News @ M-Media

Tag: JefreyTinOhn

  • “ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြကို ဘယ္စံေတြနဲ႔ေရြးခ်ယ္ၾကမွာလဲ”

    “ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြကို ဘယ္စံေတြနဲ႔ေရြးခ်ယ္ၾကမွာလဲ”

     

    ႏိုဝင္ဘာ ၂၃ ၊ ၂၀၁၇
    ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း (ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္) ေရးသည္။

    Credit -ကာတြန္း – ဖိုးရႈပ္

    ၂၀၁၇ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၂ရက္ေန႔က ရပ္ကြက္၊ေက်းရြာ (ရပ္ေက်း) အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေရြးေကာက္ပြဲ အတြက္ ႀကီးၾကပ္ေရးအဖြဲ႔သား ေခတၱရပ္ဆိုင္းထားရန္ ညႊန္ၾကားခဲ့ၿပီးေနာက္ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၃ ရက္တြင္ ေရြးခ်ယ္မႈကို ျပန္လည္ျပဳလုပ္ရန္ ညႊန္ၾကားခ်က္ကို စာေရးသူတို႔ ေနထိုင္သည့္ သကၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ ၏ ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ရံုးခန္းေရွ႕တြင္ ေတြ႕ရပါသည္။ ႏိုဝင္ဘာလ ၂၂ ရက္ စာေရးသူတို႔ ရပ္ကြက္ တြင္ ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးတစ္ဦးအား ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ရန္အတြက္ ႀကီးၾကပ္ေရးအဖြဲ႕ဝင္ (၅) ဦး ကို အိိမ္ေထာင္စုတစ္ခု၏ အိမ္ေထာင္ဦးစီး သို႔မဟုတ္ အသက္ ၁၈ႏွစ္ ျပည့္ၿပီးသည့္ မိသားစုဝင္ တစ္ဦးဦး က ပံုစံ ၆၆/၆ လဝက သန္းေခါင္းစာရင္းတြင္ပါလွ်င္ ဆႏၵျပဳေရြးခ်ယ္ခြင့္ရမည္ျဖစ္သည္။

    လက္ရွိတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမ်ားသည္ ၂၀၁၆ ဇန္နဝါရီလက ေရြးခ်ယ္ခံထားရသူမ်ားျဖစ္ၿပီး တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ကာလမွာ လေပါင္း ၂၀ခန္႔သာ ရွိေပသည္။

    ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးရွိ ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းေဒသႀကီးရွိ ခရိုင္ေပါင္းမွာ ၆၆ခု၊ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္းမွာ ၃၇၂၊ ရပ္ကြက္ေပါင္းမွာ ၂၈၂၇၊ ေက်းရြာေပါင္း ၆၄၈၅၃ ခု၊ ေက်းရြာအုပ္စုေပါင္းမွာ ၁၃၇၀၈ ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူတို႔ေနထိုင္သည့္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးတြင္ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း ၄၅ၿမိဳ႕နယ္ ရပ္ကြက္ေပါင္း ၇၀၈ ေက်းရြာအုပ္စုေပါင္း ၆၂၅၊ ေက်းရြာေပါင္း ၂၀၉၃ခုရွိေလသည္။

    ရပ္ကြက္ သို႔မဟုတ္ ေက်းရြာအုပ္စု အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဥပေဒ တတိယအႀကိမ္ ျပင္ဆင္သည့္ ဥပေဒ ကို ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ဒီဇင္ဘာလ ၂ရက္တြင္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ျပ႒ာန္းခဲ့ေပသည္။ ထိုဥပေဒတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးသည္ သင့္တင့္ေသာပညာ အရည္အခ်င္းရွိသူျဖစ္ျခင္းႏွင့္ စားဝတ္ေနေရး ဖူလံုမႈရွိသူ ျဖစ္ျခင္းဆိုသည့္ အခ်က္(၂)ခ်က္ကို ပယ္ဖ်က္ခဲ့သည္။ ရပ္ကြက္ေက်းရြာအတြင္း တစ္ဆက္တည္းေန အနည္းဆံုး (၁၀)ႏွစ္ ေနထို္င္သူျဖစ္ျခင္းအစား (၅) ႏွစ္ေနထိုင္သူဟု ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ခဲ့သည္။ က်န္းမာေရးေကာင္းမြန္ၿပီး ေပးအပ္သည့္ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိသူျဖစ္ျခင္း ဆိုသည္ကို ေပးအပ္သည့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္သူ ဟူ၍ ျပင္ဆင္ခဲ့ေပသည္။ တတိယအႀကိမ္ျပင္ဆင္ခ်က္တြင္
    ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ုပ္ေရးမွဴး၏ သက္တမ္းမွာ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ၏ ရာထူးသက္တမ္းအတိုင္းျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားေပသည္။ ၂၀၁၇ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ေရြးေကာက္ပြဲကို ႏိုဝင္ဘာလ (၁၀) ရက္မွ ဒီဇင္ဘာလ (၁၀)ရက္အထိ တစ္လအတြင္းက်င္းပရန္ အထက္မွ ညႊန္ၾကားထားေပသည္။

    ယခင့္၊ ယခင္ ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမ်ားကို ေလ့လာဆန္းစစ္ၾကည့္ေသာအခါ အနည္းစု သာ လွ်င္ ရပ္ကြက္၊ေက်းရြာအက်ိဳးကို အမွန္တကယ္ စြန္႔လြတ္အနစ္နာခံၿပီး လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႔ရ သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး အမ်ားစုသည္ ဘဝျမင့္ ေအာက္ေျခလြတ္ကာ အာဏာရွင္စိတ္ေပါက္လ်က္ ျပည္သူလူထုအားေဟာက္စား၊ ေငါက္စားျပဳလုပ္၍ မိမိအား အျမဲမ်က္ႏွာခ်ိဳေသြး ေငြလမ္းခင္းေပးေနသူ မ်ားႏွင့္သာ အဆင္ေျပေနေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္းလူထုက သူတို႔အား ျပည္သူ႔ခ်ဥ္ဖတ္စာရင္းတြင္ သြတ္သြင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

    ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေရြးခ်ယ္ပြဲကို ျပည္သူအခ်ိဳ႕စိတ္မဝင္စားရသည့္ အေၾကာင္းရင္းကို စာေရးသူ လက္လွမ္းမွီသေလာက္တင္ျပရလွ်င္ (၁)စားဝတ္ေနေရးအတြက္ အခ်ိန္ျပည့္ ရုန္းကန္ေနရ ျခင္း (၂) ထိုသူတို႔၏စိတ္ထဲတြင္ “လူေတြသာေျပာင္းသြားတယ္။စကားလံုးေတြ ေခါင္းစဥ္ေတြသာ ေျပာင္းသြားတယ္။ မူကေတာ့ သိသာထင္ရွားစြာ ေျပာင္းလဲမႈမရွိျခင္း” (၃) ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေခါက္ရိုးက်ိဳးရန္းမထြက္ႏိုင္သည့္ “အထက္ဖား၊ ေအာက္ဖိ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ႏြံထဲမွ ရုန္းမထြက္ႏိုင္ျခင္း” (၄) ဆယ္အိမ္မွဴး၊ ရာအိမ္မွဴးဆိုသူမ်ားသည္ လစာမဲ့လုပ္အားေပးသူမ်ားျဖစ္၍ လာဘ္ေပး၊လာဘ္ယူစနစ္ တြင္ သာယာေနျခင္းကို ရပ္ေက်းလူထု အခ်ိဳ႕က သတိျပဳမိျခင္း။ စသည့္ အေၾကာင္းအခ်က္တို႔ေၾကာင့္ ရပ္ေက်းလူထုသည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေလာင္းေရြးပြဲကို အာရံုစိုက္မႈ႔ အားနည္းေနျခင္း ျဖစ္ဟန္တူေပ သည္။

    ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို သြားခ်င္သည့္ ျပည္သူလူထုသည္ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို မိမိကိုယ္တိုင္ မိမိ၊ မိသားစုဝင္၊ မိမိေနထိုင္သည့္ ရပ္ကြက္ စသည္တို႔မွ အစျပဳ၍ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ႕မ်ားကို ျပဳလုပ္ရပါမည္။
    မိမိရပ္ကြက္၊ေက်းရြာကို အုပ္ခ်ဳပ္မည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးသည္ ရပ္ေက်းလူထု အမ်ားရဲ႕သေဘာထား ဆႏၵ ႏွင့္အညီ ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ျခင္းခံရသူျဖစ္ဖို႔ လိုေပသည္။ ရပ္ကြက္ေနလူထု ႏွင့္ အနီးကပ္ထိေတြ႔ဆက္ဆံေနသူကို ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္သင့္ေပသည္။

    စာေရးသူအေနျဖင့္ ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေရြးခ်ယ္ၾကမည့္ ျပည္သူလူထုႀကီးအား “စံ” ထား ေရြးခ်ယ္ေစခ်င္တဲ့ အခ်က္မ်ားရွိပါသည္။ ယင္းတုိ႔မွာ ကိုယ္ေရြးခ်ယ္သည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးသည္
    (၁) အက်င့္စာရိတၱ ေကာင္းသူျဖစ္ရပါမည္။
    (၂) ဒီမိုကေရစီဝါဒကို လိုလားၿပီး ေဝဖန္ခံႏိုင္သူျဖစ္ရပါမည္။
    (၃) မတူကြဲျပားစြာ ေရာျပြမ္းေနထိုင္သည့္ ရပ္ေက်းမ်ိဳးတြင္ ဘာသာေပါင္းစံု၊ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္သူ ျဖစ္ရပါမည္။
    (၄) စာေပဗဟုသုတ ႏွင့္ ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္သူ ျဖစ္ၿပီး၊ ပရဟိတလူမႈေရးစိတ္ဓာတ္ရွိသူျဖစ္ရပါမည္။
    (၅) လက္ရွိ ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးတာဝန္ကို ယူေဆာင္ေနသူျဖစ္ပါက ထိုသူသည္ လူထုၾကား ျပႆနာႀကီးငယ္ေပၚတိုင္း မိမိ အစြမ္းအစႏွင့္ ေျပလည္ေအာင္ မေျဖရွင္းပဲ၇ဲစခန္းႏွင့္ တရားရံုးကိုသာ အားကိုးပို႔ေဆာင္ေနသူမ်ိဳးကို မေရြးခ်ယ္မိဖို႔ အလြန္အေရးႀကီးပါသည္။ ထိုလူမိ်ဳးကို ေရြးခ်ယ္မိပါက ကိုယ့္ေသတြင္း၊ ကိုယ္တူးသလို ျဖစ္ၿပီးေျမြေပြးခါးပိုက္ ပိုက္သလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနမည္ျဖစ္ၿပီး ျပည္သူလူထု ႀကီး စိတ္ဆင္းရဲ ရမည္သာျဖစ္သည္။

    “အစေကာင္းမွ အေနွာင္းေသခ်ာမည္” ျဖစ္သည္။ “ဘယ္သူမျပဳ၊ မိမိမႈပင္” ျဖစ္သည္။ မိမိ ရပ္ကြက္၊ေက်းရြာ၏ အလံုးစံု၊သာယာဝေျပာေရးအတြက္ ဦးေဆာင္လမ္းညႊန္ႏိုင္သူ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ေကာင္းကို စဥ္းစားေရြးခ်ယ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါသည္။
    ရပ္ကြက္ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးရာထူးသည္ ရပ္ေက်းအတြင္းတြင္ အျမင့္ဆံုးထိပ္တန္းရာထူး တစ္ခုျဖစ္ေသာ္လည္း ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး႒ာနမွ ေပးအပ္သည့္လစာမွာ ၁၂၀၀၀၀ က်ပ္ဝန္းက်င္သာ ျဖစ္ေလသည္။ယေန႔လို အေျခအေနမ်ိဳးတြင္ အဆိုပါလစာေငြသည္ မိသားစုတစ္စု၏ စားဝတ္ေနေရး အတြက္ လံုးဝ လံုေလာက္မႈမရွိေပ။ ဒိေရအလားျမင့္တက္ေနသည့္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းႀကီးကို ကာမိေစျခင္းမ ရွိေပ။

    ထို႕ေၾကာင့္လည္း ျပည္သူလူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္လုိက္သည့္ ရပ္ေက်း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး မ်ားကို သက္ဆိုင္ရာတာဝန္ရွိ အာဏာပိုင္မ်ားအေနျဖင့္ လံုေလာက္သည့္ လစာေထာက္ပံ့ေၾကးကို ပ့ံပိုး ေပးေဆာင္ႏိုင္မွသာ အဆိုပါအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမ်ားသည္ မိမိတို႔၏တာဝန္ဝတၱရားမ်ားကို အဂတိတရား ကင္းစြာ တာဝန္ယူမႈ၊ တာဝန္ခံမႈ၊ တာဝန္သိမႈ အျပည့္ျဖင့္ ရပ္ေက်းျပည္သူလူထု၏ အက်ိဳးကို ထိထိ ေရာက္ေရာက္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း အၾကံျပဳတိုက္တြန္းလိုက္ပါသည္။ ။

     

    ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း (ရန္ကုန္စက္မႈ႕တကၠသိုလ္)

     

  • “ၿငိမ္းခ်မ္္းေရး ဦးတည္သည့္ ဘာသာေပါင္းစံု ဆုေတာင္းပြဲ”

    “ၿငိမ္းခ်မ္္းေရး ဦးတည္သည့္ ဘာသာေပါင္းစံု ဆုေတာင္းပြဲ”

    ဓါတ္ပံု- ေပၚပ်ဴလာမီဒီယာ

    ကမာၻေပၚတြင္ ႏိုင္ငံေပါင္း ၂၀၀ေက်ာ္ ရွိသည့္အနက္ ကမာၻ႕ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ဝင္ ႏိုင္ငံေပါင္းမွာ ၁၉၅ ႏိုင္ငံသာရွိပါသည္။ ကမာၻ႕လူဦးေရသန္းေပါင္း ၇၀၀၀ေက်ာ္ ရွိသည့္အနက္၊ လူမ်ိဳးႏြယ္အုပ္စုေပါင္း ၅၀၀၀ေက်ာ္ရွိၿပီး ထိုလူသားမ်ိဳးႏြယ္မ်ား၊ ေျပာဆိုသံုးစြဲေနေသာ ဘာသာ စကားေပါင္းမွာ ၆၀၀၀ေက်ာ္ရွိပါသည္။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လူ႕အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္းအရ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံအသီးသီးရွိ လူသားမ်ားသည္ မိမိတို႔ အားသန္ရာ ဘသာတရားမ်ားကို ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ ၾကပါသည္။ ဘာသာတရားအသီးသီးသည္ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ကိုယ္က်င့္တရားမ်ား စာရိတၱမဏၰိဳင္ မ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ၾကံ႕ခိုင္လာေစရန္ႏွင့္ ေလာကီႏွင့္ ေလာကုတၱရာ ေအးခ်မ္းေစရာ တရားမ်ားကို သာ ညႊန္ျပလ်က္ရွိပါသည္။

    ကမာၻ႔ေပၚရွိ လူသားမ်ား ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ေနၾကသည့္ ဘာသာတရားမ်ားကို ဆန္းစစ္ ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္မ်ားက သန္းေပါင္း၂၂၀၀ ေက်ာ္ရွိသည္။ အစၥလာမ္ ဘာသာဝင္မ်ားက သန္းေပါင္း ၁၈၀၀ေက်ာ္ရွိသည္။ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ဦးေရက သန္းေပါင္း ၁၁၅၀ ေက်ာ္ရွိသည္။ မဟာယနႏွင့္ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘသာဝင္ဦးေရက သန္းေပါင္း ၅၃၅ သန္းေက်ာ္ ရွိသည္။ မဟာယနဗုဒၶဘာသာဝင္ဦးေရမွာ သန္းေပါင္း ၃၆၀ ေက်ာ္ျဖစ္ၿပီး။ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ လာအိုႏိုုင္ငံ၊ ကေမာၻဒီးယားႏိုင္ငံ၊ ေတာာင္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံ၊ နီေပါႏိုင္ငံ၊ ထိုင္ဝမ္ႏိုင္ငံတို႔တြင္ ေတြ႕ရပါသည္။ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာကို အမ်ားစုလက္ခံယံုၾကည္သည့္ႏိုင္ငံမွာ သီရိလကၤာႏိုင္ငံႏွင့္ စာေရးသူတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံျဖစ္ပါသည္။ မည္သည့္ဘာသာတရား၊ အယူဝါဒကိုမွ် လက္ခံျခင္းမရွိဘဲေနေသာ လူဦးေရေပါင္းမွာ သန္းေပါင္း ၁၀၀၀ေက်ာ္ ရွိေနၿပီး ကမာၻ႕ကြန္ျမဴနစ္ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္ တရုတ္ႏို္င္ငံ၊ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ၊ရုရွားႏိုင္ငံ၊ က်ဴးဘားႏုိင္ငံႏွင့္ ေျမာက္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံတို႔ျဖစ္ပါသည္။

    ကမာၻ႕နိုင္ငံအသီးသီးတြင္ မတူကြဲျပားေသာ လူမ်ိဳးႏြယ္အုပ္စုမ်ားရွိၾကသည္။ ထိုသူတို႔တြင္ မတူကြဲျပားေသာ ဘာသာအယူဝါဒ၊ ဓေလ့ထံုးစံႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား၊ ဘာသာစကားမ်ားရွိၾကသည္။

    အာဆီယံအဖြဲ႔ဝင္ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံတြင္္ပင္ လူမ်ိဳးႏြယ္အုပ္စုေပါင္း ၃၀၀ေက်ာ္ရွိသည္။ စာေရးသူတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္း ၁၉၈၂ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားဥပေဒအရ မဟုတ္ဘဲ ႏႈတ္မိန္႔ညႊန္ၾကားခ်က္အရ ေျပာဆိုေရးသားေနေသာ လူမ်ိဳးႏြယ္ေပါင္း ၁၃၅ မ်ိဳးႏွင့္ ၂၀၁၄ ခု၊ မတ္လ ၃၀ရက္တြင္ ေကာက္ယူ ခဲ့ေသာ သန္းေခါင္းစာရင္းအရ ေပၚထြက္လာေသာ လူမ်ိဳးႏြယ္ေပါင္း ၈၀၀ ေက်ာ္ရွိေနသည္။

    ထို႔ေၾကာင့္ ဘာသာေပါင္းစံု၊ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု၊ ရိုးရာဓေလ့ေပါင္းစံု၊ ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစံု ျပည့္ႏွက္ေနသည့္ ကမာၻ႔လွည့္ခရီးသည္မ်ား စိတ္ဝင္စားျခင္းခံရသည့္ ႏိုင္ငံသည္ စာေရးသူတို႔ ျမန္မာႏို္င္ငံျဖစ္လာသည္မွာ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ေကာင္းလွသည္။ မတူကြဲျပားေသာ ပန္းအမ်ိဳးအစား ေပါင္းစံု စုေဝးလ်က္ရွိသည့္ ပန္းဥယ်ာဥ္ႀကီးသည္ လူအမ်ား၏ စိတ္အာရံုကို ညိႈ႕ယူဖမ္းစားႏိုင္သကဲ့ သို႕ပင္ျဖစ္သည္။

    ကြယ္လြန္သူ ကဗ်ာဆရာႀကီး ဦးတင္မိုး ေရးစပ္ခဲ့သလို “ဖိုးလမင္းလည္း သူ႕အဆင္းနဲ႔ သူ႔အလင္းနဲ႔၊ ပိုးစုန္းၾကဴးေလးလည္း သူ႕အဆင္းနဲ႔ အလင္းနဲ႕” ဆိုသလိုပင္ျဖစ္သည္။

    စာေရးသူတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ေခတ္အဆက္ဆက္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည့္ အစိုးရမ်ား၏ စီမံ၊ ခန္႔ ခြဲမႈ႕၊ ညံ့ဖ်င္းမႈ၊ ေလာဘ၊အတၱ၊ ကိုယ္က်ိဳးရွာမႈမ်ားႏွင့္ ျပည္တြင္းစစ္မီးမ်ားေၾကာင့္ ကမာၻ႕အဆင္းရဲ ဆံုးႏိုင္ငံ စာရင္းဝင္ခဲ့ရေပသည္။ ယခုအခ်ိန္သည္ အရပ္သားအစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ အခ်ိန္ကာလ ျဖစ္၍ တိုင္းျပည္အတြက္ မိမိတို႔ေပးဆပ္ႏိုင္သည့္ ကာယ၊ ညာဏ၊ စြမ္းအားမ်ားကို ေပးဆပ္ခ်ိန္ တန္ ေနၿပီ။ အမိျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာဝေျပာေစရန္ တိုင္းႏွင့္ျပည္နယ္အႏွံ႔တြင္ မတူကြဲ ျပားေသာ ဘာသာဝင္မ်ား၊ အတူတကြလက္တြဲ၍ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုေတာင္းပြဲ” မ်ားကို အလ်ဥ္းသင့္ သလို က်င္းပေနျခင္းသည္ ေကာင္းျမတ္သည့္ အစဥ္အလာေကာင္းတစ္ရပ္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လည္း ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ႀကီးမွဴး၍ ေအာက္တိုဘာ (၁၀) ရက္ေန႔က “ဘာသာေပါင္းစံု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုေတာင္းပြဲ” မ်ားကို ေအာင္ဆန္းအားကစားကြင္း၌ လည္းေကာင္း၊ဒုတိယအႀကိမ္ အင္ယားကန္ေပါင္ေပၚတြင္ လည္းေကာင္း၊ တတိယအႀကိမ္ အေနျဖင့္ ေအာက္တိုဘာ (၂၄)ရက္ သကၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ သုဝဏၰ (Event Park) ၌ လည္းေကာင္း က်င္းပခဲ့ရာ စာေရးသူလည္းတက္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။ ဘာသာေပါင္းစံုမွ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူအခ်ိဳ႕ စုစုေပါင္း ၅၀၀၀ ေက်ာ္ တက္ေရာက္ ဆုေတာင္း ေမတၱာ ပို႕သ ခဲ့ၾကပါသည္။ ညေန ၆နာရီေက်ာ္တြင္ ဘာသာေပါင္းစံုမွ အမ်ိဳးသမီးကိုယ္စားလွယ္မ်ားက “ၿငိမ္းခ်မ္း ေရး ဖေယာင္းတိုင္ရွည္ႀကီး” ကို ထြန္းညိွ၍ အဆိုပါ အခမ္းအနားကို ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့ပါသည္။ ေထရ ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕၊မဟာယနဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕၊ အစၥလာမ္ဘာသာအဖြဲ႔၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာအဖြဲ႕၊ ဟိႏၵဴ ဘာသာကိုယ္စားျပဳအဖြဲ႔မ်ားက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အထူးရည္ရြယ္လ်က္ မိမိတို႔ဘာသာအလိုက္ ဓမၼေတးပံုစံ ေဖာ္ေဆာင္ကာ သီဆိုသြားခဲ့သည္မွာ တက္ေရာက္ခဲ့သည့္ ပရိသတ္အေပါင္း စိတ္ႏွလံုး ေအးခ်မ္းမႈအေပါင္းကို ေပးစြမ္းခဲ့သည္ဟု စာေရးသူထင္ျမင္ခံစားမိပါသည္။

    ထိုအခမ္းအနားတြင္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဥိီးၿဖိဳးမင္းသိန္းက လူထုပရိသတ္ႀကီးအား ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာၾကားရာတြင္ “ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔၊ ေအးခ်မ္း သာယာဖို႔ အတြက္ ခိုင္မာတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ရွိေနရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးဟာ ေအးခ်မ္းၿပီး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုႀကီး အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ဒီလိုေရာက္ရွိႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး ညီညြတ္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ရင္ထဲမွာ ေကာင္းျမတ္တဲ့ ေမတၱာတရားႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ႀကိဳးပမ္း ၾကဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္၊ ဒီေနရာမွာ တူညီတဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ႔ တူညီဆႏၵေတြ တူညီတဲ့ ေမတၱာ တရားေတြနဲ႔ စုစည္းေရာက္ရွိေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ယံုၾကည္မႈေတြ၊ ေမတၱာတရားေတြ၊ ခိုင္ျမဲတဲ့ လက္ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္ၾကပါစို႔။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ယေန႔ စုစည္းေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြ ေရွ႕အနာဂတ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို တည္ေဆာက္ေနတဲ့ ႏို္င္ငံေတာ္ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ႀကိဳးပမ္းရုန္းကန္ၾကပါစို႔” ေျပာၾကားခဲ့ေသာအခါ လူထုပရိသတ္ႀကီးက တခဲနက္ လက္ခုပ္ၾသဘာတီး အားေပးခဲ့ပါသည္။

    တက္ေရာက္လာေသာ လူထုႀကီးက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဖေယာင္းတိုင္မ်ားကို ထြန္းညိွကာ အမိ ျမန္မာႏို္င္ငံေတာ္ႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ စုေပါင္း၊ သံၿပိဳင္၊ ေမတၱာပုိ႔သခဲ့ေပသည္။ ဘာသာေပါင္းစံု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုေတာင္းပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္၊ မတူကြဲျပားေသာ ဘာသာ၀င္မ်ား၏ ခံစားမႈ၊ လုိလားေတာင့္တမႈ၊ ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈမ်ား၊ ယခင္ကထက္ ပုိမုိရရွိေစပါသည္။ ညီညြတ္ျခင္းသည္ အင္အား၊ စည္းလံုးျခင္းသည္ခြန္အားဟူေသာ ေဆာင္ပုဒ္ကုိ လက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္မည္ျဖစ္ပါသည္။

    ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ေအာက္တုိဘာ ၃၁ ရက္ေန႔ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕၌ ျပဳလုပ္မည့္ စတုတၳအႀကိမ္ ဘာသာေပါင္းစံု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုေတာင္းပြဲတြင္လည္း ႏုိင္ငံေရး၊ အရည္အေသြး ျပည့္မီသည့္ ရန္ကုန္ျပည္သူလူထုႀကီးသည္ ျဖားေယာင္း ေသြးေဆာင္ျခင္းမရွိဘဲ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္း မရွိဘဲ တစ္ခဲနက္ အားေပးေထာက္ခံၾကမည္ကုိ စာေရးသူ ႀကိဳတင္ေတြးျမင္မိပါသည္။

    ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း (ရန္ကုန္စက္မ႔ႈတကၠသုိလ္)

     

     

  • “လမ္းျပၾကယ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေလးမ်ား စိတ္ဒဏ္ရာ မခံစား ရေလေအာင္”

    “လမ္းျပၾကယ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေလးမ်ား စိတ္ဒဏ္ရာ မခံစား ရေလေအာင္”

    “ေက်ာင္းတံခါးႀကီးတစ္ခ်ပ္ကုိ ဖြင့္လွစ္လိုက္ျခင္းသည္ အက်ဥ္းေထာင္တံခါးတစ္ခ်ပ္ကို ပိတ္လိုက္ႏိုင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။”ဟု စာေရးသူငယ္စဥ္က စာစီစာကံုးမ်ားတြင္ ဖတ္ခဲ့ဖူးပါသည္။ ဆရာဟူသည္ ဘုရား။တရား၊သံဃာ၊မိဘ၊ဆရာသမားဟူေသာ အနႏၱဂိုဏ္းဝင္ ရတနာငါးပါးတြင္ တစ္ပါးအပါအဝင္ျဖစ္သည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ဘုရားသားေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ ဝိနည္းေတာ္မ်ား ႏွင့္အညီ က်င့္ၾကံအားထုတ္ေနထိုင္ေနရသလို အနာဂတ္လမ္းျပၾကယ္ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူ ေလးမ်ားရဲ႕ ပဲ့ကိုင္ရွင္ ဆရာသမားမ်ားတြင္လည္း ဆရာက်င့္ဝတ္မ်ား ရွိၾကပါသည္။

    “အတတ္လည္းသင္၊ ပဲ့ျပင္ဆံုးမ၊သိပၸမခ်န္၊ ေဘးရန္ဆီးကာ၊ သင့္ရာအပ္ဖို႔၊ ဆရာတို႔၊ က်င့္ဖို႔ဝတ္ငါးျဖာ။”ဟူသည္ ဆရာသမားမ်ား၏ က်င့္ဝတ္မ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ရတနာငါးပါးဂိုဏ္းဝင္ ကန္ေတာ့ခံ လူတန္းစားစာရင္းဝင္ ဆရာသမားမ်ားအား “အာစရိယ၊ ဂုေဏ၊ အနေႏာၱ”ဟူ၍ ဂုဏ္ေပးတင္စားၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။

    ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ပညာအရင္းအျမစ္သည္ အဓိက အခန္းက႑မွ ပါဝင္ေနပါသည္။ ႏိိုင္ငံအႏွံ႕စာသင္ေက်ာင္း အသီးသီးရွိ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူေလးမ်ားသည္ ပညာအရင္းအျမစ္ပိုင္ရွင္ေလးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ပဲ့ကိုင္ရွင္ ဆရာသမားတို႔အေနနဲ႔ မိမိတို႔ထံ ပညာလာေရာက္ ဆည္းပူးေနေသာ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ ပို္င္ရွင္ေလးမ်ားအား ပညာသင္ၾကား ဆံုးမရာတြင္ စည္းကမ္းနည္းလမ္းမ်ားသည္ စံနမူနာျဖစ္ဖို႔ အေရးႀကီးလာပါသည္။ “အမ်ိဳးသား စည္း ကမ္းအစ၊ စာသင္ေက်ာင္းက” ဆိုသည့္ ေဆာင္ပုဒ္သည္ ပညာေရးေလာကသားတို႔ လိုက္နာစံထား ရမည့္အခ်က္ကို မီးေမာင္းထိုးျပေနေပသည္။

    ကမာၻေပၚရွိ တရုတ္ႏို္င္ငံ၊ ေျမာက္ကိုရီးယားႏိုုင္ငံ၊ ရုရွားႏိုင္ငံ၊ က်ဴးဘားႏိုင္ငံ၊ ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံစသည့္ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒ က်င့္သံုးေနၾကသည့္ တိုင္းျပည္မ်ားတြင္ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ားသည္ တပည့္မ်ားအား အျပစ္ေပးဆံုးမရာတြင္ အလြန္ ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းလွသည္ကို သတိျပဳမိပါသည္။ မၾကာေသးမီက အိမ္နီးခ်င္း တရုတ္ႏို္င္ငံတြင္ ဆရာမ၏ရိုက္ႏွက္ဆံုးမမႈ႕ေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေလး ေသဆံုးခဲ့ရပါသည္။ “အေနာက္ႏို္င္ငံမ်ားတြင္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား မဆိုထားဘိ ခေလးမိဘမ်ားသည္ပင္ မိမိတို႔သားသမီးရင္းခ်ာမ်ားကို ရိုက္ႏွက္ဆံုးမျခင္းမျပဳရန္” ဥပေဒျဖင့္ အခိုင္အမာ သတိေပးတားျမစ္ထားေပသည္။

    သို႔ေသာ္ စာေရးသူတို႔ႏိုင္ငံတြင္ အေျခခံပညာဦးစီး႒ာန လက္ေအာက္ရွိ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္းေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ားသည္ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မေလ်ာ္ကန္ သည့္ နည္းလမ္းမ်ားႏွင့္ဆံုးမ အျပစ္ေပးေနပါသည္။ ဥပမာတင္ျပရလွ်င္

    (၁) တင္ပါးကို အရႈိးရာထင္ေအာင္၊ ေသြးခ်ည္ဥေအာင္ ရိုက္ႏွက္ဆံုးမေနျခင္း။

    (၂) စာသင္ခံုေပၚ ေမွာက္ခိုင္းကာ တင္ပါးကို ႀကိမ္လံုး(သို႔မဟုတ္) ဝါးျခမ္းျပားႏွစ္ျပား ပူးၿပီး ရိုက္ႏွက္ ဆံုးမေနျခင္း။

    (၃) စာမရသည့္ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူမ်ားကို စာသင္ခန္းမ်ားအတြင္း၊ ေက်ာင္းဝင္းအတြင္း၊ ပတ္ေျပးခိုင္းကာ ဆံုးမျခင္း။

    (၄) Assembly ကြင္းျပင္ထဲတြင္ ထြက္ခိုင္းကာ အရိႈးရာထပ္ေနေအာင္ ရိုက္ႏွက္အျပစ္ေပးျခင္း။

    (၅) စာသင္ခ်ိန္ကုန္တဲ့အထိ အတန္းထဲမွာ လက္ေျမွာက္ခိုင္းျခင္း။

    (၆)စာရသည့္ေက်ာင္းသားက စာမရသည့္ေက်ာင္းသူကိုလည္းေကာင္း၊ စာရသည့္ေက်ာင္းသူက စာမရသည့္ ေက်ာင္းသားကို နားရြက္ဆြဲေစျခင္း။ စသည့္ နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ယေန႔ေခတ္ အခါသမယႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္စြာ၊ လိမၼာပါးနပ္စြာ၊ ေျပာဆို ဆံုးမျခင္းမရွိသူက အေတာ္မ်ားျပားေနေပသည္။

    ထို႔ေၾကာင့္လည္း ၿပီးခဲ့တဲ့ ၾသဂုတ္လက ပညာေရးဝန္ႀကီး၊ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ေဒါက္တာ မ်ိဳးသိမ္းႀကီးက “အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ားတြင္ စာသင္ၾကားေနေသာ ဆရာ၊ဆရာမမ်ားအေနျဖင့္ မိမိတို႔ တပည့္မ်ားအား ရိုက္ႏွက္ၿပီး အျပစ္ေပးဆံုးမျခင္း မျပဳရန္။”သတိေပးလမ္းညႊန္ခဲ့ပါသည္။ သို႔ ေသာ္လည္း လူတိုင္း၏အဓိက ရန္သူႀကီးျဖစ္သည့္ အတၱႏွင့္ေဒါသကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္း မရွိသည့္ အတြက္ မၾကာေသးမီက ဟိုးေလးတေက်ာ္ျဖစ္သြားခဲ့ရသည့္ ပညာေရးေလာကမွ ျဖစ္စဥ္ေလးတစ္ခုကို စာေရးသူတင္ျပခ်င္ပါသည္။

    စက္တင္ဘာလ ၂၂ ရက္ေန႔က ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီးေရတာရွည္ၿမိဳ႕နယ္၊ ကူးတို႔ဆိပ္ေက်းရြာ၊ မူလတန္းလြန္ေက်ာင္းတြင္ အသက္၇ႏွစ္ခန္႔ရွိ စာမရသည့္ ဒုတိယတန္းေက်ာင္းသူ(၂) ဦးႏွင့္ ေက်ာင္းသား (၃) ဦးအား ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူမ်ား၏ အတန္းေရွ႕ဆံုးသို႔ထြက္ခိုင္းကာ ဆရာမ ျဖစ္သူ ေဒၚသႏာၱေဆြက ခေလးငယ္မ်ား၏ စကတ္ႏွင့္ေဘာင္းဘီမ်ား ခၽြတ္ခိုင္းကာ အခ်ိန္အတန္ ၾကာ မတ္တပ္ရပ္ခိုင္းကာ အျပစ္ေပးခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပညာေရး တာဝန္ရွိသူမ်ားက ထိုဆရာမ အား စာသင္ၾကားမႈ႕ ရပ္ဆိုင္းေစၿပီး ခရိုင္ပညာေရးမွဴး ဦးေဆာင္သည့္ စံုခံုအဖြဲ႕က စစ္ေဆးလ်က္ ရွိေၾကာင္း ေရတာရွည္ၿမိဳ႕နယ္၊ ဒုတိယပညာေရးမွဴး ဦးသက္တင္က ေျပာၾကားခဲ့ေပသည္။ “ခေလး ေတြကလည္း ေက်ာင္းတက္ရမွာကို စိုးရိမ္ထိတ္လန္႕ေနပါတယ္။ ဒဏ္ေပးခံရတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေလးမ်ားရဲ႕ မိဘေတြႏွင့္ ဆရာမ ထိပ္တိုက္ မေတြ႔မိေအာင္ ေရွာင္ရွားလိုတာေၾကာင့္ ထိုဆရာမအား ၿမိဳ႕နယ္ ပညာေရးမွဴးရံုးမွာ ရံုးဝန္ထမ္းအေနနဲ႔ တာဝန္ေပးထားေၾကာင္း” သိရပါတယ္။

    “အဆိုပါ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ဝန္ထမ္းအျဖစ္မွ ထုတ္ပယ္သည္အထိ အေရးယူႏို္င္ေၾကာင္း” အေျခခံပညာဦးစီး႒ာန ေခတၱညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာ ေအာင္ႏိုင္စိုးက ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။

    အခ်ိဳ႕ေသာ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားသည္ စိတ္မၾကည္လွ်င္ မၾကည္သလို ေက်ာင္းစာသင္ခန္း အတြင္း မေရာက္ခင္ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရးက႑အသီးသီးတြင္ ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းရင္း ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရေသာ အခက္အခဲ၊အၾကပ္အတည္း၊ျပႆနာမ်ိဳးစံု၊ မေက်နပ္မႈမ်ိဳးစံုတို႔ကို စာသငင္ခန္း ျပင္ပတြင္ ထားရစ္ရမည့္အစား စာသင္ခန္းအတြင္း ယူေဆာင္လာေသာအခါ “ေစတနာ၊ဝါသနာ၊ အနစ္နာ” “နာသံုးနာ ဂုဏ္” ေပ်ာက္ကြယ္ကာ ယခုလို ျဖစ္ရပ္ဆိုးမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕ေနရ ေတာ့သည္။

    အခ်ိဳ႕ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားသည္ “ရိကၡာႏွင့္သိကၡာ” လဲလွယ္ၾကသည့္ျဖစ္စဥ္မ်ားလည္း ရွိပါသည္။ မိမိတို႔ထံ လစဥ္ အခေပးက်ဴရွင္ တက္ေနသူမ်ားကို မ်က္ႏွာသာေပး၍ ဆက္ဆံျခင္း၊ အသားအေရာင္၊လူမ်ိဳးဘာသာ၊ ရာထူးဂုဏ္ဝါ၊ အရွိန္ၾသဇာအာဏာရွိမႈ ေနာက္ခံကိုၾကည့္၍ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူမ်ားအားဆက္ဆံေနျခင္း။ တန္ဆိုးလက္ေဆာင္ အျမဲတမ္းေပးေနသူမ်ား အား ဦးစားေပးကာ ဆက္ဆံေနျခင္း။ စသည္တို႕သည္ ဆရာ့က်င့္ဝတ္မ်ားႏွင့္ ျပဒါးတစ္လမ္း၊ သံတစ္လမ္း ဆရာ့က်င့္ဝတ္မ်ားႏွင့္ လားလားမွ် မအပ္စပ္ေသာ အရာမ်ားျဖစ္၍ ေရွာင္ရွားသင့္ၾကေပသည္။

    မည္သို႔ပင္ဆိုေစ ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီး၊ ေရတာရွည္ၿမိဳ႕နယ္၊ မူလတန္းလြန္ေက်ာင္း ဆရာမ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ အရွက္ခြဲ အျပစ္ေပးခံရသည့္ ကေလးမ်ားမွာ စိတ္ဒဏ္ရာရသြားႏိုင္ပါသည္။ အျပစ္ ေပးဆံုးမတတ္သည့္ ဆရာမအား နာက်ည္းစိတ္ဝင္သြားကာ ပညာေရးကို ေက်ာခိုင္းခဲ့ပါက ကာယ ကံရွင္ကေလးမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံအတြက္ မ်ားစြာ ထိခုိက္နစ္နာပါသည္။

    ထို႕ေၾကာင့္ စာသင္သက္ ၃၀ ျဖတ္္သန္းခဲ့သည့္ စာေရးသူအေနျဖင့္ အၾကံျပဳလိုသည္မွာ စာသင္သား တပည့္မ်ားအား ဥပမာမ်ားသံုး၍ ႏိႈင္းယွဥ္သင္ၾကားေပးျခင္း၊ အတုယူစရာမ်ားေျပာ၍ သင္ၾကားေပးျခင္း၊ အခြင့္အလမ္းမ်ားေျပာျပျခင္း ခေလးမ်ားစိတ္ကို တိုက္တြန္းဆြဲေခၚလႈံ႔ေဆာ္ေပး ျခင္းတို႔ျဖင့္ ပညာသားပါပါ သင္ၾကားဖို႔ အခ်ိန္တန္ေပၿပီ။ ထို႔အျပင္ စာသင္သားခေလးမ်ားအား အတန္းလိုက္ အလွည့္က်စီ အၿပိဳင္အဆိုင္ စာဆိုေစျခင္း။ အုပ္စုလိုက္ယွဥ္ၿပိဳင္ေစျခင္း။ အားက်စိတ္မ်ားျဖစ္ေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္သင္ၾကားျခင္းတို႔ျဖင့္ တိုင္းျပည္၏ အနာဂတ္လမ္းျပၾကယ္ ေလးမ်ားဘဝကို ပိုိမိုထြန္းေတာက္ေအာင္ အေရာင္တင္ေပးဖို႔ လိုေနၿပီျဖစ္ပါသည္။

    မည္သို႕ေသာ အေျခအေနအေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ ဆံုးမပဲ့ျပင္ရာတြင္ တပည့္မ်ား၏ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမ်ားကို ထိခိုက္နာက်င္ခံစားသြားေအာင္ မလုပ္မိေစေရးသည္ အလြန္ႀကီးေလးေသာ တာဝန္ႀကီးတစ္ရပ္ျဖစ္ပါေၾကာင္း အၾကံျပဳအပ္ပါသည္။

    ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း (ရန္ကုန္စက္မႈ႔တကၠသိုလ္)

  • “ယူတတ္လွ်င္ အတုယူစရာ စကၤာပူႏိုင္ငံ”

    “ယူတတ္လွ်င္ အတုယူစရာ စကၤာပူႏိုင္ငံ”

    အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ စည္းကမ္းအရွိဆံုးႏိုင္ငံတစ္ခုအေနျဖင့္ ကမာၻေပၚတြင္လူသိအမ်ား ဆံုးေသာ ႏိုင္ငံေလးတစ္ခုမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထက္ပင္ေသးေသာ စကၤာပူကၽြန္းႏို္င္ငံေလးတစ္ခုပင္ျဖစ္ပါ သည္။ မေလးရွားႏိုင္ငံမွ ခြဲထြက္ခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံငယ္ေလးျဖစ္သည္။ေျမေပၚ၊ေျမေအာက္၊ေရေပၚ၊ေရ ေအာက္တြင္းထြက္သံယံဇာတမ်ား၊ မထြက္ရွိသျဖင့္ လူ႕စြမ္းအား အရင္းအျမစ္မ်ားကို အမွီသဟဲျပဳ အားကိုးၿပီး အာဆီယံ (၁၁)ႏိုင္ငံထဲတြင္ ႏိုင္ငံတကာရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံသူမ်ား သြားရည္က်ရသည့္ ႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္တြင္ လူဦးေရ ၅,၇၈၀,၀၀၀ ဦးေက်ာ္ေနထိုင္ၾကသည္။

    စကၤာပူတြင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္သည္ အာဏာအရွိဆံုးေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္။ သမၼတတြင္မူ ျပည္သူပိုင္က႑တြင္ ရာထူးခန္႔အပ္ျခင္းကိုတားဆီးႏိုင္ျခင္း၊အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈမ်ားကို စစ္ေဆးႏိုင္ ျခင္းႏွင့္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကိုခန္႔အပ္ျခင္းအပါအဝင္ အေရးပါေသာ တာဝန္ဝတၱရားမ်ားလည္းရွိပါသည္။

    ၂၀၁၆ ခုႏွစ္တြင္ စကၤာပူပါလီမန္က “ႏိုင္ငံ၏လူမ်ိဳးႏြယ္အုပ္စုမ်ားျဖစ္တဲ့ အိႏိၵယမ်ိဳးႏြယ္၊ တရုတ္မ်ိဳးႏြယ္၊မေလးမ်ိဳးႏြယ္ စသည့္တို႔ထဲမွ အဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးဦးသည္ ႏွစ္ ၃၀ၾကာ သို႔မဟုတ္ ၅ႀကိမ္ဆက္တိုက္ သက္တမ္းမ်ားအတြင္း တစ္ႀကိမ္မွ် သမၼတမျဖစ္ဖူးလွ်င္ သမၼတရာထူးကို ထိုလူမ်ိဳးႏြယ္အုပ္စုထဲမွ ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္ရမည္” ဟု ဆံုးျဖတ္ခဲ့ေပသည္။

    သမၼတအျဖစ္ ေရြးေကာက္ခံလိုသူမ်ားသည္ စကၤာပူသမၼတ ေရြးခ်ယ္ေရးေကာ္မတီသို႔ အမည္စာရင္းတင္သြင္းရသည္။ သမၼတေရြးခ်ယ္ခန္႔အပ္ေရးဇကာတင္၊ သံမဏိစည္းမ်ဥ္းအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ညိွစြန္းမႈ႔ေၾကာင့္ သမၼတေလာင္း အမည္စာရင္းတင္သြင္းသူမ်ား ပလပ္ခံခဲ့ရသည္။  သမၼတ ေရြးေကာက္ေရး သံမဏိစည္းမ်ဥ္းမ်ားမွာ အမ်ားျပည္သူဆိုင္ရာ ထိပ္တန္းရာထူးတာဝန္ထမ္း ေဆာင္ဖူးျခင္းရွိ၊ မရွိ (သို႔မဟုတ္) သတ္မွတ္ရွယ္ယာအေရအတြက္ရွိ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီတစ္ခုကို စီမံခန္႔ခြဲဖူးျခင္းရွိ၊ မရွိစသည္တို႔ကို မွတ္ေက်ာက္တင္၊ ေရြးခ်ယ္လိုက္ေသာအခါ မေလးႏြယ္ဖြား အသက္ ၆၃ ႏွစ္ရွိ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ အမ်ိဳးသမီးဟလီမာဘင္ယာကြတ္ တစ္ဦးကိုသာလွ်င္ သမၼတေလာင္းအျဖစ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ ခြင့္ျပဳခ်က္လက္မွတ္ထုတ္ေပးႏိုင္ခဲ့ၿပီး စကၤာပူနို္င္ငံ၏ ၈ဦးေျမာက္ အမ်ိဳးသမီးသမၼတ တစ္ဦးျဖစ္လာခဲ့ေပသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲမရွိဘဲ ၿပိဳင္ဖက္ကင္းစံခ်ိန္တင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး သမၼတျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ စကၤာပူသမိုင္းတြင္ထူးကဲလွေပသည္။ စကၤာပူတကၠသိုလ္မွ ဥပေဒပညာရပ္ျဖင့္ ဘြဲ႕ရခဲ့ၿပီး ေမြးခ်င္း၅ဦးအနက္ အငယ္ဆံုးျဖစ္သည္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ ႏိုင္ငံေရးေလာကသို႔ဝင္ခဲ့ၿပီး ၂၀၁၃ ခုတြင္ ပါလီမန္ဥကၠ႒ရာထူးကို ထမမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသူျဖစ္သည္။

    သမၼတသစ္က “သမၼတရဲ႕အဓိက အခန္းက႑မွာ ညီညြတ္ေရးေကာင္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရ မွာျဖစ္ၿပီး က်မ အေရးႀကီးဆံုးေျပာခ်င္တာကေတာ့ စင္ကၤာပူႏို္င္ငံသားေတြ က်မႏွင့္အတူ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ဖို႔ပါ” ဟု စကၤာပူအေျခစိုက္ရုပ္သံ Channel News Asia သို႔ေျပာၾကားခဲ့ေပသည္။

    စကၤာပူႏို္င္ငံသမိုင္းတြင္ ပထမဦးဆံုး အမ်ိဳးသမီးသမၼတျဖစ္လာသူ ဟလီမာယာကြတ္သည္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ အိႏၵိယ-မေလးႏြယ္ဝင္ျဖစ္ပါသည္။ စကၤာပူႏိုင္ငံျပည္သူလူထု အက်ိဳးကို မိမိအေနနဲ႔ အေကာင္းဆံုးလုပ္ေဆာင္သြားမယ္လို႔လည္း ကတိေပးခဲ့ပါသည္။ ၁၉၆၅ခုမွ ၁၉၇၀ ခုထိ ပထမဆံုး သမၼတ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ Yusof Ishak သည္လည္း အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ေလ သည္။

    ၁၉၆၅ခု ၾသဂုတ္လ ၉ရက္ေန႔မွစ၍ လြတ္လပ္ေသာနိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့ေသာစကၤာပူႏိုင္ငံ ၏သမၼတမ်ားမွာ

    (၁) Yusof Ishak (၁၉၆၅-၁၉၇၀)

    (၂) Benjamin Sheares (၁၉၇၁- ၁၉၈၁)

    (၃) Devan Nair (၁၉၈၁- ၁၉၈၅)

    (၄) Wee Kim Wee (၁၉၈၅- ၁၉၉၃)

    (၅) Ong Teng Cheong (၁၉၉၃- ၁၉၉၉)

    (၆) S.R Nathan (၁၉၉၉- ၂၀၁၁)

    (၇) Tony- Tan (၂၀၁၁-၂၀၁၇) ႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲမရွိဘဲ၊ ၿပိဳင္ဘက္မရွိဘဲ၊ စက္တင္ဘာလ ၁၄ရက္ေန႔တြင္ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုၿပီး သမၼတျဖစ္လာေသာ ဦးေခါင္းတြင္ ဟီဂ်ပ္ပဝါျခံဳေလ့ရွိသူ ဟလီမာယာကြတ္ပင္ျဖစ္သည္။ စကၤာပူႏိုင္ငံသမၼတ၏ ႏွစ္စဥ္ပွ်မ္းမွ်လစာမွာ စကၤာပူေဒၚလာ ၄သန္း ျဖစ္သည္။ စကၤာပူဝန္ႀကီးခ်ဳပ္၏တစ္နွစ္တာ ပွ်မ္းမွ်လစာမွာ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္တြင္ ၂ဒသမ ၂သန္း ျဖစ္ပါသည္။ သမၼတ၏လစာသည္ စကၤာပူႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းေခါင္းေဆာင္မ်ားတြင္ အျမင့္ဆံုးျဖစ္သည္။

    စကၤာပူႏိုင္ငံကိုတည္ေထာင္သူ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး လီကြမ္ယူသည္ ၁၉၅၉ခုႏွစ္မွ ၁၉၉၀ခုႏွစ္ထိ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ နအဖစစ္အစိုးရ လက္ထက္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လာေရာက္လည္ပတ္ခဲ့စဥ္ စကၤာပူဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က “ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေတြနဲ႔စကားေျပာရတာ လူေသေတြကိို စကားေျပာေနရသလိုမ်ိဳး ခံစားရတယ္”ဟု ေဝဖန္ေျပာဆိုခ်က္သည္ ျမန္မာျပည္သူ လူထုၾကား ဟိုးေလးတေက်ာ္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါသည္။ လီကြမ္ယူ အနားယူၿပီးေနာက္ ဒုတိယႀကိမ္ေျမာက္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဂိုေခ်ာက္ေထာင္သည္ ၂၈ ရက္ႏိုဝင္ဘာလ ၁၉၉၀မွ ၁၂ရက္ ၾသဂုတ္လ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ထိ တာဝန္ယူခဲ့ၿပီး ပထမဆံုး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္လီကြမ္ယူ၏ သားအႀကီးဆံုးျဖစ္သူ Lee  Hsein Loong သည္ ၾသဂုတ္လ ၁၂ရက္ ၂၀၀၄မွ ယေန႔တိုင္ စကၤာပူ ႏိုင္ငံ၏ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ အျဖစ္ တာဝန္ယူေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူရင္ထဲ အသဲထဲစြဲမွတ္မိေနေသာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း လီကြမ္ယူ၏စကားေလး တစ္ခုေဝမွ်လိုပါသည္။ “ယခုအခါ စစ္လက္နက္ ပစၥည္းေတြနဲ႔ႏိုင္ငံတစ္ခုကို တက္သိမ္းစရာမလိုဘူး။ ပညာတတ္ေအာင္လုပ္ပါ။ သူ႔ဟာသူ ကၽြန္ခံလာလိမ့္မည္”ဟု ေျပာဆိုလုပ္ေဆာင္ခ်က္ဟာ ကမာၻ႕ႏို္င္ငံေပါင္း ၂၃၀ေက်ာ္မွာ မသိသူ၊မရွိ သည့္ ကမာၻေက်ာ္ႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္သြားျခင္းက ပညာအရင္းအျမစ္ကို အေျခခံခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

    နို္င္ငံတစ္နိုင္ငံသည္ အမွန္တကယ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လိုပါက ဘာသာ၊လူမ်ိဳးမခြဲျခားဘဲ အရည္ အခ်င္းရွိသည့္ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာရွိသည့္ တိုင္းျပည္အက်ိဳးသည္ပိုးလိုသည့္ ႏိုင္္ငံသားမ်ားကို သူႏွင့္ ထိုက္တန္သည့္ ေနရာတြင္ ခန္႔အပ္တာဝန္ေပးဖို႔လိုပါသည္။ အိမ္နီးခ်င္း အိႏိၵယႏိုင္ငံႏွင့္ ထိုင္းႏို္င္ငံ တို႔တြင္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္မ်ား၊ သမၼတႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးတို႔ ေပၚထြန္းခဲ့ဖူးသည္။ ကမာၻေက်ာ္အနုပညာရွင္မ်ား၊ ကမာၻေက်ာ္အားကစားသမားမ်ား အစၥလာမ္ဘာ သာဝင္မ်ားထဲမွ ေပၚထြန္းေနစဥ္တြင္ စာေရးသူတို႔ ျမန္မာ့အားကစားေလာကတြင္ တာဝန္ရွိသူ လူႀကီးဆိုသူမ်ားက ေခတ္အဆက္ဆက္္က်င့္သံုးခဲ့သည့္မူမွာ “ဖလားမပါရင္ေနပါေစ၊ ကုလားမပါ ရင္ၿပီးေရာ” ဆိုသည့္ လူမ်ိဳးစြဲ၊ ဘာသာစြဲ၊ မိႈင္းမ်ားေအာက္မွ ရုန္းမထြက္ႏိုင္ေသာ လူတန္းစားမ်ားကား ယေန႔တိုင္ ေနရာအႏွ႔ံ ရွိေနေပသည္။

    “တိုင္းရင္းသားစည္းလံုး ညီညြတ္ေရး” ဟု ၾကားေကာင္းေအာင္ ေျပာဆိုေနသူမ်ားသည္ ၁၉၆၂ခု မတ္လ ၂ ရက္ေန႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း ဦးေဆာင္ေသာ စစ္တပ္မွ ျပည္သူ႔အစိုးရဆီမွ ႏိုင္ငံေတာ္ အာဏာကို မတရားသိမ္းယူခဲ့ၿပီးသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ သမၼတရာထူး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူး၊ ဝန္ႀကီးရာထူး၊ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ စေသာ ရာထူးမ်ားကို ဗမာလူမ်ိဳးႏြယ္ဝင္ မဟုတ္ေသာ အျခားတိုင္းရင္းသား မ်ားထဲမွ ခန္႔အပ္တာဝန္ေပးခဲ့ျခင္းသည္ ထင္ရွားေသာ သက္ေသ သာဓက တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္ဟု တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ DVB  debate ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ တိုင္းရင္းသားမ်ားထဲမွ ရင္တြင္းျဖစ္ ခံစားခ်က္အသံကို ၾကားခဲ့ဖူးပါသည္။

    ထို႔အျပင္ ၂၀၁၅ခု ႏိုဝင္ဘာလ ၈ရက္ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ NLD ပါတီထဲမွ ႏိုင္ငံေရး အေတြ႕အၾကံဳရွိ ဘြဲ႕ရ၊ ပညာတတ္ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာရွိသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္မ်ား

    မျဖစ္ေရး လႊတ္ေတာ္ထဲမေရာက္ေရးအတြက္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္မ်ားကို ပစ္မွတ္ထားကာ ေနာက္ကြယ္က လက္မဲႀကီးအုပ္စုက အေယာင္ေဆာင္ မ်ိဳးခ်စ္မ်ား၊ ေၾကးစားမ်ိဳးခ်စ္မ်ား၊ အခြင့္ထူးခံ မ်ားႏွင့္ ဗုဒၶ၏ဝိနည္းေတာ္ႏွင့္ မညီသည့္ သကၤန္းဝတ္မ်ားကို ေျမွာက္ထိုးပင့္ေကာ္ အဆိပ္မိႈင္းမ်ား သြတ္သြင္းကာ ဘာသာေရးခုတံုးလုပ္ ႏို္င္ငံေရး အျမတ္ထုတ္ကာ ရွက္ဖြယ္လိလိ ကိစၥမ်ားကို ေပၚေပၚတင္တင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ NLD ပါတီထဲမွ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူ၊ ႏိုင္ငံေရး အစဥ္အလာ ရွိသူမ်ား၊ ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းမ်ားအျဖစ္  အမည္စာရင္းတင္သြင္းျခင္းကို ေက်ာခိုင္းခဲ့ ေလသည္။ “ျမန္မာျပည္ႀကီးကို ခ်စ္ပါသည္။ ျမန္မာလူထုကို ခ်စ္ပါသည္။ ျပည္သူလူထုအတြက္ဆို အသက္ကိုပင္ေပးဆပ္ဖို႔ အဆင္သင့္ရွိေနပါသည္။” ဟုေျပာဆိုေနေသာ ဗမာလူမ်ိဳး၊ဗုဒၶဘာသာဝင္ မ်ားကို မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးက “တို႔ရဟန္းမွာ လူမ်ိဳးမရွိဘူး။ ဘာသာမရွိဘူူး။ တိုင္းျပည္မရွိဘူး။ မရွိတဲ့အတြက္ ငါ့လူမ်ိဳးမွ၊ ငါ့လူမ်ိဳး။ ငါ့ဘာသာမွ၊ ငါ့ဘာသာ။ ငါ့တိုင္းျပည္မွ၊ ငါ့တိုင္းျပည္ဆိုတာမ်ိဳးမရွိဘူး” ဟုလည္းေကာင္း၊ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးကလည္း “လူေတြကို ကုလားလား? ဗမာလား? မြတ္စလင္မ္လား? ခရစ္ယာန္လား? ခြဲေနစရာမလိုဘူး။ လူဆိုးလား? လူေကာင္းလား? ခြဲတတ္ရင္ေတာ္ၿပီ။ အဲဒါမွ ဗုဒၶဝါဒ၊ ျမန္မာ့ဝါဒ” ဟူ၍ ေဟာၾကားခဲ့ဖူးပါသည္။

    စာေရးသူ အေနျဖင့္ အၾကံျပဳတင္ျပလိုသည္။ ႏိုင္ငံဦးေသွ်ာင္တာဝန္ကို ယူထားေသာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိေသာ ေခါင္းေဆာင္ဆိုသူမ်ား အေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ ရာဇဝင္သမိုင္း မရိုင္းဖို႔ တာဝန္ယူမႈ၊ တာဝန္သိမႈ အျပည့္အဝရွိဖို႔ေတာ့လိုသည္။ မ်က္စိကိုမွိတ္၊ နားကိုပိတ္၍ မ်က္မွန္စိမ္းတတ္ကာ “ငါ့လူမ်ိဳး၊ ငါ့ဘာသာမွ၊ အခရာ” လုပ္ေနလို႔ကေတာ့ ကမာၻ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ား တံေတြးခြက္ထဲတြင္ ပက္လက္ေမွ်ာသြားလိမ့္မည္။ “အမွန္တရားဘက္ေတာ္သား” ျဖစ္ဖို႔လိုသည္။ လူေတာ္လွ်င္၊ စင္ေပၚ ေခၚသည့္မူက်င့္သံုးၿပီး အံ့မခန္း ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ ႀကီးပြားေနေသာ ႏိုင္ငံမ်ိဳးကို အတုယူစံနမူနာယူဖို႔ လိုသည္။ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ လူမ်ိဳးေရး၊ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္အေတြးအေခၚမ်ား၊ ေခါက္ရိုး က်ိဳးေနေသာ ၾကားေကာင္းယံု ျဖစ္ေသာ အေပၚယံ သကာရည္လူးထားၿပီး ျမန္မာျပည္သူလူထု ႀကီးအတြက္ အာမခံခ်က္မရွိေသာ လုပ္ရပ္မ်ားကို ရပ္တံ့ဖို႔ အခ်ိန္တန္ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ အာဆီယံ ထိပ္ တန္းဝင္ ရွစ္ဦးေျမာက္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ အမ်ိဳးသမီး သမၼတသစ္ ဟလီမာဘင္ယာကြတ္ကို ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ခဲ့သည့္ စကၤာပူႏိုင္ငံငယ္ေလးကို အတုယူသင့္ပါေၾကာင္း ေလးနက္စြာ တင္ျပလိုက္ပါသည္။

    ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း (ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္)

     

  • “တကၠသိုလ္ဝင္တန္း စာေမးပြဲေျဖဆိုခြင့္ ေဖာင္အပယ္ မခံရေလေအာင္”

    “တကၠသိုလ္ဝင္တန္း စာေမးပြဲေျဖဆိုခြင့္ ေဖာင္အပယ္ မခံရေလေအာင္”

    တကၠသိုလ္ဝင္တန္းစာေမးပြဲႀကီးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူ၊မိဘမ်ား၊ ညီအစ္ကို၊ ေမာင္ႏွမမ်ား၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ား စိတ္ဝင္စားရဆံုး စိတ္လႈပ္ရွားရဆံုးေသာ စာေမးပြဲ တစ္ခုျဖစ္ေနပါသည္။ ၂၀၁၇ခုႏွစ္ မတ္လ ၈ရက္မွ ၁၇ ရက္ထိက်င္းပခဲ့ေသာ တကၠသိုလ္ဝင္တန္း သိပၸံတြဲ၊ဝိပၸံတြဲ၊ဝိဇၹာတြဲမ်ား ေျဖဆိုရန္ တစ္ႏို္င္ငံလံုးအတိုင္းအတာျဖင့္ ဝင္ခြင့္ေလွ်ာက္တင္သြင္း ေပါင္းမွာ ၇၆၇၄၂၂ ဦးရွိခဲ့ေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ေျဖဆိုခဲ့သူေပါင္းမွာ ၇၁၆၁၈၈ ဦးသာ ရွိခဲ့ပါသည္။

    “၂၀၁၈ ခုႏွစ္ မတ္လအတြင္း ေျဖဆိုမည့္ တကၠသိုလ္ဝင္တန္း စာေမးပြဲေျဖဆိုခြင့့္ ေလွ်ာက္ လႊာမ်ားကို ေက်ာင္းေျဖေရာ၊ အျပင္ေျဖေရာ စက္တင္ဘာလ ၁ရက္မွ ၂၉ ရက္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ စာစစ္ဦးစီး႒ာနသို႔ အၿပီး တင္သြင္းရမည္ဟု” ျမန္မာႏိုင္ငံစာစစ္ဦးစီး႒ာန ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးမ်ိဳးညႊန္႔က ေျပာၾကားခဲ့ေပသည္။

    ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အေျခခံပညာ အထက္တန္းေက်ာင္းမ်ား၊ေက်ာင္းခြဲမ်ား၊တြဲဖက္ အထက ေက်ာင္းမ်ားႏွွင့္ (ပုဂၢလိက) ကိုယ္ပိုင္အထက္တန္းေက်ာင္းမ်ား တက္ေရာက္ေနသူမ်ားကို “ေက်ာင္းေျဖ”ဟု သိထားၾကပါသည္။ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းစာေမးပြဲမွာ တစ္ႏွစ္က်ရႈံးၿပီး အဆိုပါ ေက်ာင္းမ်ား မတက္ဘဲ စာေျဖသူမ်ားကို “အျပင္ေျဖ”ဟု နားလည္ထားၾကပါသည္။

    ေက်ာင္းေျဖသူမ်ားသည္ မိမိတို႔ အတန္းပိုင္ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားမွ တဆင့္ သက္ဆိုင္ရာ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးမ်ားထံသို႔လည္းေကာင္း၊ အျပင္ေျဖသူမ်ားသည္ မိမိတို႔၏သက္ဆိုင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္ ပညာေရးမွဴးရံုးမ်ားတြင္လည္းေကာင္း စာေမးပြဲေျဖဆိုခြင့္ေဖာင္နွင့္ ကတ္ျပားမ်ားကို သတ္မွတ္ ထားေသာ ရက္အတြင္း အခ်ိန္မီတင္ရမည္ျဖစ္သည္။

    စာေမးပြဲေျဖဆိုမည့္ ေလွ်ာက္လႊာရွင္မ်ားသည္ မိမိတို႔ေျဖဆိုၾကမည့္ ဘာသာတြဲမ်ား ၁၊၅၊၆၊ ၇၊၈ ျဖစ္ပါက အစိမ္းေရာင္ဝင္ခြင့္ေလွ်ာက္လႊာႏွင့္ ကတ္ျပားအစိမ္းကိုလည္းေကာင္း၊ဘာသာတြဲ ၂၊ ၃၊၄ျဖင့္ ေျဖဆိုမည့္သူမ်ားသည္ ပန္းေရာင္ဝင္ခြင့္ေလွ်ာက္လႊာႏွင့္ ပန္းေရာင္ကတ္ျပားမ်ားျဖင့္ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းစာေမးပြဲေျဖဆိုခြင့္ကို ျဖည့္စြက္ တင္ထားရမည္ျဖစ္ပါသည္။

    ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းေဒသ အသီးသီးရွိ အေျခခံပညာဦးစီး႒ာန လက္ေအာက္ရွိ ၿမိဳ႕နယ္ ပညာေရးမွဴးႏွင့္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးမ်ားအား ျမန္မာႏိုင္ငံစာစစ္ဦးစီး႒ာန အေနျဖင့္ စာေမးပြဲေျဖဆိုခြင့္ ေလွ်ာက္လႊာတစ္စံုလွ်င္ ၂၀၀က်ပ္ ေငြသြင္းတံဆိပ္ေခါင္းခ ၇၀၀က်ပ္တို႔ျဖင့္ေရာင္းခ်ရန္ ညႊန္ၾကား ထားခဲ့ေသာ္လည္း လက္ေတြ႔တြင္ စာေရးသူအေနျဖင့္ ေလ့လာၾကည့္ရာ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးရွိ ၿမိဳ႕နယ္ပညာေရးမွဴးရံုးမ်ားႏွင့္ အေျခခံပညာ အထက္တန္းေက်ာင္းမ်ားတြင္ပင္ စာေမးပြဲေျဖဆိုခြင့္ ေလွ်ာက္လႊာေရာင္းခ်သည့္ ႏႈန္းထားမ်ား မတူညီေၾကာင္း သိရွိရေပသည္။ ဥပမာျပရလွ်င္ ရန္ကုန္ တိုင္းေဒသႀကီးရွိ သကၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေလွ်ာက္လႊာ တစ္စံုလွ်င္ ၃၀၀ က်ပ္ (တံဆိပ္ေခါင္းခမ ပါ) ေဒါပံုၿမိဳ႕နယ္တြင္ ၅၀၀က်ပ္ (တံဆိပ္ေခါင္းခ မပါေသး) ျဖင့္ စာေရးသူကိုယ္တိုင္ဝယ္ယူခဲ့ပါ သည္။ အေျခခံပညာေက်ာင္း၊ အထက္တန္းေက်ာင္း အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ စာေမးပြဲေျဖဆိုခြင့္ ေဖာင္ ႏွင့္ တံဆိပ္ေခါင္းခမ်ားအတြက္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူတစ္ဦးလွ်င္ ၁၅၀၀က်ပ္ ေကာက္ခံေနေသာ ေက်ာင္းမ်ားရွိသလို ၁၇၀၀က်ပ္ ေကာက္ခံေနေသာ ေက်ာင္းမ်ားလည္း ရွိေနပါ သည္။

    တကၠသိုလ္ဝင္တန္း စာေမးပြဲႀကီးေျဖဆိုခြင့္ ကတ္ျပားမ်ားကို စာေမးပြဲႀကီးမတိုင္မီ ၁၀ ရက္ အလိုတြင္ ေက်ာင္းေျဖဆိုသူမ်ားအတြက္ မိမိတို႔ တက္ေနသည့္ အေျခခံပညာအထက္တန္း ေက်ာင္းမ်ား၊ (အထက)တြဲဖက္ေက်ာင္းခြဲမ်ား၊ (ပုဂၢလိက) ကိုယ္ပိုင္အထက္တန္းေက်ာင္းမ်ားတြင္ ထုတ္ယူႏိုင္ၿပီး အျပင္ေျဖမ်ားသည္ မိမိတို႔ စာေမးပြဲေျဖဆိုခြင့္တင္ထားခဲ့သည့္ ၿမိဳ႕နယ္ ပညာေရးမွဴး ရံုးမ်ားတြင္ ထုတ္ေပးေနသည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာရွိခဲ့ေပသည္။ ထိုစာေမးပြဲေျဖဆိုခြင့္ကတ္ ျပားမ်ားကို ထုတ္ယူၿပီးတိုင္း မိတၳဴ တစ္စံုေလာက္ အနည္းဆံုးကူးယူထားၾကပါရန္ စာေရးသူ အေနျဖင့္ အၾကံျပဳတိုက္တြန္းလိုပါသည္။

    ထိုစာေမးပြဲေျဖဆိုခြင့္ အစိမ္းေရာင္ကတ္ျပား (သို႔မဟုတ္) ပန္းေရာင္ကတ္ျပားကို တကၠသိုလ္ဝင္တန္းစာေမးပြဲႀကီး ေျဖဆိုသည့္ေန႔တြင္ သက္ဆိုင္ရာ စာစစ္႒ာနရွိ တာဝန္ခံက သိမ္း ဆည္းေလ့ရွိသည္။ အခ်ိဳ႕စာစစ္႒ာနမ်ားတြင္မူ စာေမးပြဲႀကီး ေျဖဆိုၿပီးစီးသည္မွ သိမ္းဆည္းေလ့ရွိပါသည္။

    စာေရးသူအေနျဖင့္ ပညာေရးေလာကကို ႏွစ္၃၀ေလာက္ ျဖတ္သန္းခဲ့သျဖင့္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ား၏ ဘဝကို ပံုေဖာ္ရာတြင္ အေရးအႀကီးဆံုးျဖစ္ေနသည့္ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းစာေမးပြဲ ႀကီး စာေမးပြဲေျဖဆိုခြင့္ ေဖာင္မ်ားတင္ၾကရာတြင္ သတိိျပဳစရာ ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္ တို႔ကို တင္ျပလိုပါသည္။

    ၁။ စာေျဖမည့္သူတိုင္းသည္ မိမိတို႔၏ဖခင္ႏွင့္ မိခင္တို႔၏အမည္မ်ားကို အဂၤလိပ္လိုေရးသားရာတြင္ စကားလံုးတိုင္းကို စာလံုးႀကီး capital letter ေရးသားရပါမည္။ ဥပမာ U MAUNG TUN , DAW HTAY HTAY WIN
    ၂။ဓာတ္ပံုကို ကာလာအေရာင္ သို႔မဟုတ္ အျဖဴ၊အမဲတစ္လက္မ (သို႔မဟုတ္) တစ္လက္မခြဲ ပတ္လည္အရြယ္အစားကို ေဖာင္ရဲ႕ သတ္မွတ္ထားေသာ ေနရာ ၂ ခုတြင္ ကပ္ေပးရပါမည္
    ၃။ ေျဖဆိုမည့္သူသည္ႏွစ္တက္ (Fresher) ျဖစ္လွ်င္ ၊ နဝမတန္း ခံုအမွတ္ႏွင့္ ေျဖဆိုေအာင္ျမင္ခဲ့ သည့္ ေက်ာင္းအမည္ႏွင့္ၿမိဳ႕နယ္တို႔ကို တိတိက်က်ေဖာ္ျပရပါမည္။ ေျဖဆိုသည္ ႏွစ္္က် (Repeater) ျဖစ္လွ်င္ နဝမတန္းခံုအမွတ္အျပင္ မႏွစ္ကေျဖဆိုခဲ့သည့္ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းခံုအမွတ္ စာစစ္႒ာန ၿမိဳ႕နယ္တို႔ကို ျဖည့္စြက္ရပါမည္။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ခံုအမွတ္တို႕ကို ေမ့ေလ်ာ့ ေနပါက မိမိေျဖဆိုခဲ့သည့္ ၿမိဳ႕နယ္ပညာေရးမွဴးရံုးတြင္ စံုစမ္းႏိုင္ပါသည္။
    ၄။ျဖည့္စြက္ခ်က္၊ အမွားအယြင္းရွိပါက တာဝန္ရွိသူမွ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ေတာင္းခံႏိုင္ရန္ ေဖာင္၏ ဖုန္းနံပါတ္ ျဖည့္သည့္ေနရာတြင္ မိမိအားအခ်ိန္မေရြး ဆက္သြယ္ႏိုင္သည့္ ဖုန္းနံပါတ္ကိုသာ ျဖည့္စြက္ေပးေစခ်င္ပါသည္။
    ၅။ေျဖဆိုခြင့္ကတ္ျပားအစိမ္း (သို႔မဟုတ္) ပန္းေရာင္ေပၚတြင္ မည္သည့္ အမွားကိုမွ် မျပဳလုပ္ရပါ။ မွားခဲ့ေသာ အမွားေနရာကို correction pen ျဖင့္လံုးဝ မျပင္ရပါ။ အရမ္းအေရးႀကီးပါသည္။
    ၆။ ထို႔ေၾကာင့္ မူရင္းေဖာင္ကို မျဖည့္မိီ အရင္ဦးဆံုး ေဖာင္စာရြက္ႏွင့္ကတ္ျပားတို႔ကို မိတၳဴကူးထား သင့္ပါသည္။ ၿပီးမွ ထိုမိတၳဴစာရြက္ေပၚတြင္ တိတိက်က် ျဖည့္စြက္ၿပီး နားလည္တတ္ကၽြမ္းသူတစ္ဦး ဦး ဆရာ၊ဆရာမ၊ေက်ာင္းစာေရး ၿမိဳ႕နယ္ပညာေရးမွဴးမွအေတြ႔အၾကံဳရွိသူ တစ္ဦးဦးအား ျပသၿပီးမွ မူရင္းေဖာင္ႏွင့္ေျဖဆိုခြင့္ကတ္ျပားေပၚတြင္ ျဖည့္စြက္သင့္ပါသည္။
    ၇။မိမိေျဖဆိုမည့္ ဘာသာတြဲကို ျဖည့္စြက္ရာတြင္ ဇီဝေဗဒဘာသာတြဲ၊ ေဘာဂေဗဒဘာသာတြဲ စသည္တို႔ကို မွားယြင္းစြာမျဖည့္မိဖို႔ လံုးဝ၊လံုးဝ အေရးႀကီးပါသည္။

    “သတိမမူ၊ ဂူမျမင္”၊ သတိမူက၊ ျမဴမႈန္ကိုပင္ ျမင္ႏိုင္စြမ္းရွိသည္ကို အနာဂတ္လူငယ္ေက်ာင္းသားတိုင္း သတိခ်ပ္သင့္လွေပသည္။ မိမိတို႔ အနာဂတ္ရည္မွန္းခ်က္မ်ား လွမ္းတက္ရာတြင္ ေလွကားထစ္သဖြယ္ျဖစ္သည့္၊ ေပါင္းကူးတံတားတစ္ခုျဖစ္သည့္ တကၠသိုလ္ဝင္ တန္းစာေမးပြဲေျဖဆိုခြင့္ေဖာင္ႏွင့္ကတ္ျပားကို ၿပီးစလြယ္ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ သေဘာထားၿပီး ျဖည့္စြက္ခဲ့ပါက ေနွာင္းေနာင္တရမည့္သူမွာ မိမိသာျဖစ္ေၾကာင္း။ ထို႕ေၾကာင့္ အသိ၊သတိႏွင့္ယွဥ္ ကာ “ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္” တို႔ကို အေလးထားဂရုျပဳၿပီး လုပ္ေဆာင္သင့္ပါေၾကာင္း ေလးေလးနက္နက္ တိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။

    ေလးစားလ်က္
    ဂ်က္ဖရီတင္အုန္း (ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္)