ေအာက္တိုဘာ ၁၅ ၊ ၂၀၁၄
M-Media
အလ္ကိုင္ဒါေခါင္းေဆာင္ ေအမန္ အလ္-ဇ၀ါဟီရီ က ဂ်ိဟာ့ဒ္ အလံကို ေတာင္အာရွ တစ္ခြင္မွာ လႊင့္ထူေတာ့မယ္ဆုိၿပီး စက္တင္ဘာလ ဆန္းပိုင္းမွာ အသံဟစ္လိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီဟစ္သံက ျမန္မာ့ေျမေပၚက အစၥလာမ္သာသနာ၀င္မ်ားအေပၚ ႀကီးႀကီးမားမား လႈပ္ခါထိခိုက္မႈ မျဖစ္ေစခဲ့ပါဘူး။ အဲ့ဒီလႈပ္ရွားမႈထဲ ျမန္မာ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နဲ႔ အိႏိၵယျပည္နယ္ေတြျဖစ္တဲ့ အာသံ၊ ဂူဂ်ာရတ္၊ ဂ်မ္မူး၊ ကက္ရွမီးယားတို႔လည္း ပါ၀င္မယ္လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။ ဒီလိုအသံဟစ္ၿပီး မေရွးမေႏွာင္းေလးတင္မွာပဲ လန္ဒန္အေျခစုိက္ ျမန္မာမြတ္စ္လင္မ္အဖြဲ႕အစည္းက “ သိကၡာမရိွတဲ့ အျပင္ ရုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းမႈေပၚ အေျချပဳထားတဲ့ အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုဆီက အကူအညီကို ျမန္မာမြတ္စ္လင္မ္ေတြ ဘယ္ေတာ့မွ လက္သင့္ခံမွာ မဟုတ္ပါဘူး” လို႔ ထုတ္ျပန္လိုက္ပါတယ္။
အီဂ်စ္ႏိုင္ငံသား မ်က္ေစ့ခြဲစိပ္ ဆရာ၀န္ေဟာင္း အသက္ ၆၃ ႏွစ္အရြယ္ မစၥတာ ဇ၀ါဟီရီဟာ ရွည္လ်ားေထြျပား စကားေျပာ ဗီဒီယိုကလစ္ေတြ တင္ေနတတ္သူမို႔ လူသိမ်ားေပမယ့္ လက္ရိွသူ ဦးေဆာင္ေနတဲ့ အလ္ကိုင္ဒါ အဖြဲ႕ဟာဆိုရင္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၂ ရက္၊ အေမရိကန္အထူး ကမ္းတက္တပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြရဲ႕လက္ခ်က္နဲ႔ ပါကစၥတန္ေနအိမ္ထဲ အလ္ကိုင္ဒါ တည္ေထာင္သူနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း အိုစာမာ ဘင္န္ လာဒင္ ေသဆံုးၿပီးကတည္းက အင္အားခ်ည့္နဲ႔ၿပိဳလဲသြားခဲ့ၿပီး အနည္းနဲ႔အမ်ား ေမွးမွိန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ယခုလုိ သူ႔ေၾကျငာခ်က္ေတြဟာ သူတို႔အုပ္စုအေနနဲ႔ ရွင္သန္ဆဲ၊ လႈပ္ရွားဆဲ ဆိုၿပီး အရဲစြန္႔လူလံုးထြက္ျပျခင္းရယ္ပါ။ အထူးသျဖင့္ ဒါက ဆီးရီးယားနဲ႔ အီရတ္က IS အရွိန္ျမင့္မားလာတဲ့ဖက္က အျမင္ျဖစ္တယ္။ တစ္ခ်ိန္က ေၾကာက္စရာ အၾကမ္းဖက္အုပ္စုျဖစ္တဲ့ အလ္ကိုင္ဒါဟာ ISIS အဖြဲ႕ အဖက္ဖက္က ႀကီးထြားလာတာနဲ႔ အမွ် လႈပ္ေလျမဳပ္ေလ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ BBC က စက္တင္ဘာ ၄ ရက္မွာ အစီရင္ခံတင္ျပခဲ့တယ္။
အဲ့ဒီနယ္အတြင္း ရိုက္ကူးထားတဲ့ ဗီဒီယိုေခြျဖစ္ေနတဲ့ အျပင္ RSO တိုက္ခိုက္ေရးသမားေတြလို႔ ပံုမွားရိုက္ထားသူေတြက Jamaat-e-Islami ရဲ႕အဖြဲ႕ခြဲ Islami Chhatra Shibir ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အစြန္းေရာက္အဖြဲ႕သား စစ္ေသြးၾကြေတြ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။
ပါကစၥတန္ရဲ႕ လံုၿခံဳတဲ့ တစ္ေနရာရာမွာ ပုန္းေအာင္းေနတယ္လို႔ ယူဆစရာရိွတဲ့ မစၥတာ ဇ၀ါဟီရီဟာ သူ႔ၿခိမ္းေျခာက္မႈအတိုင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္လိုမွ မေတြးယူႏုိင္ပါဘူး။ အလ္ကိုင္ဒါနဲ႔ ျမန္မာျပည္က မြတ္စ္လင္မ္တစ္ခ်ဳိ႕ အၾကား ၁၉၉၀ ႏွစ္မ်ားအေစာပိုင္း ကာလေလာက္ကပဲ အဆက္အသြယ္ရိွတာကို ထုတ္ျပႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ အေရွ႕ေတာင္ပိုင္း Cox’s Bazar နဲ႔ Teknaf အၾကား Ukhia ေဒသထဲ RSO အဖြဲ႕ စခန္းခ်ခဲ့စဥ္ကပါပဲ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက အာဖဂန္ စစ္ေသြးၾကြေတြဟာ စခန္းကို ေရာက္လာတယ္။ RSO ဖက္ကလည္း တာလီဘန္ အတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ဖို႔ ရခိုင္ျပည္နယ္က ဒုကၡသည္ တစ္ခ်ဳိ႕ကို အဖဂန္နစၥတန္ဆီ ပို႔ေဆာင္ေရး စီစဥ္ခဲ့ၾကတယ္။ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွာ အာဖဂန္နစၥတန္ကေန CNN ရရိွတဲ့ အလ္ကိုင္ဒါမွတ္တမ္း ဗီဒီယိုေခြ ၆၀ ေက်ာ္ထဲ လက္နက္ကို္င္ေလ့က်င့္ေရး သင္တန္း၀င္ေနတဲ့ မြတ္စ္လင္မ္ မဟာမိတ္ေတြအၾကား ျမန္မာ(Burma) လည္း ပါ၀င္တယ္လို႔ ျပသထားတယ္ဆိုၿပီး ေျပာေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ RSO အဖြဲ႕ဟာ ျမန္မာျပည္ထဲ စခန္း တစ္ခုေတာင္ မရိွခဲ့ပဲ တစ္ဖက္ကမ္းက ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နယ္စပ္ထဲမွာသာ ရိွခဲ့တာျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီနယ္အတြင္း ရိုက္ကူးထားတဲ့ ဗီဒီယိုေခြျဖစ္ေနတဲ့ အျပင္ RSO တိုက္ခိုက္ေရးသမားေတြလို႔ ပံုမွားရိုက္ထားသူေတြက Jamaat-e-Islami ရဲ႕အဖြဲ႕ခြဲ Islami Chhatra Shibir ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အစြန္းေရာက္အဖြဲ႕သား စစ္ေသြးၾကြေတြ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။ ယခုခ်ိန္မွာ ပိတ္သိမ္းထားၿပီးတဲ့စခန္းက လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ျမန္မာျပည္က ဘယ္လူမ်ဳိးစုနဲ႔မွ မပတ္သက္္ပါဘူး၊ မည္သည့္ ဘာသာေရး ပဋိပကၡနဲ႔လည္း မပတ္သက္ပါဘူး၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံေရးနဲ႔သာ အဓိက သက္ဆိုင္ေနတာပါ။
လက္ရိွႏွစ္မ်ားအတြင္း အဗ္ဒုလ္ ကုဒၵဴးစ္ အလ္ဗရ္မီလို႔ မိမိကို္ယ္ကို အမည္ေပးထားတဲ့ တို႔မီးရိႈႈ႕မီးလုပ္ေနသူ မြတ္စ္လင္မ္တစ္ဦး ရိွပါတယ္။ သူ႔ကိုယ္သူ ျမန္မာႏိုင္ငံကလို႔ေျပာၿပီး ျမန္မာစကားနဲ႔ ရိုက္ကူးထားတဲ့ ဗီဒီယိုကလစ္ေတြ ထုတ္ပါတယ္။ လက္နက္ တပ္ဆင္ၿပီး တန္းစီထားတဲ့ မြတ္စ္လင္မ္ တိုက္ခိုက္ေရးသမားေတြကို ေနာက္ခံထား ရိုက္ကူးထားပါတယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ သူဟာ ပါကစၥတန္၊ ကရာခ်ိက မဒ္ရဆာစာသင္ေက်ာင္း တစ္ခုမွာ ေျခကုပ္ယူထားတာပါ။ အဲ့ဒီဗီဒီယို အတိုအစေလးဟာ ၁၉၉၀ အေစာပိုင္းႏွစ္မ်ားက Ukhia ထဲ (သို႔မဟုတ္) Sulawesi ကၽြန္းေပၚ ပိုဆိုေဒသ Gunung Biru (ေတာင္ျပာတန္း)ေပၚရိွတဲ့ Jamaah Ansharut Tauhid အဖြဲ႕ထဲက အင္ဒိုနီးရွား စစ္ေသြးၾကြေတြရဲ႕စခန္းထဲ ရိုက္ကူးထားခ်က္ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲ့ဒီ အင္ဒိုစခန္းက ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နဲ႔ေသာ္လည္း ကီလိုမီတာ ေထာင္ခ်ီေ၀းကြာတဲ့ အရပ္ေဒသမွာ တည္ရိွလု႔ိေနပါတယ္။
အဲ့ဒီလိုလူစားမ်ဳိးနဲ႔ လားလားမွ် မဆိုင္စြာ ျမန္မာမြတ္စ္လင္မ္ေတြအဖို႔ ဘာသာေရးအေျခခံ ပုန္ကန္မႈရယ္လို႔ လံုး၀ မရိွခဲ့ဖူးပါဘူး။ အစၥေရးလူမ်ဳိးပညာရွင္နဲ႔ သံတမန္ေဟာင္း မိုေရွး ေယဂါက ဒီလိုဆိုထားပါတယ္။ အာရဗ္ကမာၻက မြတ္စ္လင္မ္ သေဘၤာသားေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ ၉ ရာစုအတြင္း ပထမဆံုး ေရာက္ခဲ့ၾကတယ္။ အခ်ဳိ႕က ကုန္သည္ေတြ ျဖစ္ၿပီး အခ်ဳိ႕ကေတာ့ အေနာ္ရထာ အပါအ၀င္ ျမန္မာဘုရင္မ်ားလက္ေအာက္မွာ ျမင္းသည္ေတာ္ေတြအျဖစ္ အမႈထမ္းခဲ့ၾကတယ္။ အမ်ားစုဟာ အမ်ဳိးသားေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ လူ႔သဘာ၀အရ ေဒသခံအမ်ဳိးသမီးေတြနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၀င္ေတြအျဖစ္ တစ္ေသြးတစ္သားတည္း ျဖစ္လာခဲ့ၾကတယ္။ ၁၉ ရာစုမွာ မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီးက မိမိရဲ႕ မြတ္စ္လင္မ္စစ္သည္မ်ားအတြက္ ေနျပည္ေတာ္သစ္ မႏၱေလးမွာ (အစၥလာမ္ထံုးတမ္းနဲ႔ ညီညြတ္ေသာ) ဟလာလ္အစားအစာေတြ စီစဥ္ေပးယံုမက အိမ္ရာေတြ တည္ေဆာက္ဖို႔ ေနရာခ်ေျမရွင္းေစခဲ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ မြတ္စ္လင္မ္ေရးရာ စီမံခန္႔ခြဲေရးအတြက္ အာဖဂနစၥတန္ ကာဘူးလ္ မွ ေမာ္လဝီၾကီး တစ္ဦးကို တရားသူႀကီး (သာသနာပိုင္) အျဖစ္ ခန္႔အပ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ စစ္သည္ ရဲမက္ျဖစ္ေနသူေတြမွ အပ က်န္တဲ့ မြတ္စ္လင္မ္အမ်ားစုဟာ ကုန္သည္ေတြ၊ ေစ်းသည္ေတြသာ ျဖစ္ၾကတယ္။
ၿဗိတိသွ်ေခတ္အတြင္း ၿဗိတိသွ်လက္ေအာက္ခံ အိႏိၵယကေန မြတ္စ္လင္မ္ အမ်ားအျပား ေျပာင္းေရႊ႕၀င္ေရာက္လာတယ္။ သို႔ေပမယ့္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရွားမႈမွာ သူတို႔ တစ္တပ္တအား ပါ၀င္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲ့ဒီထဲက အထင္ရွားဆံုးကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ အရင္းႏွီးဆံုးမိတ္ေဆြ M.A ရာရွစ္ ျဖစ္တယ္။ သူဟာ အိႏိၵယ၊ အလာဟဘတ္မွာ ေမြးဖြားခဲ့ေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ထဲ ႀကီးျပင္းလာသူ၊ ပညာသင္ၾကားခဲ့သူ ျဖစ္တယ္။ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္မွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသမဂၢရဲ႕ ပထမဆံုး အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္၊ အဲ့ဒီေနာက္ ဥကၠဌ ျဖစ္ခဲ့သူပါ။ ၁၉၄၈-၁၉၆၂ ပါလီမန္ေခတ္ကာလ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုလက္ထက္မွာ ဦးရာရွစ္အေနနဲ႔ ၀န္ႀကီးဌာနမ်ားစြာထဲ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။ အျခားတိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္မ်ားလိုပဲ ၁၉၆၂ အာဏာသိမ္းမႈ ေနာက္ပိုင္း ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဘ၀ ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါတင္မကေသးပါဘူး။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔အတူ လုပ္ႀကံခံရတဲ့ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္မ်ားထဲမွာ မြတ္စ္လင္မ္ ၂ ဦးပါ၀င္ပါတယ္။ တစ္ဦးက မိတၳီလာနယ္သား ကက္ဘိနက္၀န္ႀကီး ဦးအဗ္ဒူ ရာဇတ္၊ ေနာက္တစ္ဦးက သူ႔ရဲ႕ အပါးေတာ္ၿမဲ ရဲေဘာ္ကိုေထြး ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ရန္ကုန္မြတ္စ္လင္မ္ အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ထင္ရွားသူေနာက္တစ္ဦးကေတာ့ ၁၉၅၀ ႏွစ္မ်ားမွာ ပညာေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ “ဦးကာ” ျဖစ္ပါတယ္။
မေမ့ႏိုင္ၾကသူတစ္ဦး ရိွပါေသးတယ္။ ေရတပ္အရာရိွေဟာင္းကေန ထင္ရွားတဲ့ စာဆို၊ စာေရးဆရာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေမာင္ေသာ္က ပါ။ သူဟာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ NLD ကို လက္ဦးတည္ေထာင္ခဲ့သူမ်ားအနက္ အပါအ၀င္တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ ဖမ္းဆီးခံရတယ္။ ရိုက္ႏွက္ႏွိပ္စက္ခံရျခင္းေၾကာင့္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၁ ရက္၊ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္စြႏၷီသုႆာန္ထဲက ျမန္မာစစ္ဗိုလ္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့တဲ့ သူ႔အစ္ကို ဦးဘေဇာ္ (ဦး ဂိုလန္အာမက္) လဲေလ်ာင္းရာနံေဘးမွာ ျမဳပ္ႏွံသၿဂၤဳ ိလ္ခဲ့ၾကတယ္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္နဲ႔ စက္တင္ဘာလ တအံုတက်င္းသတ္ျဖတ္ပြဲ ၿပီးတဲ့ေနာက္ အေမွာင္ဖံုးေန႔ရက္မ်ားအတြင္း ဘာသာေပါင္းစံုက အျမင္တူသူမ်ား စုေပါင္းၿပီး BIRC “ျမန္မာ့ဘာသာေပါင္းစံု ကူညီေရးေကာ္မတီ” ကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၾကတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဆင္းရဲသားရပ္၀န္းေတြဆီ အစာေရစာ လိုက္လံေ၀ငွၾကတယ္။ ဘာသာေပါင္းစံု သင့္ျမတ္ညီညြတ္မႈကို ျပသတဲ့အေနနဲ႔ ဒုတိယကမာၻစစ္သံုးကားစုတ္ေလးမွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားရဲ႕ ဓမၼစၾကာပံု၊ မြတ္စ္လင္မ္ေတြရဲ႕ ဆန္းဦးစလပံု၊ ခရစ္ယာန္ေတြရဲ႕ လက္၀ါးကပ္တိုင္ပံု၊ ဟိႏၵဴေတြရဲ႕ သေကၤတ စတဲ့ သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာေရးအမွတ္အသားေတြ ပါ၀င္ပံုေဖာ္ထားတဲ့ တံခြန္ကိုလည္း လႊင့္ထူလို႔ရယ္ေပါ့။ အဲ့ဒီအဖြဲ႕ဟာ အဖြဲ႕အစည္းမွတ္ပံုတင္ မရခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအေျချပဳ ပထမဆံုး ေခတ္သစ္ NGO အုပ္စုတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြထဲမွာ မြတ္စ္လင္မ္ျဖစ္တဲ့ S.A. Ginwalla နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာကလ်ာဏယု၀ အသင္းက ဦးဘိုတုိ႔လည္း ပါ၀င္ခဲ့ၾကတယ္။ ထိုစဥ္က ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ၾသစေတးလ် သံအမတ္ႀကီးျဖစ္သူ Chris Lamb က ဒီလိုေျပာပါတယ္။
“သူတို႔ဟာ သက္ဆိုင္ရာဘာသာတရားေခါင္းစဥ္နဲ႔ ထြက္လာခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ BIRC အဖြဲ႕၀င္တိုင္းက ဘာသာေရး သို႔မဟုတ္ အျခားရႈေထာင့္တစ္ရပ္ရပ္ကေန အပစ္ပယ္ခံရဆံုးသူေတြဆီ အေရာက္လွမ္းႏိုင္စြမ္း ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့ၾကေပတယ္”။
အဲ့ဒီ စြန္႔ဦး NGO ပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ႕လမ္းညႊန္စည္းမ်ဥ္းကေတာ့ – အထင္ႀကီးေလးစားခံရဖို႔ မလိုဘူး၊ သာသနာ့ကိုင္းရိႈင္းမႈပဲ လိုအပ္တယ္ – ဆိုတာပါပဲ။
ရႊင္ျမဴးစရာရႈေထာင့္ဖက္က ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္း ဦးေရႊရိုးအကကို ႏွစ္သက္ၾကတယ္။ ထီးက်ဳိးတစ္ေခ်ာင္းကိုင္၊ ပုဆိုးကို ပံုပန္းမက် ၀တ္ဆင္္ၿပီး ကျပ အသံုးေတာ္ခံတဲ့ ပံုဟန္ဟာ ျမန္မာ့ ပြဲလမ္းတိုင္းလိုလိုမွာ ရာစုႏွစ္ တစ္ခုေလာက္ စိုးမိုးေနရာယူထားပါတယ္။ အဲ့ဒီဇာတ္ရုပ္ကို တီထြင္ခဲ့သူဟာ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ သရုပ္ေဆာင္၊ လူရႊင္ေတာ္နဲ႔ ကာတြန္းပညာရွင္ ဦးဘကေလး ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးဘကေလးက ျမန္မာမြတ္စ္လင္မ္တစ္ဦးပါ။ ပုသိမ္မွာေမြးဖြားၿပီး မြတ္စ္လင္မ္ အမည္ကေတာ့ မုဟမၼဒ္ ဘရွီးရ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေရႊရိုးဟာ ဂ်ိဟာ့ဒ္၀ါဒီ သို႔မဟုတ္ ယွရီအဟ္ ဥပေဒဘက္ေတာ္သားပါလို႔ အသည္းအသန္ တံဆိပ္တပ္မယ့္သူ ဘယ္သူတစ္ဦးရိွႏိုင္မွာလဲ ? စက္တင္ဘာလဆန္းပိုင္းမွာ ဇ၀ါဟီရီအေနနဲ႔ ပါကစၥတန္က သူ႔လွ်ဳိ႕၀ွက္ပုန္းခိုရာကေန အဲ့ဒီလို အူေၾကာင္ေၾကာင္ ဗီဒီယို ရုိက္ထုတ္လိုက္ျခင္းဟာ သူ႔ကိုယ္သူ အရူးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနျခင္းပါပဲ။ ဘယ္သူမွ လိုက္အရူးထမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ အဲ့ဒီလိုက႑မ်ဳိး အတြက္ ဘယ္သူမွ မစဥ္းစားၾကပါလို႔ပဲ ဆိုခ်င္ပါတယ္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxx
THE IRRAWADDY မဂၢဇင္းတြင္ေဖာ္ျပသည့္ BERTIL LINTNER ေရးသားေသာ “The Muslims of Myanmar” ေဆာင္းပါးကို ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္ မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေရးသားသည္။
