News @ M-Media

Category: ေဆာင္းပါး

  • ႏွစ္သစ္မွာ အေတြးသစ္ အျမင္သစ္မ်ားအေပၚ ေလာင္းရိပ္ မမိုးမိၾကဖို႔

    ႏွစ္သစ္မွာ အေတြးသစ္ အျမင္သစ္မ်ားအေပၚ ေလာင္းရိပ္ မမိုးမိၾကဖို႔

    ဧျပီ ၂၀ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media
    သက္ေဝႏွင္းေရးသည္။

    future
    .
    အခုဆိုရင္ ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ႏွစ္သစ္ကိုကူးလူးေရာက္႐ွိခဲ့ပါၿပီ။ ႏွစ္ေဟာင္းမွ အညစ္အေၾကးမ်ားကို ေရေလာင္းေဆးေၾကာျဖစ္ခဲ့ၾကေပၿပီ။

    ယခုႏွစ္ၿပီးခဲ့ေလေသာ သၾကၤန္ပြဲေတာ္တြင္ ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးျခင္း ေပါင္းစည္းျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ဆင္ႏြဲၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႔႐ွိခဲ့ၾကေပၿပီ။ ဟုတ္သည္ သၾကၤန္ကားမ်ားအေပၚတြင္ ၾကည့္မည္လား။ သို႔တည္းမဟုတ္ သႀကၤန္မ႑ပ္မ်ားတြင္ ၾကည့္မည္လား။ ဘာသာျခားမ်ား၊ အေသြးအေရာင္မတူသူမ်ား၊ ႏုိင္ငံျခားဧည့္သည္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ား ဒိုးတူေဘာင္ဖက္ လည္ပတ္ေနၾကသည္။ ေရပက္ခံေနၾကသည္။ ေရပက္ ကစားေနၾကေလသည္။

    ဤသို႔ မတူျခားနားမႈမ်ား အတူယွဥ္တြဲကာေပါင္းစည္းေပ်ာ္႐ႊင္မႈသည္ ျမန္မာျပည္ႀကီး၏ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္း ေပ်ာ္႐ႊင္သာယာျခင္း နမိတ္ပံုတစ္ခုပင္ ျဖစ္ေပသည္။

    ယခုတိုးတက္၍ေခတ္မွီၿပီး လြတ္လပ္ပြင့္လင္းလာေသာ ဒီမိုကေရစီေခတ္ႀကီးတြင္ လူတိုင္းလူတိုင္းသည္ လြတ္လပ္စြာေတြးေခၚမႈ၊ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာ ဆံုးျဖတ္စီရင္ႏုိင္မႈ၊ လူတစ္ဦးခ်င္းစီ အခြင့္အေရးမ်ားကို မည္သည့္အုပ္ခ်ဳပ္သူ၊ မည္သည့္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားခြင့္ ခ်ဳပ္ကိုင္ပိုင္ဆိုးထားျခင္းမရွိေတာ့ေပ။ လူသားတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြး ပြင့္လင္းျမင့္မားလာျခင္း၏ အေျခခံသေဘာသည္လည္း ကိုယ္တိုင္ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ စူးစမ္းေလ့လာႏုိင္ခြင့္တို႔ အေပၚတြင္လည္း မူတည္ေပသည္။ ခ်ဳပ္ျခယ္မႈမ်ား တားျမစ္ပိတ္ပင္မႈမ်ား၊ ကန္႔သတ္ခြဲျခားမႈမ်ားဆိုသည္မွာလည္း နည္းမွန္လမ္းမွန္ျဖစ္ရန္မ်ားစြာ အေရးႀကီးလွေပသည္။

    ယေန႔ေခတ္တြင္ လူငယ္မ်ားတက္သစ္စ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား အၾကားတြင္ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ျခယ္မႈမ်ား ခြဲျခား ပိုင္းျဖတ္မႈမ်ား နည္းပါးလာသည္ကို ေတြ႔႐ွိၾကရမည္ ျဖစ္ေပသည္။ ယေန႔လူငယ္မ်ားသည္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ လူႀကီးျဖစ္လာေသာအခါတြင္ ခြဲျခားမႈမ႐ွိေသာ အေတြးအေခၚအသစ္၊ အယူအဆအသစ္မ်ား အားစြဲကိုင္လွ်က္ လမ္းသစ္ေဖာက္မည့္ အနာဂတ္ၾကယ္မ်ားပင္ျဖစ္၏။

    ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔လူႀကီးျဖစ္ေနၾကသည့္ လူႀကီးမ်ားသည္ ေနာင္တြင္လူႀကီးျဖစ္လာမည့္ လူငယ္မ်ားအေပၚတြင္ နားလည္မႈမ်ားစြာထား႐ွိ၍ လူငယ္မ်ား၏အေတြးအေခၚအသစ္ အယူအဆအသစ္၊ လမ္းစဥ္အသစ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ကန္႔ကြက္ျခင္း၊ ႐ႈတ္ခ်ျခင္း၊ တားျမစ္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္မည့္အစား ထိုက္သင့္သေလာက္လက္ခံေပးႏုိင္ၾကမည္ဆိုပါမွ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေသာ ေပါင္းစည္းမႈအသင္းမ်ား လူသားတို႔အၾကားတြင္ ေပါက္ဖြား ႐ွင္သန္ေပလိမ့္မည္။ လူငယ္မ်ား၏စိတ္၊ ဦးေႏွာက္၊ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆမ်ားအေပၚတြင္ မည္သည့္ေလာင္းရိပ္ကိုမွ် မအုပ္စိုးမိေစရန္ သတိခ်ပ္ဖို႔သာလိုအပ္လွေပသည္။

    သက္ေဝႏွင္း

  • သီရိလကၤာ သမၼတသစ္ အစြန္းေရာက္ BBS အဖြဲ႔ ၏ အၾကမ္းဖက္ လံႈ႔ေဆာ္မႈမ်ား အဆံုးသတ္ ႏိုင္မလား

    သီရိလကၤာ သမၼတသစ္ အစြန္းေရာက္ BBS အဖြဲ႔ ၏ အၾကမ္းဖက္ လံႈ႔ေဆာ္မႈမ်ား အဆံုးသတ္ ႏိုင္မလား

    မတ္ ၁၉ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media
    ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္ ဘာသာျပန္သည္။

    SRILANKA-superJumbo

    ျမန္မာႏွင့္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံရိွ လက္်ာစြန္းေရာက္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီတို႔၏ လက္ရိွမြတ္စ္လင္မ္ ဆန္႔က်င္ေရးအၾကမ္းဖက္မႈမ်ားအေပၚ ႏိုင္ငံတကာဗုဒၶဘာသာအသိုင္းအ၀ိုင္းမွ ဆန္႔က်င္စကားမ်ား ေပၚထြက္လ်က္ရိွခ်ိန္မွာပင္ အဆိုပါႏိုင္ငံအသီးသီးရိွ ယင္း အမာခံအုပ္စုႀကီးထြားေနျခင္းကို ရပ္တန္႔ေအာင္ က်ယ္ျပန္႔စြာ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေသးေခ်။

    ၿပီးခဲ့သည့္ႏို၀င္ဘာလတြင္ Jack Kornfield ၊ Tara Brach ၊ Joseph Goldstein ကဲ့သို႔ အေက်ာ္အေမာ္မ်ားအပါအ၀င္ အေမရိကန္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဆရာမ်ား ၃၈၁ ဦးသည ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ ရန္စ အၾကမ္းဖက္မႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အသံျမွင့္တင္ရန္ တိုက္တြန္းသည့္ စာတစ္ေစာင္ကို ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ သံတမန္ေရး ခရီးစဥ္၌ သမၼတအိုဘားမားထံ ပို႔ခဲ့ၾကသည္။ ဒရိုင္းလားမားမွ “အလားတူဒုစရိုက္မ်ဳိး မက်ဴးလြန္မီ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္၏ပံုရိပ္ကို ျမင္ေယာင္ေတြးဆအပ္သည္” ဟုဆုိလ်က္ ျမန္မာႏွင့္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံတြင္းရိွ အစြန္းေရာက္သမားတို႔အား ျပတ္ျပတ္သားသား ရႈတ္ခ်ေသာ တရား၀င္ေၾကျငာခ်က္တစ္ရပ္ ထုတ္ျပန္ၿပီး လအနည္းငယ္အၾကာတြင္ အဆိုပါတိုက္တြန္းစာ ေရးပို႔ျခင္းျဖစ္သည္။

    ယင္းႏွစ္ႏိုင္ငံစလံုး၌ သံဃာ ဦးေဆာင္လံႈေဆာ္ ေနေသာ ဘာသာေရး ေစာ္ကားခ်က္အျမင္ေပၚ မူတည္ေနၾကေသာ္လည္း ပင္မအေျခခံအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးကိစၥသာျဖစ္ေနသည္။ Human Rights Watch ႏွင့္ Amnesty International ကဲ့သို႔ အစိုးရမဟုတ္သည့္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ရက္စက္မႈမ်ားအဆံုးသတ္ဖို႔အတြက္ ေလာေဆာ္ထားၿပီးျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္လည္း သက္ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္အစိုးရမွ ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အခိုင္အမာျဖင့္ အေရးမယူေသးသမွ် သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံမွ လံႈ႔ေဆာ္သည့္ သံဃာမ်ားကမူ သူတို႔၏လုပ္ရပ္မ်ားကို ရပ္တန္႔လိမ့္မည္မဟုတ္ေခ်။

    ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဆံုးသတ္ၿပီး လစ္ဘရယ္လမ္းေၾကာင္းသို႔ ေရြ႕လွမ္းလာၿပီးေနာက္ ျမန္မာ မြတ္စ္လင္မ္တို႔  အေပၚ အုပ္စုဖြဲ႕အၾကမ္းဖက္မႈသည္ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္က ပြင့္ထြက္ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ သို႔တေစ ေရွ႕ဆက္ေနေသာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကတ္မႈမ်ားကို ျဖတ္ေတာက္ရပ္တန္႔ရမည့္အစား ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္တို႔က လူမိုက္အားေပးအလုပ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾက၏။ လက္ရိွအစိုးရလက္ေအာက္တြင္ (အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားကို) ၿဖိဳခြဲေရးမွာ ေတြးျမင္၍ မရႏိုင္ေသး။

    SirisenaImageTwo
    ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ခံရသည့္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ၏ သမၼတသစ္ Maithripala Sirisena (ပံု)

    အလားတူစြာ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ၏ ဗုဒၶအစြန္းေရာက္အုပ္စု BBS – Bodu Bala Sena အား ကိုင္တြယ္အေရးယူမႈအတြက္ အခြင့္အလမ္းဟူ၍ ပါးလ်ေနဆဲပင္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ကတည္းက တည္ေထာင္ေသာ BBS သည္ အျငင္းပြားဖြယ္ရာစစ္ေသြးၾကြအုပ္စုအျဖစ္ လူထုမွ ေ၀ဖန္ခဲ့ၾကၿပီး သမၼတေဟာင္း Mahinda Rajapaksa ၏ ပုဂၢလေထာက္ခံမႈ ရိွေနခဲ့၏။ ထိုသူတို႔မွ တိုက္ခိုက္မႈ ျပဳလုပ္စဥ္ Mahinda Rajapaksa ၏ ရဲတပ္ဖြဲ႕မ်ားက ေဘးထြက္ရပ္ၾကည့္ေနၾကသလို သူကိုယ္တိုင္ကလည္း လူထုမိန္႔ခြန္း၌ ယင္းအဖြဲ႕အစည္းအေပၚလက္မခံႏိုင္ျခင္းအား ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးသာ ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

    သာဓကအားျဖင့္ သူ၏ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၄ ရက္ သီရိလကၤာလြတ္လပ္ေရးေန႔မိန္႔ခြန္းတြင္ ဘာသာေရးအသြင္ျပဳအၾကမ္းဖက္မႈကို သတိထားၾကရန္ BBS အား သြယ္၀ိုက္သတိေပးေျပာဆိုခဲ့၏။

    “သီရိလကၤာမွာ ဘာသာေရးအေၾကာင္းျပဳ ပုန္ကန္ထၾကြမႈလုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့သူ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ (အဲ့ဒီလုပ္ရပ္ေတြဟာ) ဘာသာေရးကိုကိုယ္စားျပဳတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ခြဲထြက္ေရးရည္မွန္းခ်က္သာ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ဆိုသည္။

    “Fashion Bug နဲ႔ No Limit တို႔က ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ (ဗုဒၶဘာသာ၀င္) သမီးမိန္းကေလးေတြကို ဘာလုပ္ေနၾကသလဲဆိုတဲ့ အပုပ္သတင္းအခ်က္အလက္နဲ႔ အေထာက္အထားအားလံုး ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာရွိတယ္။ မြတ္စ္လင္မ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပန္လုပ္တာ ဘာအျပစ္ရိွလို႔လဲ” ဟုဆုိကာ BBS အုပ္စု၏ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး Gnanasara Thera က ၀န္ထမ္းအမ်ဳိးသမီးတို႔အား အစၥလာမ္သို႔ အဓမၼကူးေျပာင္းေစသည္ဟု မြတ္စ္လင္မ္ပိုင္ Fashion Bug ႏွင့္ No Limit အထည္ ကုမၸဏီႏွစ္ခုကို မတရားစြပ္စြဲခဲ့ၿပီး ထိုအဖြဲ႕သည္  Kandy ၿမိဳ႕လယ္၌ တစ္လခြဲမွ် လႈံ႔ေဆာ္ ထၾကြခဲ့ၾကသည္။ ၎ကို တရား၀င္ တားဆီးထိန္းသိမ္းမႈ မျပဳခဲ့။

    ႏွစ္ပတ္အၾကာ စီးပြားေရးၿမိဳ႕ေတာ္ ကိုလံဘိုတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သံဃာမ်ားသည္ လူ ၅၀၀ ၀န္းက်င္ကို ဦးေဆာင္၍ Fashion Bug ပိုင္ အေရာင္းဆိုင္တစ္ဆိုင္အား တိုက္ခိုက္ၾကသည္။ လူအုပ္ႀကီး၏ အေဆာက္အဦဖ်က္ဆီးျခင္း၊ တံခါးခ်ဳိးဖ်က္ျခင္း၊ အတြင္းရိွ မြတ္စ္လင္မ္ လုပ္သားမ်ားအေပၚ မဖြယ္မရာဆက္ဆံျခင္းမ်ားကို ရဲမ်ားက ရပ္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ တစ္နာရီေက်ာ္ၾကာျမင့္ၿပီးေနာက္မွာမွ ယင္းေသာင္းက်န္းမႈကို ရဲတပ္ဖြဲ႕က လူစုခြဲခဲ့သည္။ ဥပေဒစိုးမိုးေရးအရာရိွမ်ားက သံဃာ ၃ ဦးအပါအ၀င္ သံသယရိွသူ ၁၇ ေယာက္ကို ထိန္းသိမ္းခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဒဏ္ေငြေပးေဆာင္မည္ဆိုသည္ႏွင့္ ထိုသူတို႔အားလံုးကုိ မဆိုင္းမတြ လႊတ္ေပးလိုက္ၾကသည္။

    ထိုလထဲမွာပင္ သမၼတ Rajapaksa ၏ညီျဖစ္သူ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး Gotabhaya Rajapaksa က BBS ေလ့က်င့္ေရး စင္တာဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားသို႔တက္ေရာက္ၿပီး ထိုအဖြဲ႕၏လုပ္ရပ္လမ္းစဥ္ကို အားပါးတရ ဂုဏ္ယူစကားဆိုခဲ့သည္။

    “ငါတို႔ရဲ႕ႏိုင္ငံ၊ အမ်ဳိး၊ ဘာသာသာသနာကိုကာကြယ္ေနတာ ဒီရဟန္းသံဃာေတြျဖစ္တယ္။ ဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြအေပၚ ဘယ္သူမွ သံသယအျမင္ေတြ မထားအပ္ဘူး။ သူတို႔ကို အားေပးရပ္တည္ဖို႔ ငါတို႔ ဒီကိုေရာက္လာျခင္းျဖစ္တယ္”။

    ထိုအၾကမ္းဖက္အုပ္စုသည္ Rajapaksa အစိုးရအဖြဲ႕ထံမွ ထိေရာက္သည့္အေရးယူမႈ က်ေရာက္ဖြယ္မရိွေၾကာင္း သိရိွၿပီး စိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔မႈ မျဖစ္ေၾကာင္း ထိုစကားရပ္အားျဖင့္ လံုေလာက္ေနသည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါ၏။

    သို႔ေသာ္ မိမိကိုယ္ကို မရိွမျဖစ္ဟုအထင္ေရာက္ေနေသာ ႏွစ္ဖက္ခြသမၼတ Rajapaksa သည္ ဇႏၷ၀ါရီ ၈ ရက္၌ ျပန္လည္အေရြးခံသည့္အခါ မဲအျပတ္အသတ္ျဖင့္ ရံႈးနိမ့္သြားပါသည္။ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း Maithripala Sirisena သည္ လူနည္းစု၀င္မ်ားျဖစ္ေသာ တမီလ္ႏွင့္ မြတ္စ္လင္မ္တို႔၏ ဧရာမ မဲအင္အားျဖင့္ အာဏာရယူႏိုင္ခဲ့ၿပီး သီရိလကၤာႏိုင္ငံ၏ သမၼတသစ္ ျဖစ္လာေပသည္။

    Maithripala Sirisena က ကာလရွည္ညွင္းဆဲခံ အုပ္စုမ်ားကို ကာကြယ္၍ အခြင့္အလမ္းတံခါးဖြင့္ေပးမည့္ ဒီမိုကရက္တစ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ေဆာင္ရြက္ရန္ ကတိျပဳထားသည္။ သူ႔ဆိုစကားအရ BBS အား ၿဖိဳလွဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္ ပါ၀င္ေနေၾကာင္း သိရေပသည္။

    ဇႏၷ၀ါရီေရြးေကာက္ပြဲ၌ Rajapaksa ၏ ေက်ာ္ၾကားမႈအား ယွဥ္ၿပိဳင္လွဲခ်ႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရးတစ္ရပ္ကို Sirisena မွ လက္ကိုင္ျပဳလိုက္ျခင္းကလည္း အေၾကာင္းတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ BBS ၏အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားကို ထိေရာက္စြာ ကိုယ္တြယ္တုန္႔ျပန္ႏိုင္စြမ္းမရိွမႈက Rajapaksa ျပဳတ္က်သြားေစသည့္ အဓိကေထာက္ကြက္လမ္းေၾကာင္းပင္။ ယမန္ႏွစ္ဇြန္လအတြင္း အေနာက္ေတာင္ပိုင္းရိွ Aluthgama ၿမိဳ႕၌ မြတ္စ္လင္မ္တို႔ကို တိုက္ခိုက္မႈတစ္ရပ္ျဖစ္ပြားရာ လူ ၃ ဦးေသဆံုးၿပီး ၈၀ ဒဏ္ရာရခဲ့သည္။ ယာယီကာဖ်ဴးအမိန္႔ထုတ္ျခင္းမွအပ ခ်က္ျခင္းတုန္႔ျပန္မႈဟူ၍ ေလာက္ေလာက္လားလား မရိွခဲ့။

    ထိုေစာ္ကားတိုက္ခိုက္မႈ၏ေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္အတန္ၾကာၿပီးမွ လူ ၄၁ ဦးသာ ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။ အၾကမ္းဖက္တြင္ပါ၀င္သူ အနည္းငယ္သာပါ၀င္ၿပီး က်န္သူမ်ားက ကာဖ်ဴးအမိန္႔ခ်ဳိးေဖာက္သူမ်ားျဖစ္ေနသည္။ သို႔ရာတြင္ တိုက္ခိုက္မႈမတိုင္မီ Aluthgama နယ္တစ္၀ိုက္တြင္ အမုန္းတရားအေျခတည္အၾကမ္းဖက္ရန္ BBS မွ အျပင္းအထန္ေသြးထိုးလႈံ႕ေဆာ္သည့္ ဗီဒီယိုမွတ္တမ္း ထင္ထင္ရွားရွားရိွေနလင့္ကစား BBS ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းတစ္ဦးမွ် ဖမ္းဆီးခံရျခင္း မရိွခဲ့ေခ်။

    အၾကမ္းဖက္မႈ၌ပါ၀င္အားေပးသူ စင္ဟာလာဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအား တရားစီရင္ရန္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေရွာင္လႊဲပ်က္ကြက္ေနျခင္း၊ မဆိုင္သည့္အေၾကာင္းျဖင့္ မဆိုင္သူအား စီရင္ျခင္းက Rajapaksa ၏ (မိမိ၏ဘက္ေတာ္သားလူတစ္စုသာေကာင္းစားေရး) ခရိုနီသေကၤတအား ေဖာ္က်ဴးလိုက္ေပသည္။ ထို႔ျပင္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံလူဦးေရပမာဏ ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိရိွေနေသာ မြတ္စ္လင္မ္လူထုအၾကား သူ႔အမည္နာမ သံုးစားမရေတာ့ေပ။

    Rajapaksa အား လူႀကိဳက္နည္းသြားရျခင္း၏အဓိကရင္းျမစ္မွာ BBS ႏွင့္စပ္လ်ဥ္းေသာ သူ႔အေနအထားေၾကာင့္ မဟုတ္။ မိမိ၏ရာထူးေနရာအတြက္ အျမင္က်ဥ္းေျမာင္းစြာျဖင့္ အာဏာတည္ေဆာက္မႈ ႀကီးထြားလာေသာေၾကာင့္သာျဖစ္သည္။ သီရိလကၤာႏိုင္ငံသားအမ်ားအျပားက အေျခခံကုန္စည္မ်ားတြက္ပင္လွ်င္ ရုန္းကန္ေနရေသာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈမဲ့စီးပြားေရးအေျခအေန ထပ္ဆင့္လာေသာအခါ Rajapaksa ၏ ဒီမိုကေရစီအံတုလမ္းစဥ္သည္ သူ၏အတြင္းပိုင္း မိသားစု၊ မိတ္ေဆြ၊ ဘက္ေတာ္သားအုပ္စုျပင္ပရိွ လူေပါင္းမ်ားစြာတို႔အား စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ ယံုၾကည္မႈကင္းမဲ့သြားေစသည္။

    ယင္းသို႔တစ္ဖက္သတ္ဆန္ဆန္ စီမံထားမႈလမ္းေၾကာင္းမ်ားက Rajapaksa ၏ ကိုယ္ပိုင္ႏိုင္ငံေရးပါတီ၀င္မ်ား၊ သူ႔အတြင္းစည္းမွ အခရာအင္အားစုျဖစ္သည့္ သီရိလကၤာသား စင္ဟာလာဗုဒၶဘာသာ၀င္ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကိုပင္ သူစိမ္းဆန္သြားေစခဲ့သည္။ အခ်ဳပ္ဆိုရလွ်င္ Rajapaksa ကဲ့သို႔ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရး၀ါဒီအမ်ားစုသည္ လူမ်ဳိးေရးအေၾကာင္းျပ ေခါင္းစဥ္ေအာက္စုစည္းျခင္းအေပၚ မွီခိုေနျခင္းျဖစ္သည္။ ကနဦးပိုင္းက အားထားခဲ့သည့္ မဲအင္အားစု ၿပိဳကြဲၿပီး ညႊန္႔ေပါင္းအဖြဲ႕၏လားရာ ေျပာင္းလဲသြားသည္၌ ေခါင္းမာသူႀကီးအဖို႔ ကယ္ကူရာမဲ့ျဖစ္သြားေလသည္။

    ေရြးေကာက္ပြဲေန႔မတိုင္မွီ ငါးႏွစ္ခြဲအလို ဆင္ဟာလာဗုဒၶဘာသာ၀င္လူမ်ားစုႏွင့္ ဟိႏၵဴတမီလ္လူနည္းတို႔အၾကားျဖစ္ပြားေသာ ၂၅ ႏွစ္ၾကာ ျပည္တြင္းစစ္ကို အဆံုးသတ္ေပးႏိုင္ျခင္းက Rajapaksa ၏ အထြဋ္အထိပ္ႏိုင္ငံေရးေအာင္ျမင္မႈ ျဖစ္ခဲ့သည္။ မေ၀းကြာလွေသးသည့္ အတိတ္ေအာင္ျမင္မႈလည္း ေရစုန္ေမ်ာရေခ်ၿပီ။ သီရိလကၤာသားတို႔အဖို႔ စစ္မက္ကင္းေ၀းရံုမွ်ျဖင့္ မလံုေလာက္ႏိုင္ေသးေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

    Rajapaksa အဖတ္ဆည္မရေအာင္ ထိုးက်သြားရသည့္ အထင္ရွားဆံုးျဖစ္ေနေခ်အေၾကာင္းရင္းမွာ ျပည္တြင္းစစ္ကာလအတြင္း က်ဴးလြန္ေသာ စစ္ရာဇ၀တ္အတြက္ ဆင့္ေခၚစစ္ေဆးျခင္းကို ျငင္းပယ္မႈဟု ဆိုရပါမည္။ Rajapaksa သည္ ထိုအတိတ္ကိုျပန္မေဖာ္ဘဲ ျပည္ဖံုးကားခ်လိုျခင္းမွာ သူႏွင့္ ညီျဖစ္သူ ကာကြယ္ေရးဦးစီးတို႔၏ ထဲထဲ၀င္ပါ၀င္ပတ္သက္မႈရိွေနႏိုင္ေၾကာင္း မည္သူမဆို ေတြးဆၾကည့္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုျငင္းပယ္သည့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ျပည္တြင္းစစ္ေနာက္ဆံုးကာလမ်ားအတြင္း သတ္ျဖတ္ခံလိုက္ရသည့္ တမီလ္အရပ္သား ေလးေသာင္း၀န္းက်င္တို႔၏ မိသားစု၀င္မ်ား၊ မိတ္ေဆြမ်ားကို ေဒါသႏိႈးဆြလိုက္ေပသည္။

    ထိုတြန္းအားေပးမႈသည္ ႏွစ္ဖက္စလံုးမွ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္သူတို႔အား စံုစမ္းစစ္ေဆးရန္ ကုလလူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီမွ ေျခလွမ္းစတင္ေစခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ New York Review of Books တြင္ ဂ်ာနယ္လစ္ Joshua Hammer က Rajapaksa အစိုးရအဖြဲ႕သည္ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးအရာရိွမ်ားကို ျပည္၀င္ခြင့္ မေပးခဲ့ေၾကာင္း၊ Skype မွတဆင့္ ၀န္ခံထြက္ဆိုသူ မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားကို ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး ဂ်ီနီဗာရိွ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီ႒ာနခ်ဳပ္မွ စြဲခ်က္တင္မႈ ပယ္ဖ်က္ရန္ ေျပာဆိုလိုက္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

    ယင္းသို႔ အသည္းအမည္းျငင္းဆန္မႈသည္ သီရိလကၤာကို ႏိုင္ငံတကာအလယ္ ဂုဏ္သိကၡာက်ဆင္းသြားေစသည့္အျပင္ ႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္း တမီလ္ေဒသႏွင့္ ရင္ၾကားေစ့ေရးေျခလွမ္းမ်ားအား ႀကိဳပိတ္တားဆီးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ရင္ၾကားေစ့ေရးလုပ္ငန္းစဥ္၌ အစိုးရသိမ္းပိုက္နယ္ေျမမ်ား ျပန္ေပးေရး၊ သတင္းစာလြတ္လပ္ခြင့္၊ အတိုင္းအတာတစ္ရပ္အထိ ကိုယ္ပိုင္စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈအခြင့္အာဏာ စသည္တို႔ ပါ၀င္ေန၏။

    sri-lanka_1

    အထက္ပါအေၾကာင္းအခ်က္မ်ားက သမၼတ Rajapaksa စီစဥ္သည့္ လွ်ပ္တစ္ျပက္ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ သံုးလအလိုတြင္ သူ၏ ေရရွည္ႏိုင္ငံေရးလက္တြဲေဖာ္ျဖစ္ေသာ Maithripala Sirisena အား ဆန္႔က်င္ဖက္လမ္းေလွ်ာက္ရန္ ဆံုးျဖတ္သြားေစသည္။ သို႔ျဖင့္ Rajapaksa ၏သစၥာခံ ဆင္ဟာလာအင္အားစုအၾကား ခံစားခဲ့ရသည့္ ဆံုးရံႈးနစ္နာမႈမ်ားကို ျပန္လည္ေအာင္ႏိုင္ရန္ Sirisena မွ တမီလ္ႏွင့္မြတ္စ္လင္မ္မ်ားအၾကားရိွ လံုေလာက္ေသာ အားေပးေထာက္ခံမႈေပၚမူတည္လ်က္ ေလာင္းေၾကးထပ္လိုက္ေပသည္။

    သို႔ေသာ္ ျဖစ္စဥ္ရလဒ္ ထူးျခားခဲ့သည္။ ဆင္ဟာလာႏိုင္ငံေရးသမားတို႔က ဆြယ္လံုးမ်ားေပးေနလင့္ကစား တမီလ္ႏွင့္မြတ္စ္လင္မ္တို႔သည္ Sirisena ၀င္ၿပိဳင္အေရြးခံျခင္းဖက္မွ ရပ္တည္အားေပးခဲ့ၾကသည္။ Rajapaksa ၏ လူတစ္စုေကာင္းစားေရး၀ါဒေၾကာင့္ သီရိလကၤာ၏ အႀကီးမားဆံုး မြတ္စ္လင္မ္ပါတီ၏ေခါင္းေဆာင္ ရာအူးဖ္ဟကီးမ္ Rauf Hakeem သည္ တရားေရး၀န္ႀကီးရာထူးမွႏႈတ္ထြက္ၿပီး Sirisena ဖက္သို႔ ဘက္ေျပာင္းလိုက္ပါသည္။ အခ်ိန္တိုေလးအတြင္း ပင္မ တမီလ္ႏိုင္ငံေရးပါတီသည္ သူႏွင့္ တစ္ေသြးတစ္သံတည္း ျဖစ္သြားခဲ့၏။

    ညႊန္႔ေပါင္းအင္အားစု
    ———————-
    Sirisena ၏ မြတ္စ္လင္မ္ႏွင့္တမီလ္ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းမႈ ထင္ရွားလာျခင္းမွာ အံ့ၾသစရာ အလ်ဥ္းမရိွေခ်။ “ရန္သူ၏ရန္သူသည္ မိတ္ေဆြျဖစ္သည္” ဟူေသာ အဆိုရိွေနသည္မဟုတ္ေလာ။ အမွန္တကယ္ ပါးစပ္အေဟာင္းျဖစ္သြားေစသည့္ပံုဟန္သည္ကား အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္လိုက္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ပါတီ National Heritage Party (JHU) သည္လည္း Sirisena အား ေထာက္ခံလိုက္ျခင္းပင္တည္း။ သီရိလကၤာပါလီမန္အမတ္ေနရာ ၂၂၅ အနက္ သံုးေနရာသာရထားေသာ္လည္း ၎ပါတီသည္ ႏိုင္ငံအတြင္းဗုဒၶဘာသာအသိုင္းအ၀ိုင္း၏ ႏိုင္ငံေရးအသံအား ကိုယ္စားျပဳထားေပသည္။

    JHU ေခါင္းေဆာင္ Omalpe Sobitha သည္ Rajapaksa အားေထာက္ခံမႈမွ ႏႈတ္ထြက္ေက်ာခိုင္းရျခင္းအေၾကာင္းကို ဤသို႔ရင္ဖြင့္ေျပာၾကားသည္။

    “ဒီလိုႏႈတ္ထြက္ျခင္းဟာ ရန္သူအင္အားစုဆီကလာတဲ့ စိန္ေခၚခ်က္တစ္ရပ္ေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး။ မိမိလမ္းေၾကာင္းေတြကို ျပန္လည္တည့္မတ္ဖို႔ သမၼတကိုေပးတဲ့ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္တစ္ခုပါ။ ဒါဟာ ဗုဒၶအဆံုးအမအရ မိတ္ေဆြတစ္ကို သြန္သင္လမ္းျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္”။

    သို႔ေသာ္ ျခားနားစြာတည္ရိွေသာ ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံေရးအုပ္စု BBS ၏ေထာက္ခံမႈကို Rajapaksa မွ ကိုင္ဆြဲထားဆဲပင္။ BBS အဖြဲ႕မွ Rajapaksa အား ျပန္လည္တင္ေျမွာက္ေရးဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေၾကျငာရာတြင္ ထိုအုပ္စု၏ စီအီးအို Dr. Dilanthe Withananage က အတို္က္အခံအင္အားစုတို႔ကို အျပင္းအထန္ေ၀ဖန္ခဲ့သည္။

    “အမည္ခံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ေကာင္း၊ ဒီမိုကေရစီနဲ႔တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ အစိုးရမဟုတ္တဲ့အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ ေၾကြးေၾကာ္သံအေပါင္း၊ ကမာၻ႕ဘဏ္၊ ကုလသမဂၢတို႔ဟာ သာမန္ယွဥ္ဖက္ Maithripala Sirisena ကို အေပၚယံလွ်ပ္ၿပီး အကဲျဖတ္ေနၾကတာပါ”။

    BBS ၏ မဟာဗ်ဴဟာမွာ Maithripala Sirisena အား “သီရိလကၤာဗဟိုခ်က္မ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ေသာ ဆင္ဟာလာဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔အား မ်က္ရည္ေခ်ာင္းစီးေအာင္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ရည္ရြယ္ထားသည့္ ႏိုင္ငံတကာျပည္ပအားကိုးသူ” အျဖစ္ ပံုေဖာ္လိုျခင္းျဖစ္သည္။

    Rajapaska မွ ယင္းကဲ့သို႔ ၀ါဒမိႈင္းတိုက္ျခင္းကို လက္ခံႀကိဳဆိုခဲ့ျခင္းက လြဲခ်က္နာရေပသည္။ အဆံုးသတ္ေသာ္ သူ၏အမာခံေထာက္ခံသူမ်ားက အင္အားသာေသာ္လည္းအျမင္က်ဥ္းအယူသည္းလွသည့္ လူမ်ားစုအေပၚ သူ၏မွီခိုေနမႈ (ႏွင့္) ဘာသာျခားတိုင္းရင္းအုပ္စုငယ္တအံုတက်င္း၏ Sirisena အေပၚ ရပ္တည္ခ်က္တို႔အၾကား ကြဲျပားျခားနားမႈကို ပံုႀကီးခ်ဲ႕ခဲ့ၾကသည္။ သို႔ျဖင့္ လက္တစ္ဆုပ္စာမ်ဳိးတူအုပ္စုမွထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ အစိုးရႏွင့္ မ်ဳိးကြဲညႊန္႔ေပါင္းအုပ္စုႀကီးအၾကား ေရြးခ်ယ္မႈတစ္ခုအျဖစ္ ေရြးေကာက္ပြဲက အသြင္ေျပာင္းသြားေလသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသူတို႔မွာ Rajapaksa အတြက္ အလုပ္ျဖစ္ေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ေခ်။ ေရြးေကာက္ပြဲေရာက္ရန္ သံုးရက္မွွ်သာလိုေသာအခါက်မွ  “ဆင္ဟာလာျဖစ္ေစ၊ တမီလ္ျဖစ္ေစ၊ မြတ္စ္လင္မ္ျဖစ္ေစ ဒီႏိုင္ငံကမည္သူ႔ကိုမဆို ကၽြန္ေတာ္ အကာအကြယ္ေပးပါမယ္” ဟု Rajapaksa က အျမင္ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားပမ္းစား ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ဤကတိအား အျပည့္အ၀သက္ေသျပႏိုင္ျခင္း ရိွမည္မဟုတ္သလို အခါလြန္မိုး ျဖစ္ခဲ့ၿပီတည့္။

    သီရိလကၤာသမိုင္း၌ မဲ၀င္ေပးသူပမာဏအမ်ားဆံုးျဖစ္စဥ္သည္ ဇႏၷ၀ါရီ ၈ ရက္တြင္ ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ တရား၀င္မဲေပးခြင့္ရိွသူမ်ား၏ ၈၁.၅ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ မဲေပးခဲ့ၾကသည္။ အေမရိကန္သမၼတေရြးေကာက္ပြဲ၌ (ေနာက္ဆံုးႏွစ္ႀကိမ္ျဖစ္ေသာ) ၂၀၀၈ ႏွင့္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ မဲထည့္သူဦးေရ ၅၇ ႏွင့္ ၅၄ ရာခုိုင္ႏႈန္း အသီးသီးသာ ရိွခဲ့ျခင္ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။ မဲပမာဏအားလံုး၏ ၅၁ ရာခုိင္ႏႈန္းျဖင့္ Sirisena မွ ႏွာတစ္ဖ်ားအသာ အႏိုင္ရသြားခဲ့သည္။ မြတ္စ္လင္မ္ႏွင့္တမီလ္တို႔၏ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ မဲေ၀စုက ဆင္ဟာလာဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအၾကား ရိွေနျခင္းေၾကာင့္ဟု ဆုိရေပမည္။

    သို႔ေသာ္ ႏိုင္ငံေရးအေဆာက္အဦ၌ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ေကာင္းခ်မွတ္ျခင္းထက္ မႈိင္းတိုက္ျခင္းက ပိုမို တာသြားတတ္ေလ့ရိွရာ ထိုေရြးေကာက္ပြဲမွ အဓိကေမးခြန္းတစ္ရပ္ ထြက္ေပၚလာပါသည္။ Sirisena ၏ မတည္ၿငိမ္ေသးေသာ မဲဆႏၵရွင္အုပ္စုမ်ားသည္ ေနာက္ကြယ္မူ၀ါဒမ်ားျဖင့္ မည္သို႔ စခန္းသြားၾကမည္နည္း ? ထို႔ျပင္ ဤစည္း၀ိုင္းအတြင္းကစားကြက္သည္ BBS အေပၚထားရိွေသာ အစိုးရေပၚလစီအား မည္သို႔သက္ေရာက္ေစမည္နည္း ?

    ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္စဥ္ ႏွစ္လတာအေတာအတြင္းမွစၿပီး Sirisena က သိသာထင္ရွားေသာ ျပန္လည္ျပဳျပင္မႈအခ်ဳိ႕အား စီမံထားၿပီးျဖစ္သည္။ ၎၌ BBS အားအေရးယူရန္ ဆႏၵရိွေနေၾကာင္း အရိပ္အျမြက္ပါ၀င္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ သံုးလအလိုအထိ Sirisena သည္ Rajapaksa လက္ေအာက္မွ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနခဲ့ေသာ သူ႔ပါတီ၀င္ျဖစ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ယင္းအလားအလာမ်ားကို ေစာင့္ၾကည့္ရေပဦးမည္။

    ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ပြဲခံေနျခင္းၾကားမွ International Crisis Group အဖြဲ႕၀င္ Brian Keenan သည္ တက္ၾကြလႈပ္ရွားေနၾကသူမ်ားအား “Sirisena မွာ Rajapaksa ထက္ပင္ နားလည္ရခက္သူျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ဆင္ဟာလာအမ်ဳိးသားေရး၀ါဒ၏အေရာင္စြန္းထင္းမႈ မဆိုစေလာက္ေတာ့ ရိွပါသည္” ဟု သတိေပးခဲ့သည္။ Guardian သတင္းစာအယ္ဒီတာအဖြဲ႕က “သီရိလကၤာျဖစ္စဥ္ဟာ ေတာ္လွန္ေရးတစ္ရပ္ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ အတိတ္ကာလရဲ႕ ဒီမုိကေရစီခ်ိန္ခြင္လွ်ာကို ျပန္လည္ညိွႏိႈင္းထိန္းသိမ္းလိုက္တာမ်ဳိးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ Rajapaksas ရဲ႕ အထိန္းအကြပ္မဲ့ အာဏာအလြဲသံုးစားပံုဟန္ကိုဆန္႔က်င္ၿပီး အာဏာရပါတီအတြင္းထဲကေန ဦးခ်ဳိးလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္တယ္” ဟု ဆိုၾကသည္။  Sirisena သည္ BBS ၏ေထာက္ခံမႈရရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ေၾကာင္း ထိုအုပ္စုေခါင္းေဆာင္တို႔၏အဆိုအရ သိရသည္။

    Sirisena သည္ စတင္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္သည့္ လအနည္းငယ္အတြင္း သူ႔အေပၚရိွေသာသံသယအားလံုး ေခ်ဖ်က္ရန္ တတ္ႏိုင္သမွ် ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ဇြန္လ၌ လႊတ္ေတာ္အတြင္း ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ရန္ မဲဆြယ္ကတိေပးထားၿပီးျဖစ္ရာ သူ၏တစစအားေကာင္းလာေသာ ညႊန္႔ေပါင္းအဖြဲ႕မွာ အတိုက္အခံတို႔၏စိန္ေခၚခ်က္ဒဏ္ ခံရဖြယ္ရိွေနသည္။

    အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ေကာင္းႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ Rajapaksa အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကာလအက်င့္ပ်က္မႈမ်ားမွ လာဘ္စားမႈတစ္ရပ္ကို သူက ေၾကျငာခဲ့သည္။ တရားစီရင္ေရးႏွင့္ အလြတ္တန္းေကာ္မရွင္အဖြဲ႕မ်ားအတြက္ လြတ္လပ္စြာက်င့္သံုးႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ ၁၉ ႀကိမ္ေျမာက္ သီရိလကၤာဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုစည္းမ်ဥ္းျပင္ဆင္ေရးျဖစ္ေျမာက္ဖို႔လည္း အားထုတ္ထားသည္။ ျပန္လည္ျပဳျပင္တည္ေဆာက္မႈမွာ တစ္ခုတည္းသာ ရိွ၏။ ေလာင္စာအခြန္အခကို အစိုးရဖက္မွ ၂၂ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ျဖတ္ေတာက္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎က လူထုသယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးစားရိတ္၌ ၈ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ေလ်ာ့က်သြားေစၿပီး သီရိလကၤာျပည္သူတို႔၏ ေန႔တစ္ဓူ၀ဘ၀မ်ားအေပၚ အႀကီးမားဆံုး အက်ဳိးသက္ေရာက္ေစခဲ့သည္။ ဤလုပ္ေဆာင္ခ်က္က အလယ္အလတ္ႏွင့္ ေအာက္ေျခအဆင့္၀င္ေငြရိွ သီရိလကၤာႏိုင္ငံသားတို႔ ခါးစည္းခံေနရေသာ စီးပြားေရး၀န္ထုပ္အား ေလ်ာ့ေပါ့သြားေစပါသည္။

    တမီလ္ရင္ၾကားေစ့ေရးကိစၥတြင္ Sirisena က က်န္ရိွႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကိုလြတ္ရန္၊ ျပည္တြင္းစစ္အတြင္း စစ္တပ္မွသိမ္းယူခဲ့သည့္ ေျမယာမ်ား ျပန္ေပးရန္ သေဘာတူခဲ့သည္။
    စိုးရိမ္စရာရိွေနေသးသည့္ကိစၥတစ္ရပ္မွာ စစ္အတြင္း လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢအစီရင္ခံစာထုတ္ျပန္ခ်က္အေပၚ ေျခာက္လတာမွ် ဆုတ္ဆိုင္းထားခ်က္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ကုလအထူးေကာ္မရွင္နာမင္းႀကီး Zeid Raad Al-Hussein ၏အဆိုအရ ထိုၾကားကာလလြန္လွ်င္ စစ္ရာဇ၀တ္မႈမ်ားအား စံုစမ္းစစ္ေဆးေဆာင္ရြက္သြားရန္ သမၼတမွ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ကတိျပဳခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

    ဤျပန္လည္ျပဳျပင္မႈမ်ားႏွင့္လ်ာထားခ်က္မ်ားက Sirisena ၏အားထုတ္မႈက႑အေပၚ ယံုၾကည္ႏိုင္စရာအျဖစ္ ေထာက္ျပေနေပသည္။ သို႔ေသာ္ BBS အား စံုညီအေရးယူရန္အတြက္မႈ ၎တို႔က အာမ မခံေသးေပ။ ဤအေရးဆိုင္ရာတြင္ Sirisena အဖို႔ ျပသစရာလကၡဏာ တစ္ရပ္သာ ေဆာင္ရြက္ထားေသး၏။ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္တစ္ခုသို႔သြားေရာက္ကာ “အစိုးရသစ္ရဲ႕တာ၀န္ဟာ ျပည္သူေတအေၾကာက္တရားနဲ႔သံသယမရိွဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ၊ သဟဇာတျဖစ္စြာ ညီေနာင္ရင္းခ်ာပမာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္သြားမယ့္ တိုင္းျပည္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေရးပဲျဖစ္တယ္” ဟူ၍ အခိုင္အမာေျပာဆုိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ BBS အဖြဲ႕၏ လႈ႔ံေဆာ္အၾကမ္းဖက္မႈအား ရည္ညႊန္းသည့္သေဘာျဖင့္ “ကေလးငယ္ေတြရဲ႕အနာဂတ္အေပၚ အေမွာင္ဖံုးသြားေစမယ့္ အတိတ္ကအရိပ္မည္းေတြကို ခြင့္ျပဳမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး” ဟုလည္း ကတိေပးခဲ့သည္။ ဤစကားလံုးမ်ားက Rajapaksa ၏ လ်စ္လ်ဴရႈခံရမႈကို မြတ္စ္လင္မ္တို႔ထံမွ ထြက္ခြာသြားေစေသာ္လည္း အေျခအေနက ယခင္အတုိင္းပင္။

    ဤအတည္ျပဳခ်က္မ်ားအရ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ရန္စအၾကမ္းဖက္ျဖစ္စဥ္မ်ား အထူးသျဖင့္ ယမန္ႏွစ္ဇြန္လ Aluthgama တြင္ျဖစ္ပြားေသာ တုန္လႈပ္ဖြယ္ စုၿပံဳသတ္ျဖတ္မႈမ်ားအတြင္း က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ဒုစရိုက္မ်ားအေပၚ အာဏာပိုင္မ်ားမွ စံုစမ္းစစ္ေဆးမႈတစ္ရပ္ ျပဳလုပ္ရန္ အေၾကာင္းရိွေနသည္။ ယင္းသို႔အေရးယူမႈမ်ားက Sirisena ၏ သက္တမ္းႏု ထိလြယ္ရွလြယ္ လက္်ာစြန္းေရာက္အဖြဲ႕၀င္အခ်ဳိ႕ကို အမ်က္သိုေစမည္မွာ မလြဲေပ။ သို႔ေသာ္ Sirisena ၏ ေအာင္ျမင္မႈသည္ သီရိလကၤာရွိလူနည္းစုမ်ားအေပၚ ကာကြယ္ေရးအပါအ၀င္ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းေဖာ္ျခင္းအတြက္ ထင္ရွားသည့္အခြင့္အာဏာတစ္ရပ္အား ကိုယ္စားျပဳေနပါသည္။ သီရိလကၤာႏိုင္ငံသည္ ဒီမုိကရက္တစ္ျပဳျပင္ေရးကိုေဖာ္ေဆာင္လွ်င္ လူနည္းစု၀င္အုပ္စုမ်ားအဖို႔ ကိုယ္စားလွယ္ေနရာမ်ားစြာ ရရိွမည္ျဖစ္သည္။ ယင္းအုပ္စုမ်ား အာဏာရလာပါက BBS အေပၚစံုစမ္းစစ္ေဆးေရးကဲ့သို႔ေသာ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ေရးအစီအမံမ်ားအတြက္ ပိုမိုတြန္းအားေပးႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ဤအေၾကာင္းႏွစ္ရပ္က အျပန္အလွန္ဆက္ႏႊယ္ေနေပသည္။

    သို႔ေသာ္ BBS အား အျမန္ၿဖိဳခြင္းေရးအတြက္ သီရိလကၤာမြတ္စ္လင္မ္မ်ားမွ ေတာင္းဆိုႏိုင္သည္။ သူတို႔သည္ ညႊန္႔ေပါင္းအဖြဲ႕၏အဓိကအစိတ္အပိုင္းျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ Sirisena ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ခံရျခင္းျဖစ္သည္။

    သူ၏အႏို္င္ရရိွမႈက ႏိုင္ငံတကာဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအတြက္ BBS ကို အားထုတ္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ ဗ်ဴဟာသစ္တစ္ရပ္ကိုလည္း အခ်က္ျပလ်က္ရိွသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက မြတ္စ္လင္မ္အုပ္စုမ်ားကို ၎၏ညႊန္႔ေပါင္းစည္း၀ိုင္းအတြင္းမွ ျမွင့္တင္ကူညီေပးျခင္းသည္ အြန္လိုင္းေပၚတြင္ လက္မွတ္ထိုးေတာင္းဆိုတင္ျပခ်က္မ်ားထက္ ပိုမိုလက္ေတြ႕က်ေပသည္။ ဤသို႔ေသာ ရပ္တည္တြန္းအားေပးမႈဥပမာတစ္ရပ္ လြန္ခဲ့ရက္သတၱပတ္အနည္းငယ္၌ ျဖစ္ေပၚခဲ့၏။ ၎မွာ ေတာင္အာရွႏွင့္အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံေပါင္း ၁၅ ခုမွ မြတ္စ္လင္မ္ႏွင့္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ေခါင္းေဆာင္တို႔သည္ အၾကမ္းဖက္မႈကိုရႈတ္ခ်သည့္၊ ၎ျပင္ လူနည္းစု၀င္ဘာသာေရးအုပ္စုမ်ား ေဘးကင္းလံုၿခံဳမႈရိွေအာင္ အစိုးရအေရးယူမႈကိုေတာင္းဆိုသည့္ ပူးေပါင္းေၾကျငာခ်က္တစ္ရပ္ ထုတ္ျပန္ႏိုင္ခဲ့သည္။

    Rajapaksa ၏ ဆင္ဟာလာဗုဒၶဘာသာအမ်ဳိးသားေရး၀ါဒႏွင့္ ၎၏လက္ပြား BBS အား ျပတ္ျပတ္သားသား ပယ္လွန္ၾကေသာ (သာသနာညိွဳးႏြမ္းေစမႈအား ကာကြယ္လိုက္ၾကေသာ) သီရိလကၤာႏိုင္ငံသားမ်ားကို ကမာၻတစ္၀ွမ္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအေနႏွင့္ ေက်းဇူးတင္ရေပမည္။ သီရိလကၤာ၌ အစြန္းေရာက္ဗုဒၶ၀ါဒအား အျမစ္ျဖတ္မည့္ အခြင့္အလမ္းမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အေပၚ မူတည္ေနပါသည္။ Sirisena အာဏာရျခင္းမရျခင္း၊ သီရိလကၤာတြင္းရိွ BBS ဆန္႔က်င္ေရးအင္အားစုႏွင့္ျပည္ပေနမ်ားမွ သူ႔ကို အင္အားသံုးေစျခင္းမသံုးေစျခင္းသည္ ျပႆနာတစ္ရပ္ မဟုတ္ေတာ့ပါေလ။

    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

    Tricycle ၏ လက္ေထာက္အယ္ဒီတာ Max Zahn ၏ The Jig Is Up ေဆာင္းပါးကို ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုသည္။

    ဆက္စပ္ပိုစ္မ်ား ဖတ္ရန္
    ————————
    ျမန္မာျပည္က လူမ်ိဳးေရး အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားအေပၚ ကမာၻ ဗုဒၶဘာသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႕ တံု႔ျပန္မႈ႕
    http://www.m-mediagroup.com/news/8838

    ျမန္မာနဲ႔ သီရိလကၤာက ဗုဒၶဘာသာေတြ အၾကမ္းဖက္မႈ ရပ္ၾကဖုိ႔ ဒလုိင္းလားမား တုိက္တြန္း
    http://www.m-mediagroup.com/news/29572

  • ဒီမုိကေရစီ ခရီးရွည္ကုိ ဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္း ရဦးမည့္ ျမန္မာျပည္

    ဒီမုိကေရစီ ခရီးရွည္ကုိ ဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္း ရဦးမည့္ ျမန္မာျပည္

    ဧျပီ ၁၆ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media
    Myanmar
    – ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တိုးတက္မႈမ်ားက ႏွစ္ဆတုိးလာသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အားနည္းခ်က္မ်ား ရွိေနဆဲျဖစ္ၿပီး ျပည္တြင္း ရွိသူမ်ား၊ ျပည္ပမွႏုိင္ငံျခားသားမ်ား အားလံုး ျမင္ေတြ႕ႏုိင္ေလသည္။

    ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ လာေရာက္ေလ့လာစူးစမ္းေသာ ခရီးသြားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ႏုိင္ငံအတြင္း ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈပမာဏႏွင့္ ေျခလွမ္းမ်ားကုိ လစ္လ်ဴ႐ႈရန္ ခက္သည္။ ၾကည့္လုိက္သည့္ေနရာတုိင္းတြင္ အေဆာက္အဦးမ်ား ေဆာက္လုပ္ေနျခင္း သုိ႔မဟုတ္ ျပဳျပင္ေနျခင္း တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ေတြ႕ေနရသည္။ ႐ံုးအုိ႐ံုးေဟာင္းမ်ားအား ေဆးသုတ္ေနျခင္းမွ ကပ္လ်က္တြင္ ဇိမ္ခံဟုိတယ္မ်ား ေဆာက္ေနျခင္းတုိ႔ကုိလည္း ျမင္ရသည္။

    ေငြေၾကးမ်ားကလည္း ႏုိင္ငံအတြင္းသုိ႔ ေရလုိ၀င္ေနသည္။ ထုိေငြမ်ားကုိ အက်ိဳးရွိေသာေနရာတြင္ အသံုးခ်ရန္အတြက္ ေႏွာင့္ေႏွးစရာ အခ်ိန္မရွိ။ အနည္းဆံုးေတာ့ ဒါေတြက လက္ေတြ႕အေျခအေနတြင္ ျဖစ္ေနသည့္ ကိစၥမ်ားျဖစ္သည္။သုိ႔ေသာ္လည္း စိတ္ပါ၀င္စားသူ ႏုိင္ငံျခား ခရီးသြားမ်ား ျမင္ေနရသည္ထက္ပုိ၍ တုိးတက္မႈမ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ရွိေနေသးသည္။

    ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၈.၅ ရာခုိင္ႏႈန္း ျမင့္တက္လာရန္ ေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ ျမန္မာ့စီးပြားေရးကလည္း အေတာ္ေလး ေကာင္းေနသည္။ ထိန္းခ်ဳပ္ထားမႈမ်ား ဖယ္ရွားလုိက္ျခင္းႏွင့္ ဘ႑ာေရးဆုိင္ရာ မက္လံုးမ်ားက ျပည္တြင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားလုပ္ငန္းရွင္မ်ား ႏုိင္ငံအတြင္း စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကုိင္ရန္အတြက္ ပုိ၍ လြယ္ကူသြားေစသည္။ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံက ထိပ္ဆံုးတြင္ရွိေနသည့္ ႏုိင္ငံရပ္ျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားက ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းသုိ႔ ဒလေဟာ လွိမ့္၀င္လာသည္။ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ အင္တာနက္ ကုမၸဏီမ်ားကဲ့သုိ႔ ၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းမ်ားက အဓိကၿမိဳ႕ႀကီးမ်ား၏ အျပင္ဘက္သုိ႔ တျဖည္းျဖည္းျဖင့္ ခ်ဲ႕ထြင္လာၾကၿပီး ေက်းလက္ေဒသႏွင့္ ေ၀းလံေခါင္ဖ်ားေသာေဒသမ်ားကုိပါ ကမၻာႀကီးႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ေပးေနၾကသည္။ ထုိလုပ္ငန္းက လူတုိင္းအတြက္ စီးပြားေရးအခြင့္အလမ္းမ်ားကုိ ျဖစ္ေပၚေစသည္။ မၾကာေသးမီကာလအထိ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ား၏ အျပင္ဘက္တြင္ ျမင္ေတြ႕ရခဲေသာ ATM ေငြထုတ္စက္မ်ားမွာလည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ ႏုိင္ငံတစ္၀ွမ္းတြင္ အသံုးျပဳႏုိင္ေနၿပီျဖစ္သည္။

    ႏုိင္ငံေရးပုိင္းမွာလည္း ထုိကဲ့သုိ႔ပင္ျဖစ္သည္။ တုိင္းျပည္က ေရွ႕ကုိ အေတာ္ေလးသြားေနသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အျခားေသာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကုိ လႊတ္ေပးျခင္း၊ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္ သိသိသာသာရလာျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္တြင္ ႏုိင္ငံေရး ေဆြးေႏြးျငင္းခံႈမႈမ်ား ျပန္လည္အသက္၀င္လာျခင္းက စိတ္၀င္တစားျဖင့္ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသည့္ ကမၻာႀကီးကုိ အထင္ႀကီး အံ့အားသင့္ေစခဲ့သည္။ အမ်ိုးသား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ၎တုိ႔ကုိယ္တုိင္ သတ္မွတ္ထားေသာ ခရီးသြားလာခြင့္ကုိလည္း ဖြင့္ေပးလုိက္ၿပီး ခရီးသြားမ်ားက အေတာမသတ္ ၀င္လာၾကသည္။ သူတုိ႔က ျပည္တြင္းမွ ျပည္သူမ်ားအား ႏုိင္ငံရပ္ျခား လူမႈဘ၀ႏွင့္ ေနထုိင္ပံုတုိ႔ကုိ မိတ္ဆက္ေပးၾကသည္။ ၎တုိ႔၏ အျမင္မ်ားက စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈကုိ အေထာက္အကူျဖစ္ေစ သည္။ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ လက္နက္ကုိင္မ်ားအေရး အဆံုးသတ္ရန္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသေဘာတူညီခ်က္မ်ားကုိ ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးေနသည္။

    ၿခံဳ၍ၾကည့္လွ်င္ တုိးတက္မႈလကၡဏာမ်ားကုိေတြ႕ရမည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ႏွစ္ပါင္း ၅၀ တစ္သီးတစ္ျခားဘ၀မွ ေရွ႕ ထြက္လာသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ေမွ်ာ္လင့္စရာမ်ား ရွိေနသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ ထုိေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားကုိ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ပါ့မလား? အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ လကၡဏာအားလံုးကုိ ေဘးဖယ္လုိက္လွ်င္ ထုိေမးခြန္းအတြက္အေျဖက လက္ေတြ႕ႏွင့္ ေ၀းကြာေနသည္။

    စီးပြားေရး စိုးရိမ္ရမႈ
    ———————
    အေျခခံအေဆာက္အဦးမ်ားကုိၾကည့္လွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံက ေဆာင္ရြက္ရမည့္ စိန္ေခၚမႈ ေျမာက္ျမားစြာရွိေနသည္။ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ တစ္သီးတစ္ျခားျဖစ္ေနမႈေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အေျခခံအေဆာက္အဦးမ်ားက ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအလြန္နိမ့္ေနသည္။ လက္ေတြ႕ေတာင္းဆုိမႈမ်ားကုိ ျပည့္မီရန္ အတြက္လည္း ျပည့္စံုသည့္အေနအထားတြင္မရွိ။ လမ္းမမ်ား၊ ရထားလမ္းမ်ား၊ သေဘၤာဆိပ္မ်ားႏွင့္ ေလဆိပ္မ်ားအားလံုး ခ်ဲ႕ထြင္ရန္ႏွင့္ အဆင့္ျမႇင့္တင္ရန္ လုိအပ္ေနသည္။

    ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ ပုိ႔ေဆာင္ေရးစနစ္မ်ား အလြန္ကုိအားနည္းသည္။ ယခင္ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္းျဖစ္ၿပီး ယခုတြင္ ကုန္သြယ္ေရးအခ်က္အျခာေနရာျဖစ္သည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ လမ္းမ်ားတြင္ ကားပိတ္မႈျပႆနာ ရွိေနသည္။ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာၾကာ မေျပာင္းမလဲရွိေနသည့္ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားလမ္းက ယေန႔ေခတ္ ခရီးသည္မ်ား၏ ေတာင္းဆုိမႈမ်ားကုိ မျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္။ ေခတ္မီ ရထားလမ္းမ်ားတည္ေဆာက္ေရး ေျပာဆုိမႈမ်ား ရွိေနေသာ္လည္း ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း မည္သည့္အခ်ိန္၌ စတင္မည္ကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမသိရ။

    ႏုိင္ငံအတြင္း ပညာတတ္မ်ားႏွင့္ ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားမ်ား အလြန္အမင္း လုိအပ္ေနသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ပညာေရးက ျမန္မာႏုိင္ငံ အတြက္ ေနာက္ထပ္အခက္အခဲျဖစ္သည္။ ထုိနည္းတူစြာ ပညာတတ္မ်ားႏွင့္ ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားမ်ားကုိ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးရန္ တကၠသုိလ္မ်ားလည္း လုိအပ္သည္။ အျခားတစ္ဖက္ကဆုိရလွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ခ်စားမႈ၊ တရားမ၀င္ကုန္သြယ္မႈ၊ အခ်က္အလက္မ်ား မလုံေလာက္မႈ၊ ပြင္းလင္းျမင္သာမရွိမႈ၊ ခုိင္မာသည့္ ဥပေဒစနစ္မရွိမႈ စသည္တုိ႔ကုိလည္း ခံစားေနရသည္။ တည္ၿငိမ္ၿပီး လြတ္လပ္သည့္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးကုိ အေထာက္အကူျဖစ္ေစရန္ ထုိအရာမ်ားအားလံုးကုိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္ လုိအပ္သည္။

    အေကာင္းဘက္ကၾကည့္လွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေၾကာင့္ တ႐ုတ္ႏွင့္ အေမရိကန္တုိ႔ကဲ့သုိ႔ေသာ အင္အားႀကီးႏုိင္ငံမ်ားက ၎တုိ႔၏ ၾသဇာနယ္နမိတ္ေအာက္သုိ႔ေရာက္ရွိရန္ ႀကိဳးစားလာၾကသည္။ ထုိ႔ျပင္ အာဆီယံအဖြဲ႕၌ ျမန္မာႏုိင္ငံက အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ထုိႏုိင္ငံႀကီးမ်ားက အာဆီယံေဒသကုိလည္း ပုိၿပီး အာ႐ံုစုိက္လာၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလက စတင္ခဲ့ေသာ အာဆီယံစီးပြားေရးအသုိက္အ၀န္း၏ အစိတ္အပုိင္းျဖစ္လာကတည္းက ျဖစ္သည္။ ထုိသို႔ ႏုိင္ငံႀကီးမ်ား၏ ခ်ဥ္းကပ္လာမႈက အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားအျပင္ လက္ရွိအခ်ိန္၌ ပုိမုိေကာင္မြန္လာသည့္ ကမၻာ့စီးပြားေရး အတက္၊ အက်တြင္ တုိင္းျပည္ကို ပုိ၍ အားနည္းလာေစသည္။

    ဒီမုိကေရစီက်င့္သံုးျခင္း
    ———————
    ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဒီမုိကေရစီစနစ္က်င့္သံုးမႈလုပ္ငန္းစဥ္မွာ ခ်ီးက်ဴးေလာက္စရာျဖစ္ၿပီး လြန္ခဲ့သည့္ ၅ ႏွစ္တာကာလအတြင္း တုိးတက္မႈမ်ားစြာ ျပဳလုပ္ႏုိင္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဒီမုိကေရစီ ကူးေျပာင္းေရးအစီအစဥ္မွာ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္က အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံ၏ ဒီမုိကေရစီ အကူးအေျပာင္းကဲ့သုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီးမားမည္ဟု ယူဆရန္ မသင့္ေသး။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္မ်ားတြင္ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္း ေနရာယူထားသည့္ တပ္မေတာ္ဟုေခၚသည့္ စစ္တပ္က ဒါကုိ ညႊန္ျပေနၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ကာလအစား အင္ဒုိနီးရွား၏ အာဏာရွင္ဆန္ေသာအုပ္ခ်ဳပ္မႈ အျမင့္ဆံုးအခ်ိန္ႏွင့္ သြားတူေနသည္။

    ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စစ္ဘက္ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းက အသစ္တည္ေဆာက္ထားသည့္ ၿမိဳ႕ေတာ္ ေနျပည္ေတာ္တြင္ ခုိင္ခုိင္မာမာ အျမစ္တြယ္ေနသည္ကုိလည္း ေမ့မထားရန္ အေရးႀကီးသည္။ ဒါက ၿမိဳ႕ေတာ္အသစ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ၀ိေရာဓိကုိ ျဖစ္ေစသည္။ ၁၀ ႏွစ္မၾကာသည့္အခ်ိန္အတြင္း ဒီမုိကရက္တစ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးစတင္ကာ ၎တုိ႔၏ အာဏာကုိ ေလ်ာ့ခ်ေတာ့မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ၎တုိ႔အတြက္ သစ္လြင္ၿပီး လံုၿခံဳသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးၿမိဳ႕ေတာ္တစ္ခုကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ စစ္တပ္က အသည္းအသန္ ေဆာက္ခဲ့သနည္း?

    ဒါက တပ္မေတာ္အေနျဖင့္ ဒီမုိကေရစီေျပာင္းလဲက်င့္သံုးသည့္ကာလကုိ မည္မွ်ေလာက္အထိ ၾကာေစခ်င္သနည္းဟူေသာ ေမးခြန္းႏွင့္ မေလးရွား၊ စင္ကာပူတုိ႔ကဲ့သုိ႔ အမည္ခံ ဒီမုိကေရစီပံုစံမ်ိဳး သြားမလားဆုိသည့္ ေမးခြန္းမ်ားလည္း ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။ ဒုတိယေမးခြန္းမွန္လာခဲ့လွ်င္ ေနာက္ထပ္ေမးခြန္းတစ္ခုက တပ္မေတာ္အေနျဖင့္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဒီမုိကေရစီေျပာင္းလဲ က်င့္သံုးမႈကုိ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သနည္း?

    ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံက ရင္ဆုိင္ေနရသည့္ ဖိအားေပးအခံရဆံုး ျပည္တြင္းျပႆနာမ်ားထဲမွ တစ္ခုမွာ ႐ုိဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးမ်ား၏ အေျခအေနျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းခဲ့ေသာ္လည္း ဘဂၤါလီဟု စာရင္းေပးသြင္းသည့္ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားသာ ႏုိင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ ရမည့္ ၂၀၁၄ ရခုိင္ျပည္နယ္စီမံကိန္း အစီအစဥ္မွာ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ား၏ အေနအထားကုိ ပုိ၍ ဆုိး၀ါးသြားေစခဲ့သည္။ ျမန္မာအစိုးရက ထုိအစီအစဥ္ကုိ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ျပန္လည္ ဆန္းစစ္သြားမည္ဟု လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအား အေသအခ်ာေျပာၾကားခဲ့ေသာ္လည္း အထူးသျဖင့္ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္မႈႏွင့္ အစုိးရ၏ ဂ႐ုမစုိက္မႈအၾကား ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ား၏ အေျခအေန ပုိေကာင္းလာေရးအတြက္ အာမခံခ်က္ေတာ့ မေပးခဲ့။ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ နီးလာသည္ႏွင့္အမွ် ဒီမုိကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လကၡဏာမ်ားက တျဖည္းျဖည္း အက်ဘက္ျပလာသည္။

    ထုိကိစၥတြင္ ႏုိဘယ္ဆုရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း အသံမထြက္။ သူမ လြတ္ေျမာက္လာၿပီးကတည္းက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အမွတ္အသားအျဖစ္မွ မိမိ၏ လုပ္ရပ္မ်ားကုိ ပုိမုိတြက္ဆလာသည့္ ႏုိင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္အျဖစ္သုိ႔ ေျပာင္းသြားခဲ့သည္။

    အမွတ္သညာ
    ————–
    အတိတ္ကုိ ျပန္ေျပာင္းစဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ ႏုိင္ငံတစ္၀ွမ္း တုိင္းရင္းသား ပဋိပကၡမ်ား အဆံုးမသတ္ေသးေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ပဋိပကၡအလြန္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းဟု ႐ႈျမင္ႏုိင္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ ႏုိင္ငံအတြင္းရွိ လူမ်ားစုႀကီးမွာ ၎တုိ႔၏ အမွတ္သညာကုိ ကုိယ္တုိင္သတ္မွတ္ေနေသာ လုပ္ငန္းစဥ္တြင္ ရွိေနၾကသည္။

    နည္းပညာ ႐ုတ္ခ်ည္း၀င္ေရာက္လာျခင္းကလည္း ထုိလုပ္ငန္းစဥ္တြင္ တျဖည္းျဖည္းျဖင့္ အဓိကေနရာမွ ပါ၀င္လာသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တစ္သီးတစ္ျခားျဖစ္ေနၿပီးေနာက္ အျပင္ကမၻာရွိ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ အခ်င္းခ်င္းဆက္သြယ္မႈ ႐ုတ္ခ်ည္းတုိးတက္လာျခင္းက ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ယဥ္ေက်းမႈအမွတ္သညာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈအေပၚ ၾသဇာလႊမ္းမုိးလာသည္။ ကုိရီးယားဆန္လာျခင္းက ထုိအထဲမွ အေၾကာင္းအရင္း တစ္ခု ျဖစ္သည္။ ကုိရီးယားဇာတ္ကားမ်ားႏွင့္ ေကေပါ့ပ္ ဂီတမ်ား လူႀကိဳက္မ်ားလာမႈေၾကာင့္ အထူးသျဖင့္ လူငယ္မ်ားအၾကား ထုိအေျခအေနကုိ ေတြ႕ျမင္ႏုိင္သည္။ ဂလိုဘယ္လုိက္ေဇးရွင္းကလည္း အေရွ႕သုိ႔ေရာက္လာသည္။ အထူးသျဖင့္ မ်က္ႏွာတြင္ သနပ္ခါးလိမ္းခ်ယ္မႈအတြင္း အလွျပင္ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ အေနာက္တုိင္း၀တ္စံုမ်ားလည္း အတူတြဲ၍ ပါလာၾကသည္။

    ထပ္၍ဆုိရလွ်င္ မူးယစ္ေဆးစြဲမႈျပႆနာကလည္း အေသအခ်ာေျဖရွင္းရန္လုိအပ္သည့္ သိသာေသာ ျပႆနာျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဘိန္းျဖဴစြဲမႈေရာဂါ အဓိကျဖစ္ပြားနသည့္ေနရာျဖစ္ၿပီး အထူးသျဖင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ျဖစ္ကာ ေဆးထုိး အပ္မ်ားက ျမစ္ကမ္း တေလွ်ာက္ ျပန္႔က်ဲေနၿပီး အမႈိက္ပံုးမ်ားတြင္လည္း ျပည့္လွ်ံေနသည္။တုိင္းရင္းသားမ်ား၏ လက္နက္ကုိင္ သူပုန္ထမႈ၊ ႏုိင္ငံ၏ အႀကီးဆံုး ေက်ာက္စိမ္း မုိင္းတြင္းမ်ားႏွင့္ ထိစပ္ တည္ရွိမႈတုိ႔ကလည္း မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ေနသည္။ ဘိန္းျဖဴႏွင့္ ဘိန္းစိမ္းတုိ႔ကုိ သံုးစြဲမႈမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္၏ ဆင္းရဲမြဲေတေသာ လူဦးေရ၏ ၆၅ ရာခုိင္ႏႈန္းတြင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ကုိ ျဖစ္လာေနသည္။ အမ်ားစုက တရားစြဲဆုိမႈကုိ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း မရွိဘဲ ေပၚေပၚထင္ထင္ပင္ အသံုးျပဳၾကသည္။

    အစုိးရ တာ၀န္ရွိသူမ်ားကေတာ့ ထုိသုိ႔ သူပုန္ထမႈကာ ေဒသအတြင္း မူးယစ္ေဆး၀ါး ပေပ်ာက္ေရးအတြက္ အစီအစဥ္မ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရးကုိ အတားအဆီးျဖစ္ေနသည္ ဟုဆုိကာ တုိင္းရင္းသားမ်ား၏ လက္နက္ကုိ သူပုန္ထမႈကုိ အျပစ္တင္သည္။ ထုိျပႆနာကုိေျဖရွင္းရန္ အတြက္ ေဒသတြင္းရွိ ခရန္ယာန္ ျပည္သူမ်ားကလည္း ေရွ႕ထြက္လာၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အလုပ္မျဖစ္။ ေဆးစြဲေန သူမ်ားအား ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးေဆာင္ရြက္ေပးေသာ္လည္း ျပန္ေကာင္း သြားသည့္ေနာက္ပုိင္းတြင္ ေဆးျပန္စြဲသြားၾကသည္။

    ျမန္မာ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း၌ လူမ်ိဳးစုတုိင္းကုိ ေနရာေပးျခင္းျဖင့္ သာတူညီမွ်မႈကုိ ေတြ႕ျမင္ရေအာင္ေဆာင္ရြက္ရန္ ပုိ၍ အေရးႀကီးသည္။ ထုိကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ လက္ရွိ အခ်ိန္တြင္ တုိင္းျပည္က ႐ုန္းကန္ေနရဆံုးျဖစ္သည္။ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ေကာက္ယူခဲ့သည့္ သန္းေခါင္စာရင္းတြင္ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ားသာ ဖယ္ထုတ္ခံရျခင္းမဟုတ္။ ၀မ္းနည္းစြာပင္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္တပ္မ်ားမွ စစ္သားမ်ား ပါ၀င္သည့္ ဖက္ဒရယ္တပ္မေတာ္ ဖြဲ႕စည္းေရး အပါအ၀င္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုျဖစ္လာေရး အစီအစဥ္မ်ားကလည္း တုိးတက္မႈ သိပ္မရွိဘဲ၊ လက္ေတြ႕တြင္ ေနာက္ျပန္သြားေနသည္။ ႏုိင္ငံအေရွ႕ေျမာက္ပုိင္း ရွမ္းျပည္နယ္ ကုိးကန္႔ေဒသတြင္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္မ်ားႏွင့္ စစ္တပ္တုိ႔အၾကား ျပင္းထန္သည့္ တုိက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ သမၼတဦးသိန္းစိန္က ကုိးကန္႔ေဒသအတြင္း သံုးလတာ စစ္အုပ္ခ်ဴပ္ေရး အမိန္႔ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။

    ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အစမ္းသပ္ခံရမႈမ်ားက လြယ္မည္ မဟုတ္။ တုိးတက္မႈမ်ားကလည္း အားနည္းေနၿပီး ေနာက္ျပန္သြားေနသည္။ အခ်ိန္ယူရမည္ျဖစ္ၿပီး ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲၿပီးေနာက္ အစိုးရသစ္ တက္မလာခင္အခ်ိန္အထိ မည္မည္ရရ ေျပာင္းလဲမႈမ်ိဳးကိုလည္း ေတြ႕ရဖြယ္မရွိ။

    သုိ႔ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံက အရွိန္ရေနၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ရန္ကုိလည္း ႏုိင္ငံတကာ အသုိင္းအ၀ုိင္းက ေစ့ေစာ္ တုိက္တြန္းေပးေနသည္။ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ဆန္႔က်င္ေနျခင္းထက္ အတူတကြ အလုပ္လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အား ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေစရန္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးတြင္ ပါ၀င္ေသာသူအားလံုးက သင့္ေလ်ာ္သည့္ ဆႏၵမ်ားလည္း ရွိရမည္ျဖစ္ေလသည္။

    Fair observer မွ  Lucas Ausems  ၏ “Myanmar Still Has a Long Way To Go” ေဆာင္းပါးကို မိုးေဝ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုသည္။

  • အိႏိၵယ၊ ဂ်ပန္ ‘Soft Power’  ႏွစ္ရပ္ရဲ႕ဆံုမွတ္ ျမန္မာျပည္

    အိႏိၵယ၊ ဂ်ပန္ ‘Soft Power’ ႏွစ္ရပ္ရဲ႕ဆံုမွတ္ ျမန္မာျပည္

    ဧျပီ ၁၄ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media
    MYANMAR-ASEAN-DIPLOMACY
    ခ်စ္ၾကည္မႈတိုးျမွင့္လာေနတဲ့ ႏိုင္ငံႏွစ္ခုက ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ အတူတစ္ကြ ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္မႈမွာ အတိုင္းအတာတစ္ရပ္အထိ အခြင့္အလမ္းရွာမႈေတြ ရိွေနပါတယ္။

    ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ကတည္းက အစိုးသစ္နဲ႔အတူ – စီးပြားေရးပံုေျပာင္းလုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ယခုခ်ိန္မွာ အာရွရဲ႕ၾကားစခန္းစားက်က္သစ္ သို႔မဟုတ္ ေနာက္ဆံုးစားက်က္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၾကတယ္။ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာကုန္သြယ္ေရးတိုးျမွင့္မႈ အလားအလာရိွေနလို႔ပါပဲ။

    တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ဦးေဆာင္ေနျခင္းနဲ႔တစ္ကြ ႏိုင္ငံအမ်ားအျပားဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ ေျခလွမ္းကၽြံေနၿပီ ျဖစ္တယ္။ တရုတ္ၾသဇာကေတာ့ ကုန္သြယ္ေရးမွာျဖစ္ေစ အကူအညီမွာျဖစ္ေစ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံဖြံ႕ၿဖိဳးေရးမွာျဖစ္ေစ အသိသာဆံုး အလႊမ္းမိုးဆံုးပါပဲ။ သို႔တေစ ျမန္မာလူဦးေရအေတာ္မ်ားမ်ားက တရုတ္ျပည္ကို ျမန္မာ့သဘာ၀ရင္းျမစ္ေတြအေပၚ ဖ်က္ဆီးတဲ့ လက္၀ါးႀကီးအုပ္လိုသူအျဖစ္အျမင္ရိွလာၾကၿပီး ေဘဂ်င္းကို မ်က္မုန္းက်ဳိးလာၾကပါၿပီ။ တရုတ္ျမန္မာနယ္စပ္ တစ္ေလွ်ာက္ ကိုးကန္႔နယ္က လက္ရိွတိုက္ပြဲမ်ားဟာ ႏွစ္ပင္လိမ္ပတ္သက္မႈကို ဆင့္ကဲရႈပ္ေထြးခက္ခဲသြားေစပါတယ္။

    ခုဆုိရင္ ျမန္မာျပည္က စီးပြားေရးတံခါးဖြင့္လို႔ ကမာၻ႕ႏိုင္ငံမ်ားစြာကို အခိုင္အမာ လာေရာက္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံဖို႔ ေခၚယူေန တယ္။ ႏိုင္ငံမ်ားစြာအနက္ စကၤာပူ၊ ဂ်ပန္နဲ႔ အိႏိၵယတို႔က အေရွ႕ေတာင္အာရွေဒသတြင္း စီးပြားေရး နယ္ပယ္မွာ ေျခလွမ္းက်ဲၿပီး ခိုင္မာလ်က္ရိွပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ အလားတူကိစၥနဲ႔အေလးထားေနသူကေတာ့ အာရွဘီလူးမ်ားျဖစ္တဲ့ ဂ်ပန္နဲ႔ အိႏိၵယတို႔ ျဖစ္ၾကတယ္။

    ဂ်ပန္ေျခလွမ္း
    ————-
    အေမရိကန္ဖိအားေအာက္က ဂ်ပန္ဟာ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ကာလမ်ားအတြင္း ပိတ္ဆို႔မႈေတြ၊ အေထာက္အပံ့ျဖတ္ေတာက္မႈေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ္လည္း တိုက်ဳိအေနနဲ႔ လံုးလံုးလ်ားလ်ား အဆက္ျဖတ္ျခင္း မျပဳခဲ့ပါဘူး။ သီးျခားသံတမန္နည္းလမ္းေတြ၊ ပုဂၢလအဆက္အသြယ္ေတြအားျဖင့္ ရန္ကုန္က အာဏာပိုင္မ်ား၊ စီးပြားေရးကြန္ရက္မ်ားကို ထိန္းသိမ္းထားခဲ့တယ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္ေနျပည္ေတာ္နဲ႔လည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္း ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ကတည္းကပါပဲ။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကေန အရပ္သားအုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ အစားထိုးလိုက္တဲ့အခါ ဂ်ပန္က ျမန္မာျပည္ကို ျပန္လည္ေထာက္ပံ့ခဲ့တယ္။ တကယ္တမ္းဆိုရယင္ ဂ်ပန္က ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ကာလရွည္ အလွဴရွင္ ျဖစ္ေနၿပီးသားပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ  ၁၉၅၄ ခုႏွစ္ကစၿပီး ဂ်ပန္ဆီက စစ္ေလ်ာ္ေၾကး ပထမဆံုးရရိွတဲ့ အေရွ႕ေတာင္အာရွ တိုင္းျပည္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ အေထာက္အပံ့ အဆက္အသြယ္ အခုိင္အမာရိွခဲ့တယ္။ အရပ္သားအစိုးရတက္လာတဲ့အခါ တိုက်ဳိမွ အေၾကြး ေဒၚလာ ၃ ဘီလီယံနီးပါးထိ ေလွ်ာ္ခဲ့ၿပီးတဲ့အျပင္ ႏုိင္ငံ့ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ စီမံကိန္းမ်ားအတြက္ အတိုင္းအတာတစ္ရပ္ ထုတ္ေခ်းမယ္လို႔လည္း ကတိျပဳခဲ့တယ္။ ဂ်ပန္ရဲ႕အႀကီးစားကူညီမႈ ပမာဏကို ျပည္တြင္း ရထားလမ္းစနစ္၊ က်န္းမာေရး လိုအပ္ခ်က္နဲ႔ အျခား လူမႈဖူလံုးေရး က႑ေတြမွာ ကူညီဖို႔လ်ာထားတာျဖစ္တယ္။

    တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ လက္ရိွႏွစ္မ်ား အတြင္း ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ တိုက္ရိုက္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈလည္း ျဖည္းျဖည္းနဲ႔မွန္မွန္ ျမင့္မားလာတာဟာ တရုတ္ကို မွီလုမွီခင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ ဂ်ပန္႔ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈက ေဒၚလာ ၅၅.၇ သန္းျဖစ္ခဲ့လို႔ တရုတ္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ ေဒၚလာ ၅၆.၉ သန္းနဲ႔ သိပ္မကြာလွတာ ေတြ႕ရတယ္။ မၾကာေသးမီက ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ လုပ္ကိုင္ခြင့္လုပ္ငန္းလိုင္စင္ခ်ေပးတဲ့ ႏိုင္ငံျခားဘဏ္ ၉ ခုမွာ Bank of Tokyo-Mitsubishi UFJ (BTMU)၊ Sumitomo Mitsui Banking Corp၊ Mizuho Bank – ဂ်ပန္ဘဏ္သံုးခု ပါ၀င္ေနပါတယ္။ ဒီဘဏ္သံုးခုဟာ ဂ်ပန္ေထာက္ကူေရးေအဂ်င္စီျဖစ္တဲ့ Japan International Cooperation Agency (JICA)နဲ႔ အတူလက္တြဲၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ျပင္ သီလ၀ါ အထူး စီးပြားေရးဇံုျမွင့္တင္ေရးမွာ ေဆာင္ရြက္ၾကမွာျဖစ္တယ္။ JICA က ၀န္ထမ္း ၃၅ ဦးနဲ႔အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ အထင္ကရ ေရာက္ရိွေနၿပီး သူ႔ရဲ႕ေထာက္ပံ့မႈသာ ျမင့္မားေနတာကိုေတြ႕ရတယ္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းေတြမွာ ပါ၀င္တဲ့ ဂ်ပန္ေကာ္ပိုေရးရွင္းေတြအဖို႔ အျမတ္ထြက္ေရးကို ဦးတည္ဖြယ္ရိွပါတယ္။

    အိႏိၵယ၀င္ေရာက္မႈ
    —————–
    လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ကစၿပီး အိႏိၵယဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ တစိမ့္စိမ့္နဲ႔ လမ္းေဖာက္ေနခဲ့တယ္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ကုန္သြယ္မႈတန္ဖိုး ေဒၚလာ ၁ ဘီလီယံကေန ၂၀၁၃-၂၀၁၄ မွာ ေဒၚလာ ၂ ဘီလီယံနီးပါးအထိ တန္ဖိုးျမင့္တက္သြားတယ္။ ဒီကိန္းဂဏန္းအရ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္မွာ ေဒၚလာ ၃ ဘီလံယံအထိ ျမင့္တက္ၿပီး ၂၀၂၀ ခုႏွစ္မတိုင္မီ ႏွစ္ႏိုင္ငံကုန္သြယ္မႈတန္ဖိုး ေဒၚလာ ၁၀ ဘီလီယံအထိ ေရာက္ႏိုင္တယ္လို႔ ခန္႔မွန္းရပါတယ္။

    ONGC Videsh and GAIL ကဲ့သို႔ ေရနံနဲ႔ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အပါအ၀င္ အိႏိၵယကုမၸဏီ တစ္ခ်ဳိ႕ကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ လုပ္ကိုင္ လည္ပတ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ၿပီးပါၿပီ။ State Bank of India, Bank of India နဲ႔ Exim Bank of India လို႔ဘဏ္မ်ားကလည္း သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ရံုးကို ဖြင့္လွစ္ထားၿပီျဖစ္တယ္။

    အိႏိၵယကေတာ့ ကုန္သြယ္မႈဆက္ဆံေရးမွာ ဂ်ပန္လို ကန္႔သတ္တာမ်ဳိး မလုပ္ထားပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ သတင္းအခ်က္အလက္နည္းပညာ၊ စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ အေျခခံအေဆာက္အဦက႑မ်ားမွာ ေဒလီဖက္က တိုး၀င္ေနပါတယ္။ မၾကာေသးမီက အိႏိၵယဟာ ျမန္မာကုန္သြယ္ေရးက႑ျမွင့္တင္ဖုိ႔၊ ျမန္မာ့ကုန္သြယ္ေရးအရာရိွမ်ားကိုလည္း WTO အခ်က္အလက္မ်ားဆိုင္ရာ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးဖို႔  ကူညီေပးခဲ့တယ္။

    ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ မဟာဗ်ဴဟာတည္ေနရာေၾကာင့္ ဂ်ပန္နဲ႔အိႏိၵယ ႏွစ္ႏိုင္ငံစလံုးက စီးပြားေရးအရ စိတ္၀င္စားမႈရိွေနၾကတယ္။  “အေရွ႕ေမွ်ာ္၀ါဒ”ကေန အိႏိၵယလက္ရိွအစိုးရသေဘာထားျဖစ္တဲ့ “အေရွ႕တိုင္းဆန္၀ါဒ” မူဟန္အရ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ရင္းႏွီးမႈနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ခိုင္မာေအာင္ မတည္ေဆာက္ဘဲ ေျခလွမ္းစသူ ျပဳလုပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ အိႏၵိယ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ မန္မိုဟန္ဆင္းဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လာေရာက္ခဲ့တယ္။ ၁၉၈၇ မွ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္အတြင္း သူဟာ ျမန္မာျပည္ကို ပထမဆံုးတရား၀င္လာေရာက္ခဲ့တဲ့ အိႏိၵယ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ဆက္တိုက္ဆိုသလို ၂၀၁၄ ခုႏွစ္မွာ BIMSTEC ဘင္းစတက္ထိပ္သီးညီလာခံအေၾကာင္းနဲ႔ လာေရာက္ခဲ့ျပန္တယ္။ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္မွာ အေရွ႕အာရွထိပ္သီးညီလာခံတက္ေရာက္ဖို႔ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ နာရင္ဒရာမိုဒီက ျမန္မာျပည္ကိုလာေရာက္ၿပီး အျပန္အလွန္လည္ပတ္မႈခရီးစဥ္လည္း ထပ္မံ ျဖစ္လာဖြယ္ရိွပါတယ္။

    ပါ၀ါအေပ်ာ့ႏွစ္ရပ္ပူးေပါင္းမႈ
    —————————-
    တခါ အိႏိၵယ-ဂ်ပန္ ႏွစ္ႏိုင္ငံဆက္ဆံေရးက လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္စုႏွစ္မ်ားကတည္းက ခိုင္မာေနခဲ့ၿပီး ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕အျမင္မွာ လံုၿခံဳေရးနဲ႔ကာကြယ္ေရးကိစၥေတြလည္း ပါ၀င္ၾကတယ္။ ၂၀၁၄ စက္တင္ဘာလက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ နာရင္ဒရာမိုဒီ ဂ်ပန္သြားလည္တဲ့အခါ အိမ္ရွင္ဂ်ပန္ရဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ့ ႀကိဳဆိုမႈကိုရရိွခဲ့တာဟာ သူတို႔ရဲ႕ခ်စ္ၾကည္ေရး နက္ရိႈင္းခိုင္မာမႈကို ထပ္မံေဖာ္က်ဴးလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

    ႏွစ္ႏိုင္ငံစလံုးက ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ဗ်ဴဟာပိုင္းအရ စိတ္၀င္စားမႈေတြ ရိွေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လိုစစ္ေရးပူးေပါင္းမႈမ်ဳိးမဆို တရုတ္ျပည္နဲ႔တင္းမာေအာင္ လုပ္သလိုမ်ဳိး ျဖစ္သြားႏိုင္တဲ့အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ အျခားက႑မ်ားအေၾကာင္းျပဳၿပီး ဂ်ပန္နဲ႔အိႏိၵယတို႔ ပါ၀ါေပါင္းစပ္တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရိွပါတယ္။

    JICA က အိႏိၵယအေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းနယ္ရဲ႕ အေျခခံအေဆာက္အဦဖြံ႕ၿဖိဳးေရးမွာ ေဒၚလာ ၁၀၀ ဘီလီယံ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံလ်က္ရိွတယ္။ အဲ့ဒီေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးကို အေထာက္အကူျဖစ္ေစယံုသာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ဆက္စပ္မႈမွာလည္း ေကာင္းကြက္ရသြားေစႏိုင္ပါတယ္။

    စီးပြားေရးအျပင္ ပညာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ စတဲ့ တျခားက႑မ်ားမွာ ျမန္မာျပည္ကိုကူညီမႈက ဂ်ပန္နဲ႔ အိႏိၵယအတြက္ ေရရွည္အက်ဳိးအျမတ္ ရႏိုင္ၿပီး၊ စီးပြားေရးအပါအ၀င္ အျခားပူးေပါင္းမႈပံုဟန္ အစပ်ဳိးမႈအတြက္ အသံုး၀င္တဲ့ ပလက္ေဖာင္းတစ္ခု ရေစမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေလ့က်င့္သင္တန္းေပး အစီအစဥ္မ်ားအားျဖင့္ အိႏိၵယနဲ႔ဂ်ပန္က ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ သတင္းအခ်က္အလက္ နည္းပညာက႑ဖြံ႕ၿဖိဳး တုိးတက္ေရးကိုလည္း အကူအညီေပးလာပါလိမ့္မယ္။ အျခားျဖစ္ႏိုင္ေခ် က႑မ်ားကေတာ့ အေရွ႕အိႏိၵယကေန ျမန္မာအထိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ခရီးသြားလုပ္ငန္း ျမွင့္တင္ေရး ျဖစ္ပါမယ္။ ဒီသံုးႏိုင္ငံအၾကား အခရာက်တဲ့ အခ်ိတ္အဆက္က ဗုဒၶ၀ါဒ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ဘိဟာရ္နယ္က နာလႏၵတကၠသိုလ္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ ဂ်ပန္က ဗံုးေပါလေအာ ကူညီေပးထားခဲ့တယ္။ ဒီႏွစ္ႏိုင္ငံဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ ဗုဒၶ၀ါဒအထူးျပဳ ကမာၻ႕အဆင့္မီသုေတသနစင္တာေတြ ထူေထာင္ဖို႔ ပူးေပါင္းလာႏိုင္ပါတယ္။

    တတိယႏိုင္ငံ တစ္ခုအတြင္း ဂ်ပန္-အိႏိၵယပူးေပါင္း လက္တြဲမႈက အေကာင္အထည္ေတာ့ မေပၚလြင္လွေသးပါဘူး။ အဲ့ဒီအေရး စတင္ႏိုင္ဖု႔ိအတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ေနရာေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္ပံုရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အိႏိၵယနဲ႔ဂ်ပန္အၾကား ထပ္တူက် မဟာဗ်ဴဟာ တုိးခ်ဲ႕ေရး ဆိုတဲ့ ျမင္ကြင္းအႏွစ္သာရ ေပၚလြင္ေနပါတယ္။ သူတို႔တစ္ေတြရဲ႕ကူညီမႈမ်ားဟာ ပမာဏ ကြာျခားေနသည့္တိုင္ သေဘာသဘာ၀နဲ႔ အေနအထားက ဆင္တူေနေၾကာင္း ေတြ႕ျမင္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။

    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

    ေဆာင္းပါးရွင္မ်ားျဖစ္တဲ့ Purnendra Jain ဟာ Adelaide တကၠသိုလ္က အာရွေရးရာပါေမာကၡတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး၊ Tridivesh Singh Maini ကေတာ့ The Jindal School of International Affairs, Sonepat နဲ႔အတူပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ အႀကီးတန္းသုေတသီအဖြဲ႕၀င္တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။

    ——————–

    Ref : India-Japan ‘Soft Power’ Cooperation in Myanmar ; The Diplomat
    ျမန္မာျပန္ – ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္

    ဓါတ္ပံု ရွင္းလင္းလင္းခ်က္-  November 13, 2014 တြင္ေနျပည္ေတာ္၌ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အာဆီယံႏွင့္ အေရွ႕အာရွ ထိပ္သီးအစည္းအေဝးတြင္ ဂ်ပန္ဝန္ၾကီးခ်ဴပ္ အာေဘးႏွင့္ အိႏၵိယဝန္ၾကီးခ်ဴပ္ မိုဒီတို႔အား ေတြ႔ရစဥ္
    Photo Credit- gettyimages

  • ကုိယ့္စိတ္ဆႏၵကို ဖြ႔႔ံၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္

    ကုိယ့္စိတ္ဆႏၵကို ဖြ႔႔ံၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္

    ဧျပီ ၁၃ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media
    ႏွင္းဆီခင္ေရးသည္။
    Self-motivation
    ေန႔စဥ္ဘဝမွာ ၾကံဳေတြ႔ဆက္ဆံသူေတြကို အေသအခ်ာ အကဲခတ္ ဆင္ျခင္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေပါ့။ သူမ်ားစိတ္ႏွင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ လႈပ္႐ွားက်င္လည္ေနသူေတြ အမ်ားႀကီးမွ အမ်ားႀကီးပဲဆိုတာ ေတြ႔ႏုိင္မွာပါ။ ကိစၥတစ္ခုခု ၾကံဳလာရင္ ခ်ီတံုခ်တံုႏွင့္ ဘာဆံုးျဖတ္ရမယ္မွန္း မသိဘဲ သူမ်ားေျပာသမွ် အမွန္ပဲလို႔ခ်ည္း ယူဆတတ္ၾကတယ္။ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ကိုယ့္မွာအခက္အခဲ တစ္စံုတစ္ရာၾကံဳလို႔ နားလည္တတ္ကၽြမ္းသူေတြဆီက အၾကံဥာဏ္ယူၿပီး ကိုင္တြယ္ ေျဖ႐ွင္းတာမ်ိဳးကို မဆိုလိုပါဘူး။

    အရာရာတိုင္းမွာ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ႏွင့္ ခ်င့္ေတြးေလ့မ႐ွိဘဲ သူမ်ားတကာကိုခ်ည္း အားကိုးမယ္၊ သူတို႔ေျပာသမွ်ဆိုသမွ် တစ္စက္ကေလးမွ မဆင္ျခင္ဘဲဲ လိုက္လုပ္တာမ်ိဳး ႐ွိေသးတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ဆႏၵကို ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ မ႐ွိျခင္းဟာ ဘဝမွာ အမွားအမ်ားႀကီး ၾကံဳရတတ္တယ္လို႕ ပညာ႐ွင္ေတြက ဆိုမိန္႔ၾကတယ္။ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ အတန္းပညာျပည့္စံုသူေတြမွသာ ကိုယ့္စိတ္ကိုႏုိင္နင္းၿပီး လုပ္ရည္ကိုင္ရည္႐ွိတယ္လို႔ ေျပာမရပါဘူး။ အရာရာမွာ ဆင္ျခင္ဥာဏ္႐ွိ႐ွိႏွင့္ ေခါင္းေအးေအးထားၿပီး လုပ္တတ္ကိုင္တတ္ဖို႔က အေရးႀကီးဆံုး။ သူမ်ားေျပာတိုင္း ဟုတ္ႏုိးႏုိးထင္ၿပီး ေဆာင္႐ြက္တတ္တာဟာ ကိုယ္ပုိင္ အရည္အေသြးေတြ ေလ်ာ့သည္ထက္ေလ်ာ့လာဖို႔ ဦးတည္ေနတယ္။ လူတစ္ေယာက္ဟာ သူရဲ႕စိတ္ထားႏွင့္ စ႐ုိက္သဘာဝကို သူမ်ားေျပာမွ၊ သူမ်ားေဝဖန္ေထာက္ျပမွ သိရတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုကုိယ္သာအသိဆံုးပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ဆႏၵႏွင့္ စိတ္ရင္းအမွန္ကိုသိေအာင္လုပ္ဖို႔က အေရးႀကီးဆံုး။ ကုိယ္ဟာ စိတ္ဓာတ္ေပ်ာ့ညံ့သူလား၊ သူမ်ားေျပာတိုင္း ယံုလိုက္သူလား၊ စိတ္ဓာတ္ဖြံ႔ၿဖိဳးသူလားဆိုတာ သိၿပီးမွ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲယူႏိုင္မွာပါ။ တကယ္တမ္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲခ်င္ စိတ္ ျပင္းထန္ရင္ေတာ့ ေျပာင္းယူလို႔ ရႏုိင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဘဝရဲ႕ အနာဂတ္ကို ကိုယ္တိုင္ျပဳျပင္ ဖန္တီးတည္ေဆာက္ခ်င္ရင္ေပါ့။

    တခ်ိဳ႕ေတြဟာ သူမ်ားၾသဇာလႊမ္းမွန္းမသိ လႊမ္းတာကုိ ခံေနရတယ္။ ကိုယ္မလုပ္ခ်င္တာ မလုပ္သင့္တာေတြကို သိသိႀကီးႏွင့္ပဲ လုပ္ကိုင္ေနရတယ္။ ဒါေပမယ့္ “ဟင့္အင္း” လို႔ေတာ့ မျငင္းျဖစ္သလို ျငင္းလဲ မျငင္းရဲဘူးေလ။ အဲဒီလို လူစားမ်ိဳးဟာ သူငယ္ငယ္က ႀကီးျပင္းခဲ့ရတဲ့ မိသားစုအေျခအေနအေပၚ အမ်ားႀကီးမူတည္တယ္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ ကေလးဘဝကတည္းက မိဘေတြရဲ႕  ထိန္းခ်ဳပ္မႈ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေအာက္မွာ ႀကီးျပင္းလာခဲ့တာ။ အသက္ရလာတာႏွင့္အမွ် အားနည္းခ်က္ေတြက ပုိမိုမ်ားလာတယ္။ မိဘေတြကိုေၾကာက္႐ြံ႔စိတ္ ႀကီးလြန္းတာဟာ အသက္ႀကီးတဲ့အထိ အရိပ္လိုလႊမ္းမိုးေနတယ္။ ဒီေတာ့ လူေတာမတိုးရဲသလို စိတ္ဓာတ္ခြန္အား ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအား နည္းပါးၿပီး အထီးက်န္ဆန္တဲ့အျပင္ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္တည္ႏုိင္စြမ္းမ႐ွိပါဘူး။ အခါခပ္သိမ္းဆိုသလို သူမ်ားတကာရဲ႕ အကူအညီအေထာက္အပံ့ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတယ္။

    စိတ္ဓာတ္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ မ႐ွိတာႏွင့္အမွ် မိဘႏွင့္အသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ ပံုသြင္းခဲ့တဲ့အတိုင္း ဘဝမွာ က်င္လည္ေနတဲ့အခါ တစ္ခုခုေဆာင္႐ြက္ မယ္ၾကံတိုင္း အမ်ားကဘယ္လိုထင္သြားမလဲ။ ကုိယ္လုပ္တာ မွန္မွမွန္ပါမလားဆိုတဲ့ အေတြးက ေ႔႐ွကဆီးကာေနတယ္။ ဘဝအတြက္ ေအာင္ျမင္ရာေအာင္ျမင္ေၾကာင္း နည္းလမ္းေတြႏွင့္ ေဝးေနတဲ့သေဘာပါပဲ။ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ေအာင္ျမင္ပါ့မလားဆိုတဲ့ အေတြးက ဦးဆံုးေရာက္လာတာမို႔ မလုပ္ရဲမကိုင္ရဲ ျဖစ္တာလည္း မဆန္းပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ အသက္ေမြးမႈအတြက္ စုိးရိမ္စိတ္လြန္ကဲတာဟာ အဓိကအားနည္းခ်က္တစ္ခု ျဖစ္ေနတယ္။ တကယ္ဆို မေအာင္ျမင္တဲ့ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းတစ္ခုခုကို  (မွန္မယ္ထင္လို႔) လုပ္မိၿပီပဲထား မွားသြားရင္ျပန္ျပင္ဖို႔ ထပ္ၿပီးေနာက္တစ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားဖို႔ဆိုတာ လူတိုင္းမွာ အခြင့္အေရး႐ွိေနတာပဲ။ ဒါကိုေမ့ထားလို႔မွမျဖစ္တာ။ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ မေရရာတဲ့အေတြးေတြဟာ စိတ္ဓာတ္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအားနည္းေနသူကို ဝန္ပိေနတာေတာ့အမွန္ပါပဲ။ လူငယ္ျဖစ္သည့္တိုင္ သဘာဝအေလ်ာက္ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးတဲ့ ဟန္ပန္အမူအရာမ်ိဳးေတြေပ်ာက္ဆံုးေနျခင္းဟာ ဆံုး႐ႈံးမႈတစ္ခုပဲေပါ့။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ သြက္လက္ဖ်က္လက္တဲ့ လူငယ္စ႐ိုက္ႏွင့္ အျပဳအမူလႈပ္႐ွားမႈေတြဟာ ေလာကႀကီးကို စိန္ေခၚဝံ့ေအာင္ ေ႔႐ွ႐ႈေနတဲ့ တြန္းအားေတြပဲေလ။

    အမွားလုပ္မိတယ္ အမွားမကင္းဘူးဆိုတာ လူ႔သဘာဝမို႔ အထူးေျပာဖို႔မလိပါဘူး။ တစ္စံုတစ္ခုေဆာင္႐ြက္ရာမွာ လုပ္မွားကိုင္မွားျဖစ္ခဲ့လို႔ ဆံုး႐ႈံးခဲ့တယ္ဆိုရင္ ၊ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ဒုကၡခံစားရမယ္ဆိုရင္ အဲဒီအခက္အခဲကေန ေရွာင္ေျပးတာ နည္းလမ္းမက်လွပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး စိတ္ပ်က္အားငယ္ရင္း အဖိုးတန္အခ်ိန္ေတြကို ကုန္ဆံုးဖို႔လည္း မလိုအပ္လွပါဘူး။ အမွားဆိုတာ ကိုယ့္ဘဝအတြက္ သင္ခန္းစာေတြအမ်ားႀကီး ေပးေနတာလို႔ လက္ခံထားဖို႔လိုပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ဟာ လူမႈေရးတာဝန္ဝတၱရားေတြကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ ဝန္ေလးခ်င္ေလးႏုိင္တယ္။ တာဝန္ေၾကာက္ၿပီး ေ႐ွာင္တဲ့သေဘာမိ်ဳးေပါ့။ လူအမ်ားႏွင့္ေျပာဖိ႔ု႔ဆိုဖို႔ ေၾကာက္စိတ္ကလႊမ္းမိုးေနတာလည္း တစ္ေၾကာင္းလို႔ဆိုႏိုင္တယ္။ အဲဒီလိုအျပဳအမႈမိ်ဳး စိတ္ထားမ်ိဳး ကိုယ့္မွာ႐ွိေနတာေသခ်ာရင္ လုပ္ႏုိင္တဲ့တစ္နည္းက စိတ္ဓာတ္ဖြံၿဖိဳးေအာင္ ေလ့က်င့္ယူဖို႔ပါပဲ။ ဒါဆိုရင္ ကိုယ့္ရဲ႕အေတြးေဟာင္းေတြ အျမင္ေတြ ကိုေတာ့ေျပာင္းမွ ျဖစ္ လိမ့္မယ္။ ေလာကၾကီးက မတရားဘူး။ မ်က္ႏွာသာမေပးဘူး၊ ကံၾကမၼာက ဆိုးလြန္းတယ္လို႔ ကိုုယ့္ကိုကိုယ္ သနားစိတ္ဝင္ေနတာထက္ ဘဝဆိုတာ႐ွိရင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အမွန္႐ွိေနတယ္ဆိုတဲ့ အသိစိတ္ကိုေမြးသင့္တယ္။

    ဒီေတာ့ေန႔စဥ္ဘဝမွာ ၾကံဳလာသမွ်အေသးအဖြဲ႔အခက္အခဲေလးေတြကအစ ႀကီးႀကီးမားမားထိရင္ဆိုင္ေျဖ႐ွင္းရတဲ့ စိတ္မ်ိဳး႐ွိရမယ္။ ေအာင္ျမင္မယ္လို႔ တစ္ထစ္ခ်မေျပာႏုိင္ဘူးပဲထားဦး ထပ္ၿပီးႀကိဳးစားဖို႔အခြင့္အေရးေတြက ကိုယ့္လက္ထဲမွာ ႐ွိႏွင့္ၿပီးသားေလ။ အဲဒီအခါ အၾကံဥာဏ္ေကာင္းေတြ အခြင့္အလမ္းေကာင္းေတြ ၾကံဳလာမွာေတာ့ စိတ္ခ်။ ႀကိဳးစား အားထုတ္ေနသူတိုင္းအတြက္ အခြင့္အလမ္းဆိုတာေပၚလာစျမဲပါပဲ။

    အေရးႀကီးတာက ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ကို သူမ်ားတကာလို႔ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားယူဖို႔ႏွင့္ ျပင္းျပတဲ့ဆႏၵေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ႐ွိေနရမယ္။ ဒါဆိုရင္ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ရတဲ့ဘဝမွာ မလြဲမေသြၾကံဳလာရမဲ့အခက္အခဲ အၾကပ္အတည္းေတြကို ႀကိဳၿပီးပူပန္ စိုးရိမ္မေနေတာ့ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကုိယ့္ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ကုိ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ အသင့္ျပင္ၾကိဳးစားထားတာက ကုိယ္တိုင္ပဲျဖစ္ေနတာကိုး။ စိတ္ဆႏၵတစ္ခုကုိ ျပည့္ဝေအာင္၊ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ကေတာ့ သူမ်ားမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ထားသင့္တယ္ဆိုတာေတာ့။

    ႏွင္းဆီခင္