စက္တင္ဘာ၊၁၉
M-Media
ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္ ဘာသာျပန္ဆုိသည္။
စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေခတ္မွ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ သမၼတဦးသိန္းစိန္၏ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအစိုးရေခတ္သို႕ေရာက္လာသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တရုတ္၏ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမွာ သိသိသာသာ ထိုးက်စိုက္ဆင္းသြားသည္ကိုေတြ႕ရသည္ဟု အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုအေျခစိုက္ ေတြးေခၚပညာရွင္အဖြဲ႕တစ္ခုမွ ဆိုလိုက္သည္။ ဤသို႕က်ဆင္းမႈသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ ႏွင့္ ေသြးႏုသားႏုဒီမိုကေရစီအေျပာင္းအလဲအား ထိခုိက္ႏိုင္သည္ဟုလည္း သတိေပးၾကသည္။
တရုတ္ႏိုင္ငံမွ လာေရာက္ျပဳလုပ္သည့္ ျမစ္ဆံုဆည္ ႏွင့္ လက္ပံေတာင္းေၾကးနီစီမံကိန္းမ်ားကို ျမန္မာျပည္သူမ်ားမွ ဆန္႕က်င္ၾကျခင္း၊ ျမန္မာအာဏာပိုင္တို႕ကလည္း စီမံကိန္းမ်ားကို ဆိုင္းငံ့ျခင္းသည္ ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား စီးပြားေရးဆက္ဆံမႈအေပၚ ဆိုးရြားစြာ ထိခိုက္နစ္နာေစခဲ့ၿပီဟု ၀ါရွင္တန္ႏိုင္ငံျခားေရးမူ၀ါဒတကၠသိုလ္၊ Stimson Centre ၏ သုေတသီတစ္ဦးျဖစ္သူ ယြန္ဆန္ က ေရးသားတင္ျပသည္။
“ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ကတည္းက ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို တရုတ္စီမံကိန္းမ်ားျဖင့္ အခိုင္အမာအေျခတည္ခဲ့ၾကသည္။ ယခုေသာ္ တရုတ္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈက ရုတ္ျခည္းထိုးခ်သြားသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈအတြက္ အႏၱရာယ္မ်ားေသာ၊ မသင့္ေတာ္ေသာေနရာေဒသအျဖစ္ တရုတ္မွ ယူဆေနေလၿပီ။ ၄င္းအျပင္ ျမန္မာအစိုးရမွ တရုတ္၏ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားကို ပိုမိုကာကြယ္ေရးမျပဳလုပ္ျခင္းအတြက္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေနသည္ ” ဟု ေရးသားလိုက္၏။
ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း တရုတ္၏ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈသည္ ၂၀၀၈-၂၀၁၁ တြင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၂ ဘီလီယံ ရိွခဲ့ရာမွ ၂၀၁၂-၂၀၁၃ တြင္ ေဒၚလာ ၄၀၇ သန္းမွ်သာ ရိွေတာ့သည္။ တရုတ္ျပည္မွအပ အျခားျပည္ပရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈသည္လည္း မဆိုစေလာက္ က်ဆင္းလာသည္ကိုေတြ႕ရ၏။ ၂၀၁၀-၂၀၁၁ တြင္ ျပည္ပမွတိုက္ရုိက္ ၀င္ေရာက္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ Foreign Direct Investment(FDI) စုစုေပါင္းမွာ ေဒၚလာ ၄.၆ ဘီလီယံ မွသည္ ၂၀၁၁-၂၀၁၂ ႏွစ္ကုန္စာရင္းတြင္ ေဒၚလာ ၁.၄ ဘီလီယံသာ ရိွေတာ့သည္။
ဤလမ္းေၾကာင္းမွာ ျမန္မာ့စီးပြားေရးဦးေမာ့မႈကိုသာမက ဒီမိုကေရစီအေျပာင္းအလဲအား ၿခိမ္းေျခာက္လ်က္ရိွ၏။ ႏိုင္ငံ့ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္မ်ား၌ ႏိုင္ငံတကာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတြက္ေရးအတြက္ အဓိက ႏွင့္ အေျခခံအက်ဆံုးျဖစ္သည္ဟု ယင္းေရးသားခ်က္၌ ေအာက္ပါကဲ့သို႕ ေဖာ္ျပသည္။
“ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းသစ္၏ စီးပြားေရးေအာင္ျမင္မႈသည္ တိုင္းျပည္၏ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲ ေရရွည္တည္တံ့မႈအေပၚ အထူးမူတည္လ်က္ ရိွသည္။ ျမန္မာ ႏွင့္ တရုတ္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူမ်ား ႏွစ္ဖက္စလံုးမွ သံသယ ႏွင့္ အာဃာတေလွ်ာ့ခ်ေရးတို႕ကို ျပန္လည္သံုးသပ္ရမည့္ အေနအထားတစ္ရပ္ လိုအပ္ေနပါသည္။ ႏွစ္ဖက္စလံုး အျပန္အလွန္ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းေသာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈကို စဥ္းစားေဆာင္ရြက္ရန္ အေရးႀကီးပါသည္ ” ဟု အစီရင္ခံစာ၌ သတိေပး ေဖာ္ျပထားသည္။
တရုတ္သံရံုးေျပာဆိုခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ေကာင္း၀္မင္းဘိုက တရုတ္၏ FDI သည္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွစ၍ သိသိသာသာ ထိုးက်ခဲ့ေၾကာင္းကို အတည္ျပဳကာ “ ယမန္ႏွစ္က FDI အေနအထား ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ မဆိုစေလာက္ေလး ျပန္တက္ႏိုင္ေကာင္းပါမယ္ ” ဟု ေျပာၾကားသည္။
ဆိုင္းငံ့ထားသည့္စီမံကိန္းမ်ား ျပန္လည္စတင္ႏိုင္ရန္ တရုတ္ ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံစလံုးအေနႏွင့္ တရုတ္၏ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ား ဆိုင္ရာျပႆနာတို႕ကို အေျဖရွာဖို႕ အေရးတႀကီးလိုအပ္ေနသည္ဟု ရိပ္ဖမ္းသံဖမ္းေျပာၾကားသြား၏။
“ ႏွစ္ဖက္စလံုးက ႀကိဳးစားမႈကို ျမွင့္တင္လိုက္ဖို႕ အေရးႀကီးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေတာ္ေတာ္ႀကီးႀကိဳးစားေနတာကိုလည္း ထင္ထင္ရွားရွားေတြ႕ၾကရမွာပါ။ စီမံကိန္း လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္တဲ့ တရုတ္လူမ်ဳိးေတြအၾကား အႏၱရာယ္ကိုလက္ယပ္ေခၚတာမ်ဳိး မျဖစ္ရေအာင္ တိုးျမွင့္ သတိေပးဖို႕ လုပ္ရပါမယ္။ ဒါ့အျပင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ စီမံခ်က္မ်ားနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ေဒသခံေတြ နဲ႕ မီဒီယာေတြဆီ ပိုမိုကြင္းဆင္းေလ့လာထိေတြ႕သြားဖို႕လည္း လိုအပ္ပါတယ္ ”။
လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ကာလအတြင္း ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္တို႕က ႏိုင္ငံေရးႏွင့္စီးပြားေရးတြင္ တရုတ္ျပည္အေပၚ အလြန္အကၽြံ အားထားခဲ့ၾကသည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္၀န္းက်င္က ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသြားဖို႕ ပီကင္း(ေဘဂ်င္း) မွ စတင္ ေျခလွမ္းခဲ့သည္။ ဧရာမစီမံကိန္းႀကီး သံုးခုျဖစ္ေသာ ေရအားလွ်ပ္စစ္ အတြက္ ေဒၚလာ ၃.၆ ဘီလီယံရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမည့္ ျမစ္ဆံုဆည္တမံတည္ေဆာက္ေရး၊ ေဒၚလာ ၁ ဘီလီယံျမွဳပ္ႏွံမည့္ လက္ပေတာင္းေၾကးနီ သတၳဳတြင္း၊ ေဒၚလာ ၂.၅ ဘီလီယံျမွဳပ္ႏွံမည့္ ေရႊ ေရနံႏွင့္သဘာဓာတ္ေငြ႕ပို႕လႊတ္ပိုက္လိုင္း တို႕အား အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ ေနျပည္ေတာ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္ သေဘာတူလက္မွတ္ေရးထိုးသည့္အဆင့္ထိ ေရာက္ခဲ့သည္။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီက တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ ဤသို႕ေသာပတ္သက္ထိေတြ႕မႈအားျဖင့္ ျမန္မာ့သယံဇာတအရင္းအႏွီးမ်ားကို က်ယ္ျပန္႕စြာ ခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္ရန္ ရည္ေမွ်ာ္၍ လက္မွတ္ထိုးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ဟု ဆြန္က ေရးသားထား၏။
သို႕ေသာ္လည္း ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ဦးသိန္းစိန္၏အရပ္သားတစ္ပိုင္းအစိုးရတက္လာၿပီးသည့္ေနာက္ ျမစ္ဆံုဆည္စီမံကိန္းကို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အထိ ဆိုင္းငံ့လိုက္သည္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလတြင္ လက္ပံေတာင္းသတၳဳတြင္း စီမံကိန္းကိုလည္း ဆိုင္းင့ံခဲ့သည္။
ဆိုင္းငံ့လိုက္သည့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွစ္ရပ္လံုးမွာ ထိုစီမံကိန္းတို႕သည္ တရုတ္ျပည္ႏွင့္ ျမန္မာစစ္တပ္ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံကုမၸဏီမ်ားကိုသာ အက်ဳိးအျမတ္ထြက္ေစၿပီး သက္ဆိုင္ရာေဒသတြင္းရိွ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတို႕၏ လူမႈေရးရာ ႏွင့္ သဘာ၀၀န္းက်င္အေပၚ ဆိုးက်ဳိးျဖစ္ေပၚမည္ကိုစိုးရိမ္လာသျဖင့္ ျမန္မာလူထုတို႕မွ ထင္ထင္ရွားရွား ဆန္႕က်င္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအေနာက္ပိုင္း ရခိုင္ျပည္နယ္မွ တရုတ္ျပည္ေတာင္ပိုင္း ယူနန္ျပည္နယ္ၿမိဳ႕ေတာ္ ခြန္းမင္အထိ သြယ္တန္းသည့္ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္းတြင္လည္း ျပႆနာ အခ်ဳိ႕ရိွလာျပန္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဟူမူ ယင္းဖက္စပ္စီမံကိန္းတြင္ တရုတ္၊ ျမန္မာ၊ အိႏိၵယ၊ ေတာင္ကိုးရီးယား ေလးႏိုင္ငံမွ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။
လြန္ခဲ့ေသာလအနည္းငယ္၌ လႊတ္ေတာ္မွ လက္ပံေတာင္းကိစၥစံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္တစ္ရပ္ဖြဲ႕ကာ ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ ယင္းစီမံကိန္းသည္ ျမန္မာအစိုးရအတြက္ အက်ဳိးအျမတ္မ်ားျပားလွ်င္၊ ၄င္းအျပင္ ေဒသတြင္းဆိုင္ရာျပႆနာမ်ားကို ဦးတည္ေျဖရွင္းေပးႏိုင္လွ်င္ ၄င္းကို ျပန္လည္ေဖာ္ေဆာင္သင့္ေၾကာင္း သံုးသပ္ခဲ့ၾကသည္။
သို႕ျဖင့္ တရုတ္စီမံကိန္းအရာရိွမ်ား ႏွင့္ ျမန္မာစစ္တပ္ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ဦးပိုင္အုပ္စုတို႕၏ အက်ဳိးအျမတ္ကို အႀကီးအက်ယ္ျဖတ္ေတာက္ လိုက္ၿပီး ျမန္မာအစိုးရအတြက္ ၀င္ေငြ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းေစေသာ စီမံကိန္းဆိုင္ရာစာခ်ဳပ္သစ္ တစ္ရပ္ ခ်ဳပ္ဆိုရန္ျဖစ္လာေတာ့သည္။
ဤသေဘာတူညီမႈအသစ္သည္ ျပည္တြင္းေရး၊ ႏိုင္ငံေရး ႏွင့္ ႏွစ္ႏိုင္ငံဆက္ဆံေရး တို႕ကို အက်ဳိးအျမတ္မွ်ေ၀ ခံစားမႈအားျဖင့္ ျပန္လည္ညိွႏိႈင္းရန္၊ သို႕သာမက တရုတ္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူမ်ားအဖို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ မိမိတို႕၏စီမံကိန္းအားနည္းလိုအပ္ခ်က္မ်ားအေပၚ သတိျပဳျဖည့္ဆည္းေစရန္ အေရးပါေသာတိုးတက္မႈတစ္ရပ္ျဖစ္သည္ ဟု Stimson Cetre ၏အစီခံစာမွ တင္ျပလိုက္ပါသည္။
Irrawaddy အဂၤလိပ္ပို္င္းတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ “Drop in Chinese Investment Could Hurt Burma Economy, Reform: US Report” ေဆာင္းပါးကို ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ျမန္မာျပန္ ဆိုပါသည္။
