စက္တင္ဘာ ၂၂၊ ၂၀၁၉
M-Media
ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္းမွ ျမင္ကြင္း
-ရႊံ႕ေရအျပည့္နဲ႔ ရန္ကုန္ျမစ္ကေန မီတာအနည္းငယ္အကြာ ျမစ္ကမ္းနဖူးက ခေနာ္နီ ခေနာ္နဲ႔ ေနရာေလးမွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ဖြင့္ထားတဲ့ မခင္သန္းျမင့္တစ္ေယာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးအခ်က္အျခာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕နဲ႔ ဆက္သြယ္ေပးမယ့္ တံတားႀကီးေၾကာင့္ ခ်မ္းသာလာေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အိပ္မက္ေတြ မက္ေနပါတယ္။
“ျမန္ေလ၊ ေကာင္းေလပါပဲ” လို႔ အသက္ ၅၈ ႏွစ္အရြယ္ ခင္သန္းျမင့္က ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ သူမရဲ႕ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တည္ရွိရာ ဒလၿမိဳ႕နဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တို႔ကို ဆက္သြယ္ေပးမယ့္ ကန္ေဒၚလာ ၁၆၈ သန္းတန္ တံတားအေၾကာင္းကို ေျပာျပတာပါ။
ရန္ကုန္ျမစ္ကိုျဖတ္ေဆာက္မယ့္ အဲဒီတံတားဟာ ၂၀၂၂ ခုႏွစ္မွာ ၿပီးစီးမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းထားၿပီး မဖြံ႕ၿဖိဳးေသးတဲ့ ဒလၿမိဳ႕ကေန ေထာင္ေသာင္းခ်ီတဲ့လူေတြ သေဘၤာနဲ႔ ျဖတ္ကူးရတဲ့ ဒုကၡကို သက္သာေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ညဖက္ သိပ္ေနာက္က်တဲ့အတြက္ နာမက်န္းသူေတြ ရန္ကုန္က ေဆး႐ံုေတြကို အခ်ိန္မီမေရာက္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥမ်ိဳးေတြ ရွိေနတယ္လို႔ မခင္သန္းျမင့္က ေျပာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တံတားၿပီးသြားရင္ေတာ့ ရန္ကုန္ကို လမ္းေလွ်ာက္သြား႐ံုပဲလို႔ အျပံဳးတစ္ပိုင္းနဲ႔ သူက ဆိုပါတယ္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြက ေဒၚလာ ဘီလီယံခ်ီ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံေနတဲ့အခ်ိန္ ဒလၿမိဳ႕က ျပည္သူေတြကေတာ့ အေျပာင္းအလဲေတြကို ျမစ္ကိုေက်ာ္ၿပီးသာ ႐ႈျမင္ေနရတာပါ။
ၾကယ္ငါးပြင့္ဟိုတယ္ေတြ၊ တလက္လက္ေတာက္ပေနတဲ့ ေရွာ့ပင္းေမာလ္ေတြ၊ ဇိမ္ခံပစၥည္း အမွတ္တံဆိပ္ေတြကို ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္က ထြက္ေပၚလာတဲ့ ေရႊအိုေရာင္ အလင္းနဲ႔အတူ မိုးကုပ္စက္ဝိုင္းမွာ ေတြ႕ျမင္ေနရပါတယ္။
ဒလၿမိဳ႕မွာေတာ့ စပါးခင္းေတြၾကား ဆိတ္ေတြ ေလွ်ာက္သြားေနတာ၊ ရန္ကုန္မွာတားျမစ္ထားတဲ့ ဆိုင္ကယ္ေတြ၊ တုတ္တုတ္ေတြနဲ႔ အေပါက္ တစ္ရာေလာက္ရွိတဲ့ လမ္းေတြမွာ ေရွာင္ကြင္း ေမာင္းႏွင္ရတာေတြကိုသာ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကမ႓ၻာႀကီးႏွစ္ခုကို ဆက္သြယ္ေပးထားတာကေတာ့ ပံုမွန္ထြက္ေနၾက ကူးတို႔သေဘၤာေတြ၊ သစ္သား သဗၼာန္ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။
အနာဂတ္မွာ ေရႊအိုးထမ္းရမလား
ရာစုႏွစ္ တစ္၀က္နီးပါးေလာက္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ သက္ဆိုးရွည္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွာ စတင္ပြင့္လင္းလာပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ ၇ ႏွစ္အတြင္း ရန္ကုန္မွာ တစ္ႏိုင္ငံလံုးက ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြရဲ႕ ထက္၀က္နီးပါး ကန္ေဒၚလာ ၂၅.၈ ဘီလီယံေလာက္ ၀င္လာခဲ့တယ္လို႔ PricewaterhouseCoopers အဖြဲ႕က ေျပာပါတယ္။
လူေနမႈအဆင့္အတန္းေတြ ျမင့္မားလာေပမယ့္ ႏိုင္ငံရဲ႕ လူဦးေရ ၃ ပံု ၁ ပံုေလာက္ကေတာ့ ဆင္းရဲတြင္းထဲမွာ နစ္ေနၾကၿပီး၊ အေျခခံအေဆာက္အဦးေတြ မျပည့္စံုသလို၊ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာလည္း ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ရန္ကုန္မွာ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးလာတာေၾကာင့္ သေဘၤာေတြ ဥဒဟိုသြားလာေနတဲ့ ရန္ကုန္ျမစ္ထဲမွာ သဗၼာန္နဲ႔ ခရီးသည္ေတြ ပို႔ေဆာင္ေပးေနရသူေတြ အပါအ၀င္ ဒလၿမိဳ႕မွာေနထိုင္သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအတြက္ အလုပ္အကိုင္ေတြလည္း ပြင့္လာပါတယ္။
၁၄ ႏွစ္လံုးလံုး သဗၼာန္ေမာင္းခဲ့တဲ့ ကိုေအာင္မ်ိဳး၀င္းက တံတားသစ္အတြက္ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားေနပါတယ္။
တံတားေၾကာင့္ သူအပါအ၀င္ အျခား သဗၼာန္သမားေတြလည္း အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္မယ္ဆိုတာကိအသက္ ၄၅ ႏွစ္အရြယ္သူက သိေနေပမယ့္ ပိုေကာင္းတဲ့အေနအထားကို သူက ျမင္ေနပါတယ္။
“တံတားက ျပည္သူေတြအတြက္ပါ။ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း စြန္႔လႊတ္ စေတးေပးရမွာေပါ့ဗ်ာ” လို႔ တံတားတည္ေဆာက္ေရးစီမံကိန္းအနီးက သေဘၤာဆိပ္မွာ ကိုေအာင္မ်ိဳး၀င္းက ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒီတံတားကို ေတာင္ကိုရီးယားက ေငြေၾကး ေထာက္ပံ့မႈနဲ႔ တည္ေဆာက္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေတာင္ပိုင္းခ႐ိုင္ေတြဟာ စိမ့္ေျမေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ ေျမာက္ဖက္က်တဲ့အပိုင္းေတြမွာ ပိုၿပီး တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္က်တာလို႔ Asia Foundation က ၿမိဳ႕ျပေရးရာ ကၽြမ္းက်င္သူ ေဒးဗစ္ေနးက ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
“ဒလကလည္း ဆိုင္းငံ့ေဒသထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္”
ဒါေပမယ့္ ဒီအေျခအေနဟာ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေျပာင္းလဲစ ျပဳလာပါၿပီ။
ေတာင္ကိုရီးယားနဲ႔ တ႐ုတ္တို႔က ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ေပးမယ့္ ႀကီးမားတဲ့ စက္မႈဇုန္ႀကီးတစ္ခုကိုရန္ကုန္ျမစ္ရဲ႕ ေတာင္ဖက္နဲ႔ အေနာက္ဖက္မွာ တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ စဥ္စားမႈေတြလည္း ရွိလာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ဒီလို အလ်င္အျမန္ တိုးတက္ေျပာင္းလဲမႈေတြ တကယ္ျဖစ္လာမလား ဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကပါတယ္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ တကၠဆီေမာင္းေနတဲ့ အသက္ ၆၈ ႏွစ္အရြယ္ ဦးခ်စ္ၫြန္႔က ရန္ကုန္ျမစ္ ေျမာက္ဖက္ကမ္းမွာ လူခ်မ္းသာေတြက ပိုပိုခ်မ္းသာလာၾကၿပီး ဆင္းရဲသားေတြကလည္း ပိုမိုဆင္းရဲလာၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
“အိမ္ခန္းငွားချမင့္တာ၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္း ႀကီးတာေတြေၾကာင့္ လူေတြဟာ ေလာက္ငွဖို႔ေတာင္ မနည္းလုပ္ေနရပါတယ္”
ဒလက မခင္သန္းျမင့္ကေတာ့ တံတားသစ္အေပၚ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီးႀကီး ထားေနပါတယ္။
“အိမ္ေလးတစ္လံုး ေကာင္းေကာင္းေလးေဆာက္ခ်င္တယ္။ ရန္ကုန္မွာလို စားေသာက္ဆိုင္ ႀကီးႀကီးနဲ႔ တစ္ျခားဆိုင္ေလးေတြလည္း ဖြင့္ခ်င္ပါတယ္”
Ref: AFP
(AFP သတင္းဌာနတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ Bridging the gap: Yangon’s boom falls short across river ေဆာင္းပါးကို ေလးေမာင္က ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုပါသည္။)
