Tag: opinion

ႏိုဝင္ဘာ ၂၃ ၊ ၂၀၁၄
M-Media

ၿပီးခဲ့ေသာသီတင္းပတ္ ျမန္မာျပည္ခရီးစဥ္၌ သမၼတအိုဘားမားက ျပန္လည္ျပဳျပင္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ကို မျဖစ္ျဖစ္သည့္နည္းျဖင့္ ျပည့္၀ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ (တစ္နည္း) ေနာက္ေၾကာင္းျပန္မလွည့္ရန္ ရိပ္ဖမ္းသံဖမ္း သတိေပးခဲ့သည္။ သူ႔ေလသံမွာ ယခင္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ခရီးစဥ္တုန္းကေလာက္ ထက္သန္စိတ္ မျပင္းျပေတာ့သည္ကို ထင္သာျမင္သာရိွလြန္းလွ၏။ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ၾကည့္ေသာ္ လက္ရိွ ဦးသိန္းစိန္၏ အမည္ခံ အရပ္သား အစိုးရအဖြဲ႕သည္ ရာစုႏွစ္၀က္နီးပါး စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး လြန္ေျမာက္ၿပီးေနာက္ လြတ္လပ္ျခင္း အျပည့္ျဖင့္ တိုးထြက္လာသေယာင္ ရိွ၏။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားစြာႏွင့္အတူ ထင္ရွားေသာ ဒီမိုကေရစီရုပ္လံုး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ လႊတ္ေပးခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ ယခုအခါ ျပဳျပင္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္မွာ အဓိကက်သည့္က႑မ်ား အားလံုးနီးပါး၌ ရပ္ဆိုင္းေနေလၿပီ။ အတိုက္အခံမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးအာဏာ ခြဲေ၀ေပးျခင္း၊ လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္းသား အုပ္စုမ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ တည္ေဆာက္ျခင္း၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ႏွင့္ မြတ္စ္လင္မ္မ်ား အေရးအရာ၊ လူနည္းစု၀င္အခြင့္အေရးမ်ား၊ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ စသည္တို႔ျဖစ္သည္။ ယင္းသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ စစ္တပ္က ၎၏ေႏွာင္ႀကိဳးမ်ားကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္မံ ရစ္ခ်ည္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္၏။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ကတည္းက စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားၿပီးေနာက္ လာမည့္ႏွစ္အတြင္း ပထမဆံုး အႀကိမ္အျဖစ္ သမိုင္း၀င္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ တစ္ရပ္ က်င္းပရန္ ျပင္ဆင္ေနသည့္တိုင္ လက္ရိွလမ်ားအတြင္း တပ္မေတာ္ဟု ေခၚတြင္ေသာ ျမန္မာစစ္တပ္မွာ ၎၏ေခါင္းမာမႈကို ပိုမိုထင္ရွားစြာ ျပသလာသည္။ တပ္မေတာ္သည္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒအတြင္း ၎တို႔ဖာသာ ထည့္သြင္းထားမႈကို အနည္းငယ္မွ် အေလွ်ာ့မေပးသည့္ အျပင္ အာဏာလက္တံ ထပ္ဆင့္ တိုးခ်ဲ႕ေနေၾကာင္း ေတြ႕ရေပသည္။

မၾကာေသးမီက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ကိုယ္ရံေတာ္ေဟာင္းတစ္ဦးျဖစ္သူ အလြတ္တန္း ဂ်ာနယ္လစ္ ကိုပါႀကီး သတ္ျဖတ္ခံရမႈမွာ ထင္ရွားေသာ ဥပမာတစ္ရပ္ ျဖစ္သည္။ ေအာက္တိုဘာလဆန္းပိုင္းက ကိုပါႀကီးအား စစ္တပ္မွ ပစ္သတ္ခဲ့ေၾကာင္း ဆုိၾကသည္။ အစပိုင္းတြင္ ကိုပါႀကီး၏အေလာင္းကို ဖံုးကြယ္ထားရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး ယင္းျဖစ္ရပ္၏ရက္သတၱ သံုးပတ္ေက်ာ္လြန္မွသာ ထြက္ေျပးရန္ႀကိဳးစားသျဖင့္ စစ္သားမ်ားက ပစ္သတ္သည္ဟု အသိေပးခဲ့သည္။ အာဏာပိုင္မ်ားက ကိုပါႀကီး၏အေလာင္းကို ေဖာ္ယူၿပီး ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚတြင္ ဓာတ္ပံုမ်ား တက္လာေသာအခါ သူသည္ ညွင္းပန္း ႏွိပ္စက္ခံထားရေၾကာင္း သံသယ၀င္မႈ ခိုင္မာသြား၍ ျပည္သူလူထုကို အမ်က္ေဒါသသင့္သြားေစခဲ့သည္။

ထိုျဖစ္စဥ္ပိုင္းေလးက စစ္တပ္၏ ပိတ္ဆို႔ကာဆီးေသာ စိတ္အေနအထား ျပန္လည္ရွင္သန္လာေၾကာင္း ဖြင့္ဟျပသေနသလိုပင္။ ၎၏စစ္တပ္ အရာရိွမ်ားအား အရပ္သားတရားရံုး၌ စစ္ေဆး စီရင္ျခင္းကို စစ္တပ္က အလ်ဥ္း မလိုလားေခ်။ စစ္တပ္၏ တာ၀န္ရိွမႈအေပါင္းကို ကာကြယ္ရန္ လိုအပ္လာပါလွ်င္ ၎တို႔ ကိုယ္တိုင္ စီရင္မည္ ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ၌ “တပ္မေတာ္အေရး တရားစီရင္မႈမွာ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေအာက္တြင္သာ ေနာက္ဆံုး အတည္ျဖစ္ေၾကာင္း” ေဖာ္ျပထားသည္။

လူထုကို အာရံုလႊဲျခင္း၌ အႏၱရာယ္ရွိ၏။ ဟားဗတ္ ဥပေဒေကာလိပ္၏ လတ္တေလ ာ အစီရင္ခံစာ၌ လူမဆန္ေသာျပစ္မႈမ်ား၊ ၂၀၀၅ မွ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္ ကရင္လူမ်ဳိးစုတို႔အေပၚ က်ဴးလြန္ထားေသာ စစ္ရာဇ၀တ္မႈမ်ားႏွင့္ဆက္ႏႊယ္ေနသည့္ ထိပ္တန္းအဆင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သံုးဦး၏အမည္ကို ေဖာ္ျပထားသည္။ စပ္ကူးမတ္ ကူးၾကားကာလ တရားမွ်တမႈသည္ တစ္ခ်ိန္တုန္းကေတာ့ အာဏာရွင္ တစ္စုတည္း အတြက္သာ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေသာ္လည္း စစ္တပ္ ညီညြတ္ေရးအတြက္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ တစ္ခုျဖစ္လာေနသည္။ ယေန႔ျပႆနာမွာ စစ္တပ္သည္ အာဏာျပန္သိမ္းရန္ စဥ္းစာျခင္းရိွ မရိွ မဟုတ္၊ တစ္ႏွစ္မွ်ပင္ မလိုေတာ့ေသာ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ၎၏ အက်ဳိးအျမတ္ တစ္ကြက္တည္းကို ကာကြယ္ရန္ ဘယ္အတိုင္းအတာ အထိ ေျခလွမ္းလွမ္းသြားမည့္ကိစၥျဖစ္သည္။

စစ္တပ္မွေျဖရွင္းရမည့္ ေနာက္ထပ္ေျခလွမ္း တစ္ရပ္မွာ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးျဖစ္သည္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တစ္ေလွ်ာက္လံုး ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုစည္းမ်ဥ္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္လို မလို ျပည္သူ႔သေဘာ ဆႏၵကိုရယူသည့္ အထူးေကာ္မတီတစ္ရပ္အား လႊတ္ေတာ္မွ ဖြဲ႕စည္းေဆာင္ရြက္ေစခဲ့သည္။ အျခားတစ္ဖက္တြင္မူ  ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္ေတာင္းဆိုသည့္ ျပည္သူ႔ လက္မွတ္ ငါးသန္းကို အဓိက အတိုက္အခံပါတီမွ ေကာက္ယူတင္ျပခဲ့သည္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒစည္းမ်ဥ္းမ်ား ေျပာင္းလဲျပင္ဆင္ သတ္မွတ္ေရးအတြက္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္း၏ ေထာက္ခံမႈ လိုအပ္သည္။ စစ္တပ္က အမတ္ေနရာ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖင့္ ဗီတို အာဏာကို ရယူထားသည္။ ထို႔ျပင္ ျပည္သူ႔ ဆႏၵေကာက္ခံခ်က္မွ မဲအမ်ားစုျဖင့္သာ ျပဳျပင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ သမၼတေနရာ ၀င္ၿပိဳင္ခြင့္၊ အခြန္အေကာက္ သတ္မွတ္ခ်က္၊ တိုင္းရင္းသားေဒသမ်ား၌ ေဒသဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ား ခန္႔အပ္မႈ အပါအ၀င္ အေျခခံက်က်ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏိုင္မည့္ ထြက္ေပါက္မ်ားကို အလြန္အကၽြံ ပိတ္ဆို႔ထားျခင္းခံရသည္။

သို႔ေသာ္လည္း လြန္ခဲ့ေသ ာ ရက္သတၱပတ္က လႊတ္ေတာ္အတြင္း အေခ်အတင္ေဆြးေႏြးရာ၌ စစ္တပ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက အဆိုပါ အေျခခံျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းထားရိွရန္ ေၾကျငာခဲ့သည္။ တပ္မေတာ္အေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား သမၼတ ရာထူး၀င္ၿပိဳင္ ခြင့္ျပဳရန္ အလ်ဥ္း မစဥ္းစားေၾကာင္း ေပၚလြင္ လာခဲ့သည္။ သို႔တေစ တိုင္းရင္းသားႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ားႏွင့္ လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႕အစည္းအၾကား ေထာက္ခံမႈရရိွေရး အတြက္ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုတြင္ တိုင္းရင္းေဒသမ်ား၏ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္အာဏာပိုင္းကို တိုးျမွင့္ေပးလိုဟန္ ေတြ႕ရသည္။ လက္ရိွအားျဖင့္ မလႈပ္သာ မလွည့္သာျဖစ္ေနသည္မွာ သိသိသာသာ အေျပာင္းအလဲ မျပဳလိုျခင္းႏွင့္ မလံုၿခံဳမႈ ႀကီးထြားလာေနျခင္း ျဖစ္သည္။

စစ္တပ္၏ ေခါင္းမာမႈက စစ္တပ္ႏွင့္ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေနျခင္းေၾကာင့္ ဤအခ်က္မွာ အထူးအားျဖင့္ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်မ်ားေနသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ဒီဇင္ဘာလက စစ္အစိုးရေဟာင္း၏လက္ေ၀ခံ အာဏာရ ျပည္ေထာင္စု ႀကံ႕ခိုင္ေရးႏွင့္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ပါတီမွ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္မ်ား ေျပာင္းလဲရန္ မူအားျဖင့္ လက္ခံထားခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။

ပြင့္လင္းေခတ္၏ ကနဦးပိုင္းတြင္ စစ္တပ္သည္ ဦးသိန္းစိန္၏ ျပဳျပင္ မြမ္းမံျခင္း လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားေနာက္ လိုက္ပါရန္ တိမ္းညႊတ္ခဲ့၏။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားမွာ မိမိတို႔၏ စီးပြားေရးႏွင့္ စစ္ေရးဆိုင္ရာ ကိုယ္က်ဳိး စီးပြားမွအပ ၎၏ ဗ်ဴရိုကရက္ တစ္ဦးျဖစ္ေသာ သမၼတ၏ ႏိုင္ငံေရး အစီအမံမ်ားကို ဟုတ္တိပတ္တိ မဆန္႔က်င္ခဲ့ၾက။ သို႔ေသာ္ ဦးသိန္းစိန္၏ အနီးကပ္ ထိပ္တန္းအရာရိွတို႔၏ အဆိုအရ သမၼတ ႏွင့္ စစ္ဦးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္တို႔အၾကား ကြာဟမႈ ႀကီးမားလာသည္။ ၎တို႔ ႏွစ္ဖက္စလံုးႏွင့္ နီးစပ္သည့္ အသိုင္းအ၀ိုင္းထံမွ သိရသည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္၏ ေႏွာင္းပိုင္း တင္းၾကပ္သည့္ နည္းစဥ္မ်ားမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၏ ပံုစံအတိုင္း တစ္ထပ္တည္းျဖစ္လာသည္ဟု ဆုိၾကသည္။ ၁၉၉၂ မွ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ထိ ျမန္မာ့စစ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊသည္ ေနာက္ကြယ္မွႀကိဳးကိုင္ေနေသးေၾကာင္း ယူဆႏိုင္ေပသည္။

လတ္တေလာအေနအထား၌ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီ N.D.S.C ၏အခန္းက႑ကို တိုးခ်ဲ႕သြားရန္ ေတာင္းဆိုထားသည္။ ထိုေကာင္စီသည္ စစ္တပ္ၾသဇာခံ အဖြဲ႕၀င္ ၁၁ ဦးႏွင့္ဖြဲ႕စည္းထားၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္၏ အေရးေပၚအေျခအေနတြင္ အရပ္သားအစိုးရထံမွ အာဏာ လႊဲေျပာင္းရယူခြင့္ အပါအ၀င္ အလွမ္းက်ယ္လွသည ့္ၾသဇာအာဏာမ်ားကို ကိုင္စြဲထားသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္သီတင္းပတ္ လႊတ္ေတာ္အတြင္း အေခ်အတင္ေဆြးေႏြးၾကရာ၌ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေနရာ၏သံုးပံုတစ္ပံု လစ္လပ္ပါက N.D.S.C အေနျဖင့္ လႊတ္ေတာ္ကို ရပ္စဲႏိုင္ဖို႔အထိ စစ္တပ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက အေရးဆိုခဲ့ၾကသည္။

ဤအဆိုျပဳခ်က္မွာ စစ္တပ္မွ ၎၏ၾသဇာကို တိုးျမွင့္ထူေထာင္သြားရန္ အကြက္က်က် ႀကံစည္ႀကိဳးပမ္းခ်က္သာ ျဖစ္ေပမည္။ သို႔ေသာ္ လက္ရိွျဖစ္စဥ္မ်ားအနက္မွ တစ္ခုျဖစ္ေသာ – စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္း၏အျမင္၊ မဲဆႏၵရွင္မ်ား၏ဆႏၵ၊ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ဆက္ဆံေရး စသည္တို႔အေပၚ စိုးစဥ္းမွ် အေရးမစိုက္ၾကသည္ကို ၾကည့္လွ်င္ ဤအေၾကာင္းတရားက ခိုင္လံုေနေပသည္။ ကတိက၀တ္ေပးၿပီး မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသစ္သည္ အတိတ္လမ္းေဟာင္းသို႔ ျပန္လည္ တိုးေမွ်ာ္မႈ စတင္လာပါေတာ့၏။

xxxxxxxxxxxxxxxxxx

Foreign Policy’s blog Democracy Lab ၏ ပင္တိုင္ေဆာင္းပါးရွင္ မင္းဇင္ ေရးသားေသာ Return of the Myanmar Military? ကို ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေရးသားသည္။

ႏိုဝင္ဘာ ၆ ၊ ၂၀၁၄
M-Media
.ေအာင္တင္ ေရးသည္။

.ျမန္မာ့လူ႔အဖဲြ႔အစည္းကုုိ သုုံးပုုိင္းခဲြၾကည့္မယ္။

(၁) အာဏာရွင္ပုုိင္း

(၂) ျပည္သူလူထုုပုုိင္း

(၃) ႏုုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရး၊ တုုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ပုုိင္း

(၁) အာဏာရွင္ပုုိင္း

အာဏာရွင္စနစ္ကေန ဒီမုုိကေရစီစနစ္ကုိ ကူးေျပာင္းတဲ့ႏိုုင္ငံတုုိင္းေလာက္မွာ ဒီမုုိကေရစီရဲ့ သရုုပ္တစ္ခုုျဖစ္တဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြေတြကုုိသာ ဟန္ျပလုုပ္ေပးျပီး အာဏာကုုိ နည္းမ်ိဳးစုုံ (ျခိမ္းေျခာက္၊ လာဘ္ထုုိး၊ ေသြးခဲြ၊ ေထာင္ခ်၊ လုုယက္၊ တုုိက္ခုုိက္၊ သတ္ျဖတ္၊ ျပည္တြင္းစစ္၊ ခရုုိနီ၊ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး အဓိကရုုန္းေတြ) သုုံးျပီး ဆက္လက္ ကိုုင္စဲြေနၾကတာေတြကုုိ ႏိုင္ငံအမ်ားအျပားမွာ အခုုထက္တုုိင္ ေတြ႔ႏုုိင္တယ္။

အာဏာရွင္ေတြဟာ ဘယ္ဘာသာကုိမွ ကုိးကြယ္သူေတြ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ကုိးကြယ္တာက အာဏာသာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဏာရွင္တုိ္င္းဟာ မိမိအာဏာကုိ ထိပါးလာမယ္ဆုိရင္ အျခားလူမ်ိဳး၊ အျခားသာသနာကုိ အသာထား မိမိလူမ်ိဳး၊ မိမိကိုးကြယ္တဲ့ဘုန္းႀကီး၊ မိမိကုိးကြယ္တဲ့သာသနာကုိလည္း သတ္ျဖတ္ဖို႔ ဖ်က္ဆီးဖို႔ ဘယ္တုန္းကမွ ဝန္မေလးၾကဘူး။ သူတို႔ခ်စ္တာ သူတုိံ႔လူမ်ိဳး၊ သူတုိ႔သာသနာ မဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔မုန္းတာလည္း မြတ္စလင္၊ တုိင္းရင္းသား၊ ခရစ္ယာန္ မဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔ခ်စ္တာ အာဏာ၊ သူတုိ႔မုန္းတာက သူတုိ႔အာဏာကုိ ထိပါးမဲ့သူေတြဘဲ။ ဒါေၾကာင့္ အာဏာအတြက္ ဘယ္သူနဲ႔မဆုိ မဟာမိတ္လုပ္ႏုိင္ၾကသလုိ၊ ဘယ္သူ႔ကုိမဆုိ ရန္သူလုပ္ႏုိင္ၾကသူေတြျဖစ္တယ္။ (အာဏာရွင္ထက္ပုိဆုိးတာက Fanatics and Extremists အစြန္းေရာက္ အယူအဆရွိသူျဖစ္တယ္။ အာဏာရွင္က အာဏာသာ ရေနမယ္ဆုိရင္ ရန္သူကုိ မိတ္ေဆြလုပ္ႏိုင္ၾကေသာ္လည္း အစြန္းေရာက္က မိမိရဲ့ အစြန္းေရာက္ဝါဒအတြက္ မတူတဲ့အုပ္စုကို အျပီးတုိင္ေခ်မႈံးလုိ သူေတြျဖစ္တယ္။ အစြန္းေရာက္ေတြမွာ မတူတဲ့ အုပ္စုအတြက္ ဘယ္ေနရာမွ မရွိဘူး။)

ဒါေၾကာင့္ အာဏာကုုိ လက္မလႊတ္ရဖိုု႔ နည္းမ်ိဳးစုုံနဲ႔ ၿုကုုိးစားလုုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ အာဏာရွင္အုုပ္စုုကုုိ အထူးတလည္ အျပစ္ထပ္ဆုုိစရာ လုိမယ္မထင္ဘူး။ အာဏာရွင္က အာဏာရွင္ရဲ့ အလုုပ္ကုုိ အာဏာရွင္ ပီသစြာနဲ႔ အာဏာရွင္နည္းေတြသုံးျပီး ဆက္လုုပ္ေနတာျဖစ္တယ္။ သူ႔အလုုပ္ကုုိ သူဆုုိက္လုုိက္မတ္တတ္ လုုပ္ေနတာျဖစ္လုုိ႔ Consistence ျဖစ္တယ္လုုိ႔ေတာင္ ခ်ီးက်ဴ း စကားေျပာခ်င္ရင္ ေျပာႏုုိင္ပါေသးတယ္။

(၂) ျပည္သူလူထုုပုုိင္း

အာဏာရွင္ေတြရဲ့ ဖိႏွိပ္မႈေတြေအာက္က အေထြေထြမေၾကနပ္မႈေတြ၊ ၾကပ္တည္းမႈေတြ၊ မတရားမႈေတြ၊ တစ္ေလွ်ာက္လုုံး ျပန္မေျပာဝ့ံဘဲ ေခါင္းငုုံ႔ခံလာရမႈေတြက တစုုံတရာပြင့္လင္းလာေတာ့ ပြင့္ထြက္လာတယ္။ ျပည္သူလူထုရဲ့ ပြင့္ထြက္မႈေတြက တညီတညြတ္တည္း အာဏာရွင္ဖက္ကုုိ မွ်ားဦးလွည့္လာရင္ အာဏာရွင္ေတြ အလွ်င္အျမန္ ျပဳတ္က်သြားမွာ အေသအခ်ာျဖစ္တယ္။

ဒါေၾကာင့္ အဲဒီပြင့္ထြက္လာမႈကုုိ အာဏာရွင္ဖက္ကုုိ ဦးမတည္လာဖုုိ႔ အာဏာရွင္ေတြက လူ႔အဖဲြ႔အစည္းအတြက္ ရန္သူသစ္ကုုိ ဖန္တီးေပးၾကတယ္။ အာဏာရွင္တပုိင္း၊ ဒီမုိကေရစီတစ္ပုိင္းႏိုင္ငံေတြမွာ အလြယ္ဆုံး၊ ကုန္က်မႈအနည္းဆုံး၊ အက်အဆုံးအနည္းဆုံးႏွင့္ အထိေရာက္ဆုံး၊ အက်ိဳးအျမတ္အေသခ်ာဆုံးက မိမိကုိင္စဲြထားတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ တရားစီရင္ေရး ယႏၱယားေတြကုိသုံးျပီး လူ႔အဖဲြ႔အစည္းကုိ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္လာေအာင္ ေကာလဟလေတြဖန္တီးျခင္း၊ အၾကမ္းဖက္မႈေတြျဖစ္ပြါးေစျခင္း၊ လူေတြကုိ အေၾကာက္တရား ဖိစီးထားေစျခင္းတုိ႔ျဖစ္တယ္။

တခ်ိန္က ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ တစုံတရာညီညြတ္မႈရွိခဲ့တဲ့ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းဟာ ရန္သူအစစ္ေပ်ာက္ျပီး အဖိႏွိပ္ခံရသူအခ်င္းခ်င္း ရန္သူလုပ္၊ အခ်င္းခ်င္းတုိက္ခုိက္လာၾကတဲ့အတြက္ အစိပ္စိပ္ အမႊာမႊာ ကဲြျပားကုုန္တယ္။ အလြယ္ဆုံး ထင္သာျမင္သာ ဥပမာတစ္ခုေပးရရင္ အျမဲတန္း ဒီမုုိကေရစီေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ တရားမွ်တမႈဖက္က တစုုိက္မတ္မတ္ ညီညီညြတ္ညြတ္ ေရွ႕တန္းက ၿက့ံၿက့ံခံရပ္တည္ေနခဲ့တဲ့ သံဃာေတြေတာင္မွ ဒီမုုိကေရစီေထာက္ခံတဲ့ သံဃာနဲ႔ အာဏာရွင္ေထာက္ခံတဲ့ သံဃာဆုုိျပီး ႏွစ္ျခမ္း ျဗန္းကနဲ ကြဲသြားတာကုုိ ၾကည့္ပါ။

လူသားမ်ိဳးဆက္ႏွစ္ဆက္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ ပိတ္ေလွာင္ခံထားရတဲ့ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ အာဏာရွင္မ်ားလွည့္ကြက္ထဲကုုိ လူထုုေတြက အလြယ္တကူ သက္ဆင္းသြားတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုုပုုိင္းကုုိလည္း အထူးအျပစ္ဆုိဖို႔ မသင့္ျပန္ဘူး။

တုိးတက္ပါတယ္၊ အျမင္က်ယ္ပါတယ္ဆုိတဲ့ ရွစ္ေလးလုံး ဒီမုိကေရစီေရးေခါင္းေဆာင္ ကုိကုိႀကီးေတာင္ မွဴးေဇာ္ရဲ့ ခေလးကြက္ကုုိ မွီေအာင္ ပုဆုုိးမႏုုိင္၊ ပုုဝါမႏုုိင္နဲ႔ အတင္း ဒုုန္းစုုိင္းေျပးလုုိက္ရင္း အခုဘဲ တပ္ထဲဝင္၊ တပ္မေတာ္နဲ႔ လက္တဲြျပီး ေရွ႕တန္းထြက္တုိက္ေတာ့မဲ့အလား ႀကိမ္းလား၊ ဝါးလား၊ ဟိန္းလား၊ ေဟာက္လား လုပ္လာတယ္။

(၃) ႏုုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရး၊ တုုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ပုုိင္း

၁၉၅၈က ျပည္တြင္းစစ္ကုုိ အေၾကာင္းျပျပီး စစ္အုပ္စုက ၆လသက္တန္းေပးအပ္ထားတဲ့ အာဏာကုိ ႏွစ္ႏွစ္သက္တန္းအထိ ဆဲြဆန္႔ႏုိင္ခဲ့ျခင္းျဖင့္ ကံဆုိးလွတဲ့ ျမန္မာျပည္မွာ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ စတင္အျမစ္တြယ္လာခဲ့တယ္။ အာဏာအရသာကုိ စတင္ျမီးစမ္းဖူးသြားခဲ့တဲ့ စစ္အုပ္စုဟာ သိပ္မၾကာခင္ ဖက္ဒရယ္ကုုိ အေၾကာင္းျပျပီး ၁၉၆၂မွာ အာဏာသိမ္းခဲ့တယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ကုုိ အေၾကာင္းျပျပီး ၁၉၈၈မွာ အာဏာဆက္ယူ သြားခဲ့ျပန္တယ္။၂၀၀၈ ဖဲြ႔စည္းပုံနဲ႔  ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ အသစ္တဖန္ ေလ့က်င့္ေမြးထုတ္ထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုကုိ ယုံၾကည္စိတ္ခ်လာတဲ့ အာဏာရွင္ေတြက ေရြးေကာက္ပဲြစနစ္ကုိ ၂၀၁၀မွာ စတင္က်င့္သုံးခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။

သုိ႔ေသာ္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ တစညကုိ အဟုတ္ထင္ခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္အုပ္စုဟာ ၂၀၁၂မွာ ျပည္ခုိင္ျဖိဳးကုိလည္း အတြက္မွားခဲ့ျပန္တယ္။ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြမွာ NLD ကုိ အျပတ္အသတ္ရႈံးခဲ့ျခင္းဟာ နတ္သမီး အိပ္မက္မက္ေနခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္ေတြကုိ ထိန္႔လန္႔တၾကား လန္႔ႏုိးလာေစခဲ့တယ္။ ၂၀၁၂မွာ ၾကားျဖတ္မွာ လုံးဝ မေမွ်ာ္လင့္ထားဘဲ ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ရႈံးခဲ့တဲ့ ရႈံးပဲြႀကီးအေပၚ ျပည္ခုုိင္ျဖိဳးေခါင္းေဆာင္ ဦးေဌးဦးက ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြက်ရင္၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြမွာလုိ မရႈံးရေအာင္ က်ေနာ္တုုိ႔မွာ ပလန္ေအ မရရင္ ပလန္ဘီ၊ ပလန္စီ စသျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ရွိထားပါတယ္လိုု႔ ထုုတ္ေဖၚေျပာလာခဲ့တယ္။

ျပည္တြင္းစစ္၊ ဖက္ဒရယ္၊ ကြန္ျမဴနစ္ဆုုိတာေတြနဲ႔ အာဏာသက္ရွည္ခဲ့သူေတြဟာ နည္းေဟာင္းေတြကုိ ဆက္သုုံးလုုိ႔ မျဖစ္ေတာ့တဲ့ေနာက္ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြ အျပီးမွာ အင္မတန္ထိေရာက္တဲ့ နည္းလမ္းသစ္တစ္ခုကုိ ရွာေတြ႔ခဲ့ၾကတယ္။

ရခုုိင္ျပည္နယ္ လူမိ်ဳးေရး အဓိကရုန္းကုုိ ၂၀၁၂ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြကုိ ရႈံးျပီးမွ စတင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ အဲဒီမတုုိင္ခင္ကဆုုိ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ရခုိင္ျပည္က မြတ္စလင္ေတြဟာ အင္မတန္ျမန္မာဆန္ၾကတယ္လုုိ႔ေတာင္ ေျပာခဲ့ေသးတယ္။

သမၼတရုုံး ညႊန္ၾကားေရးမွဴး ဗုုိလ္မွဴးေဇာ္ေဌး(မွဴးေဇာ္)က သူ႔ေဖ့စ္ဘြတ္ကေန ျပည္ပက လက္နက္ကိုင္တပ္ေတြ ရခုုိင္ျပည္နယ္ကုိ က်ဴးေက်ာ္လာပါျပီဆုိျပီး သတင္းမွားေတြ တမင္ထုုတ္လႊင့္ျပီး ရခုုိင္ျပည္နယ္က လူမ်ိဳးေရးအထိကရုုန္းကုုိ လူသိရွင္ၾကား စတင္ဦးေဆာင္ လႈံ႔ေဆာ္ခဲ့တယ္။ (အဲဒီသတင္း လုံးဝမမွန္ေၾကာင္း ျပည္ေထာင္စု နယ္စပ္ေရးရာဝန္ႀကီး ဒုဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းေဌးႏွင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္ နယ္စပ္ဝန္ႀကီး ဗုုိလ္မွဴးႀကီးထိန္လင္းတုိ႔က ေနာက္ပိုင္းမွာ တရားဝင္ အတိအလင္း ျငင္းဆုိခဲ့ၾကတယ္။) ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ တစ္တုိင္းျပည္လုံးမွာ အမ်ိဳးသားေရး အစြန္းေရာက္ဝါဒေတြနဲ႔ ေသြးဆူလာၾကျပီး တစ္ႏုိင္ငံလုံးကုိ ဒီေန႔ မနက္ဖန္ဘဲ ကုလားေတြဝင္သိမ္းေတာ့မလုိ လူထုက စုိးရိမ္လာတယ္။ ျပည္သူလူထု လုိလားေတာင့္တေနတဲ့ ဒီမုုိကေရစီေရး၊ ျပည္ေထာင္စုုေရးက ေနာက္တန္းကိုု ဒလိမ့္ေခါက္ေကြး ေခြးက် ဝက္က် က်သြားခဲ့တယ္။ အမ်ိဴးသားလုုံျခံဳေရး၊ တုိင္းျပည္ကာကြယ္ေရးႏွင့္ အမ်ိး၊ ဘာသာ၊ သာသနာက ထိပ္တက္လာကာ တစ္ႏိုုင္ငံလုုံးရဲ့ ေသေရးရွင္ေရးျဖစ္လာတယ္။ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာကုိမွ ေရွ႕တန္းမတင္ရင္ အမ်ိဳးသားေရးကုိ သစၥာေဖာက္သူေတြ အလုိလိုျဖစ္လာတယ္။

တုိးတက္ပါတယ္၊ အျမင္က်ယ္ပါတယ္ဆုိတဲ့ ရွစ္ေလးလုံး ဒီမုိကေရစီေရးေခါင္းေဆာင္ ကုိကုိႀကီးေတာင္ မွဴးေဇာ္ရဲ့ ခေလးကြက္ကုုိ မွီေအာင္ ပုဆုုိးမႏုုိင္၊ ပုုဝါမႏုုိင္နဲ႔ အတင္းဒုုန္းစုုိင္းေျပးလုုိက္ရင္း အခုဘဲ တပ္ထဲဝင္၊ တပ္မေတာ္နဲ႔ လက္တဲြျပီး ေရွ႕တန္းထြက္တုိက္ေတာ့မဲ့အလား ႀကိမ္းလား၊ ဝါးလား၊ ဟိန္းလား၊ ေဟာက္လား လုပ္လာတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ့ သေဘာ သဘာဝေတြကုုိ ဒီမုုိေခါင္းေဆာင္ အမ်ားအျပားက လုုံးဝ ေမ့ထားလုုိက္ၾကတယ္။ ကုုိကုုိႀကီး လုုိေခါင္းေဆာင္ေတြ ရဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ အာဏာရွင္ အုပ္စုလည္း တုိင္းျပည္ကုိ ကာကြယ္မဲ့ ေက်းဇူးရွင္ သူရဲေကာင္းေတြ ေန႔ခ်င္းညခ်င္းျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ဒီမုိကေရစီ၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ တရားမွ်တေရး ေတာင္းဆုိတုိက္ပဲြဝင္သံေတြ တုိးညွဥ္း ဆိတ္သုဥ္းသြားတယ္။ ဒီတစ္ပဲြမွာလည္း အရင္ပဲြေတြလုိဘဲ ဒီမုိကေရစီ အုပ္စုဟာ ျမင္မေကာင္းေအာင္ ေသြးသံ တရဲရဲ က်ိဳးပဲ့ဖူးေယာင္ျပီး ဒုိင္ပဲြရပ္နဲ႔ ရႈံးသြားျပန္တယ္။

ဒီအႏၱရာယ္ကုုိ ျမန္မာျပည္က လူထုေခါင္းေဆာင္ေတြ ၿကုိျပီး မျမင္ခဲ့ဘူး။ မသိခဲ့ဘူး။ သတိေပးေထာက္ျပမဲ့သူ မရွိခဲ့ဘူး ဆုုိရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့။

အာဏာရွင္ စနစ္ေဟာင္းရဲ့ နည္းမ်ိဳးစံုုနဲ႔ ေသြးခဲြ သပ္လွိ်ဳမႈေၾကာင့္ လူ႔အဖဲြ႔အစည္း အစိပ္စိပ္ အမႊာမႊာကဲြကာ ဒုုကၡေတြ႔ေနဆဲျဖစ္တဲ့ႏုုိင္ငံေတြက ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အာဏာရွင္ေတြအေၾကာင္း ေနာေၾကေနတဲ့ ႏုိင္ငံတကာ ပညာရွင္ေတြက ရွစ္ေလးလုုံး အပါအဝင္ အဖဲြ႔အစည္းေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ႏုုိင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ တုုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကုုိ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရးေခါင္းစဥ္ေတြဟာ ေထာင္ေခ်ာက္ျဖစ္တယ္။ တမင္လမ္းလႊဲေနတာျဖစ္တယ္။ သိပ္အႏၱရာယ္ႀကီးတယ္။ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး အစြန္းေရာက္မႈေတြကုုိ အညြန္႔ အေညွာက္ေတာင္ အေပါက္မခံၾကပါနဲ႔။ ႏုုစဥ္ကတည္းက အေရးတႀကီးကုုိင္တြယ္ၾကဖို႔၊ အျမစ္ျဖတ္ သုုတ္သင္ဖုုိ႔ တုိက္တြန္းခဲ့ၾကတယ္။ အရွိန္အဟုန္မႀကီးမားလာခင္ မသုုတ္သင္ႏုုိင္ခဲ့ရင္ ဒီမုုိကေရစီေရး၊ ျပည္ေထာင္စုုေရး၊ တရားဥပေဒ စုုိးမုုိးေရး၊ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး စသျဖင့္ က႑အားလုုံး ပ်က္ဆီးသြားလိမ့္မယ္လုုိ႔ ေဆြးေႏြးပဲြေတြ၊ ေဟာေျပာေတြ အမ်ားအျပားလုုပ္ျပီး သတိေပးခဲ့တယ္။

ဘယ္ထင္ရွားတဲ့၊ တာဝန္ရွိတဲ့ လူထုုေခါင္းေဆာင္၊ ဘယ္ပါတီေခါင္းေဆာင္၊ ဘယ္တုုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က ဒီသတိေပးခ်က္ကုုိ အထူးအေလးထားခဲ့တာ ရွိသလဲ။ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္မႈေတြကုိ ၿကုံေျပာေျပာတာေလာက္၊ ငါးပြက္ရာ ငါးစာခ်တာေလာက္၊ ျဖစ္မွေျပာလုိက္ တာေလာက္က လဲြရင္ ဘယ္ေခါင္းေဆာင္က ဒါဟာ ဒီမုိကေရစီေရး၊ ဖက္ဒရယ္အေရး အတြက္ ေထာင္ေခ်ာက္ျဖစ္တယ္လို႔ အေလးအနက္ျမင္သူ ရွိပါသလဲ။

တစ္ကယ္ေတာ့ မြတ္စလင္ေတြကုုိ တုုိက္ခုုိက္လာျခင္းဟာ မြတ္စလင္ေတြက အာဏာရွင္အုုပ္စုုကုုိ ျခိမ္းေျခာက္ေနလုုိ႔ မဟုုတ္ဘူး။ အာဏာရွင္အုုပ္စုုကုုိ ျခိမ္းေျခာက္ေနသူေတြႏွင့္ အာဏာရွင္စနစ္က စိုုးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕သူေတြက မြတ္စလင္လည္း မဟုုတ္ဘူး။ ဒီမုုိနဲ႔ တုုိင္းရင္းသားအုုပ္စုုသာျဖစ္တယ္။ ဒီမုုိအုုပ္စုုနဲ႔ တုုိင္းရင္းသားအုုပ္စုုကုုိ ခ်ိနဲ႔ေစဖုုိ႔၊ ျပည္သူလူထုုက ဒီမုုိႏွင့္ တုုိင္းရင္းသားအုုပ္စုုေတြကုုိ ေထာက္ခံမႈ ေလ်ာ့က်လာေစဖိုု႔ အာရုုံလႊဲေရးအတြက္ မြတ္စလင္ေတြကုုိ ဓါးစာခံလုပ္ တုုိက္ခုုိက္လာျခင္းျဖစ္တယ္ဆုုိတာနဲ႔ မြတ္စလင္ေတြကုုိ တုုိက္ခုုိက္ျခင္းသည္ ဒီမုုိနဲ႔ တုုိင္းရင္းသားအေရးကုုိ တုုိက္ခုုိက္ဖိုု႔ အၿကုိစစ္ျပင္ျခင္းျဖစ္တယ္ ဆုုိတာ ျမင္ႏိုုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းရွိေသာ ေခါင္းေဆာင္ေကာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိသလဲ။

ျမင္ပါတယ္ဆုုိရင္ေတာင္ ဒီလုုိတုုိက္ခုုိက္လာမႈကုိ ကာကြယ္ႏုုိင္တဲ့၊ တုုန္႔ျပန္ႏုုိင္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ ျမန္မာျပည္မွာ လုုံးဝမရွိဘူး။ တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူးလိုု႔ ေျပာရဲပါတယ္။

ENC (Ethnic Nationalities Council)ရဲ့ အေထြေထြအတြင္းေရမွဴးခ်ဳပ္အျဖစ္ တာဝန္ယူခဲ့သူ ေဒါက္တာဆလုိင္း လွ်ံမုန္းဆာေခါင္း (လက္ရွိ ျပည္တြင္း တုိင္းရင္းသား အေရးေတြမွာ ဆက္လက္ဦးေဆာင္ေနဆဲျဖစ္သူ) က ကရင္အပါအဝင္ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ ေတာ္လွန္ေရး အၾကပ္အတည္းအေပၚ စာတန္းတစ္ေစာင္ကုိ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ေရးခဲ့တယ္။

က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္ အဲဒီစာတန္းထဲမွာ သူေရးခဲ့တာက –

Shan against Kachin, Kachin against Karen and Karen against Mon. Everyone is against everyone but altogether are against Muslim. ရွမ္းနဲ႔ ကခ်င္ ဆန္႔က်င္တယ္။ ကခ်င္နဲ႔ ကရင္ ဆန္႔က်င္တယ္။ ကရင္နဲ႔ မြန္ ဆန္႔က်င္တယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြအားလုံး အခ်င္းခ်င္း တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အကုန္ဆန္႔က်င္ေနၾကတယ္။ သုိ႔ေသာ္ အားလုံးက မြတ္စလင္ကိုေတာ့ တညီတညြတ္တည္း ဝိုင္းဆန္႔က်င္ၾကတယ္လုိ႔ ျဖစ္တယ္။

ဒီေန႔အေျခအေနကုိ က်ေနာ့သုံးသပ္ခ်က္က

ႏုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရးႏွင့္ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ပုိင္းကုိ မြတ္စလင္နဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ အုပ္စုသုံးအုပ္စု ခဲြျမင္ပါတယ္။ AM အုပ္စု၊ IM အုပ္စုနဲ႔ JM အုပ္စုျဖစ္တယ္။

AM (Anti-Muslim)အုပ္စုက မြတ္စလင္မုန္းတီးေရး အင္အားစုျဖစ္တယ္။

IM (Indifference to Muslim) အုပ္စုက မြတ္စလင္ေတြ ခံစားနစ္နာေနရတာကုိ လုံးဝ ဂရုမစုိက္တဲ့အုပ္စုျဖစ္တယ္။ မြတ္စလင္ေတြ မ်ားမ်ားေသေလ ျမန္ျမန္ေကာင္းေလ လုိ႔ ယူဆတဲ့အုပ္စုျဖစ္တယ္။ တတ္ႏိုင္သေလာက္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကသူမ်ားျဖစ္တယ္။ ၿကုံလာရင္လည္း အဆင္ေျပသလုိသာ လူၾကားေကာင္းေအာင္ ဝတ္ေက်တန္းေက် ေျပာလုိက္ၾကသူမ်ားျဖစ္တယ္။

JM (Justice to Muslim) အုပ္စုက မြတ္စလင္ေတြကုိ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ၊ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာအားျဖင့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း စာနာတဲ့၊ ကူညီတဲ့အုပ္စုျဖစ္တယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ေဒါက္တာဆလုိင္းလွ်ံမုန္း ဆာေခါင္းရဲ့ ခဲြျခမ္းသုံးသပ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ တုုိင္းရင္းသားေတြက မြတ္စလင္ေတြအေပၚထားရွိခဲ့ေသာ သေဘာထားသည္ အခုအခါ ပုိတုိးတက္လာသလား။ ပုိဆုတ္ယုတ္သြားသလားဆုိတာကုိ စာဖတ္သူေတြ သုံးသပ္ဖုိ႔ျဖစ္တယ္။

ထုိနည္းအတုိင္းဘဲ ယေန႔ကာလ က်ေနာ့ သုံးသပ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ အုပ္စုသုံးအုပ္စုမွာ မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္သူေတြက အမ်ားစုလား။ မ်ားမ်ားေသ ျမန္ျမန္ေအးဆုုိျပီး မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသူေတြက အမ်ားစုလား။ မ်ားရင္ ဘယ္ႏွစ္ရာခုိင္ႏႈံးေလာက္အထိ မ်ားႏိုင္သလဲ။ မြတ္စလင္ေတြကုိ စာနာကူညီတဲ့သူေတြက အနည္းစုလား။ နည္းရင္ ဘယ္ႏွစ္ရာခုိင္ႏႈံးအထိ နည္းႏုိင္သလဲဆုိတာကုိလည္း စာဖတ္သူေတြ ဆက္လက္သုံးသပ္ဖုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။

နိဂုံးခ်ဳပ္အပုိင္းကုိ ဆက္ေရးပါမယ္။

ရာစုႏွစ္တစ္ဝက္ေက်ာ္ ယေန႔ထက္တုိင္ ခဲြျခားဖိႏွိပ္ခံေနရျပီး ျမန္မာ့လူအဖဲြ႔အစည္းရဲ့ ေအာက္ဆုံး၊ အဖိႏွိပ္အခံရဆုံးအလႊာမွာရွိေနတဲ့အျပင္ တရားဝင္ကိန္း ဂဏန္းမ်ားအရ ေလးရာခုိင္ႏႈံးထက္ မပုိတဲ့ မြတ္စလင္ေတြဟာ ျမန္မာ့ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းရဲ့ ဘယ္လူမ်ိဳး ဘယ္ဘာသာကုိမွ ဘယ္တုန္းကမွ ျခိမ္းေျခာက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အင္အားစု မဟုတ္ဘူး။ အမွန္က အစဥ္အဆက္ အျခိမ္းေျခာက္ခံေတြသာျဖစ္တယ္။ အျဖည့္ခံေတြသာ ျဖစ္ခဲ့တယ္။

အာဏာရွင္နဲ႔ေပါင္းျပီး အဆင္ေျပေနတဲ့ မေျပာပတဲ့ လက္တစ္ဆုပ္စာေလာက္က လဲြရင္ အျမဲတန္းသိမ္ငယ္ေနရတဲ့၊ ဆင္းရဲၾကပ္တည္းေနတဲ့၊ အႏွိမ္ခံေနရတဲ့ လူအုပ္စုကေလးဟာ အာဏာကုိ လက္မလႊတ္လုိသူ တစ္စုရဲ့ ဖန္တီးမႈေၾကာင့္ ၉၆%ေသာ ျမန္မာႏွင့္ တုိင္းရင္းသားေတြအားလုံးကုိ အျမစ္ျဖဳတ္ဖို႔ ျခိမ္းေျခာက္ေန တဲ့ ေၾကာက္စရာ လန္႔စရာ အင္အားစုအျဖစ္ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ရတယ္။ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ အာဏာရွင္ အဆက္ဆက္ေအာက္မွာေတာင္ မခံစားခဲ့ရဖူးတဲ့ ရက္ရက္စက္ တုိက္ခုိက္မႈေတြကုိ ဒီမုိကေရစီကုိသြားေနပါျပီဆုိတဲ့ေခတ္က်မွ ပက္ပက္စက္စက္ ခံလုိက္ရျခင္းျဖစ္တယ္။ ေနာင္လည္း ဆက္လက္တုိက္ခုိက္ခံရအုံးမဲ့ အေနအထားေတြက ယေန႔အခ်ိန္အထိ ရွိေနဆဲျဖစ္တယ္။

မြတ္စလင္ေတြမွာ မိတ္ေဆြနည္းလာတယ္။ အထီးက်န္ျဖစ္လာတယ္။ အၾကမ္းဖက္ခံရတဲ့ မြတ္စလင္ေတြကုိဘဲ အၾကမ္းဖက္သမားလုိ႔ေတာင္ အေခၚခံလာရတယ္။ အၾကမ္းဖက္ အဖ်က္ခံရတဲ့ ပလီေတြကုိ အၾကမ္းဖက္မဲ့ ခံတပ္ေတြလုိ႔ မရွက္မေၾကာက္ ေျပာလာၾကတယ္။

သုိ႔ေသာ္ အားလုုံး စဥ္းစားၾကေစခ်င္ပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားက အထူးစဥ္းစားပါ။

အၾကမ္းဖက္မႈေတြနဲ႔ မြတ္စလင္ဘယ္ႏွစ္ရာကုိ သတ္ႏုိင္ခဲ့သလဲ။ ဘယ္ႏွစ္ေထာင္ကုိေကာ ဆက္သတ္ႏုိင္အုံးမယ္ထင္သလဲ။ မြတ္စလင္ေတြ အကုန္လုံးကုိ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္သူကမွ မသတ္ပစ္ႏုိင္ပါဘူး။

အၾကမ္းဖက္မႈေတြေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္က မြတ္စလင္ေတြနဲ႔ မြတ္စလင္ေတြကုိးကြယ္ယုံၾကည္တဲ့ သာသနာရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာက ကမၻာ့အလည္မွာ က်ဆင္းသြားသလား။ တုိးျမင့္လာသလား။ အၾကမ္းဖက္သူေတြနဲ႔ အၾကမ္းဖက္သူေတြ ကုိးကြယ္ယုံၾကည္တဲ့သာသနာရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာက ကမၻာ့အလည္မွာ တုိးတက္လာသလား၊ က်ဆင္းသြားသလား။

ဘယ္လုိဘဲ ဖိႏွိပ္ရက္စက္မႈေတြ ရွိေနပါေစ။ ကမၻာတည္သေရြ႕ ျမန္မာတည္သလို၊ ျမန္မာတည္သေရြ႕ မြတ္စလင္ တည္မွာျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ျမင္ၾကပါ။

စာနာတတ္သူ တုိင္းရင္းသားေပါင္းစုံ ျမန္မာျပည္သူေတြနဲ႔ လက္တဲြျပီး မြတ္စလင္ေတြဟာ ျမန္မာ့လူ႔အဖဲြ႔အစည္းတြင္းမွာ ျပန္ရပ္တည္ ဦးေမာ့လာၾကမွာျဖစ္တယ္။ သမုိင္းရဲ့ ေနရာမွန္ကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္လည္ေဖၚထုတ္ ရယူသြားမွာျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔မဟုတ္ရင္ မနက္ဖန္၊ ဒီႏွစ္မဟုတ္ရင္ ေနာက္ႏွစ္၊ ဒီမ်ိးဆက္မဟုတ္ရင္ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ က်ေနာ္တုိ႔ ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာ ရွင္သန္ၾကမွာပါ။

ျငိမ္းခ်မ္းေရးကုိလုိလားေသာ၊ ႏုိင္ငံသားေကာင္း ပီသေသာ၊ အျပန္အလွန္ေလးစားမႈကုိ တည္ေဆာက္လုိေသာ မြတ္စလင္ေတြအတြက္ ကာလသုံးပါးလုံးျဖစ္တဲ့ အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္၊ အနာဂတ္သမုိင္း ဘယ္ေတာ့မွ မရုိင္းဘူးဆုိတာ က်ေနာ္တုိ႔ အျပည့္အဝ ယုံၾကည္ထားပါတယ္။ က်ေနာ္တုုိ႔မွာ မနက္ဖန္ရွိတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔မွာ အနာဂတ္ရွိပါတယ္။

တာဝန္မဲ့အုပ္စုေတြရဲ့ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူေတြသာ မိမိအမွားကုိ မိမိျမင္၊ မိမိအခ်ိဳးကုိ မိမိျပင္ျပီး လမ္းမွန္ေပၚမွာ ရဲရဲျပန္ရပ္ျပီး ျပည္သူကုိ အခ်ိန္မီ ဦးေဆာင္မႈေပးႏုိင္ဖုိ႔ လုိအပ္ေနပါတယ္။

အခ်ိန္မီ မျပင္ႏိုင္ၾကဘူးဆုိရင္ျဖင့္ အာဏာရွင္အုပ္စုက သမုိင္းတရားခံျဖစ္မဲ့ သမုိ္င္းတရားခြင္မွာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ေတြလည္း ပူးတဲြတရားခံေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကမွာ အေသအခ်ာျဖစ္တယ္။

ေအာင္တင္

မွတ္ခ်က္။ ။ ဒီေဆာင္းပါးထဲက အေၾကာင္းအရာအခ်ိဳ႕ဟာ ႏုိဝဘၤာလ(၁)ရက္ေန႔က မသီတာ(စမ္းေခ်ာင္း) ေနဘုန္းလတ္(ဘေလာ့ဂါ) ခင္ျမဇင္တုိ႔ရဲ့ တုိရန္တုိေဟာေျပာပဲြမွာ သူတုိ႔အျမင္ကုိ ေမးၾကည့္မယ္လုိ႔ မူလက စိတ္ကူးထားခဲ့တဲ့ အပုိင္းေတြလည္းပါဝင္ပါတယ္။ အဲဒီပဲြမွာ အဆင္မေျပတာေလးတစ္ခုေၾကာင့္ မေမးျဖစ္ခဲ့ဘူး။

ႏိုိဝင္ဘာ ၃ ၊ ၂၀၁၄
M-Media

ၿပီးခဲ့ေသာ ရက္သတၱပတ္၌ “တစ္ကိုယ္ေတာ္၀ံပုေလြ” ဟု ေခၚဆိုၾကသည့္ အၾကမ္းဖက္သမားတစ္ဦးက ကေနဒါႏိုင္ငံကို တိုက္ခိုက္သည္။ အလားတူစြာပင္ ကမာၻတစ္၀ွမ္း ပ်က္လိုဖ်က္ဆီးလုပ္ရပ္တို႔ႏွင့္ဆက္ႏြယ္ေနေသာ အၾကမ္းသမားတို႔၏ ေယဘူယ်အေျခအေနကို ျမင္ေတြ႕ေနရသည္မွာလည္း ဆယ္စုႏွစ္အနည္းငယ္ရိွေနေလၿပီ။ ယေန႔ေခတ္ေႏွာင္းပိုင္းတြင္ အတိုင္းအတာတစ္ရပ္အထိ ျမင့္မားလာေသာ အၾကမ္းဖက္မႈႏွင့္ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ် မႀကံဳဖူးေသာ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရးလႈပ္ခတ္မႈျဖစ္ေစသည့္ အယူသည္း အစြန္းေရာက္၀ါဒျပႆနာအား မည္သို႔မည္သို ခ်ဥ္းကပ္ကိုင္တြယ္သင့္ေၾကာင္း ကၽြႏ္ုပ္တို႔မွ ျပန္လည္ေတြးေခၚသံုးသပ္ရန္ အခ်ိန္က်ေရာက္ၿပီျဖစ္သည္။ စစ္ေရးခ်ဥ္းကပ္မႈက အေတာမသတ္ႏိုင္ေသာ အၾကမ္းဖက္မႈသံသရာကို ျဖစ္ပြားေစသည္။

“ခင္ဗ်ားတို႔ ကိုင္စြဲထားတဲ့ကိရိယာက သံတူတစ္မ်ဳိးတည္းျဖစ္ေနခဲ့ယင္ ျပႆနာတုိင္းကို ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ သံေခ်ာင္းတစ္လိုသာ ၾကည့္ျမင္ေျဖရွင္းဖို႔မ်ားေနတယ္” ဟူသည့္ Maslow ၏ Law of the Instrument ကို ပိ႑တၳျပဳရပါလွ်င္ –
“အေၾကာင္ းမလွစြာျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား အၾကားတြင္လည္း တန္ျပန္ အၾကမ္းဖက္မႈ ဗ်ဴဟာမ်ားကို ေဆြးေႏြးရာ၌္ ဤပံုစံခြက္အတိုင္း စည္းမ်ဥ္းျပဳေလ့ရိွတတ္ၾက၏။ မိမိတို႔ထံရိွေသာ ပစၥည္းေသတၱာအတြင္းမွ ကိရိယာတန္ဆာပလာမ်ားကိုသာ အသံုးခ်ၿပီး  ဥပေဒျပဳျခင္း သို႔မဟုတ္ စစ္ေရးအားျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ေလ့ရိွေၾကာင္း အမ်ားအားျဖင့္ ေတြ႕ၾကရေပသည္။ စစ္ေရးခ်ဥ္းကပ္မႈက အေတာမသတ္ႏိုင္ေသာ အၾကမ္းဖက္မႈသံသရာကို ျဖစ္ပြားေစသည္။ သို႔ျပဳျခင္းေၾကာင့္ အျပစ္မဲ့အရပ္သားမ်ား ၾကားညွပ္ခံေနရသည့္ ျပႆနာကို ျဖစ္ေပၚလာေစေတာ့သည္။ စစ္ေသြးၾကြ အစြန္းေရာက္သူမ်ားကို သုတ္သင္ႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ လက္ရ ေအာင္ပြဲခံႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ ၎တို႔ေနရာတြင္ ပို၍ အစားထိုး၀င္ေရာက္လာသည္ကို ထာ၀စဥ္ေတြ႕ေနရသည္။ တစ္ေကာင္ေသ ဆယ္ေကာင္ထြက္ေသာ ကစားနည္းႏွင့္ မ်ားစြာတူဆင္ေနေတာ့သည္။

လူထုေထာက္ခံမႈ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ရေရး အတြက္ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား အျဖစ္ ရွာေဖြသတ္မွတ္ႏွိပ္ကြပ္ရန္ ဥပေဒထုတ္ျပန္ေသာနည္းလမ္းကို အားသန္ခ်ဥ္းကပ္ေလတိုင္း တကယ့္တိုက္ခုိက္မႈ တစ္ရပ္ၿပီးသြားသည့္ေနာက္ပိုင္းအထိ စံုစမ္းစစ္ေဆးျခင္း ကိစၥက မစတင္ခဲ့ေၾကာင္း လက္ေတြ႕မ်က္ေတြ႕ အေျခအေနမ်ားက ေဖာ္ျပေနသည္။ ႏိုင္ငံတစ္ခု၏ေယဘူယ် အၾကမ္းဖက္မႈဆိုင္ရာ တန္ျပန္ဗ်ဴဟာမ်ား၌ အဆိုပါေရြးခ်ယ္မႈ ႏွစ္ရပ္စလံုးက မရိွမျဖစ္အေရးပါသည့္ ကိရိယာမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း ျပႆနာ၏ လက္ဦးအေၾကာင္းရစ္ျမစ္ျဖစ္ေသာ အယူသည္းအစြန္းေရာက္မႈကို အျမစ္မလွန္ႏိုင္ေၾကာင္း နားလည္ဖို႔ အလြန္အေရးႀကီးသည္။ CVE – Countering Violent Extremism အမည္ရိွ အၾကမ္းဖက္အစြန္းေရာက္စနစ္တန္ျပန္ေခ်မႈန္းေရးအတြက္ ထိေရာက္ အက်ဳိးရိွသည့္ ေရရွည္အစီအမံမ်ား ပါ၀င္ေသာ စြယ္စံုအသံုးခ်ပစၥည္းေသတၱာတစ္လံုး လိုအပ္ပါသည္။

အစြန္းေရာက္ျခင္း၏ ရန္သူသည္ ပညာေရး ျဖစ္သည္။ အလ္ကိုင္ဒါ၊ ISIL ။ အလ္ရွဗာ့ဗ္၊ ဘိုကိုဟရာမ္၊ နာဇီလက္သစ္မ်ား သို႔မဟုတ္ အျခားမည္သည့္ အစြန္းေရာက္အုပ္စုျဖစ္ေစ ၎တို႔ထံ၌ က်ဳိးေၾကာင္း က်က်ေတြးေခၚမႈအရည္အခ်င္း ကင္းမဲ့ေနေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။

ရႈေထာင့္ေပါင္းစံုမွ ခ်ဥ္းကပ္ေရး
———————————-
လူတစ္ဦးတိုင္းတစ္ေယာက္တိုင္းအတြက္ လက္ရိွျဖစ္တည္ဆဲ သို႔မဟုတ္ ျဖစ္ေပၚရန္တာစူေနသည့္ အယူသည္းမႈမ်ားမွ ကာကြယ္ေပးရန္ လမ္းေၾကာင္းေသာ ရႈေထာင့္စံုရင္ဆိုင္ေရးလမ္းေၾကာင္းကို CVE ၏ အဓိကအူတိုင္အျဖစ္ ရည္ညႊန္းသင့္သည္။ ဤအယူအဆသည္ အသစ္အဆန္းမဟုတ္၊ ၉/၁၁ အေရးကတည္းက မေရတြက္ႏိုင္ေလာက္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ေလ့လာမႈမ်ား၊ ေအာင္ျမင္စြာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့ေသာအစီအစဥ္မ်ားတြင္ ပါ၀င္ထားၿပီးျဖစ္၏။ သို႔ေစကာမူ ေငြေၾကးေထာက္ပံေပးကမ္းရန္ႏွင့္ အလုပ္ၿပီးေျမာက္ရန္ေျခလွမ္းစတင္ခ်ိန္တန္ေသာအခါ မူ၀ါဒခ်မွတ္သူမ်ားက ယင္းအေၾကာင္းျခင္းအရာအေပၚ အခါခပ္သိမ္းလိုလို တလြဲနားလည္ေနၾကသည္။

အၾကမ္းဖက္၀ါဒသည္လည္း ႏိုင္ငံေရးအတိုင္း  ျပည္တြင္း/ေဒသတြင္းေရးရာ တစ္ရပ္ပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အစြန္းေရာက္သူမ်ားက ေဒသတြင္း နစ္နာခ်က္တုိ႔ကို စဦးတည္ၾကက္မ်ား အျဖစ္ အသံုးခ်ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အစိုးရမ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ားမွ ယင္းအေပၚ စိုးရိမ္ေသာကေရာက္ေၾကာင္း မေဖာ္ျပမခ်င္း စိတ္ဒဏ္ရာရေစသည့္ အေျခအေနမ်ား ေရွ႕ဆက္ေနဆဲ၊ အစြန္းေရာက္ မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ား ျမင့္တက္လာဆဲ ျဖစ္ေန၏။

ကာတာ ႏိုင္ငံတကာ လံုၿခံဳေရးပညာတကၠသိုလ္မွ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ထုတ္ျပန္ေသာ တန္ျပန္ေရးအစီရင္ခံစာ၌ ဥေရာပ၊ အာရွ၊ အာဖရိက၊ ေျမာက္အေမရိကရိွ CVE ပရိုဂရမ္မ်ားေပၚ အေျခခံလ်က္ အဓိကေတြ႕ရိွခ်က္မ်ားကို အေသးစိပ္ေဖာ္ျပထားသည္။

ထိုေလ့လာေတြ႕ရိွခ်က္အတြင္း သတိထားမိသည့္အခ်က္မွာ အၾကမ္းဖက္၀ါဒအေပၚ အမႈန္႔ႀကိတ္နင္းေခ်မည့္ တန္ျပန္ဗ်ဴဟာမွန္သမွ် က်ရံႈးေလ့ရိွေၾကာင္း၊ အစြန္းေရာက္အုပ္စုမ်ားက ထိုျဖစ္စဥ္ကို ျပန္လည္ေခါင္းေထာင္ေရး၌အသံုးခ်ေလ့ရိွေၾကာင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ေတြ႕ရသည္ဟူ၏။ ၎ေလ့လာမႈမွ အခရာအက်ဆံုးအခ်က္မ်ားကို သံုးသပ္ရန္ ပို၍ထိုက္သက္ေနေပသည္။

ပထမဆံုးအခ်က္မွာ အစြန္းေရာက္ျဖစ္စဥ္မ်ားအေပၚ တန္ျပန္နည္းလမ္း၌ တသမတ္တည္း ဟူသည္ မရိွေခ်။ ႏိုင္ငံတစ္ခုအတြင္း သို႔တည္းမဟုတ္ အုပ္စုတစ္စုအေပၚ အလုပ္ျဖစ္သည့္ နည္းလမ္းသည္ ေနရာတိုင္း အတြက္ အလုပ္မျဖစ္ေပ။ အစြန္းေရာက္သမားတို႔သည္ ၎တို႔အဖြဲ႕၀င္မ်ားကိုဆြဲေဆာင္ႏိုင္ေစသည့္ ၎တို႔၏အဆိုမ်ား အေပၚ အေျချပဳထားသည္။

ထိုအဆိုမ်ားမွာ စီးပြားေရးရာမ်ား၊ ညံ့ဖ်င္းသည့္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ၊ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရး/လူမ်ဳိးေရးအရ သီးျခားဖယ္ၾကဥ္ခြဲထုတ္ဆက္ဆံျခင္း စသည့္ ေဒသတြင္းနစ္နာခ်က္ တစ္ရပ္ရပ္အေပၚတြင္ ဗဟိုျပဳထားသည္။

“အေနာက္တိုင္းသည္ အစၥလာမ္ႏွင့္ စစ္ဆင္ေနျခင္းမဟုတ္” စေသာ အႏွစ္မဲ့စကားမ်ားကိုသာ အသံုးျပဳေနဆဲျဖစ္သည္။ ၎ထက္ ျပႆနာျဖစ္ေသာ အစုအဖြဲ႕ကိုသာ တိုက္ရိုက္တိက်စြာ ရည္ညႊန္းေဖာ္ျပအပ္ေပသည္။ အၾကမ္းဖက္ေခါင္းေဆာင္မ်ား/မႈကို ခ်ည့္နဲ႔ေမွးမွိန္ေစျခင္း၊ လူထုဒုကၡမ်ားကို အသားေပးေဖာ္ျပျခင္း၊ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားကို ဒုစရုိက္သားမ်ား အျဖစ္ ပံုေဖာ္ျပျခင္း၊ အၾကမ္းဖက္သမားတို႔၏သရုပ္မွန္မ်ားကို ရွင္းျပျခင္း စသည္မ်ားျဖစ္သည္။

အၾကမ္းဖက္၀ါဒ ေဒသတြင္းႏွင့္ပိုမိုသက္ဆိုင္
————————————————-
ဆီးရီးယား၊ အီရတ္၊ ေျမာက္အေမရိက၊ ႏ်ဴးေယာ့ခ္၊ လန္ဒန္၊ ေအာ့တာ၀ါ မည္သည့္ေနရာပင္မဆို အၾကမ္းဖက္ျဖစ္စဥ္မ်ားတန္ျပန္ေရးအတြက္ အစျပဳရမည့္ အခ်က္က ျပည္တြင္းႏွင့္ေဒသတြင္းဆိုင္ရာ ျပႆနာမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ အၾကမ္းဖက္၀ါဒသည္လည္း ႏိုင္ငံေရးအတိုင္း  ျပည္တြင္း/ေဒသတြင္းေရးရာ တစ္ရပ္ပင္ျဖစ္သည္။ အစိုးရမ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ားမွ ယင္းအေပၚ စိုးရိမ္ေသာကေရာက္ေၾကာင္း မေဖာ္ျပမခ်င္း (ဆင္းရဲမြဲေတမႈ၊ ပညာေရးႏွင့္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း လစ္ဟာေနမႈ၊  ေရွ႕ဆက္ေနဆဲ၊ တန္းတူညီမွ်မဲေပးခြင္းမရိွမႈ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးညံ့ဖ်င္းမႈ အစရိွေသာ)  စိတ္ဒဏ္ရာရေစသည့္အေျခအေနမ်ား ေရွ႕ဆက္ေနဆဲ၊ အစြန္းေရာက္မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ား ျမင့္တက္လာဆဲ ျဖစ္ေန၏။

အစြန္းေရာက္ျခင္း၏ ရန္သူသည္ ပညာေရး ျဖစ္သည္။ အလ္ကိုင္ဒါ၊ ISIL ။ အလ္ရွဗာ့ဗ္၊ ဘိုကိုဟရာမ္၊ နာဇီလက္သစ္မ်ား သို႔မဟုတ္ အျခားမည္သည့္ အစြန္းေရာက္အုပ္စုျဖစ္ေစ ၎တို႔ထံ၌ က်ဳိးေၾကာင္း က်က်ေတြးေခၚမႈအရည္အခ်င္း ကင္းမဲ့ေနေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ သို႔ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ထိုသူတို႔သည္ သာသနာ့ေရးရာ၌ လိုရာဆြဲျခင္းမ်ား သို႔မဟုတ္ တလြဲတေခ်ာ္သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို လြယ္လင့္တကူ လက္ခံတတ္ေၾကာင္း ဤအခ်က္က ေပၚလြင္ေစေပသည္။ မည္သည့္တန္ျပန္လႈပ္ရွားမႈအတြက္ျဖစ္ေစ အၾကြင္းမဲ့အဓိကလိုအပ္ခ်က္မွာ အဖက္ဖက္မွနိမ့္က်ေနေသာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအတြင္း ပညာေရးႏွင့္ က်ဳိးေၾကာင္းက်က်ေတြးေခၚဆင္ျခင္မႈ ျမွင့္တင္ေပးေရးပင္ ျဖစ္ပါသည္။

လူမႈမီဒီယာႏွင့္ အင္တာနက္ က်ယ္ျပန္႔လာျခင္းႏွင့္အတူ အစြန္းေရာက္ ၀ါဒီမ်ားအတြက္ ယခင္ကာလမ်ားႏွင့္ မတူေအာင္ အင္အား စုစည္းဖို႔ အထူးလြယ္ကူလာၾကသည္။ ၎သည္ “တစ္ကိုယ္ေတာ္၀ံပုေလြ”ကဲ့သို႔ အၾကမ္းဖက္သူမ်ား၊ ကိုယ္စီအယူသည္းမႈမ်ား ျမင့္တက္လာရျခင္းျဖစ္စဥ္၏ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းျဖစ္သည္။

ကေနဒါႏိုင္ငံတြင္ ေမြးဖြားၿပီး အစၥလာမ္သို႔ကူးေျပာင္းကာ ယမန္ႏွစ္ ဆီးရီးယား၌ ISIL ႏွင့္အတူတိုက္ခုိက္ရင္း က်ဆံုးခဲ့သူ Andre Poulin အေၾကာင္းကဲ့သို႔ အင္အား စုေဆာင္းျမဴဆြယ္ေရး ဗီဒီယိုမ်ား ထြက္ရိွေနျခင္းက ေက်ာခ်မ္းတုန္လႈပ္စရာ ျဖစ္ေနသည္။ သို႔တိုင္ ထိုျဖစ္စဥ္မ်ားအေပၚတန္ျပန္ရန္ ဆိုရွယ္မီဒီယာႏွင့္ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္ အသံုးခ်မႈမ်ားက ေကာက္ရိုးပံုထဲမွ အပ္သဖြယ္ ျဖစ္ေနရသည္။ အစြန္းေရာက္အဆိုမ်ားအား တန္ျပန္ႏိုင္မည့္ လက္ေတြ႕နယ္ပယ္အတြင္း နည္းပညာကၽြမ္းက်င္၍ ႀကံရည္ဖန္ရည္ရိွ သံေတာ္ဆင့္ လူငယ္မ်ားႏွင့္တစ္ကြ ယင္းသို႔ပံုစံတူကိရိယာမ်ား အသံုးျပဳရန္ အခ်ိန္တန္ေနပါၿပီ။

သံေတာ္ဆင့္မ်ား
——————-
ဘာသာေရးဆိုင္ရာေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အုပ္စုအဖြဲ႕မ်ားသည္ အစြန္းေရာက္တို႔၏ အဆိုမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ အစြန္းေရာက္သမားတို႔ သက္ဆိုးရွည္မႈမ်ားကိုလည္းေကာင္း တန္ျပန္ရာ၌ အေရးႀကီးေသာ အခန္းက႑၌ ပါ၀င္သည္။ အစြန္းေရာက္အုပ္စုမ်ားသည္ မိမိတို႔၏အဆိုမ်ားႏွင့္ သတင္းျဖန္႔သံေတာ္ဆင့္မ်ားကို စံနစ္တက် ေရြးခ်ယ္ ထားတတ္ၾကသည္။ အလားတူ အစၥလာမ္အားပံုဖ်က္မႈ တစ္ရပ္ရပ္ျဖစ္လာလွ်င္ ၎အား တန္ျပန္ရင္ဆိုင္ရန္ အတြက္ အစိုးရပိုင္းမွခ်ဳပ္ကိုင္မႈမရိွေသာ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္သာ အေကာင္းဆံုး သံေတာ္ဆင့္မ်ား ျဖစ္ေနျပန္သည္။ ဥပမာေပးရလွ်င္ စကၤာပူ၌ သာသနာျပန္လည္ သန္႔စင္ေရးအုပ္စုမွ ပညာရွင္တို႔သည္ မဇၥ်ိမၼပဋိပဋာ၏ အေရးပါမႈကို မီးေမာင္းထိုးျပၿပီး ယင္း(တလြဲ)အဆိုမ်ားအေပၚ တန္ျပန္ရာတြင္ အဓိကအခန္းက႑ထဲ ရိွေနၾကေပသည္။

မိမိကိုယ္ကိုျပန္လည္ျပဳျပင္ၿပီး အျမင္မွန္ရလာေသာ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားမွာလည္း ထိုသို႔ေသာ အက်ဳိးျပဳလုပ္ရပ္မ်ားတြင္ သံေတာ္ဆင့္မ်ားကဲ့သို႔ တန္ခိုးၾသဇာႀကီးမားၾက၏။ သူတို႔သည္ အယူသည္းျခင္းဆိုင္ရာ ပထမဆံုးအေတြ႕အႀကံဳမွ အင္အား စုေဆာင္းေရးျဖစ္စဥ္အထိ ေကာင္းစြာသိရိွထားၾကသည္။ အစြန္းေရာက္သူမ်ား အၾကား တန္း၀င္ခဲ့ဖူးသျဖင့္ အယူသည္းေအာင္ ပံုသြင္းခံရသူတို႔၏ ယံုၾကည္လက္ခံမႈကို အတိုင္းအတာတစ္ရပ္အထိ ရရိွထား သူမ်ားလည္း ျဖစ္ၾကသည္။

ဥပမာအားျဖင့္ အင္ဒိုနီးရွားရိွ ဂ်မအဟ္အစၥလာမီယဟ္ အဖြဲ႕ေခါင္းဆာင္ေဟာင္း နဆီးရ္အဗ္ဗာ့စ္ႏွင့္ အလီအင္မ္ရာန္တို႔သည္ ၂၀၀၂ ဘာလီကၽြန္းဗံုးခြဲမႈ၌ ေဖာက္ခြဲေရး ပစၥည္း ဆင္ယင္ေပးခဲ့သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔ႏွစ္ဦးစလံုးသည္ မိမိတို႔၏ လုပ္ရပ္မ်ား အေပၚ ရြံရွာမုန္းတီးသည့္အေၾကာင္း ေရးသားခ်က္မ်ားက အေရာင္းရဆံုး စာရင္း၀င္မ်ား ျဖစ္သြားခဲ့သည္။

လက္ရိွအခ်ိန္ အီရတ္၊ ဆီးရီးယားႏွင့္ အျခားပဋိပကၡမ်ားစြာ၌ အစြန္းေရာက္ အုပ္စုမ်ားအတြင္း ပါ၀င္တို္က္ခိုက္ေနသည့္ ႏိုင္ငံျခားတိုက္ခိုက္ေရးသမား ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ရိွေနသည္။ ၎တို႔အနက္ အေျမာက္အမ်ားမွာ အခ်ိန္တန္လွ်င္ ျပည္ေတာ္ျပန္ၾကလိမ့္မည္၊ ထိုအခါ မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေစ မိမိတို႔ ဆံုးျဖတ္ ေရြးခ်ယ္ေလွ်ာက္ လွမ္းခဲ့သည့္ လမ္းေၾကာင္းမွာ အယူသည္းမႈ (၀ါ) မွားယြင္းမႈျဖစ္ေၾကာင္း အခ်ဳိသူတို႔မွ သိျမင္လာၾကေပမည္ဟု ကၽြႏု္ပ္တို႔မွ သမာသမတ္က်က် စဥ္းစားႏိုင္ရပါမည္။ ထိုသူတို႔တစ္ဦးခ်င္းစီကို ျပန္လည္အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။ ၎ေနာက္ အြန္လိုင္း သို႔မဟုတ္ ျပင္ပအင္အားစုေဆာင္းသူတို႔အသံုးခ်ခဲ့ေသာ အစြန္းေရာက္ အေတြးအျမင္မ်ားကို  ျပန္လည္တန္ျပန္တြန္လွန္ေရးသို႔ တြန္းပို႔ လမ္းေၾကာင္းေပးႏိုင္ရပါမည္။ သူတို႔၏ အျဖစ္သနစ္မ်ားကို တင္ျပခြင့္ ေပးလိုက္ၾကပါ။ သူတို႔သည္ အနိမ့္ဆံုးအားျဖင့္ အယူသည္းျခင္း၏ေနာက္ဆံုးေျခလွမ္းသို႔ေရာက္ေနၾကၿပီး အၾကမ္းဖက္သမားဘ၀ ေရာက္လတၱံ႕ေသာသူတို႔ကို တားဆီးေပးႏိုင္ပါလိမ့္မည္။

ထိေရာက္ေသာ အၾကမ္းဖက္တန္ျပန္ေရး ဗ်ဴဟာမ်ားျဖစ္လာရန္ စစ္ေရး၊ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းေရး၊ ဥပေဒျပဳေရးအပါအ၀င္ နည္းမွန္လမ္းမွန္ ကိရိယာမ်ား ေရြးခ်ယ္တတ္ဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။ ထို႔ထက္ပိုအေရးႀကီးသည္မွာ ယင္းဗ်ဴဟာတို႔သည္ အစြန္းေရာက္၀ါဒ၏ဇစ္ျမစ္မ်ားအေပၚ အဓိကအေျချပဳေသာ အမွန္တကယ္ သက္၀င္လႈပ္ရွားႏိုင္မည့္ ရႈေထာင့္စံု CVE ပရိုဂရမ္တစ္ရပ္ျဖစ္ေရးပင္။ ထိုအစီအမံကို အစြန္းေရာက္၀ါဒျဖန္႔ခ်ိမႈအား တန္ျပန္ရင္ဆိုင္ျခင္းျဖင့္ စတင္ရပါမည္။ ထို႔ေနာက္တြင္မွ သက္ဆိုင္ရာျပႆနာမ်ားအလိုက္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းသြားရေပမည္။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Martin Reardon ေရးသားေသာ Big rethink for counterterrorism ကို ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္ မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ျပန္ဆိုေရးသားသည္။

Martin Reardon သည္ ႏ်ဴးေယာ့ခ္အေျခစိုက္ လံုၿခံဳေရးဗ်ဴဟာႏွင့္ေထာက္လွမ္းေရးအႀကံေပး Soufan အုပ္စု၏ ဒုဥကၠဌေဟာင္း၊ ၎ျပင္ ကာတာ ႏို္င္ငံတကာလံုၿခံဳေရးတကၠသိုလ္၏ အၿငိမ္းစားဒါရိုက္တာတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ FBI ၏ ၂၁ ႏွစ္တာအေတြ႕အႀကံဳရိွ ၀ါရင့္ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ၿပီး အၾကမ္းဖက္တန္ျပန္စစ္ဆင္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား၌ အထူးျပဳေလ့လာခဲ့သူျဖစ္သည္။