ေမ ၂၃ ၊ ၂၀၁၇
သာလြန္ေဇာင္းထက္ ေရးသည္။
လူမႈ၀န္ထမ္းဦးစီးဌာနလက္ေအာက္ နတ္ေမာက္လမ္းသြယ္ ၁ မွာရွိတဲ့ အမ်ဳိးသမီး အသက္ေမြးပညာအတတ္သင္ေက်ာင္းမွာ မေန႔က က်ေနာ္တုုိ႔ Noble Friends အဖြဲ႕ေလး သြားၿပီး အလွဴလုုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေက်ာင္းကိုု အလြယ္ေခၚၾကတာကေတာ့ နတ္ေမာက္ေက်ာင္းလုုိ႔ ေခၚတဲ့ ေနရာေလးကိုု သြားလွဴျဖစ္ပါတယ္။
နတ္ေမာက္လမ္းသြယ္ ၁ လမ္းရွိတဲ့ ဒီေက်ာင္းေလးက ရန္ကုုန္ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ အင္မတန္မွ အခ်က္အခ်ာက်တဲ့ေနရာမွာ ရွိေပမယ့္ ဒီေက်ာင္းေလးအေၾကာင္း လူေတြ သိပ္မသိၾကဘူး။
သာမန္အားျဖင့္ ျပင္ပက ၾကည့္လိုုက္မယ္ဆုုိရင္ အမ်ဳိးသမီးအသက္ေမြး ပညာအတတ္သင္ေက်ာင္းလုုိ႔ နာမည္တပ္ထားတာမုုိ႔ ေက်ာင္းတစ္ခုုလိုုသာ ထင္စရာရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း တကယ္ေတာ့ အဲဒီေနရာေလးက ေက်ာင္းတစ္ခုု ဆုုိတာထက္ ပိုုပါတယ္။
ဒီေက်ာင္းေလးမွာ အားငယ္မႈေတြ ရွိတယ္၊ ဒီေက်ာင္းေလးမွာ ဘ၀မွာ အျဖစ္ဆုုိးနဲ႔ ႀကဳံခဲ့ရတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ ရွိေနတယ္၊ ဒီေက်ာင္းေလးမွာ ေမ ွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေနတဲ့ ဘ၀ေတြ ရွိေနတယ္။ ဒီေက်ာင္းေလးမွာ အရြယ္နဲ႔မလိုုက္ေအာင္ ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္တဲ့ ေလာကဓံကုုိ ခံလုုိက္ရတဲ့ ရုုိက္ခ်ဳိးခံလုုိက္ရတဲ့ ဘ၀ေတြလည္း ရွိေနတဲ့ ေနရာေလး။
နတ္ေမာက္ေက်ာင္းဆုုိတာ
================
အမ်ဳိးသမီး အသက္ေမြးပညာ အတတ္သင္ေက်ာင္း(နတ္ေမာက္ေက်ာင္း) ဆုုိတာက အသက္ ၁၈ႏွစ္ေအာက္ အမ်ဳိးသမီးငယ္ေလး ခုုိလႈံေနတဲ့ ေနရာေလးပါ။
ဒီေနရာေလးမွာ ႏုုိင္ငံေတာ္က ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ထားတဲ့ မိဘမဲ့ သမီးငယ္ေလးေတြေနတယ္။ ျပစ္မႈတစ္ခုုခုု က်ဴးလြန္လိုု႔ ျပစ္ဒဏ္က်ေနတဲ့ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ေအာက္ သမီးငယ္ေလးေတြ ယာယီ ခုုိလႈံၾကတယ္။ လူကုုန္ကူးမႈေၾကာင့္ ျပည့္တန္ဆာျဖစ္ အခုုိင္းခံရၿပီး HIV/AIDS ကူးစက္ခံေနရတဲ့ သမီးငယ္ေလးေတြ ရွိေနတယ္။ တရုုတ္ႏုုိင္ငံကိုု မယားအျဖစ္ လူကုုန္ကူးခံရၿပီး ျပန္လည္ ေရာက္ရွိလာတဲ့ အမ်ဳိးသမီးငယ္ေလးေတြ ရွိေနတယ္။ သိပ္မၾကာေသးခင္က အင္း၀အပ္ခ်ဳပ္ဆုုိင္မွာ အႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရတဲ့ အိမ္ေဖာ္ သမီးငယ္ေလး ၁ ဦးလည္းရွိေနတယ္။
စိတ္က်န္းမာေရး မေကာင္းလုုိ႔ က်န္းမာေရး မေကာင္းလုုိ႔ ၂ ေပ ၊ ၆ ေပ ကုုတင္ေလးေပၚမွာ ဘ၀ကိုု ကုုန္လြန္ေနၾကတဲ့ က်န္းမာေရးမေကာင္းတဲ့ အမ်ဳိးသမီးႀကီး ၇ ဦး လည္းရွိေနတယ္။ ေတြ႕တဲ့လူတုုိင္းကိုု ရယ္ျပၿပီး ေျခဟန္ လက္ဟန္နဲ႔ ဆက္သြယ္ေနတဲ့ မသန္စြမ္း အမ်ဳိးသမီးငယ္ ၁ ဦးလည္းရွိေနတယ္။ စုုစုုေပါင္း ကံဆုုိးၾကတဲ့ အမ်ဳိးသမီးငယ္ ၅၇ ဦး ခိုုလႈံရာ ေနရာေလး။
နတ္ေမာက္ေက်ာင္းဆုုိတာ တကယ္ေတာ့ ေလာကဓံက မ်က္ႏွာမေပးလုုိ႔ အျဖစ္ဆုုိးၾကတဲ့ သမီးငယ္ေတြ ခုုိလႈံရာေနရာေလး။
ဒီေက်ာင္းမွာ ျပစ္ဒဏ္က် သမီးငယ္ေတြက အလုုပ္လုုပ္ရင္း ကုုန္ဆုုံးၾကသလိုု အျခားသမီးငယ္ေတြလည္း တြယ္တာမဲ့ ဘ၀ေတြနဲ႔ ေမ ွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ ေနထုုိင္ေနၾကတယ္။
ဒီေက်ာင္းမွာ ရွိေနၾကတဲ့ သမီးငယ္ေတြနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြက သူ႕ထက္သူ ပိုုဆုုိးၾကတာမုုိ႔ အဆုုိးၿပိဳင္ေနၾကသလားလုုိ႔ေတာင္ ေတြးထင္ရတယ္။
အငိုုမ်က္လုုံး၊ အၿပဳံးမ်က္ရည္
=================
Noble Friends အဖြဲ႕ ေမလ ၂၁ ရက္ေန႔ နတ္ေမာက္ေက်ာင္းမွာ ရွိေနၾကတဲ့ အမ်ဳိးသမီးနဲ႔ သမီးငယ္ ၅၇ ဦးကိုု မနက္စာ မုုန္႔ဟင္းခါး၊ ေန႔လယ္စာ ၀က္သား၊ ၾကက္သားဟင္း၊ ညေနစာ ငါးဟင္းနဲ႔ ၾကက္သား ၃ နပ္စာ ထမင္းေကၽြးျဖစ္ခဲ့တယ္။
ေန႔လယ္စာ စားၿပီးေတာ့ သူတုုိ႔ေလးေတြနဲ႔ က်ေနာ္တုုိ႔ အဖြဲ႕က အဖြဲ႕၀င္ေတြ ဂိမ္းေဆာ့ၾက၊ က်န္းမာေရးဆုုိင္ရာ ေဟာေျပာပြဲေလးေတြလုုပ္ျဖစ္တယ္။
သူတုုိ႔အားလုုံးမွာ သတိထားမိတာက တူညီတဲ့ မ်က္၀န္းတစုုံ ရွိေနၾကတာပဲ။ သူတုုိ႔အားလုုံး မ်က္၀န္းေတြက ေဖ်ာ႕ေတာ့တယ္။ သူတုုိ႔အားလုုံးရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြမွာ အားငယ္မႈေတြ ေတြ႕ေနရတယ္။ သူတုုိ႔အားလုုံးမ်က္၀န္းေတြမွာ ကုုိယ့္ကုုိယ္ကုုိယ္ မယုုံၾကည္မႈေတြ ရွိေနတယ္။ သူတိုု႔အားလုုံးမ်က္၀န္းေတြမွာ အနာဂတ္မဲ့ေနတာ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ သူတိုု႔အားလုုံး မ်က္၀န္းေတြမွာ ေဆာက္တည္ရာမရေတြ ျမင္ခဲ့ရတယ္။
ကေ်နာ္တုုိ႔နဲ႔ ကစားေနၾကခ်ိန္မွာေတာ့ သူတိုု႔ ေခတၱ ခဏေလး ဘ၀ရဲ႕ ၾကမ္းတမး္မႈေတြ ကိုု ေမ့ၿပီး သူတိုု႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကတယ္။ သူတိုု႔ ရယ္ေမာၾကတယ္။ သူတိုု႔ ၿပဳံးၾကတယ္။ သူတုုိ႔နဲ႔အတူ က်ေနာ္တိုု႔ လည္း ဘ၀ရဲ႕ အေမာေတြ ခဏေလး လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး ပီတီျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။
သူတိုု႔ အငိုုမ်က္လုုံးေတြမွာ အၿပဳံးေတြ ရွိလာဖိုု႔ က်ေနာ္တုုိ႔ ယာယီ အလွဆင္ႏုုိင္ခဲ့တယ္။ အားလုုံးကုုိ က်ေနာ္တုုိ႔ ႏႈတ္ဆက္ေတာ့ သူတိုု႔က ထြက္မသြားၾကဘဲ က်ေနာ္တုုိ႔ကုုိ စုုိက္ၾကည့္ေနတယ္။ သူတိုု႔ ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေလးကိုု စြန္႔ခြာရမွာ သူတိုု႔ ေၾကာက္ေနပုုံပါပဲ။ သူတိုု႔ ရယ္ေမာေနခဲ့ၾကတဲ့အခ်ိန္ေလးကိုု လြတ္သြားမွာ သူတုုိ႔ ၀မ္းနည္းေနပုုံပါပဲ။
နတ္ေမာက္ေက်ာင္းက ျပန္ေတာ့ သူတုုိ႔ဘ၀ေတြကိုု ေတြးရင္း က်ေနာ္ မ်က္ရည္၀ဲမိတယ္။ သူတိုု႔ေပ်ာ္ရႊင္တာကိုု ၾကည့္ရင္း က်ေနာ္ ၿပဳံးမိတယ္။ က်ေနာ္တုုိ႔ေတြလည္း သူတုုိ႔လိုုပဲ အငိုုမ်က္လုုံး အၿပဳံးမ်က္ရည္ေတြနဲ႔ပါ။ နတ္ေမာက္ေက်ာင္းက က်ေနာ္တုုိ႔ေတြ အငိုုမ်က္လုုံး အၿပဳံးမ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ျပန္ခဲ့ၾကတယ္။
