News @ M-Media

Category: သုတ၊ရသ

ကဗ်ာ၊ ဝထၳဳ၊ ကာတြန္း၊ ရုပ္ရွင္၊ ဓတ္ပံု စသျဖင့္

  • ဦးအုန္းေမာင္ (၁၉၁၃ – ၁၉၄၇)

    ဦးအုန္းေမာင္ (၁၉၁၃ – ၁၉၄၇)

    ဇူလိုင္-၁၇၊ ၂၀၁၃
    M-Media

    အာဇာနည္မ်ား အထၳဳပၸတၱိ (အာဇာနည္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္)

    photo

    ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ (၁၉)ရက္ေန႔ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားက်ဆုံးခဲ့တဲ့ ေန႔ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအပါအ၀င္ ဦးဘ၀င္း၊ မန္းဘခိုင္၊ မႈိင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီး စ၀္စံထြန္း၊ ဦးရာဇတ္၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ၊ သခင္ျမ၊ ဦးအုန္းေမာင္၊ ရဲေဘာ္ကုိေထြး တုိ႔ဟာ တုိင္းျပည္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရင္း မသမာသူလူတစ္စုရဲ႕ လုပ္ႀကံမႈေၾကာင့္ ေသြးအုိင္ထဲမွာ အသက္ေပးခဲ့ရသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ အသက္ေသြးေတြေပးခဲ့ၾကတဲ့ အာဇာနည္(၉)ဦးဟာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးသားမွာ အၿမဲအမွတ္ထင္ထင္႐ွိခဲ့ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ အာဇာနည္မ်ားရဲ႕ အထၳဳပၸတၱိအက်ဥ္းကုိ M-Media မွ စုစည္းတင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

    ဦးအုန္းေမာင္ (၁၉၁၃ – ၁၉၄၇)

    U Ohn Maungဦးအုန္းေမာင္ကုိ မင္းဘူးၿမိဳ႕ မစၥတာ အိပ္ခ်္ဒဗလ်ဴတရပ္(တ္)ဝန္း၊ ေဒၚေ႐ႊျမင့္ တို႔မွ  ၁၉၁၃ ခု၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂ ရက္ ေန႔တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ မိသားစုတြင္ ဒုတိယသား ျဖစ္သည္။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား ဘဝက ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ တပ္ရင္းတြင္ တပ္ခြဲ တပ္ေထာက္ အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့သည္။ ၁၉၃၄ ခုႏွစ္တြင္ ဝိဇၨာတန္း ေအာင္သည္။ ၁၉၃၇ ခုတြင္ အိုင္စီအက္(စ္) စာေမးပြဲ ေျဖသူ ၃ ဦး အနက္ ပထမ ရသည္။ ၁၉၃၉ ခုတြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕၊ အေရွ႕နယ္ပိုင္ ဝန္ေထာက္ အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့သည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္တြင္ ျမစ္ႀကီးနား အေရးပိုင္ အျဖစ္ ခန္႕အပ္ျခင္း ခံရသည္။ ထို႕ေနာက္ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရး အတြင္းဝန္ အျဖစ္ ခန္႕အပ္ျခင္း ခံရသည္။

    ၁၉၄၇- ခု၊ ဇူလိုင္လ ၁၉-ရက္ေန႔ ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းတြင္ ဦးအုန္းေမာင္သည္ အလွည္႕က် အစိုးရအတြင္း၀န္အျဖစ္ တာ၀န္က်သည္သည္။ ဦးအုန္းေမာင္ ေရာက္လာၿပီး သံုးေလးမိနစ္ခန္႔ အၾကာတြင္ လူသတ္သမားမ်ား ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ အစည္းအေ၀း အစီအစဥ္အရ ထိုအခ်ိန္သည္ ဦးအုန္းေမာင္၏ အလွည္႕ မက်ေရာက္ေသး။ သံအမတ္ေဟာင္း (ထိုအခ်ိန္က အတြင္း၀န္) ဦးၾကင္၏အလွည္႕ ျဖစ္သည္။ ဦးအုန္းေမာင္က မိမိတြင္ အျခားအေရးႀကီး ေသာ ကိစၥတခု ရိွေနေသးေၾကာင္း ဦးၾကင္အားေျပာျပ ခြင္႔ပန္ၿပီးလွ်င္ အစည္းအေ၀းသို႔ ဦးစြာလာ၍ သူေရးထားသည္႕ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ေရး စီမံကိန္းအေၾကာင္း ရွင္းလင္းတင္ျပထားျခင္း ျဖစ္သည္။ အကယ္၍သာ အစည္းအေ၀းအစီအစဥ္ အတိုင္း စဥ္းစားျဖစ္လွ်င္(သို႔တည္းမဟုတ္) လူသတ္သမားမ်ား ငါးမိနစ္ခန္႔ေစာ၍ ေရာက္လွ်င္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား လုပ္ႀကံခံရသည္႕ရင္နင့္ဖြယ္ကိစၥတြင္ ဦးအုန္းေမာင္လည္း ပါ၀င္ခဲ့ရသည္။

    ယင္းကဲ့သုိ႔ တုိင္းျပည္တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္  ၁၉၄၇၊ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္၊ နံနက္ ၁၀း၃၅ နာရီတြင္ အတြင္း၀န္မ်ား႐ံုး (ယခု ၀န္ႀကီးမ်ား႐ံုး)တြင္ ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းက်င္းပေနစဥ္ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ နန္းရင္း၀န္ေဟာင္း နယ္ခ်ဲ႕ လက္ပါးေစ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ေနာက္လိုက္ လူသတ္သမားတုိ႔၏ လုပ္ၾကံခံရၿပီး အျခားေသာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ အာဇာနည္ႀကီးမ်ားႏွင့္ အတူ က်ဆံုးခဲ့ရေသာ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သည္။

    –  အာဇာနည္မ်ား အထၳဳပၸတၱိ – စာေပဗိမာန္။

    –  ကိုလိုနီေခတ္ ျမန္မာ့ သမိုင္း အဘိဓာန္ – ျမဟန္၊ ၁၉၉၉ တတိယ အႀကိမ္ထုတ္၊ တကၠသိုလ္မ်ား သမိုင္း သုေတသန ဌာန၊ ဂ်ီအီးစီ (ပညာေရး) သမဝါယမ အသင္း။

    –  ဂ်ဴလုိင္ ၁၉ လုပ္ႀကံမႈႀကီး ကုိယ္ေတြ႕ ႀကံဳသူတုိ႔၏ ေျပာၾကားခ်က္မ်ား (http://www.goldmyanmar.com)

  • ” ဂ်ပန္ႏိုင္ငံျခားေရးဌာန ဝဘ္ဆိုဒ္မွာ ေဖာ္ျပေသာ အစၥလာမ္သာသနာ အေပၚအျမင္ ေဆာင္းပါး”

    ဇူလိုင္-၁၆၊ ၂၀၁၃
    M-Media
    ျမတ္ေဇာ္ ဘာသာျပန္သည္။
    အစၥလာမ္ႏွင့္ ဆက္ဆံ ရင္းႏွီးမႈ တိုးတက္ေစျခင္း

    f3_i94   လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၁၅ဝဝ ခန္႕အရင္ကတည္းက အစၥလာမ္ဟာ ကမၻာအႏွံ႕ပ်ံ႕ႏွံ႕ေနခဲ့တာပါ။အစၥလာမ္သာသနာကို ကမၻာ့တိုက္ႀကီးအားလံုး(အာရွ၊ဥေရာပ၊ အေမရိက၊ အာဖရိက၊ ၾသစေၾတးလွ် စသျဖင့္) တို႕မွာ ေတြ႕ရျပီးႏုပ်ိဳတဲ့ စြမ္းအားေတြရွိေနဆဲပါ။ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း အစၥလာမ္သာသနာ စတင္ခဲ့တဲ့ ေနရာထက္ျပင္ပမွာ အစၥလာမ္သာသနာဝင္ မြတ္စလင္ေတြကို သာျပီးေတာ့ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကမၻာ့အစၥလာမ္ လူဦးေရအမ်ားဆံုးေနရာကေတာ့ အာရွတိုက္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ၂ဝ ရာစုသတင္းအခ်က္အလက္နဲ႕ ပို႕ေဆာင္ဆက္သြယ္ေရးေတြ တိုးတက္လာတာနဲ႕အတူ အစၥလာမ့္ သတင္းစကားဟာလည္း သိသိသာသာတိုးတက္ပ်ံ႕ႏွံ႕ခဲ့ပါတယ္။ ဒါတင္မကေသးပါဘူး အစၥလာမ္ဟာ ခရိယာန္သာသနာကို ေက်ာ္လြန္ျပီး ကမၻာမွာအထင္ကရ အျဖစ္ဆံုး ဘာသာ တစ္ခုျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႕ ခန္႕မွန္းၾကပါတယ္။

    အစၥလာမ္ဟာ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းမွာ ေပၚထြန္းခဲ့တဲ့ ဂ်ဴးနဲ႕ ခရိယာန္ဘာသာမ်ားနဲ႕ အလြန္အမင္း နီးစပ္ ဆက္စပ္လွ်က္ရွိပါတယ္။ အျခားဘာသာေတြနဲ႕ မိတ္ေဆြအသစ္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ အစၥလာမ္ဘာသာမွာ ဗုဒၶဘာသာအပါအဝင္ အရင္ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈေတြရဲ႕ အသိဉာဏ္ပညာေတြလည္း ပါဝင္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစၥလာမ္သာသနာဟာ ရိုးရွင္းတဲ့ က်င့္စဥ္ေတြသာပါဝင္ျပီး အထူးအဆန္း ျပာဋိဟာေတြ မပါသေလာက္ပါပဲ။ ဒီအခ်က္ေတြက လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို ေခတ္မီနည္းပညာေတြမွာ စိတ္ဝင္စားတစားလုပ္ကိုင္လိုမႈေတြ  ဦးေမာ့လာေစပါတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ အဂၤလန္နဲ႕ ဂ်ပန္အေတြ႕အၾကံဳအရ ပညာတတ္ လူငယ္ အမ်ားအျပားဟာ အစၥလာမ္သာသနာထဲ ကူးေျပာင္းသက္ဝင္လာၾကတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။

    အစၥလာမ္မွာ ဘာသာေရးနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးမွာ ကူးလူးဆက္ဆံမႈေတြရွိပါတယ္။ ေနာက္တျခားဘာသာေတြလို လူ႕သား ကယ္တင္ လြတ္ေျမာက္မႈအတြက္ ရႈပ္ေထြးတဲ့ နည္းစနစ္ေတြ မထားရွိပါဘူး။ အစၥလာမ္က လူကိုပဲဗဟိုျပဳပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ ဘာသာေရးကို ေန႕စဥ္ဘဝမွာ အသံုးခ်ေစပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလမွာ အစၥလာမ္ကို ဘာသာေရးထက္ လူေနမႈပံုစံလို႕ေျပာရင္ရႏိုင္ပါတယ္။ ဥပုသ္သီလေဆာက္တည္ျခင္းကို ဂ်ဴးဘာသာ၊ခရိယာန္ဘာသာနဲ႕ ဗုဒၶဘာသာေတြမွာ အေရးႀကီးတဲ့အစိတ္အပိုင္းအေနနဲ႕ရွိေနေပမယ့္လည္း ၂၁ ရာစုမွာ သာမန္လူေတြတက္ၾကြလံု႕လရွိစြာနဲ႕တစ္ႏွစ္မွာတစ္လ ဥပုသ္သတင္းေဆာက္တည္ၾကတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ သာသနာဟာ အစၥလာမ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ထံုးတမ္းစဥ္လာအျပဳအမူေတြကပဲ ကြ်န္မတို႕အျမင္အျပဳအမူေတြကို ဦးေဆာင္ေနတာထက္ ကြ်န္မတို႕ဟာ သိမ္ေမြ႕စြာ စူးစမ္းသိရွိလိုမႈနဲ႕ အစၥလာမ္သာသနာဝင္ေတြရဲ႕ အဲ့ဒီလိုေန႕စဥ္ဘဝလုပ္ေဆာင္မႈေတြကိုၾကည့္ရႈၾကရပါမယ္။

    ဂ်ပန္ေတြဟာ အာဃာတရွိတယ္၊ အျခားယဥ္ေက်းမႈေတြကို စိတ္မဝင္စားဘူးလို႕ေျပာလို႕ရေပမယ့္ အခုအခ်ိန္အထိ အစၥလာမ္သာသနာေရးရာ ေဆာင္ရြက္မႈေတြကို ဟန္႕တားတာမ်ိဳး၊ မြတ္စလင္ေတြကို ပယ္ထုတ္တာမ်ိဳး လံုးဝမရွိပါဘူး။ ဒါဟာ အေနာက္တိုင္းနဲ႕မတူတဲ့ ဂ်ပန္ရဲ႕သေဘာထားအျမင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အေနာက္ႏိုင္ငံ အခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာေတာ့ အစၥလာမ့္ ေခါင္းေဆာင္း ပဝါဟာ ႏိုင္ငံေရးကိစၥရပ္ သဖြယ္ျဖစ္ေနတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံေရး သုေတသီေတြက ဂ်ပန္ဟာ စက္တင္ဘာ ၁၁ ရက္တိုက္ခိုက္မႈကို ခံစားရတဲ့အထဲမွာ ပါဝင္တယ္လို႕ဆိုေပမယ့္ အစၥလာမ္ဆန္႕က်င္ေရး မေက်နပ္မႈလႈပ္ရွားတဲ့ လႈိင္းေတြ ဂ်ပန္မွာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဂ်ပန္က ဘယ္သတင္းစာကမွ အစၥလာမ္သာသနာကို ေနာက္ေျပာင္ေစာ္ကားတဲ့ ကာတြန္းေတြကိုလည္း ပံုႏွိပ္ခဲ့ျခင္း မရွိပါဘူး။

    TokyoMosque
    တိုက်ိဳျမဳိ႕မွ ဗလီ ဝတ္ေက်ာင္းေတာ္တခု

    ဂ်ပန္မြတ္စလင္ အေရအတြက္ဟာ သိသိသာသာတိုးတက္ေနေပမယ့္ အနီးအနားေနထိုင္သူေတြဟာ ဗလီလို သာသနိက အေဆာက္အဦးေတြတည္ေဆာက္မႈအတြက္ ကန္႕ကြက္တာမ်ိဳးလည္းမရွိၾကပါဘူး။ သာမန္စူးစမ္းလိုစိတ္ေတာ့ရွိၾကပါတယ္။ မူရင္းေနထိုင္သူေတြအနားမွာ လူတစ္ခ်ို႕ေတာ့ အေဆာက္အဦးတစ္ခု ေဆာက္ေနျပီ သူတို႕ဘယ္လိုလူမ်ိဳးေတြပါလိမ့္ ဆိုတာမ်ိဳးေလာက္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ပန္ေတြရဲ႕ အိမ္နီးနားခ်င္းအသစ္ေတြေျပာင္းလာတဲ့အခါ ရွည္ၾကာစြာခ်စ္ခင္သြားမယ့္ အမွတ္လကၡဏာအျဖစ္ “ဆုိဗာေခါက္ဆြဲရွည္” နဲ႕ အိမ္နီးခ်င္းအသစ္ေတြကို တည္ခင္းေကြ်းေမြးမႈကတစ္ဆင့္  ရင္းႏွီးတဲ့မိတ္ေဆြေတြျဖစ္သြားၾကတာပါပဲ။

    kurban-japan11

    pictures_4173581989_31b97cfc86_zဂ်ပန္စာသင္ေက်ာင္းေတြနဲ႕ အလုပ္ေနရာေတြဟာ မြတ္စလင္ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ေခါင္းစီး ပဝါနဲ႕ပတ္သက္လို႕ ျပႆနာလုပ္ ျငိဳျငင္ၾကတာမ်ိဳး မရွိပါဘူး။ ကြ်န္မအလုပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္သင္ယူမႈဆုိင္ရာ ႏိုင္ငံတကာ သုေတသန စင္တာ မွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးဟာ သူမရဲ႕ ေဒါက္တာဘြဲ႕အျပီးမွာ မြတ္စလင္တစ္ဦး (အစၥလာမ္ဘာသာဝင္) ျဖစ္လာပါတယ္။ အဲ့ဒီမတိုင္ခင္က သူမဟာ ေကာလိပ္တစ္ခုမွာ ဆရာမလုပ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ သူမဟာ ကြ်န္မရဲ႕ အတြင္းေရးမႈးျဖစ္ပါတယ္။ သူမဟာ သူမသြားခ်င္တဲ့ေနရာကို ေခါင္းစီးပဝါနဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အလွကို ဖံုးအုပ္ထားတဲ့အစၥလာမ့္ျခံဳလႊာကို ဝတ္ဆင္ထားပါတယ္။ သူမဟာ ဘယ္လိုခြဲျခားမႈမ်ိဳးမွ မၾကံဴခဲ့ရသလို လမ္းနဲ႕အလုပ္အကိုင္ေတြမွာလည္း မႏွစ္ျမိဳ႕တဲ့ အမူအရာေတြျပတာမ်ိဳး မခံစားခဲ့ရပါဘူး။

    ဆမ္ျမဴရယ္ ဖီးလစ္ ဟပ္တင္တန္က ယဥ္ေက်းမႈေတြဟာ တိုင္းႏိုင္ငံတစ္ခုကိုေက်ာ္ျဖတ္သြားတယ္ ဆိုတာထက္ တိုင္းႏိုင္ငံတစ္ခုအေပၚအေျချပဳတဲ့ “ယဥ္ေက်းမႈမ်ား တိုးတိုက္မိျခင္း” လို႕အျမင္တစ္ခုနဲ႕အခိုင္အမာဆိုခဲ့ဖူးပါတယ္။ အရင္ အီရန္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း မိုဟမၼဒ္ ခါတမီကေတာ့ “ယဥ္ေက်းမႈမ်ားအျပန္အလွန္ကူးလူးျခင္း” ဆိုတဲ့ေဆြးေႏြးတဲ့ စကားရပ္တစ္ခုကို ပိုေကာင္းမြန္တဲ့အျမင္နဲ႕တင္ျပေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။မိုဟမၼဒ္ ခါတာမီရဲ႕အျမင္ကို ကုလသမဂၢက ေနာက္ပိုင္းမွာ ၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္ရဲ႕ “ယဥ္ေက်းမႈေတြအေၾကာင္း ႏွစ္တစ္ႏွစ္ရဲ႕ ထူးျခားတဲ့ စကားရပ္အျဖစ္”  သတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။

    စကားေျပာဆိုမႈေတြကေတာ့ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ရတာမ်ိဳးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ ေျပာဆိုမႈေတြကေန ႏိုင္ငံႏွစ္ခုၾကားမွာ ရန္လိုမႈေတြ ေပါက္ပြားလာတတ္ပါတယ္။ ဒီေျပာဆိုမႈေတြကေနအားလံုးလက္ခံႏိုင္မယ့္ ဘံုသေဘာတရား တစ္ခုေပၚေပါက္လာဖို႕ ႏိုင္ငံေတြ အမ်ားအျပား ဝင္ေရာက္ေဆြးေႏြးၾကမယ္ဆိုရင္ တကယ္ပဲအက်ိဳးရွိႏိုင္ပါတယ္။

    ကြ်န္မကေတာ့ စကားအခ်ီအခ်ေျပာတယ္ဆိုတာထက္ ေဆြးေႏြးၾကတယ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးကိုပိုသံုးခ်င္ပါတယ္။ ဒီေဆြးေႏြးမႈေတြဟာ သာမန္လူေတြအေျမာက္အမ်ားဆီမွာ လၻက္ရည္ေသာက္ရင္းေဆြးေႏြးၾကတာမ်ိဳးလည္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ကြ်န္မအေနနဲ႕ေတာ့ သာမန္လူေတြၾကားမွာ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိျပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ျဖစ္တဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ဖလွယ္မႈေတြတဆင့္ ကမၻာအႏွံ႕ကိုေရာက္ရွိေစမယ့္ အျပန္အလွန္နားလည္မႈနဲ႕ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈ တည္ေဆာက္တာမ်ိဳးေတြျဖစ္လာဖို႕ဆိုတဲ့အျမင္ပါပဲ။

    စာေရးသူအေၾကာင္း

    Motoko Katakura
    မူရငး္ ေဆာင္းပါးရွင္ Motoko Katakura

    အေၾကာင္းအရာေရးသားသူ မစၥ မိုတိုကို ကာတာကူရာ ဟာ က်ိဳတိုမွာရွိတဲ့ ဂ်ပန္သင္ယူမႈဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံတကာ သုေတသနစင္တာရဲ႕ ဒါရိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ဒီတကၠသိုလ္ဟာ လူသားခ်င္းစာနာမႈဆိုင္ရာ အမ်ိဳးသားတကၠသိုလ္လည္းျဖစ္ျပီး တကၠသိုလ္မ်ားဆိုင္ရာ သုေတသနေကာ္ပိုေရးရွင္းလက္ေအာက္မွာရွိပါတယ္။ သူမဟာ မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားဆိုင္ရာ အမ်ိဳးသားျပတိုက္နဲ႕ ဘြဲ႕ရမ်ားအဆင္ျ့မင့္ေလ့လာမႈဆိုင္ရာ တကၠသိုလ္ေတြမွာလည္း ဂုဏ္ထူးေဆာင္ပါေမာကၡျဖစ္ပါတယ္။

    သူမဟာ တိုက်ိဳမွာရွိတဲ့ ဆူဒါေကာလိပ္ကဘြဲ႕ရခဲ့ျပီး၊ တိုက်ိဳတကၠသိုလ္ကေန သိပၸံဆိုင္ရာ ေဒါက္တာဘြဲ႕ရခဲ့ပါတယ္။

    ၁၉၈၅ ခုႏွစ္ တိုးတက္သည့္ႏိုင္ငံမ်ား၏ ယဥ္ေက်းမႈသုေတသနမွာ သူမဟာ အေကာင္းဆံုးဆုကိုရရွိခဲ့ပါတယ္။၁၉၈၆ ခုႏွစ္ရဲ႕ တိုက်ိဳ ကိုက္ဂ်ို ကာဂါမိ အမွတ္တရ ေဖာင္ေဒးရွင္းရဲ႕အေကာင္းဆံုး စာေရးဆရာဆုကိုလည္းရရွိခဲ့ပါတယ္။

    Ref:http://www.mofa.go.jp/

  • ဦးဘခ်ိဳ (၁၈၉၃ – ၁၉၄၇)

    ဦးဘခ်ိဳ (၁၈၉၃ – ၁၉၄၇)

    ဇူလိုင္-၁၆၊ ၂၀၁၃

    M-Media

    အာဇာနည္မ်ား အထၳဳပၸတၱိ (အာဇာနည္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္)

     photo

    ၁၉၄၇ ခုႏွစ္  ဇူလိုင္လ (၁၉)ရက္ေန႔ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားက်ဆုံးခဲ့တဲ့ ေန႔ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအပါအ၀င္  ဦးဘ၀င္း၊ မန္းဘခိုင္၊ မႈိင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီး စ၀္စံထြန္း၊ ဦးရာဇတ္၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ၊ သခင္ျမ၊ ဦးအုန္းေမာင္၊ ရဲေဘာ္ကုိေထြး တုိ႔ဟာ တုိင္းျပည္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရင္း မသမာသူလူတစ္စုရဲ႕ လုပ္ႀကံမႈေၾကာင့္ ေသြးအုိင္ထဲမွာ အသက္ေပးခဲ့ရသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ အသက္ေသြးေတြေပးခဲ့ၾကတဲ့ အာဇာနည္(၉)ဦးဟာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးသားမွာ အၿမဲအမွတ္ထင္ထင္႐ွိခဲ့ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ အာဇာနည္မ်ားရဲ႕ အထၳဳပၸတၱိအက်ဥ္းကုိ M-Media မွ စုစည္းတင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

    ဦးဘခ်ိဳ (၁၈၉၃ – ၁၉၄၇)

    U Ba Cho

    ဒီးဒုတ္ ဦးဘခ်ိဳအား ဖခင္ ျမန္မာ ေဆးဆရာႀကီး ဦးဘိုးစာႏွင့္ မိခင္ ေဒၚျမစ္ တို႕မွ ၁၈၉၃ ခု၊ ဧၿပီလ ၂၄ ရက္ေန႕တြင္ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕၌ ဖြားျမင္သည္။ အသက္ ၁၄ ႏွစ္တြင္ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕ ဆရာ ဦးေမာင္ေမာင္ ေက်ာင္းမွ သတၲမတန္းကို အထူး ေအာင္၍ စေကာလားရွစ္ ပညာသင္ဆု ရရွိခဲ့သည္။ ထိုေနာက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ စိန႔္ေပါလ္ေက်ာင္းတြင္ ဆက္လက္ ပညာ သင္ယူရာ ၁၀ တန္းကို အထူးေအာင္ေသာေၾကာင့္ ပညာသင္ဆု ထပ္ရသည္။ ၁၀-တန္းစာေမးပြဲ၊ မက္ထရစ္စာေမးပြဲ၊ စေကာလ္လာ႐ွစ္စာေမးပြဲ ၃-မ်ဳိးလုံး ၀င္ေရာက္ေျဖဆုိရာ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၁၀-ဦးသာရသည့္ ပညာသင္ စေကာလ္လာ႐ွစ္ကုိပါ ကူးတြဲရ႐ွိခဲ့သည္။ အသက္ ၁၆-ႏွစ္အတြင္ ရန္ကုန္ေကာလိပ္သုိ႔ တက္ေရာက္ပညာသင္ၾကားၿပီး အသက္ ၂၀-အရြယ္ ဘီေအအထက္တန္းအေရာက္တြင္ မ်က္စိေ၀ဒနာျဖင့္ ေက်ာင္းထြက္ခဲ့ရသည္။

    ထုိ႔ေနာက္ ေပါင္းတည္ႏွင့္ ဟသၤာတ ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ အစိုးရ ေက်ာင္းဆရာ အျဖစ္ အမႈထမ္းခဲ့ၿပီး ပညာအုပ္လည္း လုပ္ခဲ့သည္။ ၁၉၂၀ တြင္ ေဒၚလွေမႏွင့္ လက္ထပ္သည္။ အမ်ိဳးသား ေက်ာင္းမ်ား ဖြင့္လာေသာ အခါ အစိုးရ ဝန္ထမ္းမွ ထြက္ၿပီး အမ်ိဳးသား ေကာလိပ္တြင္ ျမန္မာစာ ဆရာ ဝင္လုပ္သည္။ အစိုးရ အေထာက္အပံ့ မယူေသာ အမ်ိဳးသား ေက်ာင္းဆရာလည္း လုပ္ခဲ့ ဖူးသည္။ တပတ္ တႀကိမ္ထုတ္ ‘ျမန္မာ့ ရီဗ်ဴးဂ်ာနယ္’ ကို အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ အျဖစ္ ဦးစီး ထုတ္ေဝ ခဲ့သည္။ ထိုေနာက္ ‘ဒီးဒုတ္ ဂ်ာနယ္’ ကို ၁၉၂၅ ခုႏွစ္တြင္ ဦးစီး ထုတ္ေဝရာတြင္ ဒီးဒုတ္ ဦးဘခ်ိဳဟု ထင္ရွား လာသည္။

    ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိသည္ အဂၤလိပ္ – ျမန္မာႏွင့္ ပါဠိ စာေပမ်ားတြင္ ႏွံ႕စပ္ၿပီး ေဆးက်မ္း၊ ေဗဒင္၊ နကၡတ္ႏွင့္ အဂၢရပ္ ပညာ မ်ားကိုလည္း လိုက္စား ခဲ့သည္။ ျမန္မာ သီခ်င္း ႀကီးကိုလည္း စည္းစနစ္ က်စြာ တတ္ေျမာက္သူ တဦးျဖစ္သည္။ တူရိယာ ကဗ်ာ ဂီတကို ျမတ္ႏိုးၿပီး ေစာင္းေကာက္ကိုလည္း ပိုင္ႏိုင္စြာ တီးတတ္သည္။ ျမန္မာ သီခ်င္းႀကီး သီခ်င္းခန္႕ မ်ားကို မူမွန္ အတိုင္း ျဖစ္ေစရန္ ‘ဂီတဝိေသာ ဓနိ’ က်မ္းကိုလည္း တည္းျဖတ္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္ အတြင္း ဒီးဒုတ္ ေန႕စဥ္ သတင္းစာကို ထုတ္ေဝ ခဲ့သည္။ ဆရာႀကီးသည္ သတင္းစာ ဆရာ၊ အယ္ဒီတာ၊ စာေရးဆရာ စသည့္ စာေပ သမား တဦး အေနျဖင့္ ျပည္သူလူထု ႏိုင္ငံေရး အသိတရား ႏိုးၾကား ေစသည့္ စာေပမ်ားကိုလည္း ေရးသား ခဲ့သည္။

    ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ၏ ဆရာမ်ားမွာ ဆရာႀကီး သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းႏွင့္ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕ ဆရာဦးေမာင္ေမာင္ အပါအ၀င္ ဆရာဦးေမာင္ေမာင္ေက်ာင္းမွ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း ဆရာ ဆရာမမ်ား၊ ရန္ကုန္စိန္႔ေပါလ္ေက်ာင္းမွ ဆရာမ်ား၊ ရန္ကုန္ ေကာလိပ္မွ ဆရာမ်ားျဖစ္သည္။

    အဂၤလိပ္တို႕ ေပးေသာ ဒိုင္အာခီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ ၉၁ ဌာန အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တို႕ကို ဆန္႕က်င္ ခဲ့သည္။ ေဖဘီယန္ (Fabian) ပါတီ ကိုလည္း တည္ေထာင္ ခဲ့ၿပီး ဥကၠ႒ အျဖစ္ တာဝန္ ယူခဲ့သည္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ စာေရး ဆရာ အသင္း ဥကၠ႒လည္း ျဖစ္ခဲ့ ေသးသည္။ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိသည္ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္၊ တကၠသိုလ္ သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားမ်ား ေစာင့္ေရွာက္ေရး အဖြဲ႕ဝင္ တစ္ဦးလည္း အျဖစ္လည္း တာဝန္ယူခဲ့သည္။ ဂ်ပန္ေခတ္ အဓိပတိ ေဒါက္တာ ဘေမာ္ အစိုးရ လက္ထက္တြင္ အတိုင္ပင္ခံ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ အျဖစ္ ထမ္းေဆာင္ ခဲ့သည္။

    စာေရးဆရာအသင္း နာယကလည္း ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ လံုးဝ လြတ္လပ္ေရး ရရွိ ႀကိဳးပမ္းရန္ အတြက္ ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဖြဲ႕စည္းေသာ အခါ ဝင္ေရာက္ ေဆာင္႐ြက္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္ေသာ ဖဆပလ ၾကားျဖတ္ အစိုးရ အဖြဲ႕တြင္ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီး အျဖစ္ တာဝန္ ယူခဲ့သည္။ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ေရးဆြဲေရး ေကာ္မတီ အဖြဲ႕ဝင္ အျဖစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္ျမ တို႕ႏွင့္အတူ အထူး အပင္ပန္းခံ၍ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ ခ်င္းျပည္နယ္ ထီးလင္း ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပေသာ ခ်င္း – ဗမာ ခ်စ္ၾကည္ေရး ေက်ာက္တိုင္ ဖြင့္ပြဲ အခမ္းအနားသို႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္စား အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီး အေနျဖင့္ လည္းေကာင္း တက္ေရာက္ ခဲ့သည္။

    ထုိကဲ့သုိ႔ တုိင္းျပည္တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္  ၁၉၄၇၊ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္၊ နံနက္ ၁၀း၃၅ နာရီတြင္ အတြင္း၀န္မ်ား႐ံုး (ယခု ၀န္ႀကီးမ်ား႐ံုး)တြင္ ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းက်င္းပေနစဥ္ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ နန္းရင္း၀န္ေဟာင္း နယ္ခ်ဲ႕ လက္ပါးေစ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ေနာက္လိုက္ လူသတ္သမားတုိ႔၏ လုပ္ၾကံခံရၿပီး မြန္းလြဲ ၁ နာရီ ၄၅ မိနစ္ အခ်ိန္တြင္ ကြယ္လြန္သည္။ နယ္ခ်ဲ႕လက္ပါးေစတုိ႔၏ သတ္ျဖတ္မႈေၾကာင့္ အျခားေသာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ အာဇာနည္ႀကီးမ်ားႏွင့္အတူ က်ဆံုးခဲ့ရေသာ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္သည္။

    –  အာဇာနည္မ်ား အထၳဳပၸတၱိ – စာေပဗိမာန္။

    –  ကိုလိုနီေခတ္ ျမန္မာ့ သမိုင္း အဘိဓာန္ – ျမဟန္၊ ၁၉၉၉ တတိယ အႀကိမ္ထုတ္၊ တကၠသိုလ္မ်ား သမိုင္း သုေတသန ဌာန၊ ဂ်ီအီးစီ (ပညာေရး) သမဝါယမ အသင္း။

    အာဇာနည္ေန႔ ႏွင့္ ဆက္လ်ဥ္းသည့္ အျခားပိုစ္မ်ား ဖတ္လိုလွ်င္ Click Here

     

  • ကမာၻကို ကိုင္လႈပ္ခဲ့ေသာ ရမႆြာန္လအတြင္းမွ သမိုင္း၀င္ျဖစ္အင္ ၅ ရပ္

    ဇူလိုင္-၁၄၊ ၂၀၁၃
    M-Media
    ဘာသာျပန္ဆိုသူ- ၾသရသေရခ်မ္း

    ရမႆြာန္ ဟူသည္ ဥပုသ္သီတင္းေဆာက္တည္ရေသာ လျမတ္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေန႕ပိုင္းတြင္ အစာေရစာႏွင့္ကာမမႈကို ေရွာင္ၾကဥ္၍ မိမိကိုယ္ကိုဆင္ျခင္ သံုးသပ္ေနရမည့္လျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြႏ္ုပ္တို႕ သိရိွၾက၏။ သို႕တေစ ရမႆြာန္လသည္ ယေန႕ကၽြႏ္ုပ္တို႕ေနထိုင္ေနသည့္ကမာၻႀကီးအား ထူးျခားအံ့ခ်ီးဖြယ္ သမိုင္းျဖစ္အင္မ်ား ျခယ္သခဲ့သည္ကိုမူ ကၽြႏ္ုပ္တို႕ သိခ်င္မွသိပါလိမ့္မည္။ ရမႆြာန္ လျမတ္အတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ထိပ္တန္းျဖစ္အင္ ၅ ရပ္အား ေလ့လာၾကည့္ပါစို႕။

    OLYMPUS DIGITAL CAMERA

    ၁။ ဗဒရ္ စစ္ပြဲ

    မွတ္သားေလာက္စရာ အေျပာင္းႀကီးေျပာင္းလဲေစခဲ့ေသာ ျဖစ္အင္တို႕၏ လက္ဦးပထမမွာ ဗဒရ္ စစ္ပြဲ ျဖစ္၏။ ၄င္းသည္ လူ႕သမိုင္း၌ ယေန႕တိုင္ေအာင္ အေရးပါေနဆဲျဖစ္သည့္ ဒုစရိုက္ႏွင့္ သုစရိုက္အၾကားက တိုက္ပြဲ တစ္ခုဟူသည္ကို သံသယမ၀င္ေလႏွင့္။ ၄င္းစစ္ပြဲ၏အင္အားစုတစ္ရပ္မွာ အႏၱိမ တမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္ (ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမႈႏွင့္မဂၤလာအေပါင္း သက္ေရာက္ေစသား) ႏွင့္ ေနာက္လိုက္ ၃၀၀ ေက်ာ္ေလးမွ်သာ ရိွခဲ့သည္။ ဆန္႕က်င္ဖက္အုပ္စုမွာကား လူဦးေရ၊ လက္နက္၊ ဓနအင္အား အဆမတန္သာလြန္ေနသည့္ ရုပ္၀ါဒီ ကုရိုင္းရွ္ မ်ဳိးႏြယ္၀င္မ်ား ျဖစ္ၾက၏။

    ထုိစစ္ပြဲ၏သမိုင္း၀င္အက်ဳိးဆက္သည္ ကမာၻ႕တစ္၀ွန္း မြတ္စ္လင္မ္တို႕ႏွင့္အတူ ယေန႕တိုင္ တြဲဖက္ရွင္သန္လ်က္ရိွေပသည္။ ဤေနရာ၌ သမိုင္း၀င္ အက်ဳိးဆက္ဟုဆိုျခင္းမွာ ပမာဏမ်ားျပားျခင္းကို မဆိုလို။ ဤစစ္ပြဲအတြင္းရိွ ခမ္းနားထယ္၀ါလွေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္အေၾကာင္းတရားမွာ မည္မွ်အေရးပါေၾကာင္း သိအပ္သည္။ စစ္ပြဲ မစတင္မီွ တမန္ေတာ္ျမတ္ (ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမႈႏွင့္မဂၤလာအေပါင္း သက္ေရာက္ေစသား) သည္ မိမိ၏လက္အစံုကို ေကာင္းကင္ဖက္သို႕ ပင့္ေျမွာက္လ်က္ “ ဤလက္တစ္ဆုပ္စာမွ်ေသာအုပ္စုေလးသာ ယေန႕တြင္ မ်ဳိးသုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားပါက ဤကမာၻေျမေပၚ၀ယ္ အသွ်င္ျမတ္အား ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္သူဟူ၍ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်ပင္ က်န္ရစ္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေတာ့ပါ ” ဟုဆိုကာ ေလးေလးနက္နက္ ဆုပန္ေတာ္မူခဲ့၏။ ၄င္းသူ (မြတ္စ္လင္မ္)တို႕မွာ မ်ဳိးသုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္မႈ မျဖစ္ခဲ့ၾက။ သို႕သာမက “ အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္မွအပ ခ၀ပ္ကိုးကြယ္အပ္ရာ ဟူသည္ အလ်ဥ္းမရိွ၊ မုဟမၼဒ္သည္ ထိုအသွ်င္ေစလႊတ္ေတာ္မူေသာ (က်မ္းရ)တမန္ေတာ္ ဧကန္ျဖစ္၏ ” ဟု ထြက္ဆိုေနသူမ်ား ယေန႕တုိင္ေအာင္ တိုးပြားလ်က္ ရိွေနေလသည္။ ဤသည္မွာ ထာ၀ရေက်းဇူးေတာ္တစ္ရပ္တည္း။

    ၂။ မကၠဟ္ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ေအာင္ႏိုင္ျခင္း

    မကၠဟ္ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုေအာင္ႏိုင္ျခင္းသည္ အစၥလာမ့္ရာဇ၀င္၌ ေအာက္ေျခမွတ္စုေဖာ္ျပခ်က္ဆိုသည္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ က်ယ္၀န္းနက္ရိႈင္းပါ၏။ ဟူသမွ်ေသာအံ့ဖြယ္ျဖစ္ရပ္မ်ားအနက္ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္အေကာင္းဆံုး အဆံုးသတ္မႈတစ္ရပ္ ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ ထိုျဖစ္စဥ္ကို ရႈပါေလ။ လက္တစ္ဆုပ္စာမွ်ေသာ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးတို႕မွာ မိမိတို႕၏ယံုၾကည္ခ်က္အယူ၀ါဒေၾကာင့္ မိမိတို႕၏ေမြးရပ္ဌာနီမွာပင္ အျပင္းထန္ဆံုး ၫွင္းပန္းႏွိပ္စက္ခံခဲ့ၾကရသည္။ သူတို႕သည္ ခိုကိုးရာမဲ့ဘ၀ျဖင့္ အဘယ္ကဲ့သို႕ အလြတ္ရုန္းထြက္ခဲ့ၾကကုန္သနည္း၊ သို႕သာမက ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုအတြင္းမွာပင္ အဘယ္ကဲ့သို႕ ေအာင္ႏိုင္သူမ်ားအျဖစ္ ျပန္လည္ေရာက္ရိွလာခဲ့ၾကသနည္း ?

    မကၠဟ္ၿမိဳ႕ေတာ္အားေအာင္ႏိုင္မႈသည္ ကမာၻ႕သမိုင္း၏အလွည့္အေျပာင္းတစ္ခု ျဖစ္သြားခဲ့၏။ အစၥလာမ္သည္ မိမိ၏ ဘူမိနက္သန္ဌာနီသို႕ ျပန္လည္ေရာက္ရိွလာ၏။ ကအ္ဗဟ္ ဗိမာန္ေတာ္သည္ (ေရွးတစ္ခ်ိန္ကအတိုင္း) အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္တစ္ပါးတည္းကိုသာလွ်င္ ဆည္းကပ္၀တ္ျပဳေသာေနရာအျဖစ္ အၾကြင္းမဲ့ ျပန္လည္ျဖစ္တည္လာခဲ့၏။ မကၠဟ္ၿမိဳ႕ေတာ္အား ေအာင္ႏိုင္ျခင္းက က်န္ရိွေသာ အာေရဗ်နယ္ပယ္တို႕ကို ေအာင္ျမင္ရာ ေရာက္သြား၏။ မကၠဟ္သို႕ခ်ီတက္ထြက္ခြာမည့္သတင္း ရရိွသည့္ အခုိက္အတန္႕အတြင္း ကၽြန္းဆြယ္ထဲရိွ မ်ဳိးႏြယ္စု၀င္ အားလံုးနီးပါးမွ မဒီနဟ္ၿမိဳ႕သို႕ ကိုယ္စားလွယ္အသီးသီးေစလႊတ္ကာ သစၥာခံမဟာမိတ္ဖြဲ႕ခဲ့ၾကကုန္သည္။
    ယေန႕ေသာ္ကား ဤေရႊၿမိဳ႕ေတာ္အရပ္ဖက္ မ်က္ႏွာမူ၍ ၁.၆ ဘီလီယံအထက္ရိွ မြတ္စ္လင္မ္တို႕သည္ ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္း ငါးႀကိမ္ ၀တ္ျပဳလ်က္ ရိွေနေပၿပီ။ တစ္သက္လွ်င္ အနည္းဆံုးတစ္ႀကိမ္ ဤၿမိဳ႕ေတာ္သို႕ ဟဂ်္ခရီးႏွင္ေနေလၿပီ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႕၏ကြယ္လြန္သူမ်ားကို ၄င္းအရပ္ဖက္သို႕ မ်က္ႏွာမူေစၿပီး ျမွဳပ္ႏွံသၿဂၤဳိလ္ေနၾကေလၿပီ။ ဤၿမိဳ႕ကို ေအာင္ႏိုင္ခဲ့သည္မွာ ရမႆြာန္လျမတ္၏ မဂၤလာေန႕ရက္တစ္ရက္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္တည္း။

    ၃။ ဂိုလိယက္ မွ ေနာက္ဆံုးခံစစ္

    မိမိတို႕ရည္ရြယ္လမ္းေၾကာင္းအတြင္းရိွ မည္သည့္အရာကိုမဆို ၿဖိဳလွဲသြားႏိုင္ခဲ့ၾကေသာ ရိုင္းစိုင္းၾကမ္းတမ္းလွသည့္ လက္တစ္ဆုပ္စာ လူမ်ဳိးတစ္စုအေၾကာင္း ၾကားသိဖူးသူ အလြန္းနည္းပါးၾကပါလိမ့္မည္။ ၄င္းတို႕သည္ မြန္ဂိုလိယမွ မြန္ဂိုတာတာမ်ား ျဖစ္၏။ ၄င္းတို႕ကို မြတ္စ္လင္မ္မ်ားက မည္မွ်အထိ ေၾကာက္ရြံ႕ခဲ့ၾကေၾကာင္း  အဆိုတစ္ရပ္ကို ေဖာ္ျပပါမည္။ မြန္ဂိုတာတာစစ္သည္တစ္ဦးသည္ မြတ္စ္လင္မ္အမ်ဳိးသားတစ္ဦးကို သတ္ျဖတ္ရန္ လက္နက္တစ္စံုတစ္ရာ မရိွျဖစ္ေနသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ဓားတစ္ေခ်ာင္းသြားရွာ၍ျပန္ေရာက္လာသည္အထိ ဒူးေထာက္ ေစာင့္ဆိုင္းေနရန္ ထိုသူအား အမိန္႕ေပး၏။ ထိုမြတ္စ္လင္မ္အမ်ဳိးသားမွာလည္း စြန္႕စားရင္ဆိုင္မည့္အစား ထုိအတိုင္းသာ စိတ္ရွည္သည္းခံစြာ (လာေရာက္သတ္ျဖတ္လိုက္ခ်ိန္အထိ) ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့ေပသည္။ ၄င္းသည္ ေသျခင္းတရားထက္ ဆိုး၀ါးသည့္ ကံၾကမၼာဟု ဆိုရမည္ျဖစ္ျခင္း !

    ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ဤရန္သူသစ္ႏွင့္ရင္ဆိုင္ရာ၀ယ္ အစၥလာမ့္ကမာၻတစ္ခုလံုးနီးပါး ၿပိဳလဲသြားခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးေသာ ေဒသတစ္ခုသာ က်န္ရစ္ေနသည္။ အီဂ်စ္ရိွ မမ္းလူးက္ စုလ္တာန္ ကုသုဇ္ က အလွည့္က်ေသဆံုးရမည့္အျဖစ္ကို ထိုင္ေစာင့္မေနရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ သူသည္ မိမိ၏စစ္သည္မ်ားကို စုေဆာင္း၍ ေနာက္ဆံုးခံစစ္ေၾကာင္း တစ္ခု ဖြဲ႕ခဲ့သည္။ ဂိုလိယက္ (Ain Jalut) ရိွ စမ္းေခ်ာင္းေဒသ၌ ျဖစ္သည္။ ၄င္းသည္ကား ရႈံးပြဲမရိွ မြန္ဂိုမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေတာ့မည့္ အစၥလာမ့္ကမာၻမွ ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ စစ္တပ္ေလး တစ္ခုသာတည္း။ ထိုအေျခအေနမွာ အျငင္းပြားဖြယ္မရိွ ကမာၻ႕ ဟဲဗီး၀ိတ္ခ်န္ပီယံ ႏွင့္ နံရိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္းစိန္ေခၚသူတို႕၏ လက္ေ၀ွ႕ပြဲတစ္ခုႏွယ္ ျဖစ္ေနေပ၏။ သန္းႏွင့္ခ်ီေသာ အသက္မ်ားကို ရင္းႏွီးထားျခင္းသာ ကြာျခား၏။ သို႕ႏွင့္ မြတ္စ္လင္မ္ႏွင့္မြန္ဂိုတို႕အၾကား တိုက္ပြဲအေျဖမွာ သူတစ္ျပန္ ကိုယ္တစ္လွည့္ ျဖစ္ေနခဲ့၏။ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိတိုင္ေအာင္ ကုသုဇ္သည္ မိမိကိုယ္တိုင္ ရန္သူ႕စစ္ေၾကာင္းတြင္းသို႕ ဦးေဆာင္ေဖာက္ထြင္း၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ခဲ့ေပသည္။ အဆံုးသတ္ေသာ္ မြန္ဂိုမ်ားအဖို႕ ပထမဆံုးႏွင့္အႀကီးမားဆံုး ရႈံးနိမ့္ရသည့္ စစ္ပြဲတစ္ခုအျဖစ္ သမိုင္းတြင္ရစ္သြားပါေတာ့သည္။ ထိုေဒသတြင္း၌ အစၥလာမ္မွာ ေဘးကင္းလံုၿခံဳခဲ့ရသည္။ ၄င္းမွာ ရမႆြာန္လအတြင္း၌ ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

    ၄။ ဟက္တင္ စလာဟုဒၵီန္း အိုင္ယူဘီ၏ ထိုးစစ္မ်ား

    ဟက္တင္ စလာဟုဒၵီးန္ အုိင္ယူဘီသည္ အစၥလာမ့္ရာဇ၀င္တြင္ ၾသခ်ရေလာက္သည့္ သူရဲေကာင္းမ်ားအနက္ တစ္ဦး အပါအ၀င္ျဖစ္၏။ သူသည္ ခရူးဆိတ္စစ္ဆင္သူမ်ားအေပၚ ေအာင္ႏိုင္ခဲ့သူ၊ ရာစုႏွစ္တစ္ခုနီးပါး ခ်ဳိးႏွိမ္ေစာ္ကားခံရေသာ မြတ္စ္လင္မ္ႏွင့္ အစၥလာမ္တို႕အတြက္ ေဂ်ရုဆလင္အား ျပန္လည္ ရယူေပးခဲ့သူအျဖစ္ ေက်ာ္ၾကားသည္။ သူ၏ အလယ္ေခတ္သူရဲေကာင္းပီသမႈႏွင့္ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္မႈကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးတို႕မွာ သူ၏ရန္သူမ်ားကပင္ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၾက ရသည္ကိုလည္း ကၽြႏ္ုပ္တို႕ သိရိွၾကေပ၏။

    သို႕ေသာ္ ထိုျဖစ္အင္၏ ဟာကြက္မရိွ ခ်ိန္သားကိုက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ ကာလကိုမူ ကၽြႏ္ုပ္တို႕ သိခဲ့ၾကမည္ မဟုတ္။ စလာဟုဒၵီးန္သည္ ခရူးဆိတ္စစ္ဆင္သူမ်ား၏ ပိုင္နက္နယ္ပယ္မ်ားအား ႏွစ္အတန္ၾကာေအာင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လွည့္လည္ၾကည့္ရႈေနခဲ့သည္။ အင္အားေတာင့္တင္းေအာင္ တည္ေဆာက္ေနခဲ့သည္။ မိမိ၏အင္အားစုအတြင္းရိွ အားနည္းေပ်ာ့ညံ့ခ်က္မ်ားကို ရွင္းလင္းပယ္ဖ်က္ခဲ့သည္။ ခရူးဆိတ္စစ္ဘုရင္ႀကီးႏွင့္ ဧရာမစစ္ပြဲဆင္ႏႊဲႏိုင္ေရးအတြက္ အဓိကအရာမ်ား၌ လံုးပန္းေနခဲ့သည္။ အခ်ိန္တန္ေလလွ်င္ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၁၈၇ ခုႏွစ္၊ ရမႆြာန္လ အတြင္း ထိုးစစ္ဆင္ခဲ့သည္။ စစ္တိုက္ျခင္းထက္ ရန္သူမ်ား၏ရုပ္ပိုင္းႏွင့္စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအေပၚ စလာဟုဒၵီးန္၏ ဗ်ဴဟာက်က် ကၽြမ္းက်င္စြာ ကိုင္တြယ္တတ္မႈေၾကာင့္ အဆံုးသတ္ေသာ္ မြတ္စ္လင္မ္တို႕ ေအာင္ပြဲခံခဲ့ေပသည္။ ခရူးဆိတ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား အက်ဥ္းသားဘ၀သို႕ေရာက္ခဲ့သည္။ ေဂ်ရုဆလင္မွာ လမ္းေၾကာင္းရွင္းသြားခဲ့သည္။ လက္လႊတ္ဆံုးရႈံးခဲ့ရေသာ အစၥရာ့အ္ ႏွင့္ မိအ္ရာဂ်္ အထိမ္းအမွတ္ကိုလည္း ျပန္လည္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ေပသည္။
    { တမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္ (ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမႈႏွင့္မဂၤလာအေပါင္း သက္ေရာက္ေစသား) သည္ မကၠဟ္၀တ္ေက်ာင္းေတာ္မွ ေဂ်ရုဆလင္၀တ္ေက်ာင္းေတာ္၊ ထိုမွတဆင့္ ေကာင္းကင္ခရီးသို႕ ၾကြျမန္းခဲ့ျခင္းကို အစၥရာ့အ္ႏွင့္မိအ္ရာ့ဂ်္ ဟု ေခၚ၏ } ။ ဤသည္မွာ ကာလတစ္ခုအတြင္း ခ်ိန္သားကိုက္ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္အင္ မဟုတ္ေပသေလာ။

    ၅။ ဂူဒါလက္ စစ္ပြဲ

    ဟိဂ်္ရီ ၉၂ ခုႏွစ္ (ခရစ္ ၇၁၁ ခုႏွစ္)၊ ရမႆြာန္လတြင္ အာဖရိကရိွ အုမိုင္ယဒ္ၿမိဳ႕စား၏ကၽြန္ေစတစ္ဦး ႏွင့္ သူ၏ ဘာေဘးရီးယန္းတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားသည္ စပိန္၏ ဗီစီေဂါ့သ္ (Visigoth) ဘုရင္အား ယွဥ္ၿပိဳင္ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ၄င္း သြာရီးက္ ဗင္န္ ဇိယာ့ဒ္သည္ ကၽြန္အျဖစ္ေမြးဖြား၍ ခ်ဳိ႕တဲ့စြာေသဆံုးေသာ္ျငား ကမာၻ႕ရာဇ၀င္၌ အဆင့္အျမင့္ဆံုး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္အထိ စီမံကြပ္ကဲႏိုင္ခဲ့သူျဖစ္၏။

    စပိန္ျပည္ကမ္းစပ္ရိွေက်ာက္တံုးႀကီး(အငူ)သို႕ေျခခ်မိသည္ႏွင့္ သြာရီးက္သည္ မိမိႏွင့္အတူ ေသြးေသာက္ရဲေဘာ္မ်ား စီးနင္းလာသည့္ ေလွငယ္မ်ားအားလံုးကို မီးရိႈ႕ဖ်က္ဆီးလိုက္သည္။ (ယေန႕ေသာ္ ယင္းအငူအား သူ၏အမည္ကို အစြဲျပဳ၍ ေခၚဆိုထားသည္)။ ထုိလုပ္ရပ္မွာ အဆံုးစြန္ေသာတြန္းအားျဖစ္ခဲ့သည္။ ရန္သူ႕အင္အားသည္ ၄င္းတို႕ထက္ သံုးဆေက်ာ္ မ်ားျပားသာလြန္ေနေသာ္ျငား ဂူဒါလက္စစ္ပြဲတြင္ ဗီစီေဂါ့သ္ဘုရင္ ရိုဒဲရစ္ (Roderic) ကို အႏိုင္ရေအာင္ တိုက္ႏိုင္ခဲ့ၾက၏။ ေရွ႕ဆက္ၿပီး စပိန္ျပည္တစ္ခုလံုး ႏွင့္ ျပင္သစ္နယ္အားလံုးနီးပါးကို ေအာင္ျမင္ခဲ့ေလသည္။

    ထိုအခ်ိန္မွစ၍ အင္ဒလူစီယာ၌ မြတ္စ္လင္မ္တို႕ ႏွစ္ေပါင္း ၈၀၀ တိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ရာ အုမိုင္ယဒ္ယဥ္ေက်းမႈ ၾသဇာႀကီးစြာ ထြန္းကားလာခဲ့သည္။ ထိုယဥ္ေက်းမႈသည္ ဥေရာပ၏ပညာတန္ေဆာင္ေခတ္အတြက္ အုတ္ျမစ္ခ်ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည့္ျပင္၊ ကာလရွည္ႀကီးတစ္ရပ္အထိ မြတ္စ္လင္မ္၊ ခရစ္ယာန္ႏွင့္ ဂ်ဴးတို႕ အတူတစ္ကြ တစ္သားတည္း ေနထိုင္သြားႏိုင္ျခင္းကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။

    သမိုင္းထဲက သင္ခန္းစာ

    ရမ္ႆြာန္လျမတ္ကို နာမ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျပဳျပင္သန္႕စင္ေသာ လတစ္လအျဖစ္သာ ရႈျမင္လိုက္ျခင္းသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႕၏ ရာဇ၀င္တစ္ေလွ်ာက္ ရမႆြာန္လ၏အႏွစ္သာရတစ္ရပ္ျဖစ္သည့္ စြန္႕လႊတ္အနစ္နာခံျခင္း၊ ရုန္းကန္အားထုတ္ျခင္း စသည့္ အစစ္အမွန္စံနမူတို႕အား အျမင္လွ်မ္းသြားေစသည္။ ဤရမႆြာန္လျမတ္အတြင္း၌ အသင့္ အသိုင္းအ၀ိုင္း ႏွင့္ ကမာၻ တစ္ခြင္ရိွ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားအတြက္ ထူးျခားေစေသာ အစီအမံတစ္ရပ္ ရိွေနပါသည္။

    မူရင္း ေရးသားတင္ျပသူ မုဟမၼဒ္ ၀ါဂ်ိဒ္ အခ္သာရ္ အေၾကာင္း

    ၀ါဂ်ိဒ္သည္ အိႏိၵယဇာတိဖြား ျဖစ္ေသာ္လည္း ေဆာ္ဒီအာေရဗ်၊ ရိယာ့ဒ္တြင္ ႀကီးျပင္းခဲ့သည္။ လူမွန္းသိတတ္စကပင္ ရိယာ့ဒ္၌ အစၥလာမ့္သိပၸံပညာရပ္မ်ားကို စတင္ဆည္းပူးေလ့လာသည္။ ၿဗိတိန္သို႕ေျပာင္းေရႊ႕သြားၿပီးေနာက္ ေဆးသိပၸံေက်ာင္းတက္ေရာက္သည္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္တြင္ စုစည္းေသာအစၥလာမ့္လူ႕ေဘာင္တကၠသိုလ္၊ လန္ဒန္ – University of London Union Islamic Societies (ULU ISoc) ႏွင့္ မိဘမဲ့မ်ားေထာက္ပံ့ေရးအသင္း – Charity Week for Orphans project ကို တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ယခုအခါ မိဘမဲ့မ်ားေထာက္ပံ့ေရးအသင္း၏ အႀကံေပးဘုတ္အဖြဲ႕၀င္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရိွသည္။ သူသည္ မြတ္စ္လင္မ္လူငယ္မ်ားညီညြတ္ေရး ႏွင့္ အစၥလာမ့္သမိုင္းက႑တြင္ အထူး အားသန္သူ ျဖစ္၏။

    Ref: Muslim Matters

  • သခင္ ျမ (၁၈၉၇ – ၁၉၄၇)

    သခင္ ျမ (၁၈၉၇ – ၁၉၄၇)

    ဇူလိုင္-၁၄၊၂၀၁၃
    M-Media

    အာဇာနည္မ်ား အထၳဳပၸတၱိ (အာဇာနည္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္)

    photo

    ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ (၁၉)ရက္ေန႔ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားက်ဆုံးခဲ့တဲ့ ေန႔ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအပါအ၀င္ ဦးဘ၀င္း၊ မန္းဘခိုင္၊ မႈိင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီး စ၀္စံထြန္း၊ ဦးရာဇတ္၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ၊ သခင္ျမ၊ ဦးအုန္းေမာင္၊ ရဲေဘာ္ကုိေထြး တုိ႔ဟာ တုိင္းျပည္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရင္း မသမာသူလူတစ္စုရဲ႕ လုပ္ႀကံမႈေၾကာင့္ ေသြးအုိင္ထဲမွာ အသက္ေပးခဲ့ရသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ အသက္ေသြးေတြေပးခဲ့ၾကတဲ့ အာဇာနည္(၉)ဦးဟာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးသားမွာ အၿမဲအမွတ္ထင္ထင္႐ွိခဲ့ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ အာဇာနည္မ်ားရဲ႕ အထၳဳပၸတၱိအက်ဥ္းကုိ M-Media မွ စုစည္းတင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

    သခင္ ျမ (၁၈၉၇ – ၁၉၄၇)

    takhin Mya

    အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး သခင္ျမကုိ ဖခင္ ဦးဘိုးခြ်န္ႏွင့္ မိခင္ ေဒၚသက္လယ္ တို႕မွ ၁၈၉၇ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ ၇ ရက္ေန႕တြင္ ျပည္ၿမိဳ႕နယ္ ထံုးဘို႐ြာ၌ ဖြားျမင္သည္။ ငယ္နာမည္ ေမာင္ဘေ႐ႊ ျဖစ္သည္။ ညီမ မျမေငြ တစ္ဦးသာ ႐ွိ၍ ညီမမွာ သီလရွင္ ဝတ္သြားၿပီး ေဒၚေခမာဝတီ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သခင္ျမသည္ သာယာဝတီ ေအဘီအမ္ ေက်ာင္းမွ သတၲမတန္းေအာင္ၿပီး ဆယ္တန္းကို ရန္ကုန္ ဘက္ပတစ္ အထက္တန္း ေက်ာင္းမွ ေအာင္သည္။ ၁၉၁၈ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ ေကာလိပ္ႏွင့္ ကာလတၲား တကၠသိုလ္ တို႕မွ အိုင္အက္စ္စီ တန္းကို ဓာတုေဗဒ ဂုဏ္ထူးျဖင့္ ေအာင္သည္။ ၁၉၂၀ ျပည့္ႏွစ္ တကၠသိုလ္ သပိတ္ေမွာက္ ေကာင္စီတြင္ ဒုတိယ ဥကၠ႒ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ယင္း သပိတ္ေနာက္ ေပၚလာေသာ အမ်ိဳးသား ပညာေရးေကာင္စီတြင္လည္း အဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦး ျဖစ္႐ံုမက ၾကည့္ျမင္တိုင္ အမ်ိဳးသား အထက္တန္း ေက်ာင္းအုပ္လည္း လုပ္ခဲ့ဖူးသည္။ ၁၉၂၄ ခုႏွစ္တြင္ ဘီအက္စ္စီတန္းကို ဓာတုေဗဒ ဂုဏ္ထူးျဖင့္ အမ်ိဳးသား ေကာလိပ္မွပင္ ေအာင္သည္။ ၁၉၂၆ ခုႏွစ္တြင္ ေဒၚခင္ၫြန္႔ႏွင့္ လက္ထပ္သည္။

    ၁၉၂၇ ခုႏွစ္တြင္ ဥပေဒ ဝိဇၨာဘြဲ႕ ေအာင္ၿပီးေသာအခါ သာယာဝတီသို႕ ျပန္၍ ေရွ႕ေနအလုပ္ျဖင့္ အသက္ေမြးခဲ့သည္။ ၁၉၃၀ ျပည့္ႏွစ္ ေတာင္သူလယ္သမား အေရးေတာ္ပံုတြင္ အေရးေတာ္ပံုသားမ်ားဘက္မွ ေရွ႕ေနလိုက္ရာတြင္ ထင္ရွား လာသည္။ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ ေရာက္ေသာ္ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုး ဝင္ရာမွ သခင္ ျဖစ္လာၿပီး သခင္ျမဟု ထင္ရွား လာခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ တို႕ဗမာ အစည္းအ႐ံုး၏ ကိုယ္ပြား ျဖစ္ေသာ ‘ကိုယ္မင္း ကိုယ္ခ်င္း အဖြဲ႕’ ၏ ဥကၠ႒ ျဖစ္လာသည္။ ကိုယ္မင္း ကိုယ္ခ်င္းအဖြဲ႕၏ တာဝန္ ေပးခ်က္ အရ သာယာဝတီ ေတာင္ပိုင္းမွ အမတ္ အျဖစ္ ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရာ အေ႐ႊး ခံရ၍ ၉၁ ဌာနေခတ္ ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ ျဖစ္လာသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ အတြက္ ပထမဆံုး အေ႐ြးခံ ရေသာ သခင္ အမတ္ သံုးဦး အနက္ တဦး အပါအဝင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုသို႕ အမတ္ အျဖစ္ အေ႐ြးခံ ရေသာ္လည္း အဂၤလိပ္ နယ္ခ်ဲ႕ အုပ္စိုးမႈကို ဆန္႕က်င္သည့္ အေနျဖင့္ အမတ္လစာ မယူသည့္ သခင္ အမတ္ တဦးလည္း ျဖစ္သည္။

    ျပည္သူ႕ အေရးေတာ္ပံု ပါတီ ဖြဲ႕ေသာ အခါတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက ျပည္ပ ဆက္သြယ္ေရး တာဝန္ ယူၿပီး သခင္ျမက ျပည္တြင္း ေခါင္းေဆာင္ တာဝန္ ယူခဲ့ ရသည္။ ၁၉၄၁ ခုတြင္မူ တို႕ဗမာအစည္းအ႐ံုး ဥကၠ႒ အျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ ခံရသည္။ ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္ ဂ်ပန္ ႏိုင္ငံသို႕ စစ္ပညာသင္ သြားႏိုင္ေရး အတြက္ စီစဥ္ ေဆာင္႐ြက္ ေပးခဲ့ရသူ တဦးလည္း ျဖစ္သည္။ ေဒါက္တာ ဘေမာ္ ဦးေဆာင္ေသာ ဂ်ပန္ေခတ္ လြတ္လပ္ေရး အစိုးရ အဖြဲ႕တြင္ ဒုတိယ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္သည္။ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရး အတြက္ ဖတပလကို ဖြဲ႕ေသာ အခါ ျပည္သူ႕ အေရးေတာ္ပံု ပါတီကို ကိုယ္စားျပဳ၍ သခင္ျမလည္း ပါဝင္ ခဲ့သည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္သူ႕ အေရးေတာ္ပံု ပါတီကို ျမန္မာျပည္ ဆိုရွယ္လစ္ ပါတီဟု ျပင္ဆင္ ဖြဲ႕စည္းေသာ အခါ သခင္ျမပင္ ဥကၠ႒ ျဖစ္လာသည္။ စစ္ၿပီးစ ဖဆပလ အဖြဲ႕၏ ဗဟို အလုပ္အမႈေဆာင္ တဦးလည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။ စစ္ၿပီးေခတ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဦးစီးေသာ ၾကားျဖတ္ အစိုးရ အဖြဲ႕တြင္ ဘ႑ာေရးႏွင့္ အခြန္ေတာ္ ဌာန ဝန္ႀကီး တာဝန္မ်ား ယူခဲ့ရ သူလည္း ျဖစ္သည္။ ထို႕ေနာက္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲေရး ေကာ္မတီ ဥကၠ႒ႏွင့္ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ယာယီ သဘာပတိ အျဖစ္ တာဝန္မ်ား ေပးအပ္ျခင္းခံရသည္။ ေအာင္ဆန္း အက္တလီ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္သည့္ လန္ဒန္သြား ျမန္မာ ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕တြင္လည္း ပါဝင္ ခဲ့သည္။ လယ္သီးစား ဥပေဒ ဋီကာ ကိုလည္း ေရးသားခဲ့ေသးသည္။ သခင္ျမသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္ေသာ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႕တြင္ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။

    ယင္းကဲ့သုိ႔ တုိင္းျပည္တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္  ၁၉၄၇၊ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္၊ နံနက္ ၁၀း၃၅ နာရီတြင္ အတြင္း၀န္မ်ား႐ံုး (ယခု ၀န္ႀကီးမ်ား႐ံုး)တြင္ ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းက်င္းပေနစဥ္ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ နန္းရင္း၀န္ေဟာင္း နယ္ခ်ဲ႕ လက္ပါးေစ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ေနာက္လိုက္ လူသတ္သမားတုိ႔၏ လုပ္ၾကံခံရၿပီး အျခားေသာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ အာဇာနည္ႀကီးမ်ားႏွင့္အတူ က်ဆံုးခဲ့ရေသာ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္သည္။

     

    –  အာဇာနည္မ်ား အထၳဳပၸတၱိ – စာေပဗိမာန္။

    –  ကိုလိုနီေခတ္ ျမန္မာ့ သမိုင္း အဘိဓာန္ – ျမဟန္၊ ၁၉၉၉ တတိယ အႀကိမ္ထုတ္၊ တကၠသိုလ္မ်ား သမိုင္း သုေတသန ဌာန၊ ဂ်ီအီးစီ (ပညာေရး) သမဝါယမ အသင္း။