News @ M-Media

Category: ေဆာင္းပါး

  • အာဏာရွင္ လီကြမ္ယူဆီက ဘာေတြရႏုုိင္သလဲ

    အာဏာရွင္ လီကြမ္ယူဆီက ဘာေတြရႏုုိင္သလဲ

    (မိုးမခ)မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
    ဧျပီ ၂၊ ၂၀၁၅

    BN-HN696_0322LK_M_20150322225828

    အဂၤလန္ႏိုင္ငံ၊ ေလဘာပါတီမွာ အာဏာရလာတဲ့ တိုနီဘလဲ၊ ေရြးေကာက္ပြဲအႏုိင္ရဖို႕အတြက္ အၾကံဥာဏ္ေကာင္းေတြလိုအပ္ေနတယ္။ တိုနီဘလဲက အဲဒီအၾကံဥာဏ္ေကာင္းေတြကို လီကြမ္ယူဆီကေန ရယူခဲ့တယ္။ ျဗိတိသွ်လိုု ကမၻာ့စံျပ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႕အတြက္ လီကြမ္ယူဆီမွာ ဘာေတြရွိေနလိုု႔လဲ။ ျမန္မာေတြက လီကြမ္ယူဆီက ဘာမွ အတုယူႏိုင္စရာ မရွိေတာ့ဘူးလား?

    ခင္ဗ်ားဘ၀မွာ ဘာအေရးအၾကီးဆံုုးလဲ၊ ဒါကအေမးပါ။

    လီကြမ္ယူက ထံုးစံအတုိင္း ဦးေႏွာက္ကို အလုပ္ေပးျပီး ေျဖးညင္းစြာ အေျဖေပးခဲ့တာက ‘က်ဳပ္မိသားစုနဲ႕ က်ဳပ္ရဲ႕တိုင္းျပည္ က က်ဳပ္ဘ၀မွာ အေရးအၾကီးဆံုးပါပဲ’ တဲ့။ ‘က်ဳပ္မိသားစု’ (My family) ကို အလ်င္ေျဖျပီးမွသာ တိုင္းျပည္ဆိုတာကို ေျပာပါတယ္။ ေရွ႕ေနာက္အစီအစဥ္ထားမွဳဟာ သာမာန္ကာလွ်ံကာ မဟုတ္ပါ။ ဒီေတာ့ အဲဒီအခ်က္ကေရာ အတုယူစရာဟုတ္လား၊ မဟုတ္ဘူးလား? စဥ္းစားၾကရမယ္။

    လီကြမ္ယူက ဗီယက္နမ္ကြန္ျမဴနစ္ရန္က လံုျခံဳဖို႕ မဟာဗ်ဴဟာ ႏွစ္ရပ္ခ်မွတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီထဲကတစ္ခုက အာဆီယံေခၚ အေရွ႕ေတာင္အာရွနိုင္ငံမ်ားအဖြဲ႕ကို အင္အားၾကီးလာေအာင္လုပ္ျပီး ဗီယက္နမ္ရဲ႕ ကြန္ျမဴနစ္ ေပၚလစီကို တြန္းလွန္ဖို႕ပဲ။ လီကြမ္ယူက အာဆီယံအဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံေတြမ်ားလာဖို႕ ၾကိဳးစားခဲ့သလို တနည္းဆိုရရင္ သူ႕နိုင္ငံမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြတိုးတက္အာဏာရမလာေစဖို႕ အာဆီယံကို အသံုးခ်ခဲ့တယ္။ သူ႕ႏိုင္ငံေကာင္းစားေရးအတြက္ ဘာမဆိုလုပ္ခဲ့တယ္။ ဘာကိုမွ ခြ်င္းခ်က္မထားဘဲ တင္းၾကပ္တဲ့စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႕ ကိုင္တြယ္ျပီး ဇီးရိုးကေန ဟီးရိုးျဖစ္ေအာင္လုပ္ျပသြားတယ္။ သူ႕မွာ အျငင္းပြားဖြယ္ အေတြးအေခၚေတြ ရွိေနတာအမွန္ပဲ၊ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ႏုိင္ငံအေနနဲ႕ သူ႔ဆီက အတုုယူစရာေတြ တပံုုတပင္ရွိေနတုုန္းပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲ၊ ရွင္းပါတယ္။ သူက အလုပ္နဲ႕ သက္ေသျပသြားခဲ့ျပီေလ။

    ၁။ လီကြမ္ယူရဲ႕ စင္ကာပူအတြက္ ရည္စူးေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ ေအာင္ျမင္မွဳရလဒ္ေတြေပါ့ ၊ အဲဒါေတြကို အေျခခံျပီး သူ႔ရဲ႕ အာဏာရွင္ဆန္မွဳကို ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္တယ္လို႔ ကာကြယ္ျငင္းဆိုႏုိင္ပါ့မလား။ ဒီအေမးကို အဂၤလန္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းတုိနီဘလဲကို ေမးတဲ့အခါ သူက ေအာက္ပါအတိုင္း ေျဖၾကားခဲ့ပါတယ္။

    ” ကြဲျပားတဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစညး္ေတြကေန ေလ့လာသင္ယူႏိုင္တာေတြရွိသလို အတုယူလို႔မရႏိုင္ တာေတြလညး္ရွိတယ္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ဖြံ႕ျဖိဳးျပီးျဖစ္တဲ့ အေနာက္တုိင္းႏိုင္ငံတစ္ခုမွာ စင္ကာပူလို စနစ္မ်ိဳး ဘယ္ေတာ့မွ က်င့္သံုးႏိုင္မယ္မဟုတ္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ စင္ကာပူဆီကေန ေလ့လာသင္ယူႏိုင္ တာေတြရွိတုန္းပဲ။ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ေပါ့၊ ကြ်န္ေတာ္က ခုိင္မာတဲ့ အေျခအေနတစ္ခုအထိ တရားဥပေဒစိုးမိုးဖို႕အတြက္ တကယ့္ကို ေလးေလးနက္နက္ ေထာက္ခံအားေပးတဲ့သူျဖစ္တယ္၊ အဲဒီ ကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ရင္ ကြ်န္ေတာ္ေလ့လာခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ စင္ကာပူလည္း ပါ၀င္တယ္။ ဒီကေန႔ စင္ကာပူရဲ႕ စီးပြားေရးနဲ႕ လူမွဳ အသိုင္းအ၀န္းၾကီးတစ္ခုလံုး (စနစ္တက်) အလုပ္လုပ္ေနဖို႕ဆိုရင္ ႏုိင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားေတြအားလံုး မိမိတို႔ကိုယ္ မိမိတို႔ လံုျခံဳမွဳ ရွိေနပါလားဆိုတာကို ခံစားနားလည္ေနရမယ္၊ ဒီအခ်က္ကို လီကြမ္ယူက သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ လီကြမ္ယူရဲ႕ ေအာင္ျမင္မွဳေတြထဲမွာ အဓိကအစိတ္အပိုင္းတစ္ခုက တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ႕ လံုျခဳံမွဳကို (အာမခံေပးထားႏိုင္ေအာင္) လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့တာပဲျဖစ္တယ္။

    ဒါ့ျပင္ ၊ နုိင္ငံေရးမွာတိုးတက္ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ အေရးၾကီးပုဂၢိဳလ္ေတြက ဒီအခ်က္တခုကိုလည္း နားလည္သေဘာေပါက္ၾကတယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ လီကြမ္ယူက (မတူညီတဲ့) ယဥ္ေက်းမွဳ ဓေလ့စရိုက္ေတြကို ပကတိသုညအေျခအေနကေန တိုးတက္လာတဲ့အထိ ေပါင္းစည္းစုရံုးေပးတဲ့ေနရာမွာ ခ်ံပီယံတစ္ဦးပါပဲ။ တုိင္းျပည္တစ္ခုမွာ ေနထိုင္တဲ့ တုိင္းရင္းသားျပည္သူမ်ားရဲ႕ မတူညီတဲ့ ယဥ္ေက်းမွဳ ဓေလ့စရိုက္ေတြက စုစည္းေပးတာမ်ိဳးမရွိဘဲ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ကြဲျပားေနမယ္၊ ဒါဆိုရင္ ျပႆနာ ၾကီးၾကီးမားမားျဖစ္လာမယ္ဆိုတာကို လီကြမ္ယူက ေရွ႕ေရးကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကီးအထိ ၾကိဳတင္ျပီး ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ ျမင္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ယဥ္ေက်းမွဳ ဓေလ့စရိုက္ ကြဲျပားတဲ့ လူေတြကို တိုင္းျပည္အတြင္းမွာ အတူယွဥ္တြဲေနထုိင္ႏိုင္ဖို႕ ၊ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးေလးစားဖို႕နဲ႕ အားလံုးကို တန္းတူညီမွ် ဆက္ဆံမွဳ ထားဖို႕ စတာေတြကို လီကြမ္ယူက ေထာက္ခံေျပာဆိုရံု သက္သက္မဟုတ္ဘဲ တကယ့္လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့တယ္။ ” (1)

    ၂။ ၁၉၅၉ ဇူလုိင္ ၂၁ ရက္၊ အာဏာရ ပါတီျဖစ္လာတဲ့ လီကြမ္ယူရဲ႕ people action party (ပီေအပီ)။ လီကြမ္ယူဟာ ကိန္းဗရစ္ခ်္ တကၠသိုလ္ၾကီးမွာ ဥပေဒဘြဲ႕ကို ပထမတန္းစား ဂုဏ္ထူးနဲ႕ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ ထူးခြ်န္သူအလုိက္စီေတာ့ ေနာင္ကိန္းဗရစ္ခ်္မွာ ဥပေဒပေရာဖက္ဆာၾကီးေတြျဖစ္လာမယ့္ ထိပ္တန္းအေက်ာ္အေမာ္နွစ္ဦးရ႕ဲ ေရွ႕မွာ လီကြမ္ယူနာမည္ရွိခဲ့တယ္။ အာဏာရပါတီကို ေခါင္းေဆာင္ျပီး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ဘ၀ ပထမဆံုးေရာက္လာခဲ့တဲ့ လီကြမ္ယူဟာ အသက္ ၃၅ ႏွစ္သာ ရွိပါေသးတယ္။ Legislative Assembly ေခၚ ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္မွာ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ေနနဲ႕ ပထမဆံုးမိန္႔ခြန္းေပးဖို႕ လက္ႏွစ္ဖက္ေနာက္ပစ္ျပီး ၀င္လာခဲ့တဲ့ လီကြမ္ယူက သူ႕ရဲ႕ Stand ေခၚ ရပ္တည္သြားမယ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ျပတ္ျပတ္သား သားၾကီး ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ မိန္႔ခြန္းရဲ႕ အႏွစ္ခ်ဳပ္က “Vow to cleanse the system of the evils of the past” ၊ “အတိတ္က စနစ္ဆိုးကို ရွင္းလင္းသုတ္သင္ဖို႕အတြက္ သႏၷိဌာန္” ပါပဲ။ စင္ကာပူကို ေျမလွန္ပစ္ဖို႕အတြက္ ျပတ္သားရဲရင့္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႕အတူ သူတို႔ (ပီေအပီ) ရဲ႕စြမ္းေဆာင္ရည္ကို ေနာင္ငါးႏွစ္သက္တမ္းအတြင္း မွတ္ေက်ာက္တင္ ဖို႔ပါ စိန္ေခၚကမ္းလွမ္းခဲ့ပါတယ္။ (2)

    မွတ္သားရမွာက “Vow to cleanse the system of the evils of the past” ၊ “အတိတ္က စနစ္ဆိုးကို ရွင္းလင္းသုတ္သင္ဖို႕အတြက္ သႏၷိဌာန္” ။

    ၃။ ၁၉၆၂ ဇြန္လ ၁၄ ရက္၊ civil servant ေခၚ အစိုုးရ၀န္ထမ္းေတြကိုု လီကြမ္ယူေျပာခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္း၊ “ေခါင္းေဆာင္မွဳအရည္အခ်င္းမွသည္ ေျပာင္းလဲမွဳဆီသို႔ ” ။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မွဳ အရည္အေသြးဆိုတဲ့ က႑ႏွစ္ခုနဲ႕ပတ္သတ္ျပီး လီကြမ္ယူက သူ႕ရဲ႕အျမင္ကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ “ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ ေခါင္းေဆာင္မွဳပဲ၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ခုိင္ျမဲေအာင္လုပ္ျပီးေတာ့ လူေတြကို ေရွ႕ကိုခ်ီတက္ႏိုင္ဖို႕ လက္တြဲကူညီရမယ္၊ သူတို႕ရဲ႕ ဘ၀လမ္းေၾကာင္းကို တိုးတက္ေစဖို႕ ျပဳလုပ္ေပးရမယ္။ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ဖို႕ ေျခလွမ္းစျပီးလွမ္းေနတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံက ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ျပီး ႏိုင္ငံျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖို႕ အခ်က္သံုးခ်က္လိုတယ္။ သႏၷိဌာန္ခ်ျပီး အဲဒီအေပၚမွာ အေလ်ာ့မေပးတဲ့ဇြဲနဲ႕ ခိုင္ခုိင္မာမာရပ္တည္တတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မွဳအရည္အခ်င္း ၊ အဲဒီအရည္အခ်င္းကတိုင္းျပည္ကို ေရြ႔ေအာင္ ေရႊ႕ႏိုင္ျပီး အခြင့္အာဏာကို လက္ေတြ႔အသံုးခ်ႏုိင္တဲ့အထိေသာ္လည္းေကာင္း ၊ ထိေရာက္တဲ့ ကြပ္ကြဲမွဳနဲ႕ လူေတြအၾကား စည္းကမ္းေသ၀ပ္မွဳ ရွိလာတဲ့အခ်ိန္အထိ အစိုးရတစ္ရပ္အေနနဲ႕ ရပ္တည္ေနရမယ္။ ” (3)

    ဒါက လီကြမ္ယူရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မွဳအရည္အခ်င္းကို ျမင္တဲ့အျမင္။ ၁၉၆၆ ခုနွစ္မွာ စင္ကာပူအမ်ိဳးသားအဓိဌာန္ (Singapore National Pledge) ကို လီကြမ္ယူက တည္းျဖတ္ေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီထဲမွာ “to build a democratic society, based on justice and equality” ၊ “တရားမွ်တ၊ သာတူညီမွ်ရွိတဲ့ ဒီမိုကေရစီ အသုိက္အ၀န္းကို တည္ေဆာက္ရန္” ဆိုတဲ့အခ်က္ပါ၀င္တယ္။ လီကြမ္ယူဟာ ဒီမိုကေရစီကို ဗန္းျပျပီး ဒီမိုကေရစီအေျခခံ စင္ကာပူစတိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို စတင္ခဲ့တယ္။ လီကြမ္ယူရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအတတ္ပညာနဲ႔ပတ္သတ္ျပီး တိုနီဘလဲက အခုလို မွတ္ခ်က္ျပဳခဲ့တယ္။

    “အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုတာ အေတြးအေခၚ ဒႆနသက္သက္မဟုတ္ဘဲ လုိခ်င္တာကို ပံုသြင္းယူျပီး ရလဒ္ထြက္ေအာင္ လုပ္ယူရတဲ့ စြမ္းအားဆိုတာကို သေဘာေပါက္နားလည္ခဲ့တဲ့ သူေတြထဲမွာ လီကြမ္ယူဟာ ၂၀ ရာစုေႏွာင္းပိုင္းကာလအတြက္ ပထမဆံုးေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး ျဖစ္တယ္။” (1)

    လီကြမ္ယူတီထြင္ခဲ့တဲ့ စင္ကာပူစတိုင္ ဒီမိုကေရစီဟာ freedom of choice ေခၚ လြတ္လပ္စြာေရြးခ်ယ္ခြင့္ ၊ freedom of expression ေခၚ လြတ္လပ္စြာေဖာ္ျပပိုင္ခြင့္စတာေတြကို ဗန္းျပထားျပီး အာဏာရွင္ဆန္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသာျဖစ္တယ္လို႔ ေ၀ဖန္ခံခဲ့ရတယ္။ ဒီေတာ့ လီကြမ္ယူရဲ႕ ဒီမိုကေရစီကဘာလဲ၊ သူက ဒီမိုကေရစီကို ဘယ္လို အဓိပၸါယ္ဖြင့္သလဲ။

    လီကြမ္ယူက ဒီလိုဆိုတယ္။

    “ဒီမိုကေရစီလူ႕အသိုင္းအ၀ိုင္းက သူ႕ဟာသူ ေအာ္တိုလည္ပတ္ေနတဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္းမဟုတ္ဘူး။ ဒီမုိကေရစီေအာင္ျမင္ဖို႕ လိုအပ္ခ်က္ႏွစ္ခုရွိတယ္။ ပထမတစ္ခ်က္က တိုင္းျပည္ကို စီမံခန္႔ခြဲတတ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေခါင္းေဆာင္ေတြ ေရြးဖို႔အတြက္ ‘ စိတ္၀င္တစားနဲ႕ ေၾကာင့္ၾကစိတ္ထားတတ္ရံုသာမက ႏိုးၾကားတက္ၾကြ မ်က္စိဖြင့္နားစြင့္ထားတဲ့ မဲဆႏၵရွင္ ’ ေတြ လိုအပ္တယ္၊ တခါ အဲဒီ (မဲဆႏၵရွင္) လူထုုအျမင္ကိုု အင္အားအျဖစ္ အသံုုးခ်ျပီး ေရြးေကာက္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ရမယ္။ ဒုတိယတစ္ခ်က္က ဒီမိုကေရစီအသုိက္အ၀န္းမွာ ေခါင္းေဆာင္ကို အစားထိုးေရြးခ်ယ္ႏုုိင္ဖိုု႕အတြက္ ရိုးသားျပီး လုပ္ႏုိင္စြမ္းရည္ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ မ်ားမ်ားစားစားလိုအပ္တယ္။ ” (4)

    ဒီမိုုကေရစီကိုု အေျချပဳစတင္လိုုက္ရင္ ဒီမိုုကေရစီစနစ္ၾကီးဟာ သူ႕ဟာသူအလိုုအေလ်ာက္ လည္ပတ္သြားမွာ မဟုုတ္ဘူးလိုု႕ လီကြမ္ယူတင္ျပခဲ့တယ္။ လီကြမ္ယူက အဲဒီအတြက္ ျမန္မာ ၊ ပါကစၥတန္ နဲ႕ အင္ဒိုုနီးရွားတိုု႕ကိုု ဥပမာေပးခဲ့တယ္။ တနည္းဆိုုရရင္ လီကြမ္ယူက “ျမန္မာ့ဒီမိုုကေရစီ အေျချပဳ စတင္တာဟာ တကယ္တန္းလက္ေတြ႔က်တဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြမရွိဘဲ မူေျပာင္းျပီး ဒီမိုုကေရစီကေတာ့ျဖင့္ သူ႔ဟာသူ အလိုုအေလ်ာက္အလုုပ္လုုပ္သြားမယ္လိုု႕  ေမွ်ာ္မွန္းေနၾကတယ္” ဆိုုျပီး ေထာက္ျပခဲ့တာျဖစ္တယ္။

    “ႏိုင္ငံသားေတြဟာ (ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ) သေဘာတူထားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ အထေျမာက္ေအာင္ျမင္ဖို႕ သူတို႔ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္လိုက္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ကို အေထာက္အပံ့ေပးရန္ အင္အားရွိရမယ္၊ စည္းကမ္းကို သေဘာတူလိုက္နာရမယ္၊ လိုအပ္တဲ့အခါမွာ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံတာေတြ လုပ္ရမယ္။ အင္အားနည္းမယ္၊ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံမွဳ နည္းမယ္ဆိုရင္ စီးပြားေရးတိုးတက္မွဳလည္း နည္းမွာပဲ။ လူမွဳေရးစည္းကမ္းေတြကို လိုက္နာဖို႕ ပ်က္ကြက္မယ္၊ ကိစၥရပ္တစ္ခုအေပၚမွာ သေဘာတူညီခ်က္ရေအာင္ မလုုပ္ယူႏုုိင္ဘဲ အေထြေထြသေဘာကြဲလြဲမွဳေတြ မ်ားေနမယ္၊ ဒါဆိုရင္ေတာ့ (အစိုးရရဲ႕) စြမး္ေဆာင္ရည္ကလည္း နည္းမယ္၊ ေအာင္ျမင္မွဳ ရလဒ္ကလည္း နည္းမယ္။” (5)

    လီကြမ္ယူဆီက ဘာေတြအတုယူႏိုုင္မလဲ။

    (က) သႏၷိဌာန္ခ်ျပီး အဲဒီအေပၚမွာ အေလ်ာ့မေပးတဲ့ဇြဲနဲ႕ ခိုင္ခုိင္မာမာရပ္တည္တတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မွဳအရည္အခ်င္းရွိတဲ့ ပါတီ

    (ခ) ရိုးသားျပီး လုပ္ႏိုင္စြမ္းေကာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီ မ်ားမ်ားစားစားၾကီးလုိအပ္တယ္ ၊

    (ဂ) သေဘာတူထားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ (တနည္း) ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ ကတိေပး မဲဆြယ္ထားတာေတြကို ေရြးေကာက္ခံရ အျပီးမွာ ျပန္လည္ျဖည့္ဆီးေပးမွဳ။ စင္ကာပူမွာ အရည္အခ်င္းရွိ အစားထိုးေရြးခ်ယ္ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစု မရွိဘူး။ အခ်ိန္တန္ရင္ လီကြမ္ယူရဲ႕ ပီေအပီက ႏိုင္တယ္။ လူေတြက ပီေအပီကို တစထက္တစ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္မွဳ နည္းလာသည့္တိုင္ သူတို႔မွာ ေရြးခ်ယ္စရာ မရွိဘူး။ သို႔ေသာ္ ပီေအပီသည္ ကတိတည္ျပီး ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ သေဘာတူထားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကို ‘အတတ္ႏိုင္ဆံုး’ ျဖည့္ဆီးေပးတယ္။

    ၄။ ၁၉၈၇ ခုနွစ္ ၊ ဇန္န၀ါရီ ၂၆ ပါလီမန္မွာ ေျပာၾကားခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္း။ “၀န္ၾကီးေတြလည္း စစ္ေဆးေမးျမန္းတာကို ခံရမွာပဲ။ ” အက်င့္ပ်က္ျခစားမွဳကို လံုး၀လက္မခံႏုိင္ဘူးလို႕ ပါလီမန္မွာ လီကြမ္ယူက ျပတ္ျပတ္သားသားေၾကညာခဲ့တယ္။ ၁၉၅၉ မွာ လီကြမ္ယူဟာ CPIB ေခၚ အက်င့္ပ်က္ျခစားမွဳေတြ တိုက္ဖ်က္ဖို႕ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ အဖြဲ႕ကို မူလေနရာကေန ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ရံုးရွိတဲ့ေနရာကို ေျပာင္းေရႊ႕ရံုးထိုင္ ေစခ့ဲတယ္။ အစိုးရ၀န္ထမ္းေတြကို အက်င့္ပ်က္ျခစားမွဳနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီး အျပစ္ရွိရင္ ဖမ္းဆီးတယ္ ၊ ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ခ်တယ္၊ ရွာေဖြတယ္ ၊ သက္ေသခံေတြအျဖစ္ ဆင့္ေခၚတယ္ ၊ ဘဏ္အေကာင့္ေတြကို စစ္ေဆးတယ္ ၊ သံသယျဖစ္ခံရသူနဲ႕ သူ႕မိသားစုေတြရဲ႕ အခြန္းထမ္းမွဳ စာရင္းဇယားကို စစ္ေဆးတယ္။ (6)

    ၅။ ၂၀၁၁ ခုုႏွစ္ ၊ စက္တင္ဘာ ၆ ရက္၊ စင္ကာပူႏုုိင္ငံ ၊ အဂၤလိပ္ဘာသာစကား သင္ယူတဲ့ ေက်ာင္းဖြင့္ပြဲမွာ လီကြမ္ယူက အဂၤလိပ္စာ၊ ဘာသာစကားက စင္ကာပူဆက္လက္ရွင္သန္ဖိုု႕  ေသခ်ာေစခဲ့တယ္လိုု႕  ေျပာခဲ့ပါတယ္။

    “အဂၤလိပ္ကုုိ အမ်ားသံုုးဘာသာစကားအေနနဲ႕ ေရြးလိုုက္တယ္။ အဂၤလိပ္စာဟာ သင္ယူ ေလ့လာတဲ့ေနရာမွာ၊ ဒါမွမဟုုတ္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ ၊ ဒါမွမဟုုတ္ လုုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ စတာေတြ  မွာ အမ်ိဳးအမည္ကြဲတဲ့ လူမ်ိဳးျခားေတြအၾကား အခြင့္အေရးတန္းတူထုုတ္ေပးႏိုုင္တဲ့ ဘံုုဘာသာစကားျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တိုု႔မွာ ဘာသာစကားႏွစ္မ်ိဳးေျပာဖိုု႔ ေပၚလစီရွိတယ္၊ အဲဒီေပၚလစီအတုုိင္းပဲ ကြ်န္ေတာ္တိုု႔ ရဲ႕မိခင္ဘာသာစကားကိုုလည္း ထိန္းသိမ္းထားတယ္၊ လူေတြကိုုလည္း သူတိုု႔လူမ်ိဳးအလိုုက္ သက္ဆိုုင္တဲ့ မိခင္ဘာသာစကား သင္ယူခြင့္ေပးတယ္။ ဒီေတာ့  သူတိုု႔မွာ မူဘဘူတအရင္းအျမစ္ေတြကလည္း ဆက္လက္တိုုးတက္ေနဆဲဆိုုတာကိုု ခံစားသိျမင္ေစသလိုု မိမိကိုုယ္ကိုုယံုုၾကည္မွဳ ၊ မိမိကုုိယ္ကိုု ေလးစားမွဳေတြလည္း တိုုးတက္လာတယ္။  လူမ်ိဳးစံုုျပီး ကြဲျပားတဲ့ မိခင္ဘာသာစကားေတြကိုု ေပါင္းစည္းစုုရံုုး လုုိက္တဲ့အခါ စင္ကာပူႏိုုင္ငံၾကီး ဆက္လက္တည္တံ့ေစဖိုု႔ ခိုုင္မာေသခ်ာသြားခဲ့တာပါ။ အဂၤလိပ္စာကိုု မေရြးခဲ့ရင္ေတာ့၊ ကြ်န္ေတာ္တိုု႔ ေနာက္ေကာက္က် က်န္ရစ္ေနခဲ့မွာေပါ့။ ” (7)

    ဒါ့ျပင္ လီကြမ္ယူက အဂၤလိပ္စကားေျပာ လူ႕အသိုုက္အ၀န္းေၾကာင့္ ႏိုုင္ငံတကာက အသိပညာရွင္ အတတ္ပညာရွင္ေတြကိုု ျမႇဴဆြယ္ဖိုု႔ လြယ္ကူတဲ့အေၾကာင္း၊ သူတိုု႔ကလည္း စင္ကာပူမွာ လုုပ္ရကိုုင္ရ ဆက္ဆံရတာေတြ လြယ္ကူေခ်ာေမြ႔ေနတာကိုု ခံစားသိရွိသြားေစမယ့္အေၾကာင္း ေျပာခဲ့တယ္။

    မွတ္သားရမယ့္ အခ်က္ေနာက္တစ္ခုုကိုု လီကြမ္ယူက ဆိုုျပန္တယ္။ “ငယ္ရြယ္တဲ့ကေလးေတြကိုု အဂၤလိပ္ဘာသာစကားသံုုးျပီး ပညာသင္ၾကားႏိုင္ေစဖိုု႔ အေရးၾကီးတဲ့အေၾကာင္းကိုု ကြ်န္ေတာ္တိုု႔ နယ္ပယ္အတြင္း တုုိင္းျပည္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက နားလည္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏိုုင္ငံတစ္ႏိုုင္ငံရဲ႕ language policy ေခၚ စကားေျပာဓေလ့ကိုု ျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖိုု႔အတြက္က ဆယ္စုုႏွစ္မ်ားစြာ ၾကာလိမ့္မယ္။” (7)

    ၆။ ‘အစၥလာမ္မစ္အၾကမ္းဖက္’။ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သတ္လိုု႔ ျမန္မာလူထုုက လီကြမ္ယူသည္ အစၥလာမ္သာသနာ နဲ႕ အစၥလာမ္မစ္အစြန္းေရာက္ကိုု ကြဲျပားစြာ ေဖာ္ထုုတ္သူမဟုုတ္ဘဲ အဲဒီႏွစ္ခုု အတူတူပဲလိုု႕  ဒိုုးဒိုုးေဒါက္ေဒါက္ ေထာက္ျပထားသူလိုု႕ နားလည္ေကာင္း နားလည္ထားၾကလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုသာ သိထားတာပါဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ တကယ့္မွားယြင္းမွဳၾကီးပဲ။ အခုု လီကြမ္ယူအဆိုုေတြကိုု ၾကည့္ၾကမယ္။

    “ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒနဲ႕ ဒီမိုုကေရစီ၀ါဒ ဒါမွမဟုုတ္ အေရွ႕တိုုင္းနဲ႕ အေနာက္တိုုင္း။ အဲသလိုု ကြဲျပားမွဳ မရွိေတာ့ဘဲ အေမရိကန္ ၊ အစၥေရးနဲ႕သူတိုု႕ကိုု ေထာက္ခံတဲ့ ႏိုုင္ငံေတြက တဖက္ ၊ မြတ္စလင္အၾကမ္းဖက္က တဘက္ ဒါမ်ိဳးျဖစ္ေနျပီ။ စစ္ေသြးၾကြမြတ္စလင္အုုပ္စုုနဲ႕  ေခတ္နဲ႕ ညီျပီး စစ္အရိပ္အေယာင္ေတြကင္းတဲ့ မြတ္စလင္အုုပ္စုု ၊ (သူတိုု႔ႏွစ္အုုပ္စုုရဲ႕ တုုိက္ပြဲ) ကိုု ဒုုတိယစစ္ေျမျပင္လိုု႔ ဆိုုရမယ္။” (8)

    “အစၥလာမ္မစ္ အၾကမ္းဖက္၀ါဒကိုု မြတ္စလင္ေတြကသာ ေအာင္ျမင္စြာ ျဖိဳခြင္းႏိုုင္မယ္။” (9)

    “မြတ္စလင္ (အစြန္းေရာက္အေတြးအေခၚမရွိသည့္ မြတ္စလင္မ်ားႏွင့္ ေခတ္မီသည့္အေတြးအေခၚမ်ားျဖင့္ ဘ၀လမ္းေၾကာင္းေနသည့္ မြတ္စလင္မ်ား) ေတြကိုုယ္တိုုင္ကပဲ ႏွလံုုးသားထဲက အယူသည္း၀ါဒကိုု တိုုက္ခိုုက္နိုုင္မွာျဖစ္တယ္။ အစၥလာမ္မစ္အေတြးအေခၚေတြကိုု မွားယြင္းေဖာက္ျပန္စြာ အနက္ဖြင့္ၾကတယ္၊ အဲဒီလိုု အနက္အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုုမွဳေပၚမွာ အေျခခံတဲ့ အၾကမ္းဖက္အေတြးအေခၚကိုု သာမာန္မြတ္စလင္ ေတြက ဆန္႔က်င္ရမယ္၊ တန္ျပန္ရင္ဆိုုင္ရမယ္။ ” (9)

    “ဂ်မားအစၥလာမီးယားပါတီလိုုမ်ိဳး အစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္ေတြအေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ ဂ်ီဟတ္၀ါဒီတရားေဟာဆရာေတြက မွားယြင္းတဲ့အေတြးအေခၚေတြ သူတိုု႕ ေခါင္းထဲရိုုက္သြင္းခဲ့တာပဲ။ သူတိုု႔က သူတိုု႔နဲ႕  အျမင္သေဘာ တသတ္မတ္ထဲမထားႏိုုင္သူအားလံုုးကိုု ႏွိပ္ကြပ္မွာပဲ။ အဲဒီေတာ့ သူတိုု႔အစၥလာမ္ဗားရွင္းက ေဖာက္ျပန္တဲ့ဗားရွင္းျဖစ္ေနျပီ။ ဒီလိုုမ်ိဳးဗားရွင္းကိုု စင္ကာပူက မြတ္စလင္အေရအတြက္ အမ်ားစုုက လက္ခံေနာက္လိုုက္ေနၾကတာမ်ိဳးမဟုုတ္ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တိုု႔ (စင္ကာပူ) က မြတ္စလင္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုုင္စြမ္းရွိၾကသူေတြျဖစ္တယ္ဆိုုတာကိုု ကြ်န္ေတာ္ေထာက္ျပခဲ့ဖူးတယ္။ အစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္၀ါဒကိုု ေျဖရွင္းဖိုု႕အတြက္ အဆံုုးစြန္ေသာ အႏၱိမနည္းလမ္းအေျဖက ‘ အစြန္းမေရာက္တဲ့မြတ္စလင္ေတြကိုု အင္အားေကာင္းလာေအာင္ အားေပးေထာက္ကူရမယ္၊  သူတိုု႔သာသနာ (အစၥလာမ္ကိုု) ေမာင္ပိုုင္စီးျပီး အၾကမ္းဖက္လုုပ္ရပ္ေတြအတြက္ လူသူအင္အားစုုေဆာင္းေနတဲ့ အစြန္းေရာက္သူေတြကိုု ဆန္႔က်င္ေျပာဆိုု ေ၀ဖန္တာေတြလုုပ္ႏိုုင္ေအာင္ ၊ ေရွ႕ကိုု ထြက္လာႏုုိင္ဖိုု႕အတြက္ ရဲေဆးတင္ေပးရမယ္။’ (10)

    “မြတ္စလင္ရာခိုုင္ႏွဳန္းအမ်ားစုုက အၾကမ္းဖက္ ဒါမွမဟုုတ္ အစြန္းေရာက္ကိစၥေတြနဲ႕ ပတ္သတ္ စပ္ယွက္ေနတာမ်ိဳး လံုုး၀မရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ လက္နက္ကိုုင္ အၾကမ္းဖက္ေတြက အစၥလာမ္ကိုု တြန္းအားတစ္ရပ္ျဖစ္လာေစဖိုု႔ ေမာင္ပိုုင္စီးတယ္၊ ျပီးေတာ့မွ ျပင္းထန္တဲ့ လွည့္ကြက္ေတြနဲ႕ အစၥလာမ္ဘာသာကိုု တန္ဆာ ဆင္ေတာ့တယ္။” (11)

    ဇူလိုုင္ ၂၀၀၅ တုုန္းက လီကြမ္ယူနဲ႔ ဟီလာရီကလင္တန္တိုု႔ ေတြ႔ဆံုုခဲ့ၾကတယ္၊ အဲဒီမွာ လီကြမ္ယူက အစၥလာမ္ဘာသာကိုု ရည္ညႊန္းျပီး အဆိပ္အေတာက္အယူ၀ါဒ (venomous religion) ရယ္လိုု႔ ကင္ပြန္းတပ္ခဲ့ေၾကာင္း ၀ီကီလိခ္က ေဖာ္ျပတယ္။ ဒါကိုုေနာက္ပိုုင္းမွာ လီကြမ္ယူက တရား၀င္ျငင္းပယ္ျပီး စာတမ္းတစ္ခုုထုုတ္ကာ ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ အဲဒီေျဖရွင္းမွဳကို စင္ကာပူရုပ္သံ MediaCorp က သတင္းအျဖစ္ ထုတ္လႊတ္ေပးခဲ့တယ္။ (12)

    အဲဒီလိုုပဲ ၊ မေလးလူမ်ိဳးေတြနဲ႕ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ေတြဟာ တသီးပုုဂၢလဆန္ျပီး စင္ကာပူအသိုုင္းအ၀န္းအတြက္  ေပါင္းစည္းဖိုု႔္ အခက္ခဲဆံုုးျဖစ္တယ္လိုု႕ လီကြမ္ယူက သူ႔ရဲ႕   “Hard Truths to keep Singapore going” ဆိုုတဲ့စာအုုပ္မွာ မွတ္ခ်က္ေပးေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ ဒါကိုု ေနာက္ပိုုင္းမွာ လီကြမ္ယူက “I stand corrected” ဆိုုတဲ့ စာတမ္းထုုတ္ျပီး သူ႕အဆိုုကိုု ျပန္လည္ရုုပ္သိမ္းခဲ့တယ္။ (13)

    ဒီအခ်က္ေတြကိုု ျမန္မာပရိသတ္ေတြထဲမွာ သိထားသူ မရွိသေလာက္ပဲ။

    လီကြမ္ယူရဲ႕ အဆိုု္မွာ သတိျပဳမွတ္သားႏိုုင္တာက အစၥလာမ္မစ္အစြန္းေရာက္ကုုိ ေခ်မွဳန္းဖိုု႕အတြက္ အစြန္းမေရာက္တဲ့ မြတ္စလင္ေတြရဲ႕အင္အားကိုု အသံုုးအခ်ရမယ္၊ ဒီေတာ့ အစြန္းမေရာက္တဲ့ အလယ္အလတ္၀ါဒီ မြတ္စလင္ေတြကိုု ပြဲထုုတ္ရမယ္၊ အစြန္းေရာက္၀ါဒနဲ႕ ဆန္႔က်င္ျပီး သူတိုု႕ကိုု ေဟာေျပာတင္ျပခုုိင္းရမယ္။ ဒီအခ်က္ေတြက မွတ္သားစရာေတြပါပဲ။

    လီကြမ္ယူဆီက ဘာေတြရႏိုုင္သလဲဆိုုတဲ့ ယခုုစာတမ္းကိုု အဂၤလိပ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း တိုုနီဘလဲနဲ႕ ျမန္မာ့ဒီမိုုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္တိုု႔ ရဲ႕မွတ္ခ်က္မ်ားနဲ႕ အဆံုုးသတ္လိုုပါတယ္။

    “စင္ကာပူက ကြ်န္ေတာ္တိုု႔ကိုု ဒီမိုုကေရစီလဲမသင္ေပးဘူး၊ ဒီမိုုကေရစီမဟုုတ္တဲ့ နည္းလမ္းကိုုလဲ မသင္ေပးဘူးလိုု႕ဘဲ ကြ်န္ေတာ္ ထင္တယ္။ ကြဲျပားတဲ့ႏိုုင္ငံေတြအလိုုက္ စနစ္မ်ိဳးစံုုရွိမွာပဲ။ စင္ကာပူက ကြ်န္ေတာ္တိုု႔ကိုု အုုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုုင္းဆိုုင္ရာအရည္အေသြးနဲ႕  ႏုုိင္ငံနဲ႕ခ်ီျပီး ခ်မွတ္ရတဲ့ဆံုုးျဖတ္ခ်က္ေတြရဲ႕ အရည္အေသြး ၊ အဲဒါေတြကိုု သင္ေပးတယ္လိုု႕ကြ်န္ေတာ္ထင္တယ္။  … စင္ကာပူကေပးတဲ့သခၤန္းစာက အက်င့္ပ်က္ျခစားမွဳကင္းျပီး ထိေရာက္တဲ့ နညး္လမ္းနဲ႕ ႏိုုင္ငံကိုု အုုပ္ခ်ဳပ္ပါ၊ လက္ေတြ႔က်ျပီး လက္ဆုုပ္လက္ကိုုင္ သက္ေသျပႏိုုင္တဲ့ ဆံုုးျဖတ္ခ်က္မ်ိဳးကိုု ခ်မွတ္ပါ၊ အဲဒါေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ (တိုုနီဘလဲ)” (1)

    ေဖာ္ျပပါအခ်က္အလက္ေတြက အာဏာရွင္ လီကြမ္ယူဆီက အတုုယူႏိုုင္ျပီလိုု႕ ယတိျပတ္သတ္မွတ္လိုုက္ရမယ့္ အခ်က္ေတြလား? ျမန္မာ့ဒီမိုုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္က ဒီလိုုဆိုုပါတယ္။

    “မစၥတာလီက လူေတာ္တစ္ေယာက္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူလည္း အျမဲတမ္းေတာ့ ဘယ္မွန္ပါ့မလဲ။” (14)

    “စင္ကာပူမွာေအာင္ျမင္ေနတဲ့ စနစ္ေတြကိုု က်မအမ်ားၾကီးေလ့လာခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မတိုု႔ႏုုိင္ငံအတြက္ ဒီထက္ပိုုျပီး လိုုအပ္ေနတာမ်ိဳးေတြ ရွိေသးသလားဆိုုတာကိုုေတာ့ က်မဆင္ျခင္မိတယ္။ … တကယ္ေတာ့ စင္ကာပူကလည္း က်မတိုု႔ဆီက သက္ေသာင့္သက္သာရွိတဲ့ ဘ၀လမ္းေၾကာင္းမွဳပံုုစံကိုု ေလ့လာႏုုိင္ေသးတာပဲ။” (14)

    ကိုးကား –
    1)    http://www.channelnewsasia.com/news/world/lee-kuan-yew-a-man-of/1748474.html
    2)    http://www.straitstimes.com/news/singapore/more-singapore-stories/story/his-own-words-vow-cleanse-the-system-the-evils-the-past-
    3)    Lee Kuan Yew, speech given to Singaporean civil servants at the Political Center, Singapore, June 4, 1962.
    4)    Lee Kuan Yew, speech given at an election rally at City Council, Singapore. December 20, 1957
    5)    Lee Kuan Yew, speech given at the swearing-in of the Singaporean Cabinet, Singapore. January 2, 1985.
    6) http://www.straitstimes.com/news/singapore/more-singapore-stories/story/teh-cheang-wan-case-no-way-minister-can-avoid-investigat
    7) http://www.moe.gov.sg/media/speeches/2011/09/06/speech-by-mr-lee-kuan-yew-at-elis-launch.php
    8) Lee Kuan Yew – The Grand Master’s Insights on China, the United States, and the World. ISBN 978-0-262-01912-5 , Chapter 5 – The Future of Islamic Extremism, Pg 68
    9) နံပါတ္ ၈ တြင္ ညႊန္းျပီးစာအုုပ္၊ စာမ်က္ႏွာ ၇၆
    10) နံပါတ္ ၈ တြင္ ညႊန္းျပီးစာအုုပ္၊ စာမ်က္ႏွာ ၇၆ – ၇၇
    11) နံပါတ္ ၈ တြင္ ညႊန္းျပီးစာအုုပ္၊ စာမ်က္ႏွာ ၇၇
    12) https://www.youtube.com/watch?v=otwgNu4AXjo
    13) http://news.asiaone.com/News/AsiaOne+News/Singapore/Story/A1Story20110308-267055.html
    14) http://www.irrawaddy.org/commentary/suu-kyi-singapore-and-the-ties-that-bind.html

    Photo credit – http://si.wsj.net/public/resources/images/BN-HN696_0322LK_M_20150322225828.jpg

  • အခ်ိန္အျဖဳန္းခံရသူမ်ား

    အခ်ိန္အျဖဳန္းခံရသူမ်ား

    ဧျပီ ၁ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media
    ထက္ျမတ္ေရးသည္။
    traffic
    ယေန႔ေခတ္ ၂၁-ရာစုႀကီးထဲတြင္ လူႀကီး၊ လူလတ္၊ လူငယ္မေ႐ြး အ႐ြယ္သံုးပါးစလံုး အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးမ်ားအားလံုး တန္းတူ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ႐ုန္းကန္ေနၾကသည္။ ေနထြက္ခ်ိန္မွ ေနဝင္ခ်ိန္ထိ တစ္ေန႔တာ ဘဝကို ပံုစံမ်ိဳးစံုျဖင့္ ျဖတ္သန္းေနၾကသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ ျဖတ္သန္းရာတြင္ အဓိက ေပးဆပ္ရသည့္အရာမွာ “အခ်ိန္” ပင္ျဖစ္ပါသည္။ လူတုိင္းသည္ အခ်ိန္ကိုရင္းၿပီး သက္ဆိုင္ရာအလုပ္မ်ားကို လုပ္ကိုင္ေနရျခင္း ျဖစ္သည္။

    ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အတိုင္းအတာႏွင့္ ေျပာရရင္ ယေန႔ေခတ္ သြားခ်င္တဲ့ေနရာသို႔ေရာက္ရန္ အိမ္မွ ယခင္ကထက္ ပို၍ ေစာစြာထြက္ခြာရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ယာဥ္ပိတ္ဆို႔မႈ အဘယ္သူမွာ တာဝန္႐ွိသနည္း။ မည္သူေျဖ႐ွင္းေပးမည္နည္း။

    လမ္းေတြျပင္သည္၊ ခုံးေက်ာ္တံတားေတြ ေဆာက္လုပ္သည္။ ထိုအရာမ်ားသည္ ၿပီးစီးသြားလွ်င္ေတာ့ ျပည္သူမ်ားအတြက္ အလြန္အသံုးဝင္ႏုိင္မည့္အရာတစ္ခုပါ။ သို႔ေသာ္ မၿပီးစီးခင္အခ်ိန္ အတိုင္းအတာတစ္ခုအတြက္ ျပည္သူမ်ားအေနႏွင့္ အလြန္ဒုကၡေရာက္ရသည္။

    ကားအသစ္ေတြေတာ့ မ်ားစြာတင္သြင္းလ်က္ ႐ွိေနပါတယ္။ လမ္းေတြကိုေတာ့ ကားေတြမတင္သြင္းမီ အရင္ကတည္းက လမ္းခ်ဲ႕တာ ဂံုးေက်ာ္တံတားေဆာက္တာေတြကို ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားသင့္ပါတယ္။ ဤကဲ့သို႔သာ ျပဳလုပ္ထားမည္ဆိုလွ်င္ ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ လြန္စြာလြယ္ကူေခ်ာေမာၿပီး စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာႏွင့္ သြားလာႏုိင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။

    ယခုေတာ့ လမ္းျပင္၊ ခုံးေက်ာ္တံတားေဆာက္ေနစဥ္ ႏွစ္လမ္းသြားကို တစ္လမ္းပဲေပးသြား၊ အျခားလမ္းမ်ားက ပတ္သြား အစ႐ွိတဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ကားေတြက မက်ပ္သင့္ဘဲႏွင့္ၾကပ္၊ လိုရာခရီးကို ယခင္သြားေနၾက အခ်ိန္တိုင္းမေရာက္ေတာ့၊ ယခင္ထက္အခ်ိန္က ႏွစ္ဆေလာက္ေပးရ စသည့္ အခက္အခဲမ်ားေၾကာင့္ ေန႔စဥ္အခ်ိန္မ်ားမွာ လမ္းေပၚမ်ားတြင္ ကုန္ဆံုးလ်က္ ႐ွိေနေတာ့သည္။ ေႏြရာသီဥတု ရာသီဥတုကလည္း အလြန္ပူ၊ ကားကလည္းပိတ္ေသာေၾကာင့္ ခရီးသြားျပည္သူမ်ားမွာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် စိတ္မခ်မ္းသာမႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရပါသည္။

    အခုေတာ့ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်အက်ိဳးမဲ့ အခ်ည္းအနွီး ျဖဳန္းတီးပစ္လိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ တစ္ေန႔တစ္ျခား မ်ားသထက္မ်ားလာတာကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ႐ုံးသမား၊ ေက်ာင္းသား၊ အလုပ္သမား အစ႐ွိသူမ်ားဟာ အလုပ္ခ်ိန္ရဲ႕ တစ္ဝက္ေလာက္ကုိ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ အခ်ိန္ကုန္ေနရပါတယ္။ ဘတ္စ္ကားေစာင့္ရင္း၊ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ ကားလမ္းေတြပိတ္ေနလို႔ အခ်ိန္ကုန္သြားျခင္းတို႔ျဖင့္ မိမိတို႔၏ အဖိုးတန္အခ်ိန္ေတြကို ျဖဳန္းတီးပစ္လိုက္ရတာ အင္မတန္ကို ႏွေျမာစရာေကာင္းလွပါတယ္။

    သက္ဆိုင္ရာဌာနမ်ားအေနႏွင့္လည္း ထိုအရာမ်ားကို အေလးထား၍ ေဆာင္႐ြက္ေစလိုသည္။ ထိုျဖစ္ရပ္မ်ားကို အထူး သတိခ်ပ္ေစခ်င္လိုသည္။ ယခုလို ျပည္သူေတြဆီက အခ်ိန္ခိုးယူမႈေတြ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မ်ားေနၿပီလဲ။ အဲဒီလိုျဖစ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ဆံုး႐ႈံးမႈေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မ်ားေနၿပီလဲ။ အေလးအနက္စဥ္းစားၾကရန္လိုအပ္ေနပါၿပီ။

    ယေန႔ေခတ္လို အခ်ိန္ေတြ႐ွားပါးလာတဲ့ ေခတ္မွာ အခ်ိန္ကိုတန္ဖိုး႐ွိစြာ အသံုးခ်ႏုိင္ၾကဖို႔ လိုအပ္ေနပါၿပီ။ ဒီကိစၥေတြကို စဥ္းစားၾကဖို႔ေကာင္းပါၿပီ။ ဘတ္စ္ကားအျပင္ တျခားျဖစ္ရပ္မ်ားျဖစ္ေသာ ဘူတာ႐ုံမွာ ႏွစ္နာရီ သံုးနာရီေလာက္ မီးရထားကိုေစာင့္ၿပီး ေနာက္က် လို႔ဆိုၿပီး ေစာင့္ေနရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ၊ ရုံးေတြ ဌာနေတြမွာ မိမိေတြ႔ခ်င္သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ေတြ႔ရန္ ဘုမသိ ဘမသိနဲ႔ထိုင္ေစာင့္ခိုင္းထားလို႔ အလဟာသျဖစ္သြားတဲ့အခ်ိန္ေတြ စသည္ျဖင့္ တြက္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အက်ိဳးမဲ့ကုန္ဆံုးသြားသည့္ အခ်ိန္မ်ားမွာ မနည္းလွပါဘူး။

    လူတစ္ေယာက္အတြက္ တစ္ေန႔ အက်ိဳးမဲ့ အခ်ည္းအႏွီး ျဖဳန္းပစ္လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ကို ပွ်မ္းမွ် တြက္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ တစ္ေန႔ကို (၄) နာရီပဲထား (၄) နာရီမွာ လူ (၁) သိန္းဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္႐ွိမလဲ။ လူ (၁) သန္းဆိုဘယ္ေလာက္႐ွိမလဲ။ တြက္ၾကည့္ၾကပါ။ ဒါကတစ္ေန႔တာ အတြက္ပဲေနာ္။ တစ္လစာ တစ္ႏွစ္စာ သာဆိုလွ်င္ အက်ိဳးမဲ့ အခ်ည္းအႏွီး ျဖဳန္းပစ္လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားေနၿပီလဲ။ ျပည္သူမ်ားမွာ အခ်ိန္ျဖဳန္းခံေနရသူမ်ားသာ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မ်ားကို အက်ိဳး႐ွိမည့္ေနရာမ်ားတြင္သာ အသံုးခ်မည္ဆိုပါက မည္ကဲ့သို႔ တန္ဖိုး႐ွိႏုိင္ေၾကာင္း သံုးသပ္ရန္လိုအပ္ေနပါေၾကာင္း။

    ထက္ျမတ္

  • သိုက္စာညႊန္းမ်ား

    သိုက္စာညႊန္းမ်ား

    မတ္လ ၃၀ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media
    ညီေသြးေရးသည္။
    prophecy
    နက္႐ႈိင္းထူထပ္၊ ေမွာင္မိုက္တိတ္ဆိတ္
    တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေတာ့
    တစ္လကၡၿပီး တစ္လကၡ တစ္လံၿပီးတစ္လံ
    ပိုးတိမ္ပမာ ေ႐ြ႔လ်ားၿပီး မိုး႐ြာမခ်ႏုိင္ခဲ့ဘူး
    အသံဝင္ ကုတင္ေပၚ အိစက္ညက္ေညာ ဒဏ္ရာအျပည့္…….

    တန္ဖိုးႀကီးႀကီးမားမားေတြ ေပးဆပ္ရမယ္မွန္းသိတယ္။ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း၊ ႐ိုင္း႐ုိင္းစိုင္းစိုင္း၊ ရက္ရက္စက္စက္၊ ေသြးထြက္သံယို  အခက္အခဲမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေတြ႔ၾကံဳရမယ္၊ ရင္ဆုိင္ရမယ္၊ ကာဆီးထားမယ္ဆိုတာသိသိနဲ႔ ရဲဝံ့ျခင္းေတြ၊ စြန္႔စားျခင္းေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ အမွန္တရားေတြ  ရင္ဝယ္ပိုက္ၿပီး စိုးထိပ္မႈေတြနဲ႔ တေရြ႕ေ႐ြ႕ေ႕ရွသို႔ခ်ီလာခဲ့ၾကတဲ့ မိဘျပည္သူေတြရဲ႕ ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာေတြ၊ ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္ကေလးေသာ၊ ေခြးေသာ၊ လူႀကီးေသာလူငယ္ေသာ၊ သံဃာေသာ မိဘေသာ ဂ႐ုမစိုက္တဲ့ အႏၶအုပ္စု။ ျမန္မာျပည္သူ လူထုႀကီးေ႔႐ွမွာ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းေထာက္ေတြေ႔႐ွမွာ  မ်က္ႏွာဖံုးေတြအားလံုး ခၽြတ္ျပခဲ့ၾကရပါၿပီ။ ဒီထက္ပိုမိုဆုိး႐ြားေသာ ကိစၥမ်ားျဖစ္ေပၚလာပါလွ်င္ အံုၾကြမႈေတြ မထိန္းႏုိင္ မသိမ္းႏုိင္နဲ႔ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးေထာင္ေခ်ာက္ႀကီးတစ္ခုထဲသုိ႔ ေရာက္႐ွိသြားႏုိင္တဲ့ အေျခအေန။

    အခုအေျဖေပါင္းစံုက ထြက္ေပၚလာၿပီးၿပီ။ အစိုးရလူႀကီးမင္းမ်ား၏ ဇ ကို ထင္ထင္႐ွား႐ွား ျမင္ခြင့္ရခဲ့ၿပီ။ အ႐ႈံးထဲက အျမတ္အေနနဲ႔  ဘယ္သူဟာအမွန္တရားကို ရင္ခုန္လည္း၊ ဘယ္သူေတြဟာ အမွန္တရားဘက္ေတာ္သားေတြကို ဝန္းရံလည္း၊ ဘယ္သူေတြဟာ

    အမွန္တရားမိုးႀကိဳးသြားကို ထန္းလ်က္နဲ႔ကာေနလည္း၊ အျဖဴအမဲအားလံုး သဲသဲကြဲကြဲျမင္သာထင္သာ ႐ွိလာခဲ့ၿပီ။ ေနာက္ကြယ္က ဘယ္သူေတြ  လက္သီးပုန္းေတြ ဝင္ထိုးေနလည္း ဘယ္သူေတြေပးတီးေပးေနသလည္း ဘယ္သူေတြေခ်ာက္ထဲတြန္းခ်ေနသလည္း

    ေက်ာင္းသားျပည္သူအတူတူျမင္ခဲ့ရၿပီ။ ရင္ထဲက နာၾကည္းမႈေတြ၊ ခံျပင္းမႈေတြ၊ ေဒါသေတြကို အခုမေဖာ္ထုတ္လိုက္ပါႏွင့္။ အခုေတာ့ ေစာၿပီးေဖာ္ထုတ္လိုက္လွ်င္ ေနပူဒဏ္ခံရမည္။ နံပါတ္ဒုတ္ႏွင့္အ႐ိုက္ခံရမည္။ အၾကမ္းဖက္လူအုပ္ႀကီးလို႔ တံဆိပ္တပ္ခံရမည္။ ေနာက္ထပ္ေသြးေျမေတြ ထပ္က်ခံရမယ္။ လူ႕တန္ဖိုး ၊ လူ႔ဂုစ္သိကၡာ၊ လူ႔က်င့္ဝတ္၊ ဒီမိုကေရစီတန္ဖိုး လံုးဝ ေစာက္ထိုး မိုးေမွ်ာ္ျဖစ္ေစရမည္။ ေလာကနိတိ၊  ဗုဒ အဆံုးအမ၊ ဘာသာ သာသနာလံုးဝ ဂ႐ုမစိုက္တဲ့အုပ္စုၾကီးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ေသြးနဲ႔ေခၽြးနဲ႔ရင္းၿပီး ဘာလို႔သြားရင္ဆိုင္မွာလဲ။

    မီးျခစ္ဆံ တစ္ေခ်ာင္းမွ်ေတာင္ မကုိင္ေဆာင္ထားတဲ့ လူအုပ္စုေလးတစ္ခုကို အၾကမ္းဖက္လူအုပ္ႀကီးလို႔ အမည္တပ္ မေကာင္း႐ႈမေကာင္း ဝိုင္းဝန္း႐ိုက္ႏွက္ေနပံု ဒီျပယုဂ္ဟာ မိဘျပည္သူ အားလံုးရဲ႕ ေဒါသေတြကို ျခဴေနတဲ့ျပယုဂ္ မဟုတ္ပါလား။ ေက်ာင္းသားေတြ က ေသြးေျမက်၊ ျပည္သူ လူထုကဝင္ပါ။ အဲဒီမွာမွ ေဒါသ တကယ္ထြက္ေနေသာ လူအုပ္ႀကီးျဖစ္ေပၚလာ၊ ေဒါသထြက္ေနေသာ လူအုပ္ႀကီးမွတစ္ဆင့္ အၾကမ္းဖက္လူအုပ္ႀကီး အဆင့္ ကူးေျပာင္းဖို႔ဆိုတာ ေရသန္႔ဗူးတစ္ဗူးေလာက္ပဲ လိုပါတယ္။ အဲဒီအဆင့္ေရာက္လာလွ်င္ မလြဲမေ႐ွာင္သာ တိုင္းျပည္ကို ကယ္တင္ပါရေသာ မင္းသားႀကီးမ်ား ဘြားကနဲ ေပၚလာလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ပုဒ္မ (၁၄၄) တို႔၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲရက္ အကန္႔အသက္မ႐ွိ ေ႐ြ႔ဆိုင္းျခင္းစသည္တို႔ဟာ ဆက္တိုက္လိုက္လာပါလိမ့္မယ္။

    ေမ်ာက္ေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ဂၽြမ္းထိုးျခင္းအတက္ကို ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းမ႐ွိသလို၊ ေလာက္ေတြဟာအျမဲပင္ မစင္ပံု အပုပ္ပံုမွာပဲ ေပ်ာ္ေလ့ ႐ွိပါတယ္။ အဆင့္အတန္းျမင့္မားတဲ့ ရထူးရာခံ႐ွိေနပါလ်က္ တံစုိးလာဘ္စားၿပီး တစ္ဖက္သက္တရားစီရင္တတ္တဲ့ တရားသူႀကီးမ်ား၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ ပါမစ္ေတြကို ခ႐ုိနီနဲ႔ေပါင္းၿပီး အိပ္ထဲထည့္ေနရာမွ ေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့ ႐ုိက္စားေပါင္းစား ဝန္မင္းမ်ား၊ အမ်ားအျပားေဖာင္း ပြေနျခင္း ဟာ ဒီသေဘာပါပဲ။ ဒါေတြကိုျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏုိင္ဖို႔ရန္အတြက္ တိက်ခိုင္မာျပတ္သားၿပီး ေက်ာသားရင္သား မခြဲျခားတဲ့ ဥပေဒ တစ္ရပ္ေပၚေပါက္လာမယ့္ အခ်ိန္က်မွသာ ျဖစ္ႏုိင္ပါလိမ့္မည္။ ေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။

    ျပည္သူေတြျဖစ္ေစခ်င္ေနတဲ့ သားေ႐ႊအိုးထမ္းလာတဲ့ျမင္ကြင္းက ၂၀၁၅ မကုန္ခင္ ျမင္ရႏုိင္ဖြယ္မ႐ွိပါဘူးဆိုတာ လက္႐ွိကန္ေနတဲ့ ပြဲေတြကိုၾကည့္ၿပီး ခန္႔မွန္းႏိုင္ေနပါၿပီ။ ႏွစ္ကြက္ သံုးကြက္ႀကိဳျမင္ေအာင္ ၾကည့္ထားႏိုင္မွသာ ျပည္သူလူထုအေနႏွင့္ ၂၀၁၅ ကစားကြက္မွာ အသာစီးရႏိုင္မွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြရဲ႕ အင္အားကို ပိုၿပီး စုစည္းထားမယ္။ က်စ္က်စ္လစ္လစ္ျဖစ္ေအာင္ သိမ္းထုတ္ထားမယ္။ ျပည္သူႏွင့္ေက်ာင္းသား စိတ္တူကိုယ္တူ အရပ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းအားလံုး ညီညႊတ္မႈ႐ွိေနရပါမယ္။ ျပည့္ အင္အားသည္ ျပည္တြင္းမွာသာ႐ွိေနပါသည္ဆိုတဲ့ အသိအားလံုးရင္ထဲမွာ ႐ွိေနေအာင္ ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးပမ္းေဆာင္႐ြက္ရပါမည္။ တကယ့္တကယ္ေက်ာင္းသားနဲ႔ ျပည္သူကို ဖိႏွိပ္ေနခ်ိန္မွာ ႏုိင္ငံတကာဖိအားဆိုတာ သေဘာထားေၾကညာခ်က္ တစ္ေစာင္ ထုတ္ျပန္တာနဲ႔ ၿပီးဆံုး သြားပါတယ္။ ဒီထက္ပိုလွ်င္ အကူအညီသေဘာတူညီခ်က္ေတြ ျပန္ျပင္မည္။ ဒါနဲ႔႔ပဲ ႏုိင္ငံတကာပတ္သက္မႈ၊ စြက္ဖက္မႈဆိုတာ ၿပီးတာပါပဲ။

    ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္လူမ်ိဳး၊ ဘယ္ဘာသာ၊ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္း၊ ဘယ္အသင္း စသျဖင့္ ခြဲျခားေဘးထြက္ ကန္႔လန္႔တိုက္ေနလို႔  မရေတာ့ပါဘူး။ အျမဲ သုည မွတ္ေအာက္ေရာက္ေနခဲ့တဲ့ ႏွင္းဖံုးေတာင္ထိပ္က ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ဟာ အခုလက္တစ္ကမ္း အကြာေရာက္ေနပါၿပီ။

    ခ်က္ေအာက္ထိုးသတ္မည့္ အကြက္ေတြ၊ ၾကည္ဆူပင္ စုိက္မယ့္ေအာက္လမ္းနည္းေတြ၊ ဒိုင္နဲ႔ပင္းထားတဲ့ လုပ္ပြဲေတြ တစ္ပြဲၿပီး တစ္ပြဲလာပါလိမ့္ဦးမည္။  သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္၊ တစ္ဖြဲ႔ႏွင့္တစ္ဖြဲ႔၊ တစ္ဆင္းႏွင့္တစ္ဆင္း ပိုမို႐ိုင္းပင္း ကူညီ၍ ေစ့စပ္ေသခ်ာေသာ ညီညြတ္ေရး၊ စည္း႐ုံးေရးမ်ားႏွင့္ အင္အားတစ္ရပ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ေနရမယ့္ အေရးႀကီးေသာ အခ်ိန္လက္ဆံုသို႔ ေရာက္ေနပါၿပီ။

    မတရားတဲ့အရပ္မွာ ဘယ္နကၡတ္တာရာကမွ မရပ္တည္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က အတိတ္နိမိတ္တု႔ိ ခမည္းတေဘာင္ စတာေတြကို စိတ္မဝင္စားတတ္ပါ။  ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ ္ဒီတစ္ခါေကာက္ရေတြ႔႐ွိခဲ့တဲ့ တေဘာင္လိုလို နိမိတ္လုိလို အသားတစ္ပုဒ္ကိုေတာ့ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ျဖစ္မိပါတယ္။  ေအာက္လမ္းေတြ ယၾတာေတြ၊ တေဘာင္ေတြ ခံသည္တို႔ကို စိတ္ဝင္စားသူမ်ား အတြက္ေတာ့ ေျမပံုညႊန္း တစ္ခုလည္း ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္။ အခုလို ထီးနန္းေရးနန္းရာေတြ ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြးျဖစ္ေနတ ဲ့အခ်ိန္ သြားေရးလာေရးက်ပ္တည္းလို႔ က်န္႔ၾကာလို႔ ဆိုၿပီး ေနရာအႏွံ႔ကုန္းေက်ာ္ တံတားေတြ၊ ေခ်ာင္းကူးတံတားေတြ၊ ျမစ္ကူးတံတားေတြ ထိုးေနၾကတ ဲ့အခ်ိန္၊ ၂၀၁၂ ႏုိဝင္ဘာမွာ ငလ်င္ဒဏ္နဲ႔ စစ္ကုိင္းၿမိဳ႕ေလးကၽြန္မာန္ေအာင္  ဘုရားစိန္ဖူးေတာ္ေျမခခဲ့ရၿပီး ၂၀၁၃ ၾသဂုတ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ စိန္ဖူးေတာ္ျပန္တင္၊ တစ္ဖန္ ၂၀၁၄ ႏုိဝင္ဘာ ၂၇ မွာ  အဲဒီသမၼတတင္ထားတဲ့ စိန္ဖူးေတာ္ ထပ္မံေျမခလို႔ ၂၀၁၅ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၂ မွာ ထပ္မံ ထီးတင္ျပန္ပါတယ္။ ကမာၻမွာ သမၼတ တစ္ဦးတည္း ဘုရားတစ္ဆူတည္းကို ထီးေတာ္ႏွစ္ခါ တင္ခြင့္ရတဲ့ ပထမဆံုးသမၼတ အျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ခြင့္ရတဲ့အျဖစ္ပါ။ အခုလို ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္ စကားစုအတြဲဟာ ေအာက္ပါ တေဘာင္ လိုလို ဘာလိုလို အသားေတြနဲ႔ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ျဖစ္လို႔ေနတာကိုက ကၽြန္ေတာ္တင္ျပခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရင္းပါပဲ။ ဖတ္ၾကည့္ပါ အားလံုး႐ွင္းသြားႏုိင္ပါတယ္။

    “ကနတၱဒဏ္ထီးေတြနဲ႔
    ပ်က္ဆီးဖို႔ အေရးၾကံဳ
    ေ႐ႊေပးမယ္ မယ္မယံု
    ေငြေပးမယ္ မယ္မယံု
    တံတားေတြ အသြင္သြင္ေဆာက္ပါလို႔
    စစ္ကိုင္း၊ ပုဂံ၊ ေအာင္လံ တလႊားမွာ
    ဘုရားေတြ အလီလီ ေမွာက္ရင္ျဖင့္
    တစ္ပါးျပည္ဝင္ကာ မေႏွာင့္ရေအာင္
    ျပည္ေတာ္ျပန္ မယ္ေထြး၊ နန္းတင္မွေအး” တဲ့

    ေျပာခ်င္တာက တေဘာင္ဆိုတာကေတာင္ မတရားတဲ့ ဘက္မလိုက္ပါဘူးဆိုတာပါ။ စာသားထဲကာလ၊ ေဒသျပ စကားလံုးေတြက အံ့ၾသစရာတိုက္ဆိုင္ လြန္းလွပါတယ္။ အဘယ္ပညာ႐ွိ ဆရာသမားမွန္း မသိေပမယ့္ ၾသခ်မိပါသည္။ (ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ ကြယ္ေနရတာလဲ။ ဒါလည္း စဥ္းစားစရာပါပဲ။ အႏုပညာေျမာက္၊ ကာလေဒသ သမိုင္းမွန္၊ အခ်က္အလက္မွန္ စကားစုတစ္ရပ္အေနနဲ႔ မွတ္တမ္း တင္ခြင့္ရတာ ကံတရားလား၊ အႏုပညာလား ဒါလည္းစဥ္းစားစရာပါ)။ နမိတ္၊ တေဘာင္ယၾတာေတြနဲ႔ လံုးလည္ခ်ာလိုက္ေနလို႔ အစိုးရလူႀကီးမင္း တသိုက္လည္း ဒါကိုဘယ္လိုစဥ္းစားၾကမွာပါလိမ့္။ ဒါလည္း စဥ္းစားစရာပါ။ ဒီေလာက္ႏွစ္ကိုယ့္ တစ္စိတ္ျဖစ္ခဲ့ၾကဖူးတဲ့ တ႐ုတ္နဲ႔ ခ်စ္ၾကည္မႈဟာ ေလာက္ကိုင္အေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တ႐ုတ္ျပည္ဘက္ က်ည္သင့္ၿပီး တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသားေတြ တိမ္ပါးခံသြားရတဲ့ ကိစၥနဲ႔ တ႐ုတ္ႀကီးက ရာဇသံေပးတဲ့ အဆင့္ေရာက္လာရတာကလည္း “တစ္ပါးျပည္ဝင္ကာ မေႏွာင့္ရေအာင္” ဆိုတဲ့ စာသားကို မွန္ကန္ေၾကာင္း ထပ္မံ သက္ေသခံျပန္ပါတယ္။ ေတာ္ပါၿပီ ေတာ္ေတာ္ၾကာေၾကာ္ျငာ ဝင္ေနတယ္ဆိုၿပီး။ အခုကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ ဘယ္အခ်ိန္က်မွ ဘာလုပ္ရမလဲ တိတိက်က်ေသေသခ်ာခ်ာ သိၿပီးလွ်င္ ကလဲ့စား ဘယ္လိုေခ်ရတယ္ဆိုတာ ကမာၻႀကီးကို ျပရမယ့္အခ်ိန္ စိတ္႐ွည္႐ွည္ေလးထားၿပီး ေစာင့္႐ုံပါပဲ။

    ညီေသြး

  • အိႏၵိယႏွင့္ ကင္းကြာလာျခင္း

    အိႏၵိယႏွင့္ ကင္းကြာလာျခင္း

    ေဒါက္တာ သန္႔ျမင့္ဦး ေရးသည္။

    18113_925711717463698_5527584147979627271_n  .
    ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ လူအမ်ားစုတြင္၊ အိႏၵိယႏုိင္ငံႏွင့္ ပတ္သတ္သည့္ ဗဟုသုတမ်ား ရွိၾကျခင္း၊ မရွိၾကျခင္းကို အသာထား၊ အိႏၵိယႏွင့္ ပတ္သတ္သည့္ အေငြ႔အသက္ ခံစားမွႈ အာရံုမ်ိဳး ရွိၾကသည္။ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ဖေရဇာလမ္း တစ္ေလွ်ာက္ရွိ လွ်ပ္စစ္မီးေခ်ာင္းမ်ား ထြန္းထားသည့္ ဒန္ေပါက္ဆုိင္မ်ား၊ ရိုးရွင္းသည့္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တို႕၏ မဂိုဗလီ အျပင္ ၄င္းႏွင့္ လမ္းႏွစ္ဘေလာက္စာ အကြာအေဝးရွိ အေရာင္မ်ား ေတာက္ပေနသည့္ ကာလီဘုရားေက်ာင္း၊ အေရာင္လြင့္ေနေသာ ဆာရီမ်ားကုိ ဝတ္ဆင္ထားျပီး နားလည္ရခက္သည့္ ဘာသာစကားကုိ ေျပာဆုိေနၾကသည့္ ေၾကာ့ေၾကာ့ရွင္းရွင္း အမ်ိဳးသမီးၾကီးမ်ား၊ အမ်ိဳးသားမ်ား၏ လံုျခည္ဝတ္ဆင္ပံု စတုိင္ စသည္တို႔ႏွင့္ ရင္းႏွီးခဲ့ၾကျပီးသား ျဖစ္သလို၊ ေရွးဘုိးေဘးဘီဘင္မ်ားမွာလည္း နီးစပ္သည့္ မိတ္ေဆြမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ အိႏၵိယမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ ေခတ္ျပိဳင္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံ ျဖစ္ရံုမွ်မက အတိတ္က ဆက္ႏြယ္မွႈမ်ား နက္နက္ရွိႈင္းရွိႈင္း ရွိခဲ့၍၊ အိႏၵိယ အေငြ႔အသက္မွာ အတိတ္ကာလက အၾကြင္းအက်န္ အျဖစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ေနရာတုိင္းတြင္ ရွိေနေပသည္။
    .
    အိႏၵိယႏွင့္ ျမန္မာ၏ ဆက္ႏြယ္မွႈ သမုိင္းကုိ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ မသင္ၾကေတာ့၍ လူမ်ား၏ အေတြးထဲတြင္လည္း မရွိၾကေတာ့ေပ။ ေထာင္စုႏွစ္ တစ္ခုစာ ျပန္ေျပာင္းေတြးၾကည့္လွ်င္ ဘဂၤလား ပင္လယ္ေအာ္ တေလွ်ာက္၊ Bengal ၊ အိုရစ္ဆာ (Orissa) ႏွင့္ အိႏၵိယ ေတာင္ပုိင္းေဒသမ်ားမွ ေန၍ ဧရာဝတီျမစ္ဝွမ္းအထိ ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ စိတ္ကူးစိတ္သန္း ဆက္ႏြယ္ကူးသန္းမွႈမ်ား ရွိခဲ့ေသာ္လည္း၊ ယခုအခါတြင္မူ လူ လက္တစ္ဆုပ္စာခန္႔ကသာ၊ ပလႅဝါ (Pallava) အကၡရာမ်ားမွ ဆင္းသက္လာခဲ့သည့္ ျမန္မာအကၡရာမ်ားအေၾကာင္းနွင့္ အိႏၵိယပါဠိဘာသာမွ ယူထားသည့္ ျမန္မာစကားလံုးမ်ားအေၾကာင္းကုိ ဆက္စပ္ ေတြးေတာမိေပလိမ့္မည္။
    .
    အတူတကြ ခံစားခဲ့ၾကရသည့္ ကုိလိုနီ လက္ေအာက္ခံ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားကုိပင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေမ့ကုန္ၾကျပီ ျဖစ္သည္။ အိႏၵိယရွိ Biral House တြင္ ငယ္ရြယ္တက္ၾကြသည့္ ဦးႏုက မဟတၱမဂႏၵီႏွင့္အတူ ေလးစားသည့္ အသြင္သ႑ာန္ျဖင့္ ထုိင္ေနသည္ကို ရုိက္ကူးထားခဲ့သည့္ ဓါတ္ပံုမ်ိဳး၊ သုိ႔မဟုတ္ အက္တလီႏွင့္ ေတြ႔ဆံုရန္အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လန္ဒန္သို႔ သြားရင္း ေဒလီျမိဳ႕တြင္ တစ္ေထာက္နားစဥ္တြင္ ပ႑စ္ ေနရူးက ျမန္မာ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လန္ဒန္တြင္ အေအးမိမည္ကုိ စုိးရိမ္သည့္အတြက္ ကုတ္အကၤ်ီတစ္ထည္ေပးခဲ့သည့္ ဇာတ္လမ္းမ်ိဳးကုိေတာ့ တခါတရံတြင္ ျမင္ရ ၾကားရ ပါသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ျပည္ေျပး ဧကရာဇ္ Bahadur Shah Zafar ၏ ဆက္ႏြယ္ေနေသာ အေၾကာင္း (သူ၏ အုတ္ဂူ တည္ရွိရာ ေနရာမွာ စာေရးသူ ယခုေဆာင္းပါးကုိ ေရးသားေနသည့္ေနရာႏွင့္ မုိင္ဝက္ခန္႔ပင္ မကြာေဝးပါ)၊ ရာဘင္ျဒာနတ္တဂိုး ျမန္မာသုိ႔ လာေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့သည့္ ခရီးစဥ္မ်ား၊ ဆူဘတ္ခ်န္ဒရာဘို႔စ္ႏွင့္ အိႏၵိယ အမ်ိဳးသား တပ္မေတာ္ (INA) တို႔၏ စြန္႔စားခန္းမ်ားအေၾကာင္း စသည့္ အျခား သတိရစရာ အနည္းငယ္လည္း ရွိပါသည္။
    .11080949_925711924130344_4471903472050838676_n
    ကၽြန္ေတာ္၏ အေဘးျဖစ္သူမွာ ကာလကတၱားတြင္ ပညာသင္ယူခဲ့သလို၊ ကၽြန္ေတာ္၏ အဘိုးျဖစ္သူမွာလည္း Bengal မွ မီးသေဘၤာျဖင့္ အပတ္စဥ္ ေရာက္လာေလ့ရွိသည့္ စာအုပ္မ်ားႏွင့္ သတင္းစာမ်ားကုိ ဖတ္ရင္း ၾကီးျပင္းခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ ၁၀၀ ခန္႔က၊ မိဘမ်ားသည္ ၄င္းတုိ႔၏ သားမ်ားအား ဒါဂ်ီလင္ (Darjeeling) သုိ႔ ေစလႊတ္ကာ ပညာသင္ၾကားေပးႏုိင္ေရးကို အိပ္မက္ မက္ခဲ့ၾကသည္။ ၄င္းတို႔၏ သားမ်ားအေနျဖင့္ ထုိမွတဆင့္ ေအာက္စဖုိ႔ဒ္ သုိ႔မဟုတ္ ကမ္းဘရစ္ဂ်္ တြင္ ပညာ ဆက္လက္ ဆည္းပူးကာ၊ ျပန္လာလွ်င္ အုိင္စီအက္စ္ အရာရွိမ်ား အျဖစ္ အမွႈထမ္းႏုိင္လိမ့္မည္ဟူသည့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ရွိခဲ့ၾကသည္။ အိႏၵိယသည္ ေခတ္မီျခင္း တစ္မ်ိဳးကို ကုိယ္စားျပဳျပီး အိႏၵိယ ပညာတတ္မ်ားႏွင့္ အိႏၵိယ အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ားမွာ ပုိမိုက်ယ္ေျပာသည့္ ကမၻာၾကီးႏွင့္ ေပါင္းကူးေပးႏုိင္မည့္ အရာမ်ား အျဖစ္ ရွႈျမင္ျခင္း ခံခဲ့ရသည့္ အခ်ိန္ တစ္ခ်ိန္ ရွိခဲ့ဖူးသည္။
    .
    ယခုအခါတြင္ ႏွစ္ႏုိင္ငံမွ အစုိးရပုိင္းအေနျဖင့္၊ အေဝးေျပးလမ္းမသစ္မ်ားႏွင့္ ေရေၾကာင္းဆိုင္ရာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွႈမ်ား အပါအဝင္ တရားဝင္ ဆက္ႏြယ္မွႈမ်ားႏွင့္ တရားဝင္ စီမံကိန္းမ်ား ရွိေနျပီး၊ ႏွစ္ႏုိင္ငံ ခ်စ္ၾကည္ေရးႏွင့္ လံုျခံဳေရးဆိုင္ရာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး အတြက္ အစုိးရမ်ား ဦးေဆာင္သည့္ အားထုတ္မွႈမ်ား ရွိေနသည္။ သုိ႔မဟုတ္ အနည္းဆံုးအေနျဖင့္ နယ္စပ္တေလွ်ာက္တြင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကရန္ ကတိကဝတ္မ်ား ရွိေနေပသည္။ သုိ႔ရာတြင္ႏွစ္ႏုိင္ငံ ျပည္သူမ်ား အခ်င္းခ်င္း ဆက္ဆံေရးမွာမူ ေပ်ာက္ဆံုးလ်က္ ရွိေနသည္။ ဘန္ေကာက္ႏွင့္ စင္ကာပူမွာ အိႏၵိယျမိဳ႕မ်ားႏွင့္ ႏွိႈင္းစာလွ်င္ ျမန္မာမ်ားအတြက္ မ်ားစြာ ပိုမုိ ရင္းႏွီးေနေပသည္။ ယေန႔အခါ ျမန္မာမ်ား၏ စိတ္ထဲတြင္ ကာလကတၱားမွာ ခပ္စိမ္းစိမ္း ျဖစ္ေနၾကသလို၊ အိႏၵိယ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း ေဒသမ်ားမွာမူ စိတ္ထဲတြင္ ပုိမုိ အလွမ္းေဝးကြာ ေနၾကသည္။ သမုိင္းဝင္ ေအာင္ပြဲျမိဳ႕မ်ား ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ အာသံႏွင့္ မဏိပူရတို႔အား ေက်ာင္းစာအုပ္မ်ားထဲမွေနရာမ်ားအျဖစ္သာ သိရွိၾကေတာ့ျပီး၊ ျမန္မာႏွင့္ နီးကပ္စြာ တည္ရွိေနသည့္ တကယ့္ေနရာမ်ားအျဖစ္ မျမင္ၾကေတာ့ေပ။ အိႏၵိယ အေရွ႕ေျမာက္ပုိင္းတြင္ ျမန္မာတို႔ႏွင့္ မ်ားစြာ ဆင္တူသည့္ ယဥ္ေက်းမွႈမ်ားႏွင့္ ဆင္တူသည့္ လူ႔ေဘာင္ အသုိင္းအဝိုင္းမ်ား ရွိသည္ ဆိုျခင္းကုိ အမ်ားစုက သတိမျပဳမိၾကေတာ့ေပ။
    .
    1511432_925711984130338_4561364637519731320_nယခုအပတ္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနျဖင့္ အိႏၵိယနုိင္ငံ၏ လြတ္လပ္ေရးေအာင္ပြဲ အထိမ္းအမွတ္ကုိ ဆင္ႏႊဲရင္း ၁၉၃၇ ခုနွစ္က ျမန္မာႏုိင္ငံအား အိႏၵိယမွ ခြဲေရး-တြဲေရး ကိစၥအေၾကာင္းကိုလည္း ျပန္လည္ သတိရေကာင္း ရၾကမည္ ျဖစ္ျပီး၊ အလႊာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ခြဲ၍ အုပ္ခ်ဳပ္ ေဆာင္ရြက္မွႈမ်ား စတင္ခဲ့သည္။ အိႏၵိယမွ ခြဲခဲ့ျပီး ေနာက္ထပ္ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ အၾကာတြင္ ျမန္မာအေနျဖင့္ လြတ္လပ္သည့္ ႏုိင္ငံတစ္ခုအျဖစ္ ေပၚထြက္လာခဲ့သည္ကို ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ မည္သူမွ် ေနာင္တရလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ သို႔ရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနျဖင့္ အနာဂတ္အေၾကာင္း စဥ္းစားရာတြင္မူ၊ အိႏၵိယႏွင့္ စိမ္းစိမ္းကားကား ျဖစ္လာျခင္းကုိ ေနာင္တရေကာင္း ရၾကေပမည္။
    .
    ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ျပင္ပကမၻာၾကီးနွင့္ ျပန္လည္ တံခါးဖြင့္ ဆက္ဆံလ်က္ ရွိျပီး၊ ဒီမုိကေရစီ ပန္းတုိင္သုိ႔ ကနဦး ေျခလွမ္းမ်ား လွမ္းလ်က္ရွိရာ၊ ေရွးကာလၾကာျမင့္စြာ ကတည္းက ရွိခဲ့သည့္ အိႏၵိယႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ပိုမိုတိုးတက္လာေအာင္ ျပန္လည္ပံုေဖာ္ႏုိင္မည့္ အခြင့္ေကာင္း တစ္ခု ရွိေနသည္။ ထိုသုိ႔ ျပဳလုပ္ႏုိင္ပါက ႏွစ္ႏုိင္ငံလံုး အက်ိဳးရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
    .
    ဓာတ္ပံုအညႊန္း …
    ၁) ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုႏွင့္ မဟတၱမဂႏၵီတို႕ ေဒလီျမိဳ႕တြင္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္က ေတြ႕ဆံုစဥ္
    ၂) အိႏၵိယႏိုင္ငံ နယူးေဒလီျမိဳ႕ေရာက္ ဗမာသံတမန္တစ္ဦးႏွင့္ အိႏၵိယအမ်ိဳးသား ၈ ဦး ၏ ပန္းခ်ီကား
    ၃) စာေရးသူ ေဒါက္တာသန္႕ျမင့္ဦး

    (စာေရးသူ ေနာက္ဆံုး ေရးသားထားသည့္ စာအုပ္မွာ Where China Meets India: Burma and the New Crossroads of Asia စာအုပ္ ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူမွာ Yangon Heritage Trust ၏ ဥကၠဌ ျဖစ္ပါသည္။)
    The Hindu သတင္းစာ၏ ဝက္ဘ္ဆိုဒ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ “Growing up, growing apart” ေဆာင္းပါးကို မဇၩိမသတင္း မွ ဘာသာျပန္ထားျခင္းကို တဆင့္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

  • သတၱိ ႐ွိတယ္တဲ့လား

    သတၱိ ႐ွိတယ္တဲ့လား

    မတ္ ၂၈ ၊ ၂၀၁၅
    M-Media
    ႏွင္းဆီခင္ေရးသည္။
    courage
    “သတၱိ႐ွိလိုက္တာ”လို႔ လူေတြက တအံ့တၾသခ်ီးက်ဴးတာကို ခံရတဲ့အခါ လူ႕သဘာဝအရ တအားႀကီးေက်နပ္မိမွာပါ။ ေယာက္်ားေတြက အားက်ေလးစားတဲ့ အရည္အေသြးေတြထဲမွာ သတၱိ႐ွိျခင္းဆိုတာ ထိပ္ဆံုးကပါဝင္ႏုိင္ပါတယ္။ ေ႐ွးေခတ္ အခါသမယတုန္းက ဆိုရင္ ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ သတၱိ႐ွိျခင္းဟာ သူ႔ရဲ႕ေယာက္်ားပီသမႈအတြက္ ျပယုဂ္တစ္ခုပဲေပါ့။ ဓား၊ လွံ၊ လက္နက္ခ်င္းယွဥ္ရင္း လက္႐ုံးရည္ကို ျပသခဲ့ၾကသလို လူသာမန္ေတြလုပ္ႏုိင္တဲ့ စြမ္းေဆာင္မႈေတြကို ထုတ္ေဖာ္ျပသ ခဲ့ၾကတယ္။

    ဒီကေန႔ေခတ္မွာေရာ ေယာက်ၤားေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ကာယသတၱိကို နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုႏွင့္ ျပသၾကသည္ပဲေပါ့။ က်ယ္ေျပာလွတဲ့ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးထဲမွာ တစ္ကုိယ္ေတာ္ ႐ြက္လႊင့္လား လႊင့္ရဲ႕၊ ျမင့္မားလွတဲ့ ေခ်ာက္ကမ္းပါးစြန္းထိပ္ကေန ပင္လယ္ထဲကို ခုန္ခ်ျပတာလည္းမ႐ွား၊ ႐ွိေသးတယ္။ ဟိုးအျမင့္မွာ ႀကိဳးတန္း လမ္းေလွ်ာက္ျပသလို ျမန္ႏႈန္းျမင့္ၿပိဳင္ကားကို အ႐ွိန္ျပင္းျပင္း ေမာင္းျပသူေတြလည္း ႐ွိျပန္ေရာ။ တခ်ိဳ႕က်ျပန္ေတာ့ သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္ ၾကံဳေတြ႔ေနရသူေတြကို အသက္စြန္႔ ႀကိဳးပမ္းကယ္ဆယ္ေပးၾကလို႔ မီးေလာင္ေနတဲ့ အေဆာက္အအံုထဲကို သက္စြန္႔ႀကိဳးပမ္း ဝင္ေရာက္ၿပီး ပိတ္မိေနတဲ့သူေတြကို ကယ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဘယ္လိုပံုစံႏွင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ သတၱိ႐ွိျခင္းကို အသြင္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ပံုေဖာ္ၾကတဲ့သေဘာပါ။ ဒီလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြဟာလည္း ျမင္သာထင္သာ႐ွိတဲ့ သတၱိ႐ွိျခင္းေတြလို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။

    ေယဘုယ်အေနႏွင့္ေျပာရင္ ကာယသတၱိ႐ွိျခင္းႏွင့္ စိတ္သတၱိအစြမ္းဆိုၿပီး ခြဲျခားသိ႐ွိရသလို အဲဒီအတြက္ ျပယုဂ္ေတြကို အခြင့္အခါသင့္သလို ၾကံဳဆံုခံစားရေလ့႐ွိပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံက်ျပန္ေတာ့ သတၱိအစစ္အမွန္ကို ထင္႐ွားေအာင္ လက္ေတြ႔ေဖာ္ျပလို႔ မရႏုိင္ေပမယ့္ ရင္ထဲကစူးနစ္သြားေအာင္ ခံစားလိုက္ရတဲ့ ျဖစ္ရပ္မ်ိဳးမွာ တစ္စံုတစ္ဦးရဲ႕ စိတ္သတၱိအစြမ္းကို သိ႐ွိလုိက္ႏိုင္သည္ပဲေပါ့။

    ဆိုပါစို႔။ ကိုယ္လက္အဂါၤခ်ိဳ႕တဲ့ေနသူတစ္ဦးဟာ ေလာကႀကီးရဲ႕ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ အက်ိဳးျပဳႏိုင္ေအာင္ ပါဝင္ေဆာင္႐ြက္ႏုိင္ျခင္းဟာ စိတ္သတၱိအင္အား ႀကီးမားျခင္းပါပဲ။ မသန္ေပမယ့္ စြမ္းသူေတြဟာ ဘဝကို အ႐ႈံးမေပးဘဲ ႐ွင္သန္ရပ္တည္ေနၾက ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံမွာေတာ့ လုပ္ခ်င္တာထက္ လုပ္သင့္ လုပ္ထိုက္တာေတြကို တာဝန္ေက်ေက် ေဆာင္႐ြက္ရတာမ်ိဳးေတြ႐ွိပါတယ္။ နာတာ႐ွည္ေဝဒနာသည္ေတြကို စိတ္႐ွည္လက္႐ွည္ျပဳစုတာဟာ လက္ေတြ႔မွာ ထင္သေလာက္ မလြယ္လွပါဘူး။ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို လူမမာတစ္ေယာက္ႏွင့္ ကုန္ဆံုးရတာ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္႐ွည္မွျဖစ္တာကိုး။ အထူးသျဖင့္ ေစတနာသက္သက္ႏွင့္ပဲ ျပဳစုေစာင့္ေ႐ွာက္ျခင္းမ်ိဳးကို ဆိုလိုပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ေသြးသားရင္းခ်ာကိုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ခင္ရာေဆြမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ သံေယာဇဥ္႐ွိသူ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ျပဳစုေစာင့္ေ႐ွာက္ႏုိင္ျခင္းဟာ စိတ္သတၱိစြမ္းအားႀကီးမားျခင္းကို ေဖာ္ျပေနတယ္။

    ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ သက္ႀကီး႐ြယ္အို မိဘဘိုးဘြားေတြကို မညည္းညဴျပဳစုျခင္းပါပဲ။ ဒါ့အျပင္ ျပင္းထန္တဲ့ ေဝဒနာခံစားေနရတဲ့ မသန္စြမ္း သားသမီးကို (တစ္ဘဝလံုး) လံုးဝမညည္းညဴဘဲ ျပဳစုေစာင့္ေ႐ွာက္ျခင္းဟာ မလြဲသာလို႔ ထမ္းေဆာင္ရတဲ့ (သားသမီးတာဝန္၊ မိဘတာဝန္) ပဲလုိ႔ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ ေစတနာ၊ ေမတၱာအျပင္ ႀကီးမားတဲ့ စိတ္သတၱိမ်ိဳးလည္း လိုအပ္ေသးတာေၾကာင့္ပဲေပါ့။

    တစ္ခါတုန္းကေပါ့။ ခရီးသည္တင္ သေဘာၤငယ္တစ္စင္းဟာ ေရစီးသန္တဲ့ျမစ္တစ္ခုမွာ နစ္ျမဳပ္သြားတယ္။ ကယ္ပါယူပါ တစာစာေအာ္ေနသူေတြကို ျမစ္ကမ္းေပၚမွာ ႐ွိသူေတြက ျမစ္ထဲခုန္ဆင္းၿပီး ကယ္ဖို႔ႀကိဳးစားၾကတယ္။ အဲဒီမွာ လူမမည္ကေလးတစ္ေယာက္ေရထဲ ျမဳပ္ခါနီးျဖစ္ေနတဲ့ ျမင္ကြင္းကို လွမ္းျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမစ္ကမ္းေပၚက လူတစ္ေယာက္ဟာ ေရထဲကို တစ္ဟုန္တုိးခုန္ဆင္းၿပီး ကေလးငယ္႐ွိရာကို ေရာက္ေအာင္သြားရင္း ကေလးကိုလွမ္းဆြဲႏုိင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ၿပီး တျခားကယ္ဆယ္ေရးသမားတစ္ဦးကို လွမ္းေပးလုိက္တယ္။ သူကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ေရနစ္ေသဆံုးသြားခဲ့တယ္။ သူရဲ႕မိတ္ေဆြေတြ ျပန္ေျပာျပလို႔ သိၾကရတာက အဲဒီသူဟာ ေရလံုးဝမကူးတတ္သူ မဟုတ္ဘူးဆိုတာပါပဲ။ လတ္တေလာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့သတၱိက သူမ်ားအတြက္ အသက္စြန္႔ကယ္ဆယ္ဖို႔ တြန္းအားျဖစ္သြားတဲ့ သေဘာပါ။

    ႐ွိေသးတယ္။ အဲဒီသေဘာၤေပၚပါလာတဲ့ ခရီးသည္ေတြထဲမွာ မိန္းမႏွင့္ကေလးေတြကို ရတတ္သေ႐ြ႔ အသက္ကယ္ေလွေတြထဲ ခ်ေပးၾကတယ္။ (အသက္ကယ္ေလွ အေရအတြက္ နည္းတယ္) ။ ဒါေပမယ့္ ေယာက္်ားေတြကေတာ့ ေလွထဲကို လံုးဝမဆင္းၾကဘူး။ ေယာက်ၤားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သူမ်ားအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ရင္း အသက္ဆံုး႐ူံးခံခဲ့ၾကတယ္။ ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္သတၱိကို ခ်ီးက်ဴးမဆံုးျဖစ္ၾကတဲ့အေၾကာင္း စူမၾတာကၽြန္းအနီးက အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုက ေဖာ္ျပေနပါတယ္။

    ကေနဒီးယန္း စစ္ေဆး႐ုံတစ္႐ုံမွာ တက္ေရာက္ကုသေနတဲ့ စစ္ျပန္ စစ္သားတစ္ဦးကေတာ့ တကယ့္ကို အထင္ကရပါပဲ။ သူ႕ကို ကုိးရီးယားေသနတ္သမားတစ္ေယာက္က စစ္ေျမျပင္မွာ ပစ္လိုက္တဲ့ က်ည္ေတာင့္ဟာ တစ္မဆံုကအ႐ုိးကိုထိမွန္ၿပီး အဲဒီအ႐ုိးဟာ အပိုင္းအစေလးေပါင္း (၁၀၀) ေလာက္အထိ ပဲ့စဥ္သြားခဲ့တယ္။ အ႐ုိးအပိုင္းအစေလးေတြက ကိုယ္ခႏၶာရဲ႕ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို စတီး႐ုိးေတြႏွင့္ ျဖည့္စြက္ခဲ့ရတယ္။ ခြဲစိတ္ကုသမႈၿပီးလို႔ သတိရလာတဲ့အခါ နာက်င္တဲ့ေဝဒနာကို အလူးအလိမ့္ခံစားရတာေပါ့။ သူဟာ အဲဒီေဆး႐ုံတစ္ခုလံုးမွာ ဒဏ္ရာအျပင္းအထန္ဆံုး ရ႐ွိသူပဲ။ ဒါေပမယ့္ ခံစားေနရတဲ့ေဝဒနာကို သတၱိ႐ွိ႐ွိ ႀကိတ္မွိတ္ခံစားရင္း ေျပာတာက…
    “ကၽြန္ေတာ္က သိပ္ကိုကံေကာင္းတဲ့သူပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေျခေတြလက္ေတြ ျဖတ္ပစ္ရသူေတြထက္စာရင္ အမ်ားႀကီးသက္သာတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ကိုယ္ပုိင္ ေျခေတြလက္ေတြ က်န္ေနေသးတယ္ေလ။ ေျခလက္ေတြ ျပတ္ေနရသူေတြကလည္း မ်က္စိကန္းသြားသူေတြထက္ ကံေကာင္းတာပဲ။ ေဟာ – မ်က္စိကန္းသူေတြကလည္း ကိုယ္ခႏၶာ ေအာက္ပိုင္းေသသြားသူေတြ ထက္ေတာ့ ကံေကာင္းေသးတာေပါ့ဗ်ာ ” တဲ့။

    အဲဒီစစ္သားဟာ သူ႕ေဝဒနာကို သတၱိ႐ွိ႐ွိရင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့အျပင္ တျခားေဝဒနာသည္ေတြကို အားေပးစကားတရင္းတႏွီးေျပာခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီေဆး႐ုံမွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ဇြဲသတၱိကို မွတ္တမ္းတင္ရတဲ့အထိပါပဲ။ ေက်ာ္ၾကားတဲ့သမားေတာ္ႀကီးတစ္ဦးက “သတၱိဆုိေသာ အရာကို ျခားစိတ္ျဖာျခင္း” ဆိုတဲ့စာအုပ္မွာေရးထားတယ္။ “သတၱိဆိုတာ ခြန္အားမဟုတ္ဘူး၊ ႏွလံုးသားရဲ႕အစြမ္း” လို႔ဆိုတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကာယသတၱိေရာ စိတ္သတၱိပါ ျပည့္စံုေအာင္ႀကိဳးပမ္းသင့္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း။