ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၈၊ ၂၀၁၇
M-Media
– ဆာနီယာ မီရ္ဇာဟာ အိႏၵိယႏုိင္ငံရဲ႕ အေအာင္ျမင္ဆံုး အမ်ိဳးသမီး တင္းနစ္မယ္ျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္တြဲ Grnad Slam ဆု ဖလားကုိ ၆ ႀကိမ္တုိင္တုိင္ရရွိထားပါတယ္။ ဆြစ္ဇာလန္က နာမည္ေက်ာ္တင္းနစ္မယ္ မာတီနာ ဟင္းဂစ္နဲ႔ မီရ္ဇာတုိ႔အတြဲဟာ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္မွာ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္တြဲ ကမၻာ့အဆင့္ ၁ ေနရာမွာ ရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္။
အသက္ ၃၀ အရြယ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ မီရ္ဇာဟာ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ဟုိက္ဒရာဘတ္ၿမိဳ႕ကျဖစ္ၿပီး တင္းနစ္ေလာက စုစုေပါင္း၀င္ေငြဟာ ကန္ေဒၚလာ ၆ သန္းေလာက္ ရွိေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။
Qatar Total Open တင္းနစ္ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ေနတဲ့ မီရ္ဇာကုိ သူမရဲ႕ ဘ၀အေၾကာင္း၊ တင္းနစ္ေလာကထဲမွာ ႐ုန္းကန္ရမႈအေၾကာင္း၊ ေဘာလီး၀ုဒ္က အားကစားအေပၚ ႐ုိတ္ခတ္မႈ၊ က်ား၊ မ တန္းတူညီမွ်မႈ လႈပ္ရွားေရး စတာေတြနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ အလ္-ဂ်ာဇီးရား သတင္းဌာနက ေမးျမန္းထားမႈကုိ M-Media ပရိတ္သတ္ေတြအတြက္ ေဖာ္ျပလုိက္ပါတယ္။
ေမး။ ။ ခင္ဗ်ားဟာ ကမၻာ့နံပါတ္ ၁ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ၿပီးေတာ့ Grand Salm ဆုဖလားကုိလည္း ၆ ႀကိမ္ ရခဲ့ဖူးပါတယ္။ ခင္ဗ်ားကုိ ဘယ္အရာက အဆက္မျပတ္ လႈံ႕ေဆာ္ေပးတာလဲ၊ ေနာက္ထပ္ ေအာင္ျမင္မႈေတြေကာ ထပ္ရခ်င္ေသးလား။
ေျဖ။ ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ ကၽြန္မ တင္းနစ္ကစားရတာကုိ ႀကိဳက္တယ္။ ယွဥ္ၿပိဳင္ရတာကုိလည္း ႀကိဳက္ပါတယ္။ ေအာင္ႏုိင္မႈအရသာ၊ တင္းနစ္ကြင္းထဲ၀င္ရတာကုိ ႏွစ္သက္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားတယ္ဆုိတာမွာ အေရအတြက္က အဓိကမက်ပါဘူး။ ကၽြန္မတုိ႔ဟာ Grand Slam ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သာမန္ၿပိဳင္ပြဲပဲျဖစ္ျဖစ္ ပြဲတုိင္းကို အႏုိင္ရေအာင္ ႀကိဳးစားပါတယ္။ ကမၻာ့နံပါတ္ ၁ ေနရာကို ျပန္ရရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ရွင္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအဆင့္မွာ ကၽြန္မ ၂ ႏွစ္ေလာက္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဆက္လက္ႀကိဳးစားေနၿပီး ၿပိဳင္ပြဲဖိအားဒဏ္ကုိ ခံႏိုင္သမွ် ကာလပတ္လံုး ကစားသြားဖုိ႔ စိတ္ကူးရွိပါတယ္။
ေမး။ ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ Ace Against Odds ဆုိတဲ့ ကုိယ္တုိင္ေရး အထုပၸတၱိမွာ ကြင္းတြင္း၊ ကြင္းျပင္ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရတဲ့ စိန္ေခၚမႈေတြအကုန္လံုးအေၾကာင္း ခင္ဗ်ားေရးထားတယ္။ ဒီစာအုပ္ေရးဖုိ႔ လုိတယ္လုိ႔ ဘာ့ေၾကာင့္ ခံစားရတာလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒီစာအုပ္ၿပီးဖုိ႔ ၈ ႏွစ္နီးပါးေလာက္ ၾကာခဲ့တယ္ရွင့္။ ဘာ့ေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ ကၽြန္မမွာ ေရးစရာေတြက အမ်ားႀကီးပဲ။ အျဖစ္အပ်က္ေတြက ဆက္တုိက္ျဖစ္ေနတယ္။ ကြင္းတြင္းနဲ႔ ကြင္းျပင္မွာ ရရွိခဲ့တဲ့ ေအာင္ျမင္မႈေတြကုိ ေဖာ္ျပဖုိ႔က သိပ္မ်ားတယ္ေလ။
လူေတြကေတာ့ ကၽြန္မနဲ႔ ပက္သတ္ၿပီး ေကာင္းတာေတြ၊ ဆုိးတာေတြ အားလံုးကုိ မီဒီယာမွာ ေျပာၾကတယ္။ အရာရာတုိင္းကုိ ႐ုန္းကန္ခဲ့ရမႈ၊ တင္းနင္းကစားသမားမိသားစုဘ၀ ျဖတ္သန္းမႈေတြကုိ မိသားစုနဲ႔ ပရိတ္သတ္ေတြ ကၽြန္မထံက ၾကားရမယ္ဆုိတဲ့အေႂကြး ကၽြန္မေပၚမွာ တင္ေနတယ္လုိ႔ ခံစားရတယ္။ ကၽြန္မနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္သူေတြက ဘာေရးေရး ဒါဟ တစ္ဆင့္စကားနဲ႔ အၿမဲတမ္း သြားရတာပါ။ ကၽြန္မရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္ေျပာၾကားမႈ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒီစာအုပ္ေရးရတဲ့ အဓိက ေနာက္ခံအေၾကာင္းအရင္းက အိႏၵိယတုိက္ငယ္မွာရွိတဲ့ လူငယ္ေသြးသစ္ေတြ – အထူးသျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးေတြ – အားက်ၿပီး ႀကိဳးစားလာဖုိ႔၊ တင္းနစ္႐ုိက္တံကုိင္ၿပီး သူတုိ႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကုိ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေစဖုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ ။ ေဘာလီး၀ုဒ္ဟာ မာရီ ကြမ္၊ မီလ္ခါ ဆင္းတုိ႔လုိ အားကစားၾကယ္ပြင့္ေတြရဲ႕ အေၾကာင္း ႐ုပ္ရွင္ေတြ ႐ုိက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီ႐ုပ္ရွင္ေတြက လူငယ္ေတြအေပၚမွာ ဘယ္လုိ သက္ေရာက္မႈရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ကၽြန္မတုိ႔ အိႏၵိယတုိက္ငယ္က ျပည္သူေတြဟာ ခရစ္ကတ္ကစားနည္းကုိ အ႐ူးအမူးစြဲလမ္းၾကတဲ့ ဓေလ့က လာၾကတာပါ။ (ခရစ္ကတ္ကစားနည္းပါတဲ့) အုိလံပစ္နဲ႔ အာရွအားကစားၿပိဳင္ပြဲ ဒါမွမဟုတ္ ဓနသဟာယ အားကစားၿပိဳင္ပြဲေတြမတုိင္ခင္ ၂ လအရင္ေလာက္ကစၿပီး ကၽြန္မတုိ႔တုိင္းျပည္ဟာ အားကစားတုိင္းျပည္ႀကီးအျဖစ္ ျပည္သူေတြက ပံုစံေျပာင္းသြားတယ္။ အဲဒီပြဲေတြ ၿပီးသြားရင္ေတာ့ အားလံုး မီးေသသြားၾကပါတယ္။ သိထားရမွာက ကၽြန္မတုိ႔ဟာ ခရစ္ကတ္မဟုတ္တဲ့ အားကစားနည္းေတြမွာလည္း ခ်န္ပီယံျဖစ္တဲ့ ႏုိင္ငံဆုိတာပါပဲ။
အားကစားနည္းအမ်ားစုဟာ ခရစ္ကတ္ကစားနည္းက ရရွိေနတဲ့ အကူအညီမ်ိဳး၊ အားေပးမႈမ်ိဳး၊ ၾကည့္႐ႈမႈမ်ိဳး မရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ရွင္ေျပာခဲ့တဲ့ ႐ုပ္ရွင္ေတြေၾကာင့္ ဒီလူေတြဟာ ဘယ္လုိလူမ်ိဳးေတြလည္းဆုိတာကုိ တုိင္းျပည္က သိရွိခဲ့ၾကပါတယ္။
ေဘာလီး၀ုဒ္ဟာ ကၽြန္မတုိ႔မွာ ရွိတဲ့အရာေတြထဲက အႀကီးမားဆံုး လုပ္ငန္းႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ လူအမ်ားႀကီးဆီေရာက္ၿပီး၊ တကယ့္ကုိ ေအာင္ျမင္တဲ့ နည္းလမ္းတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ ။ ေနာင္အနာဂတ္မွာ ခင္ဗ်ားအေၾကာင္း ႐ုိက္ထားတဲ့ ႐ုပ္ရွင္မ်ိဳး ၾကည့္ခ်င္သလား။
ေျဖ။ ။ ေျပာေနဆုိေနၾကတာေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္အထိေတာ့ ဘာမွ အေကာင္အထည္မေပၚေသးပါဘူး။ ကၽြန္မက သုိသုိသိပ္သိပ္ ေနတတ္သူပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကၽြန္မဘ၀အေၾကာင္း လုံး၀ ဖြင့္ေျပာလုိက္ဖုိ႔ ေတာင္းဆုိတဲ့အခါ အခက္အခဲရွိပါတယ္။ စာအုပ္ထဲမွာေတာင္မွ ကၽြန္မအတြက္ ေရးဖုိ႔ခက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခ်ိဳ႕ ရွိပါတယ္။
ေမး။ ။ WTA Tour တင္းနစ္ၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ ၀င္ၿပိဳင္ေနတဲ့ လက္တစ္ဆုပ္စာ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးေတြထဲမွာ ခင္ဗ်ားလည္း ပါတယ္။ အိႏၵိယကေန မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီး တင္းနစ္မယ္ေတြ သိပ္မထြက္တာ ဘာ့ေၾကာင့္လုိ႔ ခင္ဗ်ားထင္လဲ။
ေျဖ။ ။ အိႏၵိယက မြတ္စလင္ေရာ၊ မြတ္စလင္မဟုတ္သူ တင္းနစ္မယ္ေတြ မထြက္တာပါ။ ဒါက ဘာသာတရားနဲ႔ မပတ္သက္ဘူးရွင့္။ ၿပီးေတာ့ မြတ္စလင္ေတြရဲ႕ ျပႆနာလည္းမဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္မတုိ႔ တုိက္ငယ္မွာ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ ပတ္သက္လာၿပီဆုိရင္ ဒါမ်ိဳးက ယဥ္ေက်းမႈ ျပႆနာပါ။ ကၽြန္မတုိ႔က မိန္းကေလးေတြကုိ လင္ေပးစားမယ္။ အသားမမည္း ေစခ်င္ဘူး။ ခ်က္တက္ျပဳတ္တတ္ေအာင္ သင္ေပးမယ္။ ေယာက်္ားေလးေတြ လုပ္သလုိမ်ိဳးေတာ့ ေပးမလုပ္ၾကဘူး။
ဒီစကားေတြကုိ ကၽြန္အသက္ ၆ ႏွစ္ေလာက္ထဲက ၾကားေနရတာပါ။ မိန္းကေလးဆုိတာ ဒါေတြ ဒါေတြကုိ လုပ္ရမယ္။ အျပင္ထြက္ၿပီး မကစားရဘူးလုိ႔ ဆံုးမခံခဲ့ရတာကုိ ကၽြန္မအပါ၀င္ အိႏၵိယတိုက္ငယ္က မိန္းကေလးငယ္တုိင္းက ျပန္ေျပာ ျပႏုိင္မွာပါ။
ေမး။ ။ က်ား၊ မ တန္းတူမညီမႈ ျပႆနာက အိႏၵိယအပါအ၀င္ ေတာင္အာရွတစ္၀ွမ္းမွာ ျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္အတြင္း ပ႐ုိကစားသမားတစ္ေယာက္ျဖစ္လာတဲ့ ခင္ဗ်ားအေပၚမွာ လူေတြရဲ႕ ဆက္ဆံမႈ ေျပာင္းလဲသြားတာမ်ိဳး ႀကံဳဖူးလား။
ေျဖ။ ။ ကၽြန္မ ကုလသမဂၢအတြက္ အလုပ္ေတြအမ်ားႀကီးလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္အာရွမွာ သူတုိ႔ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ က်ား၊ မ တန္းတူညီေရးက ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ ျပႆနာျဖစ္ၿပီး ေတာင္အာရွရဲ႕ ျပႆနာသာမဟုတ္ဘူးလုိ႔ ကၽြန္မ ထင္ပါတယ္။ ဒီေန႔အခ်ိန္အထိ ဆီရီနာ၀ီလီယံဟာ သူအေနနဲ႔ ဘာ့ေၾကာင့္ အႀကီးက်ယ္ဆံုး အားကစားမယ္၊ တင္းနစ္မယ္ ျဖစ္လဲဆုိတာ ေမးခြန္းထုတ္ခံေနရတယ္။ သူတို႔က သူမဟာ အႀကီးက်ယ္ဆံုး အမ်ိဳးသမီးတင္းနစ္ကစားသမား ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းပဲ ေျပာၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမဟာ တင္းနစ္သမားေတြထဲမွာ အႀကီးက်ယ္ဆံုးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။
ကၽြန္မရဲ႕ဘ၀မွာ ျပႆနာေတြအမ်ားႀကီး ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္မ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္မယ္ဆုိရင္လည္း ဒါေတြကေန ႐ုန္းထြက္မိမွာပါ။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ဒါက ကမၻာ့နည္းကမၻာ့ဟန္ ျဖစ္ေနလုိ႔ပါပဲ။ ကၽြန္မတုိ႔ဟာ အမ်ိဳးသားေတြႀကီးစုိးတဲ့ကမၻာမွာ ေနထုိင္ရတယ္။ ဒါကုိ လက္မခံမခ်င္း၊ ဒါမွမဟုတ္ လက္မခံဘူးဆုိရင္၊ တန္းတူညီမွ်ေရးအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ဖုိ႔ အဆင္သင့္ မျဖစ္ဘူးဆုိရင္၊ ဒီျပႆနာကုိ ကၽြန္မတုိ႔ မေျဖရွင္းႏုိင္ပါဘူး။
ေမး။ ။ ခင္ဗ်ားဟာ ‘ဆာနီယာ မီရ္ဇာ တင္းနစ္အကယ္ဒမီ’ ကို ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၿပီး၊ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဇာတိၿမိဳ႕မွာ အေျခခံအဆင့္ အကယ္ဒမီလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ဆာနီယာ မီရ္ဇာတစ္ေယာက္ ေပၚထြက္လာဖုိ႔ ဘယ္ေလာက္ နီးေနၿပီလုိ႔ ခင္ဗ်ားခံစားရလဲ။
ေျဖ။ ။ တကယ္ေတာ့ နီးကပ္သင့္သေလာက္ကုိ မနီးေသးပါဘူး။ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံမွာ လီနာေပၚထြက္လာသလုိမ်ိဳး ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံမွာ နာမည္ႀကီး ကစားသမားတစ္ေယာက္ ေပၚထြက္လာၿပီဆုိရင္ သူ႕ေနာက္ကေန အၿမဲတမ္း ၃၊ ၄ ေယာက္ေလာက္ လုိက္လာတတ္တယ္။ အိႏၵိယကေတာ့ ဒါမ်ိဳးျဖစ္ဖုိ႔ ေစာင့္ေနရတုန္းပါ။
ေနာက္ထပ္ ဆာနီယာတစ္ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ ပုိေကာင္းတဲ့သူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာဖုိ႔အတြက္ ကေလးေတြကို ကူညီရမယ့္၊ အားထုတ္ရမယ့္ အရာေတြကုိ လုပ္ေပးဖုိ႔ ဘာကုိမဆုိ ကၽြန္မ ႀကိဳးစား ေဆာင္ရြက္သြားမွာပါ။
ကၽြန္မဟာ အၿမဲတမ္း ကစားေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တင္းနစ္မွာ ကၽြန္မတုိ႔ေလွ်ာက္ခဲ့ရတဲ့လမ္းက ရွည္လ်ားၾကမ္းတမ္းပါတယ္။ ကၽြန္မ စကစားတုန္းကဆုိရင္ တင္းနစ္ကြင္းေတာင္ မရွိသေလာက္ပါ။ ေနာက္ေခ်းနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ ကြင္းေတြမွာ ကစားခဲ့ရပါတယ္။ အခုေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ဟ ခ်န္ႏုိင္းမွာ ႏွစ္စဥ္ ATP တင္းနစ္ၿပိဳင္ပြဲကုိ က်င္းပႏုိင္ၿပီး အရင္တုန္းကလည္း WTA ၿပိဳင္ပြဲ က်င္းပတဲ့ ၿမိဳ႕ ၃ ၿမိဳ႕ ရွိခ့ဲပါတယ္။
ေမး။ ။ ခင္ဗ်ားဟာ အိႏၵိယမွာ သမ႐ုိးက်ေတြထဲက ေဖာက္ထြက္လာသူျဖစ္တယ္။ ခင္ဗ်ား အနားယူသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘယ္လုိအေမြအႏွစ္ က်န္ခဲ့ေစခ်င္သလဲ။
ေျဖ။ ။ ‘ဆာနီယာ မီရ္ဇာ တင္းနစ္ အကယ္ဒမီ’ တည္ေထာင္ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက ဒါပါပဲ။ တင္းနစ္ဟာ သိပ္ၿပီး ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္စြမ္း ရွိရတာေၾကာင့္ အသက္ ၃ ႏွစ္ကေန ၈ ႏွစ္အထိ ကေလးငယ္ေတြနဲ႔ ကၽြန္မ စေနတယ္။ ဆာနီယာေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဆာနီယာထက္ေကာင္းတဲ့သူေတြ ေပၚထြက္လာဖုိ႔ ကၽြန္ မေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
အဆံုးတစ္ေန႔မွာေတာ့ ကၽြန္မ တတ္ႏုိင္သေလာက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ဖုိ႔ ႐ုန္းကန္ႀကိဳးစားခဲ့ရတာေတြအတြက္ လူေတြ သတိရေနဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ႂကြယ္၀မႈ၊ က်န္းမာေရးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားမႈေတြကုိ ရရွိထားပါတယ္။ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ နယ္ပယ္မွာေရာ၊ ျပင္ပကမၻာမွာပါ မွန္ကန္တဲ့အရာေတြကုိ လုပ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစား ႐ုန္းကန္ရတဲ့သူ တစ္ေယာက္ေယာက္အတြက္ ကၽြန္မဟာ သတိရ အမွတ္ရစရာ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္မယ္လုိ႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္ မိပါတယ္။
Ref: Aljazeera
