ေမ ၁၊ ၂၀၁၇
M-Media
– အသက္ ၄၃ ႏွစ္အရြယ္ အီရန္အမ်ိဳးသမီး ဖာေတမာဟ္ ဒါနက္ရွ္ဗာဟာ ႏုိင္ငံအတြင္းမွာ နာမည္ႀကီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦျဖစ္ၿပီး၊ ၿမိဳ႕ေတ္ာတီဟီရန္ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ေကာင္စီ၀င္တစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
သူမဟာ အမ်ိဳးသားေတြသာ လႊမ္းမုိးထားတဲ့ သတၱဳတြင္းလုပ္ငန္းမွာ ေအာင္ျမင္တဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ ျဖစ္လာေအာင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ခဲ့ၿပီး လက္ရွိမွာေတာ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း ၇ ခုကုိ ဦးေဆာင္ေနသူပါ။ အီရန္စီးပြားကူးသန္း၀န္ႀကီးဌာန အဖြဲ႕၀င္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဖာေတမာဟ္ဟာ အီရန္ျပည္သူေတြ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ လူမႈဒုကၡေတြကုိလည္း ေဖာ္ထုတ္ တင္ျပေနသူျဖစ္ပါတယ္။
၀င္ေငြရဲ႕ ၄ ပံုတစ္ပံုကုိ သူမကုိယ္ပုိင္ ပရဟိတအဖြဲ႕ျဖစ္တဲ့ Mehrafarin ကုိ ထည့္၀င္လွဴဒါန္းေနၿပီး ဒီအဖြဲ႕ဟာ အမ်ိဳးသမီးေတြ၊ ဖင္ခင္ရဲ႕ စြန္႔ပစ္ျခင္းခံရတဲ့ ကေလးေတြကို ကူညီေပးေနတဲ့ အဖြဲ႕လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
သူမကေတာ့ လမ္းေပၚက ေလလြင့္ကေလးငယ္ေတြကုိ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးရတဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူမဆံုး ျဖစ္ေနၿပီး မိဘမဲ့ေတြကုိ ေထာက္ပံ့၊ ေလ့က်င့္ေပးကာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာ ေအာင္ျမင္ႏုိင္မယ့္ အခြင့္အေရးေတြရေအာင္လည္း ေဆာင္ရြက္ေပးေနပါတယ္။
ကေလး ၄ ေယာက္ရွိတဲ့ သူမဟာ သားသမီးတာ၀န္ကုိလည္း မပ်က္ကြက္ဘဲ သူမကေတာ့ ဒါေတြအားလံုကုိ လုပ္ေဆာင္ေနရတာဟာ ပန္းခင္းတဲ့လမ္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးဆုိတာ ၀န္ခံခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ အီရန္စီးပြားေရးအသုိင္းအ၀ုိင္းက ႐ုိးရာစြဲႀကီးသူေတြရဲ႕ ေ၀ဖန္မႈကုိလည္း ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရၿပီး သူမက ႀကံ႕ႀကံ႕ခံေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ကာ ႏုိင္ငံအတြင္း အျခားအမ်ိဳးသမီးေတြအတြက္ သတင္းစကားတစ္ခု ေပးရမယ္ဆုိတဲ့ အေတြးမ်ိဳးလည္း ရွိေနပါတယ္။
သူမေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တဲ့ ခရီးလမ္း၊ ေအာင္ျမင္မႈေတြ၊ စိန္ေခၚမႈေတြ၊ အီရန္အမ်ိဳးသမီးေတြအေပၚမွာ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြက ျမင္ေနတဲ့ သမ႐ုိးက်အျမင္ေတြကုိ ရင္ဆုိင္ တြန္းလွန္ရမႈေတြအေၾကာင္း အလ္-ဂ်ာဇီးရား သတင္းဌာနနဲ႔ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းမႈမွာ ေျဖၾကားထားပါတယ္။
ေမး။ ။ ဘယ္အရာက ရွင့္ကုိ စီးပြားေရးေလာကထဲ ဆြဲသြင္းခဲ့တာလဲ။
ေျဖ။ ။ စီးပြားစီမံဘာသာရပ္မွာ ကၽြန္မ မဟာဘြဲ႕ရခဲ့တယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာ ကုိယ္ပုိင္စီးပြားေရးလုပ္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက အိမ္ေထာင္မက်ေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီစီးပြားေရးဟာ အီရန္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာ ျဖစ္ေနက်အရာမဟုတ္ဘဲ အမ်ိဳးသားေတြ လႊမ္းမုိးထားတဲ့ စီးပြားေရး – အထူးသျဖင့္ သတၳဳတြင္းနဲ႔ သြင္းကုန္ထုတ္ကုန္က႑မွာပါ။
သတၱဳတြင္းလုပ္ငန္းကုိ ကၽြန္မ ၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီး၊ ႏုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္ေတြကုိ သတၱဳေတြ တင္ပုိ႔ခဲ့ပါတယ္။ လုပ္ငန္းက တုိးတက္ခဲ့ၿပီး ကၽြန္မလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ေအာင္ျမင္ပါတယ္။
ဒီလုပ္ငန္းမွာ ေအာင္ျမင္တဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ အမ်ိဳးသမီးလုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ကၽြန္မကုိ အာ႐ံုစုိက္မႈ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိလာတယ္ဆုိတာ ေနာက္ပုိင္းမွာ ကၽြန္မ သိလာတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ယံုၾကည္မႈ၊ အႏၱရာယ္ကုိ ရင္ဆုိင္ႏုိင္မႈနဲ႔ ရဲ၀့ံမႈေတြလုိ အရည္အခ်င္းအခ်ိဳ႕ ကၽြန္မမွာ ရွိတာေၾကာင့္ အျခားသူေတြနဲ႔ မတူဘူးဆုိတာလည္း ကၽြန္မ သေဘာေပါက္ခဲ့ပါတယ္။
ပထမဆုံး စီးပြားေရး သေဘာတူညီခ်က္မွာ တန္ဖုိးက ကန္ေဒၚလာ ၂ သန္းဖုိးပါ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မမွာ ေဒၚလာ ၂၀၀ ပဲရွိပါတယ္။ လူေတြက ကၽြန္မ ဘယ္လုိလုပ္ခဲ့လဲဆုိတာ သိခ်င္ၾကတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ဒါဟာ ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးမႈ အႏုပညာနဲ႔ ျဖတ္သန္းခဲ့တာလုိ႔ ရွင္းျပပါတယ္။
ေမး။ ။ အမ်ိဳးသားေတြ ႀကီးစုိးတဲ့ ဒီကမၻာမွာ ရွင္ ရြက္လႊင့္တဲ့အခါ ဘယ္လုိ စိန္ေခၚမႈေတြကုိ ႀကံဳေတြ႕ရသလဲ။
ေျဖ။ ။ ကၽြန္မ အၿမဲတမ္း ရည္မွန္းခ်က္ေတြခ်တယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကုိ ဦးစားေပးတယ္။ အဲဒီရည္မွန္းခ်က္ေတြကုိ ေက်ာ္ၾကည့္ၿပီး ‘ဒါက ဘာမွမဟုတ္ဘူး။ လုပ္လုိက္စမ္း’ လုိ႔ အၿမဲတမ္း ကၽြန္မကုိယ္ကၽြန္မ ေျပာပါတယ္။
ဒီရည္မွန္းခ်က္ေတြထဲမွာ သားသမီး ၄ ေယာက္ယူဖို႔လည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕စီးပြားအေရး အျမင့္ဆံုးေရာက္ေနခ်ိန္မွာ ဒီကေလးေတြကို ေမြးခဲ့တာပါ။ ကၽြန္မ သိပ္အလုပ္မ်ားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမြးခဲ့တယ္။ ဒီအတြက္ ကၽြန္မ အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္။ ေယာက်္ားေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ မိန္းကေလး ႏွစ္ေယာက္ပါ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ အီရန္ရဲ႕ ကုန္သည္ႀကီးမ်ားအဖြဲ႕မွာ အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ဖုိ႔ စိတ္ထက္သန္လာတယ္။ အဖြဲ႕မွာ သတၱဳတြင္းလုပ္ငန္းက အမ်ိဳးသမီးအဖြဲ႕၀င္ဆုိတာ မရွိေသးဘူး။ ကၽြန္မ အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္တဲ့အခါ အႀကီးတန္းအဖြဲ႕၀င္ေတြက ကၽြန္မကို ေလွာင္တယ္။ ဒီလုိ ‘အမ်ိဳးသမီးငယ္’ တစ္ေယာက္ဟာ ဒီေလာကထဲ မလာသင့္ဘူးလုိ႔ ေျပာတယ္။ ကၽြန္မ ထြက္သင့္တယ္လုိ႔ စၾကတယ္။ အဲဒီတုန္းက အႁမႊာကုိယ္၀န္ကုိ လြယ္ထားရၿပီး သိပ္ အလုပ္႐ႈပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ပါ။
ဒါေပမယ့္ ကုန္သည္ႀကီးမ်ားအသင္းရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ကၽြန္မဟာ ဒုတိယ မဲအမ်ားဆံုးရသူ ျဖစ္လာတယ္။ ႏုိင္ငံတစ္ခုလံုး ငလ်င္လႈပ္သလုိ အံုးအံုးႂကြက္ႂကြက္ျဖစ္သြားတယ္။ အမ်ိဳးသားေတြလႊမ္းမုိးတဲ့ ဒီလုိနယ္ပယ္မွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက ဒီလုိ မဲေတြ ရသလားေပါ့။ မုိးႀကိဳးပစ္လုိက္သလုိပါပဲ။
အမ်ိဳးသားအဖြဲ႕၀င္ေတြက ဖုန္းဆက္ၿပီး ကၽြန္မ ႏႈတ္ထြက္သင့္တယ္လုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက သူတုိ႔အေပၚ ႀကီးၾကပ္တာကုိ လက္မခံႏုိင္ဘူးလုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္မဟာ သိပ္ႏြမ္းလ်ေနၿပီး၊ ဒီဖုန္းေတြကုိလည္း ေျဖရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ ႏႈတ္ထြက္လုိက္ရင္ ကၽြန္မတုိ႔လူ႕အဖြဲ႕အစည္းက အမ်ိဳးသမီးေတြအေပၚမွာ သစၥာေဖာက္ရာ ေရာက္သြားမယ္လုိ႔ ကၽြန္မ ေတြးခဲ့ပါတယ္။
အျခားသူေတြအတြက္ ကၽြန္မ လမ္းေဖာက္ေပးခဲ့တယ္။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ အထူးေကာ္မတီေတြကုိ ဥကၠဌအျဖစ္ ႀကီးၾကပ္ေနတဲ့ အျခား အမ်ိဳးသမီး ၃ ဦး ရွိလာပါၿပီ။
ေမး။ ။ အစၥလာမ့္ဥပေဒေအာက္မွာေနရတ့ဲ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ ဘ၀နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေနာက္တုိင္းမွာ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္အမွားေတြ ရွိေနတယ္ဆုိတာ ရွင္ ယံုလား။
ေျဖ။ ။ အီရန္က အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေနာက္တုိင္းမွာ ရွိေနတဲ့ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ အမွားေတြက ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ားပါတယ္။ ကၽြန္မ အျခားတုိင္းျပည္ေတြကုိ ခရီးသြားရင္ အီရန္အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အဲဒီႏုိင္ငံေတြက အမ်ိဳးသမီးေတြထက္ ပုိၿပီး ပညာတတ္ကာ၊ လြတ္လပ္ခြင့္လည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ပုိရေနတယ္ဆုိတာကုိ ကၽြန္မ သိရွိလာရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထင္ျမင္ယူခ်က္အမွားေတြကေတာ့ ရွိေနတုန္းပါ။
အီရန္လုိႏုိင္ငံမ်ိဳးမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ ခင္ပြန္းေတြအေပၚမွာ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ ဆက္ဆံရတယ္။ ခင္ပြန္းကုိပစ္ၿပီး ကုိယ္လြတ္႐ုန္းလုိ႔ မရပါဘူး။
ကၽြန္မခင္ပြန္းကေတာ့ ကၽြန္မအတြက္ ႀကီးက်ယ္တဲ့ မိတ္ေဆြတစ္ဦးပါ။ အထူးသျဖင့္ ကေလးေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္တဲ့ ေနရာမွာေပါ့။ အလုပ္ေတြနဲ႔ အေ၀းကုိေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူဟာ ကၽြန္မရဲ႕ လစ္ဟာမႈကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးတယ္။ သူဟာ ႀကီးက်ယ္တဲ့ ဖခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ကေလးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ သိပ္ကုိ အံ့ၾသစရာေကာင္းသူပါ။ ကုိယ့္ကုိယ္ ကူညီပံ့ပုိ႔ေပးမယ့္ ခင္ပြန္းတစ္ေယာက္ ရထားတာကလည္း ေအာင္မႈအတြက္ ေနာက္ထပ္ ေသာ့ခ်က္တစ္ခုပါပဲ။
ေမး။ ။ ဒီေန႔ အီရန္မွာ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ လူမႈျပႆနာေတြဲထဲမွာ ဘယ္ဟာက အဆုိးဆံုးလုိ႔ ရွင္ ေျပာခ်င္လဲ။
ေျဖ။ ။ ေဆးစြဲမႈနဲ႔ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္မႈေတြပါ။ ဒီအေၾကာင္းအရာႏွစ္ခုဟာ လူမႈ ရာဇ၀တ္မႈ၊ လူမႈ ထိခုိက္ပ်က္စီးမႈေတြရဲ႕ အေျခခံေတြျဖစ္တယ္လုိ႔ ကၽြန္မ တစ္ကိုယ္ေရ ျမင္ပါတယ္။ မူးယစ္ေဆး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားထုတ္လုပ္ၿပီး ဥရာပနဲ႔ အေနာက္ႏုိင္ငံကုိ တင္ပုိ႔ရာမွာ တစ္ေထာက္နားလမ္းျဖစ္တဲ့ အာဖဂန္နစၥတန္နဲ႔ ကၽြန္မတုိ႔တုိင္းျပည္က ကပ္ေနတယ္။ ဒီျဖစ္စဥ္မွာ အီရန္လူငယ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ဒီလုိ ေဆးစြဲတာမ်ိဳးေတြ ရွိတယ္။ ဒါဟာ လူမႈေရးျပႆနာေတြဆီကုိ ဦးတည္သြားေစပါတယ္။ ကြာရွင္းမႈ၊ မိသားစုျပႆနာေတြ၊ မူးယစ္ေဆး၀ါးေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ျပႆနာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ကၽြန္မတုိ႔မွာ ရွိပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ အထူး စုိးရိမ္စရာေကာင္းတာက အမ်ိဳးသမီးေတြၾကားထဲမွာ ေဆးစြဲမႈပါ။ ဒါကုိ ေတာ္ေတာ္ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ တြန္းလွန္ရပါမယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ သူတုိ႔ဟာ သားသမီးေတြကုိ ၾကည့္႐ႈေစာင့္ေရွာက္ရလုိ႔ပါ။
တုိင္းျပည္ရဲ႕ အႀကီးတန္းအာဏာပုိင္ေတြက ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အၿမဲတမ္း အထိမခံဘူး။ ဒါေပမယ့္ မၾကာေသးမီကာလကပဲ အာဏာပုိင္ေတြဟာ ဒီျပႆနာကုိ ပုိၿပီး အာ႐ံုစုိက္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ျပန္လည္ထူေထာင္ရးစခန္းေတြ ဖြင့္လွစ္ေပးတယ္။ ဒီလုိႀကိဳးပမ္းမႈေတြဟာ သိသိသာသာ တုိးလာပါတယ္။
ေမး။ ။ ရွင့္ရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းအတုိင္း ေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္ၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီေတြနဲ႔ မိန္းကေလးငယ္ေတြကုိ ဘာမ်ား အႀကံျပဳခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ နံပတ္တစ္ရန္သူက ေၾကာက္ရြံ႕မႈပဲလုိ႔ ကၽြန္မ သူတုိ႔ကုိ အၿမဲတမ္း အႀကံေပးပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မေၾကာက္နဲ႔။ ကုိယ့္အတြက္ အၿမဲတမ္းစဥ္းစားပါ။ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ခ်မွတ္ပါ။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိသိေအာင္ အရင္လုပ္ပါ။
နာမ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အသိေတြကလည္း ကၽြန္မအေပၚ လႊမ္းမုိးပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ မိဘေတြက ဘာသာတရားေအာက္မွာ ကၽြန္မတုိ႔ ႀကီးျပင္းေစခဲ့တာကုိး။ ဘုရားသခင္ကလြဲၿပီး ကၽြန္မ ဘာကုိမွ မေၾကာက္ပါဘူး။ ဒ့ါေၾကာင့္ အႏၱရာယ္ေတြကုိ ရင္ဆုိင္တယ္။ အျခားသူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မလုပ္တဲ့ အလုပ္ေတြကုိ လုပ္ပါတယ္။
Ref: Aljazeera
