စက္တင္ဘာ ၂၈ ၊ ၂၀၁၅
M-Media
ကမာၻ႕အၾကီးဆံုး ယာယီတဲ ျမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္တဲ့ မီနာက VIP ရြက္ဖ်င္တဲေတြဟာ ဟဂ်္ရဲ႕ အႏွစ္သာရကို ပ်က္ျပားေစတာမို႔ ပိတ္သိမ္းဖို႔ အတြက္ ေဆာ္ဒီ အာဏာပိုင္ေတြက ညႊန္ၾကားခဲ့ပါတယ္။
– သဲကုိတူး၍ ေဆာက္လုပ္ထားၿပီး အလ်ား၊ အနံ ၂ မီတာစီရွိကာ အိပ္ယာႏွစ္ခုႏွင့္ ဘီဒုိငယ္ တစ္လံုးပါသည့္ ယာယီတဲတစ္လံုးအတြက္ လူတစ္ေယာက္လွ်င္ တစ္ည ကန္ေဒၚလာ ၃၅၀၀ က်သင့္သည္။
ထုိတဲက မကၠာၿမိဳ႕အျပင္ဘက္ရွိ မီနာဆုိေသာ ေဒသတြင္ တည္ရွိသည္။ မီနာမွာ ေဆာ္ဒီအာေရဗ်သုိ႔ ႏွစ္စဥ္ လာေရာက္ၾကသည့္ မြတ္စလင္ မ်ားအတြက္ အဓိကက်သည့္ ေနရာလည္းျဖစ္သည္။ ဟဂ်္ကာလ၏ ပထမဆံုးေန႔ျဖစ္သည့္ အဂၤါေန႔ (စက္တင္ဘာ ၂၂ ရက္ေန႔) က ကမၻာေပၚတြင္ အႀကီးဆံုး ယာယီတဲၿမိဳ႕ေတာ္ မီနာသုိ႔ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူမ်ား တစ္ဖြဲဖြဲ ၀င္ေရာက္လာၾကသည္။ ထုိေဒသက ဟဂ်္ ကာလမွလြဲ၍ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး လြင္တီးေခါင္ျပင္ သဲကႏၱာရ ျဖစ္ေလသည္။ ဟဂ်္ျပဳရမည့္ အခ်ိန္တြင္ေတာ့ သန္းခ်ီေသာ မြတ္စလင္မ်ားက မီနာတြင္ ညအနည္းငယ္ကုိ ကုန္ဆံုးၾကရသည္။
မီနာရွိလူတုိင္းက စစ္သည္ေတာ္မ်ား ျဖစ္လာၾကသည္။ ကမၻာတစ္၀ွမ္းမွ ဟဂ်္က်င့္စဥ္ လာေရာက္ၾကသည့္ မြတ္စလင္မ်ားမွာ ဇိမ္က်သည့္ ဘ၀မ်ား၊ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ ျခားနားျခင္းမ်ားကုိ စြန္႔လႊတ္ခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း ဟဂ်္ျပဳလုပ္မည့္ ညသံုးေလးညအတြက္ ၎တုိ႔ေတြ႕ႀကံဳရမည့္ အေျခအေနက ေငြမည္မွ် အသံုးျပဳႏုိင္သလဲဆုိသည္အေပၚ မူတည္ေနသည္။
ဟဂ်္ျပဳရန္ လာၾကသူအမ်ားစုက ေျမနိမ့္လြင္ျပင္ႀကီးတြင္ စီတန္း၍ ေဆာက္ထားၿပီး အလံုးေပါင္း တစ္သိန္းေက်ာ္ရွိသည့္ မီနာတဲၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ တည္းခုိေနထုိင္ၾကသည္။ ထုိတဲမ်ားထဲမွ အမ်ားစုမွာ တစ္လံုးလွ်င္ လူေပါင္း ၅၀ စီ တည္းခုိႏုိင္ၾကၿပီး ပံုမွန္ေစ်းမွာ ဘုရားဖူးတစ္ဦးအတြက္ ကန္ေဒၚလာ ၅၀၀ သာ က်သင့္ေလသည္။
ယခုႏွစ္တြင္ေတာ့ မီနာတြင္ ကန္ေဒၚလာ ၇၀၀၀ ေပးရသည့္ VIP တဲမ်ား ေပၚလာသည္။ ထုိတဲမ်ားကုိ ေဆာ္ဒီ စီးပြားေရးသမား စအဒ္ ကူရာရွီက ပုိင္ဆုိင္ၿပီး ေဂ်ာ္ဒန္၀န္ႀကီးတစ္ဦးက ငွားေနသည္။ ေစ်းႀကီးလြန္းေသာ္လည္း ထုိအခန္းက ၾကယ္ငါးပြင့္ဟုိတယ္မွ အခန္းႏွင့္ လားလားမွ်ပင္ မတူ။
ထုိအရာက ယခုႏွစ္တြင္ရရွိႏုိင္သည့္ ဇိမ္ခံဟဂ်္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ စီးပြားေရး ေသာင္းက်န္းသူမ်ားက လူတစ္ေယာက္လွ်င္ ကန္ေဒၚလာ ၁၀၀၀၀ ျဖင့္ ထုိဇိမ္ခံတဲမ်ားတြင္ ေရေႏြးစိမ္ကန္၊ ပင္မင္း၀န္ေဆာင္မႈႏွင့္ ၂၄ နာရီ ဘူေဖးစနစ္မ်ားထည့္သြင္းကာ တစ္ဆင့္တက္လာသည့္ အခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေဆာ္ဒီဟဂ်္၀န္ႀကီးဌာနက ဇိမ္ခံတဲနန္း စီးပြားေရး ႀကီးထြားလာမႈကုိ ပိတ္ပင္ခဲ့ေလသည္။
ထုိဇိမ္ခံတဲမ်ားက ဘုရားသခင္၏ အမိန္႔ကို နာခံမႈ၊ ႀကံ႕ႀကံ႕ခံျခင္းဟူေသာ ဟဂ်္ျပဳျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေနသည္ဟု ၀န္ႀကီးဌာနက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
အဆုိပါ VIP တဲမ်ားက လူ တစ္သန္းခြဲေက်ာ္ ၀င္ဆံ့ေစရန္ အလြန္လုိအပ္ေနသည့္ ေနရာမ်ားကုိလည္း ပုပ္ေစသည္။ မီနာ၏ အက်ယ္အ၀န္းက စတုရန္း ကီလုိမီတာ ၂၀ ခန္႔ရွိၿပီး လူတစ္ဦးခ်င္းစီအတြက္ စတုရန္းမီတာ ၂ မီတာေအာက္သာ ေနရာေပးႏုိင္သည္။
ဇိမ္ခံတဲပုိင္ရွင္မ်ားက ၎တို႔၏ ဂုဏ္သေရရွိ ေဖာက္သည္မ်ား ေတာင္းဆုိသည့္ လံုၿခံဳမႈႏွင့္ သီးသန္႔ျဖစ္လုိမႈကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးရန္ တဲမ်ားအတြင္း ယာယီနံရံမ်ား ထည့္သြင္းတည္ေဆာက္ေပးျခင္းျဖင့္ ၎တုိ႔၏ စီးပြားေရး ပိတ္ပင္မႈကုိ ေက်ာ္လႊားရန္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကသည္။
“ဒါဟာ အလြန္အႏၱရာယ္ရွိၿပီး ေဆာ္ဒီ ျပည္သူ႕ကာကြယ္ရး စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကုိ ဆန္႔က်င္ေနပါတယ္။ မီးေလာင္တာမ်ိဳးျဖစ္ရင္ အဲဒီနံရံေတြက မီနာ၀န္းက်င္မွာ တပ္ဆင္ထားတဲ့ မီးသတ္ပုိက္ေတြအတြက္ အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္” ဟု တဲတစ္ခုမွ အလုပ္သမားတစ္ဦးက ျပာၾကားခဲ့သည္။
၁၉၉၇ ခုႏွစ္တြင္ ထုိတဲမ်ား၌ မီးေလာင္မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ရြက္ဖ်င္တဲမ်ားကုိ ကူးစက္ခဲ့ကာ လူ ရာေပါင္းမ်ားစြာ ေသဆံုးမႈက အာဏာပိုင္မ်ားကုိ ေျခာက္လွန္႔ေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ထုိအခ်ိန္ကတည္းက အာဏာပုိင္မ်ားမွာ ရြက္ဖ်က္တဲအေဟာင္းမ်ားကုိ တက္ဖ္လြန္ ပလက္စတစ္ အနားကြပ္ထားသည့္ ဖုိက္ဘာျဖင့္ျပဳလုပ္ထားေသာ တဲမ်ားျဖင့္ အစားထုိးခဲ့သည္။ အဆုိပါ တဲတစ္ခုခ်င္းစီတြင္ အပူဒဏ္ကုိ အာ႐ံုခံႏုိင္ေသာ မီးသတ္ေရပုိက္ေခါင္း တစ္ခုလည္း ပါ၀င္ေလသည္။
ျမင့္တက္လာေသာ ဘုရားဖူးမ်ားကုိ ေနရာခ်ထားေပးရန္အတြက္ ထုိတဲမ်ား၏ အနီး၊ ေက်ာက္ေတာင္မ်ားၾကားတြင္ အစုိးရက ပံုစံတူ တာ၀ါ ၆ ခုကို ေဆာက္လုပ္ထားသည္။
“မီနာရဲ႕ သဘာ၀ကုိ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ အစုိးရက အရင္ကတည္းက ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်က ပိုပုိၿပီး နည္းလာပါတယ္” ဟု ကူရာရွီက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
အသက္ ၄၅ ႏွစ္အရြယ္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးတစ္ဦးက တစ္လံုးလွ်င္ ဟဂ်္သို႔ လာေရာက္သည့္ မြတ္စလင္မ္ လူဦးေရ ၁၅၀၀ ေနထုိင္ႏုိင္ေသာ ထုိတာ၀ါမ်ားအားလံုးကို တစ္ႏွစ္ ကန္ေဒၚလာ ၁၆ သန္းေက်ာ္ျဖင့္ ငွားရမ္းထားၿပီး၊ ဟဂ်္ကာလတြင္ တစ္ဆင့္ ျပန္လည္ ငွားရမ္းေလသည္။ တာ၀ါရွိ အခန္းတစ္ခန္းလွ်င္ အနည္းဆံုး ကန္ေဒၚလာ ၃၀၀၀ က်သင့္သည္။
တစ္ခ်ိန္က မီနာမွာ လူမ်ားေနထုိင္ၿပီး ေစ်းမ်ား၊ ေကာ္ဖီဆုိင္မ်ားျဖင့္ ပ်ားပန္းခတ္မွ် ႐ႈတ္ေထြးသည့္ ေနရာ တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့သည္။ ႏွစ္ရာေပါင္း မ်ားစြာၾကာ ဟဂ်္သို႔ လာေရာက္သူမ်ားမွာ ထုိပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ မီနာတြင္ ေနထုိင္သူမ်ား၏အိမ္တြင္ စခန္းခ်ခဲ့ၾကသည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း လြန္ခဲ့သည့္ ၁၀ ႏွစ္အရင္က ထုိပတ္၀န္းက်င္ကုိ လံုး၀ ဖယ္ရွားခဲ့ၿပီး၊ တံတားမ်ား၊ ေလွ်ာက္လမ္းမ်ား၊ ဓာတ္ရထားမ်ားႏွင့္ က်န္းမာေရး စင္တာမ်ားျဖင့္ တဲၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ေလသည္။ ကူရာရွီ၏ အိမ္ပင္လွ်င္ လြန္ခဲ့သည့္ ၁၅ ႏွစ္အရင္က ဖ်က္သည့္ အထဲတြင္ ပါသြားခဲ့သည္။
ထုိေဒသ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး၏ ရလဒ္ေၾကာင့္ လုပ္ပုိင္ခြင့္မ်ား ရခဲ့ေသာ္လည္း ေစ်းမ်ား၊ ေကာ္ဖီဆုိင္မ်ားျဖင့္ အသက္၀င္လွသည့္ ယခင္က မီနာေဒသကို သူက လြမ္းဆြတ္ တမ္းတေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ထုိသမုိင္းကေတာ့ လံုး၀ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလၿပီ။
ေနအိမ္ အဖ်က္ခံရသည့္ အခ်ိန္တြင္ ကူရာရွီ တစ္ေယာက္ အေျခပ်က္ခဲ့ၿပီဟု ခံစားခဲ့ရသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိသုိ႔ စြန္႔လႊတ္ စေတးရျခင္းက လက္ခံႏုိင္ဖြယ္ရာျဖစ္သည္ဟု သူက ယံုၾကည္ေနဆဲပင္။
“ဟဂ်္က်င့္စဥ္ကို လာတဲ့ မြတ္စလင္မ္ေတြ သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္ဖုိ႔ အတြက္ေပါ့ဗ်ာ”
ref: aljazeera
ဘာသာျပန္- ေလးေမာင္
