News @ M-Media

Category: သုတ၊ရသႏွင့္အေထြေထြ

ေဆာင္းပါမ်ား၊ ကဗ်ာမ်ား။ ဝထၳဳမ်ား၊ ဗဟုသုတ ျဖစ္ဖြယ္ရာမ်ား စသျဖင့္

  • ေမာင္ဇာနည္- ဦးသန္းေ႐ႊ  ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သို႔ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ

    ေမာင္ဇာနည္- ဦးသန္းေ႐ႊ ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သို႔ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ

    Maung-Zarni

    ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
    သမၼတ ဦးသိန္းစိန္
    တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး  မင္းေအာင္လႈိင္

    ဒီဇင္ဘာလ (၇) ရက္၊ ၂ဝ၁၅

    ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ခင္ဗ်ား။

    မဂၤလာပါ

    ရာစုႏွစ္ဝက္ၾကာ အာဏာရွင္ / စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္ကေန ဒီမုိကေရစီ စနစ္ေျပာင္းဖုိ႔ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး (၄) ဦး ကုိယ္ဖိရင္ဖိ လုပ္ေဆာင္မႈေတြကုိ ဖတ္ရၾကားရလုိ႔ ျမန္မာတဦး အေနနဲ႔ အထူးဝမ္းေျမာက္မိပါတယ္။

    အလားတူပဲ ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွင္သန္ခဲ့တဲ့ “ငါ့ေခါင္းစား၊ ငါတပါးမင္းျဖစ္” ဆုိတဲ့ ျမန္မာ့ ပေဒသရာဇ္ အစဥ္အလာဆုိးႀကီးကုိ ေပ်ာက္ေအာင္၊ ေအးခ်မ္းစြာ တာ၀န္နဲ႔ အာဏာ (တခ်ဳိ႕) လႊဲေပးမယ့္ အစဥ္အလာသစ္ႀကီးကုိ စတင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္မယ့္ လုပ္ရပ္ေတြကုိလည္း ျပည္တြင္း ျပည္ပမွာ ရွိတဲ့ ျမန္မာမ်ားက ၾသဘာေပးသံေတြ ဂုဏ္ယူစြာ ၾကားမိပါတယ္။

    ဒီလုိ မဂၤလာရွိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရာင္ျခည္ေတြ သန္းစျပဳလာတဲ့ အခါသမယႀကီးမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္ဇာနည္ ျပည္သူတေယာက္ရဲ့ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိခြင့္ အရေသာ္လည္းေကာင္း၊ “ဆုိေရးရွိစ ဆုိခဲ့ေစ” ဆုိတဲ့ ျမန္မာ့ ဓေလ့အရေသာ္လည္းေကာင္း တုိင္းရင္းသား ဘာသာစုံ လူထုႀကီး တရပ္လုံးနဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ့ အမ်ဳိးသားေရး ကိစၥရပ္ႀကီး (၂) ခုကုိ တင္ျပလုိက္ပါတယ္။

    ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္ခံကုိ တုိတုိတုတ္တုတ္ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ဟာ ႏုိင္ငံေရး ရွင္ႀကီး၀မ္းေရာ၊ ရွင္ငယ္ဝမ္းေရာ ဝင္ဖူးပါတယ္။ NLD ကုိ တစုိက္မတ္မတ္ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္ထိ ေထာက္ခံခဲ့ၿပီး စီးပြားေရး သပိတ္ေမွာက္မႈ၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြကုိ ကမာၻသိေအာင္ လုပ္တဲ့ ကမ္ပိန္းေတြ ႀကဳိးစား ဦးေဆာင္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။

    အေနာက္ႏုိင္ငံ အစုိးရေတြရဲ့ မူ၀ါဒ မရုိးသားမႈေတြကုိ ျမင္လာလုိ႔ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ လက္တြဲလုပ္ဖုိ႔ လူမုန္းခံ၊ လူကဲ့ရဲ့ခံၿပီး ေျပာခဲ့၊ ဆုိခဲ့ လက္ေတြ႔လုပ္ခဲ့တဲ့ အထဲမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ ေရွ႕တန္းက ပါခဲ့ပါတယ္။

    လတ္တေလာမွာေတာ့ ဘယ္ဘက္ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းမွ အယုံအၾကည္ သိပ္မရွိတာမုိ႔ ျပည္ပမွာဘဲ အေျခခ်ၿပီး ေခါင္းခ်ဖုိ႔ စဥ္းစားထားရာက အလြန္အရုပ္ဆုိးတဲ့ တမ်ဳိးသားလုံး တုိင္းျပည္တျပည္လုံးနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ ကိစၥႀကီး (၂) ရပ္ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရးထဲမွာ ဆက္ၿပီး ပတ္သက္ေနရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

    ပထမ အေၾကာင္းအရာႀကီး ကေတာ့ တပ္မေတာ္ရဲ့ ႀကီးႏုိင္ငယ္ညွဥ္း၊ ျပည္တြင္း ကုိလုိနီ စစ္ပြဲေတြေၾကာင့္ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ ပအုိဝ္း၊ ရခုိင္၊ ကုိးကန္႔ စတဲ့ တရားဝင္လုိ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြ ေသေၾကပ်က္စီး၊ ဘဝေတြ အနာဂတ္မရွိ၊ သယံဇာေတြ ျပဳန္းတီးမႈေတြကုိ ရပ္တန္႔က ရပ္ဖုိ႔ပါ။

    ဒုတိယ အေၾကာင္းအရာႀကီး ကေတာ့ လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရးလည္း မလုပ္၊ ဘာအၾကမ္းဖက္မႈမွလည္း မလုပ္၊ ဘာႏုိင္ငံေရး ျပစ္မႈမွလည္း မက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ဘဂၤလားေဒ့႐ွ္နဲ႔ ဗမာျပည္ (ရခုိင္ျပည္) နယ္စပ္ေန ရုိဟင္ဂ်ာ မြတ္စလင္ ဘာသာဝင္ သန္းေက်ာ္ကုိ အၿမံဳလုိက္ ဘ၀ပ်က္ေအာင္လုပ္ ကာယဒုကၡ၊ စိတၱဒုကၡ အမ်ဳိးမ်ဳိးၡေပးေန၊ ပါလီမန္ေခတ္၊ အိမ္ေစာင့္အစုိးရေခတ္နဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ေခတ္ဦးပုိင္းက အသိအမွတ္ျပဳထားခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံသား အခြင့္အေရး သာမက ျမန္မာ ျပည္ေထာင္စုသား (တစ္နည္း – တုိင္းရင္းသား) အဆင့္အတန္း၊ အသိအမွတ္ျပဳမႈကုိပါ တရား၀င္ ရုပ္သိမ္းၿပီး နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ဒုကၡေပးေနမႈကုိ ရပ္တန္႔ဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

    တကယ္ေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီး တႏွစ္အတြင္း ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ (၉) ရက္ေန႔ ေန႔စြဲပါ စာနဲ႔ ရုိဟင္ဂ်ာ ေခါင္းေဆာင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုဆီ စာတတန္ ေပတတန္နဲ႔ တရားဝင္ – ၎တုိ႔သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အိမ္နီးခ်င္း ပါကစၥတန္ႏုိင္ငံက မြတ္စလင္ အမ်ားစု ျဖစ္ေပမယ့္ ျမန္မာျပည္သစ္ကုိပဲ သစၥာရွိစြာ၊ ျပည္ခ်စ္စိတ္ရွိစြာနဲ႔ ေနဖုိ႔ သႏၷိ႒ာန္ခ်ထားေၾကာင္း၊ ရခုိင္ ဗုဒၶဘာသာ ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမမ်ားနဲ႔လည္း ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ အတူတကြ ေနႏုိင္ေၾကာင္းနဲ႔ ရခုိင္ေျမာက္ပုိင္းစြန္ ေဒသျဖစ္တဲ့ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာ၊ ရေသ့ေတာင္ ေဒသကုိ အမ်ားစုက ရုိဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးမ်ား ျဖစ္တာမုိ႔ ေမယုခရုိင္ဆုိၿပီး ရန္ကုန္ အေျခစုိက္ ျမန္မာျပည္ ဗဟုိအစုိးရက တုိက္ရုိက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေပးဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံခဲ့တာ သမုိင္း အေထာက္အထား အခုိင္အလုံ ရွိပါတယ္။ ေနာက္ တပ္မေတာ္ စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရး ဌာနက ဦးေစာဦးနဲ႔ ဗနသ ဦးခ်စ္လႈိင္ ေခၚ စာေရးဆရာ ကုိကိုေမာင္ႀကီး တုိ႔ ဦးစီး ထုတ္ေ၀တဲ့ ေခတ္ေရး စာေစာင္ (ဇူလုိင္ ၁၉၆၁) မွာလည္း ရုိဟင္ဂ်ာမ်ား ျမန္မာ ျပည္ေထာင္စုသားမ်ား အေနနဲ႔ သစၥာဆုိၾက၊ ျပည္ခ်စ္ စိတ္ျပၾကတာ မွတ္တမ္းတင္ထားခဲ့ပါတယ္။

    ဒီအမ်ဳိးသား အေၾကာင္းကိစၥႀကီး (၂) ခုဟာ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေရး သမုိင္း အေထာက္အထား အရေရာ၊ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီး ေနာက္ပုိင္း တက္ခဲ့တဲ့ အစုိးရေတြရဲ့ (ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္းရဲ့ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ အပါအဝင္) တရားဝင္ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြ အရေရာ၊ ဗုဒၶတရားေတာ္ အရေရာ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ အမ်ဳိးသားေရး ဒုစရုိက္ေတြ အဓမၼေတြ က်ဴးလြန္ေနတယ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ ဘြင္းဘြင္းပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

    ျမန္မာမဟုတ္တဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြ (ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ကရင္နီနဲ႔ ခ်င္း) မ်ားကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ / ဦးေအာင္ဆန္းက “ကခ်င္ တက်ပ္၊ ဗမာ တက်ပ္၊ ရွမ္း တက်ပ္” ဆုိၿပီး ကတိခံ၊ မိမိဆႏၵအရ ဗမာ / ျမန္မာေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး အဂၤလိပ္ ကုိလုိနီေခတ္လြန္ ျပည္ေထာင္စုႀကီး ထူေထာင္ဖုိ႔ ေအာင္ျမင္စြာ စည္းလုံးႏုိင္ခဲ့လုိ႔ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး ဆုိတာ ေပၚေပါက္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ (၁ဝ) ႏွစ္ေပါင္းလုပ္၊ ေပါင္းေနၿပီးလုိ႔ ဗမာေတြ အႏုိင္က်င့္၊ ႏွိပ္စက္၊ ကတိဖ်က္တယ္ ဆုိရင္ ျပည္ေထာင္စုထဲက ခြဲထြက္ႏုိင္ခြင့္ဆုိတာကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကုိယ္တုိင္ကတိေပးၿပီး စာနဲ႔ေပနဲ႔ စာခ်ဳပ္ထဲမွာ ထည့္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

    သမၼတ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး အႀကံေပးလုပ္ေနတဲ့ ဦးဟန္ေညာင္ေရႊရဲ့ သြားေလသူ မိခင္ႀကီး မဟာေဒဝီစဝ္ဟိန္ခမ္းရဲ့ ကုိယ္တုိင္ေရး လက္ေရးစာထဲမွာ (၁ဝ) ႏွစ္ၾကာလုိ႔ အဆင္မေျပရင္ တုိင္းရင္းသားမ်ား ခြဲထြက္ခြင့္ ရွိေရးကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကုိယ္တုိင္ ယုံၾကည္မႈ တည္ေဆာက္တဲ့ လုပ္ရပ္အေနနဲ႔ ထည့္ေပးခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

    ဗုိလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ မြတ္စလင္ ေခါင္းေဆာင္ ဆရာႀကီး ဦးရာဇတ္အပါအဝင္ တျခား အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား က်ဆုံးၿပီးတာနဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ ကတိစကားေတြကုိ သူ႔အရုိက္အရာခံ ဗမာႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြက သဲထဲ ေရသြန္သလုိလုပ္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဗမာေတြက ကတိမတည္၊ မရုိးသားခဲ့လုိ႔ တုိင္းရင္းသား အားလုံး လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရးေတြ မႈိလုိ ေပါက္ခဲ့ရျခင္း၊ ျပည္တြင္း စစ္မီး ေတာက္ေလာင္ခဲ့ရ၊ ေတာက္ေလာင္ေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။

    အလားတူစြာပဲ ရုိဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိး၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တၿပဳံလုံးကုိ လူမ်ဳိး အမည္နာမက အစ စားဝတ္ေနေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ႏုိင္ငံသား အေရးကုိ မူဝါဒခ်၊ ဗ်ဴဟာမ်ဳိးစုံ၊ ဥာဏ္နီ ဥာဏ္နက္မ်ဳိးစုံနဲ႔ အစုိးရ စစ္တပ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ရခုိင္ အမ်ဳိးသား အစြန္းေရာက္ ဝါဒီမ်ား ပူးေပါင္းၿပီး လုပ္ေနတာ ဆယ္စုႏွစ္ (၄) ခုထဲကုိ ေရာက္လာပါၿပီ။

    ဖယ္ဒရယ္မူနဲ႔ အႏွစ္သာရကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က်ဆုံးၿပီးမွ သူ႔အရုိက္အရာခံ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဖ်က္ဆီးခဲ့ေပမယ့္ ရုိဟင္ဂ်ာလုိ တၿမဳံလုံး ဘဝပ်က္၊ နာမဖ်က္ လုပ္ငန္းေတြကုိေတာ့ တခ်ိန္က တပ္မေတာ္ရဲ့ ေမြးစားဖခင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္း ကုိယ္တုိင္ လုပ္သြားတာပါ။ သူ႔လက္နဲ႔ ေရးခဲ့တာကုိ သူ႔ေျခနဲ႔ ဖ်က္ခဲ့တာပါ။ အိမ္ေစာင့္အစုိးရ ဝန္ႀကီး ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ေရာ ကာကြယ္ေရး ဝန္ႀကီး အေနနဲ႔ပါ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္း မီးစိမ္းျပခဲ့လုိ႔ တခ်ိန္က သူ႔ညာလက္ရုံးႀကီးမ်ား ျဖစ္တဲ့ ဒုဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီး၊ ဒုဗုိလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္စုိး၊ ရခုိင္တပ္ေပါင္းစုမွဴးခ်ဳပ္ ဒုဗုိလ္မွဴးႀကီးရဲေခါင္နဲ႔ ဒုတပ္ရင္းမွဴး ဗုိလ္မွဴးအံ့ႂကြယ္ အပါအဝင္ တပ္မေတာ္အရာရွိႀကီးမ်ား ကုိယ္တုိင္ ၁၉၆၁ မွာ ရုိဟင္ဂ်ာ လက္နက္ကုိင္ေတြ [မူဂ်ာဟင္ဒင္း (သုိ႔) စစ္သူရဲႀကီးမ်ား] လက္နက္ခ်၊ အလင္းဝင္ၿပီး ျပည္ေထာင္စု ႏုိင္ငံသားမ်ား၊ သစၥာခံမ်ား အေနနဲ႔ တင္းျပည့္ က်ပ္ျပည့္ တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံသား အေနနဲ႔ ရုိဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးစု တခုလုံးကုိ အသိအမွတ္ျပဳေပး၊ ျမန္မာ့အသံမွာ မြန္၊ ရွမ္း၊ လားဟူ တုိင္းရင္းသား ဘာသာစကားေတြနဲ႔ တန္းတူ၊ ရုိဟင္ဂ်ာဘာသာ အသံလႊင့္ခြင့္ေပး၊ ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္း (၁၉၆၄) မွာ တရားဝင္ပဲ ေမယုခရုိင္ရဲ့ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာၿမဳိ႕ႀကီး (၂) ၿမဳိ႕နဲ႔ အနီး ပတ္၀န္းက်င္ ေက်းလက္ေဒသ အားလုံးဟာ သမုိင္းအေၾကာင္းအရာ၊ ယဥ္ေက်းမႈအရာ ရုိဟင္ဂ်ာ လူမ်ဳိးမ်ားရဲ့ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ဇာတိခ်က္ျမွဳပ္ ပထဝီဝင္ ေဒသႀကီး ျဖစ္တယ္လုိ႔ အသိအမွတ္ ျပဳေပးခဲ့ပါတယ္။

    ကၽြန္ေတာ့္ အဖုိးေလး၊ ဗုိလ္မွဴးအံ့ႂကြယ္ (ေဇယ်ေက်ာ္ထင္၊ ေမာ္ကြန္း၀င္ ပထမအဆင့္) ကုိယ္တုိင္ ၁၉၆၁ မွာ ေမယုခရုိင္ရဲ့ ဒုတိယ အႀကီးဆုံး စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး လုပ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရုိဟင္ဂ်ာ တုိင္းရင္းသားျပဳမႈ၊ အမည္နာမကုိ လက္ခံအသိအမွတ္ျပဳမႈ၊ ရုိဟင္ဂ်ာေတြရဲ့ မူလဘူတ ခ်က္ျမွဳပ္ရာ ပထဝီေဒသ သတ္မွတ္ဖြဲ႔စည္းေပးမႈေတြကုိ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးေအာင္ႀကီး ကုိယ္တုိင္ သူသက္ရွိထင္ရွားရွိစဥ္က “ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္းေအာင္ႀကီး” အမည္အရင္းနဲ႔ တုိင္းျပည္သိေအာင္ သမုိင္းလိမ္လုိ႔မရေအာင္ ေရးသားေဖာ္ထုတ္ထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။

    ကၽြန္ေတာ့္ အဖုိးေလး ဗုိလ္မွဴးအံ့ႂကြယ္ (ကြယ္လြန္) ဆုိတာ တျခားသူ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး (အၿငိမ္းစား) ဦးသန္းေရႊရဲ့ အထက္အရာရွိ ျဖစ္ၿပီး ဗမာ့ေသနတ္ကုိင္တပ္ရင္း (၁) က ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္စိန္၀င္း (ကြယ္လြန္) [ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဝင္ မဆလ ေခတ္ဦး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရဲ့ တပည့္] ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား အေျမာ္အျမင္ႀကီးစြာ၊ ရုိဟင္ဂ်ာသူပုန္ ကိစၥကုိ ေျဖရွင္းစဥ္ကာလ၊ ယခုလက္ရွိ ဦးသိန္းစိန္ (DSA အပတ္စဥ္ ၉) နဲ႔ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္ (DSA အပတ္စဥ္ ၁၉) ဟာ အထက္တန္းေက်ာင္း၊ မူလတန္းေက်ာင္းေတြ တက္တဲ့ အရြယ္ပဲ ရွိပါဦးမယ္။

    ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးေအာင္ႀကီး ကုိယ္တုိင္ေရး ေဆာင္းပါးထဲက သက္ဆုိင္တဲ့ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ကုိ တင္ျပပါရေစ။

    “စစ္ရုံးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ယခု ယုိးဒယား နယ္စပ္ ကိစၥကုိ စစ္ရုံးခ်ဳပ္က အျမဲ ဂရုစုိက္သလုိ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာ ကိစၥကုိ ဂရုစုိက္ခဲ့ ရပါသည္။ ေနာက္ပုိင္းတြင္ မူဂ်ာဟစ္မ်ား လက္နက္ခ်ပါသည္။ ထုိလက္နက္ခ်ပြဲတြင္ ၎တုိ႔က ထုိနယ္သားမ်ားကုိ ေခၚေတာဟုလည္း မေခၚရန္၊ ဘဂၤလီဟုလည္း မေခၚရန္၊ စစ္တေကာင္းကုလားမ်ား ဟုလည္း မေခၚရန္၊ ရခုိင္မြတ္စလင္ ဟူေသာ အမည္နာမကုိလည္း မလုိခ်င္၊ သူတုိ႔ကုိ (ရုိဟင္ဂ်ာ) အေရွ႕သားဟု အာရဗစ္ စကားႏွင့္ အဓိပၸာယ္ရွိေသာ နာမည္ကုိ ေခၚရန္ တင္ျပၾကပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရာတြင္လည္း ၎တုိ႔က အယူဝါဒအရ ဘာသာကုိ အစြဲမျပဳဘဲ ေဒသကုိ အစြဲျပဳေသာ ၎တုိ႔နာမည္ကုိ ေရြးခ်ယ္တင္ျပရာ စစ္ဖက္ရုံးခ်ဳပ္မွ လူႀကီးမ်ား ေဆြးေႏြးၿပီး၊ ဥပမာ – ျမန္မာျပည္တြင္ မွီတင္းေနထုိင္၍ ေရွးယခင္ အဂၤလိပ္တုိ႔ အမည္ေပး ေခၚေ၀ၚခဲ့ေသာ လဝ လူမ်ဳိးကုိ ဝလူမ်ဳိးဟု ေခၚဘိသကဲ့သုိ႔ ကရင္နီဟု ေခၚတြင္ေသာ ေတာင္ေပၚ ကရင္လူမ်ဳိးစုက ကယားလူမ်ဳိးဟု ေခၚျခင္း၊ ယခင္က တလုိင္းဟု ေခၚၾကေသာ ေဝါဟာရကုိ မြန္ဟု ေျပာင္းျခင္းမ်ားကဲ့သုိ႔ သေဘာထား၍ ကုိးကန္႔နယ္၊ ဝနယ္၊ ျမစ္ႀကီးနား၊ ပူတာအုိ၏ ေျမာက္ပုိင္းႏွင့္ အေရွ႕ပုိင္း၊ က်ဳိင္းတုံ ေျမာက္ပုိင္း ေဒသတုိ႔ စုေပါင္း၍ စစ္ရုံးခ်ဳပ္ေအာက္တြင္ နယ္စပ္ေဒသ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တခု ဖြင့္လွစ္၍ နယ္စပ္ဖြံ႔ၿဖဳိးမႈ က်ယ္ျပန္႔စြာ လုပ္ေရး အစီအစဥ္တြင္ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာ ေဒသကုိ ေမယုေဒသဟု သတ္မွတ္ၿပီး၊ စစ္ရုံးမွ အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ တင္ျပၿပီး၊ အစုိးရ ကက္ဘိနက္မွ လက္ခံသျဖင့္ ဗုိလ္မွဴးႀကီးေစာျမင့္ကုိ ထုိေဒသမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးခ်ဳပ္ ခန္႔အပ္ခဲ့ပါတယ္။ နာမည္ကုိလည္း ရခုိင္မြတ္စလင္အစား ရုိဟင္ဂ်ာသုံးခြင့္ျပဳခဲ့ပါသည္။” [စာညြန္း။ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္းေအာင္ႀကီး “ကၽြန္ေတာ္ေျဖရွင္းခဲ့ရေသာ ရုိဟင္ဂ်ာ ျပႆနာ” – ကၽြန္ေတာ္သိေသာ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာ။ ျပည္ေထာင္စု အမ်ဳိးသားမ်ား ဒီမုိကေရစီပါတီ (Union Nationals Democratic Party – UNDP) သတင္းလႊာ – ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၉၉၂ စာမ်က္ႏွာ ၈]

    DSA ပထမဦးဆုံး အပတ္စဥ္က ဗုိလ္ျဖစ္တဲ့ ေမာင္ေသာင္း၊ ေမာင္ေအာင္၊ ထြန္းၾကည္၊ ဥာဏ္လင္း စတဲ ့အထင္ကရ အရာရွိႀကီးမ်ားေတာင္ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္မွာ (၂) ဘားတင္ ဗုိလ္ႏုႏု ဘဝပဲ ရွိပါေသးတယ္။

    တပ္မေတာ္ တခုလုံး၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး ဌာနတခုလုံး၊ ဒုဦးစီးခ်ဳပ္ ေအာင္ႀကီးတုိ႔ အပါအဝင္ အရာရွိႀကီးမ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ရုိဟင္ဂ်ာေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ သေဘာတူညီမႈ တရားဝင္ရယူခဲ့တာေတြကုိ ၁၉၇ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပုိင္းမွာ ဦးေနဝင္းႀကီး ကုိယ္တုိင္ တရားပ်က္ ကတိပ်က္လုိ႔ ယေန႔ မ်က္ေမွာက္ ကမာၻမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ အစုိးရနဲ႔ ရခုိင္အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီေတြဟာ Genocide ေခၚ လူမ်ဳိးစု အၿပဳံလုိက္ ေခ်မႈန္းေရး၊ (သတ္တယ္ အၾကမ္းဖက္တယ္ ဆုိတာ အမ်ဳိးတုံး ေခ်မႈန္းေရး စီမံကိန္းရဲ့ ၅ ပုံ ၁ ပုံ ေသာ အစိတ္အပုိင္းတခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ New Delhi တကၠသုိလ္က ဆရာေဟာင္း တဦးနဲ႔ ကြယ္လြန္သူ ခင္ပြန္း Dr. Michael Aris ရဲ့ မိတ္ေဆြရင္း ျဖစ္တဲ့ စီးပြားေရး ႏုိဗယ္လ္ဆုရွင္ ပါေမာကၡ Amartya Sen ကုိယ္တုိင္က ရုိဟင္ဂ်ာမုန္းတီးေရး စိတ္ေတြ ျမန္မာျပည္သူလူထုထဲ ျပန္႔ပြားေအာင္ ျမန္မာစစ္အစုိးရေတြ လုပ္ခဲ့တဲ့ သက္ေသ သကၠာယေတြရွိေၾကာင္း၊ လူမ်ဳိးတခုကုိ အၿပဳံလုိက္ ေခ်မႈန္းတယ္ဆုိတာ ဓားနဲ႔ထုိး၊ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ရုံမက အစာငတ္၊ ေရငတ္၊ ေဆးဝါးျဖတ္၊ အလုပ္ျဖတ္ စတဲ့ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ မ်ွင္းၿပီး ေခ်မႈန္း သတ္ျဖတ္လုိ႔ ရေၾကာင္း၊ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီနည္းေတြကုိ သုံးေနေၾကာင္း Nov. 2014 Harvard တကၠသုိလ္ ကြန္ဖရင့္မွာ ကမာၻသိေအာင္ ရွင္းလင္းျပသြားၿပီးသားပါ။

    ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိလည္း Harvard တကၠသုိလ္လာလည္စဥ္ကာလ (၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္မွာ) ညစာစားရင္း ပညာရွိနည္းနဲ႔ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ား ဒုကၡ၊ သုကၡေရာက္တာ တုိင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ တဦးအေနနဲ႔ လ်စ္လ်ဴရႈမထားဖုိ႔ ေျပာခဲ့ေၾကာင္း ပါေမာကၡ Sen က ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ကုိယ္တုိင္ ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။

    ဇြန္ ၁၂ ရခုိင္ျပည္ အၾကမ္းဖက္မႈစၿပီး ဥေရာပ ပထမ ခရီးစဥ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ILO (ကမာၻ႔ အလုပ္သမား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္) – သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲမွာ ရုိဟင္ဂ်ာ ႏွိပ္ကြပ္မႈနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ အေမးခံခဲ့ရတာလည္း မွတ္မိမွာပါ။ ဂ်နီဗာမွာ သတင္းစာဆရာမ်ားက “ရုိဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးေတြက ခင္ဗ်ားတုိ႔ ျမန္မာျပည္သားေတြ ဆုိတာ ဟုတ္ပါသလား ကစၿပီး အေျဖရက်ပ္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ ေမးတဲ့ေနာက္ ရခုိင္အမ်ဳိးသားပါတီက တိေမြးကု ဆရာဝန္ ေဒါက္တာေအးေမာင္ တုိ႔ကလည္း ရုိဟင္ဂ်ာဆုိတဲ့ စကား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပါးစပ္က ထြက္ရင္ ရခုိင္ေတြ NLD ကုိ လုံး၀ မေထာက္ခံဘူးလုိ႔ အက်ပ္ကုိင္တာေတြ လုပ္လာတာကုိ ရေသ့ေတာင္ ရခုိင္ ကြန္ဖရင့္မွာ ေဒါက္တာေအးေမာင္ ကုိယ္တုိင္ ရခုိင္ျပည္သူေတြကုိ ေျဗာင္ဖြင့္ခ် ၿပီးသားပါ။ ဒီလုိ အေျခအေနေတြထဲမွာ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ သတင္း၊ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြ ေမးတဲ့ ရုိဟင္ဂ်ာနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ ေမးခြန္းမွန္သမွ် ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မသိဘူး ဘူးခံ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္ လုပ္ခဲ့တာ မွတ္တမ္းတင္ ကမာၻသိပါ။

    ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က LSE ေခၚ လန္ဒန္တကၠသုိလ္ စီးပြားေရးနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးသိပၸံေက်ာင္းမွာ ဇြန္လ (၁၈)၊ ၂ဝ၁၂ တုန္းက Rule of Law ေဟာေျပာ ေဆြးေႏြးပြဲ ပါဝင္ခဲ့တာကုိလည္း မွတ္မိမယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ၿဗိတိသွ်အစုိးရ ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး ဌာနက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ “Listening mode” (သုိ႔) နားပဲေထာင္ခ်င္တဲ့ အာသီသ ျပင္းျပၿပီး သိပ္မေျပာခ်င္ဘူးလုိ႔ ေဆြးေႏြးပြဲ ဥကၠ႒ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ ပါေမာကၡ Mary Kaldor ကုိႀကဳိတင္အေၾကာင္းၾကားလုိ႔ ရုိဟင္ဂ်ာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေမးခြန္းကုိ မင္းပဲေျဖပါလုိ႔ ပေရာ္ဖက္ဆာ Kaldor က ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ႀကဳိတင္တာဝန္ေပးထားခဲ့ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္လည္း မဟုတ္၊ အစုိးရ တာ၀န္ရွိသူတဦးလည္း မဟုတ္ေပမယ့္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာက စုိးရိမ္တႀကီး ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တတုိင္းျပည္လုံး တမ်ဳိးသားလုံး အသေရပ်က္ေစၿပီး ရုိဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးစု တစုလုံး လူလုံးမလွ ဒုကၡ ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ ေရာက္ရတဲ့ ကိစၥကုိ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ ဥပေဒေၾကာင္းအရေရာ ဗုဒၶဘာသာ အျမင္ ရႈေထာင့္ကပါ ေျပာခဲ့တာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကုိယ္ေတြ႔မ်က္ျမင္ပါပဲ။

    ယေန႔ ျမန္မာျပည္သူေတြထဲမွာ အမွန္တရားဆုိၿပီး လက္ခံ ယုံၾကည္ေနၾကတာက “ရုိဟင္ဂ်ာဆုိတာ လံၾကဳတ္ခုိးဝင္ ဘဂၤါလီေတြ” တကယ့္ သမုိင္းအမွန္ အျဖစ္အပ်က္အမွန္က ေရွးပေဝသဏီကတည္းက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံရဲ့ နယ္ျခားေဒသတုိင္းမွာ ေနတဲ့ တုိင္းရင္းသား အားလုံးဟာ ကုိလုိနီေခတ္လြန္ကာလမွာမွ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ႏုိင္ငံသစ္မ်ားထဲမွာ ဟုိဘက္ေရာ ဒီဘက္ေရာ ေတြ႔ရတဲ့၊ ေနထုိင္တဲ့ လူမ်ဳိးစုေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကုိ နယ္ျခားေဒသေတြမွာ ကုိယ္ေတြ႔ သြားေရာက္ေနထုိင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ အရာရွိႀကီးေတြ [ဥပမာ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးေအာင္ႀကီး (ကြယ္လြန္)] က ၁၉၅ဝ – ၁၉၆ဝ ခုႏွစ္ကတည္းက သေဘာေပါက္ နားလည္ခဲ့သလုိ မႏုႆေဗဒ ပညာရွင္ေတြ အားလုံးကလည္း ပညာရွင္ သုေတသီမ်ား အေနနဲ႔ သုေတသန ကြင္းဆင္းေလ့လာမႈ အေပၚ အေျခခံၿပီး “နယ္နိမိတ္ လူမ်ဳိးစုမ်ား” (Borderland Peoples) ကုိ လက္ခံ အသိအမွတ္ ျပဳထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။

    ဒီခုိး၀င္ဘဂါၤလီမ်ား ဆုိတဲ့ ျပည္သူ႔အျမင္ ဖန္တီးတာက တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

    ၁၉၉၂ မွာ ေထာင္ၿပီး ၂၀၁၃ မွာမွ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းခဲ့တဲ့ “နစက” အဖြဲ႔ရဲ့ တည္ေထာင္သူလည္းျဖစ္၊ အႀကီးအကဲလည္း ျဖစ္တဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္းခင္ညြန္႔ ကုိယ္တုိင္က ျမန္မာႏုိင္ငံ ကာကြယ္ေရး တကၠသုိလ္ (အဲဒီတုန္းကေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရး ေကာလိပ္ေပါ့) မွာ ၁၉၉ဝ အေစာပုိင္းေလာက္က ထိပ္တန္းလွ်ဳိ႕၀ွက္ သတ္မွတ္တဲ့ ေဟာေျပာမႈမွာ “ျမန္မာႏုိင္ငံဘက္မွာ မြတ္စလင္ဘာသာဝင္မ်ား” အိမ္နီးခ်င္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကုိ ထြက္ေျပးတာပဲ ရွိတယ္။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ႏွစ္ႏုိင္ငံ ဆက္ဆံေရး ခုိးလုိးခုလု ျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း မ်ဳိးဆက္သစ္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ရွင္းျပသြားခဲ့ပါတယ္။ [အညြန္း – (ဦးခင္ညြန္႔ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး ျမတ္ခုိင္) ဒုတိယအႀကိမ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁၇၊ ၂ဝ၁၄၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၃၆]

    ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ ကုိယ္တုိင္ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္အဆင့္ တက္မယ့္ စစ္ဗုိလ္ေတြကုိ ေပးတဲ့ ထိပ္တန္းလွ်ဳိ႕၀ွက္ လက္ျခာ (Lecture) ထဲမွာ ရခုိင္ဘက္က မြတ္စလင္ကုလားေတြ ဘဂၤလားျပည္ကုိ ထြက္ေျပးေနတယ္လုိ႔ တုိးတုိးတိတ္တိတ္ေျပာ – ျပည္သူလူထုၾကားထဲမွာေတာ့ ဘဂၤါလီေတြ အေနာက္တံခါးႀကီး ေပါက္လုိ႔ အစုလုိက္ အၿပဳံလုိက္ ခုိးဝင္ေနၾကတယ္ ဆုိၿပီး သတင္းမမွန္လႊင့္၊ ေဖာင္ႀကီး ၀န္ထမ္း တကၠသုိလ္မွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ရဲ့ တပည့္မ်ားျဖစ္တဲ့ – ခုထိေထာင္က်ေနဆဲ – တန္ျပန္ေထာက္လွမ္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္သန္းထြန္း (ေဒၚစုရဲ့ contact ေဟာင္း) နဲ႔ ဝိုင္းေတာ္သားေတြက ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၊ တျခား ဝန္ထမ္းမ်ားကုိ ဘဂၤါလီေတြ ဘယ္လုိခုိး၀င္ေနေၾကာင္း မဟုတ္မမွန္သတင္းေတြ ရုိက္ထည့္ဆုိေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းဆယ္စုႏွစ္ ၾကာလာတဲ့ အခါမွာေတာ့ ရုိဟင္ဂ်ာအသံၾကားရင္ ခုိး၀င္ဘဂၤါလီလုိ႔ လြယ္လြယ္ကူကူ လက္ခံၾကတာေပါ့။ စစ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ကုိယ္တုိင္က ရုိဟင္ဂ်ာမုန္းတီးေရး၊ ဆန္႔က်င္ေရးေတြကုိ စီမံကိန္းခ်ၿပီး လုပ္ခဲ့တာေတြ သက္ေသ မွတ္တမ္းမွတ္ေတြ ေတာင္လုိ ပုံလုိ႔။

    ဦးေနဝင္းႀကီး စစ္အာဏာရွင္ အေနနဲ႔ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ (၂၆) ႏွစ္ ကာလအတြင္းမွာ တပ္မေတာ္ဖခင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့ ကတိကဝတ္ ျပဳခဲ့တာေတြ၊ ပုိဆုိးတာက သူကုိယ္တုိင္ ပါလီမန္ ဒီမုိကေရစီ စနစ္နဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ့ မူလ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒကုိ စစ္သားတဦး အေနနဲ႔ ဘယ္လုိ ဦးထိပ္ထားၿပီး ကာကြယ္မယ္ ေျပာခဲ့တာ၊ ဥပေဒနဲ႔မူကုိ လက္ဖမုိးလုိ႔ ေမွာက္ခ်ီလွန္ခ်ီ လုပ္ခဲ့တာ တတုိင္းျပည္လုံး သိပါတယ္။

    ဦးေနဝင္းႀကီး အရုိက္အရာခံခဲ့တဲ့ ဦးသန္းေရႊ၊ ဦးေမာင္ေအး၊ ဦးခင္ညြန္႔နဲ႔ လက္ရွိ ဦးသိန္းစိန္၊ တပ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္တုိ႔လည္း ေမွာက္ခ်ီလွန္ခ်ီ သစၥာမတည္ဆုိတဲ့ အစဥ္အလာဆုိးႀကီးနဲ႔ ဆက္လက္ ခ်ီတက္ေနၾကလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အမိျမန္မာျပည္ႀကီးလည္း ကေမာက္ကမေတြျဖစ္၊ တုိင္းရင္းသား ျပည္သူေတြကလည္း ဘဝေတြ ကစဥ္႔ကလ်ား၊ ရုိဟင္ဂ်ာေတြလည္း လူမ်ဳိးတၿမဳံတသုိက္ႀကီး ဒုကၡပင္လယ္ေဝ၊ လယ္သမား၊ အလုပ္သမား၊ ေက်ာင္းသားေတြလည္း လယ္ပ်က္ ယာပ်က္ အလုပ္ပ်က္၊ ဘဝပ်က္။

    အဓိကကေတာ့ စစ္ေရး၊ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား အတၱစိတ္ေတြ၊ ေမာဟစိတ္ေတြ ေရွ႕ထား အမွန္တရားကုိ အမွားတရားလုပ္ အမွားတရားကုိ အမွန္လုိ ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ ေနခဲ့ၾကလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ႀကီး ေဝသာလီ ျပည္ပ်က္ႀကီးလုိ စစ္မီး၊ လူမ်ဳိးမီး၊ ဘာသာမီးေတြနဲ႔ လြတ္လပ္ေရး ရကတည္းက ဒုကၡေပါင္းစုံ ျပႆနာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ ႀကဳံခဲ့ ႀကဳံရဆဲ ျဖစ္ေနတာပါ။

    ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လုပ္ပုိင္ခြင့္၊ တာ၀န္လႊဲေပးတာ တခုတည္းနဲ႔ အမ်ဳိးသားေရး ျပႆနာႀကီး ႏွစ္ရပ္ (၁) ျပည္တြင္း ကုိလုိနီစစ္နဲ႔ (၂) ရုိဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးတၿမဳံလုံး ေခ်မႈန္းမႈ စီမံကိန္းႀကီး ရပ္သြားဖုိ႔ အလားအလာ မျမင္ပါ။

    ေနာက္ဆုံး အေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ျမန္မာေတြရဲ့ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ love of truth (အမွန္တရားကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးျခင္း) ဆုိတဲ့ လူသား တန္ဖုိး စံနမူနာတခုလုိ သူ႔သားသမီး သုံးေယာက္လုံးကုိပါ အလြန္လုိက္နာ က်င့္သုံးေစခ်င္ေၾကာင္း ေရးခဲ့ေျပာခဲ့သလုိ လက္ရွိ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ဗုိလ္ေလာင္းဘဝမွာ ဖတ္ခဲ့ရမယ့္ စစ္တကၠသုိလ္မွာ ျပ႒ာန္းခဲ့တဲ့ “ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အျပဳအမူ၊ အက်င့္အႀကံႏွင့္ အေတြးအေခၚမ်ား” ဆုိတဲ့ စာအုပ္အရ ဆုိရင္လည္း ေနာင္ တေခတ္၏ ေအာင္စစ္သည္မ်ားဟာ အမွန္တရားကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိး၊ အမွန္တရားကုိ အေျခခံထားက်င့္တဲ့ လူေကာင္းမ်ား၊ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ား စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ေကာင္း မ်ားသာ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။

    “ရုိဟင္ဂ်ာဆုိတာ ျမန္မာျပည္မွာ မရွိ” ဆုိၿပီး အမွန္တရားကုိ ပဲႀကီးေလွာ္ေလာက္ေတာင္ တန္ဖုိးမထားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ကတိက၀တ္ေပးခဲ့တဲ့ “ဗမာ တက်ပ္၊ ရွမ္း တက်ပ္” ဆုိတဲ့ တုိင္းရင္းသား အားလုံး သာတူညီမွ်ေရး မူ၀ါဒကုိ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ အယုံအၾကည္ မထားတာ၊ ဟန္ေဆာင္ ဖယ္ဒရယ္မူ ေအာ္ၾကတာမ်ဳိးေတြဟာ သြားေလသူ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိ ေန႔စဥ္ တံေတြးနဲ႔ေထြး၊ မ်က္ႏွာအုိးမဲ သုတ္တာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။

    ဒီမုိကရစီ စနစ္၊ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံေတာ္နဲ႔ ဒီမုိကေရစီ လူ႔ေဘာင္သစ္ကုိ ေႂကြးေၾကာ္ၿပီး ထူေထာင္ေနတဲ့ ကာလသစ္ႀကီးမွာ ႏွစ္ေပါင္း ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာက အဘ-အဘမ်ား အစဥ္ဆက္က က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ အမွားတရားမ်ား၊ အမ်ဳိးသား ဒုစရုိက္လုပ္ငန္းႀကီးမ်ား ျဖစ္တဲ့ ျပည္တြင္း ကုိလုိနီစနစ္နဲ႔ စစ္ကုိေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရုိဟင္ဂ်ာ လူမ်ဳိးစု အၿပဳံလုိက္ ေခ်မႈန္းေရးကုိေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရပ္တန္႔က ရပ္ၾကဖုိ႔၊ ျမန္မာတဦး၊ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တဦး တခ်ိန္က တပ္မေတာ္ကုိ အလြန္ေလးစား တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ အလြန္တန္ဖုိး ထားခဲ့ဖူးသူ တဦးအေနနဲ႔ လူသိရွင္ၾကား ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါတယ္။

    ေနာက္ဆုံးအေနနဲ ေျပာရရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း အားလုံးက အမိျမန္မာျပည္ရဲ့ ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရးကုိ ကုန္းေဘာင္ေခတ္၊ ပေဒသရာဇ္ စနစ္ လက္ထက္ကတည္းက ပါဝင္ပတ္သက္ခဲ့ၾကတာပါ။

    အဖုိးေလး တေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဦးအံ့ႂကြယ္ (ကြယ္လြန္) က ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး (အၿငိမ္းစား) ဦးသန္းေရႊနဲ႔ ဇနီး ေဒၚႀကဳိင္ႀကဳိင္ကုိ သူကုိယ္တုိင္ တပ္ရင္းမွဴး ဘ၀က ကမကထလုပ္ၿပီး လက္ထပ္ေပးခဲ့သူ ျဖစ္သလုိ ေနာက္ အဖုိးေလး တဦးျဖစ္တဲ့ ကြယ္လြန္သူ ဦးဇန္ရင္ (ဝဏၰေက်ာ္ထင္) က ေဒၚစု ဖခင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိ ေက်ာင္းသား ကုိေအာင္ဆန္း ဘ၀ကတည္းက ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ ပဲခူးေဆာင္မွာ အခန္းခ်င္းကပ္၊ အတူေနသူ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ၿပီး ကုိေအာင္ဆန္း အိပ္ရာထ ေနာက္က်တုိင္း အေဆာင္မွာ မ်က္ႏွာသစ္စရာ ေရ မရွိတဲ့ ေန႔ေတြမွာ သူခင္တဲ့ ေလးစားတဲ့ ကုိေအာင္ဆန္းကုိ သူ႔ေသာက္ေရအတြက္ သိမ္းထားတဲ့ ေရတေကာင္းထဲက ေရနဲ႔ ေန႔စဥ္လုိလုိ မ်က္ႏွာသစ္၊ သန္႔ရွင္းေစခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ မဆလေခတ္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူတုိင္း ႏႈတ္တုိက္က်က္ ရြတ္ဆုိခဲ့တဲ့ “ေမာင္တုိ႔ၾကားကုန္ေလာ့ …” နဲ႔ စခ်ီတဲ့ “ေရွးေခတ္ ပုဂံျပည္” ဆုိတဲ့ ကဗ်ာႀကီးကုိ ေနသူရိန္ ညီလာခံႀကီး မွာ သံခ်ဳိအေနနဲ႔ ဆုိရင္း မ်ဳိးခ်စ္စိတ္၊ ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ ျပန္႔ပြားေအာင္ တတပ္တအား ပါ၀င္လႈပ္ရွားခဲ့ဖူးသူ ျဖစ္ပါတယ္။

    ၁၉၈၈ ရွစ္ေလးလုံး အေရးအခင္း မျဖစ္ခင္ ကၽြန္ေတာ္ အေမရိကန္ကုိ ပုဂၢလိက ပညာေတာ္သင္ဆုနဲ႔ ေက်ာင္းသြားတက္ဖုိ႔ ထြက္သြားရင္းက ကုိယ့္တုိင္းျပည္ႀကီး ဘယ္ေလာက္ ခၽြတ္ၿခဳံက်ၿပီး ျပာပုံတုိးေနတာ မေနႏုိင္လုိ႔ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔၀င္ၿပီး ပတ္သက္ေနတာပါ။ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္နဲ႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္လည္း – စရဖခ်ဳပ္ ကုိျမထြန္းဦးတုိ႔၊ သူ႔ဆရာ ယခင္ စရဖခ်ဳပ္ ဒုဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျမင့္ေဆြ (ရန္ကုန္တုိင္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္) တုိ႔ကုိေမးၿပီး ဒီဇာနည္ဆုိတာ ဘယ္လုိလူစားမ်ဳိးလဲ ဆုိတာ ေမးၾကည့္ပါ။

    အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦး သာဓက ေပးခဲ့သလုိ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား အားလုံးဟာလည္း အနိစၥ သေဘာနဲ႔ တေန႔မွာ လက္ခ်ည္းဗလာ သြားၾကမယ့္သူေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူ႔ဘဝ ရေတာင့္ရခဲ တုိတုိေလး အခ်ိန္ေလးမွာ အမွန္တရားကုိ အေျခခံတဲ့ ဒီမုိကေရစီ စနစ္၊ ႏုိင္ငံေတာ္နဲ႔ လူ႔ေဘာင္သစ္ႀကီးကုိ တည္ေဆာက္ၾကဖုိ႔ အႏူးအညြတ္ တုိက္တြန္းအပ္ပါတယ္။

    ေခါင္းေဆာင္ႀကီး (၄) ဦးလုံး ကာယသုခ၊ စိတၱသုခနဲ႔ ျပည့္စုံၿပီး ေဘးဘယာ အေပါင္း ေ၀းၾကပါေစ။

    စစ္ဒုကၡခံ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ ပအိုဝ္း အပါအ၀င္ တုိင္းရင္းသား အားလုံးနဲ႔ ရုိဟင္ဂ်ာ လူမ်ဳိးစုမ်ားလည္း ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ့ ဒုကၡေပးမႈ၊ ႏွိပ္စက္မႈ အဖုံဖုံမွ ကင္းေဝးၾကပါေစ။

    ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာ့ တပ္မေတာ္နဲ႔ ဗမာျပည္သူေတြက ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံႀကီးဆိုၿပီး ထူေထာင္ေနတာကို တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးေတြကေတာ့ သူတို႔ကို ၿဗိတိသွ်ေတြ နယ္ခ်ဲ႕သိမ္းပိုက္ခဲ့သလို မ်ိဳး ကိုလိုနီလက္သစ္လုပ္တာလို႔ ျမင္ပါတယ္။

    ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာေတြက အမ်ိဳးသားေန႔၊ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ဆိုၿပီး ကိုယ့္ဘာသာသတ္မွတ္ ဂုဏ္ျပဳေနၾကေပမယ့္ တိုင္းရင္းသားေတြမွာလည္း သူတို႔ကိုယ္တိုင္သတ္မွတ္ထားတဲ့ အမ်ိဳးသားေန႔ရက္ေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ႐ွိပါတယ္။ ဒါေတြကို ခုထိ အသိအမွတ္ျပဳ မခံရဘဲ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာေတြ လုပ္ေနလို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရတာ အႏွစ္ ၇ဝ ႐ွိေတာ့မယ္၊ ခုထိ ျပည္ေထာင္စု တဝွမ္းလုံးက တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ဘာသာေပါင္းစုံ ကိုးကြယ္သူေတြ နားလည္ လက္ခံႏိုင္မယ့္ ျပည္ေထာင္စုသား အားလုံးနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ ယုံၾကည္ယူဆခ်က္၊ မွ်ေဝခံယူခ်က္ ဆိုတာေတြ မ႐ွိဘဲ မေအးခ်မ္းႏိုင္တာေတြ ျဖစ္ေနရတာလို႔ ကြ်န္ေတာ္ ယုံၾကည္ပါတယ္။

    အေ၀းေရာက္ျမန္မာျပည္သား

    ေမာင္ဇာနည္ –

    ေဒါက္တာေမာင္ဇာနည္၏ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္း
    MA (California)
    PhD (Wisconsin) Visiting Fellow (2011 – 13),
    Human Security and Civil Society Research Unit, Department of International Development, LSE (London School of Economics)

    **ေဆာင္းပါးရွင္၏ အျမင္ႏွင့္ အာေဘာ္သာျဖစ္ပါသည္။

  • The Voice, The Hate Voice, or Non-Ethic Voice ? (The Voice မီဒီယာသို႔ ေပးစာတစ္ေစာင္)

    The Voice, The Hate Voice, or Non-Ethic Voice ? (The Voice မီဒီယာသို႔ ေပးစာတစ္ေစာင္)

    1

    ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၆ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔ထုတ္ The Voice Daily စာမ်က္ႏွာ ၂၂ ပါ ကန္႔ကြက္ရႈတ္ခ်ဖြယ္ ဘာသာျပန္ေရးသားခ်က္ မ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အိတ္ဖြင့္ေပးစာတစ္ေစာင္ ေရးသားလိုက္ပါသည္။

    ပင္ကိုယ္ေရးေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဘာသာျပန္ေသာ္လည္းေကာင္း ဘာသာတရားတစ္ရပ္ရပ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေရးသားေဖာ္ျပမည္ဆိုလွ်င္ သက္ဆိုင္ရာဘာသာတရား၏ အေျခခံအေၾကာင္းတရားမ်ား၊ ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားကို နည္းမ်ားမဟူ တီးမိေခါက္မိေအာင္ ေလ့လာထား၊ ဖတ္ရႈထားသင့္ပါသည္။ သို႔မဟုတ္ပါက မလိုလားအပ္သည့္ ျပႆနာမ်ား၊ အမုန္းတရားမီးပြားမ်ား ထေတာက္လာေအာင္ ဖန္တီးရာေရာက္ပါသည္။

    အေမရိကန္ႏိုင္ငံထုတ္ ကမာၻေက်ာ္ National Geographic မဂၢဇင္းႀကီး၏ေရးသားေဖာ္ျပခ်က္မ်ားမွာ မီဒီယာက်င့္၀တ္ႏွင့္ညီညြတ္ျခင္း၊ အေၾကာင္းအရာခိုင္မာျခင္း၊ အေရးအသားေျပျပစ္ညက္ေညာျခင္း၊ အမွားအယြင္းနည္းပါးျခင္း စသည္တို႔ေၾကာင့္ ကမာၻတလႊားတြင္ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ပရိသတ္ရိွေနပါသည္။ မည္သည့္အခါမွ် လက္လြတ္စပယ္ ေရးသားေဖာ္ျပျခင္း မရိွသလို အႀကိမ္ႀကိမ္အဖန္ဖန္ တည္းျဖတ္ၿပီးမွသာ ပရိသတ္၏လက္၀ယ္သို႔ ပို႔ေၾကာင္း သိရိွရပါသည္။ ယခု လူႀကီးမင္းတို႔၏ The Voice သတင္းစာ အတြင္း ဘာသာျပန္ေရးသားေဖာ္ျပခ်က္မ်ား၌ သာမန္မွားယြင္းမ်ဳိး အဆင့္ထက္ေက်ာ္လြန္ၿပီး အေတာ္အတန္ မဖြယ္မရာေသာ အခ်က္အခ်ဳိ႕ကို ေတြ႕လိုက္ရပါသည္။ ၎တို႔အနက္ မေတာ္တဆ မဟုတ္ပဲ တမင္ႀကံစည္ထားသလားဟု အထင္ေရာက္သြားႏိုင္ေစသည္မ်ားလည္း ပါ၀င္ေနပါသည္။

    အစၥလာမ္ဘာသာေရး၏ ေ၀ါဟာရအသံုးအႏႈန္းအမ်ားစုသည္ အရဗီဘာသာစကား Arabic Language ျဖစ္ေနသျဖင့္ အရဗီစာေပႏွင့္ မရင္းနွီးသူမ်ားအဖို႔ ေရးသားေဖာ္ျပရာတြင္ လြဲေခ်ာ္ေလ့ရွိပါသည္။ အနီးစပ္ဆံုးအသံထြက္ျဖစ္ေနခဲ့လွ်င္ မည္သူမဆို နားလည္ေပးလို႔ရပါသည္။ ဥပမာ – (တမန္ေတာ္) မိုဟာမက္၏ အသံထြက္ႏွင့္ေ၀ါဟာရအမွန္သည္  “မုဟမၼဒ္” ျဖစ္ပါသည္။ အစၥလာမ္သာသနာ၌ ကိုးကြယ္ရာအရွင္ကို Allah “အလႅာဟ္” ဟုေရးပါသည္၊ အလႅာ/အလာ မဟုတ္ပါ။

    အဆိုပါဂ်ာနယ္ စာမ်က္ႏွာ ၂၂ မွ (၆၁၀-၆၆၁ ေခါင္းစဥ္တပ္) ပထမဆံုးစာပိုဒ္ စာေၾကာင္းေရ ၆ ၌ “၎ေသဆံုးခ်ိန္တြင္” ဟု ေရးထားသည္။ လက္ရိွျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္း ဘာသာေရးအရ ထိလြယ္ရွလြယ္ျဖစ္ေနဆဲအေျခအေနေၾကာင့္ အျပန္အလွန္ ေလးစားမႈအရ “ကြယ္လြန္သည္” ဟု ေရးသင့္ပါသည္။ ျမန္မာစာတတ္သည့္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားသည္ပင္လွ်င္ ရွင္ေတာ္ေဂါတမဗုဒၶျမတ္စြာ ဘုရားအား ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ ေလးျမတ္ေသာအသံုးအႏႈန္းအတိုင္း “ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူသည္” ဟုသာ သံုးႏႈန္းေဖာ္ျပေလ့ရိွေၾကာင္း ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။ ၎စာေၾကာင္းမွာပင္ “အန္မာ(အသိုင္းအ၀န္း)” ဟု ေရးသားပါသည္။ အသံထြက္အမွန္မွာ အြမၼဟ္ Ummah ျဖစ္ၿပီး အဓိပၸာယ္မွာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း/ျပည္သူလူထု ျဖစ္ပါသည္။ (တမန္ေတာ္ ကြယ္လြန္ခ်ိန္က မဒီနဟ္ၿမိဳ႕ျပ၌ မွီတင္းေနထိုင္ေနၾကသူမ်ားသည္ အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္တစ္မ်ဳိးတည္း မဟုတ္ပါ။ ခရစ္ယာန္၊ ဂ်ဴး/ေရ၀တီ၊ ဘာသာမဲ့၊ ရိုးရာကိုးကြယ္သူမ်ားအားလံုး စုစည္းညီညြတ္သင့္ျမတ္စြာ ေနထိုင္လ်က္ရိွခဲ့ပါသည္။ လူမ်ဳိးႏြယ္စံု အယူ၀ါဒစံု လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ၎ကို အြမၼဟ္ ဟုသာ ရည္ညႊန္းေျပာဆိုသံုးႏႈန္းခဲ့ၾကသည္)။  ဤစာပိုဒ္၏ေနာက္ဆံုး ပိုင္းတြင္ ေရးသားတင္ျပထားခ်က္က အစၥလာမ္သာသနာႏွင့္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ား အားလံုး အေပၚ ေစာ္ကားရာ ေရာက္သြားေစပါသည္။

    “အနည္းစု (ရွီးယား)က အလႅာ၏၀မ္းကြဲညီအစ္ကို အလီကို တရား၀င္ဆက္ခံသူအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳသည္” ဟု ေရးသားထားသည္ ကို ေတြ႕ရသည္။ အမွန္တကယ္ ေရးသားရမည္မွာ “တမန္ေတာ္၏၀မ္းကြဲညီအစ္ကို အလီ” ဟူ၍ ျဖစ္ရပါမည္။ အလီသည္ တမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္၏ ညီ၀မ္းကြဲ ျဖစ္ပါသည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ တစ္ဆူတစ္ပါးတည္း သန္႔စင္စြာ တည္ေနရိွေသာ ဖန္ဆင္းရွင္၊ ကိုးကြယ္အပ္ရာ အရွင္သခင္အျဖစ္ အစၥလာမ္ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွ အုပ္စုတိုင္းရိွ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားအားလံုး အျပင္းစားယံုၾကည္ထားၾကပါသည္။ အစၥလာမ္သာသနာ၏က်မ္းဂန္ ကုရ္အာန္၌လည္း ေအာက္ပါကဲ့သို႔ အတိအလင္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။

    (အို – နဘီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ ဤသို႔ေျပာၾကားပါေလ။ (ထို) အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ တစ္ဆူတစ္ပါးတည္း ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ လိုလားေတာင့္တျခင္းမွ အၾကြင္းမဲ့ကင္းရွင္းေတာ္မူေသာ – အရာအားလံုး၏ မွီခိုအားထားရာျဖစ္ေသာ နိစၥထာ၀ရအရွင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ထိုအရွင္ျမတ္သည္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် ေမြးဖြားေတာ္မူခ့ဲသည္ မဟုတ္။ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ေမြးဖြားျခင္းကိုလည္း ခံခဲ့ရေတာ္မူသည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုမွတပါး ထိုအရွင္ျမတ္ႏွင့္ ဂုဏ္ရည္တူသူ ဟူ၍လည္း တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်ပင္ မရိွပါေလ။ ကုရ္အာန္(၁၁၂း၁-၄)

    ဤမွ်အထိ ရိုးစင္းရွင္းလင္းစြာေဖာ္ျပထားခ်က္ကို ေထာက္ခ်င့္ၿပီး ဂ်ာနယ္ပါေရးသားခ်က္မွာ အစၥလာမ္သာသနာ၀င္ အေပါင္း၏ ကိုးကြယ္ရာ အရွင့္ဂုဏ္ရည္အေပၚ လံုးလံုးလ်ားလ်ား ထိပါးေစာ္ကားရာေရာက္ေနေၾကာင္း သိျမင္ပါလိမ့္မည္။   စာစီစာရိုက္အမွား၊ ဘာသာျပန္စာလံုးက်န္ရစ္မႈ စသည္တို႔မွာလည္း ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရိွတတ္ပါသည္။ ဤသည္ကို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္ပါလွ်င္ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားအရ ႏိုင္ငံေတာ္အသိအမွတ္ျပဳ ဘာသာတရား၊ ဘာသာတရားဆိုင္ရာ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားကို ထိခုိက္ေစျခင္း၊ ဘာသာသာသနာ၏ဂုဏ္အင္သိကၡာကို ညိွဳးႏြမ္းေစျခင္းတို႔အား က်ဴးလြန္လုပ္ေဆာင္ရာေရာက္သြားမည္ျဖစ္ပါသည္။ အကယ္၍ တမင္ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ မဟုတ္ဘဲ ရိုးသားေသာ မွားယြတ္ခၽြတ္ေခ်ာ္မႈျဖစ္ပါက လူႀကီးမင္းတို႔အေနျဖင့္ လာမည့္ရက္တင္ ထုတ္မည့္ သတင္းစာတြင္  “အမွားအယြင္းျပင္ဆင္မႈ” ကို အမ်ားျမင္သာေအာင္ တခုတ္တရ ေဖာ္ျပေပးရန္ တာ၀န္ရိွပါသည္။

    b

    တစ္ခါ ယင္းစာပိုဒ္၏ေအာက္တည့္တည့္ဓာတ္ပံုကိုလည္း “မိုဟာမိတ္၏ ေမြးရပ္ေျမ မကၠာ” ဟု caption စာတန္းထိုးထားျပန္ပါသည္။ ဘာသာတရားတစ္ရပ္မွ ဦးေသွ်ာင္လူသား၏အမည္နာမကို ဤမွ်အထိ အရိုအေသတန္စြာ မေရးသားသင့္ပါ။ ထို႔ျပင္ ၎ပံုသည္ မကၠဟ္ၿမိဳ႕၏၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးျဖစ္ေၾကာင္း တစ္ကမာၻလံုး သိထားၾကပါသည္။ အမွန္တကယ္ေဖာ္ျပသင့္သည္မွာ  “မိုဟာမက္၏ ေမြးရပ္ေျမ မကၠာရိွ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္” ျဖစ္ရပါမည္။ ဗလီ သို႔မဟုတ္ ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ ဟူေသာ စာသားကို တမင္ခ်န္ရစ္ထားသလားဟူသည္ကို ကာယကံရွင္မ်ားသာ အသိဆံုးျဖစ္ပါမည္။

    တဖန္ (အစၥလာမ္ သမိုင္း) ေခါင္းစဥ္တပ္စာပိုဒ္ရိွ သကၠရာဇ္စဥ္ ဒုတိယစာေၾကာင္းတြင္လည္း “၆၃၂ မိုဟာမိတ္ ေသဆံုး” ဟုလည္းေကာင္း၊ (အခ်ိန္ျပမ်ဥ္း) ေခါင္းစဥ္တပ္စာပိုဒ္ သကၠရာဇ္စဥ္ ပဥၥမစာေၾကာင္းတြင္လည္း “၆၃၁ ဇြန္ မဒီနာတြင္ မိုဟာမက္ ေသဆံုး” ဟုလည္းေကာင္း ေနာက္ထပ္ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္ မဖြယ္ရာလြန္းစြာ သံုးႏႈန္းထားေၾကာင္း ေတြ႕ရျပန္ပါသည္။
    c
    သို႔သာမကေသး ဤစာပိုဒ္ႏွင့္ေဘးခ်င္းယွဥ္လ်က္ တမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္၏ ပံုကို ေဖာ္ျပလိုက္ျခင္းအေပၚ အလြန္ အက်ည္းတန္ေသာ လုပ္ရပ္အျဖစ္ ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်လိုက္ရပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မည္သည့္အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မွ တမန္ေတာ္မုဟမၼဒ္အား ပံုတူေရးဆြဲသရုပ္ေဖာ္ျခင္းအမႈကို လက္သင့္မခံ၍ျဖစ္ပါသည္။ တမန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ သက္ရိွထင္ရွားရိွစဥ္က ယင္းသို႔ျဖစ္မလာေစရန္ အတြက္ သက္ရိွရုပ္ပံုကားခ်ပ္မ်ားေရးဆြဲျခင္းကို တားျမစ္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ထပ္ဆင့္ဆိုရလွ်င္ သမိုင္းမွတ္တမ္းလာ တမန္ေတာ္မုဟမၼဒ္ (ၿငိမ္းခ်မ္းေစသား)၏ ရုပ္ရည္သြင္ျပင္လကၡဏာမ်ားမွာ လက္ရိွကာလ၌ ေတြ႕ေနရသည့္ မွန္းဆပံုေဖာ္ခ်က္ပန္းခ်ီရုပ္ပံုမ်ားႏွင့္ တက္တက္စင္ေအာင္ မွားယြင္းလြဲေခ်ာ္လ်က္ရိွေၾကာင္း ျဖည့္စြက္အသိေပးလိုပါသည္။

    တမန္ေတာ္၏ပံုတူ(ရုပ္ပံု)ကို မွန္းဆေရးဆြဲမႈမွသည္ ရုပ္ေျပာင္အဆင့္အထိ ေစာ္ကားေရးဆြဲခဲ့သျဖင့္ ကမာၻ႕ေနရာအမ်ားအျပားရိွ အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္မ်ား မည္သို႔ တုန္႔ျပန္ခဲ့ၾကပံုကို ေခတ္ႏွင့္ မ်က္ေျခမျပတ္ေသာ မီဒီယာသမား လူႀကီးမင္းတို႔အေနျဖင့္ သိရိွထားၾကၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ယုတ္စြအဆံုး လူႀကီးမင္းတို႔ ကိုးကားဘာသာျပန္သည့္ စာအုပ္/စာေစာင္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားေနလင့္ကစား လူႀကီးမင္းတို႔အေနျဖင့္ မီဒီယာသတိ၊ ဘာသာတရားဆိုင္ရာ ဗဟုသုတမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရး အကူးအေျပာင္း အသိတရားမ်ားကို အေျချပဳ၍ မေဖာ္ျပအပ္ပါေၾကာင္း အသိေပးပါသည္။

    အဆိုပါစာမ်က္ႏွာ၏ထိပ္စည္းတြင္လည္း “အပတ္စဥ္ တနဂၤေႏြေန႔ တစ္ပတ္ျခား ပံုမွန္ေဖာ္ျပသြားမည္ျဖစ္သည္” ဟု အသိေပးေၾကျငာ ထားပါသည္။ ေဗြေဆာ္ဦး ဘာသာျပန္ေရးသားေဖာ္ျပခ်က္မွာပင္လွ်င္ မဖြယ္ရာမႈမ်ား ပါ၀င္ေနျခင္း၊ လူထုလက္သို႔မပို႔မီ အေသအခ်ာ တည္းျဖတ္မႈ မျပဳျခင္းတို႔ကို ထင္ထင္ရွားရွားေတြ႕ျမင္ေနရပါသည္။ ဤအတိုင္းသာ ဆက္၍လႊတ္ထားပါလွ်င္ ေရွ႕ဆက္စာေစာင္မ်ား၌ ဤသည္ထက္ ဆိုး၀ါးေသာ ပရမ္းပတာေရးသားေဖာ္ျပခ်က္မ်ား ပါ၀င္လာေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း လူအမ်ားမွ ရိပ္စားနားလည္ႏိုင္ပါသည္။

    အကယ္၍မ်ား လူႀကီးမင္းတို႔မွ သေဘာရိုးျဖင့္ message ေပး ေရးသားေဖာ္ျပလိုျခင္း မွန္ပါက အစၥလာမ္သာသနာအေၾကာင္း အလ်ဥ္းမသိရိွသူ၊ မေလ့လာထားသူ၊ အျပန္အလွန္ေလးစားတန္ဖိုးထားမႈကို ဂရုမစိုက္သူ၊ (အစၥလာမ္သာသနာအေပၚ တစ္ဖက္သတ္အျမင္လြဲေၾကာက္မုန္းေရာဂါ) Islamophobia ေ၀ဒနာသည္မ်ားျဖင့္ စာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ၿပီးေရာ ေရးသားေစသည္ထက္ (လူႀကီးမင္းတို႔ထံ၌ ယင္းသို႔အရည္အေသြးပိုင္ရွင္ မရိွပါကလည္း) ေရးၿပီးစာမူမ်ားကို အစၥလာမ့္ေရးရာနားလည္တတ္ကၽြမ္းသူမ်ားထံ ဦးစြာျပသတိုင္ပင္ျခင္း၊ အေသအခ်ာစိစစ္တည္းျဖတ္ျခင္းၿပီးမွသာ ေဖာ္ျပသင့္ပါသည္။

    သတိမမူ ဂူမျမင္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါေစဟု ႏွလံုးသြင္း၍ အသိေပးေရးသားတင္ျပလိုက္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ခိုင္မာတည္ၾကည္ေသာ မီဒီယာက်င့္၀တ္ကို ေစာင့္ထိန္းနိုင္ၾကပါေစ။ ဘာသာတရားအခ်င္းခ်င္း၊ ဘာသာ၀င္မ်ားအခ်င္းခ်င္း အျပန္္အလွန္ ေလးစား နားလည္တတ္ၾကပါေစ။ အမွန္တကယ္ ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီ ဟု အျမင္ထားတတ္ၾကပါေစ။

    ဂ်ဴလိုင္ရဲရင့္
    ၇.၁၂.၂၀၁၅၊ တနလၤာေန႔

  • တူရကီ၏ ထိပ္တန္း သိပၸံဆုိင္ရာဆုကုိ ကာဇခ္စတန္မွ သခ်ၤာပညာရွင္တစ္ဦး ရရွိ

    တူရကီ၏ ထိပ္တန္း သိပၸံဆုိင္ရာဆုကုိ ကာဇခ္စတန္မွ သခ်ၤာပညာရွင္တစ္ဦး ရရွိ

    ဒီဇင္ဘာ ၇၊ ၂၀၁၅
    M-Media

    turkey

    – တူရကီႏုိင္ငံ သိပၸံႏွင့္ နည္းပညာ သုေတသနေကာင္စီ၏ ထိပ္တန္းဂုဏ္ျပဳဆုကို ကာဇခ္စတန္ ႏိုင္ငံမွ သခ်ၤာပါေမာကၡ ေဒါက္တာ မာရက္ အခ္မက္က ရရွိခဲ့သည္ဟု သိရသည္။

    ဆုခ်ီးျမႇုင့္ပြဲအခမ္းအနားကုိ ၿမိဳ႕ေတာ္အန္ကာရာ ဆင္ေျခဖံုးရွိ Aksaray သမၼတအိမ္ေတာ္တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး တူရကီသမၼတ ရီဆက္ပ္ တုိင္ယစ္ပ္ အာဒုိဂန္က တက္ေရာက္ကာ ဆုခ်ီးျမႇင့္ေပးခဲ့သည္။ ပါေမာကၡအခ္မက္ကလည္း ယခုကဲ့သုိ႔ ဂုဏ္ျပဳျခင္းခံရျခင္းအတြက္ ေကာင္စီကို ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    “ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံသားေတြက ကာဇခ္စတန္တြင္သာ မကဘဲ ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွာပါ အခုလုိ ေအာင္ျမင္တဲ့အတြက္ ၾကည္ႏူး၀မ္းသာမိပါတယ္။ အခ္မက္ရဲ႕ စံနမူနာကိုၾကည့္ျပီး ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ ကာဇခ္စတန္ႏုိင္ငံသားေတြဟာ သိပၸံပညာရပ္မွာ ထူးခၽြန္ေပါက္ေျမာက္ႏုိင္မယ္လုိ႕ ယုံၾကည္ပါတယ္” ဟု ကာဇခ္စတန္ သံအမတ္ ဇန္စီတ္ တူမီဘာအယက္ဗ္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    သိပၸံနည္းက် ဆန္းသစ္မႈမ်ားႏွင့္ differential equations ၏ ေယဘုယ်ဆုိင္ရာ သီအုိရီ ေပၚထြက္လာေစရန္အတြက္ ႏုိင္ငံတကာအဆင့္တြင္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့ျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ပါေမာကၡ အခ္မက္အား အဆုိပါသိပၸံဂုဏ္ျပဳဆုကို ခ်ီးျမွင့္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။

    သခ်ၤာဘာသာရပ္တြင္ ၎၏ သုေတသနျပဳခ်က္မ်ားကို တူရကီႏုိင္ငံတြင္သာမက ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ားတြင္ပါ က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ အသုံးခ်ႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ ထပ္မံ၍ ၎၏ သုေတသနျပဳခ်က္မ်ားကို တူရကီ၊ ဥေရာပ၊ အေမရိကန္ႏုိင္ငံတုိ႕တြင္ ပုံႏွိပ္ထုတ္ေ၀ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။

    Ref: IINA News

  • ခြဲျခား ဆက္ဆံခံရမႈမွသည္ နာမည္ေက်ာ္ ဖက္ရွင္ ဒီဇိုင္နာျဖစ္လာသူ

    ခြဲျခား ဆက္ဆံခံရမႈမွသည္ နာမည္ေက်ာ္ ဖက္ရွင္ ဒီဇိုင္နာျဖစ္လာသူ

    ဒီဇင္ဘာ ၄ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media
    မိုးေဝ တင္ဆက္သည္။
    9143f7007fa14c86ae4d67bcdff724e8_18
    – ကမၻာတစ္၀ွမ္းတြင္ H&M ဟုသိၾကသည့္ ဆြီဒင္ဖက္ရွင္ကုမၸဏီ Hennes & Mauritz က ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ၎တုိ႔၏ ေစ်းကြက္ျမႇင့္တင္ေရး ဗီဒီယုိတြင္ ဟီဂ်ဘ္ပု၀ါ ၀တ္ဆင္ထားေသာ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးအား ထည့္သြင္းေဖာ္ျပမႈက ၿပီးခဲ့သည့္သတင္းပတ္မ်ားအတြင္း မီဒီယာမ်ား၌ ေခါင္းႀကီးသတင္း ျဖစ္ခဲ့သည္။

    ထုိကဲ့သုိ႔ ဟီဂ်ဘ္၀တ္ဆင္မႈကုိ ပ႐ုိမုိရွင္းလုပ္ေပးေသာ ဆြီဒင္ဖက္ရွင္လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ H&M က ပထမဆံုးေတာ့မဟုတ္။ Ahlens လက္လီအေရာင္းဆုိင္ႀကီးကလည္း ၎တုိ႔၏ ၂၀၁၅ အေရာင္းျမႇင့္တင္ေရး ဗီဒီယုိတြင္ ဟီဂ်ဘ္၀တ္ဆင္ထားသည့္ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးအား ထည့္သြင္းေဖာ္ျပခဲ့သည္။

    အဆုိပါ အျဖစ္အပ်က္ႏွစ္ခုစလံုးအတြက္ ခ်ီးက်ဴးမႈမ်ား ရရွိခဲ့ေသာ္လည္း ေ၀ဖန္မႈမ်ား ရွိခဲ့ၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕က ထုိကုမၸဏီမ်ားမွာ “ဟီဂ်ဘ္ပု၀ါကုိ သာမန္၀တ္စားဆင္ယင္မႈမ်ိဳး ျဖစ္ေအာင္လုပ္ကာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအား ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈကုိ အားေပးေနသည္” ဟု စြပ္စြဲၾကသည္။

    ေဂ်ာ္ဒန္မိဘမွ ဆြီဒင္တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည့္ မြတ္စလင္ဒီဇုိင္နာ အီမန္ အလ္ဒီဘီကေတာ့ ထုိသေဘာထားမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ေနသားက်ေနၿပီ ျဖစ္သည္။

    သူမ၏ ဒီဇုိင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အရည္အေသြးေကာင္းၿပီး ေစ်းႀကီးသည့္ ေခါင္းေဆာင္းပု၀ါမ်ားျဖစ္ၿပီး ဆြီဒင္၊ ပဲရစ္၊ နယူးေယာက္ႏွင့္ ဒူဘုိင္းတုိ႔ရွိ သီးသန္႔ဆုိင္ႀကီးမ်ားတြင္ ေရာင္းခ်ၾကသည္။

    ေရွ႕ေဆာင္အီမာမ္၏ သမီး
    ———————————
    သုိ႔ေသာ္လည္း ဖက္ရွယ္နယ္ပယ္သုိ႔ သူမ၏ ေျခခ်မႈမွာ ပန္းခင္းေသာလမ္း မဟုတ္ခဲ့။ မၾကာေသးမီက အၿငိမ္းစားယူသြားခဲ့သည့္ ေရွ႕ေဆာင္အီမာမ္၏ သမီးတစ္ေယာက္အျဖစ္ အလ္ဒီဘီမွာ စေတာ့ဟုမ္းရွိ ဘာသာေရးကုိင္း႐ႈိင္းေသာ မိသားစုတြင္ ႀကီးျပင္းလာသူျဖစ္သည္။ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားက စေတာ့ဟုမ္းရွိ  တစ္ခုတည္းေသာ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္မွာ အေဆာက္အအံုတစ္ခု၏ ေျမေအာက္ခန္းတြင္ ရွိၿပီး လူမႈေရးစင္တာႏွင့္ ပူးတြဲဖြင့္လွစ္ထားသည့္ ေနရာသာ ျဖစ္သည္။

    စုေပါင္း၀တ္ျပဳရန္၊ ဓမၼစာအုပ္မ်ား ၀ယ္ရန္၊ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ သင္ၾကားရန္ႏွင့္ ဟာလာအစားအေသာက္မ်ား ၀ယ္ယူရန္တြက္ တစ္ႏုိင္ငံလံုးမွ မြတ္စလင္မ်ားမွာ ထုိ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္အတြင္းသုိ႔ လာေရာက္ၾကရသည္။ စေန၊ တနဂၤေႏြႏွင့္ အျခားပိတ္ရက္မ်ားတြင္ ထုိဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္၌ စု႐ံုးၾကၿပီး သာသနာေရးအသိပညာမ်ားကုိ မွ်ေ၀ၾကသည္။

    ထုိ အသိုင္းအ၀ုိင္းေလးထဲတြင္ ေရွ႕ေဆာင္အီမာမ္တစ္ဦး၏ သမီးက မည္ကဲ့သုိ႔ ျပဳမူေနထုိင္ရမည္ဆုိသည့္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားလည္း ရွိေနသည္။

    “ကၽြန္မ အသက္ ၆ ႏွစ္အရြယ္မွာ ဟီဂ်ဘ္ပု၀ါ စ၀တ္တယ္။ အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အထိ ကၽြန္မကုိ မိသားစုက ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ မိတ္ကပ္လိမ္းတာ၊ က်န္တဲ့မြတ္စလင္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ျခားနားတဲ့ ကိစၥေတြ ေဆာင္ရြက္တာကုိ မိသားစုက လက္မခံခဲ့ပါဘူး။ ကၽြန္မမွာ တာ၀န္ေတြ တစ္ပံုတစ္ပင္ရွိေနတယ္၊ ျဖည့္ဆည္းရမယ့္ အခန္းက႑တစ္ခုလည္း ရွိေနတယ္လုိ႔ ကၽြန္မ ခံစားခဲ့ရပါတယ္” ဟု အသက္ ၃၀ ရွိျဖစ္သည့္ အလ္ဒီဘီက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
    ae35b0b4e9674e90b2aaac5504af4cb2_18
    သုိ႔ေသာ္လည္း ဖက္ရွင္အေပၚ သူမ၏ စိတ္၀င္စားမႈက တစ္ျဖည္းျဖည္းျဖင့္ ႀကီးထြားလာခဲ့သည္။

    “အေမနဲ႔ အေမ့သူငယ္ခ်င္းေတြ၀တ္တဲ့ တူညီၿခံဳထည္ေတြ၊ တစ္ေရာင္တည္းသာျဖစ္ေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္းပု၀ါေတြကုိ ၾကည့္ၿပီး ကၽြန္မ ႏွစ္သက္ေလ့မရွိတာကုိ မွတ္မိပါတယ္။ သူတုိ႔ဟာ အၿမဲတမ္း ပံုတုံးႀကီးေတြ ၀တ္ေလ့ရွိၿပီး အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကလည္း အိေႁႏၵသိကၡာရွိတဲ့ ၀တ္စံုဆုိလုိ႔ ဆုိင္ေတြမွာ ဒါမ်ိဳးေတြပဲရွိတာကုိး” ဟု သူမက ရွင္းျပသည္။

    အသက္ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္တြင္ အလ္ဒီဘီတစ္ေယာက္ အထက္တန္းေက်ာင္း၌ ဖက္ရွင္ပညာကုိ စတင္သင္ၾကားခဲ့ၿပီး အ၀တ္အစားမ်ားဖန္တီးေရး သူမ၏ ၀ါသနာအတြက္ စြန္႔ဦးတီထြင္မႈအခန္းက႑ ရွိေနသည္ကိုလည္း သူမက အလ်င္အျမန္ သေဘာေပါက္ခဲ့ေလသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ဘြဲ႕၀တ္စံုႏွင့္ မဂၤလာေဆာင္၀တ္စံုမ်ားကို တီထြင္ဖန္တီးခဲ့ၿပီး ထုိလက္ရာမ်ားမွာ ဖက္ရွင္က်သေလာက္ အိေႁႏၵသိကၡာရွိသည့္ ၀တ္စံုမ်ားလည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။

    “သူငယ္ခ်င္းေတြ ေဆြမ်ိဴညာတကာေတြလုိ ကၽြန္မနဲ႔ နီးစပ္တဲ့အသုိင္းအ၀ုိင္းက မွာယူမႈအနည္းငယ္ေတာ့ ရွိခဲ့ပါတယ္”

    တကၠသုိလ္တြင္ အလ္ဒီဘီတစ္ေယာက္ ဂ်ာနယ္လစ္ႏွင့္ ဥပေဒဘာသာရပ္ကုိ သင္ယူခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း တစ္ႏွစ္တာ က်င္လည္ခဲ့ၿပီးေနာက္ တစ္ႏွစ္နားရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ေလသည္။

    fdc41ca293f346f4a3c186e4afc12219_18

    ဟီဂ်ဘ္ ဘက္သုိ႔ တစ္ဖန္ျပန္လွည့္
    ———————————
    ေက်ာင္းနားသည့္ ထုိတစ္ႏွစ္က သူ႕အမတြက္ အလြန္တန္ဖုိးရွိခဲ့ၿပီး ဖက္ရွင္ေလာက တကယ့္လက္ေတြ႕ ေရာင္းခ်မႈတြင္ မည္သုိ႔ အလုပ္လုပ္သည္ဆုိသည္ကုိလည္း သိခဲ့ရသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထိုကာလတြင္ပင္ အလ္ဒီဘီမွာ ဟီဂ်ဘ္ဆန္႔က်င္ေရး ခြဲျခားဆက္ဆံမႈမ်ားကုိလည္း ပထမဆံုး ခံစားခဲ့ရေလသည္။

    ဖက္ရွင္ဆုိင္ငယ္တစ္ခု၏ အျပင္ဘက္တြင္ အေရာင္းစာေရးအလုပ္အတြက္ လူေခၚထားသည့္ ေၾကာ္ျငာေၾကာင့္ အလုပ္သြားေလွ်ာက္သည္ကုိ သူမ မွတ္မိေနသည္။

    “အဲဒီေနရာအတြက္ စံုစမ္းဖုိ႔ ကၽြန္မ အထဲ၀င္သြားေတာ့ လူခန္႔ထားၿပီးၿပီလုိ႔ အေျပာခံခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္မ သိပ္မယံုတာေၾကာင့္ ဟီဂ်ဘ္မ၀တ္ထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကုိ အဲဒီဆုိင္ကုိ ျပန္လႊတ္ခဲ့ပါတယ္။ သူက ေမးတဲ့အခါမွာေတာ့ ဘယ္ေတာ့ေလာက္ အလုပ္စ၀င္လုိ႔ရမလဲလုိ႔ ဆုိင္က ျပန္ေျပာခဲ့တယ္” ဟု သူမက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    အလုပ္အကုိင္ရွာေဖြေပးသည့္ စင္တာမွတစ္ဆင့္ အေရာင္းစာေရးအလုပ္ကုိ သူမ ရွာေဖြခဲ့ရသည့္ အခ်ိန္လည္း ရွိခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ေတာ့ တာ၀န္ခံက အလုပ္လုပ္ရာတြင္ ဘာသာေရးမပါရဟု သူမကုိ ေျပာခဲ့သည္။

    “အဲဒီလူက ကၽြန္မကုိ ဟီဂ်ဘ္ခၽြတ္လုိက္တာ ပုိေကာင္းမယ္လုိ႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္” ဟု သူမ ေတြ႕ႀကံဳရမႈကုိ အလ္ဒီဘီက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    ထုိအျဖစ္အပ်က္မ်ားအတြက္ စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ရေသာ္လည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ျပတ္သားသည့္ အလ္ဒီဘီမွာ တကၠသုိလ္ျပန္တက္ခဲ့ၿပီး ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ႐ုပ္သံဂ်ာနာလစ္ဇင္ ဘာသာရပ္၊ ဥပေဒဘာသာရပ္တုိ႔ျဖင့္ ဘြဲ႕ရခဲ့သည္။

    ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့ ဖက္ရွင္ဆုိင္ငယ္တစ္ခုတြင္ အခ်ိန္ပုိင္းအလုပ္ ရခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ပထမဆံုးအေနျဖင့္ သူမ၏ ေခါင္းေဆာင္းပု၀ါအတြက္ ဆန္းသစ္မႈအခ်ိဳ႕ ျပဳလုပ္ခဲ့ရေလသည္။

    “(ဟီဂ်ဘ္၀တ္တဲ့ပံုစံကုိ) ေျပာင္းလဲဖုိ႔ ကၽြန္မ ႀကိဳးစားခဲ့ရပါတယ္။ မ်က္ႏွာတစ္၀ုိက္မွာ ရစ္ပတ္ရမယ့္အစား အာဖရိက႐ုိးရာ ေခါင္းေဆာင္ပု၀ါေတြလုိ အားလံုးကုိ အေနာက္မွာ စုခ်ည္ခဲ့တယ္။ အဲဒီပံုစံအတုိင္း အင္တာဗ်ဴးသြားခဲ့ၿပီး အလုပ္ရခဲ့ပါတယ္” ဟု သူမက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    ေစ်း၀ယ္သူမ်ားက သူမ၏ ဒီဇုိင္းအား ခ်ီးက်ဴးမႈကုိလည္း အလ္ဒီဘီက ျပန္ေျပာင္းေျပာျပခဲ့သည္။

    db289e652e51454297f6ee7a8e11d5a1_18

    “ကၽြန္မရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ အယူ၀ါဒကုိ မထိခုိက္ေစတဲ့ ေျပာင္းလဲမႈအခ်ိဳ႕ကုိ လုပ္ႏုိင္ခဲ့တယ္လုိ႔ ကၽြန္မ ခံစားရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီေျပာင္းလဲမႈကုိ ကၽြန္မရဲ႕ သာသနာနဲ႔ ဆြီဒင္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းကလည္း လက္ခံႏုိင္ပါလိမ့္မယ္” ဟု သူမက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    ၂၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္ ဆြီဒင္႐ုပ္သံလုိင္း TV4 ၏ ဟီဂ်ဘ္ပု၀ါစတုိင္မ်ားအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးေသာ မနက္ပုိင္း အစီအစဥ္တြင္ အျခားေသာ မြတ္စလင္ဒီဇုိင္နာမ်ားႏွင့္အတူ အလ္ဒီဘီတစ္ေယာက္ ေပၚလာခဲ့သည္။

    “ထုိအစီအစဥ္ၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာ ဆြီဒင္ထိပ္တန္းသတင္းစာ Aftonbladet က ဆြီဒင္မွာရွိတဲ့ ကုန္တုိက္ေတြကုိ သြားၿပီး ေခါင္းေဆာင္းပု၀ါ ေရာင္းခ်ဖုိ႔နဲ႔ မြတ္စလင္ဖက္ရွင္ေတြအတြက္ ေနရာေပးဖုိ႔ စဥ္းစားေနလားလုိ႔ ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္” ဟု အလ္ဒီဘီက ရွင္းျပခဲ့သည္။

    အေျဖကေတာ့ “No” ဟု ရခဲ့ေၾကာင္း သတင္းစာက သူမကုိ ျပန္ေျပာခဲ့ေလသည္။

    ထုိ႔ေနာက္တြင္ေတာ့ အလ္ဒီဘီက မြတ္စလင္ဖက္ရွင္မ်ားကုိ ပိုမိုေခတ္မီေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေသအခ်ာကုိ စဥ္းစားလာခဲ့သည္။ ထုိးေဖာက္မႈမရွိေသးသည့္ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ အ၀တ္အစားေစ်းကြက္ႀကီးမွာ မည္မွ်ေလာက္ ႀကီးမားသည္ကုိ သိရွိလာသည့္အခ်ိန္တြင္ ကုန္တုိက္မ်ားက ၎တုိ႔၏ သေဘာထားကုိ ေျပာင္းလဲမည္ဟု သူမက အေသအခ်ာ သိလာခဲ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အလ္ဒီဘီမွာ “႐ုိး႐ုိးယဥ္ယဥ္” ဖက္ရွင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကို စတင္ခဲ့ေလေတာ့သည္။

    723c5361fc1e4d35870cf8db99c05993_18

    လစ္ဟာမႈတစ္ခု ျဖည့္ဆည္းျခင္း
    ———————————
    “ႏွစ္အနည္းငယ္က ဟီဂ်ဘ္ေခါင္းေဆာင္းပု၀ါကုိ ေရာင္းခ်ဖုိ႔ ျငင္းဆုိခဲ့တဲ့ ကုန္တုိက္အခ်ိဳ႕ဟာ အခုေတာ့ လုိလုိလားလားကုိ ေရာင္းခ်ေနၿပီး မြတ္စလင္ဖက္ရွင္ေတြကေန အက်ိဳးအျမတ္ေတြ ရယူေနတာကုိ ၾကည့္ရျမင္ရတာ စိတ္၀င္စားစရာပါပဲ” ဟု အလ္ဒီဘီက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    ထုိဖက္ရွင္ေစ်းကြက္က ႀကီးထြားလာေနသည့္ ေစ်းကြက္တစ္ခုျဖစ္သည္။ Thomson Reuters မွ ၂၀၁၄-၁၅ အတြက္ ထုတ္ျပန္သည့္ အစီရင္ခံစာတြင္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ကမၻာတစ္၀ွမ္းရွိ မြတ္စလင္မ်ားက အ၀တ္အစားႏွင့္ ဖိနပ္တုိ႔အတြက္ သံုးစြဲမႈမွာ ကန္ေဒၚလာ ၂၂၆ ဘီလီယံရွိသည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ၂၀၁၉ ခုႏွစ္တြင္ ၄၈၄ ဘီလီယံအထိ တုိးတက္မည္ဟုလည္း ခန္႔မွန္းထားသည္။

    ကမၻာတစ္၀ွမ္းရွိ သန္းႏွင့္ခ်ီေသာ မြတ္စလင္ေစ်း၀ယ္သူမ်ားအတြက္ Mango ႏွင့္ DKNY ကဲ့သုိ႔ေသာ တံဆိပ္မ်ားက မြတ္စလင္မ်ား ဥပုသ္သီလေဆာက္တည္သည့္ ရမ္ဇာန္ဥပုသ္လတြင္ အီးဒ္ပြဲေတာ္အတြက္ အဆင္မ်ားကုိသာ ေရာင္းခ်ေပးသည္။

    အလ္ဒီဘီက ထုိ ေစ်းကြက္လစ္ဟာမႈႀကီးကုိ သတိျပဳမိခဲ့ေလသည္။ သူမက ေဖာက္သည္မ်ားကုိ ေမးျမန္းဆန္းစစ္ၿပီးေနာက္ အမ်ားစုက အသင့္၀တ္ ေခါင္းေဆာင္းပု၀ါမ်ားကုိ ၀ယ္ယူ၀တ္ဆင္ခ်င္သည္ကုိ သူမက သိရွိခဲ့သည္။ ထုိအခ်က္က ေခါင္းေပါင္းမ်ားဖန္တီးရန္ ရရွိသည့္ အေတြးလည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။ အခုလက္ရွိတြင္ Happy Turan ဟုေခၚသည့္ သီးသန္႔ ေခါင္းေပါင္းအဆင္ဒီဇုိင္းတစ္ခု သူမတြင္ ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ ထူးျခားသည့္ ပံုစံမ်ားျဖင့္ ဖန္တီးထားေသာ အဆုိပါေခါင္းေပါင္းမ်ားကုိ မြတ္စလင္မ်ားတင္မဟုတ္ဘဲ မြတ္စလင္မဟုတ္သူမ်ားအၾကားတြင္ပင္ ေရပန္းစားေနသည္။

    သုိ႔ေသာ္လည္း အဆုိပါ ေခါင္းေဆာင္းပု၀ါမ်ားကုိသာ အလ္ဒီဘီက ဒီဇုိင္းထုတ္သည္မဟုတ္။

    “မြတ္စလင္ဖက္ရွင္သမားေတြအတြက္ သင့္ေတာ္တဲ့ အ၀တ္အစားေတြကုိလည္း ကၽြန္မ ဖန္တီးပါတယ္” ဟု အလ္ဒီဘီက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    သုိ႔ေသာ္လည္း သူမ၏ ဖန္တီမႈမ်ားမွာ လြယ္လြယ္ႏွင့္ ေပါက္ခဲ့သည္မဟုတ္။

    “ကၽြန္မလုပ္ေနတာေတြကုိ လူေတြလက္ခံလာဖုိ႔ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ ၾကာခဲ့ပါတယ္”

    ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ ေခတ္ေပၚမြတ္စလင္ဖက္ရွင္အား စတင္ေဖာ္ထုတ္ခဲ့သည့္အခ်ိန္က ရင္ဆုိင္ခဲ့ရသည့္ ေ၀ဖန္မႈမ်ားကုိလည္း သူမက ျပန္ျပာင္းေျပာျပသည္။ သူမကုိေ၀ဖန္သူမ်ားက အုပ္စုႏွစ္စုျဖစ္ၿပီး မြတ္စလင္မ်ားႏွင့္ ဆြီဒင္အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီမ်ားျဖစ္သည္။

    ၎၏ တီထြင္ဆန္းသစ္မႈမ်ားကုိ မႏွစ္ၿမိဳ႕သည့္ မြတ္စလင္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ပတ္သက္၍ အလ္ဒီဘီက “ဥေရာပကုိေရာက္လာတဲ့ မြတ္စလင္အခ်ိဳ႕က ဖယ္က်ဥ္ခံရမႈကို ခံစားေနရတယ္လုိ႔ ကၽြန္မ ထင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ဘာသာတရား က႑တုိင္းကုိလည္း တတ္ႏုိင္သမွ် လက္မလႊတ္ခ်င္ၾကဘူး။ အဲဒီလုိ လက္လႊတ္လုိက္ရၿပီဆုိရင္ ဆံုး႐ံႈးသြားတယ္လုိ႔ သူတုိ႔ ခံစားရပါတယ္” ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    သုိ႔ေသာ္လည္း သူမအား သံသယမ်က္စိျဖင့္ ၾကည့္ၾကသူမ်ားကုိ အလ္ဒီဘီက အႏုိင္ယူခဲ့သည္။

    “တစ္ခ်ိန္က ကၽြန္မကုိ ေတာ္ေတာ္ေ၀ဖန္ခဲ့ၾကတဲ့သူေတြဟာ ဒီေန႔မွာေတာ့ ကၽြန္မေဖာက္သည္ေတြ ျဖစ္ေနပါၿပီ” ဟု သူမက ဖြင့္ဟခဲ့သည္။

    ၉/၁၁ တိုက္ခုိက္မႈ ေနာက္ပုိင္းတြင္ အလွည့္အေျပာင္းတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့သည္ဟု အလ္ဒီဘီက ဆုိသည္။

    မြတ္စလင္မ်ားအေပၚ ရန္လုိတုိက္ခုိက္မႈမ်ား ျမင့္တက္လာခဲ့ၿပီး ဟီဂ်ဘ္ပု၀ါ ၀တ္ဆင္ထားသည့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာလည္း မလံုမၿခံဳ ခံစားရလာသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ဟီဂ်ဘ္အား မ၀တ္ဆင္ေတာ့ရန္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ အလ္ဒီဘီကဲ့သုိ႔ အျခားသူမ်ားကေတာ့ အဆုိပါဟီဂ်ဘ္ကုိ ေခတ္မီဆန္းသစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾကေလေတာ့သည္။

    အလ္ဒီဘီအတြက္ ထုိသုိ႔ေဆာင္ရြက္ျခင္းက ဖက္ရွင္ဒီဇုိင္း တီထြင္ဖန္တီးျခင္းထက္ကုိ ပုိေလသည္။ ယခင္က ဆြီဒင္တြင္ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ သတ္မွတ္ထားသည့္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားေၾကာင့္ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ အလုပ္ေလွ်ာက္ရာတြင္ မည္မွ် အခက္အခဲႏွင့္ ရင္ဆုိင္ရသည္ကုိ သူမက ရွင္းျပခဲ့သည္။

    သုိ႔ေသာ္လည္း ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးမ်ား ၀တ္ဆင္ရန္အတြက္ ယူနီေဖာင္း ဟီဂ်ဘ္ပု၀ါကုိ ဖန္တီးရန္  ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ ဆြီဒင္ရဲတပ္ဖြဲ႕က အလ္ဒီဘီအား တာ၀န္ေပးခဲ့သည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ သူမ၏ ဟီဂ်ဘ္ပု၀ါ ဒီဇုိင္းက ဆြီဒင္မြတ္စလင္ရဲေမမ်ားအတြက္ ယူနီေဖာင္းအျဖစ္ အသံုးျပဳေနၿပီျဖစ္သည္။ ထုိ႔ျပင္ ဆြီဒင္စစ္တပ္၊ မီးသတ္၊ ေဆးဘက္ဆုိင္ရာႏွင့္ ေဆး႐ံုမ်ားတြင္ အသံုးျပဳရန္အတြက္ ဟီဂ်ဘ္ပု၀ါကုိလည္း သူမပင္ ဒီဇုိင္းဆြဲ ဖန္တီးေနသည္။

    “မြတ္စလင္ေတြအေပၚမွာရွိေနတဲ့ မေကာင္းျမင္မႈေတြကုိ ဖယ္ရွားဖုိ႔အတြက္ ကၽြန္မက ဖက္ရွင္ကုိ လက္နက္တစ္ခုအျဖစ္ အသံုးခ်ပါတယ္။ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ ဖိႏွိပ္ခံေနရတယ္ဆုိတဲ့ အေနာက္တုိင္းက ျမင္ေနတဲ့ပံုရိပ္နဲ႔၊ အဲဒီပံုရိပ္ေၾကာင့္ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးေတြ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းကေန ကင္းကြာသြားတာကုိလည္း ကၽြန္မ တြန္းလွန္ခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ဟာ လုပ္ႏုိင္တယ္၊ မလုပ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာကုိ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းက သတ္မွတ္တာမ်ိဳးထက္ အေျဖရွာေဖြျခင္းအားျဖင့္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာ ထူျခားမႈတစ္ခုကို လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ ကၽြန္မ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္”

    ဖက္ရွင္ျဖင့္ေျပာင္းလဲျခင္း
    ———————————
    သူမ၏ ႀကိဳးပမ္းမႈက လူတုိင္းအေပၚတြင္ေတာ့ လႊမ္းမုိးႏုိင္းျခင္းမရွိ။ မြတ္စလင္ဖက္ရွင္မ်ားကို ေခတ္မီေအာင္ ဖန္တီးမႈကို ေရွး႐ုိးစြဲ မြတ္စလင္မ်ားႏွင့္ ဆီြဒင္လက္ယာစြန္းေရာက္မ်ားက မႀကိဳက္လွ။

    “၂၀၁၁ ကစလုိ႔ ဆြီဒင္အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီေတြက ကၽြန္မကိုဦးတည္တဲ့ အမုန္းတရားျဖန္႔ျဖဴးမႈကုိ လုပ္ေဆာင္ၾကၿပီး ၿခိမ္ေျခာက္တာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိပါတယ္”

    ဖုန္း၊ မက္ေဆ့ခ်္၊ Facebook၊ အီးေမးလ္ျဖင့္လည္းေကာင္း ၎၏ ဘေလာ့ဂ္တြင္ မွတ္ခ်က္ေရးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း အလ္ဒီဘီက ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားစြာကုိ ခံခဲ့ရသည္။

    “သတိထားေန ခင္ဗ်ားအိမ္ရဲ႕ ၀ရန္တာမွာရပ္ေနရင္း ေျခေခ်ာ္က်ေသသြားမယ္။ ဘာမွတ္ေနလဲ” ဟူေသာ မွတ္ခ်က္မ်ားလည္း ပါသည္။

    အခ်ိဳ႕ေသာ အင္တာနက္စကား၀ုိင္းမ်ားတြင္ အလ္ဒီဘီမွာ အသက္ရွင္ရန္ မထုိက္တန္ဟုပင္ ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။ မြတ္စလင္ရဲေမမ်ားအတြက္ ဟီဂ်ဘ္ပု၀ါဒီဇုိင္း အပ္ႏွံခံရၿပီးေနာက္ပုိင္းတြင္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈက ပုိမိုမ်ားျပားလာသည္ဟု သူမက ေျပာၾကားခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အလ္ဒီဘီတစ္ေယာက္ ဆိတ္ဆိတ္သာ ေနခဲ့ေလသည္။

    “ဆြီဒင္ရဲတပ္ဖြဲ႕မွာ ဟီဂ်ဘ္ပု၀ါ ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ မြတ္စလင္အမ်ိးသမီးေတြကုိ ေတြ႕ျမင္ရတဲ့အတြက္ သိပ္ကုိဂုဏ္ယူၿပီး အရမ္းလည္း ေလးစားအားက်ပါတယ္။ တစ္ခုခုမွာ စြန္႔ဦးလုပ္ေဆာင္သူျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာ သိပ္ေတာ့မလြယ္ပါဘူး။ တာ၀န္ခံမႈက အရမ္းႀကီးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတုိ႔ မျဖစ္မေနလုပ္ရပါမယ္”

    ယေန႔တြင္ေတာ့ အလ္ဒီဘီ၏  Haute Couture ေခါင္းေပါင္းမ်ားကုိ ဆြီဒင္ရွိ နာမည္ႀကီးကုန္တုိက္မ်ားတြင္ ေရာင္းခ်ေနၿပီျဖစ္သည္။ သူမက ယူေကေစ်းကြက္ကုိ ထုိးေဖာက္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္။

    “အခုအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မရဲ႕အ၀တ္အစားေတြ၊ ေခါင္းေပါင္းေတြကုိ ဘာသာေပါင္းစံုက၊ မ်ိဳး႐ုိးေပါင္းစံုက အမ်ိဳးသမီးေတြ ၀တ္ဆင္ေနၾက ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက အဲဒီေခါင္းေပါင္းေတြကုိ စုေဆာင္းၾကတယ္။ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ အရာတစ္ခုလုိ႔ ႐ႈျမင္ေနရာကေန ႏွစ္ၿခိဳက္စရာ ဖက္ရွင္တစ္ခုအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားတာမ်ိဳးကုိ ေတြ႕ရတာဟာ သိပ္ကုိ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းပါတယ္” ဟု သူမက ထပ္ေလာင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

    ဟီဂ်ဘ္ပု၀ါ ၀တ္ဆင္သည့္ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ ၎တုိ႔၏ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈကုိ မေျပာင္းလဲဘဲ ဖက္ရွင္လုပ္ငန္းႏွင့္ အျခားေသာလုပ္းငန္မ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္လာႏုိင္ၿပီဟု အလ္ဒီဘီက ၀န္ခံေျပာၾကားခဲ့သည္။

    သုိ႔ေသာ္လည္း သူမက “လူတုိင္းဟာ ကုိယ့္အထုပ္ကုိယ္ထမ္း ကုိယ့္လမ္းကုိယ္ ေလွ်ာက္ရတာပါပဲ။ ဆြီဒင္မွာ အရာရာတုိင္း ေျပာင္းလဲသြားမယ့္ ေနာက္ႏွစ္ ၁၀၀ ေလာက္ကုိ ကၽြန္မ မေစာင့္ႏုိင္ပါဘူး။ ေျပာင္းလဲမႈအခ်ိဳ႕ကုိ ကၽြန္မ လုပ္ခဲ့ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မအတြက္ အလုပ္ျဖစ္မယ့္ အေျဖေတြကုိ ရွာေဖြခဲ့ရပါတယ္” ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    “ကၽြန္မဟာ မိန္းမဆန္တယ္လုိ႔ ခံစားရၿပီး အေရာင္းအေသြးစံုတဲ့၊ သဘာပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ လုိက္ေလ်ာညီေထြမႈရွိတဲ့ အ၀တ္အစားေတြကုိ ၀တ္ခ်င္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကၽြန္မ အဲဒါေတြကုိ တီထြင္ဖန္တီးခဲ့ပါတယ္” ဟု ဥေရာပအမ်ိဳးသမီးငယ္အျဖစ္ စတုိင္က်မႈအတြက္ သူမ၏ ဆႏၵကုိ ေျပာျပခဲ့သည္။

    “ျပသနာေတြကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔၊ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးေတြ အလုပ္ခြင္ ပုိ၀င္ေရးကုိ ခြင္ျပဳဖုိ႔အတြက္ ႏုိင္ငံေရးနည္းလမ္းအရ အေျဖရွာဖုိ႔ အခ်ိန္ေတာ္ၾကာမယ္ဆုိတာ ကၽြန္မ ေစာေစာပုိင္းကတည္းက သတိျပဳမိခဲ့ပါတယ္။ ဖက္ရွင္ကေန တစ္ဆင့္ ျပႆနာ ေတာ္ေတ္ာမ်ားမ်ားကုိ ေျဖရွင္းႏုိင္မယ္၊ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာ ပုိမို၀င္ဆံ့လာႏုိင္မယ္လုိ႔လည္း ကၽြန္မ ခံစားမိပါတယ္”

    “ဖက္ရွင္ဟာ အႏုပညာျဖစ္တယ္။ အႏုပညာဟာ အျပဳသေဘာေဆာင္ၿပီး (မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ) ဖိႏွိပ္ခံေနရတယ္ဆုိတာ့ တစ္လြဲယူဆခ်က္ေတြကုိလည္း ေခ်ဖ်က္ေမာင္းထုတ္ႏုိင္ပါတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ဆက္ၿပီး အ၀တ္အစားေတြကုိ ဖန္တီးသြားခ်င္ပါတယ္။ ဒါက လူေတြအတြက္ အခြင့္အလမ္းေတြ ေျပာင္းလဲမႈေတြကုိ ေဆာင္က်ဥ္းေပးလာပါလိမ့္မယ္”

    ref:Al Jazeera

  • ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ အမုန္းတရား တြန္းလွန္မႈမ်ား (ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါး)

    ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ အမုန္းတရား တြန္းလွန္မႈမ်ား (ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါး)

    ဒီဇင္ဘာ ၃၊ ၂၀၁၅

    M-Media

    japan
    ဓာတ္ပံု ၁ – တိုက်ဳိဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲတစ္ခု၌ ဂ်ပန္ပေဒသရာဇ္အလံကို ေ၀ွ႕ရမ္းေနၾကေသာ ဇိုင္တိုကုကိုင္း အဖြဲ႕၀င္မ်ား ႏွင့္ ေတာင္ကိုးရီးယားသမၼတေဟာင္း လီေျမာင္ဘတ္၏ပိုစတာကို ကိုင္ထားသူတစ္ဦး။ (ဓာတ္ပံု – AFP)

    – ၂၀၁၃ ခုနွစ္ ခ်မ္းစိမ့္လွသည့္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ေန႔တစ္ေန႔၏ ညေနခင္း။ ဂ်ပန္တြင္ တစ္သက္ပတ္လံုး ေနထိုင္လာခဲ့ေသာ ကိုးရီးယားလူမ်ဳိး ဂ်ာနယ္လစ္အမ်ဳိးသမီး ရွင္ေဟးလီသည္ အိုဆာကာရိွ ေနအိမ္၌ တစ္ဦးတည္းရိွေနစဥ္ သူမ၏ကြန္ပ်ဴတာထဲသို႔ မိတ္ေဆြတစ္ဦးထံမွ စာတစ္ေစာင္ ၀င္ေရာက္လာသည္။ စာပါအေၾကာင္းအရာမွာ ဇိုင္တိုကုကိုင္း အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီအုပ္စုေခါင္းေဆာင္က သူမအား အေသဆိုးႏွင့္ေသေအာင္ က်ိန္ဆဲေနသည္ဟု အင္တာနက္ေပၚတြင္ ေၾကျငာလိုက္ေၾကာင္း ျဖစ္၏။

    သူမအား အျဖစ္ဆိုးႀကံဳေစခ်င္ေနသူ မ်က္ႏွာမေဖာ္လိုေသာ အစြန္းေရာက္အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာကို ရင္ဆိုင္ရန္ သူမ ထရပ္လိုက္သည္။ ရဲ႒ာနသို႔ လီ သြားေရာက္၏။ ရဲ၀န္ထမ္းမ်ားက မိမိတို႔ မည္သည္မွ် ေဆာင္ရြက္မေပးႏိုင္ေၾကာင္း ဆိုၾက၏။ လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္ကလည္း အြန္လိုင္းေပၚႏွင့္ လူသူအၾကား အမုန္းတရားျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္ခံရေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားရာ၌ သူမကို ဤအတိုင္းပင္ အေျဖေပးခဲ့ၾကသည္။

    ဂ်ပန္လူမ်ဳိး ခင္ပြန္းသည္၊ ၿမီးေကာင္ေပါက္ သားတစ္ဦးႏွင့္အတူ ေနထိုင္လ်က္ရိွသည့္ အသက္ ၄၄ ႏွစ္အရြယ္ အလြတ္တန္းစာေရးဆရာ လီ သည္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္က အဖြဲ႕၀င္ တစ္ေသာင္းခြဲခန္႔ရိွေသာ ဇိုင္တိုကုကိုင္းအုပ္စုကို ေဆာင္းပါးမ်ားစြာျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ရုပ္ျမင္သံၾကားေပၚမွလည္းေကာင္း ေ၀ဖန္ခဲ့သည့္ေနာက္ပိုင္း ထိုအုပ္စု၏ မ်က္ေစ့ေဒါက္ေထာက္ ၾကည့္ရႈေနျခင္းကို ခံေနခဲ့ရသည္။

    ဇိုင္တုိကုကိုင္းအဖြဲ႕သားမ်ားက သူမအား ကိုးရီးယားစုန္းမ ဟုေခၚ၍ လူမ်ဳိးေရးႏွင့္ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖရုႆ၀ါစာစကားတို႔ျဖင့္ အြန္လိုင္းႏွင့္ စုရံုးမႈတို႔၌ တုန္႔ျပန္ခဲ့ၾကသည္။ တစ္ႀကိမ္ကလည္း တိုက်ဳိဆႏၵျပမႈအၿပီး အသက္ ၂၈ ႏွစ္အရြယ္ ရံုး၀န္ထမ္းတစ္ဦးက သူမကိုရည္ညႊန္း၍ “လူေကာင္းျဖစ္ျဖစ္ လူဆိုးျဖစ္ျဖစ္ ကိုးရီးယားေတြကို ေမာင္းထုတ္ၾကပါစို႔၊ အဲ့ဒီမိန္းမကို သတ္ၾကပါစို႔” ဟု တြစ္တာလူမႈ၀က္ဘ္ဆိုဒ္ေပၚ ေရးသားခဲ့သည္။ ထိုသူ႔အား ရဲမ်ားက ေမးျမန္းေသာအခါ ေတာင္းပန္မႈျပဳခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ သူမအဖို႔ သူစိမ္းတရံစာမ်ားအၾကား အၿပိဳင္အဆိုင္သတ္ျဖတ္မႈကို ခံရေတာ့မည္လားဟု ေတြးမိသည္အထိ တုန္လႈပ္သြားရေပသည္။

    ဂ်ပန္တြင္ ကိုးရီးယားအႏြယ္ သန္းတစ္၀က္ လူဦးေရ ရိွသည္။ ၎တို႔ကို ဇိုင္နိခ်ိ ဟု ေခၚဆိုၾကသည္။ သူတို႔သည္ ဇာတိေသြးအရ ေတာင္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံသားခံယူထားေသာ္လည္း ဇိုင္နိခ်ိတို႔သည္ အၿမဲတမ္းေနထိုင္ခြင့္ ရရိွထားသူမ်ား ျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ ဂ်ပန္ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ တစ္သားတည္းက်ေအာင္ ေနထိုင္ၿပီး အမ်ားစုမွာ ကိုးရီးယားစကားေျပာဆိုျခင္း၊ ကိုးရီးယားနွင့္ ပတ္သက္ဆက္ႏႊယ္ျခင္း မရိွၾကေပ။ သို႔တိုင္ေအာင္ ဇိုင္တိုကုကိုင္း ကဲ့သို႔ အစြန္းေရာက္အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီမ်ားက ၎တို႔အား ဖယ္ၾကဥ္ၾကၿပီး၊ လြတ္လပ္စြာေဖာ္ထုတ္ေျပာဆိုခြင့္ကို အသံုးခ်လ်က္ အေႏွာင့္အယွက္ေပးျခင္း၊ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္း၊ လမ္းေပၚထြက္ဆႏၵျပျခင္း၊ အြန္လိုင္းေပၚတိုက္ခိုက္ျခင္းတုိ႔ကို အမည္မေဖာ္ဘဲ မၾကာခဏ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။

    မၾကာေသးမီက အီးေမးလ္တစ္ေစာင္၌ ဇိုင္တိုကုကိုင္းအုပ္စု ေျပာေရးဆိုခြင့္ရိွသူက အဖြဲ႕၏ အႏၲိမ ပန္းတိုင္မွာ – ဇိုင္နိခ်ိ တို႔ကို အၿမဲတမ္းေနထိုင္ခြင့္အျပင္ က်န္းမာေရး၊ လူမႈဖူလံုေရးႏွင့္ လူမႈလံုၿခံဳေရးကို ခံစားခြင့္ေပးထားေသာ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဥပေဒအား ဖ်က္သိမ္းရန္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုထားသည္။

    ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသည္ ခ်ဳိးႏွိမ္ခြဲျခားမႈဆန္႔က်င္ေရး ဥပေဒမ်ား မရိွသည့္ တစ္ခုတည္းေသာ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံ ျဖစ္သည္။ အာဏာပိုင္မ်ားက လူမ်ဳိးႀကီး၀ါဒကို ကာလရွည္ လက္ကိုင္ျပဳထားၾကေသာ္လည္း ခြဲျခားခ်ဳိးႏွိမ္ျခင္း ဟူ၍ ဂ်ပန္တြင္ မရိွပါ။ ဇိုင္တိုကုကိုင္းအဖြဲ႕ ေပၚထြက္လာျခင္းက ဂ်ပန္တစ္၀ွန္း ကိုးရီးယားဆန္႔က်င္ေရးအစုအရံုးမ်ား ျဖစ္လာေစသည္။ ၎ကို ေရွးရိုးစြဲအုပ္စုငယ္တစ္ခုမွ လူေပါင္းေထာင္ခ်ီ၍ ပါ၀င္ေထာက္ခံထားၾကသည္။ သူတို႔သည္ ဂ်ပန္ဧကရာဇ္အလံမ်ားကို ကိုင္ေဆာင္ခ်ီတက္၍ ကိုးရီးယားတို႔အား ကပ္ပါးကပ္ေျမွာင္မ်ား၊ အျပစ္သားမ်ားအျဖစ္ ေဖာ္ျပကာ ေသတြင္းပို႔ရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။

    လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္က အိုဆာကာၿမိဳ႕တြင္ စုရံုးပြဲ ၂ ခုျဖစ္ခဲ့ၿပီး ၎အနက္ တစ္ခုတြင္ အသက္ ၁၄ ႏွစ္အရြယ္ ဂ်ပန္မေလးက ဆႏၵျပေနသူမ်ားကို “ကၽြန္မ ကိုးရီးယားေတြကို အရမ္း မုန္းတီးပါတယ္။ ဘယ္လိုမွကို ၾကည့္မရပါဘူး။ ခုခ်က္ျခင္း သူတို႔အားလံုးကို သတ္ပစ္လိုက္ခ်င္ပါတယ္” ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ “နန္ကင္း အမဲဖ်က္ျခင္း” ကဲ့သို႔ စုၿပံဳသတ္ျဖတ္ေသာင္းက်န္းမည့္အဆိုတစ္ရပ္ တင္ျပလိုက္ရာ မဆိုင္းမတြပင္ ၾသဘာေပးသံ ညံစီသြားခဲ့ေလသည္။

    လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္အနည္းငယ္ခန္႔က ဇိုင္တိုကုကိုင္းအဖြဲ႕သည္ လူအမ်ား၏တုန္႔ျပန္မႈကို ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ၎တို႔၏စုရံုးဆႏၵထုတ္ေဖာ္မႈကို ဂ်ပန္လူထုက ဧရာမ တန္ျပန္ဆႏၵျပပြဲမ်ားျဖင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုျဖစ္စဥ္မ်ားအတြင္း အၾကမ္းဖက္မႈအခ်ဳိ႕ ရိွခဲ့သည္။ တစ္ႀကိမ္တြင္ ယင္းအဖြဲ႕၀င္တို႔က က်ဳိတိုမူလတန္းေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းအျပင္ဖက္၌ရပ္ကာ လက္ကိုင္အသံခ်ဲ႕စက္မ်ားျဖင့္ ကိုးရီးယားေက်ာင္းသားတို႔ကို ပိုးဟပ္မ်ား၊ ကေလးသူလွ်ဳိမ်ား ဟု ဟစ္ေအာ္ေစာ္ကားခဲ့ၾက၏။ ယင္းသို႔ထိခိုက္နစ္နာေစမႈအတြက္ ဂ်ပန္တရားရံုးခ်ဳပ္က အဆိုပါေက်ာင္းကို ေဒၚလာတစ္သိန္းေပးေဆာင္ရန္ ထိုအုပ္စုအေပၚ အစဥ္အလာမရိွခဲ့ေသာ အမိန္႔တစ္ရပ္ ခ်မွတ္လိုက္သည္။

    ယခုႏွစ္ ေႏြရာသီတြင္ အုိဆာကာရိွ ဇိုင္နိခ်ိ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးသည္ သူမ၏ကုမၸဏီႏွင့္ ကုမၸဏီဥကၠ႒အား တရားစြဲခဲ့သည္။ လုပ္ငန္းခြင္၌ ဂ်ပန္-ကိုးရီးယား ခြဲျခားမႈဆိုင္ရာ ပစၥည္းပစၥယမ်ားကို ျဖန္႔ခ်ိေ၀ငွခဲ့၍ျဖစ္သည္။

    ဂ်ာနယ္လစ္ လီ သည္ အြန္လိုင္းတိုက္ခိုက္မႈခံရၿပီးေနာက္ ဇိုင္တိုကုကိုင္းအဖြဲ႕ႏွင့္ ၎၏ေနာက္တက္ေခါင္းဆာင္ မာခိုတို ဆာကူရိုင္းမွ သူမအား နစ္နာေၾကး ေဒၚလာ ေလးေသာင္းခြဲေပးရန္ အိုဆာကာခရိုင္တရားရံုးသို႔ တရားစြဲေလွ်ာက္တင္ခဲ့သည္။

    “ျပစ္မႈေၾကာင္းအရ အေရးယူဖို႔ ခက္ခဲမွန္း ကၽြန္မ သိလိုက္ရတဲ့အခါ ျပည္သူ႔လႈပ္ရွားမႈအေနနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ဖို႔မွတစ္ပါး ကၽြန္မမွာ ေရြးခ်ယ္စရာ မရိွေတာ့ပါဘူး” ဟု မၾကာေသးမီက အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုတြင္ လီက ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ၎ကို တုန္႔ျပန္ေသာအားျဖင့္ ဆာကူရိုင္းက ဂ်ပန္သတင္းစာတိုက္သို႔ “သူမေျပာခဲ့တာကို သူမ ျပန္သံုးသပ္သင့္တယ္။ အေျခအျမစ္မဲ့ေဆာင္းပါးေတြကို အြန္လိုင္းမွာေရးသားခဲ့တဲ့အတြက္ သူမကို ကၽြန္ေတာ္တို႔က တန္ျပန္တရားစြဲဖို႔ စီစဥ္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ဆိုသည္။

    လီ သည္ ဟိုရႈ ဆိုကုဟို ၀က္ဘ္ဆိုဒ္ကိုလည္း ေဒၚလာ ၁၈၃၀၀၀ နစ္နာေၾကးရရန္ တရားစြဲဆိုသြားမည္ျဖစ္သည္။ သူမႏွင့္ပတ္သက္၍ အမည္မေဖာ္လိုသူမ်ားေရးသာသည့္ အမုန္းတရားသတင္းအေၾကာင္းမ်ားကို ေကာက္ႏႈတ္ေရးသားခဲ့ျခင္းႏွင့္ board2channel ၌ အသားေပးေဖာ္ျပခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ဟု သူမက ဆိုသည္။ ထိုအမႈမွာ ၾကာရွည္သည္ႏွင့္အမွ် သူမအေပၚ ဖိအား မ်ားေပဦးမည္။ သူမသည္ လူပံုအလယ္မွာပင္ မၾကာခဏ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔မႈကို ခံစားရၿပီး တရားခံုရံုးမွအထြက္ မိမိေနာက္သို႔ လူမ်ား လိုက္မလာေစရန္ သတိႀကီးစြာ ထားေနရ၏။ ေႏွာင့္ယွက္မႈကေတာ့ ရိွေနဆဲပင္။ ကိုးရီးယားဆန္႔က်င္ေရးမိႈင္းတိုက္မႈစိမ့္၀င္ေနျခင္းကို သူမႏွင့္ အျခား ဇိုင္နိခ်ိတို႔မွ မ်ားမၾကာမီ သတိျပဳမိလာၾကသည္။ ကိုးရီးယားဧည့္သည္မ်ားအေပၚ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း လူမ်ဳိးေရးခြဲျခားေနျခင္းကို ေ၀ဖန္ျခင္းထက္ ယင္း၀ါဒီမ်ားရရိွေနသည့္ အခြင့္ထူးမ်ားကို အေရးဆိုျခင္းက ပို၍ ေယဘူယ်က်ေပသည္။

    ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်လာသူ မက္ဆီကန္လူမ်ဳိးမ်ားအေပၚ ေဒၚနယ္ ထရမ့္ပ္မွ မိႈခ်ဳိးမွ်စ္ခ်ဳိး ေ၀ဖန္ကဲ့ရဲ႕ေျပာဆိုခဲ့သျဖင့္ အရွက္တကြဲ အက်ဳိးနည္း ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဆာကူရိုင္းသည္လည္း ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ တိုက်ဳိအနီး စုရံုးဆႏၵေဖာ္ထုတ္မႈတစ္ရပ္၌ ဇိုင္နိခ်ိတို႔ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သူ၏သေဘာထားကို ထုတ္ေျပာခဲ့၏။

    “ဒီမွာ လာေနေနတဲ့ ကိုးရီးယားေတြရဲ႕ လူသတ္မႈ၊ လုယက္မႈ၊ မီးရိႈ႕မႈ စတဲ့ ဒုစရိုက္ေတြေၾကာင့္ ဂ်ပန္လူမ်ဳိး အမ်ားအျပား ဘ၀ေရးရာ ထိခိုက္နစ္နာေနရတယ္။ ဂ်ပန္ကို မႀကိဳက္တဲ့သူေတြ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ကိုယ္ျပန္ၾကလို႔ လူေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေျပာၾကားေနျခင္းသာ ျဖစ္တယ္။ ဒါကို အမုန္းတရား အမုန္းစကားလို႔ ဆုိစရာလား”။ ဇိုင္တိုကုကိုင္းအဖြဲ႕ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရိွသူတစ္ေယာက္မွ လူတို႔ သတိမထားမိေသာ အစြန္းေရာက္နည္းလမ္းအတိုင္း “ဇိုင္နိခ်ိေတြ ခြဲျခားခ်ဳိးႏိွမ္ခံေနရတယ္ဆိုတာ လွည့္စားခ်က္ တစ္ရပ္သာျဖစ္တယ္” ဟု လတ္တစ္ေလာ ေျပာဆိုလိုက္သည္။

    japan 2
    လြန္ကဲအမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီတို႔၏ဆႏၵျပစုရံုးမႈကို ၂၀၁၅ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၈ ရက္တြင္ အစြန္းေရာက္လူမ်ဳိးေရး၀ါဒဆန္႔က်င္ေရးပိုစတာမ်ားကိုင္၍ တန္ျပန္ဆႏၵျပေနၾကသည့္ ဂ်ပန္လူထု။ (ဓာတ္ပံု – Anadolu Agency)

    အိုဆာကာတြင္ ဂ်ပန္လူမ်ဳိးခင္ပြန္း၊ သားသမီးမ်ားႏွင့္အတူ ေနထိုင္လ်က္ရိွေသာ ဇိုင္နိခ်ိ တတိယမ်ဳိးဆက္ အသက္ ၄၇ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ဳိးသမီး ေနာက္တစ္ဦးကလည္း ဖူဂ်ီေကာ္ပိုေရးရွင္းအား တရားစြဲဆိုဦးမည္ျဖစ္သည္။ အေႏွာင့္အယွက္ခံရျခင္းကို ေရွာင္ဖယ္ႏိုင္ရန္ သူမမွ အမည္မေဖာ္ထားပါ။ သူမသည္ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုၾကာေအာင္ မည္သည့္ျပႆနာမွ် မျဖစ္ဘဲ ထိုကုမၸဏီ၌ လုပ္ကိုင္လာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္အနည္းငယ္ကစၿပီး သူမ၏အလုပ္ရွင္သည္ အမ်ဳိးသားေရးလႈံ႔ေဆာ္ခ်က္နွင့္ ဇိုင္နိခ်ိတို႔အေပၚ ေစာ္ကားခ်က္မ်ား ပါ၀င္သည့္ အိမ္တြင္းထုတ္ လက္ကမ္းစာေစာင္မိတၱဴမ်ားကို ျဖန္႔ေ၀ခဲ့သည္။ ထိုစာမ်ားထဲ၌ သူတို႔ကို လူလိမ္မ်ားဟု သမုတ္ၿပီး မုန္းတီးေၾကာင္းျပသထားသည္။ ၎အျပင္ အခြန္ေရွာင္သူမ်ား ဟူ၍လည္း စြပ္စြဲထားသည္ဟု သူမက ေျပာျပ၏။

    ထိုအမ်ဳိးသမီးသည္ ဂ်ပန္ႏို္င္ငံ၏ အလုပ္သမားေရးရာဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္သို႔ သြားေရာက္တိုင္ၾကားသည္။ သို႔ေသာ္ အဆိုပါေျပာၾကားခ်က္မ်ားမွာ လြတ္လပ္စြာေဖာ္ထုတ္ခြင့္ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွ အကာအကြယ္ရရိွေနေၾကာင္း သူမအား ေျပာျပခဲ့သည္။ သို႔ျဖင့္ သူမသည္ တရားမစြဲမီ ေရွ႕ေနတစ္ဦးႏွင့္ ဆက္သြယ္၍ အဆိုပါေစာ္ကားခ်က္မ်ား ရပ္တန္႔ေပးရန္ ကုမၸဏီသို႔ စာေရးေပးပို႔လိုက္သည္။ ထိုအခါ ေလ်ာ္ေၾကးယူ၍ ႏႈတ္ထြက္မည္ေလာ၊ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္သေဘာထားမွမျပသဘဲ အလုပ္ဆက္လုပ္မည္ေလာ ဟူ၍ သူမကို ေရြးခ်ယ္ခုိင္းပါေတာ့သည္။ ၎အစား သူမက ကုမၸဏီနွင့္ဥကၠ႒ကို စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာထိခိုက္ေစမႈျဖင့္ ၾသဂုတ္လတြင္ တရားစြဲၿပီး နစ္နာေၾကးအျဖစ္ ေဒၚလာ ၂၇၅၀၀၀ ေတာင္းဆိုလိုက္ေလသည္။ ဖူဂ်ီ ေကာ္ပိုေရးရွင္းကလည္း ၎၏၀က္ဘ္ဆိုဒ္တြင္ သူမ၏ အဆိုပါတိုင္ၾကားခ်က္မ်ားမွာ အေျခအျမစ္မရိွဟု ေရးသားထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။

    ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ထုတ္ “What Is Hate Speech” စာအုပ္ေရးသားသူႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးေရွ႕ေန ယာဆူကို မုိရူကာ၏အဆိုအရ ၎တရားစြဲဆိုခ်က္မ်ားသည္ အလားတူ ခြဲျခားမႈမ်ဳိး အမွန္ရိွေနေၾကာင္း သက္ေသျဖစ္ၿပီး အမုန္းတရားဆန္႔က်င္ေရး ဥပေဒျပ႒ာန္းႏိုင္ေအာင္ တြန္းအားတစ္ရပ္ ျဖစ္ေစႏိုင္ေပသည္။ “ဂ်ပန္မွာေနထိုင္ၾကတဲ့ ကိုးရီးယားလူမ်ဳိးအားလံုးနီးပါးဟာ ခြဲျခားခ်ဳိးႏွိမ္မႈကို ေတြ႕ႀကံဳခံစားဖူးၾကပါတယ္။ အမုန္းတရားအမုန္းစကားေတြက အသစ္အဆန္းကိစၥေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး” ဟု မၾကာေသးမီ ျပဳလုပ္ေသာ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခု၌ သူမက ေျပာၾကားသည္။

    “ေက်ာင္းပညာေရးစနစ္ထဲမွာ အမုန္းတရားေတြကို ဖယ္ရွားပစ္ဖို႔ မျဖစ္မေနလိုအပ္ပါတယ္။ ပေဒသရာဇ္ေခတ္၊ နယ္ခ်ဲ႕ေခတ္၊ စစ္ၿပီးေခတ္ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ဥပေဒစနစ္ထဲမွာ အမုန္းတရားကို ထည့္သြင္းထားၿပီး ဂ်ပန္ေနကိုးရီးယားလူမ်ဳိးေတြအေပၚ ဂ်ပန္အစိုးရက ခြဲျခားခ်ဳိးႏွိမ္လာခဲ့ၾကတာ ဒီေန႔ထိပါပဲ”။

    ဇိုင္တိုကုကိုင္း၏ လႈံ႕ေဆာ္ခ်က္မ်ားကဲ့သို႔ ကိုးရီးယားလူမ်ဳိးမ်ားအား အျမင္ေစာင္းမႈမွာ ဂ်ပန္၏သမိုင္းႏွင့္ခ်ီ၍ လူနည္းစု၀င္မ်ားအေပၚ ရွိခဲ့သည္။ ၂၀ ရာစုကာလအမ်ားစု၌လည္း ဂ်ပန္တြင္ ကိုးရီးယားဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔ကာ အစိုးရေပၚလစီအေပၚလည္း သက္ေရာက္ခဲ့သည္။

    သုိ႔ေသာ္လည္း အာဏာပိုင္မ်ားဖက္မွ အျပဳသေဘာေဆာင္ ခ်ဥ္းကပ္ေျဖရွင္းမည့္ လကၡဏာမ်ား ေတြ႕လာရေပသည္။ ဇူလိုင္လႏွင့္ ေမလက ႏို္င္ငံေတာ္အစိုးရသည္ အမုန္းတရားမ်ားနွင့္ပတ္သက္၍ ကြင္းဆင္းစံုစမ္းစစ္ေဆးမႈတစ္ရပ္ စတင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ သို႔ျဖင့္ အိုဆာကာသည္ ဂ်ပန္ႏို္င္ငံတြင္ အမုန္းတရားဟန္႔တားေရးဥပေဒၾကမ္းတင္သြင္းသည့္ ပထမဆံုးၿမိဳ႕ျဖစ္လာသည္။ ၎ရက္သတၱပတ္မွာပင္ လႊတ္ေတာ္အမတ္အုပ္စုတစ္စုကလည္း အစြန္းေရာက္လူမ်ဳိးေရး၀ါဒႏွင့္ အမုန္းတရားျဖန္႔ခ်ိမႈဆိုင္ရာ ဥပေဒၾကမ္းတစ္ရပ္ကို တင္သြင္းခဲ့ၾကသည္။ အဆိုပါ မူၾကမ္းႏွစ္ရပ္စလံုး ေရႊ႕ဆိုင္းခံလိုက္ရသည္။

    သုိ႔ေသာ္ ဂ်ပန္ႏို္င္ငံ၏အမုန္းတရားဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈေနာက္ကြယ္မွ ေနာက္ထပ္အားေကာင္းေသာလကၡဏာတစ္ရပ္ ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ ႏို္င္ငံတစ္၀ွန္းရိွ ေဒသခံအာဏာပိုင္ ၁၀၀ ေက်ာ္တို႔က အမုန္းတရားျဖန္႔ခ်ိမႈကို တရား၀င္ရႈတ္ခ်ခဲ့ၾကၿပီး ယင္းသို႔ ကန္႔ကြက္ရႈတ္ခ်မႈကိုလည္း လူထုအၾကား ျမွင့္တင္သြားေတာ့မည္ျဖစ္ေပသည္။

    “ခုခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတို႔ အမုန္းတရားအမုန္းစကားေတြကို ရပ္တန္႔ေအာင္ လုပ္ရပါေတာ့မယ္။ ဒါမွ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕သမိုင္း ေနာက္ေၾကာင္းျပန္မလွည့္မွာေလ” ဟု မိုရူကာ မွ ဆိုသည္။
    Ref : Al Jazeera America
    (Daniel Krieger ၏ Japan combats rise in hate speech ေဆာင္းပါးကို ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္ မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုသည္။)