ေအာက္တုိဘာ ၁၈၊ ၂၀၁၇
M-Media
– ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ စစ္အာဏာရွင္လက္ထက္ အေမွာင္က်ၿပီးေနာက္ပုိင္း ဘယ္လုိအခ်ိန္မ်ိဳးနဲ႔မွ မတူတဲ့ စုိးရိမ္စရာ အေနအထားတစ္ခုကုိ ေဖာ္ျပေနပါတယ္။ ကမၻာႀကီးကလည္း ဒုတိယကမၻာစစ္ေနာက္ပုိင္း အႀကီးမားဆံုး ဒုကၡသည္ျပႆနာေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ေထာင္ေသာင္းခ်ီတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြ၊ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔
ကေလးငယ္ေတြ အုိးအိမ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးေနရတဲ့ ႐ုိဟင္ဂ်ာျပႆနာအေပၚ အဓိကထား အာ႐ံုစုိက္ေနၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အဆုိးဆံုးကုိ မေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ေသးပါဘူး။ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အကူအညီေတြ လုိအပ္သေလာက္ မျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ေသးသလုိ ဒုကၡသည္ေတြ ေနရပ္ျပန္ႏုိင္ေရး၊ လူ႕အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြအတြက္ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ကိစၥေတြကုိလည္း မေဆြးေႏြးႏုိင္ေသးပါဘူး။
အေနာက္ႏုိင္ငံေတြက ပိတ္ဆုိ႔မႈေတြနဲ႔ ဒီကိစၥကုိ တုန္႔ျပန္မယ့္ အေနအထားလည္း ရွိေနပါတယ္။ တရား၀င္ပိတ္ဆုိ႔မႈေတြ မလုပ္ေသးေပမယ့္ ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ၊ ခရီးသြားေတြ သိသိသာသာ က်ဆင္းသြားတယ္ဆုိတာ သံသယျဖစ္စရာမလုိတဲ့ ကိစၥပါ။ အခုအခ်ိန္ဟာ ျပည္တြင္းစီးပြားေရး အားနည္းၿပီး ဘဏ္ေတြ
လည္း မတည္ၿငိမ္တဲ့အခ်ိန္ပါ။ အာရွက အဆင္းရဲဆံုး သန္းနဲ႔ခ်ီတဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ လမ္းေပ်ာက္တဲ့ အနာဂတ္မ်ိဳးကုိ မၾကာခင္မွာ ႀကံဳလာရႏုိင္ပါတယ္။
စီးပြားေရးက်ဆင္းမႈဟာ ယုိင္နဲ႔နဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ကုိ တုိက္႐ုိက္ ၿခိမ္းေျခာက္လာမွာပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕ေပါင္း ၂၀ ေလာက္ရွိၿပီး အင္အား ၂ ေသာင္းေလာက္ရွိတဲ့အဖြဲ႕ကေန ရာဂဏန္းရွိတဲ့ အဖြဲ႕ေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ ျပင္းထန္တဲ့တုိက္ပြဲေတြ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ထုိင္းနဲ႔ တ႐ုတ္နယ္စပ္တစ္ေလွ်ာက္မွာအုိးအိမ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးခဲ့ရသူ ၅ သိန္းနီးပါးေလာက္ ရွိေနပါတယ္။ စီးပြားေရးတုိးတက္မႈတစ္ခုတည္းက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ဦးေဆာင္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ေပမယ့္ လက္၀ါးႀကီးမအုပ္ဘဲ အလ်င္အျမန္တုိးတက္ေနတဲ့ စီးပြားေရးမ်ိဳး ျဖစ္လာေအာင္ မေဆာင္ရြက္ဘဲနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက ေရွ႕ေရာက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ရခုိင္ျပည္နယ္မွာ လတ္တေလာ အၾကမ္းဖက္မႈကုိ ဦးတည္ေစခဲ့တဲ့ ၾသဂုတ္လတုိက္ခုိက္မႈအတြက္ တာ၀န္ရွိတဲ့ ARSA အဖြဲ႕ဟာ တုိက္ခုိက္မႈကုိ စနစ္တက် ထပ္လုပ္လာႏုိင္ပါတယ္။ ႐ုိဟင္ဂ်ာမဟုတ္တဲ့ မြတ္စလင္ေတြက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ၊ ဟိႏၵဴေတြ၊ ခရစ္ယာန္ေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူေနထုိင္ေနတဲ့ ျပည္မက ၿမိဳ႕ေတြကုိ ႏုိင္ငံတကာ ဂ်ီဟတ္အုပ္စုေတြ၊ သူတုိ႔ရဲ႕ ေသြးထုိးမႈ ခံထားရသူေတြက ပစ္မွတ္ထားလာႏုိင္တဲ့ ပုိဆုိးတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီလုိ အၾကမ္းဖက္၀ါဒကုိ တင္သြင္းခံလာရရင္ လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡဟာ လြယ္လြယ္ကူကူျဖစ္ပြားလာႏုိင္ၿပီး ေနာက္ဆက္တြဲရလဒ္ေတြကလည္း ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါး ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ ဒီမုိကေရစီအေရးလႈပ္ရွားမႈနဲ႔ ဦးတည္ခ်က္မဲ့ စစ္အာဏာရွင္တုိ႔အၾကား ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ လြန္ဆြဲေနရတဲ့ အပစ္ပယ္ခံ ႏုိင္ငံအျဖစ္ အေနာက္တုိင္းက လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ႐ႈျမင္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံက စိန္ေခၚမႈေတြရဲ႕ နက္နဲ႐ႈပ္ေထြးမႈေတြကုိ နားလည္ခ်င္သူေတြ၊ ေရွ႕
ဆက္သြားဖုိ႔ လက္ေတြ႕က်တဲ့နည္းလမ္း ရွာေဖြေရးကုိ ကူညီခ်င္တဲ့သူေတြကေတာ့ နည္းနည္းေလာက္သာ ရွိပါတယ္။ ေပၚလစီေရးရာ က်႐ံႈးမႈေတြဟာ ႏုိင္ငံေရးအရ ဆံုး႐ံႈးမႈကုိ ျဖစ္ေစပါတယ္။
ခ်မ္းသာတဲ့၊ သိပ္မၾကာေသးခင္အခ်ိန္ကေတာင္ ေရႊေခတ္မွာရွိခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ စစ္အာဏာရွင္ေတြေၾကာင့္ ပ်က္ဆီးသြားတယ္၊ လမ္းမွားသြားတယ္ဆုိတဲ့ အယူအတစ္ခုဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းမွာ ရွိေနပါတယ္။ ဒီအယူအဆရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ ေကာက္ခ်က္က ဒီမုိကေရစီအစုိးရဆုိတဲ့ အေျပာင္းအလဲတစ္ခုဟာ အလားအလာေတြကုိ လမ္းဖြင့္ေပးမွာျဖစ္ၿပီး တစ္ခ်ိန္က ေဒသတြင္း သာယာ၀ေျပာဆံုး ႏုိင္ငံတစ္ခုဆုိတဲ့ ေနရာမွန္ကုိ ျပန္ေရာက္ေစမယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ေနၾကပါတယ္။ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ေခတ္မီတဲ့ႏုိင္ငံတစ္ခုျဖစ္လာေရး အေျခခံမူေဘာင္ကုိေတာင္ မေတြ႕ရေသးပါဘူး။
ဒီလုိေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ိဳးဟာ ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ရွိခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံတကာက ပိတ္ဆုိ႔မႈ၊ ႏွစ္ ၃၀ ေလာက္ရွိခဲ့တဲ့ တံခါးပိတ္၀ါဒ၊ ႏွစ္ ၅၀ ၾကာခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ဆုိး၊ ႏွစ္ ၇၀ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္၊ ႏွစ္ ၁၀၀ ေက်ာ္တဲ့ ကုိလုိနီ၀ါဒေတြရဲ႕ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတြကုိ လစ္လ်ဴ႐ႈထားရာ ေရာက္ပါတယ္။
က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးအတြက္ ျပည္သူ႕ဘ႑ာကုိ မ်ိဳးဆက္မ်ားစြာ သံုးစြဲမႈမရွိတဲ့ အက်ိဳးဆက္ကုိလည္း ေနရာတုိင္းမွာ ေတြ႕ျမင္ရမွာပါ။ ႏုိင္ငံေရးအျမင္ေတြမွာလည္း လူမ်ိဳးျခားေၾကာက္ေရာဂါ အျမစ္တြယ္ေနပါတယ္။ အစုိးရ ယႏၱရားေတြဟာ ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲျဖစ္ေနၿပီး ႏုိင္ငံရဲ႕ ေဒသေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အလုပ္မျဖစ္သေ
လာက္ကုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးသေဘာဆႏၵ အျမင့္ဆံုးရွိေနရင္ေတာင္ ေရွ႕ေရာက္ဖုိ႔ မလြယ္ပါဘူး။
ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္အနည္းငယ္္အတြင္း တုိးတက္လာတာ တစ္ခ်ိဳ႕ရွိၿပီး ရာစုႏွစ္၀က္အတြင္း ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္ ပုိၿပီး လြတ္လပ္လာတာ၊ အနည္းဆံုး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကေန အရပ္သားတစ္ပုိင္းပါတဲ့ အစုိးရအျဖစ္ စမ္းသပ္ အသြင္ကူးေျပာင္းႏုိင္တာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာ့ပစ္ပယ္ခံႏုိင္ငံအျဖစ္ ဘယ္သူမွ ျပန္မသြားခ်င္ၾကပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံက ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ စိန္ေခၚမႈေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးႀကီးမားၿပီး ေရွ႕ဆက္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ေတြ႕ရဖုိ႔ မလြယ္ပါဘူး။ ဒါဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းလုပ္ငန္းစဥ္၊ စီးပြားေရးနဲ႔ ႐ုိဟင္ဂ်ာျပႆနာတင္ မဟုတ္ပါဘူး။
ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်မႈ၊ ၿမိဳ႕ျပတည္ေထာင္မႈ၊ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲမႈ၊ တယ္လီဖုန္းဆက္သြယ္ေရး ေတာ္လွန္ေျပာင္းလဲမႈကေန ေပၚထြက္လာတဲ့ ခံစားခ်က္၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္အသစ္ေတြ စတာေတြက လူ႕အဖြဲ႕အစည္း အေနအထားကုိ ျပန္လည္ ပံုေဖာ္ေနပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ပထ၀ီအေနအထားကုိ ေျပာင္းလဲသြားေစမယ့္ အေျခခံအေဆာက္အဦးသစ္ စီမံကိန္းႀကီးေတြ ျဖစ္လာႏုိင္ေခ်နဲ႔အတူ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံနဲ႔ ဆက္ဆံေရးဟာ အခ်ိဳ႕အေကြ႕တစ္ခုကုိ ေရာက္ေနပါတယ္။
အဲဒီလုိအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ မ်က္စိတစ္ဆံုးကုိ ၾကည့္ၿပီး စဥ္းစားတဲ့လူ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ ရခုိင္ေျမာက္ပုိင္းကိစၥကိုပဲၾကည့္ပါ – ဒီေန႔ အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္ၿပီး မနက္ျဖန္ ဒုကၡသည္ေတြျပန္လာမယ့္ေနရာဟာ ေနာက္ထပ္ ၁၀ ႏွစ္ ၁၅ ႏွစ္ၾကာရင္ ဘာျဖစ္မလဲ။ တ႐ုတ္နဲ႔ အိႏၵိယအၾကား အျမန္ရထားလမ္းသစ္ရဲ႕ ျဖတ္သြားရာေနရာျဖစ္မလား။ ဒါမွမဟုတ္ ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္မႈေၾကာင့္ ေရထဲပဲ ျမဳပ္သြားမလား။
နည္းပညာပုိင္းအသိ သာလြန္ၿပီး အေတြ႕အႀကံဳႂကြယ္တဲ့ အစုိးရတစ္ရပ္ဆုိရင္ေတာင္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ စီမံရမယ့္၊ အနာဂတ္အတြက္ စီမံကိန္းခ်မွတ္ရမယ့္ ကိစၥေတြမွာ စီမံခန္႔ခြဲဖုိ႔ ႐ုန္းကန္ရပါလိမ့္မယ္။
လတ္တေလာ အၾကပ္အတည္းကုိ ျပင္ပကမၻာက အဓိကထားတာ လံုး၀ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ယံုတမ္းစကားေတြကုိ လစ္လ်ဴ႐ႈဖုိ႔၊ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တာဟာ က်႐ံႈးလုနီးနီး ႏုိင္ငံတစ္ခုနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနတာ္ျဖစ္လုိ႔ အသိအမွတ္ျပဳဖုိ႔၊ အထူးသျဖင့္ က်န္းမာေရးနဲ႔ ပညာေရးတုိ႔မွာ
ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံကာ ႏုိင္ငံရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္စြမ္းကုိ ျမႇင့္တင္ေပးဖုိ႔၊ အေရးႀကီးဆံုးက အားလံုးအတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားစရာေကာင္းတဲ့ အနာဂတ္တစ္ခု ရွိတယ္ဆုိတဲ့ အေတြးသစ္အျမစ္သစ္ သြတ္သြင္းႏုိင္ေရး ကူညီဖုိ႔ဟာလည္း ထပ္တူထပ္မွ် အေရးႀကီးပါတယ္။
အဲဒီလုိမွ မဟုတ္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ လက္ရွိ ျပႆနာဟာ ေနာက္ထပ္ျပႆနာေတြရဲ႕ အစ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။
Ref: Financial Times
(Financial Times တြင္ ဦးသန္႔ျမင့္ဦး ေရးသားထားသည့္ It is time to jettison the Myanmar fairytale ေဆာင္းပါးကုိ ေလးေမာင္က ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆုိသည္။ ပါ၀င္ေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ ေဆာင္းပါးရွင္၏ ေရးသားမႈမ်ားသာျဖစ္ၿပီး M-Media ၏ အာေဘာ္ မဟုတ္ပါ။)
