ပင္လံု ဦးေဖခင္ႏွင့္ ဘက္မလိုက္

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၈ ၊ ၂၀၁၄
M-Media
ေဆာင္းပါးရွင္- ဟာဂ်ီ-၀င္းေအာင္

က်ေနာ္စိတ္ကူးထားတဲ့ စီစဥ္ထားတဲ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္အသင္းအား တမ္းတျခင္း ေဆာင္းပါးကို ခဏထားကာ ပင္လံု ဦးေဖခင္ႏွင့္ ဘက္မလိုက္ အေၾကာင္းေရးဖို႔ ဖန္လာလို႔ပါ။ ထံုးစံအတိုင္း ေဖေဖၚ၀ါရီလ (၁၂) ရက္ေန႔ နီးလာၿပီဆို၊ ပင္လံုကိုသတိရၾက ေျပာၾကဆို ေရးၾကသားၾကတယ္။

မြတ္စလင္ ကေလာင္ရွင္ ႏွစ္ေယာက္ေရးသားၾကတဲ့ ေဆာင္းပါးႏွစ္ပုဒ္ကိုလည္း မၾကာေသးခင္က ဖတ္လိုက္ရလို႔ အဲဒီဆရာႏွစ္ေယာက္ကို အေၾကာင္းျပဳကာ အနာဂတ္အတြက္ က်ေနာ္ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ မြတ္စလင္လူငယ္မ်ားအား ရည္းစူးကာ ဒီေဆာင္းပါးေရးသားရျခင္းျဖစ္တယ္။

ပင္လံုဆိုတာ

ပင္လံုၿမိဳ႕ေလးမွာ ၁၉၄၆ ခု၊ေဖေဖၚ၀ါရီလ (၁၂)ရက္ေန႔က လက္မွတ္ေရးထိုးတဲ့အတြက္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္လို႔တြင္ၿပီး လြတ္လပ္ေရးရတဲ့အခါ အဲဒီေန႔လည္း ျပည္ေထာင္စုေန႔ ျဖစ္လာတယ္။

လြတ္လပ္ေရးေတာင္းဆိုရာမွာ ေတာင္းတန္းေဒသ ပါ၀င္ဖို႔အတြက္ ရွမ္း၊ကခ်င္၊ ခ်င္းကိုယ္စားလွယ္မ်ားနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္တဲ့ ဖဆပလ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔တို႔ ေဆြးေႏြးညွိႏႈိင္း သေဘာတူခဲ့ၾကတာျဖစ္တယ္။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ အျပည့္အစံုနဲ႔ ထိုးထားတဲ့လက္မွတ္ေတြကို ေလ့လာၾကည့္၊ လူအခ်ိဳ႕ထင္မွတ္မွားေနသလို တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းစံု ညီလာခံႀကီးမဟုတ္ဆိုတာ ခြဲျခားသိျမင္ဖို႔ သိပ္အေရးႀကီးတယ္။

ပင္လံုစိတ္ဓါတ္္ဆိုတာ အဓိပၸါယ္ေလးနက္လို႔ ဦးေဖခင္ေရးသားတဲ့ ကိုယ္ေတြ႕ပင္လံုစာစာအုပ္ကို (ျဖစ္ႏိုင္ရင္ မူရင္း အဂၤလိပ္)၊ဦးပုကေလးေရးတဲ့ ငါတို႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဘာေတြလုပ္ခဲ့သလဲစာအုပ္တို႔နဲ႔အတူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း မိန္႔ခြန္းမ်ား၊ တကၠသိုလ္ေန၀င္းေဆာင္းပါးမ်ား ဖတ္ၾကည့္ရင္ တိုင္းရင္းသား ယဥ္ေက်းမႈ အဆိုအကေတြကို ျပည္ေထာင္စုေန႔မွာၾကည့္ပံု၊ တိုင္းရင္းသားလို ၀တ္ၿပီး မဲသြားဆြယ္ပံုေတြလို အေပၚယံခပ္တိမ္တိမ္ မဟုတ္ဆိုတာေတြ႕ရေပလိမ့္မယ္။

ပင္လံုအစ ေရႊတိဂံုညီလာခံက

ပင္လံုစာခ်ဳပ္ အထေျမာက္ေစတဲ့ မ်ိဳးေစ့ကို ၁၉၄၆ ခုဇန္န၀ါရီလ ဖဆပလ ေရႊတိဂုံညီလာခံကခ်မွတ္ေပးခဲ့ပံု၊ တင္သြင္းဆံုးျဖတ္ခဲ့တဲ့  အဆိုမ်ားအနက္ ဗမက(ဗမာမူစလင္ကြန္ဂရက္) ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ ဒုတိယေခါင္းေဆာင္ ဦးေဖခင္ တင္သြင္းတဲ့  ျမန္မာႏိုင္ငံကို လြတ္လပ္ေရးေပးေသာအခါ ရွမ္းအပါအ၀င္ ေတာင္တန္းေဒသအားလံုးကိုပါ တစ္စုတစ္စည္းတည္းေပး ရန္ဟူေသာ အဆိုအမွတ္(၇)လည္းပါ၀င္ပံု၊ ၁၉၄၆ ခုမတ္လ (၁)ရက္ေန႔မွ (၁၂)ရက္ေန႔အထိ က်င္းပခဲ့ေသာ ပင္လံုပထမ စည္းေ၀းပြဲမွ အားနည္းခ်က္မ်ားကို သံုးသပ္ကာ၊ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလ(၃) ရက္ေန႔မွ (၁၃)ရက္ေန႔အထိက်င္းပသည့္  ဒုတိယစည္းေ၀းပြဲသို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္ၿပီး ခက္ခက္ခဲခဲႏွင့့္္ႀကိဳးပမ္း  ကာ သေဘာတူညီခ်က္ရယူခဲ့ပံု၊ တို႔ကိုေလ့လာၾကည့္ပါက ေတြ႕ရေပလိမ့္မယ္။

ေတာင္တန္းေဒသဌာနခြဲ

ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွာ အသစ္ဖြင့္လိုက္တဲ့ ေတာင္တန္းေဒသဌာနခြဲကို ဦးေဆာင္ဖို႔လူ စဥ္းစားၾကရာ  ဦးေဖခင္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက မ်က္စိက်တယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ရွမ္းျပည္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ားအသင္းရဲ႕ ပထမဆံုး အတြင္းေရးမႈးျဖစ္ခဲ့တာကို ပဲခူးေဆာင္မွာအတူေနခဲ့လို႔သိတာရယ္၊ ရွမ္းလူငယ္ေခါငး္ေဆာင္မ်ားနဲ႔ရင္းႏွီးတာရယ္၊ ၿပီးေတာ့ ေတာင္ႀကီးသား တပိုင္းမို႔ ေဒသႏိုင္ငံေရးကို ႏွံ့စပ္တာရယ္တို႔ေၾကာင့္လို႔ ယူဆစရာ အေၾကာင္း မ်ားစြာရွိတယ္။

ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အမႈေဆာင္ အစည္းေ၀းမွာ  ဥကၠဌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အဆိုတင္သြင္းတဲ့  ဦးေဖခင္ကို အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး သခင္သန္းထြန္းက ေထာက္ခံတယ္။ တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴး ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း အဆိုတင္သြင္းတဲ့ ဗိုလ္ခင္ေမာင္ကေလးနဲ႔ စဥ္းစားၾကၿပီးေနာက္ ဦးေဖခင္ကိုေတာင္တန္းေဒသဌာနခြဲ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ခန္႔ထားလိုက္တယ္။  ဒီေနရာမွာ စာဖတ္သူလူငယ္မ်ား အထူးသျဖင့္ စာေရးေနၾကတဲ့ ကေလာင္ရွင္မ်ား သတိထားေစခ်င္တာကို တင္ျပပါရေစ။  အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးအျဖစ္ ရွမ္းရွမ္းေတာက္ၾသဇာႀကီးမားေနေပမယ့္ အစည္းအေ၀းကိုတင္ျပေဆြးေႏြးေစတယ္၊ တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴး ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကလည္း အၿပိဳင္အဆို တင္သြင္းတယ္ ဆိုတဲ့ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း၊ အေရြးမခံရတဲ့ ဗိုလ္ခင္ေမာင္ကေလးကို ပင္လံုသြားတဲ့ အခါ ေခၚသြားတာတို႔ကို ဒီကေန႔ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ယွဥ္ၿပီးေလ့လာၾကေစခ်င္တယ္။

ပင္လံုသြား ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔အတူ ပင္လံုကိုလိုက္ပါသြားၾကသူ အားလံုးကို ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ထဲပါ၀င္တာမဟုတ္ဘူး။ ဥပမာ၊  ေဒၚခင္ၾကည္၊ အပါးေတာ္ၿမဲ ဗိုလ္ထြန္းလွ၊ ဓာတ္ပံုဆရာ ဦးပုကေလး။ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ထဲ ပါ၀င္ၾကသူေတြ တစ္ဦးခ်င္းမွာ ဘာျဖစ္လို႔ လိုက္သြားရသလဲ ဆိုတာအေၾကာင္းကိုယ္စီနဲ့ပါ။ အဲဒီအခ်ိန္က သူတို႔တာ၀န္ယူထားတာနဲ႔ ေလ့လာၾကည့္ရင္ သိႏိုင္တယ္။

ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဦးေအာင္ဇံေ၀၊ ဦးေဖခင္၊ဗိုလ္ခင္ေမာင္ကေလးတို႔နဲ႔ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္မဟုတ္တဲ့ ဦးတင္ထြဋ္ ဘာျဖစ္လို႔ အေရးပါတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ရသလဲေလ့လာၾကည့္ပါ။ ၿဗိတိသွ် အစိုးရ ဓနသဟာယႏွင့္ႏိုင္ငံျခားေရး ဌာနမွ မစၥတာေဘာ္တြန္ေလလို ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕နဲ႔ မသက္ဆိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း အတူ လိုက္ပါသြားၾကတယ္။ ေအာင္ဆန္း အက္တလီစာခ်ဳပ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီး ေလ့လာရင္ အေျဖရလိမ့္မယ္။

ဦးေဖခင္နဲ႔ ဦးေအာင္ဇံေ၀

ဒီေဆာင္းပါးေရးရျခင္း အေၾကာင္းရင္းထဲ ပါ၀င္တဲ့ကိစၥကို ျပန္ေကာက္ပါ့မယ္။ ဦးေဖခင္ဟာ ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ေတာင္တန္းေဒသဌာနခြဲ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ လိုက္ပါသြားရတာပါ။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ အထေျမာက္သြားလို႔ အထိမ္းအမွတ္ ေက်ာက္တိုင္ေဆာက္ဖို႔ ေတာင္တန္းေဒသဌာနခြဲ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ေငြထုတ္ေပးရတဲ့ မွတ္တမ္းကိုၾကည့္ပါ။ ဦးေဖခင္ ဗမာမူစလင္ ကြန္ဂရက္ ဒုဥကၠဌအျဖစ္ ဆက္ျဖစ္ေနဆဲပါပဲ။ ဒါေပမယ္လို႔ ပင္လံုနဲ႔ ဗ.မ.က တိုက္ရိုက္မပတ္သက္ဘူး။

အလားတူပဲ ဦးေအာင္ဇံေ၀လည္း ရခိုင္ အမ်ိဳးသားမို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေခၚသြားတာမဟုတ္ဘူး၊ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ ဗိုလ္ခင္ေမာင္ကေလးလို လိုက္ပါသြားျခင္းတာျဖစ္တယ္။ ပင္လံုမွာ ကရင္၊ ကရင္နီ၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ရွမ္းစတဲ့ တိုင္းရင္းသား ကိစၥရပ္မ်ားသာ ေဆြးေႏြးေၾကာင္း မွတ္တမ္းမ်ား ေတြ႕ရၿပီး ရခိုင္ကိစၥေ၀းလို႔ ရခိုင္ဆိုတဲ့ စကားလံုး ဘယ္ေနရာမွ မေတြ႕မိဘူး။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ဘာသာေရး

လတ္တေလာ ရခိုင္နဲ႔ မြတ္စလင္ၾကား ျဖစ္ပြါးေနတာကို ပင္လံုမွာ ရခိုင္ဦးေအာင္ဇံေ၀နဲ႔ မြတ္စလင္ဦးေဖခင္တို႔ အဆင္ေျပေျပ လုပ္ေဆာင္ၾကပံုကို သတိရေထာက္ျပတဲ့ စိတ္ကူးက အဖိုးတန္ေကာင္းမြန္လို႔ ခ်ီးက်ဴးစရာပါ။ သို႔ေသာ္လည္း အထက္မွာ ရွင္းျပခဲ့သလို ကိုယ့္တာ၀န္နဲ႔ကိုယ္ လိုက္ပါသြားၾကျခင္းျဖစ္တယ္။ လူမ်ိဳးစြဲ ဘာသာစြဲ အကင္းဆံုးေခါင္းေဆာင္မို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ရခိုင္အမ်ိဳးသားဦးေအာင္ဇံေ၀နဲ႔ မူစလင္ေခါင္းေဆာင္ ဦးေဖခင္တို႔ကို ေခၚသြားတာလို႔ဆိုရင္ေတာ့ လံုး၀မွားပါလိမ့္မယ္။ သတင္းေဆာင္းပါးမို႔ တိက်မွန္ကန္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ အခ်က္အလက္ေပၚ အေျခခံရပါ့မယ္။

ပင္လံုခရီးစဥ္အတြင္း ဘာသာေရးကိစၥ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးၾကျခင္းမရွိပဲ၊ ၁၉၄၇ ခု၊ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ ထဲမွာ ဗုဒၶဘာသာကို ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာအျဖစ္ ထည့္သြင္းဖို႔ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳက အဆိုတင္သြင္းတဲ့အခါက်မွ ကန္႔ကြက္ရင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ေျပာၾကားခ်က္ဟာ အင္မတန္ အဖိုးတန္လွပါတယ္။ပါးစပ္ေျပာ မဟုတ္ဘဲ ပံုႏွိပ္စာကို ရေအာင္ရွာၾကပါ။ ဦးႏုကသူ႔ “ စေနတာေတသား”  စာအုပ္ထဲမွာ ခပ္ေဖာ့ေဖာ့နဲ႔ မေရမရာေရးထားတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံထုတ္ တင္ေမာင္၀င္းရဲ႕ “ ႏိုင္ငံေရးသမားႏွင့္ႏိုင္ငံေရး”   စာအုပ္ထဲမွာေတာ့ အေတာ္မ်ားမ်ားကို  မူရင္းအတိုင္းထည့္ထားတယ္။ သုေတသီ ကိုေအာင္ထြန္းကို အားကိုးၾကရမယ္။

ဖဆပလ အစ

သတိထားမိတဲ့ ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ဖဆပလကို ဒုတိကမၻာစစ္ၿပီးေတာ့မွ ဖြဲ႕တယ္ဆိုတာပါ။ ေတာ္လွန္ေရး ကာလအတြင္း ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၊ တပ္မေတာ္နဲ႔ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီ(ေနာက္ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီ) တို႔ေပါင္းၿပီး ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔ လြတ္ေျမာက္ေရး ဖတပလ ကိုဖြဲ႕တယ္၊ စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္က သခင္စိုးပါ။ အဆင့္ဆင့္ေျပာင္းလဲ ျဖစ္ထြန္းတာေတြကို ရွာေဖြေလ့လာၾကည့္ရင္ စိတ္၀င္စားစရာ ေရးစရာကုန္ၾကမ္းေတြ အမ်ားႀကီးရလို႔၊ ေနာက္ေရးဖို႔ အေထာက္အထား အကိုးအကား စိတ္ကူးစိတ္သန္းရလာၾကမယ္ မဟုတ္ပါလား?

ဘက္မလိုက္ႏွင့္ျမန္မာ

ဘက္မလိုက္လႈပ္ရွားမႈ ( Non-Alignment Movement အဖြဲ႕ႀကီး ) ေပၚေပါက္လာေစဖို႔ ကနဦးႀကိဳးပမ္းစဥ္ကပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အဓိကေနရာကပါခဲ့တယ္။ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္ အင္ဒိုနီးရွားသမၼတ ဆူကာႏို (စစ္အာဏာရွင္ ဆူဟာတို မဟုတ္) အိမ္ရွင္အျဖစ္ က်င္းပတဲ့ အာရွအာဖရိက ထိပ္သီးစည္းေ၀းပြဲသို႔အသြား တရုတ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ခ်ဴအင္လိုင္း၊ အိႏၵိယ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ေနရူး၊အီဂ်စ္သမၼတ နတ္ဆာတို႔ ရန္ကုန္၀င္လာၿပီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုနဲ႔ သႀကၤန္ေရကစားၾကတာ က်ေနာ္မွတ္မိေသးတယ္။  အဲဒီဘန္ေဒါင္းညီလာခံက ခ်မွတ္လိုက္တဲ့ မူငါးခ်က္ဟာ ဘက္မလိုက္လႈပ္ရွားမႈ ( Non-Alignment Movement ) အဖြဲ႕ အတြက္ အေျခခံျဖစ္သြား သလို ျမန္မာႏိုင္ငံကလည္း ဘက္မလိုက္ႏိုင္ငံျခားေရး ၀ါဒ က်င့္သံုးလာခဲ့တယ္။

၁၉၆၁ ခုႏွစ္က ယူဂိုစလားဗီးယားႏိုင္ငံ ဘဲလ္ဂရိတ္မၿမိဳ႕မွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ဘက္မလိုက္လႈပ္ရွားမႈ ညီလာခံသို႔ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုတက္ေရာက္ အေရးပါတဲ့အခန္းကပါ၀င္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ႏွစ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္  ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ကို ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးကပဲ ဦးေဆာင္တယ္။ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္ က်ဴးဘားႏိုင္ငံ ဟာဗာနားၿမိဳ႕က (၆)ႀကိမ္ေျမာက္ ညီလာခံသို႔ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေမာင္ ဦးေဆာင္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ေရာက္ရွိသြားတယ္။

ျမန္မာလည္းထြက္ ၀န္ႀကီးလည္းျပဳတ္

ညီလာခံစေနေတာ့မွ ဘက္မလိုက္လႈပ္ရွားမႈ ( Non-Alignment Movement ) အဖြဲ႕ႀကီးက ႏႈတ္ထြက္ေၾကာင္း ေၾကညာကာ ျပန္လာခဲ့ၾက ဆိုတဲ့သံႀကိဳးစာ ေရာက္လာေတာ့ သိနားလည္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာန အရာရွိႀကီးေတြက ရွင္းလင္းေထာက္ျပလို႔ သေဘာေပါက္သြားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေမာင္က အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ အစီရင္ခံစာပို႕လိုက္တယ္။ ခ်က္ခ်င္း ျပန္လာခဲ့ၾကဆိုတဲ့ ဒုတိယ သံႀကိဳးစာနဲ႔အတူ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္လာၾကတယ္။

အဲဒီ ၁၉၇၉ ခု၊ စက္တင္ဘာလမွာပဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေမာင္ ရာထူးကျပဳတ္သြားၿပီး ေထာက္လွမ္းေရးက ဦးေလးေမာင္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးျဖစ္လာတယ္။ ျပည္ေျပးလို႔ ေျပာဆိုတိုက္ခိုက္ ေရးသားခံေနရတဲ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏုက ႏိုင္ငံေရး မလုပ္ေတာ့ဘူးဆိုကာ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ တရားအးထုတ္ေနတယ္။ ဦးေဖခင္က အၿငိမ္းစားသံအမတ္ႀကီးအျဖစ္ ရန္ကုန္မွာပါ။ စိတ္ကူးေပါက္ရာထလုပ္ ပါးစပ္ထဲေတြ႕ရာ ေျပာတတ္တဲဲ့ စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းရဲ႕ အဲဒီလုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ျမန္မာ အရွက္ရ၊ ႏိုင္ငံတကာမွာလည္း ဂယက္ရိုက္သြားတယ္။ အဲဒီလို ႏိုင္ငံတကာ ညီလာခံႀကီးသို႔ တက္ေရာက္ မိန္႔ခြန္းေပးႏိုင္ဖို႔ အရည္အခ်င္းမရွိလို႔ လုပ္တာဆိုကာ တီးတိုး ထင္ေၾကးေပးသံေတြလည္း ထြက္လာတယ္။ ဘက္မလိုက္လႈပ္ရွားမႈဆိုတာကို သိထားဖို႔ လိုအပ္လာၿပီ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းႏွင့္ဦးေဖခင္

ဘက္မလိုက္လႈပ္ရွားမႈအေၾကာင္း ျပည့္ျပည့္စံုစံုေရးေပးပါလို႔ ဦးေန၀င္းက ေမတၱာရပ္ခံတဲ့အတိုင္း ဦးေဖခင္ကေရး ေၾကာင္းဖတ္လိုက္ရတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္။ စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းဟာ သူ႕ဆရာအရင္း ဦးန၊ဦးဗေဆြ၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔ကို ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်၊ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ျမန္မာ့ဂုဏ္ေဆာင္ ဦးသန္႔ကိုလည္း ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္လုပ္၊ သူအႀကီးအက်ယ္ မုန္းတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ရင္းႏွီးသူဦးေဖခင္ကို ေမတၱာရပ္ခံပါ့မလား? ၿပီးေတာ့ မြတ္စလင္ေလ။

ဆက္စဥ္းစားၾကဖို႔ က်ေနာ္ၾကားဖူးတာကို ေျပာျပပါ့မယ္။ ရန္ကုန္ေဂါက္ကြင္းမွာ ေဒါက္တာလွဟန္ကို ဦးေဖခင္က ဘက္မလိုက္လႈပ္ရွားမႈ ( Non-Alignment Movement ) အေၾကာင္း ေျပာျပျဖစ္တယ္။ ဖဆပလမွာ ဦးႏုနဲ႔အတူလုပ္ခဲ့တာ၊ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ကတည္း ဆက္တိုက္သံအမတ္ႀကီးလုပ္လာစဥ္ အီဂ်စ္မွာတာ၀န္က်ေတာ့ သမၼတနတ္ဆာနဲ႔ရင္းႏီွးတာေၾကာင့္ အမ်ားႀကီးသိထားတယ္။ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း ေဒါက္တာလွဟန္က တိုက္တြန္းေတာ့ ဦးေဖခင္က တိက် မွန္ကန္ဖို႔ ဦးႏု အခန္းခ်န္ထားလို႔ မရဘူးဆိုတာ ေထာက္ျပၿပီးေနာက္ ေရးျဖစ္ သြားတာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္က ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေရး အေျခအေနမ်ားကို ၾကည့္ရင္ ဦးေန၀င္းကေမတၱာရပ္ခံတဲ့အတိုင္း ဦးေဖခင္ကေရးတယ္ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။

အျပစ္ရွာျခင္းမဟုတ္

မိမိထက္ အသက္ေလးဆယ္ေလာက္ငယ္တဲ့ လူငယ္စာေရးဆရာ ႏွစ္ေယာက္အား မေထာက္မထား အျပစ္ရွာဟု ဆိုသူမ်ားရွိနိုင္သလို၊ ဘာမဟုတ္တာေလးေတြကို ပံုႀကီးခ်ဲ႕တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ သူေတြကလည္း ေျပာခ်င္ၾကေပ လိမ့္မယ္။ သတင္းေနာက္ခံ ေဆာင္းပါး ဆိုတာ တိက်မွန္ကန္ရမယ္၊ ျဖစ္ေစခ်င္တာရယ္၊ ျဖစ္ႏိုင္တာရယ္၊ တကယ္ျဖစ္တာရယ္တို႔ကို ခြဲသိရမယ္၊ ေရရွည္ေရးဖို႔ အေထာက္အထား အကိုးအကားေတြ စုေဆာင္းထား ရမယ္ဆိုတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳကို ေ၀ငွခ်င္လို႔ ခုလိုအပင္ပန္းခံကာ ေရးသားရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ေဖာ္ျပပါဆရာႏွစ္ေယာက္သာမက တျခားလူငယ္ကေလာင္ရွင္မ်ား အတြက္ပါရည္ရြယ္တယ္၊ ျမန္မာ့မြတ္စလင္ သမိုင္းမွာ မႀကံဳစဖူးအျဖစ္ဆိုးေနတဲ့ကာလရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ လူငယ္ေတြလက္ထဲရွိတာပါ။ ဒီေဆာင္းပါးေရးျခင္းအားျဖင့္ က်ေနာ့လို သက္ႀကီးကေလာင္အို အဖို႔ေစတနာ ပီတိကလြဲလို႔ နာမည္ေက်ာ္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ အျဖစ္သေဘာ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ မေရးၾကပဲ အဆင့္မီကေလာင္ရွင္ (Professional Writer) ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာကိုသိျမင္လာၾကလို႔ လိုလားၾကတယ္ဆိုရင္ ေရးျပစရာေတြ အမ်ားႀကီး၊က်ေနာ့ထံ တိုက္ရိုက္ဆက္သြယ္ၾကရင္ ေႏြးေထြးစြာႀကိဳဆိုပါတယ္။

ဟာဂ်ီ-၀င္းေအာင္
Email:  [email protected]