ႏိုဝင္ဘာ ၁၇ ၊ ၂၀၁၂
M-Media
ကိုေရႊကုလား
ကုလား ကုလား ကုလား
ဤကုလား၊ ထိုကုလား၊ အႏွီကုလား၊ ယင္းကုလားကား……………….. (မွတ္ခ်က္။ ။ အိႏၵိယရုပ္ရွင္ကိုေျပာျခင္းမဟုတ္။ ဤကားစကားခ်ပ္။) ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးေခ်ာက္ထဲသို႔က်ခါနီး လက္တစ္လံုးအလိုတြင္ ၀င္ေရာက္ကယ္တင္ခဲ့ရေသာ တပ္မေတာ္အစိုးရ၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ေရးဆြဲအ တည္ျပဳခဲ့ေသာ နာဂစ္အေျခခံဥပေဒသစ္ႀကီးျဖင့္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးသို႔ကူးေျပာင္းၿပီးစ ယေန႔ေခတ္ကာလတြင္ သူမပါလွ်င္မၿပီးသကဲ့ သို႔ ျမန္မာမႈနယ္ပယ္တြင္ အထူးေရပန္းစားလ်က္ရွိေခ်သည္။ ၂၁ရာစု၏ ဒုတိယဆယ္စုႏွစ္အစပိုင္းအတြင္ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ သား၊ ဂ်ဴးႏြယ္ဖြား ဘာသာမဲ့ႀကီး မက္ဇူကာဘတ္၏ လူသတၱ၀ါမ်ားအတြက္ ကုသိုလ္ျပဳထားေသာ ေဖ့ဘုတ္အမည္ရွိ ကမာၻေက်ာ္သာလာယံဇ ရပ္ႀကီးတြင္ ျမန္မာဘာသာစကားသံုးစြဲၾကသူတိုင္းလိုလို၏ စာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ ယင္းကုလား (မွတ္ခ်က္။ ။ ယင္းထေနေသာကုလားမဟုတ္။ ဤကားစကားခ်ပ္။) ဟူေသာစကားလံုးသည္ တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္းျဖင့္ ပါတ္သက္ဆက္ႏႊယ္ေနၾကရေပသည္။ ေနာင္တစ္ေခတ္တြင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ တစ္ေက်ာ့ျပန္ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီေခတ္ဦး၌ ေပၚျပဴလာအျဖစ္ဆံုး စကားလံုးအျဖစ္ သုေတသနျပဳေတြ႕ရွိၿပီး ဂုဏ္ယူဖြယ္ မွတ္တမ္းတင္ခံလာရမည္လားဟုလည္း ႀကံဖန္ေတြးၿပီးေမွ်ာ္လင့္မိေခ်သည္။
အႏွီ ကုလား ဟူေသာ ေ၀ါဟာရသည္ ယခုမွမဟားတရားေရပန္းစားလာေသာ္လည္း ျမန္မာလူမႈနယ္ပယ္တြင္ကား စိမ္းေနေသာ စကားလံုးမ ဟုတ္ေပ။ ထို ကုလား ဟူသည့္ ေ၀ါဟာရစကားလံုးပါေသာ ျမန္မာအေခၚအေ၀ၚမ်ား၊ စာေပမ်ားမွာလည္း ေရွးယခင့္ ယခင္ကတည္းကလည္း ရွိၿပီး ျဖစ္ေခ်သည္ကိုလည္း ကၽြႏု္ပ္အထူးေျပာစရာ လိုမည္မထင္ေပ။
ရာဇ၀င္၌ ဘုရင္ျဖစ္ခ်င္လြန္း၍ ေအးခ်မ္းမြန္ျမတ္လွေသာဘုရားရိပ္ထဲတြင္ပင္ ဘုရားႏွင့္ တစ္ဂိုဏ္းတည္း ထားအပ္ေသာ ေမြးသဖခင္ေက်း ဇူးရွင္ အရင္အား ေခါင္းအံုးႏွင့္ရက္ရက္စက္စက္ ဖိသတ္၊ ထပ္မံ၍အစ္ကိုအရင္းအား အဆိပ္ခတ္သတ္ၿပီး ရဟန္းရွင္လူအေပါင္း ရြံရွာစက္ဆုပ္ ခဲ့သည့္ ျမန္မာ့သမိုင္း၏ အရိုင္းစိုင္း အယုတ္မာဆံုးဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္ခဲ့ေလေသာ နရသူ ဘုရင္သည္ ေ၀သာလီျပည္မွဆက္သေသာ ကုလား မင္းသမီးကို သတ္ျပန္ေလသည္။ ဤသည္ကို မေက်နပ္ေသာေၾကာင့္ ေ၀သာလီျပည္မွ ဟူးရားကုလားဆရာ ရွစ္ေယာက္လာ၍သတ္ျခင္းကိုခံ ရေသာေၾကာင့္လည္း သမိုင္းတြင္ ကုလားက်မင္း ဟု အထင္အရွားရွိေနျပန္ေခ်သည္မဟုတ္ပါလား။
၄င္းအျပင္ ျမန္မာမဟာရာဇ၀င္ႀကီးကို သီကံုးေရးသားခဲ့ေသာ ျမန္မာလူမ်ဳိး၊ ဗုဒၶဘာသာ၊ စာေပက်မ္းတတ္ပုဂၢိဳလ္ႀကီး၏ အမည္မွာလည္း ဦးကုလား ပင္ျဖစ္ေနသည္မွာလည္း အမ်ားသိပင္။
ဤကား ရာဇ၀င္အခိုင္အခန္႔၊ သမိုင္းအခိုင္အခန္႔ရွိေသာ သမိုင္း၀င္မဟာအသံုးအႏႈန္း ကုလားစကားလံုးႏွင့္ပတ္သက္သမွ် အျမြက္မွ်သာလို ရင္းေဖာ္ျပၿပီးသကာလ ကုလားပါေသာ စကားလံုးတို႔ကို ျပဳစုရသည္ရွိေသာ္ စာတစ္ေစာင္ေပတစ္ဖြဲ႔ျဖစ္ၿပီး လိုရာမေရာက္ အၾကင္စာရႈသူ လည္း သိၿပီးေၾကာင္းအရာမ်ားေၾကာင့္ ၿငီးေငြ႕မည္ကိုေထာက္၍ မထည့္လိုေတာ့ၿပီ။ ကၽြႏု္ပ္သည္ က်မ္းျပဳသူတစ္ဦးမဟုတ္မူ၍ ကုလားစကား၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ သမိုင္းတို႔မွ ျမန္မာမႈျပဳထားသည္မ်ားကိုလည္း ထည့္သြင္းေဖာ္ျပျခင္း မျပဳေတာ့ေပ။
ယင္းကဲ့သို႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ကို ဂုဏ္ေျမာက္စြာျဖင့္ျဖတ္သန္း၍ မ်က္ေမွာက္ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုတိုင္ေအာင္ အႏွီ ကုလား ဟူေသာေ၀ါဟာ ရသည္ ၂၁ရာစု၏ သာလာယံေဖ့ဘြတ္ ဇရပ္ႀကီး၌ မ်ဳိးခ်စ္ဟူေသာစကား၏ အတိမ္အနက္ကို တိုင္းတာရာ ဂုဏ္ယူဖြယ္ေသာမွတ္ေက်ာက္ႀကီး လည္း ျဖစ္ေနေပသည္။
အထက္ပါအတိုင္းကုလားကို ကုလားဟု ေခၚေ၀ၚျခင္းအား အၾကင္ကုလားမ်ားမွလည္း မႏွစ္ၿမိဳ႕ႏိုင္ဟုဆိုလာသျဖင့္ မဟာပညာရွိမ်ားမွ ကုလား ၏အနက္ကို သန္ရာသန္ရာအျမင္အသီးသီးျဖင့္ ဖြင့္ဆိုေပး၍ ကုလားဟုေက်နပ္စြာအေခၚခံေစျခင္းငွာ ေဖ်ာင္းျဖၾက၏။ ကုလားဟု ၿမိန္ယွက္ စြာေခၚေ၀ေနသူအခ်ဳိ႕ကလည္း ဤသည္မွာ ေခတ္အဆက္ဆက္ အခိုင္အခန္႔တည္ရွိခဲ့ေသာ မဟာစကားလံုးကို ျငင္းပယ္ျခင္းေၾကာင့္ ဘိုးစဥ္ ေဘာင္ဆက္မိမိတို႔၏ကုလားဘိုးဘြားမ်ားကို ယခုကုလားမ်ားက ျပန္လည္၍ေစာ္ကားျခင္းျဖစ္သည္၊ ဤသို႔မျပဳအပ္ေပ။ ကုလား ဟုသ မုတ္ျခင္းအား ၾကည္ျဖဴစြာ လက္ခံသင့္သည္ဟု ဖြင့္ဆိုတိုက္တြန္းၾကျပန္ေလသည္။
ထိုမွတဖန္ ေခတ္အဆက္ဆက္ကုလားကို ကုလားဟုပင္ေခၚေ၀ၚခဲ့သကဲ့သို႔ပင္ တရုတ္ကိုလည္း တရုတ္ဟု ယခုေခတ္အထိ ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာႀကီးမ်ားမွပင္ တရုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏိုင္ငံ၊ တရုတ္လူမ်ဳိး၊ တရုတ္(ေဟာင္ေကာင္)၊ တရုတ္(ထိုင္၀မ္)ဟု တရား၀င္ေခၚေ၀ၚသံုးေနေသးရာ တရုတ္ဟုအေခၚခံရသူမ်ားမွ မည္သို႔မွကြန္ပလိန္းမတက္၊ ယင္းကုလားမ်ားက ကုလားဟုေခၚေ၀ၚျခင္းကို အဘယ္ေၾကာင့္ ကြန္ပလိန္းတက္သနည္းဟု ေစ့ငုၾကျပန္၏။ ဤသည္မွာလည္း မွန္ကန္ေသာေမးခြန္းပင္ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္ေထာက္ခံပါ၏။
အခ်ဳိ႕ပညာေက်ာ္ပုဂၢဳိလ္မ်ားကလည္း က်မ္းဂန္အခိုင္အလံုျဖင့္ပင္ ပုဂံဝန္ေထာက္မင္း ဦးတင္၏ ျမန္မာမင္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု စစ္တမ္းႏွင့္အျခား ေရွးေဟာင္းက်မ္းမ်ားတြင္ပါေသာ ကမၻာ့လူမ်ဳိး ၁၀၁ ပါးထဲတြင္လည္း ကုလားမ်ဳိး ၆၀ ပါ၀င္သည္ဟု ဆိုျပန္ေလသည္။
၁၀၁ မ်ဳိးတြင္ ၆၀ မ်ဳိးဆိုသည္မွာ ထက္၀က္ပင္ေက်ာ္ေနေသာ အေရအတြက္ပင္ျဖစ္သည္။
၁ ။ ဘဂၤလား ၂ ။ ေအာင္လံေဘာ ၃။ ေအာင္လံတစ္ ၄။ ျပင္သစ္ ၅။ ပသွ်ဴး ၆။ ေဗာဓိ။ ၇။ အာရမနီ ၈။ ေဂၚယာ ၉။ ေဂါယာ ၁၀။ ေဂၚရခါး ၁၁။ လင္း ၁၂။ ဒီတာ ၁၃။ ေမာပါ ၁၄။ သီဟိုဠ္ ၁၅။ ဘရင္ဂ်ီ ၁၆။ ပသီ ၁၇။ ကတဲ ၁၈။ က်ကဲ ၁၉။ ကဲလံ ၂၀။ သုတ္သံ ၂၁။ အင္တြဲ ၂၂။ ဦးျဗဲ ၂၃။ ေဟတာရပတ္ ၂၄။ ဥသာဗရား ၂၅။ ပုရေတ ၂၆။ မဒရပ္ ၂၇။ ေထရာကဘီ ၂၈။ မဂၤလီ ၂၉။ မဂ္ဂတီ ၃၀။ ဇာဂီ ၃၁။ တူရကီ ၃၂။ ပဋိကၡရား ၃၃။ ေက်းသား ၃၄။ ရုရွား ၃၅။ စန္းဒါး ၃၆။ ပထမ္း ၃၇။ ေဟမာ ၃၈။ ေဟာပါ ၃၉။ အင္ခ်ယ္ ၄၀။ ကလယ္ ၄၁။ သက္ကတံ ၄၂။ ဇင္းက်ံ ၄၃။ ယာမံ ၄၄။ ကုဟတ္ ၄၅။ ေဟာ္လံ ၄၆။ အင္ရင္က်ပ္။ ၄၇။ ပြတ္တကစ္ ၄၈။ သိန္းခြံ ၄၉။ မရမံ ၅၀။ ဟိႏၵဴ ၅၁။ ဂ်ာမဏီ ၅၂။ ေရသူ ၅၃။ ကခို ၅၄။ အိပ္မက္ ၅၄။ ေျခခ်ဳပ္ ၅၆။ ပန္းေသး ၅၇။ နတို ၅၈။ ကပၸလီ ၅၉။ စူလ်ား ၆၀။ စူလတန္ ဟူ၍လည္းေကာင္း
တဖန္
ဇမၺဴတံဆိပ္က်မ္းပါ ကမၻာ့လူမ်ဳိး ၁၀၁ ပါးထဲတြင္ပါေသာ ကုလားမ်ဳိး ၆၀ မွာလည္း
၁။ သူတယ္ ၂။ ပူရေႏၲ ၃။ အာသံ ၄။ ေရသူ ၅။ ပန္းေသး ၆။ ပဋိကၡယား ၇။ ေနာင္လာ ၈။ ကုလားျဖဴ ၉။ ဘုရင္ဂ်ီ ၁၀။ ဘာလီ ၁၁။ လ၀ီ ၁၂။ သီဟိုဠ္ ၁၃။ သိန္း ၁၄။ စႏၵာ ၁၅။ ေမာပါ ၁၆။ ေဒးကိုး ၁၇။ နာထိုး ၁၈။ ေစာရာ ၁၉။ ပစၧိဟ ၂၀။ ေဘာဓ ၂၁။ သုတၱံ ၂၂။ မင္းက်ံ ၂၃။ ဥျမဲ ၂၄။ ဇိနပတၱ ၂၅။ ပုရံ ၂၆။ သင္းတြဲ ၂၇။ ေစတုတၱရာ ၂၈။ သကၠတံ ၂၉။ ဝိန္႐ိုး ၃၀။ မကၠတိ ၃၁။ သူလီ ၃၂။ မႏၲရာဇ္ ၃၃။ ေအာ္လံေတ ၃၄။ ေအာ္လံတစ္ ၃၅။ ယစ္ပလစ္ ၃၆။ ေဟာ္ရေတာ္ ၃၇။ ဇဝီ ၃၈။ ပသီ ၃၉။ ဟိႏၵဴ ၄၀။ ကလယ္ ၄၁။ အဂၤလိပ္ ၄၂။ ျပင္သစ္ ၄၃။ ႐ုရွား ၄၄။ ေက်းကုလား ၄၅။ ဒံုးကုလား ၄၆။ ေဇာ္ဂီ ၄၇။ မာလီ ၄၈။ ေဘာရီ ၄၉။ ေသာယုတ္ ၅၀။ လဟုတ္ ၅၁။ ေဒါေရာ ၅၂။ ခႏၲီ ၅၃။ ပသွ်ဴး ၅၄။ ပတသီ ၅၅။ ဟာရီ ၅၆။ လာကာ ၅၇။ ဝိစၧေဒါလာ ၅၈။ ေဒါရဏ ၅၉။ ဘဂၤလီ ၆၀။ ဗာရာဏသီ
ဟူ၍ ခိုင္လံုေသာ ေရွးထံုးက်မ္းဂန္တို႔ျဖင့္ ထပ္မံညႊန္းဆိုကိုးကားၾကျပန္ေလသည္။
ဤမွ်ခိုင္ခန္႔ေသာ ကုလား ဟူေသာအမည္မွာ ျမန္မာတို႔က ယခုမွ လုပ္ႀကံေခၚေ၀ၚျခင္းမဟုတ္ေပ။ ေခတ္အဆက္ဆက္ သမိုင္း အဆက္ဆက္ကပင္ ေခၚ၀ါလာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ျငင္းပယ္၍ မရႏိုင္ေပ။ ထိုမွတဖန္ ယင္းကဲ့သို႔ စိတ္ေကာင္းေစတနာ ေကာင္းစြာျဖင့္ ကုလားဟူေသာေ၀ါဟာရကို ေခတ္အဆက္ဆက္ တျမတ္တႏိုးသယ္ေဆာင္လာ၍ ဖြင့္ဆိုခ်က္အဖံုဖံု၊ သာဓကအစံုစံုတို႔ျဖင့္တင္ျပ၍ ထိုကုလားအမည္ကို လိုလားႏွစ္ၿခိဳက္စြာခံယူပါရန္ သေဘာမ်ဳိးျဖင့္ လည္းေကာင္း တိုက္တြန္းေနေသာ ၄င္းပုဂၢဳိလ္ေက်ာ္မ်ားကိုလည္း စိတ္ထဲမွေန၍ အထူးေလးစားၾကည္ညိဳမိေလသည္။ ေစတနာႀကီးမားလြန္း၍ စိတ္ဓာတ္ျဖဴစင္ေျဖာင့္မတ္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ႀကီးမ်ားပင္ ျဖစ္ေခ်သည္တကား။
ဤသို႔ေသာေခတ္တြင္လူလာျဖစ္ရေသာ အကၽြႏု္ပ္သည္ ယင္းကုလားဆိုသူမ်ားအား မ်ားစြာ အံ့ၾသမိေလသည္။ အခ်ဳိ႕သူတို႔သည္ပင္ ဤမွ် ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီ မတည္တံ့ႏိုင္ေသာ စကားလံုး၊ သမိုင္းမ်ား ရွိခ်င္ရွာလြန္းေသာေၾကာင့္ ပံုတိုပတ္စမ်ား၊ ဟုတ္လိမ့္ႏိုးႏိုးေသာ ပါးစပ္စကားမ်ားကို ခ်ဲ႕ကားတန္ဆာဆင္လ်က္ သမိုင္းဟု သတ္မွတ္ေျပာဆိုေနၾကရရွာသည္ မဟုတ္ပါလား။ ယခုမူကား ယင္းသို႔မဟုတ္ ဤမွ်သမိုင္းအဓြန္႔ရွည္လာေသာ အေခၚအေ၀ၚကို မႏွစ္သက္ႏိုင္၊ မိမိတို႔သည္ကုလားမ်ားမဟုတ္၊ ကုလားဟုမေခၚပါႏွင့္ ဟူသည္ကား အကၽြႏ္ုပ္အတြက္ အလြန္အမင္း ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ရာပင္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္၏ျဖဳတ္ဦးေႏွာက္ အတြင္းမွ မႈံမႊားေသာအသိဥာဏ္ျဖင့္ စိတ္၀င္စားစြာ စူးစမ္းမိေလသည္။ ေပးသူကားေပး၏။ ယူသူကားမယူ။ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း။ ေခၚေနေသာသူမ်ားႏွင့္ မေခၚရန္ေျပာေနသူမ်ားအၾကားတြင္ ၄င္းတို႔ကိုယ္တိုင္ သာသိႏိုင္ေသာ ျမွဳပ္ထားေသာအနက္ အဓိပၸါယ္မ်ား၊ ခံစားခ်က္မ်ား ရွိေလသလားဟုလည္း ေစ့ငုမိေလသည္။
ထို႔အျပင္ မၾကာေသးမီကျဖစ္ခဲ့ေသာရခိုင္ျပသနာမီးပြားမ်ား၏အစဦးပိုင္းကာလတြင္ ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာႀကီးမ်ားမွ “သံတြဲမွ ရန္ကုန္သို႔ ေမာင္းႏွင္လာေသာ ႐ိုးမသစၥာ ခရီးသည္တင္ မွန္လံုယာဥ္ေပၚမွ မူဆလင္ကုလား ၁၀ ဦး အသတ္ခံရ” ဟူ၍ တရား၀င္ကမာၻသိ ထင္ထင္ရွားရွားေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးေနာက္
“သတင္းစာမ်ားပါ ရခုိင္ျပည္နယ္သတင္းမ်ားရဲ့ အေရးအသားအခ်ိဳ႕နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး သတင္းနဲ႔ စာနယ္ဇင္းလုပ္ငန္းက မနက္ျဖန္ထုတ္ သတင္းစာမ်ားမွာ ျပင္ဆင္ေဖာ္ျပေပးဖို႔ စီစဥ္ေနေၾကာင္း အသိေပးအပ္ပါတယ္။ ဘယ္သူကိုမွ ထိခုိက္နစ္နာေစလိုတဲ့ စိတ္ဆႏၵမရိွဘဲ အေရးအသား မွားယြင္းမႈ သက္သက္သာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္မ်ားကို ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးဖို႔ သူတို႔ကိုယ္စား ေတာင္းပန္ပါတယ္” ဟုျပန္ၾကားေရး ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးရဲထြဋ္က (ယခု ျပန္ဆက္ ဒုဝန္ၾကီး) ျပန္လည္ေတာင္းပန္သကဲ့သို႔ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ားမွလည္း ယင္းသို႔သံုးစြဲျခင္းအေပၚ ေ၀ဖန္ေျပာဆိုသည္မ်ားကိုလည္း ေအာက္ပါအတိုင္း ရႈစားႏိုင္ၾကပါသည္။
http://moemaka.blogspot.com/2012/06/tu-maung-nyo-insulting-usage-from.html
ဇြန္လ ၃ ရက္ေန႔က သံတြဲ – ေတာင္ကုတ္ ကားလမ္းဆံုတြင္ ရုိးမသစၥာခရီးသည္တင္မွန္လံုယာဥ္ေပၚမွာ လူ ၁၀ ဦး သတ္ျဖတ္ခံရ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ထုမႈဟာလည္း အလြန္ဆိုးပါတယ္။
ဇြန္ ၅ ရက္ေန႔၊ အစိုးရပုိင္ ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာမ်ား ( ေၾကးမံု၊ျမန္မာ့အလင္း၊ NLM) တုိ႔တြင္ေဖၚျပခဲ့ေသာ စကားလံုး သံုးစြဲမႈက ပုိၿပီးေတာ့ဆုိးလြန္းပါတယ္။ ျပႆနာကို ပိုမိုႀကီးထြားလာေအာင္ မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ေပးတဲ့သေဘာ၊ “ဆြ”ေပးတဲ့ သေဘာ ွျဖစ္ပါ တယ္။ ဒီစကားလံုးအတုိင္းပဲ ေရဒီယုိနဲ႔ ရုပ္သံမီဒီယာေတြကေနလည္းလႊင့္ထုတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အစိုးရက ထုတ္ေဝတဲ့ သတင္းစာ ( ေၾကးမံု၊ ျမန္မာ့အလင္း) မွာ သတင္းေခါင္းစဥ္တပ္ပံု၊ သတင္းေရးသား ေဖၚျပပံု (စကားလံုးအသံုးအႏႈန္းနဲ႔ အေရးအသား) က အစ ျပႆနာကို ပိုမုိႀကီးထြားေစလိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို အထင္အရွားေတြ႔ႏုိင္ ပါတယ္။“မြတ္ဆလင္ကုလား” ဆုိတဲ့ စကားလံုးကေတာ့ျဖင့္ ခ်ိဳးႏွိမ္တဲ့၊ ခြဲျခားတဲ့၊ ေစာ္ကားတဲ့ အသံုးအႏႈန္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဆင္ျခင္တုံတရား ကင္းမဲ့တဲ့ျပဳမူ လုပ္ေဆာင္ခ်က္လည္းျဖစ္ပါတယ္။
ေအာက္ပါလင့္တြင္ http://www.mizzimaburmese.com/news/inside-burma/9445-2012-06-05-13-26-12.html
ျပည္သူ႔ေခတ္ ဂ်ာနယ္ အတိုင္ပင္ခံ အယ္ဒီတာ ေမာင္ဝံသက ေျပာသည္။
“အရင္ကေတာ့ အဲလိုသံုးႏႈန္းတာ မေတြ႔ဘူးဘူး။ ဒီေန႔မွာ ထူးထူးျခားျခား သံုးထားပါတယ္။ အခုလို ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ အေျခအေနတင္းမာခ်ိန္မွာ သူမ်ား မေက်နပ္တဲ့ စကားလံုးကို မသံုးသင့္ပါဘူး။ အခုလို ထူးထူးျခားျခား သံုးထားလို႔ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ နားမလည္ ျဖစ္ရပါတယ္။ အရင္ စာေပစီစစ္ေရး လက္ထက္တုန္းက ‘ကုလား’ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ ‘အိႏၵိယ’လို႔ ျပင္သံုးခုိင္းတာ ေတြ႔ဖူးပါတယ္” ဟု မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
ထို႔အျပင္
အစၥလာမ္ဘာသာ ကိုးကြယ္သူတိုင္းကို ကုလားဟု ေျပာလို႔မရသလို ဗမာျပည္တြင္ ေနထိုင္ၿပီး အစၥလာမ္ဘာသာ ကိုးကြယ္သူဆိုပါက ျမန္မာမူဆလင္ ျဖစ္ေၾကာင္း လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး ဌာနပင္ ခြဲျခားႏိုင္ျခင္း မရွိပံုကို ေရႊအျမဳေတ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဦးဝင္းၿငိမ္းက ရွင္းျပသည္။
“မႏၲေလးဘက္က က်ေနာ္တို႔ ညီအကုိ ဝမ္းကြဲေတြရဲ႕ မွတ္ပံုတင္မွာ ျမန္မာ/မူဆလင္ လို႔ ေရးထားတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ရန္ကုန္မွာ ရွိတဲ့ က်ေနာ့္ကိုက်ေတာ့ ျမန္မာ-အိႏိၵယ လို႔ ေရးထားတယ္။ အဲလို အစိုးရဌာနျဖစ္တဲ့ လူဝင္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရး ကေတာင္မွ လူမ်ိဳးနဲ႔ ဘာသာကို မခြဲျခားႏိုင္တဲ့အတြက္ ဒီလို ႏိုင္ငံပိုင္ မီဒီယာရဲ႕ ဒီလိုေရးသားမႈဟာ သိပ္မဆန္းဘူးလို႔ ထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုေရးသားမႈဟာ မျဖစ္သင့္ မျဖစ္ထိုက္တဲ့ကိစၥ။ ဒီလိုေရးသားမႈေၾကာင့္ ေဒါသေတြပဲ ေပါက္ ကြဲလာတာ ရွိ္လာလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ ျမင္ပါတယ္” ဟု ဦးဝင္းၿငိမ္း က ေျပာသည္။
ေရွးအထက္စာပိုဒ္မ်ားတြင္ ကၽြႏ္ုပ္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ေဖ့ဘုတ္သာလာယံဇရပ္မွမဟာပညာေက်ာ္မ်ား မိန္႔ၾကားသကဲ့သို႔ ေရွးအတီအတာကပင္ ရည္ညႊန္းေခၚေ၀ၚသံုးစြဲလာေသာ စကားလံုးမ်ားကိုႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာမွ သံုးႏႈန္းေဖာ္ျပလိုက္ျခင္းအား ယခုကဲ့သို႔ ဂုဏ္သေရရွိ၍ ဥာဏ္ပညာႀကီးမားေသာ ႏိုင္ငံေက်ာ္ လူႀကီးလူေကာင္းမ်ားမွ အဘယ့္ေၾကာင့္ မွားယြင္းသံုးႏႈန္းမႈဟု ေျပာေလသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ ယခင့္ယခင္မ်ားက အိႏၵိယဟုေျပာင္းသံုးခိုင္းခဲ့၍ မေတြ႕ဖူးခဲ့ရေလသနည္း။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဗမာလူမ်ိဳးမိဘမွ ေပါက္ဖြားဆင္းသက္လာရာတူညီေသာ တစ္မိတည္းဖြား ေသြးသား ရင္းခ်ာမ်ားပင္ျဖစ္ပါလ်က္ ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္ေသာအခါ ဗမာ/ဗုဒၶဟု ေရးၿပီး အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္ေသာအခါ ဗမာ+အိႏၵိယ /အစၥလာမ္ သို႔မဟုတ္ ဗမာ ႏွင့္ႀကိဳက္ရာ ကုလားတစ္မ်ဳိးမ်ဳိး ဇြတ္ တြဲေရးေလသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ထိုသို႔စံႏွစ္မ်ဳိး ျဖစ္ရေလသနည္း။ ဘာသာကို စံထားလ်က္ လူမ်ဳိးခြဲျခားပင္ မဟုတ္ပါလား? (ရည္ညႊန္း ေဆာင္းပါး ၁ ၊ ေဆာင္းပါး ၂)
ထို႔ေနာက္ သတင္းစာမွ ျပည္တြင္းေနအစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ ဟူေသာ မည္သို႔နားလည္ရမည္မွန္းမသိသည့္ စကားစုျဖင့္ အစားထိုး တရား၀င္ေျဖရွင္းေတာင္းပန္ၿပီးေနာက္ သာလာယံဇရပ္ႀကီးတြင္ကား ကုလားသိုက္က်ား၀င္ကိုက္သကဲ့သို႔ ၾကြက္ၾကြက္ညံ့သြားေလေတာ့သည္။ ကုလားကို ကုလားလို႔ေခၚတာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ၊ ကုလားကို ကုလားလို႔မေခၚရင္ ဘယ္လိုေခၚရမွာလဲ၊ တရုတ္ကိုလည္း တရုတ္လို႔ေခၚေနတာပဲ၊ ကုလားက ကုလားလို႔မေခၚေစခ်င္ဘူးတဲ့လား စသျဖင့္ အလြန္လက္ေတြ႕က်၍ ေျဖရွင္းရခက္လွေသာ သမိုင္း၀င္စကားလံုးႀကီး၏ ေပၚျပဴလာျဖစ္မႈကား အထြဋ္အထိပ္ကာလသို႔ပင္ ေရာက္ေနၿပီဟု ဆိုႏိုင္ေလသည္။ ထိုသို႔ ေမးခြန္းထုတ္ေသာပုဂၢဳိလ္မ်ားအားလံုး မွန္သည္ဟု ကၽြႏ္ုပ္ထင္မိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြႏ္ုပ္နားမလည္ႏိုင္သည္ကား မဟာပညာေက်ာ္ႀကီးမ်ား ကိုးကားဖြင့္ဆိုျပဆိုသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ကုလားဟူသည္ ေရွးေဟာင္းေခတ္အမီဆံုး စကားလံုးႀကီးကို ႏိုင္ငံေတာ္၏တရား၀င္ သတင္းစာႀကီးမွ အဘယ္ေၾကာင့္ အမွားျပင္ဆင္ခ်က္အျဖစ္ ေတာင္းပန္ေလသနည္း။ ဤကား ကၽြႏ္ုပ္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သေဘာမေပါက္ႏိုင္ေသးေပ။
ကိုျမတ္သိန္းထြန္းဆိုေသာ ေလးစားေလာက္ဖြယ္ေကာင္းသည္ ပုဂၢဳိလ္မွေရးေသားေသာ ကုလားဟူသည္ ဤသို႔တည္ ဟူေသာေဆာင္းပါးတြင္
ကုလားဟူသည့္ အေခၚအေ၀ၚႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အေထာက္အထားမရွိသည့္ အယူအဆတစ္ရပ္အေနျဖင့္ ကုလားဟူေသာစကားသည္ ကုလဟူေသာ ပါဠိစကားမွ ဆင္းသက္လာေၾကာင္း သိရျပီး ျမင့္ျမတ္ေသာ အမ်ိဳးအႏြယ္ဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။(ကုလပုတၱ-ျမင့္ျမတ္ေသာအမ်ိဳးအႏြယ္မွ ဆင္းသက္လာေသာ သား) အဆိုပါအေခၚအေ၀ၚအား ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ေရွးဦး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မြန္၊ဗမာ၊ရခိုင္၊ရွမ္း၊ကရင္ စသည့္မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားမွ အိႏိၵယတိုက္ငယ္မွ မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားအား ေခၚေ၀ၚၾကသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္တိုင္ အိႏိၵယတိုင္းသားတစ္ဦးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ဟူ၍လည္းေကာင္း
တဖန္ ၄င္းေဆာင္းပါးတြင္ပင္
ေရွးေခတ္အခါက ရခိုင္၊ဗမာ၊မြန္ ဘုရင္မ်ားသည္ ၎တို႔ကိုယ္၎တို႔ ဗုဒၶ၏မ်ိဳးႏြယ္ျဖစ္သည့္ သက်သာကီ၀င္မ်ိဳးရိုးမွ ဆင္းသက္လာသည္ဟု ထံုးတမ္းစဥ္လာအရ ယံုၾကည္ခဲ့ၾကသည္။အထက္ပါအခ်က္အရ ထိုဘုရင္မ်ားသည္ ၎တို႔ကိုယ္၎တို႔ အိႏိၵယတိုင္းသားမ်ိဳးဆက္မ်ားအျဖစ္ ယံုၾကည္ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိႏိုင္သည္။ အဆိုပါအခ်င္းအရာမ်ားကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ အိႏိၵယတိုက္ငယ္မွ မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ႏွိမ့္ခ်ဆက္ဆံျခင္း(သို႔) လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားျခင္းစသည့္ အခ်က္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာရွိပါသလားဟု ေမးလိုပါသည္။
ဟူ၍တနည္း ၄င္း၏ၾကြယ္၀ေသာပညာဥာဏ္ျဖင့္ အေထာက္အထားအကိုးအကားခိုင္လံုစြာ ဘာသာျပန္ဆို တင္ျပသြားေပသည္။ (အလြန္ဗဟုသုတမ်ားေသာ ေဆာင္းပါးေကာင္း တစ္ပုဒ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သြားေရာက္ဖတ္ရႈၾကပါရန္ ေမတၱာေရွ႕ထားလ်က္ တိုက္တြန္းပါသည္။)
ပညာေက်ာ္ဦးျမတ္သိန္းထြန္း၏ေဆာင္းပါးအရ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္တိုင္ အိႏၵိယတိုင္းသား (ျမန္မာတို႔နားလည္ေသာ ကုလား)ျဖစ္ေနျခင္း၊ ျမန္မာဘုရင္၊ ရခိုင္ဘုရင္၊ မြန္ဘုရင္မ်ား ကိုယ္တိုင္ သာကီႏြယ္(ကုလားႏြယ္) ဟု ယံုၾကည္ခဲ့ၾကျခင္းမ်ား ရွိပါလ်က္ ယေန႔ အထူးသျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အခ်ဳိ႕မွ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ (ျမန္မာ၊ အိႏၵိယ၊ ကျပား) မ်ားကို ကုလားဟု ေခၚေ၀ၚျခင္းခံရသူမ်ားမွ ဗုဒၶဘုရားသည္လည္း အိႏၵိယတိုက္သား ကုလားႏြယ္ဖြားပင္ျဖစ္သည္ ျပန္ဆိုေသာအခါ အဘယ္ေၾကာင့္ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနပါနည္း။
ႏိုင္ငံေတာ္သတင္းစာႀကီးမွ အဘယ္ေၾကာင့္ တရား၀င္ ေတာင္းပန္ရေလသနည္း။
အလြန္ထူးဆန္း အံ့ၾသဖြယ္ရာပင္ ျဖစ္ေနပါသည္။ မိမိတို႔ အသက္ထက္မက ယံုၾကည္ကိုးစားေသာ ပုဂၢဳိလ္ႏွင့္အႏြယ္တူဟု မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္(ႏႈတ္စကားအရပင္ျဖစ္ စာေပမ်ားတြင္ ေရးဖြဲ႕) ၀န္ခံထားသကဲ့သို႔ ထိုပုဂၢဳိလ္ႏွင့္အႏြယ္တူ သာကီႏြယ္(ကုလားႏြယ္) ဟု ျပန္ေခၚျခင္းကို အဘယ္အတြက္ေၾကာင့္ ဆတ္ဆတ္ခါ နာက်ည္းဖြယ္အျဖစ္ ယူဆလ်က္ဗုဒၶသည္ကုလားမဟုတ္ ဟူေသာစာမ်ား ေရးသားလ်က္ ျပန္လည္ေခ်ပၾကကုန္သနည္း။
ထို႔အတူ ကုလားဟု ရည္ညႊန္းခံရေသာ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္မ်ားသည္လည္း အဘယ္ေၾကာင့္ မႏွစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ရသနည္း။
ေရွးျမန္မာမင္းမ်ားလက္ထက္ကပင္ ကုလား၀န္၊ ကုလားပ်ဳိတပ္ ဟူ၍ တရား၀င္သတ္မွတ္ေခၚဆိုခဲ့သည္။ အမ်ိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏မိန္႔ခြန္းတြင္လည္း ကုလားျပည္ ဟူ၍တရား၀င္ ေပၚေပၚတင္တင္ သံုးႏႈန္းခဲ့သည္ကို ဦးျမတ္သိန္းထြန္းေဆာင္းပါးတြင္ပင္ အလြယ္တကူေတြ႕ႏိုင္ေလသည္။ ၄င္းစာတမ္းပါအတိုင္း ကိုလိုနီေခတ္ သတင္းစာမ်ားတြင္ပင္ တရား၀င္သံုးႏႈန္းခဲ့ၿပီးေနာက္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ပိုင္းေခတ္ စာေပစီစစ္ေရးရွိလာေသာေခတ္တြင္ မွအဘယ္ေၾကာင့္ အိႏၵိယဟု အသံုးအႏႈန္းေျပာင္းေစခဲ့ပါသနည္း။
ထိုသို႔ရည္ညႊန္းခံရျခင္းသည္ ဘာမ်ားနစ္နာသြားစရာရွိ၍ မႏွစ္သက္ၾကေလသနည္း။ အမွန္တကယ္ဆိုလွ်င္ ေကာင္းျမတ္ေသာအနက္အဓိပၸါယ္မ်ားႏွင့္ ထံုမႊန္းေနေသာ၊ ထိခိုက္နစ္နာေစျခင္းမရွိေသာ ထိုအေခၚအေ၀ၚအတြက္ ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္သည့္ သာကီႏြယ္မ်ားဟု ညႊန္းဆိုသူမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္သည့္အိႏၵိယႏြယ္ဖြားမ်ား၊ ျမန္မာမ်ား၊ ကျပားမ်ား သည္ သူမွကုလားစစ္တယ္၊ ငါမွကုလားစစ္တယ္ဟူ၍ပင္ ျငင္းခုံေနသင့္သည္ မဟုတ္ပါလား။
ျမွဳပ္ထားေသာအနက္အဓိပၸာယ္မ်ား
ေရွးယခင္က ရည္ညႊန္းခဲ့ေသာ ကုလားဟူေသာေ၀ါဟာရသည္ ေခၚသူႏွင့္အေခၚခံရသူမ်ားအၾကားတြင္ အထူးျမွဳပ္ထားေသာအနက္အဓိပၸာယ္မ်ဳိးမရွိႏိုင္ဘဲ အားလံုးၾကည္ျဖဴေက်နပ္ခဲ့သည္ဟု ထင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ အဂၤလိပ္မ်ား၀င္ေရာက္သိမ္းပိုက္၍ တစ္မ်ဳိးသားလံုး ကၽြန္ဇာတ္သြင္းျခင္းကို ခံခဲ့ရသည့္ ေနာက္ပိုင္းေခတ္မ်ားတြင္ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား၊ စာေပမ်ားတြင္ ကုလားဟူသည္ အဂၤလိပ္မ်က္ႏွာျဖဴမ်ားႏွင့္ ၄င္းတို႔ႏွင့္အတူ အိႏၵိယမွေခၚယူလာေသာ စစ္ဗာရီမ်ားကို အဓိက ရည္ညႊန္းသံုးစြဲၾကေလသည္။ ထို႔အျပင္ အိႏၵိယ = ကုလားျပည္၊ အိႏၵိယႏိုင္ငံသား = ကုလား ဟူ၍ တရား၀င္ သတင္းစားမ်ားတြင္လည္း သံုးႏႈန္းေၾကာင္း ဦးျမတ္သိန္းထြန္းေဆာင္းပါး ဒုတိယပိုင္းတြင္ပင္ အလြယ္တကူေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။ အဂၤလိပ္ကို ကုလားျဖဴ အသံုးအႏႈန္း၊ အညႊန္းခံပုဂၢဳိလ္ အားလံုးမွန္ကန္ပါသည္။ မည္သူမွ်လည္း အထူးတလည္ ကန္႔ကြက္မည္ မထင္ပါ။
ဤသည္မွာလည္းမဆန္းပါ။ အထက္တြင္ ကၽြႏ္ုပ္တင္ျပခဲ့ေသာ ေရွးယခင္ကတည္းက ျမန္မာတို႔၏အယူအဆ၌
တစ္ရာ့တစ္ပါးေသာကမာၻ႕လူမ်ဳိးမ်ားတြင္ အိႏၵိယတိုက္သားမ်ားအပါအ၀င္
၅၁။ ဂ်ာမဏီ
၈။ ကုလားျဖဴ
၄၁။ အဂၤလိပ္
၄၂။ ျပင္သစ္
၄၃။ ႐ုရွား
ဟူ၍ ပါၿပီး ျဖစ္သည္မဟုတ္ပါလား။
ထို႔အျပင္ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာင္မႈိင္းကလည္း
‘ျမန္နယ္မွာ နံမယ္မွ မထြားခင္က၊ သူ႔ရန္ခုခံတဲ့ အမွားေတြေၾကာင့္
(အမယ္မင္း) တရားပ်က္ကြယ္သမုိ႔၊ ျပဳတ္ဖို႔ ဓမၼတာကိန္းေပတင့္
သိၾကားလက္နက္ကဲ့သို႔ အဟုတ္ကိုအာကာ အဟိန္းေတြႏွင့္၊
(၀န္မင္းရယ္ ) ကုလားတတ္လုိ႔
က်ဳပ္တို႔အညာကိုသိမ္း’
ကုလားတက္သိမ္း (အဂၤလိပ္တပ္မ်ားရဲ႕သိမ္းပိုက္မႈ) ကို ရည္ညႊန္းၿပီး ေရးဖြဲ႕ခဲ့ျပန္တယ္။ အဂၤလိပ္ကို ရည္ညႊန္းျခင္းမဟုတ္ အိႏၵိယတိုက္သားစစ္ဗာရီမ်ားသက္သက္ကို ရည္ညႊန္းျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ ဖြင့္ဆိုခ်င္ေသးရင္ျဖင့္
ဓမၼာစရိ-ဦးထြန္းေရႊသို႔
သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း၏ သ၀ဏ္လႊာ ေပးစာမွာ ၾကည့္ႏိုင္ပါေသးတယ္
အို … နႏၵမာလိနီေခၚ ကဗ်ာစြယ္စံုက်မ္းျပဳဆရာ ဓမၼာစရိ ဦးထြန္းေရႊ …
အတီေတကာလ ေရွးမဆြအခါ “ျမန္မာအစ-တေကာင္းက” ဟူသည္ႏွင့္အညီ ဤမည္ ထိုမည္ေသာ သက်သာကီ၀င္ ဘုရင္မင္းမ်ဳိး သတိုးဓမၼ သတၱိဓရတို႔ မဆြတည္ေဟာင္း တေကာင္းျပည္ႀကီးမွ စကာ
(၁) သေရေခတၱရာျပည္၌ မင္းေပါင္း ၂၅-ဆက္၊
(၂) အရိမဒၵန မည္ေသာ ပုဂံျပည္တြင္ မင္းေပါင္း ၅၅-ဆက္၊
(၃) ၀ိဇယပူရ မည္ေသာ ပင္းယျပည္တြင္ မင္းေပါင္း ၆-ဆက္၊
(၄) ေဇယာပူရ မည္ေသာ စကိုင္းျပည္၌ မင္းေပါင္း ၇-ဆက္၊
(၅) ရတနာပူရ မည္ေသာ အင္း၀ျပည္ အတြင္း၀ယ္ မင္းေပါင္း ၃-က်ိပ္၊
(၆) ရတနာသိဃၤ ျပည္မ်ာ့တန္ေဆာင္ ရန္ႀကီးေအာင္ခဲ့ေသာ ကုန္းေဘာင္မင္း ၁၁-ဆက္တို႔အတြင္း “အင္း-အာ-႐ိုက္-ေအာ္-ဘႀကီးေတာ္” တည္းဟူေသာ သကရာဇ္ ၁၁၈၁-ခုႏွစ္အတြင္း မင္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူခဲ့သည့္ ဘႀကီးေတာ္မင္းတရား လက္ထက္ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕သမားတို႔ ေစာ္ကားရန္စ၍ ပဌမအႀကိမ္ စစ္မက္ျဖစ္ပြား ခဲ့ရာ ျမန္မာတို႔က အေရး႐ႈံးနိမ့္သျဖင့္ မဏိပူရျပည္ အာသံျပည္ ရခိုင္ျပည္ တနသၤာရီျပည္မ်ားကို ကုလားမ်ဳိး ၆၀-အ၀င္ အၾကင္သို႔ေသာ အဂၤလိပ္တို႔ လက္တြင္းသို႔ အပ္ႏွင္းခဲ့ရေလသည္။
ဟူ၍ အဂၤလိပ္=ကုလား တိတိက်က် ေရးဖြဲ႕ထားေသးသည္ မဟုတ္ပါလား။
မႏၱေလးျမိဳ႕၊ အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖ ေရး “ေနျပည္ေတာ္ အလြမ္းဖြဲ႕ စာေထာင့္ေလးခ်ဳိးၾကီး”မွာလည္း
[ဘံုတျပည္စံ ေမွာက္လွန္မည္ပ၊ မိုးထက္ၾကယ္မ်ား၊ ကုန္အညီျပန္ ေတာက္လွ်ံခ်ီပ အမတ္ေတြ ျမင္းထက္ဖ်င္း၊ ငကင္းေခါင္ဖ်ာ့ သိုက္ျမညွာအပ္ မေဘြရွစ္ရက္တြင္း …၊ အတင္းေဆာင္သြား၍ လိုက္ရရွာ၊ ဆက္ဆက္ယူမတဲ့ ဆိုတ’ကာ၊ ၾကြက္ၾကြက္ဆူသနဲ႔ ငိုၾကရွာ၊ ရက္စက္သူမကြဲ႕ ခ်ဳိလွစြာ၊ ထိုခါ-ငိုရွာ ဗိုလ္ပါ လူတလႊားငယ္တို႔၊ ရိုင္းေလ-မႈိင္းေ၀-တိုင္းေျပ ပစ္ခြါသြားရွာရတယ္၊ (အမယ္မင္း) အ၀ါးမ၀ျငား၊ တရားဓမၼ မမွားရွာဘု၊ (သခင့္ကိုကြယ္) သိၾကားကလဲ မ၊ မယားလွရယ္ေၾကာင့္၊ ကုလားက သေဘာၤႏွင့္ တင္ယူပါျပီ တကား။]
မွတ္ခ်က္။ ။ [ … ] ဤကြင္း အတြင္း စာသားမွာ ေလးခ်ဳိးကဗ်ာမဟုတ္၊ အဓိပၸါယ္စံုလင္ရန္ သံဆန္းဆက္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။
ဆိုၿပီး ပါျပန္ေသးသည္မဟုတ္ပါလား။ ဤသည္မွာ အမွန္တရား၏ အမွန္တရားမ်ားသာျဖစ္၍ ကုလားရွိျခင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမြတ္စလင္ကိုသာမက ကုလားႏြယ္၀င္ ၆၀ထဲမွ ကုလားမ်ားကိုပါ ရည္ရြယ္ေခၚေ၀ၚျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသျပခ်က္မ်ားပင္ မဟုတ္ပါလား
ဗမာျပည္အတြင္းရွိ လူမ်ဳိးတိုင္း၊ ဘာသာတိုင္းကိုင္ ကိုယ္စားျပဳ၍တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ တို႔ဗမာအစည္းအရံုးႀကီးမွ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ သခင္ဘေသာင္း၏ စိတ္ကူးအႀကံအစည္ေပါင္းစပ္ပံ့ပိုးမႈမွထြက္လာခဲ့သည့္ တို႔ဗမာသီခ်င္းတြင္
တေကာင္းအဘိရာဇာ၊ တို႕ဗမာသာကီမ်ိဳးဟာမို႕၊ မညိႈးဂုဏ္ေတဇာ၊
ယိုးဒယားနဲ႕ကုလားကိုပါ တိုက္ထုတ္ခါ…..ေအာင္ခဲ႕တာ တို႕ဗမာ
သခင္ဘေသာင္း၏ ေျပာျပခ်က္အရ “တို႔ဗမာ” သီခ်င္း၏ တီးလံုး တီးကြက္ကို သခင္တင္က ဘာဂ်ာျဖင့္ အသံရွာ၍ တီထြင္ေပးခဲ့သည္။ သီခ်င္းထဲတြင္ ပါေသာ အမ်ိဳးသား ခ်စ္ခင္ေရးသေဘာ၊ နိုင္ငံေရးသေဘာ၊ တစ္မ်ိဳးသားလံုး က်င့္ႀကံေရးသေဘာ စေသာ အယူအဆမ်ားကို သခင္ဘေသာင္းက ႀကံစည္ စိတ္ကူးေပးခဲ့သည္။ သီခ်င္းေရးစပ္ၿပီးေသာ္ သခင္လွေဘာ္နွင့္ သခင္သိန္းေမာင္တို႔ပါ စုေပါင္းေ၀ဖန္၍ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပးခဲ့ႀကသည္။ သီခ်င္းကို သခင္တင္၏ သီခ်င္းေရးေနက်မူအတိုင္း ေရးသူ၏ အမည္ကို မထည့္ပဲထားခဲ့ရာ “တို႔ဗမာ” သီခ်င္းကို ပံုနွိပ္ထုတ္ေ၀ေသာအခါတြင္မွ “တို႔ဗမာ အစည္းအရံုး၏ အစီအရင္ကိုခံ၍ ၀ိုင္အမ္ဘီ သခင္တင္ စပ္ဆိုသည္” ဟု ေခါင္းစဥ္ တပ္ေပးခဲ့ရသည္။ ဟု ဆိုထားပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ေရွးအစဥ္အဆက္ကေနထိုင္လာၾကေသာ မိဘအဆက္ႏြယ္မွေပါက္ဖြားလာေသာ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ သခင္ဘေသာင္းသည္ ကုလားမ်ဳိး၆၀စာရင္း၀င္ ကုလားမ်ားကို ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ဳိးခ်စ္တစ္ဦးအေနျဖင့္ ရည္ညႊန္း၍ဖြဲ႕ဆိုခဲ့ျခင္းမွာ ထင္ရွားေနေသာ အမွန္တရားတစ္ခုဟု နားလည္မိေပသည္။ ဤသည္လည္း ကုလားမ်ားကို ကုလားဟု ေခၚေ၀ၚျခင္းပင္ျဖစ္သည္မဟုတ္ပါေလာ။
သို႔ဆိုလ်င္ အေမာင္ကုလားတို႔က ဘာကိုေျပာခ်င္ပါသနည္း။ ဘာကို မေက်လည္ပါသနည္း။
အဂၤလိပ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံကို အုပ္စိုးခ်ိန္မွစၿပီး လြတ္လပ္ေရးရၿပီးယခုအခ်ိန္ထိ ကုလားဟူေသာေ၀ါဟာရသည္ ေရွးေရွးမင္းမ်ားလက္ထက္တြင္ သံုးလာေသာအဓိပၸာယ္ကဲ့သို႔ ျဖဴစင္ေသာ၊ ရင္းႏွီးပြင့္လင္းေသာ၊ သစၥာရွိေသာ သေဘာမ်ားကိုေဆာင္ျခင္းထက္ နယ္ခ်ဲ႕၊ မိစာၦ၊ ဒိဌိ၊ ဖိႏွိပ္၊ ဂုတ္ေသြးစုပ္၊ ခ်စ္တီးကုလား၊ ေခၚေတာကုလား၊ တိုင္းတပါးသား၊ ႏိုင္ငံျခားသား၊ ရန္သူ၊ အမ်ဳိးဖ်က္၊ သာသနာဖ်က္၊ ကုလားဗမာအဓိကရုဏ္း စသည္တို႔ကိုသာရည္ညႊန္း၍ အထူးျပဳသလို ျမန္မာတို႔စိတ္ထဲတြင္ စြဲၿမဲေနခဲ့ၿပီမဟုတ္ပါလား။
ထိုအထဲတြင္ ျမန္မာျပည္၌ အစဥ္အဆက္ေနထိုင္ခဲ့ေသာ ျမန္မာမြတ္စလင္၊ ကျပားမြတ္စလင္၊ အိႏၵိယႏြယ္ဖြား ျမန္မာႏိုင္ငံသားမြတ္စလင္တို႔သည္လည္း ေရာေႏွာ၍ ပါသြားေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကုလားဟူေသာေ၀ါဟာရကို သံုးလိုက္သည္ႏွင့္ ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲသူ၏ေလသံ၊ ဟန္ပန္အေနအထား၊ အဓိပၸာယ္ဆိုလိုရင္းမ်ားေပၚ မူတည္၍ ထုတ္ေဖာ္မေျပာရဘဲႏွင့္ အထက္ပါ ခံစားခ်က္မ်ားျဖစ္ေပၚလာေစသည္ မဟုတ္ပါလား။ ဤအမွန္တရားကိုလည္း အဂၤလိပ္ကုလားျဖဴမ်ားႏွင့္ အိႏၵိယကုလားမ်ားထြက္ခြါသြားၿပီးေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ဆက္လက္ေနထိုင္ၾကေသာ ျမန္မာဆန္ေသာ၊ ျမန္မာတပိုင္းျဖစ္ေသာ၊ ျမန္မာမ်ားျဖစ္ေသာ၊ ျမန္မာရည္၀ေနေသာ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားကလည္း နားလည္ၾကေလသည္။ ရြယ္တူငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းပင္လ်င္ စိတ္ၾကည္ေနေသာအခ်ိန္ေခၚလိုက္ေသာ ကုလားဟူသည့္ အေခၚအေ၀ၚႏွင့္ နားလည္သေဘာေပါက္မႈ၊ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ အခ်င္းမ်ားခိုက္ရန္ျဖစ္ေသာ အခ်ိန္ေခၚသည္ ကုလားဟူသည့္အေခၚအေ၀ၚႏွင့္ နားလည္သေဘာေပါက္မႈ၊ ထုတ္ေျပာစရာမလိုသည့္ မိစာၦ၊ ဒိဌိ၊ ဘာသာျခား၊ လူမ်ဳိးျခား ဟူေသာ အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္မႈမ်ားကို ကာယကံရွင္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာစကားေျပာေနသူမ်ား အားလံုးအလိုလိုသိၾကေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာမ်ားတြင္ သံုးစြဲျခင္းကို မေတြ႕ခဲ့ရဖူး ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ မွားယြင္း ေရးသားခ်က္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ ေတာင္းပန္ခ်က္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ေဂါတမဗုဒၶသည္ ကုလားမဟုတ္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ သာကီႏြယ္သည္ ကုလားႏြယ္ မဟုတ္ဟူ၍လည္းေကာင္း ဆတ္ဆတ္ထိမခံေသာ ဖြင့္ဆိုခ်က္မ်ားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ခဲ့ရၿပီ မဟုတ္ပါလား။
ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔ေခတ္ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းတြင္ေနထိုင္ၾကေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအစၥလာမ္ဘာသာ၀င္(ျမန္မာအစၥလာမ္၊ ကျပားအစၥလာမ္၊ အိႏၵိယႏြယ္ဖြားအစၥလာမ္) မ်ားသည္ ကုလားဟုေခၚေ၀ၚခံရျခင္းကို မႏွစ္သက္ျခင္းမွာ ကုလားမ်ဳိး၆၀ = ျမန္မာႏိုင္ငံသားအစၥလာမ္ ဟူ၍ မေျပာရံုတမည္ က်န္ေနေသာဘ၀သို႔ ေရာက္ရွိေနသည္ဟု ခံစားရျခင္းေၾကာင့္ မသံုးၾကေစလိုျခင္းျဖစ္သည္။ ကုလားဟုေခၚလိုက္သည္ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကၽြန္ဇာတ္သြင္းခဲ့ေသာအဂၤလိပ္ကုလားျဖဴကို မျမင္ပါ၊ အဂၤလိပ္စစ္တပ္ႏွင့္အတူပါလာေသာ အိႏၵိယစစ္သားမ်ားကို မျမင္ပါ၊ အဂၤလိပ္တင္သြင္းေခၚယူလာေသာ အျမတ္ႀကီးစားအတိုးယူသည့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံသားခ်စ္တီးမ်ားကို မျမင္ပါ။ အနီးစပ္ဆံုးရွိသည့္ျမန္မာမြတ္စလင္ ကိုသာ ကုလားအျဖစ္ျမင္ၾကေလသည္။ ျမင္ေအာင္လည္း ပံုေဖာ္ၾကသည္။ ငါးတကာယုိသမွ် ပုဇြန္႔ေခါင္း ဆိုသကဲ့သို႔ ကုလားသံုးသမွ် ျမန္မာ မြတ္စလင္မ်ားသာ ေခါင္းခံရေသာဘ၀သို႔ ေရာက္ေအာင္ ပံုေဖာ္ၾကေလသည္။
အသလိုေျပာရင္ျဖင့္ ဟာ မင့္ဟာ လြန္သြားၿပီလို႔ စာရႈသူ ထင္သြားႏိုင္ပါသည္။ မၾကာေသးခင္ကျဖစ္ခဲ့ေသာ ျပသနာတစ္ခုကို အနီးစပ္ဆံုး တင္ျပခ်င္ပါသည္။ အင္တာနက္သံုးေနသူမ်ား မွတ္မိၾကပါလိမ့္ဦးမည္။ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး စိတ္ဓာတ္ျမွင့္တင္ေရးသင္တန္းေခါင္းေဆာင္၊ သာဓုမေခၚခိုင္းဘဲ လက္ခုပ္တီးရန္၊ တရားပြဲေတြမွာ ကခိုင္းတယ္ဆိုတဲ့ ဘုန္းႀကီးကို မွတ္မိၾကပါလိမ့္ဦးမယ္။ ထိုဘုန္းႀကီး၏သတင္းကို တက္လာသည္က ဗုဒၶဘာသာကိုဖ်က္ဆီးမဲ့ကုလားဘုန္းႀကီး ဟူေသာ သတင္းေခါင္းစဥ္ျဖင့္ အြန္လိုင္းျမန္မာ အသိုင္း၀ိုင္းမွာ အလြန္ပ်႕ံႏွ႔ံသြားခဲ့ပါသည္။
ေထရ၀ါဒအယူအဆအရ ကခိုင္းတာ၊ လက္ခုပ္တီးခိုင္းတာေတြဟာ တရားေတာ္နဲ႔မကိုက္ညီလို႔ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အျဖစ္မသတ္မွတ္ႏိုင္ၾကတာကို ကၽြႏ္ုပ္ အျပစ္မတင္လိုပါ။ သို႔ေသာ္ ကုလား ဟူေသာ အသံုးအႏႈန္းက အဘယ္အတြက္ေၾကာင့္ သံုးရေလသနည္း။ အစၥလာမ္ဘာသာမွ ကူးေျပာင္းလာေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုေလသည္။
ထိုသို႔သံုးလိုက္ေသာအခါ ကုလားဟူသည္ ျမန္မာျပည္တြင္ရွိေသာ မြတ္စလင္ဟူသည့္ က်ဥ္းေျမာင္းသည့္ အေတြးအေခၚျဖင့္ တံဆိပ္ကပ္ျခင္းခံထားရေသာ မြတ္စလင္ဟူ၍ပင္ တထစ္ခ်မွတ္ယူၾက၍ အစၥလာမ္ဘာသာႏွင့္ မြတ္စလင္မ်ားကို မ်ဳိးစံုေအာင္ ဆဲဆိုျခင္း ခံရေလသည္။ မြတ္စလင္ဘုန္းႀကီး၊ ကုလားဘုန္းႀကီး မည္သို႔ျဖစ္ႏိုင္မည္လဲဟု ျပန္လည္ေမးခြန္းမ်ားထုတ္ၾကေသာအခါ စိတ္ထဲတြင္လာေသာ ဇာတ္လမ္းမ်ား၊ ဇာတ္ထုပ္မ်ားကို အေထာက္အထားကင္းမဲ့စြာ၊ အရွက္သိကၡာ ကင္းမဲ့စြာျဖင့္ ထင္တိုင္းၿဖီးျဖန္းလိမ္ညာေျပာဆို၍ အထင္အျမင္လြဲမွားေအာင္ လုပ္ျပန္ေလသည္။ ကၽြႏ္ုပ္၏အျမင္တြင္ ၄င္းဘာသာေျပာင္းလာသည့္ဘုန္းႀကီးဟူေသာပုဂၢဳိလ္ႏွင့္ ေထရ၀ါဗုဒၶဘာသာ၏ အယူအဆကြဲလြဲမႈ ျပသနာသာ ျဖစ္ေလသည္။ ဤသည္မွာ အစၥလာမ္ဘာသာကို ကိုယ္စားမျပဳသကဲ့သို႔ ေထရ၀ါဒကို ကိုယ္စားျပဳျခင္းလည္း မဟုတ္ေပ။ လူတစ္ေယာက္ ၄င္း၏အယူအဆအေတြးအေခၚသည္ မူလကပင္ စံႏႈန္းမ်ားႏွင့္သတ္မွားထားရွိၿပီးေသာ ဘာသာႏွင့္ အံမ၀င္ေသာ အျပဳအမူသာျဖစ္သည္။ ထိုအျပဳအမူအတြက္ ၄င္းကိုယ္တိုင္ႏွင့္ပင္ ဆိုင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၄င္းသည္ ေထရ၀ါဒ အယူအဆမွ ကြဲလြဲေနေသာ၊ လက္မခံေသာျပင္ပပံုသ႑ာန္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာ၍ ဥပေဒေၾကာင္းအရ အေရးယူႏိုင္လွ်င္ အေရးယူရံုသာရွိပါသည္။ အဘယ္အတြက္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ျပသနာကိုယ္ မေျဖရွင္းဘဲ တရားမဲ့စြာ၊ ေအာက္လမ္းနည္းက်စြာေသာ ကလိန္ကက်စ္နည္းျဖင့္ ဤကဲ့သို႔ မဟုတ္ကို အဟုတ္လုပ္၍ နာမည္ဆိုးတပ္ရန္ ကုလားတံဆိပ္= အစၥလာမ္ဘာသာ ကပ္ထားေလသနည္း။
အကယ္၍ ၄င္းဘုန္းႀကီးသည္ အမွန္တကယ္ပင္ အစၥလာမ္ဘာသာမွ ဗုဒၶဘာသာသို႔ကူးေျပာင္းလာေသာ ဘုန္းႀကီးျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည့္တိုင္ ဤသည္မွာ အစၥလာမ္ဘာသာႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာျပည္တြင္းရွိ မြတ္စလင္မ်ားႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း မည္သို႔မွ် သက္ဆိုင္ျခင္းမရွိေတာ့ေပ။ ၄င္း၏အယူအဆ၊ အေတြးအေခၚႏွင့္ လုပ္ရပ္အတြက္ ထိုဘုန္းႀကီးကိုယ္တိုင္ပင္တာ၀န္ခံ၍ သူႏွင့္ရွင္းရန္သာရွိေပသည္။ ဤအတိုင္းလည္း ျဖစ္သင့္ေပသည္။ သို႔မဟုတ္ဘဲ အစၥလာမ္ဘာသာမွ ေျပာင္းလဲလာသည္ဟု တံဆိပ္ကပ္၍ အစၥလာမ္ဘာသာေၾကာင့္ဟု စြပ္စြဲခ်င္ေသာပုဂၢဳိလ္မ်ား၊ စြပ္စြဲခဲ့ေသာပုဂၢဳိလ္မ်ား၊ စြပ္စြဲဦးမည့္ပုဂၢဳိလ္မ်ားအတြက္ တစ္ခုေမးခ်င္ပါသည္။
မေကာင္းေျပာျခင္းမဟုတ္သလို ကာယကံရွင္ကိုယ္တိုင္ ျပန္လည္ေျဖရွင္းရန္မလိုအပ္ေသာ ေမးခြန္းမ်ဳိးမို႔ အလြန္အားနာစြာျဖင့္ပင္ ကြယ္လြန္သူႏွင့္ ဥပမာျပဳ၍ ရွင္ေနေသာသူမ်ားကို ေမးလိုေပသည္။
အထက္ပါဘုန္းႀကီးသည္ အစၥလာမ္ဘာသာမွ ကူးေျပာင္းလာေသာဘုန္းႀကီးျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ကုလားဘုန္းႀကီးဟု ေခါင္းစဥ္တပ္ယိုးစြပ္ခ်င္သူမ်ားအတြက္ ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားရန္မွာ ရတနာသံုးပါးကို ယံုၾကည္ကိုးကြယ္သြားသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ဦးစန္းလြင္(ခ) ရွင္အာဒိစၥရံသီ သည္ ဗုဒၶဘာသာအား အေတာ္မ်ားမ်ား အက်ဳိးျပဳခဲ့ေလသည္။ ထိုပုဂၢဳိလ္၏ေရးသားခဲ့ေသာ စာေပမ်ားကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သူေစတနာ၊ ယံုၾကည္ခ်က္ကို သိႏိုင္ပါသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ သင္တို႔ညီမွ်ျခင္းခ်သကဲ့သို႔ ျပန္ခ်ရသည္ရွိေသာ္ ဦးစန္းလြင္(ခ) ရွင္အာဒိစၥရံသီ ေတာ္ျခင္း၊ တတ္ျခင္း၊ ေကာင္းက်ဳိးျပဳျခင္းမ်ားသည္ အစၥလာမ္ဘာသာေၾကာင့္၊ အစၥလာမ္ဘာသာမွ ကူးေျပာင္းလာျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုလွ်င္ သင္တို႔ လက္ခံႏိုင္မည္လား၊ ျငင္းမည္လား။ ကုလားဘုန္းႀကီးဟု ေခၚေ၀ၚၾကပါသလား။
ထို႔အတူ ကၽြႏ္ုပ္ႏွစ္သက္ေသာ၊ စိတ္ကိုၿငိမ္းေအးသြားေသာ စာေပမ်ားကို ေရးသား၍ လူတစ္ဖက္သားကိုၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးႏွင့္ ဆြဲေဆာင္သြားတတ္ေသာ ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက သည္ အစၥလာမ္ဘာသာမွ ေျပာင္းလာျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤကဲ့သို႔ ျပဳမူႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္၊ ေတြးေခၚႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္၊ ေရးသားႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုလွ်င္ေကာ လက္ခံပါမည္လား။
၄င္းကိုယ္ေတာ္ႏွစ္ပါးအား ကုလားဘုန္းႀကီးဟူ၍ တံဆိပ္ကပ္ပါသလား။ ၄င္းသည္ ဘာသာေျပာင္းသြားသည့္တိုင္၊ အစၥလာမ္ = ကုလား(ႏိုင္ငံျခားသား) ဟူ၍ သတ္မွတ္ထားေသာ ျမန္မာအသိုင္းအ၀ိုင္း၏ အယူအဆအရ အစၥလာမ္မိဘမ်ားမွ ေပါက္ဖြားလာေသာေၾကာင့္ လူမ်ဳိးမွာ ေျပာင္းလဲ၍မရႏိုင္ပါ။ ျမန္မာမ်ားသမုတ္သည့္ ကုလားဟူေသာအေခၚအေ၀ၚႏွင့္သက္ဆိုင္သူမ်ားထဲတြင္ အႀကံဳး၀င္ေနပါေသးသည္။ မည္သည့္အဓိပၸါယ္ဆိုးမွ် မေဆာင္ေသာ ကုလားဟူသည္ မြန္ျမတ္သည့္ အဓိပၸါယ္ႏွင့္ ထိုက္တန္ေသာ ဘုန္းႀကီးစစ္စစ္ႀကီးမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ မည္သူမ်ား ထိုကဲ့သို႔ ေခၚဆိုပါနည္း။
မည္သူမွ် လက္ခံမည္မဟုတ္ေပ။ သို႔ဆိုလွ်င္ အေထာက္ထားမဲ့စြာ၊ အက်ဳိးေၾကာင္းကင္းမဲ့စြာျဖင့္ ဥာဏ္ႏံုနဲ႔ျခင္းကို ျပေသာ ကုလား = နယ္ခ်ဲ႕၊ ဘာသာျခား၊ မိစာၦ၊ မ်ဳိးမစစ္ ဟူေသာ အျမင္ကို ျမန္မာျပည္တြင္ရွိေနေသာ မြတ္စလင္မ်ားအေပၚတြင္ သိသိသာသာျဖင့္လည္းေကာင္း၊ မသိမသာျဖင့္လည္းေကာင္း တံဆိပ္ကပ္ရန္ႀကိဳးစားေနျခင္းသာျဖစ္သည္ဟုဆိုလွ်င္ လြန္အံ့မထင္။
ေရွးအစဥ္အဆက္ မည္သည့္နစ္နာေစေသာအဓိပၸါယ္ကိုမွ် မေဆာင္ခဲ့ေသာ ယင္းစကားလံုးသည္ ယခုေခတ္တြင္ ကုလား(အဂၤလိပ္)၊ ကုလား(ျပင္သစ္)၊ ကုလား(အိႏၵိယ) တို႔အား ကုလားဟု တရား၀င္ ရည္ညႊန္းျခင္းမရွိသေလာက္ နည္းပါးသြား၍ မြတ္စ္စလင္ = ကုလား ဟူ၍ တံဆိပ္ကပ္ဖို ႔ႀကိဳးစားေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႔ နစ္နာေစျခင္းမရွိေသာ၊ ေရွ႕ေနာက္ညီညႊတ္ေသာ အေခၚအေ၀ၚ ေၾကာင့္လည္း အဂၤလိပ္အား ကုလားျဖဴ၊ အိႏၵိယႏိုင္ငံသားမ်ားအား ကုလားမဲ၊ ကုလားအျဖစ္ သတင္းစာမ်ားမွ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ေခၚဆိုရဲၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။
ထိုကဲ့သို႔ မဟုတ္သည္မ်ားကို အဟုတ္လုပ္၍ အဆိုးျမင္ေအာင္ လုပ္ထားသည္သာမက အဟုတ္မ်ားကိုလည္း မဟုတ္သလိုလုပ္၍ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားေသာ ကိစၥမ်ားလည္း ရွိေနေသးသည္။ ျမန္မာစစ္မစစ္ ဗုဒၶဘာသာျဖင့္ တိုင္းတာတတ္ေသာ၊ အစၥလာမ္မဟုတ္ျခင္းျဖင့္ တိုင္းတာတတ္ေသာ ယေန႔ေခတ္ ကုလားတံဆိပ္ကပ္ရန္ အစၥလာမ္ဘာသာျဖင့္ သတ္မွတ္တတ္ေသာ အေတြးအေခၚ၀င္ေနသည့္ ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာ အေျခအေနဆိုးတြင္ မ်ဳိးမစစ္ကုလား ဟူေသာ ဆဲနည္းမ်ဳိးျဖင့္ ဆဲဆိုေနတတ္ေသာ ထိုပုဂၢဳိလ္မ်ား အလြန္ဂုဏ္ယူသည့္ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင္ ကုလသမဂၢအေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး ဦးသန္႔ သည္လည္း ကုလားမ်ဳိးႏြယ္၊ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ဘိုးဘြားမ်ားမွ ဆင္းသက္လာျခင္းျဖစ္ေပသည္။ (ဦးသန္႔၏မိသားစု၀င္မ်ားကို နစ္နာေစလိုေသာ မည္သည့္ေစာ္ကားလိုစိတ္မွ် မရွိပါ။ စိတ္မရွိၾကပါရန္လည္း ဤေနရာမွ ေတာင္းပန္ပါ၏)။
ဤကဲ့သို႔ မထင္မရွားျမွဳပ္ထားေသာ အခ်က္မ်ားေၾကာင့္ အထက္ပါပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ ဘာသာတရားျဖင့္ျခားနားထား၍ မ်ဳိးစစ္မစစ္တိုင္းတာေသာ ဆဲနည္းမ်ားအရ ဤပုဂၢဳိလ္ႀကီးမ်ားသည္လည္း အဆဲခံရေပၿပီကို ၀မ္းနည္းစြာ၊ စိတ္မေကာင္းစြာျဖင့္ ေတြးမိျပန္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးသန္႔သည္ အစၥလာမ္ဘာသာမွ ေျပာင္းလာေသာ ကုလားမ်ဳိးႏြယ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္သာ ေတာ္ေန၏၊ တတ္ေန၏ ဟု မ်က္စိမွိတ္၍ လိုရာဇြတ္ဆြဲေျပာလွ်င္ေရာ ကုလားဘုန္းႀကီး ဟု ေခါင္းစဥ္တပ္ စြပ္စြဲသူမ်ား လက္ခံႏိုင္ၾကပါမည္ေလာ။ ဦးသန္႔နည္းတူ အျခား ျမန္မာလူမ်ဳိး၊ ျမန္မာကျပား အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားစြာ က်န္ရွိပါေသးသည္။ ထိုနည္းတူ ျမန္မာအိႏၵိယ ႏြယ္ဖြား ဗုဒၶဘာသာမ်ားလည္း ရွိေနပါသည္။
ထို႔အတူ တို႔ဗမာအစည္းအရံုးႀကီးကို စတင္တည္ေထာင္သူမ်ားတြင္ ပါ၀င္ေသာ သခင္ဘေသာင္း သည္လည္း အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မြတ္စလင္ ျဖစ္သည္ဟု သိရေသာ္လည္း ထင္ထင္ရွားရွား ေဖာ္ျပထားျခင္းမ်ဳိး ကၽြႏ္ုပ္မေတြ႕ဖူးပါ။ ယေန႔ေခတ္လူငယ္မ်ားဆိုလွ်င္ သာ၍ဆိုးေပမည္။ သူ မည္သို႔ကြယ္လြန္သြားသည္၊ မည္သည့္ဘာသာ၀င္အျဖစ္ ကြယ္လြန္သြားသည္ကိုလည္း မသိရပါ။ ဤသို႔ေသာ သမိုင္း၀င္ပုဂၢဳိလ္ႀကီး၏ မိဘ၊ ကိုးကြယ္ရာဘာသာ မသိ၊ မွတ္တမ္းမရွိ၊ မထင္မရွား ဆိုသည္မွာ ျဖစ္သင့္ပါသလား၊ ျဖစ္ႏိုင္ပါသလား။ အဘယ္အတြက္ေၾကာင့္ မွန္မွန္ကန္ကန္မေဖာ္ျပရဲပါသနည္း။
ကုလားဟူေသာ အမည္သက္သက္ကိုသာ ကိုယ္စားျပဳရန္အတြက္ ထိုေခါင္းစဥ္ေအာက္ကို ျမန္မာအစၥလာမ္မ်ား အားလံုးကို သြတ္သြင္းၿပီး ထိုကုလားဆိုသည္မွာ ကုလားမ်ဳိးေျခာက္ဆယ္ကို ကိုယ္စားျပဳေသာ၊ အဂၤလိပ္၊ ဂ်ာမန္၊ ျပင္သစ္၊ ရုရွား စေသာကုလားျဖဴမ်ားကို ကိုယ္စားျပဳေသာ၊ မိစၦာဒိဌိအယူရွိေသာ၊ ႏိုင္ငံျခားသားျဖစ္ေသာ၊ မတရား ၀င္ေရာက္လာသူမ်ားျဖစ္ေသာ စသည္ အမည္ဆိုး အမ်ဳိးမ်ဳိးကပ္ေပးရန္ႏွင့္ ထိုသို႔ျမင္လာေစရန္ႀကိဳးပမ္းျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု ကၽြႏ္ုပ္ ခံစားရပါသည္။ ျမန္မာအိႏၵိယႏြယ္ဖြား ကျပားတစ္ေယာက္ ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္လွ်င္ ျမန္မာလူမ်ဳိးစစ္စစ္ဟု တံဆိပ္ကပ္ၾကေသာ္လည္း ျမန္မာအိႏၵိယႏြယ္ဖြားကျပားတစ္ေယာက္ အစၥလာမ္ဘာသာ ကိုးကြယ္လွ်င္မူ ကုလားမ်ဳိးထဲသို႔ တြန္းပို႔၍ ကိုလိုနီေခတ္မွစ၍ ျမန္မာတို႔ စိတ္နာခဲ့ရေသာ ကုလားျဖဴ၊ ကုလားမဲသရုပ္ကို ပံုေဖာ္ဖို႔ ထိုကုလားမ်ားက ေခါင္းခံရေလသည္။
ဤအေၾကာင္းမ်ားကုိေျပာေန၊ ေရးေနရျခင္းမွာ ၄င္းပုဂၢဳိလ္မ်ားကို ေစာ္ကားလို၍ လံုး၀မဟုတ္ပါ။ ထိုပုဂၢဳိလ္မ်ားသည္ ယခင္အတိုင္းပင္ ေလးစားၿမဲ၊ ႏွစ္သက္ၿမဲပင္ ျဖစ္ေနပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဟူသည္ ျမန္မာ၊ ျမန္မာဟူသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္၊ ကုလားသည္ အစၥလာမ္၊ အစၥလာမ္သည္ ကုလား ဟူ၍ လူမ်ဳိးဘာသာကို ေရာေမႊ တံဆိပ္ကပ္ရန္ႀကိဳးစားေသာ မဟာပညာေက်ာ္မ်ား သိေစရန္အတြက္သာ ရည္ရြယ္ၿပီး ဋီကာခ်ဲ႕မိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေယာက်ာ္းႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးေနာက္ ေသွ်ာင္ေနာက္ဆံထံုးပါသြားေသာ ကၽြႏ္ုပ္အေဒၚ၏သားသမီးမ်ား ကၽြႏ္ုပ္ညီအစ္ကို၀မ္းကြဲမ်ား၏ မွတ္ပံုတင္တြင္ ျမန္မာလူမ်ဳိး၊ ဗုဒၶဘာသာဟု ေရးသားထားၿပီး ကျပားခ်င္းအတူတူ အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္၍ တစ္၀မ္းသာကြဲေသာ ကၽြႏ္ုပ္မွာ အဘယ္အတြက္ေၾကာင့္ ကုလားျဖစ္ရေလသနည္း။ ထိုနည္းတူစြာပင္ အျခားအျခားေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား အားလံုးသည္ ျမန္မာစစ္စစ္မ်ားသည္ျဖစ္သည္၊ အျခားေသြးေႏွာျခင္းမရွိ ဟု တရားေသေျပာရဲပါသေလာ။ တရားမွ်တစြာ ဆင္ျခင္စဥ္းစားၾကပါကုန္။
“ျမန္မာႏိုင္ငံသား…ကမာၻ႕၀ိပႆနာတရားျပဆရာႀကီး..ဦးဂိုအင္ကာ…”
ဟူေသာေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္
– သူသည္အိႏၵိယအမ်ိဳးသား တစ္ဦးျဖစ္ေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္သူတို႔ကျမန္မာျပည္ဖြားကမာၻ႕၀ိပႆနာတရားျပဆရာႀကီးအျဖစ္သူ႕အတြက္ဂုဏ္ယူၾကသလို သူကလည္းျမန္မာျပည္တြင္ဖြားေသာေၾကာင့္ဓမၼ၏သား ေကာင္းရတနာတစ္ဦးျဖစ္လာရသည့္အတြက္ ဂုဏ္ယူေလ႔ရွိပါသည္။
– မစၥတာရွရီဆက်နာရယဏာဂ်ီ ဂိုအင္ကာ ကို(၁၉၂၄)ခုႏွစ္တြင္မႏၱေလးၿမိဳ႕၌“ဦးဂိုပိရမ္ဂိုအင္ကာ”
(Mr.GOPIRAM GOENKA )“ေဒၚကမလာေဒ၀ီဂိုအင္ကာ”(Mrs.KAMALA DEVIGOENKA) တို႔မွေမြးဖြားခဲ႔သည္။
– (၁၉၄၂)ခုႏွစ္“ရွရီမတီဣလာ ယက်ီေဒ၀ီ”ႏွင့္လက္ထပ္ခဲ႔သည္။
– “ဒီ၀ိပႆနာပြားမ်ားနည္းနိႆရည္းမွာႏွစ္ေပါင္း၂၃၀၀ေက်ာ္ကအိႏၵိယႏိုင္ငံမွေဆာင္
ၾကဥ္းလာခဲ႔တဲ႔နည္းနိႆရည္းျဖစ္ၿပီးအခုအခ်ိန္အထိျမန္မာႏိုင္ငံမွာေရွးမူမပ်က္ထိန္းသိမ္းထားခဲ႔တယ္၊ဒါေပမယ္႔ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမသင့္တဲ႔အတြက္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏အလြန္တရာျမင့္ျမတ္တဲ႔အဲဒီ နည္းပညာဟာအိႏၵိယမွာ အစအနေတာင္မက်န္ခဲ႕ေတာ့ဘူး၊ယခု အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏ေၾကြးၿမီကိုျပန္ဆပ္ဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္လာၿပီ”
– (၁၉၆၆)ခုႏွစ္တြင္ဆရာႀကီးဦးဘခင္ကဦးဂိုအင္ကာအားအစဥ္အလာအရဆင္းသက္လာေသာ
တရား၀င္ကမၼ႒ာနာစရိယတရားျပဆရာအဆင့္တိုးျမွင့္ခန္႔အပ္ၿပီးလွ်င္ျမန္မာႏိုင္ငံမွအဖိုးအန ဂၣထိုက္တန္သည့္
၀ိပႆနာ၀ါသနာကိုအိႏၵိယႏိုင္ငံျပန္ယူသြားၿပီးအိႏၵိယႏိုင္ငံအေပၚတင္ရွိေသာေၾကြးၿမီကိုျပန္ဆပ္ရန္ မဟာတာ၀န္ႀကီးလြဲအပ္ခဲ႔သည္။
– (၁၉၆၉)ခုႏွစ္တြင္ဦးဂိုအင္ကာသည္မိခင္ႀကီးဲျပင္းစြာနာမက်န္းျဖစ္ေနေၾကာင္းေၾကးနန္းရသျဖင့္အိႏၵိယ
ျပည္၊မြန္ဘိုင္း(ဘံုေဘ)ၿမိဳ႕သို႔ရုတ္တရက္ထြက္ခြာသြားရသည္။
ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ ကမ ၻာေက်ာ္ ကမၼ႒ာန္းဆရာၾကီး ဦးဂိုအင္ကာ
ယေန႔ကမ ၻာတြင္ ၀ိပႆနာတရားကို အထူးၿပန္႔ပြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေနႏိုင္သူမွာ ကမၼ႒ာန္း ဆရာၾကီး ဦးဂိုအင္ကာ ၿဖစ္သည္။ ဦးဂိုအင္ကာသည္ အိႏိၵယအမ်ိဳးသား၊ မာရာ၀ါရီလူမ်ိဳးၿဖစ္သည္။ ၿမန္မာႏိုင္ငံဖြား၊ မႏ ၱေလးသား ၿဖစ္သည္။ အမည္အၿပည့္အစံုမွာ ဆတ်နာရာယန္း ဂိုအင္ကာ ၿဖစ္သည္။ သူ၏ ဘုိးဘြားမ်ားသည္ မင္းတုန္းမင္းႏွင့္ သီေပါမင္း လက္ထက္ကပင္ အိႏိၵယၿပည္မွ မႏ ၱေလးၿမိဳ႔ သို႔ ေၿပာင္းေ႔ရႊေနထိုင္ၾကၿပီး ကုန္သည္လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ၾကသူမ်ား ၿဖစ္သည္။
(ဤသည္မွာ ဆရာႀကီးဦးဂိုအင္ကာကို ေစာ္ကားျခင္း၊ နစ္နာေစလိုျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း အႏူးညႊတ္ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။)
မင္းတုန္းမင္းႏွင့္သီေပါမင္းလက္ထက္မွစတင္၀င္ေရာက္လာေသာ ဦးဂိုအင္ကာ အမိအဖ အိႏၵိယေသြးစစ္စစ္ ဤပုဂၢဳိလ္ႀကီးသည္ ၄င္းထက္အရင္ေစာ၍ နည္းလမ္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ေရာက္ရွိလာေသာ မြတ္စလင္မ်ား၊ အျခားကုလားဟု ညႊန္းဆိုေခၚေ၀ၚခံရေသာ လူမ်ဳိးမ်ားထက္ပို၍ ကုလား ဟုေခၚေ၀ၚရန္ မထိုက္သေလာ။ ကုလားမ်ဳိး ၆၀တြင္ ၄င္း၏မ်ဳိးရိုးနာမည္မပါေသာေၾကာင့္ဟု အေၾကာင္းျပခ်င္သည္တိုင္ အိႏၵိယတိုက္ငယ္မွလာေသသူ အားလံုးကို ရည္ညႊန္းေခၚေ၀ၚေသာ ထို ကုလားဟူေသာ အမည္ႏွင့္ ထိုက္တန္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၄င္းေပါက္ဖြားရာႏိုင္ငံ၊ အဆက္အႏြယ္၊ အရပ္ေဒသေၾကာင့္ ဤမြန္ျမတ္လွေသာ၊ ေကာင္းျခင္းတို႔ျဖင့္ ျပည့္စံုလွေသာ ကုလားဟူေသာေ၀ါဟာရကို အဘယ့္ေၾကာင့္ ခ်န္ထားၾကေလသနည္း။ ၄င္း အျပင္ အႏၵိယဟူေသာ တိုင္းႏိုင္ငံေနရာတြင္ အဘယ္ေၾကာင့္ ကုလားျပည္ဟု ဖလွယ္၍ေခၚဆိုျခင္းျဖင့္ မခ်ီးေျမွာက္ၾကေလသနည္း။ ကုလားဟု ေခၚဆိုရန္ ထို႔ထက္ထိုက္တန္ေသာပုဂၢဳိလ္ ယခုေခတ္တြင္ ကၽြႏ္ုပ္မျမင္မိေသးေပ။ အဘယ္အတြက္ေၾကာင့္ မေခၚၾကပါသနည္း။ ကၽြႏ္ုပ္တြင္ပင္ ထိုပုဂၢဳိလ္ထက္ ဗမာေသြး မ်ားလြန္းေနေသးသည္။
ပံုႏွိပ္စာအုပ္မ်ားတြင္လည္း ၄င္းအတိုင္းပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားဦးဂိုအင္ကာဟု ေရးသားထားေပလိမ့္မည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရွိ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားတြင္ ျမန္မာ စစ္စစ္မ်ား(ဗုဒၶဘာသာမွ အစၥလာမ္ဘာသာသို႔ ကူးေျပာင္းလာသူ)၊ ေရွးယခင္ကတည္းက ကိုးကြယ္ရာမွလြဲ၍ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈအတိုင္းျမန္မာဟုခံယူ၍ ေနထိုင္လာခဲ့သည့္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ား၊ ျမန္မာႏွင့္စပ္ေသာ ကျပားမ်ား၊ အိႏၵိယႏွင့္စပ္ေသာကျပားမ်ား၊ အျခားႏိုင္ငံသားလူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ စပ္ေသာကျပား အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားစစ္စစ္မ်ား ရွိေလသည္။ ေတာင္ကုတ္ကားေပၚတြင္ တရားမဲ့စြာ ရက္ရက္စက္စက္အသက္ခံလိုက္ရေသာ ပုဂၢဳိလ္ဆယ္ဦးသည္လည္း အထက္ပါနည္းလမ္းတစ္ခုခုမွ ေပါက္ဖြားလာေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားစစ္စစ္မ်ားပင္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ၄င္းတို႔အေၾကာင္း သတင္းစာအသံုးအႏႈန္း မွားယြင္းေဖာ္ျပခဲ့သည္ဟုဆိုၿပီး ျပန္လည္ျပင္ဆင္ေဖာ္ျပလိုက္သည့္ အသံုးအႏႈန္းက ျပည္တြင္းေန အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ား ဟူ၍သာျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသားအစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားဟု သံုးႏႈန္းျခင္းမွ ဂရုတစိုက္ေရွာင္ရွားသြားျခင္းမွာ အလြန္ထင္ရွားေပသည္။ ၄င္းတို႔ႏွင့္ ဦးဂိုအင္ကာ ဘာမ်ား ကြာျခားပါသနည္း။ ထိုထဲတြင္ ဦးဂိုအင္ကာကဲ့သို႔ အိႏၵိယေသြးစစ္စစ္မပါႏိုင္ေတာ့ေသာ ကျပားျမန္မာမ်ားလည္း ပါ၀င္ႏိုင္ေပသည္။ အိႏၵိယေသြးစစ္စစ္ပါေသာ ဦးဂိုအင္ကာအား ျမန္မာႏိုင္ငံသားဟု ရက္ရက္ေရာရာသံုးႏႈန္းႏိုင္ၿပီး အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္ေသာ ၄င္းပုဂၢဳိလ္မ်ားသည္ မည္သည့္အႏြယ္မွ ဆင္းသက္လာသည္ပင္ျဖစ္ေစ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား အစၥလာမ္ဟူ၍ မသံုးႏႈန္းထိုက္သေလာ။ ထို႔ေၾကာင့္ အစိုးရသတင္းစာကိုယ္တိုင္ကပင္ မရိုးသားေသာသေဘာ၊ ခြဲျခားသေဘာမ်ားေဆာင္ေနေၾကာင္း ေပၚလြင္ထင္ရွားေပသည္။
အစိုးရထဲတြင္ ထိုကဲ့သို႔ခြဲျခားလြန္းသည့္ပုဂၢဳိလ္မ်ား သိသိသာသာတစ္နည္း၊ မသိမသာတစ္နည္း ပါ၀င္ေနျခင္းေၾကာင္ အကယ္၍ ၄င္းတို႔သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္ေမြးဖြားသူမ်ားျဖစ္ကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးယွဥ္တြဲ လုပ္ေနသူမ်ားျဖစ္ၾကလ်င္ ၁၉၄၇၊ ေမလ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒေရးဆြဲအတြက္ ဖဆပလပဏာမညီလာခံတြင္ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ၏ ဗုဒၶဘာသာကို ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာအျဖစ္ ျပ႒ာန္းရန္ အဆိုကိုေခ်ပေျပာဆိုခဲ့သည့္
သည္မွာ ဆရာ ၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕က လူႀကိဳက္ေအာင္ လုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ သည္လို မဟုတ္မဟတ္ကိုယ္ထင္ရာေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ေနၾကမည္ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႕တိုင္းျပည္ဟာ မၾကာမီ ပ်က္စီးၿပိဳကဲြၿပီး ကၽြန္သားေပါက္ျဖစ္သြားမွာဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕တုိင္းျပည္မွာ အေလာင္းဘုရား လက္ထက္ကတည္းက မူဆလင္ေတြ႐ိွတယ္။ ဘရင္ဂ်ီေတြ႐ိွတယ္။ အစတုန္းက ႐ိွလာၾကတဲ့ နတ္ကိုးကြယ္တဲ့ ေတာင္းတန္းသားေတြ႐ိွတယ္။ အဲသည္ေတာင္တန္းသားေတြဟာ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္တုန္းက တခ်ဳိ႕ ခရစ္ယာန္ေတြျဖစ္ၿပီး အ႐ိုးစဲြေနၾကတာ႐ိွတယ္။ သူတို႕တစ္ေတြဟာ အားလုံးႏုိင္ငံသားေတြပဲ၊ တိုင္းျပည္ကို ကၽြန္တြင္းက လြတ္ေအာင္ တုိက္ထုတ္ၾကတုန္းက ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ခ်ည္းမဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႕တေတြ ပါၾကတယ္။ ယခု ကၽြန္တြင္းက လြတ္မည္မႀကံေသးဘူး သူတုိ႕ေတြအေပၚမွာ အႏုိင္က်င့္ၿပီး ငါတုိ႕လူမ်ားစုရဲ႕ဘာသာကို ႏုိင္ငံေတာ္ဘာသာျဖစ္ရမည္လို႕လုပ္လုိက္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ ေခြးေလာက္ေတာင္ ေသာက္သုံးမက်တဲ့ အေကာင္ေတြ ျဖစ္သြားၾကမွာေပါ့ဆရာ။ တုိင္းျပည္ကို တုိင္းျပည္ေရးလို ေတြးစမ္းပါ။ ဘာသာေရးေတြ ဘာေတြညာေတြ လုပ္မေနစမ္းပါႏွင့္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ တုိင္းျပည္တစ္ခုလုံး စည္းလုံးၾကဖို႕လိုတယ္၊ … ယခုအခ်ိန္မွာလိုခ်င္တာက ျပည္ေထာင္စုထဲမွာ႐ိွေနၾကတဲ့ လူမ်ဳိးအားလုံး ဘာသာအားလုံး ဘယ္ေတာ့မွ မၿပိဳကဲြဘဲ ခဲြထြက္သြားမည့္လူေတြ ေပၚမလာေစဘဲ ႏုိင္ငံေရးစိတ္ဓာတ္ တစ္ခုတည္း႐ိွေအာင္သြင္းၿပီး စည္းလုံးဖို႕လိုတယ္။ ႏုိင္္ငံေတာ္ဘာသာကို ဗုဒၶဘာသာလုပ္ခ်င္ရင္ ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံေတာ္လို႕ ဆရာဘာသာ ဆရာေၾကညာ၊ ကၽြန္ေတာ္ မပါဘူး။”
( ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ (ပါလီမန္)တတိယျပည္သူလႊတ္ေတာ္ညီလာခံမွတ္တမ္း၊ စာတဲြ ၅၊ အစည္းအေ၀းအမွတ္-၃၊ ရန္ကုန္၊ အစုိးရပုံႏွိပ္တိုက္၊၁၉၆၂၊ စာ ၃၇၀- ၃၇၁ ။)
ဟူသည့္စကားရပ္အတြက္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ဘာသာေရးကိုခုတံုးလုပ္၍ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေ၀ဖန္အပုပ္ခ်ျခင္းခံရႏိုင္ပါသည္။ ဗုဒၶဘာသာကိုခုတံုးလုပ္၍ ဂဠဳန္ဦးေစာထက္ပင္ ဆိုးရြားသည့္နည္းလမ္းမ်ား၊ ယုတ္မာပက္စက္သည့္နည္းမ်ားျဖင့္ တုန္႔ျပန္ၾကမည္ဟု ထင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ႏိုင္ငံေရးၿပိဳင္ဘက္မ်ားသည္ပင္ အမွန္တရားကို လက္ခံ၍ ဤသည္ကို အစေကာက္၊ အက်ယ္ခ်ဲ႕၍ ႏိုင္ငံေရးသတ္ကြက္အျဖစ္ ေအာက္လမ္းနည္းကို အသံုးမျပဳခဲ့ေပ။ ယေန႔ေခတ္တြင္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ဤကဲ့သို႔ေျပာမည္ဆိုပါက အမ်ဳိးဖ်က္၊ သာသနာဖ်က္၊ မိစာၦဒိ႒ိအားေပး၊ ကုလားႏြယ္ဖြားဟူ၍ ေအာက္တန္းက်စြာ ေျပာဆိုတိုက္ခိုက္ၾကမည္မွာ ယခုအလြယ္တကူေတြ႕ႏိုင္ေသာ ျမန္မာေဖ့ဘြတ္ေလာကကိုၾကည့္၍ပင္ သံုးသပ္ႏိုင္ပါသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဲ့သို႔ ျပတ္ျပတ္သားသားျပင္းျပင္းထန္ထန္ေျပာျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ ယခုေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ ေျပာေသာကုလားဟုဘယ္ေတာ့မွမေခၚဆိုသည္မွာ အထက္တြင္ ကၽြႏ္ုပ္တင္ျပခဲ့သည္မ်ားကို ကၽြႏ္ုပ္ထက္မက အဆေပါင္းမ်ားစြာ နားလည္ႏိုင္ေသာအမွန္တရားေပၚတြင္ အေျခခံလ်က္ စာနာေသာ၊ အေျမာ္အျမင္ရွိေသာစိတ္ျဖင့္ေျပာျခင္းအား အခ်ိန္ကိုက္နီးပါးထြက္ေပၚလာသည့္ ေစတနာႀကီးစြာျဖင့္ ဘာသာျပန္ေပးရွာေသာ ဦးျမတ္သိန္းထြန္း၏ေဆာင္းပါးကို ကိုးကားၾကလွ်က္ ကုလားဆိုတာ မရွိဘူးဆိုတဲ့ေဒၚစု သမိုင္းျပန္သင္ဦး၊ ကုလားဘက္ကကာကြယ္တာ ဘာညာ အစရွိသျဖင့္ အမွန္တရားမ်ားကို လစ္လ်ဴရႈမ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး လိုရာဆြဲ ခ်ဲ႕ကားလ်က္ အမ်ဳိးမ်ဳိးပုတ္ခတ္ေျပာဆိုေနၾကသည္မွာ အမ်ားအျမင္ပင္ျဖစ္ပါသည္။
အကယ္၍ ျမန္မာျပည္၏ပထမဦးဆံုး၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုကဲ့သို႔ ကုလားဗမာအဓိကရုဏ္းေခတ္ကို ကိုယ္တိုင္ျဖတ္ခဲ့ရသူပင္လ်င္ တခါသူ႔မ်က္စိေရွ႕၌ ကုလားတစ္ေယာက္ကို ဗမာႏွစ္ေယာက္မွ ၀ိုင္း၀န္းထိုးႀကိတ္ေနသည္ကို ေရွ႕ေၾကာင္းေနာက္ေၾကာင္းမ်ားကိုမသိ၊ ယခုေတြ႕ျမင္ေနသည္ကို မတရားဟုထင္မိၿပီး ကုလားဘက္မွေန၍ ဗမာမ်ားကို ျပန္လည္ထိုးႀကိတ္လႊတ္သည္ဟု ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ေရးမိလိုက္လ်င္ ထိုႏိုင္ငံေရးသမားသည္ ၄င္း၏ႏိုင္ငံေရးဘ၀၊ သာမန္အရပ္သားဘ၀သာမကဘဲ သားစဥ္ေျမးဆက္အထိပါ လူေတာမတိုးႏိုင္သည္အထိ တိုက္ခိုင္ျခင္းခံရႏိုင္ေပသည္ဟု ကၽြႏ္ုပ္ကေျပာမည္ဆိုလွ်င္ သင္စာရႈသူမ်ား လြန္သည္ဟု ထင္မိပါမည္လား။
ဘ၀၊ အသက္ကိုစေတးၿပီး လြတ္လပ္ေရးကိုပင္ ရယူေပးခဲ့သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအပါအ၀င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ေဘးတြင္၀န္းရံေနၾကေသာပုဂၢဳိလ္မ်ား၊ ဆန္႔က်င္ဘက္ အတိုက္အခံပုဂၢဳိလ္မ်ားသည္ ထိုသို႔ လူနည္းစုမ်ားအေပၚတြင္ ခိုင္ခိုင္မာမာရပ္တည္၍ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ကန္႔ကြက္ကာေပးခဲ့ေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏အယူအဆ၊ အေတြးအေခၚအား မရႈံ႕ခ်ၾကသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္ပါနည္း။ သာမန္ျမန္ႏိုင္ငံသား၊ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ဟုပင္ မေခၚႏိုင္ေလာက္ေအာင္၊ မသံုးႏိုင္ေလာက္ေအာင္အထိ အစြန္းေရာက္ေနေသာသူမ်ားသည္ အထက္ပါပုဂၢဳိလ္ႀကီးမ်ားထက္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္၊ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္၊ အေျမာ္အျမင္၊ အသိဥာဏ္မ်ား ျပည့္စံုေက်ာ္လြန္ေနၾကပါၿပီလား။
ကုလားဟူသည္ မည္သည့္ ယုတ္ညံ့သည့္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္မွ် မေဆာင္ေသာ၊ ေကာင္းေသာအနက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔အေနျဖင့္ အေခၚတစ္မ်ဳိး အေရးတစ္မ်ဳိး မျဖစ္သင့္ေပ။ ေရွးစာေပက်မ္းဂန္အေထာက္အထားမ်ားအရ ယခင္က တိုင္းသိျပည္သိတရား၀င္သံုးစြဲသကဲ့သို႔ တရား၀င္သံုးစြဲလိုလ်င္လည္း သံုးစြဲႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကန္႔၍၊ ကြက္၍ မသံုးစြဲပဲ ေအာက္ပါအတိုင္းျပည့္ျပည္စံုစံုသံုးစြဲ၍ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈစစ္စစ္၊ ျမန္မာ့အေခၚအေ၀ၚ စစ္စစ္ကို ထိန္းသိမ္းသင့္ပါသည္။
သတင္းမ်ားတြင္လည္း
သမၼတႀကီး ကုလားျပည္(အိႏၵိယ)သို႔သြားသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကုလားျပည္သို႔သြားသည္။
ကုလားျပည္(အိႏၵိယ)မွ လာေရာက္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမည္
စသည္ျဖင့္ ေခၚေ၀ၚ သံုးႏႈန္းသင့္ေပသည္။
ထို႔အတူ ကုလားမ်ဳိး၆၀ စာရင္း၀င္ ကုလားမ်ဳိးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ အျခားကုလားမ်ားအားလည္း
သမၼတႀကီး ကုလား(အဂၤလန္)၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ႏွင့္သေဘာတူလက္မွတ္ေရးထိုး
ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ကုလားျဖဴစာ(အဂၤလိပ္စာ)သင္တန္းမ်ားတိုးခ်ဲ႕ဖြင့္လွစ္
တပ္မေတာ္သားမ်ားအား ကုလား(ရုရွား)ႏိုင္ငံတြင္ ေခတ္မီပညာရပ္မ်ားသင္ၾကားရန္ေစလႊတ္
ကမာၻ႔ၾသဇာအရွိဆံုး အမ်ဳိးသမီးစာရင္းတြင္ ကုလားျပည္(ဂ်ာမန္)၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကုလားမပါ၀င္။
ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား၏ အဘိုးျဖစ္ေသာ မင္းႀကီးအဘိရာဇာ သည္ ကုလားျပည္(အိႏၵိယ)မွ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ၀င္ေရာက္လာကာ တေကာင္းၿမိဳ႕ႀကီးကို တည္ေထာင္စိုးစံခဲ့သည္ ဟူ၍လည္း စာေပမ်ားတြင္ သံုးႏႈန္းေရးသားသင့္ပါသည္။
အထက္ပါအသံုးအႏႈန္းမ်ားအျပင္
ေရွးက ကုလား၀န္ ဟု ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားႏွင့္ဆက္ဆံရန္ ၀န္ ခန္႔ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ယခုေခတ္တြင္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန၊ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးမ်ားႏွင့္တန္းတူမည္ဟု ထင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနအား ေရွးယခင္က ျမန္မာတို႔ေခၚေ၀ၚခဲ့သည့္အတိုင္းတူညီေစရန္ ကုလားေရး၀န္ႀကီးဌာန၊ ကုလားေရး၀န္ႀကီး အျဖစ္ ေရွးအစဥ္အလာစာဆိုမ်ားႏွင့္လည္းအညီ ျမန္မာဆန္စြာ ေျပာင္းလဲေခၚေ၀ၚသင့္ပါသည္။
ယခုေဆာင္းပါးကိုေရးစဥ္ကေတာ့ ၀ိေရာဓိမ်ားျဖစ္ေနစဥ္ အျခားဘာသာ၀င္မ်ားအတြက္ စိတ္ႏွလံုးထိခိုက္စရာမ်ားအား ေရွာင္ရွား၍ ကုလားမေခၚေစခ်င္ေသာအဓိက အေၾကာင္းအရာႏွင့္ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားကိုသာ ေရးမည္ဟု စိတ္ကူးထားေသာ္လည္း ဦးျမတ္သိန္းထြန္း၏ ကုလားဟူသည္ဤသို႔တည္ ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါးကို ဖတ္မိၿပီးေနာက္ ကုလားဟူေသာ အသံုးအႏႈန္းသည္ မည္သည့္နစ္နာထိခိုက္ေစေသာ အဓိပၸါယ္မွ်မပါ၀င္၊ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္တိုင္ဟာလည္း အိႏၵိယတိုက္သား(ကုလား)ပင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဟုနားလည္လိုက္သည့္အတြက္ ဘာသာေရးနဲ႔တိုက္ရိုက္သက္ဆိုင္တာေလးပါ ထည့္လိုက္ပါရေစ။
သံုးလူ႔ထြဋ္ထားျမတ္ဘုရား(ကုလား)အႏြယ္ေတာ္ဖြား ကုလားေတာ္အႏြယ္ဖြားဟု သံုးလွ်င္ပုိသင့္ေလ်ာ္မည္လားမသိ)
ကုလားျပည္ရွိဗုဒၶဂါယာသို႔ဘုရားဖူးသြားျခင္း
ကုလားျပည္ရွိမဟာေဗာဓိေညာင္ပင္
ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္မ်ဳိးျဖင့္ တရား၀င္သံုးႏႈန္းမည္ဆိုလွ်င္ျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ အစဥ္အဆက္ေနထိုင္လာခဲ့ၾကေသာ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ား အေနနဲ႔လည္း ေရွးယခင္က သတ္မွတ္ေခၚဆိုခဲ့ေသာ ကုလားမ်ဳိးမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း မွီတင္းေနထိုင္ၾကေသာ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္တစ္ခုတည္းကို ႏွိမ္ခ်၍၊ ခြဲျခား၍၊ ဖိႏွိပ္လို၍ ရည္ညႊန္းေခၚေ၀ၚသည္ဟု မေျပာႏိုင္ေတာ့ေပ။ ေရွးကဲ့သုိ႔ပင္ ေက်ာင္းစာအုပ္မ်ား၊ သတင္းစာမ်ားတြင္လည္း တညီတညႊတ္တည္း တရား၀င္ျပန္လည္ သံုးႏႈန္းျခင္းျဖင့္ ျမန္မာ့ဟန္၊ ျမန္မာ့စာေပ ယဥ္ေက်းမႈကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ရာပင္ေရာက္သည္ မဟုတ္ပါလား။
တရုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏိုင္ငံ၊ တရုတ္လူမ်ဳိးဟု ေခၚေ၀ၚလိုက္သကဲ့သို႔ပင္၊ ကုလားႏိုင္ငံ၊ ကုလားျပည္၊ ကုလားလူမ်ဳိး ဟု ေခၚေ၀ၚလိုက္ျခင္းျဖင့္လည္း တူညီသြားမည္ျဖစ္၍ ကုလားမ်ားမွ ကြန္ပလိန္းတက္ျခင္း ကင္းေ၀းမည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ထိုင္၀မ္တရုတ္၊ ေဟာင္ေကာင္တရုတ္၊ စကၤာပူတရုတ္၊ မေလးတရုတ္၊ အေမရိကန္တရုတ္ ဟူ၍ ျပည္မႀကီးတရုတ္ႏွင့္ခြဲျခား၍ တရား၀င္ ေခၚဆိုေရးသားသည့္အတိုင္းပင္ ကုလားမ်ဳိး၆၀တြင္ ပါ၀င္ေသာအဂၤလိပ္၊ ျပင္သစ္၊ ဂ်ာမန္၊ ရုရွား စသည့္ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားသည္လည္း ၄င္းတို႔အား ေရွးယခင္ကတည္းက သတ္မွတ္ေခၚဆိုခဲ့သည့္ စာေပက်မ္းဂန္လာ ကုလား(ျဖဴ) ဟုလည္းေကာင္း ကုလား(အဂၤလိပ္)၊ ကုလား(ျပင္သစ္)၊ ကုလား(ဂ်ာမန္)၊ ကုလား(ရုရွား) ၊ ကုလား(အိႏၵိယ) ဟုတရား၀င္ေခၚဆိုသင့္ပါသည္။ ဤသို႔ အမွန္အတိုင္း ေက်ာသားရင္သား ခြဲျခားျခင္းမရွိဘဲ ေခၚဆိုျခင္း၊ ကုလားဟူသည္ ျမင့္ျမတ္ေသာ၊ ေကာင္းမြန္ေသာအဓိပၸါယ္မ်ားကို ေဆာင္ျခင္း၊ မေကာင္းသည့္အနက္အဓိပၸာယ္တစံုတရာမရွိျခင္း ဟူေသာ တရား၀င္ဖြင့္ဆိုခ်က္ကိုပါ ထပ္မံေပးလိုက္လ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ သူမွ ကုလားစစ္သည္၊ ငါမွ ကုလားစစ္သည္ဟူ၍ပင္ ကုလားဂုဏ္ပုဒ္၊ ကုလားမ်ဳိးႏြယ္အျဖစ္ကို လုယူစရာအေၾကာင္းမ်ားပင္ ျဖစ္လာႏိုင္ေသာေၾကာင့္ မည္သူမ်ားသည္ ကုလားမ်ဳိးကုလားႏြယ္ျဖစ္သည္ကို ႀကိဳတင္၍ ဂရုတစိုက္ မွတ္တမ္းတင္ထားသင့္ေပသည္။
ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္သည့္ အဓိပၸါယ္ရွိေသာ၊ မည္သည့္ဆိုးရြားေသာအဓိပၸါယ္မွ မသက္ေရာက္ေသာေၾကာင့္ ၄င္းတို႔လည္း ႏွစ္ၿခိဳက္ေက်နပ္ၾကမည့္ အျပင္ ေရွးႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီတည္တံ့ခဲ့ေသာ ျမန္မာအသံုးအႏႈန္းစစ္စစ္ျဖင့္ဖလွယ္၍ ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ ၄င္းတို႔၏ တိမ္ျမဳပ္ေနႏိုင္ေသာ သမိုင္းမ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည္မ်ားပင္ သြယ္၀ိုက္၍ ျပန္ေပၚလာႏိုင္သျဖင့္ အထူးေက်းဇူးတင္ေနၾကေပလိမ့္မည္ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံႀကီး၏အက်ဳိးကိုေမွ်ာ္ကိုး၍ ဤေနရာမွ ႏႈိးေဆာ္လိုက္ရပါသည္။
အကယ္၍ ၄င္းကုလား၆၀မ်ဳိးပါ အဂၤလိပ္၊ ျပင္သစ္၊ ဂ်ာမဏီ၊ ရုရွား ႏွင့္ အိႏၵိယျပည္တို႔အား ကုလားျပည္ဟု တရား၀င္ေျပာင္းဖို႔ရန္မသင့္လွ်င္၊ ျမတ္စြာဘုရားအား အိႏၵိယတိုက္သားကုလားႏြယ္ဖြား၊ ကုလားဟု ေခၚဆိုရန္မသင့္လွ်င္၊ ဗုဒၶဂါယာအား ကုလားျပည္အတြင္း၌ရွိသည္ဟု တရား၀င္သံုးႏႈန္းေျပာဆိုရန္ မတင့္တယ္ပါလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ေခတ္အဆက္ဆက္ကေနထိုင္ခဲၿပီး ေသြးေႏွာေနေသာ၊ ေသြးေရာေနေသာ၊ အခ်ဳိ႕ ေသြးစစ္စစ္(ျမန္မာ၊ အိႏၵိယ) မ်ားကို တရား၀င္ ကုလားဟု ေခၚဆိုလိုက္ျခင္းမွာ မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ တင့္တယ္ေနရပါသနည္း။ ခင္မင္ျခင္းအားျဖင့္၊ သာမန္ေခၚဆိုျခင္းမ်ားကို လံုး၀မဆိုလိုပါ။ အစိုးရပိုင္သတင္းစာမ်ားကဲ့သို႔၊ တိုင္းျပည္၏ စတုတၳမ႑ဳိင္မ်ားဟု တင္စားေခၚေ၀ၚေနေသာ မီဒီယာအမ်ဳိးမ်ဳိးမွ တရား၀င္သတ္မွတ္ေခၚဆိုေနၾကျခင္း၊ ကုလားဟူသည္ ျမန္မာမြတ္စလင္မ်ားကိုသာ ရည္ညႊန္းေခၚေ၀ၚသလိုျဖစ္ေစ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္သူမ်ားအားလံုးကို ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားဟု အထင္ေရာက္ေစရန္ တမင္သက္သက္ ႏွိမ္ခ်(ခြဲျခား) လို၍ ေခၚေ၀ၚေနျခင္း အားလံုးကိုသာ လံုး၀ ဆိုလိုပါသည္။
ယခုေခတ္တြင္ ေျပာေနသူမ်ားကိုယ္တိုင္ မြန္ျမတ္သေယာင္၊ မည္သည့္ဆိုးရြားေသာအဓိပၸါယ္မွ် မရွိသေယာင္ ညာသံေပး၍ ဖြင့္ဆိုေနၾကေသာ္လည္း တကယ့္အႏွစ္သာရမွာမူ မည္သူမွ် မႏွစ္သက္ၾကေတာ့ေပ။ ဤကဲ့သို႔ေသာအေျခအေနမ်ားကို ျမင္ေသာ၊ နားလည္ေသာ၊ စာနာေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လူသားဆန္စြာ နားလည္မႈအျပည့္ျဖင့္ အေျမွာ္အျမင္ႀကီးစြာ ေျပာဆိုျခင္းကို ဟားတိုက္ရယ္ေမာခ်င္ေသာ၊ ယခင္အသံုးအႏႈန္းယခုအဓိပၸါယ္ကို လက္ခံၾကသည္ဆိုလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္ေျပာဆိုခဲ့သည္မ်ားကိုလည္း တရား၀င္လက္ခံသံုးစြဲေပးႏိုင္ဖို႔ တိုက္တြန္းလိုပါသည္။
ထို႔သို႔ တရားနည္းက် ကုလား မဟုတ္ပါဘဲႏွင့္ ကုလားအေပၚ သံေယာဇဥ္ လြန္းတင္သည့္ႀကိဳးနဲ႔ အခ်စ္ရယ္ခိုင္ၿမဲေအာင္ကြယ္ ရစ္တြယ္ကာထားမိပါရဲ႕ ဆိုကာ ရာဇ၀င္ထဲမွာ ကုလားကို မထားခဲ့ႏိုင္ပဲ ကုလားမလို႔ပဲဆက္၍ေခၚမည္အမီနာ ဟုဆိုလွ်င္ေတာ့ ကုလားမ်ဳိး ၆၀တြင္ ကံကြက္က်ား၍ ျမန္မာျပည္သား မြတ္စလင္ကုလားခ်ည္း မျဖစ္ေစပဲ ေ၀လည္းကုလား ေၾကြလည္းကုလား ျဖစ္ေနမွသာ တင့္တယ္ေနမည္ မဟုတ္ပါလား ခ်စ္စြာေသာ စာရႈေသာသူ…
(ေဆာင္းပါးရွင္၏ အျမင္ႏွင့္ အာေဘာ္ျဖစ္ပါသည္။)
