News @ M-Media

Tag: India

  • အိႏၵိယတြင္ မ်ိဳးႏြယ္စုတစ္စု ဆႏၵျပမႈအတြင္း လူ ၁၀ ဦးေသဆံုး

    အိႏၵိယတြင္ မ်ိဳးႏြယ္စုတစ္စု ဆႏၵျပမႈအတြင္း လူ ၁၀ ဦးေသဆံုး

    ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၁၊ ၂၀၁၆
    M-Media

    india 4

    – အိႏၵိယအစုိးရ၏ မ်ိဳးႏြယ္စုအေျခခံ ခြဲတမ္းစနစ္တြင္ ပါ၀င္ခြင့္မရမႈကုိ ဆန္႔က်င္သည့္အေနျဖင့္ လယ္ယာလုပ္ငန္းလုပ္ကုိင္သည့္ ဂ်တ္ မ်ိဳးႏြယ္မွ ျပဳလုပ္ေသာ ဆႏၵျပမႈအတြင္း အနည္းဆံုး လူ ၁၀ ဦးေသဆံုးခဲ့ၿပီး ၁၅၀ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့သည္ဟု အိႏၵိယရဲတပ္ဖြဲ႕က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    အဆုိပါဆႏၵျပမႈမွာ ႏိုင္ငံေျမာက္ပုိင္း ဟာရ္ယာနာျပည္နယ္တြင္ တစ္ပတ္ၾကာ ျဖစ္ပြားေနခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ယမန္ေန႔က တုိက္ခုိက္မႈမ်ားလည္း ျဖစ္ခဲ့ကာ ၿမိဳ႕ေတာ္နယူးေဒလီသုိ႔ ေရေပးေ၀ေနသည့္ စနစ္ကုိ ဆႏၵျပသူမ်ားက ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ နယူးေဒလီရွိ ေရးေပးေ၀မႈမွာလည္း ထိခုိက္ခဲ့သည္။

    အိႏၵိယဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ ႐ုိးရာအရ ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္းခံခဲ့ရေသာ မ်ိဳးႏြယ္မ်ားအား ကူညီရန္အတြက္ စနစ္တစ္ခုကုိ ျပဌာန္းထားၿပီး ထုိစနစ္တြင္ ပါ၀င္မႈမရျခင္းအတြက္ ဂ်တ္ မ်ိဳးႏြယ္မ်ားက ဆႏၵျပခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိဆႏၵျပမႈမွာ ေသာၾကာေန႔တြင္ အၾကမ္းဖက္မႈအသြင္ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းမ်ား၊ ဆုိင္မ်ား၊ အစုိးရအေဆာက္အဦးမ်ား မီး႐ႈိ႕ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရသည္။ ထုိ႔ျပင္ ဆႏၵျပသူမ်ားမွာ ကားလမ္းမ်ားကုိလည္း ပိတ္ပင္ခဲ့ၾကသည္။

    လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ဟာရ္ယာနာျပည္နယ္တြင္ စစ္သားေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ တပ္ျဖန္႔ခ်ထားၿပီး မသကၤာပါက ပစ္ခတ္ခြင့္ကုိလည္း ေပးထားသည္။

    Ref: Aljazeera

  • ဗီယက္နမ္တြင္ ၿဂိဳဟ္တုသတင္းအခ်က္အလက္ စင္တာတစ္ခု အိႏၵိယတည္ေဆာက္မည္

    ဗီယက္နမ္တြင္ ၿဂိဳဟ္တုသတင္းအခ်က္အလက္ စင္တာတစ္ခု အိႏၵိယတည္ေဆာက္မည္

    ဇန္န၀ါရီ ၂၆၊ ၂၀၁၆
    M-Media

    india

    – ၿဂိဳဟ္တု ေျခရာခံပုံရိပ္ေဖာ္ စင္တာတစ္ခုကုိ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံမွာ တည္ေဆာက္သြားဖုိ႔ရွိေနၿပီး အဲဒီစင္တာကေနတစ္ဆင့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံနဲ႔ ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္အပါအ၀င္ ေဒသတြင္းႏုိင္ငံေတြကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ အိႏၵိယကမၻာေျမေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ေရးျဂိဳဟ္တုက ဓာတ္ပံုေတြကုိ ဗီယက္နမ္က အသံုးျပဳႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔ အိႏၵိယအာဏာပုိင္ေတြက ေျပာၾကားလုိက္ပါတယ္။

    ဒီလုိလုပ္ေဆာင္မႈဟာ နယ္ေျမပိုင္ဆုိင္မႈနဲ႕ပက္သက္လုိ႔ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ အျငင္းပြားခဲ့ၾကတဲ့ တ႐ုတ္နဲ႔ ၎တုိ႔ႏွစ္ႏုိင္ငံၾကား တင္းမာမႈကို ျမင့္တက္ေစမွာျဖစ္ပါတယ္။

    အိႏၵိယအေနနဲ႕ ဗီယက္နမ္ကို ကင္းေထာက္ေရယာဥ္ေတြ ၀ယ္ယူဖုိ႕ ေဒၚလာသန္း ၁၀၀ ေခ်းေပးခဲ့ၿပီး ဗီယက္နမ္ေရငုပ္သေဘၤာလုပ္သားေတြကိုလည္း အိႏၵိယကုိ ေခၚယူေလ့က်င့္ေပးေနပါတယ္။ ဗီယက္နမ္ကလည္း တစ္ဖက္မွာ တ႐ုတ္နဲ႕အျငင္းပြားေနတဲ့ ေရပိုင္နက္ထဲ အိႏၵိယအတြက္ ေရနံရွာေဖြခြင့္ရမယ့္ အတားအဆီးေတြကိုလည္း ဖယ္ရွားေပးခဲ့ပါတယ္။

    ဟႏြိဳင္းမွာေဆာက္လုပ္မယ့္ အဲဒီ အခ်က္အလက္စင္တာမွာ ၿဂိဳဟ္တုကေန ဓာတ္ပုံေတြလက္ခံရယူႏုိင္မယ့္ ပစၥည္းကိရိယာေတြကုိ တပ္ဆင္သြားမွာ ျဖစ္ၿပီး ဗီယက္နမ္က အဲဒီ ေျခရာခံစနစ္ကို အသံုးျပဳႏုိင္မယ္လုိ႔ ဒီအစီအစဥ္နဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေနတဲ့ အိႏၵိယအစုိးရ တာ၀န္ရွိသူတ္တစ္ေယာက္က ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

    “အိႏၵိယဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းစရာမလုိပဲ ဗီယက္နမ္အေနနဲ႕ ေကာင္းကင္ဓာတ္ပုံေတြကို တုိက္႐ုိက္ရယူႏုိင္မယ့္ အေပးအယူတစ္မ်ိဳးပါပဲ” လို႕ မီဒီယာသို႔ ေျပာေရးဆိုခြင့္မရွိ၍ အမည္မေဖာ္လုိသူ အရာရွိတစ္ဦးကေျပာ ပါတယ္။

    အိႏၵိယရဲ႕ အဲဒီကမၻာေျမေေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေရးၿဂိဳဟ္တုဟာ စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရး၊ သိပံၸနဲ႔ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ဆုိင္ရာ အသုံးခ်မႈေတြသာမကဘဲ စစ္ဘက္ေထာက္လွမ္းေရးမွာလည္း အသုံးျပဳႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အိႏၵိယမီဒီယာေတြေတာ့ ဗီယက္နမ္မွာေဆာက္လုပ္မယ့္ စင္တာဟာ ကန္ေဒၚလာေဒၚလာ ၂၃ သန္း ကုန္က်မယ္လုိ႔ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကပါတယ္။

    Ref: Al-jazeera

  • အိႏၵိယကမ္းေျခတြင္ ေ၀လငါး ၈၀ ေက်ာ္ေသာင္တင္

    အိႏၵိယကမ္းေျခတြင္ ေ၀လငါး ၈၀ ေက်ာ္ေသာင္တင္

    ဇန္န၀ါရီ ၁၄၊ ၂၀၁၆
    M-Media

    whale

    – အိႏၵိယႏုိင္ငံေတာင္ပုိင္း တမီလ္ နန္ဒူးျပည္နယ္ရွိ ကမ္းေျခေပၚတြင္ ေ၀လငါး ၈၁ ေကာင္ အဂၤါေန႔က ေသာင္တင္ခဲ့ၿပီး ထုိအထဲမွ အနည္းဆံုး ၄၅ ေကာင္မွာ ေသဆံုးခဲ့သည္ဟု သိရသည္။

    မြန္နားပင္လယ္ေကြ႕ အဏၰ၀ါသဘာ၀ဥယ်ာဥ္မွ ေတာ႐ုိင္းတိရစၧာန္ေစာင့္ေရွာက္သူ ဒီပက္ ဂီလီကမူ မိမိတုိ႔မွာ အသက္ရွင္ေနသည့္ ေ၀လငါမ်ားကုိ ပင္လယ္ထဲသုိ႔ ျပန္လည္ပုိ႔ေဆာင္ေပးခဲ့ၿပီး ကမ္းေျခသုိ႔ ျပန္လာမႈမ်ားမွာ မရွိသေလာက္ျဖစ္သည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    “ဒဏ္ရာရထားတဲ့ အေကာင္ၾကီးေတြကေတာ့ ျပန္လွည့္လာျပီး အေကာင္ငယ္ေတြကေတာ့ ေကာင္းေကာင္းသြားႏုိင္ၾကပါတယ္” လို႕ ဘီလ္ဂီက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    သိပၸံပညာရွင္မ်ား၏ စံုစမ္းမႈမ်ားအရ ပင္လယ္ျပင္တြင္ လမ္းေပ်ာက္သြားျခင္းေၾကာင့္ ထုိကဲ့သုိ႔ ေသာင္တင္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆုိၿပီး၀လငါးအေသမ်ားကုိ ခြဲစိတ္ၾကည့္ရန္ စီစဥ္ေနသည္။

    “ဒါဟာ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ၿပီးကတည္းက ပထမႀကိမ္ႀကံဳေတြ႕ရတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေ၀လငါး အေကာင္ ၁၂၀ ဒီေနရာမွာပဲ ေသာင္တင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္” ဟု အစုိးရ တာန္၀ရွိသူတစ္ဦးက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    အိႏၵိယတြင္ ယခုေသာင္တင္ခဲ့သည့္ ေ၀လငါးမ်ားမွာ ပင္လယ္အနက္ တစ္ကီလုိမီတာထိ ကူးခတ္ႏုိင္သည့္ ေရနက္ပိုင္းေန ႏုိ႕တုိက္သတၱ၀ါမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။

    Ref: Al-jazeera

  • မြမ္ဘုိင္းရွိ ေနရာ ၁၆ ခုကုိ Selfie ႐ုိက္ရန္ အႏၱရာယ္ရွိသည့္ေနရာအျဖစ္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ သတ္မွတ္

    မြမ္ဘုိင္းရွိ ေနရာ ၁၆ ခုကုိ Selfie ႐ုိက္ရန္ အႏၱရာယ္ရွိသည့္ေနရာအျဖစ္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ သတ္မွတ္

    ဇန္န၀ါရီ ၁၃၊ ၂၀၁၆
    M-Media

    indai
    Dakar Rally ကားၿပိဳင္ပြဲတြင္ Selfie ႐ုိက္ကူးေနပုံ

    – မြမ္ဘုိင္းၿမိဳ႕ရွိ ေနရာ ၁၆ ေနရာကုိ Selfie ႐ုိက္ရန္ အႏၱရာယ္ရွိေသာေနရာမ်ားအျဖစ္ ရဲတပ္ဖြဲ႕က သတ္မွတ္ခဲ့ၿပီး “Selfie မ႐ုိက္ရဇုန္” အျဖစ္ သတ္မွတ္ရန္သြားရန္ ရွိေနသည္ဟု သိရသည္။

    ထုိေဆာင္ရြက္မႈမွာ Selfie ႐ုိက္ရင္း အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ဦး ပင္လယ္ထဲျပဳတ္က်မႈကုိ ကယ္တင္ရန္ ႀကိဳးစားစဥ္ အမ်ိဳးသားတစ္ဦး စေနေန႔က ေရနစ္ေသဆံုးခဲ့ၿပီးေနာက္ ေပၚထြက္လာျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ မြမ္ဘုိင္း ဘန္ဒရာ ဘန္စတန္ေဒသရွိ အာေရဗ်ပင္လယ္ကမ္းစပ္ ေက်ာက္ေဆာင္မ်ားတြင္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ဦးတုိ႔မွာ Selfie ႐ုိက္ကူးေနစဥ္ ပယ္လဲထဲသုိ႔ ျပဳတ္က်ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

    အနားတြင္ျဖတ္သြားသည့္ အသက္ ၃၇ ႏွစ္အရြယ္ ရာမက္ရွ္ ၀ါလန္ဂ်ဴက မိန္းကေလးငယ္၏ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ဦးကုိ ကယ္ဆယ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ထုိအမ်ိဳးသမီးငယ္အား ထပ္မံကယ္ဆယ္ရန္ ႀကိဳးစားရာတြင္ လႈိင္းျဖင့္ပါသြားကာ ၎၏ ႐ုပ္အေလာင္းကုိ တနလၤာေန႔တြင္ အနီးအနားရွိ ေခ်ာင္း၌ ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ အသက္ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ မိန္းကေလးငယ္မွာမူ ေပ်ာက္ဆံုးေနဆဲျဖစ္သည္။

    ရဲတပ္ဖြဲ႕က selfie ႐ုိက္ကူးရန္ အႏၱရာယ္ရွိေသာေနရာမ်ားကုိ သတ္မွတ္ရာတြင္ ကမၻာလွည့္ခရီးသြားမ်ား စိတ္၀င္စားရာ ဂီရန္ေဂါမ္ ခ်ိဳပတၱီကမ္းေျခ၊ Marinde Drive ပင္လယ္ကမ္းစပ္ ေလွ်ာက္လမ္းႏွင့္ အာေရဗ်ပင္လယ္တြင္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ ျပဳတ္က်ခဲ့ေသာ ေနရာတုိ႔ ပါ၀င္သည္။

    “ကံဆုိးလွတဲ့ ဒီအျဖစ္အပ်က္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပုိင္းမွာ ေနရာ ၁၆ ေနရာကုိ selfie ႐ုိက္ကူးဖုိ႔အတြက္ အႏၱရာယ္ရွိတဲ့ ေနရာေတြအျဖစ္ သတ္မွတ္ဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထပ္ၿပီး ေပါင္းထည့္သြားအံုးမွပါ။ အဲဒီေနရာေတြမွာ သတိေပးဆုိင္းဘုတ္ေတြ ခ်ိတ္ဆဲြထားဖုိ႔အတြက္ ျမဴနီစီပယ္ကိုလည္း စာေရးအေၾကာင္းၾကားထားၿပီးပါၿပီ။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီမွာ သူတုိ႔ေတြအေနနဲ႔ အသက္ကယ္ လံုၿခံဳေရးသမားေတြ ထားရွိေစခ်င္ပါတယ္” ဟု မြမ္ဘုိင္းရဲတပ္ဖြဲ႕၏ လက္ေထာက္ေကာ္မရွင္နာမင္းႀကီး ဒါနာေဂ် ကူလ္ကာရ္နီက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    ထုိေဒသမ်ားတြင္ ပတၱေယာက္လွည့္သည့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားကလည္း Selfie ႐ုိက္ကူးမႈ မျပဳလုပ္ေရးတြက္ ျပည္သူမ်ားကုိ သတိေပးသြားမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထုိကဲ့သုိ႔ ကနဦး သတိေပးခ်က္မ်ား အလုပ္မျဖစ္ပါက “Selfie မ႐ုိက္ရ” ေနရာမ်ားျဖစ္ သတ္မွတ္သြားမည္ဟု ကူလ္ကာနီက ထည့္သြင္းေျပၾကားခဲ့သည္။

    Selfie အႏၱရာယ္

    Selfie ႐ုိက္ရင္း ေသဆံုးမႈ တစ္ဒါဇင္ေက်ာ္၊ ဒဏ္ရာရရွိသူ ၁၀၀ ခန္႔ ရွိလာခဲ့ၿပီးေနာက္ ႐ုရွားရဲတပ္ဖြဲ႕က အႏၱရာယ္ကင္းစြာ Selfie ႐ုိက္ႏုိင္ေရး ျပည္သူမ်ားအတြက္ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားကုိ ယမန္ႏွစ္က ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။

    ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္အတြင္း Selfie ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ျဖစ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ ေသဆံုးသူ ၁၂ ဦးရွိခဲ့ၿပီး ငါးမန္ကုိက္၍ ေသဆံုးမႈထက္ပင္ ပုိမုိမ်ားျပားခဲ့သည္။ အိႏၵိယရွိ တဂ်္မဟာလ္၏ ေလွကားတြင္ Selfie ႐ုိက္ရန္ ႀကိဳးစားစဥ္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က အသက္ ၆၆ ႏွစ္အရြယ္ ဂ်ပန္ခရီးသြား အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးမွာ ျပဳတ္က်ေသဆံုးခဲ့ၿပီး သူမႏွင့္ ခရီးသြားေဖာ္မွာ ဒဏ္ရာ ရရွိခဲ့သည္။

    ဒီဇင္ဘာလအတြင္းက ပါကစၥတန္အမ်ိဳးသားတစ္ဦးမွာ ရထားလမ္းေပၚတြင္ Selfie ႐ုိက္ရန္ ႀကိဳးစားေနစဥ္ ရထားတုိက္မႈေၾကာင့္ ေသဆံုးခဲ့သည္။ ေမလကလည္း ႐ုရွားအမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးမွာ ပစၥတုိျဖင့္ ဦးေခါင္းအား ခ်ိန္သည္ပံုကုိ Selfie ႐ုိက္စဥ္ မေတာ္တစ္ဆ ပစ္ခတ္မိေသာေၾကာင့္ ေသဆံုးခဲ့သည္။

    Ref: Aljazeera

  • လူကုန္ကူးမႈတြင္းနက္ထဲက အာသံျပည္နယ္ကေလးငယ္မ်ား

    လူကုန္ကူးမႈတြင္းနက္ထဲက အာသံျပည္နယ္ကေလးငယ္မ်ား

    ဇန္န၀ါရီ ၄၊ ၂၀၁၆
    M-Media

    – အာသံျပည္နယ္မွ ကေလးငယ္အမ်ားအျပားတို႔မွာ လုပ္သားအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာအလြဲသံုးစားျခင္း၌လည္းေကာင္း အဓမၼတြန္းပို႔ခံေနၾကရ၏။

    in
    ဥတၱရခန္းျပည္နုယ္သို႔ ျပည္တြင္းလုပ္သားအျဖစ္ လူကုန္ကူးခံခဲ့ရေသာ Sukurmoni Mormu ၏ မိသားစု (ဓာတ္ပံု – Sarita Santoshini/Al Jazeera)

    မိမိ၏အိမ္ေရွ႕ ေျခက်င္း၀တ္ထိနစ္ေနေသာ ရႊံ႕ႏြံထဲရပ္လ်က္ လန္ကြတ္တီပတ္ထားသည့္ Kandana Mormu သည္ သူ၏ ၁၄ ႏွစ္အရြယ္ သမီးငယ္ Sukurmoni Mormu မွေျပာဆိုသည္မ်ားအေပၚ စိတ္ရႈပ္ေထြးလ်က္ရိွ၏။ လြန္ခဲ့သည့္ ၇ လတာက ေနာက္ဆံုးျမင္ခဲ့ရသည့္ သူမကို မွတ္မိလက္ခံရန္ သူ႔အေနႏွင့္ အေတာ္အတန္ပင္ ႀကိဳးစားခဲ့ရသည္။

    Mormu ႏွင့္မိသားစုသည္ အိႏိၵယႏိုင္ငံအေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း အာသံျပည္နယ္ Kokrajhar ခရိုင္ရိွ ရြာငယ္ေလးတစ္ခုတြင္ ေနထိုင္လ်က္ရိွသည္။ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ လူမ်ဳိးေရးအဓိကရုဏ္းအတြင္း ေနအိမ္မီးေလာင္ျပာက်ခဲ့ၿပီးေနာက္ သူတို႔သည္ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းတစ္ခု၌ ဆယ္ႏွစ္တာမွ် ခိုနားခဲ့ၾကသည္။ Mormu သည္ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္ ရြာကိုျပန္ၿပီး လယ္ယာလုပ္ငန္းျပန္စတင္ျခင္း မတိုင္မီ သူ႔ကေလးငယ္မ်ား၏ ပညာေရးႏွင့္ေကၽြးေမြးစားရိတ္အတြက္ ႀကံဳသလို လုပ္ကိုင္အသက္ဆက္ခဲ့ရသည္။ သို႔တေစလည္း သူတို႔မိသားစုထံ ဆင္းရဲမြဲေတမႈကပ္ဆိုး ဆိုက္ကပ္ေနဆဲ။

    ဇြန္လ၏ညေနခင္းတစ္ခုတြင္ သူသည္ ေပ်ာက္ဆံုးေနေသာသမီးငယ္ကို ရွာရန္ အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္လာသည္။

    “ကၽြန္ေတာ္ သူမကို ေနရာအႏွံ႔ရွာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အနီးအနားရြာက လူတစ္ေယာက္က သူမနဲ႔ သူမရဲ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို အလုပ္ေကာင္းေကာင္းတစ္ခုရေအာင္လုပ္ေပးမယ္ဆိုၿပီး ေဒလီၿမိဳ႕ကို ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္ ေခၚယူသြားခဲ့တယ္လို႔ သိခဲ့ရတယ္။ အဲ့ဒီလူလည္း ဒီေန႔ထိ ေပ်ာက္ဆံုးေနဆဲျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲဗ်ာ။ သူမ ျပန္လာဖို႔ကို ထိုင္ေစာင့္ေနယံုပဲ ရိွေတာ့တာေပါ့” ဟူ၍ Mormu က ေျပာျပသည္။

    အမ်ဳိးသမီးမ်ားႏွင့္ ကေလးသူငယ္မ်ားအေပၚ အလြဲသံုးစားျပဳျခင္းကို ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ေပးေနေသာ နယ္ခံ NGO တစ္ခုျဖစ္သည့္ Nedan Foundation ၏အဆိုအရ Mormu ၏ သမီးမွာ အိႏိၵယေျမာက္ပိုင္း ဥတၱရခန္းျပည္နယ္ရိွ မိသားစုတစ္ခုထံ အိမ္ေစအလုပ္လုပ္ေနခဲ့ရၿပီး လြန္ခဲ့သည့္တစ္လခန္႔က ကယ္တင္ခံခဲ့ရသည္။ ထို႔ေနာက္ အာဏာပိုင္မ်ားမွ ေဘးမသီရန္မခ ေနရပ္သို႔ ျပန္ပို႔ေဆာင္ေပးႏိုင္ေရးအတြက္ သူမသည္ ေဒလီၿမိဳ႕ရိွ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးစင္တာတစ္ခုတြင္ ေစာင့္စားေနထိုင္ခဲ့ရသည္။

    အာသံျပည္နယ္မွ ဆင္းရဲမြဲေတမႈႏွင့္ ကေလးကုန္ကူးျခင္း

    အိႏိၵယ၌ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ကေလးသူငယ္မ်ား ေလးေသာင္းမွ ေလးေသာင္းခြဲအထိ ေပ်ာက္ဆံုးေလ့ရိွေၾကာင္း စာရင္းအင္းမ်ားအရ သိရိွရသည္။ အလားတူ ကေလးသူငယ္မ်ားေပ်ာက္ဆံုးရသည့္အျဖစ္ကို အာသံျပည္နယ္အတြင္း ေန႔စဥ္မရိုးႏိုင္ေအာင္ အမွန္တကယ္ ျမင္ေတြ႕ေနရသည္။

    ေအာက္တိုဘာလက ကေလးသူငယ္မ်ားအခြင့္အေရးေဆြးေႏြးမႈကာလအတြင္း ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ ရာဇ၀တ္မႈမ်ားစံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ေရး႒ာန၏အစီရင္ခံစာတစ္ရပ္တြင္ အာသံျပည္နယ္မွ ကေလးငယ္ေပါင္း အနည္းဆံုး ၄၇၅၄ ဦးမွာ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ကတည္းက ေပ်ာက္ဆံုးသြားေၾကာင္း၊ ၎တို႔အနက္ ၂၇၅၃ ဦးမွာ မိန္းကေလးမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။ ကေလးကုန္ကူးမႈမ်ား၌ အဓိကအေၾကာင္းရင္းတစ္ခုက လုပ္သားအျဖစ္ေစခိုင္းရန္ႏွင့္ လိင္အလြဲသံုးစားျပဳရန္အတြက္ျဖစ္သည္။ ယမန္ႏွစ္တစ္ႏွစ္တည္းပင္ အနည္းဆံုး မိန္းကေလး ၁၂၉ ဦးမွာ ျပည့္တန္ဆာမ်ားအျဖစ္ လူကုန္ကူးသူမ်ားက အဓမၼခိုင္းေစခဲ့ေၾကာင္း အစီရင္ခံစာကဆိုထားသည္။

    အာသံျပည္နယ္၏ စီးပြားေရး ခၽြတ္ၿခံဳက်မႈႏွင့္ လူမ်ဳိးေရးတင္းမာမႈမ်ားသမိုင္းေၾကာင္းက ၎နယ္သားအလံုးအရင္းကို လူကုန္ကူးမႈ၏သားေကာင္ဘ၀သို႔ေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႔ခဲ့သည္။

    လူမ်ဳိးေရးအၾကမ္းဖက္မႈအျပင္ တအံုတက်င္း ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းျခင္းကိုျဖစ္ပြားေစေသာ ႏွစ္စဥ္ေရလႊမ္းမိုးမႈ၏အက်ဳိးဆက္အားျဖင့္ လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာတို႔သည္ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္၍ မၾကာခဏဆိုသလို စုတ္ခ်ာခ်ာကယ္ဆယ္ေရးစခန္းမ်ား၌ အကန္႔အသတ္မရိွ ေနထိုင္ၾကရေလ့ရိွသည္။

    အာသံနယ္မွ လၻက္လုပ္ငန္းအက်ဳိးဆက္မ်ား

    အာသံျပည္နယ္တြင္ အႀကီးအက်ယ္ေရလႊမ္းမႈေၾကာင့္ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားစြာ ပ်က္စီးၿပီး ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနရသည့္ နယ္သားမ်ားအဖို႔ ျပႆနာပိုမို ႀကီးမားတိုးပြားလ်က္ရိွ၏ (ဓာတ္ပံု – EPA/STR)

    ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနရသည့္ ေနာက္ထပ္အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုမွာ အာသံျပည္နယ္၌ ၁၉၅၁ အလုပ္အကိုင္စီမံေနရာခ်ထားေရးအက္ဥပေဒကို အာဏာပိုင္မ်ားက ၾကပ္မတ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အာသံျပည္နယ္၏လၻက္နယ္ေျမအမ်ားအျပားရိွ လုပ္ငန္းခြင္တို႔တြင္ လုပ္အားခနိမ့္က်လွေၾကာင္း၊ က်န္းမာေရးႏွင့္ ပညာေရးဆိုင္ရာျဖည့္ဆည္းေပးမႈကင္းမဲ့ေနေၾကာင္း ဆင္းရဲမြဲေတမႈတိုက္ဖ်က္ေရးကို ေဆာင္ရြက္ေနေသာ NGO တစ္ခုျဖစ္သည့္ Action Aid က တင္ျပထားသည္။

    အာသံျပည္နယ္ လၻက္ခင္းလုပ္သားမ်ားေရးရာ၀န္ႀကီး Atuwa Munda က စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ား ရိွေနလင့္္ကစား လၻက္လုပ္ငန္းရွင္ကုမၸဏီမ်ားသည္ အဆိုပါဥပေဒအား တာ၀န္ခံလိုက္နာရန္ အႀကီးအက်ယ္ ပ်က္ကြက္လ်က္ရိွသည္ဟု အလ္ဂ်ဇီးရားသို႔ ေျပာၾကားသည္။

    “သူတို႔တစ္ေတြ ေဆး၀ါးကုသမႈဆိုင္ရာ၊ ပညာေရးဆိုင္ရာျဖည့္ဆည္းမႈ မေပးျခင္းဆိုတဲ့အခ်က္ကိုပင္လွ်င္ ဥပေဒခ်ဳိးေဖာက္မႈအတြက္ ဥပေဒအရ တင္းၾကပ္စြာ အေရးယူေဆာင္ရြက္တဲ့စနစ္မ်ဳိး ရိွမေနဘူး။ ဥပေဒထဲမွာ ယိုေပါက္ဂယ္ေပါက္ အမ်ားအျပားရိွေနပါတယ္။ အဲ့ဒီအေပၚ ကုမၸဏီေတြက ေခါင္းပုံျဖတ္အျမတ္ထုတ္ေနၾကပါတယ္။ လၻက္ၿခံေတြထဲက အေျခအေနေတြ တိုးတက္ျမင့္မားလာေစမယ့္ ဥပေဒမ်ားျပင္ဆင္ေျပာင္းလဲႏိုင္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္”။

    သို႔သာမကေသး။ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားအတြင္း အထူးသျဖင့္ Lakhimpur ခရိုင္မွ လၻက္ၿခံလုပ္ငန္းရွင္ အမ်ားအျပားသည္ လုပ္သားတို႔ကို ၀င္ေငြလစာႏွင့္ မိသားစုေထာက္ပံ့မႈ မေပးဘဲ ပိတ္သိမ္းခဲ့ၾကေၾကာင္း အဆိုပါနယ္၌ ၁၈ ႏွစ္တာမွ် လူ႔အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားမႈေဆာင္ရြက္သူ လူ႔အခြင့္အေရးဆုရွင္ Hasina Kharbhih ၏ အဆိုအရ သိရသည္။

    ကေလးလုပ္သားျပႆနာ

    အဆိုပါအေနအထားမ်ား၌ မိသားစုအမ်ားအျပားတို႔က မိမိတို႔ကေလးငယ္မ်ားကို လုပ္ငန္းခြင္သို႔ လိုလိုလားလား၀င္ေရာက္ေစၾကသည္။ ကေလးငယ္တို႔မွာ အိမ္သို႔ ေငြျပန္မပို႔ေပးႏိုင္သည္သာမက ပ်က္စီးနစ္နာကုန္မည္ကိုလည္း သတိမမူမိၾကေခ်။

    ၾကားပြဲစားမ်ား၊ တရားမ၀င္ အတည္တက်မရိွသည့္ ေအဂ်င္စီမ်ားမွတဆင့္ ကေလးသူငယ္တို႔သည္ မြန္ဘိုင္းႏွင့္ ေဒလီ စေသာ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားအပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေဒသအသီးသီးထံ အိမ္ေစမ်ားအျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စက္ရံုလုပ္သားအျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျပည့္တန္ဆာလမ္းေၾကာင္းသို႔လည္းေကာင္း ပို႔ေဆာင္ခံေနၾကရသည္။

    “လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္အနည္းငယ္က ကပ္လ်က္ရိွတဲ့ နာဂါလန္းျပည္နယ္ဆီ ကေလးငယ္ေတြကို ေျပာင္းေရႊ႕ပို႔ေဆာင္ေနတာ၊ အစိုးရအရာရိွေနအိမ္မွာ အိမ္ေစအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေစတာကိုပင္လွ်င္ ကၽြန္မတို႔ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရေသးတယ္။ လုပ္ခလစာေပးသလို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဆက္ဆံပါတယ္လို႔ သူတို႔က ဆိုၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးလုပ္သားဆိုတာ ရာဇ၀တ္မႈမကင္းတဲ့လုပ္ရပ္အျဖစ္ စာရင္း၀င္ေနဆဲပါ” ဟု Hasina Kharbhih က ဆိုသည္။

    အဓမၼ ထိမ္းျမားေစမႈမ်ား

    ေနာက္ထပ္ စိုးရိမ္ဖြယ္ျပႆနာရိွေသးေၾကာင္း၊ ၎မွာ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အခ်ဳိးမညီမွ်မႈေၾကာင့္ ဟရ္ယာနာ၊ ဥတၱားပရာဒက္ရွ္ႏွင့္ ရာဂ်တ္စတာန္း ျပည္နယ္မ်ား၌ သတို႔သမီးလိုအပ္ခ်က္ မ်ားျပားေနေၾကာင္း၊ မိန္းကေလးငယ္မ်ားမွာ ထိုေဒသမ်ားထံ အဓမၼထိမ္းျမားေစရန္ လူကုန္ကူးခံေနရေၾကာင္း သူမက ျဖည့္စြက္ေျပာၾကားသည္။

    ထိုခင္ပြန္းသည္အမ်ဳိးသားတို႔မွာလည္း အပို၀င္ေငြရရန္ ၎တို႔၏ဇနီးမယားမ်ားကို ပ်က္စီးမႈသို႔ တြန္းပို႔ေလ့ရိွတတ္ေသး၏။ ထိမ္းျမားၿပီးသည့္ေနာက္၀ယ္ ခိုင္မာမႈမဲ့ေအဂ်င္စီမ်ားမွတဆင့္ျဖစ္ေစ၊ ခင္ပြန္းသည္မ်ားမွ တိုက္ရိုက္ျဖစ္ေစ ဇနီးမယားတို႔အား ေငြကၽြန္အိမ္ေစမ်ားအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ျပည့္တန္ဆာမ်ားအျဖစ္လည္းေကာင္း ပို႔လႊတ္ခိုင္းေစတတ္ၾက၏။ ထိုမိန္းမငယ္မ်ားမွာ ေျခရာေပ်ာက္သြားတတ္ၾကသည္ သို႔တည္းမဟုတ္ ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးလွ်င္ တစ္ပါးေယာက္်ားမ်ားထံ ဇနီးမယားအျဖစ္ ထပ္မံေရာင္းခ်ခံရေလ့ရိွကုန္သည္။

    ထပ္ဆင့္ဆိုရပါလွ်င္ အဆိုပါလူကုန္ကူးမႈအတြက္ အာသံနယ္မွာ အဓိကၾကားစခန္းျဖစ္ေနျခင္းက ကေလးသူငယ္မ်ားစြာအဖို႔ အႏၲရာယ္တြင္းမွ မလြတ္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနရ၏။ ထိုျပည္နယ္သည္ အိႏိၵယအေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းမွ အိမ္နီးခ်င္းအေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္ေသာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ ဘူတန္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံတို႔ႏွင့္ နယ္နမိတ္ဆက္စပ္လ်က္ရိွသည္။ အိႏိၵယ၊ ျမန္မာ၊ ထိုင္းႏိုင္ငံမ်ားအၾကား ေဒသတြင္း ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈအားေကာင္းခိုင္မာေရးႏွင့္ စီးပြားေရးဆိုင္ရာပဋိညာဥ္တစ္ရပ္ ခ်ဳပ္ဆိုၿပီးေနာက္ သံုးႏိုင္ငံ အေ၀းေျပးလမ္းမတစ္ခုကို ၂၀၁၆ ခုႏွစ္တြင္ ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ရန္ စီစဥ္ထားၾကသည္။

    ၎စီမံကိန္းက ကေလးသူငယ္လူကုန္ကူးျခင္းလုပ္ငန္းကို တဟုန္ထိုး ပိုမိုတိုးျမင့္လာေစႏိုင္ေၾကာင္း အာသံျပည္နယ္၏အႀကီးဆံုးၿမိဳ႕ေတာ္ ဂူ၀ါဟာတီ အေျခစိုက္ လူမႈအေရးလႈပ္ရွားသူ Miguel Queah က ဆို၏။

    “အစိုးရအဖြဲ႕အေနနဲ႔ အႀကီးဆံုးျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ရႈသံုးသပ္ဖို႔ ပ်က္ကြက္ေနပါတယ္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးဆိုတာ လိုအပ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ အေကာင္းဆံုးဆက္သြယ္ေရးေၾကာင့္ ျဖစ္လာလတၱံ႕ေသာ ျပႆနာေတြ၊ သူတို႔အေပၚ တင္ရိွမယ့္ လုပ္ငန္းေတြအေပၚ သတိကရုျပဳဖို႔ကလည္း ထပ္တူထပ္မွ် အေရးႀကီးပါတယ္”။

    အာသံမွ လူမ်ဳိးေရးအၾကမ္းဖက္မႈသည္္လည္း ေနရပ္ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္းႏွင့္ ဆင္းရဲမြဲေတျခင္း၏ အဓိကအေၾကာင္းတစ္ရပ္ ျဖစ္ေနသည္။ (ဓာတ္ပံု – EPA/STR)

    ကေလးသူငယ္မ်ား၏အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေပး

    အိႏိၵယ၌ ကေလးသူငယ္အခြင့္အေရးမ်ားကို အကာအကြယ္ေပးသည့္ဥပေဒ အမ်ားအျပားရိွေသာ္လည္း ရံဖန္ရံခါမွသာ ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ က်င့္သံုးေလ့ရိွၾကသည္။

    ၂၀၁၂ ကေလးသူငယ္မ်ားကို လိင္ပိုင္းအလြဲသံုးစားျပဳမႈဆုိင္ရာ အက္ဥပေဒေအာက္ရိွ အမႈမ်ားကို လိုက္လံေဖာ္ထုတ္အေရးယူရန္ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္တို႔သည္ အျပည့္အ၀ အားစိုက္ေဆာင္ရြက္မႈမရိွပါဟု အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ အမည္မေဖာ္လိုေသာ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူတစ္ဦးက အလ္ဂ်ဇီးရားသို႔ ေျပာျပသည္။

    “ဒုစရိုက္က်ဴးလြန္ရာေဒသမ်ားဆီကို သူတို႔က စံုစမ္းေရးအဖြဲ႕ေတြ ေစလႊတ္ဖို႔ ဆႏၵ မရိွၾကဘူး။ ပိုၿပီးဆိုး၀ါးတာကေတာ့ နယ္ခံရဲေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္နယ္ပယ္ထဲက ဒုစရိုက္မႈေတြ စြဲခ်က္မတင္ႏိုင္ေအာင္ မၾကာခဏ ကၽြန္ေတာ့္ကို တားဆီးေနၾကတာပါပဲ။ ေနရာအႏွံ႔မွာ ဒီဒုစရိုက္မႈေတြ ႀကီးစိုးေနတာေၾကာင့္လို႔ ဆိုၾကတယ္။ အဆံုးတစ္ေန႔မွာ ဒီလိုအမႈမ်ဳိးေတြ ရံုးတင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အျမင့္ဆံုးအာဏာပိုင္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ဆက္သြယ္ထားပါတယ္”။

    အာသံျပည္နယ္ရဲခ်ဳပ္ကမူ ၎လူမႈလႈပ္ရွားသူ၏အဆိုကို လက္မခံဘဲ ၎တို႔မွာ သီးသန္႔ျဖစ္ရပ္မ်ား ဟူ၍ ဆိုသည္။

    “ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အရည္အေသြး ျမွင့္တင္ႏိုင္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳးစားေနၾကပါတယ္။ UNICEF လို အသင္းအဖြဲ႕မ်ားစြာရဲ႕အကူအညီနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အရာရိွမ်ားကို ဥပေဒေရးရာ သင္တန္းေတြေပးေနပါတယ္။ ကေလးသူငယ္ကုန္ကူးမႈေတြကို တိုက္ဖ်က္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အျပင္းအထန္ လုပ္ေဆာင္လ်က္ရိွပါတယ္။ ကေလးသူငယ္ဆိုင္ရာ ဒုစရိုက္မႈမ်ားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လက္ခံရရိွတဲ့ အီးေမးေတြ၊ အေၾကာင္းၾကားခ်က္ေတြအေပၚမွာပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေလးထားဦးစားေပးေနၾကတာပါ”။

    သို႔ေသာ္ Nedan Foundation မွ Digambar Narzary က ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္တို႔၏ ျပဳမူေဆာင္ရြက္မည့္ အရည္အေသြးဆိုသည္ကို ေမးခြန္းထုတ္လိုက္ပါသည္။

    “ျပည္နယ္တြင္း လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႕ ၁၄ ခုအနက္ အဖြဲ႕ ၅ ဖြဲ႕သာလွ်င္ တစ္ႏွစ္အတြက္ ရံပံုေငြ ေဒၚလာ ၁၄၉၅ သာသာပဲ ရရိွေနတယ္ဆိုတာ လူတိုင္း သိေနၾကပါတယ္။ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ေငြေၾကးမရိွေတာ့ရင္ သူတို႔အေပၚ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေလာက္အထိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားႏိုင္ေတာ့မွာလဲ”။

    ႏိုင္ငံ၏ ျပစ္မႈမွတ္တမ္းဗ်ဴရို – NCRB ၏အဆိုအရ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ အာသံျပည္နယ္၌ တရားမ၀င္လူကုန္ကူးမႈကာကြယ္ေရး ဥပေဒအရ မွတ္တမ္းျပဳထားသည္မွာ အမႈ ၁၈ ခုသာရိွသည္ဟု သိရ၏။ အာသံျပည္နယ္တြင္ ၂၀၁၀ မွ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အတြင္း လိင္ကုန္ကူးမႈအတြက္ လူေပါင္း ၅၀၁ ဦးကို ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခဲ့သည္ဟု ထုတ္ျပန္ေသာ္လည္း ၎မွာ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ႏႈန္း၏ ၁ ရာခိုင္ႏႈန္းသာ ရိွေနေပသည္။

    ပညာေရးက႑

    အာသံျပည္နယ္ ကေလးသူငယ္အခြင့္အေရးကာကြယ္ေရးေကာ္မရွင္ဥကၠ႒ Runumi Gogoi က ကေလးသူငယ္ကုန္ကူးမႈသည္ လူမႈဖြံ႕ၿဖိဳးေရးစီမံခ်က္မ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈ ညံ့ဖ်င္းျခင္း၊ ျပည္နယ္ေဒသအမ်ားစုထံ၌ ေပါက္ေရာက္မႈ မရိွျခင္းတို႔ႏွင့္ အျပန္အလွန္တိုက္ရိုက္ဆက္စပ္ေနသည္ဟု သံုးသပ္ထား၏။

    “ဘူတန္ႏိုင္ငံနယ္စပ္အနီးမွာတည္ရိွေနတဲ့ Kokrajhar ေဒသအခ်ဳိ႕ကလူေတြဟာ ႀကိဳး၀ိုင္းသစ္ေတာေနရာမ်ားအတြင္း အစိုးရဆီက ဘာအေထာက္အပံ့မွ မရရိွဘဲ ေနထိုင္ေနၾကရတယ္။ ဒီလို အစြန္းအဖ်ားေဒသေတြ၊ ဘာသာေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြထဲမွာ ပညာေရးနဲ႔ ဘ၀စိုေျပေရး မက္လံုးေတြသံုးၿပီး ကေလးသူငယ္မ်ားကို ၿမိဳ႕ႀကီးေတြဆီ ပို႔ေဆာင္(လူကုန္ကူး)ေနၾကပါတယ္” ဟု သူမက ေထာက္ျပ၏။

    အသက္ ၆ ႏွစ္မွ ၁၄ ႏွစ္အတြင္း အိႏိၵယကေလးငယ္မ်ားသည္ မသင္မေနရအခမဲ့ပညာေရးစနစ္၏ အခြင့္အေရးကို ပညာေရးဥပေဒေအာက္မွ ခံစားခြင့္ ရိွၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အာသံျပည္နယ္ ေက်းရြာမ်ားရိွ အစိုးရေက်ာင္းမ်ား၌ ကေလးတို႔၏ အဆိုပါလိုအပ္ခ်က္မ်ားကို မျဖည့္စြမ္းေပးႏိုင္ၾက။ ဤသည္မွာလည္း ဥပေဒခ်ဳိးေဖာက္မႈ စာရင္း၀င္ေနေပသည္။

    အာသံျပည္နယ္မွ ဆရာဆရာမ အေျမာက္အမ်ားတို႔သည္လည္း လေပါင္းမ်ားစြာ လခ မရရိွၾက။ စာသင္ေက်ာင္း ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္း၌ ၀င္းတံတိုင္းနံရံမ်ား၊ အမ်ဳိးသမီးသန္႔စင္ခန္းမ်ား မရိွၾကသည့္အျပင္ ဆရာ-ေက်ာင္းသား ဦးေရ အခ်ဳိးအစား မမွ်မတ ျဖစ္ေနရသည္ဟု Gogoi က ဆိုသည္။

    ဒဏ္ေပးဆံုးမျခင္းတို႔မွာလည္း မျမင္ခ်င္မွအဆံုး ျဖစ္ေနၾကၿပီး၊ အမ်ဳိးသားစီမံကိန္းအရ အစိုးရေက်ာင္းမ်ားက ျပဳလုပ္ေပးရမည္ျဖစ္ေသာ ေန႔လည္စာေကၽြးေမြးျခင္းမွာလည္း ရံဖန္ရံခါမွသာ ေဆာင္ရြက္ေလ့ရိွၾကသည္။

    “လူမ်ဳိးေရးအဓိကရုဏ္း သို႔မဟုတ္ သဘာ၀ေဘးဒဏ္တစ္ရပ္ရပ္ ႀကံဳဆံုခ့ဲဖူးၿပီး ကရုမစိုက္တတ္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ထဲ ေနထိုင္ေနရသူ သို႔မဟုတ္ ေက်ာင္းတက္ေနရသူ ကေလးငယ္တစ္ဦးအဖို႔ အလြန္အကၽြံ ပ်က္စီးမႈ ျဖစ္သြားေစႏိုင္ပါတယ္” ဟု Miguel Queah က ထပ္၍ ေျပာျပပါသည္။

    Phoolmoni Hemrom (၁၅ ႏွစ္)သည္ ေဒလီၿမိဳ႕တြင္ ၂ ႏွစ္အထိ အိမ္ေစအျဖစ္လုပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီး Kokrajhar ရိွ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းမွတဆင့္ မၾကာေသးမီက ေနရပ္သို႔ျပန္ေရာက္လာသည္။ သူမသည္ စကားမ်ားမ်ား မဆိုဘဲ “ကၽြန္မ ေက်ာင္းျပန္တက္ေတာ့မယ္” ဟုသာ မသဲမကြဲ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

    Hemrom သည္ လူကုန္ကူးခံရၿပီးေနာက္ ကယ္တင္လြတ္ေျမာက္လာေသာ ကေလးငယ္ရာေပါင္းမ်ားစြာအနက္မွ တစ္ဦးအပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုကေလးငယ္မ်ားသည္ ႏွစ္သိမ့္ေဆြးေႏြးျခင္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ သူတို႔ႀကံဳဆံုခဲ့ရသည့္အျဖစ္ဆိုးအေပၚ စာနာေသာအားျဖင့္ နစ္နာေၾကးေသာ္လည္းေကာင္း တစ္စံုတစ္ရာမွ်ပင္ မရရိွမခံစားခဲ့ၾကရေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း လူကုန္ကူးမႈ၏သားေကာင္ဘ၀သို႔ ေနာက္ထပ္တဖန္ ျပန္လည္သက္ဆင္းမိၾက၏။

    လူ႔အခြင့္အေရးဆုရွင္ Kharbhih က ဤသို႔ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။

    “ကၽြန္မတို႔ကေတာ့ ကေလးငယ္ေတြကို ဆက္လက္ ကယ္ဆယ္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း အစိုးရဖက္က သူတို႔ကို ပညာေပးတာ၊ အခြင့္အေရးေပးတာမ်ဳိးကို ထိထိေရာက္ေရာက္ မေဆာင္ရြက္ေပးသမွ်ေတာ့ ဒီျပႆနာေတြ ဆက္လက္တည္ရိွေနပါလိမ့္မယ္”။

    (Source: Al Jazeera Sarita Santoshini ၏ Children of Assam forced into labour, prostitution ေဆာင္းပါးကို ျမင့္မိုရ္ေမာင္ေမာင္ မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုသည္။)