို့အတြက္ တစ္အိမ္၀င္ တစ္အိမ္ထြက္ ကုန္ပစၥစည္းေလးေတြ လိုက္လံ ေရာင္းခ်ေနရသတဲ့။ တစ္ေန့မွာေတာ့ သူ့မွာ အေျြကအနည္းငယ္သာ က်န္ရွိျပီး စားစရာမရွိတဲ့အတြက္ အခက္ၾကံဳေနသတဲ့။ အရမ္းဆာေလာင္ေနတဲ့ လူငယ္ေလးဟာ အိမ္နီးနားခ်င္းဆီက တစ္ခုခု စားစရာ ေတာင္းစားဖို့ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။
ေဘးအိမ္ကို တံခါးေခါက္လုိက္တဲ့အခါ ခ်စ္စဖြယ္မိန္းကေလး တစ္ဦး ထြက္လာတာေတြ့ရေတာ့ သူ့စိတ္ေျပာင္းျပီး ထမင္းအစား ေရတစ္ခြက္ပဲ ေတာင္းခံလုိက္တယ္။ မိန္းကေလးလည္း လူငယ္ေလးရဲ့ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတဲ့ပုံကိုၾကည့္ျပီး နို႕အျပည့္တဖန္ခြက္ ယူလာေပးတယ္။ သူက နို႔ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္းေသာက္ျပီးတဲ့ေနာက္မွာ

”ကြ်န္ေတာ္ ဒီေက်းဇူးကို ဘယ္လုိ ျပန္ဆပ္ရမွန္းေတာင္ မသိပါဘူးဗ်ာ”လို႕ဆုိတယ္။
”ရွင္ ဘာမွျပန္ေပးဆပ္စရာမလိုပါဘူး၊ ကြ်န္မေမေမက မွာထားတယ္၊ ၾကင္နာမွုနဲ့ စာနာျပီးကူညီတာကို ဘာအဖိုးအခမွ ျပန္မယူရဘူးတဲ့” လုိ့ သူမက ျပန္ေျဖပါတယ္။
”ကြ်န္ေတာ့္ နွလုံးသားထဲကေန လွုိက္လွုိက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ”လုိ႔ ေျပာျပီး သူျပန္လာခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ လူငယ္ေလးဟာ အိမ္ကေန ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ ရုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာ သန္စြမ္းမွုလည္းမရွိသလို နာမ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျဖစ္တဲ့ ဘုရားသခင္နဲ့ လူငယ္ေတြမွာ စြမ္းအင္ေတြရွိတယ္ဆိုတာလည္း ယုံျကည္မွု မရွိပါဘူး။ အဲဒီ အခ်ိန္အထိ သူဟာ အရာရာကို လက္ေျမွာက္ အရွုံးေပးဖုိ့ပဲ အသင့္ျပင္ထားသူပါ။
ေနာင္နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာလာတဲ့အခါမွာ မိန္းမပ်ိုေလးလည္း အသက္အရြယ္ ၾကီးျပင္းလာျပီး တေန့မွာ ျပင္းထန္တဲ့ ေ၀ဒနာခံစားရရွာ တယ္။ ေဒသခံ ဆရာ၀န္ေတြ မနုိင္ေတာ့လို့ ျမိဳ႕ၾကီးက ေဆးရုံကို လႊဲ ေျပာင္းေပးရတဲ့ အထိပါပဲ။ သူမရဲ့ ရွားပါးတဲ့ ေရာဂါအေျခအေနကို အထူးကု ဆရာ၀န္ၾကီးေတြနဲ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ကုသဖုိ့ ျပင္ဆင္ရတာေပါ့။ အဲဒီမွာ တစ္ခ်ိန္က လူငယ္ေလးဟာ ဆရာ၀န္ၾကီး ေဟာင္း၀ပ္ျဖစ္လုိ့ေနပါျပီ။ ဆရာ၀န္ ေဟာင္း၀ပ္ဟာ ဒီလူနာကို ကိုင္တြယ္ရမယ့္ အထူးကုျကီးေပါ့။ အမ်ိုးသမီးေရာက္လာတဲ့ ျမိဳ႕နာမည္ကို ၾကားကတည္းက သူ့မ်က္လုံး ေတြ အေရာင္လက္သြားခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့ လူနာရွိရာ ကုတင္ကို သူေရာက္လာျပီး အမ်ိုးသမီးကိုၾကည့္လုိက္တဲ့အခါ ျမင္ျမင္ခ်င္း သူမွတ္မိသြားတယ္။ ဒါနဲ့ ဆရာ၀န္အဖြဲ႔ကို အတတ္နုိင္ဆုံးၾကိဳးစားျပီး သူမအသက္ကို ကယ္ တင္ဖုိ့ တိုက္တြန္းလုိက္တယ္။ ဆရာ၀န္ေတြဟာ တစ္ေနကုန္ ဒီလူနာအတြက္ အထူးအေလးေပးျပီး ကုသျကတယ္။ ေနာက္ဆုံး သူတုိ့ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။
ေဒါက္တာ ေဟာင္း၀ပ္က ေငြရွင္းဌာနကို သြားျပီး ဒီအမ်ိုးသမီးအတြက္ က်သင့္ေငြစာရင္းကို ေတာင္းယူၾကည့္ပါတယ္။ ေနာက္ သူက ေငြရွင္းစာရြက္ရဲ့ ေအာက္ေျခမွာ လက္မွတ္ေရးထုိးျပီး လူနာထံ ပို႔ခိုင္းလုိက္ပါတယ္။
လူနာအမ်ိုးသမီးက သူ့ထံေရာက္လာတဲ့ က်သင့္ေငြစာရင္း စာရြက္ကို စိုးရိမ္တၾကီးနဲ့ ဖြင့္ၾကည့္တယ္။ သူ့စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီလို ေဆးရုံၾကီးမွာ အထူးကုၾကီးေတြနဲ့ ကုသရတဲ့ ကုန္က်ေငြဟာ က်န္ရွိေနတဲ့ သူ႕ဘ၀တစ္သက္လုံး ဆပ္လုိ့ ကုန္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေတြးထင္ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မ်က္လုံးေတြ ျပဴးက်ယ္သြားေလာက္ေအာင္ အံ့ၾသသြားရတာက ေဘာက္ခ်ာရဲ့ ေအာက္ေျခမွာ ”နို႔တစ္ခြက္နဲ႔ စာရင္းရွင္းျပီး”လို႔ ေရးထားတာေၾကာင့္ပဲ။ ေအာက္မွာ လက္မွတ္ေရးထုိး ထိုးထားတဲ့ ေဒါက္တာ ေဟာင္း၀ပ္ရဲ့ နာမည္ကိုေတြ႔လုိက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ သူဟာ အရာရာအားလုံးကို ျပန္မွတ္မိသြားတယ္။ ၀မ္းသာ၀မ္းနည္းနဲ့ မ်က္ရည္ေတြလည္း စီးက်လာတယ္။

အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ သူမရင္ထဲမွာ “အို.. ဘုရားသခင္၊ ေက်းဇူးၾကီးမားလွပါတယ္၊ အရွင့္ရဲ့ ေမတၱာေတြဟာ လူသားေတြရဲ့ နွလုံးသားနဲ့ လက္ေတြထဲမွာ စီး၀င္ေနပါျပီအရွင္…” လုိ႔ ဆုေတာင္းေနမိပါေတာ့တယ္။

Ref; Paid in full cup of Milk

from လင္းယုန္ဂ်ာနယ္

May 15, 2011
က်မ ဂဒါဖီရဲ႕ သူနာျပဳဘ၀ကေပါ့

က်မ အသက္ ၂၁ အရြယ္မွာ မြမ္မာဂဒါဖီရဲ့ သူနာျပဳအျဖစ္စတင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။

က်မ ယူကရိန္းမွာ ၾကီးျပင္းသူပါ။ အာရပ္စကားလည္း မေျပာတတ္ပါဘူး။ လစ္ဗီးယားစကားနဲ့ လဗႏြန္စကား မတူမွန္းေတာင္ မသိပါဘူး။ သူ့ကိုေတာ့ က်မတို့က ‘Papik’ လို႔ ခ်စ္စနုိးေခၚၾကတယ္။ ရုရွားလုိ ‘အေဖေလး’ လုိ့ အဓိပၸာယ္ရတယ္။ က်မ အတြက္ကေတာ့ အရာရာဟာ အိပ္မက္လိုပါပဲ။ က်မအတြက္ အိပ္ခန္း၂ခန္းပါတဲ့ တိုက္ခန္းတခန္းရတယ္။ ဒရိုင္ဘာတစ္ေယာက္ေပးထားတယ္။ က်မေခၚ လိုက္တဲ့အခ်ိန္တုိင္းမွာ အဆင္သင့္ ေရာက္လာမယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မအခန္းမွာ လွ်ိ႕၀ွက္အသံဖမ္းကရိယာေတြ တပ္ဆင္ထားတယ္။ က်မဘ၀က အနီးကပ္ ေစာင့္ၾကည့္တာခံခဲ့ရတယ္။
က်မအလုပ္၀င္ကာစက နန္းေတာ္ကို သြားခြင့္မျပဳဘူး။ ‘အေဖေလး’ က သူ့မိန္းမ(စဖီယာ)ကို ေၾကာက္ရတယ္နဲဲ့တူတယ္။ သူ့မိန္းမ မနာလိုျဖစ္မွာကိုေလ။ ေနာက္ေတာ့ က်မ ပုံမွန္သြားလို႕ ရခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူ့မွာ လူငယ္တစ္ေယာက္လုိ နွလုံးခုန္နွုန္းနဲ့ ေသြးေပါင္ခ်ိန္မ်ိုးရွိေနတာပါ။ ခ်က္တုိ့၊ ခ်ီလီနုိ္င္ငံတုိ့ကို အလည္သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ အပူဒဏ္ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ေရာဂါ မ၀င္ရေအာင္ သူ့ကို ကုတ္အကၤ်ီထူထူထဲထဲ ၀တ္ေပးရတယ္။ က်မတို့က သူကို အိမ္နားမွာ ပုံမွန္လမ္းေလွ်ာက္ခိုင္းျပီး ေသြးေပါင္ခ်ိန္တာတု့ိ ကာကြယ္ ေဆးထုိးတာတုိ့ မွန္မွန္လုပ္ေပးရတယ္။
ယူကရိန္းသတင္းစာေတြကေတာ့ က်မတုိ့ကို ကဒါဖီရဲ့ ေမာင္းမ (အငယ္အေနွာင္း)ေတြလို့ ကင္ပြန္းတပ္တယ္။ ဒါ အဓိပၸာယ္မရွိတာပဲ။ ဘယ္သူနာျပဳမွ သူ့ခ်စ္သူေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ က်မတို့ေတြက ေသြးေပါင္တုိင္းတဲ့အခ်ိန္ေလာက္ပဲ သူ့အသားကို ထိေတြ႔ၾကတာပါ။ ‘အေဖေလး’ဟာ သူ့သူငယ္ခ်င္း အီတလီ၀န္ၾကီးခ်ုပ္ ဘာလူစကူနီိတို႔လုိ မိန္းမလိုက္စားတဲ့သူမဟုတ္ပါဘူး။ သူက ဆြဲေဆာင္မွု ရွိတဲ့ ယူကရိန္းမယ္ေတြကိုပဲ သီးသန္႔ေရြးခ်ယ္ခန့္ထားတာပါ။ သူ႔ေဘးမွာ လွပတဲ့ အရာေတြ လူေတြရွိေနေစခ်င္တဲ့ သေဘာပါ။ က်မကို အလုပ္ခန့္ဖုိ့ လူေတြ႔ စစ္ေဆးတုန္းကဆို က်မကို လာေလွ်ာက္တဲ့သူေတြထဲကေန ဆြဲထုတ္ျပီး အရင္ဆုံး လက္ဆြဲနွုတ္ဆက္တယ္။ ေနာက္ျပီး က်မ မ်က္လုံးကို ေသေသခ်ာခ်ာစိုက္ၾကည့္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွ က်မသိလိုက္ရတာက သူဟာ လူေတြနဲ့ ပတ္သက္ျပီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခု ခ်ရမယ္ဆိုရင္ အရင္ဆုံး အဲဒီလူကို လက္ဆြဲနွုတ္ဆက္တတ္တယ္ဆုိတာပါပဲ။
‘ပါပစ္က္’မွာ မေကာင္းတဲ့အက်င့္တစ္ခုခ်ို့ေတာ့ရွိတယ္။ သူဟာ အာရဗ္ဂီတကို ကက္ဆက္အေဟာင္းျကီးတစ္ခုနဲ့ ဖြင့္ျပီး နားေထာင္မယ္။ သူ့အ၀တ္ေတြကိုလည္း တစ္ေန့ကို ခဏခဏလဲေနေတာ့တာပါပဲ။ ၁၉၈၀ ေလာက္က ေရာ့ခ္ဂီတသမားတစ္ဦးရဲ့ ဒီဇိုင္းနဲ့ အ၀တ္အစားကုိ သူ အရူးအမူးစြဲလမ္းတာ…။ တစ္ခါတရံ ဧည့္သည္ေတြ သူ့ကို ေစာင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာင္ အခန္းထဲ၀င္ျပီး အကၤ်ီလဲလိုက္ေသးတယ္။ ဆင္းရဲတဲ့ အာဖရိကနုိင္ငံေတြကို လွည့္လည္တဲ့အခါမွာလည္း သူက ကားျပတင္းေပါက္ကေန ယာဥ္တန္း ေနာက္က ေျပးလိုက္လာတဲ့ ကေလးငယ္ေတြကို ပိုက္ဆံေတြ၊ သၾကားလုံးေတြ က်ဲခ်တယ္။ ကေလးေတြနားေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မကပ္ဘူး။ ေရာဂါေတြ ကူးဆက္မွာ စိုးလုိ့တဲ့။ ေနာက္ ရြက္ဖ်င္တဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွ မအိပ္ဘူး။ အစည္းအေ၀းလုပ္တဲ့ အခ်ိန္ေလာက္ပဲ သုံးတယ္။
သူနဲ့အတူ က်မတုိ့ အေမရိကန္၊ အီတလီ၊ ေပၚတူဂီ၊ ဗင္နီဇြဲလား စတဲ့ နုိ္င္ငံေတြကို ခရီးထြက္ဖူးပါတယ္။ အျမဲတမ္း က်မတုိ့အေပၚ ေကာင္းခဲ့တယ္။ က်မတို့ လိုအပ္ တာကိုေမးျပီး ေဈး၀ယ္ထြက္ခြင့္ျပုတယ္။ နွစ္စဥ္နွစ္တုိင္းမွာလည္း ‘အေဖေလး’က သူ့၀န္ထမ္းေတြကို ေရႊေရာင္ နာရီတစ္လက္ လက္ေဆာင္ေပးေနျကပဲ။ အဲဒီနာရီအေပါ္မွာ သူ့ဓါတ္ပုံကိုပါ ထည့္သြင္းရိုက္နွိပ္ထားတယ္။ အဲဒီနာရီျပျပီး လစ္ဗ်ားရဲ့ ဘယ္ေနရာမွမဆို ျပႆနာျဖစ္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လိုအပ္တဲ့အကူအညီမွန္သမွ် ေတာင္းလို့ရတယ္။
သူ့ကို လစ္ဗ်ားလူဦးေရ ထက္၀က္ေလာက္က မၾကိဳက္မွန္း သိရေတာ့ က်မ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ ျပည္တြင္းက က်န္းမာေရး၀န္ထမ္းေတြဆိုရင္လည္း က်မတုိ့ေတြကို မနာလုိျဖစ္ၾကတယ္။ က်မတုိ့က သူတုိ့ထက္ ပိုျပီး လစာ ၃ ဆေလာက္ရၾက တယ္ေလ။ ေဒၚလာ ၃ ေထာင္ေက်ာ္တာေပ့ါ။ ဒါဟာ ‘အေဖေလး’သူ႕တုိင္းျပည္မွာ လုပ္ခ်င္တုိင္းလုပ္ေနတဲ့ ရလာဒ္ပဲ။ သူက စတာလင္နဲ႔ တူတယ္။ အာဏာေတြ ဇိမ္ခံစရာေတြအားလုံးဟာ သူ႔အတြက္ခ်ည္းပဲ။
အီဂ်စ္ျပည္မွာ ေတာ္လွန္ေရးေတြျဖစ္ေနတာ တီဗီမွာ က်မ စေတြ႔ေတာ့ ေအာ္…ဒီမွာ ‘အေဖေလး’ကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ ဆန္႔က်င္ရဲ မွာမဟုတ္ဘူးလုိ့ ထင္ခဲ့မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ တူနီးရွားနဲ့ အီဂ်စ္ျပီး ဂယက္ေတြရိုက္ျပီး လစ္ဗ်ားမွာလည္း အရာရာေျပာင္းလဲခဲ့ျပီေလ။
တကယ္လုိ့ ‘အေဖေလး’ဟာ သူ့သား ‘စအိဖ္’ကို အာဏာ လႊဲေပးလုိက္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ သူ့အတြက္ အခြင့္အေရးရွိနိုင္ဦးမယ္။ ျပည္သူေတြအခုေလာက္လည္း ေသမွာမဟုတ္ပါဘူး။
က်မ ထရီပိုလီကေန ေဖေဖာ္၀ါရီလဆန္းေလာက္မွာ ထြက္လာခဲ့တယ္။ က်မသူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္ေတာ့ အဲဒီမွာ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။ အခု သူတုိ့ ထြက္လာလုိ့ မရေတာ့ဘူး။ က်မ ထြက္လာရ တဲ့အေျကာင္းကေတာ့ ပုဂၢိဳလ္ေရးဆန္လြန္းပါတယ္။ က်မမွာ ကုိယ္၀န္ေလးလရွိျပီေလ။ အခု ထင္သာျမင္သာရွိေနျပီ။ က်မရဲ့ ဆားဗီးယားခ်စ္သူကို ‘အေဖေလး’က သေဘာမက်မွာ စိုးလုိ့ပါပဲ။
က်မ သစၥာေဖာက္လုိ့ ‘အေဖေလး’က ခြင့္လႊတ္မွာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်မ လစ္ဗ်ားကေန ထြက္ခြာမွျဖစ္မွာမုိ့ပါ။ က်မနဲ႔ က်မရဲ့ကေလးအနာဂတ္ကို စဥ္းစားရမယ္ေလ။ ‘အေဖေလး’ ရဲ့ အနီးကပ္လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္က အခုေတာ့ သူနဲ့ေ၀းရာကို ထြက္ေျပး ေနရပါျပီ။ သူက အခု သူ႔သားသမီးေတြကိုေရာ က်မနဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ယူကရိန္းအမ်ိုးသမီး၂ဦးကုိပါ သူ႔ေဘးမွာ သူနဲ့အတူ ေသဖုိ႔ ဖိအားေတြ ေပးေနျပီေလ….။ ။

ေအးမြန္

Ref: My Years As Gaddafi’s Nurse – by Oksana Balinskaya , Newsweek, April 10, 2011

May 15, 2011
နိုင္ငံ့ဂုဏ္ရည္ဘဲြ့ ပထမဆင့္ ဗိုလ္မွဴးၾကီးတင္စိုး (အထၱဳပတၱိ)

ဗိုလ္မွဴးၾကီးကို မနၱေလးျမိဳ႕၈၃-လမ္း၊ ဂုဏ္တန္ရပ္၌ အဘ ဦးမႊတ္နွင့္ အမိ ေဒၚအမာတို့မွ ၁၂၇၉ နတ္ေတာ္လဆန္း ၉ ရက္ (၂၂၊ နို၀င္ဘာလ၊ ၁၉၁၇) ေန့တြင္ ဖြားျမင္သည္။ ငယ္စဥ္က ၅-နွစ္ မွ ၉-နွစ္သားအထိ ေတာင္ဘလူ၀တ္ေက်ာင္းတြင္ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ စာသင္ေက်ာင္းတြင္ အေျခခံဘာသာေရးနွင့္ ေခတ္ပညာကို ဆည္းပူးသည္။ ျပီးမွ မနၱေလးျမိဳ႕ရိွ မြတ္စလင္ေက်ာင္း၊ ဗဟိုအမ်ိဳးသား အထက္တန္းေက်ာင္းတို့တြင္ ဆက္လက္ဆည္းပူးျပီး ၁၉၃၆-ခု မတ္လတြင္ ၁၀-တန္း စာေမးပဲြကို ေျဖဆို ေအာင္ျမင္သည္။
၁၉၃၉-ခုနွစ္တြင္ မနၱေလး ဥပစာေကာလိပ္မွ ဥပစာသိပၸံတန္းကို ေအာင္ျမင္ျပီး ၁၉၄၁-ခုနွစ္တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၊ ဘီအိုစီ အင္ဂ်င္နီယာေကာလိပ္မွ လွ်ပ္စစ္အင္ဂ်င္နီယာပညာရွင္မ်ားအဖဲြ့၏ ဒီပလိုမာဘဲြ႕ ရရိွသည္။ ၁၉၄၁-ခုနွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ေၾကးနန္း ဌာတြင္ အီီးအက္တီ အျဖစ္ အလုပ္စတင္၀င္ေရာက္သည္။ ၁၉၄၂ခုနွစ္ နို၀င္ဘာလ မွ ၁၉၄၅ ခုနွစ္ မတ္လအထိ အက္စ္ဒီအီးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္သည္။

၁၉၄၂-ခုနွစ္ ဒီဇင္ဘာလမွစ၍ ေၾကးနန္းဌာန ၀န္ထမ္းတစ္ဦးအျဖစ္ အလုပ္လုပ္ရင္း ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ေျမေအာက္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ငန္းးမ်ား ေဆာင္ရြက္သည္။ ၁၉၄၄ ခ၊ု ေအာက္တို ဘာလမွစ၍ ဗိုလ္မွဴးၾကီးဗထူးနွင့္ ဆက္သြယ္ျပီး လိွု့်၀ွက္ ၀ါယာလက္စခန္းတစ္ခုကို မနၱေလးျမိဳ႕ေျမာက္ဘက္ ဒဟေတၳာရြာ အေရွ့ဘက္ေတာထဲတြင္ တာ၀န္ယူ ထိန္းသိမ္းေဆာင္ရြက္ေပးသည္။ ၁၉၄၅-ခု မတ္လ ၈ ရက္ေန့တြင္ ဂ်ပန္တပ္မေတာ္အရာရိွတစ္ဦးအေနျဖင့္ အထူးသျဖင့္ ဆက္သြယ္ေရးအရာရိွတာ၀န္မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ရသည္။ ျမင္းျခံစခန္းတြင္ မ်ိဳးခ်စ္တပ္မေတာ္၏ ေတာ္လွန္ေရးဗိုလ္အျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့သည္။ ေတာ္လွန္ေရး ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ မြတ္စလင္ထုအား စည္းရံုးရန္ ပ်ဥ္းမနားညီလာခံ ေခၚဆိုခဲ့သည္။ သို့ေခၚနိုင္ရန္ အထက္ဗမာျပည္ စည္းရံုးေရးအတြက္ ဗိုလ္မွဴးက တာ၀န္ယူၾကိဳးပမ္းရသည္။
၁၉၄၆-ခု ဇန္န၀ါရီလ ၁၄ ရက္ မွ ၁၉၇၂-ခု စက္တင္ဘာလ ၆၇က္ေန့အထိ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တြင္ ဗိုလ္မွဴးအဆင့္အထိ တာ၀န္အမ်ိဳးမ်ိဳးထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ဘီအီးအမ္အီး လွ်ပ္စစ္တပ္ဖဲြ့တြင္ တာ၀န္ယူခဲ့ျပီး ၁၉၅၇-ခု ဇူလိုင္လမွ ၁၉၇၀ ခု ေအာက္တိုဘာအထိ လွ်ပ္စစ္ညႊန္ၾကားေရးတာ၀န္ကိုပါ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။

၁၉၆၂-ခု မတ္လ ၂ ရက္ေန့မွစ ၁၉၇၀ ျပည့္နွစ္တြင္ လယ္ယာနွင့္ သစ္ေတာ၀န္ၾကီးဌာနအတြင္း၀န္၊ လယ္ယာ စိုက္ပိ်ဳးေရး၀န္ၾကီးဌာနအတြင္း၀န္၊ ဗလကအဖဲြ့၏ စက္မႈပစၥည္းၾကီးၾကပ္ေရးအဖဲြ့ ဥကၠ႒၊ စိုက္ပိ်ဳးေရးဘဏ္ဥကၠ႒၊ ဆိုရွယ္လစ္စီးပြားေရး တည္ေဆာက္မႈ ေကာ္မတီ ဥကၠ႒ ၀ါဇီလုပ္ငန္းေကာ္မတီဥကၠ႒ စေသာ နယ္ဘက္တာ၀န္အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုလည္း ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
ေဖာ္ျပပါ စစ္ဘက္နယ္ဘက္ တာ၀န္မ်ားအျပင္ ၁၉၆၄-ခု နွစ္မွ၁၉၇၁-ခုနွစ္အထိ လမ္းစဥ္ပါတီဌာနခ်ဴပ္ ေတာင္သူလယ္သမားေရးရာ ဌာနၾကီး၌ ေရးရာေကာ္မတီ လက္ေထာက္အတြင္းေရးမွဴး၊ ေရးရာေကာ္မတီ တာ၀န္မ်ားကိုလည္း ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၃-ခုနွစ္မွ ၁၉၇၃-ခုနွစ္အထိ ဗဟိုျပည္သူ့ ေတာင္သူလယ္သမားေကာင္စီ၊ ဗဟိုေကာင္စီ၀င္အျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့သည္။
၁၉၇၉-ခ ု စက္တင္ဘာလ ၉-ရက္ ေနတြင္ ဟစ္ဂ်ရီ ၁၄၀၀ ျပည့့္္ က်င္း ပေရးအတြက္ အဖဲြ့ ေပါင္း စံု အစည္းေ၀းတြင္ ဗိုလ္မွဴးၾကီးသည္ နာယကတစ္ဦးအျဖစ္ ေခါင္းေဆာင္ပါ၀င္သည္။ ထို စည္းေ၀းပဲြတြင္ လက္ရိွ မြတ္စလင္အဖဲြ့ၾကီး ၆ ဖဲြ့၊ လူသိမ်ားေသာ အသင္းအဖဲြ့မ်ား၊ အမ်ိဳးသမီးအဖဲြ့၊ အီးဒ္စြလာတ္အဖဲြ့၊ ဓမၼဗိမာန္အပါအ၀င္ အဖဲြ့၂၉ ဖဲြ့၊ ၀တ္ေက်ာင္း ၅၀၊ ဂ်မာအတ္ခါနာ ၈ ခု၊ ျပင္ပစိတ္၀င္စားသူ ၁၇၉ ဦးတို့ပါ၀င္ေသာ အစၥလာမ္သာသနာ ဟစ္ဂ်ရီ ၁၅ရာစုၾကိဳဆိုေရး (အဟက) ဗဟိိုု ေကာ္မတီကို ဖဲြ့စည္းရာ ဗိုလ္မွဴးကို ေကာ္မတီဥကၠ႒အျဖစ္ တင္ေျမွာက္ခဲ့ၾကသည္။

၁၂၊ ၉၊ ၇၉ တြင္ ေကာ္မတီ အသီးသီးဖဲြ့သည္။ ၂၀၊ ၁၁၊ ၇၉ ေန့တြင္ ဆုေတာင္းပဲြ က်င္းပသည္။ ၃၀၊ ၁၂၊ ၇၉ နွင့္ ၂၇၊ ၁၊ ၈၀ ေန့မ်ားတြင္ ေဟာေျပာပဲြမ်ား က်င္းပခဲ့သည္။ စာတမ္းနွင့္ ဓမၼေတးေခြမ်ား ထုတ္ေ၀သည္။ ေသြးလွူပဲြ၊ ေခြ်းလွူပဲြမ်ား တခမ္းတနား က်င္းပနိုင္ခဲ့သည္။
၁၉၈၀-ျပည့္နွစ္ ေမလ ၁၁ ရက္ေန့၊ က်ဴလီယာခန္းမတြင္ က်င္း ပေသာ အိိုုလမာသာသနာ ့ပညာရွင္မ်ားမ်ားအဖဲြဲြဲ့့ လူထုေဟာေျပာပဲြတြင္ ဗိုလ္မွဴးၾကီးက ဧည့္သည္ေတာ္မိန့္ခြန္းေျပာၾကားသည္။ ၁၅-ရာစု ၾကိဳဆိုေရး အထိမ္းအမွတ္ မိတ္ဆံုပဲြမ်ား၊ စကားရည္ေသြးပဲြမ်ားလည္း သိုက္သိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ က်င္းပခဲ့သည္။၁၉၈၀-ျပည့္နွစ္ နို၀င္ဘာ ၉ ရက္ (၁၄၀၁ ခု မုဟရ္ရမ္လ ၁-ရက)္ ေနတြင္ ဆရာ၀န္မ်ားအသင္း ခန္း မေဆာင္၌ ဟစ္ဂ္ဂ်ရီ ၁၅-ရာစုအၾကိဳအခမ္္းးအနား က်င္း ပသည။္ ဗိုလ္မွဴးၾကီး က သဘာပတိအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္သည္။ သံအမတ္ၾကီး ဦးေဖခင္နွင့္ ဟာဂီ်မ ေဒၚျမျမတင္တို့က နႈတ္ခြန္းဆက္ စကားေျပာၾကားသည္။ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ သီရိကိုေလးက ရတုျဖင့္လည္းေကာင္း၊ သာေကတျမိဳ႕နယ္ သင္တန္းသူမ်ားက အၾကိုနႈတ္ခြန္းဆက္ေတးျဖင့္လည္းေကာင္း ဧည့္ခံတင္ဆက္သည္။ ဗိုလ္မွဴးၾကီး၏ ဟစ္ဂ်ရီ ၁၅ရာစု ၾကိဳဆုိေရး မိန္႔ခြန္္းကို ျမန္မာ့အသံမွ ထုတ္လႊင့္ေပးခဲ့သည္။
၁၉၇၉-ခု စက္တင္ဘာ ၉ ရက္(၉-၉-၇၉) ေန့ ေဆာ္ၾသခိ်န္မွစ၍ ၁၉၈၀ ျပည့္ ဒီဇင္ဘာ ၉ ရက္ (၉၊ ၁၂၊ ၈၀) ဆုေတာင္းပဲြနွင့္မိတ္ဆံုစားပြဲ က်င္း ပကာ အဟက က ို ဖ်က္သိမ္းသည္အထ ိ ဗိုလ္မွဴးၾကီးသည္ စိတ္၀င္တစား အားတက္သေရာ ၾကိုးပမ္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
‘မွန္ကန္ေသာဦးတည္ခ်က္ အေလးအနက္ထား၍ စုေပါင္းၾကရင္း ညီညြတ္ေရး တည္ေဆာက္ရန္ျဖစ္သည္’ ဟူေသာ ခံယူခ်က္ျဖင့္ ဗိုလ္မွဴးၾကီးသည္ ပါ၀င္လႈပ္ရွားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။’
ဗိုလ္မွဴးၾကီးသည္ ၁၉၈၄-ခုနွစ္၊ ဇန္န၀ါရီ ၄ ရက္ေန့တြင္ နိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီက ခ်ီးျမွင့္ေသာ ႏိုင္ငံဂုဏ္ရည္ဘြဲ႕ ပထမ အဆင့္ႏွင့္ စစ္မႈထမ္းေကာင္း တံဆိပ္ကို ရရိွသည္။ကေလာင္အမည္မွ မန္းသစၥာျဖစ္သည္။
၁၉၈၇ ခု ၾသဂုတ္လထုတ္ လျပည့္၀န္းစာေစာင္တြင္ မန္းသစၥာ ကေလာင္အမည္ျဖင့္ ဟစ္ဂ်ရတ္ျပဳလုပ္ရျခင္း အေၾကာင္းရင္းကို တင္ျပသည္။ ေဆာင္းပါးတြင္ အစၥလာမ္သမိုင္းအတြက္ ဟစ္ဂ်ရတ္ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ မည္မွ်အေရးၾကီးသည္၊ မည္မွ်တန္ဖိုးရိွသည္ကို ဆန္းစစ္ျပသည္။ အခိ်ဳ႕ပညာရွင္တို့သည္ ဟစ္ဂ်ရတ္၏အေရးပါပံုကို ဖံုးကြယ္ျပီးမွားယြင္းေသာအယူအဆမ်ားကို ေဖာ္ျပေနၾကသည္။ ပထမအယူအဆမွာ Flight ထြက္ေျပးျခင္းျဖစ္ျပီး ဒုတိယအယူအဆမွာ Arbitration ၾကား၀င္ျဖန္ေျဖေပးျခင္းျဖစ္သည္။ အယူအဆ ၂-ခုစလံုးမွာ အဓိပၸာယ္ကင္းမဲ့ျပီး အေၾကာင္းရင္းကို ေသးသိမ္ေအာင္လုပ္ရာေရာက္သည္။ အမွန္မွာ အဖိနိွပ္ခံဘ၀ဆိုးမွ လြတ္ေျမာက္ျပီး အစၥလာမ္သာသနာကို ခိုင္ျမဲစြာ တည္ေထာင္နိုင္ရန္ (၁) လြတ္လပ္ေသာ အေျခခံနယ္ေျမ (၂) ကိုယ္ပိုင္သေဘာတရားနွင့္ (၃) နိုင္ငံေရးအာဏာတည္းဟူေသာ မရိွမျဖစ္သည့္ လိုအပ္ခ်က္ (၃)ရပ္နွင့္ ျပည့္စံုနိုင္ရန္ ဟစ္ဂ်ရတ္ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု တင္ျပသည္။
နိဂံုးတြင္-
‘တမန္ေတာ္ျမတ္ၾကီး(ျငိမ္း)သည္ မိမိဘ၀ခရီး တစ္ေလွ်ာက္လံုးတြင္ အစၥလာမ့္လမ္းညႊန္မႈကို အျပည့္အ၀ ယံုၾကည္ျပီး အစၥလာမ့္တရားေတာ္နွင့္အညီ က်င့္ၾကံေနထိုင္သြားခဲ့ေပသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ၾကီး(ျငိမ္း)၏ အီမန္တည္းဟူေသာယံုၾကည္ခ်က္ကို မည္သည့္အေျခအေနနွင့္မဆို မည္သည့္အရာကမွ် ယိမ္းယိုင္ေအာင္မျပုနိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ေလ့လာေတြ့ရိွရပါသည္။ မကၠာျမိဳ႕နွင့္တကြ ေရာက္ေလရာ ေဒသအသီးသီးတြင္ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စည္းစိမ္ဥစၥာ ရာထူး ဂုဏ္တို့ေၾကာင့္လည္းေကာင္း မည္သည့္အခါမွ် မိမိအီမန္ကို အထိခို္က္မခံခဲ့ေၾကာင္း အစၥလာမ့္သမိုင္းတြင္ အထင္အရွားေတြ့ရိွရပါသည္’ ဟု သံုးသပ္သည္။ ျပီးမွ ဟစ္ဂ်ရတ္ျဖစ္စဥ္နွင့္ မ်က္ေမွာက္ဘ၀ကို ယွဥ္ျပသည္။
မ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္ ကြ်နု္ပ္တို့အဖို့ အေရးအၾကီးဆံုးတာ၀န္ တစ္ခုမွာ တမန္ေတာ္ျမတ္ၾကီး(ျငိမ္း)၏ထံုုး နွလံုုးသြင္း၍မိမိအီမာန္ကို ခိုင္ျမဲစြာထိန္းသိမ္းထားနိုင္ရန္ပင္ျဖစ္သည္။ မိမိအီမာန္ကို ဘာနွင့္မွ် မေရာင္းစားမိေအာင္ အျမဲၾကိုးစားအားထုတ္ေနရေပမည္။ တစ္စံုတစ္ခုကို ေၾကာက္၍ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ တပ္မက္၍ေသာ္လည္းေကာင္း မိမိအီမာန္ယိမ္းယိုင္မသြားေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားဖို့ အလြန္အေရးၾကီးေပသည္။ အီမာန္ခိုင္ျမဲျပီး အက်င့္သီလေကာင္းမြန္မွသာ ကြ်နု္ပ္တို့ လူျဖစ္ရကို်းနပ္ျပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ ေအာင္ပန္းဆြတ္ခူးနိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပအပ္ပါသည္။
ဟု သတိေပးနိႈးေဆာ္ထားပါသည္။ အေလးထားရမည့္ သတိေပးခ်က္၊လက္ေတြ့က်ေသာ နိႈးေဆာ္ခ်က္ျဖစ္ပါသည္။ ျမင့္ျမတ္ေသာ ေစတနာဆနၵ ေပၚလြင္ပါသည္။ ဗိုလ္မွဴးသည္ နိႈးေဆာ္သည့္အတိုင္း ကိုယ္တိုင္လိုက္နာက်င့္ၾကံခဲ့သူျဖစ္သည္။ မိမိ၏အီမာန္ကို အထိခိုက္မခံခဲ့၊ ကိုယ္ခံအားေကာင္းသျဖင့္
ၾကံ့ၾကံ့ခံနိုင္ခဲ့သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ အီမာန္ခိုင္ျမဲျပီး လူျဖစ္က်ိဳးနပ္ခဲ့သည္ဟု သိရိွရပါသည္။ အဟက ဗဟိုေကာ္မတီဥကၠ႒၊ ေမာ္ကြန္း၀င္ ဒုတိယဆင့္၊ နိုင္ငံ့ဂုဏ္ရည္ ပထမဆင့္၊ စစ္မႈထမ္းေကာင္းတံဆိပ္ စသည့္ ဘဲြ့ထူးဂုဏ္ထူးမ်ား ခီ်းျမွင့္ခံရေသာ အျငိမ္းစား ဗိုလ္မွဴးၾကီး တင္စိုး (ၾကည္း၊ ၃၆၀၂)သည္ ၁၉၉၅-ခု ဒီဇင္ဘာလ ၄ ရက္ေန့တြင္ အလႅာအရွင့္ အမိန့္ေတာ္ခံယူခဲ့ပါသည္။

အၿငိမ္စား ျမန္မာစာ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာ ေအာင္ေဇာ္ ေရးသည့္ တိုင္းရင္း မြတ္စလင္မ္ စာျပဳစာဆုိ ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ား (ဒုတိယတြဲ) မွကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

May 12, 2011