အော့ဇ၀စ်အကျဥ်းစခန်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကျွန်တော် စာအုပ်တွေအများကြီး ဖတ်ဖူးတယ်။ အဲဒီကိုလည်း ရောက်ဖူးပါတယ်။ အော့ဇ၀စ်မှာ ငတ်မွတ်မှုကို လက်နက်အဖြစ် အသုံးချခဲ့တာပါ။ လူတွေကို တမင် အငတ်ထားတယ်။ ကလေးတွေကိုလည်း အငတ်ထားတယ်။ ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ အော့ဇ၀စ်နဲ့ ဘယ်အရာကို မှ မနှိုင်းကောင်းပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကလေးတွေအပါအ၀င် လူတွေကို အငတ်ထားတဲ့ ဒီလို စိတ်နေစိတ်ထားမျိုးကို ကျွန်တော်တို့ အခု တွေ့နေရပါတယ်။
အော့ဇ၀စ်နဲ့ ဂါဇာကို မနှိုင်းယှဥ်ကောင်းပါဘူး။ ဂါဇာဟာ အော့ဇ၀စ်မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် လူတွေရဲ့ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်မှု၊ လူသား၀ါဒခေါင်းပါးမှု၊ လူတွေကို တမင်တကာ ထိခိုက်ခံစားရအောင် လုပ်ဆောင်တဲ့ ရှုဒေါင့်တွေကနေ ကြည့်မယ်ဆိုရင်တော့ (ဂါဇာနဲ့ အော့ဇ၀စ်က) အတူတူပါပဲ။
၀ါဆောက အကျဥ်းစခန်းတွေမှာ ဂျူးတွေကို ဂျာမန်တွေ စုပြုံထည့်ထားပြီး နောက်ပိုင်းမှာ အခြားနေရာတွေကို ပို့ပစ်တယ်။ ဂျာမန်တွေ ဘယ်လိုရွေးပို့လဲ ခင်ဗျားတို့ သိလား။ အငတ်ထားထားတဲ့ ဂျူးတွေကို ပေါင်မုန့်၊ ယိုတွေနဲ့ မြှားပြီး ရထားတွေပေါ်ကို တက်ခိုင်းတယ်။ ပြီးတော့ သတ်မယ့်နေရာကို ပို့လိုက်ကြတယ်။
အခု ဂါဇာမှာ နေ့စဥ်နေ့တိုင်း လူတွေဟာ အစားအသောက်ရဖို့အတွက် အပြေအလွှားတန်းစီကြရပြီး၊ ပြီးရင် အသတ်ခံကြရတယ်။ သီတင်းပတ်များစွာ ဒီလိုဖြစ်နေတာပါ။ ရိက္ခာယူဖို့ တန်းလာစီတဲ့သူတွေကို ပစ်သတ်ဖို့ သူတို့ကို အမိန့်ပေးထားတယ်လို့ အစ္စရေးစစ်သားတွေ ပြန်ပြောတာကိုလည်း ကြားရပါတယ်။ ဒီလူတွေဟာ စစ်သားတွေကို ဘယ်လို ခြိမ်းခြောက်မှုမျိုးမှ မလုပ်နိုင်သူတွေပါ။
(ဒေါက်တာ ဂါဘိုရ် မိတ် – နာဇီအကျဥ်းစခန်းမှ လသားအရွယ်ဖြင့်လွတ်မြောက်လာသူ။ ၎င်း၏ ဘိုးဘွားများသည် နာဇီ၏ အစုလိုက်အပြုံလိုက်သတ်ဖြတ်မှုတွင် ပါ၀င်သွားခဲ့သည်)
Video Credit – AJ+