News @ M-Media

Category: သုတ၊ရသ

ကဗ်ာ၊ ဝထၳဳ၊ ကာတြန္း၊ ရုပ္ရွင္၊ ဓတ္ပံု စသျဖင့္

  • အဇၥ်တၱ ပါေဖာ့မင့္(စ)

    အဇၥ်တၱ ပါေဖာ့မင့္(စ)

    ေအာက္တိုဘာ၊ ၁၁ ၊ ၂၀၁၂

    ကိုအင္း၀

    ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိပါသည္။ ၿမစ္ေတြဘာေၾကာင့္ ေကြ ့ေကာက္ရသနည္း။ ေရဆိုတာ ၾကည္လင္တဲ့အရာ သန္ ့စင္တဲ့အရာ အဲဒီလိုၾကည္လင္သန့္စင္တဲ့ ေရေတြ တစ္စုတစ္ေ၀းတည္း စီးဆင္းသြားၾကခါမွ ဘာေၾကာင့္ ေကြ ့ေကာက္သြားရပါသနည္း။ တကယ္ေတာ့ၿမင့္ရာမွနိမ့္ရာသို့စီးဆင္းတဲ့ေရဟာပထ၀ီအေနအထားရကုန္းၿမင့္ေတြကို ေရွာင္ရွားရင္း မလႊဲမသာမေရွာင္သာ ေကြ ့ေကာက္လိုက္ရၿခင္း ၿဖစ္ပါလိမ့္မည္။

    ၿမစ္ေတြဟာ ေကြ ့ေကာက္တယ္။
    မိန္းမေတြဟာ ေကြ ့ေကာက္တယ္။
    ကၽြန္ေတာ္ကလည္း မေၿဖာင့္တန္းခဲ့ဘူး။

    ဖတ္ခဲ့ဖူးေသာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲကၿဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ ၿမစ္ေတြ ေကြ ့ေကာက္ၾကသလို လူမိန္းမတို ့ ေကြ ့ေကာက္ၾကသလို လူေယာက္်ားတို ့ မေက်ာ္ၿဖတ္ႏိုင္သၿဖင့္ ေကြ ့ေကာက္လိုက္ရၿခင္းၿဖစ္မည္။ လူေတြက အတၱေက်ာက္ေဆာင္၊ ေလာဘပင္လယ္ထဲ လိုလိုလားလား ရြက္လႊင့္ရာမွ ေကြ ့ေကာက္လိုက္ရၿခင္း ၿဖစ္လိမ့္မည္။

    ဤေလာဘသည္ကား လူသားတို ့ စိုက္ပ်ိဳးထားေသာ မာယာေတာမ်ား အၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေန၏ ။ ထိုမာယာေတာမ်ား ကိုပင္ လူသားတို ့ ေၿမဆီေကၽြးၾက၏။ ေရေလာင္းေပါင္းသင္ၾက၏ ။ ထိုသို ့ၿဖင့္ ဤေလာကတြင္ သက္ေစာင့္ေဆးထက္ အဆိပ္ခြက္မ်ား ပိုမို၍ ေ၀စည္လာၾက၏ ။ နဂိုလွၿပီးသားေလာကသည္ လူတို ့၏အတၱေၿခသံ မာယာလက္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ တၿဖည္းၿဖည္း အက်ည္းတန္စၿပဳလာၿပီၿဖစ္သည္။

    As you sow, So shall you reap.

    ဤေလာကသည္ သင္ပ်ိဳးၾကဲခဲ့သမွ် သင္ၿပန္လည္ ရိတ္သိမ္းရမည္ၿဖစ္သည္။ ပိေတာက္စိုက္သူသည္ ပိေတာက္ရနံ ့ကို ရႈရႈိက္ရၿပီး ပဒိုင္းပင္စိုက္သူသည္ ပဒိုင္းသီးရနံ ့သာ ရႈရိႈက္ရမည္ၿဖစ္သည္။ သင္အားကိုးတၾကီး ကာရံခဲ့ေသာ မာယာစည္းရိုးမ်ားသည္ကား သင္၏အတိတ္၊ ပစၥဳပန္၊အနာဂတ္တို ့အတြက္ သက္လံုေကာင္းေသာ အကာအကြယ္မ်ား မၿဖစ္ခဲ့ပါ။ တကယ္ေတာ့ ထိုမာယာသည္ အတၱၿမစ္ၾကီး၏ အကို္င္းအလက္ၿမစ္လက္တက္ငယ္မွ်သာ ၿဖစ္၏။

    ထိုအတၱေၾကာင့္ပင္ ေတာရိုင္း၀ါဒ(၀ါ) ၾကီးႏိုင္ငယ္ညွင္း၀ါဒၾကီး ေပၚလာခဲ့သည္။လူကေၿမြကိုေၾကာက္၏။ ေၿမြက ပင့္ကူကို ေၾကာက္၏။ ပင့္ကူကားလူကိုၿပန္ေၾကာက္၏။ တကယ္ေတာ့ ဤေလာက၌ ၿပီးၿပည့္စံေသာညီမွ်ၿခင္းမ်ားရွိ၏။ ၿမင္သာေသာ ညီမွ်ၿခင္းမ်ားႏွင့္ မၿမင္သာေသာညီမွ်ၿခင္းမ်ားသာ။ လူသည္ လူလူခ်င္းလွည့္စား၏။ ကမာၻၾကီးကိုလွည့္စား ခ်င္လာ၏။ စၾက၀ဠာၾကီးကိုပင္ လွည့္စား၏။ ယုတ္စြအဆံုး ကိုးကြယ္ရာအရွင္ကိုပင္ လွည့္စားလာ၏။

    တစ္ခါတုန္းက အေရွ ့အလယ္ပိုင္းေဒသရွိ ႏိုင္ငံတစ္ခုတြင္ ကုလားအုတ္ေမြးသူတစ္ဦး ရွိခဲ့၏။ တစ္ေန ့တြင္ ကုလားအုတ္မ်ားအနက္မွ အလွဆံုးအၾကီးဆံုးကုလားအုတ္ တစ္ေကာင္ ေပ်ာက္သြား၏။ ပတ္၀န္းက်င္ ရြာနီးစပ္၌ ရွာေတာ္လည္း မေတြ ့။ ကႏၱာရတစ္ခြင္ ၿပဲၿပဲစင္ေအာင္ ရွာေသာလည္းမေတြ ့။ ပိုင္ရွင္မွာရွာမရသည့္အဆံုး စိတ္ညစ္လာ၏။ လူသားပီပီလြန္စြာမွ ႏွေၿမာလာ၏။ ၾကံရာမရသည့္အဆံုး ဘုရားထံဆုပန္သည္။ “ အို- အရွင္ ၊ထိုကုလားအုတ္ ၿပန္ရွာေတြ ့

    လွ်င္ တန္ဖိုးေငြ၏ ဆယ္ပံုတစ္ပံုၿဖစ္ေသာ ဒီနာေငြတစ္ဆယ္ၿဖင့္ ေရာင္းခ်ပါမည္ ” ဟု ဘုရားသခင္ထံ ကိုးလိုက္၏။

    ထိုသို ့ ဆုပန္ၿပီး မၾကာမွီအခ်ိန္မွာပင္ ကုလားအုတ္အားရွာေတြ ့သြား၏။ ကုလားအုတ္ရွာေတြ ့၍ ၀မ္းသာသြားေသာ္လည္း ရုတ္ခ်ည္းပင္ ၿပန္လည္၀မ္းနည္းသြားေတာ့၏။ တစ္ရာတန္ေသာကုလားအုတ္အား တစ္ဆယ္ၿဖင့္ေရာင္းရေတာ့မည္။ ဘုရားသခင္ထံ ဆုပန္မိသည္မွာ မွားမ်ားမွားသြားေလၿပီလားဟု ေတြးမိ၏။ တစ္ဖန္ ဘုရားသခင္အမိန္ ့ေၾကာင့္သာလွ်င္ ၿပန္လည္ရွာေတြ ့ၿခင္းၿဖစ္သည္ဟုလည္း ယံုၾကည္၏။

    ေလာဘႏွင့္ဓမၼ သူ ့ရင္ထဲ လံုးေထြးသတ္ပုတ္ေန၏။ ကတိေပးထားသည့္အတိုင္း ဒီနာေငြတစ္ဆယ္ၿဖင့္ ေရာင္းရင္လည္း ဒီနာေငြ ၉၀ ေတာင္နာလိမ့္မည္။ ၿပီးေတာ့ ကုလားအုတ္ၾကီးကလည္း ၀၀ၿဖီးၿဖီး။ အကယ္၍ ဒီနာေငြတစ္ရာၿဖင့္ ေရာင္းခ်လိုက္ပါကလည္း ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေတာ္ရွမည္။ ဘုရားသခင္အၿပစ္ေပးပါက ဒီ့ထက္ပိုနာ ႏိုင္သည္။ တစ္ဆယ္ၿဖင့္လည္း မေရာင္းႏိုင္၊ တစ္ရာၿဖင့္ လည္း မေရာင္းရဲ။ ကတိကိုလည္း မလြန္ဆန္ႏိုင္၊ ေလာဘကိုလည္း မပယ္ႏိုင္ ခမ်ာမွာ ခက္ေနသည္။

    သို ့ေသာ္ သူသည္ လူသားၿဖစ္၏။ လူသားပီပီ အခက္အခဲ ၾကံဳလွ်င္ မာယာကို အားကိုး၏။ ထိုမာယာေၾကာင့္ပင္ အၾကံတစ္ခုရလာသည္။ မၾကာမီ သူသည္ေစ်းသို ့သြားကာ ၿခဴတစ္ခု၀ယ္၍ ကုလားအုတ္၌ဆြဲ၏။ တစ္ဖန္လူစည္းကားေသာေနရာတြင္ ကုလားအုတ္အား ခ်ည္ေႏွာင္ကာ ေအာက္ပါအတိုင္းဆိုင္းဘုတ္ ခ်ိတ္ေလ၏။

    ေရာင္းမည္

    ကုလားအုတ္ ၁၀ ဒီနာ

    ၿခဴ ၉၀ ဒီနာ

    စုစုေပါင္း ၁၀၀ ဒီနာ

    မွတ္ခ်က္။ ။ တစ္ခုခ်င္း ခြဲမေရာင္းပါ။

     

    ကိုအင္း၀

    ဆန္းဦးလ ယဥ္ေက်းမႈ အႏုပညာမဂၢဇင္း အမွတ္(၁) မွ ကူးယူေဖၚၿပပါသည္။

  • ယဥ္ေက်းမွဳ ” စစ္စစ္ ” ဆိုတာကို ေၿခရာေကာက္ၿခင္း

    ယဥ္ေက်းမွဳ ” စစ္စစ္ ” ဆိုတာကို ေၿခရာေကာက္ၿခင္း

    ေအာက္တုိဘာ၊ ၇၊ ၂၀၁၂

    မူရင္း ေရးသားသူ  Spring Flowers

        မ်ားေသာအားၿဖင္႕ လူမ်ိဳးတုိင္းဟာ ကိုယ္႕ယဥ္ေက်းမွဳ ၊ ဓေလ႕ေတြကို အနည္းနဲ႕ အမ်ား ေစာင္႕ထိန္းဂုဏ္ယူတတ္တဲ႕ အေလ႕ရွိတတ္ၾကတယ္ ။ တရားေဟာမလုိ႕ မဟုတ္ရပါဘူး ။ ဒါက မၿဖစ္မေန ေၿပာမွၿဖစ္မယ္႕ နိဒါန္းမုိ႕လုိ ႕ပါ ။

    •               ၿပင္သစ္ဆိုရင္လည္း သူတုိ႕ ၿပင္သစ္စကားေၿပာတဲ႕ လူမွ လူရာ၀င္သလုိလုိ ၊ အီတလီေတြက်ေတာ႕လည္း သူတုိ႕ အစားအစာသည္သာ ကမၻာ႕အေကာင္းဆံုး အစာလိုလုိ  ဂုဏ္ယူတတ္ၾကသတဲ႕ ။ အေမရိကန္ေတြက်ေတာ႕လည္း အေမရိကန္ဆန္ၿခင္းဆိုတဲ႕  Americanism  ဆိုတာကို သိပ္တန္ဖုိးထားတတ္ၾကတယ္လို႕ ၾကားဖူးတယ္  ။ အဲဒါ အၿပစ္လို႕ ဘယ္သူေၿပာတုန္း ။ ဘယ္လူမ်ိဳးမဆို ကိုယ္႕ယဥ္ေက်းမွဳကို အနည္းနဲ႕ အမ်ား ထိန္းသိမ္းေစာင္႕ေရွာက္ခ်င္တဲ႕စိတ္  ရွိတာ သဘာ၀ မဟုတ္လား  ။ တုိ႕ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြထဲမွာလည္း  ၿမန္မာယဥ္ေက်းမွဳဆိုတာကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေစာင္႕ထိန္း ဂုဏ္ယူတတ္ၾကတဲ႕သူေတြ ရွိတာဘဲ ။  ကိုယ္႕ရိုးရာယဥ္ေက်းမွဳကို ေစာင္႕ထိန္းၿခင္းအားၿဖင္႕ ေကာင္းတဲ႕ အက်ိဳးဆက္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိတာကို အက်ယ္ခ်ဲ႕ေၿပာစရာ မလုိပါဘူးေနာ္ ။
    •                     ဒါေပမယ္႕ တဖက္ကလည္း မ်က္စိမွိတ္ၿပီး  ” ငါတုိ႕ ယဥ္ေက်းမွဳ စစ္စစ္ကြ ”  လုိ႕ ေအာ္ေနတာေတြ႕ရင္ ေၿပာစရာေလးေတြ ေပၚေပၚလာတယ္ ။ အထူးသၿဖင္႕   အဲဒီ   ယဥ္ေက်းမွဳ  ” စစ္စစ္ ”  ဆိုတဲ႕ စကားကို လက္ကိုင္သံုးၿပီး ရုပ္တည္ၾကီးနဲ႕ မုန္႕တီစားေနသူမ်ား နည္းနည္းေလး ၿပံဳးသြားရေအာင္ လ်ွာအနည္းငယ္ ရွည္ခြင္႕ၿပဳပါကြယ္ ။

     

    •                    ၀ိနည္းလြတ္ေအာင္ အေမရိကန္လူမ်ိဳးကိုဘဲ ဥပမာထားၿပီး ေၿပာခ်င္ပါတယ္ ။ အေမရိကန္ဆန္ၿခင္းဆိုတာကို ရာႏွဳန္းၿပည္႕  ဂုဏ္ယူတတ္တဲ႕ အေမရိကန္ၾကီးတစ္ေယာက္ ရွိတယ္ဘဲ ထားလုိက္ပါစို႕ ။  သူေန႕စဥ္သံုးေနရတဲ႕ အရာေတြဟာ အရင္းစစ္ရင္ တစ္ခုမွ အေမရိကန္မဆန္ဘူးဆိုရင္  သူေဒါကန္သြားမလား မသိ ။ ေၿပာေနၾကာပါတယ္ ….. စမ္းစစ္ၾကည္႕ရင္မေကာင္းဘူးလား ။ ဒီေတာ႕ ဦးအေမရိကန္ၾကီး ညဘက္ အိပ္ရာ၀င္ရင္ ၀တ္တဲ႕ ည၀တ္အက်ၤ ီ (  pajamas )  က စေၿပာရေအာင္ …….။

     

    •                     pajamas ဆိုတဲ႕ စကားကိုက ပါရွန္းစကားလံုးၿဖစ္ၿပီး ေၿခ၀တ္တန္ဆာ leg garment လို႕ အဓိပၸါယ္ ရသတဲ႕ ။ ေတာင္အာရွကို အဂၤလိပ္ကိုလုိနီေတြ ေရာက္လာၿပီးတဲ႕ေနာက္ အဲဒီ pajamas ၀တ္တဲ႕ ဓေလ႕ဟာ အေနာက္ကမၻာကိုလည္း တၿဖည္းၿဖည္း ၿပန္႕သြားခဲ႕တယ္လုိ႕ ဆိုတယ္ ။
    Pajamas ၀တ္ ပါကစ္စတန္ အမ်ိဳးသမီး ( ၁၈၇၀ )
    •                    ည၀တ္အက်ၤ ီ၀တ္ၿပီး သကာလ ဦးအေမရိကန္ၾကီးဟာ အိပ္မယ္ဆိုၿပီး ကုတင္ေပၚတက္သြားသတဲ႕ ။ ကုတင္ဆိုတဲ႕ ( bed ) ကိုလည္း ပါရွန္းလူမ်ိဳးေတြက စသံုးခဲ႕တယ္လုိ႕ ယူဆၾကတယ္ ။ အဲ….ကုတင္ဆိုတဲ႕ စကားကို ပထမဆံုး စာထဲမွာ ပံုေဖာ္ထားတာက ခရစ္ေတာ္ မေပၚမီ ႏွစ္ ၈၀၀ ေလာက္က ေရးစပ္ခဲ႕တဲ႕ နာမည္ၾကီး ဂရိကဗ်ာ Odyssey ထဲမွာ ၿဖစ္ပါသတဲ႕ ။ နည္းနည္းေနာေနာ ေရွးက်တဲ႕ အခ်ိန္ မဟုတ္ဘူးေနာ္ ။

     

    •                    အေမရိကန္ၾကီးဟာ အလုပ္သြားတဲ႕အခါ ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေတြ႕တဲ႕အခါ ၊ ဒါမွမဟုတ္လည္း မိသားစုနဲ႕ ေပ်ာ္ပြဲစားသြားတဲ႕အခါ ဒူးေနရာ ဒူး ၊ ေတာ္ေနရာေတာ္ ၀တ္စားသြားရတာေပါ႕ေနာ္ ။ အဲလုိ သူေန႕စဥ္ ၀တ္ေနတဲ႕ အ၀တ္အစားေတြကို ထုတ္လုပ္ရာမွာ မပါမၿဖစ္တဲ႕ ၀ါဂြမ္း ( cotton )  ကို ပထမဆံုးစိုက္ပ်ိဳးတဲ႕ ေနရာကေတာ႕ အေမရိကန္ မဟုတ္ဘဲ  အခုလက္ရွိ အေနာက္ပါကစၥတန္ရွိတဲ႕ ေနရာပါတဲ႕  ။
    •                     ရာသီဥတု ပူလာၿပီဆိုရင္  ဦေလးၾကီးဟာ လီနင္ ( linen )  အစ ေအးေအးေလးနဲ႕ ခ်ဳပ္တဲ႕ အက်ၤ ီကို ၀တ္တတ္သတဲ႕ ။ ဒါေပမယ္႕ အဲဒီ လီနင္စကို လြန္ခဲ႕တဲ႕ ႏွစ္ေပါင္း  ၄၀၀၀ ေလာက္က အီဂ်စ္မွာ စသံုးခဲ႕တာဆိုတာ သူ သတိမထားမိဘူး ။ ေရွးအီဂ်စ္လူမ်ိဳးေတြဟာ ရာသီဥတုပူလြန္းတာေၾကာင္႕ အၿဖဴေရာင္ လီနင္စကို ၀တ္ေလ႕ရွိၿပီး ေသသူေတြကို မံမီလုပ္ရာမွာလည္း လီနင္စကိုဘဲ သံုးေလ႕ရွိသတဲ႕ ။

     

    •                    အေမရိကန္ၾကီးဟာ ရာသီဥတုေလး ေအးလာေတာ႕ သိုးေမြးအေႏြးထည္ကေလး ေကာက္စြပ္ၿပီး မီးလင္းဖုိေရွ႕မွာ စာအုပ္ကေလးနဲ႕ ၿငိမ္႕ၿပန္တယ္။ ခုေခတ္မွာ အေမြးရေအာင္ ေမြးထားတဲ႕ သိုးဆိုတဲ႕ သတၱ၀ါကေတာ႕ ဥေရာပနဲ႕ အာရွတစ္၀ိုက္မွာ ေနတဲ႕ mouflon ဆိုတဲ႕ အေကာင္ကဆင္းသက္လာတယ္လုိ႕ ဆိုတယ္ ။ အေမြးထူတဲ႕ အဲဒီ mouflon  သိုးေတြေမြးၿမဴေရးကို ဥေရာပမွာ စလုပ္တာ ခရစ္ေတာ္မေပၚမီ ႏွစ္ ၄၀၀၀ ေလာက္ကပါတဲ႕ ။

    •                     ခရစ္ေတာ္မေပၚမီ ဘီစီ ၁၅၀၀ ေလာက္က သဘ၀အေလ်ွာက္ မံမီၿဖစ္သြားခဲ႕တဲ႕ ဒိန္းမတ္လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေလာင္းေပၚမွာ သိုးေမြးအ၀တ္တခုရဲ႕ အၾကြင္းအက်န္ကို ေတြ႕ရဖူးသတဲ႕ ။ ဒါဟာ ဥေရာပမွာ ေရွးအက်ဆံုး သိုးေမြးအ၀တ္အစားတစ္ခုဆိုရင္ မမွားပါဘူး ။
    Bog body သို႕မဟုတ္ Bog people လို႕ ေခၚတဲ႕ သဘာ၀အေလ်ွာက္ မံမီၿဖစ္သြားတဲ႕ အေလာင္းမ်ား ။
    Bog body တစ္ခုရဲ႕ မ်က္ႏွာ ( ဘီစီ ၄ ရာစု )
    •                      ဒီလုိနဲ႕  အေမရိကန္ၾကီးဟာဟာ ပြဲလမ္းသဘင္ေတြက်ေတာ႕ ပိုးထည္ရွပ္ကေလး ၊ ဒါမွမဟုတ္လည္း ပိုးနဲ႕ လုပ္တဲ႕ နက္ကတုိင္ေလးကို ရွဳိးက်က် ၀တ္သြားၿပန္တယ္ ။   ပိုး  ( silk ) ဆိုတာဟာ တရုတ္ၿပည္မွာ စၿပီး ေပၚခဲ႕တယ္ဆိုတာ အထူူးေၿပာဖုိ႕မလုိပါဘူးေနာ္  ။ ခရစ္ေတာ္ မေပၚမီ ႏွစ္ေပါင္း ၂၇၀၀ ေလာက္က စသံုးခဲ႕တာဆိုေတာ႕ အခုဆို ပိုးထည္လုပ္ငန္း ေပၚေပါက္ခဲ႕တာ ႏွစ္ေပါင္း ၄၇၀၀  ေက်ာ္ေလာက္ ရွိၿပီေပါ႕ ။

     

    •                      အဲဒီ လီနင္သား ၊ ၀ါဂြမ္း…စတာေတြကို အ၀တ္အထည္ၿဖစ္ေအာင္ ရက္လုပ္တဲ႕ နည္းကေတာ႕ ခရစ္ေတာ္မေပၚမီ ႏွစ္ေပါင္း ငါးေထာင္ေလာက္ကတည္းက အီဂ်စ္မွာ ရွိေနၿပီတဲ႕ ။

     

    အီဂ်စ္ေရွးေဟာင္း အုတ္ဂူတစ္ခုေပၚမွ အ၀တ္အထည္ ရက္လုပ္ေနပံု ပန္းခ်ီ
    •                    ႏွင္းေတြက်လုိ႕ ရာသီဥတုခုိက္ခုိက္တုန္တဲ႕ အခ်ိန္ေတြမွာ သူဟာ ဘဲငန္းအေမြးထည္႕ၿပီး ခ်ဳပ္ထားတဲ႕ ေစာင္ ( eiderdown quilt )  ကေလးနဲ႕ အိပ္ရာထဲမွာ ေကြးေနတတ္တယ္ ။ အဲဒီ ေစာင္မ်ိဳးကေတာ႕ ဆီြဒင္ ၊ ဖင္လန္ ၊ ေနာ္ေ၀းစတဲ႕ အေသေအးတဲ႕ ႏိုင္ငံေတြရွိရာ စကန္ဒီေနးဗီးယား ေဒသမွာ စတီထြင္ခဲ႕တာပါ ။

    •                       မိုးလင္းလုိ႕ ႏိုးလာေတာ႕ သူနာရီကို လွမ္းၾကည္႕မိတယ္……. ေရွးဦးေပၚေပါက္ခဲ႕တဲ႕ ေနနာရီတုိ႕ သဲနာရီတုိ႕ကို အီဂ်စ္ေတြ ၊ ေဘဘီလံုလူမ်ိဳးေတြက သံုးခဲ႕တယ္လုိ႕ ဆိုတယ္ ။ အဲဒီေနာက္  ဥေရာပအလယ္ေခတ္လုိ႕ေခၚတဲ႕ ၅ ရာစုနဲ႕  ၁၅ ရာစုၾကားမွာ နာရီရဲ႕ ပံုစံဟာ အေတာ္ၾကီး ေခတ္မွီေၿပာင္းလဲတုိးတက္လာခဲ႕သတဲ႕ ။

     

    •                        ဒီလုိနဲ႕ အေမရိကန္ၾကီးဟာ အိပ္ရာက ထလာၿပီး ခန္းနားၾကီးက်ယ္တဲ႕ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္သြားတယ္ ။ အဲဒီေရခ်ိဳးခန္းၾကီးထဲမွာ သံုးထားတဲ႕ ပိုက္ဆက္စနစ္ plumbing ဆိုတာ Indus ဆိုတဲ႕ ေဒသမွာ ဘီစီ ၂၇၀၀ ေလာက္ကတည္းက ေပၚေနၿပီဆိုတာ သူမသိရွာဘူး ။ Indus Valley ဆိုတာ အခု ပါကစၥတန္ နဲ႕ အိႏၵိယဆက္ေနတဲ႕ ေနရာနားတ၀ိုက္ပါ ။ အဲဒီမွာ Indus Valley Civilization ဆိုတာ ဘီစီ သံုးေထာင္ေက်ာ္ေလာက္က ေပၚခဲ႕တယ္ ။ အမ်ားၿပည္သူအတြက္ေဆာက္ထားတဲ႕ ေရတြင္းေရကန္ေတြအတြက္ ေရစီးေရလာေကာင္းေအာင္ ပိုက္ဆက္စနစ္ကို သံုးခဲ႕သူမ်ားထဲမွာ တရုတ္ေတြ ၊ ပါရွန္ေတြ ၊ ေရာမသားေတြ နဲ႕ ဂရိေတြလည္း ပါသတဲ႕ ။
    terracotta plumbing ေခၚ ေၿမပိုက္မ်ား
    မိုက္သကြာ………..။ ေရာမလူမ်ိဳးမ်ားေဆာက္ခဲ႕ေသာ Public Latrine ေခၚ အမ်ားသံုးအိမ္သာ ( ေနရာ ….ယခင္က ဂရိ ႏွင္႕ ရိုမန္ၿမိဳ႕ အသီးသီးၿဖစ္ခဲ႕ရာ Ephesus ၿမိဳ႕ .ယခုေခတ္ တူရကီႏိုင္ငံ )
    •                         ေရခ်ိဳးခန္းမွာတပ္ထားတဲ႕ မွန္ကေရာ ။ အဲဒါကိုေတာ႕ မက္ဆိုပိုေတးမီးယားလုိ႕ ေခၚတဲ႕ အရပ္မွာ ဘီစီ ၃၅၀၀ ေလာက္က စသံုးခဲ႕တယ္လုိ႕ ဆိုတယ္ ။ မက္ဆိုပိုးေတးမီးယားဆိုတာ ခုေခတ္ အီရန္ ၊ အီရတ္ ၊ ဆီးရီးယား ၊ တူရကီ စတဲ႕ႏိုင္ငံေတြ နည္းနည္းစီ ပါ၀င္တဲ႕ အရပ္တစ္ခုၿဖစ္တယ္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းမွာ ခင္ထားတဲ႕ ေၾကြၿပားေတြနဲ႕ ေၾကြအစစ္ေတြကိုေတာ႕ တရုတ္ၿပည္မွာ စတီထြင္ခဲ႕တာပါ ။ ဖန္ကို ၾကိဳခ်က္ ၊ အေရာင္ထည္႕ၿပီး ပစၥည္းပစၥယေတြေပၚမွာ ေဆးခ်ယ္တဲ႕အတတ္ပညာကေတာ႕ ေရွးေခတ္အီဂ်စ္ေတြ ေတြ႕ရွိခဲ႕တဲ႕ အတတ္ပါတဲ႕ ။
    Enameling ဟုေခၚတဲ႕ ဖန္ကို ၾကိဳခ်က္ လုိရာအေရာင္သြင္း ေဆးခ်ယ္တဲ႕ အတတ္

    •                       သူ စိန္ေၿပနေၿပ ေရစိမ္ခ်ိဳးတဲ႕ ေရခ်ိဳးကန္ bathtub က  Indus Valley ေဒသမွာ စသံုးခဲ႕ၿပီး  ေရွးအက်ဆံုး ေရသံုး အိမ္သာ toilet ကို ေတြ႕ရွိခဲ႕တဲ႕ ေနရတစ္ခုကေတာ႕ စေကာ႕တလန္ႏိုင္ငံက Skara Brae ဆိုတဲ႕ ေရွးေဟာင္းေနရာတစ္ခုမွာပါ ။ ေမႊးၾကိဳင္ဆြတ္ပ်႕ံတဲ႕ ရနံရွိတဲ႕ ဆပ္ၿပာၿမဳပ္ထဲမွာ စိမ္ေနတဲ႕  အေမရိကန္လူမ်ိဳးၾကီးဟာ ေရွးေခတ္အီဂ်စ္ေတြလည္း တိရစၦန္ဆီ ၊ အပင္ေတြကရတဲ႕ အဆီေတြကိုသံုးၿပီး ဆပ္ၿပာအၿဖစ္ စသံုးခဲ႕ၾကတယ္ဆိုတာ သတိရခ်င္မွ ရမွာပါ ။ ေနာက္ေတာ႕ သူဟာ သြားတုိက္ပါေလေရာ ….သြားတုိက္ၿခင္းအၿပဳအမူကေတာ႕ ၁၈ ရာစုေနွာင္းပိုင္းေလာက္မွ ဥေရာပကေန အေမရိကကို ေရာက္လာခဲ႕တာပါ ။

     

    ( ခရစ္ေတာ္မေပၚမီ ) ဘီစီ ၁၃၀၀ ခန္႕က ဂရိ ေရခ်ိဳးကန္
    အႏွစ္ ၂၀၀၀ သက္တမ္းရွိၿပီၿဖစ္တဲ႕ ေရခ်ိဳးကန္ ( အီတလီေတာင္ပိုင္း ပြန္ေပ Pompei ၿမိဳ႕ေဟာင္းမွ )
    •                          ဂလုိနဲ႕ ဦးအေမရိကန္ၾကီးဟာ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ပါတယ္ ။ သူ  မေတြးမိတာတစ္ခုကေတာ႕ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ၿခင္းဆိုတာ တခ်ိန္တခါတုန္းက အီဂ်စ္ၿပည္က ဘာသာမဲ႕အရည္းၾကီးေတြ က်င္႕သံုးခဲ႕ဖူးတဲ႕ ဓေလ႕တစ္ခုဆိုတာပါဘဲ ။ တစ္ခုရွိတာက အေမရိကန္ၾကီး သံုးတဲ႕ ဓါးဟာ စတီး ( သံနဲ႕ ကာဘြန္ေရာစပ္ထားတဲ႕ ၿဒပ္ ) နဲ႕လုပ္ထားၿပီး ေခတ္မွီစြာ ေၿပာင္လက္ထက္ရွေနတာဆိုေတာ႕ ေရွးအီဂ်စ္ၾကီးေတြ သံုးထက္ေတာ႕ ဓါးေတြထက္ေတာ႕ အမ်ားၾကီး နာက်င္မွဳကို ေလ်ာ႕နည္းေစတာေပါ႕ ။ ေရွးအက်ဆံုး စတီးနဲ႕ လုပ္ထားတဲ႕ ပစၥည္းဟာ အႏွစ္ ၄၀၀၀ ေလာက္သက္တမ္းရွိၿပီး  ေတြ႕တဲ႕ေနရာကေတာ႕ Anotolia ဆိုတဲ႕ အရပ္တဲ႕ ။ ( ယခုေခတ္ တူရကီေနရာ )

    (  စကားမစပ္ တခ်ိန္လံုး တူရကီ တူရကီဆိုလို႕ မေမ႕ခင္ ထည္႕ေၿပာခ်င္ပါတယ္ ။ တူရကီဟာ ဂရိအင္ပါယာ ၊ ေရာမအင္ပါယာ ၊ မြန္ဂိုအင္ပါယာ လက္ေအာက္ကို က်ေရာက္ခဲ႕ဖူးတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႕အလြန္ေရွးက်တဲ႕ ဂရိယဥ္ေက်းမွဳ ေရာမယဥ္ေက်းမွဳအၾကြင္းအက်န္ေတြ မ်ားစြာရွိရာေနရာတစ္ခုပါ )

    •                       ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ႕ သူဟာ တူရကီႏုိင္ငံမွာ စတီထြင္ခဲ႕တဲ႕ တဘက္နဲ႕ သုတ္ပါေတာ႕တယ္ ။ တူရကီႏိုင္ငံက Bursa ဆိုတဲ႕ ၿမိဳ႕ဟာ Turkish towel ေတြထုတ္လုပ္တဲ႕ ၿမိဳ႕ဆိုၿပီး ခုထိ နာမည္ၾကီးတုန္းပါတဲ႕ ။ ၿပီးေတာ႕ ဦးေလးၾကီးဟာ ကုလားထိုင္မွာ တင္ထားတဲ႕ အ၀တ္အစားေတြကို ယူ၀တ္ပါတယ္ ။ ကုလားထုိင္ဆိုတာက ေရွးေခတ္ အီဂ်စ္တုိ႕ ၊ ဂရိတုိ႕မွာ တြင္က်ယ္စြာသံုးခဲ႕တဲ႕ ယဥ္ေက်းမွဳတစ္ရပ္ ၿဖစ္ပါတယ္ ။
    ကုလားထုိင္ပါတဲ႕ ဂရိအရုပ္တစ္ခု ( ဘီစီ ၄၃၀ ခန္႕က )
    •                      သူ႕အက်ီ ၤေတြဟာ ကြက္တိတုိင္းၿပီးခ်ဳပ္ထားလုိ႕ သူနဲ႕ ကြက္စတိပါဘဲတဲ႕ ။ အဲဒီအ၀တ္အစားေတြရဲ႕ မူရင္းပံုစံဟာ ေရွးအာရွတုိက္သားေတြ ၀တ္တဲ႕ တိရစၦာန္သားေရနဲ႕ခ်ဳပ္ထားတဲ႕ အ၀တ္ေတြက ဆင္းသက္လာမွန္း သူသိခ်င္မွလည္း သိမယ္ ။ အဲဒီ အ၀တ္အစားေတြမွာ တပ္ထားတဲ႕ ၾကယ္သီးေတြရဲ႕ ပံုစံဟာ ၁၃ ရာစုမွာ ဂ်ာမနီမွာ စသံုးခဲ႕တယ္ဆိုတာလည္း သူသိခ်င္မွ သိမွာေပါ႕ ။( မတိေတာ႕ ဘာဖစ္တုန္းကြာ )

     

    •                       ဒီလုိနဲ႕ သူဟာ သားေရနဲ႕လုပ္ထားတဲ႕ ဖိနပ္ကို စီးတယ္ ။ တိရစၦာန္သားေရနဲ႕  အသံုးအေဆာင္ေတြလုပ္နည္းကေတာ႕ ေရွးအီဂ်စ္ေတြ တီထြင္ခဲ႕ၿပီး ဖိနပ္ရဲ႕ ပံုစံကို ေၿခရာခံရရင္ေတာ႕ ဂရိလူမ်ိဳးေတြ ထြင္ခဲ႕တဲ႕ ဒီဇိုင္းပါတဲ႕ ။ ဖိနပ္ေတြ ေၿပာင္လက္ေနရဲ႕လားလုိ႕ စစ္ေဆးတတ္ေပမယ္႕ အဲလုိလုပ္တာဟာ ဂရိလူမ်ိဳးေတြက စတယ္ဆိုတာ သူမသိၿပန္ ။

     

    •                      သူဟာ နက္ခ္တုိင္ ( necktie )  ကို ကၽြမ္းက်င္စြာ တပ္လုိက္တယ္ ။ နက္ခ္တုိင္ဆိုတာကေတာ႕ ၁၇ ရာစုေလာက္တုန္းက ခရုတ္ထ္ Croats လူမ်ိဳး ( ခရိုးေအးရွား ၊ ေဘာ႕စ္နီးယားဘက္မွ ေဒသခံမ်ား ) ေတြရဲ႕ ၀တ္စားပံုဓေလ႕က အၾကြင္းအက်န္ပါ ။
    Croat လူမ်ိဳး စစ္သားတစ္ဦး
    •                     မွန္ထဲမွာ ကိုယ္႕ကိုယ္႕ကို အားရေက်နပ္စြာၾကည္႕လိုက္တဲ႕ သူဟာ မွန္ရဲ႕ မူလအစၿဖစ္တဲ႕ ေၿပာင္ေနေအာင္ တုိက္ထားတဲ႕ ေက်ာက္တုန္းကို Anatolia အရပ္ေဒသ ( လက္ရွိ တူရကီ ) မွာ သံုးခဲ႕ေၾကာင္းနဲ႕ လက္ရွိပံုစံ မွန္ကို ရေအာင္ တီထြင္ခဲ႕တဲ႕ ၁၉ ရာစု ဂ်ာမန္ပညာရွင္ Justus von Liebig တုိ႕အေၾကာင္း သိဖုိ႕ လုိတယ္လုိ႕ စာဖတ္သူ ထင္ပါသလား ။ ( ငါလည္း မသိဘူး )

    လက္နက္အၿဖစ္ေရာ ေရွးဦး မွန္အၿဖစ္ေရာ သံုးခဲ႕တဲ႕ Obsidian ေက်ာက္
    •                    စတုိင္နဲ႕ မလုိင္နဲ႕ ၀တ္စားဆင္ယင္ၿပီးသြားတဲ႕ သူဟာ မနက္စာစားဖုိ႕ ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာခဲ႕ပါတယ္ ။ အဲဒီမွာလည္း ဘူမိနက္သန္ အေမရိကန္မဟုတ္တဲ႕ ပစၥည္းတစ္ပံုတစ္ေခါင္းက သူ႕ကို ၾကိဳေနပါတယ္ ။ မုန္႕၊ ေကာ္ဖီ ၊ အခ်ိဳရည္စတဲ႕ စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြထည္႕ထားတာက တရုတ္ေၾကြေတြ မဟုတ္လား ။ စကားမစပ္ China ဆိုတာ တရုပ္ၿပည္တင္မကဘဲ ေၾကြထည္ပစၥည္းေတြကိုလည္း ေခၚတဲ႕နာမည္ေလ ။ ဆိုလိုတာက ေၾကြနဲ႕ တရုတ္ ၊ တရုတ္နဲ႕ ေၾကြခြဲမရေလတဲ႕ သေဘာေပါ႕ ။ ဦးေလးၾကီးဟာ ကိတ္မုန္႕တစ္ပိုင္းကို ခက္ရင္းေလးနဲ႕ ေကာ္ၿပီး ဟန္ပါပါ စားလုိက္တယ္ ။  စားေသာက္ရာမွာ သံုးတဲ႕ ခက္ရင္းကို  ၁၄ နဲ႕ ၁၆ ရာစုအတြင္းမွာ  အီတလီေတြက တီထြင္ခဲ႕တာေလ ။ ေၾကးဇြန္းတုိ႕ ၊ ေငြဇြန္းတုိ႕ကိုေတာ႕ မ်ားေသာအားၿဖင္႕ ဂရိေတြ ၊ ေရာမသားေတြ သံုးခဲ႕တာမ်ားသတဲ႕ ။

     

    1590 မွ-1610 အတြင္း အီတလီ သူၾကြယ္တစ္ေယာက္၏ ဇြန္း
    •                       သူမနက္တုိင္း မေသာက္ရမေနႏိုင္တဲ႕ ေကာ္ဖီရဲ႕ စြမ္းပကားကိုေတာ႕ အီသီယိုးပီးယန္းလူမ်ိဳးေတြက အရင္ဆံုး သိခဲ႕တာပါ ။ ဟဲဟဲ…ညက ေသာက္ထားတဲ႕ ယမကာေလးေတြရဲ႕ အရွိန္ကို ေပ်ာက္ေအာင္လုပ္ဖုိ႕ မနက္မွာ ေကာ္ဖီကေတာ႕ လုိကိုလုိတယ္ေလ ။ ေႀသာ္ …ဒါနဲ႕ ယမကာအရက္ေသစာေတြကိုေတာ႕ ၁၁ ရာစုေလာက္မွာ ဂရိလူမ်ိဳး alchemist ေတြက အရင္သံုးခဲ႕တယ္လုိ႕ ဆိုတယ္ ။ ဘုိလိုေတြပါ ေရးေနလုိ႕ ဘူးယိုလုိ႕ မထင္လုိက္ပါနဲ႕ ။ အဲဒီစကားေတြကို အဘိဓါန္မွာ ရွာလုိက ရွာႏိုင္ေအာင္ ထည္႕ေရးထားတာပါကြယ္ ။ တခါတေလလည္း ဘာသာၿပန္ရတာခက္လို႕ပါ ။
    •                         alchemist  ဆိုတာက မေသေဆး ( elixir of life ) ကို ေဖာ္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားတဲ႕လူေတြကို ေခၚတာပါ ။  ၿမန္မာလုိဆိုရင္ ေဇာ္ဂ်ီၿဖစ္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားတဲ႕ လူေတြလုိ႕ ဆိုရမလား မသိဘူး ။ သူတုိ႕ရွာတဲ႕  မေသေဆးကို ဓါတ္လံုး ( Philosopher’s stone ) လုိ႕လည္း ေခၚၾကတယ္ ။ အဲဒါနဲ႕ ထိလုိက္ရင္ အရာရာဟာ ေရႊ သို႕မဟုတ္ ေငြ ၿဖစ္သြားသတဲ႕ ။ ( ေတြ႕လား…..ငါတုိ႕ခ်ည္း ဂလုိ အယူရွိတာမဟုတ္ဘူးေနာ္ …အေဖာ္ရွိတယ္  )
    အီဂ်စ္ နံရံေဆးေရး ပန္းခ်ီမွ alchemist တစ္ဦး
    •                     ဆက္ရရင္ တုိ႕ဇာတ္လုိက္ေက်ာ္ ဦးေလးၾကီးဟာ ေကာ္ဖီထဲကို  ( အိႏၵိယမွာ စတင္စပ်ိဳးခဲ႕တဲ႕ ) သၾကားတစ္ဇြန္း ခတ္လုိက္သတဲ႕ ….။ အဲဒါနဲ႕ မလံုေလာက္ေသး ခရင္မ္ေလးလည္း ထည္႕ဦးမွ ဆိုၿပီး အာရွမိုင္းနားေဒသ ( ယေန႕ေခတ္ တူရကီပတ္၀န္းက်င္  ) မွာ စတင္ ထုတ္လုပ္သံုးစြဲခဲ႕တဲ႕ cream ကိုပါ ထည္႕လုိက္ပါေသးတယ္ ။ တခါတေလလည္း အေမရိကန္ဆန္ဆန္ မနက္စာမွာ ( ေၿမထဲပင္လယ္ေဒသမွာ စိုက္ေလ႕ရွိတဲ႕ လိေမၼာ္ပင္ေတြကလာတဲ႕ )  လိေမၼာ္ရည္ေလးတစ္ခြက္လည္း ပါတတ္ေသးတယ္ ။  ဒါမွမဟုတ္လည္း ပါရွန္းေဒသထြက္ သခြားေမႊး ၊ သိုမဟုတ္ အာရွမိုင္းနားေဒသထြက္ စပ်စ္သီးနဲ႕လုပ္တဲ႕ စပ်စ္ရည္ေလးေပါ႕ ။

     

    •                 မနက္စာမွာပါတဲ႕ cereal ( ဂ်ံဳေစ႕နဲ႕လုပ္ထားတဲ႕ အစားအစာ ) ေတြကလည္း တကယ္ေတာ႕ အေမရိကန္မွာ စိုက္ပ်ိဳးတာနည္းပါတယ္ ။ ေထာပတ္မ်ားမ်ားသုတ္ထားတဲ႕ ေ၀ဖာေတြကေတာ႕ စကန္ဒီေနးဗီးယားကၽြန္းဘက္မွာ ဘူမိနက္သန္ ေမြးဖြားခဲ႕တာပါ  ။ အဲဒီေနာက္မွာ အေရွ႕ေတာင္အာရွဘက္က ၾကက္တစ္ေကာင္ေကာင္ဥလုိက္တဲ႕ ၾကက္ဥေၾကာ္ စားၿပန္တယ္ ….. ။ ဒါမွမဟုတ္လည္း ဥေရာပ ေၿမာက္ပိုင္းမွာ စတီထြင္ခဲ႕တဲ႕ နည္းနဲ႕ က်ပ္တုိက္ထားတဲ႕ အသားတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးေတာ႕ ပါမွ သူက ေက်နပ္တတ္တယ္ေလ  ။

     

    •                    စားၿပီးလုိ႕ အၿပင္ထြက္မယ္ဆိုေတာ႕ အေရွ႕အာရွက ေၿခသလံုးအိမ္တုိင္ေလ်ာက္သြားတတ္တဲ႕ nomad  ေတြ စတင္အသံုးၿပဳခဲ႕တဲ႕  ဦးထုပ္ကို ေကာက္ေဆာင္းလုိက္တယ္ ။ တကယ္လုိ႕ မိုးရြာမယ္႕ အရိပ္အေယာင္ၿမင္ရင္ေတာ႕ ေရွးေခတ္မကၠစီကိုလူမ်ိဳးေတြ ေတြ႕ရွိခဲ႕တဲ႕ ရာဘာသံုး ရွဴးဖိနပ္ေတြကို ထုတ္စီးတတ္တယ္ ။ ၿပီးေတာ႕ လုိလုိမယ္မယ္ ( အိႏၵိယမွာ စသံုးခဲ႕တဲ႕ ) ထီးတစ္ေခ်ာင္းလည္း ယူသြားတာေပါ႕ ။

     

    •               ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာဟာ တခါတေလလည္း ရထားလြတ္သြားမွာစိုးလုိ႕ ဘူတာရံုကို အေၿပးကေလး သြားတတ္တယ္ ။ ရထား = လက္ရွိပံုစံရထားကို အဂၤလိပ္ေတြ စတင္တီထြင္ခဲ႕တာေလ ။

    •                         ရထားဘူတာမွာ သတင္းစာ၀ယ္ဖုိ႕ ခဏရပ္တယ္ ။ အဲဒီမွာ ေပးလုိက္တဲ႕ ပိုက္ဆံအေၾကြေစ႕က ခရစ္ေတာ္မေပၚမီ ( ၇ ) ရာစုမွာ Lydia ( ယခု တူရကီ ) မွာ စတင္သံုးခဲ႕တယ္ ။ ရထားေပၚေရာက္လုိ႕ စိတ္ေအးလက္ေအး ေသာက္တဲ႕ စီးကရက္ရဲ႕ မူလေပါက္ဖြားရာေနရာကေတာ႕ မကၠစီကို ႏိုင္ငံပါတဲ႕ ……အဲ….တကယ္လုိ႕သာ ေဆးေပါ႕လိပ္ေသာက္မယ္ဆုိရင္ေတာ႕ ဘူမိနက္သန္ေနရာက ဘရာဇီးလုိ႕ ေၿပာရမွာေပါ႕ ။
    Lydia ၿမိဳ႕မွာ သံုးခဲ႕တဲ႕ အေၾကြေစ႕ coins မ်ား
    •                         ရထားစီးရင္း ဖတ္လုိက္တဲ႕ သတင္းစာ ( စကၠဴ ) က တရုတ္ၿပည္မွာ စထြင္ခဲ႕ၿပီး စာလံုးေတြကေတာ႕ ရိုမန္လက္တင္စာလံုးေတြက ဆင္းသက္လာတာေပါ႕ ။ သတင္းစာမွာ ပါတတ္တဲ႕ တၿခားႏိုင္ငံေတြက သတင္းဆိုးေတြကို ဖတ္ရင္း သူဟာ အေမရိကန္ၿဖစ္ရတဲ႕ အတြက္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္တတ္တယ္ ။ သူေက်းဇူးတင္တတ္တဲ႕ ေယရွဳဘုရားသခင္ဟာ ဟီဘရူးလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္လို႕ မ်ားစြာေသာ သမိုင္းပညာရွင္ေတြက ယူဆထားၾကပါသတဲ႕ ။
    •                       ေက်းဇူးတင္စကားကို မသိမသာ ေရရြတ္္ရင္း သတိမထားမိလုိက္တာက သူေၿပာတဲ႕ အဂၤလိပ္စကားဟာ အင္ဒိုဥေရာပဘာသာေတြ Indo-European languages  ထဲမွာ ပါတယ္ဆိုတာပါဘဲ ။  ” အေမရိကန္စစ္စစ္ ရာႏွဳန္းၿပည္႕ ၿဖစ္ရတာ ဂုဏ္ယူစရာပါဘဲ  ” လုိ႕ မၾကာခဏစဥ္းစားမိတတ္တဲ႕သူ သတိမထားမိလုိက္တဲ႕ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ႕ ရာႏွဳန္းဆိုတဲ႕ အတုိင္းအတာကို တီထြင္ခဲ႕သူဟာ ဂရိေတြဆိုတာပါဘဲ  ။
    •                        ေနာက္ဆံုးတခ်က္ၿဖစ္တဲ႕ America ဆိုတဲ႕ စကားလံုးဟာ အီတလီပထ၀ီပညာရွင္ Amerigo Vespucci ကို အစြဲၿပဳၿပီး ထည္႕ခဲ႕တယ္ဆိုတာကေတာ႕ အေ၀းၾကီးေပါ႕ေလ ……..။
    အီတလီႏိုင္ငံ Florence ၿမိဳ႕မွ Amerigo Vespucci ရုပ္တု
    Amerigo Vespucci သြားခဲ႕တဲ႕ အေမရိကသို႕ ေရလမ္းခရီး
    •                      ကဲ…….ဘာယဥ္ေက်းမွဳ ၊ ညာယဥ္ေက်းမွဳလုိ႕ ေၿပာတဲ႕ေနရာမွာ  ” စစ္စစ္ ” ဆိုတာၾကီးကို ထည္႕ခ်င္ေသးသလား ကို္ယ္႕လူ ။
    •                      အဲဒီေတာ႕ ” ယဥ္ေက်းမွဳ စစ္စစ္  pure culture  ”  ဆိုတာ ကမၻာေပၚမွာ မရွိပါဘူးဆိုရင္ ၿပည္ပအားကိုး ပုဆိန္ရိုးလုိ႕ ဆိုခ်င္မလားဟင္ ။ လူ႕သမိုင္းတေလ်ွာက္မွာ အဲဒီလုိ culture လုိ႕ ေခၚတဲ႕ ယဥ္ေက်းမွဳေတြ ေပါင္းယွက္ေနတတ္တာကို acculturation လုိ႕ ေခၚသတဲ႕ ။ culture တိုင္းဟာ တၿခား culture ေတြနဲ႕ ေပါင္းၿပီး ဖက္စပ္ပံုစံေတြနဲ႕ ေနာက္ culture ေတြအၿဖစ္  ေၿပာင္းလဲတည္ရွိေနတတ္ၾကတယ္ ။

    ဟင္….ဒီလုိဆိုရင္ ငါတုိ႕က ကိုယ္႕ယဥ္ေက်းမွဳကို ကိုယ္မထိန္းသိမ္းရေတာ႕ဘူးလားကြ ။ အဲဒီလုိ မဟုတ္ပါဘူး ။ ကိုယ္ဟာ ဘယ္သူပါဆိုတာကို ခြဲၿခားသိၿမင္ေစတဲ႕ national identity ကိုေတာ႕ ထိန္းသိမ္းသင္႕တယ္ ။  ကိုယ္႕တိုင္းၿပည္အေပၚမွာ ခ်စ္ခင္ေပးဆပ္လုိမွဳ သို႕မဟုတ္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္  Patriotism  ဆိုတာလည္း ရွိသင္႕ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ ဒူးေနရာဒူး ေတာ္ေနရာေတာ္လည္း ရွိသင္႕တယ္ဆိုတာကို မေမ႕လုိက္ပါနဲ႕ ။

    •                           အဲဒီ Patriotism   အလြန္အကၽြံ  ၿဖစ္ၿပီး  မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္၀ါဒ  Chauvinism  ဆိုၿပီး ၿဖစ္မသြားဖုိ႕လည္း လုိေသးတာေပါ႕ေလ ……………..။

    ( Miss International ကို ဆဲတဲ႕ ကြန္းမန္႕မ်ားကို ၾကည္႕ရင္း သတိရသြားလုိ႕ ေရးမိတာၿဖစ္သည္ ။ ဆိုင္ခ်င္ဆိုင္ မဆိုင္ခ်င္ ေနပါေစေလ  )

    Ref: http://en.wikipedia.org/wiki/Acculturation

    http://www.vagablogging.net/one-hundred-percent-american-by-ralph-linton.html  ႏွင္႕ ဒီစာမွာပါတဲ႕ အဂၤလိပ္စာလံုးမ်ားကို ဂူဂယ္မွာ ရိုက္ထည္႕ၾကည္႕ရင္ တၿခားဆိုင္ရာ Link မ်ားးေပၚလာမည္ ။

     

    Spring Flowers  FB မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

  • ”ကြ်န္ေတာ္ ကုလားပါ ”

    ”ကြ်န္ေတာ္ ကုလားပါ ”

    စက္တင္ဘာ၊ ၃၀ ၊ ၂၀၁၂

    M-Media

    photo-Google

    ” အစ္ကိုက ကုလားလား”

    ဒီေန႔မွ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က စျပီးမိတ္ဆက္ေပးလို႔ စျပီးခင္လာတဲ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က ေမးပါတယ္

    “အင္း ဟုတ္တယ္ ကြ်န္ေတာ္ ကုလားပါ”

    ကြ်န္ေတာ့္ အေတြးေတြ ရႈပ္ရွက္ခက္သြားရာကေန တည္ျငိမ္ေအာင္လုပ္ျပီး ေနာက္ဆံုးအေျဖတစ္ခုထုတ္ျပီး ျငိမ္သက္စြာနဲ႔ေျပာလိုက္တာပါ

    “ကုလားလို႔ ေျပာရင္ မမွားပါဘူးဗ်ာ”

    “ေအာ္ အစ္ကိုက အစၥလမ္ဘာသာ၀င္ေပါ့”

    သူ႔ဆီက ေအးစက္သြားတဲ့ေလသံနဲ႔ နံရံတစ္ခုၾကားကေန မသဲမကြဲေလသံလိုမ်ိဳးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ၾကားလိုက္ရတာပါ

    “မဟုတ္ပါဘူး ကြ်န္ေတာ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ပါ”

    ကြ်န္ေတာ္ ဒီစကားကို သူ႔မ်က္ႏွာကေန ခပ္လႊဲလႊဲလုပ္ျပီးေျပာလိုက္ပါတယ္

    ကြ်န္ေတာ့္လိပ္ျပာ ကြ်န္ေတာ္မလံုလို႔မဟုတ္ပါ သူ႔ရဲ့ မယံုသကၤာ အကဲခတ္တဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ ရုပ္သြင္ေပၚကေန အေျဖရွာတဲ့ သူ႔ရဲ့ မ်က္လံုးေတြကို ဘယ္လိုမွ မတုန္႔ျပန္ခ်င္လို႔ပါ

    “ဟင္ဒါဆို ဘာလို႔ ကုလားလို႔ အစ္ကိုေျပာရတာလဲ အစ္ကိုက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ပဲဟာကို”

    သူ႔ရဲ့ ေ၀ခြဲမရ စိတ္ရႈပ္ေထြးသြားတဲ့ သူ႔ရဲ့အေမးကို ကြ်န္ေတာ္ သူ႔မ်က္လံုးကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ျပီး တစ္ခြန္းတည္းေျပာလိုက္ပါတယ္

    ” ငါ့ကို ငယ္ငယ္ ကတည္းက ကုလားလို႔ အစ ခံရတယ္။ ငါ့မိဘက ရွမ္းပါ။ ဒါေပမယ့္ မင္းသိလား ငါ့မွာ ေသြးကင္ဆာ ငယ္ငယ္ကတည္းက ရွိေနတာ။ ငါ့ မ်က္ကြင္းေတြက မင္းတို႔ေျပာသလို ကုလားမ်က္ဆံေၾကာင္ပဲ။ အခ်ိန္တိုင္း မည္းေနတယ္။ ငါ့ေရာဂါအတြက္ ငါ အားတင္းေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ မင္းတို႔ေတြဆီက ကုလား ကုလား နဲ႔ သေရာ္တဲ့အသံပဲ ၾကားရတယ္ ငါ့ကို အဲ့လို ေလွာင္ေျပာင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါနဲ႔ ဘ၀တူ ကုလားဆိုတဲ့လူေတြက ငါ့ကို မေလွာင္ေျပာင္ခဲ့ဖူးဘူး။ ငါ မရွင္းျပခ်င္ေတာ့ဘူးကြာ။ ငါက မၾကာခင္ ေသေတာ့မယ့္လူ။ ကုလားဆိုတဲ့ ကင္ပြန္းတပ္ျပီးေမြးလာတယ္ ကုလား အျဖစ္နဲ႔ပဲ ေသေတာ့မယ္။

    ဒါေပမယ့္ကြာ မေသခင္ ကုလားလို႔ အေခၚခံရျပီး အႏွိမ္ခံရတဲ့ လူေတြအတြက္ ငါ တစ္ခုခုေတာ့ လုပ္သြားမယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လူဆိုတာ ကိုထိမွ နာမွန္းသိတာ။ ငါ့ ဘ၀တေလွ်ာက္လံုးမွာ ကုလားမဟုတ္ခ်င္လို႔ မိတ္ကပ္ေတြ လိမ္းရ မ်က္မွန္တပ္ရ ဦးထုပ္ေဆာင္းရ နဲ႔ တရားပြဲေတြမွာ ပိတ္ျဖဴ၀တ္ျပီး ပါရနဲ႔။ ဒါေပမယ့္ မင္းသိလား။ အဲ့ဒီတုန္းက ငါကို ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္တဲ့ က်ီးအျဖစ္ ျပံဳးစိစိနဲ႔ အၾကည့္ခံ၇တယ္။ ငါ ကုလား မျဖစ္ဖို႔ မၾကိဳးစားခ်င္ေတာ့ဘူးကြာ။ ငါ ေမြးလာကတည္းက ကုလားရုပ္နဲ႔။ တကယ္ေတာ့ ငါ့ကိုငါလဲသိပါတယ္ ငါဟာ ကုလားပါ။ ေအး ငါမေသ ခင္ေတာ့ ငါ့လို ကုလားအေခၚခံရသူေတြဘက္က အခြင့္အေရးတစ္ခု ရေအာင္ ေတာင္းဆိုသြားမယ္။ မင္းလဲ ငါ့ကို ကုလားလို႔ပဲ ဆက္ေခၚပါ။ ငါေက်နပ္ပါတယ္။ ဒီ စည္းက ငါျခားတာမဟုတ္ပါဘူး မင္း ပဲ ျခားခဲ့တဲ့ စည္းပါ မင္း နဲ႔ငါ့ၾကား မင္း ကိုယ္တိုင္ပဲ ျခားခဲ့တဲ့ စည္းပါ”

    ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ က်လုဆဲဆဲ မ်က္ရည္မ်ားကို အားတင္းထိမ္းရင္း သူ႔ကို ေျပာလိုက္တာပါ

    “ဟုတ္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္ ကုလားပါ ကြ်န္ေတာ္ ကုလားပါဗ်ာ”

     

    ဤ ပိုစ္ေရးသားသူ Shiro Mura ထံမွာ ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံျပီး M-Media တြင္ တင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

  • ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ အာဖရိကတိုက္ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံမွ လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈ

    ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ အာဖရိကတိုက္ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံမွ လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈ

    ဝါးလုံးရွည္ အတီး

    “၁၉၉၄ ခုႏွစ္ အာဖရိကတိုက္ ရဝမ္ဒါ ႏိုင္ငံက သတ္ျဖတ္ပြဲၾကီးအျပီး အသက္မေသပဲ လြတ္ေျမာက္ရွင္သန္က်န္ရစ္သူ ခေလးငယ္တစ္ဦး”

    ဒီဓာတ္ပုံေလးထဲက ကေလးငယ္တဦး ကေတာ့ ၁၉၉၄ခုႏွစ္ အာဖရိကတိုက္ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံက လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္ပြဲၾကီးအျပီး အသက္မေသပဲ လြတ္ေျမာက္ရွင္သန္ရစ္သူမ်ားအနက္မွတစ္ဦးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။အေရွ႕အာဖရိက ေဒသတခုျဖစ္တဲ့ ရဝမ္ဒါ လူမ်ိဳးတုံးသတ္ျဖတ္မႉလို႕ဆိုရင္ လူတိုင္းၾကားဖူးၾကမွာျဖစ္ေပမယ္႕အေသးစိတ္ကိုေတာ့ သိသူနည္းပါးလာလိမ္႕မယ္။ ဆက္လက္ျပီးေတာ့ ဒီအေၾကာင္းနဲ႕ပတ္သက္ျပီး အတီး ေလ့လာထားသမွ်ေလးေတြကို တင္ျပပါရေစ။

    ရက္ေပါင္း (၁ဝဝ) ေက်ာ္ၾကာျမင့္ခဲ့တဲ့ သတ္ျဖတ္မႈႀကီးအတြင္းမွာ ဟူတူလူမ်ဳိးစုေတြရဲ့ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ တြတ္စီလူမ်ဳိး ရွစ္သိန္းေက်ာ္ (သို႔) တစ္သန္းေက်ာ္နဲ႕ တြတ္စီေတြကို သနားျပီးဝွက္ေပးခဲ့တဲ့၊ အားနည္းသူေတြဘက္က ရပ္တည္ေပးခဲ့တဲ့ ဟူတူလူမ်ိဳး တစ္သိန္းေက်ာ္ပါ အသတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒီအေရအတြက္ဟာ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ရဝမ္ဒါလူဦးေရရဲ့ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈံးရွိေနပါတယ္။ ဤမွ်ေလာက္ အေရအတြက္ ျမင့္မားေအာင္ သတ္ျဖတ္မႉၾကီးအျပီးမွာေတာ့ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံဟာ ယေန႕ထက္တိုင္ေအာင္ပဲ ျပႆနာေပါင္း မ်ားစြာ ရင္ဆိုင္ရကာ ျပည္တြင္းစစ္ရဲ့ အက်ိဳးဆက္ကို ခံစားေနရပါေသးတယ္။

    ေနာက္ခံသမိုင္းေၾကာင္း

    တကယ္တမ္းမွာေတာ့ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံရဲ့သမိုင္းမွာ ဒီအေရးအခင္းၾကီးဟာ ပထမဆုံးအၾကိမ္ေတာ့လဲ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ၁၉၅၉ခုႏွစ္မွာ ဟူတူလူမ်ိဳး ႏိုင္ငံေရးသမားတဦးကို တြတ္စီလူမ်ိဳးစုေတြက လုပ္ၾကံတယ္ဆိုတဲ့ ေကာလဟာလကို အေျချပဳျပီး စတင္ျဖစ္ပြါးခဲ့တဲ့ အဓိကရုန္းအတြင္းမွာလည္း ဘယ္ဂ်ီယမ္ ကြန္မန္ဒိုေပ်ာက္္က်ားတပ္ေတြ ေရာက္ရွိလာျပီး အေျခအေနေတြကို မထိန္းသိမ္းမွီအထိ တြတ္စီလူမ်ိဳး ႏွစ္ေသာင္းမွတစ္သိန္းခန္႕ သုတ္သင္ခံခဲ့ရျပီးေနာက္ ဒုကၡသည္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာဟာ အိုးပစ္အိမ္ပစ္နဲ႕ အနီးအပါးအိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြကို ေျပးဝင္သြားခဲ့ရပါေသးတယ္။ ၁၉၆၀ခုႏွစ္မွာ ဘယ္ဂ်ီယမ္ အစိုးရရဲ့အကူအညီနဲ႕ က်င္းပခဲ့တဲ့ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲအတြင္းမွာေတာ့ ဟူတူလူမ်ိဳးေတြဟာ တြတ္စီလူမ်ိဳးေတြအေပၚ အႏိုင္ယူျပီး ႏိုင္ငံေရးအရ အသာစီးရသြားပါေတာ့တယ္။ ဒီအေျပာင္းအလဲဟာ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံမွာ အုပ္စိုးခဲ့တဲ့ တြတ္စီလူမ်ိဳးဘုရင္စနစ္ကို အဆုံးသတ္သြားေစပါေတာ့တယ္။ တဖန္ ၁၉၆၂ခုႏွစ္မွာ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံကတြတ္စီလူမ်ိဳး စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေတြနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ တြတ္စီဂြါရီလာ အမည္ရလက္နက္ကိုင္ အင္အားစုဟာ ဂလဲ့စားေခ်ထိုးစစ္ ဆင္ႏႊဲရာမွ အာဏာရ ဟူတူအစိုးရတပ္မ်ားႏွင့္ တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြါးျပီး ေနာက္ထပ္ လူဦးေရ ခုနစ္ ေသာင္းေလာက္ ထပ္မံ ဆုံး႐ွံဳးရျပန္ပါေတာ့တယ္။ ဒီလို အမုန္းပြါးမႉေတြရဲ့ စတင္ျမစ္ဖ်ားခံလာရာ အရင္းအျမစ္ကေတာ့ ကိုလိုနီ အေမြအႏွစ္ဆိုးေတြကပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

    ၁၉၁၁ခုႏွစ္မွာပဲ ဂ်ာမဏီကိုလိုနီ တပိုင္းျဖစ္ေနတဲ့ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံမွာ ေျမာက္ပိုင္းမွာရွိတဲ့ တြတ္စီေတြရဲ့ ဩဇာကို မခံလိုၾကတဲ့ဟူတူလူမ်ိဳးေတြကို တြတ္စီေတြက ရွင္းလင္းႏိုင္ရန္အတြက္ ဂ်ာမန္အစိုးရက ေျခထိုးခဲ့ပါေသးတယ္။ ပထမကမာၻစစ္ အျပီးမွာေတာ့ဗာဆိုင္း စာခ်ဳပ္အရ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံဟာ ဘယ္ဂ်ီယမ္ႏိုင္ငံရဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္ကို က်ေရာက္ခဲ့ပါေတာ့သည္။ ဘယ္ဂ်ီယမ္ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာပဲ ဒီျပႆနာေတြရဲ့ ျမစ္ဖ်ားခံရာ ျဖစ္တဲ့ ဟူတူနဲ႕ တြတ္စီေတြကို သီးျခား မွတ္ပုံတင္ထုတ္္ေပးျခင္း။ ပညာေရးစနစ္တြင္လည္း ခြဲျခားဆက္ဆံေရးစနစ္ေတြကို စတင္ က်င့္သုံးပါေလေတာ့တယ္။ ကိုလိုနီစနစ္ မတိုင္မွီေရာ၊ ကိုလိုနီကာလ အတြင္းမွာပါ တြတ္စီလူမ်ိဳးစုေတြဟာ လူနည္းစုေတြ ျဖစ္ေနေပမဲ့ ပညာတတ္ဦးေရ မ်ားျပားျပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းမွာ ဝင္ဆန္႕ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီကြာျခားမႈေတြဟာ အျပင္ပန္းအားျဖင့္ေတာ့ မထူးျခားလွေပမဲ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာလာတဲ့ အခါမွာေတာ့ လူမ်ားစုျဖစ္တဲ့ ေအာက္ေျခက ဟူတူလူမ်ိဳးေတြ အတြက္ေတာ့ ၁၉၉၄ခုႏွစ္မွာျဖစ္ေပၚလာမဲ့ အစုလိုက္ အစုလိုက္ အျပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္မႈႀကီးရဲ့ စတင္ ျမစ္ဖ်ားခံရာ အေၾကာင္းအရင္းအမွန္ပဲျဖစ္လာပါတယ္။

    ဝါဒျဖန္႕စစ္ပြဲ

    ၁၉၉၀ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းမွာပဲ ရဝမ္ဒါဘာသာ စကားနဲ႕”ႏိုးထၾကေလာ့”ဟု အဓိပၸာယ္ရျပီး “ကန္ဂူရ(Kangura)” ဆိုတဲ့ ဂ်ာနယ္တေစာင္ကို ဟဆန္ဂီဇီ (၂၀၀၃ခုႏွစ္တြင္ ႏိုင္ငံတကာ တရားရုံးမွ တသက္တကြၽန္းအမိန္႕က်ျပီး ယခု မာလီႏိုင္ငံ အက်ဥ္းေထာင္တြင္ အျပစ္ဒဏ္ကို ခံစားလွ်က္ရွိသူ) ဆိုတဲ့ အစြန္းေရာက္ ဟူတူအမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္က စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ အေရးအခင္းကာလ အတြင္းမွာလဲ ကန္ဂူရဂ်ာနယ္ဟာ ဟူတူေတြအေပၚ လြန္ကဲတဲ့ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ျပင္းထန္လာေအာင္ တိုက္တြန္းျပီး တြတ္စီေတြအေပၚမွာ သနားၾကင္နာဖို႕မလိုေၾကာင္းကို မွန္မွန္တင္ဆက္ေပးေနပါေတာ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ ရဝမ္ဒါအစိုးရပိုင္ ေရဒီယိုႏွစ္ခုဟာ အေရးအခင္းကာလအတြင္း အသံလႊင့္တဲ့ေနရာမွာ တြက္စီလူမ်ဳိးေတြဟာ ရဝမ္ဒါႏုိင္ငံမွာ၊ ပိုးဟပ္မ်ားလို အသံုးမဝင္ဘဲ ဆိုးက်ဳိးကိုသာ ေပးတာမို႔သတ္ျဖတ္ပစ္ဖို႔လိုေၾကာင္း ဝါဒျဖန္႔ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသလို ေရဒီယိုကေန လံႈ႕ေဆာ္အၿပီး နာရီပုိင္းအတြင္းမွာ တြတ္စီလူမ်ဳိးမ်ား စတင္အသတ္ခံရပါေတာ့တယ္။ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ရလဒ္ကေတာ့ သိပ္ျပီးမေကာင္းလွပါဘူး။ ယခုလက္ရွိကာလမွာ ေရဒီယိုအစီအစဥ္ႏွစ္ခုက တာဝန္ရွိသူေတြဟာ တသက္တကြၽန္းျပစ္ဒဏ္ကို ကန္ဂူရဂ်ာနယ္တိုက္ပိုင္ရွင္နဲ႕ အတူခံစားေနရပါတယ္။

    သတ္ျဖတ္မႉအတြက္ ၾကိဳတင္ၾကံစည္ၾကျခင္း

    ဟူတူအစြန္းေရာက္ေတြကို ဟူတူအစိုးရက ျပည္သူ႕စစ္မ်ား အျဖစ္ေလ့က်င့္ေပးခဲ့ပါတယ္။ တူစီလူမ်ဳိးစုကို ဖိႏိွပ္သတ္ျဖတ္ရာ မွာ အစိုးရစစ္တပ္က တုိက္႐ိုက္သတ္တယ္လို႔ အျဖစ္မခံလိုတဲ့အတြက္ လူမ်ဳိးစုအရပ္သားျခင္းအၾကားမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ သာမန္ပဋိပကၡအသြင္မ်ဳိး ဖန္တီးလိုတာကလည္းတေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဟူတူသမၼတျဖစ္သူက သူ႔အေပၚမွာ အျပစ္တင္မခံရေလေအာင္ ကစားခဲ့တာဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။ အေရးအခင္းကာလ မတိုင္မီေလးမွာပဲ အစိုးရနဲ႕နီးစပ္တဲ့ ဟူတူစီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္ တစ္ေယာက္ဟာ တရုတ္ႏိုင္ငံကေနျပီးေတာ့ ဓားအလက္ ၅၈၁၀၀၀ ကို တင္သြင္းခဲ့ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ဓားေတြဟာ ေသနတ္ေတြနဲ႕စာရင္ အဖိုးႏႈန္းခ်ိဳသာျပီး ထိေရာက္စြာကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းႏိုင္လို႕ပါပဲ။

    အေရးအခင္းကာလအတြင္း

    ဇန္နဝါရီလ ၁၂ရက္ေန႕ ၁၉၉၄ခုႏွစ္မွာ ဟူတူလူမ်ိဳး လက္ရွိအာဏာရသမၼတနဲ႕ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ ဘူရန္ဒီႏိုင္ငံက သမၼတျဖစ္သူတို႕ စီးနင္းလိုက္ပါလာတဲ့ ေလယာဥ္ဟာ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံအတြင္းရွိ ကီဂါလီၿမိဳ႕ကို ဆင္းသက္ဖို႕ ျပင္ဆင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပစ္ခ်ခံခဲ့ရပါတယ္။ လုပ္ၾကံမႈအတြင္းမွာ သမၼတ ႏွစ္ဦးလုံး ေသဆုံးခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ဒီလုပ္ၾကံမႈဟာ တြတ္စီလူမ်ိဳး သူပုန္ေတြရဲ့လက္ခ်က္ျဖစ္တယ္လို႕ ေရဒီယိုကစြပ္စြဲအျပီး နာရီပိုင္းအတြင္းမွာေတာ့ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံ တစ္ဝွမ္းမွာ သတ္ျဖတ္ပြဲၾကီး စတင္ပါေတာ့တယ္။ ဟူတူအစြန္းေရာက္ ျပည္သူ႕စစ္ေတြဟာ တြတ္စီလူမ်ိဳးေတြ အေပၚမွာ ရရာေရႊေငြေတြကိုလုယူ၊ တရုတ္ႏိုင္ငံက တင္သြင္းလာခဲ့တဲ့ဓားေတြနဲ႕ေယာက်ာ္းေတြကိုအရင္သတ္၊ မိန္းမေတြကို မုဒိန္းက်င့္ျပီး ရက္ရက္စက္စက္ကို သတ္ျဖတ္ပါေတာ့တယ္။ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ ဟူတူအစြန္းေရာက္ေတြဟာ တြတ္စီေတြအေပၚ သနားျပီးဝွက္ေပးကာ အားနည္းတဲ့ဘက္က ရပ္တည္ေပးခဲ့တဲ့ ဟူတူတစ္သိန္းေက်ာ္ကိုပါ အခ်င္းခ်င္း လက္စတုန္းလုပ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကုလသမၼဂၢ ျငိမ္းခ်မ္းေရးထိန္းသိမ္းေရး တပ္သား ၁၀ေယာက္ပါ အဆစ္ပါသြားပါေတာ့တယ္။ အဆိုပါအေျခအေနကို ကုလသမၼဂၢၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ရိုမီရိုဒလဲ က သက္ဆုိင္ရာ အထက္ အဆင့္ဆင့္ကို အျမန္တင္ျပခဲ့ေပမဲ့ ဘယ္သူကမွ စိတ္ဝင္စားဟန္ မျပခဲ့ပါဘူး။

    ဘယ္အင္အားႀကီးႏိုင္ငံေတြကမွ သူတို႔စစ္တပ္ေတြကို ရဝမ္ဒါကိုလႊတ္ဖို႔ စိတ္မဝင္စားခဲ့ပါဘူး။ လက္ေရွာင္တဲ့အပုိင္းလည္း ရိွေနတယ္လို႔ အစြပ္စြဲခံခဲ့ရပါေသးတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔တံုး ဆိုေတာ့ ရဝမ္ဒါ ျပႆနာမတုိင္ခင္ ေလးလေလာက္တုန္းက ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဆိုမာလီယာက အ႐ွဳပ္အရွင္းေၾကာင့္ လက္ေရွာင္ခဲ့ၾကတယ္လို႔လဲ ဆိုပါတယ္။ ဆိုမာလီယာမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျပႆနာက ဘယ္လိုလဲဆိုေတာ့၊ ကုလသမၼဂၢၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ဖြဲ႕ဝင္ ပါကစၥတန္စစ္သားမ်ားနဲ႔ အေမရိကန္စစ္သားမ်ားဟာ ဆိုမာလီယာ သူပုန္မ်ားနဲ႔ တုိက္ပြဲျဖစ္ရာက ေသဆံုးခဲ့ၾကရပါတယ္။ အဲသလို ပူပူေႏြးေႏြး ျဖစ္ထားခဲ့တာေၾကာင့္ အဲသလို အျဖစ္မ်ဳိးကို ႏုိင္ငံႀကီးေတြက ရဝမ္ဒါမွာ ထပ္ၿပီးၾကံဳေတြ႕လိုတဲ့ ဆႏၵမရိွတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

    အဲသလို အေျခအေနမ်ဳိးေအာက္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဒလဲက ကုလသမၼဂၢဌာနခ်ဳပ္ကို သူတို႔အေနနဲ႔ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ဖို႔လိုေၾကာင္း အစီရင္ခံပါတယ္။ အဲသလို မစြက္ဖက္ဖူးဆိုရင္ ေနာက္ထပ္လူေပါင္းမ်ားစြာ ေသေၾကႏုိင္တယ္လို႔လည္း တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၃၆နာရီအတြင္း ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ဖို႔တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ထိုတင္ျပခ်က္ကို အဲသည္အခ်ိန္က ကုလအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ကိုဖီအာနန္က ပယ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုဝင္ေရာက္ စြက္ဖက္တာဟာ ကုလရဲ့ လုပ္ပုိင္ခြင့္ကို ေက်ာ္လြန္ေနတယ္လို႔လည္း အေၾကာင္းျပခဲ့ပါတယ္။ အဲသည့္အခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ သမၼတျဖစ္တဲ့ ကလင္တန္က အေမရိကန္အစိုးရ အေနနဲ႔ အကူအညီမေပးတဲ့အျပင္ ကုလသမၼဂၢၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ကို ရဝမ္ဒါကေန ျပန္ေခၚဖို႔ ကိုဖီအာနန္ကို ဖိအားေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုလတပ္ကို ရဝမ္ဒါကေန ျပန္ၿပီး ႐ုပ္သိမ္းခဲ့ ပါတယ္။

    အမွန္မွာေတာ့ ၁၉၄၈ Genocide ဥပေဒအရ အဲသလိုသတ္ျဖတ္ေနျခင္းကို ကာကြယ္တားဆီးႏုိင္ခြင့္ ကုလသမဂၢမွာ တရားဝင္ အခြင့္အေရးရိွပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ကုလသမဂၢအေနနဲ႔လည္း ဘယ္လိုနည္းကိုမွအသံုးျပဳၿပီး တားဆီးခဲ့တာ မရိွခဲ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သတ္ျဖတ္မႈမ်ား စတင္ခဲ့တဲ့ ပထမႏွစ္ပတ္ သံုးပတ္အတြင္းမွာတင္ လူေပါင္းသိန္းခ်ီၿပီး အသတ္ခံခဲ့ရတာ ျဖစ္တယ္လို႔ အုိင္အာစီ အဖြဲ႕ရဲ့ တြက္ခ်က္မႈမ်ားအရသိရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အေမရိကန္ႏိုင္ငံက ကလင္တန္ အစိုးရဟာလည္း ျငိမ္းခ်မ္းေရး ထိန္းသိမ္းေရးတပ္ေတြကို ျပန္ေခၚဖို႕ကိုသာ ကုလသမဂၢကို တြင္တြင္ဖိအားေပးေနခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကလင္တန္ဟာ အဆိုပါလုပ္ရပ္အတြက္ ရဝမ္ဒါ ျပည္သူေတြကို တရားဝင္ ေတာင္းပန္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ တြတ္စီလူမ်ိဳး ကာဂါမီ ဦးေဆာင္တဲ့ ရဝမ္ဒါ မ်ိဳးခ်စ္တပ္ဦးဟာ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီ ရယူျပီး ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံရဲ့ အာဏာကို ျပန္လည္ရယူလိုက္တဲ့ ဂ်ဴလိုင္လ ေႏွာင္းပိုင္းမွာမွ အဆုံးသတ္သြားပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမဲ့လဲ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ညီညြတ္ေရးအေနျဖင့္ တြတ္စီေတြဘက္က ရပ္တည္ခဲ့တဲ့ ဟူတူလူမ်ိဳး ဘီဇီမန္ဂူ ကိုသာ သမၼတ ရာထူးခန္႕အပ္ျပီး ကာဂါမီ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ဒုသမၼတ ရာထူးကို သာ ရယူခဲ့ပါတယ္။

    အေရးအခင္းကာလ အျပီး ဆိုးက်ိဳးရလဒ္မ်ား

    ၁၉၉၄ခုႏွစ္ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္မႈ အျပီးမွာေတာ့ သတ္ျဖတ္မႈတြက္ အဓိကတာဝန္ရွိသူေတြကို ႏိုင္ငံတကာတရား႐ုံးမွ တရားစြဲဆိုခဲ့ရာမွာ လက္ရွိ တရားရင္ဆိုင္ဆဲ ၁မႈ၊ အယူခံဝင္ဆဲ ၁၇မႈ၊ ဆိုင္းငံ့ႏွင့္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ၁၀မႈ၊ အမိန္႕ခ်မွတ္ျပီး ၃၃မႈနဲ႕ ရဝမ္ဒါျပည္တြင္း တရားရုံးကို လႊဲေျပာင္းေပးအပ္ခဲ့တာကေတာ့ ၁၀မႈပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ မီဒီယာ သမားသုံးေယာက္လဲ ပါဝင္ပါတယ္။ ျပစ္ဒဏ္က်ခံျပီး သူမ်ားထဲမွ ၁၁ေယာက္ကေတာ့ ရက္ေစ့လို႕ လြတ္ေျမာက္သြားျပီျဖစ္ျပီး ၃ေယာက္ကေတာ့ ေထာင္တြင္းမွာပဲ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ျပီး ျဖစ္ပါသည္။

    စီးပြါးေရး

    ဒီလူမ်ိဳးတုန္း သတ္ျဖတ္မႈၾကီး အျပီးမွာေတာ့ ေကာ္ဖီနဲ႕လက္ဖက္ေျခာက္သာ အဓိကတင္ပို႕ေနရျပီး ကြန္ဂိုနဲ႕တန္ဇီးနီးယားတို႕လို ႏိုင္ငံၾကီးေတြၾကားမွာ ညပ္ေနတဲ့ အာဖရိက ကုန္းတြင္းပိတ္ ႏိုင္ငံငယ္ေလးဟာ ဒီေန႕အထိ ဘယ္လိုမွနာလန္မထူႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနရပါတယ္။ ၇၀ရာခိုင္ႏႈႈန္းေသာရဝမ္ဒါႏိုင္ငံက အိမ္ေထာင္စုေတြဟာ မိန္းမေတြက ဦးေဆာင္ေနရျပီး အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ သူတို႕ရဲ့ ေယာက်ာ္းေတြဟာ သတ္ျဖတ္မႈအတြင္းမွာ ေသဆုံးသြားခဲ့လို႕ပါပဲ။

    လူမႉေရး

    ဒီအေရးအခင္းၾကီး အျပီးမွာေတာ့ ရဝမ္ဒါလူထုဟာရုပ္ပိုင္းအျပင္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာလူမႈဒုကၡေတြကို ယေန႕တိုင္ခံစားေနရဆဲပါ။ အေရးအခင္းကာလအတြင္းမွာ မုဒိန္းက်င့္ခံရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ အပါအဝင္ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံဟာ အာဖရိကမွာ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ေရာဂါပိုး အမ်ားဆုံးေတြ႕ရွိရတဲ့ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္ေနပါတယ္။ အသက္မေသပဲ လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ကေလးငယ္တေယာက္ဆိုရင္ အစာကိုလိုသည္ထက္လြန္ကဲစြာ စားသုံးတတ္တဲ့စိတ္ေရာဂါ စြဲကပ္ေနပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ သူမိဘေတြရွိစဥ္က အစာေကြၽးတာကို ျငင္းပယ္ျပီး နာရီပိုင္းအတြင္းမွာပဲ မိဘႏွစ္ပါးလုံးဟာသတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရျပီးေတာ့ ကေလးငယ္ဟာ ကံေကာင္းစြာနဲ႕လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ျပီး ဒီစိတ္ေရာဂါဟာ တသက္လုံးစြဲကပ္ခံေနရပါေတာ့တယ္။

    Genocide ဆိုတာ

    ဂ်ီႏိုဆိုက္ဒ္သည္ လူမ်ိဳးတုန္းရာဇဝတ္မႈမ်ား၏ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္ၿပီး စစ္ကာလအတြက္သာမက စစ္မျဖစ္သည့္ကာလအတြက္လည္း အက်ဳံးဝင္သည္။ က်ဴးလြန္သည့္ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ လူ႔အသက္ကို တန္ဖိုးမထားသည့္ သေဘာထား ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနၿပီး အာဏာရွင္ဘက္ေတာ္သားတို႔က က်န္ႏိုင္ငံသားတို႔အား ဘာသာကြဲဒိ႒ိမ်ား၊ အ႐ိုင္းအစိုင္းမ်ား၊ ဥပေဒေဘာင္ ျပင္ပကလူမ်ား၊ ေအာက္တန္းစားလူမ်ဳိးမ်ား၊ ခြဲထြက္ေရးသမားမ်ား၊ ေသာင္းက်န္းသူအဖ်က္သမားမ်ား၊ မင္းမဲ့ဝါဒီမ်ား၊ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား၊ နယ္ခ်ဲ႕လက္ပါးေစမ်ား၊ ပုဆိန္႐ိုးမ်ား၊ လူတန္းစားရန္သူမ်ား၊ တန္ျပန္ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ား စသည္ျဖင့္ တံဆိပ္အမ်ဳိးမ်ဳိးကပ္ၿပီး ဂ်ီႏိုဆိုက္ဒ္ကို အမ်ားနဲ႕မတူသည့္ေနရာသို႕ေရာက္ေအာင္။ ကြဲျပားေစရန္ၾကိဳတင္လုပ္ေဆာင္ေလ့ရွိၾကသည္။ ကိုယ့္အတြက္ကိုမူ ျမင့္ျမတ္ေသာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနသူမ်ား၊ ျမင့္ျမတ္ေသာလူမ်ဳိးမ်ား၊ အမ်ဳိးဘာသာသာသနာသန္႔ရွင္းတည္တံ့ေရးကို ေစာင့္ထိန္းသူမ်ား၊ တိုင္းျပည္ကို အဓိကေစာင့္ေရွာက္ေနရသူမ်ား၊ ႏိုင္ငံအတြက္ အဓိကအနစ္နာခံေနသူမ်ား၊ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊ စစ္မွန္သည့္ ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ား စသည္ျဖင့္ မိမိတို႔ကိုယ္မိမိ သတ္မွတ္ၾကသည္။ အထူးသျဖင့္၊ အမ်ဳိးသား၊ မ်ဳိးခ်စ္၊ ဝံသာႏု၊ စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးဟူေသာ စကားလံုးမ်ားကို အသုံးျပဳကာ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ကို ပိုမိုျပင္းထန္ေအာင္ျပဳလုပ္ကာ မီဒီယာမ်ားမွတဆင့္တြန္းပို႕ေလ့ရွိၾကသည္။ ကုလသမဂၢက ၁၉၄၈ ခုတြင္ ဂ်ီႏိုဆိုက္ဒ္ ကြန္ဗင္းရွင္း စာခ်ဳပ္ကို အေသအခ်ာ ေရးဆြဲျပ႒ာန္းခဲ့ရာ ၁၉၅၁ ခုမွာ စတင္အသက္ဝင္ခဲ့ၿပီး ယခုအခါ ျမန္မာအပါအဝင္ ကမၻာ့ႏိုင္ငံ ၁၃ဝ ေက်ာ္က လက္ခံအတည္ျပဳထားသည္။ ဤသေဘာတူစာခ်ဳပ္ ပုဒ္မ ၂ တြင္ ဂ်ီႏိုဆိုက္ဒ္ကို ယခုလို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ထားသည္။

    “ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ လူအုပ္စု သို႔မဟုတ္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးဆုိင္ရာ လူအုပ္စု သို႔မဟုတ္ ဘာသာေရးဆုိင္ရာ လူအုပ္စုတခုကို တခုလံုးေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစိတ္တပိုင္းေသာ္လည္းေကာင္း ဖ်က္ဆီးပစ္ရန္ ရည္ရြယ္ ခ်က္ျဖင့္ ေအာက္ပါလုပ္ရပ္မ်ားကို က်ဴးလြန္ျခင္း။
    (က) ယင္းလူအုပ္စု အဖြဲ႕ဝင္မ်ားကို သတ္ျဖတ္ျခင္း၊
    (ခ) ယင္းလူအုပ္စု အဖြဲ႕ဝင္မ်ားကို ႐ုပ္ခႏၶာပိုင္းအရ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စိတ္ပိုင္းအရ ေသာ္လည္းေကာင္း ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ထိခိုက္နစ္နာေစျခင္း၊
    (ဂ) တစ္ခုလံုးအရ သို႔မဟုတ္ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းအရ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပ်က္စီးမႈျဖစ္ေစရန္ အေသအခ်ာ စီစဥ္ ထားသည့္ ဘဝအေျခအေနမ်ားကို ယင္းလူအုပ္စုအေပၚ၌ သက္ေရာက္ေစျခင္း၊
    (ဃ) ယင္းလူအုပ္စုအတြင္း ကေလးေမြးဖြားမႈမ်ားကို တားျမစ္ရန္ ရည္ရြယ္သည့္ အစီအမံမ်ား ခ်မွတ္ျခင္း၊
    (င) ယင္းလူ အုပ္စုမွ ကေလးသူငယ္မ်ားကို အျခားလူစုသို႔ အတင္းအဓမၼ ေရႊ႕ေျပာင္းပစ္ျခင္း။”

    ၁၉၉၄ ခု ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ခံု႐ံုးက ဂ်ီႏိုဆိုက္ဒ္ကို ယခုလို ထပ္မံခ်ဲ႕ထြင္၍ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုခဲ့သည္။

    “လူအုပ္စုတခုကို မေသ႐ံုတမယ္ မဝေရစာ ေကြၽးထားျခင္း၊ ေနအိမ္မ်ားမွ စနစ္တက် ေမာင္းထုတ္ျခင္း၊ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈကို အနိမ့္ဆံုးလိုအပ္ခ်က္ထက္ ႏွိမ့္ခ်ပစ္ျခင္း၊ ယင္းလူအုပ္စုကို တခုလံုးအရ သို႔မဟုတ္ တစိတ္တပိုင္းအရ ဖ်က္ဆီးပစ္ရန္ အထူးရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ မုဒိမ္းမႈ၊ လိင္ကိစၥ အၾကမ္းဖက္မႈ က်ဴးလြန္ျခင္း။”

    ဟူ၍ျဖစ္ေလသည္။

    ဂ်ီႏိုဆိုက္ က်ဴးလြန္သည့္ အဆိုးဆံုးအာဏာရွင္တို႔ကို ျပင္ပမွအင္အားသံုးသည့္နည္းျဖင့္သာ နိဂံုးခ်ဳပ္ေစႏိုင္ခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ကေမၻာဒီးယား၊ ရဝမ္ဒါ၊ အေရွ႕တိေမာ၊ ေဘာ့စ္နီးယား- ဟာဇီဂိုဗီးနား၊ ကိုဆိုဗို၊ လိုင္ေဘးရီးယား၊ ဆီယာရာလီယြန္း၊ ေဟတီ၊ ပနားမား၊ အီရတ္၊ အာဖဂန္နစၥတန္ စသည့္ ဥပမာမ်ား အထင္အရွားရွိေနသည္။ မည္သူမွ် ျငင္းမရႏိုင္သည့္ သက္ေသ သာဓကမ်ားျဖစ္သည္။သတိခ်ပ္စရာပင္ျဖစ္သည္။

    ကဲ ဒီေန႕ေတာ့ သုံးသပ္တင္ျပမႈကို ဒီေလာက္နဲ႕ပဲရပ္နားပါရေစ။ ရဝမ္ဒါျဖစ္စဥ္မ်ားကို အေသးစိတ္ဆက္လက္ေလ့လာခ်င္သူမ်ားကေတာ့ “ဟိုတယ္ရဝမ္ဒါ” ဆိုတဲ့ တကယ္႕အျဖစ္အပ်က္ကို အေျခခံျပီး႐ိုက္ကူးထားတဲ့ ရုပ္ရွင္ကို ယူက်ဴ႕ေပၚမွာ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႉဖို႕တိုက္တြန္းလိုက္ပါရေစ။

    Rwanda Genocide documentary Part I
    Rwanda Genocide documentary Part II
    Rwanda Genocide documentary Part III
    Rwanda Genocide documentary Part IV
    Rwanda Genocide documentary Part V
    Rwanda Genocide documentary Part VI
    Rwanda Genocide documentary Part VII
    Rwanda Genocide documentary Part VIII
    Hotel Rwanda

    ဝါးလုံးရွည္ အတီး ရဲ့ Facebook စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
    ဝါးလုံးရွည္အတီး၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ စာလုံးေပါင္းသတ္ပံုအပါအဝင္ အနည္းငယ္ ျပင္ဆင္မႈရွိပါသည္။

  • ”ကိုယ္နဲ႕သင့္ေတာ္မယ့္အလုပ္ကို ႐ွာပါ”

    ”ကိုယ္နဲ႕သင့္ေတာ္မယ့္အလုပ္ကို ႐ွာပါ”

    စက္တင္ဘာ၊ ၅။ ၂၀၁၂

    M-Media

    Kyaw San(Eduzone)

    လုပ္သား 50% ေလာက္ဟာ သူတို႕မေပ်ာ္ပိုက္တဲ့ အလုပ္ေတြမွာ လုပ္ေနၾကရတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဒီလုိမ်ိဳး မျဖစ္ပါေစနဲ႕။ ကိုယ့္အတြက္ ကိုယ္နဲ႕သင့္ေတာ္တဲ့ အလုပ္ရခ်င္တယ္ဆိုရင္၊ သတင္းစာေတြထဲက ေၾကာ္ျငာေတြဖတ္ၿပီး အလ်င္စလို မလုပ္ပါနဲ႕။ ေအးေအးေဆးေဆးထိုင္ၿပီး စဥ္းစားပါဦး။ ကိုယ္က ဘယ္လိုလူစားမ်ိဳးလဲ? ဘယ္အရာကကိုယ့ ိကို ေပ်ာ္႐ႊင္မႈျဖစ္ေစလဲ?

    စိတ္ပညာ႐ွင္ John Holland ရဲ႕ အဆိုအရ၊ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး ေျခာက္မ်ိဳး႐ွိတယ္။ တစ္မ်ိဳးတည္း ႐ွိတဲ့ လူရယ္လို႕ေတာ့မ႐ွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူအမ်ားစုမွာ အဓိက ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြး တစ္မ်ိဳးပဲ ႐ွိေနတတ္ပါတယ္။ အဲဒီကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးအလိုက္၊ သင့္ေတာ္တဲ့အလုပ္၊ မသင့္ေတာ္တဲ့ အလုပ္ ဆိုတာေတြ ႐ွိတယ္။

    (1) The Realistic Type (လက္ေတြ႕ဆန္ေသာ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး -)
    ဒီလိုပံုစံ႐ွိသူေတြက လက္ေတြ႕က်တယ္၊ စက္ေတြ၊ ပစၥည္းကရိယာေတြနဲ႕ အလုပ္လုပ္ရတာကို သေဘာက်တယ္။

    (2) The Investigative Type (စူးစမ္းလိုေသာ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး -)
    စပ္စုလိုတယ္။ သင္ယူလိုတယ္။ အေၾကာင္းအရာေတြကို စီစစ္ပိုင္းျခားမယ္။ ျပႆနာေတြ ေျဖ႐ွင္းရတာ သေဘာက်တယ္။

    (3) The Artistic Type(အႏုပညာ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး)
    စိတ္ကူးစိတ္သန္း႐ွိတယ္။ အႏုပညာကေနတဆင့္ မိမိကိုယ္ကို ေဖာ္ထုတ္ လိုတယ္။

    (4) The Social Type (လူမႈဆက္ဆံေရးေကာင္းေသာ ကို္ယ္ရည္ကိုယ္ေသြး)
    ေဖာ္ေ႐ြတယ္။ သူတစ္ပါးကို ကူညီလိုစိတ္၊ သင္ေပးလိုစိတ္ ႐ွိတယ္။

    (5) The Enterprising Type (ေခါင္းေဆာင္မႈ႐ွိေသာ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး)
    သြားသြားလာလာ လုပ္ခ်င္တယ္။ သူတစ္ပါးကို ဦးေဆာင္လိုစိတ္၊ စည္း၇ံုးလိုစိတ္ ႐ွိတယ္။

    (6) The Conventional Type (သမာ႐ိုးက်စိတ္ထား႐ွိ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး)
    ဂ႐ုတစိုက္ လုပ္ေဆာင္တတ္တယ္။ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအတိုင္း အတိအက် လိုက္နာလုပ္ေဆာင္ ရတာမ်ိဳးကို သေဘာက်တယ္။

    လိဇ္ရဲ႕ ဥပမာကို ၾကည့္ပါ။

    လိဇ္က ကေလးေတြကို ကူညီခ်င္တယ္။ ေက်ာင္းရဲ႕အႀကံေပး၊ ဒါမွမဟုတ္ အက်ိဳးေဆာင္ေ႐ွ႕ေန တစ္ေယာက္ဆိုရင္ ကေလးေတြကို ကူညီႏိုင္လိမ့္မယ္လို႕ သူမက ထင္ခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႕ အႀကံေပးသင္တန္းနဲ႕ ဥပေဒသင္တန္းေတြ သြားတက္တယ္။ သူမအတြက္ မုန္းစရာေကာင္းတဲ့ သင္တန္းေတြပဲ။ ဒါနဲ႕ ေအာင္ျမင္ ေနတဲ့ အႀကံေပးတစ္ေယာက္နဲ႕ သြားေဆြးေႏြးတဲ့ အခါ၊ ျပႆနာကို သူမသေဘာေပါက္သြားတယ္။ သူ႕ရဲ႕ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးက အႏုပညာသမား ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္။ လိဇ္က ႐ုပ္႐ွင္ ႐ိုက္ကူးေရး အတတ္ပညာကို ေလ့လာၿပီး ကေလးေတြအတြက္ TV အစီအစဥ္ေတြကို ႐ိုက္ကူးခဲ့တယ္။ ဒီအလုပ္ကိုေတာ့ သူမအရမ္းျမတ္ႏိုးမိပါေတာ့တယ္။

    ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘယ္လိုလူစားမ်ိဳးလဲဆိုတာ စဥ္းစားသိ႐ွိရင္ ကိုယ္နဲ႕ ဘယ္အလုပ္ကျဖင့္ သင့္ေတာ္လိမ့္မယ္ဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

    (Ref: New Interchange 2 by J.C Richard-Reading Exercise 11)
    သင္က အလုပ္႐ွင္ဆိုရင္ Interview မွာ အလုပ္ေလွ်ာက္ထားသူရဲ႕ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးကို သိႏိုင္ေအာင္ ေမးခြန္းေတြ ျပင္ဆင္ထားပါ။

    သင္က အလုပ္ေလွ်ာက္ထားသူဆိုရင္ ကိုယ္ေလွ်ာက္မယ့္အလုပ္က ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး နဲ႕ ကိုက္မကိုက္ စစ္ေဆးၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္ပါ။