News @ M-Media

Tag: article

  • အိပ္မက္ထဲက ေက်ာင္းကေလး

    အိပ္မက္ထဲက ေက်ာင္းကေလး

    ဒီဇင္ဘာ ၂၁ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media
    .ေက်ာ္မိုးေအာင္ ေရးသည္။
    photo-wherefore-3
    မာတင္လူသာကင္း၏ “I have a Dream” မိန္႔ခြန္း ကမာၻေက်ာ္ခဲ့ပါသည္။ သူ႔ကိုအားက်မိျခင္း ဆုိရမည္လားမသိ ကၽြန္ေတာ္လည္း အိပ္မက္တစ္ခု အတန္ၾကာ မက္ေနခဲ့ဖူးသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ထဲက ေက်ာင္းကေလးအေၾကာင္း ေဝမၽွ်ခ်င္ပါသည္။

    ထိုစိတ္ကူးအိပ္မက္က ထူးဆန္းလွသည္ေတာ့ မဟုတ္။ လြယ္လြယ္ဖြင့္ဆိုရလ်င္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ အမုန္းမရွိေသာ ခ်စ္တတ္ၾကေသာ ေမတၱာတရားကိုအေျခခံေသာ နားလည္ေပးတတ္ၾကေသာ ေက်ာင္းေလးပင္။
    အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု Oregon ျပည္နယ္ရွိ Woodburn School District အမည္ရွိ ေက်ာင္းေလးသို႔ ေလ့လာေရးေရာက္ခဲ့ဖူးသည္။ ထိုေက်ာင္းေလး၏ အဝင္ဝတြင္ေရးထားေသာ စာသားေလးအား မိမိအသက္ရွင္ေနသေရြ႕ ေမ့ႏိုင္ေတာ့မည္မထင္။ “There is no place for hate at our school.” “အမုန္းတရားအတြက္ တို႔ေက်ာင္းမွာ ေနရာမရွိ” တဲ့။ ထိုသုိ႔ေသာ အမုန္းမရွိသည့္ေက်ာင္းမ်ား ျမန္မာျပည္အႏွ႔ံ စိတ္ကူးယဥ္ ျမင္ေယာင္မိသည္။

    တကယ္တမ္းေတာ့ ထိုသို႔ေသာေက်ာင္းမ်ား ျမန္မာျပည္တြင္ အေျမာက္အျမား ရွိခဲ့ဖူးသည္။ အသစ္အဆန္း မဟုတ္ပါ။

    ဥပမာအေနျဖင့္ ေဖာ္ျပရလ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကိုလိုနီဘဝက ဖြင့္ခဲ့သည့္ ေနရွင္နယ္ေက်ာင္း ေခၚ အမ်ဳိးသားေက်ာင္းပင္။ အထူးသျဖင့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္ ဆရာႀကီးဦးရာဇတ္ တည္ေထာင္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ ယခင္က အမ်ဳိးသားအထက္တန္းေက်ာင္း လက္ရွိ အမွတ္ (၂) အထက။ ျမန္မာျပည္တြင္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ကိုယ္ရင္မ်ား သကၤန္းဝတ္ျဖင့္ ေက်ာင္းတက္ခြင့္ျပဳခဲ့ေသာ ပထမဆံုးေသာေက်ာင္း။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ေက်ာင္းသားမ်ား မနက္ေစာေစာ ဘုရားမရွိခိုးပါက မြတ္စလင္မ္ဆရာႀကီးက ႀကိမ္လံုးတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ လိုက္႐ိုက္တတ္ေသာေက်ာင္း။ မြတ္စလင္မ္ေက်ာင္းသားမ်ား ေသာၾကာေန႔လည္တြင္ ဝတ္ျပဳရန္ ဗလီသြားခြင့္ျပဳေသာေက်ာင္း။ ျမန္မာမႈ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္အတြက္ ျမန္မာစာသာမက ပါဠိစာေပပါ သင္ၾကားေပးၿပီး တစ္ဖက္ကလည္း အဂၤလိ္ပ္ဘာသာစကားျဖင့္ မေျပာမေနရ သတ္မွတ္ကာ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္းေစေသာေက်ာင္း။ မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္မဟုတ္ဘဲ မွန္မွန္ကန္ကန္ျဖင့္ တိုင္းျပည္အေပၚ အက်ဳိးျပဳသူမ်ားအား ေမြးထုတ္ေပးေသာေက်ာင္း။ ထိုေက်ာင္းမွထြက္ေသာ လူမ်ဳိးကြဲ ဘာသာကြဲ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား က ညီရင္းအစ္ကို ေမာင္ရင္းႏွမပမာ ရာသက္ပန္ ခ်စ္ခင္ၾကလ်က္ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး နားလည္မႈရွိ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ႏိုင္္ခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာ့အနာဂတ္အတြက္ ထိုသို႔ေသာေက်ာင္းမ်ား မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ေနသည္ဟု အခိုင္အမာ ယံုၾကည္မိပါသည္။

    အမ်ားသိၾကသည့္အတိုင္း မၾကာေသးမိကာလမ်ားက ျမန္မာျပည္သူျပည္သား ေမာင္ႏွမမ်ားအၾကား မလိုလားအပ္ဘြယ္ ပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကရသည္။ အိမ္ၾကက္ျခင္း အိုးမည္းသုတ္ခံရသည့္အတြက္ နားလည္မႈလြဲမွားကာ အခ်င္းခ်င္း အမုန္းပြားၾကစရာမ်ား ၾကံဳခဲ့ၾကရသည္မွာ ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းလွသည္။ တိုင္းျပည္တြင္းရွိ မတူကြဲျပားေသာသူတို႔အခ်င္းခ်င္း လက္ခ်င္းယွက္ကာ အတူေရွ႕ဆက္ၾကရမည္က မရွိမျဖစ္လိုအပ္ခ်က္တစ္ရပ္ျဖစ္ပါသည္။ မည္သည့္နည္းျဖင့္မွ် အမုန္းျဖင့္ ေရရွည္ ေရွ႕ဆက္ႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး တစ္သက္လံုး သူစိမ္းျပင္ျပင္ ရန္သူသဖြယ္ ဆက္ဆံၾကဖို႔ဆိုသည္ကလည္း မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် မျဖစ္ႏိုင္။ မတည့္အတူေနၾကရန္ မျဖစ္သင့္သည့္ တိုင္းသူျပည္သားအခ်င္းခ်င္း မတူဘဲ တည့္ေအာင္ ထိမ္းေၾကာင္း ေပးႏိုင္သည္က စာသင္ေက်ာင္းမ်ားကပင္။

    မတည့္သည့္အေနအထား ျဖစ္ေနရျခင္း၏ အဓိကအေၾကာင္းရင္းသည္ တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္ အမွန္မသိၾကဘဲ နားလည္မႈ လြဲေနၾကျခင္းေၾကာင့္သာ။ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး နားလည္ေဖးမၿပီး ယံုၾကည္မႈ ရွိၾကရန္ လိုအပ္လွသည္။ ထိုအခ်က္ကို ျဖည့္ဆည့္ေပးၾကရမည္က ေက်ာင္းမ်ား၏ တာဝန္တစ္ရပ္္ပင္။ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ မတူကြဲျပားၾကသူအခ်င္းခ်င္း ငယ္စဥ္ကတည္းက လက္ပြန္တတီး ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနတတ္သည့္အေလ့အက်င့္ ေက်ာင္းမ်ားက ရႏိုင္ပါသည္။

    စကၤာပူႏိုင္ငံ သင္႐ိုးစာအုပ္မ်ားကို ေလ့လာၾကည့္မိရင္း အင္မတန္ အားက်အတုယူစရာသင္ခန္းစာမ်ား ေတြ႕မိပါသည္။ မူလတန္းအရြယ္ ကေလးမ်ားအတြက္ လူမႈေရး Social Studies ဖတ္စာပါ အေၾကာင္းအရာက “ကၽြန္ေတာ့္တို႔ အိမ္နီးျခင္းေကာင္းမ်ား Our Neighbours” ဟူသည့္အေၾကာင္းအရာ။ ထိုစာစဥ္၏ သင္ခန္းစာမ်ားက ေက်ာင္းသားမ်ားအား အျခား ယဥ္ေက်းမႈတို႔ႏွင့္ နီးစပ္ခြင့္ ေပးျခင္း ျဖစ္သည္။ နည္းစပ္ခြင့္ေပးျခင္း ဆိုသည္ကို နားလည္မႈ မလြဲေစရန္ အလြန္အေရးႀကီးလွသည္။ အျခားဘာသာသို႔ ကူးေျပာင္းေစရန္ သာသနာျပဳျခင္းမဟုတ္ သူတို႔ဘာလုပ္ၾကသလဲ အျပန္အလွန္ သိေစရန္သာ သြန္သင္ျပျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပမာအားျဖင့္ ဆိုရလ်င္ အိမ္နီးျခင္းတစ္ဦးက ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ ျဖစ္ၿပီး သူတို႔၏ ဒီပါဝလီပြဲေတာ္သို႔ သြားလည္ၾကပံု ဟိႏၵဴမိသားစု၏ ဓေလ့ထံုးစံမ်ားကို ေလ့လာခြင့္ ရပံု သူတို႔ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံေသာ အခ်ဳိမုန္႔မ်ား စားၾကလ်က္ မီးအတူ ထြန္းၾကပံု စသည္တို႔ကို ဇာတ္လမ္းသဖြယ္ သရုပ္ေဖာ္ထားသည္။ ထိုနည္းတူစြာပင္ ခရစ္ယာန္အိမ္နီးျခင္းတို႔၏ ခရစ္စမတ္ပြဲေတာ္အေၾကာင္း မြတ္စလင္မ္တို႔၏ ရမၼဇာန္ ဥပုသ္လႏွင့္ ဝါကၽြတ္ အီးဒ္ပြဲေတာ္အေၾကာင္း တ႐ုတ္ႏွစ္သစ္ကူး အေၾကာင္း ဇာတ္လမ္းသဖြယ္ ပံုေဖာ္ရင္း မတူညီမႈအလွတရားကို အိမ္နီးျခင္းေကာင္းတို႔ အျဖစ္  သြန္သင္သြားသည္က ပညာသား ပါလွသည္။ အမုန္းတရား ျဖစ္ေစစရာကို အျမစ္မွ တြန္းလွန္ေပးထားသည္ ဆိုႏိုင္ပါသည္။

    ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံတြင္လည္း ထိုသို႔သြန္သင္မည့္ေက်ာင္းမ်ား မျဖစ္မေန လိုအပ္ေနပါသည္။ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ဘာသာေပါင္းစံု လူမ်ဳိးေပါင္းစံု ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ စုေပါင္းေနတတ္ၾကပံုကို (implicitly and explicitly) မသိမသာ ကၽြဲကူးေရပါ သင္႐ံုမွ်မက သိသိသာသာလည္း သြန္သင္ေပးသင့္ပါသည္။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္သီး သူစိမ္းျပင္ျပင္ တစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္မသိသည့္ အေနအထားျဖင့္ ႀကီးျပင္းလာၾကလ်င္ ပတ္ဝန္းက်င္က ၾကားသိသမွ်ျဖင့္သာ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး အျမင္လြဲမွားၾကႏိုင္ပါသည္။

    ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ ေက်ာင္းကေလးတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကိုလိုလားေသာ ေမတၱာတရားထြန္းကားေစလိုေသာ လူမ်ဳိးဘာသာ အသီးသီးမွ အနာဂတ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ေမတၱာတရားအေၾကာင္း အခ်စ္အေၾကာင္း ဟန္ျပမဟုတ္ဘဲ စံျပအျဖစ္ သြန္သင္ေပးေနမိပါသည္။ ထိုေက်ာင္းေလးတြင္ ဘာသာစံု လူမ်ဳိးစံုမွ ေက်ာင္းသားေလးမ်ား တစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္ သိေစရန္ ဘာသာစံု လူမ်ဳိးစံုတို႔၏ ပြဲေတာ္မ်ား ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားကို အားလံုးပါဝင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ျဖင့္ စိတ္ကူးယဥ္ က်င္းပေပးေနမိသည္။ ထိုေက်ာင္းေလးတြင္ မည္သည့္ဘာသာတရားတစ္ခုခု၏ လႊမ္းမိုးမႈမွမရွိ သို႔ေသာ္ အားလံုးေသာသူတို႔ ကိုယ့္ဘာသာတရားအတြက္ကိုယ္ ဂုဏ္ယူ ေပ်ာ္ရႊင္တတ္ေစရန္ ခြင့္ျပဳေပးထားသည္။ ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္တြင္လည္း ဘာသာေပါင္းစံု လူမ်ိဳးေပါင္းစံု၏ ခ်စ္စရာ့ အလွတရားမ်ားကို ေဖာ္ညႊန္းထားသည့္ စာအဆိပ္မသင့္မည့္ စာေကာင္းေပမြန္မ်ား ထားေပးထားခ်င္သည္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ဦးေဆာင္သူမ်ား ျဖစ္လာၾကသည့္အခါ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ နားလည္မႈရွိရွိ ေရႊလက္တြဲလ်က္ တိုင္းျပည္ကို ထူေထာင္သူမ်ား ျဖစ္ေစရန္ မတူညီျခင္းကို ျပသနာအျဖစ္ မ႐ႈျမင္ဘဲ မတူကြဲျပားျခင္း၏အားကို အသံုးခ်တတ္သူမ်ား ျဖစ္ေစရန္ သြန္သင္ေပးခ်င္လွပါသည္။ ဘာသာစံု လူမ်ဳိးစံုမွ ဆရာမ်ားကလည္း စံနမူနာလက္တြဲကာ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း အလွတရားကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးေနသည့္ စံျပေက်ာင္းေလးကို စိတ္ကူးယဥ္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနမိသည္။

    “There is no place for hate in our school အမုန္းတရားအတြက္ တို႔ေက်ာင္းမွာ ေနရာမရွိ”ဆိုသည္မွ ေနာက္တဆင့္တက္ကာ “There is no place for hate in our society အမုန္းတရားအတြက္ တို႔အသိုင္းအဝိုင္းမွာ ေနရာမရွိ” “There is no place for hate in our country အမုန္းတရားအတြက္ တို႔ႏိုင္ငံမွာ ေနရာမရွိ” “There is no place for hate in our world အမုန္းတရားအတြက္ တိုကမာၻမွာ ေနရာမရွိ”ဆိုသည့္ အဆင့္ဆင့္ တက္လွမ္းခ်င္မိသည္။

    ကေလးမ်ားႏွင့္ေနရေသာ ေက်ာင္းဆရာတစ္ဦး၊ ရင္ေသြးငယ္ရွိေသာ ဖခင္တစ္ဦး၏     စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ ျဖစ္ပါသည္။ ကေလးကလားဆန္သည္ ဆိုခ်င္ဆိုႏိုင္ပါသည္။ လက္ေတြ႕ ျဖစ္လာဖို႔ကေတာ့ “ၿပိဳင္တူ တြန္းလ်င္ ေ႐ြ႕ႏိုင္ပါသည္” ဟူ၍သာ။

  • လႊတ္ေတာ္ထဲကို မြတ္စလင္ အမတ္ေတြ ေရာက္လာမလား

    လႊတ္ေတာ္ထဲကို မြတ္စလင္ အမတ္ေတြ ေရာက္လာမလား

    ေအာက္တိုဘာ ၁၆ ၊ ၂၀၁၅
    ေဆြဝင္း / Myanmar Now

    Total

    ရန္ကုန္ (Myanmar Now)  – ၂၅ ႏွစ္တာကာလအတြင္းမွာ လြတ္လပ္ၿပီးတရားမွ်တမႈရွိမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကတဲ့ ပထမဆံုးေသာ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြဟာ နိုဝင္ဘာ ၈ ရက္မွာ မဲ႐ံုေတြကို သြားၾကပါေတာ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ မြတ္စလင္အသိုင္းအဝန္းကို ခြဲျခားဆက္ဆံတာေတြ ရိွေနတဲ့အတြက္ ဒီေရြးေကာက္ပြဲ ဘယ္ေလာက္အထိ ဒီမိုကေရစီနည္းလမ္းက်မလဲဆိုတာ ျပည္တြင္းနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာေလ့လာသူေတြ ေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္ေနပါတယ္။

    ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ရဲ႕ ကိန္းဂဏန္းေတြအရ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဝင္ၿပိဳင္မယ့္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း ၆,ဝဝဝ ေက်ာ္အနက္ အမ်ားစုဟာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြျဖစ္ၿပီး အစၥလမ္ ဘာသာဝင္ ၂၈ ဦးသာပါဝင္တဲ့အတြက္ ရာခိုင္ႏႈန္းအရ တြက္ရင္ ဝ ဒသမ ၅ ရာခုိင္ႏႈန္းပဲရွိတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

    ဗုဒၶဘာသာဝင္အမ်ားစုရွိတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ မြတ္စလင္က ၅ ရာခုိင္ႏႈန္းပဲ ရွိတာပါ။ ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ ေလွ်ာက္ထားတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြအနက္ ပယ္ခ်ခဲ့သူ ၁ဝဝ ေက်ာ္ရွိတဲ့ အထဲမွာ အမ်ားစုက မြတ္စလင္ေတြပါပဲ။ သူတို႔ေတြျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေမြးဖြားစဥ္က သူတို႔ မိဘေတြဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံသား မဟုတ္လို႔ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒနဲ႔ မကိုက္ညီဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီဥပေဒအရ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း ျဖစ္ခြင့္ရိွသူ တစ္ေယာက္ဟာ ေမြးဖြားစဥ္ကတည္းက သူ႔မိဘႏွစ္ပါးလံုး ႏိုင္ငံသားျဖစ္ေနရပါမယ္။

    ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္အေပၚ လူ႔အခြင့္အေရး အုပ္စုေတြနဲ႔ ေလ့လာသူေတြက စိုးရိမ္ခဲ့ၿပီး  ေဒသတြင္း ႏိုင္ငံမ်ားရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကေတာ့  ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲအေပၚ ယံုၾကည္မႈကို ထိခိုက္ေစတယ္ လို႔ သတိေပးၾကပါတယ္။

    “ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမဆို လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း အလႊာလုိက္ ကြက္ၿပီး   ပယ္ခ်ရင္  ေရြးေကာက္ပြဲဟာ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းမက်ဘူးလို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္” လို႔ မေလးရွားလႊြတ္ေတာ္အမတ္လည္းျဖစ္ လူ႔အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ အာဆီယံ ပါလီမန္အမတ္မ်ားအဖြဲ႔ (APHR) ရဲ႕ ဥကၠ႒လည္းျဖစ္တဲ့ ခ်ားလ္စ္ဆန္တီဂို စက္တင္ဘာလအတြင္း ထုတ္ျပန္လိုက္တဲ့ ေၾကညာခ်က္တစ္ေစာင္မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

    ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပဖို႔ တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာတဲ့ ခုအခ်ိန္မွာ  ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္း ဘာသာေရး တင္းမာမႈေတြျဖစ္ေပၚေနပါတယ္။ ဒီတင္းမာမႈေတြ ျဖစ္လာရတာဟာ အင္အားႀကီးအဖြဲ႔အစည္း တစ္ရပ္ျဖစ္လာတဲ့ မဘသလို႔ ေခၚတဲ့ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖဲြ႔ရဲ႕ ေဆာင္ရြက္မႈေတြေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္။

    “ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ အားကိုးရာမဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံထဲမွာ ေနေနရတာပါ။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး႐ႈေထာင့္ကေန တစ္ဖက္သတ္လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္” လို႔ မြတ္စလင္ တစ္ဦးျဖစ္သူ ဒီမိုကေရစီႏွင့္လူ႔အခြင့္အေရးပါတီ ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္မင္းက ေျပာပါတယ္။

    သူ႔ပါတီက   ကိုယ္စားလွယ္ ၁၈ ဦး ေလွ်ာက္လႊာ တင္ရာမွာ  ေရြးေကာက္ပဲြေကာ္မရွင္က ၃ ဦးကိုပဲ ခြင့္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ပါတီက ေရြးခ်ယ္တဲ့ မဲဆႏၵနယ္အမ်ားစုဟာ  ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ရိွၿပီး အဲဒီေဒသမွာ ေနထိုင္တ့ဲ မြတ္စလင္အမ်ားအျပားဟာ သူတုိ႔ကုိယ္သူတုိ႔ ႐ိုဟင္ဂ်ာလို႔ ေခၚၾကေပမယ့္ အစုိးရကေတာ့ သူတုိ႔ကုိ ဘဂၤါလီလို႔ ေခၚပါတယ္။

    ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္က ခြင့္ျပဳခဲ့တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း ၆,ဝ၇၄ ဦးကုိ ေလ့လာၾကည့္ရင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ၅,၁၃ဝ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ ၉ဝ၃ ဦးနဲ႔ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ ၂၈ ဦးတို႔ျဖစ္ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

    ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ၾကမယ့္ မြတ္စလင္ အမတ္ေလာင္း အေရအတြက္ နည္းပါး႐ံုသာမကပါဘူး၊ သူတို႔ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မယ့္ ပါတီေတြဟာလည္း လူသိနည္းတာေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲႏုိင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္း နည္းပါးေနတာပါ။

    မြတ္စလင္ႏုိင္ငံေရးသမားတစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးမ်ဳိးသန္႔ကေတာ့ ဒီေရြးေကာက္ပဲြဟာ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒီ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းႀကီးေတြရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈခံထားရတယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ေပးၿပီး  ဒီေရြးေကာက္ပြဲကို မဝင္ဖို႔  ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္။

    “လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ မြတ္စလင္အမတ္ လံုးဝမရွိမယ့္ အေျခအေန မ်ားေနပါတယ္။ အားလံုးက မဘသရဲ႕ အလိုက်အတုိင္းျဖစ္ေနတယ္” လို႔ ဦးမ်ဳိးသန္႔က ေျပာပါတယ္။

    မြတ္စလင္ေတြ အင္အားႀကီးပါတီေတြမွာ မပါဝင္

    မဘသ ၿငိဳျငင္မွာ စိုးတယ္လို႔ ယူဆရမယ့္ အေနအထားမွာ အင္အားႀကီးပါတီေတြ ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ အမတ္ေလာင္းေတြထဲမွာလည္း မြတ္စလင္ေတြ မပါပါဘူး။

    မဘသ ဘုန္းႀကီးတခ်ဳိ႕က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဦးေဆာင္တဲ့ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ဟာ အစၥလာမ္ဘာသာကုိ ေထာက္ခံတဲ့ ပါတီျဖစ္တယ္လို႔ လူသိရွင္ၾကား ႐ႈတ္ခ်ၿပီး ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြအေနနဲ႔ သူတုိ႔ကုိ မဲမေပးဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။

    ဒီအဖြဲ႔ရဲ႕ႀကီးထြားလာတဲ့ ဖိအားေတြေၾကာင့္ NLD နဲ႔ အာဏာရ ျပည္ေထာင္စု ၾက့ံခုိင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီတို႔ဟာ မြတ္စလင္ေတြကို လႊတ္ေတာ္ကုိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြအျဖစ္ မေရြးခ်ယ္ထားတာလည္း ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။

    ေဝဖန္မႈေတြကို ေရွာင္ရွားဖို႔ NLD အေနနဲ႔ မြတ္စလင္ေတြကို ပါတီရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စား လွယ္ေလာင္းေတြအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္မထားဘူးလို႔ အဖြဲ႔ရဲ႕ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္  ဦးဝင္းထိန္က ေျပာပါတယ္။

    “ကြ်န္ေတာ္တို႔ ပါတီဝင္ မြတ္စလင္ေတြက လက္ရွိအေျခအေနေတြအေပၚမွာ အမ်ားႀကီးနားလည္မႈရွိပါတယ္” လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။

    စစ္အာဏာရွင္ေဟာင္း ဦးေနဝင္း ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးပါတီရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြထဲမွာ ႏွစ္ဦးက မြတ္စလင္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကလြဲလို႔ က်န္တဲ့မြတ္စလင္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြဟာ လူသိနည္းတဲ့ ရန္ကုန္အေျခစိုက္ မြတ္စလင္ႏုိင္ငံေရး ပါတီေတြက ျဖစ္ပါတယ္။

    အင္အားႀကီးပါတီေတြဟာ  မြတ္စလင္ေတြကို ေရွာင္ၾကျခင္းဟာ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႐ံႈးမွာစိုးတဲ့အျပင္ မြတ္စလင္ေတြ ပါတီမွာ ပါဝင္မွာစိုးရိမ္တဲ့ အတြက္ျဖစ္တယ္လို႔ ဦးေက်ာ္မင္းက ေျပာပါတယ္။

    “အဲဒီေတာ့ မြတ္စလင္ေတြအေနနဲ႔ သူတို႔ အသိုင္းအဝန္းကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္ခြင့္   ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးေတြ ဆံုး႐ႈံုုးမွာပါ။ ဒါဟာ မြတ္စလင္ေတြ ဒီႏုိင္ငံအေပၚထားတ့ဲ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကို ထိခုိက္ေစပါတယ္” လို႔ သူက ေျပာပါတယ္။

    သူ႔ပါတီက မြတ္စလင္ကိုယ္စားလွယ္အနည္းငယ္နဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မယ့္ ပါတီတစ္ခုျဖစ္ၿပီး ရခုိင္ျပည္နယ္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕မွာလည္း မြတ္စလင္ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦး ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မွာပါ။

    ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က သူ႔ကို သူ႔ပါတီရဲ႕တျခားေသာ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြလိုပဲ ပယ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ သူဟာ စစ္အစိုးရ က်င္းပေပးခဲ့တဲ့ ၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ  ေရြးေကာက္ခံခဲ့ရသူတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။

    မဲေပးခြင့္ ဆံုး႐ႈံးသူ မြတ္စလင္မ်ား

    ရခုိင္ျပည္နယ္မွာ အာဏာပို္င္ေတြက ဝႈိက္ကတ္ လို႔ လူသိမ်ားတဲ့ ယာယီ သက္ေသခံကတ္ျပားကို ပယ္ဖ်က္လိုက္တဲ့အတြက္ သိန္းနဲ႔ခ်ီတဲ့ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ မဲေပးခြင့္ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရပါတယ္။

    ရခုိင္ျပည္က မြတ္စလင္ေတြဟာ ၁၉၉ဝ နဲ႔ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ ဒီဝိႈက္ကတ္ေတြျပၿပီး မဲေပးခဲ့တာပါ။ အခုလို ပယ္ဖ်က္တဲ့အတြက္ သူတို႔ရဲ႕ မဲေပးခြင့္ ဆံုးရံႈးေတာ့မယ္လို႔ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းက ေျပာၾကားပါတယ္။

    “႐ိုဟင္ဂ်ာေတြနဲ႔ လူနည္းစုေတြ အခုလို မဲေပးခြင့္မရတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္အေနနဲ႔ အမ်ားႀကီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္” လို႔ သူက ၿပီးခ့ဲတ့ဲလကုန္ပိုင္းေလာက္မွာ ေျပာလိုက္ပါတယ္။

    ေရြးေကာက္ပြဲကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ Carter Center ရဲ႕ စက္တင္ဘာ ၂၅ ရက္ေန႔ ထုတ္ျပန္ခ်က္မွာ “မြတ္စလင္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းအမ်ားစုကို ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေရာက္ခြင့္ ပယ္ခ်လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ရိုဟင္ဂ်ာတို႔၏ ကိုယ္စားျပဳခြင့္ ပိုၿပီး နည္းပါးသြားမည္ျဖစ္သည္။ ယခင္က ဝိႈက္ကတ္ကိုင္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာတို႔ မဲေပးခြင့္သည္ ကတ္မ်ားကုိ  ဖ်က္သိမ္းလို္က္သည့္အတြက္ ဆံုးရံႈးၿပီးသား ျဖစ္ေနသည္” လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

    လက္ရွိျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကိုေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက လႊမ္းမိုးထားတာပါ။ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးပါတီ လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ေတြထဲ မြတ္စလင္ ဆိုလို႔  ရခုိင္ျပည္နယ္ထဲက ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ေတြကို ကုိယ္စားျပဳတဲ့  လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ သံုးဦးပဲ ရွိပါတယ္။ သူတို႔အေနနဲ႔ အေရအတြက္နည္းေပမယ့္ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြအတြင္း လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး ၁၂ ႀကိမ္ က်င္းပခဲ့တဲ့အနက္ ၁၁ ႀကိမ္မွာ ေမးခြန္းေတြ ေမးျမန္းခဲ့တာေၾကာင့္ အျခား လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြထက္ ေမးခြန္းပိုထုတ္ခဲ့တာကို Myanmar Now ရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာ ခ်က္အလက္မ်ား ေလ့လာဆန္းစစ္ခ်က္အရ ေတြ႔ရိွရပါတယ္။

    ေမးခြန္းအမ်ားစုဟာ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ေခၚ ဘဂၤါလီေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ႏိုင္ငံသားေလွ်ာက္ထားခြင့္နဲ႔ အျခား လူ႔အခြင့္အေရး ကိစၥရပ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ သံုးဦးစလံုး လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ ရေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

    သူတို႔ေတြထဲက ႏွစ္ဦးက ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ေရး အစီအစဥ္ကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ေပမယ့္  ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္အမတ္ ဦးေရႊေမာင္ကေတာ့ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီကေန ႏုတ္ထြက္ၿပီး တစ္သီးပုဂၢလ လႊတ္ေတာ္အမတ္အေနနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါတယ္။ ေလွ်ာက္ထားေပမယ့္ အျခားမြတ္စလင္ကိုယ္စားလွယ္ ေတြလိုပဲ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ရဲ႕ ပယ္ခ်မႈ ခံရပါတယ္။

    “ကြ်န္ေတာ္သာ ျခြင္းခ်က္အေနနဲ႔ အပယ္မခံရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏုိ္င္ငံက အျခား မြတ္စလင္ေတြလိုပဲ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြကို ႏုိင္ငံေရးမွာ မပါဝင္ဖို႔ ခြဲျခားသတ္မွတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရးေၾကာင့္ အခုလိုျဖစ္ရတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္” လို႔ ဦးေရႊေမာင္က ေျပာဆိုေၾကာင္း စက္တင္ဘာလအတြင္း APHR က ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ ေၾကညာခ်က္ တစ္ေစာင္မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

    မြတ္စလင္တစ္ဦးျဖစ္သူ ကမန္အမ်ဳိးသား ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီ ဒုဥကၠ႒ ဦးလွတိုးကေတာ့  ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူတုိ႔အႏုိင္ရေရးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နည္းပါးေၾကာင္း သံုးသပ္ပါတယ္။ ရခုိင္ျပည္နယ္မွာ ဝင္ၿပိဳင္မယ့္ မြတ္စလင္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေလးဦး အနက္ ႏွစ္ဦးက သူ႔ပါတီက ျဖစ္ပါတယ္။

    “ရခိုင္ျပည္နယ္မွာရဖုိ႔ေတာ့ မလြယ္ေလာက္ဘူး ထင္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အဲဒီမွာက လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားလုိ႔ပါ။ ရန္ကုန္မွာ တစ္ေယာက္ေလာက္အႏိုင္ရေအာင္ေတာ့ ႀကိဳးစားသြားမွာပါ” လို႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အတြက္ ရန္ကုန္၊ မဂၤလာေတာင္ညႊန္႔ၿမိဳ႕နယ္ကေန ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မယ့္ ဦးလွတိုးက ေျပာပါတယ္။     ။

  • ႐ုိးရာေတြထဲမွာ အနာဂတ္ကို မထားခဲ့နဲ႔

    ႐ုိးရာေတြထဲမွာ အနာဂတ္ကို မထားခဲ့နဲ႔

    ဧျပီ ၁၃ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media
    ညီေသြးေရးသည္။

    water
    ေလာကမွာ သဲထဲေရသြန္တာေလာက္
    ဘယ္အရာမွ မေကာင္းဘူး
    ၾကည့္ေလ သြန္လိုက္တဲ့ေရ ျပန္မေတြ႔ေတာ့ဘူး
    ဒါေပမယ့္ ကိုယ္သြန္လိုက္တဲ့ေရက
    ပိုလွ်ံေနတဲ့ေရေတာ့ ျဖစ္ရမယ္
            (ေမာင္ေခ်ာႏြယ္)

    မၾကာခင္ လံုးဝခန္းေျခာက္သြားေတာ့မယ့္ ေရကန္ႀကီးတစ္ကန္ရဲ႕ အလယ္ေခါင္ ေရစပ္ကေလးမွာ ေရခြက္ကေလးေတြ ကိုယ္စီနဲ႔ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ ခတ္ၿပီး ေရခ်ိဳတစ္ပံုးရဖို႔ ခက္ခက္ခဲခဲ ႀကိဳးပမ္းေနတဲ့ အညာေဒသရဲ႕ လက္႐ွိ အေျခအေနကို ထင္ဟပ္တဲ့ ပံုေလးတစ္ပံု အြန္လိုင္းမွာ ျမင္ေတြ႔လိုက္ရတာဟာ ဒီေဆာင္းပါးေလး ျဖစ္ေပၚလာပံုရဲ႕အစပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသတင္းေတြ (၆) ပြင့္ဆိုင္ အေရးေတြ၊ ေက်ာင္းသားသပိတ္ေတြ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္အေရးမွာ ပိုလို႔အေရးေပး စဥ္းစားရမယ့္ အရာေတြထဲ Renewable Resources (ျပန္လည္ျဖိဳးျမဲ စြမ္းအင္သံယံဇာတ အရင္းျမစ္ စာရင္းဝင္) ျဖစ္တဲ့ ေရဟာ ႐ုတ္ျခည္းထိပ္ဆံုး စာရင္းဝင္ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္သူမွ မထင္မွတ္ထားၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

    ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီမွာေရကိုဗြမ္းကနဲ ဗြမ္းကနဲ ေရစည္ တစ္ရစ္ေလာက္က်န္ေအာင္ ေရခ်ိဳးေနခ်ိန္မွာ အညာေဒသေရနည္း မိုးေခါင္ရပ္႐ွားေဒသေနသူေတြခမ်ာ (၁)မိုင္ (၂)မိုင္ အကြာအေဝးကို ေရစည္လွည္းတြန္းၿပီး ပင္ပန္းႀကီးစြာလာရ၊ ေရတစ္ခြက္ တစ္ပံုးခ်င္းစီ အခ်ိန္ေပးေစာင့္ဆိုင္းၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျဖည့္ရ၊ ေရတစ္လွည္းတစ္စည္ရဖို႔ ေန႔ဝက္ခန္႔ အခ်ိန္ေပးအလုပ္ႀကီး တစ္လုပ္ျဖစ္ေနရ႐ွာပါတယ္။ နံနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ အိမ္သာထဲမွာ ေရျပည့္ေနဖို႔၊ ထမင္းဟင္းခ်က္ဖို႔၊ အိုးခြက္ပန္းကန္ေတြေဆးဖို႔ အဝတ္ေလွ်ာ္ဖို႔ ေရဟာေန႔စဥ္မျဖစ္မေန လိုအပ္ေနတဲ့အရာပါ။ လြယ္လြယ္ရေနတဲ့ လြယ္လြယ္ရေနဆဲ ေနာင္လည္း ေအးေအးေဆးေဆး ရေနလိမ့္ဦးမယ္ ထင္ေနတဲ့သူေတြအဖို႔ ဒီအေၾကာင္းတရားဟာ ဘာမွစဥ္းစားစရာ မလိုဘူးလို႔ ထင္ေကာင္းထင္ေနလိမ့္မယ္။

    ေရခ်ိဳအရမ္း႐ွားတဲ့ ဒလေျမမွာေပၚမွာ NGO အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုကဦးေဆာင္ၿပီး ေနရာ (၁၀) ေနရာမွာ ေရၾကည္ထြက္လာတဲ့ အဆင့္ေရာက္တံုကင္တြင္း (၁၀) တြင္းတူးေပးပါတယ္။ အရင္ဆံုးတစ္ေနရာက တံုကင္ ကိရိယာတစ္ခု စပ်က္ပါတယ္။ ဘယ္သူမွ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး အိပ္စိုက္ၿပီး စုေပါင္းၿပီး မျပင္ပါဘူး။ ပ်က္တဲ့ေနရာကလူေတြက ဒုတိယအနီးဆံုးတံုကင္တြင္းေနရာမွာ သြားစုျပံဳတိုးၾကပါတယ္။ ႏွစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ ေဒသႏွစ္ခုစာ႐ွိတဲ့ လူေတြရဲ႕ဒဏ္ကို တံုကင္တြင္းတစ္ခုက မခံႏုိင္႐ွာေတာ့ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ဒုတိယတြင္းလည္း ပ်က္ပါတယ္။ ထံုစံအတိုင္းေဒသခံႏွင့္ တာဝန္႐ွိသူမ်ားက မျပင္ပါ။ တတိယတြင္းမွာ ေဒသသံုးခုစာက လူေတြသြားဝိုင္းၾကတယ္။ တတိယတြင္းလည္း တစ္လမခံပါ။ ပ်က္သြားပါတယ္။ တစ္ႏွစ္တာအတြင္းမွာ တြင္း ၁၀ တြင္းစလံုးပ်က္ NGO ရဲ႕ေစတနာ၊ ေငြ၊ အခ်ိန္၊ လူအင္အား အားလံုးအေဟာသိကံ ျဖစ္ပါတယ္။ ႐ွိေနဆဲ ရေနဆဲ အခြင့္အေရးမ်ားကုိ မထိန္းသိမ္းႏုိင္လွ်င္ မကာကြယ္ႏုိင္လွ်င္ ေရ႐ွည္၌ဒုကၡေရာက္ရမည္ကို သင္ခန္းစာယူႏုိင္ရန္ နမူနာတင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

    မေန႔တစ္ေန႔ကပင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကယ္လီဖိုးနီးယားမွာ ေရခ်ိဳအရင္းျမစ္ေတြ တစ္ေန႔တစ္ျခား ႐ွားပါးလာတဲ့ အေပၚမွာ ႏုိင္ငံနဲ႔အဝွမ္း ေရသံုးစြဲျခင္းကို မျဖစ္မေန ေလ်ာ့ရမယ္လို႔ ျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးက အမိန္႔ထုတ္ျပန္တဲ့သတင္းတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း မိုးေခါင္ေရ႐ွား မျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့နည္းပညာေတြကိုလည္း အပူတျပင္း႐ွာေဖြေနရပါတယ္တဲ့။ ေနာက္ထပ္သတိမူစရာ၊ ရင္ထိတ္စရာ သတင္းတစ္ပုဒ္ကိုလည္း ဖတ္လိုက္ရပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ထိုင္ဝမ္ႏုိင္ငံမွာ႐ွိတဲ့ ၿမိဳ႕ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာကို ေရေပးေဝေနတဲ့ ဧရာမဆည္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္တဲ့ “႐ွိမင္း” ဆည္ဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀ အတြင္းမွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ လံုးဝခန္းေျခက္သြားၿပီး ႐ြ႔ံအိုင္ႀကီးအျဖစ္ ေျပာင္းသြားပါၿပီ။ အဲဒါေၾကာင့္ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ထိုင္ဝမ္ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ားဟာ ေရကိုခြဲတမ္းကန္႔သတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ အခ်ိဳးက်ေရေပးမႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ အေၾကာင္းပါ။

    ဒီသတင္းေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အနာဂတ္မွာ ေရအရင္းအျမစ္ဟာ အေရးႀကီး အေရးပါလာၿပီး အားလံုးဝိုင္းဝန္းေဆြးေႏြးအေျဖ႐ွာၾကဖို႔ အခ်ိန္ဟာက်ေရာက္လာပါၿပီလို႔ ေျပာေနတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြပါ။ တစ္ကယ္ေတာ့ ေရ၊ ေလ၊ ေနေရာင္ျခည္၊ သစ္ပင္၊ တိရစာၦန္ စတာေတြဟာ Renewable Resources (ျပန္ျပည့္ျမဲစြမ္းအင္ သယံဇာစအရင္းျမစ္) စာရင္းဝင္ေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ ဆည္ေတြထဲမွာ သိမ္းဆည္းထားတဲ့ ေရခ်ိဳေတြဟာ မိုးမ႐ြာရင္ ျပန္လာလို႔ မရပါဘူး။ သစ္ေတာေတြ ေပ်ာက္ကုန္လို႔ ပတ္ဝန္းက်င္အပူခ်ိန္ ပိုျမင့္တက္လာေလ ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္မွာ႐ွိတဲ့ ေရေတြျမန္ျမန္ ခန္းေျခာက္ေလပါပဲ။ လက္႐ွိသံုးစြဲေနတဲ့ အဝိစီတြင္းေရ (ေျမေအာက္ေရ) ဆိုတာကလည္း ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္ေတြကို အမွီျပဳၿပီး ျဖစ္တည္လာရတာပါ။ ဒီျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္ေတြ ေကာလာတ့ဲတစ္ေန႔ အားလံုး ပင္လယ္ေဝၾကရပါလိ္မ့္မယ္။ သစ္ေတာႀကီးေတြ တစ္ေန႔တစ္ျခား ေပ်ာက္ေပ်ာက္ကုန္သြားလိုက္တာ၊ ကမာၻႀကီးပိုပူလာလို႔ အိုဇုန္းလႊာအေပါက္ႀကီးလာလို႔ ကမာၻႀကီးပိုပူလာ ဒီသံသရာေတြ၊ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအင္ အလြန္အက်ဴးထုတ္လုပ္မႈေတြေၾကာင့္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ေျမေရေလ ညစ္ညမ္းလႈပ္႐ွားမႈေတြကို အေရးပါၿပီးျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ကမာၻသူ ကမာၻသားအားလံုး အခ်ိန္မီသိ႐ွိၿပီး အားလံုးလက္တြဲညီညီ ျပင္ဆင္စရာ႐ွိတာ ျပင္ဆင္ရပါေတာ့မယ္။

    6bde3cb58b479198acb58c0563d78275_XL

    အခုမၾကာခင္ ႐ိုးရာသၾကၤန္ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာေတာ့မယ့္ ေရခ်ိဳသန္႔ ဂါလံသန္းေပါင္းမ်ားစြာကို သဲထဲေရသြန္အေဟာသိကံ လုပ္ေဆာင္ၾကပါေတာ့မည္။ မီးသတ္ပိုက္နဲ႔ဖြင့္ၿပီး ေရထြက္ႏႈန္းဟာ ေရဂါလံ (၆၀၀၀) ခန္႔ကို (၁၂)မိနစ္အတြင္း ျဖဳန္းေပးႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ႏုိင္ငံနဲ႔အဝွမ္း မီးသတ္ပိုက္မဟုတ္လွ်င္ေတာင္ ပိုက္ႀကီးပိုက္ငယ္ အသြယ္သြယ္နဲ႔ တစ္ျပိဳက္နက္တည္း ေလာင္းခ်လိုက္ရမည့္ ေရထုထည္ႀကီးဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ႀကီးမားပါလိမ့္။ ေရဂါလံေပါင္း သိန္းနဲ႔ခ်ီ၍ မိနစ္တိုင္း ကုန္ဆံုးမႈျဖစ္ေနမွာပါ။ ကာလီဖိုးနီးယားၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးက ေရခ်ိဳးျခံေခၽြတာဖို႔ အမိန္႔ထုတ္ျပန္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီက ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္မ႑ပ္ဆိုတာက ေရကိုအခ်ိန္ျပည့္သြန္းေလာင္းေပးေနပါလိမ့္မယ္။ ေရေဘးဒုကၡနဲ႔ ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ ထိုင္ဝမ္ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြလဲ ဒီေရျဖဳန္းတီးမႈကိုၾကည့္ၿပီး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရင္ထုမနာျဖစ္လိုက္ၾကမလဲ။ ကိုယ္သြန္ခ်လိုက္တဲ့ေရဟာ ကိုယ့္အတြက္ပိုလွ်ံေနေပမယ့္ အျခားသူမ်ားအတြက္ ေရႊလို႐ွားပါးေနၿပီး အခ်ိဳ႕အရပ္ေဒသမ်ားအတြက္ ေငြထက္ပိုတန္ဖိုး႐ွိေနတဲ့ အရာဆိုတာ ေလာက္ကိုေတာ့ သၾကၤန္မွာေရျဖဳန္းတီးခဲ့တဲ့သူေတြ၊ ေနာက္ဆက္လက္ ျဖဳန္းတီးၾကဦးမယ့္လူေတြ သိထားသင့္ပါတယ္။

    အသိဥာဏ္႐ွိတဲ့ လူသားေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္တစ္ကိုယ္ရည္ အတၱေၾကာင့္ အျခားသူေတြ ထိခုိက္နစ္နာမည္ဆိုလွ်င္ သို႔မဟုတ္ သြယ္ဝိုက္နစ္နာႏုိင္မည့္လုပ္ရပ္မ်ား ျဖစ္ေနၿပီဆုိလွ်င္ အက်ိဳးဆက္အေနႏွင့္ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈမ်ားႏွင့္ တစ္ေန႔ရင္ဆိုင္ ရမည္မွာ ေလာကနိယာမပင္ျဖစ္သည္။ တခ်ိန္က ႐ုိးရာသၾကၤန္ဆိုလွ်င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ ခ်စ္စရာဓေလ့ စရုိက္ကိုျပဆိုေသာ ပြဲေတာ္တစ္ခုဟု ကမာၻကသိျမင္ခဲ့သည္။ ယခုေခတ္သၾကၤန္ဟုဆိုလိုက္လွ်င္ အရင္ဆံုးေျပးျမင္လာရသည္က အရက္မူး၍ ေယာက္်ား မိန္းမေဒြးေရာယွက္တင္ ကခုန္ျမဴးထူး အေပ်ာ္လြန္ေနသည့္ ျမင္ကြင္းမ်ား သာ ျမင္သာထင္သာ အ႐ွိဆံုး ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ မူးယစ္လြန္ရာမွ ျဖစ္လာေသာ ေနာက္ဆက္တြဲ မ်ားကေတာ့ အ႐ွက္သိကၡာမဲ့ရေသာ လူမႈေရးျပသာနာမ်ား၊ ေျခလြန္လက္လြန္ ရာဇဝတ္မႈမ်ား၊ ေနာက္ဆံုးမထိန္းႏုိင္ မသိမ္းႏုိင္ အသက္စြန္႔ရသည့္ အထိပင္ျဖစ္လာရသည္မွာ ႏွစ္စဥ္ႏွင့္အမွ်ပင္။

    ကိုယ့္႐ိုးရာဓေလ့၏ ေကာင္းမြန္ေသာ အစိတ္အပိုင္းကို ထိန္းသိမ္း၍ မေကာင္းမြန္ေသာ အစိတ္အပိုင္းမ်ား ကာကြယ္ရန္မွာ လူမိ်ဳးတိုင္း၏ တာဝန္ပင္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ မွီတင္းေနထိုင္ၾကေသာ လူမိ်ဳးေပါင္းစံုတို႔သည္ ကိုယ္စီကိုယ္စီ မိမိဓေလ့၊ မိမိ႐ုိးရာယဥ္ေက်းမႈကို ထိန္းသိမ္းကာ မိမိတုိ႔ဘာသာ၏ အဆံုးအမမ်ားကို ႀကိဳးစားလိုက္နာၾက၍ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အေပးအယူ ၾကည္ျဖဴမွ်ၾကလွ်င္ အနာဂတ္ျမန္မာသည္ သာယာမႈအတိ ႐ွိပါလိမ့္မည္။ သို႔မဟုတ္ဘဲ တစ္ေယာက္ယဥ္ေက်းမႈကို တစ္ေယာက္အျပစ္ဆို၊ တစ္ေယာက္ ဓေလ့ထံုးစံကို တစ္ေယာက္ကအျပစ္တင္၊ တစ္ေယာက္ဘာသာတရားကို တစေယာက္ မေကာင္းျမင္ျဖစ္ေနမည္ဆိုပါက ယခုအခ်ိန္သည္ ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႕ေသာ အာဏာလုရာသီသုိ႔ ဝင္ေရာက္လာၿပီျဖစ္ရာ ငို႔ဘသမားမ်ား၏ အသံုးခ်ခံ သားေကာင္းမ်ားဘဝသို႔ ေရာက္႐ွိသြားႏုိင္ပါသည္။ ေလာကတြင္ အေမွာင္ႏွင့္အလင္းသည္ ရန္သူမဟုတ္၊ မိတ္ဖက္ ျဖစ္သည္။ ေန႔အလင္းေရာင္သည္ လူသားတို႔၏ စားဝတ္ေနေရး႐ွာေဖြမႈအတြက္ အေရးပါသလို ညအေမွာင္သည္ တစ္ေန႔တာ ပင္ပန္းမႈတို႔အတြက္ အိပ္စက္အားျဖည့္ အနားယူရန္အတြက္ မ႐ွိမျဖစ္ပင္။ ပန္းဥယ်ာဥ္တစ္ခု၏ အလွသည္ ေရာင္စံုပန္းတို႔၏ အလွႏွင့္ ေမႊးရနံ႔ေပါင္းစံုျဖင့္ သာတင့္တယ္ႏုိင္သလို လူ႔ေလာကသည္လည္း ဆန္႔က်င္ဘက္အရာတို႔ မတူကြဲျပားေသာ အရာခပ္သိမ္းတို႔ျဖင့္သာ ေ႔႐ွသို႔ခ်ီတက္ေပသည္မွာ ကမာၻဦးကတည္း ယခုထိတိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေပသည္။

    ခ်ဳပ္၍ဆိုရေသာ ေရတစ္ခြက္ ေလွ်ာ့သံုးလိုက္ျခင္း၊ ေရဘံုဘိုင္ေခါင္းကေလးကို ျမန္ျမန္ပိတ္ျခင္းကသည္ပင္ ေလာကႀကီးကို ကယ္တင္ရာမည္၏။

    ညီေသြး

    Photo Credit – 7DayNews,ျမဝတီ

  • ျပန္ေပးေငြ၊ ပြဲစား၊ လူကုန္ကူးမႈႏွင့္ ႐ုိဟင္ဂ်ာတုိ႔၏ ဘ၀

    ျပန္ေပးေငြ၊ ပြဲစား၊ လူကုန္ကူးမႈႏွင့္ ႐ုိဟင္ဂ်ာတုိ႔၏ ဘ၀

    ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၈ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media

    images

    – ျမန္မာႏုိင္ငံအေနာက္ပုိင္းရွိ  အုိးအိမ္စြန္႔ခြာထြက္ေျပးခဲ့ရေသာ ႐ုိဟင္ဂ်ာမြတ္စလင္မ်ားေနထုိင္ရာ ဤ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားတြင္ အင္တာနက္တဲမ်ားကုိ လြယ္လြယ္ကူကူ သတိျပဳမိမည္မဟုတ္။ ၎တုိ႔ထံမွ ထြက္လာသည့္ အျဖဴထည္ စိတ္ခံစားမႈမ်ားအား လစ္လ်ဴ႐ႈရန္ အလြန္ပင္ခက္၏။

    တဲမ်ားမွာ ထရံမ်ားျဖင့္ ကာရံထားၿပီး သက္ကယ္မုိးထားသည္။ သုိ႔ရာတြင္ အေရးပါဆံုးက ထိုင္းႏွင့္ မေလးရွားႏုိင္ငံမ်ားကုိ ေျပာင္းေရႊ႕ သြားၾကေသာ ေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ အဆက္အသြယ္ လုပ္ေပးေသာ ဖုန္တက္ေနသည့္ ကြန္ပ်ဴတာမ်ားျဖစ္သည္။ အင္တာနက္လုိင္းက ပင့္ကူအိမ္မ်ားျဖင့္ ႐ႈပ္ေထြးေနသည့္ အမိုးတြင္ ထုိးထားေသာ ဆဲလ္ဖုန္းမ်ားမွ လာသည္။

    ခ်က္ျပဳတ္ရာေနရာမ်ားမွ မီးခုိးမ်ားက ယုိင္နဲ႔နဲ႔ ထရံမ်ားၾကားမွ ထြက္လာသည္။  အသံမ်ားကဆူေနသည္။ ဖုန္းေခၚေပးသူက ၎၏ အေၾကာင္းမ်ားအား အနားရွိလူတုိင္းကို ေျပာေနသည္။

    ထုိအရာမ်ားက မႏွစ္ၿမိဳ႕စရာေကာင္းေသာ အေျခအေနမ်ိဳးတြင္ ေနထုိင္ေနရသည့္  ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ႏုိင္ငံမဲ့ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ား၏ အတြင္းက်က် ပံုရိပ္မ်ား ျဖစ္ေလသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ျပည္သူမ်ားကလည္း ၎တုိ႔အား တစ္ဖက္ႏုိင္ငံမွ တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္အေျခခ်လာသူမ်ားဟု မွတ္ယူေနၾကသည္။ အဆုိပါ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားက လူကုန္ကူးသူမ်ား မ်က္စိက်သည့္ ေနရာမ်ားျဖစ္ၿပီး ၎တုိ႔မွ ေလွျဖင့္ ကူးသြားသူမ်ားႏွင့္ ဒုကၡသည္စခန္းတြင္ က်န္ရစ္ခဲ့သူမ်ားထံမွ အက်ိဳးအျမတ္ကို ရရွိၾကသည္။

    ဒီကေန႔မွာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေန႔ပင္ျဖစ္၏ အသက္ ၅၆ ႏွစ္အရြယ္ ဖာတီမာတစ္ေယာက္ သားျဖစ္သူ၏ ဇနီးေလာင္းေရြးခ်ယ္မႈကုိ သေဘာက်ေနသည္။ သန္႔ရွင္းေရးအျဖစ္ သူမ အလုပ္လုပ္ရာ မေလးရွားႏုိင္ငံ ကြာလာလမ္ပူရွိ အင္တာနက္ကေဖးတစ္ခုတြင္ ထုိင္ေနကာ  Skype ကဲ့သုိ႔ေသာ အက္ပလီေကးရွင္းျဖင့္ သားျဖစ္သူႏွင့္ ဆက္သြယ္ေျပာဆုိေနျခင္း ျဖစ္သည္။

    “ဒါေပ့ါ။ သား သူ႕ကုိ လက္ထပ္ရမယ္ေနာ္။ ဒါနဲ႔ အသားျဖဴျဖဴေလးလားဟင္” ဟု ဖာတီမာက သားျဖစ္သူအား ေမး၏။ သူမ၏သားက သူ၏ခ်စ္သူကုိ ေနာက္တစ္ေခါက္ေခၚဆုိမႈတြင္ ျပမည္ဟု ကတိေပးသည္။

    အျခားေသာေျပာဆုိမႈမ်ားကေတာ့ သတိရေၾကာင္းႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ရေသာ အႏၱရာယ္မ်ားအေၾကာင္း ျဖစ္သည္။

    အဆုိပါအင္တာနက္ဆုိင္သုိ႔ ေရာက္လာၾကသူအမ်ားစုက မေလးရွားကုဒ္နံပါတ္မ်ားႏွင့္ တယ္လီဖုန္းနံပါတ္မ်ားကုိ ေရးထားေသာ စာရြက္အပုိင္းအစမ်ားႏွင့္ျဖစ္သည္။ ထုိဖုန္းနံပါတ္မ်ားက ႐ုိဟင္ဂ်ာေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ႏွစ္စဥ္ ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ေပးေနေသာ လူကုန္ကူးသူမ်ား၏ ဖုန္းနံပါတ္မ်ားျဖစ္သည္။ ၎တုိ႔က မေလးရွားနယ္စပ္ႏွင့္နီးသည့္ ေ၀လံေခါင္ဖ်ားေသာ ေဒသရွိ ေနအိမ္မ်ားတြင္ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားအား ထိန္းသိမ္းထားကာ ျပန္ေပးေငြမ်ား ေတာင္းၾကသည္။

    တစ္ဦးအား လႊတ္ေပးရန္ ကန္ေဒၚလာ ၁၂၀၀ မွ ၁၈၀၀ အထိ ေတာင္းၾကသည္။ တစ္ေန႔လွ်င္ ၁ ေဒၚလာ သုိ႔မဟုတ္ ၂ ေဒၚလာခန္႔ျဖင့္သာ အသက္ရွင္ေနထုိင္ေနရေသာ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားအတြက္ အလြန္မ်ားျပားသည့္ ေငြျဖစ္သည္။

    လူကုန္ကူးသူတစ္ေယာက္က ရာဟာနာ၏ အသက္ ၁၂ အရြယ္ သားျဖစ္သူကုိ လႊတ္ေပးရန္ ကန္ေဒၚလာ ၁၄၀၀ ေတာင္းေနသည္။ အျခားေသာ႐ုိဟင္ဂ်ာအမ်ိဳးသမီးမ်ားနည္းတူ အမည္တစ္လံုးသာေျပာျပသည့္ ရာဟာနာက ေဒၚလာ ၁၁၀၀ ကို ပို႔ေပးၿပီး သြားၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း လူကုန္ကူးသူက အေက်လုိခ်င္ေနသည္။

    အနည္းဆံုးေတာ့ သူမအား သားျဖစ္သူႏွင့္ စကားအနည္းငယ္ ေျပာခြင့္ျပဳသည္။ အသက္ရွင္ေသးသည္ဆုိေသာ သက္ေသအတြက္ ဖုန္းေခၚဆုိမႈ၏ အစတြင္ ထုိကဲ့သုိ႔ေပးေျပာေလ့ရွိၿပီး ျပန္ေပးေငြ အေက်မေပးမခ်င္း ေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ေျပာဆုိမႈကုိ လူကုန္ကူးသူမ်ားက ခြင့္မျပဳေခ်။

    မေလးရွားဖုန္းနံပါတ္အား ရာဟာေခၚသည့္အခါ တစ္ဘက္မွ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးက ျဖန္ေျဖသည္။ “သားနဲ႔ စကားေျပာခ်င္လုိ႔ပါ” ဟု သူမက ထုိအမ်ိဳးသားအား ေျပာလုိက္သည္။ စကၠန္႔အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္ အသံးတုိးတုိးတစ္ခု ထြက္လာၿပီး “အေမလား” ဟု ေမးသည္။

    ရာဟာနာတစ္ေယာက္ မ်က္လံုးအိမ္တြင္ မ်က္ရည္မ်ားျပည့္လာၿပီး သူမ၏ ေမး႐ုိးမ်ားကလည္း ၀မ္းနည္းမႈေၾကာင့္ တုန္လာသည္။ သူမက အလ်င္အျမန္ပင္ အားျပန္တင္းလုိက္သည္။

    “အေမ ပုိက္ဆံပုိ႔ေပးမယ္ေနာ္။ ၿပီးရင္ သူတုိ႔သားကုိလႊတ္ေပးမွာပါ” ဟု သားျဖစ္သူအား ရာဟာနာက ႏွစ္သိမ့္သည္။ ဖုန္းေျပာၿပီးေနာက္ ရာဟာနာတစ္ေယာက္ ေတြေ၀ေနၿပီး သားျဖစ္သူအတြက္ ရတက္မေအးျဖစ္ေနသည္။

    “ကၽြန္မသားက သူေနမေကာင္းဘူးလုိ႔ေျပာတယ္။ ဘာပဲစားစား ျပန္အန္တယ္တဲ့”

    လူယံုေတာ္

    ရခုိင္ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက အနီးရွိ စစ္ေတြၿမိဳ႕မွ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားကုိ ေမာင္းမထုတ္ခင္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မတုိင္ခင္အထိ သဲေခ်ာင္းရြာေလးမွာ တံငါရြာေလးတစ္ခုျဖစ္သည္။ ထုိႏွစ္အတြင္း ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ဘာသာေရးအၾကမ္းဖက္မႈမ်ားေၾကာင့္ အနည္းဆံုး လူ ၂၀၀ ေသဆံုးကာ ၁၄၀၀၀၀ ခန္႔ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

    ယေန႔တြင္ေတာ့ သဲေခ်ာင္းရြာမွာ ညစ္ပတ္ေပက်ံေနၿပီး လူမ်ားစုၿပံဳေနသည့္ ဒုကၡသည္စခန္းျဖစ္ေနေပသည္။ ထုိဒုကၡသည္စခန္းမ်ားတြင္ ေနထုိင္သူအမ်ားစုအတြက္ေတာ့ ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ ေလွျဖင့္ ထြက္ေျပးျခင္းသာ တစ္ခုတည္းေသာ ထြက္ေပါက္ျဖစ္ေနသည္။

    ထုိကဲ့သုိ႔ ထြက္ခြာသြားမႈမ်ားအတြက္ အသက္ ၂၉ ႏွစ္အရြယ္ ေက်ာ္းသိန္းဆုိသူက အခြင့္အေရးတစ္ခုႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ေပးေနသည္။

    ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အထိ ၎မွာ ရြာတြင္းရွိ တံငါသည္မ်ားကုိ ေရခဲႏွင့္ ဓာတ္ဆီမ်ား ေရာင္းခ်သူျဖစ္သည္။ ယခုတြင္ေတာ့ အင္တာနက္တဲတစ္ခုကုိ ၎က ဖြင့္ထားသည္။ ႏုိင္ငံျခားသုိ႔ ဖုန္းေခၚဆုိမႈကုိ တစ္မိနစ္ ၁၀၀ က်ပ္ျဖင့္ ၀န္ေဆာင္မႈေပးၿပီး ၎၏ လက္ေတာ့ပ္ ၃ လံုးမွာ လူမျပတ္တမ္းရွိေနသည္။

    အျခားေသာ၀န္ေဆာင္မႈမ်ားကုိလည္း ၎က ေဆာင္ရြက္ေပးသည္။ ႏုိင္ငံရပ္ျခားတြင္အလုပ္လုပ္ေနသည့္ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားက ၎တုိ႔၏ေငြမ်ားကုိ ေဆြမ်ိဳးမ်ားထံသုိ႔ ပံုမွန္ပုိ႔ေပးသည္။ ထုိသုိ႔ပုိ႔ေပးမႈကုိ ရခုိင္ပြဲစားတစ္ဦး၏ စစ္ေတြရွိ ဘဏ္အေကာင့္ႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားသည္။ ထုိပြဲစားက ေက်ာ္သိန္းထံသုိ႔ ေငြသားမ်ားလာပို႔ေပးၿပီး ၎က ၀န္ေဆာင္ခ ၁.၅ ရာခုိင္ႏႈန္း ႏုတ္ကာ သက္ဆုိင္ရာ ေဆြမ်ိဳးမ်ားသုိ႔ ျပန္ေပးေလသည္။

    သူ၏ တဲပုတ္က ျပန္ေပးေငြ ေဒၚလာေထာင္ခ်ီ၍ စီးဆင္းေနေသာ ေနရာလည္းျဖစ္သည္။ ထုိပတ္၀န္းက်င္ရွိသူမ်ားက အနီးအနားရွိ ရြာမွ ႐ုိဟင္ဂ်ာပြဲစားတစ္ဦးကုိ ေပးရန္ က်ပ္ေငြအထပ္လုိက္ကုိ ေက်ာ္သိန္းထံသုိ႔ လာအပ္ၾကသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ ပုိ႔ေပးမႈ သုိ႔မဟုတ္ လူကုန္ကူးသူႏွင့္ တုိက္႐ုိက္ဆက္သြယ္မႈအတြက္ မည္သည့္၀န္ေဆာင္ခမွ မယူဟု ၎က ဆုိသည္။

    “သူတုိ႔ (ျပန္ေပးသမားေတြက) ကၽြန္ေတာ့္ကုိယံုတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူတုိ႔ကုိမယံုဘူး” ဟု ေက်ာ္သိန္းက ဆုိသည္။

    ယခင္က ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားအေနျဖင့္ မေလးရွားသုိ႔ ေလွျဖင့္သြားရန္ ေဒၚလာရာေပါင္းမ်ားစြာေပးရသည္ဟု ေက်ာ္သိန္းကဆုိသည္။ အခုေတာ့ ကမ္းႏွင့္ေ၀းဖုိ႔ ေဒၚလာအနည္းငယ္သာေပးရေတာ့သည္။

    အသြားခရီးက အခမဲ့ျဖစ္သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ထုိင္းႏွင့္ မေလးရွားသုိ႔ေရာက္သည့္အခါ ေလွစီးသူမ်ားကုိ ထိန္းသိမ္းထားျခင္းက ၎တုိ႔အတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ပုိရသည္ကုိ လူကုန္ကူးသမားမ်ားက သိရွိျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

    ရခုိင္ကမ္း႐ုိးတမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရွိ ႐ိုဟင္ဂ်ာဒုကၡသည္စခန္းမ်ားတြင္ ပြဲစားမ်ားကလည္း လွည့္ေနၿပီး လူကုန္ကူးသူမ်ားထံသုိ႔ ၎တုိ႔ ပုိ႔ေပးသူတုိင္းအတြက္ ရွာေၾကးရသည္ဟု ေက်ာ္သိန္းကဆုိသည္။

    အဘ္ဒူလ္ ကာဒရ္ဆုိသူက ၁၄ ႏွစ္အရြယ္သမီးျဖစ္သူ ေပ်ာက္သြားျခင္းအတြက္ ထုိပြဲစားမ်ားကို အျပစ္တင္သည္။ တစ္မနက္ အိမ္နီးနားခ်င္းအိမ္သုိ႔ သြားေရာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ သူမကုိ ထပ္မေတြ႕ရေတာ့။

    သူမမွာ ယခုအခ်ိန္တြင္ ထုိင္း သုိ႔မဟုတ္ မေလးရွားရွိ ဒုကၡသည္စခန္းတြင္ရွိေနသည္။ လူကုန္ကူးသူမ်ားက သမီးျဖစ္သူအတြက္ အဘ္ဒူလ္ကာဒရ္ထံမွ ကန္ေဒၚလာ ၁၅၀၀ ေတာင္းသည္။ ပိန္ပိန္ေသးေသး ဆုိက္ကားနင္းသူ ကာဒရ္တစ္ေယာက္ ထုိေငြကိုမေပးႏုိင္။

    “သမီးကုိ ေတာင္ေပၚကေန ကန္ခ်လုိက္မယ္လုိ႔ သူတုိ႔က ကၽြန္ေတာ့္ကုိေျပာတယ္” ဟု ကာဒရ္က ဆုိသည္။

    သမီးျဖစ္သူအား လက္ထပ္ခ်င္သူတစ္ဦးကုိရွာ၍ ၎ထံမွ ျပန္ေပးေငြကုိ ေတာင္းပါဟု ကာဒရ္က ျပန္ေပးသမားမ်ားအား ေျပာထားသည္။ သမီးျဖစ္သူအား ေရာင္းစားခြင့္ ေပးထားသည္ကုိ သူသိေနသည္။

    “ကၽြန္ေတာ္မွာရွိတာအားလံုးက ေသာကေတြပဲဗ်ာ။ ဘာမွ မွ မတတ္ႏုိင္တာ” ဟု ၎က ဆုိေလသည္။

    ref:reuters
    ေလးေမာင္ ဘာသာျပန္သည္။

  • ဆန္႔က်င္ဘက္တို႕၏လားရာ

    ဆန္႔က်င္ဘက္တို႕၏လားရာ

    ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၀ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media
    Z.Y ေရးသည္။
    positive and negative

    လက္ဘက္ရည္ဆိုင ္တစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္။ အနက္ေရာင္တီ႐ွပ္ႏွင့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အက်ပ္ကိုဝတ္ကာ ေခတ္ဆန္ေသာပံုႏွင့္ လူငယ္တစ္ဦးဝိုင္း တစ္ဝိုင္းမွာ ထိုင္ေနသည္။ သူတစ္ေယာက္တည္းေတာ ့မဟုတ္။ သူ၏မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ သူႏွင့္အသက္အ႐ြယ ္မတိမ္းမယိမ္းပင္႐ွိမည့္ လူတစ္ဦးလည္း အတူတူ ထိုင္လွ်က္႐ွိသည္။

    သို႔ေသာ္လူငယ္၏ ဝတ္ပံုစားပံုကေတာ့ လည္ကတံုး႐ွပ္ အျဖဴလက္႐ွည္ႏွင့္ ေယာပုဆိုးကို ဝတ္ဆင္ကာ ဆံပင္အ႐ွည္ကို ေယာင္ထံုးပံုသ႑န္ ထံုးထားသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ အသြင္အျပင္ ဝတ္စားဆင္ယင္ပံုကပင္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္သည္ မဟုတ္ သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ စိတ္ဓါတ္ႏွင့္ ခံယူခ်က္ေတြလည္း ဆန္႔က်င္ဘက္ပင္ျဖစ္၏။ တစ္ဦးက အရာရာကိုအဆိုးျမင္တတ္သူ၊ အစိုးရိမ္ႀကီးလြန္းသူသာျဖစ္ၿပီး တစ္ဦးကျဖစ္သမွ် အေၾကာင္း အေကာင္းသေဘာထားသည့္ အေကာင္းျမင္ဝါဒီတစ္ဦးျဖစ္ေလ၏။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို သူတို႕ျမင္ေသာအျမင္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးေနၾကျခင္းျဖစ္ရာ တစ္ျခားဝိုင္းမ်ားကပင္ သူတို႔၏စကားမ်ားကို နားစြင့္လွ်က္႐ွိၾက၏။

    အဆိုးျမင္သမား။    ။ MPT ရဲ႕ ေဆာ္သဟာ (ေဆြသဟာ) အစီအစဥ္က ငါတို႔ပိုက္ဆံေတြကို ညာယူေနတာပဲ။

    အေကာင္းမျမင္သမား။        ။ MPT ကထင္သေလာက္ေတာ့ မဆိုးပါဘူး။ အင္တာနက္ေစ်းသ ာတျခား ေအာ္ပေရတာေတြထက္မ်ားတာ။  ဖုန္းေျပာခက် MEC ထက္ ၁၅ က်ပ္ေတာင္ေလွ်ာ့ယူတာပဲ။

    အဆိုးျမင္သမား။    ။ အကယ္ဒမီေပးပြဲကလည္း လုပ္ပြဲႀကီးနဲ႔တူပါတယ္။ ဆုေတြက်န္ေသးရဲ႕သားနဲ႔ မေပးဘူးဆိုတာ ဘာသေဘာလဲ။

    အေကာင္းျမင္သမား။         ။ အင္း.. အကယ္ဒမီဆုေတြ အကုန္မေပးဘဲ ေလွ်ာ့ေပးလိုက္တယ္ဆိုတာ ေနာက္ႏွစ္ေပးဖို႔အတြက္ အ႐ုပ္ေတြထပ္ မလုပ္ရေအာင္ ခ်န္ထားတာေနမွာေပါ့။

    အဆိုးျမင္သမားက ဘုကလန္႔ေျပာသေလာက္ အေကာင္းျမင္သမားက ၾကံဖန္၍ေကာင္းကြက္႐ွာၿပီး ေျပာေနေလရာ ေဘးဝိုင္းေတြမွ ၾကားရသူမ်ားအဖုိ႔ ျပံဳးခ်င္စရာျဖစ္ေနေလသည္။ ခဏျငိမ္သက္သြားေသာ စကားဝိုင္းကို အဆိုးျမင္သမားကပင္ ျပန္လည္စကားစရင္း လႈပ္ႏႈိးလုိက္သည္။

    အဆိုးျမင္သမား။    ။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ကားလမ္းေတြကလည္း က်ပ္သထက္ ပိုက်ပ္လာတယ္ကြာ။ ကားစီးေနရင္းနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္႐ုံတင္မက အသက္ပါတိုသြားႏုိင္တယ္။

    အေကာင္းျမင္သမား။        ။ ကားလမ္းေတြက်ပ္ေတာ့ အိမ္ကေစာထြက္ရတာေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ ကားေပၚမွာ တစ္ခါျပန္အိပ္သြားလို႔ရေတာ့ အိပ္ေရးဝတာေပါ့ ဟုတ္ဘူးလား။

    အဆိုးျမင္သမား။    ။ လွ်ပ္စစ္မီးကလည္း ၂၄ နာရီေပးတယ္လို႔သာ အမည္ခံထားတာ တစ္ခါတစ္ေလက် တစ္ရက္ျခား တစ္ခါေလာက္ လစ္ရင္လစ္သလို ပ်က္ခ်င္ေသးတယ္ေနာ္။

    အေကာင္းျမင္သမား။         ။ ဒါကဒီလို႐ွိတယ္ကြ။ ၂၄ နာရီလံုးမီးလာေနေတာ့ မီးေခ်ာင္ခ်ဳပ္ကပူၿပီးေလွ်ာ့ (Shock) ျဖစ္တာတို႔ဘာတို႔နဲ႔ မီးေလာင္မႈေတြျဖစ္တယ္မလား။ အဲဒီလိုမ်ိဳးေတြကေန ကာကြယ္ၿပီးသားျဖစ္ေအာင္ ရံဖန္ရံခါ ျဖတ္တာေနမွာပါကြ။

    သူဘာေျပာေျပာ ေနရာတကာအေကာင္းျမင္လြန္းေနေသာ သူ၏သူငယ္ခ်င္းကိုၾကည့္ကာ အဆိုးျမင္သမား ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္လာပံုျဖင့္ သူ၏မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ႐ႈံ႕မဲ့ေနေလေတာ့သည္။ သူဘာေျပာရင္ သူႏွင့္အျမင္တူႏုိင္မလဲ စဥ္းစားေနရာမွ ရုတ္တရက္ေျပာစရာအေၾကာင္းအရာကို သတိရသြားသျဖင့္….

    အဆိုးျမင္သမား။    ။ လက္ပံေတာင္းေတာင္အတြက္ ငါတို႔ေသြးခ်င္း ညီအကုိေမာင္ႏွမေေတြ အသက္စေတးေနရတာ ဒီဝီသမေလာဘသားေတြကို အသက္မေက်ဘူး။

    အေကာင္းျမင္သမား။         ။ အင္း… သူတို႔ဆိုးတာေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔လုပ္တဲ့ေပါက္စီတို႔ မန္ထို တို႔က်စားလို႔ေကာင္းသားဟ။

    အေကာင္းျမင္သမား၏ စကားအဆံုးမ်ာ တစ္ဆိုင္လံုးျပံဳးစိစိျဖစ္သြားၾကသလို အဆုိုးျမင္သမားလည္း လက္ေျမွာက္ကာ လက္ဖက္ရည္ဖိုး႐ွင္းၿပီး ထထြက္သြားေလေတာ့သည္။

    Z.Y