News @ M-Media

Category: ေဆာင္းပါး

  • ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းက ဘာ့ေၾကာင့္ မရဏတံခါး၀ ျဖစ္ေနတာလဲ

    ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းက ဘာ့ေၾကာင့္ မရဏတံခါး၀ ျဖစ္ေနတာလဲ

    ဒီဇင္ဘာ ၂၈၊ ၂၀၁၅
    M-Media

    hpa kant
    ဖားကန္႔ရွိ ေက်ာက္စိမ္းတူးေဖာ္မႈမွ ျမင္ကြင္းတစ္ခု

    – ဘ၀ကံၾကမၼာကုိ ေျပာင္းလဲႏုိင္မည့္ ေက်ာက္စိမ္းတံုးေလးမ်ား ေတြ႕လုိေတြ႕ညား ရွာေဖြရင္းျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ျပည္သူမ်ားမွာ အသံုးမတည့္သည့္ ေျမစာပံုမ်ားအၾကားတြင္ အသက္ေပ်ာက္ၾကရသည္။

    ႏုိ၀င္ဘာ ၂၁ ရက္ေန႔က ျမန္မာႏုိင္ငံေျမာက္ပုိင္း ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ ေက်ာက္စိမ္းတူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္းတြင္ ေျမစာပံုၿပိဳၾကမႈေၾကာင့္ လူေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့သည္။ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္တြင္ေတာ့ ေျမစာပံုမ်ားေအာက္မွ အေလာင္းေပါင္းမ်ားစြာ ဆြဲထုတ္ခဲ့ရေလသည္။

    ဒီဇင္ဘာ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္လည္း ထုိေဒသ၌ပင္ ေျမစာပံုၿပိဳက်မႈေၾကာင့္ ဒါဇင္ႏွင့္ခ်ီေသာ လူမ်ား ေသဆံုးမည့္ အႏၱရာယ္ ရွိေနေလသည္။ ႐ုတ္တစ္ရတ္ျဖစ္ပြားေသာ အဆုိပါ ျဖစ္ရပ္ဆုိးႀကီးမ်ားက ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ေၾကာက္စရာေကာင္းၿပီး ျခစားမႈျပည့္ေနသည့္ ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းအား ကမၻာတစ္၀ွမ္းမွ စိတ္၀င္စားမႈကို ျမင့္တက္ေစခဲ့သည္။

    ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ေက်ာက္စိမ္းတူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွာ အာရွတစ္၀ွမ္းလံုးတြင္ စိတ္ပ်က္စရာအေကာင္းဆံုး ေနရာမ်ားထဲမွ တစ္ခုျဖစ္ေလသည္။ ထုိေဒသမ်ားတြင္ ေသျခင္းတရား မင္းမူေနၿပီး၊ ဥပေဒမဲ့မႈက ျမင္မေကာင္းေအာင္ျဖစ္ေနသည္။ ထုိအေၾကာင္းေၾကာင့္ပင္ အစုိးရက ျပင္ပမွလူမ်ားကုိ ထုိေနရာသုိ႔ လာေရာက္ၾကည့္႐ႈခြင့္ ပိတ္ပင္ထားျခင္းျဖစ္သည္။

    ေျမစာပံုၿပိဳက်မႈမ်ားက ကခ်င္ျပည္နယ္မွ ဖုန္ထူၿပီး သီးသန္႔ျဖစ္ေနေသာ ဖားကန္႔ၿမိဳ႕တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္က စိမ္းစုိခဲ့ေသာ ေတာင္တန္းမ်ားမွာ ယေန႔တြင္ေတာ့ အ၀ိစိေခ်ာက္နက္ႀကီး ျဖစ္ေနေလသည္။ အက်ယ္က ေဘာလံုးကြင္းႀကီးမ်ားေလာက္ ရွိေနၿပီး လကမၻာမွ ခ်ိဳင့္ခြက္ႀကီးမ်ားႏွင့္ တူေနသည္။ ေက်ာက္စိမ္းအတုိအစကေလးမ်ား ရရွိမလားဟူေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ထုိတြင္းနက္ႀကီးမ်ားသုိ႔ ဆင္းရွာၾကသူမ်ားလည္း ေန႔စဥ္ ရွိၾကေလသည္။

    ေက်ာက္စိမ္းတူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ စစ္တပ္မွ ထိပ္သီးပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ၎တုိ႔ႏွင့္ ပတ္သက္သက္သူမ်ားက လႊမ္းမုိးခ်ဳပ္ကုိင္ထားၾကၿပီး ၎တုိ႔၏ ကုမၸဏီမ်ားက ေက်ာက္စိမ္းမ်ားကုိ ဧရာမစက္ႀကီးမ်ားသံုးကာ တူးေဖာ္ ထုတ္ယူေနၾကသည္။

    ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းမွရရွိသည့္ အက်ိဳးအျမတ္က ေၾကာက္စရာပင္ျဖစ္၏။ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ တစ္ႏွစ္တည္းတြင္ပင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၁ ဘီလီယံရရွိခဲ့သည္ဟု အက်ိဳးအျမတ္မယူသည့္ Global Witness အဖြဲ႕၏ စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္မႈမ်ားအရ သိရသည္။ ထုိအဖြဲ႕က ဖားကန္႔ကုိ “စိတ္ဆင္းရဲစရာ စြန္႔ပစ္ေျမ” ဟု ကင္ပြန္းတပ္ခဲ့သည္။

    ေက်ာက္စိမ္းမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ သဘာ၀ကေပးေသာ ဆုလာဘ္ျဖစ္ေသာ္လည္း လူတစ္စုက မဟားဒယား အက်ိဳးခံစားေနသည္။ မျဖစ္စေလာက္ေသာ ပမာဏကသာ တုိင္းျပည္ရွိ ပ်က္ဆီးယုိယြင္းေနေသာ လမ္းမ်ား၊ ေဆး႐ံုမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းမ်ားအား ျပင္ဆင္မႈဘက္သုိ႔ ေရာက္ရွိေလသည္။ အ၀တ္တစ္ထည္ကုိယ္တစ္ခုျဖင့္ ေျခညႇပ္ဖိနပ္စီးကာ ေက်ာက္တြင္းတူးရသည့္ အလုပ္သမားမ်ား၏ ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းရွင္းေရးအတြက္ အသံုးျပဳမႈမွာ မရွိသေလာက္ပင္ရွား၏။

    စစ္တပ္ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနသည့္ ကုမၸဏီမ်ားက ေက်ာက္စိမ္းမွရရွိေသာ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကုိ အငမ္းမရျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ထုိစီးပြားေရးက ဘ၀ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းမဲ့ေနသည့္ အမ်ိဳးသားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ ေက်ာက္စိမ္းတြင္း၏ အနားသုိ႔ ေရာက္ရွိေအာင္ ဆြဲေခၚေနလသည္။ ၎တုိ႔မွာ စက္ႀကီးမ်ားႏွင့္ တူးေဖာ္ၿပီး က်န္ခဲ့ေသာ ေျမမ်ားတြင္ တစ္ႏုိင္တစ္ပုိင္ ေက်ာက္စိမ္းလုိက္ရွာသူမ်ား ျဖစ္သည္။

    ေျမစာပံုၿပိဳက်မႈဒဏ္ကို ခံရသူမ်ားတြင္ အမ်ားစုမွာလည္း ၎တုိ႔ပင္ျဖစ္သည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ ေက်ာက္စိမ္းရွာေဖြမႈမွာ တရားမ၀င္။ ေက်ာက္စိမ္းတူေဖာ္မည့္ေျမေနရာႏွင့္ တူးဆြၿပီေနာက္ က်န္ခဲ့ေသာ ေျမစာပံုမ်ားအား ပုိင္ဆုိင္ခြင့္မွာ စစ္တပ္က ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံေပးထားသည့္ ကုမၸဏီမ်ားတြင္ပင္ ရွိသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ျပည္သူအမ်ားစုက တစ္ေန႔လွ်င္ ကန္ ၂ ေဒၚလာေအာက္ျဖင့္သာ အသက္ရွင္ေနထုိင္ရသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ေက်ာက္စိမ္းကုမၸဏီမ်ားက မေတြ႕၍ က်န္ခဲ့ေသာ ေက်ာက္စိမ္းတံုးေလးမ်ားကုိ လုိက္ရွာရန္အတြက္ ေျမစာပံုၿပိဳက်မႈ၊ လံုၿခံဳေရးအေစာင့္မ်ား၏ ႐ုိက္ႏွက္မႈ စသည့္အႏၱရာယ္မ်ားကုိ အရဲစြန္႔ရင္ဆုိင္ျခင္းမွာ ထုိက္တန္သည္ဟု အခ်ိဳ႕က ယုံၾကည္ေနၾကေလသည္။

    “ခင္ဗ်ားကုိ မီလီယံနာျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့ ေက်ာက္တုံးလား၊ ဘာမွအဖုိးမတန္တဲ့ ေက်ာက္တုံးလားဆုိတာ အျပင္ကေနၾကည့္ရင္ ခြဲျခားမသိႏုိင္ဘူးေလ” ဟု ေက်ာက္တူးသမားတစ္ဦးျဖစ္သူ မ်ိဳးေအာင္က GlobalPost သို႔ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    “အဲဒီေက်ာက္တံုးကုိ စုတ္ပ်က္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္လုိ သေဘာထားၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ။ သူက ေရလည္းမခ်ိဳးဘူး၊ အလွလည္းမျပင္ဘူး။ တကယ္လုိ႔ ကုိယ္ထူကုိယ္ထ ေက်ာက္တူးသမားတစ္ေယာက္ဟာ အဲလုိေက်ာက္တုံးမ်ိဳးကုိ အေရာင္တင္ၿပီး သြားေရာင္းႏုိင္တယ္ေလ” ဟု ၎က ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့ၿပီး ၀င္ေငြမွာ ဘ၀တစ္ခုလံုး ေျပာင္းလဲသြားႏုိင္သည္ဟု ဆုိသည္။

    ကန္ေဒၚလာ ၃ ေသာင္းႏွင့္အထက္ တန္ေၾကးရွိမည့္ ေက်ာက္စိမ္းတံုးေလးမ်ား ေတြ႕မလားဟူေသာ ထုိေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ေက်ာက္စိမ္းတြင္း၏ ဆင္ေျခဖံုးေဒသမ်ားသုိ႔ ကုိယ္ထူကုိယ္ထ ေက်ာက္တူးသမားမ်ားကုိ ေရာက္ရွိေစခဲ့သည္။ ထုိသူမ်ားက ၎တုိ႔ အဓိကရွာေဖြမည့္ေနရာမ်ားႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းတြင္ တဲမ်ားထုိးကာ ေနထုိင္ၾကသည္။

    စခန္းငယ္ေလးပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေနသည့္ ၎တုိ႔၏တဲမ်ားက ေပ ၅၀၀၀ ျမင့္သည့္ ေျမစာပံုႀကီး၏ အရိပ္ေအာက္တြင္ ရွိေနေလသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္စေနေန႔ အာ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္ ထုိေျမစာပံုႀကီး ၿပိဳက်သည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ ၎တုိ႔အားလံုးလည္း နစ္ျမဳပ္ကုန္ၾကေလသည္။ ေက်ာက္တူးသမားအမ်ားစုမွာ အိပ္ေနရင္းပင္ ေသဆံုးသြားခဲ့ၾကသည္။

    အဆုိပါ စခန္းခ်ရာေနရာမ်ားက ဆင္းရဲသားမ်ား ေနထုိင္သည့္ ရပ္ကြက္ကဲ့သုိ႔ျဖစ္သည္ဟု Reuters မွ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့သည့္ ေဒသခံ ေက်ာက္တူးသမားတစ္ဦးက ေျပာေလသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္ပိုင္ သတင္းစာကေတာ့ အဆုိပါ ေက်ာက္တူးသမားမ်ားကုိ ယခင္က ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းရန္ သတိေပးၿပီးျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။

    ဖားကန္႔ေဒသအား ႏုိင္ငံျခားသားအားလံုးနီးပါး မ၀င္ရသည့္ နယ္ေျမအျဖစ္ စစ္တပ္က သတ္မွတ္ထားေသာေၾကာင့္ အခ်က္အလက္အေသးစိတ္ကုိ ရရွိရန္မွာ ခက္ခဲေလသည္။ (ခၽြင္းခ်က္တစ္ခုက ကမၻာ့အႀကီးဆံုး ေက်ာက္စိမ္း၀ယ္လာဘ္ျဖစ္သည့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံမွ အ၀ယ္ေတာ္မ်ားကေတာ့ တံခါးမရွိ ဓားမရွိ ၀င္ေရာက္ခြင့္ရေလသည္။)

    အဆုိပါေဘးအႏၱရာယ္မ်ားက လူ႕အသက္ကုိ ဂ႐ုမစုိက္ေသာ ထုိလုပ္ငန္းမ်ားကုိ စစ္တပ္က ဆက္လက္လႊမ္းမုိးထားသည္ဟု သတိေပးေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

    ျမန္မာစစ္တပ္၏ ဘ႑ာေရးစက္ကြင္းက ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္း၌ပင္ ရွိေနသည္မဟုတ္။ GlobalPost မွ စံုစမ္းခဲ့ၿပီး Asia’s Meth Wars အမည္ျဖင့္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ အစီရင္ခံစာတြင္ အာရွ၏ ေဒၚလာဘီလီယံႏွင့္ခ်ီေသာ စိတ္ႂကြေဆး ကုန္သြယ္မႈတြင္ အဓိကေနရာမွ ပါ၀င္ေနေသာ စစ္တပ္ႏွင့္ ျပည္သူစစ္မ်ားအၾကား ဆက္ႏြယ္မႈကုိ ေဖာ္ျပထားေလသည္။

    ၎တို႔၏ အဓိကထြက္ကုန္ျဖစ္ေသာ စိတ္ႂကြေဆးျပားမ်ားမွာ လက္နက္ကုိင္အုပ္စုမ်ားရွိရာ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားတြင္ ျပန္႔ႏွံ႔ေနသည္။ ေက်ာက္စိမ္းတူးေဖာ္သည့္ ေဒသမ်ားတြင္လည္း ထုိစိတ္ႂကြေဆးႏွင့္ ဘိန္းျဖဴတုိ႔က တရား၀င္ပံုစံ ျဖစ္ေနၿပီး ရဲတပ္ဖြဲ႕ကလည္း လစ္လ်ဴ႐ႈထားသည္။

    ေက်ာက္စိမ္းထြက္ရာေဒသႏွင့္ စိတ္ႂကြေဆးထြက္ရွိရာ ေဒသမ်ားသုိ႔ ဦးတည္ေနေသာလမ္းမ်ားတြက္ စစ္တပ္ စစ္ေဆးေရးစခန္းမ်ားစြာ ရွိေနျခင္းကလည္း အေၾကာင္းရွိသည္။

    တစ္ကမၻာလံုးက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဆုိးရြားေသာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္မွာ ပုိမိုလြတ္လပ္ေသာ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံသုိ႔ ေျပာင္းလဲေတာ့မည္ဟု ယူဆေနခ်ိန္တြင္ စစ္တပ္က ၎တုိ႔ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနသူ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ား ဂုပ္ေသြးစုပ္ အျမတ္ထုတ္ေနၾကေသာ ေနရာမ်ားအား ျပင္ပမွလူမ်ား ၾကည့္႐ႈျခင္းကို တားဆီးခ်င္ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။

    (USA Today မွ ေဖာ္ျပသည့္ Why Myanmar’s massive jade industry is so deadly ေဆာင္းပါးကုိ ေလးေမာင္မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆုိသည္)

  • လူမွန္ေနရာမွန္ (အပုိင္း -၁)

    လူမွန္ေနရာမွန္ (အပုိင္း -၁)

    ဒီဇင္ဘာ ၂၈ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media
    ေဆာင္ပါးရွင္ – ဦးခင္ေမာင္ခ်ိဳ (တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေန)

    လူမွန္ေနရာမွန္ (အပုိင္း -၁) Right man in the right place

    Bogyoke Aung San and U Pe Kin at Inlay Lake

    “အဲေတာ့ ဒီကပုဂၢဳိလ္ေတြကလည္း တစ္ခ်ဳိ႕ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ သိခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြရွိတယ္။ ခုနက ရက္ရက္စက္စက္ႏွိပ္ ကြပ္ခံေနရတုန္းကပါခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ရွိသလုိ၊ ေနာက္ပုိင္းမွ ပါခဲ့တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြရွိပါတယ္။ အဲေတာ့ဘယ္လိ္ုပဲရွိရွိ အခုကြ်န္ေတာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ကို ျပန္လည္ၿပီးေတာ့မွ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရမယ့္ အေျခအေနေတြ ေျပာင္းလဲရမယ့္ အေျခအေနေတြ ေရာက္တဲ့အခါမွာ အားလုံးဟာ ဒီက႑နဲ႕သင့္ေတာ္တယ္လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ယူဆတယ္။”

    ဟု (၁၈.၁၂.၂၀၁၅) ရက္ေန႔က အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ပါတီ ကုိယ္စားလွယ္ေလာင္းမ်ား စြမ္းရည္ၿမွင့္သင္တန္းအပါတ္စဥ္ (၁) ဆင္းပြဲအခမ္းအနားမွာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြ႔ဲ ဦး၀င္းထိန္က ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    အဲဒီလုိေျပာၾကားရာမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဦးေဖခင္ကိုတိုင္းျပည္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ ပါ၀င္ေစခဲ့တာကို ဥပမာေပးၿပီး ေျပာၾကား ခဲ့ပါတယ္။
    pe khin2
    အဲဒီလုိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုရာမွာ ေဖေဖာ္၀ါရီ (၁၁) ရက္ေန႔အထိ မေသခ်ာ လိပ္ခဲတည္းလည္း ျဖစ္ၿပီး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လည္း ရန္ကုန္ျပန္ဖုိ႕ေလယာဥ္ပ်ံ စီစဥ္ခိုင္းေနတဲ့အေျခအေနမွာ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ကုိ ေအာင္ျမင္စြာ ခ်ဳပ္ဆုိႏုိင္ေအာင္ ညွိႏိူင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတဲ့ အဓိကပုဂၢိဳလ္ေတြထဲမွာ ဦးေဖခင္ဟာ တစ္ဦးအပါအ၀င္ျဖစ္ပါတယ္။

    ၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ေရႊတိဂုံအလယ္ပစၥယံမွာ က်င္းပတဲ့ ဖဆပလညီလာခံကို တက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ ဗမာမြတ္စလင္မ္ ကြန္ဂရက္ (ဗ.မ.က) ဒုဥကၠဌ ျဖစ္သူ ဦးေဖခင္က “ျပည္နယ္/ျပည္မ ပူးေပါင္းေရး” (အဆို အမွတ္ – ၇ ) အဆုိတင္သြင္းခဲ့ပါတယ္။ ဦးေဖခင္က အဲဒီအဆုိတင္သြင္းၿပီး မၾကာခင္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေခၚေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ ေတြ႕ဆုံစဥ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က “ကိုေဖခင္ – ခင္ဗ်ားကို ကြ်န္ေတာ္ေျပာစရာရွိတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးသမားဆုိတာ သုံးမ်ဳိးသုံးစားရွိတယ္။ ခင္ဗ်ားသိလား၊ ပထမတစ္မ်ိဳးက လက္နက္ကိုင္ၿပီး
    တုိက္ရဲတယ္၊ သတ္ရဲ ျဖတ္ရဲ အေသခံရဲတယ္။ ဒုတိယအမ်ဳိးအစားက လက္နက္ကိုင္ၿပီး မတိုက္ရဲ၊ မခုိက္ရဲ မသတ္ရဲ မျဖတ္ရဲဘူး၊ အေသလဲ မခံရဲဘူး။ ဒါေပမယ့္ တစ္ရြာ၀င္ တစ္ရြာထြက္ အပင္ပန္းခံ အဆင္းရဲခံၿပီးစည္းရုံးေရး လုပ္ႏုိင္တယ္။ စားစရာ ရရင္စား၊ မရရင္ မစားဘဲ ဇြဲနပဲ နဲ႔ အငတ္ခံႏုိင္တယ္။ တတိယအမ်ဳိးစားက တုိက္လဲမတုိက္ရဲ အေသလည္းမခံရဲ အပင္ပန္းအဆင္းရဲ အငတ္အပတ္လဲ မခံႏိုင္ဘူး။ ခပ္ေၾကာ့ေၾကာ့ေလး၀တ္စားၿပီး ဦးေနာက္သုံးၿပီး တုိင္းျပည္အတြက္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ၊ လုပ္ေပးႏုိင္တဲ့ဆုိတဲ့ လူစားမ်ဳိးျဖစ္တယ္။ ခင္းဗ်ားက အဲဒီအမ်ဳိးအစားထဲပါတယ္။ ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္တာ၀န္ေပးစရာရွိတယ္။” ေျပာခဲ့ပါတယ္။

    အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ဖဆပလဌာနခ်ဳပ္၊ နယ္ျခားေဒသခဲြ ဖြင့္လွစ္ၿပီး ဦးေဖခင္ကုိ အတြင္းေရးမႈးတာ၀န္ေပးခဲ့ပါတယ္။ “ဦးေဖခင္သည္ ေရႊတိဂုံ အလယ္ပစၥယံညီလာခံႀကီးမွသည္ ၁၂-၂-၄၇ ေန႔ ပင္လုံစာခ်ဳပ္လက္မွတ္ေရးထိုးခ်ဳပ္ဆုိ ၿပီးသည္အထိ သူကိုယ္တိုင္ ေတာက္ေလွ်ာက္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ တုိင္းရင္းသား စည္းလုံးညီညႊတ္မႈမ်ား အေၾကာင္းကုိ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း အေသးစိတ္ ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္” လို႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအပါးေတာ္ၿမဲ အတြင္း၀န္ေဟာင္း ဗိုလ္ထြန္းလွ (တကၠသိုလ္ေန၀င္း)၊ ႏုိင္ငံဂုဏ္ရည္ ပထမဆင့္ က ခ်ီးက်ဳးခဲ့ပါတယ္။

    254785_270685116278536_100000111498246_1168218_7646605_n
    ဦးေဖခင္သည္ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ပထမ ပင္လုံညီလာခံ၊ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဒုတိယ ပင္လုံညီလာခံ မ်ားတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၈.၁.၁၉၈၉ ရက္ေန႔မွ ၁၀.၂.၁၉၈၉ ရက္ေန႔အထိ “ေရႊတိဂုံညီလာခံ-ပင္လုံစာခ်ဳပ္၏ မ်ဳိးေစ့” အခန္းဆက္ေဆာင္းပါးရွည္ႀကီးကိုလည္း အဂၤလိပ္/ျမန္မာ လုပ္သားျပည္သူ႔ေန႕စဥ္ သတင္းစာမ်ားမွာ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ ပင္လုံညီလာခံအေၾကာင္း ျပည့္ျပည့္စုံစုံ မွတ္တမ္းတင္ႏုိင္သူ ျဖစ္ပါတယ္။

    ဦးေဖခင္သည္ မဟာသေရစည္သူ၊ ႏုိင္ငံဂုဏ္ရည္ပထမဆင့္၊ ၁၉၄၇ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒေရးဆြဲေရး ေကာ္မတီ၀င္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွာ ပထမဦးဆုံး ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီး အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ၁၉၅၃ခုႏွစ္မွ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္အထိ ထုိင္းႏုိင္ငံဆုိင္ရာ ျမန္မာ သံအမတ္ႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ လာအုိ၊ ကေမၻာဒီးယား၊ ရုရွား၊ ခ်က္ကိုစလုိဗက္ကီးယား၊ ပုိလန္၊ မေလးရွား နဲ႕ စင္ကာပူႏုိင္ငံမ်ားမွာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္မွာ အျငိမ္းစားယူခဲ႕ပါတယ္။

    ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက လူေရြးတဲ့ေနရာမွာ လည္း အင္မတန္ေတာ္တယ္လုိ႕ မွတ္ခ်က္ျပဳၾကပါတယ္။ သူေရြးတဲ႔ ဦးေဖခင္လို ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံ႔သားေကာင္းအျဖစ္ ျမန္မာႏုိင္င႔ံတာ၀န္မ်ားကုိ စြမ္းစြမ္းတမံထမ္းေဆာင္ခဲ့ပုံမ်ားကို သိျမင္ ႏိုင္ပါတယ္။
    ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ရဲ႕ အထက္လူႀကီးမ်ားက ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ ထဲထဲ၀င္၀င္ ပါ၀င္ခဲ့သူမ်ားရဲ႕ ေရႊသမုိင္းမ်ားျဖစ္ပါတယ္။

    ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေရြးခဲ့တဲ့ လူေတာ္ လူေကာင္း ေနာက္ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို “လူမွန္ ေနရာမွန္” (အပုိင္း ၂) အျဖစ္ ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါဦးမယ္။

    အားလုံးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
    ဦးခင္ေမာင္ခ်ိဳ

    ဆက္စပ္ အေၾကာင္း အရာမ်ား ဖတ္ဖို႔

    http://www.m-mediagroup.com/news/tag/uphaykhin

  • အစၥေရး၏ လူမဆန္မႈကုိ အံတုေနၾကသည့္ ဂါဇာမွ ပါလက္စတုိင္းခရစ္ယာန္မ်ား

    အစၥေရး၏ လူမဆန္မႈကုိ အံတုေနၾကသည့္ ဂါဇာမွ ပါလက္စတုိင္းခရစ္ယာန္မ်ား

    ဒီဇင္ဘာ ၂၇၊ ၂၀၁၅
    M-Media
    church

    – ဂါဇာမွ ႏွစ္ေပါင္း ၁၆၀၀ သက္တမ္းရွိၿပီျဖစ္သည့္ စိန္႔ ေပၚဖုိင္ရီးစ္ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းတြင္ ရွိေနၾကသည့္ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းသူမ်ားဘက္သုိ႔ ဂုိဏ္းအုပ္ဘုန္းေတာ္ႀကီးက မ်က္ႏွာလွည့္လုိက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ခုံတန္းမ်ားတြင္ ထုိင္ေနၾကေသာ ၀တ္ျပဳသူမ်ားက တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း မတ္တတ္ထရပ္ၾကသည္။

    စကၠန္႔အနည္းငယ္အၾကာတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက အေနာက္ျပန္လွည့္သည့္အခါတြင္ေတာ့ ၀တ္ျပဳသူမ်ားမွာ သစ္သားခံုတန္းမ်ားတြင္ အစဥ္လိုက္ ျပန္၍ ထုိင္ၾကေလသည္။ ဂါဇာမွ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ ခရစ္ယာန္မ်ားမွာ အဆုိပါ ဘုရားေက်ာင္းတြင္ ႁပြတ္သိပ္ၾကပ္ညပ္ေနၿပီး ၎တုိ႔၏ ဓမၼေတးသီဆုိမႈ၊ ဘုရား၀တ္ျပဳမႈႏွင့္ လႈပ္ရွားသြားလာမႈမ်ားက ေရွးေဟာင္း အစီအစဥ္အတုိင္းပင္ ျဖစ္ေလသည္။

    ဘုရားေက်ာင္း၏ အတြင္းဘက္တြင္ေတာ့ သူေတာ္စဥ္မ်ား၊ သမၼာက်မ္းစာတြင္ ပါရွိသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားအား အ၀တ္ေပၚတြင္ ပုိးသားျဖင့္ထုိးထားသည့္ ပိတ္ကားတန္းမ်ားျဖင့္ ဆင္ယင္ခ်ယ္သထားသည္။ လူေလွ်ာက္လမ္းႏွင့္ နံရံမ်ားတြင္ ဖေယာင္းတုိင္မ်ားကုိ ထြန္းညႇိထားၿပီး ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကေညာင္းေနၿပီျဖစ္သည့္ အႏုပညာလက္ရာမ်ားမွာ ထုိအလင္းေရာင္ေၾကာင့္ သက္၀င္လႈပ္ရွားသကဲ့သုိ႔ ရွိေနေလ၏။

    ယခုခရစၥမတ္ကာလမွာ ဂါဇာေဒသမွ ခရစ္ယာန္မ်ားအပါအ၀င္ ကမၻာတစ္၀ွမ္းရွိ ခရစ္ယာန္အားလံုးအတြက္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္တြင္ အထူးျခားဆံုး အခ်ိန္ကာလျဖစ္သည္။

    ကမၻာ့ခရစ္ယာန္မ်ားက ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္အား ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဆင္ႏႊဲေနခ်ိန္တြင္ အစၥေရးက ပိတ္ဆုိ႔ထားေသာ ဂါဇာကမ္းေျမႇာင္ရွိ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မ်ားကေတာ့ ေန႔စဥ္ဘ၀ ႐ုန္းကန္ႀကိဳးစားေနရမႈမွ ၿငိမ္းေအးမႈရွာေဖြရန္ အခ်ိန္ကာလအျဖစ္ မွတ္ယူၾကေလသည္။

    စိန္႔ ေပၚဖုိင္ရီးစ္ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းႀကီးတြင္ ၀တ္ျပဳမႈမ်ား၊ ဆုေတာင္းမႈမ်ားက ကမၻာတစ္၀ွမ္းရွိ ခရစ္ယာန္ဘုေရာင္းမ်ားတြင္ ျပဳလုပ္သည့္အတုိင္းပင္ ျဖစ္ေလသည္။

    သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိဘုရားေက်ာင္းမွ လူမ်ား႐ႈပ္ေထြေနသည့္ ဂါဇာရွိလမ္းမမ်ားေပၚသုိ႔ ေျခခ်လုိက္သည့္အခါတြင္ေတာ့ ဂါဇာျပည္သူမ်ားျဖစ္ေသာ မြတ္စလင္မ်ား၊ ခရစ္ယာန္မ်ား နိစၥဓူ၀ ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ ျပႆနာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ကို ထင္းကနဲ ရွင္းကနဲ ျမင္ေတြ႕ရမည္ျဖစ္ေပသည္။

    အခ်ိဳ႕ေသာ ခ႐ုိင္မ်ားတြင္ အိမ္မ်ားမွာ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ေႏြရာသီက အစၥေရ၏ ဗံုးႀကဲမႈေၾကာင့္ အုတ္ပံုမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲေနသည္ကုိ ေတြ႕ရေပမည္။ ရက္ေပါင္း ၅၀ ၾကာျမင့္ခဲ့သည့္ အဆုိပါဗံုးႀကဲမႈႏွင့္ ေျမျပင္တပ္ တစ္စိတ္တစ္ပုိင္းျဖင့္ ၀င္ေရာက္က်ဴးေက်ာ္တုိက္ခုိက္မႈက ဂါဇာျပည္သူမ်ား ၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္းအား ဆင္းရဲတြင္း နက္ေစခဲ့ေလသည္။

    အစၥေရးက ဂါဇာကမ္းေျမႇာင္အား ပိတ္ဆုိ႔ထားမႈကလည္း လြတ္လပ္စြာ လႈပ္ရွားသြာလာမႈႏွင့္ ကုန္ပစၥည္းစီးဆင္းမႈကုိ ျပတ္ေတာက္လုမတတ္ ျဖစ္ေစသည္။ ဂါဇာတြင္ အလုပ္လက္မဲ့ႏႈန္းက ၄၃ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ရွိေနၿပီး လူငယ္မ်ား၏ ၆၀ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ အလုပ္အကုိင္မရွိဘဲ ကမၻာေပၚတြင္ လူငယ္မ်ား အလုပ္လက္မဲ့ႏႈန္း အျမင့္မားဆံုးဟု ယခုႏွစ္ေစာပုိင္းတြင္ ကမၻာ့ဘဏ္မွထုတ္ျပန္ေသာ ေၾကာျငာခ်က္၌ ေဖာ္ျပထားသည္။

    ယခုကဲ့သုိ႔ အေျခအေနမ်ား၊ ပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ားျဖင့္ စခန္းသြားေနရပါက ၂၀၂၀ ခုႏွစ္အေရာက္တြင္ ဂါဇာကမ္းေျမႇာင္မွာ လံုး၀ ရပ္တည္ႏုိင္ေတာ့မည္မဟုတ္ဟု ကုလသမဂၢက ေျပာဆုိထားေလသည္။

    “ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အတြက္ေတာ့ ခရစၥမတ္ဟာ မိသားစုနဲ႔အတူတကြရွိဖုိ႔၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ဘာသာတရားကုိ က်င့္သံုးဖုိ႔ အၿမဲတမ္း အေရးပါတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဒီလုိ ခက္ခဲၾကပ္တည္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ခရစၥမတ္အခါသမယက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ အင္အားေတြ ေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂါဇာက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ အေျခအေနကုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မေမ့ပါဘူး။ ခရစ္ယာန္ျဖစ္ျဖစ္၊ မြတ္စလင္ျဖစ္ျဖစ္၊ လူႀကီးလူငယ္ အားလံုးဟာ ဒီအေျခအေနေၾကာင့္ ထိခုိက္ခံစားေနၾကရပါတယ္” ဟု စိန္႔ ေပၚဖုိင္ရီးစ္ ဘုရားေက်ာင္းသုိ႔ လာေရာက္၍ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းသူ မီေခးလ္ တာရာဇီက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္အနည္းငယ္က ဂါဇာတြင္ ခရစ္ယာန္ဦးေရ ၃၀၀၀ ၀န္းက်င္ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ၁၂၀၀ ခန္႔သာ ရွိေတာ့ေလသည္။ အျခားေနရာတြင္ ပုိမိုေကာင္းမြန္ေသာ ဘ၀တစ္ခု ရရွိေရးအတြက္ ဂါဇာအားစြန္႔ခြာရန္ မည္သည့္အခြင့္အေရးကုိမဆုိ ေစာင့္ဆုိင္းေနၾကေသာေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္လူဦးေရမွာ ဆက္လက္ေလ်ာ့က်ဖုိ႔သာ ရွိေန၏။

    ေနအိမ္မ်ားတြင္ ျပင္ဆင္ခ်ယ္သျခင္း၊ မိသားစုမ်ား စုစည္းျခင္းႏွင့္ ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္မ်ားကုိ အျပည့္အ၀ ဆင္ႏႊဲက်င္းပျခင္းမ်ား ရွိေနေသာ္လည္း ပါလက္စတုိင္းခရစ္ယာန္မ်ားမွာ ၎တုိ႔၏ အေျခအေနဆုိးကုိ ေမ့ေလ်ာ့မည္မဟုတ္ဟု အာရဘီႏွစ္ျခင္းအသင္းေတာ္မွ သင္းအုပ္ဆရာ ဟန္နာ ဂါကစ္က ေျပာၾကားခဲ့ေလသည္။ ပြဲေတာ္ကာလက ဂါဇာခရစ္ယာန္မ်ားအတြက္ ခဏတာၿငိမ္းေအးမႈကုိ ရရွိေစေသာ္လည္း ေတာ္လွန္မႈအတြက္ အားေလ်ာ့သြားမည္မဟုတ္ဟု သင္းအုပ္ဆရာက ထပ္ေလာင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

    ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးဆုိင္ရာ ျပႆနာမ်ား၊ အစၥေရးက ပိတ္ဆုိ႔ထားမႈကုိ ရင္ဆုိင္ေနရသည့္ အေျခအေနမ်ားတြင္ ပြဲေတာ္ရက္မ်ားအတြင္း ဘာသာတရားအဆံုးအမကုိ လုိက္နာက်င့္သံုးျခင္းက ၎တုိ႔၏ အားတင္းမႈ ပံုစံ ျဖစ္ေနေလ၏။

    “ခက္ခဲၾကမ္းတဲ့တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးေတြမွာ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ဘ၀ကုိ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနဖုိ႔ဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အတြက္ အေရးႀကီးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒါဟာ အစၥေရးက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ခ်ိဳးႏွိမ္လုိ႔မရဘူးဆုိတာကုိ ျပသတာလည္းျဖစ္ပါတယ္” ဟု ဟန္နာဂါကစ္က ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

    အီဂ်စ္ႏုိင္ငံသားတစ္ဦးျဖစ္ေသာ ဂါကစ္မွာ ဂါဇာသုိ႔ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ေရာက္ရွိလာသူျဖစ္သည္။ သူက ကမၻာေပၚတြင္ အခ်ိဳ႕တဲ့ဆံုးေသာေဒသ၌ အမႈေတာ္ထမ္းရြက္သြားမည္ဟု ဘုရားသခင္အား ကတိေပးထားသည္ဟု ဆုိသည္။

    “ဂါဇာကုိလာေရာက္ခဲ့ျခင္းဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ကတိက၀တ္ကုိ ျဖည့္ဆည္းလုိက္တာပါပဲ”

    ဂါဇာသုိ႔ေရာက္ၿပီးေနာက္ ဂါကစ္မွာ ၀တ္ျပဳရန္လာေရာက္ၾကသူမ်ား၏ မိသားစုမ်ားအား စာရင္းျပဳစုခဲ့သည္။ ဂါဇာတြင္ ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္က်င္းပၾကသည့္ ခရစ္ယာန္မ်ား၏ ဇာတိမွာ ဂါဇာမဟုတ္။ ပါလက္စတိုင္းပုိင္နက္၌ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္တြင္ အစၥေရးႏုိင္ငံ ထူေထာင္သည့္အခ်ိန္ ၎တုိ႔၏ ေနအိမ္မ်ားမွ ဂ်ဴးမ်ား၏ ေမာင္းထုတ္ျခင္းခံရကာ ဂါဇာသုိ႔ ဒုကၡသည္အျဖစ္ ေရာက္ရွိလာၾကေသာ ခရစ္ယာန္မ်ားမွ ဆင္းသက္လာသူမ်ားသာျဖစ္သည္။

    ေရွ႕လာမည့္ ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္မ်ားကုိ ဂါဇာရွိခရစ္ယာန္မ်ားက ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲေနမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ထုိပြဲေတာ္အား ၎တုိ႔၏ ဇာတိခ်က္ေႂကြတြင္ပင္ ဆင္ႏႊဲခြင့္ရွိသင့္သည္ဆုိေသာ ခံယူခ်က္မ်ားက ၎တုိ႔ရင္ထဲတြင္ ကိန္း၀ပ္ေနေလသည္။

    “ဒီမိသားစုေတြလုိပဲ ပါလက္စတုိင္းျပည္သူေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ အရင္က သူတုိ႔ရဲ႕အိမ္ေတြကေန ေမာင္းထုတ္ျခင္း ခံခဲ့ရတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာလည္း အစၥေရးရဲ႕ က်ဴးေက်ာ္ပိတ္ဆုိ႔မႈေၾကာင့္ ျပည္သူေတြက လူခ်င္းတူတူ သူခ်င္းမွ်မွ် မေနရပါဘူး။ သူတုိ႔မွာ ဘာအခြင့္အေရးမွ မရွိဘူး။ သူတုိ႔ရဲ႕ဇာတိကုိ သူတုိ႔ ျပန္ခ်င္ၾကတယ္။ သူတုိ႔ေျမကုိ သူတုိ႔ျပန္ဖုိ႔လည္း သူတို႔မွာ အခြင့္အေရးရွိပါတယ္” ဟု ဂါကစ္က ဆုိသည္။

    “အျပင္ကလူေတြကေတာ့ (ပါလက္စတုိင္းျပႆနာဟာ) မြတ္စလင္ေတြနဲ႔ ဂ်ဴးေတြရဲ႕ ဘာသာေရးျပႆနာလုိ႔ ထင္ေကာင္းထင္ၾကမယ္။ အစၥေရးက ဒါမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ပံုသြင္းေနတာေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ဒီလုိပဲျမင္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလုိမဟုတ္ဘူးဗ်။ ပါလက္စတုိင္းေတြက သူတုိ႔ရဲ႕ေျမကေန အတင္းအဓမၼ ေမာင္းထုတ္ခံလုိက္ရတာ” ဟု အဆုိပါ သင္းအုပ္ဆရာက ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

    အစၥေရးက ပိတ္ဆုိ႔ထားသည့္ ပါလက္စတုိင္းပုိင္နက္မ်ားရွိ ခရစ္ယာန္မ်ားကေတာ့ ကမၻာႀကီးက ၎တုိ႔ႏွင့္ အျခားေသာ ပါလက္စတုိင္းျပည္သူမ်ားကုိ လစ္လ်ဴ႐ႈထားၾကသည္ဟု ခံယူထားၾကေလသည္။

    ကမၻာတစ္၀ွမ္းရွိ ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ခရစ္ယာန္မ်ားက ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္ ဆင္ႏႊဲသည့္အခ်ိန္၊ ခရစ္ေတာ္ေမြးဖြားရာ ဘက္သလီဟမ္ကဲ့သုိ႔ ပါလက္စတုိင္းၿမိဳ႕မ်ားတြင္ ေပ်ာ္ရြင္စြာ ဓာတ္ပံုမ်ား႐ုိက္ကူးျခင္း၊ ျမဴးျမဴးႂကြႂကြသီခ်င္းမ်ား သီဆုိျခင္းျဖင့္ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမ်ား က်င္းပေနၾကခ်ိန္တြင္ တာရာဇီကဲ့သုိ႔ ဂါဇာမွ ခရစ္ယာန္မ်ားမွာမူ ထုိအခြင့္အေရးမ်ိဳး မရၾက။

    “ပါလက္စတုိင္းျပည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔၊ ပါလက္စတုိင္းခရစ္ယာန္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အေမရိကန္ေတြ၊ ဥေရာပသားေတြကုိ ေျပာခ်င္တာက “ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွာ ဘာအခြင့္အေရးမွ မရွိဘူး” ဆိုတာပါပဲ။ ဂါဇာမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ေနာက္ထပ္စစ္ျဖစ္မွာကုိ ေၾကာက္ရြံ႕ေနတယ္။ ကေလးအတြက္လည္း အလုပ္မရွိဘူး။ ဘ၀ဆုိတာလည္း မရွိပါဘူး။ ဒီအေျခအေနအတြက္ အေျဖရွာေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွာ ကူညီဖုိ႔ လူေတြလုိအပ္တယ္။ ဒါကသာ ပါလက္စတုိင္းျပည္သူေတြျဖစ္တဲ့ ဒီကခရစ္ယာန္ေတြ၊ မြတ္စလင္ေတြနဲ႔ အစၥေရးႏုိင္ငံသားေတြနဲ႔ လူတုိင္းအတြက္ အကူအညီ ျဖစ္ေစပါလိမ့္မယ္” ဟု တာရာဇီက ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့ေလသည္။

    (Aljazeera သတင္းဌာနမွ ေဖာ္ျပသည့္ Gaza’s Christians : Israel can’t beat us down ေဆာင္းပါးကုိ ေလးေမာင္မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆုိသည္။)

  • ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွ စိတ္၀င္စားမႈျမင့္တက္လာသည့္ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔

    ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွ စိတ္၀င္စားမႈျမင့္တက္လာသည့္ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔

    ဒီဇင္ဘာ ၂၆၊ ၂၀၁၅
    M-Media

    lw 1
    ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔ခ်န္ပီယံ ထြန္းထြနး္မင္းႏွင့္ အေမရိကန္မွ ဆုိင္းရပ္စ္တုိ႔၏ပြဲမွ ပံုရိတ္တစ္ခု

    – ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔ခ်န္ပီယံက ၎၏ အေမရိကန္ၿပိဳင္ဘက္ မ်က္ႏွာအား ညာလက္သီးပစ္သြင္းလုိက္သည့္ အခ်ိန္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ လက္ေ၀ွ႔႐ံုအတြင္း ၾသဘာေပးသည့္အသံႀကီး ဟိန္းထြက္သြားသည္။ ပထမအခ်ီတြင္ပင္ ထိထိမိမိရွိခဲ့သည့္ ထုိလက္သီးခ်က္ေၾကာင့္ အေမရိကန္လက္ေ၀ွ႔သမား၏ မ်က္ႏွာမွာ ႀကိဳး၀ုိင္းၾကမ္းျပင္ႏွင့္ မိတ္ဆက္သြားေလေတာ့သည္။

    သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိအေမရိကန္လက္ေ၀ွ႔သမားႏွင့္ အျခားေသာ ႏုိင္ငံျခား တုိက္ခုိက္ေရးသမားမ်ားအတြက္ လက္ဗလာေျခဗလာႏွင့္ အလဲလဲအကြဲကြဲ ထုိးသတ္ရသည့္ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔အားကစားက ၎တုိ႔၏ အနာခံႏုိင္မႈႏွင့္ တုိက္ခုိက္မႈစြမ္းရည္တုိ႔ကုိ မွတ္ေက်ာက္တင္ရာ အေၾကာင္းအရင္းပင္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။

    ေခါင္းျဖင့္တုိက္မႈပါအ၀င္ အလြန္နာက်င္ေစသည့္ တုိက္ခုိက္မႈပံုစံမ်ားကုိ ခြင့္ျပဳထားသည့္ ျမန္မာလက္ေ၀ွ႔က အေရွ႕ေတာင္အာရွ၏ လက္ေ၀ွ႔အားကစားနည္းမ်ားတြင္ အျပင္းထန္ဆံုးေသာ အားကစားနည္းျဖစ္သည္ဟု လက္ေ၀ွ႔သမားမ်ားက ဆုိၾကသည္။ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔က ေမြထုိင္းဟု လူသိမ်ားသည့္ ထုိင္းလက္ေ၀ွ႔ထက္ပင္ ျပင္းထန္ေလသည္။

    ၿပိဳင္ဘက္မ်ား အ႐ံႈးေပးသည္အထိ ထုိးသတ္ရသည့္ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔တြင္ ထုိးသတ္သူမ်ားမွာ ၎တုိ႔၏လက္မ်ားကုိ အကာအကြယ္အျဖစ္ အ၀တ္မ်ားပတ္ထားရေသာ္လည္း လက္အိတ္မ၀တ္ရ။ ၿပိဳင္ဘက္အား အလဲထုိးႏိုင္မွသာ အႏုိင္ရေလသည္။

    lw 3
    အေမရိကန္လက္ေ၀ွ႔သမား ဆုိငး္ရပ္စ္

    ထုိညက ႀကိဳး၀ုိင္းအတြင္းရွိခဲ့သည့္ အေမရိကန္လက္ေ၀ွ႔သမားမွာ ၀ါရွင္တန္မွ ဆုိင္းရပ္စ္ျဖစ္သည္။ လက္ေ၀ွ႔အားကစားနည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးလာခဲ့ၿပီး ဆုေၾကးေငြကလည္း ျမင့္တက္လာသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ဆုိင္းရပ္စ္မွာ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ လက္ေ၀ွ႔ႀကိဳး၀ုိင္းထဲသုိ ၀င္ေရာက္ဖူးသူျဖစ္သည္။

    “ေခါင္းနဲ႔တုိက္တာလား။ သိပ္အႏၱရာယ္မ်ားတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ လက္ေ၀ွ႔ထုိးတဲ့ ပံုစံအားလံုးလည္း အႏၱရာယ္ရွိတယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ေခါင္းတုိက္တာ၊ ေျခေထာက္နဲ႔ အားရပါးရကန္တာ၊ အျခားေသာ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာေတြနဲ႔ တုိက္ခုိက္တာေတြ အားလံုးဟာ ႀကိဳး၀ုိင္းထဲမွာ အႏၱရာယ္ရွိတာပါပဲ” ဟု ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔ခ်န္ပီယံ ထြန္းထြန္းမင္းႏွင့္ မထုိးသတ္ခတ္ အသက္ ၃၃ ႏွစ္အရြယ္ ဆုိင္းရပ္စ္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    သုိ႔ေသာ္လည္း ၿပီးခဲ့သည့္ တနဂၤေႏြေန႔က ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အဆုိပါ ထုိးသတ္ပြဲတြင္ ဆုိင္းရပ္စ္စုိးရိမ္ေနသည့္ ေခါင္းတုိက္ခ်က္ပင္ မလာလုိက္။ ႀကိဳး၀ုိင္းအတြင္း၀င္ေရာက္ၿပီး တစ္မိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္အၾကာ၌ပင္ ထြန္းထြန္းမင္း၏ လ်င္ျမန္ျပင္းထန္သည့္ ညာလက္သီးေၾကာင့္ ဆုိင္းပ္ရက္စ္တစ္ေယာက္ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ျဖင့္ ပြဲသိမ္းခဲ့ရၿပီး သင္ခန္းစာေကာင္းေကာင္း ရခဲ့ေလသည္။

    ထုိင္းႏုိင္ငံမွ ေမြထုိင္းခ်န္ပီယံမ်ားမွာလည္း အိမ္နီးခ်င္းျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔သြားေရာက္၍ ထုိးသတ္မႈမ်ားမွာ ယခုေနာက္ပုိင္းတြင္ ျမင့္တက္လာခဲ့သည္။ ထြန္းထြန္းမင္းကေတာ့ ေမြထုိင္းသမား ၂ ဦးႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခဲ့ၿပီး ႏွစ္ပြဲစလံုး အႏုိင္ယူခဲ့သည္။

    ထုိ႔ျပင္ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔ခ်န္ပီယံေဟာင္း ေစာငမန္း၊ နာမည္ႀကီးလက္ေ၀ွ႔သမား တူးတူးတုိ႔ႏွင့္လည္း ထြန္းထြန္းမင္းတစ္ေယာက္ ေတြ႕ဆံုထုိးသတ္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။

    ျမန္မာလွက္ေ၀ွ႔၏ သမုိင္းေၾကာင္းမွာ အလြန္ရွည္ၾကာ ခုိင္မာေလသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံအလယ္ပုိင္း ပုဂံမွ ေစတီပုထုိးမ်ားရွိ ပန္းပုလက္ရာမ်ားတြင္ အမ်ိဳးသားႏွစ္ဦး တုိက္ခုိက္မည့္ဟန္ပန္မ်ားကုိ ေတြ႕ရၿပီး၊ ျမန္မာလက္ေ၀ွ႔သက္တမ္းမွာ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ေက်ာ္ ၾကာျမင့္ေနၿပီဆုိသည္ကုိ ေဖာ္ျပေနျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။

    ယေန႔ခတ္တြင္ ျမန္မာလက္ေ၀ွ႔က ႏုိင္ငံအေရွ႕ပုိင္းရွိ ကရင္ျပည္နယ္ႏွင့္ မြန္ျပည္နယ္တုိ႔တြင္ ရွင္သန္ေနသည္။ ထုိေဒသမ်ား၌ ဘုန္းႀကီးပ်ံပြဲမွအစ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲမ်ားအထိ လက္ေ၀ွ႔ပြဲမ်ားက မပါမျဖစ္ပါၾကသည္။

    ႀကိဳး၀ုိင္းႏွင့္အနီးဆံုးတြင္ ၾကည့္႐ႈသည့္ ပရိတ္သတ္မ်ားမွာ အ႐ုိးႀကိဳသံမ်ားကုိ ၾကားရေလာက္သည္အထိ၊ ေသြး၊ ေခၽြးႏွင့္ တံေတြးမ်ား ျမင္ရေလာက္သည္အထိ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔က ျပင္းထန္ေလသည္။ ထုိလက္ေ၀ွ႔ပြဲမ်ားတြင္ အသက္ ၁၀ ႏွစ္အရြယ္ ေယာက်္ာေလးငယ္မ်ား ပါ၀င္ထုိးသတ္မႈမွာလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အဆန္းမဟုတ္ေတာ့။

    ၃ မိနစ္ ငါးခ်ီျပည့္တြင္ မည္သူမွ အလဲမထုိးႏုိင္ပါက ပြဲကုိ သေရအျဖစ္ သတ္မွတ္သည္။

    မၾကာေသးမီကာလအထိ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔ႀကိဳး၀ုိင္းမ်ားတြင္ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ား ၀င္ေရာက္ထုိးသတ္မႈမွာ နည္းပါးေသာ္လည္း ယခုေနာက္ပုိင္းတြင္ေတာ့ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ပင္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။

    လက္ေ၀ွ႕ကၽြမ္းက်င္သူတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဇင္လင္းထြန္းက ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔တြင္ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ား ပထမဆံုး ပါ၀င္ထုိးသတ္မႈမွာ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားတြင္ျဖစ္သည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အိမ္နီးခ်င္းထုိင္းႏုိင္ငံမွ အဓိကလာေရာက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

    ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း ဂ်ပန္၊ အေမရိကန္၊ ဖိလစ္ပုိင္၊ နယူးဇီလန္၊ ၾသစေတးလ်၊ မကၠဆီကုိႏွင့္ ေကာ္စတာရီကာတုိ႔မွ လက္ေ၀ွ႔သမားမ်ားကလည္း ထိုင္းႏုိင္ငံတြင္ ေလ့က်င့္မႈမ်ားျပဳလုပ္၍ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ လာေရာက္ထုိးသတ္ၾကသည္။

    စစ္အာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ စနစ္မွ အရပ္သားတစ္ပုိင္း ဒီမုိကေရစီစနစ္သုိ႔ ေျပာင္းလဲလာသည့္ ႏုိင္ငံေရးအေရြ႕ကလည္း ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔လားရာ ေျပာင္းလဲမႈကုိ အကူအညီျဖစ္ေစခဲ့သည္။

    “သူတုိ႔က ဒါဟာ အျပင္းထန္ဆံုး ကုိယ္ခံပညာလုိ႔ ထင္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔မွာအႏုိင္ရၿပီး သူတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ ႀကံ႕ခုိင္သန္မာေစတယ္ဆုိတာကုိ ျပခ်င္ၾကတယ္ေလ” ဟု ဇင္လင္းထြန္းက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးမား

    lw 2
    ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔ခ်န္ပီယံ ထြန္းထြနး္မင္းအား ေလ့က်င့္ေရး႐ံု၌ ေတြ႕ရစဥ္

    ထြန္းထြန္းမင္း၏ ယခုႏွစ္အတြင္းထုိးသတ္မႈမ်ားက ျမန္မာလက္ေ၀ွ႔ေလာက ေျပာင္းလဲမႈ၏ သက္ေသပင္ျဖစ္သည္။

    “အခုႏွစ္အတြင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ ၉ ပြဲထုိးခဲ့တယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံကၿပိဳင္ဘက္ တစ္ေယာက္မွ မပါပါဘူး။ အားလံုး တစ္ျခားႏုိင္ငံေတြကပဲ” ဟု ထြန္းထြန္းမင္းက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    ၂၀၁၄ ခုႏွစ္က ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔ခ်န္ပီယံျဖစ္ခဲ့သည့္ ထြန္းထြန္းမင္းကဲ့သုိ႔ ျမန္မာလက္ေ၀ွ႔သမားမ်ားအတြက္ ႏုိင္ငံျခားၿပိဳင္ဘက္မ်ားက ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔အဆင့္အတန္းအား ႏုိင္ငံတကာက အသိအမွတ္ျပဳမႈ တုိးတက္လာေစေရးတြင္ အေထာက္အကူျဖစ္ေစေလသည္။

    ခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕တဲ့တဲ့ျဖင့္ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းခဲ့ရၿပီး လက္ေ၀ွ႔သမားတစ္ေယာက္၏ သားျဖစ္သူ ထြန္းထြန္းမင္းမွာ လက္ေ၀ွ႔စတင္ထုိးသတ္သည့္အခ်ိန္က ၁၀၀၀ က်ပ္သာ ရရွိခဲ့သည္။

    “အခုေတာ့ တစ္ပြဲကုိ ၆၅ သိန္းေလာက္ ကၽြန္ေတာ္ရပါတယ္။ ဒါဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံက လက္ေ၀ွ႔သမားတစ္ေယာက္အတြက္ အျမင့္ဆံုးေၾကးပါပဲ” ဟု ထြန္းထြန္းမင္းက ဖြင့္ဟခဲ့သည္။

    ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔အားကစားအား ကမၻာအဆင့္အထိေရာက္ရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္သြားရန္လည္း ထြန္းထြန္းမင္းက ရည္ရြယ္ထားသည္။

    ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔မွာ ထုိင္းႏုိင္ငံရွိ ေမြထုိင္းလက္ေ၀ွ႔ကဲ့သုိ႔ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ အသိအမွတ္ျပဳျခင္း ခံရရန္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္အံုးမည္ျဖစ္သည္။

    “ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔ ကမၻာ့အဆင့္အထိေရာက္ဖုိ႔ဆိုရင္ အစုိးရနဲ႔ အျခားေသာ အသင္းအဖြဲ႕ေတြက အားေပးကူညီ ပံ့ပိုးမႈေတြ လုိအပ္ပါတယ္” ဟု ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔အဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွ စုိင္းေဇာ္ေဇာ္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ခရီးသြားလုပ္ငန္းကုိ အားေပးလာျခင္းႏွင့္အတူ တနဂၤေႏြေန႔ လက္ေ၀ွ႔ပြဲမ်ားအား ၾကည့္႐ႈအားေပးသူမ်ားတြင္ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားလည္း ပါ၀င္လာခဲ့သည္။

    အေမရိကန္ႏုိင္ငံသားတစ္ဦးျဖစ္ေသာ ဂ်ဴလီယန္ အဲလက္စ္ကေတာ့ ခံစားမႈမ်ိဳးစံု ရွိေန၏။

    “ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔ကုိ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္ေပမယ့္ လွလွပပ ထုိးသတ္တာမ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာလက္ေ၀ွ႔သမားေတြက ခႏၶာကုိယ္တစ္ခုလံုးကုိ အသံုးျပဳၿပီး အရမ္းလည္း သတၱိရွိၾကပါတယ္” ဟု အဲလက္စ္က ေျပာၾကားခဲ့ေလသည္။

    (Dailymail တြင္ ေဖာ္ျပသည့္ Foreigners drawn to Myanmar’s bone-crunching kickboxing ေဆာင္းပါးကုိ ေလးေမာင္က ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆုိသည္)

  • ဆီးရီးယားမွ ပါလက္စတုိင္းဒုကၡသည္ ဂီတပညာရွင္တစ္ဦး ဘီသုိဘင္ဆု ရရွိ

    ဆီးရီးယားမွ ပါလက္စတုိင္းဒုကၡသည္ ဂီတပညာရွင္တစ္ဦး ဘီသုိဘင္ဆု ရရွိ

    ဒီဇင္ဘာ ၂၅၊ ၂၀၁၅
    M-Media

    ples

    – ဆီးရီးယားႏုိင္ငံ ဒမတ္စကပ္က ယာရ္မြတ္ ဒုကၡသည္စခန္း ဖ်က္ဆီးခံရခ်ိန္မွာ ၀႐ုန္းသုန္းကားျဖစ္မႈကုိ အန္တုရင္း ၿငိမ္သက္စြာ စႏၱယားတီးေနတဲ့ ဗီဒီယုိ အြန္လုိင္းစာမ်က္ႏွာမွာ ျပန္႔ႏွံ႔သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏုိင္ငံတကာရဲ႕ အာ႐ံုစုိက္မႈကုိ ရရွိခဲ့တဲ့ ပါလက္စတုိင္း ဒုကၡသည္တစ္ဦးဟာ ဂ်ာမနီက ခ်ီးျမႇင့္တဲ့ လူ႕အခြင့္အေရးဆုတစ္ခုကုိ ရရွိခဲ့ပါတယ္။

    အသက္ ၂၇ ႏွစ္အရြယ္ ေအဟမ္ အဟ္မဒ္ဆုိသူျဖစ္ၿပီး လူ႕အခြင့္အေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ပူးေပါင္းပါ၀င္ေရးနဲ႔ ဆင္းရဲမြဲေတြမႈ တုိက္ဖ်က္ေရးဆုိင္ရာ ဘီသုိဗင္ဆု (Beethoven Prize) ကုိ ၿပီးခဲ့တဲ့ေသာၾကာေန႔က ဂ်ာမနီႏုိင္ငံ ဘြန္းၿမိဳ႕မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ အခမ္းအနားမွာ ရရွိခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

    ယာရ္မြတ္ဒုကၡသည္စခန္းမွာ က်န္ရွိေနတဲ့ ပါလက္စတုိင္းဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ အေျခအေနဟာ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ဆုိး၀ါးလာတဲ့အခ်ိန္ အဟ္မဒ္ရဲ႕ စႏၱယားတီးတဲ့ဗီဒီယုိဟာ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အတြင္း ဆုိရွယ္မီဒီယာေတြမွာ ျပန္႔ႏွံ႔ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

    အဲဒီဗီဒီယိုက ပတ္ပတ္လည္ ယုိယြင္းေနတဲ့ အိမ္ေတြ၊ အပ်က္အဆီးေတြျပန္႔က်ဲေနတဲ့ လမ္းမေတြၾကားမွာ အဟ္မဒ္တစ္ေယာက္ အုိမင္းေဟာင္းႏြမ္းေနတ့ဲ စႏၱယားတီးေနတာကုိ ျမင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အျခားဗီဒီယုိေတြမွာေတာ့ တုိက္ပြဲေတြျဖစ္ေနတဲ့ အဲဒီစခန္းကသူေတြဟာ သူနဲ႔အတူ လာေရာက္ပူးေပါင္းၿပီး သီခ်င္းေတြဆုိတာကုိ ျမင္ေတြ႕ရပါတယ္။

    စက္တင္ဘာမွေတာ့ အဟ္မဒ္ဟာ ယာရ္မြတ္စခန္းကုိ စြန္႔ခြာခဲ့ၿပီး အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ ေရလမ္းေၾကာင္းကတစ္ဆင့္ တူရကီကေန ဂရိကုိ သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကေနတစ္ဆင့္ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူဟာ ဂ်ာမနီကုိ ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။

    ဧၿပီလမွာ IS အဖြဲ႕ဟာ ယာရ္မြတ္ဒုကၡသည္စခန္းကုိ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီး စခန္းရဲ႕ ၉၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့ပါတယ္။ ရက္အနည္းငယ္မွာ သူတုိ႔ ထြက္သြားခဲ့ေပမယ့္ မထြက္သြားခင္ အဟ္မဒ္ရဲ႕ စႏၱယားကုိ လမ္းေပၚထုတ္ၿပီး မီး႐ႈိ႕ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့ပါတယ္။

    စက္တင္ဘာလအတြင္း ဂရိရဲ႕ လက္စ္ေဘာ့စ္ကၽြန္းကေန ျပဳလုပ္တဲ့ အင္တာဗ်ဴးမွာ အဟ္မဒ္က “ယာရ္မြတ္ကုိစြန္႔ခြာရတာဟာ ဆုိးရြားတဲ့အေတြ႕အႀကံဳပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္က မီးေလာင္သြားတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မိသားစုနဲ႔အတူ စြန္႔ခြာထြက္ေျပးခဲ့ရပါတယ္။ ဒီစခန္းဟာ ဂီတသံစဥ္ေတြ ဖန္တီးဖုိ႔ေနရာ ထပ္မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ သီခ်င္းေတြကို ဖန္တီးႏုိင္မယ့္ ပုိေကာင္းတဲ့ေနရာတစ္ခုကုိ ရရွိႏုိင္ဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္” လုိ႔ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    လက္ရွိအခ်ိန္မွာေတာ့ အဲဒီစခန္းမွာ အလ္-ႏူဆရာတပ္ဦး ရွိေနၿပီး ပတ္၀န္းက်င္က ပတ္ပတ္လည္ေနရာေတြကုိေတာ့ IS က ထိန္းခ်ဳပ္ထားပါတယ္။ ဧၿပီလကစလုိ႔ အလ္-ႏူဆရာတပ္ဦးေရာ IS အဖြဲ႕ကပါ ပါလက္စတိုင္းႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ လုပ္ႀကံခဲ့ၾကပါတယ္။

    “ဧၿပီလပထမပတ္ IS က ယာရ္မြတ္စခန္းကုိ မသိမ္းပုိင္ခင္မွာ ကုလအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္က အဲဒီဒုကၡသည္စခန္းဟာ မရဏစခန္းျဖစ္ေနၿပီး ငရဲနဲ႔ ဘာမွမျခားေတာ့ဘူးလုိ႔ ေျပာဆုိခဲ့ပါတယ္” လုိ႔ ပါလက္စတုိင္းဒုကၡသည္မ်ားဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢေအဂ်င္စီ UNRWA ရဲ႕ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ခရစ္ ဂန္းနက္စ္က ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းကစလုိ႔ စခန္းထဲကုိ မိမိတုိ႔ ၀င္ေရာက္လုိ႔မရေတာ့ဘဲ အဲဒီမွာက်န္ရွိေနတဲ့ ေသာကပင္လယ္ပုိင္းေနသူေတြဟာ မစဥ္းစားႏုိင္ေလာက္တဲ့ က်ိဳးယုတ္ရွက္ရမႈကုိ ခံစားေနရမွာအတြက္ စုိးရိမ္မိတယ္လုိ႔ ဂန္းနက္စ္က ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    ျမက္ပင္မ်ားပင္ စားခဲ့ရ

    ဆီးရီးယားႏုိင္ငံတစ္၀ွမ္းက ျပည္သူေတြလုိပဲ ယာရ္မြတ္အပါအ၀င္ ပါလက္စတုိင္းဒုကၡသည္စခန္းေတြဟာ အစုိးရတပ္ဖြဲ႕ေတြနဲ႔ လက္နက္ကုိင္အတုိက္အခံေတြအၾကား တုိက္ခုိက္မႈေတြအတြင္းမွာ ၾကားညပ္ခဲ့ရပါတယ္။

    (ဒီဇင္ဘာ ၂၃ ရက္ေန႔) ဗုဒၶဟူးေန႔မွာေတာ့ ယာရ္မြတ္စခန္းကုိ ဆီးရီးယားအစုိးရက ပိတ္ဆုိ႔မႈဟာ ၃ ႏွစ္တင္းတင္း ျပည့္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ျပည္သူအမ်ားအျပားေသဆံုးခဲ့တဲ့ ဗံုးႀကဲမႈေတြအၿပီးမွာ ဆီးရီးယားစစ္တပ္ဟာ စခန္းတစ္ခုလံုးမွာ စစ္ေဆးေရးဂိတ္ေတြ ခ်ခဲ့ပါတယ္။

    ၂၀၁၄ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ဆီးရီးယားစစ္သားေတြက အစားေသာက္၊ ေရနဲ႔ ေဆး၀ါးေတြ၀င္ေရာက္မႈကုိ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ကန္႔သတ္ခဲ့တဲ့အတြက္ စခန္းက ျပည္သူေတြဟာ အလြန္အမင္းအဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မႈနဲ႔ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရၿပီး အသက္ရွင္ဖုိ႔အတြက္ မ်က္စိလည္လမ္းမွားလာတဲ့ တိရစၦာန္ေတြနဲ႔ ျမက္ပင္ေတြကုိေတာင္ စားသံုးေနရတယ္လုိ႔ သတင္းေတြ ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။

    ဂန္းနက္စ္ကေတာ့ ယာရ္မြတ္ဟာ ေဆး၀ါးေတြမရွိတာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးေတြ မီးဖြားရင္းေသဆံုးတဲ့ေနရာ၊ ကေလးငယ္ေတြအပါအ၀င္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းေတြဟာ ျမက္ပင္ေတြကုိ စားေသာက္ခဲ့ရတဲ့ေနရာလုိ႔ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    “ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈ အကူအညီေတြ ခ်က္ျခင္း၀င္ေရာက္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းေဆာ္ၾသခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိ အင္မတန္ဆုိး၀ါးတဲ့ အေျခအေနက ဘယ္တုန္းကမွနဲ႔မတူတဲ့ အကူအညီကုိ ေတာင္းဆုိေနပါတယ္” လုိ႔ သူက ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    ကုလဟာ ဇူလုိင္လမွာ ယာရ္မြတ္အေျခအေနကုိ ပိတ္ဆုိ႔ခံထားရတဲ့အေျခအေနအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ေပမယ့္ ေနထုိင္သူေတြကေတာ့ စခန္းကထြက္ဖုိ႔ ျငင္းဆုိခဲ့ၿပီး စခန္းထဲကအေျခအေနကလည္း ဆုိးရြားေနတယ္လုိ႔ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    တစ္ခ်ိန္က လူေပါင္း ၂ သိန္းေလာက္ ေနထုိင္ရာေနရာျဖစ္တဲ့တဲ့ ယာရ္မြတ္ဒုကၡသည္စခန္းဟာ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ လူ ၅၀၀၀ ကေန ၈၀၀၀ ေလာက္အထိသာ ရွိေနတယ္လုိ႔ ယာရ္မြတ္ဒုကၡသည္စခန္းမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ လူငယ္အဖြဲ႕အစည္း Jafra ေဖာင္ေဒးရွင္းက ဆုိပါတယ္။

    ၾသဂုတ္လနဲ႔ စက္တင္ဘာလတြင္း အဲဒီဒုကၡသည္စခန္းမွာ တုိက္ဖုိက္ေရာဂါ ျပန္႔ႏွံ႔ျဖစ္ပြားခဲ့ပါေသးတယ္။ ဆီးရီးယားႏုိင္ငံ မတည္မၿငိမ္စျဖစ္ကတည္းက ေသဆံုးခဲ့သူ ဆီးရီးယားက ပါလက္စတုိင္းအေရအတြက္ဟာ အနည္းဆံုး ၃၀၈၃ ဦး ရွိခဲ့ၿပီလုိ႔ ယူေကအေျခစုိက္ Action Group for Palestinians of Syria အဖြဲ႕က ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    အစုိးရအက်ဥ္းေထာင္ေတြမွာ ထိန္းသိမ္းခံထားရတဲ့ ပါလက္စတုိင္းအေရအတြက္ဟာ ၁၀၁၈ ဦး ရွိၿပီး၊ ၂၈၂ ဦးကုိေတာ့ ဘယ္သူဘယ္၀ါမွန္း ေဖာ္ထုတ္လုိ႔မရေသးဘူးလုိ႔ ဒီအဖြဲ႕က ထပ္ေလာင္းေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    ဆီးရီးယားက ပဋိပကၡဟာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ စတင္ခဲ့ေပမယ့္ လက္နက္ကုိင္ပဋိပကၡအျဖစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီး လူေပါင္း ၂၅၀၀၀၀ ေလာက္ ေသဆံုးခဲ့ၿပီလုိ႔ ကုလကထုတ္ျပန္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြထဲမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

    (Aljazeera တြင္ေဖာ္ျပသည့္ Palestinian refugee pianist given Beethoven Prize သတင္းေဆာင္းပါးကုိ ေလးေမာင္က ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆုိသည္။)